Freixo común(Fraxinus excelsior)

fresnoash

frêne élevé freixo

CLASEAnxiospermasORDEXencianalesFAMILIAOleáceas

Árbore de copa alta e ovoide que pode acadar os 40 metros de altura.

É orixinaria de Europa e oeste de Asia que gosta de terreos húmidos e ricos. Atópase en ribeiras, sebes e bosques húmidos.

En Galicia aparece no norte. Nas montañas orientais forma freixedos, pequenas masas de bosque de ribeira.

TALOO toro é recto, coa tona lisa, de cor verde-gris nos exemplares novos e castaña-gris, con gretas nos exemplares adultos. Os gomos son de cor negra e veludos, apuntados e opostos.

FOLLASCaedizas, opostas, compostas, pinnadas de 20 a 25 cm de lonxitude. Formadas por 9-13 foliolos de forma oval-apuntada, coa beira dentada, de cor verde escura pola cara superior e máis crara pola inferior. No outono póñense de cor amarela viva.

FLORESSen pétalos, agrupadas en panículas de cor verde cos rabos longos que poden conter flores masculinas e femeninas, mesturadas ou separadas. Os elementos masculinos son simples estames (dous por flor). As flores femininas son pistilos solitarios en forma de frasco. Florece en primavera e polinízase polo vento.

FROITOSSecos (sámaras), con ás de forma lanceolada duns 3 cm de lonxitude, de cor castaña cando están maduros.

CICLO ANUAL-FREIXO COMÚNFolla

Flor

Froito

xaneiro febreiro marzo abril maio xuño xullo agosto setembro outubro novembro decembro

Freixo no Parque de Castrelos-Vigo. Ten máis de 100 anos e 38 m de altura.Freixo no balneario de

Guiririz.

Freixo na casa do Gado. Sobrado dos Monxes.

USOS:A madeira é resistente e utilízase para mangos de ferramentas e pezas de carros.As follas teñen propiedades laxantes e diuréticas, a tona para baixar a febre, aperitivo e expectorante.

CANTIGA POPULAR:

Se queres que o carro andeforte, a un tempo e velaíño,bótalle o eixo de freixo e as treitoiras de sanguiño.

MONTAXE: Adela LeiroFOTOS: Adela Leiro Mon Daporta Internet