Eğitim Akımları

EĞİTİM AKIMLARI

Akdeniz Üniversitesi Okul Öncesi Öğretmenliği Pınar Kalkışım 20160902075

İlerlemecilikDaimicilikEsasicilikYeniden İnşacılıkPoliteknik EğitimVaroluşçu Eğitim


İLERLEMECİLİK Bir eğitim akımı olarak ilerlemecilik, pragmatizmin eğitime

uygulanmasıdır. Bu uygulama pragmatik filozoflar tarafından yapılmamıştır,

eğitimciler tarafından geliştirilmiştir. Pragmatistlerin “gerçeğin esası değişmedir” görüşünü esas

alan ilerlemecilik, “eğitim devamlı olarak gelişme içindedir” anlayışını benimsemektedir.


Bu görüşe göre eğitim sürecinde en önemli ilke; çocuklar arasında bireysel farklılıkların bulunduğu dolayısı ile öğretim-öğrenim sürecinin de çocukların ilgi ve gereksinimleriyle doğrudan ilişkisi olması gerekliliğidir. Çünkü ilerlemecilik, öğrenimin edilgen bir özümseme olmadığı ancak bilimsel yöntemlerle deneyimlerin geliştirilebileceği bir süreç özelliğini taşıdığını savunur.


Bu nedenle ilerlemeciler sınıf ortamını, sorun çözmeye ağırlık veren, toplumsal ve zihinsel amaçları bir potada eriten ve öğrenmenin yöneltici rolünden sıyrılıp sadece öneren bir kişi olarak görüldüğü bir demokrasi laboratuarı olarak görür. (Varış, 1998)


İlerlemeci felsefenin temelinde, güçlü bir demokrasi temeli bulunmaktadır. Dewey’ e göre demokrasi ve eğitim kavramlarını bir arada düşünmek gerekmektedir. Çünkü okullar, demokratik bir toplumda yaşamak için gerekli becerilerin ve araçların öğrenilip uygulandığı minyatür toplumlardır.


İlerlemeciliğin temel ilkeleri: Eğitim çocuğun ilgisine uygun ve etken(aktif) olmalıdır. Yaşamda başarı, yaşantıların özel problemler düzeyine indirilebilmesine

bağlıdır. Bu nedenle, öğrenme içeriği özümleme yerine problem çözme projeleri yoluyla olmalıdır.

Yaşantıların akıllıca yeniden inşaası demek olan eğitim, uygar yaşamla eş değerdedir. Bu nedenle, gencin eğitimi, yaşam için hazırlık yerine yaşamın kendisi olmalıdır.

Çocuk, ilgi ve gereksinimleri yönünde öğreneceğine göre, öğretmen bir otoriter figür olarak hareket etmek yerine bir danışman ve rehber olarak hareket etmelidir.

Bireyler birbirlerine karşı olarak çalışmaktan çok birbirleriyle birlikte çalıştıklarında daha başarılı olurlar. Bu nedenle, okullar rekabetten çok iş birliğine önem vermelidir.

Eğitim ve demokrasi birbirini doğurmaktadır. Bu nedenle, okullar demokratik kurallara göre yürütülmelidir.(Toprakçı,2005)


DAİMİCİLİK Daimicilik, kökleri Realizm ve İdealizme

dayanan, en eski ve en tutucu eğitim felsefesidir.(Erden,2004)

Eğitimin temel ilkelerinin değişmez ve daimi olduğunu kabul eden bir yaklaşımdır. Bu nedenle Daimicilik, ilerlemeciliğe neredeyse karşı bir tepkidir.

Eğitimde belirli, değişmez ve yerleşmiş ilkelerin olduğunu vurgulamaktadır. İnsanın sürekli ve değişmez olduğu görüşünden yola çıkar. Bu yapıya, bu değişmezliğe uyarlı olarak, eğitim de değişmezdir.


Daimici felsefede, sınıf ortamında yaşamın gerçeklerinin değil, ideal olanın sunulması ve öğrencilerin akıllarının ve iradelerini geliştirecek olanakların yaratılması savunulur.

Daimici programlarda , sınıf ortamının tek otoritesi öğretmendir. Zaten alanlarında her biri uzman olan öğretmenler, tüm öğretim etkinliklerinin de merkezidir. (Erden,2004)


Daimiciliğin temel ilkeleri: İnsan doğası değişmez olduğuna göre, eğitiminde niteliği

değişmemelidir. İnsanın temel niteliği mantık ve muhakemeye dayanan akılcılık

olduğundan, eğitim bu niteliği geliştirmelidir. Eğitimin yöneltilebileceği tek uyum türü değişmeyen evrensel

gerçeğe uyumdur. Eğitim yaşamı kopya etmek değil, fakat ona hazırlıktır. Çocuklara dünyayı fiziksel ve ruhsal devamlılıklarından

haberdar olacakları temel konular öğretilmelidir. ( ilköğretim programlarına ahlak ve din eğitiminin eklenmesi)

Bu devamlılıklar en iyi biçimde daimicilerin “Büyük Kitaplar” dedikleri eski Yunan klasikleriyle öğrenilir.(Toprakçı,2005)


ESASİCİLİK Günümüzde genel olarak kabul

edilen eğitim uygulamalarının çoğu esasici görüşle ilgilidir. (Varış,1998) Esasicilik, dünyada en yaygın kabul gören ve en uzun süre uygulanan eğitim felsefesidir.

İnsan genel olarak toplumsal ve kültürel bir varlıktır. Doğuştan hiçbir bilgiyle donanmış değildir. Bilgiyi elde etmenin yolu tümevarımdır. Bu yolla elde edilen bilgi kesin doğrudur.


Okul bir reform değil öğrenim kurumudur. Bu kurumun işlevi, geçmişten şimdiye dek oluşan kültürel değerleri öğrenciye kazandırmak, bu yolla onun topluma uyumunu sağlamaktır.

Değişme değil gerçek olan değişmemedir.


Toplum bilimleri, fen bilimleri, genel kültür gibi dersler okul programlarında yer almalıdır; çünkü insan toplumsal ve kültürel yanı ile birlikte geliştirilmelidir.(Sönmez,2005)

Öğrenci değil; öğretmen merkezdedir; çünkü kültürel mirasın temsilcisi öğretmendir. Öğrenci öğretmenin dediklerini ezberlemek, yapmak, tekrarlamak zorundadır. Bu şekilde yeteneklerini ve aklını geliştirebilir.


Öğretmen problem çözme yöntemini, tartışma tekniklerini kullanmamalıdır; çünkü bu tür etkinlikler, zaman ve emek kaybına neden olabilir. (Sönmez,2005)

Öğretmen gerektiğinde cezaya başvurmalı, zor kullanmalı, otoriteyi elden bırakmamalıdır.


Esasici görüşün temel ilkeleri:

Öğrenme zorunlu olarak güç bir iş ve uygulamayı gerektirir. Eğitimde girişim, harekete geçme öğrenciden çok

öğretmendedir. Eğitimin özü yapısallaştırılmış ve belirlenmiş içeriği

özümlemedir. Okul, zihni disiplinler (zihni yetenekler) kavramının geleneksel

yöntemlerini devam ettirmelidir.


YENİDEN KURMACILIK İlerlemeciliğin devamı olan bu akımın dayandığı felsefe

pragmatizmdir. Eğitimin amacı, toplumu yeniden düzenlemektir. Toplumsal

değişme çerçevesinde, reform hareketlerine girişmekte, yeni bir düzen sağlama görevinin okula ilişkin olduğu ve öğrencinin araç olarak kullanıldığı vurgulanmaktadır.


Yeniden kurmacılar ilerlemecilerin öğrenen merkezli eğitim anlayışını yanlış bularak, önemli olanın toplum merkezli ve tüm sınıfların ihtiyaçlarını dikkate alan bir eğitim programı olduğunu savunurlar.

Okullar, sorunların analiz edildiği, yorumlandığı ve değerlendirildiği yerler değildir; bu sorunlara çözüm önerilerinin üretildiği ve gerektiğinde öğretmen ve öğrencilerinde eyleme geçtiği yerlerdir.


Eğitim programlarında özellikle sosyal bilimler ortaya çıkarılarak, sosyal, ekonomik ve politik sorunlar üzerinde durulur; hem güncel ve geleceğe ilişkin eğilimlere hem de ulusal ve uluslar arası sorunlara yer verilir.

Eğitim durumlarında demokratik bir sınıf ortamında, tartışma, eleştirel düşünme, problem çözme yöntemleri ağırlıklı olarak kullanılırken, cezaya asla başvurulmaz.


Öğretmenler, değişim ve reformdan sorumludurlar; sınıf içinde bir proje yöneticisi ve araştırma lideri gibi hareket ederler; temel görevleri, öğrencilerin insanlığın karşı karşıya olduğu problemlerin farkında olmalarına yardımcı olmaktır.


Yeniden kurmacılığın ilkeleri: Eğitim, modern dünyanın toplumsal ve ekonomik güçleriylekültürün temel

değerlerini gerçekleştirecek yeni bir toplumsal yapıyı uyumlu duruma getirmelidir.

Yeni toplum düzeni, temel kurum ve kaynakları toplumun kendisi tarafından kontrol edilen gerçek bir demokrasi olmalıdır.

Çocuk, okul ve eğitim, toplumsal ve kültürel etkenler tarafından koşullanmalıdır.

Öğretmen sorunlara karşı geliştirilen yeniden yapılandırıcı nitelikte çözümün öncelik ve geçerliliğine öğrencileri demokratik kurallar çerçevesinde inandırmalıdır.

Eğitimin amaç ve sonuçları, davranış bilimlerinin bulguları ile uyumlu ve varolan kültürel çıkmazın istemlerini karşılamak için tamamen yeniden düzenlenmelidir.(Varış, 1998)


POLİTEKNİK EĞİTİMEğitim hedefleri:

Sınıfları ve her türlü sömürüyü ortadan kaldırmak

Doğaya egemen olup onu değiştirmek ve üretimde bulunmak

Toplumsal yararı kişisel yarardan üstün tutmak

Kişiyi çok yönlü yetiştirmek olarak açıklanabilir.


VAROLUŞÇU EĞİTİM Varoluşçu felsefenin eğitime yansımasıdır.Eğitimin hedefleri: Her insan eğitimle ilgili kararlarını kendisi

vermelidir. Eğitim, öğrenciye sadece seçenekler

sunmalı, her konuyu öğretmeli, ancak her öğrencinin kendi gerçek ve doğrularını seçmesine fırsat verilmelidir.

Eğitimin içerisinde insancıl psikolojinin konuları ve beşeri bilimlere (felsefe, edebiyat, sanat, tarih…) ağırlık verilmelidir.

Eğitim insanın kendisini gerçek özellikleriyle tanımasına fırsat vermelidir.


İLERLEMECİLİK


DAİMİCİLİK


ESASİCİLİK


YENİDEN KURMACILIK


POLİTEKNİK EĞİTİM

VAROLUŞÇU EĞİTİM

Education

Eğitim Akımları