1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ: 2014-2015

ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΑΞΗ Α'

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : ΜΕΜΜΟΥ ΙΩΑΝΝΑ ΠΕ 5 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ  ΤΙΤΛΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ : ΤΑ ΧΟΜΠΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ : ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΥ ΦΟΙΒΗ, ΒΑΖΑΙΟΥ ΑΝΝΑ, ΔΑΝΗΛΗ ΟΛΓΑ, ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΘΕΟΔΩΡΑ-ΜΑΡΙΑ, ΚΑΡΚΑΜΠΟΥΝΑ ΙΩΑΝΝΑ, ΚΑΨΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΚΛΑΠΙ ΙΩΑΝΝΑ, ΚΟΔΕΛΑΙ ΠΑΟΥΛΑ, ΚΟΡΩΝΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ-ΚΥΒΕΛΗ, ΛΑΜΠΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΞΥΘΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΠΙΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΠΡΙΦΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΤΟΤΣΙ ΒΙΚΤΩΡ, ΤΣΙΚΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΦΡΑΓΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ.    ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ : ΜΠΕΝΕΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΕ 17 (ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΘΕΡΜΑ!)

ΜΕΡΟΣ 1ο

Πετοσφαίριση

Ιστορικές πληροφορίες

Η πετοσφαίριση επινοήθηκε το 1895 από τον Αμερικανό καθηγητή Γουίλιαμ Μόργκαν, που εργαζόταν στο παράρτημα της ΧΑΝ (YMCA) του Χόουλιοκ, στην πολιτεία Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ομαδικό παιχνίδι κλειστού χώρου, χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμών, επινόησε το βόλεϊ. Αρχικά ονόμασε το παιχνίδι «μινονέτ". Το όνομα βόλεϊ δόθηκε λίγο αργότερα, έπειτα από έναν αγώνα επίδειξης, μάλλον από τον Άλφρεντ Χάλστιντ. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε κατά τη διάρκεια του α΄ παγκοσμίου πολέμου από τους Αμερικανούς στρατιώτες.Το 1900 κατασκευάστηκε η πρώτη ειδική μπάλα βόλεϊ. Το 1947 ιδρύθηκε η Διεθνής Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης (Fédération Internationale de Volleyball ή FIVB) στο Παρίσι, η οποία διαμόρφωσε ενιαίους διεθνείς κανονισμούς. Το 1963 ιδρύθηκε και Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Πετοσφαίρισης (Confédération Européenne de Volleyball ή CEV). Το 1964 αποτέλεσε σημαντική χρονιά για το βόλεϊ, αφού εντάχθηκε στο πρόγραμμα της Ολυμπιάδας του Τόκιο, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Από το 2000 και μετά ισχύουν νέοι κανονισμοί, τους οποίους η διεθνής ομοσπονδία έχει θεσπίσει με στόχο τη θεαματικότητα του αθλήματος. -ο χρόνος κατοχής της μπάλας στο σερβίς έγινε 8 -επιτρέπεται η απόκρουση της μπάλας με το πόδι ή οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος -ο προπονητής μπορεί να στέκεται σε μια ορισμένη περιοχή ανάμεσα στο πάγκο και στο γήπεδο. -στο σερβίς η μπάλα επιτρέπεται να ακουμπήσει στο φιλέ.

 

Η πετοσφαίριση (volleyball) είναι ένα ομαδικό ολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές και γυναικείες ομάδες των έξι παικτών. Επινοήθηκε το 1895 και στους Ολυμπιακούς αγώνες εντάχθηκε το 1964 στο Τόκιο. Στην Ελλάδα εποπτεύεται από την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ).

Ο αγωνιστικός χώρος

Το γήπεδο του βόλεϊ έχει σχήμα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με διαστάσεις: 9x18 μ. Πρέπει να περιβάλλεται από ελεύθερη ζώνη, η οποία στις μεγάλες διοργανώσεις απέχει 7 ως 9 μέτρα από τις τελικές γραμμές και 3 ως 5 μ. από τις πλευρικές. Το ορθογώνιο γήπεδο διαιρείται σε δύο ίσα τετράγωνα μέρη (9x9 μ.) από την κεντρική γραμμή, πάνω από την οποία τοποθετείται κάθετα ένα τεντωμένο δίχτυ (φιλέ) ύψους 2,43 μ. για τους άνδρες και 2,24 μ. για τις γυναίκες. Σε κάθε ένα από τα δύο μέρη του γηπέδου, και σε απόσταση 3 μ. από την κεντρική γραμμή, υπάρχει η επιθετική γραμμή, που χωρίζει το κάθε μέρος σε δύο ζώνες: την επιθετική ή μπροστινή ζώνη (3x9 μ.) και την αμυντική ή πίσω ζώνη (6x9 μ.).

Το δίχτυ του βόλεϊ Το δίχτυ βρίσκεται πάνω από την κεντρική γραμμή, έχει μήκος 9,5 μ., πλάτος 1μ. και ύψος 2,43 για τους άνδρες και 2,24 για τις γυναίκες. Στις άκρες του και σε 9μ. απόσταση μεταξύ τους βρίσκονται οι αντένες, μήκους 1,80μ. (προεξέχουν 0.80 μ. πάνω από το δίχτυ) και ορίζουν τα όρια του γηπέδου στον αέρα. Δεν επιτρέπεται στους παίκτες να ακουμπήσουν το δίχτυ κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής φάσης. Το ύψος του διχτυού διαφέρει ανάλογα με την κατηγορία.Στους άνδρες, όπως είπαμε φτάνει τα 2,43 μ., στους εφήβους (περί 18-19 ετών), στους παίδες (περί 13-17) είναι το ίδιο, ενώ, στους παμπαίδες ( περί 10-15) είναι 2.35 μ.Στις γυναίκες φτάνει τα 2,24 μ., όπως και στις νεάνιδες(18-19) και στις κορασίδες (περί 12-17), ενώ στις παγκορασίδες (περί 10-14) τα 2,20 μ.Το δίχτυ βρίσκεται πάνω από την κεντρική γραμμή, έχει μήκος 9,5 μ., πλάτος 1μ. και ύψος 2,43 για τους άνδρες και 2,24 για τις γυναίκες. Στις άκρες του και σε 9μ. απόσταση μεταξύ τους βρίσκονται οι αντένες, μήκους 1,80μ. (προεξέχουν 0.80 μ. πάνω από το δίχτυ) και ορίζουν τα όρια του γηπέδου στον αέρα. Δεν επιτρέπεται στους παίκτες να ακουμπήσουν το δίχτυ κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής φάσης. Το ύψος του διχτυού διαφέρει ανάλογα με την κατηγορία.Στους άνδρες, όπως είπαμε φτάνει τα 2,43 μ., στους εφήβους (περί 18-19 ετών), στους παίδες (περί 13-17) είναι το ίδιο, ενώ, στους παμπαίδες (περί 10-15) είναι 2.35 μ.Στις γυναίκες φτάνει τα 2,24 μ., όπως και στις νεάνιδες(18-19) και στις κορασίδες (περί 12-17), ενώ στις παγκορασίδες (περί 10-14) τα 2,20 μ.

Οι ομάδες Η κάθε ομάδα πετοσφαίρισης αποτελείται από έξι παίκτες. Επίσης, μπορεί να έχει μέχρι έξι αναπληρωματικούς, έναν προπονητή, το βοηθό του και φυσιοθεραπευτή. Στο ξεκίνημα κάθε σερβίς οι έξι αγωνιζόμενοι παίκτες πρέπει να βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και σε συγκεκριμένες θέσεις. Είναι τρεις στην επιθετική ζώνη (μπροστά: αριστερά, κέντρο, δεξιά) και τρεις στην αμυντική ζώνη (πίσω: αριστερά, κέντρο, δεξιά). Οι παίκτες που βρίσκονται στην αμυντική ζώνη δεν επιτρέπεται να εκδηλώσουν επιθετικό χτύπημα πατώντας στην μπροστινή ζώνη από ύψος μεγαλύτερο του φιλέ. Κάθε φορά που η ομάδα τους κερδίζει το σερβίς, οι παίκτες μετακινούνται κατά μία θέση προς τα δεξιά, κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.  

Οι θέσεις στην πετοσφαίριση

Οι θέσεις έχουν ως εξής 1. Είναι η θέση στα δεξιά στην αμυντική ζώνη. Ο παίχτης που βρίσκεται σε αυτή εκτελεί το σερβίς. Σε αυτή τη θέση αμύνονται είτε ο πασαδόρος και ο διαγώνιος (σύστημα 5-1) είτε οποιοσδήποτε άλλος παίχτης σε άλλο σύστημα παιχνιδιού. 2. Είναι η θέση στα δεξιά στην επιθετική ζώνη από την οποία καρφώνει ο διαγώνιος (5-1) ή άλλος παίχτης σε άλλο σύστημα παιχνιδιού. Σε αυτήν πασάρει και βγάζει μπλοκ ο πασαδόρος ανάλογα πάντα με το σύστημα παιχνιδιού. 3. Είναι η κεντρική θέση στην επιθετική ζώνη. Σε αυτή παίζει ο κεντρικός σε σύστημα 5-1 ή ο πασαδόρος σε σύστημα 6-0 4. Είναι η αριστερή θέση στην επιθετική ζώνη. Σε αυτή παίζει ο ακραίος (σύστημα 5-1) ή οποιοσδήποτε άλλος παίχτης σε άλλο σύστημα παιχνιδιού. 5. Είναι η αριστερή θέση στην αμυντική ζώνη. Σε αυτή αμύνεται ο κεντρικός ή ο λίμπερο (σύστημα 5-1) ή οποιοσδήποτε άλλος παίχτης σε άλλο σύστημα παιχνιδιού. 6. Είναι η κεντρική θέση στην αμυντική ζώνη. Σε αυτή αμύνεται ο ακραίος (5-1) ή οποιοσδήποτε άλλος παίχτης σε άλλο σύστημα παιχνιδιού.

Το παιχνίδι

Το παιχνίδι ξεκινά με σερβίς της μιας ομάδας έπειτα από κλήρωση. Το σερβίς εκτελείται από τον παίκτη της πίσω δεξιά θέσης, από ένα σημείο πίσω από την τελική γραμμή του γηπέδου. Κάθε φορά που η μπάλα φτάνει στην περιοχή της, η ομάδα προσπαθεί να την επαναφέρει στην αντίπαλη περιοχή με τρεις μπαλιές. Συνήθως ο πρώτος παίκτης αποκρούει, ένας δεύτερος υψώνει δίνοντας πάσα κοντά στο φιλέ και ένας τρίτος καρφώνει με δύναμη προς το αντίπαλο μέρος. Μια ομάδα κερδίζει έναν πόντο, όταν καταφέρει να στείλει τη μπάλα στο έδαφος της αντίπαλης ομάδας (μέσα) ή όταν η αντίπαλη ομάδα στείλει τη μπάλα εκτός γηπέδου (άουτ). Η ομάδα που κερδίζει πόντο εκτελεί και σερβίς. Όσο συνεχίζει να κερδίζει πόντους το σερβίς εκτελεί ο ίδιος παίκτης. Όταν χάσει πόντο, παίρνει το σερβίς η άλλη ομάδα, οι παίκτες της οποίας μετακινούνται μια θέση προς τα δεξιά, κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Το κάθε σετ τελειώνει όταν μια ομάδα φτάσει τους 25 πόντους και έχει τουλάχιστον δύο πόντους προβάδισμα (δηλαδή τουλάχιστον: 25-23). Αλλιώς το σετ συνεχίζεται μέχρι να επιτευχθεί προβάδισμα δύο πόντων από μια ομάδα (26-24, 27-25 κλπ) χωρίς όριο. Μετά από κάθε σετ οι ομάδες αλλάζουν πλευρά στο γήπεδο. Αν μετά από τέσσερα σετ οι ομάδες είναι ισόπαλες 2-2, ο νικητής αναδεικνύεται σε ένα πέμπτο τελικό σετ (τάιμ-μπρέικ) των 15 πόντων, πάντα με προβάδισμα δύο πόντων για το νικητή (15-13 τουλάχιστον ή 16-14, 17-15 κλπ). Στο πέμπτο σετ οι ομάδες αλλάζουν τερέν, όταν κάποια φτάσει τους 8 πόντους.

Η μπάλα του βόλεϊ Η μπάλα είναι κατασκευασμένη από μαλακό πλαστικό ή δέρμα. Μετά το 1996 η μπάλα είναι πολύχρωμη για χάρη της θεαματικότητας και αποτελείται από 12 ομοιόμορφα κομμάτια, σε συνδυασμό τριών χρωμάτων (κίτρινο, άσπρο, μπλε). Έχει περιφέρεια 65-67 εκ. και βάρος 260-280 γραμ.Το 2009 όμως αλλάζει. Παραμένουν το μπλε και το κίτρινο (το άσπρο φεύγει) και η κατανομή τους αλλάζει.

Απαγορευμένες ενέργειες

·Μεταφορά της μπάλας (πιαστό).· Άγγιγμα του φιλέ.· Πέρασμα του σώματος στο αντίπαλο μέρος, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση του αντιπάλου.· Δύο συνεχόμενα χτυπήματα (διπλή μπαλιά). Το χτύπημα σε μπλοκ δεν υπολογίζεται.· Πέρασμα της μπάλας προς το αντίπαλο μέρος δίπλα ή κάτω από το φιλέ. 

Διαιτητές

• Κάθε παιχνίδι βόλεϊ διευθύνεται από δύο διαιτητές και δύο ή τέσσερις επόπτες γραμμών ανάλογα με το επίπεδο της διοργάνωσης. Οι δύο διαιτητές βρίσκονται εκατέρωθεν του φιλέ, στην κεντρική γραμμή του γηπέδου. Ο πρώτος διαιτητής κάθεται πάνω σε σκάλα σε ύψος 50 ως 80 εκ. πάνω από το φιλέ και ο δεύτερος στέκεται όρθιος στην απέναντι πλευρά. Ο πρώτος διευθύνει και έχει τον αποφασιστικό λόγο για κάθε φάση. Ο δεύτερος ελέγχει τις παραβάσεις στην περιοχή ευθύνης του.

• Οι επόπτες γραμμών κρατούν σημαιάκια και υποδεικνύουν αν η μπάλα χτύπησε εντός ή εκτός γηπέδου δείχνοντας προς τα κάτω ή προς τα πάνω αντίστοιχα. Επίσης, ελέγχουν αν η μπάλα πέρασε πάνω ή δίπλα από τις κεραίες του φιλέ.

• Επίσης, υπάρχει σημειωτής που είναι υπεύθυνος για τη σημείωση των πόντων, τις αλλαγές, τα τάιμ άουτ και γενικά καταγράφει τις αποφάσεις των διαιτητών στο φύλλο αγώνα.

Ηλεκτρονικά ΠαιχνίδιαΣτις μέρες μας με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης ,όλο και περισσότερα παιδία ασχολούνται με βιντεοπαιχνίδια και άλλα τεχνολογικά επιτεύγματα όπως τα κινητά και τα tablet.Τα βιντεοπαιχνίδια είναι το θέμα που επιλέξαμε να παρουσιάσουμε, καθώς ο λόγος για τον οποίο τα επιλέξαμε, είναι γιατί μας αρέσουν πολύ και ιδιαίτερα τα παιχνίδια στον Η/Υ.Υπάρχουν θετικά και αρνητικά με αυτό το χόμπι ή αυτήν την απασχόληση. Προσφέρουν θετικά όπως: απασχόληση στην ελεύθερη μας ώρα , ευχαρίστηση , αλλά και γνώσεις μερικές φορές. Εκτός από αυτά τα θετικά υπάρχουν και αρνητικά ,καταστρέφουν τα μάτια μας και αλλοιώνουν την πραγματικότητα. Γίνονται έμμονη ιδέα και μας αποκόπτουν από τους φίλους μας και τους γύρω μας.Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια παίζονται σε κινητά , PSP, Playstation, X-box ,ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ.α. Το κάθε παιχνίδι παίζεται με έναν ,δύο και μερικές φορές με τρεις παίκτες . Τα παιχνίδια τα αγοράζεις από το internet , το video club και σε καταστήματα ηλεκτρονικών.Άρα με τη σωστή χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών μπορούμε να χαρούμε και να ευχαριστηθούμε παιχνίδι με ασφαλή τρόπο.

TOP TEN:(ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΈΤΟΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ: ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΝΑΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Tetris 2006 ΚΙΝΗΤΟ 100

Wii Sports 2006 Wii 82,54

Grand Theft Auto V 2013 PlayStation 3, Xbox 360, PlayStation 4, Xbox One 45

Super Mario Bros. 1985 Nintendo Entertainment System 40,24

Mario Kart Wii 2008 Wii 35,53

Tetris 1989 Game Boy, Game Boy Color 35

Minecraft 2009 Windows, OS X, Linux, Java, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3, PlayStation 4 34

Wii Sports Resort 2009 Wii 32,58

New Super Mario Bros. 2006 Nintendo DS 30,75

Minecraft: Pocket Edition 2011 ΚΙΝΗΤΟ 30

Με τι θα ασχοληθούμε

• Λίγα λόγια για τον χορό

• Ο χορός στην αρχαία Ελλάδα

• Παραδοσιακοί χοροί

• Σύγχρονοι χοροί

• Γιατί επιλέξαμε αυτό το χόμπι

• Σας ευχόμαστε να σας αρέσει ΄= ) !!!!

Ο χορός

Λίγα λόγια για το χορό

Ο χορός είναι μορφή καλλιτεχνικής και αθλητικής έκφρασης η οποία γενικά αναφέρεται στην κίνηση

του σώματος, συνήθως ρυθμική και σύμφωνη με τη μουσική. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μέσω του σώματος. Έτσι μπορούν να εκφραστούν διάφορα συναισθήματα.

Ο χορός στην αρχαία Ελλάδα

• Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός υπήρξε από τους προϊστορικούς χρόνους και σ’ όλο το φάσμα της αρχαϊκής ,κλασικής και ελληνιστικής περιόδου ένας χορευτικός

πολιτισμός.

• Στον Όμηρο , στον Πλάτωνα , στον Λουκιανό , στους λυρικούς και τραγικούς ποιητές , στον Ξενοφώντα , στον Πλούταρχο , σε όλα τα σημαντικότερα κείμενα της αρχαιοελληνικής παράδοσης περιγράφονται και αναλύονται ποικίλες μορφές χορού ~> υπαίθριοι , αστικοί , πολεμικοί , καθαρτικοί , καλλιτεχνικής έκφρασης και διασκέδασης , τελετουργίας και μύησης στα μυστήρια της ζωής και της φύσης.

Παραδοσιακοί χοροί

• Οι παραδοσιακοί χοροί στην Ελλάδα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία . Κάθε περιοχή ή χωριό της Ελλάδας έχει τους δικούς του χορούς , οι οποίοι διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή ακόμα και από χωριό σε χωριό . Αυτή η διαφορά των χορών οφείλεται σε λόγους όπως το κλίμα , ο τρόπος ζωής των κατοίκων , οι πόλεμοι και οι καταστροφές της κάθε περιοχής.

Σύγχρονοι χοροί

Ο Σύγχρονος χορός , είναι μια συλλογή από τεχνικές και μεθόδους μοντέρνων και μεταμοντέρνων χορών , παρόλο που ο σύγχρονος χορός δεν χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες χορευτικές τεχνικές . Είναι ευρέως διαδεδομένος στην Αμερική , στον Καναδά , την Αυστραλία αλλά και την Ευρώπη .(ιδιαίτερα την Γαλλία).

Γιατί επιλέξαμε αυτό το χόμπι

Ο λόγος ο οποίος επιλέξαμε αυτό το χόμπι ήταν επειδή είναι ένα άθλημα το οποίο είναι δημιουργικό και πολύτροπο σε όλες του τις μορφές. Η δημιουργικότητα αυτού του αθλήματος είναι πολύ ξεχωριστή σε σχέση με άλλα χόμπι, αθλήματα.

Καλαθοσφαίριση

Ολυμπιακό ΆθλημαΠρωτοεμφανίστηκε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1904 και του 1924Μέρος του προγράμματος των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων από το 1936Η καλαθοσφαίριση (αγγλικά basketball, προφέρεται μπάσκετμπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ. Ημερομηνία δημιουργίας - γέννησης του αθλήματος έχει καταγραφεί η 15/29 Δεκεμβρίου 1791.Το πρώτο γήπεδο καλαθοσφαιρίσεως: Κολέγιο ΣπρίνγκφιλντΣτις αρχές Δεκεμβρίου του 1891, ο Καναδός Αμερικάνος Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Εκπαιδευτήριο της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων (YMCA) (σημερινό Κολέγιο Σπρίνγκφιλντ) στο Σπρίνγκφιλντ, Μασαχουσέτη, Η.Π.Α.), προσπαθούσε να κρατήσει την τάξη με την οποία έκανε μάθημα δραστήρια μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου για να κρατήσει τους μαθητές απασχολημένους και στα κατάλληλα επίπεδα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Αφού απέρριψε άλλες ιδέες είτε ως υπερβολικά τραχιές ή ακατάλληλες για κλειστά γυμναστήρια, έγραψε τους βασικούς κανόνες και κάρφωσε ένα καλάθι ροδάκινων σε ύψος 3,55 μέτρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδάκινων διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν. Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό. Έτσι το κάτω μέρος του καλαθιού απομακρύνθηκε, πράγμα που επέτρεπε την ώθηση της μπάλας με ένα μεγάλο πείρο κάθε φορά.Η καλαθοσφαίριση την πρώτη φορά παίχτηκε με μια μπάλα ποδοσφαίρου. Οι πρώτες μπάλες που δημιουργήθηκαν ειδικά για την καλαθοσφαίριση ήταν καφέ, και ήταν μόνο στα τέλη του 1950 που ο Τόνυ Χάινκλ, ψάχνοντας για μια μπάλα που θα είναι πιο ευδιάκριτη για τους παίκτες και τους θεατές, εισήγαγε την πορτοκαλί μπάλα που χρησιμοποιείται σήμερα, Η ντρίμπλα δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, εκτός από την «σκαστή πάσα» για τους συμπαίκτες. Η πάσα ήταν το κύριο μέσο μετακίνησης της μπάλας. Η ντρίμπλα τελικά εισήχθη, αλλά περιοριζόταν από το ασύμμετρο σχήμα της πρώτης μπάλας. Η ντρίμπλα έγινε σημαντικό μέρος του παιχνιδιού περίπου τη δεκαετία του 1950, καθώς βελτιώθηκε το σχήμα της μπάλας.

Κανόνες

Παίζεται με δύο ομάδες των πέντε ατόμων σε ένα (συνήθως κλειστό, που στο έδαφός του έχει παρκέ) γήπεδο με δύο αντικριστά καλάθια. Οι παίκτες επιτρέπεται να ακουμπήσουν την μπάλα μόνο με τα χέρια (ωστόσο δε συνιστά παράβαση εάν αυτή ακουμπήσει και οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος, εκτός από τα πόδια). Σκοπός των ομάδων είναι να βάλουν με [σουτ] την μπάλα μέσα από το καλάθι όσο το δυνατόν περισσότερες φορές στα 40 λεπτά του αγώνα (τέσσερα δεκάλεπτα). Η ομάδα που θα πετύχει περισσότερους πόντους είναι η νικήτρια. Εάν ο αγώνας λήξει ισόπαλος, οι ομάδες συνεχίζουν σε πεντάλεπτη παράταση κ.ο.κ. Κάθε ομάδα έχει 7 παίκτες ανά πάσα στιγμή μέσα στο γήπεδο, ενώ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλους 194 παίκτες (που βρίσκονται στον πάγκο), πραγματοποιώντας αλλαγές. Ανάλογα με το ποια ομάδα κατέχει την μπάλα, οι παίκτες παίζουν αμυντικά ή επιθετικά. Ο συνολικός χρόνος της επίθεσης μιας ομάδας είναι 24 δευτερόλεπτα, ενώ για να περάσει μια ομάδα την μπάλα από το μισό γήπεδο έχει μόνο 9 δευτερόλεπτα. Δεν επιτρέπεται να τρέχει κάποιος κρατώντας την μπάλα (βήματα): πρέπει ή να κάνει συγχρόνως ντρίμπλα ή να σταματήσει και να δώσει πάσα. Αλλιώς η μπάλα πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα.Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιόδους ίσης διάρκειας. Ανάμεσα στην 1η και τη 2η, καθώς και ανάμεσα στην 3η και την 4η, μεσολαβεί διάλειμμα 2 λεπτών. Ανάμεσα στην 2η και την 3η, υπάρχει διάλειμμα 15 λεπτών, το λεγόμενο ημίχρονο. Κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να καλέσει τους παίκτες του στον πάγκο για να τους δώσει οδηγίες, τέσσερις φορές στον αγώνα. Αυτό λέγεται time-out και κατά τη διάρκειά του ο αγώνας διακόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οι παίκτες συγκεντρώνονται στους πάγκους.Στο παρκέ υπάρχει η γραμμή του τρίποντου (στα 6.75 μέτρα στην Ευρώπη για διοργανώσεις υπό την αιγίδα της FIBA, 7.25 στο NBA), που ορίζει την αξία κάθε σουτ. Οι αθλητές μπορούν να σκοράρουν για 2 πόντους (μέσα από τη γραμμή) ή για 3 (έξω από αυτήν, εφόσον δεν την πατούν). Για 1 πόντο μετράει η βολή, την οποία σουτάρουν οι παίκτες, κατόπιν υποδείξεως των διαιτητών (ενώ ο χρόνος έχει διακοπεί) μετά από φάουλ ή τεχνική ποινή (βλ. παρακάτω).

Παραβάσεις

Υπεύθυνοι για την επίβλεψη τυχόν παραβάσεων των κανόνων είναι οι 3 επιτηρητές. Βασικότερες παραβάσεις στο μπάσκετ είναι: το φάουλ, που είναι η βίαιη παρενόχληση ενός παίκτη από κάποιον αντίπαλό του, με τρόπο που ξεφεύγει από τα αθλητικά πλαίσια. Ο αμυνόμενος μπορεί να παρεμποδίσει τον επιτιθέμενο χρησιμοποιώντας μόνο τον κορμό του. Ο αθλητής που κάνει 5 φάουλ σε έναν αγώνα, αποβάλλεται και δεν μπορεί να επανέλθει στο γήπεδο (στα 4 φάουλ είναι η αποβολή στο NBA). Τα βήματα συμβαίνουν όταν ένας παίκτης κάνει περισσότερα από 4 βήματα κρατώντας την μπάλα, χωρίς να κάνει ντρίμπλα ή όταν κουνήσει τα πόδια του αφού έχει σταματήσει, κρατώντας την μπάλα με τα δύο χέρια. Σε περίπτωση άσχημης (υβριστικής, βίαιης κλπ.) συμπεριφοράς αθλητή ή προπονητή, ο διαιτητής έχει δικαίωμα να τον τιμωρήσει με τεχνική ποινή, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις υπάρχει η τιμωρία ντισκαλιφιέ (γαλλική disqualifié), που ισοδυναμεί με αποβολή του παίκτη από το πρωτάθλημα. Στο επιθετικό φάουλ όταν ο επιθετικός είναι ακίνητος και ο αμυντικός τον απωθήσει, είναι παράβαση. Το αν παίζει με πλάτη ή με πρόσωπο στο καλάθι δεν έχει σημασία, το φάουλ ισχύει και για τις δύο περιπτώσεις. Σε περίπτωση που ο αμυντικός αρνηθεί το φάουλ τιμωρείται με τεχνική ποινή από τον διαιτητή. Σε περίπτωση που ένας παίκτης σταματήσει την ντρίμπλα, τότε δεν μπορεί να ξεκινήσει να τριπλάρει ξανά γιατί έτσι θα κάνει τριπλή τρίπλα, που ισοδυναμεί με βήματα.

Οι θέσεις στην καλαθοσφαίριση είναι οι εξής:Πλέι μέικερ Point guardΣούτινγκ γκαρντ (Shooting guard)Σμολ φόργουορντ (Small forward)Πάουερ φόργουορντ (Power forward)Σέντερ (Center)

ΜΕΡΟΣ 2ο

ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός και πώς εκδηλώνεται

 Στην Ελλάδα τα κρούσματα της σχολικής βίας έχουν αυξηθεί ανησυχητικά το τελευταίο διάστημα, με τις αρμόδιες οργανώσεις να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να ζητούν τη λήψη μέτρων από την Πολιτεία για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός;

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) περιγράφει την εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Συχνά το «ισχυρότερο» παιδί αντλεί από την πράξη του ευχαρίστηση και κύρος, ενώ το «αδύναμο» παιδί δεν μπορεί να προστατέψει με ουσιαστικό και τρόπο τον εαυτό του.

Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι και ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες.

Ωστόσο δεν αποτελούν όλες οι μορφές μαθητικής επιθετικότητας εκφάνσεις του σχολικού εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο. Για παράδειγμα, η έκφραση επιθετικότητας στα πλαίσια κάποιου παιχνιδιού εξαιτίας μιας διαφωνίας, δεν αποτελεί αναγκαστικά μορφή εκφοβισμού.

Μορφές εκφοβισμού

Σωματικός: φυσικός τραυματισμός ή απειλή τραυματισμού προς κάποιον. Εκδηλώνεται με σπρωξίματα, σκουντήματα, αγκωνιές, γροθιές και κλοτσιές, τρικλοποδιές, χτυπήματα με αντικείμενα, τσιμπήματα και δαγκωνιές, περιορισμό του άλλου μέσω σωματικών πρακτικών. Λεκτικός: συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων, φραστικών επιθέσεων, προσβολών και απειλών, αγενών σχολίων και ειρωνείας, χρήση παρατσουκλιών.Εκφοβισμός με εκβιασμό: εκούσια απόσπαση χρημάτων ή προσωπικών αντικειμένων, η οποία συνοδεύεται από απειλές ή και τον εξαναγκασμό σε αντικοινωνικές πράξεις.Έμμεσος ή κοινωνικός: προσπάθεια για κοινωνική απομόνωση ή αγνόηση ατόμου, για άσκηση επιρροής στην ομάδα των συνομηλίκων ώστε να αισθανθούν αντιπάθεια για κάποιο συγκεκριμένο συμμαθητή τους, διάδοση κακόβουλων φημών και ψευδών. Ηλεκτρονικός: αποστολή απειλητικού ή υβριστικού υλικού μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των υπηρεσιών MMS και SMS που παρέχουν τα κινητά τηλέφωνα και των διαδικτυακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης, χρήση ή παραποίηση των προσωπικών δεδομένων κάποιου ατόμου, αποκλεισμός του από μια δικτυακή ομάδα, κλήσεις στο κινητό του από άγνωστο νούμερο.Ρατσιστικός: διάδοση αρνητικών σχολίων εξαιτίας της καταγωγής, της κοινωνικής τάξης, της οικονομικής κατάστασης, της διαφορετικότητας.Σεξουαλικός: υβριστικά σχόλια, σκίτσα και γκράφιτι με σεξουαλικό περιεχόμενο, ανήθικες χειρονομίες, ανεπιθύμητο άγγιγμα, μέχρι και σοβαρές σεξουαλικές επιθέσεις.

Ποια είναι τα σημάδια που μαρτυρούν τη βία στο σχολείο;

Ορισμένα σημάδια που πιθανόν να υποδηλώνουν ότι το παιδί έχει πέσει θύμα εκφοβισμού ή ότι ασκεί βία στο σχολεία του είναι τα εξής:

Ενδείξεις ότι ένας μαθητής εκφοβίζεται:

•Επιστρέφει στο σπίτι με σκισμένα ρούχα ή χωρίς να έχει μαζί όλα τα ρούχα του•Αναφέρει πως χάνει αντικείμενα•Έχει ανεξήγητους τραυματισμούς•Παραπονείται συχνά ότι νιώθει άρρωστος•Έχει δυσκολία με τον ύπνο και βλέπει συχνά άσχημα όνειρα•Παρουσιάζει αλλαγές στις διατροφικές του συνήθειες•Προκαλεί αυτοτραυματισμούς•Δεν έχει διάθεση να επικοινωνήσει με συμμαθητές του•Δεν συμμετέχει σε κοινές δραστηριότητες με συμμαθητές του.•Χάνει το ενδιαφέρον του για τα μαθήματα και εμφανίζει πτώση της επίδοσής του στο σχολείο•Είναι λυπημένος, μελαγχολικός, θυμωμένος, αγχωμένος•Εκφράζει απαξιωτικές σκέψεις για τον εαυτό του•Έχει λιγότερους φίλους από ό,τι συνήθιζε να έχει στο παρελθόν•Αποφεύγει να πάει σε συγκεκριμένα μέρη•Αντιδρά με διαφορετικό τρόπο από ό,τι συνήθιζε στο παρελθόν

Ενδείξεις ότι ένας μαθητής εκφοβίζει:

•Εκδηλώνει συχνά βίαιες συμπεριφορές•Εμπλέκεται σε σωματικούς ή λεκτικούς καβγάδες με άλλους•Έχει στην κατοχή του χρήματα ή νέα αντικείμενα•Με ευκολία κατηγορεί άλλους•Δεν αποδέχεται τις ευθύνες που απορρέουν από τις πράξεις του •Έχει στενούς φίλους που εκδηλώνουν επιθετικές και βίαιες συμπεριφορές στο χώρο του σχολείου

Πώς πρέπει να δράσουν γονείς και καθηγητές απέναντι στη σχολική βία;

Είσαι γονέας παιδιού που δέχεται ή ασκεί βία στους συμμαθητές του; Είσαι εκπαιδευτικός που παρακολουθείς καθημερινά περιστατικά σχολικού εκφοβισμού; Το Δίκτυο Κατά της Βίας στο σχολείο που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου δίνει σημαντικές συμβουλές για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Συμβουλές σε εκπαιδευτικούς

•Μιλήστε στο παιδί που εκφοβίζεται και ακούστε με προσοχή και σοβαρότητα αυτά που έχει να σας πει. Διαβεβαιώστε το ότι θα ανταποκριθείτε άμεσα για να το προστατεύσετε και ότι είστε διαθέσιμος να παράσχετε κάθε δυνατή βοήθεια. Πείτε στο παιδί, να σας κρατά ενήμερο σχετικά με οποιαδήποτε εξέλιξη.•Συζητήστε με τους γονείς του παιδιού, εκφράστε τις ανησυχίες σας και δείξτε ότι είστε αποφασισμένος να αναλάβετε δράση.•Εξακριβώστε ποιο παιδί είναι αυτό που εκφοβίζεται ή αυτό που εκφοβίζει.•Εξακριβώστε αν υπάρχει ομάδα παιδιών η οποία ενθαρρύνει ή/και υποστηρίζει το παιδί που εκφοβίζει.•Οδηγήστε το παιδί που εκφοβίζει στο γραφείο του Διευθυντή και συζητήστε σοβαρά μαζί του για το περιστατικό.•Υποστηρίξτε το παιδί που εκφοβίζεται σε συνεργασία με τον Διευθυντή.

Συμβουλές σε γονείς παιδιού που εκφοβίζεται:

•Συνεργαστείτε στενά με το σχολείο για να πληροφορηθείτε για την έκταση και τη σοβαρότητα του περιστατικού καθώς και για τους τρόπους αντιμετώπισής του.•Παρέχετε στο παιδί σας υποστήριξη και ασφάλεια, χωρίς να το κατακρίνετε.•Ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει το παιδί σας για τα συναισθήματά του και για τις ανάγκες του.•Παρακολουθείτε την εξέλιξη της κατάστασης αλλά και την υγεία του παιδιού σας.•Αν το παιδί σας παραπονιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει σωματικούς πόνους, αν παρατηρείτε ότι έχει δυσκολίες στον ύπνο ή αν αρνείται επίμονα να πάει στο σχολείο, επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά.

Συμβουλές σε γονείς παιδιού που εκφοβίζει:

•Συζητήστε με τον Διευθυντή του σχολείου για το περιστατικό εκφοβισμού που προκλήθηκε από το παιδί σας.•Συνεργαστείτε με το σχολείο, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του παιδιού σας σχετικά με τη βία.•Συνεργαστείτε με τον Διευθυντή και τον δάσκαλο του παιδιού σας για την εφαρμογή των κανόνων, των συνεπειών και την πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών.•Παρακολουθήστε την εξέλιξη της κατάστασης και συνεργαστείτε στενά με το σχολείο. Παρατηρήστε αν το παιδί σας εμπλέκεται συχνά σε καβγάδες ή εκδηλώνει εκφοβιστική συμπεριφορά και με τα παιδιά της γειτονιάς ή και με εσάς στο σπίτι. Μιλήστε γι' αυτά στο Διευθυντή και το δάσκαλο της τάξης και συνεργαστείτε μαζί τους για να πάρετε βοήθεια.

Που μπορείτε να απευθυνθείτε

1056 Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS από το Χαμόγελο του Παιδιού116-111 Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων της ΕΨΥΠΕ800 11 32 000 Συνήγορος του Πολίτη-Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού

Ψυχικές επιπτώσεις και μετά την ενηλικίωση από τον σχολικό εκφοβισμό

(Αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν μικρότερα ή μεγαλύτερα ψυχολογικά προβλήματα ως ενήλικες, όπως διαταραχές άγχους, κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας αντιμετωπίζουν τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό και καταπίεση στο σχολείο τους ή στις παρέες τους, σύμφωνα με επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Γουίλιαμ Κόπλαντ, καθηγητή του τμήματος Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Ντιουκ που έκαναν και τη δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου Jama Psychiatry μελέτησαν στοιχεία σε βάθος χρόνου για πάνω από μια 20ετία τα οποία αφορούσαν περίπου 1.400 παιδιά ηλικίας 9-16 ετών.

Από αυτά περίπου ένα στα τέσσερα είχε πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού (αγόρια και κορίτσια σχεδόν στο ίδιο ποσοστό), ενώ ένα στα δέκα παραδέχτηκε ότι έχει ασκήσει λεκτική ή σωματική βία σε άλλο παιδί. Ορισμένα παιδιά είχαν κατά καιρούς παίξει διπλό ρόλο, τόσο του θύτη όσο και του θύματος.Οι αμερικανοί ψυχίατροι παρακολούθησαν αυτά τα παιδιά και μετά την ενηλικίωσή τους για να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις του σχολικού εκφοβισμού στην ψυχική υγεία των νέων.

«Εκπλαγήκαμε από το πόσο βαθιά ο σχολικός εκφοβισμός επηρεάζει την μακροπρόθεσμη υγεία ενός προσώπου. Η ψυχική ζημιά δεν εξαφανίζεται έτσι απλά, επειδή κάποιος μεγαλώνει και σταματά να πέφτει πια θύμα σχολικού εκφοβισμού.

Οι συνέπειες τον συνοδεύουν από την παιδική ή εφηβική ηλικία του, προκαλώντας μια μεγάλη γκάμα προβλημάτων αργότερα» δήλωσε ο Γουίλιαμ Κόπλαντ.

Μια προηγούμενη σχετική έρευνα στη Φινλανδία είχε καταλήξει σε ποικίλα συμπεράσματα, βρίσκοντας ότι τα μεν αγόρια είχαν λιγότερα ψυχικά προβλήματα σε βάθος χρόνου, ενώ αντίθετα πολλά κορίτσια υπέφεραν μακροπρόθεσμες ψυχικές διαταραχές.

Η πιο πρόσφατη και μεγαλύτερη αμερικανική έρευνα διαπίστωσε ότι όχι μόνο τα θύματα του σχολικού εκφοβισμού, αλλά ακόμα και οι θύτες, ως ενήλικες πια, έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ψυχιατρικών διαταραχών σε σχέση με όσους έχουν αποφύγει τον σχολικό εκφοβισμό. Είναι κυρίως τα θύματα της καταπίεσης από συμμαθητές και φίλους τους που αναπτύσσουν προβλήματα άγχους, πανικού αγοραφοβίας, κατάθλιψης, κατάχρησης ναρκωτικών και άλλων ουσιών κ.ά.

Από την άλλη, οι νέοι που κάποτε υπήρξαν θύτες σχολικού εκφοβισμού, όταν μεγαλώσουν εμφανίζουν αυξημένες πιθανότητες για αντικοινωνικές συμπεριφορές και άλλες παρεμφερείς διαταραχές προσωπικότητας.«Ο εκφοβισμός αποτελεί δυνητικό πρόβλημα και για τα θύματα και για τους θύτες» δήλωσε η κύρια ερευνήτρια Τζέην Κοστέλο.

Πέντε καθηγητές περιγράφουν περιστατικά βίας στα σχολεία τους

«Είδα σπρωξίματα δύο μαθητών και λεκτικές αψιμαχίες την ώρα που έμπαινα στην αίθουσα για μάθημα. Στο σχολείο μας υπήρξαν φέτος 3-4 περιστατικά βίας από ομάδες μαθητών που χτυπούσαν άλλους μαθητές. Όταν έγινε γνωστό στους καθηγητές αρχίσαμε να καλούμε μαθητές για να μάθουμε τι έγινε και τελικά τιμωρήσαμε αυστηρά αρκετά παιδιά. Από τότε δεν έχουμε ακούσει κάποιο νέο περιστατικό» περιγράφει ο Γ.Σ. καθηγητής σε σχολείο στο κέντρο της Αθήνας.

Για τον καθηγητή Μ.Μ. που διδάσκει σε σχολείο των δυτικών προαστίων στην Αθήνα η μεγαλύτερη μορφή βίας είναι η κατάληψη. «Μια ομάδα μαθητών καταλαμβάνει το σχολείο, προβάλει κάποια αιτήματα και διακόπτει βίαια και αυθαίρετα τη σχολική δραστηριότητα, ασκεί λεκτική ή και σωματική βία σε όποιον ή όποια έχει αντίθετη άποψη».

«Σχεδόν σε όλα τα περιστατικά εμπλέκεται το ρατσιστικό στοιχείο, συνήθως ως προς την εθνικότητα, αλλά και ως προς άλλες ιδιαιτερότητες του ατόμου πχ ειδικές ανάγκες, σωματικά χαρακτηριστικά. Συχνά στοχοποιούνται τα πιο αδύναμα παιδιά, με έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αυτά που είναι πιο ευαίσθητα» λέει η Α.Π. καθηγήτρια σε σχολείο στις Κυκλάδες.

«Σχεδόν σε όλα τα περιστατικά εμπλέκεται το ρατσιστικό στοιχείο, συνήθως ως προς την εθνικότητα, αλλά και ως προς άλλες ιδιαιτερότητες του ατόμου πχ ειδικές ανάγκες, σωματικά χαρακτηριστικά. Συχνά στοχοποιούνται τα πιο αδύναμα παιδιά, με έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αυτά που είναι πιο ευαίσθητα» λέει η Α.Π. καθηγήτρια σε σχολείο στις Κυκλάδες.

Ωστόσο, μόνο ελάχιστα από τα περιστατικά βίας στα σχολεία φτάνουν τελικά στην εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά-θύματα συνήθως ντρέπονται ή φοβούνται να καταγγείλουν ένα τέτοιο περιστατικό, όσο και οι μαθητές που έγιναν μάρτυρες σε ένα βίαιο συμβάν, ενώ πολλές φορές ακόμη και οι γονείς αποκρύπτουν ή δεν δίνουν την δέουσα προσοχή σε ένα τέτοιο περιστατικό.

Για τους εκπαιδευτικούς ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση του φαινομένου είναι ο διάλογος μεταξύ μαθητών, καθηγητών και γονέων. «Το φαινόμενο χρειάζεται συλλογική αντιμετώπιση με συνεργασία συλλόγου διδασκόντων οικογενειών και μαθητών. Τα φαινόμενα όσο ασήμαντα και αν φαίνονται κατά τη γνώμη μου πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα γιατί δεν επιτρέπεται να θεωρούμε ότι θα λυθούν από μόνα τους. Ένας μαθητής που με δυσκολία έφτασε στην πόρτα των καθηγητών να πει το πρόβλημά του, αν δεν παρθούν δραστικά μέτρα δεν πρόκειται να τους ξαναχτυπήσει την πόρτα, ειδικά αν το εκφοβίζουν οι συμμαθητές του» τονίζει η Α.Π. (Κυκλάδες).

«Το πιο βασικό είναι να αναπτύσσεται στις τάξεις ένα κλίμα καλής επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών, ενισχύοντας τους φιλικούς δεσμούς μεταξύ τους μέσα από ομαδικές εργασίες και συζητήσεις που στοχεύουν στην ενότητα του τμήματος και στο σεβασμό της προσωπικότητας του άλλου» λέει η Β.Ν. (Στερεά Ελλάδα).

«Πρέπει να καταλάβουν και όσοι είναι μάρτυρες τέτοιων γεγονότων ότι δεν πρέπει να μένουν ουδέτεροι αλλά να προστατεύουν τους συμμαθητές τους και να αναφέρουν τι έχει συμβεί. Πρέπει να τιμωρούνται και οι υπεύθυνοι ώστε να καταλάβουν όλοι ότι οι πράξεις μας έχουν συνέπειες» τονίζει ο Γ.Σ. (κέντρο της Αθήνας).

Πέντε παιδικά βιβλία για τη σχολική βία

Ιστορίες για τη βία στα σχολεία, βιβλία για παιδιά που περιγράφουν το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού στην Ελλάδα του σήμερα. Το in.gr επέλεξε πέντε παιδικά βιβλία που αποτελούν και οδηγούς για το πώς οι μαθητές να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις.

Ο Ορφέας και οι νταήδες με τα κίτρινα ποδήλαταΟ Ορφέας τον τελευταίο καιρό κλείνεται στο δωμάτιό του και δε μιλάει ούτε στη μαμά του. Μια παρέα αγοριών, τα Κίτρινα Ποδήλατα, τον ενοχλούν συνεχώς. Τον κοροϊδεύουν, τον σπρώχνουν, τον απειλούν, του τρώνε το κολατσιό, του παίρνουν το χαρτζιλίκι… Κι ο Ορφέας φοβάται. Ώσπου, μια μέρα παίρνει την απόφαση να τους αντιμετωπίσει. Άραγε θα τα καταφέρει; Τι χρειάζεται το μπλοκ ζωγραφικής του; Και τι σχέση μπορεί να έχουν ένα μυρμήγκι κι ένας ελέφαντας; Συγγραφέας: Μερκούριος Αυτζής, Εκδόσεις Ψυχογιός

Μίλα, μη φοβάσαιΗ Ελίνα κάνει τη ζωή της Ισιδώρας αφόρητη στο σχολικό με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν όλοι. Ο Νίκος άρπαξε τα γυαλιά του Γιώργου, γιατί υποστήριζε άλλη ομάδα. Ένας κακός, από ζήλια για την αδελφή του, τρομοκρατεί όλα τα παιδιά στο σχολείο, μήπως και του δώσουν σημασία οι γονείς του! Όλους μια συνωμοσία σιωπής τους εμποδίζει να μοιραστούν τα προβλήματα τους και να ζητήσουν βοήθεια. Πώς θα πειστούν να μιλήσουν; Συγγραφείς: Ελένη Δικαίου, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Τζέμη Τασάκου, εκδόσεις ΕΨΥΠΕ

Delete στον ηλεκτρονικό εκφοβισμόΟ Κωνσταντής όλοι νομίζουν ότι είναι αυτός που έστειλε τα απειλητικά μηνύματα στην ηλεκτρονική τους διεύθυνση. Ο Φάνης, ο Μάρκος κι ο Παντελής για αστείο βιντεοσκόπησαν τη Μαρία να αλλάζει στα αποδυτήρια και έστειλαν το βιντεάκι τους σε όλους. Η e-Μάγισσα εκφοβίζει τη Μαρία καλυμμένη πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου. Όλοι αυτοί, οι ήρωες του βιβλίου, θα μπορούσαν να είναι φίλοι σου. Στη θέση κάποιου από αυτούς ίσως να είσαι εσύ. Θύτες και θύματα σε μια αλυσίδα φόβου μέσα από τις οθόνες των κινητών, των υπολογιστών, των τάμπλετς.Τρεις και μία ιστορίες για τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό και πώς μπορείς να τον αντιμετωπίσεις. Συγγραφέας: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εκδόσεις ΕΨΥΠΕ

Σιγά τα αυγά Ο Μίρκο είναι καινούριος στην τάξη. Αρχίζει το σχολείο την ημέρα που γίνεται σεισμός. Και έξω και μέσα του. Γιατί δεν αργεί να γνωρίσει τον Αλέξανδρο, που είναι ο νταής του σχολείου. Σιγά σιγά γνωρίζεται και με τα υπόλοιπα παιδιά, κάνει φίλους, καταφέρνει να σταθεί μέσα στην ομάδα. Κι όλα βέβαια έρχονται τούμπα, όταν ο Αλέξανδρος φεύγει και πάει με την οικογένειά του μετανάστης κι αυτός σε άλλη χώρα. Και συναντάει άλλους «Αλέξανδρους» και καταλαβαίνει πια πολλά. Συγγραφέας: Κώστας Πούλος, εκδόσεις Μεταίχμιο

Τι κάνεις όταν σε έχουν βάλει στο μάτι;Σε ποιον να μιλήσεις αν σε πειράζουν; Τι συναρπαστικό βρίσκει κανείς κάνοντας τους άλλους δυστυχισμένους; Πώς να αντιμετωπίσεις το θυμό σου; Πώς να χειρίζεσαι προσβολές και πειράγματα; Πώς να λες ΟΧΙ! Συγγραφέας: Michelle Elliot, εκδόσεις Κέδρος