Upload
ana-meladze
View
47
Download
4
Embed Size (px)
Citation preview
სამსონ ფირცხალავა
სსიპ ვარლამ ძიძიგურის სახელობის ხონის მუნიციპალიტეტის მათხოჯის
საჯარო სკოლის სამოქალაქო კლუბის “ხმა მომავლიდან” წევრები:
ბელა ფაილოძე და შორენა ჯანელიძე2013 წელი
სახლი და ეზო, სადაც დაიბადა და ცხოვრობდა სამსონ ფირცხალავა
კომუნისტურმა რეჟიმმა სამსონ ფირცხალავას ოჯახს ჩამოართვა საცხოვრებელი და შიგ საექიმო ამბულატორია მოაწყო. დღეს კი, სამწუხაროდ სხვადასხვა უწყებებს შორის გამოჭყლეტილი შენობა ასეთ მდგომარეობაშია.
გიგო ფირცხალავა: “როგორ შეიძლება ხალხს ენა წაართვას. განა შესაძლებელია
ამაზე უარესი სასჯელი და უბედურება, რომ ადამიანს ენა ამოგლიჯო, მის ენაზე არ ალაპარაკო!”
სამსონ ფირცხალავა:“ჩვენზე მოქმედებდა ქალაქის
საერთო ატმოსფერო. ქუთაისი იყო ქართული ქალაქი... ჩვენ ახლო
ვხედავდით ქართველ მოღვაწეებს, მწერლებს, არტისტებს,
ადგილობრივ თუ თბილისიდან ჩამოსულებს. თავისთავად ხელს
უწყობდა ჩვენს ეროვნულ გათვითცნობიერებას.”
სამსონ ფირცხალავას პეტერბურგელი მეგობრებისხედან მარცხნიდან: ლუარსაბ ანდრონიკაშვილი,
ზურაბ ავალიშვილი, ივანე ჯავახიშვილი
ქართველთა შორის წერა-
კითხვის გამავრცელებელი
საზოგადოების ბეჭედი
სამსონ ფირცხალავა 1902 წლიდან
ქართველთა შორის წერა-კითხვის
გამავრცელებელი საზოგადოების
წევრია . მოგვიანებით კი ამ
საზოგადოების მდივანი.
სოციალ-ფედერალისტიმა სამსონ ფირცხალავამ 1918 წლის 26 მაისს ხელი
მოაწერა საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტს
“განსაკუთრებით საჭიროა ქართველი ერის ისტორიის ცოდნა ემიგრანტობაში, როცა მოკლებულნი ვართ საშუალებას უშუალოდ განვიცადოთ ჩვენი ქვეყანა და ჩვენი ერი... ეს აუცილებელია უპირველესად აქაურ ჩვენი მოზარდ თაობისათვის, რომელსაც მკრთალი სახე აქვს დარჩენილი სამშობლოსი ან არც კი ახსოვს , ან არც კი უნახავს...”
წიგნში “ისტორიული ლანდები” სამსონ ფირცხალავა წერდა:
“თქვენი გული მუდამ საქართველოსთვის უნდა სცემდეს, თქვენი თვალები სულ საქართველოსკენ უნდა იცქირებოდნენ: თქვენი ბედნიერება მხოლოდ იქაა. რაც უნდა დაწინაურდეთ აქ, უცხოეთში, არასოდეს იქნებით ბედნიერები. აქაური ცხოვრება არ შეგითვისებთ. უნდა დაუბრუნდეთ სამშობლოს ადრე თუ გვიან. იგი მიგიღებთ სიყვარულით, გულით, ალერსით.”
სამსონ ფირცხალავას ანდერძი:
“საქართველოში ხშირად ნახავთ დიდსა და მოსიყვარულე გულს, სხვის სიყვარულსა და პატივისცემის მთიებით გამტფარს. ასეთი დიდი გული ახლო წარსულში ნეტარხსენებულ კიტა აბაშიძეს, არჩილ ჯორჯაძეს და ჩვენს საყვარელს, მარადის დაუვიწყარ
სამსონ ფირცხალავას ჰქონდა ქართულ ლიტერატურაში.”
კონსტანტინე გამსახურდია: