Maart 2015: En het gaat maar door….
En zo gebeurde het dat we twee dagen na de begrafenis van Helmi’s moeder weer
naar huis in Frankrijk toe konden. Na 6 weken van huis weg te zijn geweest is dat
weer een heel prettig gevoel. In Frankrijk even letterlijk en figuurlijk afstand nemen
want de laatste weken in Nederland hakten er natuurlijk flink in, zeker voor Helmi.
We hadden ons voorgenomen om de komende drie weken dat we thuis zijn echt lek-
ker rustig aan te gaan doen. Maar zoals altijd kunnen we niet lang stil blijven zitten
en zeker niet als er nog een waslijst aan klussen ligt.
Dus daar gaan we maar weer…..
We kwamen er al heel snel
achter dat een tuinlantaarn
beschadigd was omdat er
een flinke tak op was geval-
len van….een dode boom.
Die boom deed het vorig
jaar al niet meer en hij
stond ook nog heel verve-
lend: pal naast de hoog-
spanningsleiding. Dit
werd dus een klus voor
een professional die de
boom naar beneden kwam
halen. En voordat hij be-
gint trekt hij eerst zijn
speciale klimspullen aan….
Om vervolgens razendsnel de boom in gedeeltes kleiner te maken. En dat ie heel snel
is kan je hier zien: https://www.youtube.com/watch?
v=SnsakqnGnZA&feature=youtu.be
Het geeft wel een rot-
zooitje zo’n omgezaagde
boom….
Dus alles maar weer oprui-
men….
En netjes opstapelen zo-
dat het kan drogen….
Het is ook weer de hoogste
tijd dat de zitmaaier weer
wordt weggebracht voor
zijn jaarlijks beurt want
die moet van de zomer
weer heel wat uurtjes
draaien…..
Natuurlijk tussen al het geklus door
even tijd nemen voor wat ontspanning.
De finish van de 3e etappe van Parijs-
Nice was hier vlakbij in St. Pourcain sur
Sioule dus dan gaan we natuurlijk even
kijken naar wat ook wel bekend staat
als: de rit naar de zon.
Met als uiteindelijke winnaar van deze etappe Michael Matthews in 4.34.11 die
meteen de gele trui overnam….om die vervolgens een dag later weer kwijt te raken.
Maar dit geheel terzijde ;-)
Uiteraard enorm geïnspireerd door al dat fietsen trokken wij er zelf ook op uit om
de Gorge (kloof) de Sioule eens te gaan fietsen. Die Gorge de Sioule is hier vlakbij
maar een totaal ander landschap want je zit plotseling tussen de rotsen…...
Hier flitst Helmi tussen
een rotspartij door ui-
teraard in de gele trui die
ze een dag daarvoor om de
schouders had gekregen en
die niet meer afstond.
Maar dit uiteraard geheel
terzijde….
Nu we het toch over een prachtig landschap hebben: dat ligt er ook in zuidoost
Frankrijk nl. de Franse Alpen. Prachtig, ruig en onherbergzaam. Maar daar voltrok
zich eind maart een drama toen een Duits verkeersvliegtuig daar neerstortte dat op
weg was van Barcelona naar Dusseldorf. Met name het ruige en onherbergzame land-
schap maakte de berging van slachtoffers en wrakstukken erg moeilijk. Wat het nog
dramatischer maakte is dat dit een zelfmoordactie van de co-piloot was….
En de wereld draait maar doorrrrrrr:
Schreven we vorige maand nog
dat je maar erop hoefde te
wachten wanneer terreur weer
zou toeslaan. Nou het was alweer
heel snel zover, dit keer in Tune-
sië waar toeristen werden ver-
moord bij een bezoek aan een
museum….
en in Jemen waar moslims
soennieten en sjiieten elkaar
naar het leven staan. Dit laat-
ste conflict speelt als sinds de
7e eeuw!! Waanzin…..
In Kenia werden zo’n honderd-
vijftig studenten vermoord door
weer een andere terroristische
organisatie...
Tunesië, Kenia en Jemen, het is
allemaal ietsje verder weg maar
niettemin niet minder erg….
Dit illustere duo hield de gemoederen
ook danig bezig. Zoals iemand zo mooi
zei: de een wist niks maar zei van alles,
en de ander wist alles maar zei niks!!
Bonnetjes niet kunnen vinden, gerotzooi
over betaalde bedragen, niks mee kun-
nen herinneren etc etc.
In ieder geval hebben ze beide het veld
moeten ruimen….
Het was ook de maand van de verkiezingen. In Nederland de Staten verkiezingen, in
Israel parlementsverkeizingen en hier in Frankrijk waren er departementale verkie-
zingen.
Begin deze maand was Frankrijk even in diepe rouw. Bij een helikoptercrash in Ar-
gentinië kwamen 10 mensen om het leven. Onder hen waren een Franse topzwemster,
een topbokser en een voormalig topzeilster.
Ondanks wat er allemaal in de wereld gebeurt moet het hier ook gewoon door blijven
draaien dus de lavendel krijgt weer zijn voorjaarssnoeibeurt…
Anders krijgen we later
dit jaar niet zo’n resul-
taat….
Dit zijn de stille getuigen
van wat renovatiewerk in de
gites….
En zo ligt het er allemaal weer fraai bij als we eind maart weer richting Nederland
gaan voor onze laatste sessie van deze winter….
En eenmaal in Nederland meteen ook daar
weer aan de slag:
Hans heeft er inmiddels alweer 2 interlands
opzitten, tegen Turkije en Spanje…..
En hij is ook bezig met de EHL, het Europees kampioenschap hockey voor clubteams
in Bloemendaal waar de cameramensen, dik ingepakt met mutsen en handschoenen
vanwege de koude harde wind die vanuit zee staat, lange dagen maken om alle wed-
strijden netjes te registreren.
En zo vliegt de tijd ……
Tot volgende maand…..
Hans en Helmi