Zwart op wit (september 2015)

Afzendadres en verantwoordelijke uitgever: Jan Duden, Boniverlei 148/2, 2650 EdegemJaargang 17, nummer 3 (september - oktober - november 2015)Driemaandelijks tijdschrift van beweging.net, een netwerk van sociale en christelijke organisatieswww.antwerpen.beweging.net - [email protected]

afgiftekantoor 2170 Merksem CentrumP106317

België-BelgiqueP.B.

2170 MERKSEMCENTRUMBC 1131zwartopwit

Verder in dit nummer

3Pasar en

wereldoorlog 1

5 8Femma op

de fietsBloemeke Sint-

Jozef Molenveld

Donderdag 4 juni trokken we met 19 vrouwen naar de minigolf. Door het zonnige weer kwamen de meesten met de fiets. In groepjes van 4 en 5 speelden we ons partijtje. Dat we eventjes moesten wachten tot iedereen gedaan had, namen we er graag bij. De spelregels werden nauwgezet gevolgd en er werd niet van afgeweken.

44 en 84 jaar, waren in De Panne vrij om te wandelen, te zonnen, te winkelen of een terrasje te doen.

Na een gezamenlijke koffie, maakten een 15-tal vrouwen, onder leiding van Magda een architectuurwandeling met de na-druk op ‘Art Deco’. Daarna was iedereen vrij om te eten. In de namiddag was er een duinenwandeling uitgestippeld door de ‘Sahara’. We ploeterden door het zand, heuvel op en af, maar het uitzicht was fe-nomenaal. We kwamen terug langs het strand, met onze voetjes in het water.

Na het eten van een versgebakken wafel was het weer tijd om terug naar huis te gaan. Onze bus had echter een kleine pan-ne en een reservebus stond ons mee op te wachten. Onze nieuwe chauffeur moest zijn wachttijden respecteren en daarom mochten we nog een halfuur langer blij-ven. We konden nog even flaneren over de avondmarkt op de dijk in het zonnetje, alvorens we terug huiswaarts keerden.

Greta

Als echte golfspelers probeerden we het balletje in zo weinig mogelijk slagen in de hole te krijgen. Soms lukte dat wel in één keer. De punten werden nog met elkaar vergeleken en na een verfrissend drankje gingen we terug naar huis. Het was een geslaagde namiddag.

Omdat we in de vakantie bijna geen Fem-ma-activiteiten hebben, was onze bus-uitstap naar De Panne een welgekomen afwisseling. Na de hittegolf van de vorige dagen waren we blij dat we konden afkoe-len aan zee. Zesenveertig vrouwen, tussen

Femma Sint-Jozefbeweegt

2 ZWART OP WIT | SEPTEMBER 2015

Samen 24 uurstrijden

tegen kanker!

Levensloop EdegemOp 10 en 11 oktober 2015 organiseert het comité van Levensloop Edegem en Stichting tegen Kanker een tweede editie van dit feestelijk solidariteitsevene-ment. Levensloop is een 24 uur durende bijeenkomst waar teams gedurende symbolisch 24 uur lopen of wandelen rond een parcours in Park Fort 5. Want kanker slaapt ook nooit.

Het evenement staat in teken van de vechters, mensen die kanker hebben of ooit de diagnose hebben gehad. We zetten hen gedurende 24 uur in de bloe-metjes. Deze twee dagen worden helemaal gedragen en georganiseerd door vrijwilligers die patiënten en hun naasten een hart onder de riem willen steken.

Er zijn drie ceremonies waarbij we het leven vieren, mensen herinneren die de strijd tegen kanker verloren en samen strijden tegen de ziekte. Alle opbrengst van Levensloop gaat integraal naar de strijd tegen kanker, voornamelijk weten-schappelijk kankeronderzoek in België.

Levensloop Edegem start op 10 oktober om 16 uur en is vrij toegankelijk voor ie-dereen. Mensen die tijdens de 24 uur in een team willen meelopen of wandelen betalen een deelname van 10 euro. Er wordt 24 uur randanimatie en optredens voorzien.

Registreer je als team, teamlid, vechter of vrijwilliger op www.levens-loop.be/relays/edegem-2015 of neem contact op met één van de voor-zitters van Levensloop Edegem:

- Pascale Swolfs, tel. 0475 30 47 60 - Dominique Lesseliers, tel. 0479 25 39 58 - [email protected]

3ZWART OP WIT | SEPTEMBER 2015

Pasar Edegem herdacht wereldoorlog IIn juni 1915 werd door de Duitsers de Dodendraad in werking gesteld om te beletten dat er Belgen zouden vluchten naar Nederland. Daarom fietsten we op 26 juli langs een gedeelte ervan.

Op deze route werden 15 panelen met uitleg geplaatst. Bij een aantal kan men via een QR-code een authentiek verhaal beluis-teren. Ondanks de verlofperiode en de voorspelde regen waren we met 15 fietsers er helemaal klaar voor.

Onze tocht bracht ons van Baarle-Nassau naar Hoogstraten, Min-derhout, Wortel en via Zondereigen naar Baarle-Hertog en terug naar ons vertrekpunt. De verhaaltjes waren echt interessant. De uitleg op de panelen bevatte heel wat onbekende feiten en anek-dotes.

We vertrokken met de zon, maar bij onze tussenstop in De Klap-ekster begon het te druppelen. Het laatste halfuur waren we echt doornat. Maar om de dag plezierig af te sluiten, gingen we feestelijk wokken! Zo was iedereen tevreden over de dag.

Wat komt er nog in 2015We fietsen nog het Ambachtenweekend in het Land van Waas en nemen deel aan De Schakel. Wandelen doen we met het OCMW in het Fort. In Weert volgen we het Stiltepad en in Aartselaar De Reukens. Het bezoek aan May Claerhout op 10 oktober wordt verplaatst naar volgend jaar.

Alle info op onze websitewww.pasar.be/edegem

in de rubriek ‘activiteiten’of via tel. 03 457 14 48.

Aandachtig luisteren en lezen

Het Schalthaus en de Dodendraad

De gids aan het woord


De eerste dagen van mei was het weer zo ver: onze traditionele ‘Fietsdriedaagse’. Ditmaal geen autobus, treinen, vrachtwagen laden of Oostkamp, maar wel met de fiets naar Essen. Aan de start stonden 24 goed uitgeruste vrouwelijke fietsfanaten die er geweldig naar uitkeken.

op fietsdriedaagse

DodendraadGeladen met nieuwe spulletjes ging het dan richting Essen. Onderweg nog even halt houden bij de ‘dodendraad’, een lugu-ber restant uit de eerste Wereldoorlog. Het werd even stil bij de gruwelen van die oor-log. In de late namiddag kwamen we op onze bestemming: De Berk, een afspan-ning van de Natuurvrienden. Dan de fiet-sen in ’t kot, kamers opzoeken, onder de douche en dan fris gewassen en gestreken aan tafel. Echte Vlaamse kost, de nummer 1 van Jeroen Meus, stoofvlees met frietjes. Tot slot nog een ‘beker-lawaai-liedjesspel’, een babbel en dan uitgeteld naar bed.

De hele nacht had het gegoten en toch stonden we op met ... de zon! Het was stormachtig geworden. De wind had vrij-spel gekregen. Toch vertrokken we, zoals voorzien naar Bergen op Zoom. Na een ge-

kwam ik in het voor mij bekend gebied. Geboren en getogen in de bossen van Sint Mariaburg-Brasschaat, zag ik terug de vertrouwde omgeving van mijn jeugd. Ik keek mijn ogen uit! Wat was er veel bijge-bouwd in al die jaren.

Rond de middag de boterhammetjes opeten op een leuk terras midden in het groen. Zalig! Dan langs de’ fietsostrade’ richting Kalmthout. In café Bostela nog een laatste stop. Het café leek wel weg-getoverd uit het ‘sacochenkraam’ van Eddy Wally. Iedereen die een wat versleten tasje bij had, kon zich prompt in ’t nieuw zetten. Sommigen gingen hun gangen, zelfs een nieuw hemd voor een echtgenoot werd aangekocht voor ‘een appel en een ei’. De zakjes vlogen de cafédeur uit.

Onze mannen waren present om bagage in te laden. Die werd zoals steeds door een paar lieve huisvaders naar de bestem-ming gebracht. Stipt om 9.30 uur nog een laatste kusje en weg waren we. Als een kleurrijk geel lint fietsten we door Edegem richting Mortsel, Deurne, het Ter Boelaar-park en Rivierenhof. De parken lagen er prachtig bij. De bomen filterden de zon-nestralen, de weerkaatsing in de vijvers en de bedauwde grasvelden vol met ma-deliefjes, vormden een feestelijk tafereel. We genoten ervan.

ZonnestralenOnze eerste stop kwam er aan. Een kopje koffie en een cakeje van Lea deed deugd. Truitjes en jasjes gingen uit en we genoten van de warme zonnestralen op het terras. Plezant: geen haast, geen stress. Dan terug de fiets op. Langzaam maar zeker


De gemakkelijke stoelZanger-muzikant Jan De Smet en auteur-performer Erik Vlaminck brengen een draai-kolk van doordenkers, meezingers en wondere verhalen. Ze delen het podium met talentvolle mensen die het in het leven niet op een presenteerblaadje kregen. Deze markante samenwerking zorgt voor een beklijvend en hartverwarmend programma.

Première op woensdag 21 oktober om 20 uur in Vergadercentrum De Stroming, Nationalestraat 111, 2000 Antwerpen.Tickets: 12 euro, 3 euro voor Welzijnsschakels en andere armoedeorganisatiesReservatie: [email protected] - tel 03 220 12 22Andere voorstellingen ontdek je op www.antwerpen.beweging.net

‘De Gemakkelijke Stoel’ is een sociaal-artistieke productie van beweging.net Antwer-pen, Welzijnszorg en Welzijnsschakels ter ondersteuning van de Welzijnszorgcampag-ne ‘Een toekomst zonder armoede’.

vecht tegen de wind was een kopje koffie in de korenmolen ‘De Verwachting’ meer dan welkom geweest. Maar helaas, hij was gesloten. De molen is een rijksmonument in particuliere eigen-dom.

Lekke bandEn toen, psss! De eerste lekke band, maar geen nood, onze su-perplakkers kwamen in actie. Gelukkig gebeurde het in de buurt van een boerderij waar we ons konden voorzien van water. Dan nog een zoekactie naar het ‘kilometrikske’ van Jo en net op tijd kwamen we toe in Bergen op Zoom. Het zou wat later een geluk met een ongeluk (lekke band) blijken. Want wat rondkuieren in de stad zat er ditmaal niet in. Na een blik op de markt en een blitzbezoek aan het Prinsenhuis dreven donkere wolken in onze richting en hup, vlug de fiets op en recht naar Kijk in de Pot. Dit is een stadspark en voormalig militair domein in Bergen op Zoom. Het bevindt zich ten zuidwesten van de binnenstad. Het gebied meet 20ha.

Juist op tijd kwamen we toe aan ‘Het Strandhuys’. De regen viel met bakken neer, vergezeld van een vervaarlijk huilende wind. Hadden we het ongelukje met de lekke band niet gehad, dan waren we nu door de stad aan het wandelen. Een hoop verzopen ‘waterkiekens’ zou het resultaat geweest zijn. Nu zaten we lekker binnen en genoten we van een heerlijke sla.

De wind bleef ons vergezellen op onze terugtocht langs groene beemden en leuke binnenweggetjes richting De Berk. Nog een laatste stop in de manege en een lieve traktatie met lekkere koekjes van Lieve en Ann voor hun zestigste verjaardag. En terug de fiets op naar onze ’thuis’. Gelukkig nu met de wind in de rug. De uitbaters vergastten ons op een lekker maal. Een kaaskroketje en witloof in hesp met kaassaus en als toetje een chocolade-mousse. Lekker! Met een ‘vijf werelddelenspel’ uitgedacht door de Wereldwinkel besloten we onze avond.

Opboksen tegen windOnze derde dag, terug naar Edegem. Mooie liedjes duren niet lang. De wind was nog steeds van de partij. Dus, trappen maar, een goede vermageringskuur. In Brasschaat werden we ver-welkomd in ‘Station Noord’, een sociaal project om mensen een warme thuis te geven. De zelfgemaakte soep en quiche smaakte lekker. Ik denk dat alles eigen gewin was. Goed uitgerust fietsten we langs het prachtige natuurgebied van het antitankkanaal en de Schotenvaart richting laatste cafeetje. Weeral geluk: binnen voor de regen.

Nu nog wat opboksen tegen de wind en naar huis. Hier werden we natuurlijk opgewacht door onze echtgenoten. Heel veel dank aan de inrichters want het was echt tof! Tot volgend jaar.

Magda Boyart


Vrijhandelsakkoord:staatsgreep of de toekomst?

energie (zoals kernenergie) niet meer vol-doende winst oplevert.

Vooral onze met veel moeite opgebouwde sociale en ecologische standaarden ko-men in gevaar. Doordat sommige staten in Amerika een minimum aan arbeids-rechten hebben, kan een multinational de arbeidsrechten in België aanvechten. De slagkracht van de vakbonden zoals het ACV zal sterk ingekort worden. De ‘race to the bottom’ zal nog sterker worden. Het land met de hoogste norm zal haar wet-geving moeten aanpassen aan het land met de laagste norm.

Deze overeenkomst zal enkel de grote multinationals bevoordelen. De kleine ondernemers zullen de gevolgen ook voelen. Omdat de bakker om de hoek niet direct een grote exporteur naar Amerika is, heeft deze bakker geen boodschap aan een overeenkomst met Amerika. Anders wordt het als een grote multinational straks brood gaat bakken en hiervoor andere voorwaarden gaat afdwingen. Voorwaarden die enkel de multinationals bevoordelen en dus zeer negatief zijn voor de kleine zelfstandige.

De medische wereld zal veranderen. De VS zal via de weg van intellectuele ei-gendomsrechten de beschikbaarheid van nieuwe behandelingsmethodes sterk be-perken. Er zullen meer patenten komen

op geneesmiddelen. De geneesmiddelen zullen duurder worden. Ook de openbare diensten (zoals onderwijs, gezondheids-zorg, openbaar vervoer) kunnen in het gedrang komen. Multinationals kunnen deze overheidsinstellingen aanvechten. Zo kunnen ze ook onze basisbehoeftes omvormen naar een commerciële mono-polie.

Einde van de democratie? Dit transatlantisch akkoord heeft een be-langrijk addertje nl. het ISDS (investor-state dispute settlement). Investeerders (multinationals) krijgen het recht om (wanneer de winst door een wet in ge-vaar zou komen) de wetgeving van een land aan te vechten. Met andere woorden, naast zich neer te leggen. Het Zweedse Vattenfal eiste 3.7 miljard euro van Duits-land toen dat land in 2012 overging tot haar uitdoofbeleid voor kernenergie.

Ook lokaal heel belangrijk! In Amsterdam werd het verbod op gebruik van ernstige milieu schadende onkruid-verdelger (Roundup) teniet gedaan door de producent. De multinationals kunnen alle wetten en regels aanvechten. Van lokaal tot Europees. Daarom dat verschil-lende steden en gemeentes zich hebben uitgeroepen als TTIP vrije gemeente. Ede-gem kan dit ook doen! Ook al is dit lou-ter symbolisch, hoe meer gemeentes dit doen, hoe sterker het signaal.

Wat is het?Het vrijhandelsakkoord tussen VS en Eu-ropa (TTIP) en tussen Canada en Europa (CETA) wil de regelgeving harmoniseren waardoor de kosten voor de ondernemin-gen om producten tegelijk in de VS en de EU op de markt te brengen sterk zouden verminderen.

Het TTIP heeft de ambitie om van de ge-meenschappelijke standaarden die voor de VS en de EU zouden gelden, meteen ook globale standaarden te maken. An-dere economische blokken hebben er immers belang bij die standaarden over te nemen omdat hun ondernemingen ge-makkelijker toegang krijgen tot de EU en de VS markt.

Wat dreigt er te veranderen voor ons?Het gevaar met zulke akkoorden is dat we de negatieve invloed niet direct merken. Men houdt ons voor dat een akkoord meer economische groei en meer werkgelegen-heid teweegbrengt. In de feiten zal blijken dat niet enkel onze wetgeving over sociale rechten, voedselveiligheid, consumenten-bescherming en dergelijke ondermijnd worden, maar ook het creëren van nieuwe beschermingswetgevingen dreigt te ont-moedigen. Zo wordt het bijvoorbeeld onmogelijk om een alternatief energiebeleid te voeren omdat energiebedrijven kunnen stel-len dat hun investeringen in traditionele

Het ACV wil niet dat de bouwstenen van het Europees sociaal model als pasmunt gebruikt worden in onderhandelingen over vrijhandel, door EU-ambtenaren die hiervoor geen mandaat hebben. Onze regeringsleiders hebben niet het recht de Commissie een onderhandelingsmandaat te geven dat de basiswaarden van de EU zelf in vraag stelt. Daarom moeten de huidige onderhandelingen opgeschort worden. Na een democratisch debat moet een nieuw beperkter mandaat geformu-leerd worden binnen de krijtlijnen van het EU-acquis.

Meer info over deze en andere onderwerpen? Bezoek de facebookpagina van ACV-Edegem

Ton Harding, André van Ekelenburg en Ivan Lusyne (Voorzitter – ondervoorzitter en secretaris ACV-Edegem)

In tegenstellig tot hetgeen de huidige vluchtige media ons doen uitschijnen, is de wereld van vandaag niet in dertig seconden met enkele oneliners uit te leggen. Net zoals met de moeilijke pensioenmaterie in het vorig nummer van Zwart op Wit, willen we u nu iets bijbrengen over het transatlantisch vrijhan-delsakkoord. Wellicht zegt dit u niet direct iets. Toch is het belangrijk om dit te lezen. Dit akkoord kan veel veranderen.


moest verwijzen, had men haar even goed Franke Lies kunnen noemen. ‘Corneel,’ zei ze, ‘je laat weer de kaas van je brood eten. Waarom kan dat centrum niet het CEECEE-CEEGEE genoemd worden? Het Cultureel Centrum Corneel Guldentops (CCCG)!’

Ik heb dat al eens voorgesteld toen men op de Prins Boudewijnlaan een tunnel voor de paddenoversteek aanlegde, maar men is er toen ook niet op ingegaan. ‘Daarbij, Corneel,’ ging Manke Lies verder, die helemaal niet opgezet is met de komst van dat lawaaierige type in haar buurt en bovendien ook overal de kleine lettertjes leest, ‘die omhoog gevallen macho moet niet denken dat hij gearriveerd is. Onder-aan de voorstelling van het centrum staat immers de verwijzing: (*) Alle beelden zijn impressies uit het wedstrijdontwerp van Marc Koehler en kunnen nog wijzigen!Ik hou u op de hoogte.

Uw Cornelius GuldentopSpook te Edegem

brieste hij. ‘Zo’n vrijetijdscentrum, Corneel, is toch iets voor de modale Edegemnaar.’

Nu moet u weten dat in de onzekere tij-den, toen Jacob nog verweten werd het lelijkste beeld ter wereld te zijn en zijn toekomst aan een zijden draadje hing, hij in stilte – en met mijn hulp – aan het uitkijken was naar een geschikte re-serve standplaats. In zijn overmoed had hij zijn oog laten vallen op het kasteel in Hof Ter Linden. Daar op het bordes aan de voorzijde van het kasteel staan, leek hem heel geschikt voor heren van zijn stand ... businessclub ... Members only ... chef met wereldklasse.

Ik vertelde het terloops aan mijn colle-gaatje-fantoom Manke Lies. Zij resideert al sinds heugelijke tijden met haar spin-newieltje in Fort 5. U kent haar waar-schijnlijk niet, maar u moet weten dat zij niet op haar mondje is gevallen en er niet voor terugschrikt iedereen haar ongezou-ten mening te geven. Als haar naam dan toch zo nodig naar één van haar gebreken

Het Edegems bestuur heeft nu echter ook beslist dat de kogel door de kerk is en dat de architecten het ontwerp van het vrijetijdscentrum verder kunnen verfijnen en de renovatie van het Huis Hellemans verder concretiseren. De impressie van het voorplein en de inkomzone vanuit de Strijdersstraat ligt voor en samen met mijn vriend Jacob hebben wij ons erover gebogen … met vergrootglas.

En ja, Eureka, Jacob staat er nog. Het per-spectief klopt niet helemaal. Jacob is wat verder de Strijdersstraat ingeschoven, de parkeerplaatsen voor zijn voeten zijn verdwenen, het is mooi weer, de mensen lopen er in hun zomerse kleren bij.

Om hem een duwtje in de rug te geven, stelde ik voor om in te gaan op het verzoek van het bestuur om een knallende naam te verzinnen voor het centrum, iets in de trant van: ‘Centre Boanerges, zoon van de donder’. Hij bliksemse mij echter bijna dood. ‘Redde Caesari quae sunt Caesaris, geef de keizer wat de keizer toekomt’,

‘De kogel is door de kerk’. Ik geef het graag toe, deze gevleugelde woorden kunnen niet op tegen een of andere Latijnse uitweiding, lang niet zo erudiet. Ze verzinken erbij in het niets. Tijdens mijn jon-ge jaren – de Franse bezetting en de marmietenoorlog! – waren ze nochtans geweldig populair. Als toen de kogel door de kerk was, ging er algemeen gejuich op.

Lieve mensen

vanEdegem


werkt structureel samen met financiële partners die duurzame ontwikkeling en maatschappelijk engagement hoog in het vaandel dragen.

i.s.m.DVV-agent in Edegem:ATTENT!Prins Boudewijnlaan 443

Op zijn verjaardag – 17/07/1965 – werd hij bij zijn bisschop Mgr. Daem geroepen voor zijn benoeming in Edegem op het Molenveld. Er moest daar een noodkerk en een jongensschool gebouwd worden. Reeds einde mei 1967 kon begonnen worden met de bouw van kerk en school. De inzegening van de parochie-gebouwen - De Schrans – vond plaats op 30 maart 1968 door Mgr. Smits, de inwijding van de Sint-Jozefkerk door Mgr. Raes op 6 april 1968, om de week daarop Pasen feestelijk te kunnen vieren.

De Schrans als bijenkorf33 verenigingen hebben hun vaste stek in De Schrans en de turn-zaal. Van karate tot biljart, van modelbouw tot bridge, jong en oud, sportief en bourgondisch, sterk met de parochie verbonden of helemaal niet.

Drie grote verenigingen krijgen een bijzondere vermelding: Eensgezind is een energieke gezinsgroep. 18/8 verenigt een tof-fe ploeg jonggepensioneerden en Femma staat bekend als een bruisende vereniging van dames. En natuurlijk ben je welkom in De Schrans om gewoon een glas te drinken.

De werkgroep Welzijnszorg/Broederlijk Delen focust elk jaar op armoede dichtbij en veraf. De Voedselbank bereikt honderden armen uit onze onmiddellijke buurt. Het Oekraïneproject steunt heel wat concrete initiatieven in dat beproefde land. De Rijstak-tie zorgt voor de verbondenheid met de missionarissen.

Edegem heeft de laatste decennia een fijne traditie opgebouwd van hechte samenwerking tussen de parochiegemeenschappen. Voor grotere initiatieven zoals het Gezinsweekend, vormings-avonden, de website, de redactie en de abonnementendienst van hun lijfblad Kerk en Leven werken zij hecht samen.

Zondag 20 september werd dit gevierd met een feestelijke eu-charistieviering. Het feest ging verder in De Schrans en op de speelplaats van de voormalige school. De tapkranen van De Schrans vloeiden rijkelijk en de avond werd afgesloten met een cabaretavond verzorgt door de olijke dames van Femma.

Diaken Rik van Hoof en Peter De Vriendt

Iets meer dan een halve eeuw geleden raakte de wijk Molenveld volgebouwd door voornamelijk jonge gezin-nen. Op de plek waar nu de E19 ligt, stond de kleine St.-Lucia kapel, maar algauw werd duidelijk dat een echte parochie nodig was. Het zou het levenswerk worden van Emiel Vermoesen, die enkele jaren geleden overleed.

Een bloemeke voorVijftig jaar parochie Sint-Jozef Molenveld

Documents

Zwart op wit (september 2015)