ﻓﺎرﺳﻲ هﺎي اﻟﻤﺜﻞ ﺿﺮب١ » اﻟﻒ« ﻧﻤﻴﭽﻜﻪ دﺳﺘﺶ از ﺁب! ﮔﻠﻪ ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺮ از ﺁب! ﻧﻤﻴﺨﻮرﻩ ﺗﻜﺎن ﺁب از ﺁب! ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺮش از ﺁب! رﻳﺨﺖ دﺳﺘﺶ روي ﭘﺎآﻲ ﺁب! ﻣﻴﮕﺮدﻳﻢ ﻟﺒﺎن ﺗﺸﻨﻪ ﻣﺎ و آﻮزﻩ در ﺁب! ﺑﮕﻴﺮﻩ ﻣﺎهﻲ آﻪ ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺁﻟﻮد ﮔﻞ را ﺁب! ﺁ اﻓﺘﺎدﻩ ﭘﻮﺳﺘﺶ زﻳﺮ ب! ﻣﻴﮕﻨﺪﻩ ﺑﻤﻮﻧﻪ، ﺟﺎ ﻳﻪ آﻪ ﺁب. داري ﺳﻮراخ ﺳﻪ ﺗﻮ ﻣﻴﮕﻪ آﻔﮕﻴﺮ ﺑﻪ آﻪ آﻦ ﻧﮕﺎﻩ و ﺁﺑﻜﺶ! ﻧﻲ ﺻﺪ ﭼﻪ ﭼﻪ ﻧﻲ ﻳﻚ ﭼﻪ ـ ذرع ﺻﺪ ﭼﻪ ذرع ﻳﻚ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﺳﺮ از آﻪ ﺁب! ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ اﺑﻮﻋﻄﺎ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﻣﻴﺮﻩ، ﺑﺎﻻ ﺳﺮ آﻪ ﺁب! ﮔﺮﻧﻪ و ﺑﻴﻨﻪ ﻧﻤﻲ ﺁب ﻗﺎﺑﻠﻴﻪ ﺷﻨﺎﮔﺮ! ﻧﻤﻴﺸﻪ ﮔﺮم او از ﺁﺑﻲ! ﻣﻴﺴﻮزد ﺗﺮ و ﺧﺸﻚ ﮔﺮﻓﺖ، آﻪ ﺁﺗﺶ! اﺳﺖ آﺸﻲ آﺎﻩ ﻣﻨﺸﻲ، ﺷﺎﻩ ﺁﺧﺮ! ﻧﻤﻴﮕﻪ ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ، ﻋﻠﻲ آﻪ آﺴﻲ ﺑﺎ ﺁدم! ﻣﻴﺪﻩ دوﺑﺎر ﺣﺴﺎب، ﺑﺪ ﺁدم! دارﻩ وزﻳﺮ ﭼﻬﻞ ﻋﻘﻞ ﺗﻨﺒﻞ، ﺁدم! ﻣﺮ ﻣﺎل ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ، ﺧﻮش ﺁدم دﻣﻪ! ﻣﻴﻜﻨﻪ دوﺑﺎر را آﺎر ﭘﺎﭼﻪ، دﺳﺖ ﺁدم! ﻣﻴﺨﻮاد زﻧﺪﮔﻲ زﻧﺪﻩ، ﺁدم! ؟ ادا اﻳﻨﻬﻤﻪ ﮔﺪا، ﺁدم! ﺑﻴﻨﻪ ﻣﻲ ﺳﻨﮕﻚ ﻧﺎن ﺧﻮاب ﮔﺮﺳﻨﻪ، ﺁدم! ﻣﻴﺰﻧﻪ ﮔﺸﺎدش ﺳﺮ از را ﺳﺮﻧﺎ ﻧﺎﺷﻲ، ﺁدم! ﺁوﻳﺨﺘﻴﻢ ﻣﻮﻧﻮ اﻟﻚ ﺑﻴﺨﺘﻴﻢ، ﺧﻮدﻣﻮﻧﻮ ﺁرد! ﺟﻮاﻧﺎ ﺑﺮ ﺁرزو ﻧﻴﺴﺖ ﻋﻴﺐ ن! ﺑﺨﻮر ﭘﻠﻮ ﻧﻮ ﺁﺳﺘﻴﻦ! ﻧﺪارﻩ ﺧﺮ آﻪ آﺴﻲ ﺁﺳﻮدﻩ--- ﻧﺪارﻩ ﺧﺒﺮ ﺟﻮش و آﺎﻩ از! ﻧﺰﻧﻪ ﺷﺎﺧﺖ ﮔﺮﺑﻪ آﻪ ﺑﻴﺎ ﺁﺳﻪ ﺑﺮو ﺁﺳﻪ! ﻧﻤﻚ ﺑﻲ ﻳﺎ ﺷﻮرﻩ ﻳﺎ ﺁش ﺷﺪ، دوﺗﺎ آﻪ ﺁﺷﭙﺰ! ﺳﻮﺧﺘﻪ دهﻦ و ﻧﺨﻮردﻩ ﺁش! ﻟﺤﻴﻤﻪ ﺧﺮج ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ! ﻟﮕﻦ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ هﻴﭽﻲ ﻧﺎهﺎر و ﺷﺎم دﺳﺖ، هﻔﺖ! ﻣﻴﺸﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﮔﺮو ﻣﻮﻗﻊ ﻗﻴﻤﺘﺸﺎن اﻣﺎ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ، آﺎر ﻳﻚ دو هﺮ ﻟﻮﻟﻬﻨﮓ و ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ! ﺷﺪم آﺒﺎب آﻨﻢ، ﺛﻮاب ﺁﻣﺪم! آﺮد آﻮر را ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺮدارﻩ، اﺑﺮوﺷﻮ زﻳﺮ ﺁﻣﺪ! ﺗﺮﻧﺪ ﻣﺤﺘﺎج ﺗﺮﻧﺪ، ﻏﻨﻲ ﺁﻧﺎﻧﻜﻪ! 1 ﺗﺒﻴﺎن ﺳﺎﻳﺖ از ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ
