InleidingZoals jullie wellicht weten heb ik het doel en het werk van de Stichting Reformatorisch Appel (SRA) en de Stichting Heartcry altijd positief gewaardeerd. De visie en het doel, zoals onder andere hier verwoordt (http://www.jongerenavonden.nl/visiedoel.php) heb ik altijd voluit gedeeld. Wat de oprichters en de personen achter beide stichtingen niet altijd zo expliciet wilden verwoorden (en dat was misschien maar beter ook) durf ik - ook nu nog - zonder aarzeling te onderstrepen: de bestaande kerken schoten en schieten in sommige opzichten danig tekort in de uitleving van deze doelstelling. Ondanks al het goede dat in onze kerken te vinden is. Al vanaf april tot begin kwam er kritiek op SRA. Heftige kritiek ook, kritiek die er niet om loog en die mijns inziens voornamelijk duidelijk maakte hoezeer de kerkelijke leiding verblind was voor de werkelijkheid. De artikelen die in verschillende kerkbladen verschenen, zijn onder andere grondig weerlegd in het boek van ds. H.J. Hegger, ´Vader ik klaag u aan´. Het heeft de SRA gesierd dat ze deze kritiek niet weggemoffeld heeft, maar publiceerde op de website zodat ook anderen er kennis van konden nemen om zelf zo een mening te vormen. Daar zouden sommige mensen nog van kunnen leren. Het aanvankelijke doel, namelijk om de reformatorische vertolking van de bijbelse boodschap weer onder het stof vandaan te halen, verschoof enige jaren geleden. Ds. C.P. de Boer heeft deze ontwikkeling geschetst in de artikelenserie in zijn kerkbode en kwam daarin ook nog met enkele andere forse kritiekpunten. In de iets later verschenen brochure, samen met ds. Huigen, werden deze kritiekpunten nader uitgewerkt en van een betere onderbouwing voorzien. SRA en Heartcry gingen nuchter met al deze kritiek om. Een krachtig appel levert altijd kritiek op, zo was de gedachte. “Door de eeuwen heen is er op allerlei niveaus een golfbeweging waar te nemen tussen geïnstitutionaliseerde kerken en hervormingsbewegingen. Zodra de Kerk zich ging vereenzelvigen met macht en de nadruk kwam te liggen op het bewaken van kerkelijke structuren en de zgn. ‘zuivere leer’, ontstonden er hervormingsbewegingen waardoor het reformatorisch appèl weer ging klinken”, aldus Pieter Wemmers in een van zijn columns op de website van SRA.Feit is in ieder geval dat door middel van de Stichting Heartcry de SRA zich ontwikkelt heeft in de meer evangelicale richting. Dat hoeft op zichzelf geen probleem te zijn. Opvallend is namelijk dat klassieke reformatorischen en klassieke evangelischen elkaar op hoofdlijnen kunnen vinden in de ´Sola´s´ van de Reformatie: alleen genade, alleen geloof, alleen de Schrift. De ontdekking dat dit gedachtegoed ook buiten onze eigen kring te vinden is, kan voor sommigen wel eens heilzaam zijn. Hoe dan ook, inmiddels lijkt niet meer zozeer sprake te zijn van accentverlegging maar van een radicale koerswijziging. Dat is een keuze. Of ik dit waardeer of niet, ik vertegenwoordig de Stichting Heartcry niet en heb daarom weinig te zeggen over de richting die zij op wil. Het verbaast mij echter wel dat de Stichting Heartcry al haar 'aanhangers' klakkeloos meevoert in de door haar gemaakte keuzes, zonder hiervan rekenschap te geven aan die sympathisanten. Dat vind ik een zorgelijk ontwikkeling. Veel mensen - of ze nu aanhangers van een kerkverband of van een stichting zijn - zijn danig naïef en geloven alles wat ze mooi vinden en wat de stichting hen voorschotelt. Zonder te beseffen wat de consequenties van een bepaald gedachtegoed zijn. Het is niet alleen zorgelijk, maar ook oneerlijk. Zo ga je mijns inziens niet met elkaar om.Enkele maanden geleden ontving ik een uitnodiging voor een besloten conferentie waar Zac Poonen hoopt te spreken. In dikke letters stond erboven: deze uitnodiging niet doorsturen. In de toelichting op deze uitnodiging werd duidelijk gemaakt dat men nu eens met elkaar "de diepte" in wilde. De boodschap van Zac Poonen zou mogelijk verwarrend zijn voor 'zoekers', begreep ik van enkele genodigden. Bij mij ging het lampje meteen branden. Het lezen van een van zijn boekjes, uitgegeven door Stichting Heartcry, gaf mij destijds al een onsmakelijk gevoel. Ik kreeg in ieder geval niet de indruk dat daarin de 'gezonde leer' mij aangeboden werd. Kennelijk is de Stichting Heartcry nu zover dat ze de 'gevorderden' een speciaal programma wil bieden. Dat is overigens het goed recht van Heartcry, maar het feit dat ze hiervoor Zac Poonen uitnodigen vind ik veelzeggend. Zac Poonen is een bijbelleraar uit India die al meer dan 45 jaar de gemeente van God toerust vanuit het Woord van God. In Nederland geniet hij weinig bekendheid. Alleen de Volle Evangelie-voorganger, Jildert de Boer, beveelt Poonen’s werk aan omdat zijn artikelen “verder gaan dan over het algemeen gebruikelijk is

onder christenen.” Verder heeft de Stichting Heartcry zelf verschillende artikelen van Zac Poonen vertaald en op haar website gezet. Deze artikelen zijn afkomstig uit verschillende boeken van Zac Poonen, ik ga er daarom vanuit dat Heartcry weet waar Zac Poonen voor staat en hem heel bewust uitgekozen heeft om te spreken op de conferentie voor gelovigen. Omdat ik niet kan teren op negatieve gevoelens naar aanleiding van het lezen van een enkel boekje, heb ik uitgebreid kennisgenomen van het werk van Zac Poonen. Daarbij rolde ik van de ene verbazing in de andere. Ik ben in principe heel wat gewend, heb inmiddels al aardig wat boeken gelezen en ik weet dat er binnen het christendom wijd uiteenlopende meningen over tal van zaken zijn. Maar verschillende opvattingen die Zac Poonen huldigt, waren volslagen nieuw voor mij en gaat inderdaad veel verder dan gebruikelijk is onder christenen. Nu is ‘dat wat gebruikelijk is’ onder christenen niet per se de norm. Maar inmiddels is mij wel duidelijk geworden dat de leer van Zac Poonen niet alleen bijbels-onevenwichtig maar in mijn ogen ook een dwaalleer is. Bevindelijk-gereformeerde predikanten hebben de naam onevenwichtig te zijn, en SRA en Heartcry hebben terecht daartegen willen ageren, maar hun kritiek op de gereformeerde gezindte keert zich nu als een boemerang tegen hen. Ik vind dit geen plezierige conclusie, want een beweging als Heartcry - of in ieder geval een beweging die de gereformeerde gezindte de spiegel voorhoudt - is nog steeds broodnodig. Wat betreft Stichting Heartcry lijkt zich te realiseren waar Pieter Wemmers al voor waarschuwde: “Ten tweede brengt het geregeld de bede in ons hart: ‘Heere, is er in ons een schadelijke weg, leidt ons dan op de eeuwige weg’. Want de kritiek die in het verleden geuit werd op nieuwe bewegingen was soms ook wel terecht. In de pogingen om kerken te reformeren, sloeg men ook wel eens te ver door. Dan trad men niet alleen buiten de kerkelijke, maar ook buiten de Bijbelse kaders. En dan is kritiek ook zeer wenselijk.” Dit geeft mij in ieder geval nog hoop. De deur staat open voor eerlijke kritiek. In onderhavige stuk heb ik geprobeerd eerlijk te zijn, al zal ik ongetwijfeld het verwijt krijgen dat ik eenzijdig geciteerd heb. Dat klopt ook. Het was niet mijn bedoeling en het is onnodig om uitgebreid Zac Poonen's volledige theologie uit de doeken te doen. Poonen is uitgenodigd om specifieke thema's te behandelen op de conferentie van volgende week. Het zijn ook die thema's die ik in dit stuk aan de orde stel. Het is ook niet mijn bedoeling om een uitgebreide weerlegging van Poonen's opvattingen te geven. Sterker nog, dat doe ik nauwelijks, want dat zou me nog meer tijd kosten. Ik zou zeggen: oordeel zelf of de hieronder beschreven opvattingen de toets van de bijbelse kritiek kunnen doorstaan.

Ik zal dit stuk ook doorsturen naar het bestuur van stichting Heartcry, zodat zij in elk geval ervan op de hoogte is dat één van hun sympathisanten zijn laatste restjes sympathie aan het verliezen is. Mogelijk heb ik nu ook jullie sympathie verloren en kijken jullie me voortaan niet meer aan, omdat ik iets aanraak wat voor jullie dierbaar is. Dat zou ik vervelend vinden, maar ik heb het er voor over. Mijn houding t.o.v. Heartcry is niet anders dan mijn houding ten opzichte van ‘de kerk’. Ik probeer daar het goede in te zien, al is dat soms lastig. Zo probeer ik ook het goede in de stichting Heartcry te zien, al wordt dat (ook) steeds lastiger. Kortom, ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om onderstaande tot je te nemen.

Enkele thema’s uit Zac Poonen’s werkHet evangelie is het goede nieuws dat mensen – hier op aarde! – nu kunnen leven, overeenkomstig Gods bedoeling met de mensheid. Ieder mens die zich volledig overgeeft aan de ‘claims’ van Christus, kan “live a life of constant triumph”. Volgens Poonen vormt dit de kern van het nieuwe testament: Jezus belooft ons een leven in overwinning op de zonde (“sin”). Poonen meent dat dit de betekenis is van Romeinen 6:14: “De zonde zal over u niet heersen, want u bent niet onder de wet, maar onder de genade”. God beveelt daarnaast om een leven in voortdurende vreugde te leven, volledig vrij van bezorgdheid. En als God iets eist, stelt hij ons ook in staat om dit te doen. “The above commands are therefore a promise that God can enable us to live a life of perpetual joy and one totally free from anxiety.” (A good foundation)

Doop met de Heilige GeestEen grote rol in het werk van Zac Poonen speelt de zogeheten ‘doop in de Heilige Geest’, of de doop met de Heilige Geest. Onze uitdrukking "dopen met de Geest" is de vertaling van het Griekse "baptismo en pneuma" en wordt in het nieuwe testament vertaald als 'dopen in de geest', ‘dopen met de geest’ of ‘dopen door de geest’. Paulus schrijft aan de gemeente van Corinthe: "Ook wij allen immers zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt". De doop met de Heilige Geest verenigt ons dus met het Lichaam van Christus en doet ons delen in de zegeningen van het Nieuwe Verbond. Paulus veronderstel deze doop bij alle lezers van zijn brief.Volgens Zac Poonen ligt het anders. Het Nieuwe Verbond kent twee grote beloften, namelijk: vergeving van zonden en de doop met de Heilige Geest. Elke gelovige heeft als het ware een ‘dubbel geboorterecht’. Beide beloften mogen opgeeist worden, maar dat moet dan wel gebeuren. Vergeving der zonden is nodig met het oog op de relatie tussen God en mens en vindt plaats bij de wedergeboorte, de doop met de Heilige Geest is nodig om vervuld te worden met de Heilige Geest en om een vruchtbaar christenleven te leiden. Deze doop vindt uitdrukkelijk niet plaats bij de wedergeboorte, maar in een later stadium (Be filled with the Spirit). Ontvang je deze speciale doop in de Heilige Geest niet, dan blijf je een tobberig en vruchteloos christen, vol van strijd en zonder veel vreugde, weliswaar een behouden kind van God, gewassen in Zijn bloed, maar tot je eigenlijke bestemming hier op aarde kom je niet. Net als Israel blijf je vanwege je ongeloof buiten het beloofde land. Er wordt dan iets gemist.

Poonen beschrijft dit aan de hand van zijn eigen levenservaring. “In my case, I knew the Scriptures - to some extent - but I certainly did not know the power of God. Jesus told His disciples that they would receive power only when they were baptized in the Holy Spirit […]I was confused. But I saw that Jesus Himself was anointed with the Spirit before He began His ministry (Acts 10:38). Then how much more I needed this! Jesus also said that everyone who believed in Him could have rivers of living water flowing out from him. But I found only a trickle flowing out from me. I realized that I was missing something.” (The day of small beginnings, H7) Sommige christenen ontdekken dit geheim al vanaf het begin en zoeken direct naar “God's power straight-away”. Zij ontvangen dit daarom ook veel sneller. (A good foundation) Poonen is niet mis in zijn kritiek op gelovigen die vasthouden dat een christen bij zijn wedergeboorte met de Heilige Geest gedoopt wordt (vele christenen overigens, van wie velen rijk door Gods Geest bediend geweest zijn) “They have been INTELLECTUALLY CONVINCED by some theological argument that they were baptized in the Spirit when they were born again. And even though they are defeated, powerless, empty and fruitless, they continue to believe this theological deception.” (Be Filled with the Holy Spirit) Hij gaat nog verder in zijn kritiek op de gelovigen die de ‘doop in de Heilige Geest’ niet op zijn manier erkennen. “Satan has robbed most of Christendom of the encouragement that Jesus as our Example gives us, by hiding from them that Jesus came in the flesh. Secondly, Satan has also robbed them of the power of that Helper, the Holy Spirit, by either counterfeiting or denying the baptism in the Holy Spirit. Multitudes today have received a counterfeit 'baptism in the Spirit', that has given them neither power to fight the lusts in their flesh nor boldness to resist Satan. What a fantastic work of deception Satan has done!” (New Wine, H6) Kortom, elke gelovige die niet de opvatting van Poonen m.b.t. de ‘doop in de Heilige Geest’ erkent, is eigenlijk een regelrecht instrument in de handen van Satan.Iemand die deze doop met de heilige Geest nog niet ontvangen heeft, staat dus eigenlijk buiten het Lichaam van Christus en buiten het Nieuwe Verbond, ook al is hij door het geloof wedergeboren.

Verschillende standenDeze visie op de doop in de Heilige Geest, doortrekt veel van hetgeen Zac Poonen schrijft. Er zijn twee soorten échte christenen. Dus niet zozeer het traditionele onderscheid tussen naamchristenen (die dus niet behouden zijn) en oprechte christenen (die wel behouden zijn), maar een christen die gedoopt is met de Heilige Geest en ‘het beloofde land van de overwinning’ is ingegaan, en de christen die dit nog mist. Volgens Poonen behoort deze doop met de Heilige Geest tot de grootste verworvenheden van het Nieuwe Verbond. Als de gelovige maar goed genoeg zicht krijgt op de betekenis van het Nieuwe Verbond, zal hij totale overwinning over de zonde behalen. Want dat is het doel van de doop met de Heilige Geest. Dat er twee soorten gelovigen zijn, bevestigt Poonen overigens zelf ook., aan de hand van een voorbeeld uit Openbaring: “In Rev. 7:9-14, we read of a great multitude of believers - so vast that they cannot even be numbered. Their testimony is that they owe their salvation to their God (v. 10) and that their robes are washed white in the blood of Christ (v. 14); or in other words, that God has blessed them. This is good, no doubt. But it is a vastly different testimony from that of the group of believers mentioned in Rev. 14:1-5. There we read of a small group that can be numbered. In fact they are only 144,000 - a small number, when you consider that they have been selected out of the billions of people who have lived on earth. Their testimony is that they followed Christ totally on earth, no guile was found in their mouth, and they kept themselves from being defiled by 'women' (that is, the women mentioned in Revelation 17 - Babylon and her daughters). Or in other words, they pleased God. Notice the contrast. The first group received God's blessings. The second received God's approval. We get what we seek. If we are satisfied with God's blessing, then that is all we will get. And if we are satisfied with God's material blessings alone, then we will not even advance to getting His spiritual blessings.” (New Wine, H14)De eerstgenoemde groep leidt het zogeheten ‘zelfleven’, de tweede groep het ‘gekruisigde leven’.Elders maakt Poonen nog een ander onderscheid, namelijk tussen ‘geroepenen’, ‘uitverkorenen’ en ‘getrouwen’, eveneens n.a.v. het boek Openbaring. “The book of Revelation speaks of the triumph of the Lamb of God. But we are told that the Lamb has an army of disciples through whom He fights His battles and overcomes. These disciples are called, chosen and faithful. "The Lamb is Lord of lords and King of kings, and those who are with Him are the called and chosen and faithful."(Rev.17:14). Many are called, few are chosen, but fewer still are faithful. These are the overcomers spoken of ten times in the book of Revelation. They are disciples of Jesus who have not only been accepted by God but who have been tested by Him through many circumstances and who have been approved by Him.” (Gaining God’s approval, H1) Het grootste deel van de schare die Jezus volgde, behoorde tot de groep ‘geroepenen’; hun zonden waren vergeven, maar verder waren ze zelfzuchtig, gericht op hun eigen behoeften. Slechts een enkeling ontwikkelde zich tot de ‘getrouwen’. “Jesus knew that the vast majority of those who believed in Him still sought their own and came to Him only for personal blessings. Their sins had been forgiven but they did not desire to be overcomers. To be an overcomer one must long to be free from seeking one's own.” (Ibidem) In een van zijn meest recente werken voert Zac Poonen zijn indeling het verst door. Er zijn drie verschillende boodschappen: 1) Jezus als Redder, 2) Jezus als Doper met de Heilige Geest en 3) Jezus als ‘Forerunner’. Hij maakt onderscheid tussen de verschillende bijbelboeken. Als Paulus zegt: "Want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd", dan is dat de boodschap voor baby's in het geloof. Nieuwgeboren kinderen in het geloof kunnen nog niet 'meer' verdragen: “When people are babes, we cannot teach them anything beyond `Jesus Christ and Him crucified'. Thus, such believers remain carnal.” (The full Gospel, H1) Impliciet stelt hij daarmee de prediking van Paulus onder kritiek, al zou Poonen het ongetwijfeld niet zo bedoelen. In de gemeente van Korinthe waren namelijk veel vleselijke christenen en volgens de redeneringen van Poonen bleven deze christenen dus vleselijk omdat Paulus hen alleen maar Jezus Christus en Die gekruisigd predikte. Paulus kon in Korinthe nog niet het volle evangelie prediken aldus Poonen. Dat kon hij bijvoorbeeld wel in Efeze, een gemeente die volgens Poonen het volle evangelie wel kon verdragen.De drie fases in het christen leven werkt hij uit aan de hand van de tabernakel, die drie afdelingen had: het binnenhof met het offeraltaar en het wasvat, het Heilige met daarin de kandelaar, de tafel van toonbroden en het reukaltaar, en ten slotte het Heilige der Heiligen waar God Zelf woonde en slechts de hogepriester toegang had.

Het binnenhof symboliseert de eerste fase in het christenleven “In the outer court, there were the altar of sacrifice and the laver of water (for washing). The altar represents the message of `Christ crucified for our sins'. The laver represents the external cleansing of our lives (Heb. 10:22), and the washing of regeneration (Tit. 3:5) that we testify to in the baptism in water (Acts 22:16).” Het Heilige symboliseert de tweede fase in het christenleven: de doop met de Heilige Geest en het Heilige der Heilige symboliseert de laatste en hoogste fase in het christeneven. Omdat het nogal ingewikkeld is, laat ik Poonen hier zelf aan het woord:When the apostle writes to the Hebrews, contrasting milk with solid food (Heb. 5:13), he tells them that the truth (`solid food') was "difficult to explain" (v. 11). That truth (as the context clearly shows in Heb. 5:7-10) referred to Christ in the days of His flesh, praying with loud crying and tears, suffering, obeying and being made complete. Just as it was difficult for many believers to receive this truth in the first century, it is difficult for most believers to receive it today also. And the reason is the same - because they are "dull of hearing" (Heb. 5:11). And they are dull of hearing because they are content with their sub- standard defeated state. But God gives revelation to those who are hungering and thirsting for a godly life. The secret of the Lord is whispered in the ears of those who fear Him (Psa. 25:14). Thus they find the secret of perfection. In the Most Holy Place we can have the righteous requirement of God's Law fulfilled within us (Rom. 8:3,4). We can partake of the Divine nature. God is Love and the righteous requirement of the law can be summed up in one word : LOVE - that is, loving the Lord with all our hearts and loving our neighbours as ourselves. […]Jesus is our Forerunner who walked this way of self-denial before us. Through this new and living way that He inaugurated for us, we can dwell in the Most Holy Place all the days of our life. This is not a once-for-all experience like entering through a door. It is a way that we must walk on, day by day - taking up our cross daily. You can live in the Most Holy Place one day and be back in the Holy Place or the Outer Court the next day, if you are not careful. You can even end up outside God's tabernacle, if you live according to the flesh (See Rom. 8:13). It takes only 24 hours for a person to backslide and for his heart to be hardened. It takes only 24 hours to become bitter towards someone whom we had once forgiven. That is why we are told to exhort one another DAILY (within every 24-hour period), to avoid backsliding. If we don't have a brother or sister to exhort us daily, we must allow God's word and the Holy Spirit to exhort us DAILY (Heb. 3:13). The full gospel then is that "what the Law could not do, weak as it was through the flesh, God did" (Rom. 8:3,4). In other words, what was not possible under the old covenant - namely, having victory over sin in our inner life, and partaking of God's nature - is now possible. God has made a way for us to partake of His own nature of LOVE.When a person enters into the Most Holy Place, he enters the third stage of the Christian life - the highest stage. (The Full Gospel, H1)Let in het bijzonder op de dikgedrukte passages. Poonen spreekt over ‘perfectie’ en laat tussen neus en lippen door weten dat hij afval der heiligen gelooft, aangezien een christen uiteindelijk buiten de tabernakel kan eindigen. Romeinen 8:13 spreekt echter over mensen die nog nooit naar de Geest geleefd hebben!Kenmerkend is dat veel van het bijbelse onderwijs, dat juist voor veel zwakke christenen zo vertroostend kan zijn, is volgens Poonen slechts voor christenen die de hoogste fase van het christenleven bereikt hebben. De Hebreeën-brief is er dus voor deze ‘derde-fase-christenen’. Dit is in flagrante tegenspraak met wat we in Hebreeën zelf lezen (5:12), waar Paulus aan de Hebreeën schrijft: u blijkt nog melk nodig te hebben. Maar toch komt hij met de vaste spijze, namelijk het onderwijs met betrekking tot het hogepriesterschap van Christus.

De rust van KanaänZac Poonen maakt meerdere malen een vergelijking met de woestijnreis van het volk Israel. Na een lange reis stonden ze op de grens van het beloofde land, bij Kades Bernea. Afgeschrikt door de verhalen van de spelers, waren ze bevreesd dat ze de grote reuzen in dat land nooit zouden overwinnen. Vanwege hun ongeloof, konden ze het land niet binnengaan. “In Heb. 4, this rest is equated with possession of the land of Canaan. The giants were slain one by one, over a long period of time (See Ex. 33:29). Rest and peace thus came over each area possessed for the Lord. The giants of Canaan are a type of the lusts in our flesh. The giants that were seen typify conscious sin. The giants hidden in the caves of the land are a type of unconscious sin. Hebrews 4 also speaks of the `Sabbath rest' that God has prepared for His people. After six days of labour they could enter into God's rest. So too, God allows us to struggle in our own strength for 'six days' - and to fail and fail and fail again. When we have come to an end of confidence in our own abilities ('ceased from our own efforts' - Heb. 4:10), then we enter into God's sabbath rest - into life in the power of the Holy Spirit. No amount of self-effort (even “putting the flesh to death”) can make our sinful hearts

holy. Only the Holy Spirit can do that by making us partake of the Divine nature. We can live in this sabbath rest all our days, if we are faithful. If we are unfaithful, we go back to the “labouring” again.” (New Wine, H7) Kortom, gelovigen kunnen twee dingen doen: ingaan in de rust, namelijk een leven in overwinning op de zonde, of blijven tobben en falen. Niet voor niets eindigt hij zijn boekje “Secrets of victory” met: “The promised land lies open before you! Go in and possess it!” (Secrets of victory, H12)

Volledige overwinning op de zondeOmdat het beloofde land open ligt, is een leven in overwinning op alle bewuste zonden mogelijk. Weliswaar zal elke gelovige geen zondeloos, perfect mens worden, maar het is goed om te bekijken hoe Poonen dit precies bedoelt. “The blood of Christ also cleanses us continually from all sin, when we walk in the light (1 Jn.1:7). To walk in the light is to walk in victory over all conscious sin. But even when we live in victory over conscious sin, there is still plenty of unconscious sin in all of us. That is why John goes on to say, "If we say we have no sin, we deceive ourselves" (v.8).” (Redemption and Victory) Kortom, een leven in overwinning op elke zonde waarvan we ons bewust zijn en verder nog vele onbewuste zonden. Kortom, een christen onder het Nieuwe Verbond is zich van geen kwaad bewust. Ik citeer hem nogmaals: “While it is possible to be perfect in our conscience here and now (Hebrews 7:19; 9:9,14), it is not possible to be sinlessly perfect until we have a glorified body at Jesus' return (1 John 3:2). We can be LIKE Him only then. But we must seek to WALK as He walked even now (1 John 2:6).As long as we have this corruptible body, unconscious sin will be found in it, however much we may be sanctified (1 John 1:8). But we can be perfect in our conscience (Acts 24:16) and be free from conscious sin (1 John 2:1a), even now, if we are wholehearted (1 Corinthians 4:4)” (Ibidem)Een christen die eenmaal het Nieuwe verbond is binnengegaan, kan niet meer zondigen.Een beroep op het Oude Testament, waaruit blijkt dat zelfs de meest heilige christenen nog in zonde kunnen vallen (zelfs ‘een man naar Gods hart’) is volgens Poonen niet aan de orde. God heeft voor ons veel meer in petto. OT-heiligen konden nog bewust (‘conscious’) zondigen, onder het NT kan dat niet meer omdat God belooft: de zonde zal over u niet heersen (Rom 6:14). Tussen haakjes: zou dat echt de betekenis van Romeinen 6 zijn? Of speelt hier een heel andere kwestie? De vraag stellen is haar beantwoorden.“We must live in the new-covenant and not in the old-covenant. For this, we must know the difference between the two covenants clearly (2 Cor.3:6). We must also preach the new covenant.When preachers fall into serious sin today, they justify themselves by (and find their comfort in) the examples of Old Testament saints who also fell into sin. And then they re-commence their ministry after a period of silence. They quote the examples of David who committed adultery, and Elijah who got depressed, and they say "But God still used them"! But they won't quote the example of Paul who lived in victory and purity until the end of his life. What these preachers (and most Christians) have not seen is that the Old Testament saints are NOT our examples today. We have been given much more in this age of grace - and "to whom more is given, more is required" (Luke 12:48). Jesus is the Mediator of a NEW covenant and HE is our Example and the Author of our faith today - not David or Elijah. The distinction between the Old Testament saints (listed in Hebrews 11) and Jesus, is made very clear in Hebrews 12:1-4. But very few live in the reality of this. Very few have seen that "God has provided something BETTER for us" in the new covenant (Heb.11:40).” (Counterfeit Revival)Dus, de OT-gelovigen worden wel door Paulus genoemd als voorbeelden van geloofshelden en als een ‘wolk van getuigen’ op wie we acht moeten slaan, maar ze kunnen niet als voorbeeld dienen voor het geloofsleven in het NT. OT-heiligen konden nog in zonde vallen. Christenen die het Nieuwe Verbond zijn ingegaan niet meer. God bewaart hen daarvoor. “Why do Christians fall into sin? Before we consider the reasons for this, we must distinguish clearly between being tempted and sinning. Jas. 1:14,15 clearly states that everyone is tempted when he is lured by his own fleshly desires. Then when his mind consents to the temptation, a conception takes place and sin is born in his heart. When we 'see' the glorious truth that our old man (this mind of ours that wanted to sin) has been crucified with Christ (Rom. 6:6), then we can put off the old man by faith. Then we will stop committing sin deliberately. We are born again (1 Jn. 3:9). We will still be tempted, but our mind (the new man) no longer agrees with our flesh. But though we may stop committing sin, we may nevertheless fall into sin (or be 'caught in a trespass' - Gal. 6:1). There is a difference between committing sin and falling. Even though our old man has been crucified (Rom.6:6), our flesh is still alive to entice us. We however are determined to be faithful to Christ our Bridegroom; and we have no intention of giving ourselves to the desires of the flesh. We do not commit adultery with the flesh, or else we would be adulteresses (Jas. 4:4) and thus become a part of the harlot (Rev. 17:5) and not a part of Christ's bride. But a woman may conceive through being forced, even when she does not voluntarily give herself to a man.

In such a case, however, the woman herself is nobler than if she had given herself voluntarily. This symbolises the difference between falling into sin (where we are overcome by the desires in our flesh) and committing sin (where we knowingly choose what we know to be wrong, and give ourselves to the flesh). But though falling into sin is not as bad as committing sin, it nevertheless produces the same result - a conception giving birth to sin. The New Testament promise is that Jesus can keep us even from falling (Jude 24). This is the life of victory - where we are kept from falling into sin as well.” (New Wine, H12)Als je dus eenmaal het Nieuwe Verbond en het ‘Heilige der Heiligen’ bent ingegaan, in het leven van volledige overwinning, dan zul je nooit meer in zonde vallen.

Leven zoals Jezus leefdeZac Poonen roept op om te leven zoals Jezus leefde. Jezus doodde de werken van het vlees (samengevat: het ik-gerichte leven) en weerstond alle verzoekingen. Jezus zocht in zijn leven naar de Geest van de geboden en ontdekte zo dat ook haat al gezien wordt als moord. Zo probeerde Jezus maximaal te leven naar de geboden van zijn Vader en zo moeten wij dat ook doen.“Jesus' attitude was totally different. He never sought to discover what the minimum requirement was to please His Father. On the contrary, He sought to find out what the maximum was so that He could offer everything to the Father. Therefore He sought to find out the spirit behind each commandment. Thus He knew that it was not enough to merely avoid adultery in the flesh (even though that was the minimum required by the law). He understood that the spirit behind that commandment was that one should not even lust (covet) in one's heart. Likewise, He saw that anger and murder were similar. And so on. Thus He understood the spirit behind each commandment.” (New Wine, H4)Aangezien wij hetzelfde vlees als Jezus hebben en wij Zijn Geest ontvangen als we met de Heilige Geest gedoopt worden, kunnen wij ook in dezelfde overwinning leven.Het is eigenlijk heel logisch.“The excuse that the Devil would have us make when we are commanded to "follow in His steps who committed no sin" (1 Pet. 2:21,22), is that being human we cannot but sin occasionally. But when we see that Jesus came in our flesh and did not sin, then TWO things happen: (1) We no longer have any excuse for sinning. (2) We have faith that we too can live in victory over sin as Jesus did.” (Living as Jesus lived, H1)De eerste stap die Jezus deed was zich vernederen (Fil. 2:8), dus is dat ook onze eerste stap. “Before Jesus lived that pure and love-filled life on earth, as a man, He humbled Himself. That was the first step. And that is the first step for us too.” (Living as Jesus lived, H2) Leven zoals Jezus leefde, betekent dus ook: heilig leven. Heilig leven kan voor een mens alleen tot stand komen door middel van verzoeking (Living as Jesus lived, H3) “Jesus endured every temptation that can ever come to any man. He was tempted "in every point, as we are". This is clearly taught in Hebrews 4:15. And this is our encouragement. Jesus exercised no power that is not offered to us by God today. He met and overcame temptation, as a man, in the strength given to Him by His Father through the Holy Spirit. […]"We do not have a High Priest Who cannot sympathize with out weakness, but one who has been tempted in all things as we are" (Heb. 4:15). The sinless life of Jesus is God's demonstration to the world that it is possible for man through the power of the Holy Spirit to have full victory over sin and to obey God joyfully. If we abide in Him, we CAN "walk even as He walked" (1 Jn. 2:6).” (Living as jesus lived, H3). Wat voor Jezus in het vlees mogelijk was, is ook voor ons in het vlees mogelijk.“When Jesus was with the Father in heaven from eternity past, He never had to deny His own will, for His own will was the same as His Father's. But when He came to earth in our flesh, that flesh had a self-will that was diametrically opposed to the Father's will at every single point. The only way in which Jesus could do His Father's will then was by denying His own self-will all the time. This was the cross that Jesus bore throughout His earthly life - the crucifixion of His own will - and which He now asks us to bear every day, if we are to follow Him. It was the consistent denial of His own will that made Jesus a spiritual Man. And it is the denial of our self-will that will make us spiritual too.”Er is slechts één klein verschil. Doordat wij geboren zijn met een oude mens, is ons vlees nog gewend aan zondige gewoonten en gebruiken. Maar na een poos geworstel strijd zullen we er dankzij Jezus spoedig vanaf zijn. En dan begint het echte leven! Slechts onbewust is er nog sprake van wat zondigheid. When we were born, as Adam's children, we were all born with an old man. The old man can be likened to an unfaithful servant who opens the door of our heart to the desires of the flesh (that can be likened to a gang of robbers) that seek to enter it. When we are born again, this old man is killed by God (Rom. 6:6). But we still have the flesh through which we are tempted (Jas. 1:14,15). The old man is now replaced by a new man who resists the desires of the flesh and seeks to keep the door of the heart shut against this `gang of robbers'.

Jesus was tempted in all points as we are, and overcame (Heb. 4:15). However He did not come in "sinful flesh" but only "in the likeness of sinful flesh" (Rom. 8:3). We have lived for many years in sin. The sinful habits that we have acquired through many years of sinning cause us to sin unconsciously even after we are born again. (The truth that we believed)

Enkele citaten uit Hoofdstuk 3 van het boek ‘Living as Jesus lived’, waarin hij het leven in heiligheid van Jezus beschrijft, dat ook voor de christen van het Nieuwe Verbond mogelijk is.

Satan has always told man that God's laws are burdensome and impossible to be obeyed. Jesus came as a man and exposed that lie of Satan by His life of perfect obedience. If we had any temptation to overcome, or any command of God to obey, that Jesus did not face, then on that point we could have an excuse for sinning. And if Jesus had lived that perfect life, without the weakness of our flesh or with power unavailable to us, then His life could not be an example that we could follow, nor could it be an encouragement to us in the moments when we are tempted. But Jesus demonstrated through His life as a man on earth, that the power God makes available to us is sufficient to meet the demands of His law that we see in His Word. (Living as Jesus lived, H3)

Jesus faced all the enticements to sin that we face everyday, and was taken by His Father through every temptation that can ever come to any man. Thus He was equipped to be our Leader and our High Priest (Heb. 2:10,17,18; 5:7-9). In all those situations, He denied Himself and mortified the desires of the flesh that tempted Him to sin. Thus He consistently "suffered in the flesh." Ibidem, H3)

The fullness of the Spirit is meant to enable us to do "the works that Jesus did," or in other words "the will of God" (See John 4:34). This is the glorious life that God offers us under the New Covenant. (Ibidem, H3)

The Holy Spirit in us will lead us, as He led Jesus, always along the way of the cross. And this is the way along which we shall be able to increasingly partake of His holiness. It was thus with Jesus Himself, and it will be thus for all who follow along the same way. (Ibidem, H3)

Zoals de Heilige Geest Jezus ‘hielp’ in de weg naar overwinning, zo worden de gelovigen ook geleid naar het deel krijgen aan de heiligheid van Christus. Als ze natuurlijk voldoende geloof hebben en ingaan in het Nieuwe Verbond. Anders blijven het slechts Oud Testamentische christenen: tobbers en mensen die nooit volledige overwinning over de zonde zullen halen. Daar kiezen ze zelf voor. Poonen stelt zelf dat het onze keuzes zijn die bepalen wat we van de Heere krijgen.Every day we make decisions concerning various matters. We make decisions in relation to how we are going to spend our money or our spare time, or how to speak to, or about someone, or how to write a particular letter, or how to react to another's behaviour, or how much time to spend in studying the Word or in prayer or in serving the church etc., We react to the actions and words and behaviour of people around us from morning till night. We may not be realising it, but we make at least a hundred decisions every day - and in each of those decisions we decide either to please ourselves or to please God. Many of our actions are not the result of conscious decisions. But even then, we do them in one of these two ways - either seeking to please ourselves or to glorify God. Our unconscious actions are determined by the way we make our conscious decisions. Finally, it is the sum total of these decisions that determine whether we become spiritual or carnal. Think of the millions of decisions that we have made ever since we were first converted. Those who have consciously and consistently chosen to deny their self-will many times each day and to do the will of God, have become spiritual. On the other hand, those who have rejoiced merely in the forgiveness of their sins, and who therefore chose to please themselves most of the time have remained carnal. Each person's decisions have determined what he has finally become. You are today as humble and as holy and as loving as you yourself have chosen to be, through the thousands of decisions that you have made in the various situations of life in past years. Spirituality is not something that comes through one encounter with God. It is the result of choosing the way of self-denial and of doing God's will CONSISTENTLY day after day, week after week, and year after year. (Full Gospel, H18)

De samenwerking met de Heilige Geest in de ‘heiligmaking’ wordt door Poonen sterk benadrukt:Sanctification is the superstructure of the building. Sanctification (meaning `being set apart' from sin and the world) is a process that begins with the new birth (1 Corinthians 1:2) and that should continue throughout our earthly life (1 Thessalonians 5:23,24). This is a work that God initiates in us through the Holy Spirit, writing His laws upon our hearts and minds; but we have to do our part, working out our salvation with fear and trembling (Philippians 2:12,13).(Tbe Truth concerning salvation)[…]

Where a disciple is radical and wholehearted in cooperating with the Holy Spirit in this work, the work of sanctification will progress rapidly in his life. The work will obviously be slow or stagnant in the life of one whose response to the Spirit's leadings is sluggish. (Idem)

Conclusie: je hebt het heft in eigen handen. Wat jij beslist, dat zul je ontvangen.

VoorwaardenVolgens Poonen is er namelijk een groot verschil tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament, juist op dit punt.“Under the old covenant, the Holy Spirit came only upon certain people, to enable them to fulfil a specific task for God. Under the new covenant, however, the Holy Spirit can be received by all. He has come to show us the glory of Jesus and to transform us into His likeness.” Kortom, nu we leven in de tijd van het Nieuwe Testament kan de Heilige Geest door elke gelovige ontvangen worden. Als ze het maar geloven, en als ze er maar naar staan.Er gelden echter nogal wat voorwaarden: slechts “utter faithfulness will bring total victory” (H7). “The good news however is that no matter how filthy your thought-life may have been, it can become totally pure, if you are faithful in seeking to walk the way Jesus walked. This in turn, will purify your dreams too - although this will take time; the time taken will depend on how much you fed the flesh in your unconverted days. But the strongest snake too can be put to death, through radical faithfulness.” “Jesus invited only those who were weary and heavy laden to come to Him. It is only when you are sick and tired of your own defeated life that you qualify to come to Him for victory. The world is full of those who are sick and tired of others and the way that others behave towards them. Some Christians are also sick and tired of compromise and worldliness that they see in their denominations. But these are not the qualifications for victory. Only those who are sick and tired of themselves are invited by the Lord to come.”“Only those who are thirsty for victory can come to Him (Matt. 11:28; Jn. 7:37). Those who weep each time they slip up in their thought-life and who mourn for their secret sins, will understand God's truth very quickly; while others will consider the doctrine to be heresy - for spiritual truths are not understood by the natural understanding, but rather by revelation that God gives to hearts that mourn over their secret sins. God whispers His secrets (including the secret of a godly life) only to those who fear Him (Psa. 25:14). The 'rest' that Jesus promised to those who were sick and tired of their defeated life was the rest of total victory over sin.” Als je niet gelooft dat totale overwinning over bijvoorbeeld een onrein gedachteleven mogelijk is, ben je een ketter. Maar eigenlijk vindt Zac Poonen dit ook begrijpelijk, want geestelijke dingen zijn dwaasheid voor de natuurlijke mens (New Wine, H7). Maar als je het wel gelooft, dan zul je spoedig het beloofde land van de rust (=totale overwinning over de zonde) binnengaan. “The first step to victory is to believe that such a life is possible for you.” (A good foundation, H7) Zijn opvatting is eigenlijk: omdat Jezus een zondeloos leven leidde, zo kunnen zijn kinderen dat ook van Hem verlangen. “The good news of the gospel is that because Jesus became a man and was tempted like us in all areas and overcame, we too can overcome as He overcame. There is no more need for us to keep on sinning in our conscious life” (New Wine, H7).

Verschil tussen OT en NTTen aanzien van het verschil in geloofsbeleving in OT en NT komt hij nogal tot merkwaardige conclusies. "Jesus is the Mediator of a better covenant" (Heb.8:6). Many Christians do not know that there is a fundamental difference between the old and the new covenants (Heb.8:8-12). The new covenant is as much superior to the old, as Jesus is to Moses. (2 Cor.3 and Heb.3). Whereas the old covenant could purify only a person's external life through the fear of judgment and the promise of reward, the new covenant changes us from within, not through threats and promises, but through the Holy Spirit giving us the nature of Christ - a nature that is totally pure and loving. There is a vast difference between a pig being kept clean through being restrained by chains (fear of punishment under the Law), and a cat that keeps itself clean because that is its inner nature. That example illustrates the difference between the two covenants. (Some important truths that I have learned)

Enkele consequenties daarvan zijn:In het Oude Testament gaf God wel geboden, maar niet de kracht om ze te gehoorzamen.Under the Law, God gave man commandments, but not the power to obey them. Why then did God give the Law? Only in order that man might discover that he's unable to come up to God's standards, and thus see his need of a Saviour and a Helper. "The Law has become our tutor to lead us to Christ" (Gal. 3:24) (A good foundation, H7).

In het Oude Testament was het niet mogelijk om als gelovigen in broederschap (“fellowship”) te leven. Dat kwam omdat de Heilige Geest nog niet inwoonde in de gelovigen. “Under the old coventant, they were ‘human’ in their behaviour; and therefore, it was impossible to have fellowship. Under the new covenant, we are tobe ‘divine’ in our behaviour, because we can now partake of the divine nature” (New wine, H9)

Onder het Nieuwe Verbond kan rijkdom bij christenen niet meer voorkomen.The Lord Who made Job, Abraham and David rich could easily have made His apostles rich too. But He didn't. Why? Because new-covenant apostles, unlike Old Testament saints, had to wage war against Satan. And when Satan came against them, it was essential that Satan should find "no love for Mammon in them"? Otherwise the Lord's purposes could never have been fulfilled through them. (God and Mammon)

De christen onder het Nieuwe Verbond zal altijd blij en nooit bezorgd zijn; dat kon nog niet in het Oude testament.The commands in the New Testament are "Be anxious for nothing ......rejoice in the Lord always......give thanks for everything..." etc., (Phil. 4:6,4). Such commands were not given in the Old Testament, because grace had not yet come. But now we can see God's hand in everything and now grace is available at every moment to keep us victorious constantly. (A testimony to Satan and his hosts)

Depressiviteit zal daarom ook niet meer voorkomen bij de christenen die het Nieuwe Verbond zijn ingegaan. Today God's promise is that "sin shall not be master over you, for you are not under law, but under grace."(Rom.6:14). But Job lived in an age when victory over sin was not possible. And so he finally fell a prey to self-pity, self-justification, depression and gloom. Occasionally his faith shone through the darkness. But his was an up-and-down experience. Now that grace has come through Jesus Christ, if we are tested similarly, there is no need for even a moment of depression or gloom. The commands in the New Testament are "Be anxious for nothing ......rejoice in the Lord always......give thanks for everything..." etc., (Phil. 4:6,4). Such commands were not given in the Old Testament, because grace had not yet come. But now we can see God's hand in everything and now grace is available at every moment to keep us victorious constantly.(Gaining God’s approval, H4)

“Jesus has been anointed as our Head to give us "the oil of gladness and the garment of praise" (Isa. 61:1-3), instead of the spirit of heaviness and depression. If you are living under the spirit of depression, you can be sure that it is the work of Satan. Jesus has come to cast out that spirit from your life permanently, and to clothe and cover you with the garment of praise. It is never God's will for us to be depressed or discouraged or in a bad mood - for Jesus was never depressed, discouraged or in a bad mood at any time; and we are called to walk even as He walked (1 Jn. 2:6). But this is only possible if we take up the cross each day, as Jesus did.” (New Wine, H11)

In het Oude Testament had God slechts voorkennis, nu in het Nieuwe Testament is er ook sprake van voorbestemming.Job could say, "God knows every detail concerning me" (Job 23:10). Under the new covenant, we can go even further and say, "God plans every detail concerning me" - for this is the plain meaning of Romans 8:28. It is also true that even at such a time, God being faithful will never allow us to be tested beyond our ability. With every trial, He will make a way for us to overcome and escape from sinning and denying Him (1 Cor. 10:13). His grace will prove to be sufficient even then (2 Co. 12:9); otherwise none of us could stand. It is not the naturally courageous who will stand in that day - but the naturally fearful, who trust in the Lord to strengthen them. (The Church and the tribulation)

Tot mijn grote verbazing, blijkt dan dat Zac Poonen op een gegeven moment niet meer consequent is. Hij komt duidelijk met z’n theorie in de knoop. Want dan blijkt in het Oude Testament toch wel die vreugde te vinden zijn, die in het Nieuwe Testament voortdurend de norm is.Habakkuk’s wonderful song of praise is one of the most beautiful songs of faith in the entire Old Testament. He sings here like a new-covenant saint: “Even though the fig trees have no blossoms, and there are no grapes on the vine; even though the olive crop fails, and the fields lie empty and barren; even though the flocks die in the fields, and the cattle barns are empty - yet I will rejoice in the LORD! I will be joyful in the God of my salvation’ (Hab 3:17,18)Like Job, his business may be ruined and he may have lost everything. But he will still rejoice because his joy is found in the Lord and not in anything on earth. Even if everything around us fails, we will still rejoice in the God of our salvation.(A song of Praise)

Misschien zou hij z’n hersenspinsels af moeten zweren. Kent hij de Psalmen eigenlijk wel? Oud-Testamentische christenen tobbers, die niet de volle zegen ontvingen? De zonen van Korach ervoeren dat

anders: “Zij gaan voort van kracht tot kracht, zij zullen verschijnen voor God in Sion”. David herkende zich ook niet in dat beeld: “U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over”. Ook toen dus al ‘stromen van zegen’. Waren OT-gelovigen aan struiken, vallen, tobben en falen onderhevig? Ik geloof er niks van. De zanger ‘op Hammaäloth’ ook niet, als hij zijn hoofd maar ophief naar de bergen: “Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren”. Geen gemeenschap der heiligen in het Oude Testament? Bij David en Jonathan echter wel. Hun liefde oversteeg zelfs die van ‘de liefde der vrouwen’. Gaf God geen kracht om zijn geboden te gehoorzamen? Ik dacht het wel: “Ik heb meer inzicht dan de ouderen, omdat ik Uw bevelen bewaard heb. Ik heb mijn voeten weerhouden van alle kwade paden, opdat ik mij aan Uw woord zal houden. Ik ben niet afgeweken van Uw rechten, want U hebt mij onderwezen”. Dat zegt David, de man naar Gods hart, maar ook de man die in diepe zonde kon vallen. Zou het werkelijk niet meer kunnen gebeuren, als je maar een bepaalde fase in het christenleven bereikt hebt? Misschien geldt ook hier wel de waarschuwing van Paulus: Wie meent te staat, ziet toe dat hij niet valle!

Nu ik toch wel het één en ander van Zac Poonen gelezen heb, voel ik me door Stichting Heartcry beetgenomen. Dit is dus de bijbelgetrouwheid die Heartcry voor wil staan. Misschien begrijpen jullie nu ook waarom ik niet inga op de uitnodiging om de conferentie met Zac Poonen bij te wonen. Iemand die Gods Woord zo naar zijn eigen hand zet, is het niet waard om serieus om serieus genomen te worden. Ik besef dat ik nu harde woorden in mijn mond neem, het is ook niet mijn gewoonte, maar t.a.v. deze opvattingen kan ik het niet anders. Het is mijn bedoeling om bovenstaande nog te voorzien van een bijbels-onderbouwde weerlegging. Voor nu laat ik het erbij omdat een weerlegging van bovengenoemde zaken eigenlijk op mij overkomt als het weerleggen van de bewering dat iemand van een flat van 10 hoog kan springen zonder gewond te raken. Jullie mogen zelf oordelen of voornoemde zaken naar de Schrift zijn, of niet.

Eén ding: wat ikzelf pijnlijk mis in alle boeken van Poonen, is de wetenschap dat Hij die een goed werk in mij begint, dat ook zelf zal voleindigen. Dat elke christen in Christus al lang overwinnaar is, omdat Hij de grote Overwinnaar is. Dat het onbestaanbaar is dat een wedergeboren christen géén vruchten voortbrengt van geloof en bekering. Want als de Geest zijn intrek in mij neemt, blijft Hij niet werkeloos wachten totdat ik Hem toestemming geeft om Zijn werk te doen. Gelukkig niet! Met al zijn nadruk op wat Jezus allemaal gedaan heeft en wat we door het geloof allemaal wel niet kunnen claimen, hoor ik hem nergens over wat Christus door zijn Geest nú doet. Namelijk zijn kinderen vormen naar zijn eigen Beeld. Gelukkig maar dat ‘het’ zo werkt. Want als het afhangt van de mate waarin ik een partnerschap met Jezus en zijn Geest aangaat, zal er van mijn heiliging weinig terechtkomen.

Tenslotte wil ik een stuk citeren uit het boek 'God leren kennen', van Packer.

Er bestaat nog wat verwarring en dwaling onder christenen als het gaat om de bediening van de Heilige Geest. Niet, dat wij niet zouden kunnen omschrijven wat het werk van de Heilige Geest is, maar het ontbreekt aan ervaringskennis, die overeenstemt met Gods werk, dat nauwkeurig omschreven wordt. Wij zijn ons ervan bewust, dat de Geest alle dingen doorzoekt, zelfs de diepten van God; dat Hij de Zoon verheerlijkt; dat Hij de wedergeboorte bewerkt; ons God doet kennen en ons een nieuw hart geeft, zodat wij Hem gehoorzamen. Wij weten ook, dat Hij in ons woont, ons heiligt en de gelovigen dagelijks de kracht geeft voor zijn pelgrimsreis. Wij kennen zijn bijzondere gave van zekerheid, vreugde, vrede en kracht. Toch is de klacht van velen, dat al die uitspraken slechts mooie woorden voor hen zijn, die niet corresponderen met iets, dat herkennen in hun eigen leven. Deze christenen hebben het gevoel, dat ze iets wezenlijks missen en ze zoeken dan ook naarstig, hoe ze de leemte tussen het nieuwtestamentische beeld van het leven in de Geest en hun eigen gevoel van dorheid en leegheid in een dagelijkse leven kunnen opvullen. Met een zekere wanhoop zoeken ze naar een eenmalige geestelijke doorbraak, die de 'barrière van geestelijke onmacht' in hun leven kan doorbreken.[…]Maar toch, zelfs al ervaren ze iets van dat waar ze naar verlangd hebben, ontdekken ze al snel, dat de 'barrière van geestelijke onmacht' er nog steeds is. En ze gaan door met zoeken. Menigeen is in deze dwangmatigheid verstrikt geraakt. Welke hulp hebben zij nodig? Het licht, dat de waarheid van de adoptie tot kinderen Gods werpt op het werk van de Geest, geeft ons antwoord op deze vraag.De oorzaak van moeilijkheden, zoals wij hierboven omschreven hebben is te vinden in een verkeerde, magische opvatting van het bovennatuurlijke, dat mensen doet hunkeren naar een alles veranderende aanraking door een onpersoonlijke elektrische

kracht, die hen volkomen zal bevrijden van de lasten en zorgen van het leven met zichzelf en anderen. Zij menen, dat dit de essentie is van een zuiver geestelijke ervaring. Zij denken, dat het werk van de Heilige Geest hun een soort LSD-ervaring moet geven (Wat is het toch een ramp, dat sommige evangelisten deze indruk nog steeds blijven bevestigen. Zullen wij dan nooit leren om verschillende zaken van elkaar te onderscheiden?) In werkelijkheid toont dit zoeken van een innerlijke ervaring in plaats van innerlijke gemeenschap een diep misverstaan aan het werk van de Heilige Geest. Want de waarheid, die wij moeten gaan ontdekken, is, dat de Geest aan de gelovigen is gegeven als de 'Geest van het zoonschap', en in zijn hele bediening aan de gelovigen handelt Hij als de 'Geest van het zoonschap'. Het is Zijn taak en doel om de gelovigen steeds duidelijker laten zien, wat het wil zeggen om in een ouder-kind relatie te leven met God in Christus en om zijn reactie naar God toe in deze relatie te verdiepen. (God leren kennen, 195-196)

Waarvan acte.

Bibliografie

Boeken- A good foundation (1992)- Gaining God’s approval (1983)- Living as Jesus lived (1977)- New Wine in New Wineskins (1992)- Secrets of Victory (1982)- The day of small beginnings I (2005)- The full Gospel (2002)

Artikelen- Redemption and Victory- Counterfeit Revivial- The truth that we believe- Some important truths that I have learned- God and Mammon- A testimony to Satan and his hosts- The church and the tribulation- A song of praise- Be filled with the Spirit- Claim your inheritance by faith- Justification, Sanctification, Glorification