Życiowe rozwiązania, czyli magiczne 30 minut na …...Lustereczko, powiedz przecie — sztuka autorefleksji 111 Kim jesteś? 113 Ćwiczenie: odkryj, kim jesteś 115 Wykorzystaj umiejętność

¯yciowe rozwi¹zania, czyli magiczne 30 minut na osi¹gniêcie szczê�cia i równowagi Autor: Marcia HughesT³umaczenie: Monika Lipiec-SzafarczykISBN: 978-83-246-0671-9Tytu³ orygina³u: Lifes 2 Percent Solution: Simple Steps to Achieve Happiness and BalanceFormat: A5, stron: 360

Niech duch bêdzie z Tob¹!

Sta³o siê. Wkraczasz na �cie¿kê w¹tpliwo�ci. Krêcisz siê jak chomik w karuzelii zaczynasz traciæ oddech. Twoj¹ codzienno�æ wype³niaj¹ rutynowe, powierzchowne zajêcia. I coraz czê�ciej dopada Ciê my�l: �Przecie¿ ¿ycie musi znaczyæ co� wiêcej!�. Oto, co dzieje siê, kiedy opuszcza Ciê duch, esencja istnienia, Esprit d�Core.

Na drodze ¿ycia poczucie sensu czasem opuszcza ka¿dego z nas. Jedni szybko je odzyskuj¹, a inni na zawsze zatracaj¹ siê w md³ej codzienno�ci. Jedno jest pewne: im szybciej zareagujesz na swój kryzys to¿samo�ci, tym szybciej po³¹czysz siê ze swoim duchem i odzyskasz poczucie spe³nienia. Zacznij od lepszego poznania siebie: swojej inteligencji emocjonalnej i wewnêtrznej osobowo�ci � prawdziwego �ja�. Uwierz, ¿e wystarczy odpowiednio zagospodarowaæ 30 minut dziennie, by ksiêga Twojego ¿ycia nabra³a istotnej tre�ci.

Marcia Hughes pomog³a odnale�æ sens ¿ycia tysi¹com ludzi. Jej wiedzai do�wiadczenie w roli terapeutki i badaczki inteligencji emocjonalnej s¹ do Twojej dyspozycji. Poznaj:

� odpowied� na pytanie, czym jest sedno Twojego istnienia; � sekret samorealizacji, najwy¿szego z celów; � mapê rzeczywisto�ci istniej¹c¹ w Twojej percepcji; � prawdziwe historie ludzi, którzy pokonali kryzys to¿samo�ci; � buduj¹ce cytaty na drogê przez ¿ycie; � rado�æ z ¿ycia na wolniejszych obrotach; � sytuacje, kiedy mniej znaczy wiêcej.

http://onepress.pl

http://onepress.pl/zamow_katalog.htm

http://onepress.pl/katalog.htm

http://onepress.pl/add3571U~2prozw

http://onepress.pl/page3571U~emaile.cgi

http://onepress.pl/page3571U~cennik.htm

http://onepress.pl/online.htm

mailto:[email protected]

http://onepress.pl/view3571U~2prozw

http://www.onepress.pl/view3571U~2prozw

Spis treści / 7

SPIS TREŚCI

PRZEDMOWA 13PODZIĘKOWANIA 15WSTĘP 17

1/

Sedno istnienia— łączenie się z własną Wewnętrzną Mądrością 25

Wezwanie Twego sedna istnienia 27

Codzienna harówka 30

Powrót do kreatywności 31Oznaki, że zagubiłeś się w przestrzeni 35Ćwiczenie: badanie pulsu 36Na fali 41Życie na szybkim biegu 44Zaangażuj swoje EQ 47Samorealizacja — ostateczny cel 49Ćwiczenie: Twój iloraz motywacji 50Dostrój swój umysł 51Nie nastrajaj się na hałas 51W kolejnym odcinku… 52

2/

Uczyń to swoim— tworzenie Dziesięcioetapowego Planu Działania 53

Wziąć na siebie jeszcze coś? 56Ćwiczenie: zrobię listę i sprawdzę ją dwa razy 58Dziesięcioetapowy Plan Działania 58Powrót wspaniałej czwórki 61Drobnym drukiem: zasady zaangażowania 62Ćwiczenie: opracowywanie Dwuprocentowego Rozwiązania

i Dwuprocentowego Projektu 64Ćwiczenie: mój Dwuprocentowy Plan Działania 66

8 / Życiowe rozwiązania

Wartości — zidentyfikowanie najgłębszych przekonań 68Ćwiczenie: widok Twoich wartości z lotu ptaka 71Wartość dynamiki spirali 73Zaangażuj swoje EQ: asertywność 78Dostrój swój umysł 80Nie nastrajaj się na hałas 81W kolejnym odcinku… 81

3/

Doświadcz „Aha!”— przekuwanie mocnych stron w sukces 83

Życie w zgodzie z samym sobą 85Znajomość własnych mocnych stron 88Ćwiczenie: moje mocne strony 88Ponowne zdefiniowanie mocnych stron 90Ćwiczenie: wyciąg z moich mocnych stron 96Połączenie mocnych stron z Projektem

Dwuprocentowym 100Zaangażuj swoje EQ: optymizm 102Czyste złoto — autentyczny sukces 104Ćwiczenie: test sukcesu 107Dostrój swój umysł 109Nie nastrajaj się na hałas 110W kolejnym odcinku… 110

4/Lustereczko, powiedz przecie — sztuka autorefleksji 111

Kim jesteś? 113Ćwiczenie: odkryj, kim jesteś 115Wykorzystaj umiejętność refleksji, by lepiej poznać

samego siebie 116Moja tożsamość, moje wybory 117Czyste intencje, baczna uwaga 119Ćwiczenie: koncentracja 122Zaangażuj swoje EQ: szacunek dla samego siebie 123Ćwiczenie: poprawianie umiejętności refleksji nad sobą 126Chodzi o refleksję, a nie o szybki refleks 127Korzyści z autorefleksji 129

Spis treści / 9

Refleksja nie jest sportem widowiskowym 130Ćwiczenie: rozpoznaj swój styl 132Aktualizacja Dwuprocentowego Planu Działania 133Sedno procesu Dwunastu Kroków 136Dostrój swój umysł 138Nie nastrajaj się na hałas 138W kolejnym odcinku… 139

5/ 141

Poszukuj „żarliwej równowagi”— prostota jako rozwiązanie 141

Po prostu powiedz: „Tak!” 143Siedzieć prosto 144Zrób to na swój własny sposób 146Po prostu powiedz: „Nie!” 148Ćwiczenie: zmniejszanie hałasu 149Potrafisz balansować, ale czy umiesz pozostać

w równowadze? 151Prostota jest dar 153Ćwiczenie: prostsze życie dla mnie 155Zachowanie równowagi dzięki Dwuprocentowemu

Projektowi 156Przywilej pasji 157Ćwiczenie: oznaczanie wartości prostoty 159Opór i niechęć 162Zaangażuj swoje EQ: szczęście 163Strategie pozwalające zwiększyć poczucie szczęścia 165Działaj z pasją i ćwicz 167Dostrój swój umysł 168Nie nastrajaj się na hałas 169W kolejnym odcinku… 169

6/

W obliczu zmian — uwolnij swoje smoki 171Jęcz i narzekaj — a potem bierz się do roboty! 173Czy masz trochę zmian na zbyciu? 174Otwórz swoje serce 176Dalej mogą kryć się smoki 179


Zmienić smoka 180Wypełnij test prawdy 181Ćwiczenie: zbieranie danych 181Percepcja to rzeczywistość 183Mapa nie jest terytorium 185Ćwiczenie: eksploruj swoją mapę 186Kieruj ogniem lub strachem 187Zmiana jest sojusznikiem! 189Przejścia i straty 191Pięć etapów straty 193Słoń w pokoju 194Zaangażuj swoje EQ: elastyczność 194Ustal tempo swojego Dwuprocentowego Procesu

zgodnie z EQ 198Dostrój swój umysł 199Nie nastrajaj się na hałas 199W kolejnym odcinku… 200

7/ 201

Nauka na doświadczeniach innych— odkrycie własnego Dwuprocentowego Rozwiązania 201

Zmierz sobie dwuprocentowy puls 205Etapy w życiu 205Ćwiczenie: główna wygrana — 7, 7, 7 206

Młodość — orientowanie się w życiu: wiek od 21do 35 lat 208

Środek kariery — wiek średni: wiek od 36 do 49 lat 211Zaawansowana kariera — korzystanie z życia: wiek

od 50 do 63 lat i później 215Mówiąc o moim pokoleniu 217Inne czynniki mające wpływ na wybór Dwuprocentowego

Rozwiązania 218Kulturalno-twórczy 220

Zaangażuj swoje EQ: empatia 225Ćwiczenie celu 226Dostrój swój umysł 228Nie nastrajaj się na hałas 229W kolejnym odcinku… 229

Spis treści / 11

8/

Obal mury — zintegruj swój umysł, ciało i duszę 231Myślenie integralne 234Mózg brzuszny 235Przewodzenie z serca 238Polityka na bok 240Ćwiczenie: prawa czy lewa? 242Emergenetics® 243Ćwiczenie: stosowanie różnych preferencji w myśleniu 247Mądrość ciała 248Zastosowanie swojej mapy świata 253Podejście All Quadrant/All Level 253Zaangażuj swoje EQ: rozwiązywanie problemów 255Poczucie znaczenia 257Dostrój swój umysł 258Nie nastrajaj się na hałas 258W kolejnym odcinku… 259

9/

Autentyczny lider— Dwuprocentowe Rozwiązanie w pracy 261

Zasada Pareto z udoskonaleniami 263Znajdź swoją motywację 266Ćwiczenie: wybór należy do Ciebie 267A swoją drogą — jak istotna jest kreatywność? 268Pracowniku, poznaj siebie 270Unikaj przeciążenia systemu 274Odzyskaj swe życie! 275Ćwiczenie: wystrojony i gotowy do pracy 277Mocne 2% = mocne przywództwo 278Wspaniali liderzy nadają znaczenie 279Szef obdarzony inteligencją emocjonalną 281Zaangażuj swoje EQ: radzenie sobie ze stresem 283Dostrój swój umysł 286Nie nastrajaj się na hałas 287W kolejnym odcinku… 287


10/

Śpiewaj całą duszą — klucz do samorealizacji 289Twoja droga do prawdy 291Korzyści na całe życie płynące z dwóch procent 292Nalegać na głębokie życiowe pytania 295Duchowość i praca 297Zsynchronizowanie 298Ścieżka służebna — bodhisattva 300Ćwiczenia praktyczne 301Ćwiczenie: wybór praktyki 309Zaangażuj swoje EQ: samorealizacja 310Samorealizacja — dziesięć hitów 312Cztery domeny osobowości 314Ćwiczenie: zacznij wszechstronną praktykę 316Dostrój swój umysł 317Nie nastrajaj się na hałas 317W kolejnym odcinku… 318

ZAKOŃCZENIE: SMAKOWANIE SUKCESU I SZCZĘŚCIA 319

MATERIAŁY ŹRÓDŁOWE 331

BIBLIOGRAFIA 337

O AUTORCE 343

SKOROWIDZ 345

— łączenie się z własną Wewnętrzną Mądrością

twarłam duże, przeszklone drzwi i uśmiechnęłam się do siebie,przekraczając próg imponującego biura prawnego. Miałam wła-śnie rozpocząć karierę prawnika. Poczucie dreszczu podniecenianie trwało jednakże długo. Prawie natychmiast zaczęłam odczu-wać napięcie, które nie miało nic wspólnego ze stresem wynika-jącym z długości dnia pracy. Struktura i wartości tradycyjnej firmyprawniczej, w której się zatrudniłam, w znacznym stopniu wy-trącały mnie z równowagi. Wydawało się, że w biurze mam byćkimś zupełnie innym, niż byłam w normalnym życiu. Wytrącałomnie to z równowagi i nie pozwalało poczuć więzi z firmą. Mia-łam tak potężny kryzys tożsamości, że znienacka wzięłam trzytygodnie wolnego i pojechałam na poszukiwanie wizji do DolinyŚmierci1.

1 Dolina Śmierci (ang. Death Valley) — obszar położony poniżej pozio-mu morza na pustyni Mojave w południowej części stanu Kalifornia. Tonajsuchsze miejsce Ameryki i najgorętszy obszar na ziemi (latem tem-peratury dochodzą do 57°C, a piasek nagrzewa się do niemal 100°C) —przyp. tłum.


Bez żadnych zakłóceń, bez żadnych zajęć poza myśleniemi czuciem, siedziałam na odosobnionej grani brązowej skały wul-kanicznej i rozmyślałam nad olbrzymią niezgodnością, jaką wy-czuwałam w mojej pracy zawodowej. Z pewnością nie tego ocze-kiwałam, gdy wcześniej zastanawiałam się nad tym, jak będziewyglądać moja prawnicza kariera. Czułam się złapana w pułapkę.

Stopniowo moje mechanizmy obronne wraz z etykietkami, doktórych dopasowałam różne aspekty swojego wnętrza, zaczęłyopadać i pozwoliły wypłynąć na powierzchnię mojemu prawdzi-wemu ja — sednu mojego istnienia. Pod niekończącym się błękit-nym niebem, w obecności kaktusów w roli świadków złożyłamsobie przysięgę, że zintegruję moje życie osobiste z zawodowym.Natychmiast stawiłam czoła pozornej niemożliwości tego zada-nia, choć konsekwencje tej obietnicy wydawały mi się przeraża-jące. Nie zdawałam sobie sprawy, że ta chwila była nierokującymsukcesu początkiem mojego pierwszego Dwuprocentowego Roz-wiązania! Nie miałam też pojęcia, jak mocno zmieni się przez tomoje życie.

Było to w roku 1981. Od tamtego dnia codziennie w jakiś spo-sób koncentruję się na tym, jak połączyć znaczenie i działaniedla mnie i dla innych. Odkryłam nie tylko to, że zintegrowaniemojej osobowości i pracy jest możliwe, ale także to, że jest todla mnie niezbędne. Jest to fundamentalnie ważne z powodutego, kim jestem — sedna mojego istnienia.

Odkrywanie, stwierdzanie i integrowanie swojego własnegosedna istnienia jest drogą do tego, aby stać się spełnionym,szczęśliwym i efektywnym człowiekiem. Gdy ktoś już znaj-dzie i obudzi swoje własne sedno istnienia — innymi słowy,znajdzie swoje powołanie — zazwyczaj następuje rozpoczę-cie żarliwych poszukiwań prowadzących do Dwuprocento-wego Rozwiązania.

Sedno istnienia / 27

Pamiętasz specjalny telefon Bruce’a Wayna2? To jasne,że superbohaterowie mają może więcej gadżetów i wymyśl-nych wynalazków, dzięki którym wezwanie wygląda bardziejdramatycznie, ale w taki czy w inny sposób każdy z nas do-wiaduje się o swoim powołaniu. Czasem wrażenie jest takie,jakby ktoś walił pięścią w drzwi, a czasami to brzmi jak ledwosłyszalny szept — jednak zawsze w końcu nadchodzi tenmoment.

Dla mnie to powołanie i wątpliwości, przed którymi stanę-łam, przybrały formę pytania: „Jak mogę uczciwie i w pełniwykorzystać otrzymane dary w swoim życiu osobistym, zawo-dowym i duchowym?”. Moja ścieżka wcale nie była wyraźna.Był to raczej proces stopniowego odkrywania i dowiadywaniasię, że istnieje wiele sposobów, które mogą być prawdziwieprzydatne. Postępowanie w sposób, który łączy znaczeniei działanie, jest spełnianiem własnego sedna istnienia.

WEZWANIE TWEGO SEDNA ISTNIENIA

Sedno istnienia może tchnąć życie w Twoje najgłębiej ukrytewnętrze. Jest to połączenie, które — jeśli działa właściwie —odblokowuje rygle i otwiera ukryty w Twoim sercu sejf, za-wierający skarb, który masz dać światu. Celem tej książkijest zaproponowanie ścieżki do wnętrza, by pomóc Ci w od-kryciu i podziwianiu swojego sedna istnienia, a następniew uwolnieniu go. Sedno istnienia możesz porównać do włas-nego dżina, czekającego, aż otworzysz butelkę i go wypuścisz.Gdy już wydobędziesz z ukrycia swoje sedno istnienia, mo-żesz zacząć spełniać swoje marzenia, życzenia i fantazje.

2 Bruce Wayne — prawdziwa „tożsamość” Batmana, bohatera komi-ksu wydawanego przez DC Comics oraz opartych na nim seriali telewi-zyjnych i filmów. W razie potrzeby policja miasta Gotham wzywała bo-hatera za pomocą specjalnej linii telefonicznej — przyp. tłum.


Sedno istnienia jest czymś w rodzaju ducha — istoty Twego wnętrza.Jest to ten wyjątkowy element, który tworzy wewnętrzną osobowośćczłowieka. Zamieszkuje w naszym najgłębiej ukrytym wnętrzu. Naszesedno istnienia musi być zintegrowane i wyrażane w codziennym ży-ciu, by znaleźć spełnienie i szczęście.

Gdy tworzyłam koncepcję sedna istnienia (Esprit d’Core), za-inspirował mnie termin esprit de corps, oznaczający morale.Słowo to definiuje się jako „pozbawione egoizmu, często en-tuzjastyczne oddanie członków grupy bądź związku wspólnejsprawie lub dobru grupy bądź jej celom”. W obu zwrotachsedno znaczeniowe opiera się na francuskim słowie esprit,które według The Oxford English Dictionary zostało po razpierwszy użyte przez Francuza w roku 1591 i oznacza „życieduchowe” lub mądrość i dowcip. Słowo to ma również zwią-zek z łacińskim wyrazem oznaczającym ducha, definiowanymjako „oddech życia”. Nie można go oddzielić od oddychania,zatem nie można żyć bez połączenia z duchem. Jeśli nie je-steś połączony ze swoim sednem, Twoje ciało żyje, a Twójduch jest zablokowany, przez co obumiera Twoje życiowe za-angażowanie.

Sedno istnienia odnosi się do ducha w Twoim wnętrzu.Jest to ten element, o którym wspomniałbyś, gdybyś miałszansę wybrać jedną pasjębez odniesień do czegokol-wiek innego. Jest to ocze-kujące na Ciebie Twoje we-wnętrzne powołanie. Wiesz,że żyjesz zgodnie z sednemswego istnienia, gdy uśmie-chasz się szerzej, nie kwe-stionujesz swoich zalet i relaksujesz się w pełni. Para-doksalnie można czuć się kimś większym oraz mniejszym— większym, ponieważ nie jesteś tak ograniczany (żyjesz

Stowarzyszenie musi mieć morale, es-prit de corps, które zachęca jego człon-ków do przedkładania dobra organi-zacji nad własne.

— Peter Drucker


całą pełnią), a mniejszym, ponieważ nie jest to wcale aż takwielki wysiłek.

Odkrycie swego sedna jest pierwszym istotnym krokiemna drodze do własnego Dwuprocentowego Rozwiązania. Za-raz później następuje opracowanie i wdrożenie własnegoDwuprocentowego Projektu, ponieważ Dwuprocentowe Roz-wiązanie dotyczy odkrycia swego powołania i oddania mugłosu. Jest to poświęcenie 2% swojego czasu na to, by odkryć,co stuka do Twoich wewnętrznych drzwi — kto wybrał nu-mer Twojego telefonu alarmowego. Jest to odkrycie rado-ści w życiu.

Dwuprocentowy Projekt jest to metoda prowadząca do odkrycia wła-snego Dwuprocentowego Rozwiązania. Jeśli posiadasz zdolność orien-tacji w terenie, pomyśl o tym, jak o mapie drogowej. Jeśli jesteś mene-dżerem, możesz o tym myśleć, jak o planie biznesowym. Jeśli jesteśkucharzem — myśl o przepisie. Jeśli jesteś artystą, to DwuprocentowyProjekt jest Twoją farbą, partyturą lub krokami tanecznymi.

Tym, co naprawdę jest godne uwagi i ekscytujące, jestfakt, że doświadczanie radości życia jest naprawdę możliwe,ponieważ wymaga tylko 2% Twojego czasu. Nie chodzi o po-święcenie całego życia, ale o kształtowanie go i odkrywaniejego głębi. Chodzi o pozwolenie sobie na istnienie i działa-nie pod wpływem inspiracji. Nasze Dwuprocentowe Rozwią-zania wprowadzamy w życie poprzez stosowanie Dwupro-centowych Projektów, których podstawą jest sedno naszegoistnienia. Żyj tak, by wyrażać swoje zdolności poprzez obda-rzenie swego serca dwoma procentami swego czasu codzien-nie, a nie tylko w te rzadkie, kradzione chwile.

Twój Dwuprocentowy Projekt jest czymś, na czym powi-nieneś się skupiać każdego dnia. Będziesz spędzał pół go-dziny dziennie przez sześć miesięcy a może nawet przez kil-ka lat, wprowadzając w życie swój Dwuprocentowy Projekt,


przechodząc przez dziesięć etapów opisanych w rozdziale 2.Przykładowy plan działania i mnóstwo wskazówek poprowa-dzi Cię przez początek i dalsze części tej obiecującej podróży.

CODZIENNA HARÓWKA

Kto nie haruje, ten nie je.Pracuj, pracuj, a garb ci sam wyrośnie.

Postawy reprezentowane przez te popularne powiedzonkademonstrują wspólną opinię wielu profesjonalistów w dzisiej-szym świecie. Większość ludzi pracujących zawodowo spę-dza więcej czasu w pracy niż na jakimkolwiek innym zajęciuw życiu — a jednocześnie, jeśli mamy do pracy takie podej-ście, to jak możemy się spodziewać czerpania z niej radościi spełnienia? Ten ból często objawia się w formie chronicz-nego niezadowolenia z pracy, mocno zakorzenionego w fir-mach, którym brakuje wizji, serca i spójnej strategii. Radośćzamiast bólu pojawia się, gdy z działaniem wiąże się sens,gdy cel i zamiary napędzają działania i wybory.

Wprowadzenie w życie Dwuprocentowego Projektu przezjedną osobę lub cały zespół jest metodą połączenia tych ele-mentów. Jest to sposób na życie w trybie aktywności, a niena bierną wegetację. Ta książka przedstawia prosty spo-sób, który pozwala zmienić życie w serię aktywnych dni. Nadłuższą metę jest to strategia pozwalająca na życie z pasjąi w równowadze. To połączenie nazywam żarliwą równowagą.Żarliwa równowaga to najwyższa przyjemność, która bije nagłowę dzień w ośrodku odnowy biologicznej, zwycięstwo ka-dry narodowej w mistrzostwach świata, romantyczną wycie-czkę, wyjazd na wakacje do ulubionego miejsca… ale do tegowszystkiego dojdziemy w rozdziale 5.


POWRÓT DO KREATYWNOŚCI

Wiele osób opowiada o uczuciu skrępowania mało elastycz-nym i statecznym otoczeniem w pracy. Struktura organiza-cji jest często hierarchiczna, a kultura firmy często promujewyuczoną bezradność. Często słyszę pełne bólu narzekaniapracowników, którzy zmagają się z nieprzyjaznymi warun-kami w pracy i zastanawiają się, jak uwolnić swoją kreaty-wność. Problem ten dobrze obrazuje przytoczony poniżej fra-gment anonimowego wiersza:

Pieśń, którą miałem śpiewać, jest wciążNiewyśpiewana, spędzam życie na strojeniu i

Rozstrajaniu mojego instrumentu.

Nie umiałabym zliczyć wszystkich ludzi, od których usły-szałam narzekania przypominające ten wiersz. Czy jest torównież Twoje narzekanie? Jeśli tak, może się to zmienić! Mo-żesz powitać w swoim życiu Dwuprocentowe Rozwiązanie.

UMYJ, WYPŁUCZ, POWTÓRZMając czterdzieści lat, Carlos zdecydował się na sporządzeniebilansu swojego życia. Nie było ono złe — brakowało mu tylko„iskry”, która jego zdaniem powinna się tam znaleźć. Carlos czuł,że gdzieś z oddali słychać głos jego powołania, ale z pewnościąnie był to dźwięk wyraźny i silny.

Nie wiedział jednak, jak coś zmienić — ani nawet, co powinienzmienić. Wypisał zatem raz i drugi listę kwestii oraz problemów,które go kłopotały. Szukał wspólnych punktów. Znalazł ich kilka,sprawdził i spróbował jeszcze raz. Carlos podsumowuje to sło-wami, które zawsze słyszał od swojej praktycznej matki: „Umyj,


wypłucz, powtórz!”. W końcu trafił na swój DwuprocentowyProjekt, który określa jako „skupienie się na wyrażeniu własnejduszy”. Zdał sobie sprawę z tego, że rzadko był asertywny, a topowodowało, że jego głos był często przytłumiony. Carlos wie-dział, że pragnie prawdziwej zmiany, zatem mozolnie pracowałnad tą ekscytującą koncepcją, by zdobyć konkretne wskazówkiodnośnie do tego, co robić. Chciał konkretów, by można byłowprowadzić zmiany w życie.

Carlos zdecydował się zwrócić większą uwagę na to, w jakisposób wyraża własne opinie. Na koniec każdego dnia poświę-cał 15 lub 30 minut na rozmyślania o tym, co się w ciągu tegodnia wydarzyło, odnotowując, kiedy przemawiał, a kiedy nie za-bierał głosu. Poprosił również dwóch zaufanych kolegów z pracy,by przez parę miesięcy, kilka razy w tygodniu podczas przerwy nakawę, dzielili się z nim swoimi uwagami na jego temat. Począt-kowo Carlosa ogarniało przerażenie na myśl o tym, że głos jegopowołania jest tak cichy, iż jego wpływ na pracę i resztę życiajest naprawdę minimalny. Gdzie w ogóle był ten głos? Carlos zdałsobie sprawę z tego, jak cichym i skromnym człowiekiem był dotej pory.

Był coraz bardziej świadomy swoich zachowań, otrzymywałrelacje kolegów, zapisywał i zastanawiał się. Złożył sobie obiet-nicę, że nie będzie się nad sobą znęcał, jeśli zauważy przypadki,w których powinien był zabrać głos, ale tego nie zrobił. Zamiasttego notował takie zachowania i obiecywał sobie poprawę przynastępnej okazji. Dzięki temu stawał się coraz szczęśliwszy —dzięki wytrwale wprowadzanym zmianom.

Obecnie Carlos donosi o pozytywnych efektach tych zmian:odkrył, dlaczego wielu z jego życiowych decyzji brakowało solid-nej podstawy, a także nauczył się większej samodzielności w po-dejmowaniu decyzji dotyczących własnej osoby. Odkrywa, że róż-nice mogą być subtelne. Zauważa też, że choć jego codzienneżycie nie zmieniło się znacząco, on sam czuje się znacznie swobo-dniejszym i efektywnym człowiekiem. Wygląda na zadowolonego,gdy mówi, że jest lepiej dostrojony do życzeń i motywacji współ-pracowników, dzięki czemu jest bardziej efektywnym menedże-


rem. Dużą radość sprawia mu badanie nowych pomysłów i idei.Konkluzja Carlosa: „Moje osobiste poglądy na życie i samegosiebie mają większe znaczenie dla świata, niż sądziłem”.

Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby więcej osób czyn-nych zawodowo mogło wykazać się w pracy większą kreaty-wnością. Zaiste, pogląd o firmach tłamszących kreatywnośćswoich pracowników ma długą tradycję. Powszechne mecha-niczne podejście do życia zaczęło się w epoce oświecenia,czyli w XVII wieku. W tym czasie racjonalizm zaczynał rzą-dzić społeczeństwem w sposób precyzyjny i dokładnie zapla-nowany. Podejście to zaowocowało nie tylko niesamowitymizmianami w technice i technologii, dało również początekspecjalizacji.

To podejście jest obecnieprzez wielu uznawane zaźródło poczucia alienacjipracowników pozbawionychmożliwości wykorzystywaniaswoich prawdziwych talen-tów, ponieważ specjalizacjapowstrzymuje ich przed uwolnieniem swojej pełnej kreaty-wności. Badania wykazują, że poczucie wyobcowania i brakzaangażowania tych ludzi generuje znaczące koszty. Im bar-dziej pracownik jest zaangażowany emocjonalnie, tym więk-sza jest jego wydajność, a firma osiąga większe zyski. CurtCoffman i Gabriel Gonzalez-Molina, autorzy książki FollowThis Path (2002) i konsultanci do spraw zarządzania dla Gal-lup Organization, przedstawiają analizy statystyczne obszer-nych danych ankietowych, by udowodnić, że firmy czerpiązyski, gdy ich pracownicy i klienci czują się doceniani i za-uważani.

Wielu z nas, poświęcając się karierze, spędza więcej czasuw pracy niż w jakiejkolwiek innej sferze życia. Poczucie tłam-szenia, o którym mówi tak wielu pracowników, jest wyraźnym

Nasz umysł, gdy już zostanie posze-rzony przez nowy pomysł, nigdy jużnie wraca do dawnych wymiarów.

— Oliver Wendell Holmes, Junior


wskaźnikiem, że większość osób potrzebuje więcej przestrze-ni, by móc wyrażać się pełniej i szczerzej. Aby doświadczyćpełni motywacji, musimy mieć miejsce dla naszego ducha,byśmy poczuli, że dajemy się wypowiedzieć sednu naszegoistnienia.

Jak na ironię często odkrywam, że pracownicy, którzy jużwkroczyli na ścieżkę wątpliwości — którzy poszukują swejduszy — doświadczają największego bólu. Być może dlatego,że wychodzą z odrętwienia, które powstrzymuje tak wieluz nas. Ból może być czynnikiem motywacyjnym — darem,dzięki któremu otrzymujemy ten dodatkowy impuls, pozwa-lający nam wznieść się jeszcze wyżej choćby o centymetr.Ci ludzie zaczynają zadawać pytania, odkrywając, że więcejjest możliwe, a pączki nadziei zaczęły rozkwitać. Być możezaczynają oczekiwać od miejsca pracy więcej niż kiedykol-wiek — zaczynając nalegać, by znaleziono nowe sposoby napołączenie działania ze znaczeniem. Czasami takie wysiłkisą nagradzane, ale często się tych ludzi zniechęca, a wynikato często wyłącznie z powodu braku zrozumienia. Możeszto sobie wyobrazić jako zamrożony potencjał. Trzeba jednakpodkreślić, iż wiedza, że droga jest wyboista, a drzwi bywajązamknięte na głucho, nie jest powodem, by nie angażować sięw ten proces transformacji. Jest to natomiast powód, bydziałać cierpliwie i wytrwale.

Wcześni eksperci z dziedziny zarządzania wierzyli, że na-grody finansowe będą zachęcały pracowników do większejwydajności, jednakże mnóstwo badań wykazuje zupełnieprzeciwną tendencję. Badania Instytutu Gallupa wskazują,że największą troską pracowników jest to, jak traktuje ichbezpośredni przełożony. Każdy menedżer, który całościowowspiera pracownika, który zachęca go do wykazywania kre-atywności, będzie miał znacznie bardziej elastyczny zespółi mniejszą rotację kadr. Co ciekawe, odejście od skupienia sięwyłącznie na sprawach finansowych skutkuje stworzeniemśrodowiska, które pozwala na osiągnięcie większych zysków.


Potrzeba czegoś innego. Pracownicy są wyraźnie mniejusatysfakcjonowani światem, którego mottem jest „rób wię-cej przy mniejszych nakładach”, coraz mniejszą lojalnościąfirm wobec podwładnych i narastającymi oczekiwaniami, byosiągać zadowalające rezultaty często bez wystarczającychśrodków. Ten druzgocący scenariusz jest wezwaniem do dzia-łania. Dwuprocentowe Rozwiązanie jest ścieżką dla osób,które zdecydują się na poświęcenie odrobiny swojego czasuna uwolnienie swoich najgłębszych pragnień, co znaczącozwiększy ich zaangażowanie w pracę, karierę i życie. Nie-zależnie, czy interesujesz się wprowadzeniem Dwuprocento-wego Rozwiązania w domu, w pracy lub by wesprzeć tych,z którymi pracujesz, znajdziesz tu wspaniałą obietnicę na-dania prawdziwej wartości Twojemu przedsięwzięciu.

OZNAKI, ŻE ZAGUBIŁEŚ SIĘ W PRZESTRZENI

Czasami masz wrażenie, że unosisz się w ciemnościach,a Twoje nogi już nie utrzymują kontaktu ze stabilnym grun-tem. Czy Twoim życiem kieruje automatyczny pilot? Byćmoże potrzebujesz Dwuprocentowego Rozwiązania. Uczciwezastanowienie się nad sobą pomoże Ci w ocenie, czy znala-złeś się w trybie swobodnego spadania. Przyjrzyj się pyta-niom w następnym ćwiczeniu i sprawdź, jakich odpowiedziudzieliłeś.

Jeśli te stany psychiczne, o których pisałam wcześniej, fak-tycznie są przyczyną Twoich cierpień, podejmij natychmiastakcję! Poważnie rozważ rozpoczęcie Dwuprocentowego Roz-wiązania — albo, jeśli już je znalazłeś, rozważ większe sku-pienie. Rozwiązanie Dwuprocentowe pociągnie za sobą odna-lezienie powołania w Twoim sercu i dopuszczenie go do gło-su. Pamiętaj — potrzebujesz tylko 2% swojego czasu, czyliokoło pół godziny dziennie, by zmienić swoje życie. Chodzi


Ćwiczenie: badanie pulsu

1. Czy jestem bardzo, bardzo zajęty, ale jednocześniemam poczucia, że zmierzam donikąd lub że nieosiągam niczego znaczącego?

� Tak (A)� Jestem częściowo zadowolony, ale wciąż czuję

się niepewnie (B)� Nie (C)

2. Gdy ktoś przedstawia mi nową, ciekawą ofertę lubmożliwość, czy zdarza mi się mówić: „Tak, to jestważne (interesujące), ale teraz jestem zajęty, wrócędo tego wkrótce”, mimo że wiem, iż prawdopodobnietego nie zrobię?

� Bardzo często (A)� Czasami (B)� Prawie nigdy (C)

Nazywam to zasadą „zajęty, wkrótce wracam”, tak dobrze zilustrowaną

w książce Benjamina Hoffa Tao Kubusia Puchatka3. Zastanów się, w rze-

czywistości jak często wracasz do tej osoby lub to tego pomysłu? Jak

często po prostu gnasz dalej? Jak bardzo rozczarowujący jest ten wzór

odpowiedzi?

3. Jak często odkrywam, że jestem oschły i zrzędliwy,a moja praca jest pozbawiona wyrazu, mimo żenaprawdę chcę się poprawić? Czy widzę możliwośćznaczącego zaangażowania się, ale po prostu niemogę tam dotrzeć?

Zdarza się to:� Często (A)� Czasami (B)� Rzadko (C)

3 Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 2002.


4. Czy martwię się, że nie „wyśpiewam mej pieśni”, nimmoje życie się skończy? Czy obawiam się, że tak, jakw tym wierszu, będę w kółko „nastrajał i rozstrajał mójinstrument”?

� Tak, poważnie się tym martwię (A)� Nie jest to dla mnie poważne zmartwienie,

ale od czasu do czasu o tym myślę (B)� Nie martwię się tym (C)

5. Czy zauważam potrzebę przywrócenia do życia jakiejśczęści mnie? Czy wstrzymuję się z powodu obaw,że przewrócę sobie życie do góry nogami, a że to jestzbyt ryzykowne, zatem nie podejmuję żadnych działań?

Czuję taką potrzebę:� Często (A)� Czasami (B)� Rzadko (C)

6. Czy regularnie doświadczam jakichkolwiek z poniższychstanów psychicznych (wpisz A, jeśli czujesz się takczęsto, B — jeśli czasami i C, jeśli nie jest to Twójproblem)?

____ Poczucie schwytania w pułapkę.

____ Wciąż sobie powtarzam: „Kiedyś miałem takwiele nadziei dotyczących tego, co osiągnę.Teraz nie ma ich zbyt wiele”.

____ Głęboka potrzeba własnej kreatywności.

____ Fantazje na temat „ucieczki z domu”i pozostawienia obecnego życia za sobą.

____ Depresja.

____ Złość, która wybucha w najbardziejnieoczekiwanych chwilach.


Teraz zatrzymaj się na chwilę. Pomyśl przez jakiś czas nadswoimi odpowiedziami. Co zauważasz? Czy Twoje odpowie-dzi prowadzą w stronę dotkliwego uczucia, że chciałbyś byćbardziej spełniony, bardziej „cały”, ale po prostu nie wiesz,jak tego dokonać? A może sądzisz, że to niemożliwe z po-wodu natłoku obowiązków, które już masz na głowie? Wciążjest nadzieja! Czytaj dalej.

Oblicz wyniki. Przyznaj sobie 10 punktów za każdą odpo-wiedź A, 5 za każdą B i 0 za każdą C. Następnie dodaj punkty.Jeśli suma punktów wynosi:

0 – 25. Czujesz, że jesteś zaangażowany w życie. Sprawdź,czy wdrażasz już w swoim życiu coś podobnego do Dwupro-centowego Rozwiązania. Jeśli tak, to ta książka może pomócCi w precyzyjnym dopasowaniu Twojej metody i w ostatecz-nym zwycięstwie. Jeśli nie rozpocząłeś wprowadzania Dwu-procentowego Rozwiązania, rozważ jego zastosowanie, byprzenieść się na jeszcze bardziej ekscytujący poziom.

30 – 55. Twoje życie prawdopodobnie ma wiele stron,które przynoszą Ci satysfakcję, ale wciąż są w nim jakieś nie-pokojące elementy. Dwuprocentowe Rozwiązanie mogłobypomóc Ci poczuć się bardziej wolnym i bardziej spełnionym.

60 – 110. Zacznij natychmiast wprowadzać Dwuprocen-towe Rozwiązanie! Pozwoli Ci to na znalezienie spokoju, zaktórym tak tęsknisz.

o jakość, nie ilość. Jeśli trudno Ci przez dłuższy czas się naczymś skupić, to ta technika jest właśnie dla Ciebie. Jeśliwciąż Ci ktoś przeszkadza, to jest to rozwiązanie idealniedopasowane do Twoich potrzeb!

W tej książce znajdziesz świadectwa i wypowiedzi osóbczynnych zawodowo, które wprowadziły Dwuprocentowe Roz-wiązania i odkryły, że dzięki temu całe ich życie smakuje


lepiej. Wedle słów StephenaCoveya, zawartych w książceThe 7 Habits of Highly Effec-tive People, jeśli wykorzystaszto podejście do „naostrzeniapiły”, wszystko inne też stajesię ostrzejsze i lepiej do-strojone.

ODA DO RADOŚCIBudując swoją karierę, Joy4 pracowała w wielu różnych miejscach.Występowała publicznie z odczytami i prowadziła szkolenia, poczym zaangażowała się w szkolenia internetowe i prowadzeniewłasnej kwiaciarni, a teraz pracuje na pełny etat w firmie inży-nierskiej. Podczas tych różnych zakrętów kariery Joy doświad-czała upadków i wzlotów, zdarzały się lepsze i gorsze dni. Jakoosoba o optymistycznym nastawieniu do świata poświęcała sporączęść swoich talentów i energii na zaspokajanie oczekiwań innychludzi, zamiast dbać o własne potrzeby.

Początkowo Joy odczuwała tylko lekkie zdenerwowanie namyśl o własnym uległym zachowaniu, jednak w końcu dotarło doniej, że musi dokonać pewnych zmian. Otwarcie własnej kwia-ciarni było jednym ze sposobów zareagowania na sytuację, jed-nak nie przyszło jej to łatwo — poświęciła lata na gruntownebadania. Joy jest klasycznym przykładem współczesnego praco-wnika, który zyskał wiele na firmowych szkoleniach i połączył toz efektami własnych poszukiwań sposobów na wyrażenie siebie.Jej Dwuprocentowy Projekt miał pomóc jej w lepszym zrozumie-niu, czego chce dla siebie i na utwierdzeniu się w przekonaniu, żema prawo dążyć do osiągnięcia tych celów. Jej Dwuprocentowe

4 Joy — imię żeńskie, po angielsku oznacza „radość” — przyp. tłum.

Nadzieja jest tym upierzonymStworzeniem na gałązceDuszy — co śpiewa melodieBez słów i niemilknące*

— Emily Dickinson

*Dickinson Emily, 100 wierszy, tłum.Stanisław Barańczak, Arka Kraków 1990 —przyp. tłum.


Rozwiązanie z kolei polega na uczeniu się asertywnych zachowańprzy jednoczesnej świadomości, że zawsze jest zaangażowanaw podróż przez życie. Joy uczy się także radzenia sobie zarównoz przewidywalnymi sytuacjami, jak i z tymi zaskakującymi.

Joy odniosła sukces w swoich licznych przedsięwzięciach, po-nieważ opracowała czteroetapową strategię, która odzwierciedlacztery najważniejsze wątki wspierające Proces Dwuprocentowy:

1. Korzysta z całej palety. Style osobowości i myśleniaczęsto przedstawia się przy użyciu kolorów, a Joykorzysta ze wszystkich, których potrzebuje, integrującróżne style w pracy. Nazywam to „integracją całegoumysłu” (to jest strategia numer 1: zintegrowane, pełnepodejście do działania).

2. Czerpie z całej obfitości. Joy zna swoje mocne stronyi zdaje sobie sprawę, że są to środki potęgujące sukces.Czerpie zyski ze swoich zalet i wykorzystuje je w pełni,jednocześnie minimalizując wpływ swoich słabychstron (strategia numer 2: skupienie się na wzmacnianiuswoich zalet).

3. Uważa, gdzie stąpa. Wartości Joy kierują jej wyborami,szanuje ona również wartości wyznawane przez innych,choć mogą się różnić od jej własnych (strategia numer 3:zrozumienie i zastosowanie w praktyce wyznawanychwartości oraz szacunek dla wartości cudzych).

4. Ma mądre serce. Joy wie, że sukces zależy w większymstopniu od wykorzystywania inteligencji emocjonalnej(EQ) niż od ilorazu inteligencji (IQ) (strategia numer 4:zintegrowanie wszystkich strategii w celu uczenia sięw miarę rozwijania swojej inteligencji emocjonalnej).

Każda z tych czterech strategii jest niezwykle ważna, jeślichcesz znaleźć własne Dwuprocentowe Rozwiązanie. Trzy umie-jętności działania w obrębie swoich mocnych stron, wartości i wy-


korzystywania pełni umysłu splatają się razem, by wzmocnić inte-ligencję emocjonalną. Dlatego też w tej książce pokażę Ci, jakmożesz pracować nad sposobami rozwinięcia każdej z tychumiejętności.

Joy zintegrowała swój umysł poprzez zrozumienie swoich pre-ferencji dotyczących zachowania i myślenia. Odkryła, że najbar-dziej lubi wykorzystywać prawą część mózgu — by kontaktowaćsię z ludźmi i wpadać na nowe koncepcje, jednak rozwija rów-nież swoje umiejętności analityczne, by zrozumieć dane związanez każdym planowanym przedsięwzięciem. Aby zaplanowanaścieżka kariery pasowała do Joy, musi pasować do wszystkich jejpreferencji. Posiadanie własnej firmy pozwala jej wykorzysty-wać wszystkie te preferencje, a jednocześnie poszerzać swojąinteligencję emocjonalną, przede wszystkim świadomość siebiei empatię.

Następnie Joy zastanowiła się nad swoim życiem i doszła downiosku, że pracuje zbyt ciężko, by osiągnąć zysk. Teraz wyko-rzystuje swą poszerzoną świadomość w firmie inżynierskiej i maczas na mnóstwo zabawy. Jej ostatni e-mail informował, że wy-jeżdża wraz z mężem do Montany motocyklem, a następnie doAlbuquerque polatać balonem. Jej ciężka praca i głębokie sku-pienie na Dwuprocentowym Rozwiązaniu pozwoliły Joy napisaćmi: „Tak! Życie jest piękne!”. Jej Dwuprocentowe Rozwiązanienauczyło ją, że życie jest podróżą, a nie jej celem.

NA FALI

W czasie nauki w college’u i w późniejszych latach, gdy pra-cowałam jako prawnik, zimą znalazłbyś mnie szusującą nanartach na zboczach Kolorado przez przynajmniej jedendzień w tygodniu. Docieranie na górski szczyt, oglądanieniewiarygodnych krajobrazów, a później pełna koncentracjana nawigowaniu poprzez muldy kompletnie pochłaniała mojąuwagę. Po prostu nie mogłam dłużej martwić się zajęciami


czy klientami. Uwielbiałam chwile spędzane w górach —niezwykle odświeżająco działało całkowite oderwanie się odszkoły, a później od pracy, bez żadnych trosk. Na tym etapieżycia zaczęłam również chodzić na zajęcia salsy, by się oder-wać od tego wszystkiego. Nie można posuwiście poruszać sięo krok w przód, potem dwa w tył i jednocześnie martwić sięspotkaniem, projektem lub seminarium — moja dusza uwie-lbia takie chwile!

Te rodzaje doświadczeń określają, jak można się poczuć,będąc na fali.

Fali można doświadczać tylko w ciągu krótkich chwil w ży-ciu, ale można też przeżyć wiele lat, cały czas będąc w tymstanie. Wdrożenie Dwuprocentowego Rozwiązania możesprawić, że tak się stanie dzięki dokładnie przemyślanemui kreatywnemu sposobowi na wprowadzenie w życie pełnejintegracji powołania serca z całym życiem. Ten stan w najdo-skonalszym wydaniu można zaobserwować u takich postacijak Dalajlama, kolarz Lance Armstrong czy filmowy LukeSkywalker. Nie musisz być supergwiazdą ani superbohate-rem z gatunku science-fiction, żeby znaleźć się na fali —wszyscy mogą tego dokonać!

Sedno istnienia pochodzi z radości, która pojawia się, gdyjesteśmy naprawdę na fali, jak by to ujął Mihaly Csikszent-mihalyi, autor Flow (1990), według którego optymalne do-świadczenia są oparte na koncepcji unoszenia się na fali —chodzi o ten „stan, w którym ludzie są tak pochłonięcijakimś zajęciem, że nic innego nie ma znaczenia; samo do-świadczenie jest tak przyjemne, że ludzie chcą się tym zaj-mować, nawet jeśli cena jest wysoka, dla czystej przyjem-ności” (4). Csikszentmihalyi twierdzi, że najważniejszymwyróżnikiem każdego doświadczenia optymalnego jest to, iżjest ono celem samym w sobie. Zajęcie nabiera charakterusamonagradzającego.


Mihaly Csikszentmihalyi definiuje samonagradzającą czynność jako„czynność stanowiącą pewną całość, taką, którą wykonuje się nie z po-wodu oczekiwanych w przyszłości korzyści, ale dlatego, że samo jejwykonywanie już jest nagrodą”.

Badania Csikszentmihalyi’ego dostarczają informacji, któ-re pozwalają rozwiać wątpliwości dotyczące Dwuprocento-wego Procesu, przeciwstawiając zajęcia samonagradzającetym nagradzanym zewnętrznie. Zajęcia samonagradzające tote, które podejmuje się dla czystej radości, natomiast nagra-dzane zewnętrznie to te, które są wykonywane z przyczyn pły-nących z zewnątrz. Jest przecież pewna różnica pomiędzypójściem na spacer z powodu poczucia, że warto to robić dlazdrowia, a spacerowaniem w celu czerpania radości z ruchui otaczającego nas piękna.

Prawdopodobnie, gdy zaczniesz swój Projekt Dwuprocen-towy, będzie on w znacznym stopniu nagradzany z zewnątrzlub wykonywany z powodów zewnętrznych. Innymi słowy, za-czynamy, ponieważ pomysł jest wystarczająco przekonujący,by spróbować, i przypuszczamy, że znacząco zmieni naszeżycie. Po dostatecznym zaangażowaniu się w ten proces naj-prawdopodobniej zmieni się on w zajęcie będące nagrodąsamą w sobie — choć, oczywiście, niewiele spraw należy dowyłącznie jednej z tych kategorii, nie zahaczając przynajm-niej o drugą. Możesz natknąć się na wyzwania, w miarę jakproces będzie się stawał coraz bardziej samonagradzający.Te wyzwania często przeradzają się w osobiste chwile prawdy,której nie można dłużej unikać i są często normalną częściąDwuprocentowego Rozwiązania.

Prawdopodobnie spotkają Cię momenty, gdy będziesz nafali, jak i takie, gdy staniesz w obliczu wyzwań. Nowe cyklerozwoju często wiążą się z odrzuceniem i oporem, aż osią-gniesz nowy poziom kompetencji. Ci, którzy od kilku latprzerabiają Dwuprocentowe Projekty, relacjonują, że „to nie


zawsze było łatwe”. Uniwersalna rada jest jednak taka, żegdy przetrwasz trudne chwile, Twój rozwój będzie godny po-dziwu. Mój własny Dwuprocentowy Projekt wyrósł z chwiliprawdy w Dolinie Śmierci, o której wspomniałam na początkutego rozdziału, i trwał poprzez niezliczone etapy. Pisałamdziennik, brałam udział w grupach liderów, medytowałami wędrowałam, a także kontynuowałam taniec z pytaniem,jak zintegrować moje powołanie osobiste i zawodowe. Choćchwilami nie było łatwo, nagrody płynące z wytrwania sąolbrzymie.

Wdrożenie Dwuprocentowego Projektu jest sposobem na-uczenia się, jak żyć i pozostawać na fali. Jest to niezwykleważne, ponieważ wiele osób chce tego doświadczyć, ale fru-struje ich to, że taki stan wydaje się im całkowicie nieosią-galny. Wszyscy słyszeliśmy o przykładach życia na fali, wspo-mnę tu o doświadczeniach olimpijczyków (również tychuczestniczących w paraolimpiadach, tak jak moja córka Julia.Gdy startuje w zawodach pływackich, angażuje się w pełnii otrzymuje natychmiastową informację o rezultatach. Onato uwielbia!).

ŻYCIE NA SZYBKIM BIEGU

Wszystko przyspiesza — to nie tylko nasza percepcja. To rze-czywistość. W książce Waking Up in Time (1998, xi) Peter Rus-sel, student Stephena Hawkinga i znany badacz ze stopniaminaukowymi w dziedzinach fizyki teoretycznej, psychologiii informatyki, potwierdza te obserwacje. Wszystko przys-piesza.

Dlaczego ewolucja przyspiesza? Odpowiedź kryje się w fakcie,że kolejne ewolucyjne przełomy często ułatwiają następne zmia-ny. Rozwinięcie się organizmów wielokomórkowych, rozmnaża-nie płciowe i pojawienie się systemów nerwowych — wszystko


to miało swój udział w przyspieszeniu tempa zmian ewolu-cyjnych. Wraz z pojawieniem się człowieka, rozwój przyśpie-sza jeszcze bardziej dzięki dwóm cechom. Pierwszą z nich jestmowa, która pozwala nam na dzielenie się doświadczeniamii zrozumienie się nawzajem, dając nam możliwość stworzeniazbiorowej wiedzy. Po drugie, są to nasze dłonie, które są jednymiz najbardziej wszechstronnych organów, jakimi obdarzyła nasMatka Natura. Nasze dłonie dają nam możliwość wzięcia glinyMatki Ziemi i przekształcenia jej tak, by odpowiadała naszympotrzebom. Połączenie tych dwóch ewolucyjnych przełomów zro-biło z nas najbardziej kreatywne zwierzęta na tej planecie. A imczęściej stosujemy tę kreatywność, tym szybciej wszystko sięzmienia.

Wiemy, że rozwijanie kreatywności w miejscu pracy jestniezwykle ważne dla poprawy samopoczucia pracowników,a także ma wyjątkowo istotny wpływ na wydajność, jednakPeter Russell wskazuje na pewną pułapkę kreatywności —im bardziej kreatywni się stajemy, tym szybciej pędzi życie,i tym więcej kreatywności potrzeba, aby sobie poradzić z tymtempem!

Pytania za milion dolarów są następujące: Jak możemyodczuwać na sobie efekty tego gwałtownego pędu i zachowaćzdrowe zmysły? Jak możemy doświadczyć spokoju w samymśrodku tajfunu zmian? Jak to wykorzystać, by ułatwić namwłasny pęd naprzód?

Po pierwsze, korzyści czerpiemy z tego tempa ewolucyj-nego. Childre i Martin, autorzy The Heartmath Solution, pre-zentują istotne informacje na temat serca, a także powiązańmiędzy tym organem a mózgiem, i opisują, jaki wpływ ma tona nasze myślenie i zachowanie. Omówimy szerzej to po-dejście w rozdziale 8., gdy zajmiemy się korzyściami i strate-giami ćwiczenia całościowego myślenia. Teraz przyjrzyjmysię dowodom, jakie autorzy przedstawiają na temat stresui jego konsekwencji. Twierdzą oni:


Wyzwania, przed jakimi stoimy, dotyczą osiągnięcia wyższegopoziomu wewnętrznej spójności w epoce narastającego chaosu,złożoności i braku spójności. Nie wystarczy już być bystrym.Potrzebujemy nowego rodzaju inteligencji, która jest szybsza,bardziej niezawodna i elastyczna niż liniowa, etapowa inteli-gencja, do której używania przywykliśmy. (51)

Zatem chaos, złożoność i brak spójności prowadzą dostresu. Badania wspomnianych autorów wykazują, że jednąz najważniejszych przyczyn stresu jest zbyt wysokie tempo.W konsekwencji musimy zmieniać koncepcje lub skupiać sięna zbyt wielu różnych zadaniach w ciągu godziny. Autorzyodkryli, że „nie jest czymś niezwykłym, by ktoś musiał zaj-mować się dziesięcioma lub dwudziestoma (a nawet jeszczewięcej) różnymi koncepcjami w ciągu godziny (co daje stozmian w ciągu normalnego, ośmio-, dziesięciogodzinnegodnia pracy)” (51). Strategia, jaką proponują, polega na tym,by zwiększyć spójność wewnętrzną poprzez połączenie sercaz umysłem. Jest to wyjątkowo atrakcyjna strategia i zajmie-my się nią w kolejnych rozdziałach.

Ponadto to zgoda na ten pęd, a nie ucieczka przed nim,jest kolejną strategią wiodącą do sukcesu. Opiera się to nakreatywnym dziele Thomasa Cruma na temat konfliktu.W książce The Magic of Conflict Crum prowadzi nas do nie-uniknionej prawdy. Konflikt nie jest ani dobry, ani zły — poprostu jest. Wykorzystywałam tę książkę w mojej pracy jakomediator i przy rozwiązywaniu konfliktów przez wiele latw mojej firmie, Collaborative Growth, i słuchacze szybko poj-mowali potęgę tego komunikatu. Możemy sprawić, by kon-flikt stał się darem w naszym życiu. Podobnie możemy zgo-dzić się na ewolucyjny pęd i pozwolić, by nas prowadził kuwiększemu potencjałowi. Wybór należy do nas — a jego zna-czenie jest olbrzymie.

Owszem, tempo ewolucji ma potężny wpływ na nasze po-czucie spokoju i wydajność, praktycznie na wszystkie aspektynaszego życia. Trzeba świadomego procesu zaangażowania,


Zaangażuj swoje EQEmocje są zaraźliwe — „uśmiechnij się, a świat odwdzięczy cisię uśmiechem”. Daniel Goleman i współpracujący z nim au-torzy książki Primal Leadership opisują liczne badania doku-mentujące tę zasadę. Cytują badanie przeprowadzone przezSzkołę Zarządzania Uniwersytetu Yale, w których dowiedzio-no, że emocje innych osób mają na nas wpływ (10). Z koleiSigal Barsade i Donald Gibson odkryli, że pozytywne emocjewywierają na nas znacznie większy wpływ niż te negatywne,mniej więcej w takiej kolejności:

1. Śmiech 2. Radość i ciepło 3. Podenerwowanie 4. Przygnębienie

Na szczęście ewolucja zyskała na tej kolejności zarażania!Podobnie, jak przed chwilą rozważaliśmy, istnieje ewolu-

cyjny pęd, który wymaga od nas, abyśmy prawdziwie zrobiliwszystko, co w naszej mocy, by żyć w zgodzie z własnym po-wołaniem i podążać do swojego celu życiowego. Ta głębokapotrzeba w sercu — ta, która nigdy Cię nie opuszcza — maewolucyjny cel, który jest bezpośrednio połączony z kształ-towaniem naszej inteligencji emocjonalnej.

Ekstrapolując z definicji inteligencji emocjonalnej i społe-cznej autorstwa Dra Reubena Bar-Ona, posługuję się nastę-pującą definicją: inteligencja emocjonalna i społeczna tokoncepcja, która odzwierciedla naszą zdolność rozumienia,wyrażania i zarządzania emocjami własnymi i cudzymi. Doty-czy również umiejętności radzenia sobie z presją, jaką wy-wiera na nas środowisko, jeśli chcemy osiągnąć sukces.

Inteligencję emocjonalną określamy często skrótem EI lubEQ. Dobra wiadomość jest taka, że podczas gdy IQ uważasię za wartość względnie stałą już od urodzenia, swoje EQmożna rozwijać. Jest to ważne, ponieważ badania wykazują,


że EQ przyczynia się do odnoszenia sukcesu w pracy w 27% –– 45% lub jeszcze więcej, podczas gdy IQ odpowiada za 1% –– 20% (Stein i Book, 2000, 17). Dwuprocentowe Rozwiąza-nie jest kluczowym narzędziem rozwijania EQ — nauczysz się,w jaki sposób tego dokonać, wykorzystując definicje i pomy-sły zawarte w tej książce.

Test EQ Bar-Ona (Bar-On’s Emotional Quotient Invento-ry® — EQi) jest miernikiem osobistych umiejętności, sprzeda-wanym na całym świecie. Dla mnie jest to jedna z najlepszychi najpopularniejszych interpretacji inteligencji emocjonalnej,a jednocześnie wspaniały przewodnik prowadzący do zrozu-mienia i rozwijania swojego EQ. EQi opiera się na umiejętno-ściach społecznych i emocjonalnych, więc wymieniane tam15 kompetencji stanowi wspaniałe narzędzie do nauczenia się,jak żyć w sposób autentyczny. 15 umiejętności EQi pogrupo-wano w pięć obszarów, jak podaje Marilyn Gowing w swoimporównaniu mierników EQ (2001, 108). Są to:

IntrapersonalneSzacunek dla siebieEmocjonalna

samoświadomośćNiezależnośćAsertywnośćSamorealizacja

InterpersonalneRelacje interpersonalneEmpatiaOdpowiedzialność

społeczna

Umiejętność adaptacjiTestowanie rzeczywistościElastycznośćRozwiązywanie problemów

Radzenie sobieze stresem

Tolerancja na stresKontrola impulsów

Ogólny nastrójOptymizmSzczęście


by pracować dobrze w tym wiecznie zmieniającym się, dyna-micznym świecie. Ten proces to Dwuprocentowe Rozwią-zanie.

SAMOREALIZACJA — OSTATECZNY CEL

Wezwanie, byśmy w najpełniejszy sposób wykorzystali całyswój potencjał, jest jednym z największych darów, jaki mo-żemy otrzymać. Terminem często używanym do określeniatego motywacyjnego osiągnięcia jest samorealizacja. Jeśli tookreślenie budzi w Tobie skojarzenia z jakimiś guru lubmnichami, przygotuj się na niespodziankę. W książce The EQEdge Stein i Book omawiają pięć najważniejszych czynnikówinteligencji emocjonalnej, które przyczyniają się do osiągnię-cia sukcesu w pracy. Na pierwszym miejscu jest właśnie sa-morealizacja (dla tych, którzy nie mogą znieść niewiedzy,jakie są te pozostałe cztery czynniki, oto one: szczęście, opty-mizm, szacunek dla siebie i asertywność. W kolejnych roz-działach zajmiemy się tym, jak rozwijać każdy z nich)!

Bar-On definiuje samorealizację będącą składnikiem EQ jako „procesdążenia do realizacji potencjalnych możliwości, zdolności i talentówczłowieka. Wymaga umiejętności oraz chęci wyznaczania i osiąganiacelów. Charakteryzuje się zaangażowaniem i poświęceniem różnymzainteresowaniom i dążeniom. Samorealizacja jest trwającym całe życiewysiłkiem prowadzącym do wzbogacenia życia” (Bar-On, 2001, 89).

Dwuprocentowe Rozwiązanie jest bezpośrednią ścieżką doodkrycia samorealizacji w swoim życiu. Jest to klucz do zna-lezienia i dostrojenia swojej motywacji, a to z kolei przekładasię na efektywność. Jest to kluczowa umiejętność, którą na codzień wykazują się profesjonaliści odnoszący sukces. Są to


osoby, które rozwinęły swój potencjał w miejscu pracy, w spo-łeczności i w domu.

W rozdziale 5. i w innych częściach tej książki będziemybadać czwartą korzyść wynikającą z wdrożenia Dwuprocen-towego Rozwiązania — żarliwą równowagę, która jest bezpo-średnio związana z poszerzaniem samorealizacji. Pierwszymkrokiem w rozwijaniu tej umiejętności EQ jest dostrzeganiei kierowanie swoją motywacją. Test zamieszczony w następ-nym ćwiczeniu pomoże Ci rozpocząć.

Ćwiczenie: Twój iloraz motywacji

1. Określ w skali od 1 do 10, jak zmotywowany jesteśdo osiągania swoich najważniejszych celów?

2. Dlaczego?

3. Co Cię motywuje?

4. Skąd wiesz?

5. Jeśli się nudzisz, to czy dzieje się tak, ponieważ boiszsię zaangażować w coś ważnego dla siebie?

6. Jeśli się boisz — albo możliwe, że tak jest, ale nie maszpewności — co to mógłby być za strach?

7. Czy warto tłamsić swoją motywację?

8. Czy w grze życia zdobywasz gole, czy raczej kryjesz sięgdzieś na ławce rezerwowych? Czy chcesz zrobić coś,żeby ta odpowiedź brzmiała inaczej? Jeśli tak, to co?

Te pytania są przeznaczone tylko dla Ciebie, zatem bądź zesobą całkowicie szczery!


Tylko Ty możesz określić, czym jest dla Ciebie samore-alizacja, jednak związek między tą dostrojoną motywacją,Twoją inteligencją emocjonalną i społeczną oraz z Twoimpotencjalnym sukcesem nie ulega wątpliwości.

DOSTRÓJ SWÓJ UMYSŁ

� Słuchaj głosu swego serca — jest to ta wyjątkowarzecz, którą chciałbyś zrobić. Istnieje konkretnaścieżka, którą należałoby podążyć, by dać mu sięwypowiedzieć i zacząć żyć naprawdę.

� Ucz się poprzez przykłady zawarte w podrozdziałachzatytułowanych „2% w działaniu” — są to opowieściinnych ludzi, którzy wiele zdobyli dziękiDwuprocentowemu Procesowi. Te przykłady są pełnewskazówek.

� Zapanuj nad ewolucyjnym pędem, który możeustanowić trajektorię Twojego życiowego sukcesu.

� Zauważ, co Cię motywuje. Czy rozwijasz swojeumiejętności inteligencji emocjonalnej,a w szczególności samorealizację?

NIE NASTRAJAJ SIĘ NA HAŁAS

� Unikaj pułapki myślenia, że możesz wieść prawdziwiecelowe życie wyłącznie wtedy, jeśli wszystko zmienisz.

� Jeśli nie możesz doszukać się tych okazji, przy którychjesteś na fali, niech to się stanie Twoim priorytetem.Dowiedz się, jak żyć całą pełnią!


W KOLEJNYM ODCINKU…

W rozdziale 2. więcej opowiem na temat tego, co ma Ci dozaoferowania Dwuprocentowe Rozwiązanie. Wspomnę tylko,że dzięki niemu otrzymasz narzędzia, które pomogą Ci w zde-finiowaniu swojego własnego Dwuprocentowego Projektui w rozpoczęciu Dziesięcioetapowego Planu Działania. Wy-walcz trochę czasu dla siebie, skupiając się na umiejętnościskładowej EQ — asertywności, i zacznij swój Projekt Dwu-procentowy.

Documents

Życiowe rozwiązania, czyli magiczne 30 minut na …...Lustereczko, powiedz przecie — sztuka autorefleksji 111 Kim jesteś? 113 Ćwiczenie: odkryj, kim jesteś 115 Wykorzystaj umiejętność