Witold Pilecki

Prezentacja o tym rotmistrzu, który uważany jest za najbardziej

odważnego człowieka podczas II wojny światowej

Młodość Witolda Pileckiego i jego rodzina

• Urodził się 13 maja 1901 roku w północnej Rosji w miejscowości Ołoniec.

• Ród Pileckich od początków mieszkał na Litwie. Jego ojciec Julian, był rewizorem leśnym Dziadek Witolda został zesłany na Syberię i przesiedział tam 7 lat za to, że brał udział w Powstaniu Styczniowym.

• W Wilnie w roku 1910 młody Witold rozpoczął naukę w szkole handlowej.

• Od 1914 należał do harcerzy. Następnie w 1916 założył własną szkołę harcerską w Orle. w gimnazjum im. Joachima Lelewela . W Wilnie w roku 1921 zdał maturę.

Wojna polsko-bolszewicka

W latach 1918-1921 służył w Wojsku Polskim. 5 sierpnia 1920 roku postanowił wstąpić do

211 Pułku Ułanów i to właśnie w jego szeregach walczył w bitwie warszawskiej, a także w

Puszczy Rudnickiej i brał udział w wyzwoleniu Wilna. Po tych bitwach został dwukrotnie

odznaczony Krzyżem Walecznym.

II wojna światowa

W sierpniu 1939 roku został dołączony do „Wielkiej Wojny”.

Walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca plutonu Szwadronu Kawalerii Dywizyjnej 19

Dywizji Piechoty Armii Prusy. Pod jego dowództwem wyrządzono wiele szkód

niemieckim wojskom. Jednak swój pluton rozwiązał w październiku

1939 roku.

Pobyt w obozie koncentracyjnym Auschwitz

W 1940 roku podstępem przedostał się do obozu. Postanowił tam przeprowadzić wywiad

zwiadowczy w celu poznania i ujawnienia tajemnic związanych z tym miejscem.

Kiedy we wrześniu hitlerowscy zrobili wielką łapankę to Pilecki oddał się im dobrowolnie,

mimo że mógł uciec.

Po przybyciu do obozu Pilecki wspomina: "Około 10 wieczór pociąg się zatrzymał

w jakimś miejscu i dalej już nie ruszył. Słychać było krzyki, wrzaski -

otwieranie wagonów, ujadanie psów. [...] Oślepieni reflektorami, pchani, bici,

kopani, szczuci psami, raptownie znaleźliśmy się w warunkach, w jakich

wątpię, by ktoś z nas był kiedykolwiek.”

W swoich listach Witold pisał do rodziny, aby go nie wykupili za kaucją,

ponieważ on chce jako pierwszy odkryć sekrety tegoż to obozu.

W pierwszych dnia strasznie się bał, ponieważ nie wiedział co go czeka m.in.

dlatego, że jeden z hitlerowców powiedział:

"Popatrzcie, to jest krematorium. Wszyscy pójdziecie do krematorium, 3

tysiące stopni ciepła”.

W obozie miał wiele prac m.in. był sprzątaczem, pielęgniarzem, stolarzem, rzeźbiarzem, grabarzem, paczkarzem czy piekarzem.

W czasie wykonywania tych prac chorował kilkakrotnie, ale dzięki dr. Deringowi przetrzymał i został uleczony.

Jesienią w roku 1940 założył „Związek Organizacji Zawodowej” w skrócie ZOW,

do której należeli: płk. Władysław Surmacki, kpt. dr. Władysław Dering,

por. Jerzy De Viron, Eugeniusz Obojski

i kpt. Alfred Stössel. Organizacja była nazywana „górną piątką”.

Wiosną 1942 roku przywieziono do Auschwitz pierwsze kobiety, które osadzono w kobiecym obozie Birkenau. Po jakimś czasie kilkanaście kobiet weszło do konspiracji obozowej. Po kilku miesiącach Pilecki podzielił Auschwitz na 4 bataliony: każdy blok miał być szkieletowym plutonem. Także on wyznaczał dowódców.

• Wszystkie informacje Pilecki przekazywał przez swoich tzw. Podwładnych. Jednym ze sposobów było nawiązywanie kontaktów z komandem, który przekazywał meldunki poza obozem w ramach prac mierniczych. Innym sposobem było radio zamieszczone w gabinecie dr. Deringa, które znajdowało się pod podłogą.

Po jakimś czasie Witold Pilecki postanowił uciec z obozu, bo miał 3 powody:

• Warszawa nie chciała uderzyć na obóz• Informacje trafiały do niego o zaciskaniu pętli

wokół ZOW przez Niemców• Niemcy rozpoczęli akcje przerzucanie więźniów z

niskimi numerami do innych obozów, co by spowodowała utratę wielu dowódców.

Z kilku możliwości ucieczek wybrał jedyną i prawdopodobnie najbezpieczniejszą. Pilecki zdecydował się uciec przez komando wypiekający chleb, który znajdował się poza obozem. Wielu więźniów zgromadziło wiele niezbędnych rzeczy: cywilne ubrania, 400 dolarów, przybory do golenia, preparaty mylące psy i cyjanek potasu.

• W nocy wielkanocnej przedostał się na nocną zmianę, gdzie strażnik niemiecki zamknął ich i Pilecki wraz z innymi uciekinierami uśpili strażnika, który pilnował ich, następnie przecięli kabel telefoniczny, zabrali klucze strażnikowi, otworzyli dzwi i uciekli. Byli bardzo szczęśliwi.

Powstanie

1 sierpnia 1944 o godzinie 17:00 w Warszawie wybuchło Powstanie.Pilecki, mimo, że oficerowie nie mieli być wyłączeni z walk powstańczych, ochotniczo wstąpił do I batalionu w zgrupowaniu "Chrobry II" operującym w śródmiesciu-Północnym. W 1. kompanii walczył najpierw jako szeregowy, później, gdy ujawnił swój stopień oficerski objął dowodzenie 2. kompania walcząca w rejonie Towarowej i Pańskiej.

Śmierć Witolda Pileckiego

• W ostatnim słowie przed sądem Witold Pilecki powiedział:"Nie byłem rezydentem, a tylko polskim oficerem. Wykonywałem tylko rozkazy aż do chwili aresztowania mnie. Nie miałem przeświadczenia, że dopuszczam się szpiegostwa i przy ferowaniu wyroku proszę o wzięcie tego pod uwagę".15 maja 1948 roku sad skazał Witolda Pileckiego, Marię Szelagowska i Tadeusza Pluzańskiego na karę smierci.

Odznaczenia Witolda Pilckiego

• Order Orła Białego

• Order Odrodzenia Polski- Krzyż Komandorski

• Krzyż Walecznych

• Srebrny Krzyż Zasługi

• Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

• Medal Pamiątkowy Za Wojnę 1918-1921

• Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości

• Krzyż Oświęcimski

• Warszawski Krzyż Powstańczy

Zdjęcia Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Wilnie