REPUBLIKA SRBIJANARODNA SKUPŠTINA

Odeljenje za informativno-istraživačke i bibliotečke posloveOdsek za informativno-istraživačke poslove

Tema: Nacrt Zakona o sportu

Datum: 05/05/2010

Br.: 03/10

Ovo istraživanje je uradio Odsek za informativno-istraživačke poslove za potrebe narodnih poslanika u njihovoj zakonodavnoj aktivnosti. Za više informacija molimo da nas kontaktirate lično, putem telefona 3026-532 ili putem el. pošte istrazivanja@parlament.rs

SADRŽAJ

SADRŽAJ 2

TUMAČENJE NACRTA ZAKONA O SPORTU 3

PRIKAZ ZAKONA O SPORTU I NJIHOVIH REŠENJA U BIVŠIM JUGOSLOVENSKIM REPUBLIKAMA 7

MEĐUNARODNI IZVORI PRAVA U OBLASTI SPORTA 9

UPOREDNI PRIKAZ ZAKONSKOG REGULISANJA SPORTA 12

Bugarska 12

Estonija 13

Litvanija 14

ZAKLJUČAK 16

Izvori informacija 16

2

Tumačenje nacrta Zakona o sportu

Oblast sporta u Srbiji je regulisana Zakonom o sportu Republike Srbije koji je donet krajem 1996. godine („Službeni glasnik RS”, broj 52/96). Različiti problemi koji su se javili u radu državnih organa i organizacija u oblasti sporta, a sve u cilju unapređenja stanja u sportu u Srbiji navelo je nadležne organe da pokrenu proceduru za donošenje novog zakona koji će regulisati oblast sporta.

Nacrt Zakona o sportu sadrži ukupno 193 članova i 12 poglavlja1. U poređenju sa Zakonom o sportu Republike Srbije iz 1996. godine sadrži bitne izmene, odnosno novine, vezane za prava i obaveze sportista, kategorizaciju u oblasti sporta, pitanja vezana za pravni položaj i rad organizacija u oblasti sporta, izradu i sprovođenje strategije za razvoj sporta, nacionalna priznanja i nagrade za poseban doprinos razvoju i afirmaciji sporta. Tekst budućeg Zakona o sportu u celini je usaglašen sa aktima Saveta Evrope i Evropske unije: Evropskom sportskom poveljom, Principima politike sporta za sve, Kodeksom sportske etike, Konvencijom o sprečavanju nasilja u sportu, Konvencijom o sprečavanju dopinga u sportu i Sportskom izjavom samita šefova država i vlada Evropske unije iz Amsterdama.

Nacrt Zakona o sportu ( u daljem tekstu skraćeno: Nacrt) u prvom delu sadrži opšte odredbe i pojašnjenje izraza koji se spominju u Zakonu kao što su : sportske aktivnosti, sportske delatnosti, sportska organizacija, sportista amater, profesionalni sportista, vrhunski sportista, sportista takmičar, perspektivni sportista, kategorisani sportista, nacionalni sportski savez, nacionalni granski savez, sportska pravila, sportski inspektor, stručni sportski nadzornik itd.

U delu ''Prava i obaveze sportista'' nacrt pravi razliku između amaterskog i profesionalog bavljenja sportskim aktivnostima. U zavisnosti od toga predviđena su različita pravila za te sportiste. Sportista amater takmičar i sportska organizacija zaključuju ugovor o stipendiranju maloletnog sportiste za sportsko usavršavanje ili ugovor o bavljenju sportom, a sportista profesionalac sa sportskom organizacijom zaključuje ugovor o radu. Bavljenje sportskim aktivnostima u skladu sa ugovorom o

1 Интернет адреса: http :// www . mos . sr . gov . yu / upload / dl / SPORT / Zakoni / ZOS 2009. pdf

3

bavljenju sportom smatra se radom van radnog odnosa, a u skladu sa zakonom. Na ugovor o bavljenju sportom shodno se primenjuju odredbe zakona kojima se uređuje ugovor o delu. Ugovor između sportiste i sportske organizacije zaključuje se u pismenoj formi i registruje kod nadležnog nacionalnog granskog sportskog saveza, a u protivnom je ništavan.Ugovor između sportiste i sportske organizacije potpisuju sportista i lice ovlašćeno za zastupanje sportske organizacije.

Profesionalni sportista zasniva radni odnos sa sportskom organizacijom, zaključenjem ugovora o radu na određeno vreme, za period koji neprekidno ili sa prekidima traje najduže pet godina.

Sportista može da se bavi sportskim aktivnostima samostalno ili u okviru organizacija u oblasti sporta.

Vrhunski sportista može da se profesionalno bavi sportskim aktivnostima u individualnim sportovima i kao privatni preduzetnik. U tom slučaju nije potreban poseban prostor, oprema i kadrovi. Organ nadležan za registraciju privrednih subjekata dostavlja rešenje o upisu samostalnog profesionalnog sportiste ministarstvu nadležnom za sport u roku od tri dana od dana upisa.

Sportska organizacija dužna je da zaključi ugovor o osiguranju svojih vrhunskih i drugih kategorisanih sportista od posledica nesrećnih slučajeva za vreme obavljanja sportske aktivnosti, u protivnom ukoliko sportista koji nije osiguran pretrpi štetu sportska organizacija dužna je da tu štetu nadoknadi.

Sportisti amateri koji nisu obavezno osigurani u smislu odredaba zakona kojim se uređuje penzijsko i invalidsko osiguranje mogu se uključiti u obavezno osiguranje pod uslovima, u obimu i na način predviđen tim zakonom. Sredstva za penzijsko i invalidsko osiguranje ovih sportista mogu obezbediti i sportske organizacije i druga pravna lica, delimično ili u celini. Sportista amater može biti zdravstveno osiguran, i to u obimu i na način utvrđen za osiguranike koji samostalno obavljaju delatnost, u skladu sa zakonom kojim se uređuju doprinosi za obavezno socijalno osiguranje. Obaveze po osnovu ovog osiguranja mogu preuzeti sportske organizacije ili druga pravna lica.

4

Velike izmene su predviđene u trećem delu – ''Organizacije u oblasti sporta''.

Nacrt predviđa sledeće organizacije:

1. Sportske organizacije2. Sportska društva3. Granski sportski savezi4. Teritorijalni sportski savezi5. Olimpijski komitet Srbije6. Stručna i druga udruženja i savezi u oblasti sporta7. Organizacije za obavljanje sportske delatnosti8. Republički zavod za sport9. Sportske zadužbine, fondacije i fondovi

Sportska organizacija može se osnovati kao udruženje ili kao privredno društvo. Nacrt u potpunosti reguliše pravni položaj sportske organizacije kao udruženja (sportskih udruženja) od osnivanja, naziva, sedišta, članstva, organa, imovine, prestanka do rešavanja sporova unutar udruženja. Na sportske organizacije kao privredna društva primenjuju se propisi o privrednim društvima, u slučaju kada određena pitanjima nisu uređena Zakonom o sportu.

Sve sportske organizacije moraju ispuniti minimalne uslove da bi mogle da obavljaju sportske aktivnosti (prostor, oprema, stručni kadrovi), a ukoliko sportske organizacije učestvuju na sportskim takmičenjima pored navedenih uslova moraju da ispunjavaju i određene organizacione i finansijske uslove.

Sportsko udruženje mogu osnovati najmanje tri osnivača. Sportsko udruženje se osniva usvajanjem i potpisivanjem osnivačkog akta i statuta. Osnivački akt sportskog udruženja ima formu ugovora (sporazuma) o osnivanju i sačinjava se u pismenoj formi. Sportsko udruženje se osniva na neodređeno ili određeno vreme. Nacrt propisuje da je statut osnovni opšti akt sportskog udruženja čija sadržina je propisana zakonom. Svi drugi opšti i pojedinačni akti sportskog udruženja moraju biti u saglasnosti sa statutom. Najviši organ sportskog udruženja je Skupština.

Sportsko udruženje obavezno ima i lice ovlašćeno za zastupanje sportskog udruženja (zastupnik). Značajna novina je to što se predviđa da

5

članovi organa sportskog udruženja odgovaraju solidarno za štetu koju svojom odlukom prouzrokuju sportskom udruženju, ako je ta odluka donesena grubom nepažnjom ili s namerom da se šteta prouzrokuje, osim ako prilikom donošenja odluke izdvoje svoje mišljenje i to se konstatuje u zapisniku. Precizno je navedeno kako izgleda postupak za naknadu štete u tom slučaju.

Sportsko udruženje koje broji više od 20 članova ima nezavisnog i nepristrasnog internog revizora ili odbor revizora (nadzorni odbor) za kontrolu godišnjeg završnog računa i finansijskog poslovanja sportskog udruženja.

Sportska udruženja upisuju se u Registar udruženja, društava i saveza u oblasti sporta, koji vodi opštinska ili gradska uprava na čijoj se teritoriji nalazi sedište sportskog udruženja.

Sportske organizacije se mogu, radi uređivanja i ostvarivanja zajedničkih ciljeva i interesa, kao i zajedničkog nastupanja u oblasti sporta, udruživati u sportska društva.

Nacionalni granski sportski savezi su najviši oblik udruživanja u Republici Srbiji u odgovarajućoj grani sporta. Jedna od bitnih funkcija nacionalnih granskih sportskih saveza jeste da donose sportska pravila, odnosno uređuju obavljanje sportskih aktivnosti i delatnosti u području svoje nadležnosti.

Nacionalne kategorizacije sportova, sportista i sportskih stručnjaka donosi ministar, po pribavljenom mišljenju Olimpijskog komiteta Srbije, Paraolimpijskog komiteta Srbije, Sportskog saveza Srbije i nacionalnih granskih sportskih saveza za period od dve godine.

Nacrt je uopšteno utvrdio obavezu organizatora sportskih priredbi jer je Zakonom o sprečavanju nasilja i nedoličnog ponašanja gledalaca na sportskim priredbama taj problem regulisan.

Predviđa se donošenje Strategije za razvoj sporta koju utvrđuje Vlada zarad opšteg interesa u oblasti sporta u Republici Srbiji.

Inspekcijski nadzor vrši Ministarstvo omladine i sporta preko sportskih inspektora.

6

Prikaz zakona o sportu i njihovih rešenja u bivšim jugoslovenskim republikama

Crna Gora je donela Zakon o sportu 2004. godine2. Sportske organizacije mogu biti organizovane kao: sportski klub (amaterski i profesionalni), sportski savez, savez sportova i olimpijski komitet. Sportske organizacije izuzev profesionalnog sportskog kluba su neprofitna pravna lica. Sportski klubovi mogu biti amaterski i profesionalni. Amaterski sportski klub osniva se radi obavljanja treninga, priprema i takmičenja sportista u određenom sportu. Amaterski sportski klub mogu osnovati domaća i/ili strana pravna ili fizička lica. Ako klub osnivaju fizička lica potrebno je najmanje pet lica. Amaterski klub može promeniti status u profesionalni klub, pri čemu prava i obaveze amaterskog kluba preuzima u celosti osnovani profesionalni klub. Profesionalni sportski klub se osniva za obavljanje sportske delatnosti, treninga i takmičenja na državnom i međunarodnom nivou. Osim sportske delatnosti upisane u Centralni registar privrednog suda klub može obavljati i druge sportske i privredne delatnosti koje su uobičajene, povezane ili proizilaze iz delatnosti kluba. Profesionalni klub se osniva kao privredno društvo. Klub mogu osnovati domaća i/ili strana fizička i pravna lica. Isto lice može biti osnivač ili suosnivač samo jednog profesionalnog kluba istog sporta.

Sportska organizacija osniva se osnivačkim aktom. Zakon je predvideo uslove pod kojima se može osnovati sportska organizacija (obezbeđen odgovarajući sportski objekat, odnosno prostor i imovina, odgovarajući kadar, odgovarajući program aktivnosti).

Zakon je definisao status sportista. Sportista amater je lice kome zarada nije cilj zbog koga učestvuje na sportskim takmičenjima, a bavljenje sportom mu nije zanimanje. Profesionalnom sportisti je zarada osnovna svrha bavljenja sportom.

Sportisti koji nisu u radnom odnosu, odnosno ne ostvaruju pravo iz zdravstvenog i penzijskog osiguranja po drugom osnovu, sportska organizacija može uplaćivati doprinose po osnovu navedenih prava prema propisima o zdravstvenom i penzijskom osiguranju.

2 Закон о спорту («Сл. лист РЦГ» бр. 49 од 22. јула 2004. године)

7

Hrvatska je donela 2006. godine Zakon o športu3. Zakon je doneo mnoge novine, pre svega i zbog potreba sa usklađivanjem sa propisima EU iz te oblasti. Zakon predviđa donošenje Nacionalnog programa koji donosi Sabor. Program se donosi za period od osam godina. Najviše stručno telo koje se brine za razvoj i kvalitet sporta u državi je Nacionalno vijeće za šport. Ono ima ukupno 12 članova i predsednika koje bira Sabor. Svake druge godine imenuje se novih 6 članova, a predsednik se bira na period od 4 godine. Zakon je objasnio nekoliko termina koji se pojavljuju u ovom zakonu od kojih treba spomenuti : trener, osoba osposobljena za rad u sportu (instruktor, voditelj i slično), osoba koja učestvuje u organizovanju sportskog takmičenja, sportski menadžer.

Zakon predviđa osnivanje novih organa i to:

a) Hrvatski školski sportski savezb) Hrvatska agencija za borbu protiv dopinga u sportu

Zakonom su jasno određeni položaj, prava i obaveze kategorisanih sportista.

Zakon predviđa uvođenje sportskih deoničarskih društava, kao trgovačkih društava. Uvodi se obaveza da se svi košarkaški, fudbalski i rukometni sportski klubovi pretvore u sportska deoničarska društva. Postoji mogućnost da se ostali sportski klubovi dobrovoljno pretvore u sportska deoničarska društva bez obzira da li se ti klubovi bave sportom amaterski ili profesionalno, kao i bez obzira u kom sportu se takmiče.

Zakon pruža određenu vrstu podrške amaterskim sportskim klubovima, u tom smislu što ukoliko država ima većinski deo ili većinu glasova naplata određenih troškova se može odložiti.

Međunarodni izvori prava u oblasti sporta

Savet Evrope doneo je nekoliko akata u oblasti sporta4:1. Evropska povelja sporta za sve

3 Закон о шпорту, интернет адреса: public.mzos.hr/fgs.axd?id=12164 4 Интернет адреса: http :// www . coe . int / t / dg 4/ sport / SportinEurope / charter _ en . asp

8

2. Evropska sportska povelja3. Evropski kodeks sportske etike

Ovi dokumenti predviđaju da parlamenti moraju da obezbede da sport:

- bude dostupan svima- bude dostupan deci i mladim ljudima i izgrađen na visokim etičkim

vrednostima- poštuje ljudsko dostojanstvo- bude protiv bilo kakve vrste eksploatacije

Evropska povelja sporta za sve doneta je 1975. godine, a zvanično je usvojena i objavljena 24. septembra 1976. godine. Ova Povelja je poslužila kao osnov za donošenje Evropske sportske povelje (u daljem tekstu Povelja). Evropska sportska povelja predstavlja osnovni dokument Saveta Evrope za vođenje sportske politike. Povelja je doneta 1992. godine. Cilj Povelje je da omogući svakom pojedincu da učestvuje u sportu, da štiti i razvija moralne i etičke principe sporta i ljudskog dostojanstva, da štiti sportiste i žene od političkog, komercijalnog i finansijskog uticaja, a posebno od uticaja droge i seksualnog iskorišćavanja i zloupotrebe. Vlasnici sportskih objekata bi trebalo da obezbede uslove da usluge ovih objekata koriste i ljudi sa invaliditetom. Potrebno je dati podršku talentovanim ljudima na taj način što će im se pružiti adekvatni saveti, odgovarajući uslovi, stručna medicinska nega, obezbediti edukovani treneri i slično.

Poveljom je predviđeno da parlamenti moraju da:

- odrede stabilne parametre na osnovu kojih će se razvijati sportska politika- odrede zakonski okvir i osnovna načela za sprovođenje sportske politike-obezbede potreban balans između državnih i nedržavnih mehanizama i da uspostave odnos uzajamne odgovornosti između njih.

Metodi obezbeđivanja podrške za sportiste i žene koje pokazuju izuzetne sportske kvalitete trebalo bi da se zasnivaju na saradnji sa sportskim organizacijama sa mogućnošću da im se omogući razvijanje sportskih kapaciteta, uz poštovanje njihove ličnosti i moralnog i fizičkog integriteta.

9

Organizacija i menadžment profesionalnog sporta treba da se promoviše putem kompetentnih tela, odnosno potrebno je da se sportistima obezbedi adekvatan socijalni status i zaštita od svih vrsta eksploatacije.

Radi unapređenja stručnog rada u sportu potrebno je održavati razne kurseve od strane sportskih i drugih organizacija koji će imati za cilj da se steknu advekvatne diplome i kvalifikacije u oblasti sporta.

Sportske aktivnosti treba da budu u skladu sa ograničenim prirodnim resursima što podrazumeva:

- vođenje računa o prirodnom okruženju prilikom organizacije sportskih aktivnosti- podržavanje i stimulisanje sportksih priredbi uz nastojanje da se očuva prirodno okruženje

Potrebno je obezbediti i finansijsku podršku iz javnih fondova, kao i uspostaviti saradnju sa odgovarajućim telima i nevladinim organizacijama iz drugih područja (obrazovanje, zdravstvo, medicina).

Evropski kodeks sportske etike5 (u daljem tekstu Kodeks) donet je 1992. a revidiran 2001. godine. Osnovni princip na kome se Kodeks zasniva je definisanje poštenog odnosa - fer pleja (od engleskog fair - pošten i play - igra) kao sastavnog elementa svih sportskih aktivnosti, sportske politike i menadžmenta na svim nivoima amaterskog ili takmičarskog dela sporta. Kodeks obuhvata ideju da se mladi ljudi i deca uključe u sport i odgovornost institucija da promovišu fer plej.

Fer plej nije samo igra sa pravilima. Ovaj pojam uključuje koncept prijateljstva i poštovanja drugih. To je i način mišljenja, a ne samo određeni način ponašanja. Fer plej isključuje pojmove kao što su: doping, nasilje (fizičko ili verbalno), varanje, seksualno uznemiravanje i zloupotreba dece, mladih ljudi i žena, eksploatacija, korupcija. Fer pleju se mora dati najviši prioritet od onih tela koja imaju uticaj na decu, omladinu i žene i to od strane:

- parlamenata

5 Интернет адреса: https :// wcd . coe . int / ViewDoc . jsp ? Ref = Rec (92)14& Sector = secCM & Language = lanEnglish & Ver = rev & BackColorInternet =9999 CC & BackCol orIntranet = FFBB 55& BackColorLogged = FFAC 75

10

- sportskih organizacija - pojedinaca (roditelja, učitelja, trenera, novinara, doktora, poznatih sportista)

Svaka od navedenih organizacija ili pojedinaca ima određenu ulogu i obaveze koje Kodeks predviđa.

Parlamenti su u obavezi: - da podstaknu usvajanje visokih etičkih standarda u svim aspektima društva- da stimulišu i podržavaju organizacije i pojedince čija delatnost je vezana za sport i demonstriraju etičke principe- da podstaknu profesionalno obrazovanje koje uključuje promociju sporta i poštene igre kao centralnog dela fizičkog obrazovanja.

Sportske organizacije moraju :

- da objave vodiče i uputstva koja se zasnivaju na etičkom ponašanju kao i da predvide vrstu kazne za nepoštovanje navedenih pravila- da obezbede izvršenje svih odluka koje su u saglasnosti sa Kodeksom- da šire značaj fer pleja ostvarivanjem uticaja putem kampanja, nagrada, obrazovnih materijala- da ustanove sistem nagrađivanja fer pleja- da obezbede pomoć i podršku putem medija u cilju promovisanja dobrog ponašanja- da obezbede mladim ljudima adekvatan tretman u smislu treninga, vaspitavanja, rukovođenja u skladu sa njihovim biloškim i psihološkim razvojem.

Uloga pojedinaca predviđa:

- da svojim ponašanjem daju primer deci i mladim ljudima- da prioritet daju zdravlju, sigurnosti i dečijem napretku - da ohrabre mlade ljude da sami postave pravila igre, da preuzmu ulogu trenera, sudije, učesnika, da podstaknu inicijativu mladih da kažnjavaju nepoštenu igru i da sami preuzmu odgovornost za svoje postupke.

11

Uporedni prikaz zakonskog regulisanja sporta

Bugarska

Zakon o fizičkom obrazovanju i sportu donet je 1996. godine. Ima ukupno 13 poglavlja koji su svrstani u 69 članova6. U prvom delu zakon precizira cilj i principe na kojima se bazira. Drugo poglavlje zakona definiše osnivanje i delokrug državnih tela koja se osnivaju u ovoj oblasti. Nadležno telo je Ministarstvo za mlade i sport na čijem čelu se nalazi ministar. Nacionalni program i osnovne trendove nacionalne politike u oblasti sporta usvaja Savet ministara. Ministar omladine i sporta je rukovodilac budžetskih sredstava za oblast sporta koji je u obavezi da po tom pitanju sarađuje sa ministrom finansija. Treće poglavlje se odnosi na sportske organizacije. Sportske organizacije mogu biti: sportski klubovi, sportski savezi i nacionalne sportske organizacije. Sportski klubovi su dobrovoljne organizacije građana, neprofitna tela koja razvijaju i promovišu fizičko obrazovanje i sport. Sportski profesionalni klubovi mogu se registrovati kao akcionarska društva –profesionalni sportski klubovi ili kao neprofitne organizacije – profesionalni sportski klubovi.

Pored ovoga, profesionalni sportski klubovi moraju da ispune sledeće uslove : da se u imenu jasno naznači da je u pitanju profesionalni sportski klub, prava i obaveze sportista moraju da regulišu putem ugovora, profesionalni sportski klubovi mogu da emituju samo upisane akcije. Sportski savezi se registruju kao neprofitna tela.

U daljem tekstu zakon sadrži norme koje regulišu fizičko obrazovanje i prisustvo sporta u školama, sportsku etiku, medicinsku kontrolu, sportska igrališta, finansiranje, nadzor sportskih organizacija i kazne za povrede odredbi ovog zakona.

Zakonom se taksativno navode obaveze Ministarstva kulture u cilju upravljanja i promocije sporta.

6 Интернет адреса: http://www.coe.int/t/dg4/sport/Source/Antidoping_Database/Reports/LEG1-BGR_EN.doc

12

Estonija

Zakon o sportu je donet 1998. godine, i ima 7 poglavlja i 23 člana7. Cilj zakona je da obezbedi organizaciju i pravni osnov upravljanja i promocije sporta, da odredi odnos između sportskih organizacija, države i lokalnih administrativnih tela, principe na kojima se zasniva razvoj sporta u Estoniji, finansiranje i učešće na međunarodnim sportskim takmičenjima.

Organizacija sporta je zasnovana pre svega na Evropskoj povelji sporta, Olimpijskoj povelji i na Evropskom kodeksu sportske etike. Obaveza sportskih organizacija da promovišu sport predviđena je Poveljom sporta Estonije.

Zakon predviđa 6 vrsta sportskih organizacija i to:

1. Sportski klubovi2. Regionalna sportska društva3. Sportski savezi4. Sportska udruženja5. Glavna sportska društva6. Nacionalni olimpjski komitet

Zakon definiše sportski klub kao klub, društvo ili bilo kakvo udruženje koje je osnovano radi razvoja sportskih aktivnosti. Sportske organizacije imaju sledeće zadatke:- da omoguće svojim članovima da koriste objekte,opremu i inventar- organizuju sportska takmičenja, omoguće učešće na istim i garantuju za bezbednost učesnika- pomažu sportistima u nabavci sportske opreme- predvide adekvatno osiguranje sportista u skladu sa zahtevima međunarodne sportske federacije - organizuju kurseve obuke za trenere, sudije i sportske radnike.

Zakon predviđa da se sport može finansirati na osnovu državnog, gradskog, regionalnog budžeta i donacija.

7 Интернет адреса: http://www.coe.int/t/dg4/sport/Source/Antidoping_Database/Reports/LEG3-EEX_EN.doc

13

Litvanija

Zakon o fizičkoj kulturi i sportu je donet 1995. godine8, i ima 9 poglavlja i 53 člana.

Zakon je u prvom poglavlju regulisao pitanje sportskih organizacija. Sportske organizacije su: - sportski klubovi, sportske škole, sportski centri, sportski kompleksi, sportski savezi, udruženja.

Sportski klubovi mogu biti amaterski ili profesionalni. Ako su amaterski osnivaju se na osnovu Zakona o javnim organizacijama.

Profesionalni sportski klubovi osnivaju se u skladu sa propisima koji regulišu status akcionarskih društava. Profesionalna sportska društva obezbeđuju sportistima učešće na takmičenjima, organizuju sportske događaje, isplaćuju sportiste u skladu sa ugovorom koji su zaključili.

Profesionalni sportista ili trener je obavezan da sa sportskim klubom zaključi ugovor. Na osnovu tog ugovora sportista ili trener se obavezuje da će se pripremati i učestvovati na sportskim takmičenjima, a sportska organizacija se obavezuje da će im isplatiti zaradu, obezbediti uslove za pripreme, obezbediti učešće na takmičenjima i ispuniti ostale obaveze koje su predviđene ugovorom.

Zakonom je predviđeno da ugovor obavezno sadrži: naziv sportske organizacije i ime i prezime sportiste, obavezu da sportista prihvata pravila kluba, zaradu, uslove zdravstvenog osiguranja za sportistu, način nadoknade sportisti u slučaju povrede za vreme treninga i takmičenja, period na koji se ugovor zaključuje, odgovornost stranaka za nepoštovanje odredbi ugovora. Ugovor se zaključuje u pismenoj formi. Sportska organizacija koja je zaključila ugovor sa profesionalnim sportistom ili trenerom mora da prihvati obavezu plaćanja socijalnog osiguranja.

Profesionalnom sportisti je dozvoljen prelazak iz svog kluba u drugi sportski klub (domaći ili strani) u skladu sa odredbama potpisanog ugovora. Sportista može i pre isteka roka na koji je ugovor zaključen preći u drugi klub jedino uz plaćanje naknade sportskoj organizaciji iz koje odlazi od strane sportske organizacije u koju prelazi.

8 Интернет адреса: http://www.coe.int/t/dg4/sport/Source/Antidoping_Database/Reports/LEG1-LVA_EN.doc

14

Zaključak

Od 27 anketiranih zemalja, Zakon o sportu ima ukupno 9 zemalja (Azerbejdžan, Bugarska, Hrvatska, Estonija, Litvanija, Luksemburg, Rumunija, Slovenija, Španija)9.

Nacrt Zakona o sportu je specifičan po tome što u velikoj meri u trećem delu («Organizacije u oblasti sporta») sadrži odredbe Zakona o privrednim društvima. Bugarski Zakon o fizičkom obrazovanju i sportu samo u načelu određuje osnivanje sportskih klubova, i u odnosu na pitanja kao što su podela klubova, donošenje akata, podela odgovornosti i slično upućuje na odredbe Trgovačkog zakona i Zakona o neprofitnim telima. Zakon o sportu Estonije kao i Zakon o fizičkoj kulturi i sportu Litvanije takođe upućuju na odredbe Zakona o javnim organizacijama i Trgovačkog zakona.

Takođe, sadržaj nacrta Zakona o sportu se odnosi na definisanje, podelu i osnivanje sportskih organizacija. Zakoni drugih zemalja koje regulišu ovu materiju (Bugarska, Estonija, Litvanija) najviše pažnje poklanjaju izradi nacionalne strategije, ulozi resornih ministarstava i osnovanju određenih tela čiji je pre svega cilj unapređenje fizičke kulture i sporta.

Izvori informacija

9 Интернет адреса: http://www.coe.int/t/dg4/sport/Doping/Antidoping_database/Reports/Legislation_EN.asp

15

1.Evropski centar za parlamentarna istraživanja i dokumentaciju (European Centre for Parliamentary Research and Documentation - ECPRD). www.ecprd.org2. Evropski savet (The Council of Europe). www.coe.int3. Ministarstvo omladine i sporta. www.mos.gov.rs

16