Embed Size (px)
Citation preview
„W krainie muzyki”
to temat kolejnego majowego tygodnia – 11. 05 – 15. 05
Witam Was moje kochane przedszkolaki!
Muszę się Wam szczerze do czegoś przyznać. Już mi się nie chce do Was pisać!
Zamiast tego, to wolałabym się z Wami wszystkimi spotkać w naszym przedszkolu, na naszej sali. Żebyśmy
mogli się poprzytulać, potańczyć, pograć, razem pobawić. A chyba nawet Wasze brykanie by było fajne – no
oczywiście byle nie za bardzo. No ale wiecie, jak się nie da, to nie ma na to rady. Na pewno Rodzice Wam
tłumaczą dlaczego musicie zostać jeszcze w domu. Ale robiąc zadania, które Wam daję, to troszkę tak jak
byście uczęszczali do przedszkola. Cieszę się też, jak ktoś z Was chce ze mną porozmawiać przez telefon.
Bardzo podobały mi się Wasze wspaniałe Syrenki, orły, flagi, pomniki warszawskie –
jesteście naprawdę pomysłowi. Zapomniałam w ubiegłym tygodniu pochwalić dzieci, które zrobiły swoje
książeczki no i przysłały ich zdjęcia. Świetne te książeczki! Bardzo mi się podobały! A tak w ogóle to bardzo
się cieszę na każde zdjęcie otrzymywane od Was.
Ciekawa jestem czy nauczyliście się jakiejś piosenki? No na przykład mam na myśli „Warszawską syrenkę”
albo piosenkę o wirusie. Chętnie bym posłuchała. Może znajdzie się ktoś chętny i odważny?
W tym tygodniu mamy temat o muzyce więc fajnie by było posłuchać jak śpiewacie. Co Wy na to?
No to Kochani – bierzemy się do pracy!
Pamiętajcie !
W domu zamiast Waszej Pani są Wasi kochani Rodzice! Oni mają wszystko napisane co trzeba zrobić.
No i trzeba się z tego wywiązać. Jak się spotkamy to trzeba się będzie pochwalić swoimi pracami, tymi
w Kartach pracy i pozostałymi pracami plastycznych.
Bardzo ważne jest abyście moi drodzy codziennie ćwiczyli czytanie, dodawanie i odejmowanie a także
doskonalili pisanie (mam na myśli dzieci, które pójdą po wakacjach do pierwsze klasy).
Jak zawsze życzę Wam powodzenia przy pracy!
A Wam drodzy Rodzice, pozostaje mi życzyć cierpliwości,
cierpliwości i nadziei, że wszystko wróci do normalności!
Tego i sobie życzę!
Zestaw ćwiczeń porannych :
1. „Podaj woreczek” – zabawa w parach. Stajemy w parach, tyłem do siebie, dotykając się plecami i nogami.
Nogi w lekkim rozkroku, stopy mocno przylegają do podłogi. Jedna osoba z pary trzyma w ręku woreczek
gimnastyczny (maskotkę, piłeczkę) Na umówiony sygnał przekazujemy sobie woreczek, wykonując skręt
tułowia raz w lewą, raz w prawą stronę. Należy zwrócić uwagę, by nie odrywać stóp od podłoża oraz nie
odsuwać się od siebie. Zabawa może być prowadzona w różnym tempie.
2. „Miesiące w roku” – dzieci wysuwają jedną nogę do przodu z podskokiem, następnie zamieniają nogi.
Podczas przeskakiwania z nogi na nogę wymawiają kolejno nazwy miesięcy. Zabawa może być prowadzona
w różnym tempie.
3. „Rulony” – dziecko otrzymuje stronę z gazety lub dużą chustę. Dzieci leżą na brzuchu, dłonie trzymają na
gazetach/chustach. Na nasze hasło „ Zwijamy rulony” – podnoszą ramiona, łokcie i dłonie i starają się
zwinąć gazetę/chustę w rulon. Ćwiczenie powtarzamy 4–5 razy.
4. „Sufit – podłoga” – dzieci maszerują po sali w rytm wystukiwanych dźwięków . Podnoszą wysoko kolana.
Na hasło „Sufit” stają na palcach i podnoszą ręce. Na hasło „Podłoga” kładą się na brzuchu.
• „Najlepszy instrument”
– Zaprośmy dzieci do wysłuchania wiersza.
Przed przeczytaniem utworu poprośmy, aby dzieci zwróciły szczególną uwagę na to, w jakich sytuacjach
może grać instrument, o którym pisze autor.
„Najlepszy instrument” Wojciech Próchniewicz
Jest taki instrument na świecie,
Dostępny nawet dla dzieci.
Wygrywa wszystkie melodie
Najładniej, najłagodniej.
Gdy nutki wpadną do ucha,
On ucha bardzo się słucha.
Bo najgrzeczniejszy jest przecież,
Słucha się w zimie i w lecie,
W upał i gdy deszcz leje,
On wtedy nawet się śmieje!
Chodzi wraz z tobą wszędzie
już tak zawsze będzie.
Nawet za złota trzos
Nie zniknie — bo to TWÓJ GŁOS.
Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj.
Pamiętaj o nim — zaśpiewaj!
On się natychmiast odezwie
I zagra czysto i pewnie.
Opowie ci zaraz radośnie
Na przykład o słonku lub wiośnie.
Bo lubi i dobrze zna cię,
Twój wierny, dźwięczny przyjaciel
Porozmawiajmy z dziećmi:
Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem?
Czy każdy z nas ma taki instrument?
W jakich sytuacjach, według autora, możemy go używać?
Czym się różni od tradycyjnych instrumentów?
W czym jest podobny?
Jeśli dzieci mają trudność z odpowiedzią na któreś pytania, można przeczytać odpowiedni fragment
wiersza jeszcze raz.
• „Grająca woda”
– zabawa badawcza.
Dzieci siedzą przy stole. Przed dzieckiem stoi kieliszek na nóżce (średniej wielkości)
Obok przygotowujemy naczynie z wodą.
Prosimy, aby dzieci suchym palcem pocierały wokół krawędzi kieliszka – szybko i powoli.
Pytamy: Czy słyszycie jakieś dźwięki?
Suchym palcem nie wydobędziemy dźwięków z kieliszka.
Następnie dzieci wykonują tę samą czynność, ale tym razem palec powinien być mokry. Należy
trzymać kieliszek mocno za nóżkę, żeby się nie przesuwał, ale nadal powinien stać na stole.
Pytamy.: Czy teraz słyszycie dźwięk?
Jeśli dzieci wykonały ćwiczenie prawidłowo – usłyszą dźwięk.
Następnie dzieci wlewają do kieliszka trochę wody i ponownie próbują grać na nim mokrym palcem.
Z kieliszka wydobywa się dźwięk.
Zachęcamy dzieci, by spróbowały porównać dźwięki, jeśli np. do trzech kieliszków wleją
różną ilość wody. Dzieci sprawdzają, od czego zależy wysokość dźwięku.
Po kilku próbach porozmawiajmy z dzieci:
o Jak myślicie, dlaczego, gdy pocieraliśmy kieliszek suchym palcem, nie było słychać
dźwięków?
o A dlaczego dźwięki są różne, gdy wlejemy mniej i więcej wody?
o Pamiętacie, jak robiliście telefon w przedszkolu? Czy pamiętacie, co to jest fala
dźwiękowa?
Systematyzujemy wiedzę dzieci:
Palec wprawia w drganie szkło kieliszka, które z kolei pobudza do drgań powietrze znajdujące
się w środku.
Wewnątrz kieliszka powstają fale dźwiękowe.
Gdy do kieliszka nalewamy więcej wody, wysokość dźwięku się obniża.
Aby pokazać drgania szkła, możemy przyczepić do kieliszka piłeczkę pingpongową na nitce i
zademonstrować dzieciom raz jeszcze wprawianie kieliszka w drganie. Podczas pocierania palcem
brzegu kieliszka piłeczka będzie się odchylać.
• „Jak je podzielić?”
– Pokażmy dzieciom różne instrumenty: harfa, trójkąt, janczary, bębenek, tamburyn, klawesyn,
harfa trójkąt janczary
bębenek tamburyn gitara
pianino fortepian
skrzypce trąbka
flet cymbałki
perkusja
Zapraszamy dzieci do zabawy zasłaniając na początku wyrazy lub je wycinając:
Czy znacie nazwy tych instrumentów?
Spróbujcie podzielić ich nazwy na głoski.
Wybierzcie takie instrumenty, które są do siebie podobne.
Co je łączy? Czym się różnią? Dlaczego tak wybraliście?
Dzieci zapewne w różny sposób będą klasyfikowały instrumenty.
Nie ma jednej odpowiedzi – jeśli dziecko potrafi uzasadnić stworzenie zbioru, odpowiedź jest
poprawna. Jeśli dziecko ma trudność z odpowiedzią, należy dać jakieś wskazówki.
Obrazki i podpisy można wykorzystać do układania podpisów pod instrumentami jak również mogą się
przydać później, gdy dzieci będą słuchać dźwięków wybranych instrumentów.
• „H jak harfa”
– prezentacja litery w wyrazie harfa (jak zwykle wykorzystujemy Karty Pracy
Prosimy dzieci o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: har-fa, oraz przeliczenie sylab
w wyrazie.
Następnie dzieci dzielą wyraz na głoski wskazując na planszy model głoskowy wyrazu z pól
niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski),
Pokazujemy sposób pisania liter H, h, zwracając uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce
w liniaturze. W tym celu można narysować na kartce trzy linie zwieńczone dachem. Środkową linię
pogrubiamy – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Pisząc wielką i małą
literę, można posługiwać się określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić
miejsce litery H, h w liniaturze.
• Praca z KP4.16a – identyfikowanie i zakreślanie liter H, h, rysowanie pętli wokół obrazków.
• Praca z KP4.16b – pisanie liter H, h po śladzie, czytanie zdań metodą sylabową.
• „Walc kwiatów”
– taniec ze wstążkami, chustkami, apaszkami, według pomysłów dzieci do utworu Piotra Czajkowskiego
„Walc kwiatów”. Spróbujmy wyzwolić u dzieci dowolną ekspresje ruchową, bawmy się razem z nimi.
„Walc kwiatów”
https://www.youtube.com/watch?v=eikD0FLBCsc
• Praca z KP4.20a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter h, H, pisanie zdania po śladzie.
„Głowa, ramiona”
– zamiast gimnastyki proponuję przypomnieć znaną dzieciom zabawę ruchową do piosenki.
Dzieci gestem ilustrują słowa piosenki, dotykając odpowiednich części ciała.
Zabawę można przeprowadzić również w języku obcym, np. angielskim (np. na podstawie piosenki: Head,
shoulders, knees and toes).
„Głowa, ramiona” Marta Bogdanowicz
Gimnastyka, dobra sprawa,
Dla nas wszystkich to zabawa.
Ręce w górę, w przód i w bok,
Skłon do przodu, w górę skok.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
Kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty, (2 razy)
Oczy, uszy, usta, nos.
https://www.youtube.com/watch?v=InDTGuZ1Vjk
• Praca z KP4.17a – rysowanie linii po śladzie, łączenie odpowiednich rysunków z podpisami.
• Praca z KP4.17b – wyklaskiwanie sylab według wzoru, łączenie sylab w wyrazy, pisanie nazw
instrumentów po śladzie.
„Pląsy muzyczne”
– zabawa relaksacyjna, masażyk w parach
Siadamy jedno za drugim, wykonujemy masaż pleców osoby siedzącej przed sobą zgodnie
z instrukcją:
Idą słonie (na plecach kładziemy na przemian całe dłonie),
potem konie (piąstki),
panieneczki na szpileczkach (palce wskazujące)
z gryzącymi pieseczkami (szczypanie).
Świeci słonko (zataczamy dłońmi kółka),
płynie rzeczka (rysujemy linię),
pada deszczyk (naciskamy wszystkimi palcami).
Czujesz dreszczyk? (łaskoczemy).
• „Kraina muzyki”
– oglądanie ilustracji w Księdze Zabaw (s. 70–71), tworzenie zbiorów według instrukcji, czytanie prostych
wyrazów związanych z instrumentami.
Zabawy w ogródku przydomowym
–wykorzystajmy zabawy na świeżym powietrzu do przeliczania odległości krokami, skokami, dłońmi.
Zabawmy się we wspólną zabawę, np. berka.
• „Memory obrazkowo-naśladowcze”
– zabawa w parach.
Wykorzystujemy Wyprawkę – 50 ; dzieciaki wypychają elementy gry.
Wybieramy jeden zestaw kart i rozgrywamy grę według zasad memory. Parę stanowi obrazek ilustrujący
przedmiot i obrazek z napisem określającym dźwięk wydobywany z tego przedmiotu.
• „Jaki to instrument?”
– Zaprośmy dzieci do zabawy słuchowej:
Przygotujcie, proszę, swoje uszy do słuchania. Za chwilę włączę nagranie dźwięków kilku
instrumentów. Waszym zadaniem jest odgadnąć, jaki instrument słyszycie.
„Dźwięki i odgłosy instrumentów muzycznych”
https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo
Odtwarzamy nagranie dźwięków instrumentów. Jeśli dzieci mają trudność ze znalezieniem
odpowiedzi, możemy dzieci naprowadzać poprzez opisywanie wyglądu instrumentów.
Przy odtwarzaniu odgłosów nie pokazujmy na początku zdjęć z nagrania, wykorzystajmy
natomiast zdjęcia instrumentów, które pojawiły się wcześniej.
• „Czy rozpoznasz instrumenty?”
https://youtu.be/aXmW9zctXI4
– wyjaśniamy dzieciom reguły zabawy:
Za chwilę usłyszycie pewien utwór w języku angielskim. Słowa nie są istotne, nie powinny was
rozpraszać, więc nie musicie się na nich skupiać. Postarajcie się, słuchając, spróbować wyróżnić
i zapamiętać, jakie instrumenty wykorzystano w utworze. Dźwięku niektórych z nich słuchaliśmy
przed chwilą.
Dzieci w ciszy słuchają fragmentu utworu w wykonaniu zespołu AudioFeels.
Po wysłuchaniu utworu porozmawiajmy o tym, jakie instrumenty dzieci zapamiętały (gitara,
perkusja, instrumenty smyczkowe).
Podsumowujemy zabawę:
Mam dla was pewną wiadomość. Świetnie poradziliście sobie z wysłuchaniem i podaniem
nazw instrumentów występujących w tej piosence. Ale czy wiecie, że tak naprawdę w tej
piosence nikt nie grał na żadnym instrumencie? Wszystkie dźwięki zostały wyśpiewane przez
osoby z zespołu. Brzmiały jak prawdziwe instrumenty, prawda? Czy wy też tak potraficie?
Spróbujmy naśladować dźwięk gitary, perkusji itp.
„Jestem muzykantem konszabelantem”
– przypomnijmy sobie z dziećmi zabawę muzyczną „Jestem muzykantem Konszabelantem”
https://www.youtube.com/watch?v=3UYIl4iwnO4
• „Malowanie muzyki”
– Przygotujmy dzieciom kartki formatu A3 lub A4, farby, pędzle i kubki na wodę.
Wykorzystamy nagranie, które już wcześniej słuchaliśmy „Walc kwiatów”
https://www.youtube.com/watch?v=eikD0FLBCsc
Dzieci słuchają utworu i malują muzykę. Muzykę powtarzamy cały czas.
Bardzo jestem ciekawa tych prac; dzieciom otwiera się wtedy wyobraźnia i powstają piękne obrazy.
Mogą się tam pojawić kwiaty, tęcza, ptaki, motyle, ale również mogą to być piękne kolorowe plamy,
fale, spirale itp. Wszystkie będą piękne o ile będą zrobione samodzielnie.
• Praca z KP4.18a – łączenie liniami ilustracji z napisem wyrażającym dźwięk.
• Praca z KP4.18b – odtwarzanie rytmów narysowanych w zadaniu.
• „Ćwir”
– Zapraszamy dzieci do uważnego wysłuchania wiersza.
Przed jego odczytaniem prosimy, by dzieci zwróciły uwagę na niektóre szczegóły:
Podczas słuchania wiersza zastanówcie się, proszę, dlaczego wrony były takie zdenerwowane,
że wróbel wydaje inne dźwięki niż one.
Pomyślcie też o tym, co może oznaczać przysłowie „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz
krakać jak i one”.
„Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one” Agnieszka Frączek
Wróbel w gości wpadł do wron.
I już w progu, jak to on,
bardzo grzecznie: – Ćwir, ćwir! – rzekł.
Wrony na to w dziki skrzek:
– Co on gada?!
– Kra, kra, kra!
– Tyś słyszała to, co ja?
– Jakiś jazgot?
– Zgrzyt?
– I brzdęk?
– Co to był za dziwny dźwięk?!
Wróbel: Ćwir! – powtórzył więc.
Wtedy wrony: buch, bam, bęc!
po kolei spadły: bach!
z przerażenia wprost na piach.
A gdy otrzepały puch,
oczyściły z piachu brzuch,
skrzydła, dzióbek oraz pięty,
rzekły: – Biedak jest ćwirnięty.
Po przeczytaniu wiersza porozmawiajmy z dziećmi:
Dlaczego wrony były takie zdenerwowane, że wróbel wydaje inne dźwięki niż one?
Jak myślicie, dlaczego chciały, żeby wszyscy mówili tak samo?
Czy dźwięki „kra” były lepsze lub gorsze od „ćwir”, jak myślicie?
Co może oznaczać przysłowie „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one”?
Czy pasuje ono do każdej sytuacji?
Czy wszystkim ludziom musi podobać się to samo?
Co to znaczy, że mamy różny gust, różne upodobania?
Czy te upodobania mogą być lepsze albo gorsze, tak jak chciały wrony?
• „Jaka muzyka pasuje?”
– Po wysłuchaniu wiersza zachęćmy dzieci do wypowiadania się na temat różnych rodzajów muzyki:
Opowiedzcie jaka muzyka, waszym zdaniem, najbardziej pasuje do tańca?
Jaki jest najbardziej znany utwór, który śpiewamy na urodzinach?
Czy w każdym kraju ten utwór brzmi tak samo?
Jeśli chcecie odpocząć, jaki rodzaj muzyki wybierzecie?
Czy dźwięki płynące z lasu, rzeki, szum morza to też muzyka?
W jakich okolicznościach śpiewamy „Mazurka Dąbrowskiego”?
Podsumujmy wypowiedzi dzieci, wspominając, że w określonych sytuacjach niektóre rodzaje muzyki
lepiej oddają charakter uczuć niż inne. Warto jednak zwrócić uwagę, że czasem nasze indywidualne
upodobania mogą nie pasować do tych ogólnie przyjętych. Ale taka sytuacja jest jak najbardziej
w porządku. Można przywołać sytuację z wiersza „Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz
krakać jak i one”, aby jeszcze raz podkreślić, że różnice w upodobaniach są naturalne.
• „Skojarzenia z muzyką”
– N. włącza fragmenty utworów, również wcześniej odtwarzanych. Prosi dzieci, aby próbowały
odpowiedzieć, do jakich wydarzeń, uroczystości najlepiej pasują te utwory.
Propozycje: Przywitajmy się wesoło, Nazywają mnie poleczka, We wish you, Walc kwiatów, Krakowiaczek-
przedszkolaczek, Mazurek Dąbrowskiego, Happy Birthday.
„Przywitajmy się wesoło” https://youtu.be/dvSAoxWiVT4
„Nazywają mnie poleczka” https://youtu.be/nGeHDkFgbjY
„We wish you” https://youtu.be/E4nwixJ_Q_8
„Krakowiaczek-przedszkolaczek” https://youtu.be/E4nwixJ_Q_8
„Happy Birthday” https://www.youtube.com/watch?v=lUtch2qXMqw
– Zachęćmy dzieci, by zaśpiewały Sto lat bez podkładu muzycznego. Zapytajmy, w jakich okolicznościach
śpiewa się w Polsce tę piosenkę.
Dążymy do tego, by dzieci nie poprzestały jedynie na wyjaśnieniu, że Sto lat śpiewamy na
urodzinach, ale również z okazji jubileuszów, rocznic, wtedy gdy składamy życzenia.
Następnie posłuchajmy z dziećmi odpowiednika życzeń urodzinowych w wersji angielskiej.
Zaznaczmy, że Happy Birthday śpiewa się wyłącznie z okazji urodzin, nie tak jak Sto lat w Polsce.
• Praca z KP4.19a – pisanie po śladzie, zapisywanie dodawania.
• „Nasza gitara”
– propozycja pracy przestrzennej.
Przygotujmy przedmioty potrzebne do skonstruowania gitary:
opakowanie po wyjmowanych chusteczkach higienicznych,
kolorowy papier samoprzylepny lub zwykły,
nożyczki,
kilka gumek recepturek ,
kawałek grubego kartonu (np. z pudła),
czarny marker, taśma samoprzylepna.
WYKONANIE :
Dzieci najpierw oklejają pudełka kolorowym papierem, następnie mocują gumki, tak by
przechodziły nad otworem w pudełku (pudełko odgrywa rolę pudła rezonansowego). Na rantach
pudełka można wykonać niewielkie nacięcia nożykiem, by struny się nie przesuwały. Następnie
dzieci wycinają z kartonu gryf oraz główkę gitary, przyklejają je za pomocą taśmy. Rysują na nich
markerem progi i struny.
A może ktoś się pokusi o wykonanie prostych grzechotek?
• Praca z KP4.20b – kącik grafomotoryczny, kolorowanie pól z właściwym układem nut.
• „Hałasowanie”
– słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
Podczas słuchania opowiadania o przygodach bliźniaków Kuby i Buby postarajcie się zapamiętać,
dokąd poszli tym razem i co się wydarzyło.
„ Hałasowanie” Grzegorz Kasdepke
Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo kulturalny
pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympatycznymi bliźniakami
po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu
to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!
– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała się dookoła.
Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie właśnie ucho.
– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za moich
czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie powykręcane kolana!…
Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je sobie w uszy.
– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię Joasię.
– Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i trzeba było
zająć się zemdloną bileterką.
Porozmawiajmy z dziećmi:
Czy zapamiętaliście, dokąd wybrali się Kuba i Buba?
Kto im towarzyszył?
Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił?
Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w publicznych miejscach?
Dlaczego?
Jeśli dzieci mają trudność z odpowiedzią na któreś pytanie, przeczytajmy raz jeszcze odpowiedni fragment
tekstu.
„Układam sylaby”
– zabawa językowa z wykorzystaniem Alfabetu – rozsypanki literowej.
Dzieci przygotowują literę H, h oraz samogłoski (o, a, i, e, u, y) i zaprasza do zabawy:
Za chwilę będę mówić różne słowa, które rozpoczynają się głoską h.
Waszym zadaniem będzie ułożenie pierwszej sylaby, którą usłyszycie w tych słowach.
Układajcie sylaby jedna pod drugą, aby można było łatwo sprawdzić poprawność wykonania
zadania.
Przykładowe słowa: hamak, haki, huba, Helena, hipopotam, huragan, hycel.
Jeśli dzieci sprawnie radzą sobie z tym ćwiczeniem, proponujemy słowa, które nie mają
znaczeń (są trudniejsze), np. harana, hoseta, herina, hurafo.
Jeśli dzieci mają trudność z wykonaniem podstawowego ćwiczenia, wymieniajmy słowa, przeciągając
samogłoski, ewentualnie poprzez analizę sylab zaznaczać podział słów.
Wykorzystajmy litery do układania innych dowolnych wyrazów po dołożeniu pozostałych liter.
• Praca z KP4.19b – rysowanie odpowiednich symboli pod obrazkami przedstawiającymi sytuacje
związane z hałasem.
• „Kącik grafomotoryczny” – praca z KP4.20a, samodzielne pisanie liter h, H, pisanie zdań po
śladzie.
Jak mogą Państwo w codziennych aktywnościach wesprzeć swoje dziecko?
Warto razem z dziećmi podejmować wiele aktywności muzycznych: śpiewanie,
konstruowanie instrumentów, układanie i odtwarzanie muzycznych rytmów, słuchanie różnych rodzajów
muzyki itp. Pomoże to dzieciom rozwinąć słuch muzyczny, a to z kolei wesprze je w nauce czytania i pisania.
Warto również rozmawiać z dzieckiem o tym, w jaki sposób dbać o słuch, oraz jakie są konsekwencje
przebywania w hałasie. Nie zapominajmy o codziennym czytaniu, doskonaleniu techniki czytania. Ćwiczmy
dodawanie i odejmowanie, porównywanie, segregowanie. Rozwiązujmy zagadki, układajmy puzzle.
Rozmawiajmy z dziećmi na ważne tematy.
Życzę dużo cierpliwości i wytrwałości, a przede wszystkim pedagogicznego spełnienia!
Powodzenia!
Ćwiczenia dodatkowe
Układanka sylabowa
Pokoloruj na żółto pola z serduszkami, a dowiesz się , co przedstawia rysunek.
Pola z kropkami pokoloruj na zielono.
Połącz liniami obrazki z właściwymi zapisami. Wykonaj obliczenia. Zapisz wyniki.
Wyklejanka plastelinowa
