JOHN DEWEY

a) LATAR BELAKANG

John Dewey merupakan seorang ahli falsafah, ahli psikologi Amerika Syarikat.

Beliau amat berpengaruh dalam bidang pendidikan dan pemulihan sosial

bersama-sama Charles anders dan William James.

Beliau bersama dua orang rakanya merupakan pengasas falsafah pragmatisme.

Beliau amat berpengaruh dalam bidang falsafah untuk persekolahan semasa

separuh masa pertama dalam abad ke-20 di Amerika Syarikat.

Walaupun John Dewey banyak menghasilkan buku berkenaan pendidikan, namun

beliau juga banyak menulis mengenai topik lain.

Dalam memperjuangkan demokrasi, beliau telah mementingkan dua elemen

utama iaitu sekolah dan masyarakat umum.

Menurut beliau, elemen ini penting untuk mewujudkan kemakmuran dan

keamanan.

Dewey telah dilahirkan di Burlington Amerika Syarikat pada 20.Okhtober.1859

dan meninggal dunia di New York pada1.Julai 1952 pada usia 92 tahun.

John Dewey telah mengikut jejak langkah abangnya iaitu Davis Rich Dewey

dengan melanjutkan pelajaranya ke University Of Vermont pada 1879

Setelah tiga tahun mengajar di Sekolah Tinggi Oil City, pennsylvania, beliau telah

mendapati beliau tidak sesuai untuk pengajian dalam pendidikan rendah dan

menegah.

Setelah bekerja di G Stanley Hall, dan bekerja di Makmal Psikologi Amerika

Syarikat, beliau telah menerima PHD daripada Fakulti Pendidikan Seni.

Pada 1899, Dewey telah dipilih untuk menjadi presiden kepada persatuan

America psychological Association.

Bermula daripada tahun 1904 hingga 1952 Dewey merupakan tenaga pengajar

di Universiti Colombia dan Maktab Perguruan Universiti Colombia.

Dewey merupakan seorang daripada ahli tetap Persatuan Keguruan Amerika

Syarikat.

Bersama-sama Charles Bread, Thorstein Veblan dan James Harvey Robinson,

mereka mengasaskan The New School.

Penulisan Dewey yang paling penting adalah berkaitan konsep arka refleks

dalam psikologi (1896).

Selain itu, ialah Demokrasi dalam pendidikan (1916) berkaitan dengan

pendidikan progresif.

Karya Sifat manusia dan menjalakanya (1922), satu kajian mengenai fungsi

tabiat dalam tingkah laku manusia.

Karya lain Dewey adalah “Public And Problem (1927), ‘The Phantom Public

(1925)”,dan karya yang lain lagi.

Dewey mempunyai kehidupan profesional yang sangat sistematik kerana berjaya

menghasilkan 700 artikel dalam 140 jurnal, dan kira-kira 40 buah buku.

Dewey telah berkahwin sebanyak 2 kali. Perkahwinan pertama Dewey bersama

Alice Chipman dan perkongsian ini mereka mendapat enam orang anak.

Perkahwinan kedua Dewey bersama Roberta Lowitz Grant.

Pegangan penting dalam penghasilan kerja Dewey adalah kepercayaan Dewey

yang mendalam terhadap demokrasi dalam bidang politik, kewartawanan,

dan pendidikan.

Dewey berucap “ Demokrasi dan satu, keunggulan yang muktamad,

beretika manusia adalah untuk fikiran saya” di Universiti Michigan pada 1888.

Menurut Dewey pendidikan merupakan satu kehidupan. Dewey menghasilkan

sebuah buku iaitu “education and democracy 1916” mengenai satu pengenalan

kepada falsafah pendidikan.

Penglibatan aktif Dewey dalam penyediaan institusi pendidikan seperti Univesity

of Chicago Labotary School (1896) dan The New School untuk penyelidikan

sosial(1919).

Dalam How We Think, Dewey telah menyatakan:

The older type of instruction tended to treat the teacher as a dictatorial

ruler. Thenewer type sometimes treats the teacher as a negligible factor,

almost as an evil, though a necessary one. In reality, the teacher is the

intellectual leader of a social group, He is a leader, not in virtue of official

position, but because of wider and deeper knowledge and matured

experience. The supposition that the teacher must abdicateits leadership is

merely silly.

Terdapat ramai penyelidik menjadikan Dewey sebagai seorang berpengaruh

untuk Project Based Learning (PBL).

Teori Dewey telah mempengaruhi ramai sarjana cina termasuklah Hu Shih,

Zhangboling dan Tao Xingzhi dan mereka yang belajar di bawahnya dalam

UniversitiColumbia.

Dewey telah menyertai aktiviti-aktiviti penganut humanisme bermula dari tahun

1930-an kepada 1950-an, Penasihat Charles Francis Potter First Humanist

Society New York dan dilantik menjadi ahli kehormat Humanist Press Association

(1936).

Pendapatnya terhadap humanisme boleh dipetik dari kata Dewey daripada

sebuahartikel bertajuk "Apa Cara Humanisme untuk Saya", diterbitkan pada Jun

1930dalam Thinker edisi kedua.

“What Humanism means to me is an expansion, not a contraction, of

humanlife, an expansion in which nature and the science of nature are

made thewilling servants of human good." — John Dewey.

b) SUMBANGAN DALAM PENDIDIKAN

Pengaruh Pertama

Dewey telah melahirkan konsep baru mengenai sosial pendidikan.

Pendidikan memiliki fungsi sosial seperti yang telah dinyatakan

oleh Plato di dalam bukunya.

Menurut Dewey, pendidikan merupakan alat potensi yang tidak hanya

untuk kegunaan masyarakat tetapi untuk pembaharuan di masa hadapan.

Selanjutnya, hubungan yang erat di antara pendidikan dan masyarakat

menjadikan pendidikan harus dijadikan tunjang untuk

memotivasikan masyarakat.

konsep pendidikan merupakan suatu proses sosial berkait erat dengan

kehidupan masyarakat secara luas di luar sekolah dan sebaliknya.

Pengaruh Kedua

Dewey memberikan bentuk dan bahan baharu terhadap konsep

pendidikan berpusatkan kepada anak ( child-centredness )

D e w e y   t e l a h   m e m b u a t   d a s a r   k o s n s e p   b e r p u s a t k a n  

a n a k   p a d a landasan falsafah sehingga pengruh tersebut telah

menular dengan lebih kuat berbanding ahli falsafah yang terdahulu.

Pengaruh Ketiga

Penghasilan projek dan penyelesaian masalah daripada konsep Dewey

mengenai pengalaman telah diterima sebagai sebahagian 

daripada teknik pembelajaran di dalam kelas.

Walaupuan Dewey bukanlah pencetus konsep tersebut namun Dewey

telah membangunkan alat pembelajaran yang lebih sempurna dan

memberikan kerangka teoratik.

c) PEMIKIRAN TENTANG PENDIDIKAN

Aliran Pragmatisme

Al i ran   in i   leb ih  menjurus  kepada  cara  prakt ika l   ia i tu  u j ika j i  

untuk  meye lesa ikan masalah.

Menurut Dewey, konsep harus dibentuk oleh pengalaman sebenar dan

pengetahuan sedia ada.

Memperkena lkan s i s tem pend id ikan yang member i fokus

kepada  penye lesa ian masalah, ianya akan membantu murid menjadi

seorang yang aktif serta mengunakan semua teknik yang dipelajarinya.

Menurut Dewey, individu haruslah membuktikan sesuatu

berdasarkan pengalaman sebenar dan pengetahuan sedia ada.

Peranan Aliran Pragmatisme Dalam Bidang Pendidikan

Apresiasi dan sumbangan pemikiran pendidikan John Dewey

bukan sahaja kepada Amerika Syarikat namun ianya turut memberi

impak kepada dunia.

Di Amerika Syarikat, Dewey merupakan orang yang membawa

perubahan kepada sistem pendidikan di sana pada tiga dekad

yang lalu.

Dalam semua peringkat pengaruh Dewey telah memberikan rujukan

terhadap sistem persekolahan dari bersifat formal dengan pembelajaran

penuh gaya paksaan kepada konsep pembelajaran lebih selesa.

Pemikiran Dewey telah memberi rujukan tentang pusat dalam

pembelajaran anak dan berproses dalam pengalamannya.

Garis besar pemikiran pendidikan yang selalu dikaitkan dengan

Dewey dan telah banyak memberikan keberkesanan terhadap konsep-

konsep pendidikan.

Menurut Dewey, pendidikan merupakan satu elemen atau proses yang

mewujudkan keadaan kondusif dan selesa agar mampu memudahkan

individu menyesuaikan diri dengan persekitaran dan moral individu

terbabit.

Pendidikan masa kini bukan sahaj dianggap sebagai satu ketetapan dan

muktamad,

keperluan pendidikan bergantung kepada negara masing-masing 

jadi pendidikanhanya berkesan untuk kawasan dan masa terbabit

sahaja.

Matlamat pendidikan adalah untuk membantu individu mencapai potensi

diri mereka demi kepentingan masayarakat kerana setiap individu

mempunyai potensi yang unik berdasarkan ciri-ciri fizikal dan

psikologi.

Menyumbangkan idea yang menggariskan pandangan dalam buku

Education Of Democracy.

Kaedah pengajaran yang dilaksanakan tidak boleh diasingkan

daripada kandungan mata pelajaran kerana ianya saling

bergantung. Pendidik berupaya untuk mengaitkan kandungan

dengan keperluan, kehendak, minat, bersesuaian dengan konteks

fizikal, sosial dan politik.

Pendidikan tidak tamat hanya untuk tahap persekolahan

sahaja namun ianya harus diteruskan sepanjang hayat.

Pemikiran pendidikan

Pemikiran Dewey memberi rujukan mengenai pusat

dalam pembelajaran anak-anak dan proses pengalamanya.

Konsep Dewey menyatakan proses pendidikan mestilah diwarnai dengan

pertumbuhan, perkembangan, evolusi, kemajuan dan pembaikan daripada

elemen-elemen untuk menghasilkan pendidikan yang progresif.

Menurut Garforth (1966) terdapat tiga pengaruh pemikiran Dewey dalam

pendidikan yang dirasakan sangat kuat mempengaruhi sehingga hari ini.