Svarfdla saga

Index.................. 1Svarfdla saga.................... 11. kafli.................... 12. kafli.................... 33. kafli.................... 34. kafli.................... 45. kafli.................... 76. kafli.................... 77. kafli.................... 98. kafli.................... 109. kafli................... 1110. kafli................... 1313. kafli................... 1414. kafli................... 1415. kafli................... 1511. kafli................... 1512. kafli................... 1713. kafli................... 1814. kafli................... 1915. kafli................... 2016. kafli................... 2317. kafli................... 2418. kafli................... 2519. kafli................... 2620. kafli................... 3021. kafli................... 3222. kafli................... 3323. kafli................... 3524. kafli................... 3625. kafli................... 3726. kafli................... 4027. kafli................... 4128. kafli................... 4329 kafli

i

Svarfdla saga

1. kaflia er upphaf a essari sgu a Haraldur kngur hinn hrfagri r fyrir Noregi. ann tma hafi smaur forri fyrir Naumudlum er orgnr ht. Hann tti tvo sonu og ht rlfur hinn eldri enorsteinn hinn yngri. eir uxu upp me fur snum ar til er eir voru frumvaxta. eir voru lkir skaplyndi. rlfur var mjg vi aluskap, vitur maur og forsjll, vinsll og gerist kaupmaur ogfr landa milli og tti hinn besti drengur. Hann var ekki mikill maur og vel sig kominn, vnn aliti. orsteinn var vr vi alu, mikill vexti. Hann byggi eldahs og fkk miki stleysi af furog mur og llum frndum snum en rlfur fkk v meiri viring sem hann flutti meira heim.orsteinn var v leiari fur snum sem hann fgai in lengur og ei vildi orgnr lta hann sinnson kalla.

Fr n svo ar til sem eir voru rosknir menn. var orsteinn svo mikill a hann l milli setstokkasem hann var langur til. skuhaugur var ara hnd honum en eldur ara hnd og fllu menn umftur honum.

2. kafliessu nst er a sagt a rlfur kom heim land til fur sns me mikinn fjrhlut og margargersemar og geri fair hans veislu mti honum me svo marga menn sem honum tti sinn smimeiri en ur. N fr rlfur heim me fur snum.

a var s um kvld. Gekk hann inn einn saman v honum voru gng kunnig. En lei hans l umeldhsi ar orsteinn brir hans l . ann tma dags var orsteinn vanur a leggjast til svefns.rlfur gengur n um eldahs. orsteinn l milli setstokkanna. rlfur gekk a og tlai trdrumb vera.

En ar barst svo a a hann l fallinn um orstein og hraut skuhauginn rumegin en orsteinnskellti upp, hl og mlti rlfur: "Til ills hfum vr ig upp dregi er hlr a frum vorum."

"Djarfur ertu," sagi orsteinn, "a krytur um a hafir falli um ft mr ar sem eg get ei tt farir me eign okkra alla og hafir sem eigir. Skaltu a vita a mr ykir einn eya v semvi eigum bir og kaupir r me v orlof og vinsld."

rlfur sagi: "Vittu a fyrir vst a eg vildi gefa minn eyri til og risir upp r fletinu og frir brott r essu hsi."

orsteinn sagi: "Seint tla eg mig fyrirlta hsi fyrir v a ekki f eg mr ri athfn en liggja hr fletinu."

rlfur sagi: "a vildi eg a gerir fyrir mn or og skal eg r v meiri vera sem eg meirakosti en arir frndur nir ef ltur a orum mnum."

orsteinn sagi: "Engi kk get eg a fur num s fleipri essu en mr ltil v mr er meiri vona hann gjaldi r fjandskap fyrir v a hann vill mig ei sinn frnda lta kalla fyrir stleysis sakir vi mig."

1

rlfur sagi: "Engu ykir mr vara hvort honum ykir vel ea illa fyrir v a mr ykir ekki undirhvort eg er hr lengur ea skemur. Hinu mun eg heita sem eg skal efna a vi ig mun eg aldrei skiljamean vi lifum bir."

orsteinn sagi: "Von ykir mr brir a munir a efna er heitir fyrir v a ert reyndur adrengskap. En vil eg fyrir skilja um a ml ef vi kaupum saman."

"Hva er a?" segir rlfur. "Eg mun til vinna flest a er beiir ef gerir n minn vilja."

orsteinn sagi: "Kynlegt mun r ykja hvers eg beii. Vil eg einn ra ef okkur skilur jafnan."

rlfur sagi: "Kynlegs hlutar beiist frndi og ykir mr a meiri vandi en viring. En vil ega gjarna til vinna a mttir smdarmaur vera."

"Svo er ," segir orsteinn, "a eg hygg mig a mla meir na rf en mna og munum vi nessu kaupa ef vilt essu jta. En grunur er mr a munir etta ei efna mr ykir mestu mli skipta."

rlfur sagi: "Ei tla eg a vanvira svo or mn v a hefi eg aldrei gert ur."

"Hversu sem a fer," segir orsteinn, " munum vi n essu kaupa."

Hann tekur upp hnakk sinn og gengur t me og brtur sundur, segir a ei skal konum gagn avera. rlfur gekk til mur sinnar og ba hana kerlaug gera. Hn spuri hva skyldi.

rlfur sagi: "orsteinn son inn rs n upp r fletinu og vill hafa kerlaugina."

"Gu heilli," sagi hn.

Og n frir hn orstein af klum, vararvoarstakki og hkulbrkum eim er hann var vanur avera. Var honum n vegi og kembt hr hans og skori. Kom rlfur n me kli og ba hann fara. Klddist orsteinn n skjtt. Eftir a tk rlfur af sr seilamttul, a var skarlatsmttull ogundir grskinn, og lagi yfir orstein. En er hann st upp tk hann honum ei meir en brklinda. Tkhann af sr skikkjuna og ba hann sjlfan me fara en ba hann f sr ara yfirhfn hn vri eijafng. rlfur fkk honum eina lokpu og ba hann fara. Hann steypir yfir sig kpunni og varhn hvorki s n of stutt. tk rlfur af sr sver og gaf honum. a var gur gripur og vel bi.orsteinn tk vi sverinu og br egar, tk blrefilinn og dr saman milli handa sr svo uppi lblrefillinn vi hjltin. lt hann aftur hlaupa og var r allur staurinn.

Seldi hann rlfi aftur sveri og ba hann f sr anna vopn sterkara "og skal mr ekki sneis essi."

rlfur tk vi sverinu og tti spillt, ba hann ganga til vopnakistu sinnar um morguninn ogkjsa ar af a vopn er honum tti vnlegast. Eftir a gengu eir til bors og settist rlfur nstfur snum en orsteinn ara hnd honum. orgnr sr brur og ltur sga brn nef ogkvaddi orstein engu en rlfur orti ora hvern mann og var hinn ktasti.

En um morguninn gengu eir brur til vopnakistu rlfs og fann orsteinn ar bolxi er honumtti vi sitt skap vera og frir hana breixarskaft, gekk san til lkjar og hvatti hana. essa xibar hann san a vopni.

2

3. kafliN eftir etta stu eir me fur snum um veturinn.

En um vori spuri rlfur orstein hva hann vildi ra sinna en hann ba rlf ra: "ykir mrvel a sjir fyrir hi fyrsta sinn er vi frum bir saman."

Bj rlfur skip sitt og r til hseta. San hldu eir skipi snu til kaupstaa. Er a ei sagt hverja eir hldu en hitt er greint a eir komu heim a hausti. Tk orgnr vi rlfi eftir vanavirktavel en hann lt sem hann si ei orstein og ekki hfu eir vimli hinum fyrrum misserumsan hann reis r fletinu. ar voru eir ann vetur og var samt me eim fegum, orgn ogorsteini, svo ftt a aldrei mltust eir vi. N lagist engi mannviring orstein mean svo bi var.

spuri rlfur orstein brur sinn hva hann vildi a hafast um sumari: "Mr virist svo semr yki lti gaman a kaupferum."

"Rtt getur ," sagi orsteinn, "ykja mr kaupferir vera manni meir til pri og gtis en til hreysti."

sagi rlfur: "Hva skulum vi fyrir okkur leggja?"

orsteinn sagi: "Hugsa hef eg nokku til ess. Eg vildi a keyptir okkur langskip tv en hldirknerri okkrum kaupstai sem ert vanur."

"Anna tla eg fyrri," sagi rlfur, "v a skal eg enda sem eg hefi heiti a vi ig mun eg aldreiskilja mean vi lifum bir."

orsteinn sagi: "etta gerir illa v fair inn mun svo vira ef kemur ei aftur sem eg hafi setium lf itt og er a mikill skai ef r verur nokku en alls engi um mig. En etta er mikil hskafer."

Eigi a sur keypti rlfur tv langskip og seldi knrrinn. Hldu eir eim herna og var gott tilfjr um sumari, hldu heim um hausti og hfu fimm skip. Ekki er geti hvar eir herjuu. Svo frfram rj vetur og hfu eir tlf skip og au fjr.

4. kafliSvo er sagt a hi rija haust gekk orgnr mti orsteini og heilsai honum fyrri. Hann tk velfur snum og voru eir ar um veturinn brur en hsetar vistuust annarstaar.

orgnr bau eim brrum a eir tkju vi bi og fjrforrum en eir brur sgu bir semeinum munni og kvust ekki vilja fylgja nema hans rum mean hann vri til "enda hfum vi ennekki reynt okkur," sagi orsteinn, " einvgum ea vkingu og munum enn freista lengur. Vildi egfair vsair okkur til vkings nokkurs ess er mr vri nokkur frg og bii eg annahvort btea bana og vri mn san geti a nokkru."

"a er lkast og," segir orgnr, "a a fir egar beiist ef r ykir allmiki undir a deyjaskjtt. N mun eg vsa r til ess manns a uppi mun vera mean heimurinn stendur ef sigrar hann."

3

"Lk heill munni sundur," segir orsteinn, "og vsa mr til hans sem skjtast."

"Svo skal vera," segir orgnr. "Ljtur hinn bleiki heitir maur. Hann er austur Svaskerjum viGautland og hefir fimmtn skip og dreka ann er jrni er varur allur ofan. Hann siglir gegnum hvertskip, kallar hann drekann Jrnbara. Ljtur er mikill maur vexti, vnn a liti en segja sumir menna hann bti ei vopn."

"N hefur vel sagt," sagi orsteinn, "og skal eg annahvort ba hel ea hafa felldan Ljt a hausti."

Bj orsteinn egar skip sitt r landi en keypti knrr einn svo rlfur vissi ei.

A sumri bjuggust eir til ferar og er eir komu til skips sagi orsteinn rlfi fyrirtlan sna:"Knrr ennan er eg hefi keypt tla eg a skulir halda kaupferir sumar en eg mun fara herna."

rlfur segir: "Hv viltu brir a vi skiljum ar sem eg hefi v heiti a vi skyldum aldrei skilja?"

orsteinn segir: "N er ar komi frndi a eg vil ra eftir v sem eg hefi skili fyrir v a mrgummun ykja mikill skai um ig ef r verur nokku til meins en alls engi um mig eg komi ei aftur."

rlfur segir: "Ekki arftu a mlast undan essu. Mr ykir verra lf en hel ef eg skil vi ig."

orsteinn segir: "Fr sem mig vari a mundir ei efna a er hst. En mun eg ei lta letjastferarinnar og segir mr svo hugur a vi munum ei bir aftur koma og ei rvnt a hvorgi komi."

rlfur segir: "Engi m komast yfir sitt skapadgur. ykir mr meiri smd a deyja me r en lifavi skmm og hneisu eftir."

" munt n ra," sagi orsteinn.

Og hldu san skipunum til Gautelfar og gfu n engan gaum a vkingum. eir sigldu a skerjunumog su ar kastala einn. orsteinn ba ar a leggja. etta var s um kveld er eir lgu undirskerin ar sem kastalinn var uppi . orsteinn ba hlja vera og tjalda yfir sr. orsteinn ba mennsna nokkura fara um vert skeri og vita ef eir sju tindi nokkur. En er eir komu upp skeri sueir hvar drekahfui kom upp. Var sem gull eitt si. ar tldu eir fimmtn skip hj drekanum ogvar tjalda yfir svrtu. Ljs var undir tjldunum. ar stu menn vi drykkju. San fru eir aftur ogltu ekki vera vart vi sig. Sgu eir orsteini slkt er eir hfu s.

" skulum vr starfi ntt og fra varna allan af skipi og grafa niur nokku en flytja t grjt stainn fyrir v a eg ann eim einskis eyris a njta og egar skulum vr leggja a eim er vgljst er."

5. kafli er ljst var um morguninn lagi orsteinn farm sinn og lt greia atrur og sagist vilja tala mevkinga. En er eir komu a eim st upp maur drekanum og gekk t bori. S var rauumskarlatskyrtli og heklu bl yfir sr, hlabna hfu hfi. S kallai drekanum og spuri hver argeri svo gildan atrur.

4

orsteinn sagi til sn "ea hver spyr a?"

"Sj heitir Ljtur," sagi hann.

"a er vel," segir orsteinn, "a vi hfum hr fundist v a n hefi eg lengi leita."

Ljtur mlti: "Hva hefur mr n huga? Hefi eg ig eigi s fyrri en heyrt hefi eg n geti."

orsteinn sagi: "Skjt eru erindi vi ig. Eg vil gera vi ig flag."

Ljtur spuri: "Hversu er flagsger s?"

"Skjtur er kostur," sagi orsteinn. " skalt ganga land upp og hafa vopn n og kli en mennnir skyrtu og lnbrkum."

Ljtur sagi: "jafnlegur kostur lst mr essi ea hver er annar?"

"S er annar," sagi orsteinn, "a vi skulum berjast."

Ljtur sagi: "Hvar er liskostur s er hefir til ess a megir mr slka afarkosti gera?"

"Hr er liskostur s er eg hefi," sagi orsteinn, "essi tu skip."

brosti Ljtur og mlti: "Alllklegt ykir mr etta og vil eg miklu heldur eiga bardaga vi ig enlta f mitt svo skammsamlega."

" leggi fram skip ll," sagi orsteinn", mti mnum skipum."

Ljtur sagi: "Ei uni eg vi ann kost a lta fleiri skip til en v a hef eg aldrei fyrr gert heldurhef eg jafnan haft frri skip og hefi eg sigur haft."

orsteinn sagi: "Eigi arftu a spara mig til ess."

Ljtur sagi: "Ei mun eg fleiri fram leggja en jafnmrg en ef vilt berjast vi lismun mun eglta anna til anna er hroi mean til eru."

"Svo skal vera," sagi orsteinn.

Brugu eir n tjldum og leggja saman skipum snum tu hvorir. Tku eir til bardaga. Gekk fyrstgrjthr mikil af skipum orsteins en hver steinn er orsteinn sendi gekk annahvort gegnum skipinea hafi mann. Brust eir n ann dag allan en fr lyktum er a a segja a hafi orsteinnhroi fjrtn skip af Ljti en Ljtur fimm af orsteini og margir mjg srir en sumir drepnir. Voru sett gri millum eirra til morguns.

Ljtur ba orstein burtu fra ll au skip sem hann hafi fengi um daginn af honum "og ertu svofrkinn maur a engi hefur mr svo bug eki sem og mun engi r etta til mlis leggja."

orsteinn sagi: "Eftir munu enn gripir gir nokkurir drekanum og tla eg annahvort a eignastallt ea liggja hr eftir."

Ljtur mlti: "Dulinn ertu a r a hyggur a vinna drekann me fimm skipum ar sem mr ttimitt vnna a legir a me tu skip og fsi eg ig fr a leggja."

5

orsteinn sagi: "S eg a orir ei a berjast vi mig og far lei na og ber ningsor hvar sem fer."

Ljtur sagi: "Verra beiist en tt kosti enda skaltu a hafa a liggir hr eftir ur annakvld komi ef eg m ra."

Fr orsteinn n til lands me skip sn og tjalda yfir sr og bundu sr sn, gengu san til bors eftir a.

mlti orsteinn: "Ei munum vr kyrrum mega sitja ntt ef vr skulum geta unni drekann morgun. Skulum vr leggja a eyju eirri sem hr er nr oss. Hn er skgi vaxin. Vr skulum hggvastr tr og fella anna bor drekanum. Get eg a hann hallist vi og m vera a vr komumst upp drekann."

Og n gera eir svo og leggja a drekanum og veita hara atskn. En er eir hfu fellt viuna drekann hallaist hann eftir en eir drekanum skutu skjaldborg. N fr sem a orsteinn gat aeir gengu anna bor drekans, eim megin sem sknarinnar var a von. Lt skipi eftir. Var nei of htt a vega.

a er sagt a orsteinn komst fyrst upp drekann og rlfur brir hans. Tkst n harur bardagi afhvorumtveggjum. kastai orsteinn xi sinni og tti hn of seinfeng til vopns en lismunur mikill.Greip hann sstubba einn og barist me. rlfur brir hans gekk fram ara hnd honum oghlfi eim bum v orsteinn s fyrir engu ru en drepa allt sem fyrir verur. eir brust allt tilkvlds. Var orsteinn n kominn aftur a lyftingu. Ljtur sr n hvar komi var og fleygir fr srsverinu til eirra brra en tlar a steypa sr tbyris og sr ei undanbrag anna. En orsteinnlstur hann niur vi skipborinu me sstubbanum svo hart a hfu og herar fll tbyris enftahluturinn inn skipi. var svo myrkt af ntt a hvorki mtti ryja skipi bli n bkum. svipaist orsteinn um og s ei fleiri menn upp standa af lii snu en tlf og eftir a reru eir til landsog tluu til herba sinna.

En er eir voru skammt fr strndu komnir tk rlfur til ora: "N mun eg gera lykkju leiinniog nenni eg ei a ganga lengra."

orsteinn sagi: "Ertu sr brir?"

"Ekki dyl eg ess," sagi rlfur, "v a er Ljtur kastai sverinu stefndi hann ig meir og breg vi skildinum og var eg ber fyrir og bar sveri a kvinum fyrir nean bringsplu og hljp hol svo t fllu iurin. Sveipai eg a mr klunum og svo hef eg gengi san. Mun n og lokiminni gngu."

sagi orsteinn: " hefir fari sem eg gat a annar hvor okkar mundi eigi aftur koma og vildi eghafa gefi til miki a vi hefum fr essa aldrei fari."

rlfur sagi: "Ekki m n sakast um a fyrir v a engi getur komist yfir sitt skapadgur og ykirmr betra a deyja vi gan orstr en lifa vi skmm a hafa ei fylgt r," sagi hann, "en vileg bija ig bnar ef vildir veita og kennir a metnaar."

"Hva er a frndi?" sagi orsteinn.

rlfur sagi: "a mun eg segja r. Mr ykir nafn mitt ei til lengi hafa uppi veri og mun a fallaniur sem sina og mun mn a engu geti egar ert liinn. En eg s a munt auka tt vora og lifalangan aldur. Muntu vera hinn mesti heillamaur. Vildi eg ef r yri sonar aui a ltir rlf

6

heita en allar r heillir sem eg hefi haft vil eg honum gefa fyrir v vnti eg a mitt nafn muniuppi mean heimur er byggur."

orsteinn sagi: "etta vil eg veita r gjarna v eg vnti a a s vor smd og g heill mun fylgjanafni nu mean vorri tt er."

rlfur mlti: "N ykist eg hafa beitt ess sem mr ykir liggja."

6. kafliEftir etta andast rlfur. Binda eir n sr sn og sofa af nttina. En um daginn eftir fru eir tildrekans og ruddu hann bkum og bli en fluttu fjrhlut kastalann. ar voru eir viku og grddu srsn. eir geru kistu a lki rlfs. Kva orsteinn hann ar ei jara skulu.

er eir ttust frir tku eir eina rrarsktu og hfu af f a er honum tti best, hldu santil Svjar og hfu lk rlfs me sr en allur orri fjrins var eftir kastalanum. eir komu arvi land Svj er jarl einn r fyrir s Herrauur er nefndur. Hann var skammt land upp.

orsteinn gekk land upp og til hallar jarls me ellefta mann og kom ar a dagverardrykkju.Dyrverir sgu a engan vana a kunnir menn gengju ar inn me vopnum drykkjustofu jarls.

orsteinn kvast ekki a hira "og hgg eg ar hvern sem kominn er ef i fari ei fr."

eir fru skjtt fr dyrunum v eim sndist maurinn gurlegur og oru ei fyrir a standa. Sangekk orsteinn inn me alvpni fyrir jarl og eir ellefu saman. orsteinn kvaddi jarl. Hann tk velkveju hans og spuri hver hann vri. Hann kvast orsteinn heita og vera orgnsson noran r Naumudlum.

Jarl sagi: "Heyrt hefi eg n geti a srt gtur maur og mun tindum gegna um nar ferir oggakk til stis og drekkum bir saman dag og seg mr tindi og sit gegnt mr ndvegi."

orsteinn gerir n svo og drekka n um hr. Jarl spuri hvar orsteinn hafi herja um sumari.

orsteinn sagi: "Ekki hefi eg va herja sumar en vi Ljt hinn bleika hefi eg n barist fyrirskemmstu og lti fyrir honum alla mna menn utan essa ellefu og ar me rlf brur minn er egmun aldrei btur ba."

"Slks var von," sagi jarl, "og er a mikil gfa a komst undan heill v engan veit eg ann verihafa annan en ig."

orsteinn sagi: "Eg bi a r lji mr hll yar og mnum mnnum. Vil eg drekka erfi eftir brurminn og heygja hann hr me yru lofi. Skal eg kosta f til svo yur skai ekki v."

Jarl kvast a gjarnan vilja "af v a eg hygg mna hll ei betur skipaa en skipir ea nir menn."

7. kafliorsteinn tekur n til haugsgerar og hans menn. Gekk a skjtt. Var rlfur haug lagur ognokkurt f honum til smdar. San bj orsteinn veislu og bau til jarli og mrgum rum drummnnum. Stu menn a henni rjr ntur sem siur var til. Leysti orsteinn menn burt me gumgjfum og aflai sr svo vinslda.

7

Jarl spuri n orstein hva hann vildi ra sinna "v n er mjg sumar lii en tt farveg langan."

orsteinn sagi: "Eg veit ei hvers eg kost."

Jarl segir: "Til reiu er yur hr veturvist ef r vilji og kann eg yur kk fyrir."

orsteinn sagi: "etta er vel boi herra og skal gjarnan iggja."

Er orsteinn ar um veturinn og hans menn gu yfirlti. Virir jarlinn hann fram yfir hvern mannog svo geru arir eftir.

N lei a jlum og gerist skipan lund manna. ar hafi veri glaumur og glei mikil en n tksta af og gerist hljlti miki hllinni. Var a af v a jarl geri svo fyrir.

a var einn dag a orsteinn spuri hirmann einn hva til bri um glei manna.

Hirmaurinn sagi: "Vorkunn mun r ykja ef veist en ykir mr hrasdaufur maur erveist ei hva til ber."

"Ekki hefi eg a v huga," sagi orsteinn, "en strtindum tti mr eiga a gegna er tignir mennlta sr svo mikils f."

Hirmaur sagi: "Gesta eigum vr von a jlum, eirra sem oss er mikil urft ."

"Hverjir eru eir?" sagi orsteinn.

Hirmaurinn sagi: "Maur heitir Moldi. Hann er vkingur ea hlfberserkur ef svo vill kalla. eireru tlf saman og hafa komi hr tvisvar ur. Molda bta ei jrn. eir vaa eld og bta skjaldarrendur."

orsteinn sagi: "Hverja kosti gera eir jarli?"

Hirmaur sagi: "Moldi vill mla til mga vi jarl en til samfara vi dttur hans, Ingibjrgu,ellegar bur hann honum hlm rem nttum eftir jl en skal rast hva jarl vill. Mundi hann skjttkjsa ef hann vri ungur maur en n er hann r bardgum fyrir aldurs sakir."

orsteinn sagi: "Engin vorkunn ykir mr a honum fi slkt svo mikils."

essu var svo sni a orsteinn hefi boist til a ganga hlm fyrir jarl. Og litlu sar fundust eirjarl og orsteinn og spyr jarl hvort a gegndi nokkuru a hann hafi boist til a leysa hann undan ogganga hlm vi Molda.

orsteinn sagi: "Vi v geng eg ei en a sagi eg a mr tti lklegt a maur mundi til vera aleysa ig undan hlmgngu ef leggur nokkur gi til vi hann."

"a hefi eg tala," segir jarl, "a eim manni mundi eg gifta dttur mna er enna mann gti af ri."

orsteinn sagi: "Ekki spuri eg essa af v a eg tli mr etta heldur fyrir a eg veit fleiri munutil vera svo sem fleiri vita."

8

Htta eir n essu tali og lur a jlum. Gladdist jarl n heldur vi or orsteins. Lt jarl bast viveislu fjlmennri og bau anga frndum snum og vinum og llum hinum bestu mnnum hans rki.

Afangadag jla drfa flokkarnir a bnum. Jarl lt autt tlf manna rm utar fr ndvegi. Glei varmikil hllinni. En eldarnir voru sem bjartastir var jarli sagt a Moldi rii a hllinni og mennhans. En er eir komu stigu eir af baki, gengu san inn hllina tlf saman og u egar eldana ogbitu skjaldarrendur. Moldi gekk fyrir jarl og kvaddi hann vel og viruglega. Jarl tk vel kveju hansog ba hann ganga til stis.

Hann kvast ekki mundu iggja veislu a honum "og er mr jafnt hug vi ig sem fyrr."

Jarl sagi: "Eg mun n og segja r. Eg vil a drekkir me mr um jlin en eg leita vi menn mnahvort nokkur vill mig undan leysa essu vankvi."

Moldi sagi: "Eg vil a leyfir mr a ganga um hllina fyrir hvern mann og spyrja hvort nokkurykist mr jafnsnjallur og er a mikil glei a skemmta sr me v en eigi mun eg a til n talajarl v eg vil ekki a mla er r yki metnaarskar vera."

Jarl kvast ei mundu banna honum a a mla slkt er hann vildi og honum tti gaman a. Sangengur hann utar fr ndvegi fyrir hvern mann og spuri hvort nokkur teldist honum jafnsnjallur ar tiler hann kom fyrir ndvegismann. S lt dragast ftur af stokki og hafi breiddan feld yfir hfu sr.Moldi spuri hver s herkinn vri er ar lgi en sti ei upp sem arir menn ndvegi. orsteinn kvahann engu skipta.

Moldi sagi: " ert drjgltur ea telst jafnsnjallur mr?"

orsteinn sagi: "Ei nenni eg v a kallast jafnsnjallur r v eg kalla ig ess kvikindis lti hafasem gengur fjrum ftum og vr kllum meri."

Moldi sagi: " skora eg ig til hlmgngu rem nttum eftir jl."

orsteinn sagi: "A heldur eftir jl a mr ykir v betur sem vi berjumst fyrr og viljir egar sta."

Moldi sagi: "Ekki vil eg spilla goahelginni og er mr ekki tt um etta."

San gekk hann brott og eir allir r hllinni og stigu hesta sna og riu braut.

8. kafliN akka menn orsteini fyrir er hann tkst essa hlmgngu hendur og uru menn fegnir, drukkun glair og ktir um jlin.

Eftir jlin fjlmennti jarl mjg til hlmstefnunnar og komu eir orsteinn fyrr til hlms og settustniur vllinn. spuri jarl orstein hvar sver a vri er orsteinn tlai a berjast me.

br orsteinn undan skikkju sinni einu sveri og sndi jarli og mlti: "Hr er sver a er eg mun hafa."

9

Jarl br sverinu og leit og mlti: "Hversu komstu a sveri Ljts hins bleika?"

orsteinn sagi: "Hann gaf mr a deyjanda degi me ru gssi snu."

Jarl sagi: "Segir mr hann dauan?"

orsteinn sagi: "D hann um sinn."

Jarl mlti: "essa vari mig eigi og seg mr hversu fru ykkur skiptin."

orsteinn sagi sem fari hafi.

Jarl mlti: "Frgarmaur ertu mikill orsteinn en sver etta dugir r ei vi Molda. Mun eg snar hva a dugir," tk blrefilinn og dr svo oddurinn l hjltunum, lt san hlaupa aftur. Var r staurinn.

Jarl mlti : "Hr er sver orsteinn er eg vil gefa r. etta skaltu bera mti Molda og taka eigifyrr upp en ert binn a hggva en haf hitt til snis er ber ur."

orsteinn tk vi og br sverinu og sndist ryfrakki einn vera. Jarl ba hann f sr. Hann geri svo.Jarl laust niur hjltunum stein og fll af ry allt. Var bjart sveri sem silfur.

"etta sver mun bta Molda," sagi jarl, "en hann deyfir hvert vopn er hann sr. Fyrir v skaltu gtaa eigi veri hann var vi fyrr en hggur til hans."

9. kafliorsteinn tekur n vi sverinu og rei Moldi a me flokk sinn og mlti: "Eigi hefir svo tekist fyrra eg hafi ori seinni etta leikmt en arir heldur hefir hitt veri a eg hefi ori nokkrummnnum skjtari."

orsteinn sagi: "v seinna skaltu burtu komast sem komst sar" og sprettur upp eftir a.

Jarl bau a halda skildi fyrir orstein en hann sagi a enginn mann skyldi sig httu hafa fyrir hann:"Mun eg sjlfur bera skjld minn."

San gengu eir ar til sem eir skyldu berjast og kvest Moldi mundi segja upp hlmgngulg "veg hefi ig skora. Snum feldi skal hvor okkar kasta undir ftur sr. Skal hvor standa snum feldiog hopa ei um veran fingur. En s sem hopar beri ningsnafn en s sem fram gengur skal heitavaskur maur hvar sem hann fer. rem mrkum silfurs skal sig af hlmi leysa s er sr verur ea vgur."

orsteinn sagi: " ar liggi vi sex merkur heldur en rjr ykir mr v betur sem eg tek meira."

"Ekki er r v heiti," sagi Moldi, "fyrir v a eg hefi a oftar tt a taka en gjalda."

orsteinn sagi: "Eigi mun n svo ."

N kasta eir feldum undir ftur sr og ganga ar .

"a er vandi vor," segir Moldi, "a rj skjldu skal taka hvor og hlfa sr me ef hggnir vera eahversu er sver a er tlar a vega me?"

10

orsteinn seldi honum sveri en hann tk vi og br v.

Hann mlti: "Hversu komstu a sveri Ljts hins bleika brur mns?"

orsteinn sagi: "Ljtur sendi r kveju deyjanda degi og a me a honum tti lkastur til ahefna hans."

Moldi sagi: "Segir mr lflt Ljts brur mns og a hafir veri hans skaamaur?"

"Ekki m ess dylja," sagi orsteinn, "og muntu n vilja hefna hans og fresta eigi lengur."

Moldi sagi: "Mr ykir mikill skai a drepa svo vaskan mann."

orsteinn sagi: "a er satt a segja a eigi m geta til. a var sagt a kynnir ekki a hrast,hver gn sem r vri boin. N skil eg a vilt bera bleyior fyrir mr hvar sem fer."

"Ei skaltu ess ba," sagi Moldi, "og hgg n egar v mr er annt a drepa ig san vilt ekkianna en deyja."

orsteinn hj til hans me sveri og klauf skjld hans allan niur mundria. Moldi hj mti tilorsteins og klauf skjld hans ...

(Eyur eru sguna og hafa afritarar fyllt r msa vegu. Hr eru tvr fyllingar essa eyu, hinfyrri er handritinu Ny kgl. sml. 1714 4to.)

... og svo gekk lengi dags a ei s fyrir hvors hlutur lgri yri. En um sir var s endir eirraeinvgi a Moldi fll me ngvum gum orstr en orsteinn gekk til hallar og akkar jarl honumennan sigur me mrgum fgrum orum og virti hann n miklu framar en ur og var orsteinn arum hr miklu eftirlti hj jarli.

(Elsta handrit hinnar sari er AM 402 fol.)

Taka eir n ara skildi. Hggur orsteinn me sverinu jarlsnaut en Moldi tlar a sl vi fltumskildinum. orsteinn sr a, ltur v hendur sga svo hggi kemur utanveran ftinn og tekur afklfann, kklann og jarkann. Hopar n Moldi t feldarskauti svo hann hallast vi. v slamrarorsteinn hls Molda svo a hausinn fauk af. Var p miki af jarli og hans mnnum en egarfylgjarar Molda sj fall hans vilja eir undan halda en jarl biur menn a lta ekki n undanhlaupi.Voru eir ar allir drepnir nema einn sem orsteinn kgai til sagna hvar flgi vri f Molda. Vara heilmikill auur v Moldi hafi veri mikill hlmgngumaur og hinn mesti rningi. Fll etta fundir orstein v jarl vildi ekkert af hafa. akkai hann orsteini sigur enna og frelsi sem unnihafi sr og dttur sinni. Var n orsteinn mjg frgur af essu llu. Halda san heim til hallar.Ltur jarl stofna til gtrar veislu og drekka hana glair.

10. kaflia var einn tma er eir voru tveir tali, jarl og orsteinn, og spuri jarl hver laun orsteinn vildi hafafyrir a mikla rekvirki er hann hafi unni "og er oss orin mikil smd a r llu."

orsteinn sagi: "a viljum vr af yur iggja sem r vilji frammi lta en varla er von a vr fuma sem hugurinn stendur til fyrir mannviringar sakir," sagi hann.

11

Jarl mlti: "Raunmjg mun undir r vera hvers beiist v a skal til reiu af mr sem beiir."

orsteinn sagi: "Aukvein eru launin ef eg skal ra. a er Ingibjrg dttir yar me vlkriheimanfylgju sem henni smir og yur ti a lta."

Jarl sagi: "Fyrir lngu vissi eg a og hefur lengur frestast en eg hugi. Skal eg allt efna vi ig aeg hefi heiti en vil eg mla nokku mnu mli ar um og nu. Mun eg auka na smd v oga rir rki essu eftir minn dag og komir aldrei til Noregs."

orsteinn sagi: "v vil eg heita a vera hr rj vetur en eftir a vil eg kjsa hvort eg vil hafajarldm fyrir v mun eg sj hvort eg ykist mega halda rki ea eigi."

"Viturlega er kjri," sagi jarl, "og mun eg v samykkur vera ef Ingibjrg vill sem eg."

orsteinn kvast ei mundu bekkjast til ess ef henni vri eigi ljft. eir gengu n til tals me hana ogsgu henni sna fyrirtlan og spuru hversu henni vri um gefi en hn sagi a fair hennar skyldifyrir ra, kva sr a vel mundu gegna. Var etta n a ri gert og var bin til smileg veisla ogmrgum mnnum til boi. Stu menn a veislu til ess a loki var. Leiddi orsteinn menn burtme gum gjfum og var hann af v vinsll og vfrgur.

N situr orsteinn ar um veturinn og gtu au sr barn egar a mtti vera. Og er a eirri stundukom sem hn skyldi lttari vera l hn sveinbarn og var hann vatni ausinn og kallaur rlfur. Hannx ar upp og var allbrger og lkur hinum fyrra rlfi.

En er orsteinn hafi ar veri rj vetur sagi hann jarli: "N hefi eg hr veri alla stund sem eghef heiti og mr er hugur ."

Jarl sagi: "Ekki megum vr halda r ef vilt burtu fara og far hvert er vilt."

lt jarl ba skip me eim farmi sem orsteinn hafa vildi til Noregs og leiddi dttur sna t mesmdum miklum.

orsteinn mlti: "ess beii eg yur herra ef svo ber vi a yvar missi vi a mnir erfingjar af dtturyvarri til komnir taki lnd og lausa aura eftir yur ef eg sendi til."

Jarl segir a skuli svo vera sem hann vildi a vri...

(Erfitt er a ra hva stai hafi strri eyu sem hr er sguna. skringum Bjrns Skars vifornyri lgbkar er tvisvar vitna til Svarfdlu og kann a a vera stt ennan hluta sgunnar. rskringar eru essa lei samkvmt eiginhandarriti Bjrns, AM 216c 4to.)

Hra: Item Svarfdla: r hafi knlega haldi hr a byggum v mitt hra er inn fr (a var Svarfaardalur).

Kaldakol: Hann hafi n fari eldi og arni um lendur snar.

Les Svarfdlu:

egar essir allir eldar eru slkktir er kaldakol, etc.

(Hr fylgir eyufylling r handritinu Rask 37. Kaflatal er eins og ar.)

12

Eftir a bjst orsteinn til brottferar og fylgdi jarl honum til strandar.

Hann mlti vi orstein: "Svo kve eg a ori sem hafir hr mestur maur komi Gautlandsan eg til vissi. Get eg a vi munum ei oftar sjst og er a mikill harmur a missa n af ttjruvorri en alls staar muntu mesti maur ykja hvar sem fer og uppi mun nafn itt mean heimurinner byggur og far heill og vel."

Eftir a skildu eir og hlt orsteinn skipi snu norur til Noregs og kom a hausti Naumudal. Ogsem orgnr vissi komu sonar sns fr hann mti honum og var ar hinn mesti fagnaarfundur.Bau orgnr syni snum heim me konu hans og alla fylgdarmenn. Var ar ger hin besta veisla og ahenni var mest til skemmtunar haft a orsteinn sagi fr ferum snum og hreystiverkum. Mtti arheyra mrg afreksverk hans. orgnr frtti mjg a um rlf son sinn, hversu hann hefi varist mt Ljti.

En orsteinn sagi allt sem fari hafi: "tti mr sem eg mundi vera yfirbugaur af Ljti," sagihann, " hann hafi fellda alla menn mna utan tlf en eg var sr og hlfarlaus fyrir honum."

orgnr mlti: "Mjg var sem eg gat til a mundir f ig fullreyndan fyrir Ljti bleika og hefurmjg a svorfi fyrir ykkur bum. Mun eg n auka vi nafn itt sem siur er til vi strmenni ogmun eg kalla ig orstein svarfa og gefa r a nafnfesti b enna og b og ar me umr au er eghefi haft yfir Naumudlum. Er eg n mjg a elli kominn og ei fr til umsslu en virist mr vel tiless fallinn fyrir hvervetna sakir."

orsteinn akkai fur snum me mrgum fgrum orum og var me honum um vetrin.

En a vori komanda tk hann vi bi og umsslu og gerist brtt vinsll og gur forstjri. Hann ttiannan son vi konu sinni en rlf og var s nefndur Karl og sem hann eltist gaf fair hans honumauknafn og kallai hann Karl hinn raua. Dttur ttu au er Gurn ht (ea rarna). ll voru brneirra efnileg.

13. kafliTveim vetrum sar en orsteinn tk vi bi tk orgnr stt og andaist. orsteinn lt efla haug oglagi ar fur sinn og miki f hj honum. San drakk hann erfi eftir fur sinn og bau til mrgustrmenni og a henni liinni leysti hann alla menn t me gjfum v hann var hinn mestirausnarmaur. tti hann og gntt fjr san er hann felldi Ljt hinn bleika og eignaist allt hans gss.

ar eftir bj orsteinn nokkur r a furleif sinni og x meir og meir viring hans. En er hannhafi lengi bi tk Ingibjrg kona orsteins unga stt og l ei lengi ur hn andaist. ttiorsteini a hinn mesti skai sem von var a. Lt hann leggja hana haug hj fur snum. Harmaiorsteinn hana mjg og bar ar ei yndi san og fstist brott aan fyrir essa skuld. Hfu margirtignir menn Noregi fli ul sn undan ofrki Haralds konungs hrfagra og fru sumir vestur um haftil Hetlands og Orkneyja og byggu ar en margir fru til slands og tk a n a vera mjg albyggt.Og fyrir v orsteinn ttist ei vera varhluta skuldalkningar og hlni a Haraldi konungi, ess ogannars a hann undi ei eftir daua konu sinnar, bj hann skip sitt til slandsferar. Brn hans voru fullrosku. Rst Karl hinn raui til ferar me fur snum en menn segja hann sendi rlf sonsinn til Gautlands og a hann hafi teki ar rki litlu eftir daua Herraus murfur sns og aukiar kyn sitt.

13

Ljtur hinn bleiki hafi ttan son ann er Hafr (Snkollur) ht. Hann var vkingur og er orsteinnsvarfaur var binn til slandsferar og var a rstafa eignum snum kom hann til bjar orsteins oghertk aan rrnu dttur hans og rndi f miklu. En er orsteinn kom heim vissi hann ekkihvert Snkollur hafi haldi og var ei af neinni eftirfr. Hlt Snkollur san vi rrnu og tti vihenni tv brn. Verur fr eim sagt sar sgunni.

orsteinn lt haf eftir etta. Byrjai honum seint og bar norur fyrir sland og tku land vestanvertvi Eyjafjr og ru skipi snu til hlunns.

14. kafliHelgi hinn magri son Eyvindar austmanns Bjarnarsonar Hrlfssonar fr nu bj a Kristnesi Eyjafiri. Hann var hfingi yfir llu v hrai og mikils virur. Hann hafi komi t hinga vestanum haf. Var hann uppalinn Suureyjum og san rlandi af murfur snum Kjarvali rakonungi.En hann var Suureyjum a fstri var hann sveltur og s ei honum hold og sem fair hans ogmir komu ar klluu au hann Helga hinn magra. Helgi var prmsigndur og tri Krist og kenndivi hann b sinn en ht hann r til allra strra. Helgi tti tvo sonu, Hrlf og Ingjald, og einadttur er ht Ingunn. Hana tti Hmundur heljarskinn.

En er Helgi fr tkomu orsteins rei hann til skips me marga menn og bau orsteini til sn. Var mjg komi a vetri. orsteinn tk essu boi me kkum og fr heim til Helga og voru eirorsteinn og Karl me honum um veturinn gu yfirlti en hsetar vistuust ar nrri um fjrinn.

15. kafliUm vori ba orsteinn Helga vsa sr bsta.

Helgi mlti: "Mjg er n albyggt um hra og veit eg ei annarstaar numi en dal eim er liggurupp land fyrir utan Hrsey. Er a miki hra. En ar hefur teki sr bsta Ljtlfur goi er t komaustur Sandvk me Hrgeiri hvta Hrappssyni frnda snum" - en svo voru eir skyldir a Hrgeirvar brir Alreks fur Ljtlfs - "og a tla eg hann muni vilja helga sr dalinn og verja hann fyrirbsetu strmenna."

"Ei munum vr a v fara," segir orsteinn.

Og eftir etta fara eir orsteinn og Karl me snum mnnum t til dalsins og tku menn a efna sr tilbja. Byggi orsteinn sr ar b sem hann kallai a Grund en Karl hinn raui tk sr bsta aKarls. Fr hann san landa milli hvert sumar en hlt vallt b. etta var eim megin r erLjtlfur tti ei bygg en a ht a Hofi er hann bj. Honum lkai strilla agerir eirra orsteinsog Karls og amaist vi eim. Gerist hr af vinskapur eirra millum.

a var einn tma er orsteinn hafi fari a skja varna sinn en Karl son hans og fylgdarmenn eirranokkrir voru a skgarhggi dalverpi einu litlu. Voru menn gervir af hendi Ljtlfs a ra aeim. Ht s Bjrn digri er a eim fr me marga menn en ar voru ei hj eim utan bolaxir eirra oghfu menn ekki vopn nema lurka og brust me eim.

(Styttri eyufylling er handritinu Lbs. 266 fol.)

orsteinn svrfuur, son Raus ruggu, tti Hildi rinsdttur, eirra son Karl raui. eir fegar fru tilslands, nmu Svarfaardal og bjuggu Grund. Ljtlfur goi bj a Hofi. Amaist hann vi orsteiniog brust eir sem hr segir. Karl geri b a Karls.

14

11. kafli... og hfu menn engi vopn nema lurka og brust eir ar. Voru sumir drepnir en sumir lamdir. arfllu sautjn menn. ar heitir Stafsholt san en dalurinn Deildardalur. Uni hlt til liveislu ar semLjtlfur var en eir brur ar sem eir Karl og orsteinn eru, v Uni er jafnskyldur Ljtlfi semeir brur orsteini og er ess sar geti sgunni.

N er a segja hverjir til lis snerust me orsteini: lafur r lafsfiri, Hinn r Hinsfiri, eirvoru brur og Svarthfi ... er drukknai og heita ar Svarthfasteinar er hann drukknai, vSiglunes a ar rak segli, v Siglufjrur a ar rak siglutr. Hinn tti son er Svarthfi ht.lafur tti tvo sonu, r og Vmund. essir hnigu allir til lis vi Karl hinn raua og margir arirgfugir menn.

S maur bj dalnum er Hskuldur ht. Hann var lgmaur. ar voru jafnan ing og m enn sj armerki. Hann tti ann son er gmundur ht. essir hnga enn til me orsteini og Karli og slkir bgjaeim Ljtlfi og leggja undir sig allan dalinn rumegin v var dauur B. digri, afi Ljtlfs.

orsteinn garpur fr n millum fjalls og fjru og lagi undir sig allan dalinn rumegin r. Hann fer tilfjalls og gerir ar kennimark sem hann kom framast og braut ar sundur kamb sinn og kastai niurkambsbrotunum og ltur eftir silfur remur stum, hlfa mrk hverjum sta, og er s rimi kallaura Kambi. Og nefnir orsteinn sr votta og fyllir hann me v dalinn sr til vistar og gaf af sr nafnog kallai Svarfaardal.

En ftt hefi veri me eim orsteini og Ljtlfi var n dtt efni komi svo a eir leggjaflag me sr, einn orsteinn, Ljtlfur, Nefglita og Brur greypur fr Hrauni og orkell Skeggjasonaf Skeggjastum og gmundur Hskuldsson. a var flagsger eirra a eir gera skip og hafa nni og veia fyrir hvers manns landi fiska. etta var krt fyrir Hskuldi lgmanni hversu eir tluua fara. Hann sagi a land skal taka fjrung veiar ar sem eir veiddu, og sgu engum til og tkua hrafnar. En menn hfu ei heldur en ur og ttust eir gjalda mundu lits sem Hskuldurhafi dmt.

tku eir upp leika dalnum og vildu reyna knleik sinn og var Karl knstur. x n sundurlyndi dalnum af nju.

12. kafli enna tma kom s maur dalinn er Grs ht og fyrr var geti. Hann var nkominn t og fer hann tilvistar me Ljtlfi frnda snum og var ar um veturinn. Um vori fr hann til Steindyra og setti arb saman og hafi mjg skapast um byggir san mean hann hafi burtu veri. Uru flestir a leitatil vinttu ar sem voru arir hvorir, orsteinn ea Ljtlfur.

N leitar Grs ar til sem orsteinn er en hann tekur honum ekki fljtt en sagi ef Grs kynni hfsitt a hann mundi ekki amast vi bygg hans "en er mr lti um bygg frnda Ljtlfs essumegin r."

(Hr er eya, lklega ekki str.)

Grs var vel til sgeirs raufelds.

15

sgeir hafi selfr a sumar ... hafi kona hans ar umsslu bs og smalaferar.

S atburur var a hn var lttari smalaferinni og fddi sveina tvo Vatnsdalshlmum eim erVihlmar htu. Heim kom hn me sveinana um kvldi og tk Ingvildur dttir hennar me eim ogvann sveinunum og fann a rum blddi og hafi ar komi vi krklykill er hn hafi haft sr.

a var henni munni er hn s etta: "Sj ben markar spjti spor."

essir sveinar vaxa ar upp og ht s orleifur er benina hafi fengi en hinn lafur.

Eftir etta fer Grs af landi burt og var um veturinn rndheimi. En eftir um vori bj hann skip sitttil slands og gekk honum ei lengra en t til Niarss og l ar um stund. Kona kom til fundar vi Grsog hafi tv brn meferar og beiddi Grs a hann mundi flytja brnin til slands.

Hann sagi: "Hva eiga brnin ar?" segir hann.

Hn kva murbrur barnanna v hrai sem hann tti b "og heitir orsteinn svrfuur."

Grs mlti: "Hva heitir ?"

"Eg heiti rarna."

"Ei mun eg a gera vitnalaust," sagi Grs.

Hn vatt undan yfirhfn sinni kefli og seldi honum. Voru ar mrg au or er kennd voruorsteini svrfui.

"Frekur mun r eg ykja til fjr," sagi Grs.

"Ml og slkt er vilt," sagi hn.

"Fjgur hundru silfurs," sagi hann, "af allgu silfri og skaltu sjlf fylgja brnunum."

"ess er ekki a leita a eg fylgi eim en greia mun eg f a sem beiddir."

Og sagi hn honum nfn barnanna og ht sveinninn Klaufi en mrin Sigrur.

Grs mlti: "v ertu svo dleg orin af svo gum ttum?"

Hn sagi: "Eg var hertekin af Snkolli Ljtssyni og hann brn essi vi mr. San rak hann migfr sr nauga."

egar gaf Grsi byr er hann hafi brn essi skip teki og sigldi til slands sama s sem hann varvanur. Og egar hann var landfastur fri hann af hendi bi brnin svo engvir vissu fyrir hans komu. v kvldi kom hann Grund til orsteins og tk hann forkunnar vel vi honum og kom a mest tila Karl son hans hafi utan fari v mli er Grs hafi utan veri og vildi hann spyrja a ferumhans. Grs var fr heldur. orsteinn spuri hvort hann hefi yngd nokkra.

Grs sagi a honum kvast ei ykja rvnt a honum tti nokku a um tiltekjur hans "v eg hefiflutt hinga systurbrn n tv."

16

"Hversu m a vera?" sagi orsteinn, "og geng eg ekki vi frndsemi eirra vitnalaust."

snir Grs honum kefli og kennir orsteinn ar or sn langt hafi veri san.

Hann sagi : "Lti mun eg a essu gera kvldlangt en vi mun eg ganga frndsemi barna essara."

Um morguninn er eir stu undir borum ba orsteinn fra sr brnin og geri hann meyjunni annykk a hn grt egar en sveininn lk hann miklu harara og agi hann.

Grs mlti: "N ykir mr sem hafir vi gengi frndsemi barnanna."

orsteinn mlti: "r tla eg brn a annast og fulla flgu me. Eg mun lta fylgja meyjunni tuttuguhundraa en me sveininum fjra tigi hundraa."

Grs sagi: "v gerir svo mikinn mun barnanna?"

orsteinn sagi: "Kjs vi ig og annast hvort vilt."

steypti orsteinn silfri r sji en Grs taldi sr fjra tigi hundraa. orsteinn lsir kaupi me eimundir votta og ba Grs byrgjast fyrir Klaufa or og verk. Grs kvast vildu rlka Klaufa. orsteinnkva a vel vera ef hann kmi v vi. Fer Klaufi heim me Grs. Var hann tvvetur en Sigrur fjgurra.

13. kafliN verur ess a geta hversu Ljtlfur lt laust skipi fyrir Karli a sem eir ttu bir saman. Enskip a hafi gert veri uppi Tungunni og var ar hggvinn viurinn v ar var skgur ykkur. Entil kjalarins var hf eik s er st niri Eikibrekku fyrir ofan Blakksgeri, og fru eikina ski asem suur er og ofan fr Grund og l hn ar vetur og er a kalla Eikisk san en skip a varkalla slendingur. En er skipi var algert var a frt ofan eftir sum um veturinn gegnt Hofi og ltuar standa skipi og skoruu. Heitir ar Skorumr san og v skipi hefir Karl utan fari.

S maur var vist me Ljtlfi er rur fangari ht.

Ekki hefir gerst til tinda dalnum san Klaufi kom og til ess n er komi sgunni og er Klaufi n ellefta vetur.

a var til nlundu a rur fangari bau Klaufa til glmu me ragmli og var s maur sendur tilKlaufa me rnakefli er Heklu-Skeggi ht en Skeggi var vinur Klaufa. Hann tk vi keflinu ogvarveitti. En um morguninn kallar Klaufi til xar vi Grs og fkk ei fyrr en hann gnai honum til. fer hann Grund og rst um vi orstein frnda sinn hvort hann skyldi glma vi r.

orsteinn sagi: "a vil eg a rir sjlfur. Er r kunnigra afl itt en mr."

Klaufi sagi: " eg s ungur aldri er mr leitt a liggja undir ragmli rls ess og vil eg a farir me mr og prfum hversu gengur."

orsteinn sagist a mundu veita honum og eftir a stefna eir fjlmennan fund a Hofi v rurvill hvergi glma nema ar og fylgja eir Klaufa, Grs og orsteinn. eir takast fangbrgum og glmalengi ar til ambtt ein kom stofudyrnar og kallar etta ambttafang er hvorgi fll og ba kyssastog htta san. Klaufi reiddist vi etta og tekur r upp bringu sr og keyrir niur fall miki svo

17

allir tluu hann meiddan. Eftir a gyrir Klaufi hann svo fast a hlt vi meisl. Kerling ein sat stofuhorni og lt allvel yfir essu verki.

Grs mlti: "Nafn mun eg gefa r Klaufi og kalla ig bggvi og skaltu hafa glfa a nafnfesti."

rur komst til bekkjar me fulltingi annarra manna.

drfa menn t og er Klaufi kom t mlti hann: "Illa kann s feginn a vera er hann ltur eftirhandagervi sna hann iggi ara."

Gekk hann inn stofu og s hvar rur sat. Hann fri xina hfu honum og fkk hann bana.Klaufi gekk t egar. orsteinn spuri v xin vri blug.

Klaufi mlti: "Eg bannai ri a bja fleirum mnnum fang."

uru menn egar vsir vgsins og leituust um hver svara tti skinni en Grsi brust bturnar oggalt hann sex hundru silfurs. Fru menn n heim og var kyrrt a sem eftir var vetrarins.

14. kafliessa menn nefnum vr til sgunnar: Hvar orvaldsdal og sonu hans Vigfs og orvald. S maurvar undir hans vernd er Hrani ht. Hann bj Birnunesi. Hann var brir Birnu er Birnunes er vikennt en orkatla hin gamla var mir Hrana er Ktlufjall er vi kennt v Helgi hinn magri deyddihana ar og kl hana hel svo hann sat henni ar mat ar til hn d.

S hinn sami Hrani bau jafna mikinn bnda eim er bj Hellu og rarinn ht. Hann beitti uppengjar hans og akra. En fyrir v a rarinn var skyldur mjg Klaufa sendi hann honum or og ferKlaufi egar inn anga og fundu eir Hrana akri rarins me f sitt og sat hann hesti snumme alvpni. En er Klaufi fann hann skir Klaufi egar a Hrana vopnum svo hann hefur ekki a geranema hefjast undan ar til er hann fkk bana. ar heitir san a Hranarki er hann var veginn.

Heim fara eir rarinn og Klaufi v eir vilja gera flgufll Grsi brautvistinni. En er Klaufi frheim fann hann mann og rei s hrossi Grss og drap Klaufi hann. S maur ht rn og var hskarlHskuldar lgmanns, nfrndi hans. N fr hann og mtti Grs honum og spuri v x hans vriblug og kli.

"Mat minn vil eg," sagi Klaufi, "en ekki hiri eg um etta."

A linu matmli Klaufa ra tlf menn a gari. Kenndu eir ar orstein svrfu og me honumHvar r orvaldsdal og mla eftir Hrana. Grs var til andsvara og galt hann tlf hundru fyrirvgi hans Hrana. ann tma kom Hskuldur lgmaur og heimti fyrir vg frnda sns og var Grsa gjalda sex hundru fyrir vg Arnar.

San fru hvorirtveggju heim. En Klaufi var n miklu verri viureignar en ur og hlt Grshrddum en ei a sur kvaddi Grs hann til fiskiveiar na og fer Heklu-Skeggi me honum. Hrlfurtti hlfa na og veiina vi Grs. En er Klaufi kom til og Bjrn hskarl Hrlfs greindi egar ,v Klaufi vildi hafa alla na til veiarinnar. Bjrn hleypur Klaufa veran og tlar a fella hann t na v hann var bi mikill og sterkur. En Klaufi leitar n eftir en Bjrn undan og finnast me v aKlaufi drepur Bjrn og fer san heim. Og brtt kom Hrlfur nefglita og beiddi bta fyrir Bjrn ogvar Grs enn a gjalda sex hundru silfurs.

18

15. kafli essu sumri bj Grs skip sitt til utanferar.

Klaufi spuri: "Hver skal hr fyrir bi sj mean?

Grs mlti: "r hef eg a tla," sagi hann.

"Ei tla eg a ," segir Klaufi, "v eg vil utan me r."

Grs fer n og hittir orstein svrfu og spyr hversu me slku skal fara.

orsteinn segir: "a legg eg til a flytjir hann v hann alla kynsl austur ar. tti mr af vlklegt a hann mundi ekki fsast t hinga."

Grs tk essu vel og var Klaufi fer me honum.

orsteinn ba frtta af Karli syni hans "v langan tma hefur ekki frst til hans."

N hldu eir skipi til hafs og komu til rndheims. Var Grs ar um veturinn en um sumari bj hannskip sitt til slands og gekk ei lengra en til Niarss, lgu san t undir Slskel og gaf nst byr aftnorri og mlti Klaufi me allillu skapi a eir mundu sigla suur me landi.

Grs sagi a afglapi s skal ekki v ra "a eg sigli svo langt afleiis."

Klaufi svarai: "Svo skal sigla sem eg vil ea siglir aldrei han lfs."

Og Klaufi var a ra og sigla n suur me landi ar til eir koma a einum hlmi. ar lgu tv skipog voru ngvir menn . eir hlupu upp anna skipi.

Klaufi mlti: "Segu Grs hver skipi essu hefur strt v hr eru rnir r er segja."

Grs kvast ei vita a.

" veist a," sagi Klaufi, "og skaltu vera a segja."

N verur Grs a segja hvort hann vill ea ei en svo segja rnir: "Karl r skipi a rnar voru ristnar."

Hljp Klaufi egar bt og reri a landi. Svo var hann reiur a hann rak xi sna jr niur svost hamri. reif hann upp mikla kylfu svo a ngvum sndist hn vopnhf nema honum einum.eir heyru mannaml miki og komu ar a a tlf menn voru bundnir en fjldi manns var ar hjog leystu menn r bndum og var hver hggvinn sem leystur var. eir menn sem bndum voru varKarl hinn raui og hans flagar. Einn maur gekk mest a berbrynjaur a hggva flki. Hann reiddisver um xl, alleigulegt. ar sneri Klaufi a eim manni og spuri hver hann vri. S maur svaraiallstrmannlega og kva hann a engu skipta. Klaufi sneri a honum og bari bar hendur ... allvela hlaupa. Fer Atli nokkura hr. Svo ht vkingur sj er barist hafi vi Karl.

En er Klaufi ni til hans hlfi hann honum ei heldur en rum og gekk af honum dauum, tksan sveri og hj tvr hendur allt til ess er Grs kallai htt og mlti: "Klaufi, Klaufi, kunn hf itt."

19

gerist Klaufi svo knr a hann gat ei valdi klumbu eirri er ur bari hann me. eir Karl vorun leystir. Var ar mikill fagnafundur.

Um vori eftir fara eir Grs og Klaufi herna og eru vkingu rj sumur og fengu jafnan sigur. Og er eir leggja af hernainn halda eir til Noregs og sigla rndheimsmynni og eru ar svo um veturinn.

En um vori ba eir Klaufi skip sitt til slands og fru v skipi Karl og gmundur. Koma eir r stvar sem eir Grs ttu vanda til og lgu skipi undir Melshfa og fru allir heim Grund ogfengu ar gar vitkur.

mlti Grs til orsteins: "Misjafnt vera farir til manna."

Klaufi mlti: "Kenn r a ekki skrfan er veldur engu um en Karl m ar nokku af segjame hverjum atburum hann er heim kominn."

Karl sagi sem fari hafi. orsteinn akkai Klaufa frnda snum.

Vel samir a segja fr yfirlitum Klaufa. Hann var verrar handar og fimm alna hr. Armleggi hafihann bi langa og digra, kinnur miklar og reklegar greipur. Hann var teygur og ennisbrattur,mjg munnljtur og nefltill, hlslangur og hkumikill, skolbrnn og skarpleitur, lgu httkinnarbeinin. Manna var hann svartastur, bi brn og hr. Hann var opinmynntur og skgu tvrtennur fram r hfinu og allt var hann a liti sem hann vri krepptur og knttur.

N fara eir heim Grs og Klaufi og er hann n tjn vetra.

enna vetur bar ekki til tinda nema a a maur kom til Hofs eitt kvld s er Ski var nefndur.Hann hafi stokki undan annars manns nau, ess er orgrmur hinn gri ht. Hann bj slandi Skagafiri. Ski ba Ljtlf veita sr traust nokkurt. Ljtlfur kvast mundu veita honum fyrir sakirUna frnda sns. Ski bar rls nafn. Ei bar hann a nafn af v a hann hefi til ess tt ea eli.Hann var manna mestur og frastur. Ljtlfur skipai hann fyrir verkstjra og mannaforri.

Um vori eftir kom orgrmur vestan me rj tigi manna a vitja essa manns og smdu eirLjtlfur svo og orgrmur a Ljtlfur galt f fyrir a hann hafi haldi Ska um veturinn ogklluust sttir og hafi orgrmur me sr rlinn a sinni v a Ljtlfur hafi fmennur heimaveri. koma sex tigir manna til mts vi Ljtlf og snr hann mlinu llu til heimsknar. ettavoru r Hrlfs nefglitu og krepptu eir svo a orgrmi a hann var a selja Ljtlfi sjlfdmi og ltlaust bi f og rlinn og fr heim vi a.

16. kafliA linum vetri er menn voru voringi Hskuldsstum var mnnum virtt mjg um komu Karls.

gekk Grs til tals vi Ljtlf frnda sinn og mlti: "Vel samir n a tala um launin skipsins viKarl hinn raua v n eru margir gir menn vi."

Ski var ar vistaddur og mlti: "Hygg a v Grs a leggir a eina til me mnnum a s eiverr me mnnum eftir en ur."

20

Og eftir a spyr Ljtlfur Karl eftir hva hann vill leggja a launum fyrir skipi a eir ltu gerabir saman.

Karl mlti: "Eg hygg a megir ar engvar heimtur fyrir hafa v bast mig ra verinu."

Grs mlti: "Gott tti oss hr a gera Ljtlf r a vin og leggja fram f nokku."

Karl mlti: "Ekki mun fram koma fyrir n or og einskis annars a essu sinni."

Og svo var. En eir frndur, Karl og Klaufi, heimtu a Grs fjgurra vetra forgift og greiddi hannflgu hans og fengu eir honum land til bar og ekki skildu eir um byrg verka hans aan frog fr hann byggum til Mela og sat ar um sumari.

voru lgrttir t Tungunni og rku fi til rttarinnar fegar tveir r Teigsfjalli. Ht annar Bjrnen annar Sigurur og mislkai Klaufa fjrreksturinn v hann tti eina me og lkai honum illa erhn var elt afvega. Og er eir komu gegnt honum hljp Klaufi til allillu skapi og drap ar hvorn semkominn var og fr me a til rttanna og mtti ar Karli frnda snum og hlupu eir rttargarinn.Ljtlfur spyr hva hann si til eirra manna er f rku.

Klaufi sagi: "S eg um stund hvar eir rku fi en n far og vit hvar hvor hefir staar numi."

var vst a Klaufi hafi drepi ba. Eftir etta var Klaufi laust a lta Melaland og fkk Karlhonum n aftur ara jr og tuttugu hskarla og reistu ar b fyrir noran na upp dalnum ar semn heitir Klaufabrekkum er ht fyrst Klaufanesi v a st fyrst niur vi na og tti arkominn illa v mjg bar hann strum, sem sar bar raun . Og eftir etta gerist fullur fjandskapurme mnnum dalnum.

eim vetri vnti hvorutveggi sr lis noran r dalnum af snum frndum, Kolbeinn og Uni, v asundurykki eirra var sem mest en fyrir frst a au misseri og var kyrrt a kalla dalnum.

En a linu sumri ba Grs konu til handa sr, Sigrar Klaufasystur. orsteinn svrfuur var ar tilandsvara og veik hann llu til Klaufa. fr Grs a finna Klaufa og ba hann konunnar.

Klaufi svarai skjtt: "Mun ei hraust kona illum manni gefin en lt eg a mitt r sem frndurhennar vilja fyrir sj."

Grs mlti: "Koma muntu til bos mns ef eim snist a gifta hana."

"Koma mun eg vst," sagi Klaufi.

Og san var essu keypt og var Ljtlfur ekki vi essa rager. N var boi bi Grund og komekki margt manna en var sem mest vinfengi eirra Ljtlfs og sgeirs raufelds v a Ingvildurfagurkinn var frilla Ljtlfs og var ngum boi fr Brekku. Var mnnum skipa sti Grund. Stuallir hinir eldri menn annan bekk en orsteinn svrfuur og Karl son hans og Klaufi frndi eirra annan.

Grs tk til ora: "Vel samir a svo gu samsti a tala mest a eftir megi hafa og strengja heitea taka sr jafnaarmenn."

orsteinn sagi a viturlega til lagi "og mun aan jafnan margt koma sem Grs er."

21

Ei a sur halda eir essu tali og hf Karl hinn raui a fyrst og tk sr jafnaarmann Ljtlfgoa og strengdi ess heit a hann skyldi hafa heimila ragmli hendur honum riggja vetra fresti.Grs tk sr jafnaarmann og nefndi til ess Ska og strengdi ess heit a hfa hfn sem hannvildi hvert sinn er hann sigldi landa milli. gmundur sagist eigi mundu sigla lengra en um veranhroftann. Klaufi tk sr jafnaarmann laf sgeirsson og strengdi ess heit a koma smu rekkjuIngvildi fagurkinn n vilja Ljtlfs goa.

Grs mlti: "Ekki vita slk or ltils og ekki mundu reklausir menn slkt tala og ltum etta n ei aengu vera og frum egar t Brekku eftir Ingvildi fagurkinn og setjum hana brbekk hj Sigri."

eir gera svo, standa upp tjn saman og ganga t til Brekku. Grs settist tal vi Ingvildi og rhildimur hennar en eir Karl tala vi sgeir bnda og bu au ll samt koma suur sar dagsins ogfru eir heim fyrir og mttu eim manni fyrir heima er rur gapa ht.

Grs gekk a honum og mlti eyra hljtt: "Allillt er a a hann Karl er svo matspar a hann bur eislkum mnnum sem ert. Far n til Hofs og svo muntu ei hafa ar verri vitku ef segir hva hrer rager."

rur hljp egar. Karl ekkti egar a maurinn hljp fr veislunni og ba hlaupa eftir honum ogelta hann en hann hljp na undan og ltti ei fyrri en hann kom til Hofs og sagi hva leikum var.Ljtlfur br egar vi og safnai a sr mnnum og rei vestur yfir na til Brekku.

Maur s var ti Grund er hj eldivi. Hann hljp inn og sagi a tuttugu menn riu yfir na og tilBrekku. standa eir upp tjn saman og fru t til Brekku og uru vi a varir a margir mennvoru hsunum en byrgar dyr. kom Karl og beiddi Ljtlf t ganga. heyru eir hltur mikinninn binn er au hlgu Ingvildur og Hrlfur nefglita. Ingvildur fagurkinn gekk fyrir dyrnar.

gekk Klaufi upp a dyrunum og kva vsu:

Hygg eg a heitiHrlfur nefglita,s bur Klaufakvon a verja.Munattu Bggvirbrar njtanema Nefglitunmir lfi.

Og enn kva hann:

Hlr mest a vHrlfur nefglita,nrgi er greppigjldum etta.

gekk Karl hinn raui a dyrunum og kva vsu:

Veit eg a seggir stu,slkt er minnilegt, inni.Rir s er lof leiirLjtlfur fyrir skjta.Brims get eg enn a msir

22

eldskerandar veri,hltur skal herinjtumhegna, brgum fegnir.

17. kafliKarl br sveri og setti dyrustafinn og nefndi sr votta og heimilai ragmli Ljtlf goa erhann vildi ei t ganga og fyllti svo or sn er hann hafi tala Grund.

Hann bau Ljtlfi enn tgngu "og munum vr ganga fr dyrunum," sagi Karl.

Ljtlfur vill ei t htta mnnum snum og fr Karl heim og stu eir a boinu. Eftir a fr hver tilsinna heimkynna. Var kyrrt dalnum ann vetur.

En um vori eftir tluu hvorutveggju til lis vi Una og Kolbein sem eir hfu hi fyrra vori.Ljtlfur var fyrri binn en Karl og fru synir sgeirs me Ljtlfi. spuri orsteinn svrfuurKarl son sinn v hann lti svo seint vi um ferina. Karl kvast ei hira eir brytu snj fyrirhonum um heiina. ann tma hafi sgeir fari upp dalinn a rja gemlinga. Og n fer Karl tilheiarinnar og kemst ei lengra en upp heiina. var a til tinda a Klaufi fll af baki. drpueir hross eitt er laust hljp me eim og flgu af skinn og ndu um Klaufa og bundu hann um vertbak hrossi og sna vi a ofan eftir dalnum og fundu sgeir fyrir nean Vatnsdals. sgeir spuriv eir fru svo hverft.

"Sj mttu," sagi Karl, "a vr frum hr me Klaufa veginn."

"Ei er a illa," sagi sgeir, "v hann hefir mrgum manni mikinn jafna snt mean hann lifi."

Karl sagi: "Ei arftu a hrsa v svo mjg v a n skaltu lta lf itt ea fastna Ingvildi dttur naKlaufa vegnum."

a kjri sgeir a rtta fram hndina og n sprettir Karl til handar Klaufa og verur sgeir ar ataka og fara festar fram.

kom kvelingur r hinni:

Ml er meyjar hvlu,mjg emk sngglega hggvinn,flgur fam mr eigifgur drs, gala mgrum.Munat oss um r essa,a kvu hj, batna.Rtt, ann er reisa ttu,raukinn, hana inni.

mlti sgeir: "Segir Klaufa dauan?"

Karl svarai: "a segi eg ei. En a sagi eg a hann vri veginn."

sgeir sagi: "Vi v tti eg ekki gert a frir me prettum ea rkrkum ea lygi."

23

"Eigi laug eg," sagi Karl, "tt eg segi hann veginn v a er sagt vegi sem reitt er."

Og n fara eir ofan til Brekku og frir Karl au eina sng, Klaufa og Ingvildi fagurkinn, en sgeirhafist vi upp dalnum mean etta fr fram.

18. kafliN halda eir vestan eftir ingi Ljtlfur og hans menn og hafi orgrmur hinn gri mjg veri mt eim Ljtlfi og Una. Og n koma eir dalinn ann tma er eir Karl og Klaufi fara nean mekonuna. sgeir var kominn fr me Ljtlfi og hafi sagt honum a sem hafi gerst meaneir voru vestur. N fara eir Ljtlfur yfir na hj Teigarhfa en eir Karl og Klaufi nean eftireyrunum a Urarhsum. Var Ljtlfur vi rtugasta mann en Karl vi fimmtnda mann.

Karl hrpai miki Ljtlf og ba hann heyra til ess er hann talai: "Hr er Ingvildur frilla n frme mr."

Ljtlfur ltur ei sem hann heyri og fer heim vi svo bi. Var Karl me Klaufa svo a voru um aalmli um dalinn a Karl bri gishjlm yfir Ljtlfi en m kalla kyrrt um sumari.

Geta verur ess hversu fr me eim Una og Kolbeini, a Uni hlaut a er eir deildu um v allirvoru mti Kolbeini. Og svo var Kolbeinn reiur a hann stkk skip og sigldi haf og braut skipivi klett ann er liggur tnorur undan Grmsey og tndist Kolbeinn ar og er eyin vi hann kenndog kllu Kolbeinsey. En Hjalti situr ar eftir og minnkar ekki viring sna.

Um hausti eftir tkst deila me eim Klaufa og Ljtlfi. tti Klaufa menn Ljtlfs skilsamlegareka f eirra orsteins svrfuar og Karls. Klaufi ba Karl fara upp dalinn til rttanna en Karl kvastvera a fara t strnd til rtta. Klaufi rur upp eftir dal en Karl t strnd.

Ekki er sagt fr ferum Klaufa fyrr en hann kemur upp a Krkamelum gegnt Brfellshsum og ar erhann fyrir fjallmnnum vi vai. N er fi reki a vainu en Klaufi ver vai og er vi fimmtamann en rttamenn margir og tekst ar bardagi en lgrttin var Hringsstum og bj ar Hringur.Hann sr a f dreifist ar vi na og hleypur heiman me tunda mann og komast eir ei yfir na va Klaufi rst mti og var kominn a honum berserksgangur og berjast eir n fyrir austan na. ann tma kom Ljtlfur a me rija mann og snr a me Hringi. Klaufi ltur n sem ekki sanna a skja en Ljtlf og hopar Klaufi n undan t na og berjast eir n miri nni. essubili ra nu menn utan eftir eyrunum hvatlega. Var ar kominn Karl hinn raui.

Hann kallar htt: "Klaufi frndi kunn hf itt."

Klaufi mlti: "Illra heilla komstu n v a n hefi eg sigrast og drepi Ljtlf ef hefir ei komiog hefum vi einir ri dal essum."

"a skaltu ei mla frndi," sagi Karl, "v a Ljtlfur marga frndur gfga um allt sland ogmundum vi sitja fyrir afarkostum ef honum vri nokku til meins gert og sel honum n sjlfdmifyrir allan saman jafna ann sem hefir gert honum."

Klaufi reiddist og kvast a aldrei skyldu gera. Eru eir n skildir og var Hringur fallinn ogfimmtn menn arir og skildu vi svo bi.

24

19. kafli essu sama hausti sttu eir litgrs brur r Brekku, synir sgeirs, upp Klaufahl er mireirra sendi eftir og komu eir heim Klaufanes er eir hfu stt grsin og vildu finna Ingvildisystur sna og lgu niur ti baggana mean eir dvldust. Var anna verja en anna ht mikil. kemur Klaufi a og saxar sundur baggana me pli og gekk burt san. En er eir brur komu tsu eir a belgirnir voru ekki tiltkir og fara eir heim og mta mur sinni. Hn spuri v eirhefu ekki me a fara.

var orleifi vsa munni:

Belg hj fyrir mrBggvir snggvanen fyrir lafil og verju.Svo skal veraef vr lifum b(rur).vi bl binnBggvir hggvinn.

a var eitt sinn a Ingvildur fagurkinn settist kn Klaufa og var vi hann allbl og ba hann lofa sra fara ofan til Brekku kynni og kvast ei lengur skyldu burtu vera en hann vildi og ba aHeklu-Skeggi skyldi fara me henni. Klaufi leyfi a. Hn fr san og var ei lengur burtu en hann leyfi.

En er hn kom heim settist hn kn honum og var bl vi hann og mlti: "Ei tla eg a nnur konas betur gefin en eg. En a lkar mr illa vi brur mna er eir hafa drepi yxni mitt er mestgersemi var og vildi eg gjarna Klaufi minn a ltir r etta mislka og sktir yxni ar sem aliggur til gert hinni gegnt dyrum Brekku niur."

Klaufi svarai: "Hva mun a vara? Ei mun ig hr mat skorta."

Hn svarar: "Ei vari mig ess a mundir vilja vera rningi brra minna."

Klaufi spratt upp og gyrti sig sverinu Atlanaut og var hinn reiasti og gekk ofan Brekku og komekki Grund og fann egar hina liggja dyrunum og tk upp allt saman yxnisfalli og kastai baksr og hugist mundu ganga t me. En a gekk ei v a vi nam dyrigttunum og fr hafi hannau ll saman og gekk me suur a gari og hristi ar af sr dyrigttin ll og ar hurina me oggekk san heim. En er hann kom heim var langt af ntt. Var ar borinn mjg snjr a dyrunum. Gekkhann inn snjbyrgi. kom Ingvildur mt honum og var allbl vi hann og svo rann Klaufa reiin a hann gat eim bagga ei valdi sem hann hafi ur lengi bori.

Hann laut mjg dyrunum er hn fagnai honum og renndi sveri Atlanaut fram me slrunum ogtk hn a og kastai t snjbyrgi og mlti: "Neyti s sem neyta orir."

Hn dvaldi fyrir Klaufa ar til a hann var laginn gegnum svo hann fkk egar bana. essu verki ollueir sgeirssynir og tku eir Klaufa og drgu undir heygar a hsbaki. Ingvildur fr rekkju snaen eir bjuggust burt. egar kom Klaufi til sngur Ingvildar er eir voru burtu. Hn lt kalla brur og hjuggu eir af honum hfu og lgu nean vi iljarnar.

25

eir brur komu heim um kvldi Brekku og spuri fair eirra hva eir hefu annast.

orleifur kva vsu:

Rau eg randa girtorm sakar vtis.Meiur, mlma veri,mens, tk sver a grenja.Sng httlega hringahnitslar, fitjar,felli-Gunnur meal fjalla,fetils trolls hl eg olli.

sgeir sagi: "Finn eg n hva i hafi gert en ekki ber eg traust til a halda ykkur hr og fari i til Ljtlfs."

eir fru egar til Hofs og geru Ljtlfi kunnigt hva eir hfu gert.

Ljtlfur tk v verki allvel og ba fara til Grss "v vr vitum allir saman essi r."

Og Grs tk v allvel en treystist hann ei til a geyma svo a Sigrur vissi ei, kona hans, og varhn n vr vi ger hva til tinda var ori og mlti hn kaup til a leyna eim og ba selja srsveri Atlanaut til geymslu og kvast eigi mundi segja til eirra fyrr en nokkur segi annar og avar n kaup eirra.

20. kaflia var ru kvldi a Karl hinn raui sat vi eld og fylgdarmenn hans tta. eir heyra a nokkunauar hsinu og kom kvilingur:

Sit eg hsi,s eg til ess,han munum vross hefnda vnta.

Karl mlti: "Alllkt er etta rm eim er Klaufi frndi vor hafi er vr heyrum til hans og m veraa hann ykist nokkurs mikils vi urfa. Fellur mr svo hug kveskapur sj a vst er etta fyrirstrtindum hvort sem au eru fram komin ea eigi."

Og fara eir t eftir etta alvopnair og tla a sna yfir til Hofs.

su eir ekki ltinn grepp suur vi garinn og var a Klaufi og hafi hfui hendi sr og mlti:

Sur er og sur er,svo skulum stefna.

eir sna n anga eftir Klaufa og fara til ess er eir koma til Steindyra og nam Klaufi ar staar oglaust hfinu dyrnar og mlti:

Hr er og hr er,hv skulum lengra?

26

snr Karl heim til hsanna og kom ar a opnum dyrum og voru inni eldar. Trapisa st glfinuen miki sltur var frt upp og soi.

Grs st upp glfinu og fagnai vel Karli "og sestu niur mgur," sagi Grs, "og tak sning."

Karl svarar: "Annara er oss a tala um tindi au er orin eru."

Grs svarar: "Engi koma n n tindi a oss ea hva kanntu a segja?"

"a er vst," segir Karl, "a eg tla a Klaufi s dauur."

"Hva mun anna til vor koma en lta illa yfir v?" sagi Grs.

Karl svarar: "ig hyggjum vr vita hver unni hefir verki."

Karl settist n niur og semst heldur me eim og sna n mennirnir. Gluggur var hsinu noranog skyldu eir sitja sgeirssynir ar vi og sj hva komi vri. eir eru n vi glugginn og sj aeir Karl eru komnir.

a var orleifi munni: "Glggt ykist eg n vita hversu til mun tla. Sent mun eftir Ljtlfi ogmunu eir veita Karli atgngu en eg oli a aldrei a svo gtur maur s svikinn."

orleifur kva vsu essa:

Kvaat sendir mig mundumundhyrs rekast undandyggur er s er drjgt mun eggjadlg, minn rni, sinna.Og breyndan bendiblorm um kn ganhrva gfurs me hreifumheggr og btur skeggi.

Og enn kva hann:

Hr sit eg og hvet hvassanhlymbrand jru randarmean vinir riross leia matreiur.Eigum bernsklegt birbl a er ltt ntur slar,oss hlgir a eigi,t um hellisskta.

etta heyrir Karl og kennir orleif a mli og kva vsu essa:

Hr gelr hvass hsihyrlundr mikils styrjar.Fleinhrar vekur firfer s er hrddr skal vera.v munu lj, en, leiarlinnsveigir, renndu eigi,b gunnstara grennir,

27

Grsi htt, er eg vtti.

Eftir etta sprettur Karl upp en Sigrur Klaufasystir gekk a honum og fkk honum sveri Atlanaut.Hann br sverinu en kastai umgerinni xl sr. Grs var ti og bar flot spjtskefti eirra.

Karl hljp t a Grsi og hj hann sundur tvo me sverinu og mlti: "Svo brytjum vr grsuna Grundarmenn."

Hann s a floti var rii ll spjtskefti eirra. Hann tk spjt og rak skaflinn og dr t afjrinni og erri ann veg af me snjnum og svo geru eir allir og sna san r garinum og suar fara grepp harla mikinn gagnvart sr og var ar Klaufi kominn.

kva hann vsu:

Ganga hr fyrir gar framgunnhvt enni,eru vanir vgumsem vr fyrri.S hfum slheim,sj munum annan.Eru r sem vr,alls um duldir,alls of duldir.

" ur tla eg nokkurum kveld Karl frndi," sagi Klaufi.

Og n sj eir a fimmtn menn fara fr Bakkavai. eir mtast ar sem heitir Kumlahll eaKumlateigur. Var ar kominn Ljtlfur goi og voru engar kvejur me eim. Hlupust menn egar aog var hinn harasti bardagi.

Og er eir hfu barist um hr mlti gmundur Hskuldsson vi Karl: "Gttu n vel v a eftirstanda skr nir fnninni og mun eg standa fyrir r mean kippir ig."

Karl kva vsu:

oku s eg upp, vi ekkaoss hlfir sj drfakols, a Klaufahvoli,kornl, gri vlum,nrgi er eyr af eirri,a er meinlegra einu,r eg a rigni blirandelds b standa.

kom Klaufi bardaga og bari blgu hfinu bar hendur bi hart og tum og kom fltti li Ljtlfs. v var lkast sem er melrakki kemur sauadn. eir Ljtlfur hldu n undan og erun nu eftir en fimmtn hldu til en sj voru hinir. Og tlar Ljtlfur a sna ofan Bleikudal fyrir ofanBakkagar en ar var Klaufi fyrir og bannai eim ar a fara. t sna eir undan og tla ofanNafarsdal fyrir utan teiginn. Eigi var ess kostur. Klaufi var ar fyrir. bar Karl a og tkst bardagi anna sinn. Undan var Ljtlfur a halda er eir hfu skamma stund barist v a Klaufi var bardaganum. Sj voru eir Ljtlfur er eir hldu undan en hinir fjrir. Allt fr Ljtlfur til ess erhann kom heim a garinum a Hofi. Eigi var kostur a fara hlii v a Klaufi var ar fyrir.

28

bar Karl a og uru eir a berjast anna sinn egar er eim laust saman.

kva Klaufi vsu:

Dynur er um allandal Svarfaar.Eru vinir vorirvals of fylldir.Knjum, knjum,Karls um liar,ltum liggjaLjtlf goa urog ur.

mlti Ljtlfur a eir skyldu pa upp allir senn "v a mun Ski heyra og mun hann koma tillis vi oss me menn sem hann hefir til."

Ski heyri pi og stkk upp og t garinn vi hinn rija mann og tti hann eigi kost a fara tilbardagans. Klaufi var ar fyrir og vari eim stiginn. Heim fr Ski og fkk sr eldibrand mikinn ogvafi a nfrum og hljp upp garinn og vi etta stkk Klaufi til bardagans. Ski hljp og angavi rija mann og s a bi var grundinni gltur og hvtabjrn og gengust eir a en Ski gekk aog skildi me eim og lt eigi kost a berjast lengur "v a tveir eru hvorir."

Ljtlfur hfst undan og hlfi Ski honum og eir rr saman frunautar en horfinn var biglturinn og svo bersi. N fara eir svo ar til er Ljtlfur ni dyrunum tibri snu v er hann tti.eir voru me Ljtlfi sgeirssynir raufelds. Karl bar a dyrunum og var hann vi annan mann.Hann tti eigi kost inngngu v a Ski var ar fyrir. Ski eggjar Karl atgngu en Karl eggjarLjtlf tgngu og lt honum eigi vnna anna sinn til afburar. Ljtlfur kvest n mundu vera ltaa sinni og fer Karl heim eftir etta og gmundur me honum.

orsteinn svrfuur fagnai vel Karli frnda snum og mlti: "Sest niur frndi og seg fr tindumog ykist eg eigi vita hv erfii etta hefir mig fengi sem eg hafi veri me yur bardaganum ogeigi m eg han ganga."

Karl mlti: "Vissi eg fair a varst bardaganum og veittir oss li."

voru bundin sr Karls og gmundar.

orsteinn svrfuur var frur rekkju sna af vanmtti og l hann ntt alla og um morguninn eftirog veitti Karli syni snum mrg heilri og ba hann brega bi Grund og fara til Upsa: "ess vil egog bija ig son minn, ver vinfastur vi menn er r eru hollir sveitinni."

N mtti kalla kyrrt sveitinni um veturinn eftir ann aga er eir hfu haft. komu til fylgdar viKarl Vmundur og rur og Svarthfi Hinsson.

En um vori lt orsteinn svrfuur af berast og var hann grafinn niri melnum gegnt Blakksgeri.Eftir andlt orsteins lt Karl gera mikla veislu Grund og bau til Hvari og sonum hans og llumvinum snum innan dals. a tku menn rs er ar voru komnir margir ggjarnir menn a leitaum sttir me eim Ljtlfi. Karl var v samykkur um sir og fru menn til Hofs eftir veisluna ogleituu um sttir vi Ljtlf og gekkst a svo vi a hvorirtveggju fundust Grund og inntu n mlsn og var Ljtlfur llu tregari a sttast enda voru ll ml meir dregin undir Karl. eir uru utan a

29

fara synir sgeirs raufelds.

Ski gekk a og beiddi Karl a hann legi til vi sgeir raufeld hagjr nokkura "v a s erfjarlg er hann ."

Karl geri n svo a hann gaf honum hagmrar miklar. S var sttin a Ljtlfur hlaut a gjalda sexhundru silfurs. Siglufiri st skip uppi og fru eir ar sgeirssynir.

Svo gengu sttir saman sem sagt var og m kalla kyrrt dalnum og fer Karl byggum til Upsa.

21. kafliessu nst er a a segja a Ljtlfi er kona tlu innan r Eyjafiri af Mruvllum, rds dttirGumundar gamla.

a bar a a skip braut Fljtum og komst ekki mannsbarn af svo a ala manna vissi.

Einn morgun var Heklu-Skeggi kominn a Steindyrum. Hann var vist me Sigri Klaufasystur.Hann s a tveir menn hfu vai yfir na en v s hann a glggt a snjfl var falli og kallaihann Sigri. Og kenndu au sporin a eir sgeirssynir hfu ar fari v a tin var miklumeiri lafi en rum mnnum. Og ba hn hann fara til Upsa og segja Karli. Hann br vi egarog fer til Hofs vi hinn fimmtnda mann en Ljtlfur var ekki heima og var hann farinn inn til fjarar.au voru fyrir bi mean, Ragnhildur og Ski. ar var Ingvildur fagurkinn. Fr eirra gat Ski liti.

N voru sveinarnir nkomnir. eir sgeirssynir stu hj Ska er hann k vll. Ekki s hann annafangar en eir settust haugstainn og drap hann a eim mykinni er freri hafi en san mokaihann a blautri myki. San fr hann suur vllinn og bar Karl a og frtti hva komi vri til hans.

Hann kva a ekki a snu viti "a neinir menn su hr komnir."

"Leyndu eigi Ski," sagi Karl, "v a hr eru komnir synir sgeirs."

"Sagt er a er eg mun segja," sagi Ski.

"Frum vr heim," sagi gmundur, "og fum ekki Ska. Rannskum binn."

Og svo geru eir.

Fyrir sunnan hs lst gmundur sj rauan kyrtil hanga ti si og diglai niur r og br hann munn sr og kenndi a salt var. San hljp hann suur um hsin me kyrtilinn og dr me sr tkmikla og hj af henni hfui og fri kyrtilinn og lt taka strjpann niur r hfusmttinni og dra dyrunum ar sem r voru Ragnhildur og Ingvildur.

Hann mlti : "Hr megi i sj hva vi hfum fundi. Illa hefir s er slkan vin hefir svo trrsem Ski er v a hann hefir sagt til eirra brra og megi i sj hr annan eirra."

r ltu eigi sem r heyru.

eir hlaupa n suur vllinn og var ar Ski fyrir.

30

Karl hljp a honum og tekur Ska og rekur niur fall miki og mlti: "Seg n ef r er betra n enfyrr. Vsir erum vr n ornir a eir eru hr sgeirssynir."

Ski mlti: "a segja eir sem vilja. Sagt hefi eg a er eg mun segja."

tk Karl reip og renndi rmsnru a ftum Ska og kntti tagl hestinum og st bak og rurfyrir ofan Skorumri. Ski dragnai eftir og var eytt skgunum og stu stofnar eftir. Hann hlauta gntra ar um til ess er gmundur hj sundur tagli hestinum.

"Illa munum vr a er fair inn mlti, v a hann var vinur hans, er vr kveljum Ska svo."

eir su hvar riu rr tigir manna utan a bnum. Ski var mjg meiddur v a honum blddihvervetna, hkubeini var rifi og hakan me, r tennur tvr. eir fara yfir na en Ski fer heim.Allt var jafnskjtt, a Ski kom heim og Ljtlfur og spuri hv hann vri svo leikinn illa.

Ski svarar: "Engi veldur v nema haldinyri mn."

bast eir Karl vi hlnum gegnt Grundarhsum en hinir ra anga rr tigir manna og tveir umfram v a sgeirssynir voru me Ljtlfi. Venda eir yfir na a Karli og tekst ar bardagi oglkur svo a nokkurir menn fllu af Ljtlfi en tveir af Karli. Brur sterki lyfti Ljtlfi sul upp ogba hann undan ra og svo geri hann v a ftt gafst vel af lii hans og skildust vi svo bi. FrKarl heim.

En Ljtlfi var a munni er hann s Ska: "Kjstu sjlfur laun fyrir haldinyri na."

Ski svarar: " skalt gera smd mna slka sem vilt en aukjrin eru launin ef eg skal ra."

Ljtlfur svarar: "Hver eru au?"

"Eg vil a gefir mr Ingvildi," sagi Ski, "og eigir hlut a. ykist eg maklegastur a njta hennarfyrir hrakning er Karl fkk mr."

"v beiir ess er mig vari sst? Og tla eg a r veri a ekki a glysi a eiga hana."

Ski svarar: "Hversu sem a er vil eg etta verkaupi en r hverja smd leggur henni."

" skulum vi leita vi hana," segir Ljtlfur, "v a eg vil eigi gefa hana nauga."

eir gengu til Ingvildar og vekja etta ml vi hana, hvort hn vildi ganga me Ska.

En hn mlti til Ljtlfs: "Ltils ykir mr vilja vira mig er vilt gifta mig rli num."

Ljtlfur svarai: "Eg mun a bta r. Eg gef honum frelsi og f svo miki a i su ei meirimenn i hafi meira."

"Nr er ," sagi Ingvildur, "og mun eg mla nokku mnu mli."

Ljtlfur spuri hva a vri.

Hn sagi: "Hann skal hafa fyllt skari vr sinni fimm vetra fresti svo mr yki vel fullt vera."

31

essu jtar Ski og var etta a ri gert og gaf Ljtlfur Ska dal ann til forris er san erkallaur Skadalur. Mrk var svo ykk upp fr Tungunni a aldrei var rjur . Ski hefir reistan bsinn ar sem san heitir Mruvllum. Ljtlfur fkk honum bf svo a au voru vel birg. auSki og Ingvildur ttu rj sonu. orkell ht hinn elsti, annar Bjrn, riji Grmur. er orkell varnokkurra vetra gamall bur Ljtlfur honum til sn til fsturs og vex hann ar upp.

22. kafliN verur ess a geta er vr hvurfum fr, a er Karl hafi heima veri eina ntt rur hann t strnd en oka var mikil. Ljtlfur hafi og rii t sand a vita um viu og skyldi draga heim. Frueir fimm saman.

Karl rei til ess er hann kom Holt hi ytra og mtti Geirdsi er hn gekk fr goahsi. Hn fagnaivel Karli. Hann frtti hvort Geiri son hennar vri heima. Hn kva hann genginn a f upp Holtsdal.Karl rei r gari og sneri upp hlina. Karl spuri ef eir sju nokku manna fyrir sr. eir sgu amaur rak f t eftir hlinni.

"ann veg munum vr stefna," sagi Karl.

eir mta Geira vi geri a er upp er og suur fr Bggvisstum. Karl lt taka Geira og drepa oger a kalla Geiravllum. rei Karl heim til Upsa. Ei lt Ljtlfur sem hann vissi hva hafigerst og sitja n hvorutveggju um kyrrt rj vetur.

gmundur var einatt me Karli og Svarthfi Hinsson, og tku mjg a eyast fin fyrir Karli afkostnai eim er hann hafi og gerist eigi hgt til bndunum og var hann ei jafn vinsll sem veri hafi.

Eitt sumar kom skip af hafi Svarfaardalsrs og ht Gunnar strimaur fyrir skipinu. Hann varvkverskur maur og mikill vin Karls. Ljtlfur var ingi er skipi kom. Karl rei til skips og bauGunnari til vistar me sr vi svo marga menn sem hann vildi.

Gunnar tk v vel "en ba mun eg Ljtlfs goa. Er mr sagt a miki misstti s me ykkur ogmun eg rast anga til vistar. ykir mr vnst a eg komi nokkru lei um stt me ykkur."

Karl rur heim til Upsa en Gunnar bur ar nokkra hr og kemur Ljtlfur ei heim.

Karl elur mli a Gunnar mundi til hans fara "og mun fara a aunu um stt me okkur Ljtlfi."

Gunnar rur n til Upsa me Karli og nokkrir menn me honum. Litlu sar kom Ljtlfur heim. Ern kyrrt um veturinn. Austmaur fr jafnan upp til Hofs um veturinn a leita um sttir me eim Karliog Ljtlfi og v kom hann lei a sttarfundur var lagur me eim niri brekkunum hjGrafarhsum. Til ess fundar kom Ski og Ingvildur fagurkinn. Og er mjg var rin sttarstefname eim Karli og Ljtlfi sagi Ingvildur a seint mundi vera fyllt skar vr Ska ef sj sttskyldi takast.

Ski mlti: "Ml allra kvenna rmust og vesulust."

Gunnar svarai: "Oft stendur illt af tali kvenna og kann vera a af hljtist essu tali sem verst hefiraf hlotist."

32

N var loki llu um sttina og skildust sttir.

23. kaflilafur kemur n utan r lafsfiri til Upsa og beiir Karl a synir hans mundu fara heim me honumv hann mddist mjg fyrir aldurs sakir. Fru eir n heim me honum synir hans, rur ogVmundur, og voru eir ekki me Karli san.

Um vori eftir bjuggu Austmenn skip sitt ar til eir voru bnir en Gunnar var a Upsum.

a var einn morgun er eir voru ti staddir, Karl og Gunnar, og horfi Karl upp himininn og frannar litur hann en annar r. Gunnar spuri hv hann vri svo litverpur.

Karl svarar: "Lti brag mun v vera en fyrir bar nokku."

"Hva var a?" segir Gunnar.

"Eg ttist sj Klaufa frnda minn ra loftinu yfir mr og sndist mr hann grum hesti ogdragnai ar eftir slei. ar ttist eg sj ykkur Austmenn mna og sjlfan mig sleanum og skgut af hfuin og get eg mig litum brugi hafa er eg s etta."

Gunnar sagi: "Ekki ertu svo mikill fyrir r sem eg tlai. S eg slkt allt og hyggu n a hvort eghefi nokku brugi lit."

"Ekki s eg a," sagi Karl.

En er eir rddu etta kva Klaufi loftinu:

Miki mun mnnum ykja,margur sr ar til bjargar,svo greiist, lok la,langr heimfjtur anga.Koma mun s um sir,s hygg eg a a li,jafnt lt eg vi sk skrimtaskin grams og r framsiog r framsi.

Og enn kva hann:

Kl aldregi laldrauga ske vlum,beit seggja sveitum,svimm eg n vi sk grimmum,svimm eg n vi sk grimmum.

Og mlti hann svo a eir heyru bir: "Heim tla eg r me mr kvld Karl frndi."

mlti Gunnar a eir mundu til skips um daginn.

33

Karl mlti: "Ekki er annt um a v ekki er byrlegt."

Gunnar lt ekki letjast.

Karl gekk til orgerar konu sinnar og sagi henni: "N mun eg flytja Austmenn mna til skips dagen eg mun segja r hversu htta skal ef eg kem ei heim kvld v ei veit hverju heilli heiman fer."

Hann sagi henni fyrirburinn.

"N veri svo a eg ltist vil eg a frir bygg na upp Grund og hefir mr allt yngra fallisan eg fr aan. Eg vil lta fra mig yfir er hr er t strndinni ef eg lst fundi okkrumLjtlfs. ykir mr ar gott tilsni er skip sigla t ea inn eftir firinum. Eg vil og a ltir heita eftirmr ef tt svein v ert ei heil kona og vnti eg a nokkur heill fylgi."

orgerur svarai: "Gjarnan vildi eg a frir hvergi og er mr ekki a skapi fyrirburur sj."

Karl svarai: "Ekki verur a gert. Svo verur a vera sem vera vill."

Og eftir a bast eir heiman Gunnar og Karl, Svarthfi og gmundur. Tveir voru Austmenn ariren Gunnar, og Karl var vi hinn stta mann. Og er eir komu ofan hlana fyrir sunnan Brimness ogtil dlar eirrar er ofan er og suur er fr nni spretta ar upp fyrir eim rr tigir manna og var arLjtlfur. Tekst ar bardagi mikill og harur.

mlti Ljtlfur: "Gri viljum vr gefa Austmnnum."

Gunnar svarai: "Annahvort munum vr hafa gri allir ea engi."

Og er eir hfu barist lengi geta eir gert Karl frskila snum mnnum og skja sj menn en hannhrfar undan ar til er hann kom til Hyltinganausta. ar felldi hann alla er hann sttu. Og komSki a vi tlfta mann. Karl hljp upp nausti.

Ski mlti: "a er vel Karl a vi hfum hr fundist."

"Eigi lasta eg a," sagi Karl, "og kann eg drengskap num a v a munt vilja skja einn amr og er a nokkur frami en ef skir mig me fleiri mnnum ykir mr ekki endaskildagann vi Ingvildi, ann er hst er fkkst hennar, og ykir mr v a eins fullt skari vr inni ef ber einn af mr."

Ski mlti: "Njta mun eg n lismunar og mun n vera a leggja til slkt hver sem snist. Kalli sfullt skar Ska sem a vill en s ru vsu er a vill mla."

N veita eir Karli atskn en hann verst vasklega. Er svo sagt a hann Karl vegur rj menn Ska ensrir flesta sem eftir voru. eir Ski ltta n ei fyrr en eir drepa Karl.

eir Ljtlfur og Austmenn berjast rum sta og falla eir fyrir Ljtlfi allir og svo Svarthfi oggmundur fylgdarmenn Karls. a er sgn manna a hlfna hafi li Ljtlfs. Og eftir a fer hann heim.

Og er etta frttist til Upsa ltur orgerur fra Karl og Austmennina upp til Karlsr og voru arlagir skip og f miki me eim og v heitir ar a Karls san.

34

24. kafliEftir essi tindi frir orgerur b sitt upp Grund og hefur anna b a Upsum.

N lur af sumari. Fr v er sagt a orgerur kennir sr sttar og elur hn sveinbarn. Er s sveinnnefndur Karl eftir fur snum. Hann vex ar upp og er snemma mikill vexti. En er hann var nokkurravetra gamall uxu eigi miki vitsmunir hans. Hann mlti ekki or og v var hann kallaur mliog ekki maur mikill.

orkell Skason fer heim til furs sns og vaxa eir ar upp allir brur, synir Ska, og eruefnilegir menn allir.

N lur svo fram nokkra vetur a ekki gerist til tinda. Ljtlfur amast ekki vi bygg orgerar oghefir einn mannviring alla. Karl Karlsson vex upp me mur sinni uns hann var tlf vetra gamall ogtluu a flestir a hann vri ffl. orgeri hgist fjrhagurinn mjg v hn hafi mjg kostnaien voru verk jafnan ltil en enginn fyrir utan stokk til umsslu.

a var v nst a hestaing var nefnt uppi fyrir Tungugeri. Skyldu eir etja hestum Ljtlfur ogorkell Skason. Mrgum var ar rum hestum til mlt eir menn su ei nefndir er ttu.

Grund voru rekin a hross um daginn au er menn skyldu ra. ar var eitt hross revett tami. avar svo miki sem au strst eru og fax miki. Karl mli var ti er hrossin voru heim komin. Hanns hrossi tamda og hleypur og rfur tagli. Hann les sig fram me og fr rifi hlsinn en aist vi og hleypur va um vllinn. Karl fylgir vel og lttir ei fyrr en hann komst bak og krkirftunum niur undir kviinn en heldur sr faxi. Hrossi hleypur aftur og fram til ess a eir erubnir sem fara tla. rei Karl me eim upp eftir hlmunum. Hljp hrossi mist fyrir eim eaeftir og geru menn p miki a honum. Upp koma eir til mannamtsins og hleypur Karl af bakihrossi snu og settist niur einn saman. ar hafi maur kasta niur glfum og ar l hj xsilfurrekin. Karl tekur upp og leggur kn sr hvorutveggja. Hann strauk einatt xina. Ekki gekk hanntil hestavga.

En orkell Skason hafi ar niur kasta og er loki var hestvgum svipast hann um hvar hannhafi lagt handagervi sna og s hann hvar Karl sat og strauk xi hans.

gekk orkell a honum og mlti: "ykir r g xin Karl?"

Hann agi og leit fr honum vi.

"Sj ykist eg a r ykir g xin og r eg a iggir allt saman og glfana furbtur."

Karl spratt upp og kastar fr sr xunni og kom stein og brotnai r allur muurinn og sest niur annarstaar.

En orkell gekk til Ljtlfs og sndi honum hversu s afglapi hefi leiki xina "og hefir hann n snthver fli hann er."

Ljtlfur svarar: "Heimskur snist yur hann vera en mr lst hann hyggnari en r og svo mun reynast."

"etta hefur aldrei fyrr mlt," sagi orkell.

35

"Ekki hefi eg lagi til ess," sagi Ljtlfur.

"etta skal reyna," sagi orkell, "hvor okkar vitrari er. Eg hefi hr rjr merkur silfurs er eg skalbja honum furbtur og hefi eg a a marki a hann er ffl ef hann egir vi en ef hann svarar er hann ekki jafn heimskur sem hann ltur."

"Freista mttu ef vilt," sagi Ljtlfur, "en rlegra tti mr a r ttu ekki vi hann meanhann talar ekki til yvar."

orkell sagi: "Freista mun n vera um sinn."

Og gengur orkell n ar a sem Karl situr og hefir sjinn hendi og rttir a honum og mlti:"Viltu f Karl?"

En Karl agi vi.

Hann spuri anna sinn hins sama.

Karl svarai: "Viltu f Karl?"

orkell mlti: "a vissi eg a mundir mla kunna. Eg vil n gjalda r f etta furbtur, rjrmerkur silfurs."

San setti hann sjinn nasir orkels svo fast a brotnuu tvr tennur r hfinu og stublbogar r andlitinu og gekk orkell burt vi svo bi en Karl fr til sinna manna. Og er Ljtlfursr etta honum spyr Ljtlfur v hann er svo.

Hann svarai: "Karl laust mig me sjnum."

Ljtlfur svarar: "r var engin rf a eiga vi hann og munu i ekki jafnir menn reynast ef iskulu nokku vi eigast."

25. kafliN hlaupa menn tvo stai og ra san heim af hestainginu. eir Karl ra ar til er eir koma tyfir .

nam Karl staar og mlti: "Hverjir munu r vera me ingmnnum mnum ef eg arf nokkurs vi?"

eir spuru hvers hann beiddi.

Hann sagi: "Ei meira en eins dags verks eg kref yur til en yur skal ekki skaa."

eir svruu: "Hva muntu fram leggja a verkalaunum?"

Hann sagi: "Hundra silfurs mun eg f hverjum yrum og mun eg kjsa dag til nr r skulu vinnamr. Mun eg gera yur vara vi."

"Vari oss ess," sgu eir, "a mundir gur drengur vera en ekki kom oss a hug a mundir svo miki verkaup gefa einum degi. Viljum vr a gjarna."

36

"Hversu margir vilji r vera?" sagi Karl.

"Ei frri en tjn," sgu eir.

"Eg mun yur afgreia fi r vilji en ri kalla eg kaupi," sagi hann.

eir jta n essu og skildu vi svo bi.

Og rei Karl Grund og sat ar um veturinn ar til vorai.

sendi hann eftir eim brrum snum, orgrmi, orsteini og orvaldi. Og er eir koma fagnarKarl eim vel og ltur hann breia ti eina ldungsh mikla og steypir ar niur gulli og silfriv sem innan veggjar var v eir brur vildu skipta lta og tti eim horfa til aunu ef ei vriskipt. Karl st hj mean eir skiptu og lagi ekki til en er skipt var rtar Karl saman fnu oggekk burt egjandi. eir spuru v hann geri svo en hann agi. eir skiptu enn aftur en Karlrtai jafnan saman.

eir spyrja v hann geri svo "og viljum vi a skiptir en vi kjsum."

...

"Hva ?" sgu eir.

"i skulu gera annahvort, hafa f allt og hefna furs vors ea eg mun hefna hans og hafa allt eftirv sem vill auna til falla og skulu i r llum vanda ar um."

eir kjru heldur a hafa ekki af fnu og fara eir brur heim.

Og la n stundir fr og heimtir Karl a sr menn sem honum hfu verkum heiti. eir bruguvi skjtt og tla a eir skulu fara til verks nokkurs, ganga a garlagi ea hsan fyrir v a margths var komi a falli. En er eir komu tk Karl vel vi eim og eru eir ar um nttina.

Um morguninn er Karl snemma ftum og biur menn upp standa.

Og er menn eru klddir biur Karl ganga til dagverar "og vil eg ..."

Hann var frammi mean eir mtuust og ber t tn alls konar herkli. Og er eir koma t sj eira Karl var herklddur. skaut eim skelk bringu og vildu n gjarna hafa engu keypt.

26. kaflieir stga n hesta sna. Veri var svo vari a oka var svo mikil a hvergi s bja milli. Karl rurn suur r gari og upp hlma og allir eir eftir. Hann rur ar til hann kemur Skadal Mruvllu. a var snemma morguns og var Ingvildur ei upp risin. Karl rur a hssbaki og segir aeir skyldu ba hans ar. Karl rur a dyrum og gengur grikona ein t. Karl spuri hvort Ski vri heima.

Hn svarar: "Hann er farinn upp til rtta undir hlina og ar eru synir hans."

Hann spyr: "Er Ingvildur heima?" sagi Karl.

37

"Hn er rekkju sinni," sagi hn.

Karl og eir frunautar hans ra n upp til rttanna og handtaka eir fega egar og leia heim tn. Og gengur Karl inn b og biur Ingvildi upp standa. Hn st upp og vildi klast og komstei fleira en serk sinn. Karl tk hnd henni og leiddi hana t tn og setti niur einhvers staar tninu. Hn var faldlaus og hafi hri bi miki og fagurt.

Karl br sveri og mlti til I