Srbi u istočnoevropskoj dijaspori

Dr Ljubivoje Cerović

Srbi u Belorusiji

Vladimir Pičeta - pisac Istorije Belorusije Ana Jakšić Glinska na Ruskom dvoru Jurko Križanić Srbljanin - preteča panslavizma General Simeon Zorić - gospodar Šklova Dositej Obradović na posedima generala Zorića Boravak arhimandrita Gerasima Zelića Sava Tekelija na stričevim posedima u Belorusiji Pustolovi Zanovići u Šklovu Simeon Piščević u Mogiljevskoj guberniji Teodor Janković Mirijevski - reformator ruskog školstva Srbi u Prvom svetskom ratu i Oktobarskoj revoluciji Danilo Srdić - nosilac najviših vojnih priznanja u SSSR-u Srbi iz Bačke i Baranje u beloruskim partizanskim jedinicama

Belorusi pripadaju zajednici istočnoslovenskih naroda; posebno su bliski Rusima i Ukrajincima. Prošlost ovog naroda odvijala se u znaku vekovne borbe za očuvanje etničkog identiteta i za nacionalnu emancipaciju. Od 1991. godine Belorusija je nezavisna i suverena evropska država.

Tokom poslednje polovine milenijuma Srbi su u Belorusiju dolazili raznim povodima i u raznim vremenima. Bili su to pripadnici plemićkih rodova, propagatori sveslovenskih ideja, kulturni pregaoci, prosvetni reformatori, naučnici raznih struka, crkveni dostojanstvenici, vojne starešine. Ratne oluje u 20. veku donosile su i u beloruska prostranstva srpske borce, koji su se, daleko od zavičaja, rame uz rame sa Belorusima borili protiv zajedničkog neprijatelja.

Vladimir Pičeta - pisac Istorije Belorusije

Istoriju Belorusije u vremenu kada je ova zemlja postala jedna od sovjetskih socijalističkih republika, sačinio je Vladimir Ivanović Pičeta (1878-1947), rektor i profesor Univerziteta u Minsku, beloruski i ruski akademik. Potiče iz porodice Ivana Hristiforovića Pičete, Srbina iz Mostara, koji je po dolasku u Rusiju 1858. godine završio univerzitetske studije, a potom predavao kao profesor i bio rektor duhovnih seminarija u Vitebsku i Poltavi. U Poltavi mu se rodio sin Vladimir. U rodnom gradu Vladimir Pičeta je završio gimnaziju, a zatim i Istorijsko-filološki fakultet na Moskovskom univerzitetu. Odbranio je doktorsku tezu "Agrarne reforme Sigismunda Avgusta u Litvansko-ruskoj državi". Kao profesor istorije radio je u više gradova. Profesorsku karijeru otpočeo je kao srednjoškolski nastavnik, a okončao kao akademik i šef Katedre za istoriju Zapadnih i Južnih Slovena na Moskovskom univerzitetu. Bio je profesor i rektor Univerziteta u Minsku (1921-1930). U vreme staljinističkih progona, bio je od 1930. do 1935. u Sibiru. Predavao je u mnogim prosvetnim ustanovama u Rusiji, Ukrajini i Belorusiji. Član Beloruske akademije postao je 1928. a Ruske akademije 1946. godine.

Naučna preokupacija Vladimira Pičete bila je usmerena u pravcu istraživanja

Izdavač: Ministarstvo Republike Srbije za veze sa Srbima

izvan Srbije

Glavni i odgovorni urednik: Slavko

Vejinović

Beograd, 1997.