Spotkanie pracowników Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej

04.03. 2015r.

Dążymy

do zbudowania

w środowisku

akademickim

kultury

oceniania…

STANDARDY

DOTYCZĄCE

SPOSOBÓW

OCENIANIA

PODKOMISJA DS. METOD I

OCENIANIA

PODKOMISJA DS.

WYNIKÓW

EGZAMINÓW

OPRACOWANIE

STANDARDÓW 03.12.

2014R.

Z DZIAŁALNOŚCI

WYDZIAŁOWEGO ZESPOŁU DS. OCENY JAKOŚCI KSZTAŁCENIA…

Zniekształcenia w ocenianiu

Ocenianie w uproszczonej formie sylabusa

Jak wiązać efekty kształcenia ze skalą ocen?

Praca pisemna jako podstawowe narzędzie weryfikacji osiągnięć. O zapobieganiu plagiatom

Zadania dla koordynatorów przedmiotów związane z procedurą oceniania

Oceny zgodnie z rozkładem Gaussa Ocenianie zgodnie z …?

manifestacja bezradności w sprawach oceniania (rezygnacja),

odkładanie oceniania na ostatnie zajęcia w semestrze (zaniedbanie),

nadmiar sprawdzianów i testów (nadgorliwość),

niespodziewane podnoszenie wymagań (zmiana reguł gry w toku gry),

przecenianie własnej intuicji (uduchowienie)

okazywanie studentom swej wyższości (tęczowy blask perfekcji),

ocenianie z „efektem pozytywnej aureoli” (Tadeusz Tyszka).

Grupa studentów jest zdolna

i spełnia wymagania dopełniające.

Uczę tak efektywnie, że studenci

spełniają wymagania i uzyskują

wysoki poziom.

Gdy studenci nie spełniają

wymagań, „odsyłam” ich i pytam

tak długo, aż uzyskają oceny

bardzo dobre.

Dobre oceny to sposób, by zyskać

sympatię studentów .

Takie wyniki to efekt zaniżonych wymagań, grupa osiągnęła efekty, ale na poziomie planowania popełniono błąd.

Te wyniki nie uzyskują mocy kształcącej, destrukcyjnie wpływają na studentów zdolnych, nie mobilizują ich do dalszej pracy...

Metody prowadzenia zajęć są różnorodne i związane ze specyfiką kierunku. Oprócz tradycyjnych, takich jak np. wykład, wykorzystywane są metody aktywizujące (praktyczne i problemowe). Dobór metod prowadzenia zajęć musi pozostawać w ścisłym związku z celami, efektami i treściami kształcenia, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w sylabusie. Metody oceniania stopnia osiągnięcia EK dla modułu zajęć/przedmiotu powinny pozostawać w ścisłej korelacji z celami, treściami i efektami kształcenia, a także ze sposobami prowadzenia zajęć. Kryteria oceniania precyzują stopień osiągnięcia poszczególnych EK dla modułu zajęć/przedmiotu w korelacji ze skalą ocen przyjętą w UAM.

Kryteria oceniania (sylabus)

Efekty z zakresu:

wiedzy,

umiejętności,

kompetencji społecznych

poziom wiadomości:

A. Zapamiętanie wiadomości: student wymienia elementy, podaje,

określa, definiuje, identyfikuje, wylicza...

B. Zrozumienie wiadomości: wyjaśnia, charakteryzuje, streszcza,

rozpoznaje, rozróżnia, uzasadnia…

poziom umiejętności:

C. Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych: wykonuje,

rozwiązuje, stosuje, konstruuje, porównuje, łączy, wybiera sposób…

D. Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych: potrafi

udowodnić, przewidzieć, wykryć, zanalizować, ocenić, zaplanować,

zaproponować, opracować.

poziom działania

A. Uczestnictwo w działaniu – student wykonuje przyjętą rolę, ale nie wykazuje inicjatywy.

B. Podejmowanie działania - angażuje się przy wykonywaniu czynności, organizuje sytuacje.

poziom postaw

C. Nastawienie na działanie – odczuwa potrzebę wewnętrzną działania, zachęca innych, jednak brak mu pełnej spoistości.

D. System działań - identyfikuje się ze zbiorem zasad postępowania, nie zawodzi w trudnych sytuacjach, jego działania odznaczają się skutecznością i swoistością.

Wymagania na konkretne oceny

Cele kształcenia a poziomy wymagań (B. Niemierko)

wymagania konieczne (K) na ocenę dopuszczającą

wymagania podstawowe (P) na ocenę dostateczną

wymagania rozszerzające (R) - na ocenę dobrą,

wymagania dopełniające (D) - na ocenę bardzo dobrą,

wymagania wykraczające (W) - na ocenę celującą,

wymagania dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Temat (rozumiany

jako lekcja)

Wymagania konieczne

(ocena dopuszczająca)

Wymagania podstawowe

(ocena dostateczne)

Wymagania rozszerzające

(ocena dobra)

Wymagania dopełniające

(ocena bardzo dobra)

Wymagania wykraczające

(ocena celująca)

Uczeń potrafi: Uczeń potrafi to, co na

ocenę dopuszczającą, oraz:

Uczeń potrafi to, co na

ocenę dostateczną, oraz:

Uczeń potrafi to, co na

ocenę dobrą, oraz:

Uczeń: potrafi to, co na

ocenę bardzo dobrą, oraz:

ANTYK

Porządek

mitologicznego świata

według Greków. Zeus i

Prometeusz

Prometeusz –

nauczycielem

ludzkości

– wymienić postacie

mityczne (greckie i

rzymskie)

– wyjaśnić pojęcia: mit,

kosmogonia, teogonia,

antropogonia, archetyp,

prometeizm, altruizm,

monoteizm, politeizm,

symbol, topos, alegoria,

podmiot, nadawca, odbiorca,

kultura śródziemnomorska

– opowiedzieć treść mitu

– rozpoznawać rodzaje

mitów i ich funkcje

– analizować i interpretować

mit

– charakteryzować i

porównywać postacie

mityczne

– wskazywać źródła i

znaczenie wskazanych

toposów

i symboli

– posługiwać się cytatami

– uczestniczyć w dyskusji

– wskazywać źródła i

znaczenie archetypów

– dostrzec kulturotwórczą

funkcję mitu

– wskazać obecność tradycji

antycznej w kulturze

późniejszych epok – w tym

we współczesnej kulturze

masowej

– czytać tekst ze

zrozumieniem jego

różnorodnych sensów,

funkcji, znaczeń

metaforycznych i

symbolicznych,

rozpoznawać konwencje,

style, sytuować tekst w

podstawowych kontekstach;

dostrzegać obecność

archetypów i toposów

– przywołać szerokie

konteksty i nawiązania

Ciekawi świata. I klasa LO. Wydawnictwo Operon

Kryterium Wymagania podstawowe

Wymagania ponadpodstawowe

Przystępności (łatwości) Bardzo łatwe i łatwe Trudne i bardzo trudne

Użyteczności Praktyczne Teoretyczne

Niezbędności wewnątrzprzedmiotowej

Bazowe, niezbędne w dalszej edukacji

Rozszerzające podstawy przedmiotu

Niezbędności międzyprzedmiotowej

Ułatwiające uczenie się innych przedmiotów

Pogłębiające swoistość, interdyscyplinarność

Niezawodności Pewne, sprawdzone, wdrożone w praktyce

Problematyczne, także hipotezy

Dwa poziomy efektów Efekty a oceny (propozycja)

Dst 75% wymagań

podstawowych

Dst+ 75% wymagań

podstawowych i ok. 15%

ponadpodstawowych

Db 75% P + 40% PP

Db+ 75% P + 60% PP

Bdb 75%P + 75% PP

Wyniki 2012/13: 11 bdb/ 35 studentów wnioski

Wprowadzić efekty z zakresu kompetencji społecznych. Na poziomie ponadpodstawowym wymagany konspekt zajęć opatrzony uwagami o realizacji, zajęcia przeprowadzone w szkole, w czasie praktyk śródrocznych.

O zapobieganiu plagiatom

PRACA PISEMNA

ZALICZENIE

USTNE

KOLOKWIA,

TESTY

PRACE

PROJEKTOWE

PREZENTACJE

• Należy zaproponować studentom tematy, określić wymagania dotyczące formy i objętości pracy

oraz ustalić tryb konsultacji związanych z jej napisaniem.

• Zapisy związane z pracami zaliczeniowymi pojawiają się w sylabusie na poziomach: efektów

kształcenia, sposobów prowadzenia zajęć, metod oceniania i form aktywności (z czasem zaplanowanym na

ich wykonanie).

• Z oceną pracy, wyrażoną stopniem, wiąże się ściśle ocena opisowa (recenzja).

• Ocena pracy powinna być prowadzona w sposób obiektywny i rzetelny, powinna zawierać

informację, co zmienić w pracy, by uzyskać wyższy poziom umiejętności, jak oceniono stopień realizacji

konkretnych elementów konstrukcyjnych pracy, w jakim stopniu praca jest nowatorska, w jakim odtwórcza.

• W razie potwierdzonych wątpliwości odnośnie autorskiego charakteru pracy, w przypadku

odkrycia plagiatu, nauczyciel zobowiązany jest skierować sprawę na drogę dyscyplinarną.

• Student ma prawo wglądu do ocenionej pracy pisemnej do dwóch tygodni od ogłoszenia

wyników.

• Ocenione prace zaliczeniowe należy przechowywać do czasu zakończenia przez studenta cyklu

kształcenia. Dopuszcza się archiwizację prac w formie elektronicznej, na płycie CD.

Ustawa o prawach autorskich i prawach pokrewnych (z dnia 04 lutego 1994r.)

Prawo o szkolnictwie wyższym (z dnia 27 lipca 2005r.)

Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach naukowym i tytule naukowym w zakresie sztuki (z dnia 14 marca 2003r.)

Art. 115: Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

W razie podejrzenia popełnienia przez studenta czynu polegającego na przypisaniu sobie autorstwa istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu rektor niezwłocznie poleca przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.

W razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia

przez studenta przestępstwa rektor jednocześnie z poleceniem przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego może zawiesić studenta w prawach studenta do czasu wydania orzeczenia przez komisję dyscyplinarną.

KOMENTARZ: DECYZJĘ O NIEZALICZENIU PRZEDMIOTU PODEJMUJE OSOBA PROWADZĄCA ZAJĘCIA

1) upomnienie;

2) nagana;

3) nagana z ostrzeżeniem;

4) zawieszenie w określonych prawach studenta na okres do jednego roku;

5) wydalenie z uczelni.

Art. 193 Organ właściwy, w drodze decyzji, stwierdza nieważność postępowania w sprawie nadania tytułu zawodowego, jeżeli w pracy stanowiącej podstawę nadania tytułu zawodowego osoba ubiegająca się o ten tytuł przypisała sobie autorstwo istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu lub ustalenia naukowego.

art. 217 Nie stosuje się przedawnienia w odniesieniu do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec studenta, któremu zarzuca się popełnienie plagiatu.

Rekomendacje WZOJK 2014

Ujednolicenie kryteriów oceniania w obrębie

modułu.

Opracowanie procedury egzaminowania,

zgoda w kwestiach hierarchizacji osiągnięć

studentów.

Korekta efektów kształcenia w sylabusach.

Ustawa o prawach autorskich i prawach pokrewnych (z dnia 04 lutego

1994r.); Prawo o szkolnictwie wyższym (z dnia 27 lipca 2005r.) Obwieszczenie nr 5/2012 Senatu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w

Poznaniu z dnia 28 maja 2012 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu regulaminu studiów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicz w Poznaniu

Richard Arends, Kontrola i ocena, w: Uczymy się nauczać, przeł. K. Kruszewski, Warszawa 1994.

Bolesław Niemierko, Wyniki kształcenia, w: Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, pod red. K. Kruszewskiego, Warszawa 2004.

Bolesław Niemierko, Ocenianie szkolne bez tajemnic, Warszawa 2002. Orville Palmer, Seven Classic Ways of Grading Dishonestly, The English

Journal, 1962, Vol. 51, No. 7 Tadeusz Tyszka, Podstawowe zniekształcenia w ocenianiu, w: Metodyka

literatury, pod red. J. Pacheckiej, A. Piątkowskiej, K. Sałkiewicz, t. 1, Warszawa 2001; Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, Gdańsk 2000.

Zaproszenie do dyskusji i wymiany doświadczeń

ANETA GRODECKA anetgrodecka@wp.pl

ZAKŁAD DYDAKTYKI LITERATURY I JĘZYKA POLSKIEGO