Upload
others
View
1
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Lekcja 22 maja 2020 Temat : Interpretacja wybranych wierszy Lieberta– powtórzenie środków poetyckich. Cele : - poznam wybrane wiersze Lieberta , - wskażę środki poetyckie w utworach , - wskażę motywy, - dokonam analizy i interpretacji utworu.
Zadanie pierwsze Przeczytaj, zrób notatkę w zeszycie.
Jerzy Liebert to polski poeta tworzący w dwudziestym wieku. Urodził się 23 lipca 1904 roku
w Częstochowie, a zmarł 19 czerwca 1931 w Warszawie. Uchodzi za twórcę okresu
międzywojennego. Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny – jego ojciec pracował jako
inżynier.
Od roku 1913 uczęszczał do Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie oraz prywatnego
gimnazjum im. W. Giżyckiego w Moskwie, gdzie jego nauczycielem był krytyk literacki
Leon Pomirowski. Literacko Liebert debiutował w 1921 roku publikując swój wiersz w
czasopiśmie „Czyn”.
W kolejnych latach związał się z literacką grupą Skamander – bardzo przyjaźnił się z jej
członkami, m.in. z Jarosławem Iwaszkiewiczem. Jego utwory pojawiały się na łamach
czasopism „Skamander”, „Wiadomości literackie" czy „Pamiętnik Warszawski”.
Od 1925 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim – studiów jednak nie
ukończył ze względu na chorobę oraz względy materialne. Musiał je przerwać 1927 roku.
Jerzy Liebert był mocno związany ze środowiskiem religijnym – Zgromadzeniem Sióstr
Franciszkanek Służebnic Krzyża, Zakładem dla Ociemniałych w Laskach oraz z „Kółkiem”,
którego animatorem był wówczas ks. Władysław Korniłowicz. W tym czasie było to jedno z
najbardziej otwartych środowisk chrześcijańskich, głoszących ideę humanizmu i
personalizmu. Do tego kręgu wprowadziła Lieberta jego niespełniona miłość Bronisława
Wajngold.
Pomimo wielomiesięcznych kuracji poeta zmarł na gruźlicę
Wiersze
Jerzy Liebert uznawany jest za jednego z najbardziej znanych poetów religijnych. W jego
liryce rysuje się obraz Boga, który stanowi wyzwanie dla chrześcijanina. Ważnym motywem
jego twórczości jest także dążenie do prawdy i prawdziwości wyrażanych uczuć. W jego
wierszach ważne miejsce zajmuje także własna choroba – gruźlica ukazana jest w wierszach
dość rzeczowo i obiektywnie, a nawet czasem ironicznie. Temat śmierci jest raczej
zasmucający, ponieważ Liebert nie przewiduje żadnego świata pośmiertnego, w jego wizji
człowiek po śmierci pozostaje zupełnie sam – jest to jeden z elementów liry religijnej poety.
Najsłynniejsze tomy poezji Jerzego Lieberta:
Druga ojczyzna, Warszawa 1925
Gusła, Warszawa 1930
Kołysanka jodłowa, Warszawa 1932
Poezje (Pisma I), Warszawa 1934
Poezje, Warszawa 1963
Poezje zebrane, Warszawa 1972, 1976
Listy do Agnieszki, Warszawa 2002
Zadanie drugie Wysłuchaj
https://www.youtube.com/watch?v=VNoXX2LyJEY
Zadanie trzecie Przeczytaj, dokonaj analizy i interpretacji wiersza.
Jeździec 1
Uciekałem przed Tobą w popłochu, Chciałem zmylić, oszukać Ciebie — Lecz co dnia kolana uparte Zostawiały ślady na niebie. 5
Dogoniłeś mnie, Jeźdźcze niebieski, Stratowałeś, stanąłeś na mnie. Ległem zbity, łaską podcięty, Jak dym, gdy wicher go nagnie. Nie mam słów, by spod Ciebie się podnieść, 10Coraz cięższa staje się mowa. Czyżby słowa utracić trzeba, By jak duszę odzyskać słowa?
Czyli trzeba aż przejść przez siebie, Twoim słowom siebie zawierzyć — Jeśli trzeba, to tratuj do dna, Jestem tylko twoim żołnierzem.
Jedno wiem, i innych objawień Nie potrzeba oczom i uszom — Uczyniwszy na wieki wybór, W każdej chwili wybierać muszę.
Zadanie czwarte Wysłuchaj https://www.youtube.com/watch?v=r1qdBtijtMc
Zadanie piąte Przeczytaj, dokonaj analizy i interpretacji wiersza.
Jerzy Liebert*** [Uczę się ciebie, człowieku] Uczę się ciebie, człowieku. Powoli się uczę, powoli. Od tego uczenia trudnego Raduje się serce i boli.
O świcie nadzieją zakwita, Pod wieczór niczemu nie wierzy, Czy wątpi, czy ufa – jednako – Do ciebie człowieku należy.
Uczę się ciebie i uczę I wciąż cię jeszcze nie umiem – Ale twe ranne wesele, Twą troskę wieczorną rozumiem.
Jerzy Liebert, *** [Uczę się ciebie, człowieku], [w:] tegoż, Pisma zebrane. Poezja – proza, t.
1, oprac. Stefan Frankiewicz, Kraków 1976, s. 206.