Przykład nr - SCADA Pro...PRZYKŁAD : «KONSTRUKCJE STALOWE» 4 1. OPIS OGÓLNY 1.1 Geometria Konstrukcja stalowa, składa się z trzech poziomów z różnymi rzutami kondygnacji

Przykład nr.1

Analiza i Projektowanie Konstrukcji Stalowej

PRZYKŁAD : «KONSTRUKCJE STALOWE»

2

WSTĘP Innowacyjna i rewolucyjna SCADA Pro to wiodący program służący do analizy i projektowania konstrukcji. Program zapewnia wszystkie narzędzia, aby szybko i łatwo tworzyć dokładne, rzeczywiste modele konstrukcji. Wszystko dzięki 30 letnim ciągłym badaniom, korzystaniu z najnowszych technologii oraz projektowaniu w oparciu o indywidualne potrzeby i wymagania. SCADA Pro zawiera moduł obliczeniowy dla każdego rodzaju analizy (liniowa i nieliniowa) jak również obejmuje normy większości krajów europejskich. Łączy w sobie kratownice, belki 2D oraz 3D, płaszczyzny, płyty i powłoki elementów skończonych w tym samym modelu przestrzennym z nieograniczoną liczbą węzłów i elementów skończonych. Program został przetestowany przez inżynierów na całym świecie. Jest to niezawodne i innowacyjne oprogramowanie o wysokiej wydajności, do analizy oraz projektowania wszelkich rodzajów konstrukcji, wykonanych z różnorodnych materiałów konstrukcyjnych (żelbet, stal, beton, drewno). SCADA Pro to program, który jest stale aktualizowany, ewoluuje i dostosowuje się do Państwa oczekiwań. Dział techniczny ACE-Hellas, stale współpracuje z Uniwersytetem Technicznym w Atenach, zapewnia ciągły rozwój oraz aktualizację.

WPROWADZENIE

Instrukcja ma pomóc inżynierom stawiać swoje pierwsze kroki w nowym środowisku jakim jest SCADA Pro. Przewodnik jest podzielony na rozdziały i przedstawia prosty przykład, który obrazuje dużą część tematyczną programu. Każdy rozdział zawiera niezbędne informacje w celu zrozumienia poleceń programowych jak również procedur, wprowadzania, sprawdzania oraz projektowania konstrukcji stalowej.

NOWE ŚRODOWISKO Środowisko programu SCADA Pro wykorzystuje technologię „Zakładek” w celu ułatwienia dostępu do grupy narzędzi oraz poleceń programu. Główną ideą programu jest grupowanie podobnych poleceń dzięki czemu mogą być one łatwo i szybko zlokalizowane oraz wykorzystane.

Użytkownik może stworzyć swój własny pasek narzędzi szybkiego dostępu i umieścić tam najczęściej używane polecenia. Pasek ten jest zapisany nawet po zamknięciu programu, można do niego dodawać i usuwać narzędzia przy pomocy polecenia “Dostosuj pasek narzędzi szybkiego dostępu” jak również zmienić jego pozycję.


3

Interfejs SCADA Pro zawiera rozwijalną listę. Lista ta jest interaktywna i zawiera wszystkie elementy konstrukcyjne modelu, podzielone na grupy. Zapewnia to szczegółowy opis projektu, szybkie wyszukiwanie i dostęp do danych. Ponadto ułatwia ona lokalizowanie oraz wyświetlenie danego elementu. W tym samym czasie obecny poziom jest wyizolowany a po prawej stronie ekranu i pojawia się okno ze wszystkimi właściwościami danego elementu, wraz z możliwością ich natychmiastowej modyfikacji. Funkcja ta jest dwukierunkowa, można wskazać element graficznie na istniejącym modelu lub poprzez wybranie go bezpośrednio z listy. Pozostałe polecenia mogą być również wyświetlane poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na danym elemencie w liście.

Jest to lista właściwości elementu, która pojawia się automatycznie po prawej stronie ekranu, po wskazaniu konkretnego elementu konstrukcji. Dostarcza użytkownikowi informacji na temat funkcji elementu konstrukcji i pozwala na modyfikację modelu.


4

1. OPIS OGÓLNY 1.1 Geometria

Konstrukcja stalowa, składa się z trzech poziomów z różnymi rzutami kondygnacji (poziom pierwszy 3.80 [m], poziom drugi 6.70 [m], poziom trzeci 9.50 [m] ). Wynik końcowy powinien prezentować się jak na rysunku poniżej:

1.2 Materiały Konstrukcja wykonana jest ze stali S275 (Fe430). Moduł sprężystości E = 210 000 [kN/cm2] i współczynnik Poissona ν=0,30. Ciężar to 78,5 [kN/m3].

1.3 Przepisy

Eurokod 0 (EC0, ENV 1990), określenie kombinacji obciążeń. Eurokod 3 (EC3, ENV 1993), projektowanie konstrukcji stalowych. Eurokod 2 (EC2, EN1992), projektowanie fundamentów.

1.4 Przekroje

Słupy : ΗΕΑ220 Belki Główne: ΗΕΑ200 Belki Drugorzędne: IPE200


5

1.5 Rozpatrywane obciążenia

Podstawowe obciążenia, które zostaną przyłożone do danej konstrukcji : (1) G (Stałe) (2) Q (Użytkowe) Dla tego przykładu będziemy rozpatrywać również poniższe dodatkowe obciążenia : (3) S (Śnieg) (4) W0 (Wiatr wzdłuż kierunku x) (5) W90 (Wiatr wzdłuż kierunku z) (6) W180 (Wiatr wzdłuż kierunku x) (7) W270 (Wiatr wzdłuż kierunku z)

1.6 Uwagi Wszystkie polecenia, które zostały użyte w tym przykładzie jak również reszta poleceń, zostały opisane szczegółowo w instrukcji dołączonej do programu w folderze “SCADA 16”


6

2. WPROWADZENIE DANYCH - MODELOWANIE 2.1 Jak rozpocząć nowy projekt SCADA Pro oferuje kilka sposobów na rozpoczęcie nowego projektu. Aby wybrać najlepszą metodę tworzenia modelu, należy przyjrzeć się kryteriom takim jak: materiały, pliki architektoniczne, typ projektowanego elementu (belka/element powłokowy), rzut piętra itp.

W tym przykładzie szczegółowo zostanie pokazany sposób korzystania z pliku DWG jako pomoc przy modelowaniu konstrukcji stalowej.

Po otworzeniu programu , automatycznie pojawi się okno dialogowe z grupą poleceń do wyboru. Jest to okno startowe, które ułatwi nam rozpoczęcie projektu:

Klikając lewym przyciskiem myszy na pojawiające się ikonki, możemy wybrać rodzaj projektowanej konstrukcji oraz wybrać sposób jej tworzenia.


7

Bez względu na to jaką opcje wybierzesz aby rozpocząć nowy projekt, wyświetli się to samo okno, w którym należy ustalić nazwę projektu oraz wskazać miejsce jego zapisu. Jest to konieczna procedura w celu poprawnej pracy programu.

Nazwa pliku może zawierać do 8 znaków alfabetu łacińskiego bez symboli (/,-,_) i odstępów. Możesz dodać opis lub pewne informacje związane z konstrukcją, w polu “Info”.

“new”: Jest on stosowany, gdy użytkownik nie dysponuje żadnymi pomocniczymi plikami. Praca rozpoczyna się od pustego arkusza. Modelowanie rozpoczyna się od określenia wysokości kondygnacji i ustalania przekrojów.. “ifc lub REVIT”: Import plików IFC utworzonych przez Autodesk Revit Dzięki zastosowaniu odpowiednich bibliotek, SCADA Pro automatycznie rozpoznaje wszystkie elementy konstrukcji (słupy, belki, stropy itp.) wraz z ich parametrami, tworząc w ten sposób model gotowy do analizy.

“xml”: Odczytywanie plików xml “Szablony”: SCADA Pro posiada bogatą bibliotekę szablonów konstrukcji dla każdego rodzaju materiału. Polecenie może zostać wybrane poprzez kliknięcie na jedną z ikon w oknie startowym lub poprzez wybór zakładki Modelowanie > Dodatki > Szablony. Szczegółowe wyjaśnienie tego polecenia można znaleźć w instrukcji w rozdziale 2. Modelowanie)

Żelbet Stal K. Murowane K. Drewniane Elementy powłokowe


8

UWAGA:

Konstrukcje stalowe najczęściej składają się z ram ciągłych w jednym lub obu kierunkach z dachem

dwuspadowym. Rygle, płatwie, stężenia wiatrowe, słupy główne mogą zostać uwzględniane. W przypadku korzystania z gotowych szablonów, cały model można wykonać przy pomocy jednego polecenia! W przypadku modeli bardziej skomplikowanych, szablony mogą stanowić bazę na podstawie których można opracować bardziej złożoną konstrukcję.

2.2 Nowy projekt Wybierz ikonę nowa i w oknie dialogowym wpisz nazwę „Projektu”.

W razie potrzeby, wpisz w polu “Info” informację związane z projektem oraz wskaż miejsce, w którym dany projekt zostanie zapisany. 2.3 Tworzenie modelu fizycznego

Układ poleceń w SCADA Pro, wskazuje drogę użytkownikowi w trakcie projektowania oraz analizy modelu. Zaczynając od zakładki „Podstawy” w celu zdefiniowania wysokości kondygnacji, „Modelowanie” w celu wprowadzenia przekrojów fizycznych, «Narzędzia» dla wprowadzenia odpowiednich zmian, aż do «Projektowania elementów» oraz «Rysunki», po wyeksportowanie raportów dla całego projektu. W tym przykładzie pokażemy etapy procedury, a także polecenia oraz narzędzia, które program oferuje w celu osiągnięcia lepszych, bezpieczniejszych i szybszych rezultatów.


9

Aby stworzyć model fizyczny, muszą zostać spełnione następujące kroki: 2.3.1 Definicja wysokości

Wybierz przycisk a następnie w oknie dialogowym należy zdefiniować trzy poziomy górnej konstrukcji wpisując dla każdego poziomu wysokość i kliknąć „Wykonać”. Następnie przy pomocy „Zaznacz Wszystko” i „Usuń R.L.C” można dezaktywować sztywne połączenia na wszystkich poziomach.


10

2.3.2 Import pliku *dwg oraz przekroje fizyczne

Używając strzałki w górę, aktywujemy poziom 1, na którym plik *dwg zostanie zaimportowany. Import pliku odbywa się przy pomocy polecenia „Import”.

Układ konstrukcji pojawia się na obszarze roboczym, a punkty charakterystyczne podkładu mogą być wykorzystywane jako miejsca wstawiania przekrojów fizycznych.


11

W zakładce „Modelowanie”, wprowadzamy stalowe przekroje.

Wybierz Słup Stalowy a następnie przekrój HEA 220 pod kątem 90 stopni i rodzaj stali S275.


12

POZIOM 1

Następnie używając funkcji ‘Najbliższy’, wstaw wszystkie słupy dla poziomu 1.

Skorzystaj z funkcji , do przekopiowania wszystkich przekroi słupa z bieżącego poziomu na poziom 0. Wróć na poziom 1 w zakładce “Modelowanie” zdefiniuj przekroje dla belek.


13

Na początku wybierz przekrój HEA200, kąt 90 stopni i używając funkcji ‘najbliższy’ umieść je w odpowiednim miejscu.

Uwaga:

Polecenie “Automatyczne przycięcie”, pozwala na umieszczenie belek, bez konieczności zatrzymywania się w każdym miejscu ich przecięcia z belkami.

Następnie wybierz przekrój IPE200, kąt 90 stopni i używając funkcji ‘Najbliższy’ umieść je w odpowiednim miejscu.


14

Po uzupełnieniu wszystkich przekrojów fizycznych, w zakładce “Narzędzia” wybierz polecenie “Belka na Belce” aby stworzyć podpory pośrednie, na których zostaną wprowadzone węzły po stworzeniu modelu matematycznego.

UWAGA : W przypadku połączeń typu T, upewnij się, że dwie belki nie przecinają się podczas ich importu.

Natomiast dla belek krzyżujących się ułóż jedną belkę na drugiej.


15

POZIOM 2


16

POZIOM 3

2.3.3 Kopiowanie poziomów

Po umieszczeniu wszystkich elementów na poziomie 1, użyj polecenia aby skopiować elementy do poziomu 2. Następnie zmodyfikuj rzut piętra, i dostosuj kształt piętra do obecnego poziomu (poziom 2) usuwając poszczególne elementy :

Zmiany te spowodowały konieczność scalenia fragmentów belek, które nie zawierają podpór pośrednich.


17

POZIOM 0

Aktywuj polecenie “Scalanie Belki”, wybierz belki jedna po drugiej, wskazując te, które mają zostać połączone.

Wykonaj tą samą procedurę w celu określenia poziomu 3. Kopiuj poziom 2 na poziom 3, usuń zbędne elementy i połącz belki które są podzielone. Model będzie się prezentował jak na poniższym rysunku :


18

2.3.4 Modelowanie fundamentów W celu modelowania fundamentu, należy przejść do poziomu 0:

Wybierz polecenie “Stopa fundamentowa > Kształt Prostokątny” i określ parametry

fundamentu.

Następnie umieść stopę fundamentową centralnie pod podstawą słupa korzystając z polecenia ‘Najbliższy’.


19

Następnie wybierz :

Po ustawieniu właściwości umieść belki w obu kierunkach:


20

2.4 Tworzenie modelu matematycznego Po stworzeniu modelu fizycznego, przy pomocy odpowiedniego polecenia, możemy automatycznie stworzyć model matematyczny :


21

UWAGA : Jednym z nowych narzędzi, które oferuje SCADA Pro (po utworzeniu modelu matematycznego), jest projektowanie fundamentów :

Polecenie to może wstępnie przeprojektować stopę i zmienić jej wymiary, zgodnie z naprężeniami w gruncie σ(ΚΝ/m2), wysokością stopy Η i grubością warstwy ziemi na fundamencie hs. W bieżącym przykładzie, wymiary zostały zmienione z 100x100[cm] na 180x170[cm]:


22

3. Przyłożenie obciążeń

3.1 Jak automatycznie przyłożyć obciążenie wiatrem i śniegiem zgodnie z EC1 :

Narzędzia, które służą do obliczania oraz obciążania ścian oraz dachów są zlokalizowane w zakładce „ Obciążenia ” oraz polecenia „Obciążenia wiatrem – śniegiem” Pierwszym krokiem jest określenie parametrów wiatru i śniegu w zależności od miejsca położenia konstrukcji.

Parametry: Poniżej okno dialogowe dla parametrów wiatru :

Wybierz EC1_Polska, następnie zdefiniuj strefę, typ terenu, współczynnik orografii i niezbędne wartości wiatru. Współczynnik chropowatości jest obliczany automatycznie, jeżeli zaznaczymy taką opcję, w przeciwnym razie należy wprowadzić wartość ręcznie.


23

Poniżej okno dialogowe parametrów śniegu : Ustaw topografię, która określi wartość współczynników Ce i Ct, strefę śniegową oraz przypadek obciążeń wyjątkowych.

Edycja Ścian: Następnie korzystając z polecenia “Edytuj” > “Ściany”, definiujemy dla każdego kierunku odpowiednik powierzchni modelowanej ściany.

Dla przykładu, możemy rozpocząć od ściany po lewej stronie, prostopadłej do kierunku wiatru “0”. Należy wskazać długość (b) oraz wysokość (h) dla każdej ze ścian (Lewa, Przednia,

Prawa, Tylna) wybierając przycisk i wybierając za każdym razem przy pomocy myszy dwa punkty końcowe ściany w odpowiednim kierunku (model powinien być wyświetlany w 3D).

Celem tego polecenia jest określenie wszystkich części ściany, które są prostopadłe do wiatru na

kierunku 0, w sposób graficzny przy użciu przycisku i wskazaniu naroży ściany dla określenia jej długości (B) i wysokości (H) w każdym przekroju i na każdym poziomie konstrukcji.


24

Definicja pierwszej części pierwszego piętra :

Kliknij przycisk przy b(m) i przy pomocy myszy wskaż dwa końce długości ściany.

Następnie wybierz przy h(m) i przy pomocy myszy wskaż dwa końce wysokości ściany.


25

Definicja drugiej części pierwszego piętra:

Wybierz “Nowa” i powtórz opisaną wyżej procedurę.

Definicja ściany na drugim i trzecim piętrze :

Wybierz “Nowa” i powtórz opisany wcześniej proces, aż uzyskasz podgląd jak na rysunku poniżej.


26

Następnie, ustal procentową zawartość otworów w ścianie i kliknij

tak aby program mógł obliczyć odpowiednie wymiary ściany.

Powtórz czynność, dla wszystkich ścian na czterech kierunkach.

Edytuj Dach : Polecenie “Edycja” > “Dach”, Określ typ, orientację oraz wymiary L0,L1,L2,L3 dachu, klikając przycisk

i przy pomocy myszki wskaż 4 naroża dachu.


27

Uwaga:

W przypadku, jeżeli na dachu jest przeszkoda (punkt skupienia śniegu), wybierz z listy

odpowiedni rodzaj bariery i wpisz wysokość [m] . Jeżeli konstrukcja przylega do innej wyższej, w

“Bliskość dachu” wskaż odpowiednią stronę

następnie z listy wybierz

“sąsiedztwo”. Pole “Bliskość dachu” jest edytowalne, aby można było wpisać niezbędne cechy geometryczne.

Kliknij “OK” aby zapisać wprowadzone zmiany.


28

Widok Wiatr: Przy pomocy polecenia “Widok” > “Wiatr”, możesz zobaczyć na każdym kierunku wiatru rozkład obciążeń wzdłuż wysokości konstrukcji wraz z odpowiednimi współczynnikami Cpe+ , Cpe- , Cpi dla każdej ściany i dachu.

Widok Śnieg: Przy pomocy polecenia “Widok” > “Śnieg”, aby zobaczyć rozkład obciążenia śniegiem na dachu, zgodnie z EC1.


29

W oknie dialogowym, w lewym górnym rogu możesz wybrać nr dachu, klikając “Otwórz” wybierz

liczbę ram, “przypadek” jeżeli istnieje więcej niż jeden przypadek rozłożenia śniegu na dachu. Aktywując okno obok pola “Obciążenia” można wyświetlić wartość obciążenia.

Powierzchnia Oddziaływania : Kolejnym krokiem jest określenie strefy przyłożenia obciążeń do konstrukcji. Jest to rozkład parcia (śniegu i wiatru) na elementach belkowych na każdym kierunku oraz dachu. Wybierz dla wszystkich ścian oraz dachów strefy wpływu, wskazując powierzchnie wpływu dla lewej oraz prawej strony elementu belkowego, który chcesz obciążyć, a następnie kliknij przycisk

.

Szerokość lewej oraz prawej strony ma odniesienie do lokalnego układu współrzędnych (wzdłuż osi X) rozpatrywanego elementu.

Uwaga :

Jeżeli chcesz zdefiniować strefę wpływu słupa, który należy do ściany po lewej stronie :


30

Po pierwsze musisz znać, szerokość strefy wpływu, która jest dzielona pomiędzy dwoma słupami. Korzystając z zakładki “Narzędzia” i polecenia “Długość, Kąt” można obliczyć odległość pomiędzy dwoma słupami (Dz=190cm):

Każdy słup przejmie połowę ciśnienia strefy, której szerokością jest odległość pomiędzy dwoma sąsiednimi słupami. Na przykład odległość 190 cm/2 = 95 [cm], taką szerokość strefy przyłożymy na lewo dla słupa z prawej strony oraz na prawo dla słupa z lewej strony.


31

UWAGA: Wybór przycisku “Wybór”, pozwala wybrać więcej niż jeden element oraz zdefiniować w ten sam sposób strefę wpływu dla wielu elementów.

Wykonaj tą samą procedurę, aby określić strefę wpływu dla wszystkich elementów zarówno ścian jak i dachu.


32

Uwaga: Wybierając , możesz usunąć strefy wpływu dla

każdego elementu ściany oraz dachu, natomiast wybierając przycisk , możesz usunąć strefy wpływu tylko dla wybranej ściany lub dachu.

Wyniki analizy: W oknie dialogowym „Przypisanie obciążeń” występuj:

- obc. wiatrem, 4 przypadki obciążeń dla każdego kierunku co razem daje 16 przypadków obciążeń - obc. śniegiem, 3 przypadki obciążeń dla śniegu typowego, 3 przypadki obciążeń dla śniegu wyjątkowego. Liczby, które pojawiają się w oknach to numery przypadków obciążeń.

Przypomnijmy, że :

Przypadek 1: Stałe Przypadek 2: Użytkowe

Następnie 16 przypadków obciążeń dla wiatru (od 3 do 18) i 3 przypadki dla śniegu (19, 20 i 21). W tym przykładzie nie bierzemy pod uwagę wyjątkowych obciążeń śniegiem.

Wybierz polecenie aby przyłożyć obciążenie wiatrem i śniegiem do elementów konstrukcji, lub wybierz

aby usunąć je wszystkie. Pole “Scenariusze”, zawiera listę wszystkich możliwych scenariuszy analizy, które są tworzone

automatycznie, po kliknięciu .

SCADA Pro, oprócz automatycznego obliczania rozkładu wiatru i śniegu, automatycznie tworzy wszystkie scenariusze dla danej analizy.


33

Polecenie , otwiera plik txt, gdzie prezentowane są wszystkie obliczenia pochodzące od obciążeń Wiatrem i Śniegiem.


34

W bieżącym projekcie należy dodatkowo określić : - Obc. stałe :0,20 KΝ/m dla każdej z belek - Obc. użytkowe :0,10 KΝ/m dla każdej z belek Wybierz przycisk “Wstaw” a następnie polecenie “Wybierz numer grupy”. Sprawdź materiał: “Stal” i element : “Belki” i kliknij “Dodaj przez filtr” aby wybrać wszystkie belki.

Wybierz „Ok” a następnie prawy przycisk myszy aby otworzyć okno „Wstaw obciążenia” w celu dodania obciążeń stałych oraz użytkowych :


35


36

4. ANALIZA

Po zamodelowaniu oraz przyłożeniu obciążeń, kolejny krok to analiza konstrukcji zgodnie z wybraną normą, tworzenie kombinacji obciążeń oraz wyniki analizy. 4.1 Jak stworzyć scenariusze analiz

Zakładka „Analiza„, grupa poleceń „Scenariusze” pozwala na tworzenie scenariusza analiz (wybór normy i typu analizy) oraz ich wykonanie.

W celu tworzenia większej liczby scenariuszy analiz, kliknij „Nowy”. W oknie dialogowym, które zostanie otwarte, oprócz analiz predefiniowanych, można utworzyć dowolną liczbę scenariuszy.

Wybierz rodzaj analizy z listy “ Analiza” oraz wybierz „Typ” a następnie kliknij aby stworzyć nowy scenariusz. Możesz również wpisać swoją nazwę.


37

Wybierz spośród scenariuszy zawartych w SCADA Pro:

W tym przykładzie wybierzemy analizę „Static” typ „Statyczny” jak również scenariusze Śnieg Typowy, Wiatr 0 i Wiatr 90, Wiatr 180, Wiatr 270, które zostały już wcześniej automatycznie utworzone.

Polecenie “Przypadki obciążeń”, otworzy poniższe okno:

Dla każdego scenariusza (w obecnym przykładzie jeden), w lewej kolumnie, można przypisać jeden lub więcej przypadków obciążenia (LC).

Wybierz wartość 1.00 dla LC1 ( po wskazaniu kategorii “Obciążenia Stałe” – G(1), podświetlone na niebiesko) i 1.00 dla LC2 (po wskazaniu kategorii „Obciążenia Zmienne” – Q(2)” zaznaczone na niebiesko).

Znak “+” obok kategorii obciążeń pokazuje, że dla danej kategorii (przypadku obciążeń) jest uwzględniony udział obciążenia.

Maksymalnie dla każdego scenariusza można zadać 4 znaki „+”

Kliknij aby uaktualnić scenariusze zgodnie z wykonanymi modyfikacjami. Program automatycznie przypisuje współczynniki do danych przypadków obciążeń. Każda

zmiana jest tutaj dopuszczalna.

Dla scenariuszy wiatr i śnieg, odpowiednie obciążenia są przypisane do odpowiednich kategorii bez obciążeń stałych oraz zmiennych, przypisanych do przypadków LC1 i LC2, gdyż są one już uwzględnione w analizie statycznej.


38

Gdy obciążenie jest aktywne, pojawia się obok niego symbol “+”.

Uwaga Dla każdego ze scenariuszy można aktywować do 4 przypadków obciążeń.


39

4.2 Jak uruchomić analizę dla danego scenariusza

Wewnątrz listy scenariuszy, poza dwoma predefiniowanymi scenariuszami, można wybrać scenariusze związane z wiatrem i śniegiem, które zostały przez nas dodane. Wybierz dany scenariusz aby zdefiniować odpowiednie parametry wybranej analizy.

Klikając przycisk “Uruchom”, w zależności od wybranego scenariusza, pojawi się okno, które przeliczy naszą konstrukcję według zadanych parametrów.

4.3 Jak tworzyć kombinację obciążeń Po przeprowadzeniu analizy, należy w grupie poleceń “Wyniki”, stworzyć kombinację obciążeń oraz wyświetlić wyniki analizy :

Polecenie “ Kombinacje”, otwiera okno dialogowe “ Kombinacje grup obciążeń”, w który można tworzyć własne kombinacje lub skorzystać z predefiniowanych kombinacji, które SCADA Pro oferuje.


40

Po przeprowadzeniu analizy, kombinacje są generowane automatycznie przez program. "Kombinacje" otwierają tabelę z kombinacjami aktywnych scenariuszy. Te same wyniki, uzyskamy korzystając z przycisku “Kombinacje Domyślne”, które uzupełnią tabelę kombinacji na podstawie aktywnych scenariuszy.

Kombinacje domyślne wykonanej analizy są automatycznie zapisywane przez program.


41

Możesz tworzyć własne kombinacje bez używania przycisku “Kombinacje Domyślne”, lub dodawać więcej scenariuszy i obliczać nowe kombinacje modyfikując ustawienia domyślne lub usunąć wszystkie „Usuń wszystko” i wpisać inne współczynniki. Okno „Kombinacje Grup Obciążeń” działa jak plik Excel, oferuje takie możliwości jak kopiowanie przy użyciu Ctrl+C, Ctrl+V, Shift i prawy przycisk myszy oraz usuwanie. Kombinacje domyślne dotyczą scenariuszy sejsmicznych. Aby utworzyć kombinację bez obciążeń sejsmicznych można użyć zarówno trybu automatycznego oraz ręcznego. Tryb automatyczny wymaga automatycznych procedur obliczania oraz rozkładu obciążeń wiatru i śniegu a także automatycznego tworzenia obciążeń i kombinacji (jak w danym przykładzie) co zostało już wykonane.


42

W odniesieniu do powyższych warunków możliwe jest automatyczne tworzenie kombinacji

wiatru i śniegu za pomocą polecenia . Współczynniki dla wiatru i śniegu zostaną wypełnione automatycznie, oferując kompletny plik z kombinacjami obciążeń.

Naciśnij aby zapisać plik.


43

5 Wyniki - Analizy

5.1 Jak wyświetlić wyniki dla sił wewnętrznych oraz deformacji Otwórz zakładkę “Wyniki-Analizy” aby wyświetlić deformację modelu dla każdego przypadku obciążeń i/lub kombinacji, jak również wykresy sił wewnętrznych dla każdego elementu konstrukcji.

Na początku kliknij “Kombinacje” aby wprowadzić plik ze stworzonymi wcześniej kombinacjami, w zależności od tego jakie wyniki chcesz otrzymać. W oknie dialogowym:

Wybierz kombinację z listy rozwijalnej, która zawiera kombinacje wszystkich analiz, które zostały wykonane i poczekaj na automatyczne zakończenie obliczeń, lub Wybierz “Wybór Kombinacji” i wskaż plik kombinacji z odpowiedniego folderu i kliknij “Obliczenia”. Aby zobaczyć zdeformowany kształt odpowiadający wartościom własnym, wybierz scenariusz dynamiki z pliku .cmb .

Z listy po prawej stronie, na podstawie wymaganych wyników, wybierz: Model lub Diagramy - kontury naprężeń.


44

Model + “Deformacje”

Wybierz z listy rozwijalnej oraz okna poniżej przyczynę deformacji.

Aktywuj , modyfikuj “Powiększenie” oraz wpisz wartość “Krok Animacji” w celu otrzymania lepszej wizualizacji. Na “Pasku Stanu” zaznacz (niebieski=aktywny, siwy=nieaktywny) typ wizualizacji odkształconego modelu .

Polecenie “Animacje” to przycisk, który włącza i wyłącza animację deformacji konstrukcji, zgodnie z wyborem dokonanym w oknie dialogowym “ Model zdeformowany”.


45

Wykresy sił wewnętrznych

W tej części możesz zobaczyć wykresy sił wewnętrznych na elementach liniowych oraz naprężenia /deformacje/mapy zbrojenia dla elementów płytowych. Dla Elementów Liniowych, możesz zobaczyć:

naprężenia , dla , na , w skali Aby zobaczyć, wszystkie siły wewnętrzne dla elementów liniowych skoncentrowanych w jednym oknie, wybierz “element 2D” i wskaż dany element.


46

6 Projektowanie przekrojów stalowych

Po zakończonej analizie i sprawdzonych wynikach oraz odkształceniach konstrukcji, kolejny krok to projektowanie przekrojów. 6.1 Jak tworzyć scenariusze projektowe Przejdź do zakładki “Projektowanie Elementów” i wybierz „Nowe” aby stworzyć scenariusz, wybierając normę.

Wpisz nazwę, wybierz typ oraz kliknij przycisk Nowy aby wypełnić listę scenariuszy. W polu “Usuwanie modelu” zaznacz odpowiednie pola a następnie kliknij „Zastosuj” aby usunąć wyniki poprzednich projektowań. Powtórz przy użyciu innych parametrów kombinacji lub scenariuszy itp.


47

6.2 Jak zdefiniować parametry kształtowników konstrukcji stalowych

Wybierz z listy scenariusze których chcesz użyć do projektowania.

Kliknij “Parametry” aby otworzyć okno dialogowe:

Warunkiem koniecznym do projektowania jest kalkulacja kombinacji obciążeń. Wybór pliku .cmb który został zapisany po analizie wprowadza się:

- wybierając go z listy wykonując obliczenia automatycznie

- lub poprzez polecenie , które znajduje się w folderze projektu, wybierając kombinację według której konstrukcja ma zostać zaprojektowana, a

następnie kliknij .

Zakładki Płyty, Belki, Słupy, Fundamenty, Zbrojenie zawierają parametry, które wpływają na przekroje betonowe. W przypadku konstrukcji stalowych, w celu określenia parametrów dla przekroi stalowych, wybierz zakładkę „Stal”. Okno dialogowe, które zostało otwarte jest podzielone na dwa obszary: po lewej stronie, znajduje się lista wszystkich warstw, a po prawej stronie znajduje się lista kontrolna zawierająca wszystkie parametry.


48

Na początku wybierz warstwę. Wybierz jedną warstwę z listy, więcej używając “ctrl” albo wszystkie klikając „Wybierz Wszystko”. (Przez naciśnięcie przycisku „Odznacz wszystko” anuluj wybrane wcześniej warstwy) Następnie włącz jedną lub więcej kontroli, zaznaczając okienka oraz naciśnij odpowiedni przycisk aby określić parametry. Parametry zdefiniowane dla jednej warstwy, mogą być kopiowane na następne warstwy, używając polecenia „Kopiuj”. Wybierz warstwę zdefiniuj parametry naciśnij “Kopiuj” wybierz kolejną warstwę naciśnij “Wklej”.

Definicja parametrów projektowych dla kształtowników stalowych odbywa się przez warstwę. Na początku wybierasz warstwę, dla której parametry mają być zdefiniowane, (na przykład Słup Stalowy) i dla każdej kategorii (Ogólne, Rozciąganie, Ścinanie itp.) ustaw odpowiednie parametry. Tak długo jak będziesz definiował parametry dla jednej warstwy, program umożliwia kopiowanie parametrów na kolejną warstwę używając polecenia Kopiuj – Wklej. Przypuśćmy, że ustawiłeś wszystkie parametry dla warstwy Słupy Stalowe i chcesz je przekopiować na warstwę Belki Stalowe. Zaznacz okienko obok „Domyślne” i automatycznie


49

wszystkie parametry zostaną zaznaczone. Następnie kliknij „Kopiuj”, wybierz warstwę Belki Stalowe i kliknij „Wklej”. Teraz wszystkie parametry zdefiniowane dla Słupów Stalowych są również zdefiniowane dla Belek Stalowych. Kolejnym sposobem na ustawienie tych samych parametrów dla wszystkich warstw dotyczących kształtowników stalowych jest wybranie wszystkich warstw klikając przycisk „Zaznacz wszystko” oraz ustalenie parametry dla każdej kategorii wyboru. Należy zauważyć, że co najmniej jedna (lub więcej) warstw powinna być wybrana w celu określenia parametrów. Następnie wszystkie parametry dla każdej kategorii zostaną opisane. Klikając na przycisk “OGÓLNE” otworzy się następujące okno dialogowe:

Ustawienie współczynników bezpieczeństwa γMi: γM0 : współczynnik częściowy nośności przekroju poprzecznego, niezależnie od klasy γM1 : współczynnik częściowy nośności elementu, przy ocenie ich stateczności γM2 : współczynnik częściowy nośności na zniszczenie przekrojów z otworami W “Ograniczenia wewnętrzne” określ górną granicę. W ramach tej wartości program nie rozważy powstałych naprężeń. Wartość ta jest zalecana przez Eurokod.


50

“ROZCIĄGANIE”

Określenie parametrów, które odpowiadają sprawdzeniu przekroju na ścinanie , jak również kontroli pozycji rozstawienia otworów (EC3 §1.8 §3.5):

Określ odległości między dwoma kolejnymi otworami, średnice otworów i liczbę rzędów otworów na śruby. W przypadku kątowników, określ parametry na dole okna dialogowego w oknie “Sekcja L”.

W tej zakładce użytkownik określa, czy należy rozważyć zmniejszenie wytrzymałości na rozciąganie elementu ze względu na występowanie otworów na śruby czy też nie. Dane w polach okna dialogowego pochodzą z kontroli konstrukcji ze względu na połączenia. Z tego też powodu kontrola połączeń musi być przeprowadzona. Współczynnik bezpieczeństwa dla wszystkich kontroli projektu jest stały i równy jeden, co oznacza, że program oblicza współczynnik wypadkowych naprężeń w porównaniu z wytrzymałością. Wartość współczynnika obliczonego powyżej 1.0 wskazuje na awarię.


51

“ŚCINANIE”

Określ, czy element danej warstwy zawiera wzmocnienia i jakiego rodzaju; wzmocnienia w podporze lub wzmocnienia pośrednie. Zdefiniuj również odstępy pomiędzy usztywnieniami i rodzaj połączenia ( sztywne lub podatne).

“SKRĘCANIE”

Określ czy element konstrukcyjny wybranej warstwy jest obciążony momentem rozłożonym czy skupionym. Jeśli tak zdefiniuj dane obciążenia. Możesz również określić warunki podparcia oparte na odpowiednich rysunkach.


52

Dla wszystkich pozostałych okien, przedstawionych na rysunku poniżej, określ “Współczynnik Bezpieczeństwa” w oknie dialogowym, które pojawia się po kliknięciu jednego z pięciu przycisków. Współczynnik bezpieczeństwa to stosunek wytrzymałości do odpowiedniej wartości projektowej, która domyślnie ustawiona jest jako 1.0.

6.3 Projektowanie przekrojów stalowych :

“Projektowanie stali” grupa poleceń do projektowania przekroijów wytrzymałości na wyboczenie i projektowania połączeń stalowych.


53

6.3.1 Projektowanie przekrojów Polecenie Projektowanie przekroju, służy do sprawdzenia adekwatności zastosowanego przekroju stalowego. Wybierz to polecenie aby otworzyć poniższe okno dialogowe.

Przeprowadzono sprawdzenie dla wszystkich elementów wybranej warstwy. Program dla wszystkich naprężeń, lokalizuje element z najbardziej niekorzystną wartością dla tego naprężenia. Kolumna pierwsza zawiera wszystkie warstwy danego projektu a kolejna wszystkie przekroje stalowe dla danych warstw. W tym przykładzie warstwa “Słup Stalowy” zawiera słup konstrukcji o przekroju HEA220. Podobnie stalowe belki, które należą do warstwy “Belek Stalowych”, a reszta elementów znajduje się na pozostałych warstwach.

SCADA Pro umożliwia tworzenie własnych warstw, grupując w ten sposób elementy modelu opartego na ich przekrojach lub ich roli w konstrukcji.

Dla przykładu możesz stworzyć swoją własną warstwę nazywając ją “ Nawietrzne słupy stalowe” i przypisać do niej wszystkie słupy, które znajdują się po prawej stronie budynku. Ta sama koncepcja jak w programie AutoCAD występuje również tutaj : elementy podobne są umieszczane na tej samej warstwie. W ten sposób można łatwiej i szybciej projektować elementy i przekroje w grupie. Można wykonać ten sam proces, w celu utworzenia nowej warstwy i przypisać tylko jeden element, w którym tylko ten element zostanie projektowany. Wybierz polecenie “Oblicz wszystko” aby zaprojektować każdy przekrój dla każdej warstwy dla wszystkich kombinacji. Warstwy, których przekroje spełnią warunki projektowe będą zaznaczone na zielono a warstwy, w których chociaż jeden przekrój nie będzie spełniał warunków nośności


54

będą zaznaczone na czerwono (co nie oznacza, że wszystkie przekroje tej warstwy nie spełniają zadanych warunków).

Aby sprawdzić, który element belkowy nie spełnia warunków projektowych należy zaznaczyć warstwę „Belka stalowa” i kliknąć przycisk „Edytuj”. W oknie dialogowym można w formie tabelarycznej sprawdzić wyniki dla każdego przekroju wskazanej warstwy z zaznaczonymi kolorami i wartościami. Podczas automatycznego procesu, program lokalizuje 12 najważniejszych kombinacji dla każdego elementu dla każdego rodzaju naprężeń (Max N i reszta rodzaj naprężeń, Min N itp.) i przeprowadza kontrole w zakresie projektowania (patrz instrukcja Projektowanie Elementów). Po wskazaniu kursorem myszy na czerwoną komórkę, wartości większe od 1.00, (co sygnalizuje awarie) będą wyświetlane.


55

Możesz pominąć szczegółowe kontrole elementu dla poszczególnych rodzajów naprężeń lub kombinacji odznaczając odpowiednie pola auto i aktywując preferowane naprężenia. Można również zdefiniować własne wartości naprężeń przy polu "Użytkownik". Można wyświetlić wyniki projektowania (proces automatyczny, definiowanie użytkownika lub sprawdzenia szczegółowe) klikając na polecenie „Eksplorator warstw”. Eksportowane wyniki są zgodne z tymi, które program tworzy do Raportu z Projektu. W przypadku niespełnienia przez jeden element kontroli projektowej, model musi zostać zmodyfikowany tak aby każdy element konstrukcji przeszedł wszystkie sprawdzenia. W takim przypadku będziesz musiał przeprowadzić analizę jeszcze raz w celu obliczenia nowych naprężeń.


56

Jeśli chcesz zmienić przekrój konkretnego elementu możesz zlokalizować go na podstawie jego numeru w liście elementów zamodelowanych w oknie z lewej strony ekranu. Po zaznaczeniu element podświetla się na czerwono a po prawej stronie ekranu wyświetlają się jego właściwości. Użyj polecenia „Więcej” w oknie właściwości aby wczytać nowy przekrój elementu.

Uwaga: Następnie musisz ponownie uruchomić analizę oraz przeliczyć kombinacje, inaczej dobrany przekrój będzie odpowiednio projektowany ale z wcześniej uzyskanymi naprężeniami.

6.3.2 Wyboczenie elementów: Kontrola wytrzymałości na wyboczenia to jedna z głównych kontroli projektowych dla stalowych elementów konstrukcyjnych. Wybierz polecenie “Wyboczenie modelu wejściowego” aby zastosować dla każdego elementu, każdej z warstw następujące kontrole wytrzymałości : SGN (Stan Graniczny Nośności) Wyboczenie Zwichrzenie SGU (Stan Graniczny Użytkowalności) Ugięcie Elementu Przemieszczenie Węzła


57

Wybierając polecenie otworzy się okno jak poniżej :

Sprawdzenie odbywa się dla każdej z warstw. W pierwszej kolejności wybierz warstwę z rozwijalnej listy a następnie „Element”, lista wypełni się wszystkimi elementami danej warstwy i zadanymi przekrojami. Pierwszym krokiem w projektowaniu warstwy jest określenie parametrów projektowych. Można wziąć pod uwagę różne wartości dla różnych elementów należących do tej samej warstwy, definiując oddzielne grupy, które zostaną przypisane do różnych elementów. Program posiada dwie predefiniowane grupy: „Belki” i „Słupy”. W oknie parametry, w polu “Nazwa Grupy”, znajduje się tam nazwa grupy. Jeżeli chcesz stworzyć swoją własną grupę, wprowadź nową nazwę i kliknij przycisk „Tworzenie Nowej Grupy”.


58

Dla danego przykładu ustaw poniższe parametry :

W ten sposób program uwzględni długość wyboczenia (Wyboczenie boczne na kierunku Y i Z), jako geometryczną długość elementu (długość elementu pomiędzy pierwszym i końcowym węzłem).

W innym przypadku, można ustawić określoną wartość, jako rzeczywistą długość wyboczenia (w m), zaznaczając opcję „Rzeczywista”.

Użyj przycisku “Długości Wyboczeniowe” aby określić warunki podparcia elementu przy pomocy ikon. Ostateczny współczynnik będzie rozpatrywany zgodnie z tym wyborem (na przykład dla momentów zwolnionych na końcach elementów wybierz 1,0). Dla danego przykładu wybierz 1,0 dla obu kierunków.

Następnie aktywuj pole “Wyboczenie” tak aby program wykonał odpowiednią kontrolę. Należy tutaj wskazać “Warunki podparcia”, “Obciążenie”, “Typ Obciążenia” oraz “Poziom obciążenia”.

W celu uzyskania dalszych informacji, zobacz rozdział 9 podręcznika, zatytułowany Projektowanie Elementów.

Aktywuj okienka “Kontrola użytkowalności” oraz “Zwichrzenie” w celu przeprowadzenia tych sprawdzeń.

Parametry dla “Zwichrzenie” są takie same jak dla “Wyboczenia”


59

Jak już wszystkie parametry zostaną ustawione, należy wrócić do poprzedniego okna. Kliknij przycisk „ Zastosuj do wszystkich elementów warstwy” aby dodać wszystkie parametry, które zostały wcześniej zdefiniowane dla elementu numer 61 do reszty elementów należących do danej warstwy.

Możesz utworzyć więcej grup parametrów poprzez stworzenie nowej nazwy typu “BELKI 2”, określając parametry i klikając “Tworzenie nowej grupy”. W ten sposób elementy danej warstwy mogą mieć właściwości dla grupy „Belki” lub właściwości dla grupy „BELKI 2”, w zależności od wyboru jakiego dokonasz.

Następnie, wybierz polecenie “ Sprawdzenie Warstwy” a zostanie przeprowadzone obliczenie dla każdego elementu (z danej warstwy) na podstawie wprowadzonych kombinacji. Po zakończeniu obliczeń pojawi się zielone lub czerwone okienko. Klikając na kolorowe okienko, można sprawdzić współczynniki analizy wyboczenia dla każdego z elementów danej warstwy.

Opis dodatkowych funkcji :

„Eksploracja warstwy wyboczenia” – komenda wyświetla bardzo obszerny plik z wynikami kontroli wyboczenia dla każdego elementu danej warstwy i wszystkich kombinacji.

„Eksploracja warstwy użytkowalność” - komenda wyświetla bardzo obszerny plik z wynikami kontroli użytkowalności dla każdego elementu danej warstwy i wszystkich kombinacji.

„Wyniki wyboczenia (warstwa)” – komenda wyświetla podsumowanie wyników kontroli wyboczenia dla danej warstwy.

„Wyniki użytkowalności” – komenda wyświetla podsumowanie wyników kontroli użytkowalności dla danej warstwy.


60

7. Połączenia

7.1 W jaki sposób zaprojektować połączenie w konstrukcji stalowej: Ostatnie polecenie w grupie poleceń „ Projektowanie Stali” to „ Połączenia” przygotowane dla konstrukcji stalowych. Wciśnij dane polecenie i wybierz jedną z następujących czynności: Α) Kliknij prawym przyciskiem myszy aby otworzyć bibliotekę dostępnych połączeń konstrukcji stalowych i wybrać najbardziej odpowiednie. Kliknij na przycisk „Kolejna grupa połączeń” aby zobaczyć kolejne typy połączeń.


61

Β) Wskaż lewym przyciskiem myszy elementy które chcesz ze sobą połączyć. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy aby otworzyć bibliotekę połączeń, która zawiera tylko najbardziej odpowiednie połączenia dla danych elementów.

Lewym przyciskiem myszy wybierz elementy numer 30 (słup) i numer 154 (belka) a następnie prawym przyciskiem myszy otwórz bibliotekę z 4 możliwymi typami połączeń. Wybierz ostatnią możliwość „Belka do słupa (środnik) Γ” wzdłuż osi głównej. Następnie dodaj nazwę dla danego połączenia.

Nazwa musi zawierać tylko znaki z alfabetu łacińskiego i bez spacji między słowami. Następnie wybierz polecenie “Definicja grupy elementów (Węzeł)” w oknie dialogowym, można dodać więcej grup użytkowników z tym samym rodzajem połączenia (np. słup – belka) lub wpisz własne wartości naprężeń N,M,V dla istniejącej grupy. Aby dodać grupę elementów, kliknij w pole „Dolny słup” i wybierz słup o numerze 24. Następnie kliknij w pole „Prawa belka” i wybierz belkę o numerze 153 (lub wpisz numery bezpośrednio w tych polach). Następnie kliknij przycisk „Dodaj”.


62

Stosuj powyższe okno dialogowe aby zaprojektować połączenia stalowe tego samego typu i o tych samych przekrojach stalowych.

Program automatycznie obliczy siły wewnętrzne oraz ich wpływ na dane połączenie, opierając się na najbardziej niekorzystnej kombinacji obciążeń. Program automatycznie wskazuje miejsce w konstrukcji, w którym występuje najbardziej niekorzystne połączenie belka – słup. Ponadto jeżeli to połączenie jest odpowiednio zaprojektowane, mamy pewność, że również pozostałe połączenia tego samego typu będą automatycznie spełnione.

Na koniec kliknij “Wyjdź” i wybierz polecenie “ Edycja połączenia (Geometria/Sprawdzenie)”. W nowym oknie dialogowym możesz określić typ oraz geometrię poszczególnego połączenia. Wybierz typ oraz wprowadź parametry geometryczne przekroju lub stwórz własne połączenie. W pierwszej kolejności program wykonuje kontrole geometryczną danego połączenia (np. jeśli śruby znajdują się zbyt blisko płyty). Jeżeli występuje taki problem to odpowiedni komunikat o błędzie pojawi się w obszarze po prawej stronie. W danym przykładzie zmień wartość e1 z 10 [cm] na 15 [cm], a następnie ponownie kliknij przycisk „Obliczenia (Kombinacje)”.


63

Wybierz przycisk “3D” aby zobaczyć trójwymiarową prezentację połączenia, który jest aktualizowany w trakcie zmiany parametrów. Przyciski “1”,”2”,”3”, są wykorzystywane do wyświetlania dwóch widoków bocznych (1 i 2) i widok z góry (3). Przycisk “Σ/Κ”, jest wykorzystywany aby wyświetlić w 3D obraz spoin oraz śrub.

Jeżeli kontrola danych geometrycznych zostanie spełniona, program obliczy i wyświetli wszystkie sprawdzenia zgodnie z Eurokodem 3 dla danego połączenia.


64

Naciśnij “Uproszczony” aby zobaczyć wyniki. Zielona czcionka oznacza poprawność a czerwona błąd. Jeżeli wszystkie kontrole są zadowalające program będzie w stanie zapisać połączenie oraz wygenerować rysunki automatycznie. W przeciwnym wypadku, procedura zostanie przerwana i trzeba zmienić niektóre wartości połączeń w celu zakończenia projektowania. Aby odczytać główne wyniki kliknij przycisk „Wyniki” a dla wszystkich wyników kliknij przycisk „Eksploruj”. Wyświetlane pliki *txt są generowane przez program i gotowe do wydruku. Kliknij „Zapisz” a następnie „Wyjdź”, aby powrócić do okna połączeń.

8. Projektowanie stopy fundamentowej

8.1 Jak wykonać projekt stopy fundamentowej : Jeżeli zakończysz projektowanie połączeń w konstrukcji możesz przejść do projektowania fundamentów.

Grupa komend “Fundamenty” zawiera polecenia służące do sprawdzania projektowanych fundamentów, obliczeń projektowych, edycji oraz uzyskania wyników.

Wybierz polecenie “Sprawdzenie Zbrojenia>Całościowo” aby przeprowadzić kontrole projektową wszystkich fundamentów w danym modelu. Kolor węzła wskazuje na to czy kontrola projektowa fundamentu:

została spełniona lub jest wadliwa.

Warunkiem koniecznym przy projektowaniu fundamentów jest zaprojektowany słup na poziomie 1.


65

9. Zestawienia materiałów Grupa poleceń “Zestawienia Materiałów” zawiera polecenia związane z szacowaniem ilości materiałów i odpowiednich kosztów.

Przekroje Stalowe: Oblicza ilość stali konstrukcyjnej. “Analityczne”: w każdym elemencie i przekroju w odniesieniu do długości [m], waga w kg [na metr lub całość]; “Podsumowanie”.

SCADA Pro daje możliwość generowania zestawienia materiałów dla każdego przekroju stalowego dla elementu lub łącznego dla każdej kategorii przekroju. Wciśnij “ Wyniki (Plik wyników (Zestawienie Materiałów) aby otrzymać wydruk obliczeń.


66


67

10. Rysunki Jeżeli zakończyliśmy projektowanie konstrukcji żelbetowych lub projektowanie konstrukcji stalowych możemy otworzyć, modyfikować i wydrukować ostateczne rysunki w zakładce „Rysunki” Zakładka “Rysunki” zawiera narzędzia rysunkowe.

10.1 Jak importować rysunki szczegółów : Automatycznie tworzone rysunki utworzonych połączeń znajdują się w folderze projektu : C:\scadapro\ “project1” \scades_Synd\sxedia

Użyj polecenia aby otworzyć rysunki w środowisku SCADA Pro: W oknie dialogowym :

W oknie katalogi, podążaj taką ścieżką C:\scadapro\ “nazwa projektu” \scades_Synd\sxedia i

rozwiń „Listę plików Typ” i wybierz Scada Połączenia


68

Następnie wybierz daną nazwę połączenia (tak aby nazwa zmieniła kolor na niebieski), kliknij “ok”, a na końcu kliknij w żądanym punkcie wstawienia rysunku. W ten sposób tworzone są trzy widoki dla wybranego połączenia.

Postępuj zgodnie z opisaną wcześniej procedurą tworzenia oraz importu ponad 120 różnych typów połączeń, które oferuje program.


69

Aby tworzyć indywidualne widoki modelu, musisz podążać inną procedurą.

Kliknij polecenie „Eksportuj” z menu głównego, aby wyeksportować rysunek w formacie*dwg. W „zapisz jako” wybierz folder projektu i nadaj mu nazwę. W polu „Zapisz jako typ” i wybierz format pliku 3D_dwg (*.DWG).

Jeżeli otworzysz wyeksportowany plik *.dwg z wykorzystaniem programu AutoCAD, zauważysz, że cała konstrukcja zostanie eksportowana jako model 3D, wraz z nazwą każdego przekroju. Pracując w środowisku AutoCAD, możesz utworzyć dowolny widok modelu, który jest ci potrzebny, wraz z zastosowaniem poleceń „photorealism”.

11. Wydruki 11.1 Jak utworzyć raport : Aby stworzyć raport otwórz zakładkę “Dodatki” i wybierz polecenie „Wydruk”. W oknie „Wydruk obliczeń” z lewej strony dostępne są rozdziały raportów do druku. Aby dodać raport do listy drukowania (znajdującej się po prawej stronie), kliknij na niego dwukrotnie. Dla tego przykładu wybierz raport, który chcesz wydrukować i kliknij “Raport Projektu”. Plik podglądu wydruku danego raportu otworzy się automatycznie.


70

W środowisku drukowania raportów, można zapisać dane raporty w formacie plików .pdf, lub .doc, .excel, lub .xml, modyfikować utworzony plik oraz dostosować go do własnych potrzeb.

Na bazie tego prostego przykładu, możesz poznać niektóre z najważniejszych poleceń SCADA PRO. Pracując z programem, odkryjesz, że ma nieograniczone możliwości w modelowaniu i projektowaniu oraz pozwala na wykonanie nawet najbardziej skomplikowanych analiz.


71

Documents

Przykład nr - SCADA Pro...PRZYKŁAD : «KONSTRUKCJE STALOWE» 4 1. OPIS OGÓLNY 1.1 Geometria Konstrukcja stalowa, składa się z trzech poziomów z różnymi rzutami kondygnacji