Projectinformatie SAPREC Penguin Rihabilitation

SAPREC Penguin Rehabilitation (Afrikaanse Pinguin) 0

www.worldofwildlife.nl

SSSSAPREC Penguin RehabilitationAPREC Penguin RehabilitationAPREC Penguin RehabilitationAPREC Penguin Rehabilitation

((((ZZZZuiduiduiduid----AfrikaAfrikaAfrikaAfrika) ) ) )



Saprec opende de deuren van het huidige pinguïn en zeevogel rehabilitatiecentrum in 2005. Het centrum vangt honderden pinguïns en zeevogels zoals albatrossen, Jan van Gents, stormvogels en aalscholvers op met als doel om ze op te knappen en zo spoedig mogelijk weer vrij te laten in de natuur. De jaren voordat het centrum haar deuren opende ving oprichtster Carol Walton de pinguïns en zeevogels in haar garage naast hun woonhuis. Toen er pinguïns door het huis liepen, vond Carol’s man het tijd om een aparte opvang te realiseren. Een dierenarts dier erg begaan is met zowel de pinguïns en zeevogels als met het gepassioneerde werk van Carol stelde een stuk terrein ter beschikking en de eenvoudige faciliteit werd gerealiseerd. In het opvangcentrum leven een aantal pinguïns die het vanwege hun gezondheidstoestand niet zouden overleven in het wild. Gelukkig kan het merendeel van de opgevangen dieren na een periode van een aantal weken tot enkele maanden weer worden vrijgelaten.



Carol, Carol’s assistent en enige betaalde kracht van het rehabilitatiecentrum, Pete en de vrijwilligers die wekelijks komen om de vogels te verzorgen, hebben bij elke vrijlating weer tranen in hun ogen. Verdriet omdat de dieren weggaan en vreugde vanwege het feit dat ze het leven van een dier hebben kunnen redden. Passie en betrokkenheid is de drijvende kracht achter dit project. Saprec vangt pinguïns en zeevogels op die aanspoelen over een lengte van 250 kilometer kust. Dit is gelijk het probleem. Het redden van een pinguïn of zeevogel is behoorlijk arbeids- en kostenintensief. Helaas is er maar een zeer beperkte bijdrage van het lokale bedrijfsleven.



Leefgebied Afrikaanse pinguïn

Veel mensen denken bij pinguïns aan de Zuidpool, maar ook in het zuiden van Australië, Argentinië en Zuid-Afrika komen pinguïns voor. De meeste pinguïns in dierentuinen zijn zelfs Afrikaanse pinguïns. Helaas gaat het niet goed met de Afrikaanse pinguïn. De Afrikaanse pinguïn is in kolonies te vinden in Namibië en Zuid-Afrika. Ze leven in de oceaan en op rotsachtige stranden op de vele eilanden voor de kust van beide landen, zoals bijvoorbeeld Robbeneiland. Ze volgen de scholen sardines en ansjovis. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw verblijven ze ook op het vaste land, onder andere in de baaien van Boulders Beach en Betty’s Bay, beiden in de nabijheid van Kaapstad in Zuid-Afrika. Hier is het mogelijk om kolonies van 1.000 tot 4.000 pinguïns van heel dichtbij te observeren en zelfs met ze te zwemmen.



Bedreigingen voor de Afrikaanse pinguïn De grootste bedreigingen zijn vervuiling en overbevissing in het leefgebied. Het gebeid rond Kaap de goede Hoop is hun natuurlijke leefgebied, maar ook een belangrijke plek voor zeeschepen om te tanken. Via buizen in zee wordt er per dag miljoenen liters stookolie naar de schepen gepompt vanaf het land. Dit gaat nogal eens mis, waardoor met olie besmeurde pinguïns aanspoelen. Vissers vangen teveel sardines, de hoofdmaaltijd van de pinguïn. Een pinguïn gaat eens per jaar in de rui. In die tijd is zijn vacht niet waterdicht en staan ze drie weken zonder te eten op het land. De rui kost veel energie, dus moeten ze zich daarvoor goed vol eten. Helaas zien we steeds vaker dat dit door een gebrek aan vis niet lukt, waardoor de pinguïn tijdens de rui uithongert. Gelukkig kan met extra voedsel en zorg worden voorkomen dat deze pinguïns sterven.

In de afgelopen decennia is hun populatie met 90% teruggelopen. Er zijn nu nog ca 100.000 Afrikaanse pinguïns en men denkt zelfs maar 28.000 broedende paren.



De Afrikaanse pinguïn Pinguïns vallen onder de niet-vliegende zeevogels. Maar wat betreft het uiterlijk zijn ze goed te onderscheiden van andere zeevogels. Ze zijn volledig aangepast aan het leven in extreem koude gebieden en in de zee. Een volwassen Afrikaanse pinguïn wordt ongeveer 70 centimeter groot. Hij heeft een zwarte rug en een wit-zwarte buik met een uniek vlekkenpatroon. Dit vlekkenpatroon zorgt ervoor dat ze in het water goed zijn gecamoufleerd. Boven de ogen heeft de pinguïn een roze vlek of streep. Deze roze vlek geeft aan waar veel kleine bloedvaatjes net onder de huid samen komen. Hier wordt het bloed van de pinguïn gekoeld door de buitenlucht. Door deze koeling kan de Afrikaanse pinguïn zijn lichaamstemperatuur goed controleren. De waggelende loop van een pinguïn wordt veroorzaakt door het feit dat het dier eigenlijk op zijn hurken loopt. Het heupgewricht bevindt zich laag bij de grond en het kniegewricht een stuk hoger. Met zijn zwemvliezen kan een pinguïn zich tot 40 kilometer per uur door het water voortbewegen. Pinguïns leven in groepen van 50 tot 100 dieren, met een gelijke verhouding tussen mannetjes en vrouwtjes. Ze leven overdag in het water en tijdens de koele nachten zitten ze op het land. Ze communiceren met elkaar door een ‘balkend’ geroep.



Menu

Afrikaanse pinguïns zijn viseters en ze vangen hun voedsel onder water. Ze eten vooral sardines en ansjovis en soms krill

(garnaalachtige), inktvis en schaaldieren. Ze vinden hun voedsel tot 50 kilometer van hun neststranden af.

Voortplanting

Het legseizoen van de Afrikaanse pinguïn verschilt per leefgebied. In Namibië is het legseizoen in november tot december en in Zuid-Afrika is dit in maart tot mei. Pinguïns bouwen hun nest meestal in holen of gaten in de grond, zoals onder wortelpartijen van struiken. Dit beschermt ze tegen de zon. Ze vullen hun nest met takjes en ander restmateriaal of bouwen een nest van stenen. Pinguïns leggen 2 of 3 eieren. De beide ouders lossen elkaar af bij het broeden. Terwijl de ene het ei bebroedt, trekt de andere naar zee om zich te voeden. Na ongeveer 40 dagen komt het ei uit. Zodra het jong is uitgekomen, lossen de ouders elkaar op dezelfde manier af bij het opvoeden van het jong.

Opvoeding

De eerste twee weken na de geboorte worden de jongen de gehele dag warm gehouden door één van de ouders. Daarna zijn ze in staat zelf hun lichaam op temperatuur te houden. Tot een leeftijd van 8 tot 18 weken hebben de jongen hun babydons, daarna krijgen ze hun volwassen verenkleed. Zwartvoetpinguïns hebben geen gezamenlijke crèches voor de jongen, doordat zij als koppel samenleven tijdens het paren en opvoeden van de jongen. Pinguïns zijn monogaam en vormen een koppel voor het leven.



Factf ile Afrikaanse pinguïn

Naam soorten populatie

Kenmerken

uiterlijk dieet leeftijd Lengte gewicht

Leefgebied

verspreiding leefomgeving leefwijze

Voortplanting

draagtijd opvoeding Jongen per keer

IUCN status:

Afrikaanse pinguïn (Spheniscus demersus) Er zijn 19 soorten pinguïns Ca 100.000 (28.000 parende koppels) Zwarte rug, wit-zwarte buik met uniek vlekkenpatroon. Boven de ogen heeft de pinguïn een roze vlek of streep. Vooral sardines en ansjovis, maar ook schaaldieren, kreeftachtigen en kleine inktvisjes 10 tot 11 jaar 45 tot 70 centimeter 2500 tot 4000 gram Namibië en Zuid-Afrika In oceanen en op rotsachtige kusten in groepsverband (50 of meer per groep) 40 dagen Gezamenlijk door vader en moeder 2 tot 3 per keer

Bedreigd

Grootte tov de

mens

Documents

Projectinformatie SAPREC Penguin Rihabilitation