Programowanie Obiektowe Javajava.fizyka.pw.edu.pl/data/_uploaded/data/Wyklady2018/...Programowanie Obiektowe (Wykład) Małgorzata Janik (WF PW) Programowanie strukturalne Definicja:

Programowanie Obiektowe

JavaMałgorzata Janik

Zakład Fizyki Ją[email protected]

http://java.fizyka.pw.edu.pl/

2/30Programowanie Obiektowe (Wykład) Małgorzata Janik (WF PW)

● Szczegoły na temat projektów można znaleźć na stronie:● http://java.fizyka.pw.edu.pl/Projekty

Projekty

Targi Pracy IThttps://targipracyit.pl/PW

http://java.fizyka.pw.edu.pl/Projekty

Programowanie Obiektowe (Wykład) Małgorzata Janik (WF PW)

Powtórzenie

Który element Javy sprawia, że stosunkowo łatwo odpalać programy na

różnych platformach / systemach operacyjnych ?


Maszyna Wirtualna


Pliki nagłówkowe

W C/C++ używaliśmy plików nagłówkowych (.h lub .hpp) zawierające opis interfejsu modułu:● Deklaracje zmiennych, funkcji, klas, itp.

W Javie (ani w C#) nie występują.



Trochę historiiProgramowanie Strukturalne

Programowanie Zorientowane ObiektowoZachowania i Atrybuty


Zamierzchła przeszłość

● Pierwsze komputery były programowane bezpośrednio z użyciem kodu maszynowego lub z wykorzystaniem asemblera. Pierwsze asemblery przypadają na połowę lat 50.

Przykład kodu maszynowego (kolumna druga rozpoczynająca się od 6C 36 00)

Przykład kodu asemblera dla procesora Motorola 8-bit 6800

Źródło: Wikipedia


Zamierzchła przeszłość

● Pierwsze komputery były programowane bezpośrednio z użyciem kodu maszynowego lub z wykorzystaniem asemblera. Pierwsze asemblery przypadają na połowę lat 50.

● Kontrola przepływu w programie odbywała się głównie przy pomocy warunkowych i bezwarunkowych instrukcji skoku.

● Instrukcja “skoku” (goto) pozwala na powtórne wykorzystanie tego samego fragmentu kodu– ale sprawia też, że program

jest zdecydowanie mniej czytelny.

Fragmentu kodu w Perlu


Programowania radosne początki

● Jeżeli znamy podstawowe konstrukcje algorytmiczne i potrafimy je zagnieżdżać, wówczas teoretycznie jesteśmy w stanie napisać każdy algorytm.

● Jednakże, długość kodu programu nastaje się coraz większa i po pewnym czasie nie jesteśmy w stanie objąć wszystkiego wzrokiem i umysłem.

● Zastosowanie podprogramu (np. funkcji) pozwala podzielić algorytm na zbiór mniejszych, wydzielonych części.


Programowanie strukturalne● Definicja: paradygmat programowania opierający się na podziale kodu

źródłowego programu na procedury i hierarchicznie ułożone bloki.● Rozwijał się w opozycji do programowania wykorzystującego proste

instrukcje warunkowe i skoki (goto).● Początki programowania strukturalnego przypadają na Lata 60. XX wieku,

a ważnym głosem w dyskusji o programowaniu strukturalnym był list Edsgera Dijkstry z 1974 roku: “Instrukcja goto powinna zostać usunięta z wszystkich „wysokopoziomowych” języków programowania (to znaczy z wszystkich poza - prawdopodobnie - czystym kodem maszynowym”.

● Programowanie strukturalne zwiększa czytelność i ułatwia analizę programów, co stanowi znaczącą poprawę w stosunku do trudnego w utrzymaniu „spaghetti code” często wynikającego z użycia instrukcji goto.


Programowanie strukturalne● Definicja: paradygmat programowania opierający się na podziale kodu

źródłowego programu na procedury i hierarchicznie ułożone bloki.● Rozwijał się w opozycji do programowania wykorzystującego proste

instrukcje warunkowe i skoki (goto).● Początki programowania strukturalnego przypadają na Lata 60. XX wieku,

a ważnym głosem w dyskusji o programowaniu strukturalnym był list Edsgera Dijkstry z 1974 roku: “Instrukcja goto powinna zostać usunięta z wszystkich „wysokopoziomowych” języków programowania (to znaczy z wszystkich poza - prawdopodobnie - czystym kodem maszynowym”.

● Programowanie strukturalne zwiększa czytelność i ułatwia analizę programów, co stanowi znaczącą poprawę w stosunku do trudnego w utrzymaniu „spaghetti code” często wynikającego z użycia instrukcji goto.

Spagetti code = trudny do zrozumienia kod źródłowy programu.Używano wielu instrukcji warunkowych i następnych w nich zagnieżdżonych konstrukcji GOTO. Droga przez kolejne rozkazy była tak poplątana, że odczytanie takiego kodu i zrozumienie go było bardzo uciążliwe, a ewentualne modyfikacje zwykle prowadziły do błędów w programie.


Programowanie strukturalne

● Programowanie strukturalne polega na tworzeniu programów wyłącznie w oparciu o trzy kompozycje algorytmiczne: – Sekwencyjną (instrukcje wykonują się jedna po

drugiej), – Warunkową (instrukcje warunkowe if, if else, switch)– Iteracyjną (pętle for, while, do while).

● Zabronione są algorytmy wykorzystujące instrukcję skoku (GOTO).


● W przypadku programowania strukturalnego często mamy doczynienia z danymi ,które muszą być widoczne w całym programie (dla wielu funkcji) i wiele funkcji może je zmieniać = tzw. dane globalne.

● W takim wypadku każda funkcja może zmienić dane, które mają wpływ na działanie wszystkich innych elementów prorgamu. Czyli jedna niewielka zmiana może “popsuć” działanie całego kodu w wielu różnych miejscach.

Problemy z programowaniem strukturalnym


Problemy z programowaniem strukturalnym

● Koncepcja programowania obiektowego pierwotnie pojawiła się w Simuli 67, języku zaprojektowanym do zastosowań symulacyjnych, stworzonym przez Ole-Johana Dahla i Kristena Nygaarda z Norsk Regnesentral w Oslo.– Mówi się, że pracowali oni nad symulacjami zachowania się statków

i mieli kłopoty z opanowaniem wszystkich zależności , jakie wywierały na siebie nawzajem wszystkie parametry statków w symulacji. Wtedy wpadli na pomysł, by pogrupować typy statków w różne klasy obiektów, a każda z klas sama odpowiadałaby za określanie własnych danych i zachowań.

● Upraszczamy program, grupując kod w klasy, w których każda jest odpowiedzialna tylko za samą siebie (swoje dane i swoje funkcje)

● Programowanie obiektowe zyskało status techniki dominującej w połowie lat 80 (dzięki C++)



● Programy definiujemy za pomocą obiektów.● Koncepcja obiektów fizycznych jest znana

każdemu– Możemy sobie wyobrazić samochód, człowieka,

toster.



● Programy definiujemy za pomocą obiektów.● Koncepcja obiektów fizycznych jest znana

każdemu.● Obiekty w programowaniu to są modele

rzeczywistych obiektów fizycznych.

Samochód- kolor ZIELONY

- marka DAEWOO

+ Tankuj()

+ Jedź()


- marka DAEWOO

+ Tankuj()

+ Jedź()

Człowiek- nazwisko EINSTEIN

- zawód FIZYK

+ Śpij()

+ GenerujNobla()

Toster- producent HB

- typ POP-UP

+ Grzej()

+ WyrzućTosty()



● Obiekty w programie reprezentują w pewnym stopniu obiekty rzeczywiste– Jeśli chcemy zaprogramować aplikacje dla zarządzania

szpitalem, zapewne będziemy musieli stworzyć obiekty odpowiadające pacjentom, lekarzom, pielęgniarkom, ochronie, …

● W rzeczywistości to obiekty oddziałują ze sobą. W przypadku programów komputerowych jest podobnie: obiekty wysyłają do siebie wiadomości (wywołanie funkcji na innym obiekcie), a czasem uzyskują informacje zwrotne (zwracane zmienne).


Programowanie Obiektowe● Na obiekty składają się atrybuty i zachowania:

● Obiekty zawierają więc zarówno dane (wartości atrybutów) oraz zachowanie (możliwe akcje które dany obiekt może wykonać)

● “zarówno” - różnica między programowaniem proceduralnym a obiektowym


- marka DAEWOO

+ Tankuj()

+ Jedź()


- typ POP-UP

+ Grzej()

+ WyrzućTosty()

atrybuty

zachowania


Programowanie Obiektowe● Na obiekty składają się atrybuty i zachowania:

● Dobrze zaprojektowany program zakłada, że wartości atrybutów nie może zmienić nic poza obiektem, do którego należą – czyli wszystkie zmiany następują poprzez wywołanie odpowiednich zachowań (wywołanie funkcji)– Enkapsulacja, metody “Set” i “Get”.

Każdy obiekt odpowiada za swoje dane.


- marka DAEWOO

+ Tankuj()

+ Jedź()


- typ POP-UP

+ Grzej()

+ WyrzućTosty()

atrybuty

zachowania


Atrybuty i ich wartości

● Należy pamiętać, że atrybut (pole składowe) i jego wartość, to dwie różne rzeczy :

– Każdy samochód będzie miał kolor, ale nie każdy będzie zielony.

● Sam atrybut jest jak pusta “formatka”, w którą możemy wpisywać wartości charakterystyczne dla naszego obiektu (konkretnej instancji naszej klasy).


- marka DAEWOO

atrybuty wartości atrybutów


Atrybuty i ich wartości

● Należy pamiętać, że atrybut (pole składowe) i jego wartość, to dwie różne rzeczy :

● Sam atrybut jest jak pusta “formatka”, w którą możemy wpisywać wartości charakterystyczne dla naszego obiektu (konkretnej instancji naszej klasy).


Zachowania i atrybuty na przykładzie

public class Punkt {

Punkt (double parametr1, double parametr2){x = parametr1;y = parametr2;

}public String Wypisz(){

String text;text = "Wspolrzedne ("+ x + ", " + y + ")";return text;

} double x , y;

}

public static void main(String[] args) {Punkt p1 = new Punkt (30,30);System.out.println(p1.Wypisz());

}







} double x , y;

}


}

W programowaniu obiektowym klasa reprezentuje obiekty.

Definicja klasy zwykle nie reprezentuje konkretnego obiektu, ale raczej “typ”.







} double x , y;

}


}

Instancja klasy = konkretny obiekt.







} double x , y;

}


}

Atrybuty. Zwykle nazywamy je polami (ang. fields).Nie powinny być dostępne z zewnątrz.







} double x , y;

}


}

Zachowania / akcje, które możemy wywołać na naszym obiekcie.Np. utworzenie obiektu o konkretnych wartościach atrybutów czy zwrócenie informacji o obiekcie w postaci napisu (String). Czyli funkcje składowe (metody).


Obiektowa Java vs. C++

● W latach ‘90 to C++ był uważany za “lidera” programowania obiektowego.

● Ale C++ jest językiem “hybrydowym”:– pozwala na programowanie strukturalne, bądź

obiektowe, bądź miksowanie obu paradygmatów– co w oczywisty sposób może prowadzić (i często

prowadzi) do powstawania kodu który jest skomplikowany i trudny w utrzymaniu

● Java stworzona została od początku jako język służący do programowania obiektowego


PowtórzenieStruktura Programu

Struktura KlasyMetody

Dziedziczenie

Oraz nowościKlasa Object

Konstruktory i Super


package ... //deklaracja pakietu, opcjonalna ale zalecanaimport ... // deklaracje importu

public class Punkt { //deklaracje konstruktorów


}

//deklaracje metodpublic String Wypisz(){


}

//deklaracje pól double x , y;

}public class KlasaStartowa {


}}

Struktura programu

//funkcja główna


class NazwaKlasy {

//deklaracje konstruktorów NazwaKlasy(lista parametrów){ //treść/zawartość konstruktora } //deklaracje metod

Typ1 metoda1(lista parametrów) { //treść/zawartość metody1

return obiektTyp1; } ...

//deklaracje pól Typ pole1; ... Typ poleN;}

Struktura klasy


class NazwaKlasy {





Struktura klasy

Metody=

Funkcje składowe


Definiowanie metody

[modyfikatory] TypZwracanejWartości nazwaMetody (TypArgumentu1 zmienna1, …,TypArgumentuN zmiennaN) {

TypZwracanejWartości zwracanaWartość;

// kod metody, w którym można korzystać ze zmiennych 1..N

return zwracanaWartość;

// jeśli metoda „void” - nic nie zwraca

}

• Metody mogą być zadeklarowane bezpośrednio w klasie lub odziedziczone po nadklasach lub interfejsach.


public class Punkt extends Object{double x = 0 , y = 0;


}

void przesun(double parametr1, double parametr2){x += parametr1;y += parametr2;

}

double odlegloscOdPoczatkuUkladu(){return Math.sqrt(x*x+y*y);

}

String toString(){String text;text = "Wspolrzedne ("+ x + ", " + y + ")"; return text;

}}

Metody


Korzystanie z utworzonych metod

public class PunktTest2 { public static void main(String[] args) {

Punkt p = new Punkt(0,0);int i=0;while (i


class NazwaKlasy {





Struktura klasy


[modyfikatory] class NazwaKlasy [extends NazwaKlasyNadrzednej] [implements NazwaInterfejsu] {





Struktura klasy







Struktura klasy

“extends” oznacza dziedziczenie = rozszerzenie klasy nadrzędnej

Możemy dziedziczyć po własnych klasach, albo tych zawartych w standardowym API.

Jeśli chcemy uzyskać spersonalizowaną ramkę, dziedziczymy po JFrame.Jeśli chcemy uzyskać spersonalizowany przycisk, dziedziczymy po JButton.

Programowanie Obiektowe (Wykład) Małgorzata Janik (WF PW) 39/85

Szybkie tworzenie klasy pochodnej w Eclipse


Dziedziczenie

public class KlasaPochodna extends KlasaPrzykladowa {

public void wypisz(){System.out.println(x + " " + y + " " + tekst);}

int y = 10;}

package pl.wyklad1.klasapokazowa;

public class KlasaPrzykladowa {

// deklaracje konstruktorówKlasaPrzykladowa() {x = 0;tekst = "domyslny";}

// deklaracje metod

public void wypisz() {System.out.println(x + " " + tekst);}

// deklaracje pólint x;String tekst;}

Klasa Nadrzędna“Superclass”

Klasa Pochodna(podrzędna)“Subclass”


Szybkie tworzenie klasy (Object)


[modyfikatory] class NazwaKlasy [extends NazwaKlasyBazowej] [implements NazwaInterfejsu] {





Struktura klasy

“extends” oznacza dziedziczenie. Możemy dziedziczyć po własnych klasach, albo tych zawartych w standardowym API.

Jeśli chcemy uzyskać ramkę, dziedziczymy po JFrame.Jeśli chcemy uzyskać przycisk, dziedziczymy po JButton.

Tworząc nową klasę w Javie zawsze używamy dziedziczenia. Jeśli nie napiszemy jawnie “extends”,

w takim wypadku dziedzicznymy po klasie Object.


public class Punkt {//konstruktor dwuargumentowyPunkt (double parametr1, double parametr2){

x = parametr1;y = parametr2;

}

//poladouble x = 0 , y = 0;

}

Przykład:

Nawet jeśli nie ma jawnego dziedziczenia, powstała klasa jest rozszrzerzeniem klasy Object - http://docs.oracle.com/javase/7/docs/api/java/lang/Object.html .Powyższa deklaracji klasy jest równoważna temu:

public class Punkt extends Object {double x = 0 , y = 0;


}}

http://docs.oracle.com/javase/7/docs/api/java/lang/Object.html


Klasa Object


Przykład przedefiniowania (przeciążenia) metody toString() odziedziczonej z klasy bazowej Object

public class Punkt extends Object{double x = 0 , y = 0;


}

public String toString(){String text;text = "Wspolrzedne ("+ x + ", " + y + ")";return text;

}}


Klasa Object


metoda equals()Służy ona do porównywania, czy dwa obiekty są sobie równe. Implementując metodę equals(), należy pamiętać o kilku zasadach• metoda equals musi być zwrotna, czyli a.equals(a)==true.• metoda equals musi być symetryczna, czyli a.equals(b)==b.equals(a).• metoda equals musi być przechodnia, czyli jeżeli a.eqauls(b)==true i b.equals(c)==true to a.equals(c)==true. (Jednak gdy: a.equals(b)==false i b.equals(c)==false to a.equals(c) może być true)• metoda equals musi być konsekwenta, czyli gdy dwa razy (w różnych chwilach czasu) porównujemy te same obiekty, to wynik tego porównania powinien być taki sam.• obiekt jest nie równy null, czyli a.equals(null)==false dla każdego a nie będącego null

To metoda, której powinniśmy używać porównując dwa obiekty.Np. dwa String-i:

– if (ala == “Ala”) – źle!– if (ala.equals(“Ala”)) – dobrze







Struktura klasy

Konstruktory i dziedziczenie


Konstruktor● Specjalna metoda danej klasy, wywoływana

podczas tworzenia jej instancji. ● Podstawowym zadaniem konstruktora jest

zainicjowanie obiektu.● W C++/Javie:

– Nazywa się tak samo jak klasa– Nic nie zwraca (brak napisu void przed nazwą)– Może przyjmować:

● 0 parametrów (konstruktor domyślny / bezargumentowy)● kilka parametrów (konstruktory z argumentami)

– Obiekt tej samej klasy (konstruktor kopiujący)


public class Punkt{Punkt (){

x = 0;y = 0;

}


}

Punkt (Punkt p){x = p.x;y = p.y;

}

double x, y;}

Konstruktory

Konstruktor domyślny

Konstruktor z parametrami

Konstruktor kopiujący


public class Kolo extends Punkt {double promien = 0;

public Kolo(double parametr1, double parametr2, double parametr3) {super(parametr1, parametr2);promien = parametr3;

}

public Kolo(){super();promien = 10;

}

public Kolo (Punkt p, double parametr ){super(p.x, p.y);promien = parametr;

}

public Kolo(Kolo k){super(k.x,k.y);promien = k.promien;

}}


Konstruktor bezargumentowy – „domyślne” parametry klasy

super(p1, p2) jest równoważne z: new Punkt(p1,p2)





}

public Kolo(){

promien = 10;}


}


}}


Java stworzyłaby pusty konstruktor domyślny dla klasy nadrzędnej.

Uwaga, jeśli klasa Punkt nie miałaby żadnego konstruktora: OK.





}

public Kolo(){

promien = 10;}


}


}}


Implicit super constructor punkt() is undefined.

Uwaga, jeśli klasa Punkt nie miałaby konstruktora bezargumentowego, ALE miała inny konstruktor, pojawi się błąd:





}

public Kolo(){super(0,0);promien = 10;

}


}


}}




Użycie „super” jako Konstruktora

• Konstruktory nie są dziedziczone• Wywołanie konstruktora nad-klasy: super(lista-parametrow)• Musi być pierwszą instrukcją konstruktora

podklasy:class NadKlasa { ... }class PodKlasa extends NadKlasa {

PodKlasa(...) { super(...);

... } …

}


public class KoloTest { public static void main(String[] args) {

Kolo a,b,c,d,e;// Wykorzystanie różnych konstruktorów:a = new Kolo (10,10,5);b = new Kolo();Punkt p1 = new Punkt (30,30);c = new Kolo (p1, 30);d = new Kolo (new Punkt(40,40), 40 );e = new Kolo(c);

System.out.println("" + a + "\n" + b + "\n"+ c + "\n" + d + "\n"+ e);// Jeśli klasa pochodna Kolo nie ma zdefiniowanej własnej metody

// toString() wykorzystywana jest metoda toString klasy bazowej Punkt

System.out.println(new Kolo(60,60,60)); // tworzenie "chwilowego" // obiektu bez referencji, na potrzeby wywołania metody

}}

Użycie konstruktorów


Odwołanie do Nadklasy przez „super”

• Odwołanie do elementu nad-klasy:super.polesuper.metoda()

• Stosowane szczególnie gdy składowe pod-klasy przesłaniają składowe nad-klasy o tych samych nazwach.


public class Subclass extends Superclass {

// przeciąża (nadpisuje) metodę z nadklasy public void printMethod() { super.printMethod(); System.out.println("Wypisano w podklasie"); } public static void main(String[] args) { Subclass s = new Subclass(); s.printMethod(); }}

public class Superclass {

public void printMethod() { System.out.println("Wypisano w nadklasie."); }}

Użycie “super” w metodach

Efekt:Wypisano w nadklasie.Wypisano w podklasie.

Jeśli nadpiszemy metodęz nadklasy, ale nadal chcemy ją wykorzystać, możemy użyć słowa kluczowego “super”.



Stwórz metody:● Konstruktory z klasy nadrzędnej


public class ZamykaneOkienko extends JFrame {

public ZamykaneOkienko() throws HeadlessException {

}

public ZamykaneOkienko(GraphicsConfiguration arg0) {super(arg0);

}

public ZamykaneOkienko(String arg0) throws HeadlessException {super(arg0);

}

public ZamykaneOkienko(String arg0, GraphicsConfiguration arg1) {super(arg0, arg1);

}

/** * @param args */public static void main(String[] args) {ZamykaneOkienko zo = new ZamykaneOkienko();zo.setVisible(true);

}

Konstruktory klasy nadrzędnej dodane przez Eclipse’a

Konstruktory z klasy nadrzędnej


public class ZamykaneOkienko extends JFrame {

public ZamykaneOkienko() throws HeadlessException {this.setSize(640,480);setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);}

public ZamykaneOkienko(GraphicsConfiguration arg0) {super(arg0);this.setSize(640,480);setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);}

public ZamykaneOkienko(String arg0) throws HeadlessException {super(arg0);this.setSize(640,480);setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);}

public ZamykaneOkienko(String arg0, GraphicsConfiguration arg1) {super(arg0, arg1);this.setSize(640,480);setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);}

/** * @param args */public static void main(String[] args) {ZamykaneOkienko zo = new ZamykaneOkienko();

zo.setVisible(true);

}

Nasze “rozszerzenie” klasy nadrzędnej: konkretne ustawienia, dodatkowe elementy….

Konstruktory klasy nadrzędnej dodane przez Eclipse’a

Konstruktory z klasy nadrzędnej



Metody abstrakcyjne (w C++ mówiliśmy “czysto wirtualne”) to metody niedokończone.

Jeśli klasa nadrzędna ma takie metody, to musimy je dokończyć w klasie podrzędnej,

by móc stworzyć obiekt danej klasy → Eclipse pomaga nam w tym przygotowując odpowiedni kod.

Jeśli dana klasa nadrzędna nie ma takiej metody, zaznaczenie checkbox’a nic nie zmieni.


Przygotowanie do laboratoriumKomponenty w Javie

Podpowiedzi Eclipse’aLayout Manager


JFrame frame = new JFrame();frame.setSize(640, 480);Frame.setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);frame.setVisible(true);

public class MyFrame extends JFrame {public MyFrame() {this.setSize(640,480);setDefaultCloseOperation(EXIT_ON_CLOSE);}}

public static void main(String[] args) {MyFrame mf = new MyFrame();mf.setVisible(true);

}

Komponenty

Okienka: JFrame

lub

(zalecane)

● Dla domyślnego okna naciśnięcie [X] nie powodujezamkniecia aplikacji. Aby to zmienić, należy wywołać metodę setDefaultCloseOperation().


SetDefaultCloseOperation()

● EXIT_ON_CLOSE– zamyka aplikację

● DISPOSE_ON_CLOSE – zamyka ramke, usuwa obiekt reprezentujacy ramke, ale

pozostawia pracujaca aplikację

● DO_NOTHING_ON_CLOSE – nic nie robi

(pozostawia ramke otwarta i kontynuuje prace aplikacji)

● HIDE_ON_CLOSE – ukrywa ramke pozostawiajac pracujaca aplikacje (domyślne)


JFrame frame = new JFrame();frame.setSize(640, 480); frame.setVisible(true);

public class MyFrame extends JFrame {public MyFrame() {

this.setSize(640,480);}}

public static void main(String[] args) {MyFrame mf = new MyFrame();mf.setVisible(true);

}

Komponenty

Okienka: JFrame

lub

(zalecane)

Kontener: JPanel

JPanel panel = new JPanel();

public class MyPanel extends JPanel {...}

public static void main(String[] args) {MyPanel mp = new MyPanel();

}

lub


Komponenty

Guzik: JButton

Pole tekstowe: JTextField

Etykieta: JLabel

JButton buttonOK = new JButton("OK");panel.add(buttonOK);

JLabel label = new JLabel("To jest etykieta");panel.add(label);

JTextField field = new JTextField("To jest pole tekstowe");panel.add(field);


Dodawanie komponentu

● utworzenie komponentu (obiektu pewnej klasy) oraz ustawienie jego właściwości– Komponent komponent = new Komponent(arg);

● określenie kontenera pośredniego – panelu z zawartością (ang. content pane) - czasem

● wywołanie metody add() kontenera lub kontenera pośredniego– kontener.add(komponent)

● Kontener (np. JPanel) to także rodzaj komponentu, i może być dodany jako element innego kontenera– panelGlowny.add(panelMniejszy)

JButton button1 = new JButton("OK");panel.add(button1);


Okno z przyciskiem


Podpowiedzi Eclipse’a● Pamiętajcie o możliwości naciśnięcia ikonki błedu po

lewej stronie, żeby:– Dodać odpowiednie klasy (import-y)– Uzyskać podpowiedź

jak naprawić błąd

● Jeśli szukacie odpowiedniej metody, zawsze warto nacisnąć kropkę i przejrzeć listę dostępnych funkcji– Listę można też przywołać naciskając

CTRL + spacja

https://help.eclipse.org


● JButton● JCheckBox● JComboBox● JList● JMenu● JRadioButton● JSlider● JSpinner

• JTextField• JPasswordField

Kontrolki Swing


Kontrolki do wyświetlania informacjioraz kontrolki najwyższego poziomu

● JLabel● JProgressBar● JSeparator● JToolTip

● JPanel● JScrollPane● JSplitPane● JTabbedPane● JToolBar● JInternalFrame● JLayeredPane● RootPane


Rozmieszczanie komponenetówLayout Manager

● Sposób rozmieszczenia komponentów zależny od zarządcy układu (Layout Manager)

● Zastosowanie zarządcy układu w kontenerze – metoda setLayout()● Predefiniowani zarządcy układu

– ciągły – FlowLayout– siatkowy - GridLayout– brzegowy – BorderLayout– kartowy – CardLayout– torebkowy - GridBagLayout– pudełkowy – BoxLayout– wiosenny – SpringLayout– grupowy - GroupLayout


Layout Manager

● FlowLayout– Najprostszy layout manager

i domyślny dla każdego JPanel’u.

– Wrzuca komponenty jeden po drugim do pojedynczego wiersza. Jeśli zabraknie miejsca w danym wierszu, wrzuca do kolejnego.

– Umieszczenie komponentów zależy od rozmiaru kontenera, więc nie możemy jasno określić, w którym dokładnie miejscu wyląduje nasz guzik.

https://docs.oracle.com/javase/tutorial/uiswing/layout/visual.html


Layout Manager● GridLayout

– GridLayout ustala ten sam rozmiar dla wszystkich komponentów po czym wrzuca je w siatkę o określonej ilości kolumn i wierszy.

http://www.thaicreate.com/java/java-gui-layout-gridlayout.html


Layout Manager

● BorderLayout– Możliwe składniki:

● PAGE_START● LINE_START● CENTER● LINE_END● PAGE_END

– Wygodne do robienia np. menu po lewej stronie albo nagłówka i stopki.

– Nie wszystkie składniki muszą być dodane


Layout Manager● W ramach osobnych paneli można

zastosować różne typ zarządzania rozmieszczeniem komponentów

BorderLayout (gówny, lewy i centrum) + 2 x GridLayout

BorderLayout + GridLayout ( 4 x 3 ) +GridLayout ( 5 x 1 ) +FlowLayout


Użycie LM

JPanel panel1 = new JPanel(new FlowLayout());JPanel panel2 = new JPanel(new BorderLayout());

panel1.add(aComponent1);panel2.add(aComponent2, BorderLayout.PAGE_START);

Można też dawać wskazówki co do wielkości komponentów wywołując metody na konkretnych komponentach — setMinimumSize, setPreferredSize, and setMaximumSize.np.component.setMaximumSize(new Dimension(Integer.MAX_VALUE, Integer.MAX_VALUE));

https://docs.oracle.com/javase/tutorial/uiswing/layout/using.html


Rozmiary komponentów– Silnie zależą od użytego Layout Managera


Dziękuję za Uwagę!

Do zobaczenia za tydzień.Porozmawiamy o interfejsach

i obsłudze zdarzeń.

m.in. jak oprogramować używanie guzików

Slide1Slide 2Slide 3Slide 4Slide 5Slide 6Slide 7Slide 8Slide 9Slide 10Slide 11Slide 12Slide 13Slide 14Slide 15Slide 16Slide 17Slide 18Slide 19Slide 20Slide 21Slide 22Slide 23Slide 24Slide 25Slide 26Slide 27Slide 28Slide 29Slide 30Slide 31Slide 32Slide 33Slide 34Slide 35Slide 36Slide 37Slide 38Slide 39Slide 40Slide 41Slide 42Slide 43Slide 44Slide 45Slide 46Slide 47Slide 48Slide 49Slide 50Slide 51Slide 52Slide 53Slide 54Slide 55Slide 56Slide 57Slide 58Slide 59Slide 60Slide 61Slide 62Slide 63Slide 64Slide 65Slide 66Slide 67Slide 68Slide 69Slide 70Slide 71Slide 72Slide 73Slide 74Slide 75Slide 76Slide 77Slide 78Slide 79Slide 80Slide 81Slide 82Slide 83

Documents

Programowanie Obiektowe Javajava.fizyka.pw.edu.pl/data/_uploaded/data/Wyklady2018/...Programowanie Obiektowe (Wykład) Małgorzata Janik (WF PW) Programowanie strukturalne Definicja: