Sytuacja wewnętrzna w Kolumbii w kontekście porwania Ingrid Betancourt

Mgr Dorota Klewer

Kolumbia: kraj kontrastów geograficznych

Na południu: Amazonka i Puszcza Amazońska

Na wschodzie: rzeka Orinoko

Na zachodzie: Andy...

...i Ocean Spokojny

Na północy: Morze Karaibskie

Kraj o dużej różnorodności etnicznej i rasowej gdzie żyją: Metysi (58%) Biali (20%) Mulaci (14%) Afrokolumbijczycy (10.3%) Indianie (3,3%) Romowie (0,01%) ludność pochodzenia arabskiego (0,01%)

Bogaci Dzielnica La Septima - Bogota

...i biedni

Rodzina przesiedleńców

Konflikt zbrojny między siłami

rządowymi prawicowymi

oddziałami paramilitarnymi

handlarzami narkotyków

lewicowymi partyzantami z ELN i FARC

Kwitnąca kulturaNoblista Gabriel García Márquez

literatura

Laura Restrepo Miłość, przemoc, ubóstwo,

narkotyki

literatura

Fernando Vallejo

Miłość homoseksualna, przemoc, wojny między grupami paramilitarnymi a kartelami narkotyków

kino

reż. Emilio Maillé Bieda, przemoc, narkotyki i walki karteli narkotykowych w Medellín

kino

reż. Joshua MarstonBieda, przemyt narkotyków

sztuka

Fernando Botero

muzyka

Shakira

Juanes

Íngrid Betancourt

Gabriel Betancourt, minister edukacji i ambasador Kolumbii przy UNESCO

i Yolanda Pulecio, miss Kolumbii i senator

Albergue Mamá Yolanda

Szczęśliwedzieciństwo

Avenue Foch, Paryż

Liceum Francuskie, Bogota

Sciences Po, Paryż

Żona dyplomaty Fabrice’a Delloye

▪ narodowość francuska ▪ dwoje dzieci: Mélanie (1985) y Lorenzo (1988)

▪ życie we Francji, Ekwadorze i na Seszelach

▪ rozwód (1990) i powrót do Kolumbii

Kariera polityczna▪ 1990-1993 członkini Partii Liberalnej▫ doradca w Ministerstwie Finansów i w Ministerstwie Handlu Zagranicznego ▪ kontrowersyjna kampania wyborcza do Izby Reprezentantów pod hasłem „Zahamować AIDS korupcji”

1994-1998 Posłanka w Izbie Reprezentantów

opracowanie Kodeksu Etycznego Partii Liberalnej

walka przeciwko korupcji

strajk głodowy przeciw prezydentowi Ernesto Samperowi oskarżonego o relacje z Kartelem z Cali

Założenie Partido Verde Oxígeno

Kampania wyborcza do Senatu – jej symbolem maski tlenowe

– najlepszy wynik w kraju (150 tys. głosów)

1998-2001 Senator walka przeciwko

korupcji kampania

prezydencka pod hasłem: “Viagra dla Kolumbii: aby Kolumbijczycy nie byli wciąż niezaspokojeni”

Spotkania wyborcze w całym kraju: w „una Chiva”

Autobiografia ▪ Opublikowanie we

Francji Wściekłości w sercu – jej wersja angielska to Until Death Do Us Part: My Struggle to Reclaim Colombia

▪ Pierwsze sondaże w styczniu 2002 r.: tylko 0,2 % głosów

Porwanie

FARC-EP założona w 1964 r.: najstarsza

guerrilla w Ameryce Łacińskiej

od 2002 r.: organizacja terrorystyczna dla 31 krajów (m.in. dla UE, USA, Kanady)

Praktyki terrorystyczne łamanie praw człowieka handel i przemyt narkotyków porwania dla okupu lub w celach

politycznych (obecnie 2800 osób) zamachy bombowe zabójstwa cywili, policjantów i

żołnierzy

1998-2002: FARC zajmuje strefę zdemilitaryzowaną (42.000 km²) podczas “negocjacji pokojowych” z prezydentem Andresem Pastraną

20 luty 2002 r.: FARC porywają samolot z senatorem Jorge Gechemem na pokładzie

koniec negocjacji; Pastrana rozpoczyna wojskową Operację Tanatos

23 luty 2002 r.: Prezydent udaje się drogą powietrzną do San Vicente del Cagúan; nie zgadza się na zabranie ze sobą kandydatów na prezydenta

Íngrid decyduje się mimo ryzyka wyruszyć drogą lądową. Podróżują z nią: Clara Rojas, Adair Lamprea i 2 Francuzów z Marie Claire: fotograf i kamerzysta.

15:00: komando FARC zatrzymuje Íngrid i Clarę Rojas; mężczyzn puszcza wolno.

W niewoli – życie w przerażających warunkach tygodnie ciągłego marszu przez

Puszczę Amazońską

łańcuchy nakładane na noc brak intymności brak kontaktów z rodziną niedożywienie i jednostajność posiłków częste zakażenia i infekcje bez

dostępu do lekarstw choroby pasożytnicze

Dowody życia lipiec 2002 r.: pierwszy dowód

życia Íngrid i Clary Rojas krytykujących Pastranę

październik 2003 r.: drugie nagranie z Íngrid proszącą o uwolnienie siłą lub na drodze układu humanitarnego

listopad 2007: ostatnie nagranie i list Íngrid do matki

To jest bardzo trudna chwila dla mnie. (…) Fizycznie trzymam się źle. Znowu nie jadłam, nie mam apetytu, włosy wypadają mi w ogromnych ilościach. (…)Nie mam na nic ochoty, ponieważ tu w dżungli jedyną odpowiedzią na wszystko jest „nie”. Lepiej jest więc nie mieć na nic ochoty, by pozostać wolnym od życzeń. Już 3 lata proszę o encyklopedię, by coś czytać, czegoś się uczyć, aby utrzymać żądzę wiedzy żywą. Ciągle mam nadzieję, że przynajmniej z litości załatwią mi jakąś, ale chyba lepiej o tym zapomnieć.

Pogłoski jest ofiarą syndromu

sztokholmskiego? cierpi na depresję? choruje na żółtaczkę typu B lub

leiszmaniozę? jest umierająca?

Mobilizacja międzynarodowa marsze na rzecz uwolnienia Ingrid i

innych porwanych

komitety wspierające Íngrid we Francji i na całym świecie

kandydatka do pokojowej Nagrody Nobla

Íngrid honorową obywatelką ponad 1500 miast

jej wizerunki zawieszone w Paryżu, Rzymie i innych miastach

Mobilizacja polityków

Marsz w Paryżu – z prezydent Cristiną Fernández

Mediatorzy (Francja, Szwajcaria, Hiszpania, Wenezuela) proponują:

▪ układ humanitarny: w zamian za Betancourt i innych jeńców politycznych miano wypuścić z więzień partyzantów za obietnicę powrotu do cywilnego życia lub emigrację za granicę

FARC żąda za wolność Íngrid i innych jeńców politycznych:

▪ nowej strefy zdemilitaryzowanej (115.000 km2)

▪ uwolnienia partyzantów z więzień, aby mogli wrócić w szeregi guerrilli

Rząd kolumbijski i prezydent Uribe żądają:

▪ uwolnienia wszystkich porwanych▪ emigracji partyzantów

wypuszczanych z więzień

Uwolnienie niektórych porwanych

styczeń 2008 r.: Clara Rojas i Consuelo González de Perdomo

luty 2008 r.: Jorge Gechem, Luis Eladio Pérez, Gloria Polanco i Orlando Beltrán Cuéllar

Clara Rojas i jej syn, Emmanuel

Przed Operacją Szach marzec 2008 r.: w ataku na obóz

FARC ginie Raúl Reyes

marzec/kwiecień: umiera przywódca FARC Manuel Marulanda, ‘Tirofijo’

Przygotowania do Operacji Szach (Operación Jaque) Wojsko kolumbijskie i wywiad amerykański

identyfikują region, gdzie przetrzymywani są zakładnicy: Íngrid i Amerykanie.

Dokonują infiltracji FARC. Przekazują fałszywe rozkazy

komendantowi “Césarowi” od nowego przywódcy FARC, Alfonsa Cano.

13 komandosów uczy się zachowania i mówienia jak obcokrajowcy, dziennikarze, pielęgniarki, pracownicy organizacji humanitarnych.

Dzień J 2 lipca: helikopter z komandosami na

pokładzie ląduje w miejscu spotkania. Porwani mają założyć białe podkoszulki i

kajdanki. Fałszywa ekipa telewizyjna nagrywa to,

co się dzieje. 22 minuty później: helikopter startuje z

15 jeńcami, komendantem “Césarem” i jego zastępcą “Gafasem” na pokładzie.

Jesteście wolni! Íngrid Betancourt, trzech Amerykanów

i 11 wojskowych odzyskało wolność.

Na lotnisku

Po uwolnieniu

Íngrid z matką...

...i z dziećmi

Z prezydentem Uribe

Z prezydentem Sarkozym

Nagrody i wyróżnienia

Legia Honorowa

Nagroda księcia Asturii za walkę o demokrację

Íngrid i Shakira w Paryżu

Z Madonną i Cristiną Fernández w Buenos Aires

Spotkania

Plany na przyszłość Chce wycofać się z polityki. Poświęci się pomocy innym

porwanym i ofiarom działań terrorystów.

Nie zetnie włosów, dopóki nie zostanie uwolniony ostatni z porwanych przez FARC.

Znaczenie Íngrid Betancourt Reprezentuje Kolumbię na świecie. Ucieleśnia tragedię, jaka dotknęła

wielu Kolumbijczyków. Jest symbolem spajającym w walce

przeciwko naruszaniu praw człowieka.