PREDGOVOR Kako ve sam naziv kae, ovaj renik je namenjen, na prvom mestu, korisnicima koji bi eleli da znaju kom imenu poljske biljke odgovara ono srpskohrvatsko. U obrnutom smeru, od velike pomoi je ponueni Poljsko-srpskohrvatski indeks, koji, praktino, predstavlja renik u malom. Renik je stvoren sa ciljem da korisniku prui to je mogue iru informaciju o nazivima biljaka, ali bez elje da optereuje pojmovima koji su veoma retki u upotrebi i predstavljaju endemske nazive biljaka. Obraena je u najveoj moguoj meri flora Poljske, pre svega vaskularne biljke, kao najrasprostranjenije. Renik sadri i zavidan broj biljaka koje u Poljskoj ne rastu ili su uvezene, a veoma su u Poljskoj popularne i stvoren je sa nadom da e pomoi kako prevodiocu, tako i studentu. U pronalaenju srpskohrvatskih odreenja, korienja je bogata srpska, hrvatska i bosanska literatura, a konsultovani su i najnoviji dostupni renici opteg tipa. Poto srpskohrvatski jezik predstavlja jedan, nerazdvojiv organizam (sledei zlatnu Beneievu misao da je srpski isto to i hrvatski1), nisu pravljenje nikakve podele, ali su obe danas razvijane norme (srpska i hrvatska ili, preciznije, zapadna i istona) pomno prouene i primenjene. Uzeta je u obzir i specifinost nastanka poljske i srpskohrvatske botanike nomenkalture. Naime, specijalizovana poljska botanika terminologija ima drugu tradiciju nastanka i danas su u primeni nazivi sastavljeni uglavnom od dva lana, jedan za oznaavanje porodice i drugi, koji odreuje taan naziv biljke, na primer psianka ziemniak ili psianka pomidor. U srpskohrvatskoj terminologiji preovladava arenilo, uslovljeno brojnou regionalnih narodnih naziva koji su u veoj ili manjoj meri rasprostranjeni na terenu srpskohrvatskog jezika. I to je uzeto u obzir i nainjen je pokuaj da se navedu najfrekventiji oblici. Kao uzor je posluio Simonoviev 2, koji navodi frekventivnost odreenih termina, navodei ih razliitim vrstama pisama. Tipina odrednica izgleda ovako:alkanna ~ barwierska nemaka k(a)na, bjelodlakava krvavica, czerwienica barwierska, czerwieniec b. ([Alcanna,] tinctoria, Alkanna t, A. Matthioli[, Anchusa t, An. pusztarum, An. rhizochroa, An. tuberculata, Buglossum t, Lithospermum Lehrmanni, L. t.]).

Na prvom mestu (u prvom polju, odredniko polje) se nalazi odrednika re (veinom imenica) prema kojoj je svrstana odrednica u abecedni red, oznaena pismom Times new roman i podebljanim slovima (alkanna). Zatim (u veini sluajeva), u drugom polju (pomono odredniko polje), sledi dvodelno odreenje koje precizira o kakvoj je konkretnoj biljci re i oznaena je kosim pismom Times new roman (~ barwierska). Kasnije slede srpskohrvatska odreenja (tree polje, polje odreenja/znaenja), oznaena obinim pismom Times new roman (nemaka k(a)na, bjelodlakava krvavica). Sledee u nizu je odreenje (etvrto polje, pomono polje odreenja/znaenja) pod kojim je data biljka takoe poznata u poljskom jeziku i dato je pismom Times new romanpodebljanim i u kurzivu (czerwienica barwierska, czerwieniec b.). Na kraju, u zagradi (peto polje, polje napomena), ponuena1 Julije Benei, Hrvatsko-srpski rjenik = Sownik chorwacko-polski, Zagreb 1949, str. V. 2 , , , 1959.

je veina poznatih latinskih naziva pod kojima je tu biljku mogue pronai u tazliitim izvorima ([Alcanna,] tinctoria, Alkanna t, A. Matthioli[, Anchusa t, An. pusztarum, An. rhizochroa, An. tuberculata, Buglossum t, Lithospermum Lehrmanni, L. t.]). U sluaju da (po nekim izvorima) srpskohrvatska odreenja poseduju frekventniji i manje frekventan oblik, ona se razlikuju tako to je onaj frekventiniji oznaen pismom Arial, kao u odrednici:agapant plava tuberoza, agapant, lilia afrykaska (Agapanthus africanus[, Crinum a, A. umbellatus]) odreenje plava tuberoza.

Odrednice su formirane tako to je iz dvoslonog ili vieslonog naziva biljke izvuen naziv porodice, kao u sluaju odrednice alkanna. Velika prednost renika je to se u njemu navode svi delovi naziva odreene biljke - izuzev veznika i prideva koji oznaavaju boje, jer bi to previe opteretilo renik - pa je biljku mogue traiti po bilo kom svom delu naziva. U tom sluaju se formiraju uputnice koje upuuju na odgovarajuu odredniku re pod kojom je odrednica svrstana, kao u sluaju:alpejski 1. fioek ~ v. cyklamen purpurowy ; 2. bartsja ka ili barczja ka v. bartsja; 3. lilijka ka v. lilijka ka; 4. modrzyk ~ v. modrzyk ~; 5. omia ~ v. omia ~; 6. powojnik/powojnica ~ v. powojnik ~; 7. rzeucha ka v. rzeucha ka; 8. szarotka ka v. szarotka ka; 9. szczawir ~ v. szczawir ~; 10. tocja ka v. tocja ka; 11. wenianeczka -ka v. wenianeczka ka.

Sistem uputnica se primenjuje i onda kada se sa manje korienog oblika upuuje na onaj opteprihvaen od strane botanike norme, kao u uputnici:amarant v. szarat

iliajlant ~ wyniosy v. boodrzew.

Da bi se korpus renika uprostio, kao i da sam renik ne bi zauzeo previe mesta, uveden je sistem skraenica i znakova. Najea skraenica je v. (vidi), koja, u okviru uputnice i indeksa upuuje na mesto odrednice u nizu, kao u sluaju:amarant v. szarat.

Koriena je i skraenica zn. (znaenje), koja, u okviru uputnice, usmerava korisnika na jedno od vie znaenja u samoj odrednici:aminek v. przewiercie u 2. zn.

Povremeno se pojavljuje i skraenica gov. (govorni jezik), koja oznaava da je pojam karakteristian za neknjievnu ili neterminoloku normu. Veoma retko se javlja i skraenica izg. (izgovara se), koja upuuje na izgovor koji nije karakteristian za standardna pravila poljskog izgovora, na primer:cissus [izg. c-issus] (divlja) lozika, divlja.

Koriene su i, uslovno nazvane, privremene skraenice, koje funkcioniu samo u okviru odrednice (polja) i odnose se samo na delove posmatrane odrednice. Imaju razliite oblike, ali ih je lako prepoznati, a koriene su da se izbegne nepotrebno ponavljanje istih oblika, kada se podrazumeva da se ponavljaju, na primer:centuria ~ pospolita ili ~ zwyczajna kiica mala, crveni kantarion, trava od groznice, tysicznik (Centaurium umbellatum, C. erythraea[, C. minus, C. vulgare, Chironia centaurium, Erythraea cent, E. vulgaris, Gentiana cent.])

U oi padaju skraenice C. (Centaurium), E. (Erythraea) i cent. (centaurium), u okviru polja napomena. U trenutku kada se u okviru polja pojavi neki drugi pojam koji poinje istim slovom (Chironia) skraenica dobija drugi oblik (cent.). Sline skraenice se javljaju i u okviru polja odreenja (vrlo retko), a ee u indeksu:

trava, zmijin(j)a, (z. estoslavica) przetacznik oankowy,

a jo ee u okviru pomonog polja odreenja:

pieprzyca gronica, grbica (Lepidium[, Cardaria, Thlaspi]), ~ siewna krecava salata, grbatica, kres, grbica usjevna, rzeucha zwyczajna, rz. ogrodowa (Lepidium sativum), ~ strzakowata v. pieprzycznik przydrony/wiosnwkowy.

Radi utede u prostoru, ali i da bi se odredile odreene specijalne karakteristike uvrenih odreenja, korieni su i neki dodatni znaci: ~, /, [,], obina obla zagrada (,), ali u drugaijoj funkciji kada se nae izvan polja napomena, kao i crtica -, za odreivanje padenih nastavaka oblika razliitih od nominativa jednine. Oznaka ~, koriena u pomonom odrednikom polju, indeksu i uputnicama, data je u svojoj standardnoj ulozi u veini renika: kao zamena za odredniku re u nominativu jednine, u sluaju kada je ta odrednika re neposredno pre toga spomenuta:centuria ~ pospolita ili ~ zwyczajna kiica mala, crveni kantarion, trava od groznice,

u pomonom odrednikom polju,iole jujuba (szydlica ~),

u okviru indeksa ioankowy przetacznik ~ v. przetacznik ~

u sluaju uputnice. Znak / je korien u uputnicama:pieprz 1. biber, papar (Piper[, Chavica]); 2. ~ kubeba v. kubeba; 3. ~ uwny v. betel; 4. ~ turecki/chilijski v. papryka roczna,

u okviru pomonog polja odreenja:rdestwka ~ powojowata slak, dvornik poponac, vijuac, rdest powojowaty/powojowy,

u okviru pomonog odrednikog polja: rdza ~ (dbowa)/zboowa plamenjaa, u okviru polja odreenja:stokosa vlasulja, klasaa, ovsik, vlasen, stoklasa (Bromus[, Festuca, Schoenodorus, Serrafalcus]), ~ polna ovsik, metliica (arena), ovsik mnogocvjetni/poljski, stoklasa poljska

i u okviru indeksa:abdovina, zova/bazga bez hebd, dziki,

za oznaavanje varijantnosti oblika u okviru naziva odreene biljke, kada to nije mogue oznaiti oblom zagradom ((,)). Znaci [,] su korieni iskljuivo u okviru polja napomena, da oznae oblike latinskih naziva biljaka za koje se ne nalazi potvrda u veini konsultovane literature, ve samo u ponekim publikacijama ili u njih nekoliko: agapant plava tuberoza, agapant, lilia afrykaska (Agapanthus africanus[, Crinum a, A. umbellatus]). Oble zagrade ((,)), osim u sluaju kada slue za odvajanje polja napomena od ostalog dela odrednice, koriene su za oznaavanje varijantnosti oblika u okviru same rei, nasuprot sluajevima kada se ona oznaava kosom crtom (/). To se ini u okviru polja odreenja: aksamitka 1. kadif(ic)a, kadiv(ic)a, i tada se podrazumevaju varijante (u datom sluaju) kadifa i kadifica. U pomonom odrednikom polju: broku ~ (woski) kaulin, prokule. U okviru uputnice: brzozowy opieka wa v. opieka (miodowa)/brzozowa, gde se podrazumevaju varijante opieka, opieka miodowa, opieka brzozowa. U okviru pomonog polja odreenja:

czerenia ~ (dzika) (divlja) trenja, trzenia (dzika).

U komplikovanijim sluajevima koriena je kombinacija oblih zagrada: cedrwka mahagon(i(j)), koja podrazumeva sledee varijante mahagon, mahagoni, mahagonij ili: tamaryszek tamaris((k)(a)), metljika, tamarika, gde su pretpostavljene varijante tamaris, tamarisk, tamarisa i tako dalje. Slino i u indeksu: tamaris((k)(a)) tamaryszek. Crtica (-) je, osim u sluajevima kada ini sastavni deo polusloenica (na primer terpentin-drvo), koriena u skladu sa standardnom upotrebom u veini renika, kao znak koji je, uz nastavak za oblik, naveden zajedno sa poslednjim slovnim znakom (ili vie njih) za kojim sledi nastavak, a odreuje varijantu oblika drugaiju od nominativa jednine imenice ili prideva: akacjowy robinia wa v. robinia. Ako je dobro izraunato renik sadri 2205 odrednica. Na kraju, za nesebinu pomo i savete zahvaljujem se profesorima Danku ipki i Stanislavu Balcerkeviu sa Univerziteta Adama Mickjevia u Poznanju i profesoru Radoslavu ikiu sa Univerziteta u Kragujevcu.

PRZEDMOWA Jak wskazuje ju sama nazwa, ten sownik jest przeznaczony, w pierwszej kolejnoci, uytkownikom, ktrzy chcieliby wiedzie jakiej nazwie polskiej roliny odpowiada nazwa serbskochorwacka. W kierunku odwrotnym, ogromn pomoc stanowi proponowany Polsko-serbskochorwacki indeks, ktry tak naprawd przedstawia sownik w piguce. Sownik powsta z intencj, by uytkownikowi oferowa moliwie jak najszersz informacj o nazwach rolin, ale bez zamiaru, by obcia pojciami, ktre s bardzo rzadkie w uyciu i przedstawiaj endemiczne nazwy rolin. W najwikszej moliwej mierze opracowana zostaa flora Polski, przede wszystkim, roliny naczyniowe, jako najbardziej rozpowszechnione. Sownik obejmuje te znaczn liczb rolin, ktre w Polsce nie rosn lub s do niej sprowadzone, a s w Polsce bardzo popularne, a powsta z nadziej, e pomoe zarwno tumaczowi, jak i studentowi. W poszukiwaniach serbskochorwackich okrele, wykorzystana zostaa bogata serbska, chorwacka i boniacka literatura, zbadano rwnie najnowsze dostpne sowniki powszechne. Poniewa jzyk serbskochorwacki stanowi jeden niepodzielny organizm (idc za zot myl Julije Beneicia3, e serbski jzyk jest tym samym co chorwacki), nie dokonywano adnych podziaw, ale obydwie rozwijane dzi normy (serbska i chorwacka, lub, bardziej precyzyjnie, wschodnia i zachodnia) zostay wnikliwie zbadane i zastosowane. Wzito take pod3 Julije Benei, Hrvatsko-poljski renik=Sownik chorwacko-polski, Zagreb, 1949, str. V.

uwag specyfik powstania polskiej i serbskochorwackiej terminologii botanicznej. Mianowicie, polska specjalistyczna terminologia botaniczna ma inn genez i dzi w uyciu s nazwy skadajce si przede wszystkim z dwch czonw, jednego oznaczajcego rodzin i drugiego, ktry okrela dokadn nazw roliny, na przykad psianka ziemniak lub psianka pomidor. W serbskochorwackiej terminologii przewaa rnorodno, uwarunkowana liczebnoci regionalnych ludowych nazw, ktre w bardziej lub mniej s rozpowszechnione na obszarze serbskochorwackiego jzyka. Ten problem take zosta ujty i dokonano prby, aby wymieni najczciej spotykane formy. Jako wzr posuy Dragutina Simonovicia4, ktry przytacza frekwencj okrelonych terminw, wymieniajc je rnymi rodzajami pisma. Typowe haso wyglda nastpujco:alkanna ~ barwierska nemaka k(a)na, bjelodlakava krvavica, czerwienica barwierska, czerwieniec b. ([Alcanna,] tinctoria, Alkanna t, A. Matthioli[, Anchusa t, An. pusztarum, An. rhizochroa, An. tuberculata, Buglossum t, Lithospermum Lehrmanni, L. t.]).

Na pierwszym miejscu, (w pierwszym polu, polu hasowym) znajduje si wyraz hasowy (gwnie rzeczownik), wedug ktrego haso zostao sklasyfikowane w kolejnoci alfabetycznej, oznaczone pismem Times New Roman i pogrubionym drukiem (alkanna). Potem (w wikszoci przypadkw), w drugim polu (pomocnicze pole hasowe) nastpuje dwuczonowe okrelenie, ktre precyzuje, o jakiej rolinie jest mowa, oznaczone pochyym pismem Times New Roman (~barwierska). Pniej nastpuj serbskochorwackie okrelenia (trzecie pole, pole znaczenia), oznaczone zwykym pismem Times New Roman (nemaka k(a)na, bjelodlakava krvarica). Nastpne w szeregu jest okrelenie (czwarte pole, pomocnicze pole znaczenia), pod ktrym dana rolina jest take znana w jzyku polskim i oznaczone zostao pogrubion kursyw pisma Times New Roman (czerwienica barwierska, czerwieniec b.). Na kocu, w nawiasie (pite pole, pole uwag), podana jest wikszo znanych aciskich nazw, pod ktrymi t rolin mona znale w rozmaitych rdach ([ Alcanna ] tinctoria, Alkanna t, A. Matthioli [ Anchusa t, An. pusztarum, An. rhizochroa, An. tuberculata, Buglossum t, Lithospermum Lehrmani, L. t.]). W sytuacji, kiedy (wedug niektrych rde) serbskochorwackie okrelenia posiadaj czciej i rzadziej wystpujce formy, zostay one rozrnione w taki sposb, e ta czstsza jest oznaczona pismem Arial, jak w hale:agapant plava tuberoza, agapant, lilia afrykaska (Agapanthus africanus[, Crinum a, A. umbellatus]) okrelenie plava tuberoza.

Hasa s formowane w taki sposb, e z dwu- lub wieloczonowej nazwy roliny wyrniono nazw rodziny, jak w przypadku hasa alkanna. Du zalet sownika jest to, e wymienione s w nim wszystkie elementy nazwy okrelonej roliny - z wyjtkiem spjnikw i przymiotnikw, ktre oznaczaj kolor, co mogoby zbytnio obciy sownik - wic mona szuka roliny wedug jakiegokolwiek elementu jej nazwy. Dla takiej sytuacji utworzone s odsyacze, ktre odsyaj do odpowiedniego wyrazu hasowego, pod ktrym sklasyfikowane zostao haso, jak w przypadku:alpejski 1. fioek ~ v. cyklamen purpurowy ; 2. bartsja ka ili barczja ka v. bartsja; 3. lilijka ka v. lilijka ka; 4. modrzyk ~ v. modrzyk ~; 5. omia ~ v. omia ~; 6. powojnik/powojnica ~ v. powojnik ~; 7. 4 , , , 1959.

rzeucha ka v. rzeucha ka; 8. szarotka ka v. szarotka ka; 9. szczawir ~ v. szczawir ~; 10. tocja ka v. tocja ka; 11. wenianeczka -ka v. wenianeczka ka.

Odsyacze stosowano rwnie wtedy, gdy odsya si z mniej uywanej formy do tej oglnie przyjtej od strony normy botanicznej, jak w odsyaczu:amarant v. szarat

lubajlant ~ wyniosy v. boodrzew.

Aby uproci korpus sownika, ale te eby sownik nie zajmowa zbyt duo miejsca, wprowadzony zosta system skrtw i znakw. Najczstszym skrtem jest v. (vidi), ktry, w ramach odsyacza, odsya na miejsce hasa w szeregu, jak w przypadku:amarant v. szarat

Uywany jest take skrt zn. (znaenje), ktry, w ramach odsyacza, kieruje uytkownika na jedno spord kilka znacze w samym hale:aminek v. przewiercie u 2. zn.

Od czasu do czasu pojawia si te skrt gov. (govorni jezik), ktra oznacza, e pojcie jest charakterystyczne dla nieliterackiej lub nieterminologicznej normy. Uywane s rwnie warunkowo nazwane, tymczasowe skrty, ktre funkcjonuj tylko w obrbie hasa (pola) i odnosz si tylko do elementw danego hasa. Maj rne formy, ale atwo mona je rozpozna, a uyte zostay, aby unikn niepotrzebnego powtarzania tych samych form, kiedy oczywistym jest, e si powtarzaj, na przykad:centuria ~ pospolita ili ~ zwyczajna kiica mala, crveni kantarion, trava od groznice, tysicznik (Centaurium umbellatum, C. erythraea[, C. minus, C. vulgare, Chironia centaurium, Erythraea cent, E. vulgaris, Gentiana cent.])

Rzucaj si w oczy skrty C. (Centaurium), E. (Erythraea), i cent. (centaurium), w obrbie pola uwag. W momencie, kiedy w ramach pola pojawia si jakie drugie pojcie, ktre zaczyna si t sam liter (Chironia), skrt otrzymuje drug form (cent.). Podobne skrty pojawiaj si take w obrbie pola znaczenia (bardzo rzadko), czciej w indeksie: trava, zmijin(j)a, (z. estoslavica) przetacznik oankowy, a bardzo czsto w ramach pomocniczego pola znaczenia:pieprzyca gronica, grbica (Lepidium[, Cardaria, Thlaspi]), ~ siewna krecava salata, grbatica, kres, grbica usjevna, rzeucha zwyczajna, rz. ogrodowa (Lepidium sativum), ~ strzakowata v. pieprzycznik przydrony/wiosnwkowy.

eby zaoszczdzi przestrze, ale te by odznaczy okrelone specjalne waciwoci umieszczonych tu okrele, uyte zostay take pewne dodatkowe znaki: ~, /, [,], zwyky nawias (,), ale w innej funkcji, kiedy znajduje si poza polem uwag, tak jak mylnik do okrelania kocwek deklinacyjnych form rnych od mianownika liczby pojedynczej. Znak ~ uywany jest w pomocniczym polu hasowym, indeksie i odsyaczach, podany zosta w swojej standardowej roli w wikszoci sownikw: jako zamiana dla wyrazu hasowego w mianowniku liczby pojedynczej, w przypadku kiedy ten wyraz hasowy zosta bezporednio przed tym wspomniany:centuria ~ pospolita ili ~ zwyczajna kiica mala, crveni kantarion, trava od groznice,

w pomocniczym polu hasowym,iole jujuba (szydlica ~),

w ramach indeksu ioankowy przetacznik ~ v. przetacznik ~

w przypadku odsyacza. Znak / uywany jest w odsyaczach:pieprz 1. biber, papar (Piper[, Chavica]); 2. ~ kubeba v. kubeba; 3. ~ uwny v. betel; 4. ~ turecki/chilijski v. papryka roczna,

w obrbie pomocniczego pola znaczenia:rdestwka ~ powojowata slak, dvornik poponac, vijuac, rdest powojowaty/powojowy,

w obrbie pomocniczego pola hasowego: rdza ~ (dbowa)/zboowa plamenjaa, w ramach pola znaczenia: i w ramach indeksu:abdovina, zova/bazga bez hebd, dziki,

stokosa vlasulja, klasaa, ovsik, vlasen, stoklasa (Bromus[, Festuca, Schoenodorus, Serrafalcus]), ~ polna ovsik, metliica (arena), ovsik mnogocvjetni/poljski, stoklasa poljska

przy oznaczaniu wariantowoci form w ramach nazwy danej roliny, kiedy nie mona tego zrobi przy pomocy zwykego nawiasu ((,)) Znaki [,] uywane s wycznie w ramach pola uwag, aby oznaczy formy aciskich nazw, dla ktrych nie mona znale potwierdzenia w wikszoci konsultowanej literatury, lecz tylko w niektrych publikacjach lub nielicznych spord nich: agapant plava tuberoza, agapant, lilia afrykaska (Agapanthus africanus[, Crinum a, A. umbellatus]). Zaokrglone nawiasy ((,)), poza sytuacj, kiedy su do oddzielania pola uwag od pozostaego elementu hasa, uywane s do oznaczania wariantowoci form w ramach samego wyrazu, w odrnieniu od sytuacji, kiedy oznacza si je aman (/), Robi si tak w obrbie pola znaczenia: aksamitka 1. kadif(ic)a, kadiv(ic)a, i wwczas oznaczaj warianty (w danym przypadku) kadifa i kadifica. W pomocniczym polu hasowym: broku ~ (woski) kaulin, prokule. W ramach odsyacza: brzozowy opieka wa v. opieka (miodowa)/brzozowa, gdzie oznaczaj warianty: opieka, opieka miodowa, opieka brzozowa. W ramach pomocniczego pola znaczenia: czerenia ~ (dzika) (divlja) trenja, trzenia (dzika). W bardziej skomplikowanych przypadkach uyta zostaa kombinacja zaokrglonych nawiasw: cedrwka mahagon(i(j)), ktra oznacza nastpujce warianty mahagon, mahagoni, mahagonij, lub: tamaryszek tamaris((k)(a)), metljika, tamarika, gdzie okrelaj warianty tamaris, tamarisk, tamarisa i. t. d. Podobnie w indeksie: tamaris((k)(a)) tamaryszek. Mylnik (-) poza sytuacjami, kiedy tworzy cz skadow wyrazu (na przykad terpertin-drvo), uywany jest zgodnie ze standardowym zastosowaniem w wikszoci sownikw, jako znak, ktry, obok kocwki formy, zosta postawiony razem z ostatnim znakiem literowym (lub kilku nich) po ktrym nastpuje kocwka, a okrela wariant formy, innej od mianownika liczby pojedynczej rzeczownika lub przymiotnika: akacjowy robinia wa v. robinia. Jeeli dokonano prawidowych oblicze, sownik zawiera 2205 hase.

Na koniec chciabym serdecznie podzikowa za nieograniczon pomoc i rady profesorom Danko ipce i Stanisawowi Balcerkiewiczowi z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, oraz profesorowi Radoslavowi ikiciowi z Uniwersytetu w Kragujevacu.(z serbskochorwackiego Ewelina Chacia)

Koriena literatura Bibliografia (iz praktinih razloga imena i prezimena autora i nazivi publikacija grupnog autorstva izdatih irilicom date su u latinikoj transliteraciji)Adamovi, Lujo, , , 1891. Adamovi, Lujo, , 1899. Adamovi, Lujo, , Rad Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti 175, 177, 179, 181, 183, 185, 188, Zagreb, 1911. Ani, Vladimir, Rjenik hrvatskoga jezika, Zagreb, 1998 (tree proireno izdanje). Arambain, J., Lijeniki rjenik, Split, 1917. Barle, Janko, Prilozi slovenskim nazivima bilja, Zbornik za narodni ivot i obiaje junih Slavena XXX i XXXI, Zagreb, 1937. Batut-Jovanovi, Milan, , , 1886. Beck-Mannageta, G., Flora Bosne i Hercegovine i Novopazarskog Sandaka, Sarajevo, 1903. Beck-Mannageta, G., , , -, 1927. Benei, Julije, Hrvatsko-poljski rjenik = Sownik chorwacko-polski, Zagreb, 1949. Blagaji, K., Gljive naih krajeva, Zagreb, 1931. Boli, Prokopije, , , 1816. Borani, Dragutin, Botanika terminologija, Zagreb, 1934. Brodnjak, Vladimir, Rjenik razlika izmeu hrvatskoga i srpskoga jezika, priredio Ivo Klari, Zagreb, 1992. Crnogorac, Kosta, : 2. : , , 1882. Deman, Ivan, Rjenik lijenikog nazivlja, Zagreb, 1868. Domac, Radovan, Flora : za odreivanje i upoznavanje bilja (po biljnoj sistematici), Zagreb, 1950. orevi, Vladimir, , . , , 1948. orevi, Vlastimir, , , 1948. ttinger, J., umarsko-lovaki leksikon, Zagreb, 1898. Frani, Vilim, Srpskohrvatsko-poljski renik = Sownik serbsko/chorwacko polski, t. I-II, Warszawa, 1987 (przedruk I wydania). Gligi, Vojin, , , 1954. Grli, Ljubia, Enciklopedija samoniklog jestivog bilja, Zagreb, 1986. Harai, A., Prilog za narodnu botaniku nomenklaturu, Glasnik Hrvatskog naravoslovnog drutva, 1894. Horvati, Stjepan, Ilustrirani bilinar, Zagreb, 1954. Ivekovi, Franjo, Ivan Broz, Rjenik hrvatskoga jezika, t. I-II, Zagreb, 1901. Jakovljevi, Stevan, , , 1948. Janda, Josip, Gljive, Zagreb, 1877. Josifovi, Mladen, , 1941. Josifovi, Mladen, , , 1948. Jovanovi, M. Vladimir, , , 1878. Jurii, ivojin, , , . 11, , 1913. Jurii, ivojin, , , 1922 (9. ). Jurii, ivojin, , , 1922 (9. ). Jurii, ivojin, , , LX 10, , 1923. Kipati, Mijo, Botanika za vie razrede, Zagreb, 1916. Koli, Zlatko, , , 1950. Komputerowy sownik jzyka polskiego [i wyrazw obcych], Warszawa, PWN, edycja 1988, 1996, 1997. Kozarac, ura, , , 1887. Kuan, Fran, Ljekovito bilje, Zagreb, 1938. Lokot, T., , , 1926. Majewski, Erazm, Sownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich..., t. I-II, Warszawa, 1889-1894. Mareti, Milorad, , I, II, , 1951. Mareti, Milorad, ,

, , 1952. Mareti, Milorad, , , , 1955. Markovi, Joca, , , 1904. Medi, Mojo, Tri ljekarue, Glasnik zemaljskog muzeja u Bosni i Hercegovini, XVI, Sarajevo, 1904. Medi, Mojo, etiri ljekarue, Zbornik za narodni ivot i obiaje junih Slavena, XIV, Zagreb, 1909. Medi, Mojo, , 139, 159, 160, 172, 181, 184, 188, 1884-1896. Medi, Mojo, , , XIV, , 1925. Mikovi, Jovan, , , , 1875. Mitranovi, Danka, , , , 1913. Mitrovi, Tanasije, : -, , 1927. Mowszowicz, Jakub, Przewodnik do oznaczania krajowych rolin zielarskich, Warszawa 1985 (wydanie 2). Mowszowicz, Jakub, Przewodnik do oznaczania rolin leczniczych, trujcych i uytkowych, Warszawa 1985 (wydanie 4). Mowszowicz, Jakub, Flora jesienna : Przewodnik do oznaczania dziko rosncych jesiennych pospolitych rolin zielnych, Warszawa, 1986 (wydanie 2). Mowszowicz, Jakub, Zarys systematyki rolin : dla suchaczy studiw uniwersyteckich, Warszawa 1986 Mowszowicz, Jakub, Flora letnia : Przewodnik do oznaczania dziko rosncych letnich pospolitych rolin zielnych, Warszawa, 1987 (wydanie 3). Mowszowicz, Jakub, Flora wiosenna : Przewodnik do oznaczania dziko rosncych wiosennych pospolitych rolin zielnych, Warszawa, 1988 (wydanie 3). Mowszowicz, Jakub, Krajowe chwasty polne i ogrodowe : przewodnik do oznaczania, Warszawa, 1986. Mowszowicz, Jakub, Pospolite roliny naczyniowe Polski, Warszawa 1986 (wydanie 7) Mowszowicz, Jakub, Przewodnik do oznaczania drzew i krzeww krajowych i aklimatyzowanych, Warszawa 1989 (wydanie 2). Mowszowicz, Jakub, Dziko rosnce roliny uytkowe, Warszawa 1990 (wydanie 2). Roliny trujce, Warszawa 1990 Mowszowicz, Jakub, Przewodnik do oznaczania drzew i krzeww krajowych i aklimatyzowanych, Warszawa, 1992 (wydanie 3). Mowszowicz, Jakub, Broda Bolesaw, Przewodnik do oznaczania rolin leczniczych, trujcych i uytkowych, Warszawa, 1996 (wydanie 5). Maa ksiga zi, redakcja Anna Mazerant-Leszkowska, Warszawa 1990. Nae ljekovito bilje, Zagreb, 1935. Nenadi, uro, Osnovi umarstva, Zagreb, 1924. Pani, Josif, Verzeichnis der in Serbien wildwaschsenden Phanerogamen, Verhandlungen des zoologisch-botanischen Vereines in Wien, VI, Wien, 1856. Pani, Josif, , , XXX, , 1871. Pani, Josif, , , 1873. Pani, Josif, , , 1874. Pani, Josif, , , 1884. Pani, Josif, , , 1865-1892 (1-6. ). Pelivanovi, , , 1881. Petrovi, Sava, , , 1882. Petrovi, Sava, , , XVI, , 1883. Petrovi, Sava, , , 1885. Pihler, A., Prilozi poznavanju narodnih imena biljaka u Hercegovini, Deveti godinji izvetaj Velike gimnazije u Mostaru, Mostar, 1905. Piotrowski, Tadeusz, Z zagadnie leksykografii, Warszawa, 1994. Poljoprivredna enciklopedija, t. 1-3, urednik Mladen Josifovi, Zagreb 1967-1973. Poljsko-srpski renik, . 1-2, -, , , 1999. Radi, ore, , , 1870. Radi, ore, , , 1871. Radi, ore, , , 1872. Radi, ore, , , 1878. Radi, ore, , , 1901. Radi, ore, , , 1909. Ranojevi, Nikola, , , 1905. Ranojevi, Nikola, , , , 1905. Ranojevi, Nikola, , , 1906 Ranojevi, Nikola, , , 1912.

Renik srpskohrvatskog knjievnog i narodnog jezika, . 1-15, 1959-1999 (). Renik srpskohrvatskoga knjievnog jezika, . 1-6, , -, 1967-1976. Rjenik Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, Zagreb, 1880-1958. Rohlena J., Beitrag zur Flora von Montenegro, t. 1-12, Prag, 1902-1939. Rohlena, J., Beitrag zur Flora der Hercegovina, Praha, 1938. Schlosser-Klekovski, Josip Kalasancij, Ljudevit Vukotinovi, Syllabus florae croaticae, Zagreb, 1857. Schlosser-Klekovski, Josip Kalasancij, Ljudevit Vukotinovi, Flora croatica, Zagreb, 1869. Simi, Milivoje, , 1895/96 1897/98 .. Simonovi, T. Dragutin, , , 1936 (5. ). Simonovi, Veselin, , , 1959. Skok, Petar, Etimologijski rjenik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Zagreb, 1971-1974. Sofri, Pavle, , , 1912. Soljanik, Ivan, , , , 1950. Stojakovi, Boidar, , , 1951. Srednjokolska botanika terminologija, , 1934. wiejkowski, Leonidas, 1990, Roliny lecznicze i przemysowe : Klucz do oznaczania, Warszawa, 1990 (wydanie 2). ipka, Danko, Osnovi leksikologije i srodnih disciplina, Novi Sad, 1998. ipka, Danko, A Bibliography of Serbo-Croatian (Serbian, Croatian, and Bosnian) Dictionaries, Washington, 1999 (koriena je publikacija u elektronskom obliku). kolski renik za poljoprivrednu struku, , 1981. ugar, Ivan, Latinsko-hrvatski i hrvatsko-latinski botaniki rjenik, Zagreb, 1977. ulek, Bogoslav, Jugoslavenski imenik bilja, Zagreb, 1879. Vascular plants of Poland : a checklist = Krytyczna lista rolin naczyniowych Polski, grupa autora, Krakw, 1995. Vodnik, France, Sownik polsko-soweski = Polsko-slovenski slovar, Ljubljana, 1977. Vuk Stefanovi Karadi, , , 1818 ( 1935). Wajda-Adamczykowa, Ludwika, Polskie nazwy drzew, Wrocaw-Warszawa-Krakw-d, 1989. Wielka ksika zi, redakcja Lesley Bremness, Warszawa, 1991. Wierzbicki, Jan, Ugljea Radnovi, Jzef Chlabicz, Mali srpskohrvatsko-poljski poljsko-srpskohrvatski renik = May sownik serbskochorwacko-polski polsko-serbskochorwacki, Warszawa-Titovo Uice, 1991 (wyd. VI). Zgusta, Ladislav, Prirunik leksikografije, preveo Danko Sipka, Sarajevo, 1991.