HUMAN, AFTER ALL

LICHTING 2013

PITCHDOSSIER FICTIE

CONTACT scenar io Pieter van den Berg 0625003434 Matthijs Bockting 0649926788 Floor van Lissa 0645904955 Marlais Olijrhook 0629185843 Lenina Ungari 0642483630 Merinde Verbeek 0611238582 reg ie f ic t ie Colin Huijser 0653594385 Flynn von Kleist 0643729576 Nima Mohaghegh 0614969901 Mees Peijnenburg 0642139430 David van Wassem 0681804499 Eva Zanen 0652466377 product ie Bas Broertjes 0641251327 Aydin Dehzad 0642997975 Sylvie van der Loop 0634859475 Layla Meijman 0641898869 Rianne Poodt 0630725752 Merel Six 0619478103 Benny Stroet 0619693994 Zoë de Wilde 0613695817 vfx-product ie Chris Wenting 0657884711

Dit is een eenmalige uitgave van de Nederlandse Film & Televisie Academie. Alle pitches zijn door de betrokken makers zelf opgesteld. coaching: Cuun Haffmans & Yan Ting Yuen ontwerp: Flynn von Kleist & Paul Overste coördinatie: Cuun Haffmans & Monique Robeerst voorwoord: Paul Overste eindredactie: Monique Robeerst

p.2

VOORWOORD

De studenten van de Nederlandse Film- en Televisieacademie lichting 2013 hebben de afgelopen drie jaar

aangetoond verhalenvertellers te zijn die met durf, liefde, oprechtheid en passie voor het vak films hebben

gemaakt. Voor u ligt het pitchdossier met de eindexamenplannen van deze studenten. De film die het einde

gaat betekenen van hun periode als student aan de Nederlandse Film- en Televisieacademie en het begin

van hun professionele carrières als filmmakers.

De filmplannen zijn alle in een andere fase van de ontwikkeling maar geven een goed beeld van de makers

en de uiteindelijke film.

Veel leesplezier toegewenst!

INHOUD CONTACTGEGEVENS p.2

MET EXCUSES VOOR HET ONGEMAK – Eva Zanen/Mat th i js Bockt ing/Mere l Six/Sylv ie van der Loop p.4

THE SACRED DEFENSE – Nima Mohaghegh/Pieter van den Berg/Aydin Dehzad/Bas Broer t jes p.9

COWBOYS HUILEN OOK – Mees Pei jnenburg/Mer inde Verbeek/Lay la Mei jman p.13

STICKERS – David van Wassem/Floor van Lissa/Benny Stroet/Rianne Poodt/Chr is Went ing p.17

PATRONEN – Col in Hui jser/Mar la is Ol i j rhook/Bas Broer t jes/Aydin Dehzad p.21

EB & VLOED – Flynn von Kle is t/Lenina Ungar i/Rianne Poodt/Zoë de Wi lde p.25

p.3

p.4 scenar io Matthijs Bockting reg ie Eva Zanen product ie Merel Six & Sylvie van der Loop

premisse

Hoe gaat het echt met de mensen die beleefd antwoorden met ‘goed’?

log l ine

Een tragikomische mozaïek over de schijnbaar perfecte inwoners van een moderne jaren ‘60 stad. Ze

communiceren beleefd met elkaar in een verwoede poging ongemakkelijkheid te voorkomen. Maar achter

de verplichte glimlachen en handdrukken gaan echte mensen schuil, die hunkeren naar een sprankje

menselijkheid.

drager onbekend leng te 25 min draa iper iode maart 2013 genre tragi-komedie doe lg roep 25-50 jaar

p.5

synopsis Een anonieme Technicolor stad, met een jaren ’60 inslag. De inwoners gedragen zich allemaal keurig, zoals ‘het hoort’. Ze glimlachen beleefd. Ze schudden elkaars hand. Ze vragen hoe het gaat. Ze antwoorden met ‘goed’. En glimlachen vriendelijk verder. Zolang het maar niet ongemakkelijk wordt.

De buurvrouw hangt haar kraakheldere was op. De receptioniste glimlacht naar de punctuele brommerkoerier. Een weduwnaar in de bus neemt de urn met zijn overleden vrouw op schoot om plaats te maken voor een oudere dame. Alle huismoeders voeren op straat exact hetzelfde gesprek. Het gaat goed met hun echtgenoot, het gaat goed met de kinderen, ze lachen synchroon. De goedgekapte kleuter bedankt zijn vriendje met twee woorden. Mensen wachten in rijen. Om elkaar te feliciteren. Om lachend op de foto te gaan. Om op te scheppen bij een buffet. Ze horen gelukkig te zijn. Ze doen hun best.

De eerst luchtige en komische tableaux vivants worden steeds schrijnender. Achter de glimlachen, handdrukken en beleefdheidsfrasen gaan echte mensen schuil, hunkerend naar een oprechte aanraking, een gemeende vraag en zelfs de ontroerende ongemakkelijkheid die dit met zich meebrengt.

De buurvrouw wast nachtenlang door, om alles schoon te krijgen. De glimlach van de receptioniste blijft onerkend, zelfs door de brommerkoerier die ook verliefd is op haar. De weduwnaar antwoordt, met zijn urn onder de arm, dat het goed gaat met hem en zijn vrouw. De huismoeder maakt aangenaam kennis met de maîtresse van haar man.

Ondertussen glimlacht de goedgekapte kleuter, ondanks twee open knieën vriendelijk door. Mensen wachten in rijen. Om een nummertje te mogen trekken. Om elkaar te condoleren. Om aan de beurt te komen.

Het continue ophouden van de schijn en het vastklampen aan “hoe het hoort” zorgt voor steeds meer beklemming. De tandartswitte glimlach gaat zo’n pijn doen dat hij niet vol te houden is. En als de mondhoeken dan eindelijk ontspannen, resulteert dit in opluchting; even is daar de oprechtheid, waar iedereen de hele tijd op gewacht heeft. Even is daar het hemd met een vlek aan de waslijn. De blikken die elkaar kruisen bij het afleveren van het pakketje. De troostende aanraking waar de weduwnaar zo lang op gewacht heeft. Even worden de gedragscodes vergeten en wordt er niet stil gestaan bij hoe het hoort. Voor even is er echt contact.

thema’s Met Excuses voor het Ongemak is een mozaïekvertelling over menselijke communicatie in de stad. Dit caleidoscopische portret toont een verscheidenheid aan personages, die ieder, lichtelijk onbeholpen, op zoek zijn naar oprecht menselijk contact. We observeren hoe zij houvast zoeken in ongeschreven gedragscodes in een poging nader tot elkaar te komen. Maar feitelijk raken ze, door al deze beleefdheidsvormen, verder van elkaar verwijderd.

mot ivat ie regisseur “Hoe gaat het?” vind ik één van de moeilijkste vragen die bestaat. In een poging oprecht te antwoorden, verzand ik in een soort psychoanalyse, waar de vraagsteller

hoogstwaarschijnlijk niet op uit was. Het geijkte antwoord is immers ‘goed’, waarna men de conversatie kan vervolgen. Er schuilt in deze manier van met elkaar omgaan een bepaalde onoprechtheid die mij diep frustreert. Ik begrijp heel goed dat gedragscodes er zijn om het intermenselijk contact te vergemakkelijken en onderlinge ongemakkelijkheid te verminderen. Maar ik blijf mij verwonderen over hoe mensen met elkaar omgaan en hoe zeer dat aan, volgens mij, bizarre regels is verbonden. Ik heb zelf nu eenmaal, zacht gezegd, een negatief talent voor deze dagelijkse regels en rituelen. Ik wil een herkenbare en toegankelijke film maken, waarin gedrag, dat we meestal voor lief nemen, verbazingwekkend en absurd wordt. Waardoor de mensen die het vertonen, komisch en ontroerend worden in hun onbeholpen zoektocht om elkaar te vinden.

Ongemakkelijk maar vooral geruststellend.

personages De personages in Met Excuses voor het Ongemak zijn in eerste instantie archetypes met een vanzelfsprekende link naar de gedragscodes die in de film centraal staan. Wel zullen ze allemaal een rafelrandje hebben waardoor hun onderliggende menselijkheid direct voelbaar is. Het is de stad die hen bindt.

De Huismoeder, die de buurvrouw glimlachend vertelt dat het zo goed gaat met haar man.

De Zakenman, die strak in pak eenzaam is aan de top.

De Vertegenwoordiger, die des te meer verkoopt, des te meer hij glimlacht.

p.6

De Buurvrouw, die altijd alleen de kraakwitte was buiten heeft hangen.

De oudere Mevrouw, die te horen krijgt “Ja Mevrouw, nee Mevrouw, natuurlijk Mevrouw, wel direct Mevrouw, komt in orde Mevrouw, is goed Mevrouw”, maar zelf denkt “U bent oud Mevrouw”.

De Receptioniste, die de onerkende glimlach is van het bedrijf.

De Brommerkoerier, die de pakketjes die hij bezorgt heus niet allemaal opent.

De goedgekapte Kleuter, die gedrild wordt voor de ideale glimlach, de perfecte handdruk en altijd met twee woorden spreken.

De Weduwnaar, die de urn van zijn vrouw altijd bij zich draagt en hem niet wil afgeven bij de garderobe.

vorm en st i j l Met Excuses voor het Ongemak wordt een zeer gestileerde en clean vormgegeven film. De camera beweegt door tableaux vivants-achtige situaties, om het gevoel van levende foto’s te creëren. Foto’s van Erwin Olaf en de films van Roy Andersson vormen hierbij een inspiratiebron.

Maar ook de jaren ’60 musical met zijn synchroniciteit, lachende gezichten, mimografieën en massascènes. In deze vorm zie ik een parallel met de vorm van de gedragscode. De vrolijke buitenkant zal in zulke mate worden uitvergroot waardoor hij zijn geloofwaardigheid verliest. En er een verlangen ontstaat om de mens achter de vorm te zien.

Ook in de art direction zullen de jaren ’60 terug te zien zijn. Dit om in eerste instantie afstand en vervreemding te creëren. Hierna volgt de herkenning, zodat het publiek pas in latere instantie de link naar zichzelf legt.

Ik wil werken met een fysieke speelstijl. Samenwerken met mimespelers en een choreograaf spelen hierbij een belangrijke rol. Daarnaast zullen tijdens het schrijfproces gerichte groepsimprovisaties gebruikt worden om beelden te genereren, die achter de schrijftafel niet te bedenken zijn.

Tot slot vraagt de afwijkende narratieve structuur van de film om een meer intuïtieve manier van werken.

cv makers regie – Eva Zanen Eva Zanen (1982) studeerde in 2006 af aan de opleiding Theaterdocent aan de AHK. Daarna werkte zij als freelance theatermaker, docent en actrice. Op de Theaterschool ontwikkelde zij een grote affiniteit met film. Zij werkte vanuit filmscripts en ook videotheater was een terugkerend medium, waarbij zij samenwerkte met studenten van de NFTA. In 2008 maakte ze haar eerste films, onder andere de eerste videoclip van Caro Emerald. Dat ingewikkelde filmvak smaakte naar meer en ze besloot toelating te doen voor de NFTA. Haar affiniteit met beeldend theater en fysiek spel (mime) nam ze mee bij het maken van film. Op zoek naar een manier om de eindeloze mogelijkheden van film aan de vindingrijkheid van het theater te verbinden. scenario – Matthijs Bockting Matthijs Bockting (Hummelo, 1987) zag in zijn puberteit iedere film waar hij zijn hand op kon leggen. Tijdens zijn opleiding Audiovisuele Media aan de HKU kwam hij er snel achter dat bij schrijven zijn èchte passie lag. Na een stage bij Lemming Film, besloot hij aan het eind van zijn derde jaar over te stappen naar de Filmacademie. Daar schreef hij zijn tweede en derdejaarsfilm voor Eva Zanen, met wie hij ook zal afstuderen. Naast kleine persoonlijke films schuwt Matthijs de grote publieksfilms niet. In zijn derde jaar werkte hij o.a. mee aan het tweede deel van de serie Feuten en aan Bellicher: Cel. In zijn derde jaar op de Filmacademie liep Matthijs stage bij Shooting Star, onder begeleiding van Dave Schram.

p.7

cv makers vervo lgd : productie - Sylvie van der Loop Sylvie van der Loop (1989) ging na de middelbare school naar het Sint Lucas College om zich daar te specialiseren in multimedia en interactieve communicatie waar haar liefde voor film groeide. In de zomer van 2009 besloot ze, voordat ze begon aan de Filmacademie, twee maanden National Film History te studeren aan de UC Berkeley in Amerika. Het jaar daarop ging ze in de zomer weer terug naar Los Angeles om aan de UCLA Film & Social Change te studeren. Tijdens deze periode werd haar liefde voor de internationale filmindustrie alleen maar groter. Momenteel specialiseert zij zich in de productie en marketing van filmdistributie tijdens haar stage bij Warner Bros in Amsterdam. productie - Merel Six Merel Six (1989) is na de middelbare school naar Parijs verhuisd waar zij onder andere Frans, documentaire en filmgeschiedenis heeft gestudeerd. Na een jaar is zij Media en Cultuur gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Haar liefde voor de Nederlandse film werd hier echter niet voldoende beantwoord, en na het produceren van haar eerste korte film Leonardo en Julia (winnaar Young Art Award, regie Eva Zanen) besloot ze aanmelding te doen voor de Filmacademie. Tijdens haar studie Productie heeft ze zich inhoudelijk gespecialiseerd in fictieprojecten. Ze vindt het belangrijk om veel aandacht te besteden aan een nauwe samenwerking en heldere communicatie met de hele crew.

p.8

scenar io Pieter van den Berg reg ie Nima Mohaghegh product ie Aydin Dehzad & Bas Broertjes

THE SACRED DEFENSE ! defa-é moghadas

p.9

premisse

Zou je alles, waar je voor leeft en staat, kunnen verloochenen om je doel te bereiken?

log l ine

Reza vecht mee aan een verloren strijd van het Iraanse front tegen Irak. Wanneer hij het bevel krijgt

kinderen voor de strijd in te zetten als enige manier om de oorlog nog te kunnen winnen, moet Reza

alles waar hij voor staat verloochenen.

drager 35mm/digital HD leng te 25 min draa iper iode n.t.b. genre oorlog, drama doe lg roep 20-50 jaar

p.10

synopsis Reza Motaheri (23) is een docent in Ábádán. In zijn vrije tijd is hij een gevierd zanger van religieuze liederen in zijn stad. De legerleiding werft hem om te komen zingen aan het front van de Iran-Irak oorlog. Vereerd gaat Reza direct mee helpen in het gevecht tegen de aanval op de Islam. Maanden later zit Reza in een operatie die de doorslag zou kunnen betekenen. Helaas lijden ze een nederlaag en grote verliezen. Reza vecht voor het leven van enkelen van zijn sectie en weet met hen terug te komen naar hun basis. Daar aangekomen hoort Reza dat ze diezelfde avond nog gaan beginnen met een grootschalige tegenaanval. Hij weet wat hem te doen staat en maakt zich klaar voor de strijd. Als hij hoort dat de aanval wordt versterkt met de inzet van kinderen, weigert Reza dit te geloven en probeert met alle macht een andere oplossing te zoeken. Als het eenmaal tijd is, weigert Reza mee te werken. De Ayatollah op de basis haalt Reza over door zijn eigen goedkeuring, en daarmee die van God, te geven voor het inzetten van de kinderen. Daarop stapt Reza voor de groep en zingt verhalen over het martelaarschap van Imam Hussein. De kinderen zijn gegrepen door zijn liederen en met een gebroken hart stuurt Reza hen de strijd in. mot ivat ie In één van de eerste herinneringen die ik, Nima, heb was ik een jaar of vier à vijf en stond ik voor de tv met een rode sjaal om mijn hoofd gebonden mee te zingen met de liederen die op dat moment werden uitgezonden: 'Karbala Karbala ma darim mi-aim, Karbala Karbala ma darim mi-aim.' Wat zoveel

betekent als: ‘Karbala, Karbala, wij komen er aan’. Destijds begreep ik nog niet wat ik aan het zingen was, of waar het over ging. Maar het lied is me tot vandaag de dag bijgebleven. Dit lied is maar een voorbeeld van de vele liederen die tijdens de 8-jarige oorlog, van 1980 tot 1988, op de staatstelevisie van de Islamitische Republiek van Iran werden vertoond. Liederen die werden gebruikt om nieuwe rekruten te werven, om de oorlog neer te zetten als een heilige oorlog en om een directe link te creëren tussen het verhaal van het martelaarschap van Imam Hussein in Karbala en de oorlog die aan de gang was. Vijftien jaar later in een land ver van Iran, een land zonder staatspropaganda, houdt de oorlog me nog steeds bezig. Opgegroeid en geschoold in het westen, in een land waar ik vrij ben om te denken wat ik zelf wil en de mogelijkheid heb om te doen wat ik wil, ben ik nog steeds niet in staat te bepalen wat ik eigenlijk van de oorlog en alles er omheen vind. Mijn gevoelens blijven dubbel. Gevoelens als walging en onbegrip maar tegelijkertijd bewondering en respect voor de mensen die hun leven hebben gegeven. Mensen die zich hebben opgeofferd om mij, mijn familie en mijn land te beschermen. Met deze film wil ik in de huid kruipen van iemand die zichzelf of anderen het martelaarschap instuurt. Ik wil laten zien hoe zo iemand tot een dergelijke beslissing komt. thema In deze film wil ik de religie in Iran onder de loep nemen en in het bijzonder het martelaarschap. Wanneer ik op mijn verstand af ga, denk ik dat martelaars simpele, onwetende en ongeschoolde mensen zijn. Maar ook voel ik veel respect voor hun dapperheid en

onbaatzuchtigheid. Ik bewonder hun vastberadenheid. De pure en oprechte wijze waarmee ze hun geloof beoefenden. De dappere daden die ze pleegden, terwijl ze voor onmogelijke uitdagingen stonden. En natuurlijk voor het feit dat ze allemaal bereid waren hun leven te geven voor dat waar ze in geloofden, voor iets groter dan zij zelf. Echter al deze gevoelens maken niet dat ik deze mensen begrijp, of hun daden kan rationaliseren. Daarom is deze film een onderzoek van het gedachtegoed achter het martelaarschap. Ik wil het niet idealiseren, maar ook niet demoniseren. Ik wil vertellen vanuit het begrip dat de keuzes die deze mensen maken, hoe radicaal ze ook zijn, menselijke gronden hebben. product ionele stand van zaken We zijn op dit moment bezig met de ontwikkeling van de synopsis en het treatment. Daarnaast zijn we bezig met het samenstellen van een crew. Belangrijke zaken die wij nu onderzoeken, zijn de opties die we hebben tot het uitbeelden van de oorlog, dit doordat we genoodzaakt zijn te filmen op locaties in Nederland. We hebben inmiddels een aantal plaatsen gevonden die in aanmerking kunnen komen voor onze buitenscènes. Voor het creëren van geloofwaardige omgevingen op deze locaties, hebben we contact met Production Designers. Onze ideeën worden met behulp van visual effects in de postproductie uitgebreid en versterkt. We hebben hiertoe contacten gelegd met postproductiebedrijven en producenten die te kennen hebben gegeven ons te willen adviseren.

p.11

cv makers regie - Nima Mohaghegh Nima Mohaghegh wist van jongs af aan al dat er een regisseur in hem schuilde. Opgegroeid in Iran zat hij vol verhalen, al wist hij deze nog niet naar het doek te vertalen. Zijn droom kwam dichterbij toen zijn ouders op zijn tiende naar Nederland vluchtten, een land waar het vertellen van je eigen verhaal normaal is. De eerste zes jaar in Nederland heeft Nima in een asielzoekerscentrum doorgebracht; zodra hij kon, ging hij naar een Nederlandse school waar hij door zijn taalachterstand op de Mavo terecht kwam. Via het Grafisch Lyceum in Rotterdam is Nima op de NFTA terecht gekomen. Naast zijn opleiding heeft Nima korte films en commercials (‘Fight Cancer’, ‘Out and Proud’) gemaakt die zich richten op het wegnemen van ongelijkheden tussen de mens: projecten die Nima helpen ervaring op te doen met het vertellen van zijn verhalen en zijn droom te verwezenlijken. scenario - Pieter van den Berg Pieter van den Berg heeft zich de eerste jaren van zijn studie vooral gericht op theater. Hij hielp bij de verwezenlijking van amateurtoneel, waar hij meespeelde, produceerde en schreef. Ook heeft hij jarenlang voor verschillende amateurbladen iedere week een kort prozastuk geschreven. Schrijven heeft hij altijd voor zijn plezier gedaan, tot hij in 2009 ontdekte dat De NFTA een opleiding heeft tot scenarioschrijver. Een ontdekking die er voor heeft gezorgd dat hij niets anders meer doet dan schrijven voor film. Naast zijn opleiding heeft hij meegewerkt aan het tweede seizoen van de serie Feuten en de aankomende speelfilm Bellicher: Cel. Ook schreef hij voor verschillende filmmagazines, waaronder het magazine van VERS (de vereniging voor nieuwe film- en televisiemakers). Pieter werkt tijdens het schrijven van zijn scenario ’ s het liefst zo nauw mogelijk samen met de verschillende departementen om het beste en meest realiseerbare verhaal te kunnen vertellen. productie - Aydin Dehzad Aydin Dehzad begon op zijn 18e bij Poppodium Paradiso op de afdeling Public Relations en klom op tot programmacurator voor muziek uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Na Paradiso kwam hij bij het Internationale Film Festival Rotterdam terecht, waar hij twee jaar met veel passie kon werken aan het Hotspots Programma voor de steden: Teheran, Boekarest en Beiroet. Sindsdien heeft hij zich toegelegd op het internationaal coproduceren van speelfilms en documentaires. Na een tweetal korte documentaires en ficties te hebben geproduceerd begon hij in 2009 aan zijn opleiding bij de NFTA. Hij heeft zich ontplooid als een kritische en inhoudelijk betrokken producent, mede door de vele projecten waar hij zich ook buiten de opleiding mee bezig hield. Hij produceerde samen met Bas Broertjes de derdejaars film van Nima Mohaghegh. productie - Bas Broertjes Bas Broertjes begon, na eerst een half jaar vrijwilligerswerk voor bescherming van de orang-oetans in Indonesië te hebben gedaan, in 2006 met de studie Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens zijn studie leerde hij de praktijk kennen bij Campus TV. Daar maakte hij korte nieuwsfilmpjes in opdracht van Folia en Havana. In 2007 besloot hij een korte documentaire te maken over zijn vrijwilligerswerk in Indonesië. Deze documentaire wist hij te verkopen aan RTL 5, die deze tweemaal uitzond. Geïnspireerd door het maken van deze film, besloot hij zich aan te melden voor de NFTA voor de richting productie. Tijdens zijn opleiding heeft hij, onder andere door een stage bij de afdeling drama van de VARA, veel aandacht besteed aan dramaturgie en de ontwikkeling van scripts. Hij heeft zich ontwikkeld tot een sterk inhoudelijke producent die nauw samenwerkt met de regisseur.

p.12

COWBOYS HUILEN OOK

scenar io Merinde Verbeek reg ie Mees Peijnenburg product ie Layla Meijman p.13

premisse

Echte vriendschap is onvoorwaardelijk.

log l ine

Wanneer Sven (18) de aanzet geeft tot een heftig geweldsdelict en zijn beste vriend Gijs (18)

onbedoeld het slachtoffer maakt, wordt hij geconfronteerd met een enorm schuldgevoel. Terwijl Gijs al zijn

aandacht nodig heeft om te herstellen, probeert Sven het zijn vriend zo leuk mogelijk te maken. Waar de

jongens voorheen geen gêne tegenover elkaar kenden, is er nu schaamte en afstand. Hierdoor worden de

jongens gedwongen hun vriendschap in een nieuw licht te zien.

drager 35mm/16mm leng te 24 min draa iper iode n.t.b. genre sociaal drama

p.14

synopsis Sven en Gijs zijn elkaars beste vrienden. Onafscheidelijk, net klaar met de middelbare school en vol toekomstdromen. Ze maken troep, ze slaan elkaar, ze breken in, maken ruzie en trappen lol. Op een avond wordt Gijs met een kettingslot op zijn hoofd geslagen tijdens een opstootje dat Sven veroorzaakt. Gijs raakt in coma, zijn toestand is kritiek. De dokters kunnen niet voorspellen of Gijs ooit weer dezelfde zal worden. Terwijl het comateuze lichaam van Gijs in het ziekenhuisbed vecht tegen de dood, wordt Sven overvallen door gevoelens van schuld, schaamte en angst die zwaar op hem drukken. Sven begint zich af te zonderen van zijn vrienden en gaat confrontaties met het ongeluk uit de weg. Wanneer Gijs ontwaakt uit zijn coma en gestaag begint te herstellen kan hij zich het ongeval niet herinneren. Sven besluit dat hij Gijs moet opbiechten hoe het de avond van het ongeluk is gegaan. Wanneer hij eindelijk de moed heeft gevonden om het te vertellen reageert zijn vriend totaal anders dan hij verwachtte: Gijs accepteert het onmiddellijk en neemt hem niets kwalijk. Toch blijven schuldgevoelens aan Sven knagen. Terwijl Gijs al zijn aandacht nodig heeft om aan zijn revalidatie te werken probeert Sven het zijn vriend zo leuk mogelijk te maken. Hij is bijna dag en nacht bij hem, is voortdurend opgewekt, gedraagt zich af en toe baldadig. Gijs wil zijn vriend niet teleurstellen, maar heeft niet genoeg energie om het tempo van Sven bij te houden. Sven doet steeds harder zijn best om de vriendschap weer net zo onbezonnen en leuk te laten zijn als het altijd is geweest, tot Gijs laat merken dat hij het niet meer kan volhouden. In een woede-uitbarsting laat Gijs, Sven inzien dat het tussen hen niet meer hetzelfde is. Tijdens de ruzie die daar op volgt

komen eindelijk de schuldgevoelens van Sven naar buiten en vinden ze hun zoekgeraakte onvoorwaardelijke vriendschap weer terug. kor te karakteromschr i jv ing Sven (18) is net klaar met de middelbare school. Hij zit vol dromen over de toekomst, maar weet nog niet precies wat hij later wil en werkt in de keuken van een restaurant. Hij woont in een huis in Amsterdam met zijn beste vriend Gijs en wat andere jongens. Gijs en Sven zijn onafscheidelijk en kennen geen gêne tegenover elkaar. Sven zit op basketbal en uit de speakers van zijn kamer blaast vaak harde hiphop. Sven is eigenzinnig, gemakzuchtig en onaangepast. Wanneer Gijs in het ziekenhuis belandt, probeert Sven tevergeefs de ingewikkelde gevoelens te ontkennen maar zijn schuldgevoel blijft hem achtervolgen. Uiteindelijk gaat hij de confrontatie aan en zet hij hiermee een kleine stap richting ‘volwassen worden’.

Gijs (18) is net als Sven sinds een paar maanden klaar met de middelbare school en heeft een tijdelijk baantje. Het grootste deel van de tijd brengt hij door met Sven. Hij is degene die vaak op de rem trapt wanneer Sven net een stapje te ver gaat in zijn balorigheid. Gijs is volwassener dan Sven. Hij is makkelijk in de omgang en sociaal. Hij houdt van het onstuimige karakter van Sven en gaat daar graag in mee op de momenten dat ze samenzijn. mot ivat ie Vriendschap is als een liefdesverklaring zonder seks. Een bevestiging van je eigen bestaan, het bewijs dat je werkelijkheden en ideeën kloppen en dat anderen die ook zo voelen. Je zielsverwanten helpen je de wereld te veroveren en te delen. Met elkaar.

Wanneer Sven zijn beste vriend onbedoeld tot slachtoffer maakt wordt hij overladen met een grenzeloos schuldgevoel. Hij probeert zijn heftige gevoelens van machteloosheid, angst voor het onontkoombare en pijn te onderdrukken, maar deze zullen hem onvermijdelijk via de achterdeur weer inhalen. Het gevoel dat Sven zich zijn hele leven lang zal moeten blijven bewijzen tegenover Gijs om zo zijn krediet terug te winnen zorgt ervoor dat de vriendschap onder druk komt te staan. De onrust die Sven voelt en het gevoel dat hijzelf liever in het ziekenhuis had gelegen maakt dat hij zichzelf langzaam verliest. Tegen het einde van de film willen we iedereen achterlaten met een gevoel van opluchting en het besef dat vriendschap iets heel waardevols is waar je soms hard voor moet vechten. st i j l en vorm De film begint licht en onbezorgd. Er is een heftige omslag naar donker en verontrustend. Aan het eind van de film is de lucht weer geklaard, maar weten we als kijker dat niets hetzelfde is gebleven. Omdat we het hele proces van de veranderende vriendschap van begin tot eind willen vertellen, kiezen we voor een fragmentarische stijl en maken we sprongen in de tijd. Om het toch als een organisch geheel te laten voelen delen we de film op in hoofdstukken. Vijf periodes in een tijdsbestek van drie maanden. De overkoepelende sfeer van de film zal bewegelijk, energiek en onrustig zijn. Ons streven is om de film rauw en realistisch te maken om de kijker zo dicht mogelijk bij ons hoofdpersonage te laten komen. Tevens willen we deze realistische stijl snijden met ‘poëtische’ escapades vanuit de belevingswereld van Sven.

p.15

We proberen zoveel mogelijk vanuit Sven te vertellen: rondom hem gecentreerd, vanuit zijn blik horen we zijn omgeving. De piepende machines in het ziekenhuis, doktoren die tegen de ouders van Gijs praten en Sven die wordt tegengehouden door een meisje wanneer hij te ruw met haar aan het zoenen is.

thema Schuld. Vriendschap. Opgroeien. Vriendschap is altijd in beweging, kent periodes van heftige pijn en woede, maar echte vriendschap gaat niet kapot.!

!!!!

cv makers scenario – Merinde Verbeek (1985) geboren in Apeldoorn wordt op haar achttiende aangenomen op de Rietveld Academie voor de richting Beeld & Taal. Twijfelend en zoekend ontdekt ze tijdens drie jaar Rietveld Academie dat schrijven, films en muziek maken haar drie grote passies zijn. Ze verlaat de opleiding om in 2009 aan de Nederlandse Film en Televisie Academie te beginnen, richting scenario. Merinde loopt stage bij televisieserie Penoza waar ze is betrokken bij het schrijfproces van het derde seizoen, maar haar ambitie ligt bij het schrijven van authentieke filmscripts die als een ontroerend stukje vermaak de huidige tijd en haar wondermooie mensen representeren.

regie – Mees Peijnenburg (1989) geboren en getogen in Amsterdam is vanaf de middelbare school bezig met het maken van korte films, skate video ’ s en korte documentaires. Daarnaast speelde hij rollen in verschillende films. Na het behalen van zijn VWO diploma in 2007 staat hij voor de keuze om zijn acteercarrière voort te zetten op de toneelschool, of zich te richten op regisseren door een jaar aan de The European Film College in Denemarken te studeren. Hij besluit zich volledig te willen focussen op regisseren en wordt na het jaar in Denemarken aangenomen op de Nederlandse Film en Televisie Academie. Vanaf 2009 studeert Mees aan de NFTA en experimenteert hij gedurende de eerste drie jaar met verschillende verhaalvormen, waarin zijn uitgesproken visuele stijl constant is.

productie – Layla Meijman (1989) geboren in Amsterdam vertrekt na het behalen van haar VWO diploma in 2007 voor een half jaar naar Zuid Amerika om rond te reizen en Spaans te leren. Om dit te bekostigen werkt ze in Club 11, waar ze in aanraking komt met audio visuele kunst. In 2008 begint ze aan de opleidingen Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Vanaf 2009 studeert Layla aan de Filmacademie in de studierichting Productie. Sindsdien werkt ze in een hecht team samen, zo produceerde ze de tweede- en derdejaarsfilm van Mees Peijnenburg. Daarnaast heeft ze samen met Paul Overste in haar derde jaar de afstudeerfilm OVER ZONEN van scenarist/regisseur Shady El Hamus geproduceerd. Momenteel loopt Layla stage bij Pupkin Film, waar ze voornamelijk producent Iris Otten assisteert.

p .16

scenar io Floor van Lissa reg ie David van Wassem product ie Benny Stroet & Rianne Poodt vfx-product ie Chris Wenting

STICKERS

p.17

premisse

De pijnlijke waarheid onder ogen zien is soms beter dan leven in valse hoop.

log l ine

Tim en zijn vrienden vinden een mysterieus organisme waarmee Tim een telepathische band ontwikkelt. In

tegenstelling tot zijn vrienden wil Tim het organisme voor serieuzere doeleinden gebruiken, namelijk het

redden van de relatie van zijn ouders.

drager digital HD leng te 25 min draa iper iode januari 2013 genre mysterie, science-fiction, drama doe lg roep kinderen vanaf 9 jaar, families

p.18

synopsis Tim (13), Frank (13) en Peter (12) zijn hechte vrienden. Op een avond zit de groep bij elkaar op een afgelegen plek. Ze hebben zakken met chips van huis meegenomen, omdat er verzamelitems in zitten en er een ware rage heerst op school. Dan doet één van de jongens een vreemde ontdekking iets verderop. Ze vinden een mysterieus organisme en besluiten hun vondst geheim te houden. Tim neemt het mee naar huis.

Als Tim thuis komt belandt hij in een heftige ruzie tussen zijn ouders. Hij rent naar boven en verstopt het organisme. Na het eten, dat in ijzige stilte genuttigd wordt, vlucht Tim naar zijn kamer en ontdekt hij dat het organisme reageert op zijn emoties. Tim vertelt aan zijn vrienden wat er gebeurd is en ze ontdekken dat ze invloed kunnen uitoefenen op het organisme.

Frank en Peter beramen een plan om met behulp van het organisme een vrachtwagen vol chips leeg te halen om aan verzamelitems te komen, maar Tim wil het organisme gebruiken om de situatie thuis te verbeteren. Hij legt met behulp van het organisme zijn vader, die op de bank slaapt, weer naast zijn moeder, houdt het huis netjes en doet allerlei klusjes die zijn vader al zolang beloofd heeft te doen. Het lijkt de thuissituatie te verbeteren, tot Tim op een dag thuiskomt en zijn ouders weer heftig ruzie hebben. Zijn moeder staat op het punt om weg te rijden. Tim houdt met behulp van het organisme de auto tegen, maar ziet dan in dat het geen zin heeft om zijn ouders met welke middelen dan ook bij elkaar te houden en laat de auto gaan.

De volgende dag staan Frank en Peter begerig te kijken naar de vrachtwagen vol chips, die tot hun verbazing ineens wordt opengebroken. Dan zien ze dat het Tim is, die met behulp van het organisme de vrachtwagen leeghaalt.

mot ivat ie reg isseur Al vroeg in mijn opleiding wist ik dat ik voor mijn eindexamen een genrefilm wilde maken omdat ik erg gefascineerd ben door de regels er van. Voor mij is de uitdaging om deze regels toe te passen op een verhaal dat deels is geïnspireerd op persoonlijke ervaring, namelijk de scheiding van mijn ouders. Ik voel al lang de drang om een scheiding in een film te verwerken, omdat ik weet wat voor impact het kan hebben op kinderen en omdat het zo herkenbaar is. Al op jonge leeftijd raakte ik geïnspireerd door de vroegere Spielberg films, die vaak gaan over jeugdige avonturen gecombineerd met serieuze thema’s als ouder-kind relaties en vriendschap. Dit avontuurlijke aspect wil ik graag in mijn eindexamenfilm verwerken. Ook wil ik al langer een familievriendelijke film maken die toegankelijk is voor jong en oud. Net als in mijn derdejaars film ben ik op zoek gegaan naar gewone, alledaagse karakters die in een buitengewone situatie terecht komen. Samen met Floor van Lissa, met wie ik ook mijn tweedejaars film heb ontwikkeld, zijn we op een mooi verhaal gekomen dat zowel vermakelijk als ontroerend is.

personages Tim is emotioneel, fantasierijk en een twijfelaar. Hij wil nog niet volwassen worden en spendeert de meeste tijd met zijn twee beste vrienden. Hij heeft moeite met zijn constant ruziënde ouders, zit met veel boosheid en onbegrip en

weet niet hoe hij daarmee moet omgaan. Tim en zijn vrienden zijn buitenbeentjes en worden gepest door de lokale pestkoppen.

Frank is de pestkop binnen de groep. Hij treitert Peter altijd met zijn zwaktes, maar de anderen weten dat hij ook onzekerheden heeft en eigenlijk een hele lieve jongen is. De anderen nemen hem met een korreltje zout.

Peter heeft het altijd zwaar te verduren. Hij is overal allergisch voor en heeft een talent voor zeuren. Hij is wel erg blij met zijn vrienden, vooral om het feit dat ze hem accepteren zoals hij is. Hij vindt het vreselijk dat zijn ouders hem behandelen alsof hij verstandelijk gehandicapt is.

vorm & st i j l De stijl van de film doet denken aan het vroegere werk van Spielberg. We gaan in de film de wereld van de kinderen en die van de volwassenen zien. Ik wil met filmische middelen een duidelijk onderscheid maken tussen beide werelden. De wereld van de kinderen kan bijvoorbeeld worden versterkt door sfeervolle, liefelijke muziek en een strakkere cameravoering. Terwijl de scènes, waarin Tim zich in de ruzies van zijn ouders bevindt, meer gekenmerkt worden door een onrustige vertelvorm. Op die manier krijgt de film meer gewicht en wordt het meer dan alleen een kinderfilm. Omdat de film een zekere nostalgische waarde moet krijgen, speelt het verhaal zich af in de jaren tachtig. Samen met ons visual effects team zijn we momenteel volop aan het ontwikkelen hoe we het organisme zo geloofwaardig mogelijk gaan vormgeven.

p.19

p.20

cv makers regie – David van Wassem Na zijn havo diploma in 2006 te hebben behaald, heeft David voor zijn toelatingsfilm een boek verfilmd en is hij al op jonge leeftijd aangenomen voor Regie aan de Nederlandse Film & Televisie Academie. Na het behalen van zijn Propedeuse, heeft David in overleg met de Academie besloten een tussenjaar in te lassen om meer levenservaring op te doen. In Sydney heeft hij gewerkt voor een film- en commercialbedrijf en in New York heeft hij de opleiding International Affairs voltooid. Binnen de academie heeft David in het tweede jaar een korte genrefilm gemaakt met Floor van Lissa. De film werd goed ontvangen en ze wisten allebei dat ze snel weer iets samen wilden doen. In het derde jaar van de opleiding maakte hij met Benny Stroet een kort psychologisch drama. Tijdens zijn studie heeft hij nog een aantal buitenschoolse projecten gedaan. Zo heeft hij een commercial gemaakt die een prijs heeft gewonnen in een online competitie en een korte, komische remake van een bestaande film, waar hij ook een prijs voor heeft mogen ontvangen.

scenario – Floor van Lissa Na haar VWO diploma te hebben behaald studeerde Floor van Lissa Writing for Performance aan de HKU en stapte ze in 2009 over naar de afdeling scenario van de Filmacademie, waar ze nu haar derde jaar afrondt. Naast haar opleiding schrijft, produceert en regisseert ze (korte) theatervoorstellingen. Ook geeft ze theater- en schrijfworkshops. In het tweede jaar maakte Floor samen met David van Wassem de korte comedy ‘Elvis leeft!’, over een groepje bejaarde mannen die ver gaan om indruk te maken op een vrouw en daardoor hun levenslust terugvinden. In haar derde jaar maakte Floor samen met Colin Huijser een psychologische thriller. Floor zoekt in haar werk naar het absurde in het menselijke en het menselijke in het absurde.

productie – Benny Stroet Na het afronden van zijn VWO en het volgen van de universitaire studies Communicatiewetenschap en Media & Cultuur begon hij in 2007 te en in de filmwereld. In 2009 werd hij aangenomen op de Nederlandse Film en Televisie Academie. In 2011 had hij inmiddels binnen en buiten de opleiding diverse mediaproducties gemaakt en richtte hij het bedrijf Favor Films op. Inmiddels maakt Favor Films korte films en commercials voor onder andere Fight Cancer, Swop en Espresso en heeft het enkele regisseurs aan zich verbonden waaronder David van Wassem. Met hem maakte Benny afgelopen jaar een prijswinnende commercial voor T-Mobile en het korte psychologische drama ‘Schuld’. Sinds 2009 is hij parttime werkzaam bij Oi Mundo Casting Agency en afgelopen maand is hij begonnen aan een stage bij Caviar Content Amsterdam.

productie – Rianne Poodt Rianne Poodt (1987) werd op de middelbare school getriggerd door het film en tv vak door het maken van een programma voor de regionale omroep. Daarnaast is ze altijd veel met muziek (viool/piano) bezig geweest en heeft ze een erg brede interesse. Tijdens haar universitaire studie heeft ze een onderzoeksstage in Suriname gedaan en zat ze in het bestuur van de studievereniging. Na het afronden van haar bachelor is Rianne begonnen aan de Filmacademie. Alle persoonlijke interesses komen hier samen. Bij Family Affairs Films heeft Rianne de kans gekregen om in de praktijk verschillende functies te kunnen beoefenen. Momenteel loopt ze hier stage als assistent producent. Naast arthouse films heeft Rianne interesse in het maken van kinder- en familiefilms en wil ze graag meer leren over de mogelijkheden van het werken met o.a. visual effects. Ze kijkt dan ook erg uit naar het komende jaar.

scenar io Marlais Olijrhook reg ie Colin Huijser product ie Bas Broertjes & Aydin Dehzad p.21

PATRONEN

premisse

Alleen door het volgen van je eigen pad, vind je jezelf.

log l ine

Henry, zoon van Harold, leider van een misdaadfamilie in een woonwagenkamp, moet om het respect en

vertrouwen van zijn vader te winnen zijn beste vriend Frank vermoorden.

drager 35mm leng te 25 min draa iper iode november genre misdaad drama

p.22

synopsis Henry is een gemakkelijk te beïnvloeden man van begin dertig die zich door niemand gerespecteerd voelt. Met name niet door zijn eigen vader, Harold, terwijl dit het enige is waar Henry echt naar verlangt. Er is maar één iemand die Henry normaal behandelt: zijn beste vriend Frank, een eigenzinnige kamper die doet waar hij zin in heeft. Henry's zus gaat trouwen. Harold neemt Frank en Henry tijdens de huwelijksvoorbereidingen apart en ze krijgen de opdracht een criminele zakenpartner “bang te maken”. Henry verknalt de opdracht en vermoordt per ongeluk de man. Ze nemen het lijk mee in de kofferbak.

Terug in het kamp neemt Frank de schuld op zich van de verprutste opdracht om Henry te beschermen. Harold is woedend dat hij het kamp in gevaar heeft gebracht door het lijk mee naar het kamp te nemen. Het lijk moet weg!

Als Frank weg is geeft Harold nog een tweede opdracht aan Henry: Hij moet Frank vermoorden omdat Harold hem niet langer vertrouwt. Frank gedraagt zich al maandenlang verdacht; hij liegt en nu brengt hij ook nog eens het kamp in gevaar. Henry weigert eerst maar Harold dwingt hem. Als hij het doet, zou hij eindelijk bewijzen ooit een waardige leider van het kamp te kunnen zijn, net als zijn vader.

Er volgen een aantal omzwervingen waarin Henry en Frank van het lijk af proberen te komen, terwijl Henry's twijfel en angst groeit. Hij besluit Frank te vragen waar hij zo geheimzinnig over doet, waarop Frank zegt 'het hem te laten zien'. Hij neemt Henry mee naar

een afgelegen plek, waardoor Henry extreem paranoïde wordt. Hij denkt dat Frank weet van zijn opdracht, en hem voor wil zijn. Maar vlak voordat hij een kogel door Frank wil jagen komt hij erachter dat de verdachte bezigheden van Frank ontzettend onschuldig blijken te zijn. Henry breekt en bekent aan Frank wat hij moet doen van zijn vader.

Woedend dwingt Frank hem de zaken met Harold recht te zetten en verantwoordelijkheid te nemen. Henry begeeft zich in zijn eentje terug naar het kamp, waar de bruiloft ten einde loopt. Terwijl Harold inmiddels behoorlijk dronken is, bekent Henry dat hij degene is die de dealer heeft gedood en dat Frank met iets onschuldigs bezig is. Zijn vader is woedend, maar voor het eerst neemt Henry het voor zichzelf op. De volgende dag aan het ontbijt negeren Frank en Harold Henry volledig en Henry negeert hen.

personagebeschr i jv ing HENRY (32) is de zoon van kampleider Harold, maar ondanks deze 'bevoorrechte' positie is hij het buitenbeentje van het kamp. Hij doet altijd zijn best maar heeft een bijna bewonderenswaardige gave om alles te verkloten wat op zijn pad komt. Al zijn hele leven vecht hij voor liefde en respect van zijn vader, maar het lijkt wel alsof hoe harder hij het probeert, hoe verder zijn vader hem van zich afduwt. Henry wordt door iedereen voor het karretje gespannen. Bijna alle beslissingen die hij neemt zijn op basis van wat anderen hem vertellen of van hem verwachten. Hij doet dit om geaccepteerd te worden, maar door zijn wat zwakke karakter is het tegenovergestelde het geval.

FRANK (36) is de enige en beste vriend van Henry en ook een outsider. Hij is een wat stillere jongen, maar hij kan uitermate grillig zijn. Hij heeft moeite met autoriteit en ligt regelmatig in de clinch met Harold. Hij is het leven op het kamp beu en wil een ander bestaan opbouwen, maar houdt dit angstvallig geheim.

HAROLD (60) is de patriarch van het kamp. Hij ziet zichzelf als de kapitein; hij moet orders uitdelen die niet iedereen even leuk of prettig vindt maar die in het belang zijn van het grotere geheel. Hij probeert uit alle macht zijn kamp bijeen te houden, want in zijn ogen is het 'hun tegen de wereld'.

mot ivat ie en themat iek Marlais en ik hebben allebei een collectie foute vrienden en schimmige kennissen, en hebben in ons leven een nabije inkijk gehad in het criminele circuit. Het leek ons daarom interessant om een 'inside look' te geven van de outlaws van ons land; een grauw en realistisch beeld waar gezelligheid ineens kan omslaan naar dreiging. Geen geromantiseerd beeld van misdaad, maar een portret van mannen die een ander soort leven verkiezen dan het onze, met alle consequenties die daarbij horen. We willen de film echter een wat dieper, psychologisch karakter meegeven en dat kunnen we in het personage van Henry. Hij is een man die zijn eigen weg nog moet vinden, die moet leren luisteren naar wat hij zelf wil. Wij zijn van mening dat een mens dit altijd moet doen, ook als dat inhoudt dat de keuzes die je maakt niet door iedereen begrepen worden. Zelf proberen wij dit ook te doen en dat heeft ons niet altijd geliefd gemaakt.

p.23

In de 24 uur waarin we Henry en Frank volgen, willen we laten zien hoe hun wereld en onderlinge relaties in elkaar steken. Het is ook een schets van het leven in een kamp. Waarom kiezen deze mensen ervoor om buiten de maatschappij te leven, en hoe is het om in zo’n gesloten groep te leven? Het is een verhaal over twee outsiders, binnen een groep outsiders. We willen kampers in hun waarde laten en willen daarom ook zoveel mogelijk research doen om een realistisch beeld te schetsen.

vorm en st i j l We zien een grauwe film voor ons, een ongeromantiseerd beeld over mannen die buiten

de wet leven. We willen laten zien dat er voordelen zijn aan leven in zo’n groep (de gezelligheid en saamhorigheid) maar ook de gevaren; hoe situaties kunnen uitlopen in extreem geweld en dat er altijd gevaar om de hoek loert. Hoewel we serieuze thema’s aansnijden en er een constant gevoel van dreiging moet zijn, willen we wel ruimte maken voor relativerende humor. De film zal, in tegenstelling tot veel soortgelijke films (die vaak handheld worden gedraaid om de film een ruwe look te geven) juist stilistisch en strak worden gedraaid, in combinatie met een grauw, verlopen production design. Alle locaties zullen onverzorgd en verlopen zijn,

kapot en niet onderhouden. Uit elk beeld moet een bepaalde dreiging spreken, een gevaar. Ook het spel van de acteurs moet de kijker het gevoel geven dat er constant geweld in de lucht hangt, dat elk gesprek kan uitlopen in een ernstig geval van geweld. Hoewel we het drama de ruimte willen geven zich te ontwikkelen, zal de film behoorlijk vaart hebben.

productie – Bas Broertjes Bas Broertjes begon in 2006 met de studie Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens zijn studie leerde hij de praktijk kennen bij Campus TV waar hij korte nieuwsfilmpjes maakte in opdracht van Folia en Havana. In 2007 maakte hij een korte documentaire die hij wist te verkopen aan RTL 5. Geïnspireerd door het maken van deze film, besloot hij zich aan te melden voor de NFTA voor de richting productie. Tijdens zijn opleiding heeft hij, onder andere door een stage bij de afdeling drama van de VARA, veel aandacht besteed aan dramaturgie en de ontwikkeling van scripts. Hij heeft zich ontwikkeld tot een sterk inhoudelijke producent die nauw samenwerkt met de regisseur. productie – Aydin Dehzad Aydin Dehzad begon op zijn 18e bij Poppodium Paradiso op de afdeling Public Relations en klom op tot programmacurator. Na Paradiso kwam hij bij het Internationale Film Festival Rotterdam terecht, waar hij twee jaar met veel passie kon werken aan het Hotspots Programma voor de steden: Teheran, Boekarest en Beiroet. Sindsdien heeft hij zich toegelegd op het internationaal co-produceren van speelfilms en documentaires. Na een tweetal korte documentaires en ficties te hebben geproduceerd, begon hij in 2009 zijn opleiding aan de Nederlandse Film en Televisie Academie waar hij zich heeft ontplooid tot een kritische en inhoudelijk betrokken producent.

cv makers regie – Colin Huijser Ging na zijn afronding van de HAVO naar Open Studio in Amsterdam. Daarna ging hij aan de slag bij het facilitaire bedrijf Cinevideogroup in Hilversum (inmiddels bekend als United) als operationeel assistent, waar hij al snel mocht instromen op de interne opleidingen tot cameraman, die hij succesvol doorliep. In dienst bij Cinevideo heeft hij grote producties als Tiesto, Foo Fighters, Mysteryland, nationale en internationale sportevenementen en diverse studioprogramma's gefilmd. Met deze ervaring op zak meldde hij zich aan bij de Filmacademie, waar hij werd aangenomen voor de studierichting regie. In de weekenden is hij nog steeds actief als freelance cameraman.

scenario – Marlais Olijrhook Marlais heeft gedurende zijn hele schooltijd toneel gespeeld en verhalen geschreven maar werd van de vooropleiding theater gestuurd met het advies om scenario’s te gaan schrijven. Na het behalen van zijn VWO diploma studeerde hij psychologie aan de Rijksuniversiteit van Groningen maar kon zijn droom om scenarioschrijver te worden niet loslaten en volgde cursussen cinematografie. In zijn afstudeerjaar werd hij aangenomen op de Filmacademie. De keuze om naar Amsterdam te verhuizen was snel gemaakt: nu gebruikt Marlais zijn unieke kijk op de wereld voor het schrijven van bijzondere, humoristische scenario’s.

p.24

EB & VLOED scenar io Lenina Ungari reg ie Flynn von Kleist product ie Rianne Poodt & Zoë de Wilde

p.25

premisse

Hoe breek je uit verstikking?

log l ine

Franka Snoek (19) groeit op in een verstikkende familie. Als haar puppyliefde voor haar neef (24) op

een avond geconsumeerd wordt, ontstaat het gevoel dat deze te hechte familie niet gezond voor haar is.

Wanneer ze met eb een spelende peuter tussen de boten ziet, kiest ze instinctief voor het in veiligheid

brengen van het kind.

drager digital HD leng te 24 min draa iper iode begin 2013 genre coming of age

p.26

synopsis In een hedendaags havenstadje wacht Franka in de wind, turend naar binnenkomende kotters en containerschepen terwijl er een pont met toeristen aanmeert. Als de vissermannen van haar familie aan wal komen is aan hun karakteristieke koppen en indringende blikken de inteelt zichtbaar. De neef kust Franka op haar mond. De vader joelt naar hem bij wijze van een grap, maar grijpt niet in.

Die avond eet de hele familie verse mosselen met elkaar. Ze zingen gezamenlijk en de sfeer lijkt gemoedelijk. Franka speelt als een klein meisje met haar vader terwijl ze een scheldende Donald Duck imiteren. Franka’s neef staat telkens dicht tegen haar aan. Franka vindt het spannend. In de chaos van de stoeiende neefjes na het eten, trekt Franka zich terug naar haar kamer. Haar neef volgt niet veel later. Ze zoenen een beetje en het loopt uit op seks. Als haar neef bij haar binnendringt, klaar komt en meteen de kamer verlaat, is het gezicht van Franka veranderd. Haar glimlach naar de wereld heeft plaats gemaakt voor verontrusting.

Zonder dat iemand het merkt verlaat ze het huis en loopt ze naar de haven. Het is eb en de boten staan op de zandbanken met hier en daar een plas water. Franka ziet iets bewegen achter een boot. Ze tuurt de beddingen af. Plots ziet ze een peuter tussen de schepen lopen. Franka wordt afgeleid door een groep toeristen die langslopen. Als ze terugkijkt naar de schepen, hoort en ziet ze het meisje niet meer en loopt ze terug naar huis.

‘s Nachts in een droom ziet Franka het meisje zonder gezicht en blauw door verdrinking. Ze

schiet wakker en loopt terug naar de kade. Het water is aan het stijgen. Overstuur zoekt ze naar tekenen van leven. Dan ziet ze in een kleine boot de peuter zitten. Het meisje kan nog niet praten in mensentaal. Franka vindt een adres aan haar ketting. Tijdens de zonsopgang nemen ze de pont. Franka kijkt achterom naar haar dorp dat steeds verder weg lijkt en de zee daartussen die steeds groter wordt. Als ze zich weer naar het slapende kindje naast haar wendt, is ze spoorloos. Zoekend kijkt ze om zich heen; het dek is verlaten. Ze draait zich om en kijkt naar het steeds kleiner wordende dorp. Bitterzoet is het besef dat ze alleen is, onderweg naar een onbekende toekomst.

arena De gewortelde personages in de arena moeten verstikking binnen het gezin versterken: ze voelen zich verbonden aan de plek waar ze wonen en zijn trots op hun geschiedenis. We zijn op zoek naar een plek waarbij de geografische isolatie er voor zorgt dat de familie niet aan elkaar kan ontsnappen.

thema “Eb en Vloed” gaat over ‘gevangenschap en verlossing’. In Franka’s leven is de gevangenis haar gesloten incestueuze familie. De verlossing zit in de overlevingskracht, zelfrealisatie en voortplanting van de mens.

personages FRANKA (19): is een gezond aardig meisje. Ze is niet bijzonder mooi maar heeft een intrigerende blik in haar ogen zoals nieuwsgierige kinderen kunnen hebben. Thuis beweegt iedereen organisch om elkaar heen in

het kleine huis. Iedereen heeft zijn gewoontes en rituelen.

FAMILIE: de oude vader (60) is lichtelijk verstrooid en gaat van de hak op de tak, dwars door allerlei verschillende verhalen heen. Een achterneef (27) praat niet en kijkt iedereen te lang aan. Haar moeder (40) begint telkens met karweitjes. Er is altijd rumoer in huis. Oma (78) is overal, maar zegt niets. Haar nicht (20) is zwanger en kan over niets anders praten dan kinderen. Als je de familieleden los van elkaar zou zien, zou er niet zoveel opvallen maar bij elkaar wordt duidelijk dat er toch wel vreemde afwijkingen zijn in de familie. De neef (24) van Franka ziet er knap en normaal uit maar in het vrijen komt zijn stugge karakter naar voren.

PEUTER: De peuter is een mooi gezond meisje. Ze praat in kindertaal. In de film is ze realistisch te zien maar tegelijkertijd is ze ook een ‘object’ waarop Franka haar identiteitsloosheid en angst op projecteert, zoals in haar nachtmerrie.

mot ivat ie Ik ben heel erg gefascineerd door de verrotting en verstikking in families. Iets herinnerde mij aan het Ierse dorpje waar ik vroeger woonde, waar veel van de inwoners het product waren van inteelt. Dit vond ik een krachtige, beeldende manifestatie van een familiesituatie die naar binnen is gegroeid. Terwijl mijn eigen familie juist uit elkaar is gespat wil ik in deze film het tegenovergestelde onderzoeken.

Ik begrijp Franka omdat ze wordt gedreven door een oerinstinct. Dit is een gegeven dat ik ken omdat het emoties zijn die loskomen bij

p.27

het wegbreken van iets waar je in vast zit. Haar instinct vertelt haar dat ze weg moet om een gezond kind te kunnen verwekken. Het water biedt Franka de redding en verbeeldt haar oerinstinct.

vorm en st i j l “Eb en vloed” speelt in het ‘hier en nu’. Om het gevoel te creëren echt bij Franka te zijn,

denken we aan langere sequenties waarin we de tijd hebben haar blik op de wereld over te brengen. De bewegelijke cameravoering en beeldtaal ondersteunt de subjectieve vertelling: we bewegen, rennen en hijgen mee met Franka tijdens haar beslissingen en confrontaties. Het gebruik van zintuiglijke elementen zoals de wind, het water, het expliciete fysieke tussen Franka en haar neef,

haar nachtmerrie over het kind zonder gezicht, zal haar instinct - de stuwende energie van de film - ondersteunen.

De nachtmerrie sequentie verbeeld Franka’s onderbewuste angsten over haar verstikkende situatie binnen de familie. Het is het instinct dat haar waarschuwt. Deze sequentie wordt fragmentarisch en rauw van vorm.

cv makers regie – Flynn von Kleist Werd geboren in de Amsterdamse Pijp in 1987. Op zijn negende jaar emigreerde hij met zijn ouders naar Clonakilty, een klein dorpje aan de Atlantische Oceaan in het zuiden van Ierland. Na in Clonakilty zijn basis- en middelbare school te hebben afgerond, vertok hij naar Dublin om daar aan de National Film School te gaan studeren. In 2009 studeerde hij daar af met Love Storey ('12, 16 mm) die de korte film prijs won op het ASF 2010. Voelende dat hij zichzelf nog beter als maker moest leren kennen, begon hij datzelfde jaar aan een studie Regie Fictie aan de Film en Televisie Academie te Amsterdam. In het tweede jaar assisteerde hij Tamar van den Dop bij haar korte film Dag en hij vervolgt zijn assistentie op dit moment bij haar nieuwe speelfilm Supernova. Deze zomer draait Flynn een buitenschoolse korte film op 35mm over het ontsnappen aan verlies aan de Atlantische oceaan in Ierland.

scenario - Lenina Ungari Geboren 20 mei 1985 te Rome. Voorafgaand aan de NFTA behaalde ze haar Bachelor diploma in Religiestudies en een Minor in Praktische filosofie. Bij Fortissimo Films leerde ze over de wereldcinema van de onafhankelijke film en de markt die daarbij komt kijken. Bij Martijn Maria Smits leert ze als assistent schrijver over de invulling van het scenario bij de auteurmaker. Ze heeft ervaring opgedaan als regieassistent bij de debuut film van Ari Deelder “toegetakeld door de liefde”. Ze ziet filmmaken als een studie naar de wonderbaarlijke manier van het menselijk handelen.

productie - Rianne Poodt Rianne Poodt (1987) werd op de middelbare school getriggerd door het film en tv vak door het maken van een programma voor de regionale omroep. Daarnaast is ze altijd veel met muziek (viool/piano) bezig geweest en heeft ze een erg brede interesse. Tijdens haar universitaire studie heeft ze een onderzoeksstage in Suriname gedaan en zat ze in het bestuur van de studievereniging. Na het afronden van haar bachelor is Rianne begonnen aan de Filmacademie. Alle persoonlijke interesses komen hier samen. Bij Family Affairs Films heeft Rianne de kans gekregen om in de praktijk verschillende functies te kunnen beoefenen. Momenteel loopt ze hier stage als assistent producent. Na haar tweede- en derdejaars film ook samen met Flynn te hebben gemaakt, kijkt Rianne er weer naar uit om met dit authentieke, inspiratievolle team samen te werken.

productie - Zoë de Wilde Op jonge leeftijd keek Zoë met haar ouders naar reportages/documentaires van Frans Bromet. Met de monotone stem van deze maker is de liefde voor het vak ontstaan. Zij sloeg het journalistieke pad in en studeerde af als camerajournaliste. Na een leerzame tijd als freelancer en een propedeuse geschiedenis rijker, kon dit alles haar niet meer bekoren. De Filmacademie bood de kans een ander licht te laten schijnen op de realiteit. Zij kwam hier in aanraking met het produceren van fictiefilms. Er ging een nieuwe wereld voor haar open. Alles kan en mag, de werkelijkheid voorbij! Naast de academie heeft zij stage gelopen bij Pieter van Huystee Film & TV waar zij nu tevens werkzaam is.

p.28

LICHTING 2013 PITCHDOSSIER FICTIE

p.29