Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia:

Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach

nagłego zagrożenia zdrowia i życia:

„Utrata podstawowych czynności życiowych”

Opracowanie: Wojciech Żero

Program szkoleniowy z zakresu pierwszej pomocy

Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego na podstawie Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 r. określa się, że jest to stan polegający

na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego

bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub

utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.


1.Ocena sytuacji

-ocena bezpieczeństwa ratownika

-co się wydarzyło

-bezpieczeństwo poszkodowanych, świadków oraz gapiów

-zabezpieczenie miejsca zdarzenia

-zminimalizowanie zagrożeń

-ilość poszkodowanych oraz ich stan zdrowia (wstępna segregacja poszkodowanych)


2. Ocena podstawowych czynności życiowych


• ocena przytomności

• ocena oddechu

• wyczuwanie tętna


a) ocena przytomności

-Podchodząc do poszkodowanego zadajemy proste pytania i polecenia np.: Co się stało?, Czy mnie słyszysz?, Otwórz oczy!

-Jeżeli poszkodowany nie reaguje, ostrożnie i delikatnie potrząsamy jego ramiona:

Przyklęknij przy poszkodowanym na

jednym kolanie – zapewni to możliwość ewentualnej

obrony!

2.1. Zawołaj o pomoc


-mamy tu na myśli pomoc gapiów, przechodniów, innych uczestników ruchu czy przypadkowo znajdujących się w pobliżu osób

-Twoje zwroty muszą być sprecyzowane i wskazywać na konkretne osoby – nigdy nie zwracaj się do tłumu!

-jeżeli w pobliżu nie ma nikogo, lub znajdujesz się w budynku – krzycz głośno i wyraźnie!

-PAMIĘTAJ - pomoc innych osób może okazać się niezbędna np. gdy dojazd profesjonalnych służb ratownictwa zajmie dłuższy okres czasu, RKO jest bardzo męcząca, a po około 2 min efektywność naszej pracy zaczyna stale maleć…!!!


b) ocena oddechu

-Udrażniamy drogi oddechowe

Dwoma palcami lekko popchaj za żuchwę jednocześnie drugą ręką podtrzymując głowę poszkodowanego za czoło!!!

-Sprawdzamy (wyczuwamy) oddech przez 10 sekund w sposób pokazany na ilustracji:

Sprawdzaj oddech przez 10s – wykluczy to tzw.oddech agonalny

Miej na uwadze ewentualny uraz kręgosłupa.

Jeżeli podejrzewasz uraz kręgosłupa udrożnij drogi

oddechowe przez wysunięcie żuchwy do przodu nie stosując

odchylenia głowy.


c) Wyczuwanie tętna

-Badanie tętna na tętnicy szyjnej

Kciuk i trzy duże palce ręki obejmują krtań. Te trzy palce przesuwają się z boku do zagłębienia utworzonego przez krtań i boczny mięsień szyjny. Tu powinno być wyczuwalne tętno.

-Badanie tętna na tętnicy promieniowej

Trzy palce jednej ręki przesuwają się do kłębu w keirunku łokia. W szczelinie utworzonej przez kość promieniową i ścięgna zginaczy palców leży tętnica promieniowa.

Przy wzywaniu pogotowia postępuj zgodnie z schematem:

GDZIE? - miejsce wypadku, zdarzenia

ILE? - liczba poszkodowanych,

CO ROBISZ? - informacja o udzielonej dotychczasowo pomocy,

JAK? - stan poszkodowanych,

KIM JESTEŚ? - dane personalne osoby wzywającej pomoc (numer telefonu z którego dzwonisz).

PAMIĘTAJ, nigdy nie krzycz do dyspozytora, może to jedynie opóźnić przyjazd służb przez zbędne potyczki słowne!!!

CO? - rodzaj wypadku (np. zderzenie się samochodów, upadek z drabiny, utonięcie. atak padaczki, itp.),

3. Wezwij Pogotowie Ratunkowe


4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa


4.1 Znajdujemy miejsce ucisku na klatkę piersiową

Przykładamy jedną dłoń…

Uciskamy klatkę piersiową poszkodowanego nadgarstkiem

…dokładamy drugą…

Uciśnięcia powinniśmy wykonywać rytmicznie, całym ciężarem ciała

Nasze ręce powinny z dłońmi tworzyć kąt 90 stopni


Uciśnięcia wykonujemy na 1/3 głębokości klatki piersiowej poszkodowanego

Utrzymujemy stały poziom relaksacji – 1/3 uciskamy; 1/3 odpuszczamy

Ilustracje poniżej przedstawiają poprawną pozycję ratownika:

W przypadku oderwania rąk, miejsce ucisku wyznaczamy od nowa

cd.

Nie wolno nam odrywać rąk od klatki poszkodowanego

4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa


4.2 Technika wykonywania wdechów ratowniczych

1.Udrażniamy drogi oddechowe poszkodowanego

Po cyklu 30 uciśnięć kl. piersiowej przychodzi czas na wykonanie 2 wdechów ratowniczych – wykonujemy je wg. określonych zasad:

Uważamy na ewentualny uraz kręgosłupa

Odchylamy głowę poszkodowanego w sposób pokazany na ilustracji


2. Obejmujemy swoimi ustami usta poszkodowanego jednocześnie zatykając nos i wdmuchujemy powietrze przez około 1s,


3. Nabieramy powietrza w taki sposób jak na ilustracji poniżej - zapobiega to wdychaniu mieszanki powietrza uboższej w tlen, którą wydycha poszkodowany

4. Wykonujemy drugi wdech ratowniczy stosując powyższe zasady.


4. 3 PAMIĘTAJ!!!

Jeżeli twarz poszkodowanego jest zmasakrowana lub brzydzisz się wykonać wdech możesz ograniczyć się do samych uciśnięć w tempie 100/min!!!

MASZ TYLKO DWIE SZANSE NA WYKONANIE WDECHU, jeżeli Twoje wdechy nie będą efektywne nie powtarzasz ich, przystępujesz do kolejnych 30 uciśnięć!!!

NA MIEJSCU ZDARZENIA NAJWAŻNIEJSZE JEST BEZPIECZENSTWO RATOWNIKA, A WIĘC TWOJE, możesz wstrzymać się od wykonywania RKO jeżeli jest to zbyt niebezpieczne - w takiej sytuacji możesz ograniczyć się do wezwania profesjonalnych służb

Uwaga, nie udzielenie pomocy ofiarom wypadku zagrożone jest karą więzienia do lat 3.


4. 3 WYKONUJ UCIŚNIĘCIA W TĘPIE 100 UCISKÓW NA MINUTĘ, DO MOMENTU AŻ:

ktoś Cię zmieni,

opadniesz z sił = śmierć

przybędą wykwalifikowane służby ratownicze,


Opracowanie: Wojciech Żero dla OSP Ostrów na podstawie wytycznych Polskiej Rady Resuscytacji z 2005 roku, ilustracje pochodzą ze strony Polskiej Rady Resuscytacji

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ

Ochotnicza Straż Pożarna w Ostrowie37-700 Przemyśl; woj. Podkarpackie

[email protected] www.straz.osp.org.pl

Documents

Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia: