Upload
jessa-ziekenhuis
View
275
Download
3
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - september 2011
Citation preview
startschot Jessa Ziekenhuis
Per
sone
elsm
agaz
ine
Jess
a Zi
eken
huis
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Ja
arga
ng 2
- nu
mm
er 1
1
van a tot z
Familiedagcampus SU
Veiligheidsrondes
Jessa fietst!
JESS!
Redactie:Luc Colla, Erna Desiron, Miranda Follong, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Christa Meekers, Eddy Reners, Katrien Vangrunderbeeck, Lieve Verbiest en Brigitte Celis
Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis
Verantwoordelijke uitgever:Dr. Yves Breysem, Jessa Ziekenhuis, maatschappelijke zetel: Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt
Werkten ook mee aan dit nummer:Dr. Yves Breysem, Enzo Olivieri, Marc Michielsen, Wendy Jeurissen, Noor Schepens, Stephanie Van den Brande, team cognitieve revalidatie campus SU, Annick Germeys, teams met teamactiviteit, Anja Scheelen, Rita Vanden Poel
Op de cover:Griet Depré, reva 3 campus SU (links op de foto) fotograaf: Bart Helpens, reva 3
Vormgeving:marjanwuyts Grafische Vormgeving
Chambers Trophy
2
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Dr. Yves Breysem
Algemeen Directeur
Column 2 Het afgelopen jaar hebben we hard gewerkt aan het
uitzetten van de strategie van het Jessa Ziekenhuis; ‘waar
willen we binnen enkele jaren voor staan’? Hiermee is een
belangrijke basis gelegd voor ons nog ‘nieuwe’ ziekenhuis.
Voorlopig gaat het nog om een theoretisch verhaal, voor
vele medewerkers een ‘ver van mijn bed show’. Niets is
echter minder waar! De grote uitdaging bestaat er immers
in om deze strategie en doelstellingen tot leven te bren-
gen in de dagelijkse praktijk en de zorg voor onze patiënt.
En wie is hiervoor beter geplaatst dan onze verpleegkun-
dige, arts, administratief medewerker, paramedicus, kok,
elektricien, ....? Vanuit hun dagelijks handelen weten zij beter dan wie ook hoe ze de
zorg voor de patiënt kunnen verbeteren of hun ondersteunende activiteiten kunnen
optimaliseren. Samen willen we voor hetzelfde doel gaan, en dit uiteraard op een
kwaliteitsvolle manier. Maar naast kwaliteitsvolle dienstverlening ligt de focus de
komende jaren ook op spaarzame efficiëntie. Als we onze –broodnodige- toekomst-
plannen voor verbouwingen in het kader van de blauwdruk en later de realisatie van
een eenheidscampus willen verwezenlijken, zullen we de komende jaren spaarzaam
met onze middelen moeten omgaan. Dat de verwezenlijking van de blauwdruk in de
praktijk niet zo eenvoudig is, hebben we trouwens de afgelopen weken aan den lijve
ondervonden. Om organisatorische redenen is de verhuis van een aantal diensten
met enkele weken verschoven. We beseffen ten volle dat dit de uiterste flexibiliteit
vraagt van de groep van betrokken artsen en medewerkers en zijn heel erkentelijk dat
iedereen zich hiervoor ten volle wil engageren.
Daarnaast staan we op heel korte termijn nog voor een andere grote uitdaging.
Permanent streven naar kwaliteitsverbetering is een traditie op alle campussen van
ons ziekenhuis. Maar vertaalt dit streven zich ook effectief naar de praktijk? Binnen
enkele weken zullen we weten of we de ‘kwaliteitstoets’ van het NIAZ-auditteam
kunnen doorstaan. De NIAZ-auditoren - collega’s uit andere ziekenhuizen - kijken
hierbij vooral naar ons werken met en voor de patiënten: kennen medewerkers de
procedures, zijn medische toestellen en bv. medicatietoediening veilig, is er een
goede overdracht van patiëntgegevens, zijn de patiëntendossiers volledig en correct
ingevuld, is alle apparatuur op de afdeling veilig in gebruik, ...? Iedere medewerker
kan met deze audit te maken krijgen, ook mensen uit de ondersteunende diensten.
Daarom is het belangrijk dat we even stilstaan bij soms evidente zaken, die echter
toch niet altijd zo evident blijken te zijn. De NIAZ-tips van de week zijn hier enkele
voorbeelden van. Samen streven we ook hier naar hetzelfde doel. Accreditering is
een kwaliteitslabel voor onze patiënt, maar gerealiseerd door ons allemaal. Als we dit
kwaliteitslabel na de externe audit behalen, mogen we terecht fier zijn op onszelf. Ik
wens jullie alvast heel veel succes!
Samenvoor hetzelfde doel gaan
Jessa fietst!
NIAZ-audit
Vrouwe'n' justitia
Cognitieve revalidatie
8121820
Chambers Trophy
Ontwikkelingsproject in Marokko
Dienstactiviteiten
222426
Rugsparend werken
Veiligheidsrondes
Adcanced Bobathcursus
Familiedag campus SU1064 14
4
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
“Bedoeling van de veiligheidsrondes is om
een globaal beeld te krijgen van de mate van
veiligheid en kwaliteit op patiëntgerelateerde
afdelingen. De essentie is niet om diensten
te controleren, wel om samen te werken aan
nog meer alertheid rond patiëntveiligheid en
kwaliteit,” legt Thijs uit. “Reeds tal van jaren
wordt er vanuit diverse invalshoeken aan der-
gelijke items gewerkt, maar een globaal en
objectief beeld van wat in orde is en wat niet,
ontbreekt soms. En dat is toch net een eerste
vereiste om diensten enerzijds de mogelijk-
heid te geven hun mooie praktijkvoorbeelden
te tonen en anderzijds ook gericht te kunnen
werken aan mogelijke verbeterpunten. We
hopen met dit initiatief dan ook een aanzet
te kunnen geven tot een continue verbeter-
cyclus. De veiligheidsrondes sluiten in die
zin perfect aan bij het hele NIAZ-gebeuren.
Bovendien zijn de veiligheidsrondes een
ideale tool om op een informele manier met
referentieverpleegkundigen en andere mede-
werkers in dialoog te gaan over veiligheid en
kwaliteit.”
Betrokkenheid dienstenHet is de bedoeling om in de toekomst op ie-
dere patiëntgerelateerde afdeling drie keer
per jaar –meestal onaangekondigd- een vei-
ligheidsronde te organiseren. De rondgang
gebeurt telkens door een observatieteam
van 4 medewerkers: de referentiepersoon
patiëntveiligheid of hoofdverpleegkundige
van de betrokken afdeling, een hoofdver-
pleegkundige van een andere afdeling, een
zorg- of medisch manager en een directielid
of stafmedewerker die deel uitmaakt van
de kwaliteitscel. “Het team is dus zelf nauw
betrokken in het hele gebeuren, maar daar-
naast is er ook een actieve deelname vanuit
het management of de stafdiensten. Tijdens
de veiligheidsronde krijgen medewerkers de
kans om rechtstreeks in dialoog te gaan met
directie en management en te laten zien wel-
ke mooie initiatieven er op dienst genomen
worden.” Of die mogelijkheid tot dialoog ook
effectief wordt benut, is uiteraard de vraag.
30-tal itemsHoe zit zo’n veiligheidsronde nu precies in
elkaar? “Het observatieteam gaat niet zo
maar op de afdeling rondlopen en kijken,”
verduidelijkt Thijs. “De referentiepersonen
patiëntveiligheid, hoofdverpleegkundigen en
stafmedewerkers hebben eerst samen een
lijst opgesteld met een 100-tal punten die
belangrijk zijn voor de veiligheid en kwali-
teit van patiënten, medewerkers en bezoe-
kers. Hiervoor hebben we ons gebaseerd
op bestaande procedures en richtlijnen in
het ziekenhuis. Bij het opstellen van de lijst
waren alle belanghebbende diensten betrok-
ken zodat nu alle aspecten op het vlak van
veiligheid gebundeld zijn: voeding, steriele
instrumenten, fixatie, brandveiligheid, ap-
paratuur, ziekenhuishygiëne, enz.... Maar ook
de zorgclusters en de afdelingen zelf konden
items aan de checklist toevoegen. De inhoud
van de checklist kan dus variëren van afde-
ling tot afdeling. De volledige lijst van te ob-
serveren items is op de dienst gekend. Per
veiligheidsronde gaat het observatieteam
willekeurig een 30-tal van die items obser-
veren. Bij iedere ronde komen andere items
aan bod om zo in een jaar tijd een totaal-
beeld te krijgen.”
ObserverenDe items in de checklist zijn zo omschreven
dat ze in een ‘OK’ of ‘niet-OK’ kunnen worden
geobserveerd. Thijs: “De meeste items zijn
visueel controleerbaar. Dat betekent dat hier-
voor geen medewerkers in hun werk moeten
gestoord worden. Voor andere items is er wel
een korte bespreking nodig; meteen een goe-
de gelegenheid om informeel met medewer-
kers van gedachten te wisselen over veilig-
heid en kwaliteit.” Het observatiegedeelte op
zich duurt maximum één uur. Alle informatie
die de observatoren tijdens de veiligheidsron-
des oppikken is uiteraard vertrouwelijk.
Gerichte feedbackOnmiddellijk na het beëindigen van de ob-
servaties bespreekt het observatieteam de
resultaten met de hoofdverpleegkundige van
de afdeling. “We willen vooral in beeld bren-
gen welke aspecten goed in orde zijn. Als er
verbeterpunten zijn, dan neemt de hoofd-
verpleegkundige het initiatief om, eventueel
samen met directie, management of stafme-
dewerkers, de nodige acties op te zetten.
Door zo samen te werken, hopen we onze
procedures en de toepassing ervan te kunnen
verbeteren. Kwestie van op ieder ogenblik
een veilige zorg aan onze patiënten te kun-
nen garanderen.”
amen werken om de alert-heid rond patiëntveiligheid en kwa-liteit nog verder te verhogen’; dat is het opzet van de veiligheidsrondes waarmee het ziekenhuis sinds februari 2011 gestart is. Hoe, wat, wie, waar-om, ...? We vroegen het aan Thijs Nelis, stafmedewerker patiëntveiligheid, die het geheel coördineert.
Veiligheidsrondes; een rondgang met diepgang!
'S
5
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
“Toen het idee van de veiligheidsrondes geopperd werd, was ik onmiddellijk enthousiast,” bekent algemeen directeur
dr. Yves Breysem. “De referentiepersoon op de afdeling krijgt zo de kans om zijn of haar werk en de realisaties met
hoofdverpleegkundige en team in de kijker te zetten. Je ziet zelf eens hoe het er in de dagelijkse praktijk aan toe gaat en
alles verloopt in een eerder ongedwongen sfeer. Ook het onverwachte karakter vind ik een pluspunt. Ik heb zelf intussen
ook als lid van een observatieteam een veiligheidsronde mee gedaan: checklist overlopen, wat gepraat met verpleeg-
kundigen die ons de gang van zaken bij bepaalde items uitlegden, een kort contact met een patiënt, enkele dingen bevraagd zoals bijvoorbeeld
het werken met procedures, medicatiebeleid, enz... Aan het einde van ons bezoek was er een korte feedback naar de referentiepersoon en de
hoofdverpleegkundige die terecht fier mochten zijn op wat ze al verwezenlijkt hebben, maar meteen ook enkele aandachtspuntjes opnamen. Aan
het begin van onze ronde zag je medewerkers wel even raar opkijken over wie er op hun afdeling rondliepen, maar al snel was de sfeer open en
hartelijk. En dat alles terwijl het drukke werk van iedere dag onverminderd verder loopt. Voor mezelf vond ik het alvast een aanrader om eens
terug ondergedompeld te worden in het werkveld. Je ziet dan duidelijk welke inspanningen de diensten leveren, in de eerste plaats aan de zorg
voor de patiënt, maar ook aan het op punt stellen van items en systemen en het voldoen aan tal van wettelijke bepalingen.”
Hoofdverpleegkundige Dirk Baert van dienst B3 campus VJ nam al enkele keren deel aan een veiligheidsronde op een
andere afdeling en kreeg zelf ook een paar keer een observatieteam op bezoek. “Door op regelmatige basis veiligheids-
rondes te organiseren, zorg je ervoor dat veiligheidsaspecten een continu aandachtspunt zijn en een vaste attitude
worden, al mag het uiteraard geen al te grote hap uit het toch al krappe tijdsbudget nemen,” aldus Dirk. “Bovendien kan
zo’n kijkje op de werkvloer bij collega’s van andere afdelingen heel inspirerend werken. Je kan er altijd wel positieve dingen oppikken voor op je
eigen afdeling of zelf nuttige tips geven. Ik vind het trouwens ook heel positief dat directieleden of zorgmanagers af en toe een veiligheidsronde
meelopen. Zo krijgen werkvloer en hogere leidinggevenden meer voeling met elkaar en worden dagelijkse organisatorische problemen ook mak-
kelijker bespreekbaar. Al moet zoiets natuurlijk groeien. Daarnaast vind ik het zeker zinvol om de lijst met veiligheidsaspecten verder af te stem-
men op het specifieke karakter van iedere afdeling. Wat voor de ene dienst veilige zorg is, is dat misschien niet voor een andere. Ook de mening
van de verpleegkundigen zelf is daarbij belangrijk: welke items vinden zij belangrijk om in de checklist op te nemen? Maar het voornaamste
uitgangspunt bij de veiligheidsrondes vind ik dat ze niet controlerend bedoeld zijn, maar net de nadruk moeten leggen op de mooie initiatieven
die al gerealiseerd zijn.”
Visare Shehu is één van de drie referentiepersonen patiëntveiligheid op de dienst C1, campus Salvator. Samen
met Linda Gijbels en Elvire Wevers probeert ze de andere collega’s op dienst te stimuleren om samen initiatieven
op het vlak van patiëntveiligheid uit te bouwen. “Ik vind dat dit echt wel leeft op onze afdeling, maar er zijn altijd
dingen die kunnen verbeteren. Daarom is zo’n veiligheidsronde zeker een goed initiatief. Je bekijkt alles dan eens
van de andere kant. Dat is zeker leerrijk. Daarom nemen Elvire, Linda en ikzelf om de beurt een veiligheidsronde. Of het zinvol zou zijn om ook eens
een ronde mee te kunnen lopen op een andere afdeling? Absoluut! Je steekt daar vast heel wat van op.” Visare voelt de veiligheidsrondes zeker
niet aan als een controle. “Je krijgt de kans om te laten zien wat al verwezenlijkt is en kan uitleggen waarom bepaalde dingen nog niet in orde zijn.
Ik vind zo’n rondgang fijn, maar ik merk wel dat het bij sommigen op de dienst toch wat spanning meebrengt.” En hoe zit het met verbeterpunten?
“We overleggen hierover met ons diensthoofd Katleen en brengen dan samen de verbeterpunten aan tijdens de dienstvergadering. Zo kunnen we
naar de volgende veiligheidsronde toe opnieuw een stapje vooruit zetten.”
" Je ziet duidelijk welke inspanningen de diensten leveren"
" Een kijkje op de werkvloer van andere afdelingen kan heel inspirerend werken"
" Tijdens de veiligheidsronde bekijk je alles eens van de andere kant"
Algemeen directeur dr. Yves Breysem:
Hoofdverpleegkundige Dirk Baert:
Referentiepersoon patiëntveiligheidVisare Shehu:
6
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Op 8 september 2011 kregen de eerste 12
schoonmaakmedewerkers een volledig op
maat gemaakte opleiding ‘rugsparend wer-
ken’. Lesgever van dienst was Enzo Olivieri.
De trainingen rugsparend werken worden
gegeven door 5 lesgevers van de dienst fysi-
sche geneeskunde en revalidatie van de beide
Hasseltse campussen: Caroline Quetin, Sigrid
Steegmans, Enzo Olivieri (leidinggevende),
Katrien Feytongs en Krista Jans. De sessies die
nog gepland zijn voor de dienst schoonmaak
zullen vooral door Sigrid begeleid worden.
Lichamelijk zware job “Het is de bedoeling dat iedereen van onze
dienst deze opleiding volgt,” benadrukt ma-
nager schoonmaak Miet Hilkens. “Onze mede-
werkers hebben nu eenmaal een lichamelijk
zware job, daar kan je niet omheen. We horen
dan ook regelmatig rug- of schouderklachten,
mensen met een tenniselleboog e.d. Daarom
wil ik dat ze rugsparend leren werken om zo
hun gezondheid te beschermen. Ook bij de
aankoop van materialen proberen we tegen-
woordig zoveel mogelijk rekening te houden
met de ergonomische aspecten.”
Dienst schoonmaak leert rugsparend werken oals je in het vorige nummer van Jess kon lezen, is het ziekenhuis gestart met een groot project ‘rugsparend wer-ken’ om zo de eigen medewerkers te beschermen bij de uitvoering van hun taken. Het initiatief richt zich tot medewerkers van alle beroepsgroepen. De dienst schoonmaak laat dit personeelsvriendelijke aanbod alvast niet koud worden en startte in september met de training van een eerste groep medewerkers.
Z
“ Je moet nadenken
om niet in je oude fouten te hervallen."
“ De tijd is gewoon
omgevlogen!"
“Deze training is echt heel goed! Door de uitleg
van Enzo besef ik nu dat ik al 30 jaar iedere
dag een aantal dingen doe die niet goed zijn
voor mijn rug,” zegt Nicole Penders (campus
VJ). “Ik ben dan ook vast van plan om wat we in
de opleiding geleerd hebben zo goed mogelijk
toe te passen in mijn werk. Niet gemakkelijk!
Je moet bij alles wat je doet nadenken om niet
in je oude fouten te hervallen. Ik wil het lang-
zaam opbouwen: beginnen met enkele hande-
lingen tot ik die correct doe en dan weer aan-
dacht hebben voor andere tips die Enzo heeft
meegegeven. De opleiding was trouwens heel
leuk. We waren met een groep vanuit de drie
campussen en de sfeer zat meteen goed.”
“Op voorhand hadden we schrik dat we 4 uur
naar een saaie uitleg zouden moeten luiste-
ren,” lacht Nicole Hayen (campus SA). "Maar
de tijd is gewoon omgevlogen! De informatie
wordt op een heel goede manier gebracht. Ik
vond het bijvoorbeeld interessant dat Enzo in
het begin een korte uitleg gaf over hoe rug-
genwervels functioneren en waarom een juis-
te houding zo belangrijk is. Ik heb veel geleerd
en probeer er tijdens het werk echt goed op te
letten. Al denk ik regelmatig ‘verdorie, nu doe
ik het weer fout.’ Ik betrap er mezelf soms ook
op dat ik kijk of andere mensen de tips goed
toepassen. Vroeger had ik daar gewoon geen
aandacht voor.”
Dienst schoonmaak leert rugsparend werken
renlang aan je computer zitten zonder echt stil te staan bij de houding die je aanneemt? Verschillende activiteiten tegelijkertijd uitvoe-ren om toch maar je werk tijdig klaar te hebben (zoals de telefoon tus-sen hoofd en schouders klemmen terwijl je schrijft)? Hopen papier links en rechts van je gestapeld zodat je werkruimte beperkt wordt? Voel je ook langzaam maar zeker meer spanning in je nekspieren?
U
7
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Oefenen met schoonmaakmateriaalOm de ruim 230 medewerkers van de schoon-
maak allemaal de rugsparende technieken
onder de knie te leren krijgen, lopen er oplei-
dingssessies van september 2011 tot en met
oktober 2012. In iedere opleidingssessie zit-
ten deelnemers van de drie campussen. “De
opleidingen zijn specifiek afgestemd op de
noden van deze doelgroep,” vertelt Veroni-
que Clijsters. “We organiseren de opleidingen
telkens in het schoolgebouw op campus SA
omdat daar de mogelijkheid is om te oefenen
met het nodige materiaal zoals schoonmaak-
karren, stofzuigers, enz.”
“ Je voelt echt wel het verschil!"
“ Je moet nadenken
om niet in je oude fouten te hervallen."
Ook Dominique Ballet (campus SU) is bijzonder
lovend over de opleiding. “Heel goed, met heel veel
nuttige tips! Tijdens het werk letten we vaak niet ge-
noeg op onze houding of denken we dat we het goed
doen, terwijl dat niet zo is. We staan bijvoorbeeld niet
stil bij het feit dat het heel belastend voor je knieën
is om telkens te hurken. Het is dus zeker zinvol dat
iedereen van de schoonmaak deze opleiding volgt.
Heel wat collega’s hebben immers wel eens last van
hun rug, schouder of gewrichten. De lessen zelf zijn
echt fijn met veel oefeningen en Enzo doet dat heel
vlot, met af en toe wat humor. Ik heb hier veel van
opgestoken en probeer tijdens mijn werk nu goed op
mijn houding te letten. Dat is niet altijd gemakkelijk,
maar je voelt echt wel het verschil!”
Spaar je rug en nek tijdens administratieve taken
Inderdaad, lang in een verkeerde houding zitten en geen rekening houden met de indeling
en opstelling van je werksituatie geeft een hogere belasting van de rug, nek, schouder
en pols. Het risico op klachten neemt hierdoor dan ook sterk toe. Wil je van deze klachten
af of wil je vermijden dat je klachten krijgt? Neem dan alvast de volgende 6 tips in acht
en neem zeker ook eens een kijkje op het online programma dat beschikbaar is voor alle
medewerkers van het Jessa Ziekenhuis
1 Zit niet langer dan 30 minuten zon-
der onderbreking. Sta op tijdens het
telefoneren of plaats de printer of papier-
mand op afstand. Kortom: neem een mi-
cropauze en sta even op.
2 Verander regelmatig van zithouding.
Let erop dat de natuurlijke krommin-
gen van je wervelkolom op ieder ogenblik
bewaard zijn, zowel bij actief (zonder rug-
steunname) als passief zitten (met rug-
steunname).
3 Zorg dat je ellebogen steeds onder-
steund zijn! Plaats ze altijd op je bu-
reaublad of armleuningen, ook tijdens het
werken met de muis.
4 Zorg voor een goede bureaustoel:
zitting, armleuningen en rugleuning
in hoogte verstelbaar, rugleuning en zit-
ting in een andere hoek verstelbaar, in-
gebouwde lendensteun in de rugleuning.
5Kruis nooit de benen over elkaar!
Neem eerder een open houding aan
en plaats je voeten op de grond of gebruik
een voetenbankje.
6Beweeg buiten het werk voldoende.
Maak gebruik van het online vormingsprogramma 'Rugklacht-
preventie' (E-learning) dat voor iedereen toegankelijk is. Deze
vorming heeft de code V024. Meer informatie over dit oplei-
dingsinitiatief vind je in de opleidingsbrochure die beschikbaar
is op je afdeling, bij je leidinggevende of online te raadplegen
op Jessanet.
Meer info of tips?
8
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Jessa fietst! ondag 11 september vond voor de derde keer het fietsevent Jessa fietst plaats. Vorig jaar regende dit event jammer genoeg volledig uit, maar dit jaar konden we geluk-kig op iets beter weer rekenen. We hadden gehoopt op een mooi nazomerdagje, maar waren uiteindelijk al heel tevreden dat het pas begon te regenen omstreeks 17u30.
Z
9
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Uitvalsbasis van het event was zaal Steborg
in Stevoort. Het terrein was voorzien van de
nodige animatie voor jong en oud. Maar het
grote fietsfestijn speelde zich uiteraard af in
de gezellige straatjes buiten het terrein. Net
als de voorbije jaren waren er 3 verschillende
fietsroutes voorzien. Eentje van 22 km, een-
tje van 46 km en eentje van 36 km. Op de
routes waren ook een aantal wedstrijdvragen
voorzien om het allemaal nog wat spannen-
der te maken. Door het mooie weer daagden
er heel wat medewerkers op voor een gezel-
lige en sportieve namiddag. Een uitgebreid fo-
toverslag van deze geslaagde namiddag vind
je in het fotoboek op Jessanet!
10
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Bobath is één van de toonaangevende con-
cepten voor revalidatie van volwassenen met
een niet-aangeboren hersenletsel. Het con-
cept is gebaseerd op het principe van efficiënt
(zogezegd ‘normaal’) bewegen. “We gebruiken
soms ook wel elementen uit andere concep-
ten bij de behandeling van onze revalidanten
maar de Bobathprincipes staan toch centraal,”
klinkt het op campus SU. Alle betrokken zorg-
verstrekkers op campus SU zijn of worden dan
ook via verpleegkundige Bobathcursussen of
basiscursussen opgeleid in de Bobathprincipes.
‘Herleren’ via functionele takenTijdens de advanced Bobathcursussen ligt
de focus telkens op één aspect van revalida-
tie dat sterk uitgediept wordt. Dit keer werd
gewerkt rond ‘motorisch leren met de nadruk
op het herleren van de mogelijkheden van het
bovenste lidmaat’. Kinesist Maarten Bossuyt,
die de advanced cursus volgde, licht toe: “Om
een voorbeeld te noemen: na een hersentrau-
ma verliezen mensen vaak de mogelijkheid
om voorwerpen vast te nemen. Hoe herleer je
zoiets? De essentie hierbij is dat dit het beste
lukt als de revalidant hierbij sterk betrokken
is en als je dit doet via een functionele taak.
Door de revalidant een bepaalde taak te laten
doen, zullen de hersenen de beweging mee
begeleiden. Een arm laten uitsteken werkt
dus minder goed dan naar een voorwerp te
laten reiken. In een volgende fase kan je dan
Amerikaanse autoriteit geeft advanced Bobathcursus op campus SU
an 5 tot 9 september 2011 organiseerde campus SU voor de tweede keer een Bobath advanced cursus voor ergo- en kinesitherapeuten. 20 professio-nals, waarvan 4 uit eigen huis, na-men aan deze zeer praktijkgerich-te cursus deel. Lesgeefster van dienst was Louise Rutz-LaPitz, een absolute autoriteit op het vlak van Bobath. Hoofdtherapeut Marc Michielsen van campus SU was assistent-lesgever.
V
“Het is boeiend om van een ervaren instructor als Louise Rutz-
LaPitz les te krijgen en haar inzichten te horen,” vertelt Stieven.
“Ongeveer een jaar geleden heb ik de basiscursus Bobath gevolgd,
maar ik heb in deze advanced cursus opnieuw veel bijgeleerd. De
cursus was heel taakgericht en na de theorie kregen we telkens
meteen de kans om het geleerde in de praktijk uit te proberen. Dit
gebeurde door op elkaar te oefenen; zo leer je ook van je mede-
cursisten. Maar er was ook iedere dag anderhalf uur voorzien om
in groepjes van twee op een revalidant te oefenen. Dit is nodig
omdat revalidanten uiteraard anders op de oefeningen reageren.
Er kwamen trouwens van de externe cursisten heel wat positieve
reacties over de organisatie en over de accommodatie, namelijk
twee therapiezalen waar we konden oefenen.”
“Uitermate boeiend was dit, vooral op praktisch vlak. Je kan met
deze cursus meteen aan de slag,” aldus de mening van Maarten.
“Ook de externe cursisten waren zeer lovend. Je hebt in Bobath zo-
wel een analytische stroming als een functionele. Mensen die eer-
der al een meer theoretische (basis)cursus volgden, hadden zoiets
van: ‘Nu begrijp ik pas wat men bedoelt en wat ik er in de praktijk
mee kan doen.’ Het geheel was ook heel goed georganiseerd. Ook
dat hoorde je bij de externen. Iedereen wist steeds waar hij moest
zijn en wat er allemaal te gebeuren stond.”
“ Boeiend om de inzichten van zo’n ervaren instructor te horen”
Stieven Henderix, kinesist Maarten Bossuyt, kinesist
“ Je kan met deze cursus meteen aan de slag"
Marc Michielsen kijkt als medelesgever toe hoe de cursisten het geleerde toepassen.
Amerikaanse autoriteit geeft advanced Bobathcursus op campus SU
11
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
werken op het laten uitvoeren van de taak op
de best mogelijke manier. Voor ons zorgver-
strekkers betekent dit bijvoorbeeld dat we
de voorwerpen zó situeren dat de patiënt zo
goed mogelijk vooruitgaat.”
Opleiden in eigen huisOnze eigen hoofdtherapeut Marc Michielsen
was medelesgever tijdens de advanced bo-
bathcursus. Marc is een door de IBITA (Inter-
national Bobath Instructors Training Asso-
ciation) erkend docent om verpleegkundige en
basiscursussen Bobath te geven en te assis-
teren bij advanced cursussen. Als Bobath-
docent trekt hij regelmatig naar het buiten-
land om daar cursussen te gaan geven. Marc
is ook de initiatiefnemer om advanced cursus-
sen op campus SU te organiseren. “Door de
cursus op onze campus te organiseren, kun-
nen we 4 van onze eigen mensen gelijktijdig
een opleiding op hoog niveau laten volgen.
Louise Rutz-LaPitz is autoriteitSenior instructor Bobath Louise Rutz-LaPitz werd in 1950 in de USA geboren en be-
haalde haar diploma Science in Physical Therapy in 1973 aan de St. Louis University.
Na haar studies trok ze naar Zwitserland waar ze haar carrière binnen diverse verzor-
gingsinstellingen uitbouwde. Sinds 1995 is ze als Director of Therapies / Instructor
verbonden aan de Rheinburg-Klinik in Walzenhausen, Zwitserland.
Louise Rutz-LaPitz is sinds 1980 een erkend Bobath Instructor. Sindsdien gaf ze
meer dan 100 basiscursussen in Bobathprincipes in Zwitserland, Oostenrijk en de
USA en meer dan 70 advanced en andere cursussen in Zwitserland, Oostenrijk, Duits-
land, Finland, Zweden, Brazilië, USA, Japan, Holland, Zuid-Korea, Zuid-Afrika, Spanje,
Polen, Italië en België. Daarnaast leidde ze meer dan 40 instructors in basiscursus-
sen op, 4 instructors advanced cursussen en 1 senior instructor. Louise Rutz-LaPitz
is lid van tal van internationale, Amerikaanse en Zwitserse organisaties binnen haar
vakgebied en ze bekleedt bestuursfuncties in diverse internationale organisaties.
Bovendien hebben andere collega’s de kans
om tijdens de patiëntendemonstraties te ko-
men kijken zodat zij meteen ook een aantal
nuttige dingen kunnen oppikken.” Ook in de
toekomst wil Marc advanced cursussen op
campus SU organiseren. “Ik zou telkens een
andere senior instructor naar hier willen ha-
len. Iedere instructor heeft immers zijn spe-
cifieke aanpak en expertise en werkt vanuit
een specifieke invalshoek. Louise is bijvoor-
beeld bijzonder praktijkgericht ingesteld.”
“Praktijkgericht, zinvol, zeer bruikbaar en met een interessante
invalshoek,” vat Nathalie de advanced cursus Bobath samen.
“Tijdens de basiscursus Bobath, die ik indertijd bij een Engelse in-
structor gevolgd heb, had ik het gevoel dat de lessen in de praktijk
niet altijd haalbaar waren omdat er vaak meerdere therapeuten
nodig waren om het toe te kunnen passen. Je had dus het gevoel
handen tekort te komen. Wat in deze cursus aan bod kwam, is wel
heel goed haalbaar voor één therapeut. Je kan het zo meenemen
naar de therapie. Bovendien was deze cursus heel activiteitsge-
richt en daardoor heel bruikbaar in de praktijk. Louise Rutz-LaPitz
heeft ook een aangename manier van lesgeven. Ze wisselt niet
alleen theorie en praktijk af, maar in het theoriegedeelte haalt ze
ook telkens praktijkvoorbeelden aan en geeft ze tips mee vanuit
haar eigen ervaringen.”
“Heel enthousiast ben ik over deze cursus,” zegt Elke als we naar
haar indrukken vragen. “Ik vond het een eer met iemand als Louise
te mogen werken. De cursus werd in het Engels gegeven maar dat
was absoluut geen probleem. Ik heb vooral twee dingen onthou-
den. Allereerst is het belangrijk dat we als therapeut de revalidant
meer laten nadenken en hem stimuleren om zelf het probleem op
te lossen. We hebben soms teveel de neiging om al met oplos-
singen te komen, terwijl het belangrijk is dat de revalidant actief
meedenkt. Een tweede belangrijk punt is ‘taakgericht werken’. In
plaats van de revalidant bijvoorbeeld 5 keer zijn arm te laten bui-
gen, vragen we hem of haar ‘kom dit glaasje water halen en breng
het naar je mond.’ Als ergotherapeuten werken we heel veel rond
ADL, activiteiten van het dagelijkse leven. Het is voor ons dus per-
fect mogelijk om die taakgerichtheid in onze aanpak in te bouwen.”
Nathalie Nijs, ergotherapeute Elke Janssens, ergotherapeute
“ Ook in het theorie- gedeelte telkens praktijkvoorbeelden"
“ Revalidant actief laten meewerken"
12
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Een externe audit in een fusieziekenhuis dat
nog volop bezig is met het laten samenvloeien
en verhuizen van afdelingen, het is geen evi-
dentie! Waarom dan nu deze externe audit?
Campus Virga Jesse behaalde 4 jaar geleden
een NIAZ-accreditering. Dat kwaliteitslabel
geldt voor een periode van 4 jaar, die nu ten
einde loopt. Indien we het kwaliteitslabel willen
vernieuwen, moet de audit dus nu gebeuren.
Wat is NIAZ?
NIAZ is het Nederlands Instituut voor Accre-
ditatie van de Zorginstellingen. Het instituut
verstrekt een kwaliteitslabel aan ziekenhui-
zen die aantonen dat:
• ze continu werken aan kwaliteit
• de veiligheid voor de patiënt gegarandeerd
is.
Waarom willen we opnieuw gaan voor het
NIAZ-kwaliteitslabel?
• Garantie voor de patiënt dat we kwaliteits-
volle zorg verlenen op alle vlakken.
• Teken van waardering voor alle artsen en
medewerkers die iedere dag instaan voor
die kwaliteitsvolle dienstverlening
• Overheid wil zien dat we kwaliteitsvol wer-
ken
• Het NIAZ-traject doorlopen is belangrijk
voor de goede werking van ons ziekenhuis
Wie kan aangesproken worden tijdens de
audit?
IEDEREEN: arts, verpleegkundige, parame-
dicus, schoonmaakster, medewerker binnen
administratie, enz. Jij dus ook. Ook jij hebt
immers een bijdrage in kwaliteitsvolle dienst-
verlening aan patiënt of ‘interne klant’.
Hoe kan jij je voorbereiden?
• Weet wat NIAZ is (zie elders op deze pagina).
• Tussen mei en oktober zijn er 4 NIAZ-
nieuwsbrieven verschenen met allerhande
informatie. Deze nieuwsbrieven zijn be-
zorgd op alle diensten. Je kan ze ook nale-
zen op Jessanet > NIAZ (deze rubriek vind
je in de linkerkolom) > communicatie.
• Iedere week verschijnt in INTERN en op
Jessanet een nieuwe NIAZ-tip van de week.
Deze tips verschijnen ook op posters op
‘verzamelplaatsen’ op de drie campussen.
Een aantal van deze tips zijn specifiek voor
zorgverstrekkers, andere gelden voor alle
diensten en medewerkers. Pas deze tips
consequent en continu toe.
• Diensten kunnen zich grondig voorberei-
den door:
- gebruik te maken van de checklist ‘vei-
ligheidsronde’
- rapporten van interne audits van de
dienst grondig onder de loep te nemen
- medewerkers wegwijs te maken in
het vinden van procedures e.d. op
Jessa(Zorg)net
- eventueel het zelfevaluatierapport van
het ziekenhuis door te nemen (leiding-
gevenden kunnen dit opvragen bij Ka-
trien Moors, e-mail: katrien.moors@jes-
sazh.be)
Veel succes!!
Ben jij klaar voor
de NIAZ-audit? ij het verschijnen van dit nummer resten ons nog enkele weken tot het NIAZ-auditteam ons ziekenhuis komt be-zoeken. Ook jij kan door dit team aangesproken worden. Ben je er klaar voor? Samen kunnen we de auditoren laten zien hoe we iedere dag, servicegericht en vriendelijk, kwaliteitsvolle dienstverlening in de praktijk brengen. We herhalen nog eens kort enkele aandachtspunten.
B
Tip 4
vzw Jessa Ziekenhuis
Salvatorstraat 20
3500 Hasselt
www.jessazh.be
Zorg dat de apparatuur op je afdeling
veilig in gebruik is
Controleer vóór gebruik of de onderhoudsdatum die op de
sticker staat niet verstreken is zodat je het apparaat veilig kan
gebruiken.
Datum verstreken of apparaat nog niet voorzien van een sticker?
Geef een seintje aan Eric Vos, dienst medische instrumentatie.
Zorg dat alle medische apparatuur op je afdeling gekend is bij de
dienst preventie en de dienst medische instrumentatie.
Zij zorgen voor de labeling en de inplanning in een onderhouds-
schema. Periodiek en preventief onderhoud is essentieel
om een veilig gebruik van apparatuur te garanderen.
NIAZ-tip van de week
Nog 6 weken
tot de NIAZ-audit
51x35_NIAZ-Tip week 4.indd 1
18/10/11 12:48
Tip 6
vzw Jessa Ziekenhuis
Salvatorstraat 20
3500 Hasselt
www.jessazh.be
Handhygiëne
vraagt continue aandacht
Ontsmet steeds je handen vóór en na patiëntencontact,
vóór een zuivere / invasieve handeling, na blootstelling aan
lichaamsvochten of slijmvliezen en na contact met de directe
patiëntenomgeving.
Draag nooit hand- of polsjuwelen of een polshorloge.
Draag als zorgverstrekker altijd korte mouwen.
Houd je nagels kortgeknipt en draag geen nagellak
of kunstnagels.
NIAZ-tip van de week
Nog 4 weken
tot de NIAZ-audit
51x35_NIAZ-Tip week 6.indd 1
3/10/11 16:12
13
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Een klein lintje, eengroot gebaarEen klein lintje, een groot gebaar.
Onder dit motto organiseerde de
Vlaamse Liga tegen Kanker (VLK)
op donderdag 15 september 2011
haar 12de Dag tegen Kanker. Ook
ons ziekenhuis nam graag deel
aan dit initiatief. Alle medewer-
kers van de zorgcluster oncologie
en heel wat andere medewerkers
droegen die dag het okergeel lintje
als symbool van verbondenheid en
medeleven met duizenden kanker-
patiënten. Daarnaast voorzag het
ziekenhuis een infostand in de hal
van campus VJ, infosessies over
'Kanker en vermoeidheid’ en ‘Mind-
fulness’ en een workshop ‘Look
good, feel better’ door VLK. Daar-
naast kregen alle gehospitaliseer-
de patiënten binnen de zorggroep
oncologie die dag een feestelijk
ontbijt aangeboden en taart bij de
namiddagkoffie. Voor hen waren
er ook verwensessies (massages,
gelaatsverzorging, hand/voet ver-
zorging) voorzien, in samenwerking
met KTA2 (opleiding schoonheids-
verzorging). Ambulante kankerpa-
tiënten ontvingen op 15 september
een gadget.
Jessa viert nationale ziekendag Onder het algemene thema ‘Tijd’ vierden de drie campussen
van het Jessa Ziekenhuis begin oktober de nationale zieken-
dag. Op campus SA en SU gebeurde dat op donderdag 6 ok-
tober, op campus VJ op zaterdag 8 oktober. Geheel in lijn met
het thema ‘tijd’ ontving iedere patiënt en revalidant hiervoor
een geschenkje in de vorm van een reiswekkertje. De fijne
muzikale omlijsting die op iedere campus op een andere ma-
nier werd ingevuld - op campus VJ een initiatief van de mo-
reel consulent -, gaf de nationale ziekendag nog een extra
feestelijk tintje. Daarnaast was er op de drie
campussen ook een bezinningsmoment of eu-
charistieviering voorzien. De revalidanten van
campus SU konden bovendien genieten van
een uitgebreid en leuk animatieprogramma
met als afsluiter koffie en taart en campus
SA organiseerde een receptie in de hal aan
de ziekenhuiskapel. De nationale ziekendag
ging dus zeker niet onopgemerkt voorbij.
Jess! van a tot z
Pendelbuswinnaars sturen ziekenhuis
In de herfst van vorig jaar voerde
het ziekenhuis een uitgebreide
communicatiecampagne om het
initiatief van de pendelbus – een
gratis busdienst tussen de par-
king van campus VJ en de Koning
Boudewijnlaan - extra onder de
aandacht te brengen. Omwille
van de beperkte parkeerruimte
op en in de buurt van campus VJ
was er immers een wijziging in
het parkeergedrag bij bezoekers
nodig. Om het pendelbusgebruik
nog extra te stimuleren, richt het
ziekenhuis ook iedere maand een
tombola in. Wie de pendelbus ge-
bruikt, maakt meteen kans op
een reischeque ter waarde van
200 euro. Een initiatief dat op
prijs wordt gesteld, getuige de
kaartjes met warme en dankbare
groetjes die vervoercoördinator
Anja Scheelen deze zomer ont-
ving vanuit het weekendverblijf
van twee winnaars van de pen-
delbustombola.
groetjes van uit...
Bedankt voor die twee mooie
dagen die jullie ons gegeven
hebben.
Groetjes vanuit Oostende!
vzw Jessa Ziekenhuis
Salvatorstraat 20
3500 Hasselt
tel. 011 28 91 11
www.jessazh.be
Nationale Ziekendag
Uitnodiging
6 oktober 2011
Uitn. Nat.Ziekendag_2011.indd 1
21/09/11 10:11
14
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
p zaterdag 10 september organi-seerde campus SU voor het eerst in de ge-schiedenis een familiedag. Alle medewer-kers van de campus in Herk-de-Stad, maar ook de revalidatieafdeling C7 van campus VJ en de paramedici van campus SA die bij re-validatie betrokken zijn, konden samen met hun familie een leuke namiddag beleven. De ruim 180 deelnemers waren het er alvast over eens: ‘dit is voor herhaling vatbaar’
O
Eerste familiedag revalidatie is een succes
15
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
“Tijdens de mobiliteitsweek vorig jaar had-
den maar liefst vier diensten of personen van
onze campus een prijs gewonnen” vertelt Lut
Stappaerts, één van de leden van het feest-
comité. “Samen was dit goed voor een bedrag
van 300 euro, te spenderen aan een dienst-
activiteit. Waarom dan niet iets organiseren
voor de hele campus, zo dachten we. Uitein-
delijk is het een familiedag met verschillende
buitenactiviteiten geworden. Meteen ook de
ideale gelegenheid om onze collega’s van de
revalidatieafdeling op campus VJ te leren ken-
nen.”
Stroef beginEen schitterend initiatief, maar toch liep alles
niet meteen van een leien dakje. “In het begin
kwam er inderdaad nauwelijks reactie. Half
augustus hadden we nog maar een tiental
inschrijvingen en kregen we het stilletjes aan
benauwd,” lacht Bart Helpens. “Maar de laat-
ste inschrijvingsweek liep het ineens storm
met de inschrijvingen.” In totaal schreven
ruim 180 mensen zich in. Daarnaast kwamen
er nog heel wat collega’s even binnenwaaien
voor een tas koffie, een stukje taart of een
drankje in de loungebar.
Van fotozoektocht tot petanque-tornooiEr was tijdens de familienamiddag voor elk
wat wils. Liefhebbers van een gezinswande-
ling kregen een gezellige en ludieke fotozoek-
tocht door Herk-de-Stad voorgeschoteld. Een
gekleurde kralenslinger fungeerde hierbij als
GPS en daarnaast loodsten herkenbare foto's
met vragen de wandelaars langs het parcours.
Wie de juiste antwoorden vond, kon hiermee
een woord vormen. Intussen vormden de drie
petanquebanen op campus SU het strijdter-
rein voor een rustig petanquetornooitje. En
16
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
de allerkleinsten ... die kwamen terecht in de
wondere wereld van springkastelen en clown
Jefke met zijn gekke ballonfiguurtjes. Ze kon-
den ook allemaal een Jessaballon de lucht in
laten en zo deelnemen aan de ballonwedstrijd.
Relaxed genietenVoor wie liever wat rustiger wilde genieten,
was er in de therapietuin een loungebar in-
gericht. Lekker relaxed nieuwe collega’s leren
kennen bij een glaasje cava en wat tapas. Meer
moet dat echt niet zijn! Ook het cafetaria kreeg
heel wat bezoekers over de vloer voor een tas-
je koffie en een stukje taart. De revalidanten en
hun familie waren daar ook van harte welkom.
Altijd prijs!Alsof dit nog niet genoeg was, organiseerde
het feestcomité ook nog een tombola: 1 euro,
altijd prijs! “Onze oproep bij de collega’s voor
afgedankte, maar nog goede spulletjes lever-
de heel wat leuke dingetjes op,” vertelt Lut.
“Samen met wat gesponsorde prijzen was dit
meer dan genoeg voor een leuke tombola.” De
opbrengst van de tombola gaat integraal naar
Roparun.
Lekkere afsluiterEen barbecue zorgde voor een mooie afslui-
ter van de familiedag. “Voor de barbecue be-
taalden de mensen wel,” aldus Carolien Poffé.
“Onze collega’s die late dienst hadden, kregen
voorrang om gaan te barbecueën zodat zij
rustig konden eten vooraleer hun shift begon.
We hebben de barbecue wel afgerond tegen
20u. Kwestie dat onze revalidanten niet te
veel last hadden van mogelijk lawaai.” De bar-
becue was alleen bestemd voor medewerkers
en hun familie. “Zo bleef het echt een feest
voor het personeel,” klinkt het. Een fijn feest,
getuige de positieve reacties achteraf.
Robbe Blockx, neefje van Carolien Poffé
van reva 2, kwam als winnaar van de foto-
zoektocht uit de bus. Robbe won een bier-
mand ter waarde van € 25.
De winnaars van de ballonwedstrijd waren:
• Kato Lewandowski, dochter van dr.
Steenberghs. Kato’s ballon legde maar
liefst 328 km af tot in Venne in Duitsland.
• Janne Hermans, dochter van dr. Vander
Plaetse. De ballon van Janne bereikte Ke-
velaer in Duitsland, op 150 km van Herk-
de-Stad.
Zij ontvangen beiden een cadeaubon van
€ 25. Kinderen van wie het ballonkaartje
later nog toekomt, mogen ook nog rekenen
op een kleine beloning.
De winnaars Enkele reactiesDat de deelnemers genoten hebben van de familiedag, bleek uit de spontane
reacties die achteraf (onder andere via facebook) binnenkwamen. Een korte
greep uit deze reacties:
• Janne (dochter van dr. Vander Plaetse), toen ze aan het eind van de dag
zuchtend in de auto ging zitten: "waah dat was eens een leuke dag"
• Lies Gijbels (verpleegkundige C7 campus VJ): “Het was heel goed!!!!
Iedereen van C7 heeft zich goed geamuseerd
• Lieve Opsteyn (kine): dikke proficiat aan de organisatie!!! Jullie hebben dat
super gedaan, wij hebben ons geamuseerd!!! Dikke merci.
• Marleen Driesen (verpleegkundige): Proficiat aan het organiserend team
van de eerste familiedag. Lekkere BBQ, veel volk, gezellig. Zeker voor her-
haling vatbaar.
• An Bynens (verpleegkundige): Het was super. Iedereen hier heeft zich ge-
amuseerd! Mike wilde niet naar huis en toen hij eindelijk in de auto zat, zei
hij: “En nu wil ik gaan slapen”. Zoveel plezier heeft hij gehad, en zo heeft hij
zich uitgeleefd!!! Dikke pluim voor iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt
en georganiseerd heeft!
17
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Jessa lopers op Dwars door Hasselt
Jessa starts to run
9797 Jessa lopersNaar jaarlijkse gewoonte sponsorden het Jessa
Ziekenhuis en het Hartcentrum de deelname
van de eigen artsen en medewerkers. De
dienst gezondheidspromotie nam het inschrij-
vingsgeld voor haar rekening en het Hartcen-
trum zorgde voor speciale T-shirts, waardoor
onze sportievelingen allemaal goed opvielen
tussen de rest van de lopers. In totaal telden
we 97 Jessa shirts aan de startlijn, een mooie
opkomst dus. Er waren slechts 2 bedrijven in
heel Limburg die met meer medewerkers aan
het event deelnamen. Het Jessa team bestond
uit 30 mannen en 67 vrouwen. 43 lopers na-
men de 5 km voor hun rekening, 32 deelne-
mers gingen voor de 10 km, en 22 dapperen
staken de 15 km achter hun kiezen.
375 euro voor het goede doelBij hun inschrijving betaalden onze deelne-
mers allemaal 5 euro waarborg aan het ReGo.
Deze waarborg kregen ze 9 oktober terug na
deelname aan het loopevent, of ze kozen er-
voor om hun 5 euro aan Roparun 2012 te
schenken. In totaal stonden 75 mensen hun
5 euro af voor het goede doel. Dit betekent
375 euro ten voordele van kankerprojecten
gesponsord door Roparun.
In het kader van gezondheidspromotie bood het Revalidatie- en Gezond-
heidscentrum (ReGo) de voorbije maanden op de verschillende campus-
sen een lessenreeks Start to run aan. Met het start to run programma kan
je, ongeacht je leeftijd en beschikbare vrije tijd op tien weken een aan-
vaardbare conditie opbouwen en 5 km lopen. Het programma bestaat uit
3 lessen per week en duurt in totaal 10 weken. Het programma is dan ook
de perfecte voorbereiding voor een deelname aan Dwars door Hasselt. In
totaal gingen dit jaar 34 collega’s de uitdaging aan. 26 collega’s werkten
het programma volledig af.
aten we vooral eerlijk zijn. Het was koud, het was nat en je moest best wel lichtjes gestoord zijn om met dat weer buiten te komen. En toch deden ze het. Met zo maar even 12.000 lopers versche-nen ze zondag 9 oktober aan de start van de gezelligste stratenloop van Vlaanderen. En aan de gezichten te zien, was het natte herfstweer het minste van hun zorgen.
L
Alle start-to-runners van campus SU zakten maandag 26 september af naar het stadspark van Hasselt voor de gezamenlijke slotloop. Op de foto zie je hen geflankeerd door enkele lopers van campus SA en campus VJ.
18
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
“Ik ben in het SASU als bedrijfsjuriste begon-
nen in de zomer van 2008”, zo steekt Noor
Schepens van wal. “In het VJZ was geen in-
terne bedrijfsjuridische dienst, maar voor
bepaalde zaken werd er wel extern juridisch
advies ingewonnen. Sinds de fusie is onze
dienst actief voor heel het Jessa Ziekenhuis.”
Eén aanspreekpuntWaarom hebben we een juridische dienst no-
dig? “Voor een ziekenhuis blijft de zorg voor
de patiënt natuurlijk het belangrijkste, maar
aan de andere kant is een ziekenhuis ook een
beetje een bedrijf. En voor elk bedrijf is het
belangrijk dat verschillende processen van-
uit juridisch oogpunt worden bekeken. Het
is immers de bedoeling om zoveel mogelijk
juridische procedures te vermijden door op
voorhand op te treden”, zegt Noor. Stephanie:
“Anderzijds willen we ook fungeren als één
aanspreek- en verzamelpunt voor alle juridi-
sche zaken in het ziekenhuis.”
De kleine lettertjesNoor: “Een eerste taak van onze dienst is het
juridisch screenen van contracten: aankoop-
contracten, raamcontracten, onderhouds-
contracten, samenwerkingsovereenkomsten
met andere ziekenhuizen, noem maar op.”
Stephanie: “We lezen niet alleen de kleine let-
tertjes na maar stellen ook zelf contracten op.
Zo zitten we soms mee aan de onderhande-
lingstafel met de aankoopmanager om samen
met een leverancier tot een akkoord te komen
rond bijvoorbeeld aankoopvoorwaarden en
aansprakelijkheid.”
Van alle markten thuisDaarnaast formuleren Noor en Stephanie
adviezen op tal van domeinen. Het nieuwe
arbeidsreglement na de fusie, huur- en ex-
ploitatieovereenkomsten, adviezen aan de
debiteurenadministratie of over de nieuwe
algemene regeling en het medisch regle-
ment, .... het zijn slechts enkele van de vele
taken van de juridische dienst. Noor: “Samen
met Hilde Vandevenne van de dienst Verze-
keringen buigen we ons ook over de legale
aspecten van verzekeringen én we volgen
alle juridische procedures op waarbij het Jessa
Ziekenhuis betrokken is.” Stephanie: “We ko-
men met alle takken van het recht in aanra-
king. Elke dag is anders en dat maakt het net
zo leuk. Wij zijn tenslotte geen wandelende
wetboeken”.
De interne klantDe directieleden en de Raad van Bestuur kun-
nen rechtstreeks op de juridische dienst een
beroep doen. “De andere leidinggevenden van
het ziekenhuis kunnen ook bij ons terecht met
een vraag. Best via e-mail en steeds met het
verantwoordelijk directielid in cc. Belangrijk
om weten is dat wij enkel ten dienste staan
van het ziekenhuis. Patiënten met juridische
problemen kunnen dus niet bij ons terecht”,
stelt Noor.
Vrouwe'n' Justitia in Jessa
ist je dat we een eigen juridische dienst in huis hebben? Noor Schepens en Stephanie Van den Brande staan hun mannetje in de soms complexe juridi-sche ziekenhuisactualiteit. Ze zijn jong, maar niet groen. Blakend van ambitie en enthousiasme om uit te groeien tot een volwaardige juridische afdeling. Kortom: girl power aan het werk!
W
De juridische dienst: wie doet wat?
“De vraag naar juridisch advies neemt toe”
Stephanie is de ‘interne jurist’ van bedrijfsvoering en het eerste aan-
spreekpunt voor het juridische luik van aankoopdossiers en verzekerings-
aangelegenheden.
Noor is eerder de ‘externe jurist’ en behartigt o.a. vragen van de financiële
directie, de medische directie en de directie P&O. De variavragen verdelen
Noor en Stephanie onder elkaar.
Noor Schepens startte de juridische dienst in 2008 op. Na haar master-
opleiding Rechten volgde ze nog een masteropleiding Ziekenhuisma-
nagement. “Juridische invloeden dringen meer en meer door in de zieken-
huiswereld. De sterkte van een eigen juridische dienst is dat adviezen zo
nodig snel kunnen worden gegeven. Om te kunnen voldoen aan de toene-
mende vraag, hebben we onze dienst onlangs versterkt met Stephanie.”
e afdeling kinder- en jeugdgeneeskunde doet er al vele jaren alles aan om het ziekenhuisverblijf voor kinderen zo aangenaam mogelijk te maken. Sinds kort heeft de afdeling nu ook een heus dakterras en kun-nen adolescenten in een aparte, voor hen ingerichte ruimte surfen op het internet of zich uitleven op de WII-spelcomputer. Deze initiatieven waren mogelijk dankzij de financiële steun van dr. Alliet en zijn familie (tiener-ruimte) en de apotheek (dakterras).
D
19
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Het bos en de bomen“Het aantal wetten neemt altijd maar toe. Het
bos door de bomen blijven zien, is dé uitda-
ging. Het is niet eenvoudig om van alles op de
hoogte te blijven. Bovendien moet het werk-
baar blijven en willen we zeker niet aan over-
juridisering doen”, aldus Noor. “Het is onze
ambitie om een dienst te zijn die inspeelt op
de actuele noden met degelijk advies en een
brede kijk op de ziekenhuissector. Ons doel is
ook collega’s juridisch een stukje bewuster te
maken: vooraleer je iets doet, beslist of onder-
tekent, denk aan de mogelijke juridische ge-
volgen. Twee keer nadenken, is dus de bood-
schap. Wij denken mee!”
“ Halftijds op de dienst transnationale en subsidieprojecten”
Stephanie Van den Brande heeft
eveneens een masteropleiding
Rechten en een masteropleiding Ma-
nagement en Beleid in Gezondheids-
zorg. “Ik werk halftijds als juriste en
halftijds voor transnationale en sub-
sidieprojecten. Via de juiste kanalen
en investeringsfondsen probeert
het ziekenhuis door middel van sub-
sidies innovaties en projecten te
financieren. Omdat de medische en
zorgmanagers heel nauw betrokken
zijn bij dergelijke projecten, zal ik
geregeld contact met hen hebben.
Projecten uit de niet-zorgdiensten
komen ook in aanmerking.”
Kinder- en jeugdafdeling heeft voortaan dakterras en tienerruimte
Adolescenten kunnen ‘chillen’ Adolescenten die even van hun kamer
weg willen en kunnen, hadden tot nu toe
geen ruimte waar ze wat konden gaan
‘chillen’. “Deze leeftijdsgroep vindt niet
altijd zijn draai in de speelzaal, vandaar
het idee om een bestaande zithoek hier
op de afdeling voor hen in te richten,” legt
hoofdverpleegkundige Veerle Lynen uit.
“Dankzij de financiële tussenkomst van dr.
Alliet en zijn familie hebben we dit kunnen
doen met hip en trendy zitmeubilair. Ook
de muren hebben een verfrissend kleurtje
en de nodige decoratie gekregen. Verder is
er een WII-spelcomputer voorzien en een
laptop zodat de adolescenten er op inter-
net kunnen surfen.
Spelen op het dakterrasDe afdeling kinder- en jeugdgeneeskunde
is één van de weinige plaatsen in het zie-
kenhuis waar patiënten buiten een luchtje
kunnen scheppen als hun toestand dat
toelaat. Veerle: “Het terras bestond al lan-
ger maar de inrichting was zo verouderd
dat het niet meer functioneel en veilig was
om te gebruiken.” Enkele jaren geleden be-
sloot een delegatie van de apotheek om
een sponsortocht te voet naar Scherpen-
heuvel te doen. De opbrengst schonken ze
integraal aan de afdeling kinder- en jeugd-
geneeskunde. “Met dat geld hebben we nu
het terras laten vernieuwen,” aldus Veerle.
“De omheining is verhoogd en van een
uitzichtraam voorzien, de vloer is bekleed
met rubberen speeltegels en een grote
zonneparasol zorgt voor bescherming op
zonnige dagen. Met dank aan de apotheek
en dr. Alliet en zijn familie, waardoor we
twee mooie initiatieven voor onze jonge
patiëntjes hebben kunnen realiseren!”
20
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Vanwaar deze nieuwe aanpak?
Sarah Geeraerts: “Mensen met een hersenlet-
sel hebben naast motorische problemen vaak
ook ernstige problemen met geheugen, con-
centratie, planning, een veranderde sociale
inschatting, enz... In de behandeling lag het
accent voorheen echter vooral op de motori-
sche revalidatie en was er minder ruimte voor
cognitieve revalidatie. De intentie om bij deze
revalidanten ook meer te gaan trainen op cog-
nitieve aspecten, was er binnen onze campus
al langer. Ongeveer anderhalf jaar geleden zijn
we dan effectief gestart om dit met een multi-
disciplinair team op poten te zetten.”
Sanne Willems: “Mijn collega An Dendas en ik
hebben toen ook een cursus cognitieve revali-
datie gevolgd. Intussen staat de screening van
de neurologische revalidanten grondig op punt
en hebben we een aantal cognitieve therapie-
groepen opgestart waar we telkens met een
beperkt aantal revalidanten rond één bepaald
aspect van cognitieve revalidatie werken.”
Hoe verloopt de screening nu?
Geertrui De Brucker: “Vroeger gebeurden er
uiteraard ook cognitieve screenings, maar een
uitgebreid neuropsychologisch onderzoek
vergt veel tijd. Nu verloopt de screening meer
gestructureerd en veel gerichter. Iedere reva-
lidant met een hersenletsel wordt nu tijdens
de eerste twee weken na zijn opname continu
geobserveerd door de verpleegkundigen op
de afdeling en door alle betrokken therapeu-
ten. Deze observaties worden in observatie-
formulieren verzameld. Daarnaast doen de
cognitief trainers reeds een eerste screening.
Aan de hand van de observatieformulieren
en de screening van de ergotherapeuten,
hebben wij als psychologen al een heel goed
beeld van wat er misloopt en kunnen we veel
gerichter screenen en analyseren welke func-
ties bij de revalidant verstoord zijn. Hierop zal
later intensief gewerkt worden binnen de ver-
schillende cognitieve therapiegroepen.”
Over welke cognitieve therapiegroepen
gaat het dan?
An Dendas: “Vanuit ergotherapie gaat het om
vier groepen:
• Aandachtsgroep. Hier komen concentra-
tieoefeningen aan bod, meerdere activitei-
ten tegelijkertijd uitoefenen, enz...
• Executieve groep. Deze groep traint op
planning, redeneren, initiatief nemen, ... De
revalidant krijgt dan bijvoorbeeld de opdracht
om een TV-avond te plannen, maar rekening
houdend met een aantal voorwaarden.
• Neglectgroep. Hierin werken we met re-
validanten die een verminderde aandacht
hebben voor de linkerkant van de ruimte
en/of de linkerkant van hun eigen lichaam.
We trainen dan bijvoorbeeld op het bewust
leren richten van de aandacht naar links, ...
• ROT-groep of ‘realiteit en oriëntatietrai-
ning’. Hierbij gaat het vooral om tijdsbesef,
oriëntatie in de ruimte, de weg zoeken, ac-
tualiteit,...”
Traject ‘cognitieve revalidatie’ op campus SU loopt vlot
ngeveer anderhalf jaar geleden startte een multidisciplinair team van ergotherapeuten, psychologen, kinesisten, logopedisten, revalidatieartsen en verpleegkundigen op campus SU met een project om de cognitieve therapie voor reva-lidanten sterker uit te bouwen. Dit resulteerde intussen in een gestructureerde, intensieve screening bij revalidanten met een hersenletsel, de opleiding van twee ergotherapeuten tot cognitief trainers en de opstart van een aantal zeer specifieke therapiegroepen voor cognitieve revalidatie.
O
Traject ‘cognitieve revalidatie’ op campus SU loopt vlot
21
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Sarah Geeraerts:” Als psychologen werken we
met de logopediste samen in een vijfde groep:
• Communicatiegroep. Geheugenproblemen
en problemen van verminderde aandacht
hebben een invloed op de communicatie en
mensen met een hersenletsel kunnen sociale
contacten ook anders inschatten dan voor-
heen. In de communicatiegroep proberen we
de revalidanten hiervan bewust te maken en
gaan we oefenen op zowel verbale als non-
verbale communicatie. Zo gaat er bijvoor-
beeld extra aandacht naar emoties, trainen
de logopedisten op het vinden van de juiste
woorden en krijgen revalidanten de opdracht
om bepaalde dingen uit te beelden die hun
mede-revalidanten dan moeten raden.
Een geheugengroep hebben we op dit mo-
ment niet omdat we merken dat een indi-
viduele benadering hiervoor goed werkt.
Eind dit jaar willen we wel starten met een
psycho-educatiegroep waar we informatie
geven over de werking van de hersenen, de
oorzaken van hersenletsels en de cognitieve
en emotionele gedragsverandering die dit kan
meebrengen. De bedoeling is de revalidanten
en hun familie inzicht bij te brengen in hun
ziekte en in het ermee omgaan.”
Waarom een multidisciplinaire aanpak?
Sanne Willems: Door de multidisciplinaire sa-
menwerking en onze continue uitwisseling
van informatie hebben we vanuit de verschil-
lende disciplines een veel beter zicht op hoe
de patiënt cognitief functioneert. Daardoor
kunnen we enerzijds de behandeling gerich-
ter aanpakken en anderzijds de revalidant en
familie beter informeren. Eenmaal per week
overlopen we binnen het team alle patiënten
van de drie revalidatieafdelingen. Iedere the-
rapeut heeft daar zijn inbreng vanuit zijn spe-
cifieke expertise. We bekijken samen welke
cognitieve behandeling de revalidant nodig
heeft of wat de beste oplossing kan zijn. In
sommige gevallen zullen de psychologen bij-
voorbeeld mee de therapie volgen om een be-
tere inschatting te kunnen maken van het pro-
bleem. In die zin zijn we ook aanspreekpunt
of referentiepersoon voor andere therapeuten
die op een probleem stoten. Ook deze proble-
men bespreken we met het volledige team.”
Marc Michielsen (hoofdtherapeut): “Naast het
multidisciplinaire team van therapeuten zijn
ook de verpleegkundigen van de afdeling bij
dit project betrokken. Dat begint al van bij de
opname, wanneer verpleegkundigen de neu-
rologische patiënt continu observeren. Maar
ook later uit die betrokkenheid zich. Zo kan de
kamerinrichting van een patiënt bijvoorbeeld
door het verpleegkundig team aangepast wor-
den in functie van zijn cognitieve revalidatie
en is er continu aandacht voor de cognitieve
aspecten.”
Kunnen jullie de belangrijkste voordelen
van de nieuwe aanpak nog even op een
rijtje zetten?
Geertrui De Brucker: “De screening gebeurt nu
sneller, intensiever en gerichter waardoor we
sneller en beter problemen kunnen detecte-
ren en de revalidant ook op cognitief vlak veel
gerichter kunnen behandelen. Er is bij alle
zorgverleners nu ook continu aandacht voor
de cognitieve aspecten binnen de behande-
ling van de revalidant en de multidisciplinaire
aanpak biedt een grote meerwaarde door de
bundeling van expertise.”
Sanne Willems: “Vroeger kregen onze reva-
lidanten gedurende een uur per dag motori-
sche revalidatie. Binnen dat tijdsbestek was
er weinig ruimte om op het cognitieve te trai-
nen. Nu hebben we binnen de therapiegroe-
pen extra oefenmomenten en is er bijvoor-
beeld ook ruimte om revalidanten bepaalde
strategieën aan te leren zoals hun agenda
of gsm als geheugen gebruiken. We leren de
revalidanten ook begrijpen waarom ze in een
bepaalde therapiegroep zitten. De sessies
dienen dus ook om educatie en info te geven.
En voor de revalidanten is het zeker ook een
pluspunt dat zij in de therapiegroepen steun
vinden bij lotgenoten.”
Het teamHet team dat intensief rond cognitieve revalidatie werkt, bestaat uit:
• ergotherapeuten of cognitief trainers: An Dendas en Sanne Willems
• psychologen: Sarah Geeraerts, Geertrui De Brucker en Els Porrez
• logopediste: Sara Noels (ontbreekt op de foto)
• kinesitherapeute: Liselot Thijs.
nder een stralende hemel vond op zaterdag 3 september de 14de editie plaats van de Chambers Trophy. Naar jaarlijkse tra-ditie wierpen ook dit jaar drie teams van het Jessa Ziekenhuis zich in de strijd om de kleu-ren van ons ziekenhuis te verdedigen. Sleu-telwoord dit keer was “Showtime”.
O
Jessa teams gaan voluit op Chambers Trophy 2011
22
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
De Chambers Trophy is een wedstrijd voor be-
drijventeams van 5 personen met de nodige
spectaculaire uitdagingen. Het is een sportie-
ve maar vooral ook ludieke wedstrijd. De loca-
tie was dit keer het prachtige domein Bokrijk.
Heel wat kijklustigenDe Chambers Trophy is een competitie waarin
een honderdtal teams van bedrijven uit heel
Limburg het tegen elkaar opnemen in een
reeks van sportieve proeven en quizachtige
toestanden. Net als vorig jaar had het event
de zegen van de weergoden gekregen en
lokte daardoor opnieuw heel wat kijklustigen.
De ideale omstandigheden om er een fijne
dag van te maken. Uitschieters bij de proeven
waren zeker de door sommigen gevreesde
Benji-katapult en de kermisattractie Octopus
waarbij de deelnemers met een beker water
op het hoofd zoveel mogelijk water moesten
overhouden op het einde van de rit.
Aan leute geen gebrekVan de 122 teams eindigden De Okasies
(operatiekwartier campus VJ) met hun 57ste
plaats als hoogste Jessa Team. De ééndags-
vliegjes (chirurgisch dagziekenhuis campus
VJ) haalden de 71ste plaats binnen en The
Jessa Five (gemengd team campussen VJ &
SA) waren ook best tevreden met hun 94ste
plaats. “Misschien niet de meest indrukwek-
kende score,” klonkt het daar, “maar aan leute
geen gebrek!” De Okasies vielen trouwens
onverwacht in de prijzen, de pechprijs welis-
waar, maar een prijs is een prijs!
Knallende partyDe Chambers Trophy werd afgesloten met
een knallende party in Hangar 58. Dat onze
delegatie het dansfeest zowel opende als de
zaal ’s nachts afsloot, spreekt voor zich zeker?
Begint het na het zien van deze foto’s ook te
kriebelen? Waag dan volgend jaar zeker ook
je kans om deel te nemen met afdeling of col-
lega’s. Een fijne namiddag gegarandeerd!
Meer foto’s vind je in het fotoboek op Jessa-
net.
23
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
De drie teams
De Chambers Trophy mag dan wel bekend staan voor de ludieke insteek van
haar proeven, soms eisen ze jammer genoeg toch hun tol. Zo liep het bij de
eerste proef al meteen mis voor An Agten. De loopopdracht met de water-
kruiken bleek iets te veeleisend te zijn in combinatie met de warme tempe-
raturen. An bezweek aan de finish en werd enkele uren later terug wakker
op onze spoedafdeling. Dezelfde avond mocht ze al terug naar huis, maar het
hele team was er toch van geschrokken. Maar de stunt van An leverde haar
team wel een prijs op; jammer genoeg wel de pechprijs.
De Jessateams waren een mooie mix van medewerkers
met een verschillende campusachtergrond en vertegen-
woordiging uit diverse diensten.
• Team 1: De eendagsvliegjes (chirurgisch dagzie-
kenhuis campus VJ)
Elke Vaesen, Romina Venicx, Nathalie Colson,
Sheila Breugelmans, Isabelle Bollen
• Team 2: The Jessa Five (gemengd team)
Anita Jans, Evi Bleus, Katrien Vangrunderbeeck,
Christa Meekers, Ilse Schalenbourg
• Team 3: Operatiekwartier campus VJ
Sylvie Vandermeeren, Natascha Wouters, Koen
Thijssen, Hervé Boedri, An Agten
Pechprijs voor de Okasies
24
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
In samenwerking met ons ziekenhuis startte de
stad Hasselt in 2008 in haar Marokkaanse part-
nersteden Missour en Outat-Oulad-El-Haj een
project rond gezondheidszorgen op. Dit resul-
teerde intussen in een opleidingsproject voor
lokale ambulanciers en een diabetesproject. Dit
jaar stond in het teken van een samenwerking
voor het terugdringen van moedersterfte.
Duurzame werkingMissour en Outat-Oulad-El Haj zijn twee
afgelegen Marokkaanse steden in de Mid-
den-Atlas. “Voor de derde keer op rij waren
spoedverpleegkundige Kris Devillé (campus
VJ) en brandweercollega Jurgen bij ons team
om de plaatselijke chauffeurs de basisbegin-
selen bij te brengen van reanimatie, spalken,
trauma. Ook dit jaar hadden ze in hun beste
Frans en met stukjes Arabisch Marokkaans
een vervolgcursus in elkaar gestoken,” vertelt
Annick. “Een deel van de cursus werd dit keer
gegeven door twee plaatselijke Marokkaanse
medewerkers. Zij kregen in mei de gelegen-
heid om in ons ziekenhuis een weekje op onze
dienst spoedgevallen mee te werken. Samen
met Kris en Jurgen werkte één van hen (kine-
sist van opleiding) de cursus verder uit. De
bedoeling is dat deze mensen hun kennis nu
blijvend verder overbrengen op anderen. Nu
maar hopen dat de aangeleerde kennis niet
verloren gaat.”
Nieuwe projectenIn mei bracht een delegatie vanuit Missour en
Outat-Oulad El Haj een uitgebreid bezoek aan
Hasselt en ook aan ons ziekenhuis. Eén van
hen was dr. Zamzami, een provinciaal verant-
woordelijke van het Ministerie van Volksge-
zondheid. Op basis van de noden, doelstellin-
gen en prioriteiten die deze delegatie aangaf,
volgde een ontmoeting met dr. Edouard Benit,
dr. Hanny Brussaard, dr. Koen Stas, dr. Françoise
Jadoul, dr. Frank Weekers en dr. Yves Breysem.
“Volgens dr. Zamzami is er grote nood aan
kennisuitwisseling over diverse medische
specialismen met in het bijzonder hartziekten,
diabetes en nierziekten. Zo wil men bijvoor-
beeld in de plaatselijke ziekenhuizen een nier-
dialysecentrum opstarten. De apparatuur zou
voorhanden zijn maar de specialisten, zowel
medisch als verpleegkundig, ontbreken. Tij-
dens het bezoek van de delegatie aan ons zie-
kenhuis is samen met onze artsen afgetoetst
wat mogelijk was en werd het project moeder
en kind naar voor geschoven.”
Terugdringen moedersterfteNa een uitgebreid overleg met dr. Zamzami
en na de enthousiaste ontmoeting met dr.
Françoise Jadoul, werd afgesproken om een
Jessamedewerkers bouwen
ontwikkelingsproject in Marokko verder uit
ier medewerkers van ons ziekenhuis trokken op 19 september 2011 samen met een delegatie van de Stad Hasselt naar Marokko. Hun mis-sie: een reeds eerder opgestart ont-wikkelingsproject verder uitbouwen en de fundamenten leggen voor een nieuw project. Het werd ook dit keer een bijzondere ervaring vol emoties. Annick Germeys vertelt.
V
25
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
project op te zetten rond zwangerschap en
bevallingen. Eén van onze vroedvrouwen,
Ann Van Den Bossche, en verpleegkundige
Laila Redouane gingen enthousiast mee om
ter plaatse een inventaris op te maken van de
noden, als voorbereiding op een toekomstige
reis van dr. Françoise Jadoul. “Zo hadden we
een ontmoeting met de Provinciaal gedele-
geerde van het Ministerie van Volksgezond-
heid, dr. El Hassani, en samen met Laila en
Ann bezocht ik de materniteit van de beide
plaatselijke ziekenhuizen en de ‘maison d’ ac-
couchements’,” aldus Annick.
Thuisbevallen of niet ?In Marokko heeft men op afgelegen plaatsen
een gezondheidscentrum. Dit is een soort
wachtpost waar een huisarts en enkele ver-
pleegkundigen medische zorgen geven aan
de lokale bevolking. Sinds enkele jaren zijn
aan deze centra ook bevallingshuizen toege-
voegd. Toekomstige moeders die ver van een
ziekenhuis wonen, kunnen hier terecht om te
bevallen. Toch zijn er vrouwen die noodge-
dwongen thuis bevallen.
Laila Redouane is één van onze verpleegkundigen met Marok-
kaanse roots waardoor deze missie voor haar toch een extra be-
tekenis heeft. “Ook dit jaar voelde ik mij meteen thuis,” vertelt
Laila. “Zo’n missie is niet te onderschatten, maar de gastvrijheid
en vriendelijkheid van de plaatselijke bevolking geven je extra
energie. We hebben dit keer nog niet de handen uit de mouwen gestoken, maar zijn goed voor-
bereid voor een volgende missie. Ik heb nu de kans gehad om met lokale vroedvrouwen (niet
geschoolde vrouwen die thuisbevallingen doen) te spreken en heb heel wat informatie kunnen
doorspelen aan Ann. Zonder mijn kennis van het Arabisch Marokkaans was dat niet mogelijk. Ik
ben blij dat ik in die zin een meerwaarde kan betekenen voor dit project. Dat ik iets kan doen
voor deze Marokkaanse mensen geeft me een goed gevoel.”
Ann Van Den Bossche is vroedvrouw op de kraamafdeling van
campus VJ. “Toen dr. Françoise Jadoul me aansprak om in dit project
te stappen, twijfelde ik geen seconde. Vlak na mijn studententijd
deed ik aan ontwikkelingssamenwerking als verpleegkundige in
een weeshuis in Calcutta. Een ontzettend mooie ervaring! Mijn taak
nu was vooral informatie verzamelen en de fundamenten leggen
voor een project rond het terugdringen van moedersterfte. Een unieke kans om met Marok-
kaanse vroedvrouwen te communiceren die vaak in heel andere werkomstandigheden leven.
In een bevallingshuis ontmoette ik een pas afgestudeerde vroedvrouw die gedetacheerd was
naar een zeer afgelegen plaats waar ze heel alleen moest instaan voor de bevallingen met als
enige back-up een huisarts in de buurt en een ziekenhuis op 2 uur rijden. De moeders komen
er bevallen (hopelijk zonder complicaties) en gaan dezelfde of de volgende dag naar huis. Voor
ons onwezenlijk, daar de harde realiteit.”
“Samen met de door ons mee getrainde collega Banjai uit Marokko
waren we ook dit jaar weer klaar voor de vervolgcursus en vooral
benieuwd naar de overgebleven kennis van de vorige cursus,” ver-
telt spoedverpleegkundige Kris Devillé. “En ja hoor, er was heel
wat kennis blijven hangen. Onze Marokkaanse collega stapte ook nu
weer ten volle mee in ons verhaal en nam onze lessen –onder onze
supervisie- deels over. Jammer genoeg gaat Banjai wel verhuizen. Hopelijk vindt hij een plaatselijke
opvolger zodat het project toch nog een duurzame voortzetting kent.”
“Voor het vierde jaar op rij werd ik in Missour en Outat met open
armen onthaald,” vertelt Annick Germeys. “Deze mensen hebben
niet veel en toch willen ze dat nog met je delen. De afgelopen vier
jaar is er al veel veranderd. Intussen kunnen we betere contacten
leggen, bestaat er internet, is het ziekenhuis geëvolueerd en vinden
we de juiste contactpersonen om mee te werken. Het opzetten van
een programma verloopt keer op keer moeizaam, maar het resultaat
is telkens de moeite waard. De geneeskunde in de grote steden in Marokko is vergelijkbaar met
onze geneeskunde. Maar de plaatselijke bevolking en de mensen die in de bergen wonen, heb-
ben niet altijd de kans hiervan gebruik te maken. Er is nog veel armoede en corruptie. Men wil
de moedersterfte in Marokko tegen 2015 terugdringen tot onze normen. De door het ministerie
opgezette programma’s zien er goed uit maar ter plaatse zien we toch andere dingen. Reden
genoeg om een project rond zwangerschap en bevallingen op te zetten!”
" Ik voelde mij opnieuw meteen thuis.”
“ Unieke kans om met Marokkaanse vroedvrouwen te communiceren.”
“ Grote inzet bij plaatselijke ambulanciers.”
“ Gedurende afgelopen 4 jaar veel veranderd.”
26
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
aar jaarlijkse gewoonte organiseren heel wat diensten in deze periode van het jaar een teamactiviteit. Het ziekenhuis stimuleert dergelijke initiatieven door voor alle medewerkers die aan een dienstactiviteit deelnemen een financiële tegemoetkoming van 10 euro te voorzien en een halve dag dienstvrijstelling. Verschillende diensten stuurden een fotootje en kort verslag van hun activiteit naar Jess (e-mail: [email protected]). Ook in de vol-gende nummers maken we graag wat ruimte voor dienstactiviteiten vrij. Insturen dus!!
Teamactiviteiten in woord en beeld
Op zondag18 september maakte de afdeling cardiologie B2 van campus Virga Jes-
se zich op voor een dagje Bokrijk voor medewerkers, partners en kinderen. Op het
programma stonden ‘kroegen en spelen’. Na aankomst aan de infokiosk vertrokken
een twintigtal deelnemers met een Waalse gids die een aardig mondje Vlaams
sprak. Echt Belgisch. Voorzien van de nodige info over het openluchtmuseum, ging
het langs oude ambachten, acteurs en huifkarren met Vlaamse boerenpaarden
richting eerste volksspel; een oud kegelspel, de voorloper van bowling. De gegooi-
de bal bleef moeilijk op een rechte lijn zodat het een ware uitdaging was om toch
een aantal kegels omver te krijgen. Het tweede spel bestond uit een zware stenen
bol die door middel van een houten schep doorheen een kleine boog moest. De
groep was opgedeeld in twee teams om de teamspirit te verhogen. Later volgden
uitdagingen zoals een roos treffen door een grote houten vogel te laten zweven
in de lucht, kegelwerpen en een partijtje nagelkloppen. Dit alles onder het genot
van een Limburgs streekbiertje met een aardig hoog gehalte alcohol. Op de weg
passeerde intussen een groep Japanners met filmploeg, een champetter, een pas-
toor en een bierbrouwer. De dag werd beëindigd met een etentje in een Grieks
restaurant. Buiten het restaurant in Genk werden supporters van Standard ijlings
afgevoerd in bussen door loeiende sirenes want Genk had gewonnen met 3-0.
Voor Beetwee alleszins een geslaagde dag!
Beetwee doet het weer
Diensten verhuizen of worden samengevoegd,
collega’s veranderen van jobinhoud of verhuizen
naar een andere campus... Ook voor de mede-
werkers van de dienst Personeel & Organisatie
zijn er het voorbije jaar verschillende wijzigingen
gebeurd. Buiten een vaste permanentie op cam-
pus SA zijn alle P&O-medewerkers sinds begin
september gecentraliseerd in huis 10, campus VJ.
Tijd dus om elkaar nog wat beter te leren kennen.
Op 9 september organiseerden de collega’s van
de dient P&O een leuk en interactief teamspel
“Ken uw P&Oppenheimers”, waarin Work en Life
evenwichtig aan bod kwamen. Daarna trokken
ze met z’n allen naar het blote voetenpad in Zu-
tendaal, ploeterden door de modder, beklommen
een hoge uitkijktoren, trotseerden zon, wind, wa-
ter en regen… Dit was zeker verkwikkend en een
aanrader voor andere teams!
P&O'ers trotseren de modder!
N
27
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
De lopende waak campus SA koos zondag 4 september om in
familieverband een wandeling te maken in de fruitstreek. Een
voorstel van Lutje, wiens partner Danny opgegroeid en nog al-
tijd zeer verknocht is aan deze streek. Als auteur van enkele
wandelbrochures speelde hij gids voor het hele gezelschap.
Ook collega José, sinds één jaar op brugpensioen, was van de
partij. Verzamelpunt was de kapel van Helshoven. Daar wacht-
te het gezelschap een verrassing van collega Christel en Noël,
die hen op de parkingweide een heuse receptie aanboden met
bubbels en heerlijke zelfbereide hapjes. Dankbaar voor deze fij-
ne verrassing was de toon meteen gezet voor een aangename
zondagnamiddag! Rond 16u begon dan de ‘ kluizenaarswande-
ling’ van ongeveer 5 km over een Romeinse heirbaan, richting
Voort. Onderweg werd af en toe even halt gehouden en gaf
Danny uitleg over historiek, volkslegendes, flora en fauna. De
jongste deelnemertjes, Ferre en Senne, en Siebe en Waube,
zoontjes van Annemie en Sonja, stapten flink mee. Zij waren
niet weinig verbaasd dat zoveel lekkers hier zomaar aan de bo-
men groeit. Anderhalf uurtje later kwam de eindbestemming
in zicht: kasteelhoeve de Tornaco. Het heerlijke glaasje cham-
pagne, traktatie van Lut en Danny, ging er vlotjes in. Ondertus-
sen was er nog een rondleiding gepland in de gerestaureerde
hoeve, nu uitgebaat als ‘Bed and Breakfast’ en daarna mocht
het gezelschap aanschuiven voor een uitgebreide tafelbarbe-
cue, gevolgd door een dessertje. Rond 20u ging het tevreden
en ontspannen huiswaarts. Als aandenken kreeg de hele groep
van Danny nog een wandelbrochure van deze streek mee.
Bedankt Danny namens de hele groep! Bedankt Lutje, voor het
organiseren van deze eerste en zeer geslaagde teambuilding-
activiteit .
Vrijdagavond 30 september, een ongewoon warme herfstavond, trok het team van het dag-
hospitaal oncologie (campus VJ) op culinaire verkenning door Hasselt. Aan de hand van een
GPS en enkele doodsimpele opdrachten, zochten ze de locatie van de verschillende eetge-
legenheden. Het werd dus letterlijk een ‘walking diner’. Vanzelfsprekend werd er even van
het parcours afgeweken voor een aperitiefje. De gezellige babbel onderweg en aan tafel
kwam vanzelf. Na afloop hadden de collega’s van het daghospitaal oncologie 5,6 km gewan-
deld. Over hoeveel ze gegeten en gedronken hebben, zijn geen cijfers beschikbaar.
Daghospitaal oncologie eet ... wandelend
Lopende waken campus SA wandelen in
fruitstreekP&O'ers trotseren de modder!
28
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Als sportactiviteit organiseerden de fietsers van campus VJ in de
kermisweek, op woensdag 21 september, naar jaarlijkse gewoonte
een fietstocht van 75 à 80 kilometer voor ervaren fietsers. Een 8-tal
ervaren rotten zetten er flink het tempo in. Net voor vertrek was er
gelukkig nog even tijd voor een fotootje.
Ervaren Jessafietsers op pad
Teamactiviteiten in woord en beeld
E5 (Hematologie) smult van barbecue
Op vrijdag 9 september verzamelden de collega’s
van dienst E5, hematologie campus VJ voor een
barbecue. Iedereen zorgde voor wat lekkers en zo
werd het een culinair gebeuren waar niemand ook
maar iets tekort kwam. De één zorgde voor een
lekker aperitiefje, anderen zorgden voor vlees,
groentjes, sausjes, een natje en dan waren er col-
lega's die voor een lekker dessertje hadden ge-
zorgd. Zo werd het een aangename avond waar
heel wat afgelachen is.
Dienst A2 hart-long-en vaatchirurgie van cam-
pus VJ leefde zich creatief uit in een workshop
kralen rijgen. De twee uur durende workshop
vloog om, het enthousiasme was groot. Zo kon-
den onze vrouwelijke collega’s van A2 zelfs hun
mannelijke collega overhalen om een halssnoer
te maken voor zijn vriendin, wat nog zeer goed
lukte ook. Na de leuke sessie en het bewon-
deren van elkaars mooie creaties, was het tijd
voor een smeuïge kaasfondu. De 10 euro van de
werkgever kwam goed van pas en de inzet van
de verpleegkundigen die de late en de nacht de-
den, is zeer gewaardeerd!
Creatieve collega's op dienst A2
29
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Jessamedewerkers fietsen Euregiotour voor meer orgaandonoren mee
Jessa Ziekenhuis focust op
carpoolen tijdens Car Free Day
Cel Ontwikkeling & Opleiding gaat ‘on tour’
Op vrijdag 16 september ontving het Jessa Ziekenhuis voor de vierde keer de Euregionale fietstocht voor meer orgaandonoren.
Deze tour bracht een peloton van meer dan 120 deelnemers van Maastricht naar St. Truiden, Hasselt en Genk. Een dag later, zater-
dag 17 september, voerde de route de fietsers via Sittard, Heerlen naar het Klinikum in Aken en weer terug naar Valkenburg. Voor
het eerst maakten dit jaar, naast getransplanteerden en vertegenwoordigers van sponsors en van de andere ziekenhuizen, ook
medewerkers van het Sittardse Orbis Medisch Centrum en van het academisch ziekenhuis Luik deel uit van het peloton. Ook vanuit
ons ziekenhuis fietste een delegatie mee. Op vrijdag waren dat dr. Johan Vanwalleghem, Yvan Bollen, Kris Claes, Erik Vos, Jos Dams
en Dimitri Vermierdt. Philip Brauns en Jan Henkaers fietsten zowel vrijdag als zaterdag met de euregiotour mee. De organisatie van
de tocht is in handen van de St. Promotie Orgaandonatie. Deze stichting wil het algemene publiek meer kennis bijbrengen over het
belang van transplantatie, orgaandonatie en dus: donorregistratie.
Donderdag 22 september 2011 stond dit jaar in het
teken van de Car Free Day. De Car Free Day is een
initiatief van taxistop en de Fietsersbond, dat ka-
dert binnen de Week van de Mobiliteit, met steun
van de Vlaamse Overheid. Bedoeling is dat je de
auto thuislaat en geniet van de voordelen. Ze deden
het van Columbia tot Canada… Nu was het aan ons!
Alle medewerkers die met fiets, openbaar vervoer
of via carpool naar het werk kwamen (en komen)
verdienen uiteraard een dikke pluim. Ons zieken-
huis verkoos om dit jaar door een kleine prikactie
de carpoolers te belonen. Medewerkers die toch als
auto-solist op één van onze campussen arriveerden,
kregen een kaartje met de herinnering die dag de
wagen zoveel mogelijk te laten staan en tips om op
zoek te gaan naar een carpoolpartner. Carpoolteams
van 2 tot 4 personen kregen een beloning in de
vorm van een Jessa parkeerschijf, Jessa blocnote en
Jessa pen. Hoe meer medewerkers in de wagen, hoe
meer geschenken men kreeg. De dienst mobiliteit
beloonde de bestaande carpoolteams sowieso met
een parkeerschijf en ook de be-
drijfswagens zijn tegenwoordig
uitgerust met dit gadget.
Wil je een carpoolteam starten
maar weet je niet hoe? Op Jessanet
vind je de inschrijvingsformulieren
(ondersteunende diensten > mobi-
liteit > carpoolen). Bezorg deze aan
de dienst mobiliteit en zij contacte-
ren jou voor de verdere opvolging.
De Cel 0ntwikkeling en Opleiding (O & O) heeft de
afgelopen maanden niet stilgezeten! Zo lanceerde
O & O onlangs de Jessa-opleidingsbrochure. Deze
brochure bundelt het interne vormingsaanbod voor
de periode september 2011 tot en met januari 2012.
Verder kan je in de brochure heel wat praktische
informatie vinden over ontwikkeling & opleiding.
Om het nieuwe initiatief en de dienstverlening
van O & O nog wat meer bekendheid te geven,
ging het team vervolgens drie dagen ‘on tour’
waarbij het zijn tenten iedere dag op een andere
campus opsloeg. De bedoeling van deze tour
was medewerkers informeren over de inhoud
van de nieuwe opleidingsbrochure en de ontwik-
kelingsmogelijkheden binnen ons ziekenhuis, en
hen daarnaast wegwijs maken in de manieren
van inschrijven voor vormingsinitiatieven. Ook
allerhande andere vragen over ontwikkeling en
opleiding kwamen aan bod.
Neem zeker zelf ook eens een kijkje in het
grote aanbod van vormingsinitiatieven dat ons
ziekenhuis aanbiedt. Dit kan via de snellink
‘vormingsagenda’ op Jessanet (rechtsonder)
of via de opleidingsbrochure. Je vindt deze op
je dienst of op Jessanet > personeel > ont-
wikkeling en opleiding. Een gedrukte oplei-
dingsbrochure kan je aanvragen bij Miranda
Willems, [email protected]
Jess! van a tot z
Ken/zoek je een collega die af en toe kan samenrijden met jou?
Contacteer dienst mobiliteit en vul het inschrijvingsformulier in.
Check bij dienst mobiliteit welke partners er zijn op het carpoolprikbord
Contacteer elkaar, spreek af en probeer het uit Profi ciat, je kan een team vormen. Bevestig het bij dienst mobiliteit Vul maandelijks de gecarpoolde dagen aan in het logboek
Je doet voordeel bij je volgende belastingaangifte en je spaart beurtelings
brandstof uit in je wagen. Plus, je vertoeft in het leuke gezelschap van een
Jessa-collega!
Car Free Day22 september 2011
A6-met 4 in auto R/V.indd 2
7/09/11 16:10
30
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
ijn aardappelen echte dikmakers? Waarin verschillen ze van rijst of deegwaren? En zitten de meeste voedingsstoffen net in de schil? Diëtiste Rita Vanden Poel laat haar licht over deze en andere vragen over aardappelen schijnen en geeft er meteen nog een lekker receptje bij.
Z
Culinair
Benodigdheden: (voor 4 personen)
• 4 grote bloemige aardappelen
• 300 gr. gekookte ham in blokjes gesneden
• 250 gr. champignons
• 2 uien
• 100 gr. mozzarella in blokjes gesneden
• 1 eetlepel olijfolie
• 2 eetlepels lightroom
• thijm, peper en zout.
Bereidingswijze:
Spoel de aardappelen goed en verwijder alle onzuiverheden, maar schil ze niet. Doorprik
de schil hier en daar en laat de aardappelen garen in de microgolfoven.
Pel intussen de uien en snipper ze fijn. Wrijf de champignons schoon en snijd ze in fijne
schijfjes. Laat in een pan de ui, de champignons en de hamblokjes fruiten en wat kleuren
in de olijfolie. Kruid met thijm, peper en zout.
Snijd van de aardappelen een dekseltje en hol ze uit met behulp van een aardappelboor-
tje. Meng de bolletjes aardappel met de gefruite groentenmengeling, de mozzarella en
de room. Breng zonodig verder op smaak. Vul de aardappelen ermee en laat gedurende 8
minuten gratineren in een voorverwarmde oven van 210º of onder de grill.
Dien onmiddellijk op. Voorzie op de borden een bedje krulsla met vinaigrette.
Aardappelen gevuld met ham en mozarella
Rita Vanden Poel woont in
Leopoldsburg en is mama
van twee kinderen. Ze
werkt intussen al 37 jaar in
ons ziekenhuis. Rita is dië-
tiste op campus Salvator.
Wereld artritisdag: Jessa zet reumatoïde artritis in de kijker
Op 12 oktober vond de wereld artritisdag
plaats. Ook in het Jessa Ziekenhuis ging die
dag ruime aandacht naar de ziekte reuma-
toïde artritis. Dit is een ziekte van het im-
muunsysteem waarbij het slijmvlies van de
gewrichten aangevallen wordt door ons eigen
afweersysteem. Dit kan leiden tot gewrichts-
beschadiging, in tegenstelling tot artrose, dat
een slijtageziekte is. Naar schatting lijden er
85.000 Belgen aan de ziekte. 75% ervan zijn
jonge vrouwen.
Het reumatologieteam van het Jessa Zieken-
huis zette op 12 oktober de problematiek
rond deze ziekte in de kijker in de inkomhal
op campus VJ. Van 10u tot 16u konden ge-
interesseerden er terecht aan de infostands
van de patiëntenverenigingen RA Liga en de
Vlaamse Reuma Liga. Daarnaast gaf reumato-
loog dr. Jan Lenaerts tijdens een lezing in de
aula van campus VJ voor een 80-tal geïnte-
resseerde toehoorders uitleg over de nieuwe
trends in de behandeling van reumatoïde ar-
tritis.
31
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
1 Zijn aardappelen dikmakers?
Neen, aardappelen zijn geen dikma-
kers. Een normale portie van ± 200
gr. (gekookt) brengt ongeveer 150 kcal aan.
Dezelfde portie gekookte deegwaren of rijst
(zonder saus) zo’n 260 kcal.
Opgelet!
• 1 portie frieten van 200 gr. bevat 5x meer
kcal.
• ook saus en boter, margarine of room door
de puree kunnen de calorieënteller snel
doen oplopen.
2 Welke essentiele voedingsstoffen
bevatten aardappelen?
Aardappelen bevatten op zich geen
vet. Een portie gekookte aardappelen (200
gr.) is een bron van kalium, vitamine B6 en
foliumzuur en is rijk aan voedingsvezels en
vitamine C.
Aardappelen dragen in mindere mate bij tot de
inname van eiwitten, magnesium en vitamine
B1. Ze bevatten kleine hoeveelheden zink en
ijzer maar de vitamine C zorgt voor een betere
opname van ijzer.
3 Bevat de schil meer voedingsstof-
fen?
Ja, in de schil zitten iets meer ijzer en
vezels. Wens je de schil mee op te eten, was
en schrob deze dan grondig schoon onder
koud stromend water.
4 Zijn aardappelen licht verteerbaar?
Aardappelen bestaan voor ± 18 % uit
zetmeel. Het zetmeel in rauwe aardap-
pelen is moeilijk verteerbaar. Dit kan aanlei-
ding geven tot flatulentie en darmklachten,
eventueel zelfs tot diarree. Eet dus geen rau-
we aardappelen. Tijdens het kookproces wordt
het zetmeel wel verteerbaar.
Opgelet! Afgekoelde aardappelen maken het
zetmeel opnieuw minder goed bereikbaar voor
de verteringsenzymen.
5 Moet je groen- of blauwgekleurde
delen van aardappelen wegsnijden?
Blootstellen aan licht verhoogt het
chlorofylgehalte waardoor de aardappel groen
kleurt. Deze groene kleur is ook een goede
indicatie voor de aanwezigheid van alkalo-
iden. Dit zijn natuurlijke gifstoffen die de
plant beschermen tegen vraat van bepaalde
schimmels, insecten en andere parasieten.
Door aardappelen te schillen en de ogen te
verwijderen wordt de hoeveelheid alkaloïden
verlaagd. Ze worden door geen enkele vorm
van verhitting vernietigd. De gevarendrempel
voor acute vergiftigingsverschijnselen door
alkaloïden, zoals hoofdpijn, braken en buikpijn
wordt pas bereikt als je 1,8 kg ongeschilde of
4 kg geschilde aardappelen per dag zou eten!
Blauwe plekken zijn niet schadelijk voor de
gezondheid. Ze ontstaan door een onvoorzich-
tige behandeling tijdens het rooien, vervoeren
of verwerken van de knollen. Ze beïnvloeden
de smaak niet maar geven de aardappelen een
minder fraai uiterlijk. Daarom snij je ze ook
best weg bij het schillen.
6 Hoeveel aardappelen eet je best?
De aanbeveling varieert van 3 tot 5
stuks ter grootte van een ei (210-350
gr.) Bij zware arbeid of sporten heb je meer
energie nodig. De voorkeur gaat uit naar ge-
kookte aardappelen.
7 Dragen aardappelen bij tot een geva-
rieerde voeding?
Absoluut. Aardappelen kunnen immers
op tal van manieren worden bereid: met of
zonder schil, in een aardappelsalade, als pu-
ree, in een stamppot met groenten, gepoft in
de oven om op te vullen, ...
8 Waarin verschillen aardappelen van
rijst en deegwaren?
Vergeleken met een zelfde portie ge-
kookte aardappelen leveren gekookte deeg-
waren en rijst ongeveer 75 % meer calorieën,
beduidend minder kalium en geen vitamine C!
Gekookte aardappelen bevatten ongeveer
evenveel vezels als volkoren deegwaren en
groenten, en dubbel zoveel als bruine rijst.
9 Hoe bewaar je aardappelen?
Je bewaart ze best in een geperforeer-
de papieren zak of een open mand in
een goed verluchte, droge en donkere plaats,
tussen 2 en 10ºC.
Verwijder vochtige aardappelen en bewaar ze
nooit in de koelkast of in een plastic zak.
Hoe bereid je aardappelen?
• Onder invloed van warmte
en door uitloging in water
gaat tijdens de bereiding
een hoeveelheid vitamine C verloren.
Koken of stomen in een hogedrukpan of mi-
crogolfoven of koken in de schil beperkt het
verlies aan vitamine C.
• Nieuwe aardappelen bevatten gemiddeld
meer vitamine C.
• Verstandig frituren doe je als volgt :
• niet boven 175ºC
• niet te bruin bakken
• frituurvet tijdig vervangen
(na 7 à 8 beurten)
• beperken tot 1x per week
De aardappel in 10 vragen
Conclusie:Aardappelen zijn een vaste waarde in onze keuken. Ze vormen
samen met graanproducten onze basisvoeding. Ze bevatten
veel essentiële voedingsstoffen voor (jawel!) weinig calorieën.
Aardappelen zijn vrij goedkoop en eenvoudig te bereiden.
10
32
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
André Vanhamel liep in 1973 stage in het operatiekwartier van campus VJ. De toenmalige
hoofdverpleegkundige René Cupers en dr. Roelandts waren destijds hard op zoek naar 2
gemotiveerde verpleegkundigen om een nieuwe discipline binnen het OK in het leven te
roepen, de anesthesieverpleegkundigen. André maakte als student een erg goede beurt en
even later gingen hij en Fred Briers aan de slag als de eerste anesthesieverpleegkundigen
van het ziekenhuis. André werkte gedurende zijn hele loopbaan in het operatiekwartier.
Op 1 november 1970 begon Lut Driesmans haar carrière als verzorgende in het toenma-
lige “COO” Virga Jesseziekenhuis. Ze startte er op de afdeling intensieve zorgen, werkte
enkele jaren op plastische heelkunde en kreeg toen een job aangeboden als administratief
medewerkster op de dienst radiologie. De dienst groeide alsmaar, de digitalisering deed
zijn intrede en Lut kreeg de vraag om de patiëntenstroom op echografie te regelen. Dit
deed ze met veel toewijding gedurende de rest van haar loopbaan.
Ria Scheepers begon als kinderverzorgster in de provinciale kraaminrichting op 1 sep-
tember 1970, amper 19 jaar oud. In 1986 verhuisde ze met de kraaminrichting naar het
Virga Jesseziekenhuis, waar ze in de melkkeuken terechtkwam. Van daar ging het naar de
“grootkeuken” van het ziekenhuis. Als keukenassistente zorgde Ria voor allerlei extra’s
voor dieetpatiënten maar het grote werk was de bandcontrole, waar ze heel precies in was.
In april 2009 kwam er
opnieuw een grote
verandering in haar
werksituatie. De res-
terende jaren van
haar loopbaan ging
Ria de maaltijdkeuzes
van de patiënten op-
vragen aan het bed.
De loopbaan van
Irene Claes startte op
16 augustus 1972 op
de afdeling heelkunde
van campus SU. Op
deze afdeling werkte
ze vele jaren, eerst
fulltime, later deel-
tijds. In 2001 maakte
Irene de overstap van
deze fysiek zware job
naar de ondersteu-
nende dienst centrale
sterilisatie. Toen in 2007 de chirurgische activiteit op campus St.-Ursula overgebracht
werd naar campus Salvator, werd ook de CSA van beide campussen samengevoegd en ver-
huisde Irene mee naar de Hasseltse campus.
Lea Lambrechts werkte het grootste deel van haar carrière op B6 van campus VJ, later
werd dit S1. Na jarenlange dienst op die afdelingen, koos Lea de laatste jaren van haar
loopbaan voor een job als zorgkundige binnen de zorgcluster Moeder en Kind in de centrale
melkkeuken.
Pensioenvieringen
Met verslagenheid melden we het overlijden
van Lieve Truyens, verpleegkundige dagzie-
kenhuis inwendige campus VJ. Lieve overleed
op zaterdag 8 oktober op 61-jarige leeftijd na
een slepende ziekte op de dienst palliatieve
zorgen.
"Vandaag verliezen we zoveel meer dan
een collega. Door de persoon die Lieve was,
verliezen we ook een stukje familie, een
vriendin. Het afscheid doet pijn bij alle me-
dewerkers van dagziekenhuis inwendige,
campus VJ."
We bieden de families van Ines en Lieve onze
oprechte deelneming aan en wensen hen
heel veel sterkte.
Met verslagenheid melden we het overlijden
van Ines Uten, verpleegkundige geriatrie
campus SU. Ines overleed op 12 september
2011. Ze was 25 jaar.
"Ines is veel te vroeg van ons weggerukt, zo
plots, zo abrupt met een auto-ongeluk. Ines
is als een stille verpleegkundige begonnen in
ons team maar bloeide al snel open tot een
positieve, dynamische, goedlachse collega.
Ze zat vol plannen en achter elke zin kwam
een lach. Niets was haar teveel zowel voor
de collega's als voor de patiënten. Ze heeft
bij ieder van ons een plaatsje in ons hart. Het
is aan ons om die positieve energie verder te
zetten en door te geven."
Team geriatrie en verpleegpermanentie cam-
pus SU
Overlijden
33
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
16-06-11 Mathias Veerle Houben spoedgevallen Virga Jesse20-06-11 Thomas Evi De Geyter kraamafdeling Salvator13-07-11 Alixe Eline Vandepitte apotheek Virga Jesse25-07-11 Lars Patricia Theunissen OP Virga Jesse25-07-11 Axl Els Boekaerts psychologe Salvator26-07-11 Ruud Stefanie Vanbrabant fysische geneeskunde & revalidatie Virga Jesse27-07-11 Jente Nadia Steensels gastro-enterologie Virga Jesse28-07-11 Matías Catherine Keupers en Pascal Sleypen geriatrie 3 Virga Jesse06-08-11 Nathan Lieve Lathouwers labo Virga Jesse08-08-11 Jaro An Achten geneeskunde 4 CD Salvator08-08-11 Katarina Barbara Balaes kraamafdeling Salvator09-08-11 Nell Katrien Asnong mobiele equipe Salvator10-08-11 Julie Martijn Droogmans apotheek Virga Jesse12-08-11 Arne An Habex geriatrie 3 Virga Jesse16-08-11 Nyah Dieter Gijbels spoedgevallen Virga Jesse17-08-11 Mathiz Ine Feyen P&O Virga Jesse21-08-11 Mare Ine Rogiers PAAZ / cardiale revalidatie Virga Jesse22-08-11 Jens Villavicencio Pérez Yuneicy geriatrie 2 Virga Jesse24-08-11 Mattis Carolyne Conte labo Virga Jesse24-08-11 Sam (dochter) Sabine Hardy radiologie Virga Jesse24-08-11 Quinten Sylvia Vanderhoydonck intensieve zorgen Virga Jesse26-08-11 Thomas Bert Van Hoecke kwaliteitscel Virga Jesse31-08-11 Isaac Caroline Van Buggenhout orthopedie Virga Jesse31-08-11 Marie Els Willems heelkunde 1 Salvator07-09-11 Noa Katleen Polders facturatie Virga Jesse13-09-11 Miene Ann Croes sociale dienst Salvator16-09-11 Emilie Evelyne Méan radiologie Virga Jesse16-09-11 Boudewijn Carla Ramakers radiologie Virga Jesse16-09-11 Noa Jessy Huygen schoonmaak Virga Jesse20-09-11 Renée Ann Pulinx geriatrie Salvator
Geboorten
Pensioen
Personeelsweetjes
26-03-11 El Ouakili Hanan en El Massoudi El Hassan schoonmaak Salvator20-05-11 Bart Cryns en Anneleen Maes hemodialyse Virga Jesse01-07-11 Tom Caerlens en Karin Vanrusselt cardiologie Virga Jesse29-07-11 Tamara De Rudder en Mario Claesen geneeskunde 1 Salvator30-07-11 Kevin Crabbé en Sylvia Gijbels obesitaskliniek Virga Jesse06-08-11 Vincenzo Pascale en Romina Mirisola PAAZ Virga Jesse11-08-11 Alex Vandebon en Christine Claes operatiekwartier Virga Jesse12-08-11 Jeffrey Noblesse en Nele Vanzonhoven hart-, long- en vaatchirurgie Virga Jesse20-08-11 Wouter Vandeberg en Anniek Op 't Eyndt kinder- en jeugdgeneeskunde Virga Jesse09-09-11 Ferhat Altun en Hacer Guller logistiek assistenten Salvator15-09-11 Jean Gabriels en Yolande Knaepen autodialyse Virga Jesse16-09-11 Roel Ulenaers en Isabel Custers labo Virga Jesse17-09-11 Mathias Goddeeris en Leen Coremans kinder- en jeugdgeneeskunde Virga Jesse17-09-11 Ruben Germis en Sanne Neven labo Virga Jesse23-09-11 Geert Vandeputte en Erika Decock voedingsdienst Virga Jesse
Huwelijken
01-09-11 Monique Appeltans personeelsrestaurant Virga Jesse26-09-11 Jeannine Ector sp-loco 2 St.-Ursula01-10-11 Pros Lemmens technische dienst Salvator19-10-11 Ria Claes heelkunde 3 Salvator
Negerzoentjes’ zetten borstkanker-maand in de kijker
Tijdens de maand oktober staat
wereldwijd de problematiek van
borstkanker in de kijker. Ook het
borstcentrum van ons ziekenhuis
liet die campagne naar jaarlijkse
gewoonte niet onopgemerkt
voorbijgaan en verzorgde samen
met het Inloophuis een stand in de
hal van campus VJ. Op dinsdag 18
oktober was er ook opnieuw een
‘negerzoenenverkoop’. Passanten
in de hal konden er voor 3 euro
een zakje melocakes kopen. De
opbrengst van de negerzoenen-
verkoop gaat naar de begeleiding
van onze borstkankerpatiënten.
34
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
Sinds 2006 is Wendy actief op de dienst Minimale
Verpleegkundige Gegevens (MVG) op campus Sal-
vator. Wie er regelmatig komt, heeft haar doeken
vast al opgemerkt. Het zijn schilderijen met fleu-
rige kleuren waar je spontaan vrolijk van wordt.
“Ik ga zelf ook niet graag grauw gekleed, al was
dat vroeger wel anders. Toen droeg ik vaak zwart.
Ik was ook stil en verlegen, maar nu probeer ik ge-
woon het beste uit het leven te halen.”
Niet perfectDe grote ommezwaai kwam er toen Wendy ziek
werd. “De confrontatie met de buitenwereld, na
talrijke operaties en bestralingen, viel me zwaar.
Mijn man stelde voor om iets creatiefs te doen.
Ik had vroeger al getekend en dus schreef ik me
in voor een schilderopleiding. Drie uur per avond,
één keer per week. Toen ik de klas binnenstapte,
keken ze niet naar hoe ik eruit zag of naar mijn
litteken, maar naar wie ik was en welke techniek
ik het leukste vond.”
Lekker kliederenWendy viel meteen voor acryl. “Ik heb er een
fijn gevoel bij, ik klieder graag. Het is een soort
plakkaatverf waarmee je fouten gemakkelijk
kan overschilderen. Het liefst maak ik abstrac-
te doeken. Voor mij was het heel belangrijk te
aanvaarden dat niemand perfect is. Vandaar
waarschijnlijk mijn voorkeur voor niet-perfecte
schilderijen.”
Veel meer dan schilderlesSchilderen betekende voor Wendy ook een extra
oefening in de revalidatie van haar rechterarm.
Hierin had ze een verminderd gevoel en kracht-
verlies doordat er een spier in haar hals was weg-
gehaald. Geleidelijk nam haar behendigheid weer
toe. Ook mentaal kreeg ze een enorme boost. “Ik
besefte dat ik eigenlijk niet mag klagen. Ik leef
nog! Ik heb een lieve man en een fantastisch
dochtertje. Door te schilderen leerde ik mezelf
opnieuw kennen. Nooit gedacht dat ik dit talent
in me had. De waardering doet enorm deugd.”
Zo moeder, zo dochterSchilderen is nu echt ‘me-time’ voor Wen-
dy. “Die drie uur per week ben ik weg van
de wereld, enkel mijn doek en ik. Het is de
ideale manier om te ontstressen en tijd voor me-
zelf in te bouwen. Door te schilderen heb ik ook
mijn ziekte kunnen verwerken en ben ik open
gebloeid. Zelfs mijn dochtertje, dat intussen 7
jaar is, schildert al een beetje. Volgens de teken-
juf heeft ze talent!”
“Mijn doek en ik”
endy Jeurissen werkte vijf jaar in het Jessa Ziekenhuis als ver-pleegkundige toen in 2005 schildklierkanker bij haar werd vastgesteld. Tijdens haar verwerkingsproces begon ze te schilderen en dat veranderde haar leven.
W
35
sept
embe
r | o
ktob
er ‘
11
“Mijn doek en ik”
Kwaliteitszorg zit in onze genenDatum Thema Tijdstip Plaats
DI 08/11 OpenIng KwalIteItshappenIngpatiëntveiligheid: leren, motiveren en verbeteren
18u30 - 21u15 Virga Jesse
DO 10/11 Verandering van spijs doet eten 12u00 – 17u00 Virga Jesse
DI 15/11 workshops care bundles, wondzorg en patiëntveiligheid 14u00 - 17u00 Salvator
DO 17/11 workshops care bundles, wondzorg en patiëntveiligheid 14u00 - 17u00 Virga Jesse
VR 18/11 lunchseminarie voor artsen: peri-operatieve tromboseprofylaxe
12u30 – 14u00 Virga Jesse
DI 22/11 Jessa & Veelbelovend: voorstelling projectresultaten medewerkers van a1, a2 en a3
14u30 – 16u30 Virga Jesse
DO 24/11 Ontwikkeling en opleiding als motor voor verandering 18u30 – 21u00 Radisson Hasselt
VR 25/11 lunchseminarie voor artsen: peri-operatieve tromboseprofylaxe
12u30 – 14u00 Salvator
Ma 28/11 workshops: Omgaan met patiënten met een niet-aangeboren hersenafwijking
12u30 – 16u00 St.-Ursula
DI 29/11 workshops care bundles, wondzorg en patiëntveiligheid 14u00 – 17u00 Virga Jesse
wO 30/11 lunchseminarie voor artsen: kwaliteit van het medisch dossier
12u30 – 14u00 Virga Jesse
DO 01/12 workshops care bundles, wondzorg en patiëntveiligheid 14u00 – 17u00 St.-Ursula
wO 07/12 lunchseminarie voor artsen: kwaliteit van het medisch dossier
12u30 – 14u00 Salvator
DO 08/12 Is spreken altijd zilver en zwijgen altijd goud? laat O.M.a. thuis
14u30 – 16u0018u00 – 19u30
Salvator
DI 13/12 patiëntveiligheid start in de wieg 12u30 – 17u00 Virga Jesse
DO 15/12 afsluItIng KwalIteItshappenIngKwaliteitszorg zit in onze genen
16u00 – 17u50 Salvator
Kwaliteitshappening 2011
Voor info en inschrijvingen: www.jessazh.be/kwaliteitshappening