Maastricht, 21 aug 2019 PERSBERICHT Sjiek en sjoen - zo word in Maastricht de Europese eenheid vooral gevierd. Het in Maastricht door staatsleiders ondertekende verdrag (1992) maakte de weg vrij voor Duitse Hereniging, verbind Europa op voorwaarde dat de sterke Duitse Mark op termijn vervangen moest worden door de EURO . Aan de eenwording van Europa ging een tijd van schuren vooraf .Al weer meer dan 30 jaar geleden maakte Solidarinosc doorslaggevende gaten het Ijzeren Gordijn met uiteindelijk de val van de Muur en het uiteenvallen van de Sovjetunie tot gevolg. Op 23 aug 1989, symbolisch vanwege het 50-jarig jubileum van het zogenaamde Molotov-Ribbentrop pact tussen Hitler en Stalin, vormden meer dan 2 miljoen mensen een ketting door de Baltische Staten met de roep om onafhankelijkheid. Feitelijkheden die zo blijkt week-in week-uit uit de cultuur-agenda nu niet meer tot de verbeelding spreken met uitzondering van de verhalen over de eerste ontsnappingen van vooral Oost-Duitsers naar ons in het Westen. We hebben allemaal zo onze eigen prioriTIJTen. Daadwerkelijk Working on Europa is meer dan het vieren van eigen succes en vormgeven aan de toekomst. Gezonde uitgangspunten zijn vooral geschiedkundig besef in combinatie met enige zelf-reflectie. Vreemd toch dat wij als tolerante samenleving een blinde vlek lijken te hebben voor de enorme strijdvaardigheid van onze EUropese buren. De basis voor huidige samenwerking? Bovendien blijven tegenwoordig de gordijnen dicht bij een groeiend aantal buren. Tijd voor tekens van solidariteit ! Stichting Argus Buurtplatform, buurtnetwerk uit het Statenkwartier viert op 23 aug a.s. om 16 uur het aantreden van de eerste vrijgekozen premier in voormalig Oost-Europa, de kroon op het werk van Solidarinosc, met de opening van een tentoonstelling van Wojtek Tracewski. De Pool Wojtek Tracewski 59), zie ook hieronder, schilderde tijdens deze opwindende tijden aan Kunstacademie in Warschau en gooide stenen naar de oproerpolitie. De tentoonstelling is te zien van 23 aug -5 okt vrij/zo 15-19 uur informatie: www.6211-kunstkwartier.nl

Wojtek Tracewski

Wojtek Tracewski (1962, Warsawa), who since 1983 formed the “wildest” duo of New Expression with Dowgiałło,, created, despite the difficult circumstances (army service), a series of magnificent paintings, some of which were shown at “What’s up?”. Some of the most magical pieces were created in a cold garrison garage with the financial support of Andrzej Bonarski, the friendly help of Dowgiałło, who provided the painting materials. The work of Tracewski, one of the most talented painter of that generation had its peak, to reach an end in the same year. Tracewski decided to abandon art and devote himself to Buddhism.

He sold all his paintings to Ryszard Woźniak at the price of painting supplies and devoted himself to teaching Buddhism. He left painting for 23 years to come back to it this year with a series of 11 paintings that are a continuation of his work from 1987. In some cases these he finishes unfinished pieces. The triptych “In caso di nebbia” is a part of this series. It should be dated 1987-2010, as much of it was created nearly a quarter of a century ago. Apart from the newest works, we are showing those finished in 1987 “Dedal” [“Dedalus”] and “Na końcu świata” [“At the End of the World”].

Wojtek’s story of abandoning painting and coming back to it after 23 years is one of the most incredible, beautiful and romantic stories I have ever heard.

Krzysztof Stanisławski

[Catalogue exhibition Turin 2010]