Jilid I T T T I Hari KhamisBil. 18 18hb Januari, 1979

PENYATA RASMI PARLIMENPARLIAMENTARY DEBATES

DEWAN NEGARASENATE

PARLIMEN KELIMAFifth Parliament

PENGGAL PERTAMAFirst Session

KANDUNGANNYA

PENGUMUMAN YANG DI-PERTUA:Perutusan daripada Dewan Rakyat [Ruangan 1641]

URUSAN MESYUARAT [Ruangan 1641]

USUL:

Waktu Mesyuarat dan Urusan yang dibebaskan daripada PeraturanMesyuarat [Ruangan 1642]

RANG UNDANG-UNDANG:Rang Undang-undang Darurat (Kuasa-kuasa Perlu)1979 [Ruangan 1643]

MALAYSIA

PARLIMEN KELIMA-DEWAN NEGARA

Penyata Rasmi Parlimen

PENGGAL YANG PERTAMA

AHLI-AHLI DEWAN NEGARA

Yang Berhormat Tuan Yang di-Pertua, TAN SRI DATUK HAJI OMAR YOKE-LIN ONG, P.M.N.,S.P.M.S., D.P.M.S. (Dilantik).

„ Menteri Tak Berpotfolio, DATO HAJI MOHAMED BIN NASIR, S.P.M.K.,J.M.N., J.P. (Kelantan).

„ Menteri Tak Berpotfolio, PENGIRAN OTHMAN BIN HAJI PENGIRAN RAUF

(Sabah).

„ Tuan (Timbalan) Yang di-Pertua , TAN SRI DATUK S. 0. K. UBAIDULLA,P.S.M., D.P.M.S., J.M.N. (Dilantik).

„ Setiausaha Parlimen Kementerian Sains, Teknologi dan Alam Sekitar,TUAN LAW HEING DING (Dilantik).

„ Jeneral TAN SRI HAJI ABDUL HAMID BIN BIDIN, P.S.M., S.P.M.K., D.I.M.P.,

J.M.N., P.M.P., P.P.T., P.J.K. (Dilantik).

„ TAN SRI DATUK HAJI ABDUL RAZAK BIN HAJI HUSAIN, P.S.M., D.S.W.,

J.S.M., S.M.P. (Dilantik).

„ TUAN ABDULLAH BIN SALLEH (Perlis).

„ TUAN V. V. ABOO, J.S.M., A.M.N., J.P. (Dilantik).

„ DATUK HAJI ABU BAKAR TITINGAN BIN DAMSANI, S.P.D.K., P.G.D.K.,A.D.K., A.M.N. (Dilantik).

„ DATUK HAJI AHMAD BIN ARSHAD, D.P.M.J., A.M.N., S.M.J. (Johor).

„ DATUK CHONG F0o KHIN, D.S.K.D., K.M.N., P.J.K., P.P.T., J.P.

(Negeri Sembilan).

„ DATUK CHOO CHING HWA, D.P.M.T., K.M.N., P.J.K., P.P.N., J.P. (Dilantik)r

„ TUAN CHUA CHING CHENG, P.J.K., J.P. (Melaka).

„ DATUK CHUA SONG LIM, S.P.M.J., S.S.I.J., J.M.N., P.I.S., J.P. (Johor).

„ PUAN DASIMAH DASIR, A.M.N., J.P., P.K.T. (Dilantik).

„ TUAN HAJI FADZIL BIN AHMAD (Kedah).

„ PUAN HAJJAH FATIMAH BINTI HAJI SALIM, A.M.N., P.I.S. (Dilantik).

„ TUAN T. S. GABRIEL (Dilantik).

„ DATUK SERI HAJI HUSSEIN BIN MOHD. NOORDIN, S.P.M.P., D.P.M.P., J.M.I.,P.J.K., J.P. (Dilantik).

„ TUAN IBRAHIM BIN ABDULLAH, A.M.N., A.M.P., P.J .K., J.P. (Perak).

DATO HAJI IBRAHIM BIN HAJI YAACOB, D.P.M.S ., J.S.M., P.J.K., J.P.(Dilantik).

1635 18 JANUARI 1979 1636

Yang Berhormat TUAN ISMAIL BIN HASHIM, A.M.N., P.B.M., (Melaka).

„ TUAN ISMAIL BIN SHEIKH IBRAHIM, P.P.N. (Perlis).

„ TUAN JOSEPH UNTING ANAK UMANG, P.B.S. (Sarawak).

„ TUAN KAM WOON WAH, J.P. (Dilantik).

„ TUAN KAMARUL ARIFFIN BIN MOHAMED YASSIN (Dilantik).

„ TUAN HAJI KHALID BIN HAM ABDULLAH, A.M.N., J.P., S.D.K., (Dilantik).

„ TAN SRI LEE BOON CHIM, P.S.M., S.M.S. (Dilantik).

„ TAN SRI DATUK LEE LOY SENG, P.S.M., D.P.M.P., J.P. (Perak).

„ TUAN M. MAHALINGAM (Dilantik).

„ DATIN HAJJAH MAHIMON BINTI HAJI HARUN, S.M.P., A.M.N., J.P. (Pahang).

„ TUAN HAM MAHMOUD alias MAHMOUD SALIM BIN HAJI MOHAMAD, S.M.T.,A.M.N., P.J.K. (Trengganu).

„ TUAN MICHAEL WONG KUAN LEE (Dilantik).

„ TUAN HAJI MOHD. AMIN BIN YAAKUB, P.M.K. (Kelantan).

„ TAN SRI HAJI MOHD GHAZALI BIN HAJI JAWI, P.M.N., S.P.C.M., P.N.B.S.,

S.P.D.K., (Dilantik).

DATUK MOHD. TAHIR BIN ABDUL MAJID, D.P.M.S., S.M.S. , K.M.N., P.J.K.

(Dilantik)

„ DATO HAJI MUSTAPHA BIN HAJI ABDUL JABAR, D.P.M.S., J.M.N., J.P.(Dilantik).

TUAN HAJI NORDIN BIN PESAH, A.M.N., J.P., P.J.K. (Negeri Sembilan).

TUAN OH SLEW AUN, J.P. (Pulau Pinang).

DATO HAJI OTHMAN BIN HAJI ABDULLAH, D.P.M.J., P.C.M. (Dilantik).

TOK PANGKU PANDAK HAMID BIN PUTEH JALI, P.J.K. (Dilantik).

DATUK V. PONNUSAMY PILLAI, D.P.M.P., K.M.N., P.M.P., P.J.K., J.P.

(Dilantik).

RAJA DATUK NONG CHIK BIN RAJA ISHAK, D.P.M.S., J.S.M., S.M.S., P.J.K.,(Selangor).

PUAN HAJJAH SALMAH BINTI SHEIKH HUSSAIN, A.M.N., P.K.T. (Dilantik).

TAN SRI DATUK DR. C. SINNADURAI, P.S.M., P.S.D., P.N.B.S., D.P.M.P.,

J.M.N., C.M.B., P.J.K., (Dilantik).

DATUK SYED HASSAN AIDID, D.P.M.N., J.M.N., P.J.K., J.P. (Palau Pinang).

TUAN TING MING HIA alias TING MING HOI (Sarawak).

PUAN HAJJAH TOM SAODAH BINTI HAJI OTHMAN, A.M.N., P.P.N. (Kedah).

DATUK DR WEE KHOON HOCK, D.P.M.K., A.K., Datuk Kaya Pati (Dilantik).

TUAN WONG KIE NAI (Dilantik).

TUAN YAP PENG alias YAP PIANO TAU (Selangor).

TAN SRI DATUK YEH PAO TZU, P.S.M., P.G.D.K., A.M.N. (Sabah).

PUAN ZAWIAH BINTI ABDULLAH, P.J.K., P.P.N. (Trengganu).

1637 18 JANUARI 1979

DEWAN NEGARA

PEGAWAI-PEGAWAI KANAN

Setiausaha Dewan Negara: Haji A. Hasmuni bin Haji Hussein.

Timbalan Setiausaha : Mohd. Salleh bin Abu Bakar.

Penolong Setiausaha : Ghazali bin Haji Abdul Hamid.

BAHAGIAN PENYATA RASMI PARLIMEN

Penyunting: Yahya Manap.

Penolong Penyunting: P.B. Menon.

Penolong Penyunting: Osman bin Sidik.

Pemberita• pemberita:

N. Ramaswamy.

Louis Yeoh Sim Ngoh.

Abdul Rahman bin Haji Abu Samah.

Suhor bin Husin.

Amran bin Ahmad.

Mohd. Saleh bin Mohd. Yusof.

Margaret Chye Kim Lian.

Puan Ng Chong Kin.

Puan Kong Yooi Thong

Juliah binti Awam.

Supiah binti Dewak.

Ismail bin Hassan.

Shamsiah binti Mohd. Yusof.

Kalsom binti Ghazali.

BENTARA MESYUARAT

1638

Mejar (B) Shariff bin Md. Saad.

1641 18 JANUARI 1979

MALAYSIA

DEWAN NEGARA

1642

Khamis, l8hb lanuari,1979

M. esyuara# dimulakan pada pukul 2.30 petang

DOA

(Tuan Yang di-Pertua mempengerusikanMesyuarat)

PENGUMUMAN TUAN YANGDI-PERTUA

PERUTUSAN DARIPADADEWAN RAKYAT

Tuan Yang di-Pertua : Ahli-ahli Yang Ber-hormat, saya telah menerima satu Perutusandaripada Dewan Rakyat yang memintaDewan Negara mempersetujukan RangUndang-undang yang telah diluluskan olehDewan tersebut.

Saya jemput Setiausaha membacakan Per-utusan itu sekarang.

(5etiausaha membacakan Perutusan)

"Bangunan ParlimenKuala Lumpur17hb Januari, 1979

Tuan Yang di-Pertua,

Dewan Rakyat telah meluluskan RangUndang-undang yang berikut dan memintaDewan Negara mempersetujukannya:

Rang Undang-undang Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1979.

Tandatangan:YANG DI-PERTUA DEWAN RAKYAT."

Menteri Undang-undang (Dato' Seri HajiHamzah bin Haji Abu Samah): Tuan Yangdi-Pertua, saya mohon mencadangkan supaya

Rang Undang-undang yang tersebut didalam Perutusan itu dibacakan kali yangkedua dan ketiga di mesyuarat hari ini:

Rang Undang-undang Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1979.

Tuan Yang di-Pertua: Baiklah.

USUL

WAKTU MESYUARAT DAN URUSANYANG DIBEBASKAN DARIPADA

PERATURAN MESYUARAT

Menteri Tak Berpotf olio (Dato' HajiMohamed bin Nasir): Tuan Yang di-Pertua,saya mohon mencadangkan:

Bahawa, walau apapun peruntukan-per-untukan Peraturan Mesyuarat 11, Dewanini tidak akan ditangguhkan hari ini hinggaselesai dipertimbangkan urusan yang ter-tera dalam Aturan Urusan Mesyuaratuntuk hari mi.

Setiausaha Parlimen Kementerian Sains,Teknologi dan Alam Sekitar (Tuan LawHieng Ding): Tuan Yang di-Pertua, sayamohon menyokong.

Usul dikemuka bagi diputuskan, dan di-setujukan.

Diputuskan,

Bahawa, walau apapun peruntukan-per-untukan Peraturan Mesyuarat 11, Dewanini tidak akan ditangguhkan hari ini hinggaselesai dipertimbangkan urusan yang ter-tera dalam Aturan Urusan Mesyuaratuntuk hari mi.

URUSAN MESYUARAT

1643 18 JANUARI 1979 1644

RANG UNDANG-UNDANG.

RANG UNDANG-UNDANG DARURAT(KUASA-KUASA PERLU) 1979

Bacaan Kali Yang Kedua dan Ketiga

2.38 ptg.

Dato' Seri Haji Hamzah bin Haji AbuSamah : Tuan Yang di-Pertua, sebagaimanakita semua maklum, semangat nasionalismamula bergerak atau bergolak di Asia dengantamatnya Peperangan Dunia Kedua dan Ta-nya kian memuncak dari setahun ke setahun.Tetapi berakhirnya peperangan itu membawabersamanya suatu penyakit yang mengancammereka yang cintakan kebebasan dan is men-jadi duri dalam daging terhadap demokrasi.Penyakit itu ialah fahaman komunismamilitant. Fahaman komunisma militantdalam bentuk keganasan mula mengancamnegara ini sejak dari tahun 1948. Denganadanya ancaman ini suatu kead;aan darurattelah diisytiharkan. Tidaklah dapat kita lupabetapa banyaknya nyawa terkorban danharta benda musnah dengan sia-sia akibatdari serangan-serangan ganas ini, iaitu yangmereka lakukan bukan sahaja terhadappasukan keselamatan tetapi juga terhadaporang awam. Tuan Yang di-Pertua, peng-aniayaan, pembunuhan serta pemusnahanharta-benda secara melulu yang menimpanegara ini masih belum luput daripadaingatan kita. Pasukan keselamatan telah ber-khidmat dengan cemerlang dalam melak-sanakan tugas-tugas mereka dan dengan itupertembungan dengan pengganas kominisdapat dicegah dari berleluas-luasan.

Pada 31hb Ogos, 1957 dengan berakhir-nya pemerintahan British, maka berlakulahseperti kata penyair John Milton, perubahandari order lama kepada order baru. Seme-nanjung Malaysia, ataupun pada masa itudikenali sebagai Persekutuan Tanah Melayu,menjadi sebuah negara merdeka. Pentad-biran negara terletak pada Kerajaa.n demo-krasi iaitu suatu kerajaan mengikut sebagai-mana kata Abraham Lincoln, "a democraticgovernment, a government of the people, bythe people, for the people." Jadi kalauiahbenar sumpah perjuangan pengganas-peng-ganas kominis sebagaimana yang diikrarkan-nya pada masa itu, iaitu ialah untuk meng-hapuskan yang dikatakan colonialist British,

maka dengan tercapainya kemerdekaanhapuslah asas matlamat perjuangan bersen-jata mereka. Sepatutnya masa itulah merekakembali ke pangkuan masyarakat denganjujur tanpa rasa dendam atau prasangka.Tetapi soalannya adakah ini yang merekalakukan? Apa yang mereka lakukan adalahsebaliknya. Mereka meneruskan kegiatan-kegiatan subversif dan militant dengan lebihintensif lagi dan seterusnya mencerca Kera-jaan yang dipilih oleh rakyat sebagaimanakata mereka boneka imperialis. Sungguhpunnegara kita telah merdeka keadaan daruratyang diisytiharkan dalam tahun 1948 ituterus-menerus berlaku. Sebagai negara yangmerdeka, rakyat ingin hidup dan telahmemilih cara hidup yang bebas, Daman danharmoni tanpa diganggu oleh mana-manapihak; tetapi jika kehidupan rakyat sedangterancam bolehkah kita katakan bahawarakyat hidup dalam suasana aman ataudalam keadaan darurat? Bolehkah kitamengatakan bahawa keadaan darurat telahberakhir padahal ancaman anasir-anasirsubversif dan anti-nasional terhadap keda-maian dan keselamatan terus berlakuumpama sebilah pedang sentiasa sedia me-nikam negara mi.

Tuan Yang di-Pertua, pengganas-peng-ganas kominis ini menggunakan dua Carauntuk melancarkan gerakan mereka. Satudengan Cara pencerobohan secara bersenjatadan kedua kegiatan-kegiatan subversif bawahtanah. Dengan yang demikian keredaan per-tempuran di hutan tidaklah menandakanberakhirnya ancaman mereka. Kegiatan-kegiatan subversif dan anti-nasional yangdijalankan di kawasan-kawasan luar bandardan bandar telah diperhebatkan lagi untukmenyemai rasa benci terhadap Kerajaan yangdipilih mengikut Perlembagaan itu. Kegiatan-kegiatan subversif bawah tanah pengganas-pengganas telah juga dijalankan serentak danmenjadi sebahagian penting kepada kegiatan-kegiatan militant mereka di dallam usahauntuk meluaskan dan mengukuhkan lagipengkalan-pengkalan mereka di negara mi.

Pada awal tahun sembilan belas enam-puluhan keganasan secara subversif bawahtanah telah berleluasan benar sehingga Kera-jaan mengalami beberapa kesukaran untukmengatasi keadaan itu. Tambahan pula padatahun 1964 sebagaimana kita masih ingatkeutuhan negara dan kehidupan rakyattelah sekali lagi terancam itu permulaan

1645 18 JANUARI 1979 1646

konf rantasi rejim Sukarno terhadap penu-buhan Malaysia . Keadaan darurat yangsentiasa dihadapi oleh negara telah menjadibertambah buruk dengan tercetusnya kon-f rantasi itu . Pengganas -pengganas kominisBerta anasir-anasir subversif dan anti-nasionaldi Malaysia sentiasa sedia untuk mengambilkesempatan dari keadaan buruk itu. Tetapialhamdulillah dengan berkat ketegasan dantindakan positif Kerajaan kita dan jugapasukan keselamatan kita maka Malaysiatelah terselamat daripada penderitaan yanglebih buruk daripada yang pernah dialami.

Tuan Yang di-Pertua , Mei, 1969 adalahtitik sejarah yang menentukan hidup mati-nya negara kita. Mulai dari ketika itu Malay-sia dan rakyatnya telah menghadapi danterpaksa menyelesaikan masalah-masalahdalam negeri yang sangat berat yang meng-akibatkan ancaman yang lebih serius ter-hadap ketenteraman dan keselamatan awamdan jika keadaan ini tidak diatasi dengansegera ianya boleh memusnahkan sama sekaliasas yang telah dibina untuk kemerdekaandan kedaulatan negara dan struktur masya-rakat kita. Sebagaimana kita masih ingat lagirusuhan kaum telah meletus pada 13hb Mei,1969. Kejadian seumpama ini belum pernahdialami dalan sejarah negara kita dan ber-lebih-lebih lagi merupakan suatu ancamanbesar terhadap keselamatan dan ekonominegara kita dan terhadap perpaduan rakyat-nya. Sesungguhnya kestabilan politik negaraini adalah bergantung kepada keselamatandan ekonomi negara dan perpaduan rakyat-nya. Kemungkinan anasir -anasir subversifdan anti-nasional menangguk di air keruhuntuk mencapai tujuan mereka hampir-hampir menjadi hakikat kenyataan pada kits.Tidak ada sesiapa saya rasa di antara kitapada masa itu yang boleh menafikan bahawakeadaan darurat telah menjadi begitu burukhingga hampir -hampir menimbulkan pem-berontakan . Kerajaan terpaksa mengambiltindakan serta-merta untuk menjamin supayakeselamatan dan perjalanan ekonomi negaratidak termusnah. Pada lShb Mei, 1969,Duli Yang Maha Mulia Seri Paduka BagindaYang di-Pertuan Agong telah mengisytihar-kan satu lagi darurat di bawah Perkara 150Perlembagaan dan serentak dengan itu dibawah Fasal (2) Perkara tersebut Bagindatelah mengisytiharkan Ordinan (Kuasa-kuasaPerlu) Darurat 1969 , satu Ordinan yang men-jadi pokok pertimbangan Privy Council yangtelah membuat keputusan yang mempunyai

implikasi yang sungguh besar kepada kita.Jadi, Ordinan ini memberi Duli Yang MahaMulia Seri Paduka kuasa luas untuk men-jamin keselamatan awam, pertahanan Malay-sia, penyenggaraan ketenteraman awam danbekalan serta perkhidmatan perlu untuk ke-hidupan masyarakat . Parlimen telah dibubar-kan sebelum pilihanraya yang bermula padalOhb Mei , 1969. Yang di-Pertuan Agongjuga menangguhkan pilihanraya bagi DewanRakyat dan bagi semua Dewan Negeri yangbelum selesai . Dengan itu Parlimen terbubarhingga is bersidang semula pada 20hbFebruari 1971. Awal tahun sembilan belastujuh puluhan ini pembunuhan, pencolekan,rompakan , penggunaan senjatapi dan ke-salahan-kesalahan jenayah yang serius telahmula membimbangkan kita.

Tatkala melakukan kegiatan -kegiatan ke-jamnya anasir-anasir jenayah itu melaksana-kannya dengan Cara yang lebih sofistikatedlagi; mereka merompak bank dan melakukanlain-lain jenayah nekad dan ini mengakibat-kan terkorbannya nyawa dan musnahnya ban-yak harta-benda rakyat. Keselamatan rakyatdan harts-bends mereka tergugat dan sebagai-mana saga percaya Ahli -ahli Yang Berhormatbersetuju sesebuah Kerajaan yang tidak meng-ambil atau cuai untuk mengambil apa-apa jualangkah perlu untuk menjamin keselamatandan melindungi harta-benda rakyat tentulahtidak boleh mendapat keyakinan dan keper-ca.yaan orang ramai. Di samping bertanggung-jawab atas nyawa dan keselamatan rakyat danharta -benda mereka , Kerajaan adalah jugabertanggungjawab untuk menjamin supayamereka yang datang melabur di negara iniboleh tinggal dan bekerja di sini tanpa perasa-an takut atau bimbang atas nyawa dan harta-benda mereka . Sebagaimana kita maklumpelaburan asing adalah perlu untuk menggiat-kan pertumbuhan ekonomi supaya taraf hiduprakyat kita dapat dipertinggikan lagi dan jugasekiranya Kerajaan tidak dapat mengambillangkah-langkah yang cukup berkesan untukmenjamin keselamatan dan perjalananekonomi negara maka sudah tentulah iniakan merugikan rakyat.

Tuan Yang di-Pertua, masih jelas dalamingatan kita peristiwa yang menyayat hati ia-itu peristiwa -peristiwa yang mendapat ber-bagai ulasan akhbar dalam dan luar negeri.Sesungguhnya kits berasa kesal bila kitaterpaksa mengingatkan semula tentang per-buatan yang sangat kejam itu. Serangan ke

1647 18 JANUARI 1979

atas Balai Polis Beranang dalam bulanDisember 1978 di mana seorang anggota polistelah dicederakan dengan parah dan 15 larassenjatapi dirampas adalah dilakukan olehpenyerang -penyerang yang dipercayai terdiridari anasir-anasir bawah tanah yang diarah-kan untuk menambah bekalan senjatapi danpeluru kepada pengganas -pengganas komunisitu. Pembunuhan kejam seorang anggota pollsdan kecederaan kepada seorang anggota pollslain di Seremban dalam bulan Februari 1978merupakan satu lagi kekejaman anasir-anasirbawah tanah yang bertujuan menimbulkanketakutan dalam hati rakyat dan menjadibukti nyata bahawa mereka terus -menerusberusaha untuk melemahkan semangatanggota-anggota pasukan keselamatan kita.Di tengah-tengah ibu kota Persekutuan diKuala Lumpur Ketua Polis Negara telahdengan kejamnya dibunuh dan di Ipoh pulaKetua Pegawai Polis Negeri Perak dan pe-mandunya telah ditembak mati dalam per-jalanan balik ke rumah dari pe jabat . Sungguh-pun pembunuhan kejam ini dijalankan olehanasir-anasir subversif bawah tanah, padahakikatnya is telah dilakukan bersamadengan rakan-rakan seperjuangan merekayang bersembunyi di kawasan -kawasan luarbandar.

Tuan Yang di-Pertua , PerisytiharanOrdinan (Kuasa-kuasa Perlu) Darurat 1969hendaklah dikaji dari sudut latar-belakang inidan berdasarkan kepada f aktor-faktor ter-sebut . Seksyen 2 Ordinan tersebut mengan-dungi peruntukan-peruntukan yang memberikuasa kepada Yang di-Pertuan Agong untukmembuat Peraturan -peraturan Perlu yangpada pendapatnya adalah perlu atau ber-menaf aat bagi menjamin keselamatan awam,pertahanan Malaysia, pengekalan ketentera-man awam dan perbekalan dan perkhidmatanyang perlu bagi kehidupan rakyat . Selepasperisytiharan Ordinan itu , berbagai-bagaiPeraturan yang mempunyai kuatkuasaundang -undang telah dibuat oleh Yang di-Pertuan Agong yang juga terlibat dari segiimplikasi oleh keputusan yang dibuat olehPrivy Council baru -baru mi. Di antaraPeraturan-peraturan ini ialah Peraturan-peraturan Perlu (Kes-kes Keselamatan) 1975.Peraturan-peraturan Perlu (Kes-kes Kesela-matan) 1975 dianggap perlu memandangkankepada ancaman besar yang ditimbulkan olehanasir-anasir subversif dan anti-national ter-hadap keselamatan dan ketenteraman negara.Kerajaan terpaksa juga menggiatkan gerakan

1648

terhadap pengganas-pengganas militant danjuga pengganas -pengganas bawah tanah yangtelah bertambah berani dalam kegiatan-kegiatan mereka, disebabkan oleh kejayaan-kejayaan rakan -rakan seperjuangan mereka dinegara-negara jiran. Traktor -traktor yangbernilai berjuta -juta ringgit sebagaimana kitamungkin ingat, telah dimusnahkan di lebuh-raya Timur -Barat ; balai-balai polis yangterpencil , pondok-pondok polis dan sekatanjalanraya yang diadakan oleh polis telahdiserang atau disabotaj . Markas BrigedTengah Pasukan Polis Hutan di JalanPekeliling di ibukota Persekutuan telahdiserang apabila empat butir born tangan di-lemparkan ke dalam kawasan markas itu,menyebabkan kecederaan kepada seramailima puluh satu orang pegawai dan mem-bunuh seorang yang lain. Pengkalan TenteraUdara di -Raja Malaysia dan Tugu Peringatanpun telah menjadi sasaran serangan meluluoleh pengganas -pengganas itu. Anggota-anggota pasukan keselamatan , terutama sekaliPasukan Polis Diraja Malaysia, telah menjadisasaran pembunuhan dan percubaan mem-bunuh oleh anasir -anasir subversif dan anti-nasional mi.

Ini adalah di antara sebab-sebab mengapaYang di-Pertuan Agong terpaksa mengadakandalam Peraturan-peraturan Perlu (Kes-kesKeselamatan) 1975 suatu acara khas yangboleh digunakan untuk membicarakan kes-kesdi bawah Peraturan-peraturan mi. Dalam pem-bicaraan-pembicaraan ini tidak ada lagipenyiasatan awal (preliminary enquiry) dihadapan seorang Majistret dan yang dituduhtidak juga dibicarakan oleh seorang hakimdengan dibantu oleh para juri di Semenan-jung Malaysia atau oleh seo:rang hakimdengan dibantu oleh pengapit hakim diSabah dan Sarawak , tetapi adalah dibicara-kan oleh seorang hakim sahaja . Ini olehkerana ada kemungkinannya jika sekiranyayang dituduh itu dibicarakan oleh seoranghakim dengan dibantu oleh para juri ataupengapit hakim, para juri atau pengapithakim itu mungkin mengalami perasaantakut diugut terutama sekali jika yang di-tuduh itu seorang anasir subversif ataupenjenayah kejam . Kebimbangan ini tidaklahtimbul sekiranya yang dituduh itu dibicarakanoleh hanya seorang hakim sahaja. Suka sayamaklumkan, Tuan Yang di-Pertua, sejakkebelakangan ini pembicaraan di hadapanpara juri telah diragukan oleh beberapa pihakkerana sering berlaku di mana-mana

1649 18 JANUARI 1979

keputusan-keputusan yang dibuat oleh parajuri tidak seimbang dengan bukti-bukti yangdikemukakan. Keadaan ini semakin merun-cing terutama sekali bila para juri ataupengapit hakim adalah terdedah kepadakemungkinan diugut atau sekurang-kurangnyaperasaan takutkan pengganas-pengganassubversif dan anasir-anasir jenayah keranaorang-orang salah itu adalah dari golongananasir-anasir tersebut. Kes-kes keselamatanjuga boleh dibicarakan dengan lebih cekapjika dijalankan di hadapan seorang hakimsahaja.

Peraturan•peraturan ini juga membuatperuntukan khas supaya seseorang saksipendakwa yang takut dirinya dikenali bolehmemberi keterangan mengikut suatu carstertentu sehingga dirinya tidak dapat dicam.Saya tahu peruntukan-peruntukan ini men-dapat tentangan hebat dari beberapa orangahli Majlis Peguam; tetapi peruntukan initerpaksa diadakan dalam undang-undang inidemi menjaga keselamatan saksi-saksi yangsanggup tampil ke hadapan untuk memberiketerangan dalam pembicaraan-pembicaraanyang dijalankan di bawah Peraturan-peraturantersebut. Walaupun Peraturan-peraturan itumengandungi Peraturan-peraturan khas bagimengelakkan seseorang saksi daripada di-kenali oleh seseorang dituduh dan jugamengandungi peruntukan-peruntukan bagimendapatkan keterangan dengan Cara ter-tentu, tetapi sukacita saya menyatakanbahawa di dalam perbicaraan kes-kes kese-lamatan di bawah Peraturan ini belumsekalipun peruntukan-peruntukan sedemikiandipakai di dalam mana-mana perbicaraan.Peruntukan-peruntukan sedemikian hanyaakan dipakai jika didapati benar-benar perlu.Bukankah semua ini menunjukkan bahawakita, pihak Kerajaan adalah jujur di dalamperkara mi.

Bagi pihak Kerajaan, sukacita saya menya-takan dalam Dewan ini bahawa selepasPeraturan-peraturan ini dikuatkuasakan danoleh kerana tindakan-tindakan yang cekapdan tegas oleh pasukan polis kita, bilangankesalahan-kesalahan series yang melibatkanpenggunaan senjatapi telah banyak ber-kurangan.

Jadi oleh kerana keadaan darurat telahberterusan semenjak 1969 maka semenjak ituYang di-Pertuan Agong telah membuatbeberapa Peraturan Perlu di bawah Ordinan(Kuasa-kuasa perlu) Darurat 1969, yang terus

1650

berkuatkuasa di bawah Fasal (3) Perkara 150Perlembagaan. Peraturan-peraturan Perlu(Kes-kes Keselamatan) 1975 adalah didapatiperlu untuk mempastikan ada Peraturan-peraturan yang mempunyai kuasa undang-undang untuk memperteguhkan usaha kitayang tidak putus-putus untuk mengekalkanketenteraman dan keselamatan awam dinegara mi.

Pada tahun 1972 oleh kerana perpaduannegara penting bagi kestabilan politlk danekonomi negara, Peraturan-peraturan Perlu(Majlis Perpaduan Negara) umpamanyatelah dibuat. Bagi memudahkan tugas kitamengesan anasir-anasir subversif dan anti-national yang berada di rumah-rumah dalamkawasan bandar maka kita pula mengakakanPerintah Perlu (Pendaftaran Penghuni) (Pema-kaian) 1974 dan di samping itu Peraturan-peraturan Perlu (Kawalan Bekalan Beras)1974 telah juga dibuat untuk mempastikanpembekalan beras berjalan dengan licin tanpagangguan. mi adalah kerana beras merupakanmakanan utama rakyat.

Dalam tahun 1975, Peraturan-peraturanPerlu (Rukun Tetangga) 1975 telah dibuatuntuk memberikuasa bagi menubuhkan unit-unit Rukun Tetangga. Rancangan RukanTetangga dilaksanakan supaya orang ramaiboleh melibatkan diri mereka dalam kerja-kerja gotong-royong menjaga keselamatankawasan tempat tinggal mereka dan menanamkesedaran di dalam jiwa mereka tentangperlunya mengawasi ancaman dari anasir-anasir subversif dan anti-nasional. Peraturan-peraturan yang saya sebutkan tadi yang telahdibuat daripada Ordinan No. 1, 1969,Peraturan-peraturan ini oleh kerana telahdiputuskan oleh Privy Council dibuat di-bawah Ordinan yang berkenaan itu selepasParlimen bersidang pada tahun 1971, Ordinan-ordinan ini kalau tidak diperbaiki sudahtentulah akan tidak ada lagi kuatkuasanyapada masa mi.

Dengan adanya Peraturan-peraturan Perlu(Kes-kes Keselamatan) 1975 dan Peraturan-peraturan Perlu lain yang saya telah sebutkantadi maka kits dapat terus mengekalkanketenteraman dan keselamatan awam.

Sebagaimana saya maklumkan tadi, TuanYang di-Pertua, Perisytiharan Darurat 1969telah terpaksa diteruskan dan akan diterus-kan oleh kerana kita tidak dapat menafikandarurat besar telah wujud dan masih wujud

1651 18 JANUARI 1979 1652

yang mengancam dan terns mengancamkeselamatan dan ekonomi negara . Dan inijelas terbukti daripada angka kemalanganpasukan keselamatan, kemalangan kepadapihak awam bilangan peristiwa yang berlakuyang masih lagi berlaku dengan banyaknya didalam negara kita mi.

Maka kerana sebab inilah sebagaimanasaya katakan tadi, keputusan JawatankuasaKehakiman Majlis Privy dalam kes Teh ChengPoh lawan Pendakwa Raya, Malaysiabaru-bare ini mempunyai implikasi yangsangat luas . Secara ringkas suka sayamenyatakan latarbelakang kes Teh ChengPoh ini iaitu pada tahun 1976 Teh ChengPoh telah didapati memiliki senjatapi danpeluru secara haram di Pulau Pinang iaitusatu kawasan keselamatan dan telah dibicaradidapati salah dan dihukum mati di bawahAkta Keselamatan Dalam Negeri olehMahkamah Tinggi Pulau Pinang pada 17hbNovember, 1976. Pada 26hb Mac, 1977rayuannya ke Mahkamah Perseku^uan telahditolak dan pada lQhb Oktober , 1977 rayuan-nya kepada Majlis Privy telah didengar dalammana Privy Council telah membuat keputusanmenyatakan Peraturan -peraturan Keselamatanyang dibuat di bawah Ordinan No.l 1969 ituadalah tidak sah kerana bertentangan denganf asal-f asal berkenaan dengan Perlembagaankita.

Dalam kes ini telah dipu:uskan bahawaPeraturan-peraturan Perlu (Kes-kes Ke-selamatan) 1975 dan dengan itu secaraimplikasi , semua Peraturan-Peraturan lainyang dibuat oleh Yang di-Pertuan Agong padamenjalankan kuasa-kuasa yang diberi kepada-nya melalui Ordinan Darurat (Kuasa-kuasaPerlu) 1969 selepas persidangan Parlimen pada20hb Februari , 1971 adalah melampaui hadkuasa Perlembagaan dan dengan yangdemikian adalah terbatal. Kuasa Yang di-Pertuan Agong mengisytiharkan Ordinan yangmempunyai kuasa undang -undang, padapendapat Majlis Privy, hanya boleh dijalankanselepas suatu Perisytiharan Darurat tetapisebelum kedua-dua Dewan Parlimen mulabersidang.

Tuan Yang di-Pertua, benarkanlah sayadi sni membacakan Perkara berkenaan dalamPerlembagaan dalam mana Privy Counciltelah membuat keputusan yang saya barumenyatakan tadi. Fasal (2) Perkara 150 mem-peruntukkan :

"Jika Perisytiharan Darurat dikeluarkandalam masa Parlimen tidak bersidang makaYang di-Pertuan Agong hendaklah me-manggil Parlimen dengan sebera;pa segerayang boleh dan , sehingga kedua-dua MajlisParlimen bersidang, Yang di-Pertuan Agongboleh mengisytiharkan ordinan-ordinanyang mempunyai kuatkuasa undang-undang, jika berpuashati bahawa ^indakansegera adalah dikehendaki."

Jadi jelaslah daripada peruntukan inibahawa Ordinan yang dibuat sebelumParlimen bersidang pada masa Darurathanya boleh berkuasa mengadakan peraturan-peraturan di bawahnya kalau selepas Parlimenbersidang Ordinan itu dijadikan AktaParlimen dan tidak terus menjadi Ordinan.

Majlis Privy memutuskan bahawa selepasParlimen mula bersidang pada 20hb Februari,1971 setelah dibuat Perisytiharan Darurat,Yang di-Pertuan Agong idak boleh lagimenjalankan apa-apa kuasa untuk membuatundang-undang bertulis walaupun undang-undang itu dinamakan Regulation atauOrdinan . Jika difikirkan perlu bahawa,walaupun Parlimen telah mula bersidang,Yang di-P'ertuan Agong patut terus menjalan-kan mana-mans kuasa untuk membuatundang-undang bertulis di bawah Perkara150 (2) P'erlembagaan, maka kuasa se-demikian hanya boleh diperolehi dari suatuAkta Parlimen yang mewakilkan kuasa ter-sebut kepadanya.

Mengikut faham saya maksud keputusanitu ialah sungguhpun Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1969 adalah sah miskipunParlimen telah mula bersidang , kuasa yangdiberikan kepadanya untuk membuat Per-aturan-peraturan Perlu di bawah seksyen 2Ordinan itu tidak boleh digunakan lagi selepasParlimen mula bersidang.

Tuan Yang di-Pertua, suka saya menyata-kan bahawa pertuduhan yang dibuat di bawahAkta Keselamatan Dalam Negeri , 1960 dandibicarakan mengikut acara yang diperuntuk-kan dalam Peraturan -peraturan Perlu (Kes-kesKeselamatan) 1975 adalah tertencu bagi"kesalahan -kesalahan keselamatan". Apayang dikatakan "kesalahan -kesalahan ke-selamatan" adalah ditakrifkan di bawahPeraturan-peraturan Perlu itu . PendakwaRaya adalah diberi kuasa untuk menentukansiapakah yang patut dipertuduhkansedemikian . Pada menjalankan kuasanyaPendakwa Raya tidak sekali-kali memberi

1653 18 JANUARI 1979 1654

apa-apa pertimbangan siapakah yang dituduhatau apakah keturunannya atau manakahnegeri asalnya. Dari bilangan yang dipertuduhitu, 50 orang telah disabitkan kesalahanmereka dan dihukum mati ; 30 telah merayukepada Mahkamah Persekutuan dan masihmenanti keputusan, 12 telah ditolak rayuan-nya oleh Mahkamah Persekutuan , 11 orangtelah meminta pengampunan daripada Lem-baga Pengampunan dan tiga daripada merekatelah berjaya mendapat hukuman mereka di-ringankan termasuk budak lelaki yang ber-umur 14 tahun yang diperintah supaya di-tahan di Sekolah Henry Gurney. Dua prangdaripada mereka yang ditolak rayuannya olehMahkamah Persekutuan telah merayu kepadaMajlis Privy. Mereka ialah Teh Cheng Pohdan juga Botak Chin.

Untuk makiuman Ahli-ahli Yang Ber-harmatr.Teh Cheng Poh dan Botak Chintelah dituduh kerana memiliki senjatapi danpeluru secara haram . Tetapi ada perbezaannyadi antara kedua-dua kes ini kerana Teh ChengPoh telah meminta dibicarakan manakalaBotak Chin sebagaimana kita masih ingattelah mengaku salah di Mahkamah Tinggiyang membicarakannya.

Tuan Yang di-Pertua , terdapat sembilankes di mana orang yang dituduh tidak merayuke Majlis Privy. aleh sebab xayuan merekake Mahkamah Persekutuan dan xayuanmereka kepada Lembaga Pengampunan telahditolak ini bermakna hukuman mati yangdijatuhkan ke atas mereka itu boleti dijalan-kan kerana hukuman tersebut belumdibatalkan oleh mana-mana mahkamah yanglebih tinggi daripada Mahkamah Persekutuan.Mungkin ada baiknya saya menegaskankepada Ahli-ahli Yang Berhormat bahawapertuduhan terhadap kesemua sembilan orangitu telah dlbuktikan hingga tidak ada was-wasyang menasabah lagi dan mereka telahdidapati bersalah dengan dijatuhkan hukumanmati. Inilah keputusan yang dibuat olehMahkamah Tinggi dan Mahkamah Per-sekutuan. Apa yang menjadi issu ialah carspembicaraan dijalankan--satu kecacatan,:saya anggap, teknikal sahaja.

Fasal 10 Rang Undang -undang Darurat(Kuasa -kuasa Perlu) 1979 ini adalah memberikuasa kepada Pendakwa Raya atau orang-orang yang disabitkan kesalahannya supayamemohon dengan Cara notis usul kepadaMahkamah Persekutuan untuk kes-kes itudikaji semula. Permohonan hendaklah dibuat

dalam tempoh tiga puluh hari dari tarikhAkta yang dicadangkan itu diterbkkan dalamWarta Kerajaan atau tempoh yang lebihpanjang sebagaimana yang dibenarkan olehMahkamah Persekutuan . Sudah tentulahMahkamah Persekutuan berhak membuat apasahaja perintah yang difikirkannya sesuai.Selepas menimbangkan sembilan kes mldengan teliti Kerajaan adalah berpendapatbahawa oleh kerana mereka telah dibicarakansebagaimana Teh Cheng Poh dibicarakanmaka sudah seharusnya merekapun patutdiberi layanan yang sama, iaitu kes-kes inipatut dikaji semula oleh Mahkamah Per-sekutuan . Mengikut undang-undang yangberkuatkuasa sekarang, Mahkamah Persekutu-an tidak ada bidangkuasa untuk mengkajisemula kes-kes itu . Sebab itulah maka perludimasukkan Fasal 10 dalam Rang Undang-undang itu.

Sebagaimana telah diterangkan di atas tadi,ada 50 kes yang dibicarakan di bawah AktaKeselamatan Dalam Negeri , 1960 atas per-tuduhan kerana melakukan kesalahan-kesalahan keselamatan yang ditakrifkan dibawah Peraturan-peraturan . Perlu (Kes-kesKeselamatan) 1975..Hukuman maksima bagikes-kes tersebut adalah hukuman mati. Selaindari itu, terdapat juga sejumlah 1 ,490 ke-salahan yang dilaporkan dan 930 orang telahditangkap dari bulan Mei, 1969 hingga bulanDisember, 1978. Kesalahan-kesalahan yangdilakukan itu melibatkan pemilikan senjatapidan peluru secara haram , tetapi mereka telahdipertuduhkan di bawah Akta Senjata 1960,Akta Senjatapi (Penalti Lebih. Berat) 1971di Semenanjung Malaysia atau di bawahundang-undang bertulis yang bersamaan diSabah dan Sarawak berhubung dengan sen-jatapi dan peluru.

Di sini sekali lagi saya ingin menarikperhatian Ahli-ahli Yang $erhormat tentangkesan keputusan Majlis Privy mengenai kes-kes ini , Majlis Privy telah memutuskanbahawa apabila sahaja sesuatu kawasan telahdiisytiharkan sebagai kawasan keselamatandan sekiranya Pendakwa Raya telah membuatpertuduhan terhadap seseorang kerana me-miliki senjatapi dan peluru secara haramdalam kawasan keselamatan itu maka orangyang dituduh itu tidak boleh dipertuduhkandi bawah mana -mana undang-undang yanglain melaknkan di bawah Akta KeselamatanDalam Negeri 1960. Sungguhpun mereka telahdipertuduh kerana memiliki senjatapi dan

1655 18 JANUARI 1979

peluru secara haram dalam kawasan ke-selamatan tetapi kesemua 930 orang itu telahdipertuduh di bawah undang-undang yanglain daripada Akta Keselamatan DalamNegeri 1960. Sebilangan besar daripadamereka telah mengaku salah dan dihukumdengan sewajarnya oleh kerana hukumanyang boleh dijatuhkan bukanlah hukumanmati. Mereka yang dibicarakan darfAkemudiandidapati bersalah juga telah dihukum dengansewajarnya tetapi bukanlah berupa hukumanmati. Kebanyakan daripada mereka mungkintelah selesai menjalani hukuman dan tidaklahwajar bagi mereka yang telah dipertuduhmelakukan kesalahan yang lebih ringan di-pertuduh pula sekarang di bawah AktaKeselamatan Dalam Negeri 1960. Sekiranyatindakan ini dilakukan mereka akan di-bicarakan semula dan menghadapi suatu per-tuduhan yang lebih serius lagi di bawahAkta Keselamatan Dalam Negeri 1960 dansekiranya mereka didapati salah akan di-jatuhkan hukuman mati.

Oleh yang demikian, Fasal 11(2) RangUndang-undang ini bertujuan untuk meng-isytiharkan sebagai sah di sisi undang-undangdan mengesahkan mana-mana pertuduhanyang dibuat oleh Pendakwa Raya terhadapmana-mana orang sebelum atau selepasberkuatkuasa Akta yang dicadangkan dibawah Akta Senjata 1960, Akta Senjatapi(Penalti Lebih Berat) 1971 atau mana-manaundang-undang yang tidak diisytihar ataudikanunkan di bawah Bahagian XI Per-lembagaan Persekutuan mengenai suatukesalahan yang dilakukan dalam suatukawasan yang diisytiharkan kawasan ke-selamatan.

Tuan Yang di-Pertua, penting juga dinyata-kan di sini bahawa Rang Undang-undang inibertujuan untuk mengesahkan semua per-undangan kecil yang dibuat atau berupa se-bagai telah dibuat di bawah Ordinan (Kuasa-kuasa Perlu) Darurat 1969. Rang Undang-undang ini juga bertujuan untuk memasuk-kan ke dalam Akta yang dicadangkan ituperuntukan-peruntukan yang sejajar dengankeputusan Majlis Privy. Misalnya peruntukanyang terkandung dalam Fasal 10 yang mem-bolehkan Mahkamah Persekutuan mengulang-kaji.

Tuan Yang di-Pertua, akhir sekali sayaingin memberi jaminan kepada Ahli-ahliYang Berhormat bahawa Kerajaan mem-bentangkan Rang Undang-undang ini di

1656

dalam Dewan ini dengan segala tulus ikhlas.Saya membentangkan Rang Undang-undangini dengan penuh keyakinan dan suci hati,bahawa apa-apa sahaja yang telah dilakukandi bawah Peraturan-peraturan Perlu danperundangan kecil lain yang dibuat di bawahOrdinan (Kuasa-kuasa Perlu) Darurat 1969selepas 20hb Februari, 1971, telah dibuat.dengan niat baik. Apa-apa yang dilakukanitu adalah dengan tujuan mempastikan keten-teraman awam dan keselamatan wujud didalam negeri dan jugs supaya kehidupan.ekonomi negara ini tidak terancam. Dengan.berbuat demikian, adalah diharapkan dapatlah kita hidup dengan aman dan mengikutcars hidup berdemokrasi tanpa takut, atau.tanpa ancaman terhadap nyawa dan harta-benda.

Tuan Yang di-Pertua, saya mohon mencadangkan.

Menteri Tak Berpotfolio (Dato' HajiMohamed bin Nasir): Tuan Yang di-Pertua,.saya mohon menyokong.

Tuan Yang di-Pertua: Ahli-ahli Yang:Berhormat, masalah di hadapan Majlis ialahRang Undang-undang bernama Suatu Akta.di bawah Fasal 5 Perkara 150 PerlembagaanPersekutuan bagi mengkanunkan Ordinan(Kuasa-kuasa Perlu) Darurat, 1969 sebagaisatu Akta Parlimen, dan bagi mernbuat per-untukan untuk mengesahkan semua per-undangan keel yang dibuat atau berupa.sebagai telah dibuat di bawah Ordinan:tersebut pada atau selepas 20hb Februari,.1971, dan untuk mengesahkan semua per-buatan dan perkara yang dilakukan di bawah:Ordinan tersebut atu di bawah mana-mana.perundangan kecil yang dibuat atau berupa.sebagai telah dibuat di bawahnya, dan bagimembuat peruntukan mengenai perkara-perkara yang berkaitan dengannya, dibacakan.kali kedua sekarang dan terbuka untuk.dibahas. Puan Hajjah Salmah.

3.24 ptg.

Puan Hajjah Salmah binti Sheikh Hussein:Tuan Yang di-Pertua, di dalam kita membentangkan dan dikemukakan Rang Undang-undang Darurat DR, No. 1/79 ini di mana^kuasa-kuasa perlu yang seemalam telah,dibentangkan di Dewan Rakyat yang hasilnya.telah lama-lama kita maklumi.

1657 18 3ANUARI 1979 1658

Saya sebagai biasa mengambil dan mem-bahaskan dalam perkara Rang Undang-undang ini dan yang lain -lain juga maka padahari ini, saya suka dengan secara ringkasmembahaskan Rang Undang-undang inisebagai rakyat yang sama -sama bertanggung,jawab untuk kepentingan negara dan ke-selamatan negara adalah juga turut samaterJejas bagi kepentingan negara ini lama adadari segi moral atau keutuhan negara.

Sama ada saya menyokong atau sebaliknyaRang Undang-undang ini maka perlu sayanyatakan bahawa Rang Undang-undang inimesti diterima dan patut diterima, keranasaga berkata demikian demi keamanan,keselamatan dan kestabilan dan dari moralnegara dan pemimpin negara serta kedudukannegara di hari mi.

Tetapi , Tuan Yang di-Pertua, apa yangmenjadi implikasi dari timbulnya undang-undang ini ialah implikasi yang dapat samakita perhatikan, Kerajaan telah berjalan atassatu undang-undang yang tidak sah selama8 tahun lebih . mi sungguh memalukanMalaysia sebagai satu negara yang mengamal-kan sistem demokrasi yang perkara ini timbulakibat sebelum ini dan pada hari ini pulamembentangkan Rang Undang-undang ini.Maka inilah yang memalukan Malaysia dimata dunia yang sentiasa mengikut arenapolitik tanahair negara kita . Ia jugamemalukan dengan keadaan melihatkansistem kehakiman kita yang juga dianggaptidak cekap . mi menambahkan malu kita.Saya berkata demikian , Tuan Yang di-Pertua,kerana di dalam negara kita ada KementerianUndang-undang dan kita ada Peguam Negarayang sepatutnya perkara seumpama ini tidakboleh ditimbulkan hari mi. Sepatutnya masa8 tahun yang sudah di waktu dulu kita mestimenyelesaikan perkara-perkara undang-undang ini supaya undang-undang ini tidaklahmenjadi satu kejejasan kepada kita. Sama adaterpaksa diterima dan disahkan sudahmendapati ada tentangan dan cabaran dari-pada satu pihak , baru kita hendak mem-bentang dan mengesahkan undang-undangmi. Inilah yang saya katakan perkara yangmenimbulkan implikasi kepada kita.

Ada juga orang menganggap KementerianUndang-undang dan Peguam Negara tidakmembuat apa-apa yang mana kita perlumenjawab perkara ini bila dibangkitkan.Belum sempat masanya untuk menyelesaikan.

Perkara kedua, demokrasi dalam negarakita ini, kits tahu adalah demokrasiberparlimen . Walaupun demikian , Kerajaanmasih boleh membetulkan kesilapan-kesilapan dan berhadapan dengan tuduhan-tuduhan yang memerlukan, tetapi satu perkarayang tidak dapat dinafikan., ialah berdasarkanpengalaman ini rakyat dapat meninjau dandapa^ membuat analisa bahawa mana-manayang Kerajaan bunt salah boleh dibetulkanbila-bila masa perlu hendak dibetulkan.

Maka dengan ringkas saya amat meng-harapkan agar Kementerian Undang-Undangdan Peguam Negara mengambil langkah mulaisekarang supaya disemak dan disiasat semuaundang-undang yang ada hari ini sama adaundang-Undang yang baru ataupun yang lamasupaya jangan memalukan lagi kita, janganada lagi cabaran kepada kita da.n jangan adalags kepincangan-kepincangan di dalammasalah yang dibahaskan.

Tuan Yang di-Pertua , berdasarkanpengalaman ini juga rakyat dapat mengukurbahawa Undang -undang yang dibuat secaratergesa-gesa dan tergopoh-gapah, umpamanyasatu contoh seperti Rang Undang-undangKuasa-kuasa Darurat (Kelantan) dan yanglain-lain lagi itu di mana adalah perkara inimenjadi satu ukuran yang tidak menguntung-kan kita , tetapi mengikut ukuran rakyatperkara ini dibuat adalah mengikut nafsupada masa bila-bila sahaja. Maka dengan itujuga Kerajaan seolah-olah telah mencabardemokrasi yang diamalkan di negara ini danjuga membayangkan apabila kita ramai dankuat maka kita boleh buat apa sahaja.Masalah inilah, Tuan Yang di-Pertua, sayasekali lagi mengharapkan janganlahUndang-undang ini seperti undang-undangnegara di mana negara kita adalah menjadisatu semboyan sanjungan yang tinggi hendak-lah diperhatikan dengan cermat dan denganbetul-betul rapi untuk menjalankan danmelaksanakannya sesuatu undang-undang.Maka akhirnya dengan keadaan cermat danrapi itu tidaklah lagi menjadi memalukannegara kita Malaysia.

Tuan Yang di-Pertua, akhirnya sayaberharap sekali lagi kepada pihak Kerajaansupaya bercermat dan berhati-hati pada masayang akan datang, bukanlah sekadar Undang-undang ini sahaja yang kits sahkan dan kitaluluskan semalam di Dewan Rakyat dan hariini di Dewan Negara ini nanti , tetapi jugabuatlah kajian sekali lagi saya nyatakan

1659 18 JANUARI 1979 1660

seluruh undang•undang semaklah kembalioleh pihak Kementerian Undang-undang kitasupaya dapat dibetulkan kerana kita adasegala-galanya dan mendapat kemudahan danboleh kita buat dari masa ke masa dengancermat.

Sekianlah, Tuan Yang di-Pertua, makadengan ini demi perpaduan dan keamanannegara , saya sokonglah Rang Undang -undanginn.

3.54 ptg.

Datuk Haji Ahmad bin Arshad: TuanYang di-Pertua, saya bangun menyokongRang Undang-undang yang ada di hadapankita ini dan says cuba mengambil bahagiandalam perbahasan ini atas ucapan-ucapanyang dibuat oleh Yang Berhormat MenteriUndang-undang dan Peguam Negara.Pandangan dan ulasan saya ini bukanlahsebagai seorang ahli undang-undang, tetapisebagai seorang rakyat terhadap RangUndang-undang mi.

Tuan Yang di-Pertua, Yang BerhormatMenteri telah menyatakan dalam hujahnyatadi berhubung dengan perkembangan danhajat Parti Komunis Malaya yang bertunjuanhendak mewujudkan pemerintahan komunisdi dalam negara ini. mi satu gambaran yangsangat pa^ut diikuti oleh semua rakyat dansemua lapisan rakyat dalam negara mi. Kalaukita berkehendakkan sebuah negara yangaman supaya rakyat hidup betas, tenteram,tidak dalam ketakutan dan kita juga mem-punyai prinsip menentang komunis tidakmahu menjadi negara ini negara komunis.Sayugianya bukan sahaja kita perkuatkan darisegi keselamatan dan pertahanan, kita mestimemperuntukkan satu undang-undang yangboleh mengawal dan mempertahankan negarakita daripada dikuasai oleh komunis, bahkankita perlu mengadakan pindaan-pindaan darisemasa ke semasa.

Tuan Yang di-Pertua, baru sebentar tadisaya mendegar Yang Berhormat rakyn sejawatsaya telah bercakap dalam perbahasan ini,saya sangat gembira bahawa PAS juga-kalau beliau ahli PAS-PAS juga menyokongRang Undang-undang ini, bercanggahlahdengan apa yang dibuat oleh Ahli PAS di-Dewan Rakyat semalam. Mungkin juga AhliYang Berhormat itu kalau beliau tak masukPAS, beliau akan masuk BERJASA.

Puan Hajjah Salmah binti Sheikh Hussein:Tuan Yang di-Pertua, untuk penjelasan. KalauYang Berhormat itu hendak beri terima kasih,sudah eukuplah. Soal parti jangan sebut.

Datuk Haji Ahmad bin Arshad: TuanYang di-Pertua, saya difahamkan lama jugadengan Tuan Yang di-Pertua bahawa duaorang wakil dalam Dewan ini adalah ahli PASyang sesat,. seorang dari Kelantan dan seorangAhli Yang Berhormat itu dari Pulau Pinang.Saya tak tabu daripada saluran mana diamasuk. Itu yang saya kata sesat dia tidakikut saluran. Kalau beliau dari PAS, PASmana yang mengangkat dia, padahal Kelantanbukan Kerajaan PAS lagi. Tetapi oleh sebabkuatkuasa Perlembagaan mereka itu berhakduduk di sini walaupun kita tahu mereka ke-dua-dua itu ahli PAS. Jadi dengan itu DewanNegara ini ada dua pembangkang, seorangdaripada Kelantan dan seorang daripadaPulau Pinang. Itu pandangan sya, TuanYang di-Pertua.

Tuan Yang di-Pertua, dalam masalah inisaya menyokong Rang Undang-undang Daru-rat (Kuasa-kuasa Perlu) ini dilanjutkandengan hujah-hujah yang telah diberikanoleh Yang Berhormat Menteri berkenaantadi bahawa ancaman pengganas komunisyang militan atau juga anasir bawah tanahsedang berterusan dan kalau tak ada RangUndang-undang mi mempertahankan akanmenjejaskan, akan menakutkan, akan me-bimbangkan rakyat dalam negeri mi.

Satu perkara lagi, Tuan Yang di-Pertua,kegiatan komunis itu kalau kita perhatikandengan Cara yang lebih jauh kegiatan inimasih berterusan, bukan sahaja di kawasansempadan di Ulu Kelantan dalam negeriKelantan, dalam negeri Pahang, dalamnegeri Kedah, termasuklah di (3rik dan diBaling, masih berterusan dan pengganaskomunis yang ada itu bukanlah mereka ter-diri daripada orang-orang Tionghua sahaja,termasuk orang Melayu, mungk:in juga adaorang India. Jadi hasrat dan tujuan merekaberjuang itu dengan tujuan satu ketikahendak menjadakan Malaysia ini salah satujajahan komunis dalam kawasan mi.

Jadi dengan keadaan ini, Tuan Yang di-Pertua, saya menyokonglah Rang Undang-undang Darurat ini perlu diteruskan. Peng-ganas-pengganas komunis itu, Tuan Yangdi-Pertua, dia mendapat kerjasa:ma daripada

1661 1 8 JANUARI 1979 1662

sebahagian Orang-orang Asli-saya mintamaaf kepada Tok Pangku Pandak Hamid--Orang Asli memberi bantuan kepada komunisitu, penduduk-penduduk yang terpencil, adagolongan hartawan dan ahli perniagaan yangmemberikan sokongan wang dan mata-benda kepada perjuangan pengganas komunisitu sama ada yang menjadi anasir bawahtanah termasuk juga pengganas yang militan.Kenyataan ini barangkali ada dalam penge-tahuan pihak Kerajaan.

Tuan Yang di-Pertua, saya mohon ber-cakap dalam masalah baru-baru ini, sebabdi bawah Rang Undang-undang ini ber-hubung dengan Jawatankuasa KehakimanPrivy yang telah membuat satu keputusansebagaimana yang disebutkan oleh YangBerhormat Menteri tali, saya cuma hendakbertanya dengan Yang Berhormat Menteriitu adakah kita di Malaysia ini hendak ber-terusan menggunakan Privy Council ini?Kc1cni dengan keadaan ini kita akan ber-terusan menggunakan, mungkin juga ada hal-hal dalam kes-kes yang bertaraf antarabangsakita akan gunakan. Saya hendak bertanyasiapa Ahli-ahli Privy Council ini? Adakahahli-ahlinya daripada negara-negara Koman-wel dan kalau daripada pakar kehakimanKomanwel, apa salahnya orang Malaysiadimasukkan menjadi ahli ganti dalam Jawa-tankuasa itu?

Satu lagi, Tuan Yang di-Pertua, sekiranyadapat dibuat oleh Kerajaan iaitu membuatkeputusan-keputusan membatalkan rayuan-rayuan kepada pihak Privy Council sejajardengan kedudukan kita sebagai sebuahnegara yang merdeka dan berdaulat, tetapisyukur, Tuan Yang di-Pertua, kita dapatmewujudkan Mahkamah Persekutuan yangsejajar dengan Privy Council dalam negaraini. Maka di tempat itulah rakyat akan mem-buat rayuan setelah mahkamah menjatuhkanhukuman kepada mereka. Dengan ini kitatidak akan lagi mengatakan bahawa Kera-jaan Negeri ini bercorak diktator, rakyatyang telah dihukum oleh mahkamah, hukummati sekalipun, dia boleh membuat rayuan.kepada Mahkamah Persekutuan. Ini ter-pulang kepada mahkamah itu memikir danmenimbangkan supaya hendak diteruskanhukuman mati itu atau sebaliknya.

Satu perkara lagi, Tuan Yang di-Pertua,yang saya hendak bangkitkan dalam masalahada golongan yang menganggap bahawa

Kerajaan kita ini zalim, membunuh rakyatdengan sebab kesalahan-kesalahan yang takpatut dihukum mati dan ini satu tuduhanyang saya fikir banyak digunakan olehanasir-anasir subversif dan kita banyak jugakes-kes jenayah dalam negeri ini dimansuh-kan selepas 5 tahun sekiranya tidak dapatbukti yang lengkap bagi didakwa di mah-kamah. Kejadian ini perlu dikaji semula,sebabnya bahawa Pendakwa Raya kita telahmencari data-data yang bersungguh-sungguhberpandukan Undang-undang mereka yangmelakukan jenayah kejam ini boleh dihukummati memakan masa yang begitu lama, meng-hadapi jenayah yang begitu merbahaya bagipihak anggota-anggota Polis kita macamdengan Botak Chin, kita berperang denganBotak Chin. Jadi bilamana mereka ini di-tangkap dibawa ke mahkamah, tiba-tibahukuman ini belum lagi diputuskan kepadamereka yang membuat jenayah yang kejamini dihukum gantung. Ini satu perkara yangsaya fikir akan membosankan ahli-ahliPasukan Keselamatan kita, dengan sebabkita tidak dapat menguatkuasakan hukuman-hukuman yang telah dijatuhkan kepadamereka yang menjadi penjenayah mi.

Tuan Yang di-Pertua, Rang Undang-undang ini mustahak menurut hemat sayakita teruskan, kerana melalui kuatkuasaRang Undang-undang ini pembangunannegara sebagaimana kata Yang Berhormatboleh mengurangkan kemiskinan hidup rak-yat dalam negeri ini dan dengan itu rakyatyang miskin ini tidaklah terjebak dengananasir-anasir komunis itu. Yang kedua,dalam masalah pembangunan termasuklahjuga pelabur asing. Ahli-ahli saudagar bolehberniaga dengan baik, dengan tidak begitucemas, dengan tidak begitu takut. Kalau takada Rang Undang-undang ini pihak pe-rompak, pemeras atau anasir-anasir subver-sif ini menggunakan senjata kepada ahli-ahlisaudagar kita. Keadaan yang begin tentulahpelabur-pelabur asing tidak akan berminathendak menanamkan modal dalam negeriin. Dengan adanya kawalan Rang Undang-undang ini, segala rancangan kita, segalasambutan pelabur-pelabur asing kita akandapat diteruskan.

Tuan Yang di-Pertua, dalam usaha Kera-j aan bagi mendapatkan kelulusan RangUndang-undang ini bagi kepentingan negaradan rakyat telah menerima tentangan hebat

1663 18 JANUARI 1979 1664

di Dewan Rakyat. Mereka berusaha menye-kat Speaker Dewan Rakyat dan PresidentDewan Negara supaya jangan membahaskanRang Undang-undang ini, tetapi menurutPerlembagaan telah memberikan peruntukanbahawa Parlimen adalah Badan Perundanganyang tertinggi sekali dalam sebuah negarayang ada sekarang. Dengan keadaan ini,kita harus sedar bahawa sistem demokrasiberparlimen dalam negeri ini adalah sangatsesuai bagi kita.

Dalam mereka menentang Rang Undang-undang ini, Tuan Yang di-Pertua, bukansahaja disalurkan oleh Parti Pembangkangtetapi ini adalah dengan hasrat anasir-anasirsubversif, golongan-golongan anti-nasionaldengan tujuan menentang usaha negara untukmemberi kuasa yang luas untuk menghukumdan membasmikan musuh negara supayamewujudkan keselamatan awam dan keten-teraman rakyat. Ini seolah-olah Parti Pem-bangkang dalam negeri ini menggalak ataumemberi peluang kepada musuh negara,pasukan komunis yang militant itu danpasukan bawah tanah supaya meneruskanberlanjutan kegiatannya walau bahaya initidak ketara tetapi keadaan ancaman terusbertambah sebagaimana yang telah sayakatakan tadi.

Selain daripada itu, Parti Pembangkangperlu sedar bahawa Rang Undang-undangini juga disokong oleh sebilangan besarrakyat dalam negeri ini yang telah lamamenunggu peruntukan Rang Undang-undangini supaya dilaksanakan. Saya harap YangBerhormat Menteri janganlah ragu-ragubahawa rakyat seluruhnya ada di belakangKementerian ini dan juga pihak Kerajaan.

Parti Pembangkang perlu sedar bahawakuatkuasa Rang Undang-undang ini dapatKerajaan meneruskan pembangunan ekonomidan sosial menurut program terus berkem-bang walaupun ada sabotaj. Sebagaimanakata Yang Berhormat tadi sabotaj-sabotajyang merugikan bermelion-melion ringgittermasuklah sabotaj kepada keretapi-sayatak tabu keretapi sudah ada sabotaj komunistetapi oleh sebab dia tengok ajensi Kerajaanini untung maka komunis campur-tangansupaya merugikan ajensi-ajensi Kerajaan.Ini satu contoh. Kalau keretapi ini is bolehbuat, is boleh buat kepada yang lain-lain;letrik, talipon, is boleh buat, beginilah

keadaannya. Kalau adanya Rang Undang-undang ini, kita dapat kawal, kita dapathukum mereka yang jadi penjenayah mi.

Parti Pembangkang juga harus sedarbahawa negara ini adalah terdedah denganpenyeludupan senjatapi dari negara jiran,terutama sekali daripada blok komunis yangsengaja diberi kerjasama oleh bukan Kera-jaan negeri itu, tetapi oleh anasir komunisdalam negeri itu. Walaupun dalam negerikita ini dapat dikawal tetapi keadaansenjata itu akan lumrah boleh masuk tatkalabanyak orang menggunakan senjata secaraharam negeri ini akan huru-hara, negeri iniakan kacau-bilau, tatkala itu segala pem-bangunan tidak akan dapat dijalankan danhasrat komunis akan dapat disampaikandengan adanya rancangan-rancangan mi.

Selain daripada itu, Tuan Yang di-Pertua,Parti Pembangkang ini juga mema.ng sengajamembiarkan sekiranya ada kelemahan-kele-mahan dalam Perlembagaan Negara ataulonggar dalam bidang tekniknya supayapeluang kesempatan mereka menggunakanseolah-olah merekalah juga jaguh, pakarundang-undang dalam negeri ini seperti ke-lewatan Speaker Dewan Undangan NegeriPerak itu ditunggu sampai 6 bulan dan di-tunggu segala kelemahan-kelemahan yanglain. Tujuan masalah ini adalah menjatuh-kan imej Kerajaan atau Kabinet ini sampaimereka berani hendak menyama.n Kabinetkita berhubung dengan Rang Undang-undang Rukun Tetangga sebagaimana yangtelah disebutkan oleh Yang Berhormat. Inisemua sekali is mencari kesempatan ataskelemahan-kelemahan Rang Undang-undangitu.

Tuan Yang di-Pertua, yang anih sekalisebagaimana yang saya katakan tadi bahawadalam Dewan Rakyat, Parti PAS juga turutmemberi bangkangan atas Rang Undang-undang mi. Saya tak tabu di mana ideolojiIslam, di mana ideoloji kebangsaan padahal Rang Undang-undang ini sama-samatelah diluluskan waktu PAS itu bersama-sama dengan Kerajaan Barisari Nasionaldahulu.

Akhirnya, Tuan Yang di-Pertua, sayagemar memberi satu pandangan dalam masa-lah ini juga, dan satu soalan kepada YangBerhormat Menteri yang berkenaan iaitusaya menyesali sikap Majlis Peguam Malay-sia yang membuat teguran atas Rang

1665 18 JANUARI 1979

Undang-undang Darurat (Kuasa-kuasa Perlu)1979 mi. Menurut keterangannya, bukansahaja disalah nasihat tetapi juga menjejas-kan kepentingan , seolah-olah minta orang-orang yang tidak dibicarakan itu dengansempurna. Rakyat juga sangsi terhadapsikap Majlis Peguam ini, satu badan pro-f esyenal undang-undang bagi mendapat ke-adilan dalam kes yang dibicarakan di mah-kamah tetapi sekiranya negara terus dalamkeadaan darurat berkekalan , saya fikir pihakpeguam tak ada peluang hendak membicara-kan kes -kes yang begitu banyak sebagai-mana keadaan sekarang.

Tuan Yang di-Pertua , walau ketika Kera-jaan hendak meluluskan Akta Keselamatansebagaimana kata Yang Berhormat tali,keselamatan dalam negeri menurut ingatansaya Majlis Peguam ini juga membuatteguran dan tentangan yang begitu pahit.Saya kurang arif dalam bidang mi. Gemarsaya minta penjelasan daripada Yang Ber-hormat Menteri yang berkenaan , adakahdalam Perlembagaan mengadakan peruntuk-an bahawa apa-apa juga Undang -undangyang akan digubal atau dipinda hendaklahdapat nasihat atau kerjasama daripadaMajlis Peguam Malaya , kerana dengandemikin keadaan sikap Majlis ini, menuruthemat saya tidak perlu , sebab boleh jadi kitadapati sebahagian daripada pakar undang-undang daripada Majlis ini terdiri daripadaParti Pembangkang . Seolah-olah kalau kitadedahkan kepada Pembangkang, kita mem-bocorkan rahsia Kerajaan kepada merekawalaupun tiap -tiap undang -undang yang di-gubal atau dipinda itu suci murni untukkepentingan rakyat dan negara ini tetapisikap dan keadaan ini adalah pada sayasangat diragukan . Gemar saya memintaKerajaan mengambil tindakan bahawa adapeguam-peguam dalam . negara ini telah tidakmempunyai Sijil Pendaftaran Kehakiman,mereka ini menjalankan perkhidmatanpeguamnya di mahkamah , sekiranya dapatPendakwa Raya menyemak balik kes inisupaya diulang bicara. mi yang kedapatandalam kebijaksanaan peguam -peguam dalamnegeri ini--bukan semua , ada setengah dari-padanya.

Akhirnya, Tuan Yang di-Pertua , denganlulusnya Rang Undang -undang ini Kerajaanperlu mengatur langkah bagi memberikanpenerangan-penerangan kepada rakyat danmematahkan dakyah -dakyah racun yang di-

1666

tabur oleh musuh negara termasuk parti-parti Pembangkang supaya dapat menyata-kan kedudukan yang sebenar tujuan RangUndang-undang ini diluluskan . Mereka me-naburkan fitnah dengan menuduh . Kerajaanmenggunakan kuasa diktator , menghukummati kepada mereka yang diputus oleh Mah-kamah Privy Council yang tidak bersalahkata dia dan mengatakan Rang Undang-undang ini mengesahkan perbuatan yangtidak sah berjalan selama 8 tahun, langkahini perlu diatur bukan sahaja melaluisebaran am tetapi melalui Majlis Keselamat-an Dalam Negeri peringkat Negeri , peringkatDaerah , Majlis-majlis Daerah dan jugaKetua -ketua Kampung dan Ahli-ahli Jawa-tankuasa Kampung supaya dapat rakyatmenerima Rang Undang -undang ini denganbegitu jelas sekali.

Sekianlah sahaja , saya menyokong.

3.53 ptg.

Tuan T . S. Gabriel : Tuan Yang di-Pertua,saya bangun menyokong bersungguh-sungguhdan sekuat-kuatnya Rang Undang-undangDarurat (Kuasa-kuasa Perlu ) 1979 dan me-minta izin untuk bercakap dalam bahasa kitadan juga bahasa Inggeris.

Tuan Yang di-Pertua, kita telah mencapaikemerdekaan lebih daripada 21 tahun tetapidalam tempoh 20 tahun lebih kurang, kes-kesdibenarkan dibuat untuk rayuan ke Mah-kamah Privy Council di London. Dalam.tempoh 20 tahun Kerajaan Malaysia mem-benarkan kes-kes boleh dirayukan di PrivyCouncil oleh sebab Privy Council itu men-jadi Mahkamah Rayuan Tertinggi untukMalaysia dan sehingga pada 1 hb Januari,1978 kita telah tamatkan kes -kes pergi kePrivy Council di mana sesiapa yang dituduhcuma boleh membuat rayuan kepada Mahkamah Rayuan Tinggi Persekutuan kita,.tetapi apabila Mahkamah Privy mengambiltindakan atas kes Teh Cheng Poh, itu sebab-nya kita mengadakan mesyuarat Dewan.Negara hari ini dan kelmarin di Dewan:Rakyat.

Tuan Yang di-Pertua, apabila PrivyCouncil mengambil keputusan terhadapRegulations dibuat di bawah Ordinan(Kuasa-kuasa Perlu) Darurat yang telah di-jalankan kuatkuasa pada awal tahun 1969oleh Duli Yang Maha Mulia Seri Paduka

1667 18 JANUARI 1979 1668

Baginda Yang di-Pertuan Agong menyata-kan Regulations itu tidak sah. Privy Counciltidak langsung menimbangkan atau tidaktahu, atau buat tidak tahu dengan sengajakeadaan yang ada sebenarnya dalam negarakita-circumstances prevailing in ourcountry. Mereka mengambil keputusan darisegi undang-undang sahaja tentang kes TehCheng Poh--apakah Duli Yang MahaMulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong ada kuasa atau tidak, tetapihakim-hakim di Majlis Privy Council tidakmengambil pertimbangan langsung dengankeadaan yang berada di tanahair kita darisegi keselamatan, dari segi kestabilan ... .

Tuan Yang di-Pertua: Yang Berhormat,saya minta Yang Berhormat janganlahmengeluarkan apa-apa pendapat lagi ter-hadap keputusan yang sudah diambil olehPrivy Council. Mengikut Peraturan Me-syuarat 35 tidak boleh dibuat demikian dansaya tidak benarkan.

Tuan T. S. Gabriel: Terima kasih, TuanYang di-Pertua.

Tuan Yang di-Pertua, selain daripadarakyat kita dan pemimpin-pemimpin kitasiapa pun tidak tahu keadaan yang ada didalam negara kita, cuma kita dan pemimpin-pemimpin yang bertanggungjawab kepadarakyat tahu keadaan yang berada dari segikeselamatan, kestabilan negara. Oleh sebabKerajaan Barisan Nasional begitu bertang-gungjawab kepada rakyat, terpaksa menbambil satu tindakan untuk mengadakanUndang-undang di mana siapa-siapa mem-bawa senjatapi boleh dihukum di bawahEssential (Security Cases) Regulations.

Tuan Yang di-Pertua, kelmarin sayamemang ada di Dewan Rakyat untuk meng-ambil perhatian. Saya amat terkejut dansaya hairan oleh sebab perbuatan DAP danpemimpin-pemimpin DAP dan rakyat ingintahu, saya sendiri ingin tahu, dan saya ber-harap Ahli-ahli Dewan Rakyat dan DewanNegara ingin tahu juga, apa langkah YangBerhormat Menteri Undang-undang inginmengambil atas DAP oleh sebab merekacuba memberi saman kepada Tuan SpeakerDewan Rakyat di kawasan Parlimen, diPejabat Tuan Speaker sendiri walau Parli-men ini Supreme dan immune. Semalamsaya sangka memang ada sedikit fire atausparkle di Dewan Rakyat tetapi tidak ada

apa-apa fire atau sparkle dari pihak ahli-ahliKerajaan oleh sebab Ahli DAP itupergi pada pukul 12.00 tengahrnalam kerumah Tuan Speaker di Petaling Jaya tetapitidak dapat serahkan saman. Biasanya samanitu diserahkan oleh Process Server tetapisebaliknya pemimpin-pemimpin DAP sendiricuba ingin serahkan saman kepada TuanSpeaker Dewan Rakyat--saya tiidak tahuberkenaan dengan Tuan Yang di-PertuaDewan Negara-dan pada pukul 2.20mereka cuba serahkan saman di DewanRakyat. Tidak akan mereka tidak tahu,mereka memang tahu, mereka cuba menjadiJohan undang-undang dalam negara kita.Oleh sebab itu, saya ingin tahu, rakyat ingintahu, apakah tindakan Kerajaan ingin meng-ambil atas perbuatan DAP itu?

Saya juga suka ucapkan setinggi-tinggitahniah kepada Puan Hajjah Salrnah sebabbeliau sokong Rang Undang-undang inisungguhpun seorang PAS menentang se-hebat-hebatnya kelmarin di Dewan Rakyatdan saya harap Senator Haji Mohd. Aminakan juga sokong Rang Undang-undang mi.

Tuan Yang di-Pertua, Kerajaan BarisanNasional telah memberi satu mandat yangterbesar sekali oleh rakyat dan KerajaanBarisan Nasional ini ialah amat stabil jikadibandingkan dengan Kerajaan-kerajaan diAsia Tenggara. Oleh sebab satu keputusantelah diambil untuk membuat rayuan diMahkamah Tinggi mengenai undang-undangyang tidak sah diluluskan dan Kerajaan ter-paksa membawa satu undang-undang untukmenjaga keselamatan negara, keselamatannyawa dan jiwa negara, untuk menjaga ke-stabilan politik negara. Jika Parti Pembang-kang bertanggungjawab seperti parti Kera-jaan, terus keluar daripada Dewan Rakyat,saya ingin bertanya mereka bagaimana tang-gungjawab mereka kepada rakyat sebabmereka terus keluar dan menentang undang-undang, tetapi tidak mahu mengambil baha-gian apabila Kerajaan mengemukakan ataumembentangkan Rang Undang-undang diDewan Rakyat. Saya percaya mereka tidakada point, oleh sebab Yang Berhormat Men-teri Undang-undang telah memberi ketera-ngan yang lanjutnya atas perkara-perkaramengapa Kerajaan membawa undang-undang baru mi.

Selain daripada pemimpin Ketua Pem-bangkang tidak ada siapa bercakap atau ber-bahas dalam Dewan Rakyat, inikah yang

1669 18 JANUARI 1979 1670

mereka bertanggungjawab kepada segolo-ngan kecil rakyat? Walau bagaimanapun,saya berjanji kepada Kerajaan BarisanNasional dan rakyat keseluruhannya akanmemberi sokongan dengan kuat dan sepenuh-penuhnya atas Rang Undang-undang iniuntuk menjaga keselamatan masa depannegara kita, jangan bimbang atau takut olehsebab kita bertanggungjawab kepada rakyat.

Tuan Yang di-Pertua, perkara yang pen-ting yang ingin saya bawa untuk perhatianYang Berhormat Menteri Undang-undangoleh sebab rayuan Privy Council telah me-ngatakan tidak sah dan kita membawaundang-undang baru untuk dikuatkuasakan,apa yang telah dijalankan. Pada fikiran sayadan saya cadangkan, saya ingat patut di-pinda Perlembagaan Persekutuan Artikel 150oleh sebab dalam Perlembagaan Artikel 5ini ada memberi guarantee fundamentalliberties untuk kebebasan rakyat. Jika kitameminda Artikel 150, kita boleh menguatkankedudukan Perlembagaan mi.

Dengan izin, dalam Artikel 5 menyatakan:

Fundamental liberties--

"(1) No person shall be deprived of hislife or personal liberty save in accor-dance with the law.

(2) Where complaint is made to theHigh Court or any judge thereofthat a person is being unlawfullydetained the court shall inquire intothe complaint and, unless satisfiedthat the detention is lawful, shallorder him to be produced before thecourt and release him."

Jadi oleh sebab Perlembagaan ini ada mene-tapkan kepada kebebasan rakyat padafikiran dan pandangan saya patut kita me-minda Perlembagaan Artikel 150 bersama-sama di mana Duli Yang Maha Mulia telahdiberi kuasa untuk membuat Undang-undangDarurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1979 semasadarurat. Saya harap Yang Berhormat Men-teri akan mengambil perhatian atas cadangansaya.

Tuan Yang di•Pertua, perkara yang ke-tiga, saya ingin bertanya untuk mendapatpenjelasan daripada Yang Berhormat Men-teri Undang-undang berkenaan Clause 2Rang Undang-undang ini--

"2 (4) An Essential Regulation, andany order, rule, or by law duly made inpursuance of such a regulation shall haveeffect notwithstanding anything inconsis-tent therewith contained in any writtenlaw, including the Constitution or the Con-stitution of any State, other than this Actor in any instrument having effect by virtueof any written law other than this Act."

.Saya kurang faham, Tuan Yang di-Pertua, dan apa yang saya faham jika RangUndang-undang ini diluluskan, saya percayainsya Allah diluluskan Rang Undang-undang ini akan supersede Ordinan itumengikut Clause 2 (4). Saya harap mendapatsedikit penjelasan. Dengan itu, Saya sekalilagi menyokong dengan sepenuhnya.

4.06 ptg.

Tuan Haji Mohd . Amin bin Haji Yaakub:Bismillahirahmannirahim. Tuan Yang di-Pertua, terlebih dahulu saya mengucapkanterima kasih di atas keizinan bagi sayamengambil bahagian dalam perbahasan RangUndang-undang yang telah dikemukakanoleh Yang Berhormat Menteri Undang-undang sekejap tali.

Tuan Yang di-Pertua, menyedari walauapapun penentangan dan perbahasan ter-hadap Rang Undang-undang ini maka RangUndang-undang ini akan diluluskan olehDewan mi. Tetapi saya selaku seorang AhliDewan ini yang bebas dari parti disiplin daripihak Barisan Nasional mempunyai pen-dapat saya sendiri yang dalam kesempatanini, suka saya tuba kemukakan pandangan-pandangan saya untuk menjadi perhatiandan pertimbangan pihak Kerajaan.

Tuan Yang di-Pertua, Rang Undang-undang ini dikemukakan dengan tujuanhendak dikuatkuasakan dan mengkanunkanOrdinan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1969sebagai suatu Akta Parlimen dan bagi me-ngesahkan semua perundangan kecil yangdikuatkuasakan di bawah Undang-undangDarurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1969 itu yangtelah berlanjutan sehingga sekarang mi.Kajian perlu dibuat sama ada benar atautidaknya keadaan darurat negara kitasekarang mi.

Yang kedua, kalau benar ada darurat, ada-kah sama keadaannya semasa darurat Mei1969 dahulu dengan darurat sekarang mi.

1671 18 JANUARI 1979 1672

Tuan Yang di-Pertua , pada 16hb Januari,1979 Yang Berhormat Menteri Hal EhwalDalam Negeri sendiri dalam temuramah atauwawancara dengan RTM telah mengelurakansatu pendapat dan gambaran betapa keadaandarurat sekarang ini telah jauh berbezaantara keadaan dahulu dengan keadaansekarang , sehingga Yang Berhormat MenteriHal Ehwal Dalam Negeri itu membawacontoh dengan menyatakan bahawa gerakankominis telah lumpuh , tulang belakanggerakan bawah tanah juga telah berkecaihancur sama sekali. Tambah lagi Yang Ber-hormat itu , dalam tahun 1978 yang barulepas katanya , tidak ada satu kejadian punkita dapati rompakan bersenjata dilakukanoleh penjahat -penjahat, penjenayah-pen-jenayah terhadap bank-bank kita. Katabeliau tidak sama dengan tahun 1975.danseterusnya dahulu. mi adalah satu kenyataandaripada Yang Berhormat Menteri yang ber-tanggungjawab dalam keselamatan . Nyatalahkeadaan darurat dahulu dengan keadaansekarang sudah jauh berbeza. Kenyataan inidibuat sebagai menyatakan penghargaankepada Pasukan Keselamatan kita yangtelah bekerja begitu keras menyabung nyawadan sebagainya untuk mengembalikan ke-amanan negara , untuk menjamin kesela-matan negara kita dan juga keselamatan kitabersama . Saya juga ikut sama mengucapkantahniah kepada Pasukan Keselamatan kitayang telah berjaya mengubah suasana ke-adaan negara kita daripada darurat sepertiyang berlaku dalam bulan Mei, 1969 dahulusehingga membawa kepada keadaan yangaman hari ini walaupun ada saki bakinyasedikit sebanyak.

Tuan Yang di-Pertua, memandang ke-pada keadaan -keadaan ini saya tidak nafikanbahawa ancaman (ahaman kominis memangada. Bagi saya untuk menentang ancamankominis ini tidak cukup dengan alat senjatasahaja , tidak cukup dengan undang -undangdarurat sahaja, tetapi perlu prinsip Islamhendaklah dilaksanakan oleh Kerajaan se-karang ini. Saya rasa saudara saya daripadaParti BERJASA pun memang mahu supayadilaksanakan perkara ini cuma mereka iniberani atau tidak berani menyuarakan itusoal lain . Dengan sebab itu, saya rasa me-mandang kepada keadaan darurat yang telahbegitu berubah hari ini Undang-undang iniperlu dikaji semasak -masaknya terutamasekali soal mengkebelakangkan sebagaimanayang ada dalam Fasal 9, Fasal-kecil (1) dan

(2) yang mana segala undang-undang danperaturan kecil yang dibuat di bawah Per-aturan Darurat sama ada selepas atau se-belum dan begitu juga dengan ]Fasal-kecil(1) dan (2) yang bertujuan untuk mengke-belakangkan penguatkuasa Undang-undangDarurat ini perlu dikaji bersama denganPerlembagaan itu sendiri.

Saya tidaklah mengaku bahawa saya inipakar dalam soal undang-undang; dan per-lembagaan tetapi sepanjang apa yang sayabuat kajian mengkebelakangkan penguatkuasaan bagi menghukum sesuatu kesjenayah yang telah dilakukan oleh seseorangpada masa mana mereka ini melakukan ke-jadian itu, undang-undang yang sah tidakada maka tidak bolehlah pihak Kerajaanmembuat satu undang-undang yang baharudan hendak dikebelakangkan kepada tarikhorang yang membuat kesalahan itu padamasa itu untuk dihukum, sebab saya perhati-kan Fasal ini mungkin bercanggah denganPerkara 7 (1) Perlembagaan dengan izin,Tuan Yang di-Pertua:

"Perlindungan daripada undang-undangjenayah yang berkuatkuasa kebelakangandan pembicaraan berulang.

(1) Tiada sesiapa pun boleh dihukumkerana sesuatu perbuatan atau keting-galan yang tidak menjadi kesalahan disisi undang-undang pada masa per-buatan atau ketinggalan itu dilakukan

Perlembagaan ini sudah renyatakanbahawa tidak boleh dibuat satu undang-undang untuk dihukum kebelakangan. Sayarasa pihak Yang Berhormat MenteriUndang-undang yang pakar dalam undang-undang mungkin dapat mengambil f ahamanmaksud apa yang saya bangkitkan denganPerlembagaan ini. Saya bimbang kalau initidak dikaji betul-betul, ada pula satu masananti undang-undang yang kita buat ini di-cabar orang sebagaimana telah berlakudengan Undang-undang Darurat 1969 dahulusekarang ini telah dicabar. Saya tidaklahhendak menyebutkan cabaran itu, kenapa,bagaimana, sebagaimana saudara saya telahmenyebut tali dan telah ditahan oleh TuanYang di-Pertua, jadi tidak mahulah saya.

Selain daripada itu, apabila Kerajaan kitasekarang ini terdedah kepada kemungkinantuntutan-tuntutan rakyat yang telah men-jalani hukuman tanpa sah akibat kesalahan

1673 18 JANUARI 1979 1674

pihak Kerajaan sendiri berpunca daripadaketidak sahnya Akta Darurat dahulu yangsekarang ini hendak disahkan maka pihakKerajaan sekarang ini membuat satu ke-nyataan bahawa darurat makin menghebat,bercanggah pula dengan kenyataan YangBerhormat Menteri Hal Ehwal DalamNegeri seperti yang telah saya terangkantali.

Tujuannya barangkali hendak mengharus-kan undang-undang ini diluluskan olehDewan ini dengan mengatakan bahawadarurat masih kuat mengancam. Saya sukajuga mendapat penjelasan perbezaan ke-nyataan di antara Yang Berhormat MenteriHal Ehwal Dalam Negeri dengan YangBerhormat Menteri Undang-undang.

Tuan Yang di-Pertua, bila sesuatu undang-undang yang tidak sah iaitu masa daripada20-2-71 sampai kepada sekarang ini iaitutempoh berjalannya Parlimen kita selepaspengisytiharan darurat Mei 1969 dahuluyang mana sehingga 20-2-1971 Parlimentidak ada, maka pada masa itu Undang-undang Darurat ini boleh berjalan kuat-kuasanya tanpa dibawa ke dalam Parlimen.Tetapi tempoh 20-2.71 hingga kepada seka-rang ini tempoh penguatkuasaan Undang-undang Darurat itu tidak menjadi sah, makadengan sebab itulah hari ini dan semalamRang Undang-undang ini dikemukakanuntuk dijadikan Akta Parlimen bagi disah-kan. Soal sah atau tidak sah bagi pihakKerajaan menyatakan bahawa ini adalahkesalahan teknikal. Saya pun ikut samasemalam memerhatikan apa yang diterang-kan oleh Yang Berhormat Menteri Undang-undang, ini adalah kesalahan teknikal.Tetapi implikasi dari kesalahan teknikalyang dilakukan oleh pihak Kerajaan menye-babkan beratus-ratus kes telah dibicarakandi bawah Undang-undang yang tidak sahmi.

Soya sukalah membawa suatu contoh yangmana dalam ugama Islam sendiri pun tidakmembolehkan untuk dikebelakangkan bagidihukum orang-orang yang melakukan ke-salahan pada masa hukuman itu tidak ber-kuatkuasa.

Tuan Yang di-Pertua, kalau kita contoh-kan dengan Undang-undang Perkahwinanpun, kalau suatu upacara perkahwinan di-lakukan tanpa cukup syarat-syaratnya me-nyebabkan tidak sah sesuatu perkahwinan itu

tetapi oleh kerana sesuatu sebab tidak sedarberlakunya keadaan tidak sah perkahwinanitu berlanjutan katanya sampai tujuh lapantahun seperti Undang-undang Darurat kitaini, hasilnya bila dilakukan pengesahan se-mula, kalau hendak disahkan semula mestidilakukan satu akad nnkah yang baharutetapi tidak boleh back date, tidak bolehmenghalalkan ataupun mengesahkan per-kahwinan yang tidak sah dahulu, hendakback date tidak boleh. Inilah percanggahan-percanggahan bukan sahaja dalam soalmengkebelakangkan penguatkuasaan undang-undang ini bercanggah dengan Perlembagaanbahkan juga bercanggah dengan prinsipUndang-undang Islam sendiri.

Tuan Yang di-Pertua, saya sukalah me-narik perhatian kalau untuk mengkebela-kangkan (back dated) kesalahan-kesalahanyang telah dilakukan dahulu dan tidak bolehdiperundang-undangkan untuk dikuatkuasa-kan kesalahan itu bagaimana caranya. TuanYang di-Pertua, pada pandangan saya apa-bila berlakunya sesuatu keadaan hukumanyang tidak sah pada masa yang telah lepasdengan Undang-undang Darurat yang kitaperbincangkan sekarang ini dan hendakback date pun tidak boleh Kerajaan harusdakwa sahaja pesalah-pesalah itu di bawahUndang-undang yang telah sedia ada padamasa kejadian kesalahan itu. Pada masapenjenayah-penjenayah itu melakukan ke-salahan undang-undang mana berkuatkuasapada masa itu, maka kita bawa dia ke mah-kamah untuk dihukum di bawah Undang-undang yang sah pada masa itu, jangan kitacubs hendak mengkebelakangkan denganundang-undang yang ada ini sebab akanbercanggah dengan Perlembagaan dan jugabercanggah dengan prinsip-prinsip perunda-ngan.

Sukalah saya mengemukakan suatu ke-musykilan kalau seseorang rakyat yang di-syaki melakukan kesalahan, pihak Kerajaanmenangkap, menuduh mereka ke mahkamahdan bila sabit pada mahkamah kita hukumdia kerana melakukan kesalahan itu. Tetapisekarang ini berlaku kesalahan walaupunkesalahan teknikal tetapi berlaku dan dilaku-kan oleh pihak Kerajaan, oleh Kabinet. Atasdasar samarata sama ada pihak Kerajaanataupun pihak rakyat, apa hukumnya diatas kesalahan-kesalahan yang dilakukanoleh pihak Kerajaan. Bagi saya untuk me-ngesahkan undang-undang yang tidak sah

1675 18 JANUARI 1979 1676

yang dilakukan dan telah berlaku masa tem-poh penguatkuasaan itu sampai tujuh lapantahun jadi bagi hendak menghalalkan ke-jadian-kejadian itu hari ini diminta Dewankita ini setelah semalam diminta dari DewanRakyat meluluskan Rang Undang-undangini bagi menghalalkan kesalahan yang Kera-jaan lakukan itu. Saya tidak hendak kataapa-apa mengenai Dewan kita ini sebabDewan kita ini Dewan yang mulia dandengan sebab itulah saya mengemukakanpendapat saya dengan tidak mengira, asal-kan saya berpendapat itu adalah memberifaedah dan keuntungan kepada negara danmasyarakat dan juga kepada keadilanundang-undang kita sendiri.

Selain daripada itu saya sukalah, padamulanya tidaklah saya berniat hendak mem-bangkitkan masalah parti politik dalamDewan ini tetapi oleh kerana saudara-sau-dara saya ada menyatakan yang saya danjuga Yang Berhormat Senator Salmah SheikhHussein sebagai PAS sesat, saya rasa iniadalah suatu perkara yang tidak patut di-lakukan. Walaupun saya memang benar ter-diri daripada ahli PAS tetapi tidak patutsama sekali saudara-saudara kita dalamDewan ini membabit-babitkan soal partisebab kita berada di sini bukan untuk ke-pentingan parti. Saya mengatakan bukanuntuk kepentingan parti PAS saya berada disini. Saya percaya juga Yang BerhormatSenator Datuk Haji Ahmad Arshad bukandia berada dalam Dewan ini untuk kepenti-ngan parti Barisan Nasionalnya, tetapi diaberada di sini untuk mengeluarkan hujah,pendapat bagi faedah dan kepentingannegara serta masyarakat kita mi.

Saya harap dengan izin Tuan Yang di-Pertua, perkara ini dapat beliau satu massnanti menarik balik anggapannya itu keranaanggapan itu tidak benar mengatakan kamiahli-ahli PAS sesat.

Pada akhirnya saya sukalah mencadang-kan supaya pihak Kerajaan dalam meng-atasi ancaman kominis dari segi f ahamanyang masih kita bimbang masalah fahaman-nya sekarang ini sebab masalah penentangansenjatanya kita sudah dapat yakin dengankenyataan Yang Berhormat Menteri HalEhwal Dalam Negeri sebagaimana temu-ramahnya di dalam TV, ertinya sudahkurang, sudah menurun, sudah recta, cumaancaman kominis masih ada ialah ancaman

f ahamannya sekarang yang mans, ancamanfahamannya ini saya bersama-sama denganpihak Kerajaan menentang fahaman kominismi.

Dengan sebab itu saya berseru kepadapihak Kerajaan marilah kita laksanakankonsep perundangan Islam yang boleh di-laksanakan dalam negara ini. Jangan pulaada mana-mana pihak yang mengatakanbahawa konsep perundangan Islam ini tidakboleh dilaksanakan sekarang kerana rakyattidak kenal konsep perundangan Islam.Maka dengan sebab itu Kerajaan tidakboleh melaksanakan konsep perundanganIslam mi.

Saya suka bertanya pihak Kerajaan ataupihak yang berkenaan, konsep perundangannegara sekarang ini yang menjadi amalankita adakah dikenali oleh semua rakyatjelata?-Tidak. Pakar undang-undang sahajayang mengenali undang-undang ini, yang me-ngenali prinsip undang-undang ini tetapikenapa undang-undang ini dapat diimpli-mantasikan, dapat dilaksanakan oleh Kera-jaan sekarang ini, dapat dikuatkuasakan se-hingga dipatuhi oleh rakyat. Jadi amatlahtidak patut kalau ada pihak yang menyata-kan bahawa prinsip perundangan Islam initidak mungkin dapat dilaksanakan sekarangini kerana prinsip ini tidak dikenali lagioleh masyarakat Malaysia. Saya harap per-kara ini mendapat perhatian pihak Kerajaanyang berkenaan. Sekian, terima kasih.

4.37 ptg.

Tok Pangku Pandak Hamid bin PutehJali: Tuan Yang di-Pertua, saya mengucap-kan berbanyak-banyak terima kasih padahari ini kerana dapat menyampaikan hasrat-hasrat yang dukacita dalam hati saya.

Saya menyokong sepenuhnya Rang Un-dang-undang yang ada di hadapan kita yangmana sebentar lagi akan diluluskan. Dengansebab itu saya bercakap terlebih dahuluuntuk mengeluarkan satu ucapan ribuanterima kasih dan minta maaf kepada Men-teri Undang-undang. Saya bercakap di sinisebagai wakil Orang-orang Ash. C)rang Ashdalam Malaysia ini sangat bodoh. Dengankebodohannya ini saya ingat kalau ke hada-pan ini semua orang sudah bijak pandai,mereka ini semua tertindas. Ada dalilnyayang akan saya bentangkan sedikit. Orang

1677 18 JANUARI 1979 1678

Asli tidak tahu apa jadinya. Tadi Ahli YangBerhormat di hadapan saya inipun sudahmengatakan Orang Asli pun ada menanggungkominis. Itu saya tidak nafikan sebab merekabodoh. Dengan sebab itu saya minta kepadaMenteri Undang-undang pada masa hadapanini kalau ada Orang Asli termasuk dalamgolongan yang terkena macam ini, sayaminta Menteri Undang-undang untuk me-nyiasat atau dengan Cara yang elok dan rapi.

Saya hendak bercakap di sini tidak adaapa dalam surat cuma dalam hati sayasahaja. Orang Asli ini pada tahun 1953 telahterikut jalan kominis tetapi minta maaf,Tuan Yang di-Pertua, saya akan bercakapsedikit sahaja. Orang Asli ini telah kenatembak oleh askar kerana bodoh. Dia ditarikpergi ke sana sini-mereka ikut; diajakmencari makan, dia pergi cari makan. Rupa-nya bila kawannya keluar surrender, ituyang saya kata orang bodoh, dia keluar danmemberitahu mengatakan di sana adakominis. Datanglah askar ke tempat kemnyaitu dan ditembaknya. Dihantar oleh pegawaikeselamatan ke Hospital Kuala Kangsar.Pegawai Orang Asli pada masa itu adalahorang putih, belum merdeka lagi. Masa itudia suruh saya pergi tengok di hospital. Sayapergi tengok, saya bertanya dalam bahasaMelayu, dia tidak tahu langsung bercakapdalam bahasa Melayu. Saya pun bercakapdalam bahasa Orang Ash, baru dia bolehbercakap sedikit. Saya bertanya tentang latarbelakangnya dan sebagainya dan saya dapat-lah faham sedikit. Selepas itu dia pun berihatdalam hospital itu selama dua bulan dandia akan dibawa ke Mahkamah Tinggi diIpoh. Di Mahkamah Tinggi sayapun pergiberjumpa dengannya. Dia mengatakan diasudah tidak tahu cakap bahasa Orang Ash,dia sudah lupa. Rupa-rupanya China yangtelah surrender tali telah berpakat dengandia supaya jangan bercakap dalam bahasaOrang Asli tetapi bercakap dalam bahasaMelayu. Apabila sampai di Mahkamah, apasaya hendak kata, terpaksalah dia berdiridi atas kakinya sendiri, dibicarakan dan di-hukum penjara selama 3 tahun. Itu yangpertama.

Kali yang kedua, baharu-baharu ini sayaingat sudah lima atau enam tahun; kalaukita bertanya kepada Menteri Undang-undang barangkali dia tahu. Seorang Aslitelah dipanggil oleh seorang Cina untuk men-jaga lombong. Dia pergi menjaga lombong

dekat Sungai Siput. Entah macam manamereka berdua ini bertelingkah, Orang Asliini memukul Cina itu hingga mati dan diacabut lari. Polis datang ke rumah keluarga-nya suruh cari budak ini supaya dapat di-bicarakan dan supaya perkara itu dapatsegera diselesaikan. Jadi dia lan, Can, candapatlah. Lepas itu dibicara. Waktu bicara,Polis sendiri suruh mengaku supaya senangdan lekas habis. Rupanya dia kena seumurhidup di Penjara Taiping. Ini satu, sayaminta Menteri Undang-undang siasat adakahseorang Orang Asli di Penjara Taiping di-hukum sampai mati. Kalau begitu, lepaskandia, dia sudah insaf, cukuplah, itu penge-tahuan dia, janganlah sampai mati hukuman-nya. Saya bercakap begitu, sebab lamasangat; Polis sendiri suruh mengaku. Se-patutnya hendaklah dibawa bicara dulu,jadi tidaklah dia kena main. Saya takut olehsebab di Sarawak pun ada Orang Asli danmereka pun boleh juga macam Orang Aslidi sini (Ketawa). Jadi saya minta supayameliputi sungguhpun bukan wakil saya. Disini saya harap kepada Menteri Undang-undang supaya siasat dan menengok kesOrang Asli di Penjara Taiping itu dan kalaupatut dimaaf, maka maafkanlah dan ampun-kanlah.

Sekianlah sahaja, terima kasih.

Tuan Yang di-Pertua: Ahli-ahli YangBerhormat, mesyuarat ditempohkan selama15 mintt.

Persidangan ditempohkan pada pukul 4.40petang.

Persidangan disambung semula pada pukul5.04 petang.

(Tuan (Timbalan) Yang di-Pertua mem-pengerusikan Mesyuarat)

5.04 ptg.

Menteri Tak Berpotf olio (Dato' HajiMohamed bin Nasir): Tuan Yang di-Pertua,pada petang ini sukalah saya mengambilbahagian di dalam perbahasan Rang Undang-undang yang telah dikemukakan oleh YangBerhormat Menteri Undang-undang yangmana kita telah mengikuti hujah-hujah yangdikemukakan oleh beliau hampir satu jamlebih.

1679 18 JANUARI 1979 1680

Saya percaya hujah-hujah yang telah di-terangkan itu sudah memberi gambaran ke-pada kita betapa pentingnya kita menerimadan meluluskan Rang Undang-undang mi.Mahu tidak mahu kita perlu mengakuibahawa wujudnya darurat , sama ada daruratkecil atau darurat besar , mahu tidak mahukita mesti akui bahawa ada darurat, belumhabis seratus peratus . Sekiranya sudah kitayakin begitu , mahu tidak mahu perlu kitamengadakan Undang -undang Darurat untukmencegah segala perbuatan-perbuatan kejamyang dilakukan oleh anti -nasional dankominis yang tidak ingin melihat rakyatnegara ini maju jaya dan hidup amansentosa dalam Kerajaan Barisan Nasionalin'.

Saya telah mengikuti ucapan atau hujahyang diberikan oleh Yang Berhormat Men-teri dengan begitu teliti sekali dan sayatidak mahulah menyentuh satu persatu apayang telah disentuh , cuma hendak mene-rangkan dua tiga perkara yang saya fikirperlu saya terangkan dalam Majlis mi. Per-tama sekali , apa yang telah dibangkitkanoleh Yang Berhormat Tuan Haji Mohd.Amin bin Haji Yaakub . Saya tidak hendakmenyentuh soal politik di sini, cuma hendakmenerangkan sesuatu yang benar dari segiIslam. Jangan kita mengatakan itu Islam,ini Islam tetapi hujah Quran kita tidakdapat mengeluarkan sebab Islam itu adalahAl-Quran . Tidak ada Al -Quran tidak adaIslam , tidak ada Taurat tidak ada Islampada masa itu , tidak ada Injil tidak adaIslam pada masa itu dan Nabi-nabi danRasul -rasul yang dilantik oleh Tuhan semuaugama yang dibawa pada masa itu adalahIslam dan perlu diturunkan undang-undangdari langit , sama ada Injil, Taurat danZabur.

Tuan Yang di-Pertua, saya berasa ragusedikit kerana Yang Berhormat mengatakanbahawa kekecohan telah berlaku di dalamnegara kita ini, khususnya dalam Kemen-terian Undang -undang yang telah tidak sedarbegitu lama bahawa Peraturan -peraturandan Ordinan -ordinan yang telah berlaku itutidak sah. Saya kata bukan tidak sah, yangsebenarnya silap dari segi teknikal. Kalausilap dari segi teknikal ini tak menjadi per-soalan besar . Dalam syariat kita sendiriUgama Islam waktu Imam Shafie ada diMadinah pendapatnya lain, waktu Imam

Shafie ada di Mesir pendapatnya lain, boleh-kah kita mengatakan Imam Shafie tak betul?That's my question . Bolehkah kita mengata-kan bahawa Imam Shafie tidak betul?Betul, kerana kita manusia ini mempunyaiberlainan fikiran dan fikiran itu akan di-pengaruhi oleh environment, meliha.t kepadasociety yang ada pada masa itu bahawaketika itulah fikiran kita mengambil reflectiondaripada apa yang berlaku dari masyarakatpada masa itu . Oleh sebab itulah ada dalamHadis Nabi: Nabi telah bersabda bahawa:Sekiranya kamu berijtihat (using your mind)hendak menentukan satu-satu hukum, kalaubetul dapat dua pahala , kalau tidak betuldapat satu. Ertinya tidak bersalah. Orangyang berijtihat satu-satu hukum itu tidaksalah walaupun hukum itu kita nampak ber-canggah tetapi rahsia itu tidak diketahui olehorang awam . Demikian jugalah berlakunyakepada Constitution kita ini, iaitu Constitu-tion dalam negara kits is the supreme law ofthe Federation. Tidak ada law yang lebihtinggi daripada Constitution dari segisecular law dalam negara kita ini dan kitaakuinya dan semua rakyat daripada segalakaum dalam negara kita ini sudah mengakuibahawa Constitution itu adalah supremelaw--itu yang pertama.

Yang kedua , Parliament is the highestlegislative body in this country. Jadi nyata-lah kepada kita bahawa Dewan Parlimen,dan Dewan Negara merupakan body yangtertinggi dari segi perundangan. Maksud,sekiranya berlaku satu undang-undang yangtidak boleh disesuaikan lagi dengan kejadianyang ada pada masa ini , boleh jadi selesaipada 8-10 tahun dahulu, ini perlu dibaikikerana kuasa Parlimen terletak pada ahli-ahlinya (Members of Parliament) cukup 2/3kita boleh ubah Constitution itu sendiriwalaupun Constitution itu the supreme law ofthe Federation , Dewan Rakyat dan DewanNegara lebih tertinggi daripada mana-manaLegislative Body yang ada dalam negara kitaMalaysia ini . Itu mukadimmah saya, TuanYang di-Pertua . Dengan keadaan yang telahberlaku pada masa yang sudah kita tidakboleti hendak mengatakan bahawa kecuaianahli-ahli undang -undang kita, MenteriUndang-undang kita, kita tidak boleh hen-dak mengatakan mereka cuai , mereka tidaktahu. Ini mungkin boleh berlaku dengankerana tidak sedar pada masa itu. Bilasudah ditimbulkan kes-kes umpamanya,barulah kita sedar, tetapi bukanlah pula

1681 18 JANUARI 1979 1682

menghalangi kita mengubah undang-undangitu sebab Legislative Body ini yang tertinggisekali, dia boleh ubah, dia boleh tambah,dia boleh mengurangkan apa-apa sahajadalam Constitution dan ordinan-ordinanyang tidak sesuai lagi dengan keadaan kitapada masa sekarang dan tidak sesuai Iagidengan masyarakat (society) yang ada pada:kita sekarang. Jadi nyatalah dengan jelasnyabahawa Legislative Body ini iaitu Parlimenadalah body yang tertinggi dari mana-mansLegislative Body yang ada dalam negarakita Malaysia ini dan kelmarin Parlimentelah menerima dan meluluskan RangUndang-undang ini dan hari ini diminta pulaDewan Negara iaitu kita semua untuk me-luluskan Rang Undang-undang mi.

Saya menyokong dengan sepenuh minatdan sepenuh kesedaran saya, melihat kepadakejadian-kejadian yang berlaku dalamnegara mi.

Tuan Yang di-Pertua, according to crimesama ada Undang-undang Secular atauUndang-undang Quran, once you have com-mitted a crime, you are a criminal. Sekalikita sudah melakukan pembunuhan umpama-nya, sampai bila kita tertanggung dosa itudan tidak lepas dosa itu sehingga dibalasbunuh. Siapa kata ini? Al-Quran. "Walakumfil gisas hayatum ya ulil al bab. "Bagikamu (kata Tuhan) dalam menjalankanhukum-hukum bunuh balik, "qisas"--orangbunuh, kita bunuh balik orang itu, "haya-tun"-boleh menghidupkan masyarakat itukerana daripada hukuman bunuh itulahboleh menakutkan manusia. Buktinya dalamtahun 1978 oleh kerana negara kita telahmembuat satu undang-undang iaitu AktaParlimen, barang siapa mempunyai senjatapi(in possession of arms) bila dan sabit, cukupsaksi dan sebagainya, orang ini dihukumbunuh. Jadi, semenjak berlakunya undang-undang ini buktinya tidak ada suatupunrompakan dan sebagainya yang mengguna-kan senjatapi. mi sudah terbukti kepada kitabahawa undang-undang itu, capital punish-ment itulah yang dikata "flu gisas hayatunya ulil albab".

Begitu juga undang-undang yang kita buat,kalau kita menjalankan capital punishment,maka capital punishment itu akan menakutimanusia, Siapa berani mati? Tentu seorangpun tidak berani mati. Oleh sebab itu merekaberjaga-jaga. Kalau Yang Berhormat SenatorHaji Mohd. Amin kata negara kita tidak ada

prinsip Islam, itu sudah prinsip Islam. Thatis already prinsip Islam. "Walakum fil gisashayat ya ulil albab". Itu tidak Quran, TuanYang di-Pertua? Tuan Yang di-Pertua akuiitu Quran. Itulah prinsip yang paling pentingdalam perundangan, capital punishment dandia nanti lower down Ordinan-ordinan kebawah dengan denda, dengan hukum,dengan jel dan sebagainya. Itu boleh dibuatdan itulah yang dikatakan semangat prinsipIslam. Saya tidak tahulah Yang BerhormatSenator Haji Mohd. Amin mengatakantidak ada prinsip Islam dalam kita mem-bawa undang-undang ini. Sebenarnya iniprinsip Islam, kita tidak mahu akui sahaja,yang kita bawa ini lebih daripada itu, inisudah prinsip Islam.

Tuan Yang di-Pertua, saya suka menge-mukakan satu ayat menerangkan bahawa inisudah merupakan satu prinsip Islam yangpaling penting dalam perundangan (legisla-tion). Kata Tuhan: "Man katala naf sanbighairi naf sin au-f asadin fil-ardhi f akaannama katalanas jamia". Maksudnya:Siapa-siapa, Melayukah, Chinakah, Arab-kah, siapa-siapa yang melakukan pem-bunuhan kepada satu nyawa, kepada satubody seseorang bukan kerana orang itu mem-bunuh orang lain, bukan kerana orang itumembunuh sebagaimana kita sudah ada 52kes, umpamanya membunuh orang-orangawam yang tidak berdosa. Mengenai orangini apa kata Tuhan: "Au-f asadin"-ataupundismakan hukum bunuh itu dengan mem-buat jahat seperti merompak, menyamun,pecah bank dan sebagainya. Keadaannyasama "au-fasadin" (kata Tuhan) "flu ardhi"di atas dunia, maka Malaysia ini sebahagiandaripada bumi Tuhan, "fil-ardhi"---apa dosaorang ini, "faka an nama katalanas jamia"--maka pembunuhan itu seolah-olah dia mem-bunuh seluruh manusia daripada Adamsampai kepada kita sekarang, sampai kepadahari Kiamat.

Cuba Tuan Yang di-Pertua fikirkan,berapa ratus million manusia. Dosa yangbegitu banyak yang dilakukan oleh seorangyang membunuh, tidak dengan kebenaranmengapa pula kita sebagai pemerintah yangadil takut menghukum manusia yang mem-bunuh manusia lain yang tidak berdosa.Kalau kita takut, kita sudah bercanggah(contradict) dengan kehendak Tuhan danbercanggah dengan supreme law kita, Con-stitution dan undang-undang negara kita mi.

1683 18 JANUARI 1979 1684

Kalau Kerajaan tidak pinda undang-undangini, kita biarkan begitu sahaja, bias berlakukepada Kerajaan lain yang memerintahnegeri ini umpamanya, kita harap tidaklah-Barisan Nasional sampai hari Kiamat, Kera-jaan ini berdosa. Itulah Kerajaan yang zalimnamanya, tidak mahu membalas orang yangmembunuh jiwa manusia yang begitubanyak-saya kata tali satu sahaja, apa hal52 orang, satu sahaja, dosanya samalahdengan kita membunuh seluruh manusiadaripada Adam sampai sekarang, sampaihari Kiamat, itu seorang sahaja. Begitu besardosa crime yang dlakukan oleh orang-orangyang tidak bertanggungjawab, kominis dansebagainya.

Dengan dua ayat yang saya baca talisudah cukup sebagai orang yang memahamihukum Islam, tidak patut mengatakan initidak ada prinsip Islam dalam Kerajaan kita.Apa prinsip Islam kalau tidak bawa ayatQuran, ayat Quran mesti bawa, terangkan,bercakap sahaja tidak boleh, saya tidakberani menggunakan akal saya, mesti kitamembawa dalil-dalil yang sah daripada Al-Quran dan Sunnah.

Tuan Yang di-Pertua, menyentuh soalConstitution, saya sukalah memaklumkandalam Majlis ini bahawa dalam Constitutionkita ini ada satu f asal iaitu Fasal 3 (1) yangmenyatakan bahawa Islam is the religion ofthe Federation. Ertinya: Islam adalah ugamakepada, ugama yang tinggi sekali dan ugamalain boleh berjalan, any other religion maybe practised in any part of the Federationwithout disturbance dan sebagainya. Cubakita perhati baik-baik. Saya suka menerang-kan kepada Ahli PAS yang menuduh Kera-jaan Barisan Nasional tidak berdasarkankepada hukum Quran, cuma kita tidaknyatakan: A Quran, B Quran, C Quran-tidak. Semangat undang-undang itu sudahberlaku dalam negara kita, soal pelajaran,soal ekonomi, dasar ekonomi, dasar itu danini, ini semua sudah ada dalam Quran, cumakita tidak terangkan satu persatu. InsyaAllah dalam usul yang akan dibawa olehYang Berhormat Datuk Abu Bakar binUmar, saya akan mengambil bahagian me-nyatakan bahawa negara kita sudah men-jalankan undang-undang yang sejajar dengankehendak Al-Quran, oleh kerana dalamnegara kita perlu ada undang-undang yangkita buat sendiri, tetapi saya perhati undang-undang yang dibuat itu tidak bercanggahdengan Al-Quran.

Beliau mengatakan: Islam is the religionof the Federation. Saya hendak bertanyakepada Ahli Pembangkang, apakah maknaIslam? Islam adalah satu "din" yang dicipta oleh Tuhan dengan diturunkan Al-Quran " wallazi ba'safil ummiyi narasulan.min hum yatlum alaihim ayathihii wayusa-kihim wayulimum numul kitab wal hikmah."Itu sudah cukup terang. Jadi yang dikatakanugama Persekutuan dengan sendirinya kitaboleh mengambil istimbak, mengambil dari-pada hukum besar ini menjadikan hukumhukum kecil dalam masyarakat kita, keranasudah nyata dan jelas semangat Constitution,semangat Islam itu sudah ada di sana. Ertinya Al-Quran itulah yang ada kaitannya dan.Islam is the religion of the Federation.

Tuan Yang di-Pertua, mengenai RangUndang-undang yang dikemukakan olehYang Berhormat Menteri Undang-undangkerana semata-mata hendak memberi kuasa.kepada mahkamah untuk menghukummanusia-manusia yang sudah melakukancrime, pembunuhan dan sebagainya makatidak jadi masalah dalam perundangan..Kalau ini sudah berlaku 10 tahun dahulu,kita hendak pinda undang-undang ini.sekarang, hendak dihukum baliik orang-orang ini-tidak menjadi masalah. Selagi.orang itu tidak dihukum, selama itu dia me-nanggung hukuman di atas kepa:lanya danselama itu Kerajaan berhak menghukumnya.Ini undang-undang Islam, begitu juga.undang-undang secular, tengok orang yangmelakukan crime seperti di Amerika, misalnya pembunuhan President J. F. Kennedysehingga sekarang orang masih lagi buat.research, investigation sedang dijalankanoleh Kerajaan Amerika siapa yang bertanggungjawab mengenai hal ini. Kalau kita lihattempoh masa itu, sudah dibuang kes ini,,tidak ada Jaya hendak mencari evidence-evidence yang sudah lepas. Tetapi, once youhave done a crime, you are a criminal. Inisesuailah dengan perubahan Rang Undangundang yang dibawa oleh Yang BerhormatMenteri Undang-undang dalam negara kitaini dan bagi saya, saya menyokong penuh diatas Rang Undang-undang mi.

Sebagaimana kata Yang BerhormatSenator Haji Mohd. Amin tadi tidak adaprinsip Islam dalam perundangan sekarangsaya challenge dia, mana ayat Quran yangmengatakan begitu tidak ada. Biar dikemuka-kan kepada masyarakat yang aya.t ini tidak

1685 18 JANUARI 1979 1686

betul, ayat yang saya baca ini. Ini sudahtentu menjadi prinsip kepada perundanganyang akan dibawa oleh Yang BerhormatMenteri Undang-undang walaupun kitatidak mengatakan itu prinsip Islam, tetapipada hakikatnya dia sudah menjadi prinsipIslam dan kita akan bawa is dari segimanifestation, of secular law. Tidak adabeza, Tuan Yang di-Pertua. Kalau hendakcakap itu dan ini, tidak ada dalil dalamIslam, orang tidak boleh terima. Dan orangyang bercakap dengan tidak ada dalil, diamenggunakan akalnya sendiri, maka akaltidak boleh jadi ugama, tidak boleh menjadihak dalam kita melaksanakan undang-undang Islam.

Saya rasa setakat itulah sahaja keranasaya hendak memberi peluang kepada Ahli-ahli Yang Berhormat yang lain untuk ber-cakap dari segi secular law dan dengan inisaya menyokong sepenuh-penuhnya RangUndang-undang ini. Saya harap Ahli-ahliYang Berhormat sekalian akan bercakaplebih terang lagi dari segi secular law.Terima kasih.

Tuan (Timbalan) Yang di-Pertua: SenatorKamarul Ariffin.

5.26 ptg.

Tuan Kamarul Ariffin bin MohamedYassin : Tuan Yang di-Pertua , jarang-jarangkita membahas satu Rang Undang-undangyang mendapat perhatian ramai bukan sahajadaripada Ahli -ahli Dewan Negara ataupunDewan Rakyat tetapi juga orang-orangbiasa . Saya percaya keputusan yang kitsakan luluskan nanti akan mendapat per-hatian bukan sahaja daripada rakyat danwarganegara Malaysia , tetapi juga daripadadunia keseluruhannya . Hanya sejarah akanmenentukan sama ada kita bijak ataupun se-baliknya meluluskan Rang Undang -undangseperti yang kita kemukakan mi.

Saya percaya dengan hujah -hujah yangtelah dikemukakan oleh Peguam Negara tadikeputusan yang kita akan buat untuk me-luluskan Rang Undang-undang ini adalahbijak dan wajar . Mungkin ada pendapatyang mengatakan sebaliknya . Ini tidakboleh kita hendak sekatkan pendapat orang-orang lain, kerana Rang Undang -undangini apakala is menjadi undang-undang akanmelibatkan ramai golongan manusia, ada

yang mempunyai kepentingan, ada yanghanya sebagai satu perkara yang mengambilminat sahaja dan berbagai -bagai perkaralain. Sudah tentu bagi kita sebagai Ahli-ahliDewan yang tugasnya membuat undang-undang bersama-sama dengan Ahli-ahliDewan Rakyat, sudah tentu kita menelitidengan sehalus -halusnya apakah maksudRang Undang-undang mi. Tak kurang pen-tingnya penelitian yang akan dibuat olehpara akademik, tidak kurang pentingnyaimplikasi undang-undang ini kepada merekayang dituduh yang sedang menjalani huku-man di bawah tuduhan-tuduhan yang telahdikenakan , tidak kurang pentingnya panda-ngan -pandangan atau suara-suara peguam-peguam di negara kita ataupun di luarnegara kita berkenaan masalah ini, dantidak kurang pentingnya peranan-perananyang dimainkan oleh Angkatan Bersenjatakita untuk mempertahankan negara dantidak kurang pentingnya perasaan atauharapan rakyat biasa kita baik di bandaratau di luar bandar. Masing-masing mem-punyai tugas -tugas. Kita mempunyai tugas-tugas kita. Kerajaan yang dipilih oleh rakyatmempunyai tugasnya. Peguam-peguam jugamempunyai tugasnya untuk memberi per-hatian , sudah tentu orang yang sekarang inimenjalani hukuman atau sedang menunggukeputusan , mereka juga menanti-nanti, jadisemuanya ini patut kita kirakan.

Saya rasa , tanggungjawab yang beratsekali di dalam perkara ini ialah di bahuKerajaan kerana Kerajaan yang dipilih olehrakyat bertanggungjawab kepada rakyat dankita tidak patut dengan sewenang-wenangnyamengenepikan pengetahuan Kerajaan dalammasalah mi. Sistem yang kita amalkan dinegara kita ini rasa saya sudah jelas dantidak perlu disebutkan . walaupun demikianelok saya sentuh sedikit. Kita memberi ke-percayaan yang penuh mengikut sistem kitakepada Kerajaan yang dipilih. Kerajaan ber-tanggungjawab atas kebaikan seluruh rakyatnegara kita. Kerajaan sebagai collective ber-tanggungjawab untuk menentukan yangnegara ini aman dan dapat dikawali , rakyat-rakyat biasa dapat duduk dengan tidak di-pengaruhi oleh penjahat-penjahat dananasir-anasir yang jahat. Itu tugas Kerajaan,itu telah kita serahkan kepadanya. Betul,Pembangkang berhak menyuarakan apa jugapendapatnya tetapi mereka tidak mem-punyai tanggungjawab seberat yang dipikuloleh Kerajaan . Jadi di sinilah patut kita

1687 18 JANUARI 1979

sedari sama ada langkah-langkah yang di-jalankan oleh Kerajaan untuk mengemuka-kan Rang Undang-undang ini wajar atausebaliknya, dan bagi saya, Tuan Yang di-Pertua, saya berpendapat sangatlah wajar.

Sebelum Rang Undang-undang ini dike-mukakan ke Dewan Rakyat, ada perkarayang timbul yang mungkin menyebabkanpertelingkahan di antara Dewan Parlimendan Mahkamah. Saya harap perkara sedemi-kian tidak berlaku. Kalau ada lagi yangtidak sedar, biarlah perkara ini diterangkandengan sejelas-jelasnya. Kuasa Parlimensangatlah luas. Kepada Majlis Parlimen di-letakkan kuasa membuat undang-undang.Undang-undang utama di negara kita initelah diterangkan iaitu Perlembagaan Per-kara 4, Perlembagaan kita rasa saya sudahjelas dan izinkan saya membaca sedikitsahaja yang berbunyi demikian:

"perkara 4: Fasal (1):

Perlembagaan ini adalah undang-undang utama Persekutuan dan apa-apaundang-undang yang diluluskan selepasHari Merdeka dan yang berlawanandengan Perlembagaan ini hendaklah ter-batal setakat yang berlawanan itu."

Itu menunjukkan undang-undang yangutama sekali ialah Perlembagaan. Dan kuasameminda Perlembagaan, membuat undang-undang terletak kepada Dewan Negarakepada Dewan Rakyat dan akhirnya diper-setujui oleh Duli Yang Maha Mulia SeriPaduka Baginda Yang di-Pertuan Agong.Dalam Perlembagaan ini juga sudah jelasbahawa hak kebebasan Ahli-ahli, termasukTuan Yang di-Pertua sudah dijamin. KalauAhli-ahli Parlimen tidak diberi kebebasanbercakap dan sentiasa ditegah sama adasecara apapun, termasuk secara saman,sudah tentu Parlimen tidak mempunyaikuasa. Itulah sebabnya dikatakan kuasaataupun hak kebebasan yang diberi kepadaParlimen, dan janganlah perkara ini ditim-bulkan lagi. Ini bukan perkara baru, mungkindi negara kita ini, ini satu perkara barutetapi sudah banyak contoh-contoh dinegara-negara yang mengamalkan sistemsama dengan kita yang mengatakan bahawaParlimen itu supreme. Parlimen boleh meng-adakan sesuatu yang tidaa. Itu boleti dibuat.Masalah kuasa Parlimen hendak membuatundang-undang itu tidak timbul lagi danjangan adakan sekatan terhadap itu.

1688

Saya sangat-sangat dukacita mendengarbahawa ada langkah-langkah yang hendak:menghalang supaya Rang Undang-undang.ini diluluskan. Saya berharap perkara ini_tidak akan berlaku dan tidak akan menjadisatu perkara pertelingkahan di antara Mah-kamah dengan Parlimen. Ini bukan pergolakan di antara Parlimen dengan Mah-kamah. Rasa saya perkara ini sudah jelas.dan tidak akan timbul. Tetapi kiita tidakboleh menghalang sesiapa juga yang hendakmencuba menahankan hak kita. Tetapijikalau tiaaa peruntukan yang tertentu didalam undang-undang kita menentukan pri-vilege of Parliament biar kita tentukan. Kalau.tidda satu peruntukan berkenaan dengancontempt of Parliament kita adakan, mungkinundang-undang kita berkenaan denganmasalah contempt of Parliament tidak begitujelas, dan jikalau ada orang-orang yang tuba.hendak mentiadakan Parlimen dan hendakmengenepikan kuasa-kuasa Parlimen patutmasalah contempt of Parliament irli dibuat.dengan terang dan nyata.

Tuan Yang di-Pertua, Rang Undang-undang seperti yang dibentangkan ii bukan-.lah satu Rang Undang-undang yang senangkerana banyak perkara yang terlibat. Saya.sendiri memang tidak bersetuju jikalaukebebasan seseorang rakyat dipermainkandengan sewenang-wenangnya, terutarna sekalidengan tidak mengikut Perlembagaan. Saya.sendiri menentang kerana kita telah meng-adakan peruntukan-peruntukan yang tertentu:di dalam Perlembagaan. Ini dia masalahnya.Adakah perbuatan yang dijalankan olehKerajaan sekarang ini bertentangart denganPerlembagaan ataupun tidak?

Saya dengar ucapan-ucapan dan hujah-hujah daripada orang luar daripada Dewanini yang mengatakan peruntukan-peruntukanini bercanggah dengan Perlembagaan kita.Kalau sungguh begitu, sayalah Ahli yangpertama yang tidak akan menyokong Rang.Undang-undang ini. Tetapi, Tuan Yang di-Pertua, saya telah mengkaji dengan men-dalamnya dan Saya dapati apa yang dilaku-kan di bawah Rang Undang-undang initidak bercanggah dengan Perlembagaan,,tidak bertentangan dengan Perlembagaan.Banyak orang gunakan hak asasi itu sebagaialasan. Mereka sebutkan Perkara 7 Perlem-bagaan, mereka sebutkan Perkara 4 dalamPerlembagaan. Betullah pada zahirnya Perkara 4 mempunyai makna yang tertentu.

1689 18 JANUARI 1979 1690

Perkara 7 mempunyai perkara yang tertentu.Tetapi adakah langkah-langkah yang dibuatini bertentangan dengan Perlembagaan?Kalau mereka baca Perlembagaan itu ke-semuanya khususnya Perkara 150, sudahtentu mereka sendiri bersetuju dengan sayabahawa langkah-langkah ini tidak bertenta-ngan dengan Perlembagaan . Ada yang menye-butkan Perkara 7 Perlembagaan . Apa diaPerkara 7? Perkara 7 ialah berkaitan denganperlindungan daripada Undang -undangJenayah yang berkuatkuasa kebelakangandan perbicaraan berulang. Pada zahirnyaseolah -olah Rang Undang-undang ini, yangdibentangkan kepada kita ini, mungkin ber-tentangan dengan Perkara 7 tetapi tidakbegitu.

Kalau kita baca Perkara 150 Fasal (5)yang mana Rang Undang-undang ini dike-mukakan maka jelas bahawa Kerajaan ber-hak dan juga sah di sini undang -undang, disisi Perlembagaan mengemukakan RangUndang-undang mi.

Perkara 150 Fasal (5), Tuan Yang di-Pertua , berbunyi demikian;

"(5) Tertakluk kepada Fasal (6A), se-masa Perisytiharan Darurat berkuatkuasa,Parlimen boleh , walau apapun peruntukandalam Perlembagaan ini, membuat undang-undang berkenaan dengan apa-apa Per-kara , jika Parlimen berpendapat bahawaundang-undang itu adalah dikehendakioleh sebab darurat itu. . . . ."

Ini menunjukkan jikalau perisytiharandarurat telah dibuat dan didapati bahawasuatu undang -undang perlu dibuat , walaupunundang -undang itu bertentangan dengan Per-kara-perkara lain di dalam Perlembagaan,undang-undang itu sah . walaupun peruntu-kan yang dibuat bertentangan dengan Per-kara 7 atau Perkara 4 apa yang dibuatkanitu sah , tetapi pokok pangkalnya mestilahada perisytiharan dibuat oleh Duli YangMaha Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong di bawah Perkara 150 Per-lembagaan Persekutuan. Ini tidak bolehhendak dinafikan bahawa perisytiharan itutelah dibuat pada 13 haribulan Mei, kalautidak salah saya dan sampai sekarang per-isytiharan itu belum lagi dimansuhkan.

Saya dengar orang -orang yang mencabarperkara mi. Ada yang mengatakan ataupunada yang cuba hendak meminta badan lain-

badan luar daripada Parlimen kita ini me-nentukan bahawa perisytiharan darurat itupatut dimansuhkan . Tuan Yang di-Pertua,kalau seseorang itu Ahii Parlimen dan beliautidak bersetuju yang darurat masih wujudlagi, dia boleti bawa ke Dewan Negara iniataupun ke Dewan Rakyat atau di manabeliau menjadi ahli untuk meminta Dewanitu memansuhkan perisytiharan darurat. Initelah ada dalam peruntukan Perkara 150Fasal (3), tetapi setahu saya , Tuan Yang di-Pertua, tidak ada langsung usul-usul yangdikemukakan khususnya oleh parti Pembang-kang meminta sama ada Dewan Rakyat atau-pun Dewan Negara memansuhkan perisyti-haran darurat ini. Mereka cuba hendakmenggunakan jalan-jalan lain atau badan-badan lain.

Jadi, jelaslah bahawa kita masih lagidalam kedudukan darurat dan selagi per-isytiharan darurat itu berkuatkuasa makakita berhak meluluskan undang-undangmengikut Fasal 150. Undang-undang yangakan kita luluskan pada petang ini bukannyaundang -undang biasa , undang -undang yangdibuat di bawah Perkara 150 dan mem-punyai implikasi yang luas dan salah satudaripada implikasi yang luas ialah kita me-nyerahkan kuasa kepada Duli Yang Maha.Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan.Agong untuk membuat peraturan-peraturaniaitu dengan rela hati kita sendiri menyerah-kan kuasa kepada Baginda . Kebiasaannyakuasa membuat undang -undang yang lainialah di tangan kita tetapi jikalau Perkara.ini di bawah Perkara 150 berkenaan dengankedudukan darurat , kita rela menyerahkantanggungjawab kita membuat undang-undang kepada Duli Yang Maha Mulia SeriPaduka Baginda Yang di-Pertuan Agong,dan itu sepatutnya dan sudah menjadi wajar,kerana di dalam darurat , membuat undang-undang kadang-kadang terpaksa dibuat.dengan segera. Kalau tidak dibuat dengansegera, mungkin banyak perkara yang tidakdiingini akan berlaku.

Contohnya sudah jelas dalam peristiwa1969. Kita telah menyerahkan ataupunmengikut Perlembagaan, kuasa itu telah di-beri kepada Yang di-Pertuan Agong untukmembuat undang-undang di masa Parlimen.tidda. Apabila Parlimen telah wujud, kuasamembuat undang-undang itu di bawah Perkara 150, boleh kita serahkan, kalau kitahendak , dan says rasa dan berpendapat

1691 18 JANUARI 1979 1692

bahawa adalah wajar bagi kita menyerahkankuasa kepada Yang di-Pertuan Agong.Tetapi dalam masalah undang-undang biasayang bukan dibuat di bawah Perkara 150,sudah tentu itu dipulangkan kepada kitaaagi untuk memutuskannya , kerana apa jugsundang-undang yang hendak dibuat di bawahkedudukan darurat , sepatutnyalah kita serah-kan kepada mereka yang mengetahui mas-alahnya. Dan dalam perkara mengetahuimasalah ini, siapa yang lebih mengetahui,sudah tentulah Kerajaan yang mempunyaimaklumat yang penuh dan dipertanggung-jawabkan menjaga keselamatan rakyatnya,keutuhan negara , kebaikan semua yang adadi negara kita ini, itu telah dipertanggung-jawabkan kepada Kerajaan dan jikalau Ke-rajaan tidak berbuat demikian , kita bolehmenuduh Kerajaan sebagai Kerajaan yangtidak bertanggungjawab . Itulah sebabnya,saya rasa apa yang dikemukakan kepadakita ini sangatlah wajar . Sungguhpun padazahirnya agak berat mata memandang tetapidalam masalah keselamatan, kita tidak bolehbertolak ansur . Yang mengetahui sebenarnyaialah mereka yang mempunyai maklumat,mereka yang mempunyai butir-butir yangbiasanya tidak diketahui oleh orang ramaidan mereka ini ialah Jemaah Menteri, danpatut sangatlah bila mereka mengetahuibahawa kedudukan mengancam , mereka ter-paksa bertindak . Kalau mereka tidak ber-tindak , sudah tentu rakyat akan menuduhmereka sebagai tidak bertanggungjawab.

Saya memberikan setinggi -tinggi tahniahkepada Kerajaan, kerana sanggup memikultanggungjawab ini walaupun ada yang tubamengatakan perbuatan ini tidak betul di sisiundang-undang . Kita patut memberi peng-hargaan yang tinggi kepada Kerajaan kitakerana membuat Undang -undang ini danKerajaan bila mengemukakan Undang-undang ini bukannya dibuat dengan sesukaKati sahaja . Rang Undang-undang ini dike-mukakan kepada Dewan yang mulia inioleh kerana keputusan yang dibuat olehJawatankuasa Kehakiman Majlis Privydalam kes Teh Cheng Poh alias Chan Mah.Saya masih ingat pada tahun 1971 yangmana Dewan yang mulia ini meluluskanbegitu banyak Rang Undang-undang , menge-kalkan Ordinan-ordinan yang telah diper-buat dalam tempoh tahun 1969 hingga 1971semasa kita di bawah pemerintahanMAGERAN. Banyak undang-undang yangdiperbuat pada masa itu , kalau tidak salah

saya tidak kurang daripada 92 Ordi .nan yang

telah diperbuat atau diisytiharkan semasadarurat selepas 13hb Mei , 1969. Dan ke-banyakan daripada Ordinan-ordinan itutelahpun dijadikan undang-undang penuhdan diluluskan oleh Dewan yang mulia mi.Hanya ada beberapa sahaja lagi, kalau tidaksalah saya 8 atau 9 undang -undang sahaja. lagiyang belum dijadikan undang-undang penuh,mungkin sebahagian daripadanya akanluput begitu sahaja.

Tuan Yang di-Pertua, berbalik sedikit ke-pada perkara darurat saya rasa seperti sayakatakan tali orang yang mengetahui sebenar-benarnya sama ada kita di dalam daruratatau sebaliknya ialah Kerajaan . Dan kepadaKerajaan yang mana kits telah memberikepercayaan penuh kita patut menerimapandangannya . Kita tidak boleh bandingkanperistiwa-peristiwa yang berlaku pada 13hbMei, 1969 dengan peristiwa -peristiwa yangberlaku pada hari semalam . Tetapi tidakboleh dinafikan yang kita ini tidak beradadi dalam suasana yang menggoncangkan kita.Kita tidak boleh mengatakan yang negarakita ini sudah aman sentosa, kita tidakboleh mengatakan yang tidak ada oranghendak mengancam kita. Kita mahukan yangrakyat kita boleh bekerja tanpa gangguan,kita mahukan anak isteri kita dapat tidurdengan nyenyak tanpa gangguan , kita mahuyang jalan-jalan kita bersih daripada ke-kacauan . Kita mahu yang kita boleh men-jalankan tugas-tugas kita tanpa gangguanataupun huru -hara; ini yang kita perlukan.Dan daripada maklumat yang diperolehioleh Kerajaan maka ada kenyataan yangmenyatakan orang-orang yang cuba hendakmengganggu kita dan peristiwa-peristiwayang telah disebutkan oleh Yang BerhormatMenteri Undang-undang tali semasa menge-mukakan Rang Undang-undang ini telahjelas bahawa kita masih lagi di dalamkeadaan darurat . Pada saya tidal: menjadimasalah jikalau perisytiharan darurat ituhendak dikekalkan lagi asalkan kita dapathidup dengan nyaman , kita dapat menjalan-kan tugas -tugas kita tanpa gangguan. Biar-lah perisytiharan itu dikekalkan lagi sehinggaperkara-perkara itu dapat kita katakan tidakwujud lagi. Kalau ada di antara Ahli-ahliDewan yang mengatakan kita tidak lagiduduk di dalam keadaan darurat , boleh Ahli-ahli itu mengemukakan untuk mernansuhkan

1693 18 JANUARI 1979 1694

perisytiharan itu seperti saya sebutkan tadidi bawah Perkara 150 Fasal (3) Perlem-bagaan.

Ini termasuk Ahli-ahli Pembangkang sen-diri, kalau mereka berpendapat bahawakeadaan darurat tidak lagi wujud di negarakita, kemukakan di dalam Dewan dan biarDewan membuat keputusan. Saya rasa per-kara keselamatan kita sudah berpuluh-puluhkali, kalau tidak beratus -ratus kali, diterang-kan oleh Yang Berhormat Menteri HalEhwal Dalam Negeri. Kita masih lagi didalam kedudukan yang belum begitu sihat.Dan jikalau begitu kepada siapa kita me-naruh harapan untuk menjamin kebebasankita, keselamatan kita--kepada Kerajaansahaja. Itulah sebabnya saya menyokong:atas langkah-langkah untuk mengemukakanRang Undang -undang ini kepada Dewan mi.

Tuan Yang di-Pertua , timbulnya perkaraini ke Dewan seperti saya katakan tadi ialaholeh kerana keputusan kes Teh Cheng Pohyang dibuat oleh Jawatankuasa KehakimanMajlis Privy dan salah satu sebabnya ialahkerana mengikut Majlis Privy undang-undang yang dibuat di bawah Ordinan atauperaturan-peraturan yang dibuat di bawahOrdinan tahun 1969 itu tidak sah dari segiPerlembagaan selepas Parlimen dipanggilsemula pada 24hb Februari, 1971.

Dengan izin , Tuan Yang di-Pertua, sayasuka membaca sedikit perenggan daripadakeputusan Majlis Privy.

(Deegan izin) "So far as his power tomake written laws is derived from Article150 (2) of the Constitution itself, in whichthey are described as ordinances, it comesto an end as soon as Parliament first sitsafter the Proclamation of Emergency, hecannot prolong it, of his own volition, bypurporting to empower himself to go onmaking written laws, whatever descriptionhe may apply to them . That would betantamount to the Cabinet's lifting itself upby its own boot-straps. If it be thoughtexpedient that after Parliament has firstsat the Yang di-Pertuan Agong should con-tinue to exercise the power to make writtenlaws equivalent to that to which he wasentitled during the previous period to exer-cise under Article 150 (2) of the Constitu-tion, the only source from which he couldderive such powers would be an Act ofParliament delegating them to him".

Ini yang dikatakan oleh Majlis Privy dalamkeputusannya.

Kalau kita hendak memberi kuasa kepadaDuli Yang Maha Mulia Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong membuatperaturan -peraturan , kuasa itu mestilahdatangnya daripada Akta Parlimen daninilah kuasa dan bagi saya, Tuan Yang di-Pertua, saya rela menyerahkan kuasa-kuasaitu di bawah Perkara 150 kepada Duli YangMaha Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong.

Tetapi perkara yang patut kita berjaga-jaga dan ini saya minta perhatian YangBerhormat Peguam Negara ialah undang-undang ini yang kita hendak luluskan nantidan juga peraturan +peraturan yang dibuatoleh Duli Yang Maha Mulia Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong di bawahPerkara 150 hanya sah dalam tempoh per-isytiharan darurat . Tetapi kalau perisytiharanitu mansuh , maka kuasa-kuasa itupun samamansuh. Ini terpaksa kita berjaga- jaga,kerana setahu saya belum lagi ada apa-apatindakan Kerajaan memansuh satu-satu per-isytiharan darurat. Kita sebagai Ahli-ahliYang Berhormat masih ingat, Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong telahmengisytiharkan darurat pada tahun 1964tetapi sampai sekarang belum ada resolusidi Dewan ini ataupun di Dewan sana atauapa-apa juga tindakan untuk memansuhkanitu. Dan perkara ini ada disentuh oleh ke-putusan Jawatankuasa Kehakiman MajlisPrivy . Ini adalah penting dan oleh itu sayaminta izin, Tuan Yang di-Pertua, membacasedikit di dalam masalah ini, kerana didalam keputusannya Majlis Privy ada me-nyebut : (Dengan izin)

"The power to revoke--iaitu meman-suhkan--however , like the power to issuea Proclamation of Emergency , vests in theYang di-Pertuan Agong and the Consti-tution does not require to be exercised byany formal instrument. In Their Lordships'view a Proclamation of a new Emergencydeclared to be threatening the security ofthe Federation as a whole must by neces-sary implication be intended to operateas a revocation of a previous Proclama-tion if one is still in force".

Jadi dalam keputusan ini nampaknyajikalau satu perisytiharan darurat dibuatsungguhpun sudah ada satu perisytiharan

1695 18 JANUARI 1979 1696

yang lepas, ini bermakna dengan secaraimplikasinya perisytiharan yang kedua itumembatalkan perisytiharan yang pertama.Dalam masalah inilah terpaksa kita berjaga-jaga sedikit semasa hendak mentadbirkanundang-undang. Jangan esok apabila per-isytiharan darurat telah dibatalkan undang-undang yang ada ini terlepas langsung.

Apa yang sebaik-baik dilakukan ialahjikalau ada peruntukan-peruntukan yangtelah dikemukakan di bawah kuatkuasa yangkita beri kepada Duli Yang Maha MuliaSeri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agongdan didapati patut dijadikan Akta penuh,patut kita kemukakan . Dalam erti kata lain,peraturan -peraturan yang tidak disukai olehMajlis Peguam dan orang -orang tertentuiaitu Emergency (Essential Powers) Ordi-nance, 1969 dan peraturan-peraturan yangdibuat di bawah itu seperti Essential (Secu-rity Cases) Regulations , 1975, undang-undang sedemikian kalau didapati berfaedahpatutlah dijadikan satu Undang -undangbiasa , tetapi bagi diri saya seperti yang sayatelah bercakap di dalam Dewan ini semasakita membahaskan beberapa Rang Undang-undang berkenaan dengan menjalankan per-kara Kanun Acara Keseksaan ataupunCriminal Procedure Code ada peruntukan-peruntukan yang rasa saya berat sedikit dankalau dalam masa biasa perkara -perkarasedemikian tidak patut digunakan . Tetapikalau di dalam masa darurat sudah tentuperkara sedemikian adalah wajar . Apa yangsaya hendak bawa perhatian kepada YangBerhormat Peguam Negara ialah memintabeliau mengkaji peraturan-peraturan yangdibuat ataupun yang akan dibuat oleh DuliYang Maha Mulia Seri Paduka BagindaYang di-Pertuan Agong di bawah kuatkuasayang kita berikan kepadanya , dan menelitisekiranya ada peruntukan -peruntukan yangpatut dijadikan sesuatu undang -undang yangkekal saya minta supaya undanb undang itudikemukakan kepada Dewan Majlis Parli-men ini untuk dijadikan sebagai undang-undang yang penuh , undang-undang yangboleti dilakukan bila-bila masa sahaja.Kerana seperti yang saya katakan tali per-aturan-peraturan ini yang dibuat di bawahkuatkuasa yang kita berikan kepada SeriPaduka Baginda Yang di-Pertuan Agonghanya boleh berlaku dalam masa perisyti-haran darurat.

Tuan Yang di-Pertua, izinkan saya seka-rang menyentuh sedikit sebanyak berkenaandengan beberapa perkara di dalam RangUndang-undang ini kerana ini adalah per-kara penting , kerana ini adalah perkara-per-kara yang kita hendak serahkan kepada SeriPaduka Baginda Yang di-Pertuan Agonguntuk membuat peraturan-peraturan. Keranaselepas ini kuasa membuat itu bukan lagi ditangan kita tetapi di tangan Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong.

Tuan Yang di-Pertua , saya suka pertamasekalinya menyentuh berkenaan denganFasal 1 iaitu berkenaan dengan tarikh kuat-kuasanya undang-undang ini apabila is telahdiluluskan.

Di bawah Fasal 1 (2) disebutkan:

"Akta ini hendaklah disif atkan bagisemua maksud sebagai telah :mula ber-kuatkuasa pada 20hb Februari , 1971."

Betul pada lazimnya kita tidak suka membuat undang-undang untuk mengkebela-kangkan atau secara with retrospective effect.Itu kelazimannya , tetapi ini suatu undang-undang luar biasa, undang-undang yang dibuat di bawah Perkara 150 dan bukannyaundang -undang biasa. Tuan Yang di-Pentuasendiri sudah selalu mendengar teguran sayadi Dewan yang mulia ini , jika ada undangundang yang hendak dikuatkuasakan padasatu tarikh yang kebelakangan , saya selalumembantah , tetapi saya suka membezakanundang-undang biasa dengan undang -undangyang dibuat di bawah Perkara 150 Penlem-bagaan Persekutuan . Dalam masalah ini se-perti yang telah diterangkan adalah satuperkara kesilapan teknikal ; kalau kesilapanteknikal itu bukan bermakna kesilapan sub -stantive. Dan kalau kepada saya, kalau sudahmenjadi kesilapan teknikal , saya tidak benkeberatan langsung untuk memberi kuasayang tarikh itu dikebelakangkan mengikut.Fasal 1 (2) Rang t undang-undang mi.

Saya juga suka membuat sedikit teguranterhadap Fasal 2 Rang Undang-undang iniiaitu Peraturan-peraturan Perlu. Di bawahperuntukan ini yang berbunyi:

"(2) (1) Tertakluk kepada peruntukanperuntukan seksyen ini , Yang di-PertuanAgong boleh membuat apa-apa jua per-aturan-peraturan " yang pada pendapatnya.

1697 18 JANUARI 1979 1698

adalah perlu atau bermenafaat bagi men-jamin keselamatan awam , pertahananMalaysia , pengekalan ketenteraman awamdan perbekalan dan perkhidm .atan yangperlu bagi kehidupan rakyat.

Dan ada beberapa peruntukan di bawahFasal 2 (2) kuasa-kuasa yang kita beri ke-padanya ,. Saya minta supaya Yang Berhor-mat Peguam Negara mengawasi sedalam-dalamnya Peraturan-peraturan yang akandibuat di bawah peruntukan mi. SemasaPeruntukan-peruntukan ini dibuat padatahun 1969, Ahli-ahli Dewan termasukDewan Rakyat tidak berpeluang membuatkomen terhadap perkara -perkara ini, tetapisekarang kits telah diberi peluang untukmembuat perhatian terhadap perkara-per-kara mi . Ada perkara -perkara yang agaknyaberat sedikit dipandang mata, tetapi mung-kin perlu dan di dalam masa membuatperaturan-peraturan itu, saya minta YangBerhormat Menteri Undang-undang untukmengawasi supaya peraturan-peraturan yangdibuat itu tidak sangat bertentangan denganPerlembagaan kits, kerana kalau banyakperaturan-peraturan yang dibuat sepertikuasa-kuasa yang luas diberikan ini, mungkinada peraturan-peraturan yang tidak popular,ada peraturan-peraturan yang dibuat untukmenyusahkan rakyat . Jadi apabila kita me-nyerahkan kuasa kepada Yang di-PertuanAgong biarlah kuasa itu dijalankan dengansebaik-baiknya dan dengan seadil -adilnya.

Saya lihat kebanyakan daripada peruntu-kan-peruntukan di bawah Fasal 2 ini disebutdengan sepenuhnya daripada Ordinan1/1969. Kalau kita kaji Ordinan 1/1969 itu-pun ada pernah dipinda dalam masa peme-rintahan MAGERAN dahulu , maknanyaOrdinan yang ada itu pernah dipinda.Maknanya , perkara yang agak didapatiberat sedikit telah diketepikan , umpamanya,kalau pada tahun 1969 semasa kita meng-isytiharkan The Emergency (Essential Powers)Ordinance 1 / 1969 di bawah Fasal 2 (2) (a)ada kita batalkan sedikit perkataan sepertinotwithstanding that such persons arecitizens. Dan ini juga tidak timbul di dalamPeraturan yang kita berikan di sini danbegitu juga di bawah Fasal 2 (2) (k) Ordinanmula itu yang berbunyi : "notwithstandinganything contained in the Constitution,provide for any specified grounds upon whichany person may be deprived of his citizen-ship." Ataupun tidak timbul di dalam kuasa-

kuasa yang kita buat sekarang mi. Jadi, sayanlintalah semasa peraturan -peraturan yangakan dibuat nanti berhati-berhati . Jika adaperkara -perkara yang agaknya mungkintidak popular eloklah dikemukakan kepadaDewan yang mulia ini dan Dewan Rakyatuntuk memutuskannya.

Tuan Yang di-Pertua , izinkan saya seka-rang menyentuh Fasal 3-ii sebagai komensahaja, iaitu Fasal 3 Rang Undang-undang.ini adalah berkaitan dengan perjalanan kuat-kuasa Peraturan-peraturan Perlu di luarnegeri. Saya nampak tak ada peruntukan disini yang mengatakan kuasa-kuasa itu di-jalankan di luar negeri, sungguhpun ayatyang ditimbulkan di tepi ini , marginal note,mengatakan demikian. Apa yang disebutkanberkenaan dengan tuan-tuan punya kapal*kalau mereka itu orang luar, tetapi ini tidakbermakna kalau kapal itu di luar perairanMalaysia, kita boleh tangkap, rasa saya takada peruntukan demikian. Apa yang agak-nya mungkin bercanggah sedikit ialah mar-ginal note ini, tetapi seperti ahli -ahli undang-undang tahu marginal note itu tidak menjadisebahagian daripada undang-undang, cuma.untuk menolong sahaja.

Fasal 5, rasa saya amatlah wajar keranabanyak perkara-perkara telah berlaku semen-jak tahun 1971 sampai sekarang . Keputusan-keputusan telah dibuat oleh pegawai -pegawaiKerajaan ataupun pihak yang berkuasa dibawah undang-undang yang telah dijalankanini dan jika kita tidak mengesahkan per-buatan mereka , maka ini akan menimbulkankesusahan kepada pegawai-pegawai Kera-jaan yang menjalankan tugas mereka denganjujur. Rasa saya peruntukan yang dibuat dibawah Fasal 5 ini adalah wajar.

Saya juga suka menyentuh Fasal 6, Per-aturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta1964-Akta Dharurat (Kuasa -kuasa Perlu)1964. mi nampaknya mungkin akibat dari-pada keputusan Jemaah Kehakiman MajlisPrivy, maka terpaksalah kita membuat per-untukan sedemikian untuk mengatakan apa.juga peraturan -peraturan perlu yang telahdibuat di bawah Akta 1964 itu dipakai danberjalan kuatkuasanya.

Barangkali perkara yang besar yang timbuldi dalam Rang Undang -undang ini ialahPerkara 9 . Perkara 9 bermaksud bahawaUndang-undang kecil yang kita buaty d

1699 18 JANUARI 1979 1700

bawah Ordinan (Kuasa-kuasa Perlu) Darurat,1969 pada atau selepas 20hb Februari, 1971hendaklah sah dan berkuatkuasa seolah-olahperundangan kecil tersebut dibuat di bawahperuntukan yang sesuai seperti Akta kita mi.Ini mungkin ada peguam -peguam yang bijakyang mengatakan perkara ini tak patut di-buat tetapi kalau kita menerima hakikatbahawa kalau dianggapi bahawa kita masihlagi di dalam keadaan darurat dan Aktasedemikian perlu, maka mahu tak mahu ter-paksalah kita menerima peruntukan yangdemikian ; kalau tidak, banyak masalah yangtimbul.

Saya telah baca surat yang telah dike-mukakan oleh Majlis Peguam kepada YangBerhormat Peguam Negara seperti timbul didalam suratkhabar The Star pada hari mi.Surat itu disebut dengan penuh dan sayaharap kandungan surat itu betul, makaMajlis Peguam sendiri menyedari kesusahanjikalau semua kes -kes terpaksa dibicarakansemula . Ini satu pendapat yang agak ber-canggah . Kalau mereka tidak bersetuju lang-sung sudah tentu mereka mengatakan semuakes dibicarakan semula tetapi nampaknyaada perkara -perkara mereka mengatakankita pulangkan kepada Peguam Negara,pilih ada perkara yang serius bicarakan se-mula, ada perkara yang tak serius tak payahdibicarakan , ini sudah bercanggah.

Tuan Yang di-Pertua , Perkara 10 dalamRang U ^dang-undang itu memberi kuasa ke-pada Mahkamah Persekutuan mengulangkajikes-kes yang telah dibicara dan mereka yangtelah didapati salah . Rasa saya ini adalahsatu peruntukan yang wajar yang mana kitamemberi satu peluang lagi kepada merekayang didapati salah supaya kes -kes merekaitu ditimbang semula . Inilah peringkatnyapada pandangan saya yang mana jikalauseseorang itu tidak puas hati lagi atas ke-putusan-keputusan yang dibuat oleh Mah-kamah boleh merayu lagi sekali supayaperkara -perkara mereka ditimbang semula.Ini menunjukkan yang kita tidaklah mem-buat undang -undang dengan begitu zalim.Kita memberi peluang lagi sekali kepadaMahkamah Persekutuan untuk mengulang-kaji kes -kes yang mana orang -orang yangtelah dituduh didapati salah.

Saya harap jikalau ada keterangan-ketera-ngan baru yang hendak dikemukakan olehorang-orang yang salah itu, keterangan-ke-terangan baru itu bolehlah dikemukakankepada Mahkamah Persekutuan untuk per-timbangan Mahkamah Persekutuan . Jikalaukenyataan (evidence) yang Baru ataupun apa-apa juga butir yang baru yang tidak dapatdiperolehi semasa perbicaraan yang lepas,perkara -perkara itu bolehlah dikemukakansemula untuk pertimbangan Mahkamah Per-sekutuan. Ini peruntukan yang sangat adiltetapi bags mereka yang sudah dilepaskandi bawah tuduhan tak ada peruntukan yangmana mahkamah boleh memanggii semula.Apa yang kita berikan di bawah peruntukanini ialah bagi mereka yang telah didapatisalah dan ada lagi peluang bagi merekamengemukakan hujah-hujah mereka men-yakinkan Mahkamah Persekutuan bahawamereka patut dibebaskan atau dikurangkanhukuman.

Tuan Yang di-Pertua , di bawah Fasal 12ada peruntukan mengatakan;

"12. Tiada suatupun mahkamah mem-punyai bidangkuasa melayan atau me-mutuskan apa-apa jua bentuk permohonanatau persoalan , atas apa -apa alasan, me-ngenai sahnya atau penjalanan kuatkuasaberterusan apa-apa perisytiharan yang di-keluarkan oleh Yang di -Pertuan Agongpada menjalankan apa-apa kuasa yangdiletakkan padanya di bawah mana-mansOrdinan yang diisytiharkan, atau AktaParlimen yang dikanunkan, di bawahBahagian 11 Perlembagaan Persekutuan".

Apa yang dimaksudkan di sini ialah mah-kamah tidak mempunyai kuasa melayanapa-apa tuntutan supaya menyoal sama adaperbuatan kita ini ataupun perbuatan sesiapajuga itu sah atau tidak. Ini mungkin tidakdipersetujui oleh semua peguam. Rasa sayahak peguam hendak mengemukakan apa-apa juga masalah itu masih lagi terbukakepada mahkamah, terpulanglah kepadamahkamah untuk menentukannya tetapi,kalau mahkamah membaca Fasal 12 inisudah tentu sukar bagi mahkamah ituhendak melaaankan.

Tuan Yang di-Pertua, sebagai rnengulanghujah-hujah saya dalam perbahasan terhadapRang Undang -undang ini saya suka meng-ambil perhatian , khasnya teguran -teguran

1701 18 JANUARI 1979 1702

yang dibuat oleh mereka yang membang-kang dalam Rang Undang-undang mi. Sayadengar mereka yang tidak bersetuju me-ngatakan yang perbuatan kita meluluskanundang-undang ini menunjukan yang kitatidak menghormatkan undang-undang, kitatidak mendaulatkan undang-undang, kitatidak mengikut Rule of Law. Saya tidakboleh terima hujah-hujah sedemikian. Apayang kita jalankan ialah mengikut lunas-lunas undang-undang, kita tidak membuatsecara arbitrary, kita kemukakan kepadaParlimen apabila kita sedar bahawa apayang telah dilakukan itu agaknya silap darisegi undang-undang seperti yang diputuskanoleh Jawatankuasa Kehakiman Majlis Privy.Itulah sebab kita kemukakan mengikut per-aturan-peraturan tertentu dan jikalau kitamengikut peraturan-peraturan tertentu ada-kah itu boleh kita katakan kita tidak men-daulatkan undang-undang? Sebenarnya kitamengikut undang-undang, kita yang meng-ikut Rule of Law, kita yang mendaulatkanRule of Law. Jadi kalau ada hujah-hujahdemikian saya tidak mengerti.

Begitu juga ada hujah-hujah di DewanRakyat semalam yang mengatakan dalambahasa Inggerisnya yang mana tuduhan ter-hadap Kerajaan dibuat iaitu Kerajaan di-sangkalkan adopting "heads I win, tails youlose." Saya rasa Ahli yang bercakap itupatut tanya dirinya sendiri. Kalau kita meng-ikut sistem demokrasi yang kita amalkankita terpaksalah mengikut keputusan ramai,itu sistem yang kita ikut. Tetapi ada kalanyaorang yang menyebut perkataan itu diasendiri juga tidak mengikut. Kalau perkaraitu tidak sesuai dengan dia, dia keluar dari-pada Dewan, tidak gentleman langsung. misistem yang kita amalkan. Jadi, rasa sayakalau tuduhan itu dibuat kepada Kerajaantanyalah diri sendiri sama ada perbuatanyang sama itu tidak kena pada dirinya, tidakwajar bagi kita menuduh kepada orang yangmana kita juga membuat perbuatan yangdemikian. Inilah pandangan yang saya sukakemukakan kepada perhatian Ahli yangmembuat tuduhan yang demikian di DewanRakyat semalam.

Saya sedar bahawa Rang Undang-undangyang dikemukakan pada Dewan yang muliaini adalah satu Rang Undang-undang yangakan mendapat perhatian ramai. RangUndang-undang yang akan mengenakan con-science tiap-tiap Ahli Dewan, Rang Undang-

undang yang mempunyai implikasi yang lugs.Bagi saya, Tuan Yang di-Pertua, saya yakinbahawa Rang Undang-undang ini dikemuka-kan oleh Kerajaan dengan perasaan yangjujur dan ikhlas untuk menjaga keamananbukan sahaja negara kits, tetapi juga semuapenduduk di dalam negara kita dan sungguh-pun berat dipandang mata, berat dipikulbahu, Saya dengan rela hati bersetuju mene-rimanya dan menyokong atas kelulusannyadi Dewan yang mulia mi.

6.34 ptg.

Tuan Haji KhaIid bin Haji Abdullah:Tuan Yang di-Pertua, saya berasa amatmustahak bercakap sedikit di dalam Dewanyang mulia ini di dalam membahaskan RangUndang-undang yang dibentangkan padamasa mi.

Kepada rakyat biasa, rakyat yang hidupmencari makan pagi dan petang, kepadarakyat yang tidak ada pemikiran atau pen-dapat-pendapat yang sophisticated adalahmenjadi harapan kepada rakyat umumbahawa negeri ini dan juga negara ini boletimengadakan apa sahaja undang-undang,boleh meminta Parlimen atau Dewan Negarameluluskan apa sahaja undang-undang se-kiranya undang-undang itu perlu untukmenjaga kepentingan umum , sekiranyaundang-undang itu perlu untuk menstabilkankedudukan politik dan ekonomi di negarami. Soal-soal lain, soal-soal yang berbangkitdaripada segi teknikal dan sebagainya ada-lah menjadi satu perbahasan intellectual,satu perbahasan yang mungkin tidak dirasaioleh rakyat umum . Oleh itu , sebagai seorangyang telah hidup agaknya sudah lama didalam berbagai-bagai pemerintah , daripadapemerintahan Inggeris sehingga pemerin-tahan Jepun sampai kepada pemerintahanSiam dan sampai pula kepada pemerintahanMPAJA, lepas itu Malaya Union , lepas ituBMA dan selepas itu masuklah kepada Ke-rajaan yang merdeka. Daripada pandangansaya sebagai seorang yang hidup begitu lamadan begitu banyak pemerintah , saya percayapemerintahan yang ada pada hari ini adalahsatu pemerintah yang bertanggungjawab.Oleh itu walaupun apa yang dicakapkanoleh golongan -golongan Pembangkang yangmenjadi syorga kepada mereka untuk ber-cakap sesuka hati , namun rakyat pada

1703 18 J ANUARI 1979

umumnya berpendapat apa sahaja yang di•perlukan oleh Kerajaan bagi menjaga kepen-tingan umum, maka haruslah kuasa itu di-beri dengan tidak banyak soal jawab yangsukar difahami oleh rakyat jelata sekalian.

Apa yang perlu di dalam perlaksanaannyananti hendaklah hasrat atau niat Kerajaanitu dapat dilaksanakan mengikut sebab-sebab undang-undang ini dibuat . Jadi, rakyatsekalian sangat memerlukan bahawa didalam perlaksanaan undang -undang inihendaklah dilaksanakan mengikut hasratdan niat undang-undang ini digubalkan dandiluluskan. Kadang-kadang adalah sukarbagi kita untuk memahami sebagai seoranglayman atau seorang biasa memahami kon-sep-konsep u ndang-undang atau f alsaf ahperundangan Inggeris yang lebih mementing-kan seorang penjenayah daripada masya-rakat . Kalau kita katakan perkara inikadang-kala menghairankan orang ramaikerana kadang -kadang terdapat seorang itudiketahui benar -benar , tahu penjenayah,tetapi oleh kerana teknikal maka orang initerlepas. Jadi, kalau teknikal yang beginitidaklah saya tahu kenapakah teknikal yangseumpama ini masih diamalkan di negarakita. Jadi , mungkinlah kita dapat mengubahsatu teknik yang lain atau teknik itu masihbelum mencapai matlamatnya , maka perlu-lah difikirkan satu teknik yang baru tetapipesalah mestilah dihukum . Selain daripadaitu, Tuan Yang di-Pertua, saya merasa duka-cita sedikit pada hari ini kerana di dalamDewar yang mulia ini telah ada sebutaniaitu Rang Undang-undang yang dibentang-kan pada petang ini adalah bercanggahdengan prinsip Undang-undang Islam.

Di dalam membahaskan Belanjawandahulu saya telah sebutkan bahawa per-kataan Islam ini janganlah selalu benar di-gunakan dan patutlah ada satu undang-undang supaya kegunaan Islam ini tidakdigunakan dengan sewenang-wenangnya.Hanya untuk menunjukkan satu-satu ke-utamaan , hanya untuk menunjukkan satu-satu keistimewaan , hanya untuk memenangiatau untuk mendapat simpati. Maka per-kataan Islam telah digunakan sehingga adayang menyebut Rang Undang -undang yangkita kemukakan pada hari ini adalah ber-canggah dengan prinsip Undang-undangIslam.

1704

Sebenarnya saya bukanlah seorang yangtahu mengenai dengan prinsip Undang-undang Islam, tetapi sukalah saya menyata-kan sedikit iaitu di dalam Kertas Kerja yangdibentangkan oleh Professor Ahmad Ibrahimmengenai Undang-undang Islam ada menye-but, katanya : Jika kita mempelajari falsafahhukum Islam, kita mendapati bahawa Islammencuba membersihkan masyarakat dariperkara-perkara dan keadaan -keadaan yangmendorong kepada jenayah dan kesalahan.mi bukanlah saya yang membuatnya, tetapiditulis dan disampaikan oleh ProfessorAhmad Ibrahim , Dekan Fakulti Undang-undang, Universiti Malaya. Saya bercakapmengenai f alsaf ah hukum Islam , jadi kalauada yang berpendapat bahawa kita mem-bentangkan undang -undang untuk mencegahberlakunya jenayah di dalam negeri ini,maka ada pihak yang mendakwa ini ber-tentangan dengan f alsafah Islam, ini berten-tangan dengan hukum prinsip Islam, makasaya jemputlah beliau membaca buku yangtelah disiarkan dengan Cara percuma olehJabatan Ugama Islam di Jabatan PerdanaMenteri mengenai dengan hukum Islamyang ditulis oleh Professor Ahmad Ibrahim.

Tuan Yang di-Pertua, saya dengan tidakragu -ragu lagi meminta Dewan ini melulus-kan undang-undang yang sangat mustahakini demi menjaga kepentingan masyarakatumum.

Tuan Yang di-Pertua, saya ingin jugamenarik perhatian pihak KementerianUndang-undang sepertimana yang telah di-sebutkan oleh Yang Berhormat Dato' HajiMohamed bin Nasir tadi bahawa undang-undang kita sekarang ini begitu kukuh sekali,berakar umbi di dalam sistem perundangankita. Maka saya berharap dari satu masa kesatu masa pihak Jabatan Peguam Negaraakan dapat memperhati di atas kesucian danketinggian Undang -undang Islam guna dapatdiselaraskan mengikut kehendak-kehendakzaman, mengikut kehendak -kehendak masauntuk menjaga masyarakat umum . Banyakorang mungkin berpendapat kalau kitamenyebut mengenai Undang•undang Islam,terus orang itu akan berkata bahawa kalaukita menjalankan Undang-undang Islammaka kita akan memotong semua tanganpencuri-pencuri dan kita akan merejamsemua penzina-penzina dan kita akan sebatsemua orang yang melakukan kesalahanmengikut keadaan masing-masing . Tetapi

1705 18 JANUARI 1979

saya sukalah hendak menyebutkan sedikitapa yang pernah berlaku di zaman SaidinaOmar Ibni Hattab di mana telah berlakusate kecurian dan dibawa ke hadapanBaginda. Teta.pi orang ini tidak dihukumpotong tangannya kerana kecurian itu ber-laku di musim kemarau, yang manamakanan begitu sukar sekali sehingga mem-bawa kepada kelaparan kebanyakan orangIslam pada masa itu. Jadi bukanlah Undang-undang Islam ini beku tidak flexible, olehkerana itu saya mintalah diberi perhatiandengan kerana undang-undang ini dia mem-punyai satu hikmat yang disebut dengan per-kataan di dalam bahasa Arab dipanggil"nakalla". Tiap-tiap hukum yang dijalankanmengikut peraturan Islam ini mempunyaihikmat iaitu mempunyai rahmat daripadaTuhan yang disebut dengan perkataan"nakalla". Jadi kalau kita dapat mengambilperhatian sedikit tentang hal-hal ini dandisesuaikan dengan keadaan negara kitamaka saya percaya kita akan dapat menye-lesaikan lebih banyak lagi masalah jenayahdaripada yang berlaku pada hari ini.

Akhirnya saya dengan penuh tanggung-jawab sebagai seorang rakyat menyokongRang Undang-undang ini supaya diluluskan.Terima kasih,

6.46 ptg.

Tuan Ibrahim bin Abdullah: Than Yangdi-Pertua, saya adalah menyokong dengansepenuhnya Rang Undang-undang Darurat(Kuasa-kuasa Perlu) 1979.

Saya memberi ucapan tah niah kepadaKerajaan kita dengan setinggi-tingginyakerana menyedari saat-saat yang amat perluundang-undang semacam ini dikekalkandalam negara kita bagi kemantapan, kesela-matan, kesempurnaan rakyat dan negeri kitsdalam masa-masa yang akan datang.

Tuan Yang di-Pertua, saya hendak me-nyentuh tiga perkara sahaja dengan Cararingkas oleh sebab masa sudah ter lampaulewat.

Pertama, sebagaimana kata orang yangbljak pandai dalam dunia ini; kawallah nasisegera sebelum nasi itu menjadi bubur. Lagisekali saya sebut walau bagaimana pandaiseorang itu mestilah selalu waspada, ber-ingat, hendaklah dijaga, janganlah nasi

1706

sampai menjadi bubur. Jadi tindakan Kera-jaan kita mengambil Jaya utama membuatRang Undang-undang ini supaya mengekal-kan, menjaga keselamatan dan kemantapannyawa manusia, harta benda, kebebasan ber-cakap, kebebasan mencari alam kehidupanmasing-masing, dalam segi pertanian, dalamkerja pejabat, dalam perniagaan, dalam apasahaja dalam negara kita ini dapat ke-bebasan yang sungguh-sungguh dengan ada-nya perlindungan Undang-undang yangmacam mi. Sesungguhnya ini adalah satuCara yang amat bijak dan boleti dipuji olehsemua lapisan rakyat yang menyedarinya,hanya orang-orang yang pandangannya sem-pit yang menentang undang-undang ini. Sayatidak tahu undang-undang apa pula disebalikditentang itu, yang elok agaknya yang kitsjalankan bagi kemantapan dan keselamatanrakyat dan negara kita sendiri. Sebab itusaya pandang pihak Pembangkang yangmengeluarkan pendapat-pendapat yang be-gitu menggelikan hati seorang yang bijaksanayang boleh memandang jauh di serata duniami. Bagaimana negara kita boleh selamat,bagaimana pejuang-pejuang ataupun pe-mimpin-pemimpin negara itu menyelamat-kan untuk menyedari hakikatnya, ingatlahsebelum nasi menjadi bubur.

Tuan Yang di-Pertua, yang kedua, sayapandang juga ada kaitan dengan undang-undang yang kita maktubkan, yang kitajalankan pada hari ini iaitu memandanggejala-gejala di sekitar negara kita yang se-benarnya di seluruh dunia juga, khasnyasaya hendak sebutkan di pintu gerbangMalaysia sendiri dalam masa-masa yangakan datang dan di saat-saat ini kita tengokgejala-gejala itu ada sebagaimana yang di-katakan oleh Menteri Undang-undang barusebentar ini, siapa pun rakyat dalam negeriini dapat menyedarinya kalau dia mahusedar. Tddak seorangpun boleh menafikantermasuk Ahli-ahli Pembangkang yang sayapandang sangat mengelirukan bangkangan-nya itu, baik dalam Dewan Rakyat ataudalam Dewan Negara ini tali yang beralas-kan balik kepada Islam. Sebenarnya itukulit sahaja yang kita tidak dapat pegangkenyataannya. Siapapun dapat menyedarihakikat subversif di negara kita dan kominisdalam negara kita yang akan menikamjantung hati negara kita dan bangsa kitasendiri yang siapapun tidak boleh nafi,memang betul. Adakah ini dapat kita diam-kan sahaja ataupun dibuat sambil lewa

1707 18 JANUARI 1979 1708

sahaja, Tuan Yang di-Pertua? Tidak. Kitamesti cari jalan menyelamatkannya sebagai-mana undang-undang yang kita sebutkantadi, sama j uga apa yang saya sebutkan initiupan kominis di Tenggara Asia ataupunkhasnya di dalam tanahair kita mi. Kalaukita tidak jadikan undang-undang sebagai-mana yang kita buat sekarang ini tentulahlagi satu kelonggaran yang amat membahaya-kan sebagaimana saya katakan tadi kesela-matan nyawa, hartabenda, kebebasan hidupkita di tanahair kita yang merdeka ini. Apaakan jadi sayapun tidak tahu Tuan Yangdi-Pertua, mungkin pisang berbuah dua kalitentang bahaya-bahaya kominis dalamnegara kita. Sebab itu, saya pandang darisegi keselamatan kita dalam perkara-perkarayang mungkin datang dan saya kira meng-ikut puta.ran sejarah dunia, sejarah alam initidak dapat disangsi akan datang sekadar-kan bolehlah kita pertahankan.

Tuan Yang di-Pertua, saya hendak sebut,bagi bumiputra khasnya, bagi orang-orangyang sungguh-sungguh menjadi rakyatMalaysia kita akan pertahankan bahayakominis sebagai kata Datuk pemimpin kita,Datuk Hussein 4nn, sehingga titisan darahyang akhir. Ugama Islam juga sebagai terasyang menentang f ahaman ini, sebab itu kitaberi tahu kominis, kita rakyat Malaysia akanpertahankan hingga ke titisan darah yangpenghabisan. Tetapi dalam logik ini kitaharus waspada, kita harus mencari hakikat-hakikat mendindingi nasib bangsa dannegara kita. Salah satu daripadanya kitamengutarakan dan meluluskan undang-undang ini yang saya pandang paling bijak-sana. Kalau tidak dibuat undang-undangini, kita mansuhkan sesungguhnya kita mene-rima paluan hebat, paluan yang menyala,kita nyalakan bahaya-bahaya kominis dansubversif, perompak, penyamun, penyangak,penghisap dadah, kita tidak boleh tidur,sehingga Yang di-Pertua pun susah hendaktidur malam kerana bahaya-bahava ini tidakdapat dinafikan.

Yang ketiga, saya hendak beri ingatsedikit kepada Peguam Negara kita, sayalahseorang dalam Dewan ini menolak 100%jikalau kita aaakan undang-undang inidengan sebab keputusan Privy Council100% rakyat tidak mahu terima. Kita bukandijajah oleh sebuah kerajaan yang 10,000batu jauh dari sini. Kita ada identiti sendiridan ada moral. Kerajaan Malaysia adalah

Kerajaan yang merdeka, bermoral dan ber-diri atas kaki sendiri sebagaimana negara-negara yang berdaulat di seluruh dunia.Kita tidak mahu sebut walau satu perkataan.Kalau kita menjalankan undang-undang iniadalah dengan sebab celaan atau menunj uk-kan kepintaran Privy Council kepada negarakita, kita tolak 100%. Saya ingatkan Men-teri Undang-undang iaitu rakyat Malaysiatidak terima, bukan kerana Privy Council;ini adalah kesedaran, kemantapan dancahaya moral identiti negara kita sendiri danpemimpin kita sendiri. Tidak ada sangkut-paut dengan Privy Council sebagaimana di-katakan oleh Pembangkang-pernbangkangtads iaitu malu kepada Kerajaan Malaysia.Saya pandangkan kepada perkataan dia itumembodohkan diri dia sendiri. Kita tidakbegitu bodoh oleh sebab dengan kata orangkita pula hendak ubah undang-undang. Tidakada sate Kerajaan dalam dunia boleh kacaudalam negeri kita. Sebagaimana kata PeguamNegara kita tadi Parlimen kita ada kuasaboleh membuat undang-undang, bukan PrivyCouncil atau lain-lain council dalam duniami.

Tuan Yang di-Pertua, saya u:lang balikini yang mesti saya ingatkan kepada Men-teri Undang-undang dan Kerajaan kita, kitstidak membuat ini, dan saya fikir Kerajaankita bersetuju dengan saya, Kerajaan tidakmembuat undang-undang ini kerana jolokandaripada Privy Council dan kits ingatkanPrivy Council jangan campur undang-undangtanahair kami Malaysia. Kami ada ketoko-han, kami ada identiti dan ada moral negerikami sendiri. Kami tidak bergantung dengannegeri yang 10,000 batu jauhnya atau mana-mana negeri dalam dunia mi. Jadi itu kitsminta tulis dan daftarkan detik-detik sejarah;putaran sejarah negara merdeka dli Malaysiakita ini. Kita tidak mahu dicemari olehlain-lain negara yang menjatuhkan maruahnegeri kita. Tuan Yang di-Pertua, selaindaripada itu, saya adalah menyokong sekuat-kuatnya dan meminta Menteri Kehakimandan Kerajaan kita bertindak dengan sung-guh-sungguh menjalankan Rang Undang-undang Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1979ini dengan sepenuh tenaga dan penuh tang-gungjawab.

6.58 ptg.

Tan Sri Datuk Dr C. Sinnaduri: TuanYang di-Pertua, saya rasa adalah menjaditanggungjawab saya untuk bercakap sedikit

1709 1 8 JANUARI 1979 1710

dalam Akta Parlimen yang amat pentingberhubung dengan Rang Undang -undangDarurat (Kuasa-kuasa Perlu ) 1979 mi.

Tuan Yang di-Pertua , banyak tahundahulu William Pitt telah berkata bila ber-akhirnya undang -undang maka bermulalahpertelingkahan (where the law ends , tyrannybegins). Sebab itu kita mestilah mempunyaiundang-undang dengan sewajarnya keranasebagaimana yang kita semua sedari masya-rakat tidak boleti hidup dengan tenteramtanpa undang-undang dan peraturan. Orangyang baik tidak perlu takut pada undang-undang kerana is adalah untuk keselamatan-nya. Hanya orang jahat yang takut akanundang-undang.

Tuan Yang di-Pertua , sungguhpun undang-undang dikdakan oleh manusia tetapi ianyaberdaulat daripada segala yang berdaulatseperti Duli Yang Maha Mulia Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong ialah Rajadaripada segala Raja-raja (the law is sove-reign of sovereigns and our Agong is king ofkings). Oleh kerana undang-undang meng-atasi hakim-hakim dan hakim -hakim meng-atasi masyarakat . Oleh itu benarlah apa yangdikatakan hakim adalah undang-undangbercakap dan undang-undang ialah hakimmembisu-the law is a silent judge--tetapiyang paling besar sekali dalam keadilanialah apa yang disebut undang-undang. Mari-lah kita semua harap bahawa Jabatan Per-undangan akan mengkaji semua aspekundang-undang dan akan menggunakannyaseperti physic, ubat hanya digunakan apa-bila mustahak dan jangan disalahgunakan.Jika disalahgunakan maka tujuannya akanterpesong dari maksud undang-undang ituyang sebenarnya.

Tuan Yang di•Pertua, orang yang tidakberdosa jangan dihukum dan jangan puladibiar perbuatan yang menyalah : undang-undang tidak dihukum . Keadilan mengikutundang-undang negara ialah membaiki asasimanusia maka terpulang kepada Dewan yangmulia ini untuk menjalankan hak asasimanusia dan memelihara keutuhan undang-undang that is the Rule of Law. Seperti yangdiketahui umum bahawa hanya pada peguamkejahilan undang-undang tidak dihukum.Oleh itu jika tiada orang jahat yang kayatidaklah dapat peguam yang baik . Sepertiyang saya telah katakan dahulu dalamDewan yang mulia ini persengketaan di

antara undang-undang dan Kerajaan ialahpeguam-the trouble between the law andthe Government is the lawyer , bukan doctor.Doctors are said to be more sensible. Walaubagaimanapun, disebabkan oleh segelintitorang yang pandai, kita berada di sini hariini untuk mengesahkan satu undang -undangyang dikehendaki untuk maksud darurat,untuk faedah kebebasan seseorang dan ke-selamatan negara. Saya menyokong OrdinanDarurat mi.

(Dengan izin) Some may say there is arising discontent in people's mind as thislaw is detrimental to the interest of thenation and that the Legislature is makinginroads into the functions of the Judiciary,and it is in conflict with our Constitutionand its sanctity and further these laws aretoo arbitrary . Sir, what then is the remedy?In view of the situation in our country andaround, we cannot say that this Act is theresult of the exercise of arbitrary power orthat the Government through the Legislatureis taking over the functions of the courtsthrough encroachments and excesses as hasbeen told in the Dewan Rakyat yesterday.Sir, the repercussions , if this Act is notpassed , will be very serious and, therefore,in justice and honour, we the HonourableMembers of this House are bound in dutyand further it is a prerogative of this nobleHouse to uphold at all times the supremacyand sovereignity of the Legislature and theindependence of the Judiciary.

Democracy is safe as long as there is aJudiciary that remains independent andoperative on behalf of the individual . Today,when our beloved Prime Minister in hisessential goodness , with the advice of hischosen Minister of Law , Yang BerhormatDato' Seri Hamzah, is engaged in an earnestand common endeavour to give meaning toindependence and dignity to human existenceand freedom to create a society free fromwant, from exploitation , from discrimina-tion, and from hidden fears, it is my con-sidered opinion this Act is essential to pro-tect the life, liberty and property of thepeace-loving people of this country , Sir, thespirits, minds and bodies of the people oughtto be the chief concern of a responsiblegovernment . Let us pray this law will giverise to a new climate of hope and faith inour Government.

1711 18 JANUARI 1979 1712

If we are a soft community , then thetemptation would be to leave things aloneand hope for the best , but hope is a wakingdream and to make it meaningful we haveto struggle. In other words, to survive wemust come to terms with realities, presentday politics and fear of the future . If not,only good fortune can save us from thehazards and risks which reasons and logicwould tell us are ahead of us. Therefore,Sir, it is how we think and act today thatdetermine the quality of our life and ourfuture . Moreover , when fear is cast out,hopes would soon take its place and thoseof us who have faith in our Government, letus strongly support the Bill.

Di sini jika saya boleh menambah sedikit,undang -undang adalah seperti kain ianyahendaklah dibuat pakaian sesuai denganorang-orang yang akan memakainya. Sayayakin bahawa pada satu masa kelak gene-rasi masa hadapan akan membayangkanbahawa ketinggian Malaysia (Malaysia'sglory) dibina oleh orang-orang yang menge-tahui tanggungjawab mereka seperti pemim-pin-pemimpin kita hari ini, terutama sekaliYang Amat Berhormat Perdana Menteri,Dato' Hussein Onn yang kita kasihi yangmempunyai Jaya menjalankannya.

Sir, I may tell it in public, I admire himfor his frankness , firmness and forthrightnessand his passion for a good and clean Govern-ment, and you will agree with me that ourPrime Minister who is a very meticulousperson has developed politically over theyears . All said and done , a leader's greatestgift to his people is fearlessness , come whatmay.

Tuan Yang di-Pertua, barangkali adapihak yang kurang yakin akan kesan Ordi-nan ini, or are we to take it that these menof knowledge and understanding simplyrefuse to look with a clear gaze and a goodconscience? Certainly it requires a great dealof enlightened thought and clear analysis ofthe problem.

Hanya pihak yang benar-benar fahamakan tujuan Kerajaan mengambil langkahini akan sepenuhnya menghargai dan mem-ber sokongan kepada Rang Undang-undangmi. It is better, Sir, that some be unhappythan that none be happy.

Akhirnya, we all now realise a technicalerror has occurred. Kesilapan masa lampauakan menjadi kejayaan masa hadapan; se-bagaimana manusia biasa, kita semuabelajar menerusi kesalahan dan pengalaman.

7.07 mini.

Dato' Seri Haji Hamzah bin Haji AbuSamah: Tuan Yang di-Pertua , saya meng-ucapkan terima kasih kepada semua Ahli-ahli Yang Berhormat yang telah bangunmenyokong Rang Undang -undang ini danmemberi pendapat -pendapat , pandangan-pandangan yang bernas yang sudah tentumenolong kita, terutamanya Kementeriansaya, dalam menjalankan tugas dengan lebih-lebih berkesan lagi daripada masa yanglepas.

Suka saya menyentuh kepada pandanganYang Berhormat Senator Puan . HajjahSalmah binti Sheikh Hussein. Dalam padasaya menerima kasih kepada Yang Berhor-mat ini kerana telah mengambil pendirianyang agak berlainan daripada rakan-rakanbeliau di Dewan Rakyat sepertimanamereka menentang Undang-undang ini tetapiYang Berhormat Senator Puan HajjahSalmah nampaknya menyokong. Walaubagaimanapun , saya sukalah menyatakanrasa agak sedikit keciwa tentang kenyataanbeliau bahawa Kerajaan katanya telah ber-jalan di atas Undang -undang yang tidak sah,Kerajaan patut mengalami malu di atas per-buatan yang salah ini. Maka dalarn perkaraini suka saya menyatakan, Tuan Yang di-Pertua, bahawa perkara ini berbangkit ke-putusan di Majlis Privy dan implikasi iniberbangkit bukanlah kesalahan siapa-siapa.Sebagaimana bukti boleh menunjukkanbekas Peguam Negara , sahabat saya, danpegawai-pegawai di Pejabat Peguam Negarayang bertanggungjawab dalam perkara inisaya rasa tidak boleti disalahkan . SebagaiPeguam , mereka berhak mentafsirkanundang-undang mengikut tafsirannya sendiri.Dan sebagaimana yang saya katakan tadiini dibuktikan dengan ada kenyataanbahawa pendapat mereka yang mengatakanPeraturan-peraturan Perlu (Kes-kes Kesela-matan) yang dibuat pada tahun 1975 ituadalah sah, walaupun Parlimen telah ber-sidang adalah dipersetujui oleh MahkamahPersekutuan di dalam satu rayuan di manaseorang yang dituduh Kong Teng Kian dan

1713 18 JANUARI 1979 1714

seorang lagi yang telah membuat rayuan ke-pada Mahkamah Persekutuan pada tahun1976 dalam mana peguambela Kong TengKian ini yang juga ditangkap kerana telahdidapati memiliki senjatapi dengan secaraharam telah j uga membuat alasan yangsama, hujah alasan yang sama di MahkamahPersekutuan menyatakan bahawa Peraturanyang dibuat di bawah Undang-undang Perluataupun yang dipanggil Ordinan No. 1 tahun1969 itu, kata lawyer ini, adalah tidak saholeh kerana bercanggah dengan Perlem-bagaan kerana telah digubal, dibuat selepasParlimen bersidang pada 20hb Februari,1971.

Mahkamah Persekutuan menolak hujahdan menyokong pendapat Peguam Negarapada mana itu dan pegawai-pegawai yangberkenaan yang juga telah menasihat beliaubahawa Undang-undang Peraturan ini ada-lah sah . Tetapi apabila perkara ini dibawaice Privy Council , Privy Council pula berpen-dapat bahawa Undang -undang ini tidak sah.Jadi sebagaimana kata Yang Amat Berhor-mat Perdana Menteri , ini saya tidak menegurkeputusan Privy Council ; saya cuma mene-kankan kenyataan ; bahawa tiap-tiap peguamada mempunyai pendirian , pendapat, pen-taf siran sendiri . Mahkamah Persekutuan adapentaf sirannya sendiri , Peguam Negara padamasa itu dan peguam-peguam dalam PejabatPeguam Negara mempunyai taf siran yangsama dengan Mahkamah Persekutuan tetapimalangnya apabila perkara ini sampai kePrivy Council, Privy Council dengan sebab-sebab yang mungkin tertentu membuat pulataf siran yang lain.

Jadi sebagaimana kata Yang Amat Ber-hormat Perdana Menteri di dalam Pre-Council yang kita adakan baharu-baharu iniyang mana saya percaya Ahli -ahli YangBerhormat semua hadir , bila dikumpulkanlawyer yang ramai tidak ada yang mem-punyai pendapat yang sama , mesti ada ber-telagah di antara satu dengan lain dari segipendapat ataupun pentaf siran.

Sebagaimana saya kata tali saya tidakberapa sedap mendengar Yang BerhormatSenator Hajjah Salmah seolah-olah meletak-kan kesalahan kepada bekas Peguam Negaradan pihak -pihak yang berkenaan yang telahbertanggungjawab memberi tafsiran dari segiundang-undang dalam perkara mi.

Tentang cadangan Yang Berhormat itukita sekarang patut mengkaji semula per-aturan-peraturan dan undang-undang supayamengawasi undang-undang lama, supayatidak ada undang-undang yang lama yangtidak boleh dipakai-dipakai lagi, yangtidak sah dipakai juga lagi . Dalam perkaraini kita memang ada satu bahagian di Ke-menterian Undang-undang , di PejabatPeguam Negara yang dipanggil PejabatCommissioner of Law Review (Pejabat Pe-suruhjaya Mengkaji Semula Undang -undangyang lama) yang kita telah adakan sejakbeberapa tahun lamanya yang dipengerusi-kan oleh seorang hakim Mahkamah Tinggidan sekarang seorang hakim lagi juga telahmasuk menjadi Pengerusi Badan ini dan ada-lah tanggungjawab Badan ini mengkajisegala undang-undang, peraturan-peraturanyang telah berjalan kuatkuasanya selamaini, mengkaji , meneliti sama ada undang-undang ini masih sah lagi , meneliti samaada undang-undang itu perlu diperkemaskansupaya tidak berbangkit masalah-masalahyang telah wujud di dalam perkara yangkita bincangkan di Dewan hari mi.

Yang Berhormat Senator Datuk HajiAhmad bin Arshad bertanya adakah ber-terusan rayuan kepada Privy Council danbertanya juga adakah ahli-ahlinya dariKomanwel dan kalau daripada Komanweladakah ahli-ahlinya daripada Malaysia.Suka saya menyatakan di sini bahawa selakusebuah negara yang telah mencapai kemer-dekaan kita telah mengambil keputusan me-mutuskan perhubungan dari segi rayuan kePrivy Council di dalam kes-kes yang me-libati jenayah dan Perlembagaan (Criminallaw and Constitutional law) tetapi olehsebab-sebab yang tertentu kita masih lagimengekalkan rayuan kepada Privy Councildalam kes-kes sivil sahaja. Rayuan kepadaPrivy Council dalam kes criminal dan kes-kes melibat Perlembagaan telah kita putus-kan daripada 1-1-1978 tetapi kes Teh ChengPoh dan Botak Chin, yang akan tidak lamatimbul juga di Privy Council, telah naik olehkerana kes ini berlaku sebelum 1-1-1978.

Tentang rasa kesal Yang BerhormatSenator Datuk Haji Ahmad Arshad ter-hadap pendirian Majlis Peguambela Negara,saya sukalah menyatakan di sini bahawasebelum kenyataan dibuat oleh Majlis ini didalam suratkhabar yang ada pada saya tadi,saya telah berpeluang menemui mereka pada

1715 18 JANUARI 1979 1716

15hb di mana saya telah menyatakan kepadamereka , memaklumkan kepada merekaUndang -undang ini dan tujuan -tujuan Kera-jaan mengadakan Undang-undang mi. Se-takat yang saya tahu mereka cuma memberikenyataan bahawa mereka tidak berasasenang hati yang Undang -undang ini adaperuntukan yang mempunyai kesan kebela-kangan (retrospective) dalam perkara ini,tetapi bila saya Baca suratkhabar Star pagiini saya terperanjat banyak lagi lain-lainperkara yang ditimbulkan dalam suratkhabaritu yang tidak ditimbulkan kepada saya.Pada masa itu ada empat orang termasukChairmannya Encik Abdullah bin AbdulRahman-kawan baik saya daripada Johor--Setiausahanya Encik Sethu dan dua oranglagi, tetapi banyak perkara-perkara yang di-bangkitkan dalam Star itu tidak dibangkit-kan kepada saya Pada masa saya mengada-kan pertemuan dengan mereka dan sayaberasa agak sedikit kesal perkara ini ber-laku kerana pada masa mereka menemuisaya sudah tentu mereka ada mempunyaibanyak peluang membawa perkara ini ke-pada saya dan saya berpendapat ini baikdibawa kepada saya daripada disibarkan didalam surat-suratkhabar.

Tentang pertanyaan Yang BerhormatSenator T. S. Gabriel apakah tindakan akandiambil terhadap DAP yang Cuba menyerah-kan writ (bukan summon) kepada SpeakerDewan Rakyat dalam mana saya mendengarwrit itu meminta supaya Mahkamah meng-arahkan Speaker ini melarang diadakanPersidangan Dewan Rakyat dan DewanNegara membincangkan Bill ini yang sayapercaya adalah satu permohonan yang agakanih sebagaimana saya kata di Dewan Rak-yat kerana saya berpendapat Dewan Rakyatdan Dewan Negara adalah badan Perlem-bagaan yang agong (Supreme LegislativeBody) yang tidak boleh diganggu oleh mana-mana pihak di dalam apa sahaja persidanganyang diadakan di Dewan yang mulia mi.

Walau bagaimanapun perbuatan seorangdaripada ahli DAP ini untuk menyerahkanwrit kepada Speaker Dewan Rakyat, didalam Dewan pada masa Dewan bersidangitu adalah dianggap sebagai satu perbuatancontempt of Parliament . Ada buku di siniyang bertajuk "Parliamentary Practice" me-nyatakan , saya boleh bacakan , Tuan Yangdi-Pertua . (Dengan izin) "Serving or execu-

ting Civil or criminal process within theyprecinct of either House while the House issitting without obtaining the leave of theyHouse is a contempt of Parliament."

Jadi sebelum dia serahkan satu-satu writataupun summon kepada Yang di-PertuaDewan sama ada Dewan Rakyat ataupunDewan Negara, dia mesti mendapat penge-sahan daripada Dewan ini. Kalau dia serah-kan juga writ itu, dia boleh dik:emukakankepada Committee of Privileges untuk tindak-an disiplin diambil terhadapnya keranamelakukan contempt kepada Dewan mi.Terserahlah kepada pihak yang berkenaanuntuk menimbangkan sama ada perkara mlhendak dibawa kepada Committee of Pri-vileges.

Yang Berhormat Tuan T. S. Gabriel jugabertanya mengapa kita tidak meminda Fasal150 Perlembagaan dan beliau berpendapatdan saya percaya juga berpendapat lebihbaik kita pinda Perlembagaan ini denganmengesahkan peraturan -peraturan kecil Qrdi-nan yang kita buat pada tahun 1969 yangtelah didapati tidak sah oleh Privy Councildaripada kita mengadakan undang-undangsemacam ini yang saya tidak nafikan mungkindicabar di Mahkamah. Jika ada barangkalipihak-pihak yang berkenaan mengatakanBil ini adalah cuba mengganggu keputusan-keputusan yang telah dibuat oleh Mahkamahdan sudah tentu mereka akan membuatrayuan supaya diakui yang undang -undangini adalah telah cuba mengganggu keputusan-keputusan yang telah dibuat di Mahkamahdan dengan kerana itu tidak sah.

Kita telah mengkaji perkara ini denganmendalam . Satu daripada syor yang sayatelah buat kepada Perdana Meriteri ialahmula-mulanya untuk meminda Perlem-bagaan kita atas peruntukan yang tertentudi dalam Fasal 150 dalam mana kita kata-kan segala undang-undang perbicaraan per-aturan-peraturan kecil , order yang telah di-buat pada tahun 1975 ke atas itu adalah sah.

Itu tidak ada orang boleh cabar kita didalam mahkamah . Kerana sebagaimana sayakatakan tadi Dewan Parlimen adalah Dewanyang menggubal Perlembagaan yang agong(Supreme Legislative Body) dan tidak adamahkamah boleh mencabar , menyoal satu-satu keputusan undang-undang yang telah

1717 18 JANUARI 1979 1718

dibuat oleh Parlimen . Walau bagaimanapun,kita kaji juga perkara ini dengan mendalamdan mendapati bahawa tidak kena padatempat dan masanya kita meminda sekalilagi Perlembagaan . Kita baharu sahaja pindaPerlembagaan selepas keputusan PrivyCouncil di dalam kes Mohan Singh dansekarang kita pinda lagi Perlembagaan olehkerana keputusan yang telah dibuat olehPrivy Council dan sudah tentu ini akan mem-beri kesempatan kepada orang -orang yangmenentang kita, menuduh yang kita tidakmenghargai langsung Perlembagaan, me-minda sahaja Perlembagaan apabila adassatu-satu keputusan yang agak tidak menye-belahi pihak kita, kalau kita fikir perlu.Jadi oleh kerana itu kits telah mengambilkeputusan supaya diadakan undang -undangini dalam mana undang-undang ini bolehmengesahkan apa sahaja peraturan-per-aturan yang kita telah buat pada masa se-lepas peraturan itu dibuat di bawah OrdinanNo. 1/1969.

Dalam perkara ini, suka saya menyatakanbahawa ada pihak-pihak Ahli Yang Berhor-mat yang menyatakan kita telah menjalan-kan undang-undang yang tidak sah dan adaAhli Yang Berhormat juga telah menyata-kan mungkin undang-undang ini bertenta-ngan dengan Fasal 7 kerana undang-undangdi bawah mana orang ini dituduh adalahundang-undang yang tidak ada pada masaorang itu dituduh dan undang-undang ini,adalah dengan tujuan mengesahkan per-buatan menuduh seseorang apabila padamasa dituduh dia tidak ada undang -undangyang sah.

Dalam perkara ini, sutra saya menyatakanada undang -undang di bawah mana TehCheng Poh ini dituduh . Dia dituduh dibawah Undang-undang Keselamatan DalamNegeri (ISA). Sebagaimana judgement PrivyCouncil itu menyatakan Teh Cheng Poh telahdituduh di bawah undang-undang ISA danPrivy Council menyatakan bahawa undang-undang ISA itu sah dan yang tidak sahnyaialah peraturan -peraturan kawasan kesela-matan yang dibuat di bawah Ordinan No. 1selepas Parlimen bersidang pada 20hbFebruari , 1971, dan peraturan -peraturan inimengandungi sebagaimana yang saya kata-kan tadi Cara-cara perbicaraan yang diguna-kan apabila seseorang yang dituduh di bawahundang-undang ISA yang sah itu dijalankan.Contoh yang saya sebutkan tadi umpamanya

muka saksi itu ditudung supaya tidak di-lihat oleh yang dituduh untuk menjaga kese-lamatan saksi, perbicaraan oleh seoranghakim tidak dengan jun. ini yang dikatakanoleh Privy Council itu tidak sah. Peraturan-peraturan itu dibuat di bawah Ordinan No.1 selepas Parlimen mula bersidang apabilaperisytiharan darurat itu telah diisytiharkan.Ini yang tidak sah; jadi tidak kena rasa sayapada tempatnya bagi Ahli Yang Berhormatmenyatakan bahawa undang -undang ini ber-canggah dengan Fasal 7 Perlembagaan.

Fasal 2 (4) seperti yang ditanya oleh YangBerhormat Tuan T. S. Gabriel adakah tidakbertentangan dengan Perlembagaan, sukasaya menyatakan Fasal 2 (4) ini adalah per-untukan yang juga menyelamatkan per-aturan-peraturan dan order -order yang di-buat di bawah undang -undang ini supayaLangan didapati oleh mana-mana pihak ber-canggah dengan Perlembagaan mana , di sinidiperuntukkan juga bahawa bukan sahajaOrdinan ini boleh mengadakan peruntukan-peruntukan yang bercanggah dengan Per-lembagaan malahan di peraturan -peraturan,order-order yang dibuat di bawah Akta inijuga boleh bercanggah dengan fasal -fasal didalam Perlembagaan , kalau perlu diadakanperuntukan-peruntukan yang difikirkan perludiadakan di dalam peraturan -peraturan atauorder-order yang berkenaan . Saya men-dengar tali Yang Berhormat SenatorKamarul Arifi'in menyeru, meminta apabilaPeraturan-peraturan dibuat di bawah Aktaini supaya kita tidak sangat mengadakanf asal-fasal yang agak tidak popular, yangmungkin bertentangan dengan Perlembagaan.Suka saya memberi jaminan di sini bahawaKerajaan kalau boleh tidak mahu mengada-kan Peraturan -peraturan Undang-undangyang bercanggah dengan Perlembagaanwalaupun Perlembagaan memberi kebenarankita mengadakan undang-undang yang ber-canggah dengan Perlembagaan sebagaimanadi dalam Fasal 150, tetapi dalam pada itukadangkala kita terpaksa juga mengadakanperuntukan yang agak bercanggah denganPerlembagaan untuk kepentingan negara darisegi keselamatan dan sebagainya.

Yang Berhormat Senator Haji Mohd.Amin bin Haji Yaakub bertanya adakahsama keadaan darurat tahun 1969 dengankeadaan sekarang ini dan telah mengatakanbahawa ada ucapan daripada saudara sayaYang Berhormat Menteri Hal Ehwal Dalam

1719 18 JANUARI 1979 1'72(

Negeri seolah-olah menunjukkan bahawakeadaan pada masa ini sudah baik dan tidaksebagaimana tahun 1969 . Suka saya menyata-kan di sini bahawa sebagaimana saya kata-kan tali , keadaan darurat masih wujud lagidalam negara kita . Sebagaimana angka yangada pada saya ini boleh membuktikan iaitudari 15hb Mei,1969 sehingga 4hb November,1975 iaitu dalam masa perisytiharan Ordi-nan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu) 1969 se-hingga ke hari sebelum sahaja mula berkuat-kuasa Peraturan-peraturan Perlu (Pindaan)1975, disebut sebagai tempoh pertama iaitudari November , 1975 sehingga 31 hb Disem-ber ada pecahannya menunjukkan keadaanini masih lagi membimbangkan kita. Dalamtempoh pertama iaitu daripada tahun 1969kepada tahun 1975 kemalangan di pihakPasukan Keselamatan tempoh pertama, ada208 terbunuh, 556 cedera . Tempoh keduaiaitu daripada tahun 1975 sehingga 31 hbDisember 1978 iaitu cuma dalam masa 3tahun sahaja, bukan 6 tahun sebagaimanatempoh pertama , dalam tempoh 3 tahunsahaja , bukan 6 tahun sebagaimana tempohpertama , dalam tempoh 5 tahun sahajasudah ada 187 orang ahli-ahli Pasuk-an Keselamatan terbunuh , 363 cedera. Ke-malangan di pihak orang awam , tempohpertama , 120 terbunuh , 240 cedera. Dalamtempoh kedua cuma 3 tahun berbandingdengan 6 tahun sudah 48 orang awam ter-bunuh , 54 orang cedera. Adalah jelas kepadakita di sini bahawa umpamanya kemalangandi pihak pengganas kominis semasa tempohpertama 466 , dan di bawah tanah 5,645. Dandalam tempoh kedua, 99 terbunuh, 2,848yang ditawan ataupun tertangkap. Jadiangka-angka yang ada pada saya di sini jelasmenunjukkan bahawa keadaannya padamasa ini adalah lebih kurang sama dengankeadaan yang wujud pada masa -masa yanglepas, dengan kerana itu perlu kita terusmengadakan perisytiharan darurat untukkeselamatan negara kita.

Tentang ucapan Yang Berhormat TanSri Ghazali Shafie itu, kalau tak salah saya,dia cuma menyentuh tentang perkara tidakada rompakan dalam tahun 1978. Inimemang ada kenyataan . Ini saya rasa adalahdisebabkan oleh kerana kita telah aaakanUndang-undang Peraturan Darurat mi.Kalau tak ada Undang-undang ini, rasa sayamasih lagi banyak rompakan bank, pem-bunuhan orang dalam bank itu akan terusberlaku lagi.

Di sini juga saya mengucapkan terimakasih kepada Yang Berhormat SenatorKamarul Ariffin yang telah menolong sayamemberi penjelasan -penjelasan yang men-dalam , yang tepat dan kerana itu saga takperlu menyentuh lagi perkara -perkara yangdibangkitkan oleh beliau dalam mana telahbanyak memberi penjelasan yang sudah tentuakan dapat mengatasi kekeliruan di kalanganAhli-ahli Yang Berhormat.

Tentang kenyataan Yang BerhormatSenator Kamarul Ariffin bahawa pada pendapat beliau perkataan "Extra-territorial"di dalam perenggan yang berkenaan itu telahdiadakan oleh kerana sebagaimana beliaumaklum ada kapal-kapal yang didaftarkandi Malaysia tetapi mungkin kapal iitu belayardi tempat-tempat lain dan kalau sekiranyaada perbuatan-perbuatan jenayah kesela-matan yang dilakukan oleh mereka, walaupun kapal itu di luar negeri, Undang-undangPeraturan ini boleh dikenakan kepada orangorang dalam kapal yang berkenaan. Olehkerana itu perkataan "Extra-territorial" itudimasukkan di dalam Undang-undang Per-aturan mi.

Tentang perkara Undang -undang ini di-beri kesan kebelakangan , saya suk:alah mem-ber kenyataan bahawa kalaulah tidak kitamembuat peraturan itu dari segi retrospec-tive banyak kes-kes yang telah dibicarakandan dibawa ke Mahkamah Persekutuan yangperlu kita bahawa balik ke Mahkamah dalammana di Semenanjung Malaysia sahaja sayadiberi maklum bahawa tidak kurang dari-pada 1,068 kes orang-orang yang membawasenjatapi yang telah dibicarakan . Ada se-tengahnya telah dihukum , ada setengahnyatelah keluar daripada penjara. Jadi kalau se-kiranya kes ini dipanggil semula., kes yangsebanyak ini di Semenanjung Malaysia sahajaterpaksa kita dengar semula dan sudah tentuini akan membangkitkan banyak masalahkepada kita . Dan saya dimaklumkan fail-fail kes inipun sudah banyak yang dimusnah-kan. Saksi-saksi pun payah dikesani dankalau sekiranya kes ini dijalankan juga, itusebagaimana saya katakan tali sudah tentuakan membangkitkan banyak masalah ke-pada kita , tetapi dalam pada itu sebagai-mana saya katakan juga tadi, kita telahmengadakan Peraturan -peraturan ini denganjujur ikhlas dan dengan kesedaran kepadakita bahawa kes-kes yang telah dibicarakan

1721 18 JANUARI 1979 1722

itu semuanya telah dibicarakan dengan ke-nyataan-kenyataan diberi di mahkamah,dengan terangnya dan pihak -pihak yang di-tuduh telah diberi segala kesempatan untukmenafikan tuduhan-tuduhan , kanyataan-ke-nyataan yang dibuat di dalam mahkamah.Untuk mengatasi masalah-masalah yangtelah saya sebutkan tadi kita tidak adajalan lain melainkan membuat Peraturan-peraturan ini dengan kesan kebelakangan(retrospective) supaya kita tidak terpaksamemanggil semula kes -kes yang banyak ituuntuk dibicarakan di mahkamah -mahkamahyang berkenaan.

Seksyen 12 itu telah kita adakan dengantujuan supaya kita menahan mana-manamahkamah untuk menyoal perisytiharan(proclamation) yang dibuat di bawah Ordi-nan Undang-undang yang berkenaan, macambaru-baru ini saya dengan di Pulau Pinangpihak DAP telah membuat rayuan kepadamahkamah supaya Ahli-ahli Jemaah Men-teri dibawa ke mahkamah dan dimintamereka menasihatkan D.Y.M.M. Seri PadukaBaginda Yang di-Pertuan Agong meman-suhkan Perisytiharan Kawasan Keselamatanyang telah dibuat oleh Baginda di bawahPerisytiharan Darurat, 1969 ini . Jadi bagimenghalang pihak-pihak yang berkenaandaripada melakukan perbuatan yang se-macam ini kita telah mengadakan satu per-untukan di bawah Seksyen 12 iaitu mana-mana pihak, termasuk mahkamah tidakboleh menyoal ataupun meminta supayaperisytiharan yang dibuat di bawah Ordinanini ataupun di bawah Perisytiharan Daruratboleh dicabar di dalam mahkamah.

Itu sahajalah jawapan saya kepada per-kara-perkara yang telah dibangkitkan olehAhli•ahli Yang Berhormat dan sekali lagisaya mengucapkan ribuan terima kasih diatas pandangan yang telah diberi dan dibuatterhadap Bil yang telah dikemukakan diDewan mi . Terima kasih.

Usul dikemuka bagi diputuskan , dan di-setujukan.

Rang Undang -undang dibacakan kali yangkedua dan diserahkan kepada Dewan sebagaiJawatankuasa.

Dewan bersidang sebagai Jawatankuasa.

Rang Undang-undang ditimbangkan dalamJawatankuasa.

(Tuan Yang di-Pertua mempengerusikanJawatankuasa)

Fasal 1 hingga 14 diperintahkan menjadisebahagian daripada Rang Undang -undang.

Pendahuluan diperintahkan menjadi se-bahagian daripada Rang Undang-undang.

Rang Undang-undang dilaporkan dengantidak ada pindaan : dibacakan kali yangketiga dan dlluluskan.

Tuan Yang di-Pertua: Ahli-ahli Yang Ber-hormat, Dewan ini ditangguhkan sekarangkepada suatu tarikh yang tidak ditetapkan.

Dewan ditangguhkan pads pukul 7.45rnalam.