O 21 de marzo celébranse en todo o mundo, o Día da Poesía e o Día da Árbore. Este ano démoslle a benvida á primavera recitando e creando poemas sobre os nosos bosques e as nosas árbores . Das árbores obtemos moitos beneficios: Producen osíxeno,

imprescindible para a vida no planeta.

Purifican o aire. Protexen o chan da erosión. Axudan a aforrar enerxía. Proporciónannos leña para

quentarnos no inverno. Proporcionan sombra e

bonitos paisaxes. Reducen o ruído. Protexen aos animais que

habitan ou dependen delas

Para concluir : as árbores, fan a nosa vida máis agradable.

O Carballo

Frías as noites,

as noites de abril

treme o carballo,

non pode durmir!

As súas folliñas,

verdes e douradas,

mécense co vento

mécense caladas.

Os paxaros cazan

para os seus poliños

¡non hai quen os cale

a todos no niño

No inverno nevado

cáenlle as follas

e treme co frío

Pobriño,¡ está espido!

Cando bota landras

os porquiños apurados

van correndo coma tolos

porque están esfameados.

No outono, esgotado,

ao meu carballo

cáenlle as follas

e dáme traballo.

Tardes enteiras

do solo recollo

folliñas secas

que caen a modo.

Remato aquí o poema

dedicado ao meu carballo

que siga medrando bonito

que siga medrando san.

Águeda González - 6ºEP

O carballo

americano

Carballo querido do meu corazón,

o cuco séntase nas túas polas

e ti poste contento coa súa canción.

Alí no pobo, cómodo e sen ruído

Nas túas polas, aos paxaros,

Gústalles facer o seu niño.

Alejandro Estévez – 6º EP

Os Carballos

Eu teño moitos carballos

Que me regalan agasallos,

Como son as follas e o amor

Que eles transmiten

co seu cálido verdor.

Tamén nos dan a súa leña

Para quentarnos e cociñar,

Ademais do lapis e o papel

Que serve para debuxar

Brayan Calviño – 5º EP

A nogueira

Cando viñen a Moreiras Na finca vivía unha nogueira.

Cando a encontrei era pequerrecha A súa altura era ata a miña cabeza.

Agora é moi grande

E xa plantei outra Medra cunha amiga

Comparten a súa sombra.

A elas encántalle verme disfrutar,

que xogue con elas e por elas trepar.

David Martínez – 6º EP

A ÁRBORE DE SAN XOÁN

A miña árbore é especial,

É un centenario pradairo

frondoso e moi fermoso,

que medra na capela de San Xoán.

A miña árbore ten unha lenda

que me contou meu avó

unha historia que é vella

e por iso non quero que se perda.

A miña árbore ten un burato

aberto no seu tronco,

no que habita un trasgo

onde agocha os seus tesouros.

A miña árbore está encantada

e por iso, nas noites de lúa,

acolle no seu tronco

a esta escura criatura.

Estela Araújo – 6º EP

A Magnolia durme

tranquila na praza

nin os fríos ventos

conseguen espertala.

Agardo con ela

O duro inverno

Mimándoa, coidándoa

Ata que pase febreiro.

Despois de febreiro

A primavera xa chega

E o canto dos paxaros

A magnolia espertan. Fermín Cruz – 5º EP

a laranxeira

Miña árbore,

é moi apreciada,

por darme sombra,

e máis laranxas.

As árbores para min,

son unhas heroes,

reducen a contaminación,

dannos flores e alegres cores.

Cos incendios vemos,

que acabamos coa natureza,

poucas quedan sen queimar,

iso é unha gran tristeza!

Lucía Pérez – 6º EP

A figueira

De pé, no medio da horta,

tras o seu sono, esperta

a solitaria figueira

ao chegar a primavera.

Os xílgaros e os merlos

agardan impacientes,

pousados nas súas polas

a que medren as súas follas.

Énchese o aire de calor

e a figueira recupera a súa cor,

ao seu redor todo é sombra

ao seu redor todo é frescor.

A dozura dos seus froitos

de cor rosa e marfil

dun sabor moi delicado,

son un manxar para min!

María Álvarez Castro – 6º EP

A abeleira

Na miña horta plantada

eu teño unha abeleira.

Póusanse os paxaros nela

dende a noite a madrugada.

Cando estou triste

ou deprimida

déitome baixo a súa sombra

e recupero a alegría.

Lendo un bo libro

Sentada ao teu carón

paso moito tempo,

é unha boa diversión.

María Domínguez-6ºEP

A

sobreira

Miña sobreira frondosa

dásme vida e dásme sombra,

es cariñosa e falangueira

entre as árbores, a primeira.

Se a nós non nos gusta

que ensucien o noso fogar,

a ti tampouco che agrada

que o teu o queiran queimar

Vou coidarte cada día

e con cariño me recibes.

Prometemos coidar o medio ambiente,

o lugar onde ti vives.

Miña compañeira, miña sobreira

miña árbore falangueira

miña sombra, miña vida,

miña árbore querida.

María Rodríguez – 6º EP

A oliveira emigrante

chegou de Lleida

a miña oliveira.

Falaba catalán

pero agora xa é galega.

Ilumina o xardín

con cores brillantes,

co seu traxe prateado

sempre vai elegante.

No seu recuncho

atópase moi feliz.

Nós coidámola moito,

e ela adorna o noso xardín.

Rodrigo Rivera – 5EP

O castiñeiro

A árbore centenaria

que teño ao meu carón,

é un fermoso castiñeiro

que adorna o meu pobo,

de xaneiro a decembro.

Ao chegar o outono,

recollo o seu foito,

unhas deliciosas castañas,

que me gustan moito!

Yago González – 5º EP

A cerdeira

Eu teño unha cerdeira;

que é unha árbore froiteira.

Da moi ricas e coloradas ameixas,

coñecidas como cereixas.

A miña árbore que ten un gran corazón:

acolle aos paxariños con moita ilusión,

dialoga coas demais árbores

e axuda nas discusións.

Cando sae o sol ela abre as súas pólas

e mantense firme en calquera situación,

pois, é a máis sabia de todas,

tomando unha decisión.

Entre todas as cerdeiras;

ela é a máis bonita, a máis guapa,

é tan fermosa,

que parece unha rosa.

Yesica Ribeiro – 5º EP

O piñeiro

No tronco do meu piñeiro

Fixo un buraco redondo

O paxaro carpinteiro.

Usaráo como niño

Durante todo o inverno

E alí terá acubillo.

O piñeiro é unha árbore

Que non perde as súas follas.

É o fogar de moitas aves

E danos madeira e sombra.

Os piñóns, que son tan ricos,

Alimentan aos esquíos

E a nosa mascota, Efrén,

Fai festas cos seus amigos.

Os chopos

As follas dos chopos

Cantan cancións

Cando as move o vento,

O vento xoguetón.

Cando chega o outono

Póñense amarelas

E van caendo ao chan.

Que gusto da pisar nelas!

¡Como me gusta sentarme

Xunto ao seu tronco amigo

Oíndo cantar os paxaros

Mentres lemos un bo libro!