13e

jaar

gang

6 fe

brua

ri 20

08 re

dact

ione

el o

nafh

anke

lijk

mag

azin

e va

n de

Han

zeho

gesc

hool

Gro

ning

en |

e-m

ail:

hanz

emag

@or

g.ha

nze.

nl |

ww

w.h

anze

.nl/

nieu

ws

| fot

o: D

irk-Ja

n Vi

sser

Drie Duurzame Dagen * Studenten starten uitzendbureau voor Polen * Een mannelijke secretaresse bij Gezondheidsstudies * Alles over Chinees Nieuwjaar * Suzanne in de Sneeuw * HG zet tientallen administratiesystemen bij het vuil

* Werken bij een Callcenter

10

Dirk-Jan VisserFotojournalist van het Jaar

2 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

‘Het is belangrijk dat je niet opvalt’Oud-Minervastudent Fotojournalist van het Jaar

Op 20 januari ben je verkozen tot fotojourna-

list van het jaar 2007 en je won de Zilveren

Camera voor buitenlandse documentaires.

‘Die Zilveren Camera is prachtig. Maar de titel Fotojournalist van het Jaar, voor mijn hele werk, vind ik helemáál een eer. Meestal gaat die prijs naar oudere foto-grafen van naam. Ik zie het ook als een erkenning voor de zwart-witfotografie. Voor mijn eigen projecten fotografeer ik bijna uitsluitend zwart-wit.’

Je ging op een toeristenvisum naar Zimbab-

we waar journalisten absoluut niet welkom

zijn. Je zoekt confl icthaarden op. De jury

prijst je om je durf.

‘Eerlijk gezegd kneep ik hem wel toen er ineens vijf militieleden om me heen ston-den. Ze wilden weten wat ik aan het doen was. Het is belangrijk dat je niet opvalt.

Ik heb een Canon 5D, een spiegelreflex die niet waanzinnig groot is. Bovendien fotografeer ik effectief hooguit één uur per dag. Snel een paar foto’s maken en er dan als de gesmeerde bliksem vandoor! Het gros van de tijd sta ik te wachten, praatjes te maken met de mensen die ik op de foto wil zetten. Vertrouwen win-nen! Bij de foto’s van de border jumpers die illegaal de grensrivier oversteken en via een niemandsland naar Zuid-Afrika ont-snappen, was dat trouwens niet nodig. Die jongens waren als de dood voor de politie en bendes die moordend en ver-krachtend rondtrekken. Ze hadden wel wat anders aan hun hoofd. Dat ik erbij was, stelde niets voor.’

Waarom neem je zulke risico’s?

‘In Zimbabwe wilde ik het verhaal van

onderdrukte mensen vertellen. De wanhoop, de angst, de armoede. Ik wil dingen doen waarin ik echt geloof. Aan-dacht genereren voor misstanden waar niemand iets van weet of waar niemand in is geïnteresseerd omdat het gecom-pliceerd is. Afgelopen maart heb ik een serie gemaakt in Zuid-Ossetië, een au-tonome regio van Georgië die zich heeft afgescheiden. De inwoners willen bij de Russische republiek horen. Je ziet oude mensen trots met oorlogsonderschei-dingen lopen. De helden van de Sovjet-Unie worden daar nog steeds vereerd. In de rest van Georgië zie je bijna niets meer wat nog aan de Sovjettijd herinnert.’

Je fotografeert ook voor NRC.

‘De serie over Zimbabwe heb ik al ver-kocht aan Vrij Nederland en binnenkort verschijnt de reportage in Le Monde. Het is voor een onbekende fotograaf altijd maar afwachten of kranten en tijdschrif-ten geïnteresseerd zijn. Daarom is de bekendheid die je krijgt door zo’n titel mooi meegenomen. Voorlopig heb ik een vaste bron van inkomsten nodig. Dat freelance-werk voor onder meer NRC is trouwens niet alleen om de kachel te la-ten branden. Fotografie is een ambacht. Je moet je vaardigheden scherp houden.’

Heb je veel gehad aan je opleiding op Mi-

nerva? Niet echt een opleiding tot persfoto-

graaf.

‘Minerva had in mijn tijd geweldige docenten en er was een fantastische di-recteur, Albert Van Der Weide. Fotojour-nalistiek is inderdaad niet de core business van een kunstacademie, maar ik kreeg toch veel vrijheid en ruimte, al moest ik er wel voor knokken. In het eerste jaar besloot ik naar de Palestijnse gebieden te gaan. Met een foto die ik in Ramallah maakte van president Arafat won ik in 2005 al een keer de Zilveren Camera, in de categorie nieuwsfoto.’

Je woont nu in Rotterdam.

‘Toffe stad. Voor mij de juiste plek. Als je in allerlei uithoeken van de wereld wilt fotograferen, heb je goede contac-ten nodig die je helpen aan betrouwbare gidsen, chauffeurs en tolken. In het Wes-ten zitten veel non–gouvernementele organisaties en bedrijven die in dat soort landen actief zijn.’

Luuk Steemers

Coverfoto: Dirk-Jan Visser

www.dirkjanvisser.nl en www.zilverencamera.nl.

Dirk-Jan Visser maakt fotodocumentaires

in allerlei uithoeken van de wereld. De

series van de 29-jarige oud-Minervastudent

vertellen indringende verhalen over

tegenstellingen, wanhoop en armoede.Fo

to: D

irk-Ja

n Vi

sser

In de bibliotheek van Tskhinvali in de autonome regio Zuid-Ossetië plaats een vrouw een gedenkteken voor de Ossetiërs die in de Tweede Wereldoorlog vochten voor het Sovjetleger.

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 3

HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.

Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen

Postadres Postbus 300309700 RM Groningentelefoon: 050 5955588fax: 050 5955590e-mail: hanzemag@org.hanze.nlInternet: via www.hanze.nl.nieuws RedactieChris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 c.f.wind@pl.hanze.nlBoudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 j.b.m.otten@pl.hanze.nlLuuk Steemers - redacteur 050 5955581 lu.a.steemers@pl.hanze.nlRina Tienstra - redacteur 050 5955581 r.h.tienstra-de.knegt@pl.hanze.nlLoes Vader - redacteur 050 5955588 j.l.c.vader@pl.hanze.nl

Fotografi ePepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nlRobert van der MolenloeXproduXies

IllustratiesXiao Feng Chiu & Mathieu van der BijSam PeetersLeo van der ReestBarbara Stok

Basis lay-outArt Studio - Groningen

ProductieRedactie HanzeMag & Grafi sche Industrie De Marne B.V.

Oplage: 6.000

AdvertentiesBureau Nassau 020 6230905, info@bureaunassau.nl

Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, hanzemag@org.hanze.nl

Colofon

Pagina 4Rondvraag: Zou jij op de Zernike-campus willen wonen? ‘Ik vind het Zernikecomplex te stil. Je ziet hier ’s avonds bijna niemand. Dat lijkt me ook wel wat gevaarlijk.’

Pagina 5 Nieuws: Cultureel Café houdt housewarming, HG schorst docent en sportpersoneel betrekt nieuw sportcomplex aan Zernikeplein.

Pagina 6Ingezonden brief: ‘Het artikel Studenten gaan op Chi-que is op zijn minst suggestief, subjectief en negatief geschreven.’

Pagina 7Bij de Les: Boudewijn Otten verwondert zich over alle gerecyclede producten en duurzame projecten die hij te zien krijgt tijdens de Drie Duurzame Dagen.

Pagina 8Studenten van Code 06 gaan Poolse werknemers naar Nederland halen. ‘De Polen zijn niet gek. Ze zijn trots en laten zich niet afschepen.

Pagina 9Vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies or-ganiseren een panna-toernooi in Haren en halen 525 euro op voor stichting Right to Play.

Pagina 10Een mannelijke secretaresse, dat zie je niet zo vaak. Ronald Kloeze is secretaresse bij Gezondheidsstudies. ‘Mannelijke managers pikken veel meer van vrouwen.’

Pagina 12 & 13Chinees Nieuwjaar: Op 7 februari begint in China het jaar 4705, het jaar van de Rat. Voor Chinezen is Nieuw-jaar het belangrijkste feest van het jaar. Families ko-men bijeen om te eten, mahjong te spelen en vooruit te blikken op een nieuwe start.

Pagina 14Afstudeercoördinator Jack Schilder ergerde zich aan de vele taalfouten in eindverslagen en besloot er iets aan te doen. Hij schreef een standaardfoutendocument om zijn studenten te helpen.

Pagina 15Suzanne Stoppels heeft andermaal mazzel. Ze wordt voor de tweede keer ingeloot om mee te doen met Snowevent. Voor HanzeMag hield ze een dagboek bij.

Pagina 17In Huize Drama, het oudste Alo-huis van Groningen, is het altijd gezellig.

Pagina 20De HG vervangt de komende jaren twee derde van de computersystemen van de administratieve diensten. Projectleider Aart Wedemeijer legt uit hoe en waarom.

Pagina 21De vijftig studenten van het callcenter van HanzeCon-nect vallen geen wildvreemde mensen lastig tijdens etenstijd.

INHOUD

15

17 21

9

4 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Jolanda Arends (20), eerstejaars Human Technology

‘Het had mij wel leuk geleken om hier op het Zernikecomplex te gaan wonen. Het is makkelijker dan zelf een kamer zoeken. Alles is dan al opgezet en je bent gezellig met soortgenoten. Nu zie je elkaar alleen in de klas of in het studielandschap. Extra voorzieningen op de campus vind ik niet zo nodig. Supermarkten zijn er al genoeg in de buurt en uitgaansmogelijkheden hoeven er wat mij betreft ook niet te komen. Het is maar een kwartiertje fietsen naar de stad.’

Yiu-Hei Lau (21), tweedejaars International Communication

‘Voor Nederlandse studenten lijkt me dat niet zo nodig. Zij komen gemakkelijk aan een kamer. Maar ik denk niet dat eerstejaars op een campus meer gaan studeren. Eer-der meer feesten! Voor buitenlandse studenten die net in Nederland zijn, lijkt het me misschien wel een idee. Het kan goed zijn voor de communicatie, ze wonen nu verspreid door de stad. Maar de afstand tot de binnenstad is te groot. Ik woon in Vinkhuizen en dat is niet zo fijn met slecht weer. En ik vind het Zernikecomplex te stil. Je ziet hier ‘s avonds bijna niemand. Dat lijkt me ook wel wat gevaarlijk.’

Titia de Koning (20), vierdejaars Medisch Beeldvormende & Radiotherapeutische Technieken

‘Mijn opleiding zit niet eens op de Zernike Campus. Los daarvan vind ik het een slecht idee. Ik geloof niet dat het automatisch bevorderlijk is voor de studie om dicht bij je opleiding op een afgelegen campus te wonen. De studenten zullen ’s avonds toch naar het centrum gaan. Het lijkt me verschrikkelijk om in zo’n internaat te wo-nen. Ik reis iedere dag op en neer naar Assen. Dat is mijn eigen keuze. En de studie gaat prima zo.’

Rusco Lamidi (16) en Ruben Kuipers (16), havo-4 Winkler Prins Veendam

Rusco: ‘Internaat vind ik geen prettig woord, je moet wel alle vrijheid hebben. Maar op de campus zit je wel lekker dicht bij school. Maar uit de boot vallen kun je net zo goed, dat ligt toch aan je motivatie? Ruben: ‘Ik denk dat ik hier HBO-Rechten ga doen. Het vinden van een kamer is een probleem. Als je op een campus woont, is dat verbonden met de school en kun je makkelijker van zo’n kamer afkomen als je met de studie stopt. Voorwaarde is wel dat het goedkoop moet zijn. 200 tot 250 euro lijkt me redelijk.’

Willem Jaap Engbers (19), eerstejaars Fysiotherapie

‘In Amerika wonen studenten op de campus omdat de afstanden veel groter zijn. In Nederland is dat niet nodig. Alles is hier op fietsafstand. Slecht idee, dus. Ik zou nooit in een internaat willen zitten. Een vriendin studeert aan de hotelschool in Haarlem. De studenten wonen daar allemaal in een soort hotel. Ze is daar niet echt blij mee. Af en toe wil je toch even een andere sfeer. Studenten moeten zelf uitmaken waar ze wonen.’

Navid Saleki (21), eerstejaars Werktuigbouwkunde

‘Ik heb twee maanden op- en neergereisd en woon nu in een studentenhuis in de stad. Maar ik zou er wel wat voor voelen om op een campus te wonen. Je treft er men-sen die met dezelfde stof bezig zijn en je komt als eerstejaars meteen in het goede spoor terecht. Een beetje minder zelfstandigheid zo aan het begin van een studie lijkt me best prettig. Ik denk dat veel ouders er ook best blij mee zouden zijn.’

Internaat?Als het aan de Onderwijsraad ligt, gaan studenten zoveel mogelijk in internaten wonen

op een campus. Je bedje dicht bij de opleiding en lekker ver van alle verleidingen

van de stad. De raad denkt dat vooral eerstejaars zo minder vaak uit de boot vallen.

Onderwijsminister Ronald Plasterk vindt het een interessante gedachte. Wat vind jij?

‘Ja, zo’n internaat lijkt

me best leuk, gezellig

onder soortgenoten’

‘Nee, meer studeren

doe je natuurlijk niet op

zo’n campus, wel meer

feesten’

ROND

VRAA

G

KORT NIEUWS

HG schorst SP-raadslid Schaaf

Het bestuur van de Hanzehogeschool heeft Jasper Schaaf, docent aan de Aca-demie voor Sociale Studies, op non-actief gesteld. Over de redenen voor deze maat-regel wil de docent, tevens voorzitter van de Groningse gemeenteraadsfractie van de Socialistische Partij, weinig kwijt. ‘Ik ga fier en rechtop door het leven en heb niets gedaan waarvoor ik me moet scha-men’, liet Schaaf het Dagblad van het Noorden weten. Ook het HG-bestuur hult zich in stilzwijgen over de affaire.

HG helpt Herr Grosser aan lintje

Op voordracht van de Hanzehogeschool is Günter Grosser benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Grosser, die op 31 januari met pensioen ging, was op de Katholische Fachhochschule Freiburg sinds 1980 contactpersoon voor de voormalige Sociale Academie en de huidige Hanzehogeschool. De Neder-landse consul-generaal Jan Hesseling overhandigde Grosser de versierselen die de gelauwerde dankt aan zijn inzet voor de samenwerking tussen de hogescho-len. HG-docent Theo Koning hield een lofrede en overhandigde Grosser nog een blijvende herinnering: een fiets.

Deadline aanvraag VSB-beurs nadert

Studenten die na het afronden van hun opleiding met een VSB-beurs in het bui-tenland willen studeren of onderzoek willen doen, moeten voor 1 maart een aanvraag voor een studiebeurs indienen.

Het VSB-fonds stelt jaarlijks tweehon-derd studiebeurzen ter beschikking. Info: Babs Steeneken, b.steeneken@pl.hanze.nl, www.vsbfonds.nl/beur-zen.

HG doet weer mee aan fi etsactie

HG-medewerkers die naar hun werk fietsen, kunnen weer meedoen aan de actie Fietsen Scoort. De actie maakt deel uit van het nationale programma Sport & Beweging. Voor elke gefietste kilome-ter stelt de HG één eurocent beschikbaar aan een waterproject en fietsprojecten in ontwikkelingslanden. In 2007 fietsten HG-medewerkers 1536 euro bij elkaar. Info: Anita Kuis, a.j.m.kuis@pl.hanze.nl, www.fietsenscoort.nl.

Groene student scoort chocolade

Studenten die hun huisbaas overhalen om over te stappen op groene stroom krijgen van het Studenten Milieu Over-leg Groningen (SMOG) een chocolade-pakket van Tony’s Chocolonely. ‘Een win-win-winsituatie’, zegt Evelien Bruins van SMOG. ‘De huisbaas krijgt een korting op zijn energienota, de stu-dent chocolade en de wereld wordt weer een beetje beter’, (info: www.groenestu-dent.nl).

Sportpersoneel klinkt op Zernikeplein

Op 31 januari hieven de medewerkers van het Instituut voor Sportstudies het glas op de verhuizing naar Zernikeplein 17. Terwijl werklieden nog druk in de

weer waren, pakten de medewerkers hun kantoorspullen uit in de nieuwe behui-zing. Eén van de blikvangers is het vijf-entwintigmeterbad, dat op de dag van de verhuizing tot op ongeveer een derde was gevuld. Ook de rest van het veelal als fraai beoordeelde pand is ruim voorzien van sportfaciliteiten. (Foto: Bart Dikke-boer).

iPod voor draadloze ideeën

Draadloos Groningen looft een iPod Touch uit aan studenten die komen met

vernieuwende ideeën over diensten op een stadsdekkend draadloos netwerk. Draadloos Groningen, een samenwer-king van Rijksuniversiteit Groningen, Hanzehogeschool Groningen, gemeente Groningen en het Universitair Medisch Centrum, onderzoekt de mogelijkheid om zo’n netwerk te realiseren. Studen-ten kunnen nu al gratis gebruik maken van een draadloos stadsnetwerk tussen Vismarkt, Grote Markt en Stadsschouw-burg. Inzenden tot 29 februari, www.draadloosgroningen.nl.

Het nieuwe Cultureel Café van de CAST (Culturele Activiteiten voor STudenten) hield op 29 januari een interne housewarming. De ruimte tussen het Atrium en De Appel biedt een podium, vitrines en trendy zitcomfort. Aan een geluidsinstallatie en een breedbeeldbeamer wordt nog gewerkt. In het plafond komen vaste luidsprekers. De CAST gaat culturele activiteiten in het café organiseren zoals films, exposities en live muziek, maar hoopt ook dat studenten met eigen initiatieven komen. Het Cultureel Café wordt begin april officieel geopend.

Cultureel Café

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 5

Foto

: Luu

k St

eem

ers

6 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Sinds kort is Udo Rauin, hoogleraar Opvoed-

kunde aan de Goethe Universiteit in Frank-

furt am Main, een belangrijk man. Hij is het

namelijk volledig met mij eens. Driewerf

hoera voor Udo Rauin.

Ik heb een stel klompen en daarop kan ik

dingen aanvoelen. Lieber Udo heeft geen

klompen: hij heeft de beschikking over ge-

gevens en computers die die gegevens kun-

nen analyseren.

Jarenlang volgde Udo duizend Duitse docen-

ten op de voet. Al toen ze in de college-

banken zaten, legde de pedagoog ze allerlei

vervelende vragen voor. Al snel vond hij de

drie typen studenten op de Duitse docenten-

opleidingen. Ze zullen u bekend voorkomen.

De geïnteresseerde student, Rauin stelt vast

dat 38 procent van de studenten enthousi-

ast kiest voor het leraarschap (38 procent is

een beetje veel, maar, meine Damen und

Herren: we hebben het over Duitsland!). 35

procent van de studenten twijfelt al in het

eerste jaar: ben ik wel geschikt voor het le-

raarschap? De rest, 27 procent, kiest voor

de studie om allerlei praktische redenen.

Als student zijn zij feestnummer en zes-

min-abonnee. Rauin noemt ze hedonisten,

levensgenieters. Etwas überspitzt gesagt:

hedonisten kiezen voor het leraarschap van-

wege de lange vakanties.

Enthousiasteling, twijfelaar of hedonist,

eens komen ze voor de klas te staan. Rauin

bleef ze met vragen bestoken. Wat blijkt?

Enthousiastelingen klagen in hun eerste ja-

ren voor de klas nauwelijks over werkdruk.

Twijfelaars en hedonisten reppen echter

in groten getale over problemen. Zestig

procent vindt het leraarschap zwaar en de

werkdruk hoog. Het is een trend die tot in

lengte van jaren blijft bestaan. Enthousiaste-

lingen gaan fl uitend naar school, twijfelaars

en hedonisten worden ziek, raken overspan-

nen of uiten hun leed in ziekelijk geklaag en

gejammer. In hen, meent Rauin, is het heilig

vuur niet gedoofd door de vele onderwijs-

vernieuwingen. Nein, das Heilige Feuer hat

vermutlich nie gebrannt.

Ronald Plasterk heeft nog nooit van Udo

Rauin gehoord. De minister wil het leraren-

tekort oplossen door de salarissen te ver-

hogen. Iedereen kwaakt het hem na, van

vakbond tot hogeschoolbestuurders. En er

zit best wat in: door de lerarensalarissen te

verhogen, lok je meer studenten naar de

lerarenopleiding. Vooral meer hedonisten

en twijfelaars. ‘Wat een ellende’, jammert

mijn collega K, ‘niets blijft het onderwijsvolk

bespaard.’

Hajo Frick

Reageren?: hajo.frick@gmail.com.

Heiliges Feuer

Dansstudenten vlammen in het Atrium

HanzeMag creëert negatief beeldHet artikel Studenten gaan op Chique (Han-zeMag 9, 23 januari) is op z’n minst sug-gestief, subjectief en negatief geschreven. Het artikel spreekt over chique apparte-menten terwijl de meerderheid van de studio’s bescheiden van formaat is en een basic afwerking kent. Woningbouw-vereniging IN noemt de zelfstandige units zelf dan ook studio’s. Mijn eigen studio meet 25 vierkante meter, waar-van, min de keuken en badkamer zestien vierkante meter woonruimte overblijft. Ik betaal hiervoor een prijs die (inclusief huursubsidie) lager is dan mijn huidige kamerhuur, zo’n 350 euro. Er is dus geen sprake van ‘riante en chique apparte-menten’ voor ‘niet misselijke prijzen’. Ik ben erg blij met mijn studio en heb de

architect en IN daar ook hartelijk voor bedankt. Een kritische kanttekening bij de grootte van mijn studio heb ik niet geplaatst. Ik heb louter geconstateerd dat ik, na de grotere studio’s gezien te hebben, daar óók graag had gewoond. Daarbij ben ik geen eerstejaars, maar vierdejaars. Een belangrijk verschil, omdat het suggereert dat ik nog maar pas ingeschreven zou zijn en nu al zo’n mooie studio krijg aangeboden.Uit het gehele artikel spreekt de sugges-tie van verwende studenten die ondanks kamernood chique willen resideren in het centrum, dat hen die kans wordt geboden én dat zij desondanks ‘mieze-muizen’. Door feiten (bewust?) verkeerd te noteren of achter te houden (mo-

gelijkheid tot huursubsidie waardoor huur substantieel lager wordt) creëert de schrijver van dit artikel volgens mij een negatief beeld bij dit unieke project. Dat beeld is niet alleen onjuist, het plaatst toekomstige bewoners in een bepaalde hoek en het spreekt niet de waardering uit die de architecten, de Gemeente Gro-ningen en woningbouwvereniging IN verdienen. Wellicht komt dit doordat de schrijver en zijn fotograaf zich als enigen niet hebben voorgesteld, ongevraagd foto’s maakten en slechts twee vragen stelden waarop dit gehele artikel is ge-baseerd?

Rick Nibbering,

vierdejaars Vastgoed & Makelaardij

INGE

ZOND

EN

FRICK

Op uitnodiging van De CAST (Culturele Activiteiten voor Studenten) gaven de vierdejaars van de Dansacademie Noord-Nederland op woensdag 30 januari een lunchvoorstelling in het Atrium van de HG op het Zernikeplein. De show is het resultaat van het eindproject Twelve, waarin kleinkunst en dans de hoofdon-derdelen zijn. De twaalf deelnemers aan het eindproject schreven zelf de chore-ografieën voor de voorstelling die uit drie acts bestond. Het eerste deel Route

12 (choreografie van Rianne Foekema, Maayke van Kruchten en Anouk Over-eem) was een moderne dans in stemmig zwarte outfits. Het tweede deel, Brainstorm, was een popmusicaldance-show waarin de me-lodie van Joe Cockers You Can Leave Your Hat On is verwerkt, een choreografie van Germaine Ching-Yong, Josje Huisman en Jentily Wagenmakers.In het slotgedeelte (zie foto), een salsa-stuk zonder titel, wervelden de oranje

jurken van de danseressen als vlammen door de ruimte. Judith Aalfs, Monique van den Berg en Laura Ponticoro teken-den voor de choreografie. Een aantal van de stukken zal ook in de eindpresentatie van de Dansacademie in juni worden op-gevoerd. De presentatie van de eindexa-mendanseressen maakte veel enthousi-asme los. Caroline Banus-Jokhorst van de Dansacademie sluit niet uit dat er va-ker van dit soort voorstellingen op HG-locaties komen.

Foto

: Luu

k St

eem

ers

In de rubriek Bij de Les legt een redacteur zijn vergrootglas op het onderwijs op de

Hanzehogeschool. Zelfs in onderwijsvrije perioden valt er op de HG nog verbluffend veel te

leren, zo ontdekt Boudewijn Otten tijdens één van de Drie Duurzame Dagen.

Floep, een auto. Met een druk op de knop tovert Rolf Drijfhout een afbeelding van de conceptcar van Ford op de muur. Niks bijzonders, maar toch. ‘Deze auto is honderd procent recyclebaar’, zegt Rolf, ‘volledig! Zelfs de banden, want die zijn van soja.’ Verbluffend! Net als de Nike Considered, een sportieve schoen die van veter tot zool bestaat uit hergebruikt materiaal. Da’s best duurzaam, zoals het tegenwoordig heet. Maar kan het nog duurzamer? Ja, het kan nog duurzamer. Rolf houdt een boek op. Het boek is van kunststof, maar dat voel je niet als je het in de hand hebt. De drukinkt is met heet water te verwijderen. En ja hoor, als je dat water opvangt, kun je de inkt er weer uit-halen en opnieuw gebruiken.Het Instituut voor Architectuur, Bouw-kunde & Civiele Techniek besteedde in januari drie keer aandacht aan duur-zaamheid tijdens het mini-symposium Drie Duurzame Dagen. Op geen enkel vakgebied is duurzaamheid zo hot als in de bouwkunde. Ingenieurs uit alle dis-ciplines doen er alles aan om energie en

grondstoffen te sparen. Cradle-to-cradle-bouw gaat daarin het verst. Kersvers in-genieur Rolf Drijfhout: ‘Cradle-to-cradle (CTC) doet geen enkele concessie. Net als bij de conceptcar, de Nike-schoen en het recyclebare boek gebruikt CTC alleen materiaal dat herbruikbaar is.’Rolf Drijfhout, Wouter Pops en Sanne Verhoeve kregen een zevenenhalf voor de afstudeeropdracht die ze op 31 janu-ari presenteren in lokaal A1.55 van het techniekgebouw. Het drietal maakte een stappenplan voor de aanleg van een CTC-woonwijk in het weidegebied ten noorden van de Groningse buurt Noor-derhoogebrug. Een omgeving die in geen enkel bestemmingsplan voor behuizing in aanmerking komt. Dat was een extra uitdaging. De studenten wilden met een plan op de proppen dat misschien, toch nog, tegen de heersende voorschriften in, te realiseren was. Ze leenden een ontwerp voor een CTC-woning van architect Daan Bruggink en richten het weidelandschap met dergelijke woningen in. Brugginks woning ligt voor een flink gedeelte onder-

gronds. Het dak dat wel boven het maai-veld uitsteekt, veroorzaakt glooiingen die iets van kleine wierden weg hebben.De woning wordt opgetrokken uit mi-lieuvriendelijke en energiezuinige mate-rialen. Als isolatiemateriaal stellen de stu-denten vlasvezel voor. ‘Dat isoleert vier keer zo goed als glaswol’, verklaart Sanne. Voor het houten plaatmateriaal gebrui-ken de studenten pavaplan. ‘Pavaplan is verlijmd met hars en het is nog goedko-per dan OSB-plaat.’ Voor de fundering is schuimbeton het aangewezen materi-aal. ‘Dat is zwakker dan gewoon beton, maar met enige bouwkundige trucjes is dat te verhelpen.’ Het glas van de CTC-woning is natuurlijk hoog rendement dubbel-plus. De buitenkant van de wo-ning zal moeten bestaan uit hardhout van de robiniaboom, een snelgroeiende en milieuneutraal te kweken acaciasoort. Overal hebben de drie studenten aan ge-dacht. De energie betrekken de bewoners uit de grond met een warmtepomp en uit de lucht met een windturbine. Een aan-sluiting op de riolering kan achterwege

blijven als de woningen worden uitgerust met septic tanks. Helofytenfilters zorgen er voor dat water kan worden hergebruikt en hergebruikt. Al met al zal de woning duurder zijn dan een conventionele wo-ning. ‘Zo’n dertigduizend euro meer’, heeft Wouter becijferd, ‘maar dat verdie-nen de bewoners in een jaar of tien terug via lagere energielasten en wellicht door duurzaamheidssubsidies van de over-heid.’En zo gaan ze maar door, de drie studen-ten zijn gegrepen door het plan dat nooit van de grond zal komen. Althans niet bij Noorderhoogebrug. Andries van den Berg, lector Ruimtelijke Transformatie, is bijna met stomheid geslagen als hij fris van de lever mag reageren. ‘Alle lof. Jullie stappenplan… Jongens, dat is zowat een cradle-to-cradlebijbel. Het enige manke-ment is iets waaraan jullie niks kunnen doen: de ontwikkelingen gaan zo snel dat deze bijbel over twee jaar moet worden herschreven.’

Boudewijn Otten

BIJ DE LES

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 7

Sanne Verhoeve verdedigt tijdens de Drie

Duurzame Dagen de wijk die nooit gebouwd

zal worden. Links vooraan de maquette van

twee CTC-woningen van ORGA-architect Daan

Bruggink, daarachter de duimdikke CTC-bijbel

van Rolf, Wouter en Sanne.

Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e

8 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

‘Ik was op zoek naar een leerzame mi-nor, iets prikkelends. Geen fictief project dat uiteindelijk terechtkomt in de lade van een docent. Dat kan bij Code06. De keuze was snel gemaakt.’ Vierdejaars Personeelsmanagement Sebastiaan Be-ijer (23) begon met twee teamgenoten aan het omzetten van een bedrijfsidee in een uitgewerkt concept. ‘We konden uit vier ideeën kiezen’, vertelt vierde-jaars Bedrijfseconomie Jille Kuipers (20). ‘Een webcommunity opzetten, een luxe afvalemmer ontwikkelen of een markt-plaatsachtige site maken voor mensen uit je eigen straat. Allemaal interessante projecten, maar het uitzendbureau voor Poolse werknemers trok me het meest.’

Vierdejaars Facility Management Jo-han Marinissen (22) knikt. ‘Dit idee zit precies in mijn vakgebied: diensten, vervoer, huisvesting. Het idee komt van opdrachtgever Sebe Kamps. Die haalt al Polen naar Nederland om in de bouw te werken. Hij staat in Polen goed bekend omdat hij zorgt voor goede woonruimte en begeleiding. Kamps denkt dat je ook Polen voor ander werk naar Nederland kunt halen.’Alle teams van Code 06 werken drieën-halve dag per week volgens een vaste werkwijze. Op de dinsdagen geven men-sen uit het bedrijfsleven workshops. De woensdagen zijn er voor brainstorm-sessies. En de donderdag heeft geen

vast programma. ‘Dat brainstormen is erg belangrijk’, meent Johan. ‘We gaan om tafel en beginnen over een bepaald thema na te denken: juridische zaken, faciliteiten of woonruimte. Alles wat bij ons opkomt schrijven we op gele sticker-briefjes die we op een whiteboard plakken. Niets is fout. Pas later kijken we naar de haalbaarheid.’ Het drietal heeft bijvoorbeeld lang ge-brainstormd over de bedrijfsnaam. Jille: ‘Uiteindelijk heeft Sebastiaan de naam WIE bedacht, Werken in Europa. Kun je ook in het Engels vertalen en met WIE kun je natuurlijk eindeloos reclameslogans be-denken. WIE is goed in, WIE biedt goede faciliteiten en ga zo maar door.’Regelmatig komt de groep samen met Michel Schoemaker, de vaste begeleider van Code 06, en Tjitske Bouma, de coach van de Hanzehogeschool. Daarnaast is er een adviesraad van ervaren mensen uit het bedrijfsleven. Een aantal tweedejaars van Management, Economie & Recht hebben een sterkte-zwakteanalyse op het concept losgelaten. Ze bekeken of het concept haalbaar is en of het zich voldoende onderscheid van de concur-renten. Uiteindelijk laten de drie stu-denten het concept nog testen door een testpanel. Johan: ‘We hebben zelfs ie-mand ingehuurd die zich in Polen uitgaf

voor werkzoekende en uitzendbureaus afging. We wilden weten hoe de concur-renten te werk gaan. Het bleek dat daar veel misgaat. Afspraken zijn niet con-creet, huisvesting blijkt niet inbegrepen, of een pensioenregeling ontbreekt. Dat geeft die bureaus een slechte naam, en dat zijn zaken waar we van leren. WIE gaat de Polen woonruimte bieden met in ieder geval een goed keukenblok en internetfaciliteiten.’‘De Polen zijn namelijk niet gek’, verdui-delijkt Sebastiaan. ‘Ze zijn trots en laten zich niet afschepen. Het land ontwikkelt zich in een razend tempo. Dat hebben we gezien tijdens ons werkbezoek. Eén van de dingen die we van dat bezoek hebben geleerd, is dat het Poolse uitzendverhaal over tien jaar is afgelopen. Dan hebben ze in eigen land genoeg werk. De naam Werken in Europa speelt daar op in. Het is de bedoeling dat het concept op een gegeven moment ook toepasbaar is in nieuwe landen als Bulgarije of Roeme-nië.’Het multidisciplinair werken is een be-langrijk aspect van Code 06. Jille: ‘Ieder-een neemt zijn eigen vakkennis mee. Zo was ik als BE’er verantwoordelijk voor de financiële onderbouwing. Van per-soneelszaken heb ik geen verstand, en van huisvesting ook niet. Toch moest ik me nu in dat soort zaken verdiepen om-dat ze van invloed kunnen zijn op het financiële plaatje. Je leert zo met niet-vakbroeders te communiceren, en dat is heel belangrijk.’

Luuk Steemers

WIE haalt de Polen naar Nederland… Code 06

Studenten maken ondernemingsplan voor uitzendbureau

Brainstormen, een bezoek aan Polen,

confrontaties met enkele experts uit

het bedrijfsleven, een analyse door

MER-studenten, een testpanel en goed

communiceren. Drie studenten maken bij

Code 06 een ondernemersplan voor een

uitzendbureau voor Poolse werknemers.

Code 06

Code 06 is een stichting die samenwerkt

met de Hanzehogeschool. Onder leiding

van een begeleider van Code 06 en een

coach van de HG werken studenten in

multidisciplinaire teams commerciële

ideeën van opdrachtgevers uit tot een

concept waarmee de opdrachtgever

daadwerkelijk aan de slag gaat. Vorig

studiejaar konden studenten bij Code

06 werken als stage, dit jaar is de opzet

voor het eerst aangeboden als minor.

Foto

: Luu

k St

eem

ers

Vanaf links: Sebastiaan Beijer, Johan Marinissen en Jille Kuipers in het kantoor van Code 06 aan de Steenhouwerskade.

Panna voor Right to Play

Vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies grepen hun projectopdracht aan om iets te doen voor het goede doel. Hidde de Vries, Marlies Jager, Nyske Boelens en Bert Stevens willen duizend euro overmaken aan Right to Play, een organisatie die sport- en spelprojecten organi-seert voor kinderen in Ontwik-kelingslanden. Met nog een paar weken te gaan staat de teller van Nyske, Marlies, Bert en Hidde op 525 euro.

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 9

‘Nou, Gideon, doe je ding’, roept Hidde de Vries in de microfoon. Hiddes stem schalt door sporthal De Bam in Haren. Gideon dribbelt naar het midden van de gymzaal. Hij drukt een zilverkleurige bal tussen de wreef van zijn rechtervoet en de overdadig met kleurige lijnen bestreepte vloer. De bal deukt in, Gideon perst hem een ietsje naar voren, tot aan de plaats waar de wreef in de scheen overgaat, haalt de bal terug naar de wreef en duwt zijn been naar achteren. De druk is weg, de bal kaatst tegen Gideons scheen, stuit op de grond en caramboleert voor Gide-ons knie. Gideon vangt hem op met zijn rechtervoet, wipt hem naar de linker en weer naar de rechter. Dit, en veel en veel meer, is Gideons ding. Toveren met een voetbal, trucje zus en trucje zo. Gideon is één van de jongens van Panna Noord, de baltovenaarsclub die op verzoek de tru-kendoos opentrekt.Op 27 januari goochelen de virtuozen van Panna Noord voor de schaars ge-vulde tribunes van de Harense sporthal. Een kleine maand waren vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies van de Hanzehogeschool in de weer met de organisatie van een panna-toernooi voor het goede doel.

Studenten van het Instituut voor Sport-studies moeten in hun eerste jaar een kleinschalig project bedenken, organi-seren en uitvoeren. De meeste eerstejaars zetten een sportdag voor een basisschool op poten, of een gezondheidsdag voor een bedrijf. ‘Wij hadden meteen iets an-ders in ons hoofd’, zegt Marlies Jager, ‘Hidde doet wel vaker dingen voor het goede doel en de stichting Right to Play doet natuurlijk fantastisch werk.’Na de demonstratie van Panna Noord geeft Hidde het startsignaal voor het eigenlijke toernooi. Panna is een goed-kope sport, een bal is eigenlijk al genoeg. Teams van twee of drie man nemen het tegen elkaar op. Op straat gebruiken pannaspelers een jas als goal, een putdek-sel of een baksteen. Maar in De Bam heb-ben ze vandaag doeltjes tot hun beschik-king. En dan is het voetballen geblazen. Scoren, doelpunten maken, de bal in het netje, daar gaat het natuurlijk om. Maar bij panna draait het ook om iets anders: de bal door de benen van de tegenstan-der spelen. Vroeger heette dat tunnelen of poorten, maar de Surinamers zeg-gen panna (het Surinaamse woord voor poortje). En panna is vet, de sport floreert op dezelfde grond waaruit street sports als skaten en skateboarding ontspruiten, de jongerenstraatcultuur. Als een speler een tegenstander door de benen speelt en de bal daarna als eerste aanraakt, krijgt zijn team twee doelpun-ten bijgeschreven. Dat gebeurt ook als de bal na de panna in het vijandelijke doel belandt.Om mee te mogen doen hebben de 45 deelnemers de man vier euro betaald. Vier euro die zonder omwegen op de rekening van Right to Play belandt. ‘We hebben geen strijkstok’, zegt Marlies, ‘voor alles hebben we een sponsor ge-vonden.’ Als Hidde tegen de avond de balans op-maakt, slaakt hij een zucht van verlich-ting. ‘525 euro, dat is super! In het begin

was het wat lauw met de belangstelling, maar onze flyers hebben succes gehad. Toch nog zo’n honderd man op de tri-bune. De toegang was gratis, maar ze zijn niet aan de collectebussen voorbij gelopen.’Het kwartet sporteerstejaars laat het niet bij die 525 euro. ‘We zitten nog wat te rommelen met de vergunningen en zo’, zegt Hidde, ‘maar binnen een maand willen we een collecte op touw zetten. Ons doel was duizend euro. En duizend euro zal het worden ook.’

Boudewijn Otten

Scoren voor de derde wereldSportstudenten helpen Right to Play

Studeren en goede werken verrichten

is best te combineren. Hidde, Marlies,

Nyske en Bert weten niet eens hoeveel

studiepunten ze krijgen voor hun

pannaproject. Het gaat hen om die duizend

euro voor Right to Play.

Melvin Coenraad uit Stadskanaal zul je niet vaak zonder bal zien lopen. Voor Panna Noord trekt de

zestienjarige Knoalster graag zijn trukendoos open. Op 27 januari hield hij een balletje hoog in sporthal

De Bam in Haren.

Foto

’s: lo

eXpr

oduX

ies

10 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Hoe ben je bij de HG terecht gekomen?

‘Ik had mijn cv in een databank gezet en werd benaderd door Uitzendbureau Start én Lean Delfos, nu mijn teamleider. Ze zochten een medewerker onderwijs-ondersteuning. Iemand voor het front-office en de balie. Ik hoefde niet eens een brief te schrijven.’

Kom je zo gemakkelijk aan de slag?

‘Meestal wel. Ik val op. Mensen zijn nieuwsgierig, ze willen weten wat een man te bieden heeft. Ik heb mbo-toe-

risme gedaan, maar toen ik stage liep op Bonaire kwam ik erachter dat ik dat toch een beetje eenzijdig werk vond. Na vijf maanden dertig graden was ik er klaar mee. En het was niet gemakkelijk om in Nederland ergens aan de bak te komen. Ik ben begonnen met het opzetten van

een juridisch secretariaat bij een advo-caat. Daarna heb ik allerlei uitzendbanen gehad. In de advocatuur, bij het Ministe-rie van Landbouw, in de bouwwereld en bij de Hanzehogeschool. Eén keer lukte het me niet om me in te schrijven bij een uitzendbureau. Bij Secretary Plus zeiden ze: “We schrijven geen mannen in.” Ik was zo verbouwereerd dat ik zo de hoorn op de haak gooide.’

Heb je een leuke baan?

‘Sinds juni 2007 werk ik voor alle oplei-dingen bij de Academie voor Gezond-heidsstudies. Vooral voor Voeding & Diëtetiek. Ik neem telefoontjes aan van studenten en ouders die informatie wil-len over opleidingen, boekenlijsten en lotingen. In de zomervakantie verzen-den we informatiepakketten en bergen we de dossiers van de afgestudeerden op in het centrale archief. Aan de balie komen studenten met vragen over roos-terwijzigingen, stages en propedeuses. Het is een baan met veel dynamiek. De meeste bellers vinden het best prettig om voor de verandering eens een man aan de telefoon te krijgen.’

Vragen ze niet vaak of jij de haan in het

kippenhok bent?

‘Ja, ik werk in een team met zeventien vrouwen en mensen vragen me dat in-derdaad regelmatig. Ja, zeg ik dan, maar orde handhaven is mijn taak niet.’

Werk je anders dan een vrouwelijke secre-

taresse?

‘Het valt me op dat vrouwen over het algemeen hun werk vaak erg volgens de regels doen. Ik ben vrij praktisch en ge-makkelijk. Relativerend en rustig. Ik kijk soms met andere ogen naar het werk. Het hoeft toch niet tot op twee cijfers achter de komma perfect te zijn? Bij mijn baan bij een bouwadviesbureau was dat wel het geval. Ik werd daar niet gelukkig van. Mannelijke managers pikken trouwens veel meer van vrouwen. Die kunnen vaak wel een potje bij ze breken. Ik word echt afgerekend op mijn professionaliteit. Ze meten met twee maten.’

Raad je het andere mannen aan, een secre-

taressebaan?

‘Als je een dienstverlenende instelling hebt, waarom niet? Je moet natuurlijk

niet de hele dag alleen maar brieven ty-pen en kopiëren. Het mooiste vind ik het regelen van grote projecten. Een per-soneelsfeest, een verhuizing? Leuk! Bij het Ministerie van Landbouw heb ik in de KAC gezeten, de Kunst Advies Com-missie. Ik inventariseerde daar de kunst-werken.’

Heeft het ook minder leuke kanten?

‘In het begin kon ik moeilijk nee zeg-gen. En sommige mensen proberen je voor hun karretje te spannen. Of ze ver-wachten het onmogelijke van je. Dat je binnen vier uur driehonderd A-viertjes uittypt, vermenigvuldigt en verspreid. Maar dat doe ik niet meer. Dan riskeer ik liever een uitbrander van mijn baas.’

Wat doe je over vijf jaar?

‘Ik hoop nog bij de HG te werken. Mis-schien wel als leidinggevende, wie weet? Of in een andere, creatieve werkomge-ving. Het Conservatorium lijkt me leuk. Ik speel piano en houd van klassieke concerten.’

Rina Tienstra

‘Vrouwen werken erg volgens de regels’

Al twee keer eerder

werd Ronald Kloeze

geïnterviewd over zijn

werk. Een mannelijke

secretaresse zie je

dan ook niet zo vaak.

‘De meeste mensen

staan wel even te

kijken. Er zijn niet

zoveel mannen die

willen werken in een

dameskliek.’

‘Mannelijke managers

pikken meer van vrouwen’

Ronald Kloeze is secretaresse bij Gezondheidsstudies

‘De meeste bellers vinden het best prettig om voor de verandering eens een man aan de telefoon te krijgen.’

Foto

: Peg

gy d

e Vr

ies

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 11

Wild Coast

Het strand lijkt ongerept, alsof er nooit een mens geweest is. Metershoge golven overspoelen de rotspartijen die met een deken van diepgroen koraal zijn bedekt. De wind blaast de koppen van de golven af. Het zoute water spettert woest om-hoog. Wild Coast, een van de trekpleis-ters aan de kust van de provincie Oos-kaap, doet zijn naam eer aan. Op het zand schitteren duizend cowrie-schelpen in het zonlicht. Ik kijk naar de krabben die zijdelings hun weg naar de oceaan vinden. Vandaag ga ik snorkelen in het heldere water. Onder water blijkt het net zo mooi te zijn als boven. Tro-pische visjes in alle kleuren van de re-genboog schieten weg tussen de rotsen. Garnalen dansen op hun fragiele pootjes over de zeebodem, ze deinen mee op het ritme van de stroming. Het besef van tijd ben ik verloren. Hoe-veel dagen zijn we hier nu? De uren lij-ken ongemerkt voorbij te glijden en het is ook niet belangrijk. Als ik uitkijk over de eindeloze Indische oceaan begrijp ik

weer hoe klein we zijn. Dust in the wind. Als de zon zakt, lopen we zwijgend de heuvel op, terug naar de cottage. Hoog gras kriebelt aan mijn blote voeten. Ik geniet van de stilte. Naast mij, mijn Afri-kaanse vrienden. Ze dragen versgevangen kabeljauw en langoest op hun gebruinde schouders. Ze stralen tevredenheid uit, zoals ze daar lopen, moe en verzonken in hun eigen zee van gedachten. De cottage, die van buiten de lieflijke aanblik van een poppenhuis biedt, is van binnen verbazingwekkend groot. En-kele slaapkamers grenzen aan het ruime woongedeelte, waar in het midden een enorme massief houten eettafel staat opgesteld. De muren zijn behangen met oude landkaarten en mobiles van gere-gen schelpen. Het is primitief, niemand vraagt om meer dan deze eenvoud. Vanaf de veranda zien we de zon in de oceaan verdwijnen. De diepblauwe vlammen van het vuur veranderen lang-zaam in gloeiende kooltjes en de braai, de Zuid-Afrikaanse barbecue, kan be-

ginnen. Ik maak zoete aardappelen en paddenstoelen op het rooster naast de pot met langoest. Verse vis smaakte nog nooit zo vers als in deze combinatie met geurig zeewier en zwarte peper. Glazen worden volgeschonken en gesprekken komen weer op gang. De honden sprin-gen blij om de tafel. Met brede handge-baren worden hier sterke verhalen ver-teld.Zo spenderen we uren, terwijl we luiste-ren en vertellen en genieten van het eten. Als de avond overgaat in de Afrikaanse nacht, is het nog altijd aangenaam warm. De sterren fonkelen hoog aan de gitzwarte hemel als we uiteindelijk naar bed gaan. Morgen, denk ik, voordat ik in een diepe slaap val, morgen begint deze dag weer van voren af aan. Dit is vakantie, dit is vrijheid. Dit is leven.

Laura Hage

STAG

E

Het is stil in de theaterzaal, afgezien van het

tikken van zijn vingers op tafel. Ik durf geen

woord te zeggen. Dan staat hij abrupt op. ‘We

kunnen hier niet de hele dag blijven zitten. Je

staat nu op en doet wat ik zeg.’

Ik voel me opeens heel verdrietig. Deze dag

had ik me heel anders voorgesteld. Waarom

loopt het niet volgens plan? Deze acteerles had

mijn zelfvertrouwen moeten vergroten! Ik zou

leren improviseren als de beste! Klaargestoomd

worden voor een heuse acteercarrière op te-

levisie! Maar nee hoor, moet je me nu eens

zien zitten!

‘Goed, Marthe, kom maar even naar het mid-

den.’ Met zware benen loop ik naar voren.

Waarom moest ik me hiervoor opgeven?

‘Stel jezelf voor aan de rest van de groep terwijl

je speelt dat je een generaal bent die zijn slaaf-

jes toespreekt. Schreeuw al je frustraties er uit.

Laat je gaan!’, buldert hij nu. Mijn beduusde

blik maakt de situatie heel gênant.

‘Komt er nog wat van! Als je verlegen bent,

kunnen we je hier niet gebruiken!’ Ach, ar-

rogant mannetje, denk ik, jij bent nauwelijks

ouder dan ik! Stik er maar in. Ik ga. En ik neem

mijn citymap mee zodat ik verdomme niet

weer verdwaal. Resoluut pak ik mijn tassen en

loop naar de deur.

‘Waar denk jij heen te gaan?’ Hij loopt achter

me aan.

‘Ik laat me niet bevelen!’ Uhm, dat klonk best

overtuigend. Nu moet ik doorzetten. Ik mag

nu niet verzwakken. ‘Dat is niet de juiste deur,

pop.’ Shit.

Nou vraag ik je. Je zou toch denken dat acteurs

enig gevoel voor drama hebben. Ik voel me

stoer en sterk. Nu zou een man met een prach-

tige behaarde kaaklijn me moeten zien en me

een stevige cocktail aanbieden.

De nep-drama-acteerleraar onderbreekt mijn

gedachten. ‘Het spijt me’, zegt hij, ‘dat be-

doelde ik niet zo. Ga gewoon weer zitten dan

proberen we het straks opnieuw.’

Ik sta stil. Mijn hart bonkt en mijn handen plak-

ken zweterig aan de hengsels van mijn tassen.

Misschien heb ik deze cursus iets te licht opge-

vat. Dit is echt. Ik ga dit echt doen.

Mijn tassen zet ik rustig naast me neer. Met een

gestrekte rug, de schouders naar achteren en

mijn borsten vooruit, keer ik om. Ik loop naar

het midden van de theaterzaal. De meisjes op

de bank kijken spottend naar me.

Als een echte generaal ga ik tekeer tegen mijn

onderdanen. Het is doodstil, afgezien van mijn

zware ademhaling en het gepets van de stort-

vloed aan zweetdruppels op de vloer.

Marthe Houpt

Drama

MARTHE

Foto

: Lau

ra H

age

Laura geniet van haar laatste dagen als stagiaire in Zuid-Afrika.

De wilde kust van Ooskaap is er de plek voor. Maar ook de plaats

waar de eerste spatjes hinauswee beginnen te druppelen. Want de

studie roept: terug naar Groningen, Laura… terug naar huis.

12 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

HistorieOp 7 februari viert China het begin van het jaar 4705, het Jaar van de Rat. En dat gaat niet op de westerse wijze, met een nachtje

doorzakken en een dag erna vrij. Chinees nieuwjaar, ook wel Lentefestival genoemd, duurt vijftien dagen en is daarmee veruit het belangrijkste feest in China. Het jaar begint op de eerste dag van het nieuwe jaar met een nieuwe

maan en eindigt op de vijftiende dag met het lantaarnfestival. Het typische nieuwjaarsfeest, met veel vuurwerk en drakendansen, ontstond dankzij de legende van Nian. Dit mensenetende roofdier kwam elk jaar uit de bergen om mensenvlees te vinden. De Chinezen kwamen

er achter dat Nian erg gevoelig was voor lawaai en de kleur rood. Zo ontstond de traditie om het beest te verjagen met vuurwerk en allerlei rode voorwerpen en

ontstond het typisch Chinese nieuwjaar. Nu dienen deze oude tradities een algemener doel: het verjagen van alle kwade en slechte zaken van het

afgelopen jaar, zodat het nieuwe jaar positief kan beginnen. Dat veel mensen bij Chinees nieuwjaar denken aan vuurwerk, is al enkele

jaren niet meer terecht. Vanwege overlast en milieuschade is vuurwerk op de meeste plekken (vooral in steden) verboden.

Jaar van de Rat2008 zal het Jaar van de Rat zijn. De rat is het eerste dier in de twaalfjaar-

lijkse cyclus van de Chinese dierenriem. In het westen wordt de rat vooral gezien als een smerig en ongewenst dier, maar in het oosten ligt dat heel anders. De

rat is in China en Japan het symbool van geluk en welvaart. ‘Rattenmensen’, personen geboren in 1948, 1960, 1972, 1984, of 1996, zijn geboren leiders. Charismatisch, charmant,

georganiseerd, diplomatiek, ambitieus en ondernemend. Door hun charme en charisma maken ze gemakkelijk vrienden. Toch hebben ze er vaak slechts enkele, omdat ze zelf erg strikt selecteren. De weinige vrienden die ze hebben zijn ze wel zeer trouw. Ze zijn uitstekend geschikt voor het zakenleven door hun ondernemende

en georganiseerde karakter, maar ook omdat ze hun eigen belangen, vaak geld en macht, nooit uit het oog verliezen. Ratten zijn echte overlevers, die eigenbelang vrijwel altijd voorop stellen. Dit kan nog wel eens leiden tot hebzucht. Überhaupt is de

rat gevoelig voor overdaad. Gokken, alcohol en drugs zijn gevaarlijke verleidingen, vanwege hun natuurlijke hang naar hedo-nisme. Door hun scherpe tong en opportunisme zijn het vaak mensen die door sommigen intens geliefd en anderen intens

gehaat worden.

ErvaringCamille Xiong Yan, student International Communication, mist dit jaar de nieuwjaarsviering

omdat ze vanwege haar studie in Groningen moet blijven.‘Chinees nieuwjaar is het grootste feest van het jaar. Bijna iedereen heeft dan zo’n tien dagen

vrij. Ik vind het best moeilijk om er over te praten, want ik word er emotioneel van. Normaal ga ik met mijn vader en moeder naar mijn grootouders. Zij wonen in groot huis op het plat-

teland. De hele familie komt dan bij elkaar om ruim een week samen te zijn. Mijn familie is heel groot, dus we moeten met vijf mensen in één bed slapen, maar dat maakt niks uit. Het is enorm druk en chaotisch, maar ook heel erg gezellig. De meeste familieleden zie je

anders nooit, dus het is leuk om te zien hoe neven en nichten veranderen. ‘Het belangrijkste in die week is om positief te zijn. Al was het jaar nog zo slecht, het is

voorbij! Het voelt als de start van iets nieuws, een nieuw begin, en iedereen is dan ook vro-lijk. Eigenlijk doen we de hele week niks anders dan heel veel eten en mahjong spelen.’

Ook student International Business School Tian Mengwen moet noodgedwongen in Gro-ningen blijven.

‘Ik heb nieuwjaar al drie jaar niet meer in China meegemaakt. Ik mis het verschrikkelijk. Voor Chinezen is het echt heel belangrijk om erbij te zijn. Het is een duizenden jaren oude traditie, die nauwelijks gewijzigd is. Het meeste mis ik de Ya Sui Qian, ‘het rode pakketje’. De kinderen krijgen van hun ouders allemaal een rode envelop (zie illustratie) met geld erin. Die

krijg je echter alleen als je aanwezig bent en dat kan dus niet.’

Chinees N

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 13

NuChina heeft dit jaar te maken met de ergste sneeuwstorm in vijftig jaar. Juist in deze periode

zorgt dat voor een grote ramp. Honderdduizenden reizigers op weg naar hun families zijn al gestrand. Vliegvelden zijn gesloten, tienduizenden mensen wachten in treinstations tot de treinen

weer zullen rijden. Voor de meeste arbeiders in China is de nieuwjaarsperiode de enige tijd van het jaar dat ze vakantie krijgen. Toch heeft de regering hen aangeraden de reis af te blazen en terug te keren naar de

woonbarakken bij hun fabrieken. Echt protesteren mag niet in China, maar de teleurstelling en woede onder de reizigers was wel zo groot dat de regering maatregelen moest nemen. Premier Wen Jiabao bracht een bezoek

aan het treinstation in Changsha, een stad in het midden van de provincie Hunan. ‘Het spijt me dat jullie hier allemaal vast zitten en niet naar huis kunnen’, meldde hij de gestrande reizigers door een megafoon. De excuses werden uitgebreid getoond op de staatstelevisie om onrust in het land te voorkomen. Het bleef rustig, maar van opgave wilden de meeste arbeiders niets weten. Geduldig wachten ze dag en nacht op ijskoude stations tot de treinen weer rijden. Ook in de jaren zonder sneeuwstorm zit China in deze periode op de maximumcapaciteit qua openbaar vervoer. Dit jaar worden, ondanks het slechte weer, zo’n 178 miljoen treinreizigers verwacht, een nieuw record.

SymboliekHet Chinese nieuwjaar staat bol van de symboliek. Vrijwel alles dient hetzelfde doel: het brengen van geluk en rijkdom in het komende jaar. De

kleur rood staat centraal, omdat deze kleur ongeluk en kwade geesten verjaagt. Ook de kleur goud, die staat voor welvaart, wordt veel gebruikt. Rode posters in de vorm van een diamant met het Chinese teken voor voorspoed, worden op deuren en muren geplakt. Het teken

moet ondersteboven hangen, want het Chinese woord voor ondersteboven, dào, klinkt hetzelfde als het woord voor ar-riveren, dào. Wanneer de poster dus ondersteboven hangt, symboliseert het de aankomst van geluk en voorspoed.

Alles staat in het teken van positiviteit. De Chinezen geloven dat negatieve gedachten en symbolen in deze periode grote invloed hebben op de rest van het jaar. Tijdens Sho Sui, het moment na het oudejaars-

diner, blikt de familie terug op het afgelopen jaar en kijkt vooruit naar het komende. Ook dat moment staat in het teken van optimisme. De rode envelopjes die kinderen van hun ou-

ders krijgen, bevatten altijd een hoeveelheid geld die overeenkomt met een geluksgetal. De gezamenlijke som geld mag bijvoorbeeld nooit gelijk zijn aan vier, omdat ‘vier’ in

het Chinees hetzelfde klinkt als ‘dood’. Het getal acht brengt juist wel geluk, omdat het klinkt als ‘rijkdom’.

EtenEten is voor de Chinezen essentieel rond nieuwjaar. Met de hele familie wordt dagenlang uit-

gebreid genoten van lunches en diners. Tijdens oudejaarsnacht, net nadat de klok twaalf heeft geslagen, eten veel Chinezen Jiaozi, de nieuwjaarsdumpling. Vaak zit in één dumpling een munt verstopt. Wie op deze munt bijt, zal het hele jaar geluk hebben.

Ingredienten Jiaozi:

300 gram varkensgehakt3 1/

2 kop gesneden Chinese kool

1 prei, dun gesneden2 lente-uien100 gram shiitake1 eetlepel fijngehakte gember

1 eetlepel sojasaus1 eetlepel rijstwijn of sherry

1 eetlepel sesamolie40 vellen wonton

Combineer alle ingrediënten (behalve de vellen) in een grote kom en kneed het met je handen tot een fijne massa. Leg twee theelepels van de mix in het midden van de wontonvellen. Maak de

randen van de vellen nat met water. Vouw twee tegenover elkaar liggende punten naar elkaar toe en knijp de punten op elkaar om de dumpling te sluiten. Doe hetzelfde met de twee andere punten en

druk weer stevig aan. Stoom de dumplings tien minuten in een groentestomer en serveer met sojasaus.

Chris Wind

Illustratie: Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij

Nieuwjaar

14 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Schrijven als Schilder

‘Ja, er kwam wel een beetje ergernis bij kijken.’ Jack Schilder (57) kreeg als af-studeercoördinator van het Instituut voor Informatie- & Communicatietech-nologie (ICT) regelmatig verslagen en rapporten onder ogen die niet door de beugel konden. Het gebrekkig Neder-lands van de studenten leidde er een jaar of vijf geleden geregeld toe dat eindver-slagen onacceptabel waren voor Schilder en zijn collega’s. ‘Gewoon omdat ze on-leesbaar waren. Taalfouten, natuurlijk, d of dt, woorden aan elkaar schrijven waar het niet hoort, en ga zo maar door. Maar ook structuurfouten waren aan de orde van de dag: epistels met een wirwar aan hoofdstukken, paragrafen, subpa-ragrafen en subsubparagrafen.’ Elk jaar beklaagden de aanstaande werkgevers van de studenten zich over de gebrek-kige schrijfvaardigheid van de kersverse ICT-ingenieurs. ‘Op een zeker moment heb ik een standaardfoutendocument opgesteld: een tekst waarin ik vaak voor-komende fouten heb opgenomen en die voorzien van wat aanwijzingen.’ Dat do-cument van twintig A-viertjes is de basis van het boek Van verslag tot rapport, dat in januari verscheen bij Boom Onderwijs.

In 2004 deed Schilder een proef. Aan de hand van zijn standaardfoutendo-cument bracht hij tweedejaars de fijne kneepjes van verslaglegging bij. Daarna beoordeelden de studenten een tekst van twee A-viertjes die drie jaar eerder door andere tweedejaars was opgesteld. Geen tittel of jota had Schilder aan die tekst veranderd. De studenten namen het epistel door aan de hand van de vraag: wat is hier fout? Daarna nam Schilder een taaltoets af. ‘Ze hadden maar een paar lessen gehad, maar de resultaten waren verbluffend’, herinnert Schilder zich, ‘het aantal fouten in tweedejaars-rapporten daalde van gemiddeld 250 tot gemiddeld zestig. ’ Tot Schilders verbazing bleven de twee-dejaars zijn vuistregels in latere jaren gebruiken. ‘Ik stel bijvoorbeeld dat een afstudeerrapport maar drie lagen mag hebben: hoofdstukken, paragrafen en subparagrafen. Dat dwingt de student om een heldere structuur aan te bren-gen. Nu zie ik bij mijn studenten nog maar zelden 3.5.7.2.1.4 boven een scha-mel stukje tekst staan. Een rapport moet geen zoekplaatje zijn.’Van verslag tot rapport telt slechts 117 pa-

gina’s. Meer dan genoeg, zeker omdat Schilder er een website bij levert waar studenten kunnen oefenen met teksten uit hun vakgebied. Twee soorten testen

staan erop. In de ene moet de student aangeven welke fout er in een gemar-keerd fragment staat, in de andere moet de student in een tekst de fouten aanwij-zen. ‘Het idee is: als je een fout herkent, maak je hem niet zo snel.’ De computer geeft direct feedback. Bij de woorden nou, wou en makkelijk luidt het oordeel: spreek-taal! ‘Spreektaal is uit den boze. Een rap-port is een zakelijke tekst. Dat moet in het woordgebruik naar voren komen.’Liever geen spreektaal, dus, maar verder

zijn Schilders boek en website allesbe-halve streng. De studenten mogen best saaie zinnen schrijven. ‘Daar lig ik niet wakker van. Rapporten hoeven geen li-teraire hoogstandjes te zijn. Stijlbloem-pjes ben ik in die twintig jaar dat ik met studenten werk, toch al nauwelijks te-gengekomen. En soms is bloemrijke taal niet eens aan te bevelen. De systeembeheer-der moet op zijn tellen passen leest misschien prettig, maar of het goed overkomt, is een tweede.’ Schilder schreef zijn boek in z’n vrije tijd. ‘Ik heb er maar één halve zomerva-kantie aan hoeven opofferen. Maar ach, het is gewoon leuk om te doen. Op één of andere manier is schrijven me altijd makkelijk afgegaan. Ik heb nooit hoe-ven nadenken over de opzet van teksten. Voor dit boek heb ik dat natuurlijk wel moeten doen. De grap is eigenlijk dat mijn intuïtieve aanpak nu misschien een beredeneerde standaard wordt. Nee, ben je mal, schrijven als Schilder hoeft helemaal geen begrip te worden. Als de studenten er maar wat aan hebben.’

Boudewijn Otten

Literaire hoogstandjes schrijven is maar aan weinigen gegeven. Maar een zakelijke tekst

produceren? Volgens Jack Schilder kan vrijwel iedereen dat leren. De vuistregels die

Schilder zelf gebruikt om rapporten te schrijven, liggen nu in de boekhandel.

‘Het aantal fouten in

tweedejaarsrapporten

daalde van gemiddeld 250

tot gemiddeld zestig’

Handige schrijfhulp

Van verslag tot rapport van HG-docent

Jack Schilder is in de boekhandel te

koop voor € 19,50, ISBN13: 978 90 473

0046 5 (site: www.vanverslagtotrap-

port.nl).Fo

to: L

uuk

Stee

mer

s

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 15

Vijf dagen in hogere sferen, Suzannes Snowevent

Yukigassen en pizzapunteren in de Alpen

Vrijdag 25 januari Breda --- Driehonderd studenten uit alle uit-hoeken van Nederland stappen in de zes bus-sen die hen naar naar het Franse skigebied Les Sybelles zullen brengen. Een reis die iets meer dan veertien uur duurt. De eindbestemming is St. Sorlin d’Arves, één van de mooiste dorpjes in de Alpen. Het dorpje bevindt zich op ruim 1600 meter hoogte. De omgeving is prachtig, de bergen zijn hoog en, gelukkig-gelukkig, er ligt sneeuw!

Zaterdag 26 januariSt. Sorlin d’Arves --- Ik ben moe, verrot en gaar, maar bij één blik naar buiten ben ik dat verge-ten: sneeuw! Met mijn roomy Anouk (ik slaap met vier snowboarddudes en één skichick in een ap-partement) ga ik naar de skiklas. Met flink wat zon in de mik, ski ik de hele dag. Om mijn toch wat bleke stadsmuiltje lekker te laten kleuren, neem ik rond het middaguur een pauze in de zon. Met half studerend Nederland doe ik me te goed aan een behoorlijke hamburger avec pom-mes frites bien sur! Uiteraard is aan het einde van de dag de après-ski aan de beurt. Na het eten gaan we in gezwinde draf naar het themafeest:

Hot & Cool. Het is rond middernacht als ik de wekker zet voor morgen. Met een heerlijk ver-brand snuitje stap ik mijn bed in. Niet verge-ten, ik leg de zonnebrandcrème voor morgen alvast klaar. Die Franse zon is niet alleen heel warm maar ook nog eens behoorlijk sterk.

Zondag 27 januariErgens op een alp --- Om half 9 zit ik vrolijk, fris en fruitig aan een stevig ontbijt. Vandaag verkennen we het gebied met skihunk Nabor. Nabor is van het type niet-lullen-maar-skiën. Hij heeft er goed de vaart in. Voor de lunch heb ik al drie afdalingen in de pocket. Net op het moment dat ik denk dat ik dan nu echt dood ga, stelt hij een lunchstop voor. Na een behoorlijke portie lasagne is het tijd voor de al-lereerste open Nederlandse Kampioensschap-pen Yukigassen. Omdat ik behalve Nederlands en Grunnens nauwelijks andere talen spreek, heb ik werkelijk geen idee wat dit ‘gassen’ pre-cies is. Welnu, Yukigassen is een soort paint-ball met sneeuwballen. Twee teams spelen tegen elkaar en moeten elkaar uit proberen te schakelen. Het doel is om de vlag van de tegen-stander te pakken. Lukt dat, dan heb je gewon-

nen. Uiteindelijk bleken de Hanky Spankies de beste te zijn. En zij werden dus voor het eerst, in de Franse bergen, Nederlands Kampioen. Het themafeest van de avond is: Funky Red. Partysquad zorgt ervoor dat het feest funkt en dampt.

Maandag 28 januariDe pizzapuntenpiste --- De laatste dag is aan-gebroken. Anouk en ik maken de pistes van St. Sorlin onveilig. Ik heb een nieuwe racetac-tiek: de pizzapunt. Gewoon de ski’s in een V brengen en van de helling af. Ik laat gillende en scheldende Fransozen achter me. Eigenlijk is het heel asociaal, dat pizzapunteren, maar ik vind het heerlijk. Na de allerlaatste après-ski gaan we dan echt naar huis.

Later, weer thuis --- Verdikke, het is Studen-ten.net gelukt. Snowevent 2008, wat een feest! Beter, gezelliger en drukker dan ooit. Thuis zit ik achter mijn pc te gniffelen: ‘Gelukkig heb-ben we de foto’s nog!’

Suzanne Stoppels

Tweedejaars Journalistiek Hogeschool Windesheim

Snowevent is een gratis lang

weekend in de sneeuw voor

Nederlandse studenten. Het kost

de deelnemers geen cent omdat

sponsors voor de kosten opdraaien.

De organisatie verloot driehonderd

plaatsen onder de aanmelders.

Zondagskind Suzanne Stoppels, ook

vorig jaar viel ze al met de neus

in de boter, was weer één van de

gelukkigen. Notitieblok in de hand,

zonnebrandcrème in de tas en

pizzapunteren maar.

16 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

the globally networked management school www.msm.nl

Don’t miss the train.Take the Shanghai Express @ MSM

If you already have your Bachelor’s degree, and want to gain an international outlook, you should discover MSM's Master of Science in Management in International Business.You can complete it in one year, with a one month attachment in Shanghai, China.

Why don't you give your career a boost and visit us at the SPITS Masterbeurs in Jaarbeurs Utrecht on 22/23 February 2008.

For more info please contact admissions@msm.nl

Boost your Career in Less Than 1 Year

Open Day at MSM on 15 March 2008

Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u.

www.praktijkhoekmelkweg.nl

MELKWEG

HO

EK

JE

Keuze

Ik verkies niet te kiezen.

Voor een stevige ondergrond:

STAGETRAINING

Lees jij de Hanze en heb je een mening?

De Hanzeredactie zoekt: studenten voor de redactieraad

De redactieraad vergadert vijf keer per jaar (anderhalf uur) over de inhoud en de vorm van de Hanze.

Verdiensten: 12 euro per keer.

Belangstelling? Mail naar: j.l.c.vader@pl.hanze.nl of bel 050 5955588

BIJBAANTJE

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 17

In Huize Drama is het altijd gezellig

‘Huize Drama is een huis van feestbeesten en losbollen’, lacht Liv-eva terwijl ze li-

monade maakt in de keuken. Een winkelwa-gen vol met lege flessen als stille getuige in de hoek. ‘De afwas staat er nog van gisteren. Een feestje gehad. We hebben wel een schoon-maakrooster, hoor’, grinnikt de derdejaars Sportontwikkeling. De kamer van Liv-eva is roze, heel erg roze. Roze kussens, roze gordijnen, roze bekers, roze kaarsen, roze schilderijen aan de muur. Een kroonluchtertje aan het plafond en Amy Wine-house uit de speakers. ‘Vind ik zo’n cool wijf.’ Geen spoor van Sven Kramer, David Beckham, Anna Sharapova of welke andere topsporter dan ook. ‘Met topsport heb ik helemaal niets. Ik heb een passie voor kids. Ik word gymjuf als ik klaar ben met de opleiding. Of Sportontwik-kelaarster, zoals dat nu heet. Hoe verzin je het! Het liefst op een vmbo-school. Dat lijkt me echt helemaal geweldig. Op dit moment sport ik 26 uur in de week, dodelijk vermoeiend. En ik ben nog niet strak. Die kenau-armen van me zijn allemaal spieren. Het komt me niet aan-

waaien, ik moet er hard voor werken. Uit erva-ring weet ik hoe moeilijk het kan zijn en dat is ook weer een voordeel voor een docent. Voor Huize Drama word je gevraagd. Het is een hechte vriendenkring. ‘Het leuke van dit huis is dat je er echt thuiskomt. Ook al is het nog zo’n zooi, het is altijd gezellig. Soms is het wel lastig met studeren, maar dan hang ik een papiertje op de deur met nerdy-time. Dan weten ze dat ik zit te studeren.’Jan komt even hoi zeggen voor ie onder de douche springt. ‘Kunnen we mooi zo ff samen op de foto, Liv.’ ‘Een tijdje terug hebben we Jan zijn deur ge-spoten’, vertelt Liv. ‘Groen, met het FC-Gro-ningen-logo erop. Jan is voor FC Utrecht en Martin voor Groningen dus dan weet je het wel. Altijd pesten. Op een avond, Jan zat ge-woon op z’n kamer, hebben we heel zachtjes die deur gespoten. Gillen! Nee, hij was niet boos. Hij zint op wraak, hihi... Ach, in huize Drama is het eigenlijk altijd gezellig.’

Loes Vader

Tegenover het basketbalveldje in de Joop den

Uylstraat aan het Hoornse Meer ligt Huize Drama,

het oudste Alo-huis van Groningen. Na drie keer

bellen sprint Liv-eva Venema (21) van de trap om

open te doen. ‘Hoi, kom binnen. Koffi e, thee of

limonade. Enne… let niet op de troep.’

UITWONEN

Foto

’s: P

epijn

van

de

Broe

ke

18 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen

Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen(zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acné) en seksuologie.

WIJ ZOEKEN VROUWEN

www.xendovrijwilliger.nlwww.dinox.nl

Telefoon (tijdens kantooruren) (050) 3610999

In dit onderzoek worden verschillende doseringen onderzocht van een nieuw hormoonpreparaat waarbij bloedspiegels worden gemeten en wordt nagegaan of dit hormoon de eisprong stimuleert. Elke deelneemster krijgt slechts eenmaal een dosis van dit nieuwe hormoon en gedurende ongeveer 7 dagen twee geregistreerde geneesmiddelen die de groei van de eiblaasjes stimuleren en de eigen spontane eisprong afremmen.

die mee willen werken aan eengeneesmiddelenonderzoek (002).

Als u geïnteresseerd bent om aan dit onderzoek deel te nemen en meer informatie wilt, kun u contact opnemen met: Dr. Ingrid Duijkers, Dr. Christine Klipping, Dr. Ageeth Remmers en Dr. Marjan van den Berg.

U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u:• een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent,• bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.

Bezoeken Na een vooronderzoek volgen, op vast-gelegde tijdstippen, gedurende 4 weken ongeveer 20 bezoeken voor bloedafname en/of inwendige echoscopie. Halverwege

deze periode verblijft u gedurende 2 dagen en nachten in het onderzoekscentrum van Xendo. Na-onderzoek volgt 1 week na de laatste bloedafname.

VergoedingElke vrijwilligster ontvangt een vergoeding voor deelname aan het volledige onderzoek van ongeveer 1.916,-. De hoogte van de vergoeding hangt af van het aantal bezoeken en het aantal bloedafnames. Reiskosten worden vergoed ( 0,19 per km, met een minimum van 4,-).

Een uitdaging?

www.corris.nl

«GOED verdienen? »Wij bieden:

Wij vragen:

Je eigen supermarkt, je eigenonderneming. Het kan bij C1000.

Zoek je straks een baas ofword je de baas?

Zelfstandig ondernemerschap, daar kun je van dromen. Je weet zeker dat je de stap eens zult nemen maar hoe en wanneer, dat is nog de vraag. Dan is dit je kans om spijkers met kop-pen te slaan. Want Schuitema is op zoek naar mensen als jij.

Ambitieuze mensen met een HBO-opleiding en retailbloed die als supermarktondernemer hun eigen C1000 willen gaan exploiteren. Om zo als zelfstandig ondernemer deel te worden van een succesvolle supermarktorganisatie. Daarbij ondersteunt Schuitema je straks met praktische diensten en adviezen.

Maar eerst helpt Schuitema je nu om de stap naar dat zelfstandig ondernemerschap

te maken. Met het Doorgroei Ondernemers Plan dat je in twee jaar klaarstoomt voor je toe-komstige taak. Een traineeprogramma waarmee je in dienst bij C1000 managementervaring opdoet en je competenties verder ontwikkelt naar het C1000 ondernemerschap.

Maar laten we eerlijk zijn, de selectie en toelatingseisen zijn zwaar. Kijk daarom op www.schuitema.nl als je meer over die eisen, het opleidingsprogramma op post HBO-niveau en je perspectieven wilt weten. Wil je deze kans dan nog steeds pakken, neem dan contact met ons op.

RIJBEWIJS VOOR PRIVÉ OFWERK SNEL NODIG?

Bespaar ook veel Tijd / Geld &

Betaal je rijopleiding in 2009!

www.rijbewijsservice.nl0900 - 20 20 778 (20 p/min) of sms 4477 RSN GRATIS

je studie is al duur genoeg

voor studentenmet weinig centen

bestel je studieboeken op selexyz.nl

Nooit meer overtypen

‘Als je een nieuwe wijk gaat bouwen, be-gin je niet met één huis waar je de ande-re huizen en de voorzieningen omheen bouwt. Nee, je begint met een groot plan voor de hele buurt. Zo is het ook met de geautomatiseerde systemen op de Han-zehogeschool (HG).’ Vorig jaar bracht Aart Wedemeijer alle computersyste-men van de HG in kaart. Hij telde een kleine tachtig computersystemen. Van studentenvolgsysteem Progress tot het salarissysteem Caso, van de Digitale On-derwijs Planner tot roosterprogramma Indato. Allemaal zijn ze in de loop der jaren aangeschaft. Aan pak ‘m beet twee derde heeft de tand des tijds geknaagd, zo concludeerde Wedemeijer. ‘De HG zou al die systemen één voor één kunnen vervangen. De huizen één voor één slo-

pen en vervangen door nieuwe’, zegt hij. Maar de HG besloot anders. Het College van Bestuur stelde in 2005 vast dat geau-tomatiseerde systemen moeten worden vervangen als dat leidt tot een hogere efficiëntie en een betere dienstverlening. Klaas van der Wal, stafdirecteur Finan-cieel-Economische Zaken van de HG, schat dat er voor de vervanging op grond van Wedemeijers inventarisatie vijf mil-joen euro nodig is (het programma IBIS, zie kader). Omdat dat geld niet zomaar beschikbaar is, gaat de investering in stappen. Daarom heeft IBIS administra-ties die dezelfde gegevens gebruiken, in clusters ondergebracht.Het eerste cluster dat de HG op de schop neemt, is dat van de financiële, de per-soneels- en de salarisadministratie. Aart

Wedemeijer (54) leidt dat project. ‘De huidige systemen zijn niet flexibel ge-noeg. Soms ontbreken zelfs de technische mogelijkheden om gegevens van het ene naar het andere systeem over te hevelen. Dan vindt de uitwisseling van gegevens dus handmatig plaats. Gegevens die in het ene systeem zijn veranderd, moeten dan worden overgetypt om ze in een an-der systeem vast te leggen.’Er zijn administratiesystemen op de markt die dat overtypen overbodig ma-ken, die garanderen dat de wijziging in het ene systeem met één druk op de knop leidt tot eenzelfde wijziging in een ander systeem. De HG schaft een derge-lijk pakket nog dit jaar aan. Eind januari stelde de Hanzehogeschool het bijbeho-rende pakket van eisen vast. In de aan-bestedingprocedure die op 30 januari is gestart, dienen automatiseringsbedrij-ven hun offertes in. De HG pikt er drie uit die in maart een presentatie geven. Daarna volgt de gunning: de HG kiest het bedrijf met het beste bod. ‘Of de be-drijven’, preciseert Wedemeijer, ‘het is goed mogelijk dat we voor de salarisad-ministratie leverancier A kiezen, voor de financiële administratie leverancier B en voor de personeelsadministratie leveran-cier C. Als de systemen die ze aanbieden maar met elkaar kunnen communiceren. Die eis heeft voor ons hoge prioriteit.’Als de keuze is gemaakt, Wedemeijer ver-wacht dat in april de kogel door de kerk is, gaan de gelukkigen aan de slag met

de zogeheten customizing: de systeemleve-ranciers passen hun product zo aan dat ze aansluiten op de bedrijfsprocessen van de Hanzehogeschool. Dat gaat hand in hand met de scholing van de HG-me-dewerkers die met de nieuwe systemen moeten werken. In december moeten ze klaar zijn, want dan schakelt de HG op de nieuwe methodes over. Wedemeijer: ‘Het wordt nog hard aanpoten en het kost de HG een lieve duit. Maar nog dit jaar staat het eerste huizenblok van de nieuwe systeemwijk als een huis.’

Boudewijn Otten

HG zet tientallen administratiesystemen bij het vuil

De Hanzehogeschool vervangt de komende jaren

ongeveer twee derde van de computersystemen

van de administratieve diensten. Hiermee is

naar schatting vijf miljoen euro gemoeid. De

systemen van de personeels- , de fi nanciële en de

salarisadministratie gaan als eerste op de schop.

‘We zoeken systemen die kunnen communiceren’,

zegt projectleider Aart Wedemeijer.

Programma IBISHet programma Integratie van Bedrijfs- en

Informatiesystemen (IBIS) moet leiden tot

een modernisering, integratie en vervan-

ging van op de Hanzehogeschool gebruik-

te administratieve systemen. IBIS begon

met een inventarisatie in 2007. In 2008

vervangt de HG de administratiesystemen

van de financiële, de personeels- en de

salarisadministratie. Daarna staat de ver-

vanging van de systemen voor de studen-

tenadministratie op stapel, gevolgd door

de systemen van de stafdienst Marketing

& Communicatie. Programma-manager

Willem Hermsen (van informatiserings-

bedrijf Ordina) is ingehuurd om deze

veranderingen te stroomlijnen. Hij legt

verantwoording af aan HG-bestuurslid Cor

de Ruiter.

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 19

20 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Doe vóór 28 februari mee aanNew Venture en onderzoek of jouwidee haalbaar is onder begeleiding van:

Coaching door sponsorbedrijvenGratis seminarsFeedback van investeerders

Én maak kans op prijzengeld!Laat je inspireren en ontdek ondernemerschap

Zie voor meer informatie www.newventure.nl

Ondernemen begint hier!Heb jij een briljant idee?

Nieuwe bellers gevraagd

Het callcenter van HanzeConnect zoekt nieuwe me-

dewerkers. Projectondersteuner Marktonderzoek

Maya Scholten: ‘We beginnen met een informa-

tieavond zodat duidelijk wordt welk onderdeel de

studenten in het geheel zijn. Een supervisor maakt

ze verder wegwijs. We werken voor gemeentes,

banken, zorgverzekeraars, ziekenhuizen, uitgeve-

rijen, het mkb en de Hanzehogeschool. De mede-

werkers werken in ploegen in diensten van vier uur.

De werktijden worden in overleg bepaald.’ Info:

m.j.scholten-bouman@pl.hanze.nl, 050-5957364.

Callcenter van HanzeConnect richt zich op onderzoek

‘Alleen onze afdeling acquisitie werkt commercieel’

‘Goedemorgen, u spreekt met Lianne Walls van HanzeConnect. (…) Wij zijn bezig met een onderzoek naar creati-viteit binnen organisaties. Wilt u daar-aan meewerken? (…) Mooi. Welk woord komt er als eerste in u op als u aan crea-tiviteit denkt?’ Samenwerking typt Lianne Walls als ant-woord op de openingsvraag in haar belscript. De tweedejaars Pedagogische Wetenschappen werkt sinds negen maanden in het callcenter van Hanze-Connect, de zakelijke dienstverlener van

de Hanzehogeschool. Vijf van de zeven medewerkers zijn op dinsdagmorgen om tien uur druk aan het bellen voor een branche-onderzoek dat een mogelijke koppeling tussen creatieve geesten en het bedrijfsleven peilt. De opdrachtge-ver is een organisatie-adviesbureau dat bemiddelt voor kunstenaars en creatieve geesten. De verkoopdirecteur die Walls aan de lijn heeft, werkt geduldig mee bij het afwerken van haar vragenlijst, maar in een vervolgtraject is hij niet geïnte-resseerd. We hebben zelf genoeg creativiteit in

huis, laat hij weten. Geen probleem voor Walls. ‘Ik hoef geen target te halen, het gaat om de onderzoeksresultaten.’ Vijftig studenten werken er in ploegen-diensten van vier uur in het Meerwold-gebouw in Corpus den Hoorn. ‘Mensen reageren soms allergisch op het woord callcenter’, vertelt Anita Kroeze. Het bureau van de 42-jarige medewerker acquisitie van HanzeConnect staat mid-den in het de ruimte waar de studenten hun bellijsten afwerken. Onverstoorbaar typt ze door tussen het geroezemoes. ‘Ze denken dat wij wildvreemde mensen rondom etenstijd telefonisch lastig val-len’, vult collega Maya Scholten (36) aan. ‘Maar zo werken wij helemaal niet’, zegt de projectondersteuner marktonder-zoek. ‘Wij bellen alleen mensen die iets met het onderzoeksonderwerp te maken hebben. Dat kan een marktonderzoek zijn, een enquête of een imago-onder-zoek. Of een tevredenheidsonderzoek onder personeelsleden. Onze doelgroep heeft er belang bij om mee te werken.’ ‘We zijn natuurlijk wél commercieel bij onze afdeling acquisitie’, zegt Kroeze. ‘We bellen vandaag ook mensen die een opleidingsbrochure bij ons hebben aangevraagd. We vragen ze of ze een ge-schikte cursus hebben kunnen vinden. Kijk, ze hebben vanmorgen alweer twee nieuwe aanmeldingen binnengehaald.’ Kroeze en een supervisor-student be-geleiden de bellers op het callcenter. ‘Ik heb daar inmiddels voelsprieten voor gekregen. Ik kijk en luister mee, geef tips en vertel ze hoe ze het beter kunnen doen. Er werken trouwens veel studen-ten Commerciële Economie bij ons. Ze zeggen dat ze met deze bijbaan een hoop praktijkervaring opdoen.’

Behalve de telefoon gebruikt het onder-zoekscentrum van HanzeConnect ook

andere middelen om informatie boven tafel te krijgen. Onderzoeker Andris Versteeg (27) studeerde Small Business & Retail Management aan de Hanzeho-geschool. ‘Een senioronderzoeker stelt samen met de klant het onderzoeks-doel op. Ik doe het praktische werk. Ik maak bijvoorbeeld vragenlijsten, op pa-pier of online. Of ik organiseer online-groepsdiscussies. En ik doe field research. Na afloop analyseer ik de resultaten en rapporteer aan de senior. Groepsdiscus-sie vind ik een interessante onderzoeks-methode. Laatst gebruikten we dat als middel om een nieuwe lesmethode voor hbo-docenten te testen. We maak-ten gebruik van een ruimte met video-opnamemogelijkheden. Vanachter een verduisterd raam kon de opdrachtge-ver de discussie volgen. Ik notuleerde. De leraren die meededen wisten dat hij meeluisterde en keek, maar verloren dat besef geleidelijk. Er werd openlijk en eerlijk gediscussieerd over de voor- en nadelen van de methode. Aan het einde van de sessie werd de opdrachtgever nog even uitgenodigd voor een gesprek met de leraren. Uiteindelijk paste hij de me-thode aan met de suggesties van de do-centen.’

Rina Tienstra

De vijftig studenten van het callcenter van

HanzeConnect bellen geen wildvreemde

mensen rond etenstijd. ‘Het gaat hier niet

om targets, maar om onderzoeksresultaten.’

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 21

Lianne Walls onderzoekt de creativiteit in het bedrijfsleven

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e

22 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Usva expositie

Foto-ekspositie tegencultuur in Groningen -

70ties/80ties. Tegencultuur in Groningen poogt een

beeld te schetsen van de cultureel-maatschappelijke

betrokkenheid van de student van toen. Protesten,

ludieke acties, geëngageerde kunstproducten en cul-

turele activiteiten: het zijn typische verschijnselen van

een periode waarin jongeren op eigen wijze invulling

gaven aan de tegencultuur. De Usva toont film en fo-

tografie uit die tijd om een beeld te krijgen van die

tijdsgeest. Usva Munnekeholm 10. Kijk ook op www.

usva.nl.

Prins Claus Conservatorium

Maandag 11 februari – JAZZ - Concert en Masterclass

New York comes to Groningen met docent Freddie Bry-

ant (gitaar) 14.00 - 16.00 uur, Veemarktstraat 76, gratis

toegang. Meer info over de agenda van het PCC vind je

op www.hanze.nl/ school/prins claus conservatorium.

Studium Generale Groningen

Woensdag 13 februari - Hanze Lezing - Het sociale

leven van kinderen in groepen. Samen spelen, plezier

hebben, ruzie maken en conflicten weer oplossen dra-

gen bij aan de ontwikkeling van hun sociaal en moreel

gedrag. Op welke manier communiceren jonge kinde-

ren met elkaar? Hoe functioneren populaire kinderen

in de groep? 15.00 – 16.30 uur - De Appel, Hanzehoge-

school, Zernikeplein 7. Woensdag 13 februari - Records

bij het schaatsen, zijn er grenzen? - Harm Kuipers en

Marnix ten Kortenaar. Wereldrecords stonden vroeger

wel eens 20 jaar. Nu breken schaatsers ze om de twee

à drie jaar. Hoe komt dat? En komt er ooit een einde

aan? 20.00 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5.

Donderdag 14 februari - Jantina Tammes Lecture-

Mona Siddiqui – Does Religion Matter for Human

Prosperity? Voertaal Engels. De plaats van de verschil-

lende religies in de maatschappij is onderwerp van

verhitte debatten. Welke functie heeft religie eigenlijk

voor gelovigen? 20.00 uur, Academiegebouw, Broer-

straat 5. Vrijdag 15 februari - Door het oog van de

filosofie - Marjan Slob – Foute fantasieën. Marjan Slob

schept een groot genoegen in het lezen van Bouque-

treeksboekjes. Ze doorbreekt het onder intellectuelen

heersende taboe rond deze romannetjes en maakt

daarbij speels gebruik van ideeën van Nietzsche, Wit-

tgenstein, Taylor en anderen. 20.30 uur, Usva, Mun-

nekeholm 10. Maandag 18 februari – Filmklassiekers

- Professione: Reporter. David Locke (Jack Nicholson)

is een gerespecteerd buitenlandverslaggever. Ondanks

zijn pogingen nog steeds het beste werk te leveren, is

zijn leven verzand in sleur en middelmaat. Dan wis-

selt hij van identiteit en wordt een wapenhandelaar.

Inleiding: Jan Haasbroek, docent aan de Master Jour-

nalistiek in Groningen. 19.30 uur, Images, Poelestraat

30, Groningen. Kaarten à € 8,30 (studenten € 6,-).

Woensdag 20 februari – Studentendiscussiecafé – Hoe

goed mixen alcohol en jongeren? Zijn jongeren zich

bewust van de risico’s van overmatig alcoholgebruik?

Moet de overheid strengere regels stellen? Of nemen

we voor lief dat experimenteren met alcohol en andere

genotsmiddelen gewoon bij jongeren hoort? 20.00 uur,

Usva, Munnekeholm 10.

Informatie: Studium Generale Groningen, Kleine Krom-

me Elleboog 7a1, 0503635463, www.rug.nl/studium.

GSp

Studentenplatform voor Levensbeschouwing.

14/2 Filmhuis: Un long dimanche de fiancailles. Ma-

thilde weigert te geloven dat haar grote liefde dood is

en start een zoektocht. Een contrast tussen een harts-

tochtelijke liefde en de oorlogsgruwelen. Van de maker

van Amélie.

Eten en drinken: elke dinsdag- en woensdagavond om

18.30 uur, kosten € 3,-, opgave tot 12.00 uur. De bar

is open op dinsdag-, woensdag- en donderdagavond

vanaf 19.30 uur.

Oecumenische Vieringen Martinikerk: De diensten

van het GSp worden altijd samen met studenten voor-

bereid en uitgevoerd. Wie een keer wil meehelpen,

kan mailen naar het GSp.

10/2 - 11.30 uur T. Meijlink, 17.00 uur J. Butti (Engelse

vesper). 17/2 - 11.30 uur A. Diesemer, 17.00 uur B.

van der Maas (Gregoriaanse vesper). GSp, Kraneweg

33, tel. 3129926, mail info@gspweb.nl of www.gsp-

web.nl.

StudentenKamerFestival

Op donderdag 28 februari vindt voor de tweede

keer het StudentenKamerFestival (StuKaFest) plaats in

Groningen! 28 studentenkamers zullen veranderen in

een minitheater. Dit jaar treden o.a. Charlie Dée, Peter

Pannekoek, Crappy Dogs en Ronald Smink op. Kaarten

kunnen voor slechts € 3,50 per ronde dagelijks wor-

den gekocht bij Australian Homemade aan de Vismarkt

en bij de Usva op dinsdagmiddag van 13.00-16.00 uur

en op donderdagavond van 18.00-21.00 uur. Kijk voor

meer informatie op www.stukafest.nl.

De Februari-uitreiking komt er weer aan !

Bestel nu je studieboeken met 10% korting

op: www.stichting-bvd.nl

Blijf op de hoogte!

Wil jij niets missen van de komende KEI-week? En zou

je mee willen helpen bij de organisatie van deze prach-

tige week als Projectmanager, KEI-crewer of KEI-leider?

Neem dan alvast een kijkje op onze website www.

keiweek.nl, en schrijf je in voor onze mailinglijst via

inschrijving@keiweek.nl!

Telebellers gezocht

Telebellers gezocht per direct voor werven van col-

lectanten, 15 uur per maand (vier maanden), vrijwilli-

gersvergoeding 150 Euro per maand. Organisatie: han-

dicap.nl (ANGO), CFB keurmerk. Informatie opvragen:

k.m.ritsema-wouters@pl.hanze.nl.

Logopedisten gevraagd

GEVRAAGD: pas afgestudeerde logopedisten die

werk zoeken: Meld je aan bij de WAARNEMERSLIJST

FRIESLAND. Mail je cv + persoonsgegevens naar:

i.meijwaard@logopedie-friesland.nl.

Te koop aangeboden & gevraagd

Just 4 Kids; inbrengwinkel voor tweedehands kinder-

kleding, speelgoed en kinderboeken.

Eigentijdse, betaalbare (merk)kleding maat 80 t/m

188. Geopend dinsdags van 13.00 u. – 16.00 u. en vrij-

dags van 10.00 u. – 12.30 u. Kom vrijblijvend langs aan

de Brinkweg 1, Glimmen. Telefoon, 050 4064105.

(Sport)Massage en verzorging

Massage en verzorging, (NESM erkend). Stephen

Walker, Rensumaheerd 61, 9736 AC Groningen,

050-5412233/06-18542092, walkermassage@hotmail.

com.

Bragi zoekt dirigent

G.S.M.G. BRAGI zoekt per 1 april een nieuwe dirigent

voor het Grootkoor! Kijk voor info op www.bragi.nl.

Europadebat

13 februari om 20.00 uur, organiseren de Jonge demo-

craten met Flanor een debat over Europa en de regio,

in Huis de Beurs. Gasten zijn o.a. Sophie in’t Veld(D66)

en Willem Bos (ander Europa).

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en mede-

werkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave

van woensdag 20 februari kun je mailen naar hanzemag@org.hanze.nl. De deadline is donder-

dag 14 februari.

POLITICI

De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net

als de oplossing. Mail het woord naar: pzzl@org.hanze.nl en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro.

Inzenden t/m donderdag 14 februari. De vorige puzzel is gewonnen door: Thomas Vieveen. De oplossing

is: AARDAPPEL.

Boudewijn Otten

18

21

2

15

17

11

20

7

10

1

19

Hori

1. Van der … bestiert Economische Zaken (6)

4. Ligt bij Zwarte Piet op de trap (5)

8. Zit niet te dutte, stem … (5)

9. Land waarover veel oorlogsfilms zijn gemaakt (7)

10. Frans heeft ook durf in Nederland (7)

11. Gast (4)

12. Klein hert op de kade (3)

14. Social… of german... (4)

15. In Vlaanderen noemen ze ze ajuinen (4)

18. Kaartterm (3)

21. Arabisch land (4)

23. Fractievoorzitter van GroenLinks (7)

25. Politicus van het Jaar (7)

26. … Campbell, fotomodel (5)

27. De P van JPB (5)

28. Sobere levensstijl uit religieuze overtuiging (6)

Verti

1. …-Ballin, Justitie (6)

2. Restaurant (7)

3. Het zelfde resultaat behalen (8)

4. Stinkt als ie van je eigen is (4)

5. Deze minister is serieus én voornaam (5)

6. … van Middelkoop, Defensie (6)

7. Ongestreept papierformaat (5)

13. Camiel …, Verkeer (8)

16. Schouwburgplaats voor vips (7)

17. Zitten kinderen graag op in de speeltuin (6)

19. Syn… of anti… (5)

20. … Verhagen, Buitenlandse Zaken (6)

22. De stad van Louis Paul Boon, Vlaanderen (5)

24. Toffe vrucht (4)

PZZL

IN & UIT

LEGAL ALIEN

DISH Brent Hobson’s American Style SushiLike its culture and history, American food is heavily

influenced by immigrants from all over the world. The

California Roll that IBS student Brent Hobson makes,

is completely unknown in Japan, but hugely popular in

the US. It was invented by Ichiro Mashita, sushi chef at

the Tokyo Kaikan in Los Angeles, in the early 1970s.

Cut the cucumber and avocados into long slender

strips. Cook the rice according to the instructions on

the package. Put a sheet of nori on the rolling mat,

shiny side down. Spread a thin layer of rice over half

of the nori. Arrange slices of cucumber and avocado

along the center of the rice. Top it with slices of crab.

Put your fingers on the ingredients, carefully bring

the bottom end of the rolling mat up and over the

ingredients, tucking the end of the nori to start a roll.

Pull back the rolling mat so it does not get rolled into

the sushi. Continue rolling the sushi until you have

approximately one centimeter of the top of the nori

showing. Rub a small amount of cold water on the

edge of the nori and bring the nori around so that it

completes the sushi roll. Cut the rolls into pieces and

serve with wasabi, soy sauce, and pickled ginger. You

can also replace the crab by cream cheese and salmon

to create a Philadelphia roll. Itadakimasu!

What is the biggest mistake for us to make

in Malaysia?

‘Girls should never reveal too much of their body. You also have to be careful what you say. Never call anyone a pig. It’s the worst insult we know. Pigs are considered to be dirty animals, whereas cows are considered sacred. I never eat beef.’

Could you live here forever?

‘I suppose I would, if I can find a job here, preferably in event management or something along those lines. I really like this country. The quality of life is very good. Travelling distances are short. You don’t even need a car to get around.’

Last time you were in Malaysia.

‘Last summer. In the Netherlands I was very homesick in the beginning. Fortunately my twin brother, who studies at the International Business School, had arrived in Groningen a few months earlier. That made settling here a lot easier. I share a room with him now. My parents live in Kuala Lumpur, the capital. My mother teaches English. She has a language school. My father owns an agricultural business. We skype once a week.’

Why did you decide to study in Groningen?

‘Many Malaysians study in Australia, the US or Great Britain. So my brother and

I wanted to go somewhere else. Hanze University offered great opportunities for international internships. That was exactly what I was looking for.’

Did you notice any typically Dutch habits?

‘They drink a lot of coffee. The Dutch are crazy cyclists too. You often see people pedalling without their hands on the handle bar. Otherwise the Dutch people I met are very nice. I made quite a lot of friends. School is great too. In Malaysia we have to memorize things all the time. So boring! Here you work in project teams.’

Give us a Malaysian proverb.

‘My family is Chinese, so I give you a proverb in Mandarin, my father’s favourite one. Xian ku hou tian. Go through hard work before you get what you want. That’s what both my parents did. Now they can afford to send us abroad. I’m proud of them.’

What’s your motto in life?

‘If you fail to plan, you’re planned to fail. I work hard and try to do things properly. It’s the only way to achieve success.’

Luuk Steemers

HSIO LING HEE (19)

Country: Malaysia, 24.8 million inhabitants, eight times the size of the Netherlands.

Studies: International Communication

Loves: reading, drawing

Hates: cycling into a headwind

Hero: My mother. She came from a poor background. Now she has a business of her own.

Ameriican SSt lee SS shhiid is he

e world

son ma

y popu

ushi ch

early 19

ong sle

truction

rolling

ce over

nd avo

ces of

efully b

nd over

start a

t rolled

il you

of the

ater on

d so th

pieces

ginger. You

and salmon

Ammeerrriiiicccaaaannn SSSStttyyyyylllleeee SSSSuuuusssshhhiiieavily

. The

akes,

lar in

hef at

970s.

ender

ns on

mat,

r half

ocado

crab.

bring

r the

a roll.

d into

have

nori

n the

hat it

s and

r You

Ingredients (for 4 people):

300 grams of Crab sticks or cooked snow crab meat

1 cucumber

2 avocados

8 sheets Nori (seaweed)

10 cups cooked sushi rice

Wasabi

Pickled ginger

Soy sauce

Sushi rolling mat

300 grams of thinly sliced smoked salmon

1 pack of Philadelphia Cream Cheese (Garden Vegetable)

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG 23

Foto

: loe

Xpro

duXi

es

Foto

: Luu

k St

eem

ers

24 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

Heeft je beste vriendin gezoend met de jon-

gen waar jij al tijden vlinders van in je buik

krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je

je niet meer op je studie concentreren? Lig

je niet lekker in je projectgroep en begrijp

je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte

ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs ano-

niem. lieve.loes@live.nl.

Hey Lieve Loes,Ik zit met een probleem. Bij ons in de klas is er een keer een meisje flauw-gevallen. Nou oké, dat kan nog wel, maar sinds kort vallen en meer meiden flauw. Ze zeggen dat het komt omdat ze aandacht willen. Maar ik weet het niet. Is het nou de mode om flauw te vallen of is het besmettelijk? Wil je me alstublieft helpen? Want ik begrijp er niets meer van!

Myrthe

Lieve Myrthe,Ik kan me nog vaag iets herinneren over flauw vallen voor de lol. Moet je niet je hoofd tussen je knieën doen en dan heel snel opstaan? Ik weet het niet precies. Maar gezond lijkt het me geenszins. Hoeveel hersencellen knal je met zo’n geintje naar z’n grootje? Misschien wor-den die kinderen er wel high van. Zoiets als lijmsnuiven zonder lijm. Ik kan me echt niet voorstellen dat zoiets mode

Finishlijn

Met twaalf kilometer per uur cross ik op

mijn crosstrainer de fi tnesszaal door. Na

een paar maanden van diepe winter-

slaap, ben ik weer in de sportschool. De

lente zal ik ingaan met een perfect ge-

vormd lijf, en een bereconditie en in de

zomer zal ik mijn eerste marathon lopen.

In gedachten zie ik mezelf al juichend

over de fi nishlijn paraderen.

De spiegel voor me laat me een ander

beeld zien. Een bezweet meisje met

steeds groter wordende rode vlekken in

haar gezicht. Wanneer mijn linkerarm

naar voren gaat, beweegt mijn linker-

been naar achteren, terwijl de andere

kant van mijn lichaam het omgekeerde

doet.

Op mijn scherm staat een stipje dat over

hobbelige lijntjes beweegt. Hoe hoger

het stipje, des te harder ik moet werken.

Ik probeer me voor te stellen hoe het

zou zijn om echt op zo’n ding met twaalf

kilometer per uur vooruit te crossen. Zo,

knalhard door die spiegel heen. Ik zie

een lachje verschijnen ergens tussen de

rode vlekken op mijn hoofd.

Het zwartharige kinkykappermeisje naast

me ziet er nog even beeldig uit als toen

ze binnenstapte. Ze is in vorm. Geen

spoor van vermoeidheid, geen rode vlek-

ken. Het haar nog altijd kinky in model,

met zogenaamde slordige pieken die net

de goede richting opstaan.

Geïnteresseerd kijkt ze naar de televi-

sieschermen boven zich. Oprah Winfrey

geeft spullen weg en met ieder cadeau

krijgen alle vrouwen in het publiek een

orgasme.

Ze móet bijna wel langzamer gaan dan

ik. Ik werp een vluchtige blik op haar

schermpje. Shit! Dertien kilometer per

uur en dat met een hartslag van 140?

Op welk niveau traint ze dan… vijf? Mijn

hemel! Ik zit op niveau twee en ik heb

al moeite mijn hartslag onder de 160 te

houden.

Snel kijk ik weer voor me. Ik hoop maar

dat ze me niet heeft zien kijken. In de

sportschool gelden een paar ongeschre-

ven regels. De belangrijkste is dat je niet

op anderen let of in ieder geval net dóet

alsof je niet op anderen let. Als je hulp

nodig hebt, kun je een personal trainer

nemen (kost maar vijftien euro per uur).

Voor de gezelligheid kun je een groeps-

les nemen. Maar verder? Crosstraineren

is toch altijd ieder voor zich.

Op mijn scherm zie ik het puntje over de

laatste hobbel gaan. Dan verschijnt de

fi nishlijn. Ik juich zachtjes.

Leonie Veraar

Lieve Loes LEEUW

wordt of dat het besmettelijk is. Op de middelbare school zou je het als spijbel-truc kunnen gebruiken, maar dat lijkt me op het hbo toch niet echt nodig. Ik denk dat deze hype snel weer overwaait.

Lieve Loes,Vorige week vrijdag werd ik om vier uur ’s middags wakker met een hele vieze kater. Hoofdpijn, misselijk en een smaak van dode vogels in m’n mond. Op de grond vond ik een paar zeiknatte sokken, maar m’n schoenen waren droog. Ik kan me echt helemaal niets meer herinneren. Hoe ik gister-avond thuis ben gekomen, waar ik ben geweest, met wie ik heb gepraat…, dat soort dingen. Ik had op een feestje bij een vriend fiks aan de whisky gezeten, daarna zijn we nog ff de stad in gegaan. Ik heb dus waarschijnlijk een black-out gehad. Ik moest bij mijn vrienden navragen wanneer ik naar huis was gegaan en of ik me een beetje had ge-dragen. Wat denk je, zou mijn herin-nering nog terugkomen?

Kor Sakov

Hey Kor,Tja, daar vraag je me wat… Ik kan me echt niets meer herinneren van mijn eigen black-outs. Hoe je je hersenpan ook pijnigt, je kunt het schudden. Weg is weg. Maar ik ben even voor je gaan rondvragen. Ik heb m’n Hyves-vriendjes en -vriendinnetjes ff gekrabbeld en ben

gisteravond met mijn zeer ervaringsdes-kundige vriendin X de kroeg ingedoken. Helaas weet ik daar niets meer van… (grapje). X vertelde me dat het komt omdat de informatie uit het korte-ter-mijngeheugen niet is doorgegeven aan het lange-termijngeheugen. Met andere woorden: bij een black-out zul je je nooit meer herinneren wat er is gebeurd. Ze wist ook dat een black-out een soort zelfbescherming is. Ik ben er alleen niet achter of het zelfbescherming van de hersenen zelf is. Of dat je je maar beter niet kunt herinneren wat er tijdens een black-out is gebeurd. Heb je gezoend met de barvrouw van de Drie Gezusters terwijl je dikke verkering hebt, staan strippen op de bar in de Rumba of werd je wakker naast de portier van Shadrak dan ben je over het algemeen godsdankbaar dat je geheugen je in de steek liet. Vrien-din X had ook goed nieuws: volgens haar is een black-out niet schadelijk! Ik durf daar niet m’n hand voor in het vuur te steken. Zogenaamde grey-outs, je kunt je nog wel dingen herinneren, maar al-leen fragmentarisch, schijnen schade-lijker te zijn voor de hersenen. Maar toch kan ik me niet voorstellen dat het gezond is om je harde schijf met behulp van een fles whisky te wissen. Wees een beetje zuinig op je grijze cellen! Je wilt als je de dertig bent gepasseerd niet als een zombie met het geheugen van een goudvis bij het meubilair van het Land van Belofte horen.Proost!!!