Upload
others
View
5
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
Z-TRANSFORMACJA
Spis treści
1. Definicja
2. Przykłady transformat
3. Własności z-transformacji
4. Związek z-transformacji z transformacją Fouriera
5. Z-transformacja sygnału dwuwymiarowego
2
Definicja z-transformacji
n
nznszs )()(
z
Z-transformata jest szeregiem Laurenta
gdzie:
s(n) są wartościami dyskretnego sygnału,
z jest zmienną zespoloną, tzn.
Ideę z-transformacji znał Pierre Simon de Laplace (1749 – 1827).
W roku 1947 transformatę wykorzystywał Witold Hurewicz (Łódź 1904 – zmarł w Meksyku 1956).
W roku 1952 John Ragazzini i Lofti Zadeh nadali jej obecną nazwę.
3
Odwrotna z-transformacja
.)()( 11
K K n
nkk dzznsdzzzs
.)()( 11
K
nk
K n
k dzznsdzzzs
K
nk
nknkj
dzzgdy0gdy21
.)(2
1)( 1 K
n dzzzsj
ns
Mnożąc obustronnie
przez zk-1 i licząc całkę okrężną po dowolnym zamkniętym konturze K zawierającym wewnątrz 0, otrzymujemy
Zmieniając kolejność całkowania i sumowania otrzymujemy
Wykorzystując zależność
otrzymujemy ostatecznie
n
nznszs )()(
4
Obszar zbieżności z-transformaty
Re z
Im z
r
|z|r
Zbieżność szeregu jest zależna od wartości sygnału.
Najczęściej dla przykładów podaje się następujące obszary zbieżności:
Im z
Re z
r2
r1
r1
5
Praktyka odtwarzania sygnału
,)2()1()0()1()2()( 212 zszsszszszs
definiującym przekształcenie odwrotne. Łatwiej jest obliczać kolejne współczynniki szeregu Laurenta
K
n dzzzsj
ns 1)(2
1)(
W praktyce trudno jest posługiwać się wzorem
czyli korzystać z definicji .)()(
n
nznszs
6
Transformata impulsu Diraca
.0dla00dla1
)(
nn
n
1)( z
.Cz
Korzystając z definicji
można wyliczyć z-transformatę dla dyskretnego impulsu Diraca
Natychmiast otrzymujemy
a obszar zbieżności jest zbiorem liczb zespolonych, czyli
,)()(
n
nznszs
7
Transformata skoku jednostkowego
0dla10dla0
)(nn
nu
,1)(0
21
n
n zzzzu
11 a .1 zq
1q .1z
.11
lim)( 10
zz
qazzu
N
n
n
N
otrzymując szereg geometryczny
-5 0 5
0
0.5
1Aby obliczyć z-transformatę skoku jednostkowego
skorzystamy z definicji
którego pierwszym wyrazem jest a ilorazemSzereg ten jest zbieżny do
Warunek zbieżności wyznacza obszar zbieżności
,)()(
n
nznszs
8
Graficzna prezentacja z-transformatyskoku jednostkowego
-4 -20 2
4-4
-20
240
1
2
3
4
5
6
7
8
9
-5 0 5
0
0.5
1
0dla10dla0
)(nn
nu
dla |z|>1
Im zRe z
1)(
zzzu
|ū(z)|
9
Kolejny przykład transformaty
)(0dla0dla0
)( nuanan
ns nn
.)(0
1
n
nazzs
zaq /
.1
1)( 1
azzs
.az
Do obliczenia z-transformaty dla sygnału
posłużymy się definicją
otrzymując
Jest to szereg geometryczny zbieżny do
Z warunku zbieżności wynika obszar zbieżności
,)()(
n
nznszs
10
Szczególny przypadek poprzedniego przykładu
)(0dla0dla0
)( nuanan
ns nn
111)(
az
zs
0 5 10 15 20 250
0.1
0.2
0.3
0.4
0.5
0.6
0.7
0.8
0.9
1
Time index n
Am
plitu
de
Impulse response samples
Szczególnym przypadkiem sygnału
jest dla n = 0, 1, 2, .....
Korzystając z otrzymanego wzoru
otrzymujemy
18,011
8,0)(
zz
zzs
.8,0zz obszarem zbieżności
nns 8,0)(
11
Liniowość z-transformacji
Z-transformacja )()()( 21 nsbnsans
)()()( 21 zsbzsazs
21 RRz
.)()()()()( 2121
n
n
n
n
n
n znsbznsaznbsnaszs
drugiego sygnału.
jest operacją liniową, bo dla liniowej kombinacji dwóch sygnałów
samą liniową kombinację transformat
z obszarem zbieżności gdzie 1R
2Rtransformaty pierwszego, a
Dowód opiera się na podstawieniu kombinacji dwóch sygnałów do wzoru
otrzymujemy taką
jest obszarem zbieżności
definiującego z-transformację, czyli
n
nznszs )()(
n
nznszs )()(
12
Transformata sygnału przesuniętego
.)()()()( 0000
n m m
nmnnmn zzszmszzmsznns
)()( zsns Oznaczmy parę sygnał-transformata w następujący sposób
).()( 00 zsznnsn
wtedy parę sygnał przesunięty i jego z-transformatę można zapisać w postaci
Dowód opiera się na podstawieniu sygnału przesuniętego do wzoru
Przesunięcie sygnału w dziedzinie czasu oznacza pomnożenie z-transformaty przez
.0nz
n
nznszs )()(
definiującego z-transformację, czyli
13
Transformacja splotu
21 RRz
k n
nn
n kzknskszknskszs )()()()()( 211
.)()()()( 2121
k
k zszszszks
).()()()()()( 2121 zszszsknsksnsk
Zależność pomiędzy splotem dwóch sygnałów a jego z-transformatą ma postać
Obszar zbieżności jest częścią wspólną obszarów zbieżności transformat obu splatanych sygnałów, tzn.
Dowód opiera się na podstawieniu splotu dwóch sygnałów do wzoru definiującego z-transformację i odpowiednich przekształceniach
14
Skalowanie w z-dziedzinie
)./()( azsnsan
.21 razra
.Ca
,21 rzr
Jeżeli w z-transformacie zmienimy zmienną z na zmienną z/a to w dziedzinie czasu odpowiada to pomnożeniu sygnału przez an, czyli
Jeżeli obszar zbieżności z-transformaty sygnału s(n) jest pierścieniem
to obszar zbieżności z-transformaty w wyniku skalowania ulega zmianie
Stała a może być dowolną liczbą zespoloną, tzn.
./)()()(
n
n
n
nn aznsznsazsA oto dowódr1
15
Transformata sygnału z odwróconym czasem
,21 rzr
.)( 1 zsns
./1/1 12 rzr
Odwrócenie kierunku zmiany czasu odpowiada odwrotności zmiennej z w jego z-transformacie, tzn.
Jeżeli obszar zbieżności z-transformaty sygnału s(n) jest pierścieniem
to obszar zbieżności z-transformaty w wyniku odwrócenia czasu jest zdefiniowany nierównościami
A oto dowód.)()()()()( 1
n
n
n
n
n
n znsznsznszs
r1
16
Różniczkowanie transformaty
.)(dzsdznsn
Zróżniczkowanie z-transformaty i pomnożenie jej przez –z odpowiada pomnożeniu próbek sygnału dyskretnego przez wartości czasu dyskretnego. Otrzymujemy zatem parę
17
Transformata korelacji sygnałów
.)()()()()()( 12121
zszszsnksksns
k
Sygnał powstały jako korelacja dwóch sygnałów posiada z-transformatę będącą iloczynem transformat obu sygnałów, przy czym argument jednej z nich jest odwrotnością zmiennej z, czyli
Dowód opiera się na transformacie splotu dwóch sygnałów i transformacie sygnału z odwróconym czasem.
18
Transformacja sygnału zmodulowanego
.)/()(21)( 12121
K
dvvvzsvsj
zsnsnsns
Sygnał zmodulowany amplitudowo jest iloczynem sygnału niosącego informację i sygnału nośnego. Zależności pomiędzy z-transformatami sygnałów przedstawia następująca zależność
Jeden jest sygnałem modulowanym a drugi sygnałem modulującym.
19
Zachowanie iloczynu skalarnego
.)/1()(21)()( *2121
Kn zdzzszs
jnsns
Iloczyn skalarny dwóch sygnałów jest w dziedzinie zmiennej z równy ważonej całce okrężnej z iloczynu dwóch funkcji powstałych z z-transformat sygnałów.Zależność tę prezentuje tzw. równanie Parsevala
20
Związek z-transformacji z transformacją Fouriera
dtetsfs tfj2)()(ˆ
n
tnfjenstfs 2)()(ˆ
tffff
tf
pp 1
z 1 eez fjtfj 22
tfszs tfjez
)(ˆ)( 2
Njkezzsks /2)()(ˆ
1
0)()(ˆ
N
n
knwnsks Njew2
kN
jk ewz2
gdzie
czyli
Zatem
Transformacja ciągła dyskretna
Skończony czas trwania sygnału
n
nznszs )()(
21
Związek z-transformatyz transformatą Fouriera
Re z
Im z
1
z- transformacja transformacja Fouriera
ŝ
0,5 1 f
fjez 2
22
Z-transformacjasygnału dwuwymiarowego
m n
ny
mxyx zznmszzs ),(),(
2),( Czz yx
.),(
n
ym
xm n
zznms
Powyższe sumy są zbieżne w punkcie jeżeli),( yx zz