MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ CZYLI JAK BYĆ DOBRYM … · 2016-09-20 · Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa Strona 1 MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ – CZYLI JAK BYĆ DOBRYM MENTOREM

Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa

Strona 1

MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ – CZYLI JAK BYĆ DOBRYM MENTOREM WOLONTARIUSZA EUROPEJSKIEGO

11-14.06.2011 RAPORT KOŃCOWY

Wytyczne z przewodnika stanowią zaledwie wstęp do całego

wachlarza zadań mentora. Raport jest podsumowaniem szkolenia.

Może być jednocześnie inspiracją do poszukiwania własnej ścieżki

mentorowania dla osób, które są lub będą w najbliższym czasie

wspierać wolontariuszy.


Strona 2

Kontekst i zakres tematyczny

Rok 2011 przyniósł ze sobą kolejne zmiany formalne, merytoryczne i jakościowe w Programie „Młodzież w działaniu”, mające bezpośredni wpływ na realizowane projekty Wolontariatu Europejskiego.

Zmiany te oznaczają że, projekt EVS w większym niż dotychczas stopniu kładzie nacisk na rozwój osobisty wolontariusza, jego proces uczenia się, pozyskiwanie przez niego nowych, przydatnych na rynku pracy kompetencji.

W związku tym wzrasta również rola mentora w projekcie, który ma za zadanie z jednej strony wspierać proces uczenia się wolontariusza, z drugiej pomagać wolontariuszowi w takim zaplanowaniu, realizacji i refleksji nad swoim projektem, która pozwoli mu/jej na możliwe najpełniejsze wykorzystanie tego doświadczenia.

Zgodnie z przewodnikiem po programie mentor ma za zadanie zapewnić wolontariuszowi wsparcie indywidualne (również w rozwiązywaniu problemów), ułatwić integrację wolontariusza w społeczności lokalnej jak również udzielić wsparcia przy procesie nauki i wypełnieniu certyfikatu Youthpass. Wskazane jest by mentor prowadził regularne sesje ewaluacyjne w obecności koordynatora i wolontariusza. Jednak równocześnie mentor nie może rozdzielać zadań wolontariuszowi jak i wspierać go przy ich wykonywaniu.

Aby to wszystko było możliwe – konieczne jest stworzenie opartej na zaufaniu, wspierającej relacji mentora z wolontariuszem, przy jej osadzeniu w określonej strukturze organizacji.

Zakres tematyczny:

Mentor to postać z mitologii greckiej. Był on opiekunem i wychowawcą Telemacha, syna Odyseusza w "Odysei" Homera. Jest uosobieniem doświadczonego doradcy, przewodnika życiowego, wychowawcy, wcieleniem mądrości życiowej i doświadczenia.

jak budować więź z wolontariuszem, relację? jak budzić szacunek, autorytet mentora u wolontariusza, jak być autorytetem? jak być źródłem motywacji i wsparcia? jak być odpowiedzialnym i uczciwym? jak uważnie słuchać? jak zadawać dobre pytania?

jak pomóc wolontariuszowi? jak być z wolontariuszem, w jakiej formule spotkań? jak dzielić się uczuciami i myślami z wolontariuszem? jak szanować poglądy i system wartości wolontariusza? jak zadbać o własny komfort pracy? jak zadbać o efektywny transfer (przekazanie) wiedzy kolejnym mentorom?

czyli,

jak być dobrym mentorem dla wolontariusza europejskiego?


Strona 3

Uczestnicy szkolenia

Imię Nazwisko Organizacja

Anna Chomik ELEOS Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia Diecezji Białostocko-

Gdańskiej

Anna Perzyńska Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu

Katarzyna Żarnecka –

Lasota Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP (ZGWŻ w RP)

Katarzyna Kreutzinger Towarzystwo Edukacyjne Wiedza Powszechna

Aleksandra Karlińska Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Magdalena Wiącek Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu

Samanta Dąbrowska Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu

Dorota Jendrzejek Stowarzyszenie "Dorośli-Dzieciom"

Renata Książkiewicz Samorządowe Przedszkole Nr 38

Jakub Seweryn Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy Bona Fides

Aleksandra Kozłowska Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży o. Bydgoszcz

Ewa Ławniczak Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Czernicy

Anna Wolska Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Czernicy

Michał Poniewski Muzeum Budownictwa Ludowego - Park Etnograficzny w Olsztynku

Paulina Wójcik Semepr Avanti

Dorota Kowalska Semepr Avanti

Tomasz Wojciechowski Fundacja "Polsko-Niemieckie Pojednanie"

Martyna Perzan Miejska Biblioteka Publiczna w Olsztynie

Aleksandra Kur Fundacja "Sprawni Inaczej"

Anna Róg Stowarzyszenie Centrum Wolontariatu w Kielcach

Emilia Szypowicz Fundacja "Sprawni Inaczej"

Paula Garcia Ascanio Miejskia Biblioteka Publiczna w Olsztynie

Anna Nadolska Hufiec Pracy 11-12

Agnieszka Ignatowska Fundacja Wiatrak

Adam Kulanowski Narodowa Agencja Programu Młodzież w działaniu


Strona 4

Trenerzy prowadzący szkolenie

Dagna Gmitrowicz: jako trenerka zajmuje się głównie zagadnieniami rozwoju jednostki w

kontekście życia w małej grupie i w społeczeństwie. Od początku 2010 roku prowadzi badania

społeczności alternatywnych w Europie. Metodycznie skoncentrowana wokół twórczego podejścia

do nauki i życia. Arteterapeutka, wolontariacko współpracująca z Kliniką Psychiatryczną w Łodzi. Z

„życiem projektowym” w Wolontariacie Europejskim związana od 2001 r. Osoba bezustannie

kształcąca się i poszukująca (obecnie w połowie czteroletniego kursu psychoterapeutycznego przy

Instytucie Ericksonowskim). Artystka plastyk.

Wojciech Spychała: politolog, trener w Zespole Trenerskim Narodowej Agencji Programu

„Młodzież w działaniu”, od 2006 roku trener programu „Młodzież w działaniu”, od 2008 roku trener

Wolontariatu Europejskiego, członek Zarządu Stowarzyszenia POLITES w Szczecinie. Jego

ulubionym cytatem są słowa A. Despinoix „Mądrzy ciągle się uczą, głupcy wszystko umieją”.

Rozumie je z jednej strony jako konieczność ciągłej pracy nad sobą a z drugiej jako radość z

doświadczania w pracy spotkań z ludźmi, którzy chcą się rozwijać. Koordynował różnorodne

programy i projekty służące wspieraniu rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, przede wszystkim

poprzez edukację pozaformalną oraz wolontariat. Wspiera koordynatorów wolontariatu i

wolontariuszy w przekładaniu społecznej aktywności na wprowadzenie zmian na poziomie

lokalnym.


Strona 5

Program szkolenia:

SOBOTA, 11.06.2011 NIEDZIELA, 12.06.2011 PONIEDZIAŁEK, 13.06.2011 WTOREK 14.06.2011

8.00 – 9.00 śniadanie śniadanie śniadanie

9.15 – 13.00 Pierwszy kontakt

Metafora mentora

Nawiązania kontraktu

Różne wymiary mentorowania.

Różne zadania mentora

Co by było, gdyby nie było

mentora (docenienie,

różnorodność, zmienność roli)

Kluczowe aspekty (małe i wielkie

rzeczy)

W czasie rozmowy – narzędzie

coachingowe

Tworzenie sieci – spotkanie z

Wawrzyńcem Paterem

13.00 – 15.00 obiad obiad obiad

15.00 – 19.00 Różne wymiary mentorowania.

Różne zadania mentora

Spotkanie

Jak słuchać?

Jak pytać?

Superwizyjne narzędzie Balinta

Spotkanie z mentorem z innego kraju.

Dobre praktyki (korzyści, relacje koordynator – mentor, wpieranie w uczenia, relacje damsko – męskie,

EVS na ścieżce kariery, jak przygotować wolontariusza do powrotu).

Własny krój na mentora

19.00 – 19.00 kolacja kolacja kolacja

20.15 – 22.00 Film Stowarzyszenie Umarłych

Poetów


Strona 6

Przebieg szkolenia:

Sobota, 11.06.2011

Film The Monk & the Monkey

Młody chłopiec imieniem Ragu chce zostać mnichem. Jego mentor wysyła go na misję, aby urwał

święty owoc i udowodnił swoją gotowość. Chłopiec zrywa owoc, który natychmiast kradnie mu

małpa i ucieka z dala od niego. Ragu ściga małpę. I w pewnym momencie znajduje się w trudnej

sytuacji dylematu…

Pierwsze wrażenie

Na krzesłach w sali leżą białe kartki. Rozejrzyj się wokół, posłuchaj siebie, bądźcie „tu i teraz”.

Zapisz na kartce to, co się pojawia. Twoje pierwsze wrażenia. Przyklej je do ściany wcześniej

zawijając tak, by nie były widoczne dla innych.

Metafora mentora

Pomyśl o metaforze mentora. Jakie słowa, obrazy kojarzą Ci się z mentorem. W grupie 4 – 5 osób

uzgodnij wspólną metaforę i pokaż ją za pomocą zdjęcia.

Słowa: opiekun, nauczyciel, dyplomata, wzór, rodzic, model, skrzydła, empatyczny, mediator,

otwarty, przewodnik, uważność.

Obrazy:


Strona 7

Przerzucanie klocków Jenga

Wspólnie z innymi masz wykonać bardzo proste zadanie. Przerzuć w ciągu 90 sekund jak najwięcej

klocków Jenga z jednego kartonu do drugiego. Pamiętaj, że zanim trafi do nowego pudełka każdy

klocek ma być dotknięty przez wszystkie osoby z grupy.

„Po wspólnej pracy zadowolenie bo udało się, byliśmy razem, elastyczność, wszyscy zaangażowani,

uruchomiły się pozytywne emocje”.

Przedstawienie zakresu tematycznego spotkania oraz kontraktowanie się na czas

szkolenia

Spostrzeżenia dotyczące kontraktowania się mentora:

„Ciekawy, potrzebny, trudno ująć własne myśli.”

„Trudno jest komunikować innym o własnych granicach.”

„Im więcej dopytuje, szukam – tym więcej jest do powiedzenia.”

„Uwaga: Kontrakt nie ma być celem samym w sobie. Bierz pod uwagę potrzebę drugiej osoby.

„Zachowaj równowagę między celem a relacją z drugą osobą.”

„Jest potrzebny i może być ciekawy.”

„Kontrakt mentora z koordynatorem (przed przyjazdem wolontariusza) i kontrakt wolontariusza z

mentorem.”

„Kontrakt gwarantuje bezpieczne granice dla mentora i wolontariusza.”

„Kontrakt może być „zapisany” w różny sposób – graficznie, słowami.”

„Obie strony powinny wiedzieć, że dane spotkanie będzie dotyczyło kontraktu.”

„Lepiej w spokojnym miejscu. Nie w kawiarni.”

„Nie musi powstać na jednym spotkaniu.”

„Można do niego wracać.”

„Spotkanie kontraktowe może być przydatne, ale źle zaplanowane może zaburzyć relacje.”

Impulsy dotyczące różnych aspektów bycia mentorem

1. Roboty

Znajdź osobę do pary/trójki. Zdecydujcie wspólnie, kto będzie poruszał się z zamkniętymi oczami a

kto będzie, mając otwarte oczy, dbał, aby było bezpiecznie.

Wolontariusz w relacji z mentorem / wolontariusz w społeczności lokalnej:

„Panika, czy on idzie za mną?”

„Na początku brak zaufania. Lęk przed utratą kontroli.”

„Czułem się sam, ale wierzyłem, że ktoś w kluczowym momencie zareaguje.”

„Pomogło mi zdanie >Ja się Wami zaopiekuję<.”


Strona 8

„Na początku nie wiedziałam, gdzie jest Ania. Z czasem jej obecność budowała bezpieczeństwo.”

„Wśród tylu osób wiedziałam, że jest ten jeden mój.”

„Ufam swoim nogom. Czuję. Dbam o siebie.”

„Chciałam sprawdzić, czy mnie uchroni. Testowałam ją.”

„Zadbaj o dobre nawiązanie kontaktu. Zadbaj o dobre pożegnanie. Uszanuj emocje.”

„Zwróć uwagę na swój sposób bycia z drugim człowiekiem, na ile jest to ciekawość, na ile

obserwacja a na ile wartościowanie.”

Strategie mentora przy integracji w społeczności:

„Była nić porozumienia między nami. Docenianie ma olbrzymie znaczenie.”

„Różne metody sprawdzały się przy różnych osobach.”

„Moja uwaga była bardziej przy jednej osobie. Kosztem drugiej.”

„Nie byłam pewna, jak zrozumie moje komunikaty.”

„Dbałam, żeby była bezpieczna. Ale wśród ludzi, wśród innych.”

„Komfortem jest posiadanie jednej osoby pod opieką.”

„Im bliżej wolontariusze są siebie, tym lepiej dla mentora. Tylko wtedy czasem wolontariusze mogą

się zderzać między sobą.”

„Pytania: Kiedy mentor dba? Kiedy daje odkrywać, eksplorować?”

2. Uczenie się wiersza po angielsku

Stwórz parę. Zadecydujcie, kto będzie wspierał a kto będzie uczył się dwóch wersów wiersza po

angielsku.

Walt Whitman: O Captain! My Captain!

O Captain! my Captain! our fearful trip is done,

The ship has weather`d every rack, the prize we sought is won, The port is near, the bells I hear,

the people all exulting, While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring; But O heart!

heart! heart!

O the bleeding drops of red,

Where on the deck my Captain lies,

Fallen cold and dead.

O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;

Rise up - for you the flag is flung - for you the bugle trills, For you bouquets and ribbon`d wreaths

- for your the shores a - crowding, For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;

Here Captain! dear father!

This arm beneath your head!

It is some dream that on the deck,

You`ve fallen cold and dead.


Strona 9

My Captain does not answer, his lips are pale and still,

My father does not feel my arm, he has no pulse nor will,

The ship is anchor`d safe and sound, its voyage closed and done, From fearful trip the victor ship

comes in with object won; Exult O shores, and ring O bells!

But I with mournful tread,

Walk the deck my Captain lies,

Fallen cold and dead.

Cytaty z podsumowania, które dotyczyło głównie wspierania w czasie uczenia się:

Osoby uczące się mówiły:

„Fajnie być częścią całości.”

„Czułam, że trzeba to zrobić samemu, że tego za mnie nikt nie zrobi.”

„Były różne strategie uczenia się.”

„Pomogło mi pytanie od osoby wspierającej o moje zrozumienie.”

„Było mi miło, gdy ktoś docenił moją pracę.”

„Bardzo pomocna była dla mnie atmosfera przychylności.”

„W czasie prezentacji pojawiły się emocje związane z wystąpieniem publicznym.”

Osoby wspierające uczenia się mówiły:

„Warto poinformować wolontariusza o tym, że możesz go wspierać przed wyjazdem na projekt.

Może być to część kontaktu.”

„Sesja określania celów uczenia się dopiero po pierwszej fazie integracji wolontariusza w Polsce.

„Uczenie się to szerszy ogląd samego siebie.

„Uczenie się dotyczy zadania, zasobów, rozwoju kompetencji.

„Warto wyjść wolontariuszowi naprzeciw – zaproponować spotkanie.

„Pamiętaj o pytaniu „Co jeszcze?”

„Pamiętaj, że nawet jak nic nie działa, to coś działa (wywiad doceniający appreciative inquiry)”

„Uczenie wewnątrzsterowne – mentorzy wspierają uczenie się.”

„Youthpass polega na samoocenie – nie wypełniasz za niego a wspierasz. Pytasz: Co jeszcze?”

3. Spotkanie

Dołącz do jednej z sześciu grup. Zadaniem każdej z nich będzie spotkać się z inną grupą.

Przygotujcie się na to spotkanie.

4. Wesprzyj się na mnie

Zaproś inną osobę do wspólnego doświadczenia. Będziecie służyć sobie nawzajem oparciem.

Poszukaj najwygodniejszej dla siebie pozycji, skorzystaj z oparcia oferowanego przez drugą osobę.

Po chwili zamieńcie się rolami.


Strona 10

5. Mediacje

Utwórz trójkę. Dwie osoby z grupy są „pokłócone” – stoją odwrócone do siebie plecami i poruszają

się wolnymi krokami w swoich kierunkach oddalając się od siebie. Trzecia osoba musi spróbować

pojednać skłóconą parę, tzn. zbliżyć je do siebie.

Co zostało powiedziane po tym doświadczeniu:

„Miałem wrażenie, że wcale nie chcą współpracować.”

„On nie chciał współpracować z mediatorem.”

„Różne strategie: po dobroci, podstępnie, siłą.”

„Działałam szybko, zaraz na początku zanim się rozeszli, oddalili od siebie.”

„Czułam lekkość.”

„Nie byłem pewny, czy oni są teraz gotowi na spotkanie.”

„Chęć poznania drugiej osoby przeważyła nad chęcią ucieczki.”

„Nawet, gdy nie spotkają się teraz mogą spotkać się za drugim razem.”

„Jest moment postawienia granicy. Stop. Zatrzymania.”

„Ważna jest umiejętność lawirowania, by strony uznały jakiś cel za wspólny.”

„Tak technicznie – jak „pacnę” z odpowiedni siłą to będzie działało (wykorzystam metodę pasującą

do sytuacji).”

UWAGA na układ, w jakim się jest: trudno mediować, gdy jest się od kogoś zależnym.

Ćwiczenie związane z pozycją 0 J. Enrighta

Założenia pozycji 0:

Każdy z nas potrafi sam (bez sygnałów z zewnątrz) przyglądać się i rozwiązywać swoje dylematy.

Sygnały zewnętrzne odciągają mówiącego od sformułowań, które są dla niego precyzyjne,

ponieważ są mieszaniną intencji jego i słuchacza.

Ważna jest obecność drugiej osoby.

Technika:

Słuchacz przyjmuje nie ekspresyjną postawę ( nie mówi, nie daje sygnałów mimicznych i

płynących z ciała).

Narzędzie superwizyjne M. Balinta

Metoda superwizji grupowej (tzw. "grupa Balinta") opiera się na analizie jednego przypadku. Jedna

osoba przedstawia problem, który chciałaby omówić z grupą, pozostałe osoby słuchają. Po

zakończonej prezentacji problemu następuje wymiana skojarzeń, myśli, pomysłów.

Film „Stowarzyszenie Umarłych Poetów”


Strona 11

Niedziela, 12.06.2011

Jakby to było gdyby nas nie było?

Jakby to było, gdyby nie było mentorów. Co by się zmieniło? Posłuchaj piosenki DKA, niech będzie

inspiracją do rozważań i dyskusji z innymi. Skorzystaj z zaproszenia do metody zwanej

„Akwarium”. W niej część osób dyskutuje w mniejszym kręgu na temat tego, jakby to było, gdyby

nie było mentorów, pozostali obserwują dyskusję z innej perspektywy, na zewnątrz kręgu

dyskutujących (jeśli chcą wpłynąć na temat rozmowy, zadać pytanie mogą skorzystać z jednego

wolnego krzesła w wewnętrznym kręgu).

Małe i wielkie rzeczy, które mają znaczenie

Wylosuj rodzaj scenki oraz rolę, którą będziesz miał/a odegrać w czasie następnego ćwiczenia.

Scenki często są przejaskrawione po to, by zastanowić się nad tym, na co szczególnie warto

zwrócić uwagę w danym aspekcie bycia mentorem.

Scenki są bardzo różne i dotyczą np. spotkania z koordynatorem wolontariusza, powitania

wolontariusza na dworcu, spotkania służącemu uzgodnienia kontraktu, wspierania w uczeniu się,

ewaluacji, choroby wolontariusza, itp.

„Uśrednione” zaangażowanie mentora podczas kolejnych faz projektu (0 żadne, 6 bardzo duże).

Konkluzja:

Zaangażowanie mentora podczas całego serwisu jest raczej równomierne, zmienia się jedynie

obszar uwagi, na początku głównie wspiera integrację, by następnie wzmocnić proces uczenia się

wolontariusza, uważność na trudności jest stale obecna.


Strona 12

Spotkanie z mentorem z innego kraju

Posłuchaj, co o mentorowaniu mówi osoba z innego kraju - Ignacio Gonzalez Martinez z małej

miejscowości w Hiszpanii.

Mój krój na mentora

Okazuje się, że wytyczne z przewodnika stanowią zaledwie wstęp do całego wachlarza zadań

mentora. Nie ma jednego idealnego kroju. Charakter pracy mentora jest zależny od kultury danej

organizacji goszczącej i koordynującej, od wolontariusza i stylu pracy samego mentora/ki. Zależy

od Ciebie. Stwórz własny krój. Zastanów się: co chcę/mogę dać jako mentor/ka, jak chcę/mogę to

dawać, czego potrzebuje jako mentor, jakie są moje granice (sprawy nie do negocjacji). Masz na

to 30 – 40 minut.

Zaproś inną osobę do rozmowy. Skorzystaj w niej z pozycji 1 J. Enrighta (zaangażowania/

intensywności).

Założenia pozycji 1:

Kiedy dotykamy ważnych dla nas spraw, pojawia się większa energia. Ludzie odbierają naszą

energię z poziomu ciała.

Technika:

Dawać informacje wtedy, gdy coś przykuwa naszą uwagę, jest w tym energia, lub jej ubywa.

Konkluzje (efekt podsumowania w grupach) ćwiczenia dotyczącego kroju na mentora:

Co mogę/chcę dać jako mentor/ka:

zaangażowanie

wyrozumiałość i cierpliwość

zrozumienie

wsparcie w formie rozmowy, obecności i działania(praktyczne i psychologiczne)

wsparcie w procesie uczenia się wolontariusza (rozmowa o celach i sukcesach jak również o

nauce płynącej z porażek)

wzmocnienie motywacji wolontariusza i koordynatora do pracy

poczucie bezpieczeństwa u wolontariusza (jak również u koordynatora)

pomoc w nawiązaniu przez wolontariusza nowych kontaktów

wprowadzenie wolontariusza w specyfikę miejsca (kultura, zachowania, normy, placówki

itp.)

Jak mogę/chcę to dawać jako mentor/ka:

naprowadzanie (a nie tłumaczenie i wyrokowanie) – niech wolontariusz ma szanse odkryć

coś samemu

prowadzić regularne wspólne ewaluacje (najlepiej z uwzględnieniem koordynatora)

należy mieć szacunek wobec siebie i wolontariusza oraz wyrozumiałość


Strona 13

mentor powinien mieć wyćwiczoną umiejętność słuchania

spokój wewnętrzny jest bezcenny

ważna u mentora jest inteligencja emocjonalna

mentor powinien potrafić prowadzić rozmowę oraz stawiać odpowiednie pytania

Czego mogę potrzebować jako mentor/ka:

szacunku

zaufania

poczucia wpływu

jasnego podziału ról

informacji zwrotnej od wolontariusza i od koordynatora

wiedzy nt. EVS i projektu

kontraktu (K-M oraz M-W)

doświadczenia i kompetencji (np. w rozwiązywaniu konfliktów, pracy w międzynarodowym

środowisku)

świadomości roli

przygotowania merytorycznego

określenia własnych granic

docenienia

Co może definiować nienegocjowalne granice jako mentora/ki:

zdrowy dystans do swojej roli

czas

zachowania prywatności życia osobistego

nie branie odpowiedzialności za błędy wolontariusza/ki

znajomość własnych kompetencji (często mentor nie jest psychologiem i musi wiedzieć

kiedy potrzebne jest wsparcie profesjonalistów)

prawo, by powiedzieć „nie wiem”

Dzielenie się doświadczeniem

Podziel się swoim doświadczeniem z innymi. Dołącz do grupy, która pracuje nad ciekawym dla

Ciebie tematem. Pytaj, odpowiadaj, wyrażaj wątpliwości.

Wnioski z rozmów:

Relacja koordynator – mentor

partnerska (mentor zna charakter projektu i ma na niego wpływ, zna zasady finansowania)

jest spisany kontrakt współpracy między koordynatorem a mentorem, jest określony jasny i

uczciwy podział ról (który może być różny w zależności od kultury organizacji)


Strona 14

Korzyści, jakie czerpie mentor/ka ze swojej pracy:

ma przyjemność w przebywaniu z obcokrajowcem (radość , zabawa)

może poznać lepiej język innego kraju

zyskuje i pogłębia doświadczenie mentoringu

doświadcza pracy w zespole

ma możliwość realizacji projektu

uczy się organizacji pracy

rozwija swoją osobowość

może podwyższyć samoocenę

jest spójny ze swoimi wartościami

najczęściej mentor EVS jest również wolontariuszem, gratyfikacja finansowa jest pod

znakiem zapytania w wielu organizacjach i wśród samych mentorów (ważna jest jednak

wyrównanie kosztów jakie ponosi mentor)

Relacje damsko - męskie (oraz damsko damskie i męsko męskie) na projekcie EVS –

porady:

rozpoznanie statusu mężczyzny i kobiety w kraju pochodzenia wolontariusza oraz

uświadomienie wolontariusza o polskich realiach

znajomość gestów, mowy ciała, kluczowych słów w danej kulturze, by unikać

dwuznacznych sygnałów i nieporozumień

w relacji wolontariusza z mentorem – ustalenie jasnych granic i przestrzeganie ich

(mentorze – nie nadużywaj swojej przewagi)

jeśli relacja między wolontariuszem a mentorem zostanie zaburzona, wolontariusz powinien

zmienić mentora

należy liczyć się z konsekwencjami

mentorze – bądź asertywny! Przy zachowaniu tolerancji i elastyczności

Kiedy ludzie czują się zmotywowani:

Gdy współdzielą ich cel (który jest dla nich ważny)

Gdy mają wpływ

Gdy mają potrzebne zasoby (materiały, kompetencje, itp.)

Gdy są docenieni


Strona 15

Poniedziałek, 13.06.2011

Narzędzia coachingowe

Skorzystaj z jednego z trzech proponowanych ćwiczeń coachingowych: linia życia, skalowanie,

pytanie o cud.

Tworzenie sieci samopomocowej – spotkanie z Wawrzyńcem Paterem, koordynatorem

sieci Eurodesk

Aby stworzyć efektywną sieć samopomocową wśród mentorów należy wziąć pod uwagę:

faktyczne potrzeby obecnych i przyszłych mentorów

powołanie koordynatora/ki takiej sieci

dobrać odpowiednia narzędzia do komunikacji (np. platforma internetowa typu moodle,

ning itp.) oraz do przechowywania danych (np. dropbox, ning)

coroczne ogólnopolskie spotkania

zastanowić się nad wsparciem (ze strony Narodowej Agencji, ze strony organizacji

koordynujących evs, ze strony innych aktorów).

zastanowić się jakie korzyści z uczestnictwa w sieci będą mieli poszczególni mentorzy

(wiedza, wsparcie psychologiczne itp.)

sieć powinna być otwarta tylko dla mentorów (efekt przynależności i poufności danych).

Pierwsze wrażenie – powrót

Zabierz ze ściany swoją kartkę, na której zapisywałeś/aś swoje pierwsze wrażenia zaraz po wejściu

do sali szkoleniowej. Kartka jest Twoja.

Rundka ewaluacyjna i zakończenie szkolenia

Documents

MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ CZYLI JAK BYĆ DOBRYM … · 2016-09-20 · Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa Strona 1 MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ – CZYLI JAK BYĆ DOBRYM MENTOREM