FINAL MASYARAKAT SIVIL

1. Prinsip & t/jawab individu sebagai masyarakat sivil.

DEFINISI (masyarakat)

Masyarakat (society) merupakan istilah yang digunakan untuk menerangkan

komuniti manusia yang tinggal bersama-sama. Boleh juga dikatakan masyarakat itu

merupakan jaringan perhubungan antara pelbagai individu. Dari segi pelaksanaan, ia

bermaksud sesuatu yang dibuat - atau tidak dibuat - oleh kumpulan orang itu.

Masyarakat merupakan subjek utama dalam pengkajian sains sosial. Oleh kerana

sesebuah masyarakat yang inginkan kestabilan memerlukan ahli-ahli yang sanggup

menolong antara satu sama lain, maka ia perlu kepada nilai-nilai murni seperti

kerakyatan, hak dan etika. Ini merupakan perkara asas untuk mencapai keadilan. Jika

nilai-nilai ini gagal dipatuhi, orang akan mengatakan sesebuah masyarakat tersebut

sebagai tidak adil dan musibah akan berlaku.

Perkataan society datang daripada bahasa Latin societas, "perhubungan baik

dengan orang lain". Perkataan societas diambil dari socius yang bererti "teman", maka

makna masyarakat itu adalah berkait rapat dengan apa yang dikatakan sosial. Ini

bermakna telah tersirat dalam kata masyarakat bahawa ahli-ahlinya mempunyai

kepentingan dan matlamat yang sama. Maka, masyarakat selalu digunakan untuk

menggambarkan rakyat sesebuah negara.Walaupun setiap masyarakat itu berbeza,

namun cara ia musnah adalah selalunya sama: penipuan, pencurian, keganasan,

peperangan dan juga kadangkala penghapusan etnik jika perasaan perkauman itu timbul.

Masyarakat yang baru akan muncul daripada sesiapa yang masih bersama, ataupun

daripada sesiapa yang tinggal.

DEFINISI (Sivil)

Di dalam Bahasa Inggeris, tamadun ialah civilization yang berasal daripada

perkataan civitas, civil, dan civic. Civitas bermaksud bandar. Civil pula ialah sesuatu yang

berkaitan dengan manusia dan masyarakat. Manakala civic pula membawa maksud

kehidupan rasmi dan hal ehwal bandar.

Berasal daripada perkataan ‘madana’ dari Bahasa Arab yang bermaksud

kehalusan budi pekerti dan akhlak yang mulia. Ia juga diambil daripada kata dasar

‘tamaddana’ , ‘yatamaddanu’ dan ‘tamaddunan’. ‘Tamaddana’ bermaksud pemilihan

sesuatu tempat untuk didiami. ‘yatamaddanu’ pula bermaksud membangunkan sesuatu

kawasan hingga menjadi Bandar. Sementara ‘tamaddunan’ pula membawa maksud

fenomena perubahan sesuatu masyarakat daripada liar kepada mesyarakat yang maju.

Menurut kamus dewan edisi keempat. Sivil ialah berkaitan dgn orang awam atau

orang biasa, berkaitan dgn rakyat sbg orang perseorangan: para pemimpin autoritarian

gemar mencari alasan utk mengurangkan hak ~ dan politik; pentadbiran kehakiman ~ yg

kita warisi drpd sistem kehakiman Inggeris;

DEFINISI 1 (masyarakat sivil)

Apa itu masyarakat sivil? Mengikut Edward (2004), masyarakat sivil adalah

merupakan ruang yang wujud diantara pihak kerajaan dan rakyat biasa. Ruang ini

dikenali sebagai ruang awam. Masyarakat sivil ini dikatakan amat penting di dalam

menjaga kepentingan negara. Ia dikatakan sebagai “watchdog” atau pemerhati kepada

tindak tanduk pihak kerajaan. Ia juga dikatakan sangat penting kepada sesebuah negara

kerana dianggap sebagai pengimbang kepada pihak kerajaan. Kenyataan-kenyataan ini

memang tidak dapat disangkalkan kerana golongan masyarakat sivil atau NGO amat

penting kerana ia adalah merupakan saluran bagi memperjuangkan hak rakyat.

DEFINISI 2 (masyarakat sivil)

Ernest Gellner pula memberikan takrifan bahawa masyarakat sivil sebagai

masyarakat yang terdiri daripada pelbagai institusi bukan pemerintah yang cukup kuat

untuk mengimbangi negara. Walaupun ia bukan bertujuan menghalang negara

memenuhi dan melaksanakan peranannya sebagai penjaga keamanan dan keselamatan

serta bertindak sebagai hakim atau pengadil antara negara dan rakyat, masyarakat sivil

tetap dapat menghalang usaha-usaha mendominasi warganya. Gerakan masyarakat sivil

juga dikenali sebagai saluran penyertaan rakyat dalam pelbagai perkara seperti politik,

sosial dan ekonomi selain mampu memberi kesan kepada hubungan kerajaan dan rakyat.

Model ini dikembangkan oleh Alexis De Tocqueville berdasarkan pengalaman demokrasi

di Amerika Syarikat yang merupakan kewujudan kelompok-kelompok sukarela dalam

masyarakat yang membuat keputusan di peringkat tempatan dan menghindari campur

tangan pemerintah. Takrifan lain yang diberikan terhadap masyarakat sivil adalah

kemampuan untuk hidup berpersatuan secara umumnya dan tabiat berkumpulan itu

bagi menggalakkan ketertiban tindakan sesuatu masyarakat di dalam sebuah amalan

politik yang demokratik. Model ini dikemukakan oleh Adam Ferguson di pertengahan

abad ke-18 dengan latar belakang kemunculan masyarakat kapitalisme yang mengalami

penghakisan dari segi tanggungjawab sosial dan berkembangannya pengaruh

individualisme. Dengan itu, Ferguson membayangkan masyarakat sivil sebagai

masyarakat yang hidup dengan ciri-ciri solidariti sosial yang kuat, bermoral tinggi dan

sebagainya.

KONSEP MASYARAKAT SIVIL

Konsep masyarakat sivil ini telah digunakan dengan meluas sebagai konsep

deskriptif untuk menilai keseimbangan antara kuasa negara dan persatuan atau badan

persendirian. Bagi tradisi liberal, masyarakat sivil dikaitkan dengan pilihan, kebebasan

dan tanggungjawab individu. Ini menjelaskan mengapa masyarakat sivil yang sihat dan

kuat merupakan ciri penting kepada demokrasi liberal dan liberal klasik khususnya

mempunyai rujukan moral kepada masyarakat sivil terhadap negara yang diterjemahkan

melalui hasrat untuk meminimakan ruang kuasa negara dan memaksimakan ruang

persendirian. Kumpulan-kumpulan sukarela, pergerakan sosial, media massa dan lain-

lain institusi bukan kerajaan dapat berfungsi tanpa kawalan kerajaan.

Ciri-ciri utama masyarakat sivil adalah kewujudan NGO sebagai aktor utama

dalam memainkan peranannya untuk menciptakan ruang yang seluas-luasnya dalam

berkomunikasi di antara kalangan orang awam dengan kerajaan. Ruang komunikasi ini

berkaitan dengan masalah-masalah kemasyarakatan yang dilakukan secara bebas dan

berdikari dari campur tangan mana-mana pihak.

Ciri-ciri

1. Free public sphere (ruang awam yang bebas), iaitu masyarakat memiliki akses

penuh terhadap setiap kegiatan awam, iaitu berhak dalam menyampaikan

pendapat, berkumpul, serta menyebarkan informasi kepada awam.

2. Demokrasi, iaitu proses dimana para anggotanya menyedari akan hak-hak dan

kewajibannya dalam menyuarakan pendapat dan mewujudkan kepentingan-

kepentingannya.

3. Toleransi, iaitu sikap saling menghargai dan menghormati pendapat serta aktiviti

yang dilakukan oleh orang/kelompok lain.

4. Pluralisme, iaitu sikap mengakui dan menerima kenyataan masyarakat yang

majmuk disertai dengan sikap tulus.

5. Keadilan sosial (social justice), iaitu keseimbangan dan pembahgian antara hak

dan kewajiban, serta tanggung jawab individu terhadap lingkungannya.

6. penyertaan sosial, iaitu penyertaan masyarakat yang benar-benar bersih dari

penerapan unsur-unsur, perbuatan menakut-nakutkan orang, ataupun

campurtangan penguasa/pihak lain.

7. Kuasa menghukum, iaitu upaya untuk memberikan jaminan terciptanya keadilan

8. Sebagai pengembangan masyarakat melalui upaya peningkatan pendapatan dan

pendidikan

9. Sebagai perakuan bagi masyarakt yang teraniaya dan tidak berdaya membela hak-

hak dan kepentingan

10. Menjadi kelompok kepentingan atau kelompok penekan

PERANAN MASYARAKAT SIVIL (t/jwb)

a) Peranan masyarakat sivil dalam pendemokrasian malaysia

Dari segi bahasa, masyarakat sivil dapat di klasifikasikan sebagai masyarakat yang

mengetahui hak nya dan secara aplikasinya pula ia dapat di gambarkan sebagai medan

organisasi massa diantara Kerajaan dan masyarakat awam. Weiss & Saliha(2003:28)

memberikan takrifan jelas berkenaan masyarakat sivil iaitu peranan yang di mainkan

oleh organisasi-organisasi bukan kerajaan (NGO) sebagai perantara diantara rakyat

bawahan dan Kerajaan tanpa mengambil kira partisipasi di dalam mana-mana parti

politik. Diantara tugas yang di jalankan oleh NGO ialah mendesak dan memantau

Kerajaan di dalam menggubal sesuatu polisi yang boleh di kira merugikan rakyat. Tugas

yang di mainkan oleh masyarakat sivil ini amat besar kepentingan nya kepada sistem

demokrasi di mana ia menjadi instrumen kepada mempercepatkan proses

pendemokrasian sesebuah negara.

Sistem demokrasi telah melalui pelbagai negara dan merentasi pelbagai era di seluruh

dunia. Walaupun seringkali di persoalkan keberkesanan nya di dalam memberikan

keadilan dan kesamarataan kepada negara-negara khususnya negara-negara sedang

membangun, namun keseluruhan negara sedang membangun secara teorinya

mengamalkan sistem demokrasi walapun terdapat ketempangan didalam aplikasinya dan

bertentangan dengan prinsip-prinsip demokrasi itu sendiri. Di Malaysia, peranan

masyarakat sivil keatas pendemokrasian dapat di kesan melalui usaha-usaha yang di

mainkan oleh NGO di dalam memartabatkan hak asasi manusia. Di dalam

mempercepatkan proses pendemokrasian di Malaysia, NGO memainkan peranan nya

sebagai pendesak kepada ketelusan Kerajaan Malaysia. Ini dapat di lihat melalui peranan

gabungan pertubuhan badan bukan Kerajaan dan parti pembangkang untuk pilihanraya

bersih dan telus (BERSIH) yang menggesa Suruhanjaya Pilihanraya Malaysia (SPR)

memperkenalkan sistem pencelupan jari dengan dakwat untuk dalam pilihanraya ke 12

bagi usaha membasmi kewujudan pengundi hantu. Perkara ini di lakukan kerana, di

dalam menuju sistem demokrasi yang tulen, pilihanraya yang adil dan bersih menjadi

salah satu tonggak kepada aplikasi demokrasi di dalam sesebuah negara.

Sebagai kumpulan pendesak, peranan masyarakat sivil sebagai “watchdog” dan

pengimbang kepada kuasa Kerajaan memungkinkan penyalahgunaan kuasa oleh pihak

Kerajaan dapat di elak kan. Ini secara tidak langsung mendorong kepada proses

pendemokrasian yang mapan di Malaysia. Kua (2005:19) memberikan tafsiran bahawa,

kaedah yang di lakukan oleh masyarakat sivil seperti demonstrasi aman, pengedaran

risalah kempen dan mengadakan rapat umum menyebabkan sesetengah kempen

mereka berjaya menarik perhatian Kerajaan kerana tekanan yang di terima dari

masyarakat antarabangsa. Ini sekaligus menjelaskan betapa peranan yang di mainkan

oleh masyarakat sivil dapat menyebabkan pendemokrasian di sesebuah negara. Sebagai

agen kearah proses pendemokrasian negara, masyarakat sivil seringkali di lihat sebagai

pengimbang kepada kuasa Kerajaan selain dari pihak pembangkang. Gerakan sivil yang

berjuang bukan diatas kapasiti parti politik, seringkali memberikan kritikan yang

membina dan berusaha memantau penyalahgunaan kuasa oleh Kerajaan. Terdapat di

dalam kes-kes tertentu, masyarakat sivil di Malaysia memainkan peranan sebagai

pembela kepada masyarakat minoriti yang tertindas. Dahl (1989) menggariskan bahawa

di dalam sesebuah sistem demokrasi itu, perlulah wujud pembelaan keatas kebajikan

minoriti yang menjadi rakyatnya. Di dalam konteks pendemokrasian di Malaysia, gerakan

sivil memainkan peranan aktif di dalam membela kepentingan golongan minoriti yang

seakan di abaikan oleh pihak penguasa

b) peranan masyarakat sivil Dalam hubungan dengan negara

Muhammad Hikam (1996, dipetik Mustaffa Omar) menyatakan bahawa masyarakat sivil

merupakan wilayah-wilayah kehidupan sosial yang tersusun. Menurut Hikam dalam

hubungan dengan Negara, peranan masyarakat sivil:

1. Sebagai pelengkap dalam melaksanakan aktiviti-aktiviti yang terarah-

melengkapkan peranan Negara.

2. Sebagai pengganti- melakukan aktiviti-aktiviti yang belum atau tidak dilakukan

Negara.

3. Sebagai kuasa penanding-advokasi (perakuan), litigasi(proses pembicaraan

undang-undang di mahkamah) dan adakalanya tindakan mencabar bagi

mengimbangi hegemoni(pengaruh atau dominasi) Negara.

2. NGO (makna,prinsip n contoh2 ngo)

Definisi:

Badan bukan kerajaan dikenali dalam bahasa Inggeris sebagai non-governmental

organization (NGO). Badan bukan kerajaan merupakan kumpulan yang dibentuk

berasaskan kepentingan umum ahli-ahlinya. Sifat-sifatnya ialah tidak mewakili kerajaan,

tidak menjalankan fungsi-fungsi kerajaan, tidak memperolehi autoriti langsung kerajaan

dan tidak membawa agenda kerajaan sebaliknya terbentuk atas dasar sukarela. NGO

merupakan pertubuhan yang ditubuhkan oleh pihak atau pertubuhan swasta yang tidak

mempunyai apa-apa hubungan dengan mana-mana kerajaan. Ada NGO yang dibiaya oleh

kerajaan tertentu, namun keahlian pertubuhan sebegini tidak terbuka kepada mana-

mana pihak kerajaan.

Prinsip

Apa yang penting bagi sesebuah badan bukan kerajaan adalah untuk mewakili

kepentingan golongan-golongan tertentu yang tidak memiliki perwakilan dalam

pembentukan dasar-dasar kerajaan dalam sistem politik negara. Tambahannya,

kewujudan badan bukan kerajaan secara tidak langsung meringankan bebanan kerajaan,

menyediakan fungsi semak dan imbang serta menyuburkan amalan demokrasi.

Badan bukan kerajaan dapat dihuraikan tujuannya berdasarkan teori pluralisme

iaitu satu keadaan yang mana terdapat pelbagai kumpulan berkepentingan dalam satu

arena politik. Seterusnya, kumpulan-kumpulan ini bersaing untuk mempromosikan

kepentingan masing-masing dan ia mempengaruhi pembentukan undang-undang dan

dasar-dasar kerajaan. Kenyataan ini secocok dengan pendapat Baradat (1979), bahawa

proses pembuatan keputusan merupakan satu keadaan persaingan yang mana terdapat

pelbagai kumpulan pendesak mewakili kepentingan masing-masing untuk menghasilkan

dasar kerajaan yang merupakan satu bentuk manifestasi dan kompromi terhadap

tuntutan kumpulan-kumpulan tersebut. Dalam hal ini, kerajaan mesti bersifat bebas agar

dasar yang dibentuk tidak bersifat bias.

Terdapat pelbagai penggunaan kaedah oleh badan bukan kerajaan untuk menarik

perhatian pembuat-pembuat dasar. Badan bukan kerajaan telah menggunakan teknik

melobi, demonstrasi dan menarik perhatian umum seperti pengedaran risalah, syarahan

umum dan promosi kepada orang awam. Maka, kaedah-kaedah ini akan dapat

merealisasikan hasrat badan bukan kerajaan untuk mencapai matlamat dan kepentingan

masing-masing dalam isu pembangunan.

Badan-badan bukan kerajaan diabsahkan (disahkan) kewujudannya berdasarkan

peruntukan dalam Perlembagaan Persekutuan iaitu Perkara 10. Kebebasan untuk

bercakap, berhimpun dan menubuh persatuan. Walaubagaimanapun, badan bukan

kerajaan harus mendaftarkan kumpulan melalui Jabatan Pendaftaran Persatuan Malaysia

(JPPM) berdasarkan kehendak Akta Persatuan 1966. Setelah itu, badan bukan kerajaan

akan diiktiraf sebagai sebuah badan yang berautoriti.

NGO adalah satu medium bagi penyertaan sosial dan politik rakyat demi

menciptakan hubungan yang lebih berkesan dengan pihak kerajaan. Banyak juga NGO

ditubuhkan bagi membantu pelaksanaan dasar-dasar kerajaan, bahkan sesetengahnya

pula diwujudkan sendiri oleh kerajaan atas sebab pelbagai kepentingan politik,

pentadbiran dan pelaksanaan dasar kerajaan. Namun ada juga NGO yang diasaskan atas

tujuan mencabar kelemahan-kelemahan kerajaan atau menawarkan ideologi alternatif.

Peranan NGO

Peranan NGO di Malaysia juga amat penting dalam penentuan bentuk demokrasi

negara dan nasib rakyat jelata. NGO boleh memainkan peranan yang tidak dapat

dimainkan oleh parti-parti politik kerana NGO merupakan satu kuasa non-partisan. NGO

boleh menggunakan sifat non-partisan ini untuk menyatupadukan parti-parti politik yang

menganut kepercayaan politik yang berlainan. Kadang-kadang rakyat merasa lebih selesa

dan lega untuk berjuang bersama NGO juga kerana sifat non-partisan ini. Walau pun

NGO bukan parti politik, tetapi mereka juga tidak boleh berpisah daripada prinsip yang

saya sebut tadi. NGO juga perlu berjuang atas nilai-nilai sejagat seperti demokrasi,

keadilan, kebebasan, kesaksamaan, setiakawan dan keamanan. Kesejahteraan rakyat

juga merupakan matlamat muktamad mereka.

Secara umumnya, NGO di Malaysia bergiat dan membabitkan diri dalam

persoalan-persoalan alam sekitar, perlindungan dan hak pengguna, hak asasi manusia,

isu-isu pembangunan dan gerakan feminisme. Mengikut Syed Husin Ali, corak dan sifat

kerajaan yang autoritarian adalah antara punca kemunculan NGO yang pesat di Malaysia

selain faktor ideologi pembangunan yang dianut kerajaan sejak 1970-an lagi.

Perkembangan ini juga dikaitkan dengan fenomena global mengenai gerakan perubahan

masyarakat khususnya apa yang berlaku di Barat yang disebut juga sebagai lahirnya era

new politics. Bagaimanapun, NGO dalam pengertian pertubuhan bukan kerajaan an sich

(maksudnya tanpa adanya dikotomi NGO politik dan bukan politik) sudah wujud sejak

sebelum merdeka lagi. Apa yang ketara dalam kedinamikan perjalanan NGO dalam masa

yang cukup panjang itu adalah berlakunya sebuah proses transformasi ideologis dan

sosiologis berikutan semakin membaiknya tingkat pendidikan dan ekonomi rakyat negara

ini.

Dilihat dari sifat dan agenda perjuangannya, terdapat dua kategori NGO iaitu

NGO politik (political NGOs) dan NGO bukan politik (apolitical NGOs). Pengkategorian ini

berdasarkan kepada isu-isu yang diperjuangkan dan matlamat utama yang menjadi

halatuju organisasi. Menurut Saliha, NGO politik merujuk kepada penglibatan mereka

kepada isu-isu yang berkaitan dengan politik, sosial, ekonomi dan pentadbiran sama ada

secara langsung dan sengaja atau secara kebetulan dan berpilih-pilih. Manakala NGO

bukan politik tidak melibatkan diri secara langsung dalam proses politik negara namun

sebaliknya menumpukan perhatian terhadap isu-isu kebajikan, khidmat masyarakat,

rekreasi, kebudayaan, kepenggunaan dan perdagangan. Bidang-bidang yang dikerjakan

NGO bukan politik ini bersifat melengkapi dan mengisi kerja di bahagian-bahagian yang

selama ini kurang mendapatkan tumpuan institusi pemerintah seperti kempen masalah

kesihatan, alam persekitaran dan kesejahteraan sosial.

Bagaimanapun, di Malaysia NGO lebih popular dalam kategori NGO politik kerana

pelbagai aktivitinya yang menyerlahkan dimensi politiknya berbanding NGO bukan politik

kerapkali mendapat perhatian pihak kerajaan. Ini adalah wajar memandangkan aspek-

aspek politik biasanya menarik minat orang ramai untuk mengetahui perkembangan

semasa politik negara apatah lagi apabila ia mendapat liputan dari media massa. Oleh

itu, kewujudan dan peranan NGO politik di Malaysia kerana sifatnya yang sedemikian

seringkali mengundang kecurigaan dan tidak disenangi kerajaan. Dalam banyak hal, NGO

yang bersifat politik terutama bagi NGO yang ditubuhkan dengan tujuan menciptakan

ideologi alternatif, boleh dikatakan cenderung antagonistik terhadap dasar-dasar

kerajaan yang dianggap tidak sesuai dengan prinsip-prinsip demokrasi.

JENIS-JENIS BADAN BUKAN KERAJAAN

a) Malaysian Trade Union Congress (MTUC) Kesatuan Sekerja

Malaysian Trade Union Congress (MTUC) atau Kongres Kesatuan Sekerja Malaysia

merupakan gabungan kesatuan sekerja bagi pekerja-pekerja seluruh Malaysia dengan

500, 000 keahlian. Kesatuan sekerja ini telah didaftarkan di bawah Akta Persatuan 1966

yang mana pada awal penubuhannya dikenali sebagai National Trade Union

Organisation. Kesatuan sekerja ini penting untuk menunjukkan kesatuan berdasarkan

prinsipnya iaitu ‘Unity is Strength’. Antara pemimpin MTUC ialah P. Narayanan dan Zainal

Rampak.

MTUC berperanan dalam banyak perkara yang melibatkan isu pembangunan

dalam kumpulan pekerja di Malaysia. Pertama, MTUC menuntut agar kadar upah

minimum yang setimpal ditetapkan oleh kerajaan dan dijadikan dasar ekonomi negara.

Kedua, MTUC juga berperanan dalam menyediakan pusat-pusat latihan untuk para

pekerja sebagai nilai tambah kepada kemahiran, menyediakan peluang untuk

melanjutkan pelajaran dalam bidang akademik, teknikal dan professional. Ketiga, MTUC

berperanan untuk menjaga kebajikan para pekerja dengan melindungi pekerja daripada

kehilangan pekerjaan, faedah saran, kemalangan dan keselamatan sosial para pekerja.

Contohnya, Pertubuhan Keselamatan Sosial (PERKESO) ditubuhkan untuk menjalankan

fungsi pengurusan kebajikan para pekerja dan ahli keluarga pekerja. Keempat, MTUC

juga menuntut agar waktu bekerja dihadkan kepada lima hari kerana para pekerja perlu

untuk diberi waktu bersama keluarga dan urusan peribadi. Kelima, MTUC juga lantang

mendesak agar pindaan dilakukan terhadap beberapa akta yang dilihat tidak mesra

pekerja iaitu Emplyment Act, Akta Kesatuan Sekerja 1959 dan Akta Perhubungan

Perusahaan 1967.

Kesatuan sekerja memiliki fokus tersendiri dalam isu kebajikan pekerja, dasar-

dasar yang melindungi pekerja, isu upah, masa kerja, faedah saraan dan perlindungan di

tempat kerja. Badan bukan kerajaan seperti ini wujud hasil penindasan dan pengabaian

terhadap isu dan tuntutan para pekerja. Di Malaysia, terdapat dua contoh kesatuan

sekerja yang berpengaruh iaitu Malaysian Trade Union Congress (MTUC) dan Kesatuan

Pekerja Dalam Perkhidmatan Awam (CUEPACS). MTUC merupakan kesatuan sekerja yang

melibatkan keahlian yang lebih umum berbanding CUEPACS yang hanya mengkhususkan

keahlian kepada penjawat-penjawat awam.

b) Kesatuan Pekerja Dalam Perkhidmatan Awam/ CUEPACS (Kesatuan Sekerja)

Kesatuan Pekerja Dalam Perkhidmatan Awam atau Congress of Unions of

Employees in the Public and Civil Services (CUEPACS) merupakan gabungan kesatuan-

kesatuan sekerja dalam sektor awam di seluruh Malaysia termasuk badan-badan

berkanun dan kuasa-kuasa tempatan. Kesatuan sekerja ini telah didaftarkan pada 23

Oktober 1957 di bawah Enakmen Kesatuan Sekerja dan terus unggul sebagai kesatuan

sekerja kepada sektor awam di Malaysia. Sebagai sebuah kesatuan sekerja terulung di

negara ini, CUEPACS mengekalkan misinya sebagai organisasi yang mampu

memperjuangkan kepentingan pekerja sektor awam dan menjadi pusat rujukan utama

berkaitan hal ehwal pekerja serta pemimpin berlandaskan kepimpinan berpengalaman

atau knowledge leadership (k-leadership). Keahlian CUEPACS dibuka kepada semua

kesatuan sekerja dalam perkhidmatan awam yang berdaftar di bahagian Semenanjung

Malaysia, Sabah dan Sarawak.

CUEPACS juga berperanan dalam menjaga kebajikan para pekerja tetapi terhad

kepada kepentingan dan kumpulan sasarannya iaitu pekerja-pekerja sektor awam di

Malaysia. Ia juga berperanan untuk membantu mana-mana kesatuan sekerja dan

anggota-anggotanya dalam bentuk kewangan. Seterusnya, CUEPACS bertanggungjawab

dalam kebajikan material, sosial dan pelajaran kesatuan-kesatuan sekerja yang bernaung

di bawahnya dengan apa sahaja kaedah yang sah dan berpatutan mengikut pendirian

Konvensyen Kongres atau Majlis Kongres. Sebagai sebuah gabungan kesatuan sekerja

yang besar, CUEPACS turut berperanan untuk menyelia dan memberi khidmat nasihat

perundangan kepada kesatuan-kesatuan sekerja yang bernaung di bawahnya

berdasarkan perbekalan-perbekalan dalam undang-undang kesatuan sekerja yang

berkuatkuasa. Terakhir, CUEPACS juga menjalankan fungsi untuk menubuhkan jentera

yang dipersetujui majikan bagi menjalankan peranan untuk merunding dan

membincangkan segala perkara mengenai kesatuan sekerja dan anggota-anggotanya.

c) Federation of Malaysian Consumers Associations (Persatuan Pengguna)

Federation of Malaysian Consumers Associations (FOMCA) merupakan

sebuah persatuan pengguna yang menggabungkan persatuan-persatuan pengguna lain di

seluruh Malaysia. Kumpulan sasaran dan kepentingan bagi persatuan ini ialah golongan

pengguna. Hal ini kerana terdapat pengguna yang dinafikan hak seperti tanda harga,

barangan sudah mencapai tarikh luput, barangan tidak berkualiti dan tidak mencapai

piawaian. Ia telah ditubuhkan secara sukarela, tidak bermotifkan keuntungan, bukan

bersifat politik dan merupakan sebuah pertubuhan sivik. Demi menjalankan peranannya,

FOMCA telah bekerjasama dengan kerajaan dan badan-badan bukan kerajaan di

peringkat kebangsaan dan antarabangsa untuk menyebarkan maklumat, memberi

pendidikan dan melindungi pengguna. Misi FOMCA bukan hanya terhad untuk nilai

kewangan pengguna tetapi untuk nilai kemanusiaan seperti soal keselamatan dan

kesihatan.

FOMCA berperanan untuk menambah kuasa beli pengguna dan memastikan

pembangunan berasaskan keperluan demi menjamin keadilan sosioekonomi dan alam

sekitar. Hal ini adalah untuk menjamin kualiti hidup yang lebih baik untuk semua rakyat.

Sebagai sebuah persatuan pengguna, FOMCA berperanan terhadap beberapa aspek

kebajikan terhadap pengguna-pengguna di Malaysia. Pertama, FOMCA bertindak

memberi dan menyebarkan maklumat mengenai hak-hak pengguna, senarai harga

barang kawalan dan kualiti produk melalui laman web, risalah dan kempen. Kedua,

FOMCA berperanan untuk memberi pendidikan secara percuma kepada semua

pengguna. Penumpuan sering diberikan kepada ahli komuniti masyarakat dan pelajar-

pelajar sekolah. Ketiga, ia merupakan badan bertindak yang memberi perlindungan

kepada pengguna. Kelima, FOMCA bertanggungjawab dalam menyiasat, membuat kajian

dan ujian untuk memperoleh maklumat yang benar sebelum disampaikan kepada para

pengguna.

Isu-isu pengguna seperti kualiti produk, soal harga barangan, jaminan halal bagi muslim

dan soal kesedaran terhadap hak pengguna menjadi fokus kepada persatuan pengguna.

Usaha persatuan pengguna ini melibatkan kempen, pengedaran risalah dan penyebaran

maklumat melalui laman web. Setiap negeri di Malaysia mempunyai persatuan pengguna

tersendiri. Consumer Association of Penang (CAP) merupakan sebuah persatuan

pengguna paling aktif dan berpengaruh bukan sahaja di Pulau Pinang tetapi telah

menjadi contoh kepada negeri-negeri lain. Selain itu, terdapat persatuan pengguna yang

merupakan himpunan semua persatuan pengguna di Malaysia iaitu Federation of

Malaysian Consumers Associations (FOMCA). Gabungan seperti ini akan memainkan

peranan yang lebih berkesan dalam memperjuangkan isu pembangunan.

d) Dewan Perniagaan Melayu Malaysia (NGO Melayu dan Bumiputera)

Dewan Perniagaan Melayu Malaysia (DPMM) merupakan sebuah persatuan

peniaga dan badan bukan kerajaan yang mewakili kepentingan ekonomi Melayu dan

Bumiputera. Isu pembangunan di Malaysia seperti yang telah dinyatakan mempunyai

kaitan rapat dengan isu pembangunan kaum Melayu dan Bumiputera kerana

terdapatnya dasar-dasar yang mencakupi kepentingan mereka iaitu Dasar Ekonomi Baru

(DEB). Sebagai sebuah badan bukan kerajaan yang mewakili Bumiputera, DPMM

bermatlamatkan suatu masyarakat perdagangan dan perindustrian Bumiputera yang

bernilai, mantap, berjaya menguasai ekonomi dan kejayaan setiap negeri-negeri di

Malaysia. DPMM beribu pejabat di Kuala Lumpur dan memiliki 14 cawangan lain di setiap

negeri seluruh Semenanjung Malaysia, Sabah dan Wilayah Persekutuan Labuan kecuali

negeri Sarawak. Umumnya, DPMM berperanan untuk memastikan kelangsungan

ekonomi Bumiputera di Malaysia melalui aktiviti perniagaan.

Dalam isu pembangunan, DPMM berperanan dalam beberapa hal yang

melibatkan kepentingan ekonomi Melayu dan Bumiputera. Pertama, DPMM berperanan

untuk mewujudkan sebuah pertubuhan perniagaan Melayu di peringkat kebangsaan dan

di setiap negeri untuk kepentingan dan faedah kaum Melayu dalam lapangan perniagaan

dan ikhtisas. Kedua, DPMM berperanan dalam usaha untuk menyatukan seluruh peniaga

Melayu demi keperntingan dan faedah bersama dalam perniagaan. Ketiga, dengan

adanya pertubuhan ini diharapkan agar ia dapat mempengaruhi pembentukan dasar-

dasar kerajaan yang berkaitan dengan perniagaan agar ia tidak mengabaikan

kepentingan ekonomi Melayu dan Bumiputera. Keempat, DPMM berperanan juga dalam

kegiatan penyelidikan masalah-masalah perniagaan agar ia dapat dijadikan panduan

dalam memajukan dan menyediakan arah terhadap kaedah-kaedah tindakan. Hal ini

adalah untuk mengukuhkan strategi dan pemilikan sedia ada dalam lapangan ekonomi.

Kelima, DPMM turut memelihara kebajikan para ahli dewan perniagaan dengan

menubuhkan yayasan untuk kebajikan, pelajaran, latihan, pengurusan dan kemahiran

dalam bidang ekonomi dan perniagaan.

Sebagaimana yang telah dihuraikan dalam bahagian faktor kewujudan badan

bukan kerajaan iaitu isu pemilikan dan taraf ekonomi Bumiputera telah mewujudkan

persatuan peniaga yang mewakili kepentingan ekonomi Bumiputera. Kewujudan badan

bukan kerajaan seperti ini lahir bukan sahaja daripada kesedaran terhadap keadaan

ekonomi mereka tetapi juga adalah kerana tindak balas mereka terhadap jaminan

keistimewaan Melayu dan Bumiputera yang dilihat masih tidak efektif dalam membela

taraf ekonomi mereka selain kegagalan dasar kerajaan seperti Dasar Ekonomi Baru (DEB)

yang masih belum mampu untuk membasmi kemiskinan dan kemelaratan hidup

penduduk terutamanya di kawasan luar bandar. Antara persatuan peniaga yang terdapat

di Malaysia ialah Dewan Perniagaan Melayu Malaysia (DPMM).

e) persatuan wanita bumiputera dalam perniagaan & profesyen malaysa (Peniagawati)

Setelah didaftarkan pada 24 Mac 1980, Peniagawati kekal menjadi persatuan

yang premier bagi usahawan wanita Bumiputera di seluruh negara sehinggalah mencapai

usia suku abad. Jasa kesemua Presiden Peniagawati tetap dikenang apabila diimbas

kembali pencapaian Peniagawati sejak ditubuhkan.Mereka yang memikul tanggungjawab

menerajui Peniagawati adalah Puan Hajah Zainon Tan Sri Zainal Abidin (1980-86), Puan

Hajah Faridah Shamsuddin (1986-1992), Dato’ Maznah Abd Hamid (1992-99), Puan Sri

Datin Ashidah Minin (1999-2003) dan Dato’ Hazimah Zainuddin (2003 hingga sekarang).

Bakti Penaung Peniagawati, Dato’ Seri Rafidah Aziz yang telah memberikan bimbingan

sebagai penaung semenjak Peniagawati ditubuhkan juga memainkan peranan yang

penting di dalam kemantapan dan kematangan persatuan. Kesemua enam Presiden,

walaupun mempunyai gaya kepimpinan yang berbeza berjaya membawa Peniagawati ke

hala tuju yang sama iaitu kearah menjadi persatuan yang mampu meingkatkan taraf

usahawan wanita Bumiputera dan menonjolkan penyertaan mereka dalam

pembangunan negara.

Objektif PENIAGAWATI adalah untuk memartabat dan memperkasakan

golongan usahawan wanita bumiputera di seluruh negara dari segi kualiti dan kuantiti

dan bagi mencapai objektif ini,

PENIAGAWATI melaksanakan beberapa strategi termasuk:

Mewujudkan perkenalan di kalangan wanita-wanita Bumiputera dalam

perniagaan dan profesyen dan mengembangkan serta membantu perniagaan dan

profesyen ahli-ahli;

Bekerjasama dengan Kerajaan Persekutuan, Kerajaan-kerajaan Negeri

dan badan-badan awam dalam menjayakan Dasar Ekonomi Baru;

Memberi dan / atau membantu mendapatkan pengetahuan pakar, latihan dan

perkhidmatan

untuk ahli-ahli dalam bidang perniagaan dan profesyen; dan

Mewakili ahli-ahli kepada pihak-pihak berkuasa dan badan-badan berkenaan

f) ABIM- angkatan belia islam Malaysia

Sejarah

Angkatan Belia Islam Malaysia (ABIM) telah ditubuhkan pada 6 Ogos 1971 di

Fakulti Pengajian Islam, Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) hasil beberapa

pertemuan generasi pengasas ketika itu. Pengerusi penaja rasmi ketika itu ialah

(almarhum) Ustaz Abdul Wahab Abdullah dan sdr Fauzi Abd. Rahman (sekarang Dato’)

sebagai Setiausaha Agung. ABIM merupakan sebuah (badan bukan kerajaan) NGO Islam

yang berdaftar dengan Pendaftar Pertubuhan pada 17 Ogos 1972 di bawah Akta

Pertubuhan 1966.

Muktamar ABIM yang pertama telah diadakan pada tahun 1972 di mana Ustaz Razali

Nawawi (sekarang Profesor Dr) telah dipilih sebagai Presiden ABIM yang pertama

manakala sdr Anwar Ibrahim (sekarang Dato’ Seri) dipilih sebagai Setiausaha Agung. Pada

tahun 1974 sdr Anwar Ibrahim telah dilantik sebagai Presiden ABIM yang kedua. Ustaz

Siddiq Fadzil (sekarang Dato’ Dr) pula telah dilantik untuk memangku dan seterusnya

menjadi Presiden ABIM selepas penyertaan sdr Anwar Ibrahim ke dalam UMNO pada

tahun 1982. Ustaz Muhammad Nur Manuty (sekarang Dr) telah dilantik sebagai Presiden

pada tahun 1991. Pada September 1997, sdr Ahmad Azam Abdul Rahman telah dipilih

sebagai Presiden ABIM yang kelima di Muktamar Sanawi ABIM ke-26 di Alor Setar,

Kedah. Dalam era 1970-an, semasa ABIM berada di bawah kepimpinan Ustaz Razali

Nawawi dan sdr Anwar Ibrahim, ABIM mengambil pendekatan confrontationaldan

dengan demikian, ABIM menjadi vocal terhadap beberapa dasar dan pendirian pihak

pemerintah. Pendekatan ini dirasakan sesuai dengan tuntutan dan keperluan era itu.

Pada dekad kedua, di tahun-tahun 1980-an, ketika kepimpinan Ustaz Siddiq Fadzil,

pendekatan ABIM ditandai oleh perubahan orientasi ke arah pendekatan menangani dan

menyelesaikan masalah (problem-solving). Pendekatan ini melahirkan banyak institusi

dan agensi ABIM seperti Islamic Outreach-ABIM dan seumpamanya. Ketika dekad ketiga

1990-an pula, ABIM yang berada di bawah kepimpinan Ustaz Muhammad Nur Manuty

berperanan lebih proaktif sebagai rakan dalam pembinaan negara (partner in nation-

building).

Di alaf baru, sdr Ahmad Azam Abdul Rahman membawa tema pemugaran semula

idealisme untuk menggilap semula dinamika perjuangan serta agenda pemersatu

ummah, bertepatan dengan tuntutan semasa yang begitu mendesak. ABIM terus

menjadi jurubicara umat dalam pelbagai dimensi agar umat seluruhnya terpelihara iman,

nyawa, harta, maruah, kebebasan, hak dan keselamatan mereka.

Aktiviti Nasional & Antarabangsa

ABIM mempunyai wawasan untuk melihat kemunculan Malaysia sebagai sebuah

negara maju yang bermaruah yang mampu mendepani cabaran zaman. Untuk ini ABIM

amat prihatin terhadap pelbagai isu sosial, ekonomi dan politik negara. ABIM sedia

mendokong dan memperjuangkan usaha-usaha

(a) mewujudkan perpaduan ummah,

(b) memperkukuhkan hubungan pelbagai kaum dalam rangka membina integrasi

nasional,

(c) membina rupa budaya bangsa yang sihat,

(d) meningkatkan kualiti alam sekitar,

(e) memperjuangkan keadilan,

(f) membanteraskan kemiskinan, dan

(g) membudayakan amalan politik yang bersih.

Perpaduan Ummah

ABIM sentiasa konsisten dalam usahanya membina kesatuan ummah. Usaha

ABIM mempertemukan dua pemimpin parti terbesar negara telah terakam dalam sejarah

melalui Syarahan Perdana Palestin anjuran bersama ABIM dan Dewan Bahasa Pustaka

(DBP) pada 8 Mei 2002. Perdana Menteri Malaysia ketika itu, Dato’ Dr. Seri Mahathir

Mohamad yang juga merupakan Presiden UMNO telah dipertemukan dengan almarhum

Dato’ Fadzil Nor (Presiden PAS merangkap Ketua Pembangkang Parlimen ketika itu) di

Balai Tun Syed Nasir, DBP. Majlis yang turut dihadiri oleh Timbalan Perdana Menteri

ketika itu, Dato’ Seri Abdullah Ahmad Badawi dan Timbalan Presiden PAS ketika itu, Dato’

Seri Abdul Hadi Awang ini disaksikan di secara langsung di seluruh negara.

Rakan Dalam Pembangunan Belia

ABIM juga telah diberikan kepercayaan oleh Kementerian Belia dan Sukan (KBS)

untuk menjadi rakan pembangunan belia. Dengan mandat ini, ABIM bertanggungjawab

memberi pengkhususan kepada program pembinaan insan melalui penganjuran aktiviti

keagamaan dan kerohanian di seluruh negara. Bengkel Penghayatan Ramadhan

merupakan salah satu produk dakwah yang dirangka oleh ABIM untuk memenuhi

matlamat tersebut. Sebanyak 555 buah masjid, 111 buah daerah seluruh negara terlibat

serta seramai 25,000 orang remaja dan belia seluruh negara telah mendapat manfaat

dari pengisian bengkel tersebut yang berupa pendedahan teori dan praktikal amalan

murni di bulan Ramadhan, pengendalian aktiviti keagamaan dan kemasyarakatan di

masjid dan kawasan setempat.

Pembangunan Komuniti

Hari Bersama Komuniti yang dianjurkan di peringkat daerah dan mukim

merupakan aktiviti lapangan ABIM yang menawarkan peluang kepada masyarakat

setempat mendapatkan pelbagai manfaat melalui penglibatan agensi kerajaan, penguasa

tempatan, sektor swasta, dan pertubuhan bukan kerajaan. Pelbagai pertandingan

menarik untuk kanak-kanak, para ibu, remaja, belia, dan keluarga seperti sukaneka,

pertandingan melukis, mewarna dan gubahan kraftangan, pameran dan khidmat nasihat

oleh agensi kerajaan, badan bukan kerajaan (NGO), badan swasta, aneka jualan gerai

amal, pemeriksaan dan ceramah kesihatan secara percuma, kaunter menderma darah

serta persembahan hiburan dan kesenian Islam.

Jaringan Dakwah Antarabangsa

ABIM adalah sebuah organisasi belia berorientasi dakwah yang aktif dalam

pelbagai gabungan induk badan Islam sedunia seperti World Assembly of Muslim Youth

(WAMY), Regional Islamic Southeast Asia and the Pacific (RISEAP), dan World Council of

Muslim Inter-Faith Relations (WCMIR). Di samping itu, ABIM juga menjalin hubungan

yang akrab dengan badan belia lain di peringkat serantau dan antarabangsa. Antaranya

ialah Asean Youth Council (AYC), Council of ASEAN Youth Coordination (CAYC), ASEAN

Muslim Secretariat (AMSEC), Dewan Dakwah Islamiah, Muhammadiyah, Nahdatul Ulama

(Indonesia), Young Muslim Association of Thailand (YMAT), Darul Arqam Singapura,

Rabitah Islami (Arab Saudi), International Institute of Islamic Thought (IIIT), Jamaat-e

Islami (Pakistan), Islami Chhatra Shibir (Bangladesh), Australian Federation of Islamic

Council (AFIC), dan The Islamic Foundation (England).

Bantuan Kemanusiaan

Projek kemanusiaan ABIM adalah bersifat jangka masa panjang melibatkan

mangsa-mangsa peperangan seperti membekalkan makanan dan ubat-ubatan, bekalan

air bersih, pembangunan prasana dan kemudahan pendidikan serta kesihatan. ABIM

memimpin gabungan 76 badan bukan kerajaan (NGO) di bawah Misi Keamanan Sejagat

(Global Peace Mission) dan penaja kepada Malaysian Relief Agency – Sarajevo (MRA),

Malaysian Relief International (MRI) selain aktif sebagai badan gabungan dalam

Perikatan Keamanan Rakyat Malaysia (AMAN). Kerjasama dan persefahaman erat

dengan badan kemanusiaan antarabangsa seperti Islamic Relief Agency (ISRA), Hashimite

Charity (Jordan) dan United Nations on Human Committee Relief (UNHCR) telah

membolehkan ABIM melaksanakan projek bantuan kemanusiaan dan menjalin kerjasama

dengan agensi bantuan tempatan di pelbagai pelusuk dunia. ABIM terlibat secara

langsung dalam misi kemanusiaan di peringkat antarabangsa seperti di Bosnia, Kosovo,

Uzbekistan, Peshawar (sempadan Pakistan-Afghanistan), Kabul (Afghanistan), Kashmir

(sempadan India-Pakistan), Qasr-e-Shirin (sempadan Iran-Iraq), Baghdad dan Najaf di

Iraq serta Amman di Jordan.

g) MERCY (Malayasian Medical relief Society)

Sejarah

Perang Kosovo pada 1999 yang melibatkan pembersihan etnik oleh puak Serb

terhadap penduduk Kosovo telah memberi ilham kepada Datuk Dr Jemilah Mahmood ,

seorang doktor obstektik- genekologi untuk memberi perkhidmatan kesihatan percuma

kepada mereka. Malangnya sangat sukar untuk mendapatkan bantuan perubatan ,

kewangan , pengangkutan dan tenaga kerja dari pertubuhan sukarela antarabangsa sedia

ada. Lantaran itu, beliau dan beberapa rakan sejiwa dengannya telah menubuhkan

Persatuan Perubatan Malaysia pada Jun 1999. Misi pertama mereka ialah ke Kosovo

diketuai oleh Dr Jemilah Mahmood dan 4 sukarelawan yang lain.

Organisasi

Penaung : Sultan Azlan Muhibbuddin Shah, Perak.

Presiden:Datuk Dr. Jemilah Mahmood.

Timbalan Presiden I (Perubatan) : Prof. Dr Mohamed Ikram Mohamed Salleh

Timbalan Presiden II(Bukan Perubatan) :Mohamad Azman Sulaiman

Setiausaha Agung: Raja Riza Shazmin Bt Raja Badrul Shah

Penolong Setiausaha : Prof. Dr P Shanmuhasuntharam

Bendahari :Pubalan Ramachandaran & Kannan Manickam

Ahli jawatan kuasa :Dr. Heng Aik Cheng , Dr Ahmad Faizal Perdaus ,Encik Azman Zainon

Abidin

Tatacara bantuan

Bagi menyelaras bantuan perubatan dan kemanusiaan Mercy telah

menggunapakai beberapa kaedah seperti Sphere Standard .Sphere Standard merupakan

penentu keperluan minimum mangsa bencana. Ini termasuklah penilaian tahap

kesihatan, nutrisi, air, kebersihan serta tempat tinggal. 60 agensi kemanusiaan telah

menggunakan pelbagai piawai sejak 10 tahun yang lalu. Piawai penilaian juga dibuat oleh

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, Persatuan Palang Merah dan Bulan Sabit Merah

serta badan-badan bukan kerajaan. [1]

Misi di Aceh

Apabila bencana tsunami 2004 berlaku di Aceh, Mercy merupakan pasukan pertama

tiba di sana. Mercy berjaya menyiapkan 16 projek pembangunan bernilai RM18.5 juta.

Bangunan Program Akademi Jururawat, Fakulti Kedoktoran Universiti Syiah Kuala

(Unisyiah) yang ditaja sepenuhnya oleh Petroliam Nasional Bhd. (Petronas).

Bangunan ini dinamakan Gedung Petronas.

Rumah anak yatim Kayee Kunyit di Aceh Besar yang ditaja oleh Yayasan

Shamsuddin Abdul Kadir di bawah Kumpulan Sapura.

Pembinaan semula kem pemindahan dalaman (IDP) Desa Weu raya; rumah

penempatan semula Desa Seubun Ayun dan rumah utama Desa Weu Raya.

Menyiapkan Pusat Anak Yatim Daruzzahidin di Kuta Baro, rumah anak yatim

Babun Najah di Ulee Kareng, dan Pusat Anak Yatim Sukamakmur di Sibreh.

Pembinaan Sekolah Menengah Umum Lhoknga, Akademi Perawat Jabatan

Kesihatan, Akademi Farmasi Dinas Kesihatan, Pusat Kesihatan Masyarakat

Meuraxa dan Pusat Kesihatan Masyarakat Panga, Aceh Jaya.

Mercy mendapat kerjasama daripada Badan Pemulihan dan Pembinaan Semula (BRR)

Indonesia dan penduduk tempatan. Majlis penyerahan Gedung Petronas turut disertai

Pengarah Urusan Khazanah Nasional Bhd., Datuk Azman Mohktar; Yang Dipertua

Petronita, Datin Sri Noraini Mohd. Yusoff ; Pengerusi dan Pengasas Kumpulan Sapura,

Tan Sri Shamsuddin Abdul Kadir dan Rektor Unisyiah, Dr. Darni M. Daud.

Seramai 500 jururawat dan 211 pelajar Unisyiah terkorban pada 26 Disember 2004

akibat tsunami.

Banjir di Johor

Mercy turut memberi bantuan ketika banjir melanda Johor, Pahang, Melaka pada

19 Disember 2006 - Januari 2007. Sukarelawan lain yang turut membantu ialah Yayasan

Salam, Kelab Lion Malaysia, Persatuan Bulan Sabit Merah (PBSM), Persatuan Bantuan

Perubatan Malaysia (Mercy Malaysia), Medic Asia, Persekutuan Pengakap Malaysia,

Pertubuhan Seni Silat Lincah Malaysia dan Jabatan Kebajikan Masyarakat.

Misi di Bam,Iran

Gempa bumi di Bam, provinsi Kerman , Iran pada 26 Disember 2003

memusnahkan bandar purba tanah liat berusia 2500 tahun.

Mercy Malaysia telah bertugas di hospital medan bersama pasukan Itali di Baravat, 13

km dari bandar Bam . Mercy beroperasi di sana hingga April 2004 , merawat 175 pesakit

setiap hari dan membantu 18,000 mangsa. Seramai 9 misi Mercy telah dihantar ke sana.[2]

Gaza, Palestin

Israel melancarkan perang terhadap Hamas di Gaza , Palestin sejak 27 Disember

2008 hingga 20 Januari 2009. Serangan hanya dihentikan apabila Presiden Amerika

Syarikat yang baru, Barack Husssein Obama mengangkat sumpah pada 20 Januari 2009.

Pelbagai kemusnahan akibat bom digugurkan termasuk sekolah dan penempatan milik

PBB.Pada 25 Januari 2009, Mercy Malaysia menghantar pasukan pakar perubatan ke-7 ke

Semenanjung Gaza .Pemangku Presiden Mercy Malaysia Dr Ahmad Faizal Perdaus

menyatakan infrastruktur dan kemudahan kesihatan di Gaza mengalami kerosakan teruk.

Bekalan perubatan dan ubat-ubatan bernilai USD400,000 (USD1 = RM3.62) telah

dihantar.

Rumusan

Umumnya terdapat banyak persamaan peranan dan tanggungjawab badan bukan

kerajaan di Malaysia dan badan-badan bukan kerajaan di negara-negara maju seperti

Amerika Syarikat, United Kingdom, Jepun dan Korea Selatan. Walaubagaimanapun,

terdapat juga perbezaan antara badan bukan kerajaan di Malaysia dan di negara-negara

maju. Perbezaan ini terletak pada isu atau tuntutan yang diperjuangkan oleh golongan

pekerja. Tujuan bahagian ini adalah untuk membandingkan Malaysia yang

diklasifikasikan sebagai negara membangun dan negara-negara yang telah mencapai

status maju.

Terdapat beberapa persamaan antara badan bukan kerajaan di Malaysia dan

negara-negara maju. Antaranya ialah menyediakan fungsi semak dan imbang (check and

balance) dalam sesebuah sistem politik terutamanya dalam hal-hal berkaitan

pembentukan dasar dan matlamat ekonomi sesebuah kerajaan. Badan bukan kerajaan

juga berperanan untuk menyedarkan masyarakat tentang adanya hak semulajadi dan

hak sivil. Peranan ini selalunya dimainkan oleh persatuan pengguna. Tambahannya,

persatuan pengguna berperanan untuk menyediakan persekitaran perniagaan yang

bersifat mesra pengguna. Akhir sekali, badan bukan kerajaan tidak kira di Malaysia atau

di negara-negara maju memainkan peranan dalam jaminan sosial terhadap para pekerja,

pengguna dan kumpulan sasaran tertentu.

4. Isu alam sekitar

Hutan tropika

Hutan tropika termasuklah hutan hujan malar hijau di garis lintang khatulistiwa

dan hutan monsun tropika. Di hutan khatulistiwa pokok-pokok biasanya menggugurkan

daunnya sedikit-sedikit ataupun menggugurkan daunnya mengikut musim tetapi

kebanyakan daripada pokok itu mempunyai daunnya hampir seluruh masa dan sebab itu

hutan ini kelihatan malar hijau. Di hutan monsun pokok-pokok ialah jenis daun-luruh

yang menggugurkan daunnya pada musim kemarau dan tidak mengeluarkan daun baru

sehingga musim hujan tiba. Isu sumber hutan tropika begitu mendapat perhatian di

kalangan warga dunia terutama sekali dari negara-negara maju. Kebetulan pula sumber

hutan ini tidak kedapatan di negara mereka, sebaliknya di negara bekas jajahan mereka

iaitu negara sedang membangun. Kritikan dari negara maju begitu terasa terutama sekali

dari kerajaan mereka dan pertubuhan yang terdapat di negara-negara tersebut.

Takrifan

Hutan hujan tropika terletak di garisan lintang khatulistiwa yang suhunya panas dan

lembab sepanjang tahun. Ia memerlukan suhu 18-30 °C dan hujan antara 200-300

sentimeter setahun. Hutan ini terletak di Afrika Tengah, Amerika Selatan, Amerika

Tengah dan Asia Kepulauan Pasifik. Antara sumber hutan yang terpenting ialah jenis

hutan dipterokarp. Keluarga dipterokarp ada lebih 16 jenis dan 550 species. Pusat

utamanya ialah di Borneo. Lain-lain ialah di Sumatera, Semenanjung Malaysia, Jawa,

Nusa Tenggara, Filipina, Sulawesi, Maluku, New Guinea dan Kepulauan Solomon. Dalam

hal ini hutan dipterokarp di Filipina telah habis ditebang.

Kepupusan hutan tropika

Penebangan pokok-pokok secara berleluasa diakui boleh mengubah

keseimbangan oksigen dan karbon dioksida. Selain itu albedo akan berubah di sesuatu

kawasan. Pemusnahan hutan untuk tujuan apapun adalah merugikan. Pembinaan jalan

raya, projek pembangunan hanya memberikan pulangan sementara sahaja. Dalam

jangka panjang ia tetap merugikan walaupun diganti dengan tanaman getah, kelapa

sawit, kopi dan lain-lain. Menurut satu kajian hutan pernah meliputi 60 peratus daripada

kawasan daratan bumi. Kini hanya tinggal setengah sahaja. Dalam pada itu Hutan Hujan

Tropika telah ditebang pada kadar 41 hektar seminit. Sejak 1940-an, setengah daripada

hutan hujan tropika dunia telah dimusnahkan.

Setiap seminit, 100 ekar hutan hujan telah hilang. Keluasan ini sama dengan 60

padang bola sepak. Bagi menggambarkan keadan ini, setiap tahun, hutan bersaiz

England, Scotland dan Wales akan dimusnahkan. Kerosakan yang paling teruk adalah

diakibatkan oleh syarikat pembalakan dari Jepun di Asia Tenggara. Namun begitu

ketidakseimbangan ini bukan disebabkan oleh hutan tropika sahaja. Pemanasan suhu

dan perubahan iklim bumi sekarang juga disebabkan kegiatan perindustrian, peperangan

konvensional, pembuangan sisa-sisa industri, jumlah kenderaan yang terlalu banyak dan

sebagainya.

Dr Mahathir Mohamad memberi analogi, "Cukai 300 peratus dikenakan ke atas

kereta (di Malaysia) yang mempunyai kapasiti enjin besar. Tetapi di negara maju, cukai

yang dikenakan ke atas kenderaan dan petrol adalah minimum menyebabkan bilangan

kereta menjadi terlalu banyak". Jadi negara maju turut bertanggungjawab.

Hutan di negara maju telah pupus

Hutan sederhana di negara-negara maju telah lama ditebang. Bagaimanapun

orang-orang Barat tidak berminat menanam semula hutan mereka tetapi lebih mendesak

negara-negara membangun jangan mengikut jejak langkah mereka yang telah

menggersangkan hutan mereka.

Campur tangan negara maju ini sungguh licik sekali. Mereka kelihatan mempunyai satu

gerakan besar-besaran dan terancang. Campur tangan mereka dilihat dalam bentuk:

1. Dasar-dasar yang diputuskan oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dan

persidangan peringkat antarabangsa mengenai alam sekitar.

2. Kesatuan Eropah

3. Dasar yang diputuskan oleh kerajaan negara maju.

4. Tekanan dari kesatuan sekerja dan pertubuhan bukan kerajaan (NGO) di negara

maju disokong pula oleh kesatuan sekerja dan pertubuhan bukan kerajaan di

negara yang terbabit.

5. Manipulasi oleh media massa asing.

6. Orang perseorangan seperti Bruno Munser dan Harrison Ngau

Hutan tropika jauh lebih berharga berbanding dengan hutan sederhana dan hutan-

hutan lain. Kajian oleh Tabung Hidupan Liar Dunia menunjukkan bahawa hutan tropika

mengandungi antara lima hingga 20 kali ganda spesis, pokok berbanding dengan hutan

sederhana. Dianggarkan dunia kini mengandungi lima juta spesis hidupan, sama ada

tumbuhan mahupun haiwan. Namun demikian, setakat ini hanya 1.75 juta spesis telah

dikaji secara terperinci. Daripada jumlah spesis itu, hampir 62 peratus spesis terdiri

daripada tumbuh-tumbuhan, 89 peratus spesis serangga dan 90 peratus spesis kera

ditemui di hutan tropika.

Kecuaian penjajah pada masa lampau

Pada bulan Oktober 1989, Deklarasi Langkawi telah berjaya dikeluarkan. Ia adalah

bersempena Mesyuarat Ketua-Ketua Kerajaan Negara Komanwel. Hasil deklarasi itu ialah

mengakui bahawa pencemaran dan pemusnahan alam sekitar telah bermula sejak zaman

penjajah lagi. Sejarawan J.S. Furnivall melaporkan bahawa zaman kolonial telah

menyebabkan kemerosotan alam sekitar yang hebat.Negara penjajahan mahukan

keuntungan lumayan dari pelaburan modal barat.Keuntungan dari pelaburan itu adalah

semata-mata bagi kepentingan negara mereka - England.

Penipisan lapisan ozon

Negara maju sering mengaitkan hutan tropika dengan ozon. Saintis mendakwa

100 tahun lagi suhu bumi akan meningkat 5 darjah celcius. Atmosfera adalah perisai

bumi. Perisai terpenting adalah lapisan ozon. Ozon terletak pada 10 km - 60 km dari

muka bumi. Lapisan ozon menyerap ultraungu. Ozon adalah gas berwarna biru iaitu gas

oksigen. Saintis dari Britain Antartic Survey di Teluk Halley, Antartika telah mengesan

lubang ozon setiap musim iaitu pada bulan September hingga Oktober.

Lubang ini amat menakutkan kerana pada tahun 1988, luasnya seluas benua Antartika,

Australia dan New Zealand. Jika lubang ozon terlalu lebar ia akan memberikan kesan

yang amat dahsyat. Manusia lebih mudah mendapat penyakit; barah kulit, katarak dan

buta. Selain itu tumbuhan dan plankton akan berkurangan. Rantaian makanan hidupan

akuatik akan terganggu. Dengan demikian jumlah ikan akan berkurangan dan

menjejaskan sumber protin manusia.

Negara maju lebih banyak memusnahkan ozon. ini kerana mereka banyak

memiliki peti sejuk dan alat penghawa dingin. Dalam alat-alat ini terkandung bahan

merbahaya kepada ozon iaitu CFC. CFC ialah sebatian tiga unsur kimia iaitu karbon, klorin

dan florin. Ia tidak mempunyai warna, bau dan tak ternyalakan. Bahan ini banyak

digunakan sebagai penebat dan pembungkusan polisterina.

Negara maju lebih bersalah

Media barat, pencinta alam sekitar dan pihak NGO lain banyak menyembunyikan fakta

sebenar tentang alam sekitar. Kebanyakan NGO pula diperalatkan oleh pihak-pihak

tertentu. Negara yang paling banyak NGO ialah Australia iaitu jiran Malaysia di selatan.

Ada beberapa perkara yang disembunyikan oleh mereka. Negara Amerika Syarikat adalah

negara yang utama mencemarkan alam sekitar pada tahun 1987. Penemuan ini adalah

hasil Laporan Alam Sekitar Dunia pada tahun 1990.

Lebih satu bilion tan gas pembawa kesan panas dilepaskan ke atmosfera. Amerika

Syarikat bertanggungjawab melepaskan 17.6 % daripada keseluruhan gas perangkap

panas yang merbahaya iaitu 540 juta tan metrik karbon dioksida, 130 juta tan metrik

methane dan 350 juta tan metrik kloroflurokarbon (CFC). Soviet Union menduduki

tempat kedua , dikuti dengan Brazil, China , India dan Jepun

Secara perbandingan, Malaysia hanya mengeluarkan 26 juta tan metrik atau 0.4

% dari keseluruhan gas pemanas dunia.Tetapi Malaysia masih dipersalahkan.Sehinggakan

Senator Al Gore dari Tennesse, Amerika Syarikat mendesak Malaysia mengurangkan

penebangan hutan di Sarawak kepada dua pertiga. Tidakkah desakan ini menunjukan

kebodohan dan keangkuhan mereka.

Ketika negara maju melaungkan slogan 'Selamatkan Hutan Tropika' tetapi dalam

pada itu mereka telah memusnahkan hutan hujan tropika tanpa disedari. Negara maju

berkehendakkan daging merah untuk membuat hamburger. Oleh itu penduduk negara

sedang membangun menternak lembu untuk dijual kepada mereka. Untuk tujuan itu

mereka menebang hutan tropika. Tanah dijadikan padang rumput kerana rumput adalah

makanan lembu. Apabila hutan ditebang, orang asli yang tinggal dihutan kehilangan

tempat tinggal.

Maurice Strong, Setiausaha UNCED dalam ucapan penutup di UNCED menyatakan

cara hidup ketika ini (moden) tidak mengekalkan bumi.

Teori Akhir Zaman

Pencinta alam mendakwa jika dunia tidak bertindak menghalang pemusnahan

alam sekitar, akan terjadilah akhir zaman. Sebenarnya 'Teori Zaman Zaman' adalah satu

penipuan sains. Ramai saintis dunia sudah membongkar kepalsuan teori-teori ini secara

terpeinci dalam tulisan-tulisan dan forum-forum saintifik. Selain itu isu ozon bukan

fenomena baru. Dr Gordon Dobson dan rakan-rakannya menyatakan bahawa kejadian

lubang ozon adalah kejadian bermusim. Beliau telah menemui hal ini sejak 1956 lagi.

Selain itu saintis Perancis juga menjumpai lubang ozon yang lebih dalam pada tahun

1958 di Stesen Saintifik Antartika Perancis di Dumont durville.

Selanjutnya Teori Kepupusan Ozon bahawa klorin hasil dari perpecahan

klorofluorokarbon buatan manusia dalam stratosfera tidak pernah dilihat berlaku

memecahkan molekul ozon. Dakwaan bahawa CFC memusnahkan ozon masih lagi di

peringkat teori. Hakikat yang cuba disembunyikan ialah jumlah klorin dalam CFC buatan

manusia amat kecil berbanding dengan sumber klorin alam semulajadi. Jumlah klorin

dalam CFC buatan manusia hanya 750,000 ton setahun. Dari jumlah itu hanya 7500 ton

atau 1 % sahaja yang sampai ke stratosfera.

Alam dicemari alam

Sumber semula jadi seperti gunung berapi Pinatubo, Unzen, Hudson

mencurahkan lebih 650 juta ton. Ini bermakna penipisan ozon jika benar berlaku adalah

disebabkan oleh alam semulajadi. Momokan pemanasan iklim sejagat hanyalah

berdasarkan model-model rekaan komputer semata-mata. Sebenarnya model-model

rekaan komputer masih gagal meramalkan iklim akan datang secara tepat. Pada suatu

ketika model ini mendakwa Zaman Air Batu akan berlaku 50 tahun lagi. Bandar raya New

York akan diselaputi glasier setinggi satu meter. Pada masa yang lain mreka meramalkan

bumi menjadi lebih panas dalam masa 100 tahun lagi.

Negara maju mendakwa karbon dioksida dan nitrogen yang dikeluarkan menerusi

industri dan pengangkutan boleh diserap oleh sistem hutan.

Sanggahan Malaysia

Malaysia bersetuju bahawa hutan boleh menyedut karbon dioksida , tetapi

semua pihak mesti terlibat untuk mengawet dan meluaskan kawasan hutan, tidak hanya

hutan tropika.Itulah intisari gagasan penghijauan dunia. Malaysia kesal dengan isu

kepelbagaian biologi. Negara miskin dipaksa supaya mengekalkan hutan dan sumber

genetik demi kepentingan masa depan manusia. Malangnya negara kaya tidak bersetuju

memberi pampasan dan tidak mahu pula berkongsi pengetahuan mengenai teknologi

hijau. Cara yang sesuai menambahkan kawasan hutan ialah membangunkan teknologi

tanaman agar kawasan gurun di Amerika dan di Afrika dihijaukan semula. Jika negara

maju sayangkan bumi, mereka seharusnya bnerusaha gigih ke arah itu.

Tabung Penghijauan Dunia

Malaysia mencadangkan Tabung Penghijauan Dunia diadakan. Program ini ke

arah memastikan 30 % permukaan bumi diliputi tumbuhan hijau pada akhir abad ini.

Ketika ini 27.6 % permukaan bumi diliputi dengan tumbuhan hijau. Matlamat yang

dicadangkan oleh Malaysia sebanyak 2.4 peratus sehingga tahun 2000 dengan kadar 0.3

peratus setahun adalah memadai. Program ini hanya akan tercapai jika mendapat

kerjasama dari negara maju dalam bentuk modal, kepakaran, teknologi hijau dan

sebagainya. Bagaimanapun negara maju yang rendah peratus tumbuhan hijau harus

membuat kerja lebih. Contohnya negara Denmark ( 11 %), Perancis (25 %), Ireland (5 %),

Itali ( 22 %), Belanda ( 9 % ), Norway ( 26 %), Amerika Syarikat ( 21 %), Switzerland ( 24 %)

dan United Kingdom (8 %). Malaysia sendiri sanggup menetapkan sasaran yang lebih

tinggi. Malaysia akan mengekalkan 50 % kawasan hijau sebagai membuktikan komitmen

negara ini tehadap penghijauan dunia.

Hujan Asid

Perlu ditegaskan bahawa negara sedang membangun sahaja yang 'bodoh'

terhadap peningkatan suhu dunia. Salah satu bukti ialah hujan asid yang semakin kerap

berlaku. Hujan asid sering dialami di Amerika Syarikat, Kanada ,selatan Jerman,

[Scandinavia]] serta Austria. Akibat dari hujan asid ini, pelbagai tumbuhan hutan

bersama-sama dengan makhluknya telah musnah. Biasanya hujan asid ini akan turun

1000 km lebih jauh dari tempat asal di mana hujan asid itu berpunca. Siapa yang

bertanggungjawab terhadap hujan asid. tidak lain tidak bukan adalah negara maju sendiri

kerana mereka mempunyai beribu-ribu kilang yang mengeluarkan asap. Negara mereka

juga dipenuhi dengan kenderaan darat, laut serta udara yang banyak melibatkan asap.

Tambahan pula sekarang ini terdapat loji-loji nuklear yang bocor. Contoh terbaik ialah di

Chernobyl , Rusia. Mengapa dosa mereka harus dibebankan kepada kita sahaja.

Hak untuk membangun

Negara sedang membangun dinafikan hak mereka untuk menggunakan sumber

asli bagi tujuan pembangunan. Semasa negara mereka dijajah, penjajah dengan

sewenang-wenangnya menebang kayu balak dan lain-lain sumber asli. Kekayaan yang

diperolehi bukan untuk pembangunan negara dijajah. Sebaliknya diangkut balik ke

negara mereka .

Negara membangun di utara kini menuntut apa yang masih ada di negara sedang

membangun sebagai hak mereka, setelah mereka merosakkan apa yang ada di negara

sendiri. Jika negara kaya tidak mahu kita menebang pokok, mereka perlulah membayar

pampasan kepada kita sebagai ganti rugi pendapatan. Jika kita perlu memberi oksigen

untuk kegunaan dunia, dan keseimbangan ekologi, maka kita juga perlu diberi pampasan

yang adil.

Jika negara kaya sanggup membayar dua kali ganda harganya (kayu balak

tropika), pembalakan boleh dikurangkan kepada separuh daripada apa yang dijalankan

sekrang. Jika kayu tropika kita tidak bernilai ( kerana dipulau oleh negara barat), adalah

lebih baik jika kita tebang semua pokok bagi menghasilkan bahan api dan menggunakan

kawasan itu bagi kegiatan pertanian. Negara miskin perlukan pembangunan. Cadangan

negara maju supaya negara tropika hanya menjual hasil hutan untuk perubatan dan

kegiatan pelancongan sahaja amat tidak adil. Dalam hal ini negara maju juga yang untung

kerana mereka mempunyai kepakaran dalam penyelidikan perubatan .

Isu yang sebenarnya ialah kayu hutan sederhana tidak mempunyai daya saing

berbanding dengan kayu dari hutan-hutan tropika. Kayu tropika lebih keras, panjang,

bermutu dan harganya lebih murah. Negara sedang membangun patut diberi hak

meneruskan rancangan pembangunan di samping menggiatkan rancangan pemuliharaan

dan pengawetan alam sekitar. Persidangan tentang alam sekitar sepatutunya dapat

menangkis tuduhan negara maju yang mendakwa negara membangun mengabaikan

alam sekitar, khususnya dalam industri pembalakan. Dr Mahathir sendiri mencanangkan

slogan Greening of The World iaitu tugas untuk menjaga alam sekitar bukan hanya

tanggungjawab sesebuah negara , malah melibatkan setiap orang di dunia ini.

Negara maju menganiaya orang asli

Kita sering dituduh tidak berperikemanusiaan terhadap orang asli. Mereka

menuduh kerajaan di negara-negara sedang membangun tidak memperdulikan

kehidupan orang asli. Sering kali tersiar berita orang asli ditangkap, dibunuh, para

pejuang orang asli diseksa dan sebagainya oleh kerajaan-kerajaan negara membangun.

Apabila tersiarnya berita-berita seumpama itu, maka tergambarlah pada kaca mata

orang luar dan orang tempatan sendiri betapa kejamnya para pemerintah di negara-

negara sedang membangun.

Ada orang Asli yang diusir daripada tanah mereka bagi kepentingan diri . Kerajaan

setengah-setengah negara cuba menghalang tetapi banyak yang mendiamkan diri. Ini

kerana kerajaan sendiri menyokong rancangan untuk membuka kawasan hutan dan

memodenkan orang Asli. Apa yang sebenarnya berlaku adalah sebaliknya. Kerajaan tidak

dapat membiarkan begitu sahaja orang Asli hidup di dalam hutan . Mereka juga berhak

untuk menikmati pembangunan. Orang Asli memang memerlukan pembangunan dan

pembangunan itu tidak dapat diberikan secara percuma sahaja.

Apakah orang Asli mendakwa mereka tidak memerlukan pakaian, air, elektrik ,

kehidupan yang lebih baik . Tentu sekali mereka memerlukan pakaian. Mereka

memerlukan api untuk memasak dan pilihan yang terbaik ialah elektrik. Mereka perlukan

air kerana sampai bila mereka harus bergantung kepada sumber air semulajadi. Dalam

pada itu mereka memerlukan rumah yang selesa. Mereka perlukan jalanraya agar

memudahkan mereka menghantar anak mereka ke hospital jika sekiranya anak mereka

sakit. Apakah pembangunan yang diberikan oleh kerajaan itu tidak adil. Apakah

membiarkan orang asli di hutan yang penuh dengan penyakit, kekurangan zat makanan,

ketiadaan air dan elektrik itu dikatakan adil ?

Dalam proses pembangunan ini, pelbagai rancangan diatur dan diselia. Selalunya

orang Asli mendapat keutamaan apatah lagi yang melibatkan pendidikan. Di Malaysia

orang Asli dibantu dari semua segi melalui Jabatan Hal Ehwal Orang Asli. Memang benar

dakwaan hutan ditebang untuk membina jalanraya , membina kawasan pertanian baru

dan membina kawasan empangan yang besar. Dakwaan bahawa orang bandar yang

datang ke kawasan orang Asli telah menyebarkan penyakit-penyakit orang bandar

mungkin ada kebenarannya. Contohnya ialah penyakit cacar ,selesema dan campak.

Tetapi dakwaan itu tidak 100 % benar dan memerlukan kajian yang lebih mendalam.

Apakah tanpa kedatangan orang bandar, mereka sihat wal'afiat tinggal di dalam hutan.

Saya menjangka semua orang akan menjawab " tidak" Selain itu orang Asli digalakkan

menukar agama mereka. Perkara ini tidak dapat dielakkan. Sesuatu tamadun itu akan

bertembung di antara satu dengan yang lain. Masing-masing akan mendakwa bahawa

tamadun mereka lebih mulia dan lebih rasional. Semua ini akan bergantung kepada masa

dan akhirnya tamadun yang utuh, relevan dan fleksival akan terus berkekalan.

Pertanian pindah

Sebenarnya negara maju tidak sedar bahawa seperempat kegiatan penebangan

hutan dilakukan oleh orang asli. Jika sekiranya kegiatan orang asli yang primitif ini

dibiarkan maka seluruh hutan yang masih ada yang akan musnah. Rogelio A Maduro

menyatakan bahawa kayu ditebang untuk memasak. Sejumlah 20 hingga 25 peratus lagi

kegiatan menebang hutan adalah akibat dari pertanian primitif iaitu 'tebang dan bakar.'

Bagi menangani masalah ini adalah lebih baik memajukan kehidupan primitif orang asli

ini. Selagi ada orang yang menggunakan pembakaran hutan sebagai punca utama

kesuburan tanah , selagi itulah hutan akan jadi mangsa.

Orang asli akan menebang hutan bagi mmendapatkan kawasan tanah yang subur.

Apabila kesuburan tanah berkurangan , mereka berpindah ke tempat yang lain pula.

Kitalah yang salah jika kita tidak memberi mereka peluang untuk menukar cara pertanian

primitif ini. Selain itu selagi ada orang yang mengunakan kayu bagi memasak makanan

mereka dan mengeluarkan haba, kegiatan menebang hutan akan berterusan. Adalah

lebih baik kita menyokong usaha kerajaan membina logi tenaga nuklear, membina

ermpangan hidro elektrik dan sebagainya.

Penan dan Gerakan Pencinta Alam

Kaum Penan seramai 10,000 orang mendapat simpati berbanding 26 juta rakyat

Malaysia yang lain. Mengapa mereka tidak menunjukkan simpati kepada orang asli di

Australia, orang Maori di New Zealand dan orang Red Indian di benua Amerika. Pencinta

alam barat bersama dengan Bruno Manser mendakwa orang Penan di Sarawak

hendaklah dibiarkan meneruskan cara hidup tradisional mereka, tanpa pemodenan dan

pembangunan dan tanpa kemajuan kebendaan lain. Soalnya adakah tindakan ini

merupakan jalan penyelesaian paling bijak dan bersesuaian dengan penemuan saintifik ?.

Apa yang pasti Bruno bertanggungjawab menyebabkan orang Penan kembali ke Zaman

Batu. Kini orang Penan menjadi militan, membantah, mengadakan sekatan , menentang

pihak-pihak berkuasa seperti polis, tentera , majlis kemajuan daerah, kerajaan negeri dan

sebagainya. Sebenarnya kaum Penan mendapat layan istimewa dari Kerajaan Negeri

Sarawak dan Kerajaan Malaysia. Kini hanya tinggal 400 orang Penan tinggal di dalam

hutan dengan kegiatan memburu dan mengamalkan pertanian pindah. Sebuah kawasan

di Baram , Sarawak telah diisytiharkan kepada kawasan rezab biosfera. Malangnya

pencinta alam mendakwa kawasan seluas itu tidak mencukupi. Sebaliknya mereka mahu

seluruh Malaysia diisytiharkan sebagai kawasan rezab Biosfera.

Ada yang mengatakan biarkan orang Penan hidup bercawat di dalam hutan

kerana mereka merupakan bahan artifak yang paling berharga untuk dikaji. Nampaknya

orang Penan ini hendak dijadikan ' barangan pameran bernyawa' seperti di muzium. Bagi

mengekalkan keaslian kehidupan primitif dan kuno ini, maka cara hidup mereka

hendaklah dikekalkan. Apakah mereka mahu rakyat Malaysia kembali ke zaman batu ?

dan membiarkan sahaja orang barat melawat kita sebagai 'Manusia Zaman Batu'.

Ada juga yang mendakwa orang barat beriya-iya menentang membangunkan kehidupan

Penan dan lain-lain dengan niat agar agama Islam tidak tersebar. Selama ini agama

Kristian dapat hidup subur di Sabah iaitu di kalangan Kadazan kerana mereka dibiarkan

oleh kerajaan.Jika mereka dimajukan oleh kerajaan, agama yang berkembang nanti

adalah agama Islam .Ketika para pencinta alam menentang pembalakan di kawasan

tropika, satu perkara yang disembunyikan ialah 60 % hutan ditebang untuk dijadikan

kayu api. Ia amat meluas di negara-negara yang miskin seperti India, Bangladesh , Brazil

dan lain-lain. Perangkaan dari Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menunjukkan 83 %

kayu yang ditebang di negara-negara di dunia ketiga digunakan sebagai kayu api.

Apakah kita sanggup membiarkan penduduk miskin terus memasak makanan

menggunakan kayu api. Sepatutnya pencinta alam ini memberikan pilihan alternatif.

Sekurang-kurangnya mereka mengesyorkan kepada kerajaan negara maju agar

menurunkan harga dapur gas, harga barangan elektrik dan sebagainya. Tidaklah

keterlaluan jika kita katakan negara maju ingin menjajah sekali lagi melalui isu 'hijau'.

Aktivis alam sekitar

Rogelio A Maduro melaporkan pada 5 Julai 1992, 8 orang pencinta alam menyerang

dan merampas beberapa bot penarik balak dan kren di Sarawak sebagai membantah

kegiatan membalak. Sungguhpun Malaysia menjadi sasaran utama ,kumpulan pencinta

alam itu dengan jelas menyatakan bahawa Indonesia akan menjadi sasaran

berikutnya ,diakhiri dengan Brazil dan India, negara yang terlalu kuat untuk dicabar.

Kecaman terhadap industri pembalakan Malaysia pada 5 Julai 1992 dijalankan dengan

penuh terancang oleh pencinta alam Britain yang diterbangkan dari sebuah pusat operasi

yang dipanggil Rainforest Information Centre di Australia .Pencinta alam itu

kebanyakannya ahli kumpulan Earth First.

Kerajaan bertindak cepat dengan menahan mereka tetapi enggan bertindak tegas

kerana hanya akan memburukkan persidangan alam sekitar yang diadakan pada

September 1992 .Kelapan-lapan pencinta alam yang ditahan di Malaysia ialah :

1. Anja Light dari Pusat Maklumat Hutan Tropika Sweden

2. Angie Zelter dari Pertubuhan Earth First , United Kingdom

3. Garsten Huettche dari Robin Wood, Jerman

4. Jake Kreilick dari Earth First, Amerika Syarikat

5. Deborah Witkin seorang anggota bebas dari Amerika Syarikat

6. Ralf Schmitt dari Robin Wood, Jerman

7. Nancy Rolfe dari Earth First,Australia

Pencinta alam itu membuat sekatan ke atas kapal membawa balak di Nantes,

Peranchis,kepungan di pelabuhan Bremen, Jerman , tunjuk perasaan di mesyuarat

Kumpulan Tujuh Negara Perindustrian (G-7) di London dan di Kedutaan Malaysia di The

Hague dan London. Tindakan mereka itu berterusan sehingga 7 Oktober 1992 yang

disytiharkan sebagai Hari Tindakan Antarabangsa bagi suku kaum Penan.

PERANAN BADAN BUKAN KERAJAAN (NGO) DALAM MENANGANI MASALAH ALAM

SEKITAR.

Alam sekitar merupakan amanah Allah kepada hambanya.Sebagai khalifah di

bumi ini kite wajib menjaga alam sekitar daripada pencemaran dan kerosakan.Kita perlu

mewariskan persekitaran yang sihat kepada generasi akan datang.Oleh itu semua pihak

perlu berganding bahu untuk sama-sama memelihara alam sekitar.Kerjaan telah

mengambil langkah pemulihan dan pemeliharaan hutan,mencipta peralatan mesra

alam,mengadakan kempen-kempen kesedaran tentang kepentingan alam sekitar dan

sebagainya.

Usaha kerajaan telah mendapat sokongan padu dari badan bukan

kerajaan(NGO).Antaranya Sahabat Alam Malaysia (SAM.Ia sebuah badan bukan kerajaan

(NGO) yang ditubuhkan pada tahun 1977. Menyertai Friends of the Earth International

(FOEI) sejak 1983. Perjuangan SAM adalah untuk memelihara alam yang diamanahkan

dan dianugerahkan Tuhan daripada dieksploitasi dan dimusnahkan dalam pelbagai

bentuk atas nama pembangunan, kemajuan dan kemodenan serta membela hak

masyarakat akar umbi yang terkesan akibat-aktiviti ini.Usaha SAM sedikit sebanyak telah

membela nasib mereka yang tertindas akibat perlakuan pihak tidak bertanggungjawab

yang sering kali menggunakan alasan pembangunan,kemajuan dan kemodenan tetapi

tidak mengendahkan akibat perlakuan mereka yang tidak mesra alam.Hal ini demikian

kerana pihak terbabit hanya mahu keuntungan semata-mata tanpa mengira kepentingan

alam sekitar.

Dalam mengembangkan wadah perjuangan alam sekitar ini, SAM telah di beri

penghargaan dengan penganugerahan Global 500, Honour Roll 1978, Alternative Global

Price 1988, Goldman Award 1991, Conde Nast Travel Environmental Award 1998 dan The

Right Liverhood Award. Namun, dengan tidak merasa besar diri dengan anugerah ini,

keutamaan SAM kini dan selamanya hanya satu iaitu meneruskan perjuangan dalam

membina kesedaran kritikal masyarakat dan kerajaan di semua peringkat terhadap

tanggungjawab dalam mengawal kegiatan manusia terhadap alam dengan

mengembalikan kewarasan kita dalam menguruskan sumber alam demi keharmonian

hidup dan untuk generasi masa depan.

Selain SAM,ada beberapa lagi badan-badan bukan kerajaan yang turut

memperjuangkan penjagaan alam sekitar.Word Wid Fune for Nature(WWF) merupakan

nadi kepada persatuan yang kuat menegakkan keadilan tentang alam sekitar.WWF telah

menyedarkan orang ramai tentang kepentingan penjagaan alam sekitar.Antaranya

kepentingan sungai,hutan dan udara yang segar.NGO terbabit telah menyuarakan

pendapat tentang kepentingan penggunaan alatan yang mesra alam.Misalnya peti sejuk

bebas,pendingin udara bebas CFC.Selain itu menyarankan pembangunan yangmesra

alam seperti menanam pokok-pokok di atas bumbung bangunan dan ruang-ruang

kosong.Tumbuh-tumbuhan penting untuk menyeimbagkan suhu di sesuatu kawasan

selain menjadi pelindung apabila belaku angin kencang.

NGO berperanan membantu mereka yang di tindas oleh pihak tertentu untuk

menyuarakan pendapat mereka.Melalui NGO suara keluhan rakyat akan di

ketengahkan.Perkara tersebut akan di bincangkan kepada pihak berwajib.Hal ini

memudahkan pihak berwajib mengambil tindakan sewajarnya kepada mereka yang tidak

bertanggungjawab.Misalnya isu pembalakan haram di Cameron Hihglands telah dapat di

selesaikan melalui campur tangan pihak NGO.Pihak bertanggungjawab telah dibicarakan

dan akan dijatuhkan hukuman setimpal.Kesimpulannya NGO berperanan bukan sahaja

kepada alam sekitar tetapi membantu golongan rakyat untuk menunutut bela hak

mereka terhadap alam sekitar.

NGO boleh bekerjasama dengan pihak media seperti mengadakan kempen

kesedaran,pameran-pameran mengenai pencemaran alam dan sebagainya.Pameran ini

boleh dilakukan di sekolah-sekolah dan juga tempat-tempat awam seperti perpustakaan

awam.Bahan-bahan menarik seperti carta,poster dan keratan akhbar boleh di

pamerkan.Selain itu,pita video dan slid-slid yang berkenaan pencemaran juga boleh di

tayangkan.Pameran sebegini boleh meningkatkan kesedaran dan mengajar masyarakat

untuk melindungi alam sekitar. Kesimpulannya pembangunan pesat sesebuah Negara

telah mendatangkan impak negatif kepada alam sekitar.pengurusan yang teratur mampu

menyeimbangkan pembangunan dengan alam sekitar.Persekitaran yang sihat akan

melahirkan masyarakat yang sihat.

P/S: INI APA YANG FIFI DPAT CARI N X TAHU BETUL KE X...KALU ADE YANG BOLEH GUNE

KITE SHARE BERSAMA....KALU RASE X OK ABAIKAN..HEHE

GOODLUCK...ALLL D BEST TO U....

WITH LUV: FIFI