MANDRAGORA

http://www.miniaafrica.co.za/images_plants/mandrake.jpghttp://www.mind-surf.net/drogas/imagenes/identifica-mandragora-b.jpgLa Mandrgora y sus propiedades mgicas

Grupacija: magine biljke

Mandragora ili bunovina jest mocno sredstvo za ponovnu preobrazbu. Upotrebljava se da se ljudi, preobraeni i prokleti vrate u svoje prvobitno stanje. Ta biljka (i njen korijen koji ima formu koja podsjeca na covjeka), ima veliku ulogu u magiji, prvo zbog jakog halucinogenog efekta i cudne (covjekolike) forme! Zbog te cudne slicnosti, nastalo je vjerovanje da Mandragora ima natprirodne moci iznad covjekove duse i tijela, iako je analizom dokazano da sadrzina psiho-aktivnih substanci nije veca od gore spomenutih biljaka. U Egiptu, Mandragora je bila visoko cijenjena kod Faraona. Na odorama Faraona cesto se nalazi motiv od ove biljke, a u cvijetnom vijencu koji je pronadjen pored Tut-Anch-Amona-a nadjen su nekoliko upletenih stabljika Mandragore. U procesu protiv Jovanke Orleanke - (Jeanne dArc) jedna od tuzbi bila je zbog posjedovanja Mandragore!
Od davnina postoje komplikovani rituali u iskopavanju ove biljke i njenog korijena. Theophrastus pise u 3.vijeku p.n.e. da beraci ove biljke naprave prvo krug u zemlji, i prvo odsijeku stablo od korijena gledajuci prema istoku. Ostatak korijena iskopaju govoreci tajneformule i odigraju odredjeno kolo. Dva vijeka ranije, Pithagoras opisuje Mandragoru kao ,,antropomorf ili ,,mali covjek". U rimsko doba kada su psiho-aktivne biljke pocele da igraju vaznu ulogu u magiji, u prvom vijeku nove ere, pise Flavius Josephus: da u krajevima oko Mrtvoga mora ima jedna biljka koja nocu siri crvenkasto svijetlo i da se ona sakriva od ljudi.
Takodje opasno je tu biljku licno iscupati iz zemlje, zato je najbolje da to uradi pas, koji ce poslije toga umrijeti"! Mitovi oko Mandragore postajali su sve cudniji, vjerovalo se da prilikom cupanja ova biljka toliko jako vristi, da onaj koji ju cupa mora umrijeti. Kada su u mracnom srednjem vijeku ljudi poceli da sade ovu biljku u Evropi, vjerovalo se da moze samo da raste ispod vjesala. Zato Njemci zovu ovu biljku ,,covjeculjak sa vjesala"!
Godine 1526, engleski botanicar Turner, odbio je da prizna da ova biljka uvijek ima ljudsku formu i suprostavio se narodnoj lakovjernosti u vezi prica sa iskopavanjem Mandragore. Od ove biljke koristi se korijen (pored magicne upotrebe) za pravljenje ljekovite masti protiv reume. Za magicne eksperimente uzmite samo pola ili jos manje od male kasicice samljevenog korijena, koji izmijesate sa nekim sokom od voca. Efekat je prijatan, i za kratko vrijeme zapadnete u dugom sanjivom transu. Plodovi-(maline) se ne jedu, jako su otrovne i ako se tvrdi da u okolini Sredozemlja nijesu otrovne, i cak se od njih prave domaci secijaliteti!
No, ta biljka je ipak veoma korisna. Izdanci koji su bezopasni, uglavnom se koriste kao melem za rane i druge povrede koe. Ali ipak, veca kolicina ove biljke moe da izazove inegativneekekte, kao to su ludilo i nesvjesnost. Takodje, ova biljka ima ubitacan krik koji moe da izazove gluhocu, ali i mnogo tee posljedice. Koristi se u raznim napicima, a jedan od njih je napitak za oivljavanje (skamenjenih osoba).

MandragoraSemillas de Mandragora

ImprimirFacebookTwitterGoogle+Mandrgora (Mandragora autummalis) - Cantidad min. 10 Semillas - Germinacin irregular. Estratificar las semillas (o sea cubrir las semillas en sustrato hmedo y dejarlas 3 semanas en frigorfico)Mandragora (Mandragora autumnalis)Txica La Mandrgoraes probablemente la planta de brujas ms famosa y legendaria de Europa, esto puede tener relacin con la forma humana de su raz y su fuerte poderalucingeno de las partes de la planta. En la literatura actual la mandragora autumnalis est considerada como una variacin de la mandrgora officinalis. En la Edad Media la mandrgora se usaba en pociones para el amor aunque tambin como narctico y analgsico. La mandrgora es resistente y prefiere la luz y los suelos arenosos.El cultivo de la mandrgora de otoo no es complicado en climas mediterrneos, donde se puede mantener al aire libre. Las semillas recolectadas en invierno o primavera germinan en un porcentaje bastante elevado al otoo siguiente, tras las primeras lluvias. Las plantas recin nacidas son sorprendentemente parecidas a las de tomate, pimiento u otras solanceas. La planta parece adaptarse a cierta variedad de sustratos, aunque lo mejor son suelos arenosos que drenen bien, y con pH cido o neutro. El crecimiento de las races es bastante rpido, y a los seis-ocho meses la raz tiene ya el famoso aspecto antropomorfo y llega a los tres cm de ancho por seis o siete de largo. Por eso, si las semillas se germinan en semilleros o alvolos poco profundos, es importante repicar las plntulas cuando tienen tres o cuatro hojas a macetas de al menos 20 cm de profundidad, con un buen drenaje al fondo (piedras, arena o grava). Si se pasan a macetas menos profundas, es muy probable que las plantas se vayan literalmente al fondo y acaben intentando sacar las races por los agujeros de drenaje, lo que despus complica el trasplante y aumenta el riesgo de rotura de las races. El repicado o trasplante puede hacerse en cualquier momento del ciclo vegetativo, pero lo mejor es hacerlo cuando las plantas pierden las hojas a principio de verano y entran en reposo hasta septiembre u octubre. Durante este reposo estival no es necesario regar las plantas, pero durante la poca de crecimiento son relativamente sensibles a la falta de agua, y el sustrato no debe secarse completamente. La primera floracin puede tener lugar al ao (otoo-invierno siguiente al de la germinacin).