H/L

INK

09

m

ei 2

011

Oordeel inspectie:voor verbetering vatbaar

Een sexy ding:Een 10 halen met vuilnis

Vind een stage die past

3¼ pages

english

2 H/LINK • 09

Opleiding tot Registeraccountant of RegistercontrollerAfgestudeerd HBO-BE of HBO-AC?U kunt via een toegespitst deeltijd schakelprogramma instromen in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control. Vervolgens kunt u doorstromen naar de postinitiële Masteropleiding Accountancy of de postinitiële Masteropleiding Registercontroller.* Heeft u de wetenschappelijke minor gedaan? Dan hoeft u geen schakelprogramma te volgen om in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control in te stromen.

Voor informatie: 010-408 21 73 of esaa-acc@ese.eur.nl

*Aanvullende eis voor de RC-opleiding is dat u beschikt over minimaal twee jaar relevante praktijkervaring.

Certifi ed Management Controlling (CMC)Afgestudeerd HBO?De opleiding Certifi ed Management Controlling is een parttime controllersopleiding. Zij leidt fi nancieel-administratieve kenniswerkers op HBO-niveau op tot professionals die beschikken over actuele kennis op het gebied van besluitvorming en beheersing van organisaties. Kenmerken van de opleiding zijn praktische focus op het werkveld en de rollen van de moderne controller, actuele kennis en inzichten op het gebied van management control en onderwijs in advanced workshops van maximaal 25 personen. CMC is een tweejarige post-experience opleiding.

Voor informatie: 010-408 14 92 of esaa-cmc@ese.eur.nl

Voorlichtingsavond:Woensdag 8 juni 2011.Bezoek onze website voor meer informatie: www.esaa.nl.

ESAA Erasmus School of Accounting & Assurance

Studeren én werken ?

Kom Accountancy of Controlling studeren en beleef de Nyenrode Experience!

Maak deel uit van een uniek netwerk Breng je management skills naar een hoger niveau Koppel wetenschap aan de praktijk

Kenmerken: deeltijd, Nederlandstalige colleges, kleine groepen, salaris en studie vergoed door werkgever.

MARKTLEIDER IN ACCOUNTANCY & CONTROLLINGwww.nyenrode.nl/sac

open dag18 juni

...hebben ruimte voor nieuwepatiënten bij zowel de tandarts

en/of de mondhygiëniste!Het team op de Ieplaan en het Rijswijkseplein bieden tand- heelkundige zorg variërend van reguliere tandheelkundige behandelingen tot prothetische behandelingen zoals het plaatsen van gebitsprothesen.

Graag verwelkomen wij je op de Ieplaan 2 of het Rijswijkse-plein 56 te Den Haag. Loop gerust eens binnen voor informatie of om je in te schrijven als patiënt.

Voor afspraken kun je contact opnemen met ons centrale afsprakenbureau op het gratis nummer 0800 633 46 28

09 • H/LINK 3

Core business‘Nou, ik heb er nou één in de mailbox… van dik hout hoor!,’ zei

ik tegen Dieuwke, begin april. ‘Iemand die jouw verhaal over

studiesucces maar flauwekul vindt.’ Het is het ultieme recept

om bij de redactie honderd procent aandacht te krijgen. Noem in

één zin het woord ‘verhaal’ en het woord ‘flauwekul’ en je hebt

alle redacteurs bij de kladden. Want verhalen schrijven is onze

core business. Als er iemand is die weet hoe je verhalen moet

schrijven, dan zijn wij het wel. Dat klinkt arrogant. Is ook zo: we

zijn een stel akelige kwasten bij elkaar, die zich niet door een of

andere malloot in de mailbox de les laten lezen.

Inmiddels ben ik drie gesprekken over studiesucces verder, en

heb ik een plausibele verklaring gevonden voor het verschijnsel

dat we het als redactie zo naar ons zin hebben op deze school: we

sluiten naadloos aan op de cultuur. Die ‘mij vertel je niks’-hou-

ding van ons heeft iedereen hier als het over z’n eigen expertise

gaat. En bij docenten is het nog veel erger dan bij ons, want hun

core business is het geven van onderwijs… en dat is ook de core

business van de hele school. Dus zeg daar maar eens iets van,

als niet-docent. Als we verderop in dit nummer goed lezen (p 8),

dan lijkt het onderdeel van onze schoolcultuur te zijn dat elkaar

aanspreken op prestaties nu juist not done is.

Ho! Even twee stappen terug. Van die cultuur moet je natuurlijk

eigenlijk af. De core business van een koekjesfabriek is koekjes

bakken. Als niemand die koekjes lekker vindt, ligt het echt niet

aan de marketing of de distributie. Je kunt op je vingers natellen

dat je dan iets aan de koekjes zelf moet doen. Vandaar een leuk

stuk van dik hout-opinie (p 12). Gedachtenvoer. Uitgebalanceerd?

Nee, dat is opinie nooit. Stukken vol met enerzijds-anderzijds

wakkeren geen discussie aan, die sluiten hem juist af.

De discussie op de redactie hebben we inmiddels gehad. ‘Alsof

de school tijd heeft om intakegesprekken met alle studenten te

doen,’ merkte de eindredacteur op. En: ‘Alsof docenten studen-

ten een persoonlijke behandeling kunnen geven. De werkdruk is

al zo groot.’

Onze eindredacteur kent de koekjesbakkers van de hoger onder-

wijsfabriek goed. Nu maar eens kijken of onze mailbox over-

stroomt met reacties.

René Rector

Hoofdredacteur H/Link

(is dol op koekjes, overigens)

r.rector@hhs.nlSchoolstraat 21

2511 AW Den Haag070 - 3 65 73 06

www.stanley-livingstone.nl

PersweeënBehalve verhalen schrijven en interviews houden komt er nog iets meer kijken bij de geboorte van een magazine. Waar discussieerde de redactie deze keer over?

10 Het leed dat printer heet

12 ‘Studie-uitval? Neem studenten dan eens serieus!’

22 TIS Den Haag heeft een nieuw expertisecentrum

Rubrieken

4 Kort nieuws

6 In beeld: Koninginnedag

14 Onder de hamer

15 In de vitrine

26 Juweeltjes

31 In de lift

32 Agenda, sudoku & strip

International pages

28 Learning from the inspectorate’s report

29 Unusual Dutch: Geert Wilders

30 Law students make their debut at the Peace Palace

8 Leren van inspectierapport

De Onderwijsinspectie kwam langs bij verschillende hogescholen. CE is ‘voor verbetering vatbaar’. Wat leert De Haagse Hogeschool hiervan?

24 Een sexy ding

De meeste mensen duiken niet graag met hun neus in het vuilnis, maar een enkeling studeert er zelfs op af.

16 Vind een stage die past

Hoe vind je een goede stageplaats? Menig student worstelt met onwillige stageadressen. Met tips hoe het toch een succes wordt.

Inhoud

4 H/LINK • 09

H/Health Point stilgelegdMedewerkers en studenten die

de huisarts willen bezoeken bij

het Health Point aan het Leeg-

hwaterplein staan sinds kort

voor dichte deuren. Onduidelijk

is of het gezondheidscentrum

nog opengaat. De Academie

voor Gezondheid gaat hier een

beslissing over nemen, maar

op welke termijn is nog niet be-

kend. Het H/Health Point is vol-

gens een woordvoerder van de

Academie dicht door ‘verschui-

vingen binnen de organisatie.’

De academie wil geen verdere

mededelingen doen. De prak-

tijkopdrachten die studenten

van de Academie voor Gezond-

heid in het pand uitvoeren, gaan

wel gewoon door.•

Kort nieuws

Voorstellingen en concerten:

Lucent Danstheater Dr Anton Philipszaal

www.ldt.nl

Jonger dan27 jaar?

€10,-

41-015 Advertentie HLink2.indd 1 19-10-2010 09:24:40Kunst en architectuur

zoekt de grenzen…

jij ook?! gratis entree

Hogewal 1-92514 HA Den Haag070-3658985info@stroom.nlwww.stroom.nl

Waarom meedoen aan het Talentenplatform? Ik wil werken vanuit mijn fascinatie. Het

Talentenplatform is een kans om jezelf te

ontwikkelen. Je kunt je eigen input leveren in

een onderzoek. Het is interessant om te leren

hoe je collega’s meekrijgt om samen een visie te

realiseren. Ik ben drieënhalf jaar werkzaam bij

CMD en wil steeds een stap verder.

Waar verheug je je het meest op?Bij het vak Interaction Design experimenteer ik

veel met onderzoeksmethoden en gebruikersge-

richt denken. Dat kan ik bij het Talentenplatform

echt gaan toepassen. Bijvoorbeeld workshops

houden met gebruikers waarbij in spelvorm

behoeften worden achterhaald. De komende

maanden gaan we veel inspiratie opdoen en

gaan de onderzoeksgroepen samen met de

opdrachtgevers/sponsoren, academiedirecteu-

ren en een lid van het College van Bestuur de

onderzoeksopdrachten verder uitwerken.

Wat wil je bereiken? Het doel van onze onderzoeksgroep is het doen

van onderzoek naar een innovatieve leeromge-

ving. Aan ons de vraag wat de verwachtingen

zijn van studenten en docenten en hoe een leer-

omgeving innovatief kan blijven. We willen het

echt laten werken om het effect te onderzoeken.

Geen rapport dat een stuk papier blijft. We zijn

opgesplitst in vier onderzoeksgroepen met

eigen thema’s als studiesucces en diversiteit.

Uiteindelijk draait het vooral om de studenten.

We gaan ze zeker betrekken in bijvoorbeeld

creatieve sessies. De uitkomsten gebruiken we

dan in het onderzoek. •

Alle talenten verzamelenHet Talentenplatform, een overleggroep voor getalenteerde docenten, is eind april gestart met een eerste bijeenkomst. Vijftien talentvolle HHs-docenten zijn uitgekozen om creatieve oplossingen voor de organisatie te bedenken en aan hun eigen talenten te werken. Hoog tijd om kennis te maken met een van de deelnemers. Bram Reurings is docent Interaction Design aan de opleiding Communication & Multimedia Design. tekst Marc Floris • beeld Mieke Barendse

Discriminatiemeldpunt geopendSinds kort is er een nieuw digi-

taal discriminatiemeldpunt voor

jongeren tot 25 jaar. Op de web-

site www.geendis.nl kan je dis-

criminatie melden, maar je kunt

hier ook terecht voor informatie

en advies. De website is een ini-

tiatief van Bureau Discriminatie-

zaken Hollands Midden & Haag-

landen. Uit onderzoek blijkt dat

de groep jongeren tot 25 jaar het

vaakst discriminatie zegt te er-

varen, maar dit weinig meldt. •

09 • H/LINK 5

Afspraken met Duwo gewijzigdWegens onvrede bij veel inter-

nationale studenten over de

huisvesting, heeft De Haagse

Hogeschool met Duwo nieuwe

afspraken gemaakt. Zo hoeven

studenten vanaf volgend col-

legejaar niet meer de huur voor

het gehele jaar vooraf te vol-

doen. Ook betalen studenten

de huur dan niet langer aan De

HHs, maar aan Duwo zelf. Wel

moet de student nu 150 euro

aan administratiekosten beta-

len, maar volgens het Interna-

tional Office is dat in de huur

verrekend. Vanaf september is

de huisvesting via Duwo toe-

gankelijk voor alle buitenlandse

studenten, eerder was dat al-

leen voor uitwisselingsstuden-

ten, studenten van buiten de EU

en studenten die door agenten

werden geworven. •

Een emmer residentiewater voor nieuwe boot Pelargos

Every Thursday Start 20:30, max 5 persons per team (€ 2,- p.p.)

www.ocaseys.nl

Noordeinde 140 's-Gravenhage

070 3630698

PUB QUIZNIGHT

H/Health Point temporarily closedStudents and employees who

have been seeking quick

medical assistance at the

center Health Point at Leegh-

waterplein, now have to go

elsewhere. This is because

the health center has been

temporarily closed. A decision

as to whether or not it will be

reopened will be made by the

Health academy, but it is not

yet clear when. A spokesman

from the academy attributes

the closure to an ‘organiza-

tional change’. The academy

however did not want to elab-

orate further. Students from

the Health academy will con-

tinue using the office for their

practical assignments.

New agreements with DuwoDue to grievances by inter-

national students on Duwo

short stay housing, The Hague

University has renegotiated

its contract with Duwo. One

of the new agreements states

that from September onwards,

students will no longer be

required to pay rent for the

whole year in advance. Stu-

dents will now pay their rent

on a monthly basis. However,

at the beginning they will have

to pay three months rent in ad-

vance, which will cover their

first one and half month as well

as the last one and half month

as stipulated in the lease.

Students will also no longer

pay rent to The Hague Uni-

versity, but directly to Duwo.

A new amount of 150 euro in

administration costs will be

charged, but according to the

International Office this is set-

tled with the rent. The deposit

amount is also 150 euros. From

September 2011, housing via

Duwo will be accessible for all

international students. •

News Flash

Collegevoorzitter Rob Brons doopt de nieuwe boot ‘Alles door

oefening’ van roeivereniging Pelargos met een plens water uit de

Hofvijver. De doop vond plaats bij het botenhuis achter de hoge-

school. De boot is een kunststof ‘acht’ (voor acht roeiers plus een

stuurman/vrouw) die eerder tot de vloot behoorde van vereniging

Phocas uit Nijmegen. Nu heeft Pelargos drie ‘achten’, maar dit is de

eerste van kunststof. De Haagse Hogeschool is sponsor en heeft de

boot betaald. Op de zijkanten van de boot prijken stickers met ‘De

Haagse Hogeschool’. •

6 H/LINK • 09

Uit de foto’s die we kregen bleek dat ‘onze’ Koninginnedag ook vooral

een buitenlands tintje heeft. Voor degenen die dachten dat Koningin-

nedag een Nederlandse aangelegenheid was, think again. Zo viert

Elise Kik [2] Koninginnedag samen met haar Engelse vriend gewoon

in Engeland op het beroemde Trafalgar Square. Elke Mulder [5] viert

de nationale feestdag nog verder weg, namelijk in het Boliviaanse

Cochabamba. Een lokale Nederlandse school had het plan gevat om

een ‘oerhollands’ feest te organiseren met onder andere bitterballen

en snoephappen. Op de foto toont ze haar overwinning.

Koninginnedag vieren in het buitenland, kan. Maar je kan het

buitenland ook naar Nederland halen, zoals Sylvia van der Hulst [6] doet. Op de foto lijken twee Portugezen haar te aanbidden. . ‘Ze vin-

den Koninginnedag in Amsterdam helemaal geweldig en volgend

jaar zijn deze twee heren weer in het oranje!’ Ook Tendai Diza [3] is in gezelschap van twee buitenlandse vriendinnen die speciaal

vanuit Zweden voor de festiviteiten zijn overgekomen. ‘De sfeer in

Amsterdam was awesome,’ aldus Tendai.

Marielisa Palm vindt Koninginnedag vooral leuk omdat ‘iedereen

vrolijk en vriendelijk is. En je maakt foto’s [7 ] met mensen die je niet

eens kent.’ Daar dacht Erik Vermeulen links op de foto [4] anders

over: ‘Iedereen viert op Koninginnedag een feestje, komt opeens op

het Museumplein spindoctor Jack de Vries voorbij.’

Iemand waarvan tenminste één jurilid vond dat hij de winnaar moest

worden is Robert Schonewille [1]. Als je al een half jaar van te voren

deze feestdag plant, een bus inclusief koelkast regelt, vervolgens ook

nog vol krijgt én afreist naar het Museumplein... Uiteindelijk viel de

redactie voor de pose van Joeri Boom (pabo, 2e van rechts) [8]. Je ziet

hem de traditie touwtrekken in Voorschoten in ere houden. Of het

de hulp was van ‘boven’ waar Joeri om lijkt te roepen, God mag het

weten, uiteindelijk won hij de wedstrijd en ook deze ‘In beeld’. •

In beeldIedere H/Link valt er 50 euro te verdienen met een mooie foto. Voor deze keer was de opdracht: maak een foto van jouw Koninginnedag.

[1] [4]

[2]

[3]

Koninginnedag

Ook 50 euro?Voor volgende keer vragen we je om wat Martin Bril ‘rokjesdag’ noemde

in beeld te brengen, oftewel: de zomermode. Loop jij de hele dag (nadat

je hebt gestudeerd) in een bikini/speedy op het strand, of begeef jij

je op flip flops en een RayBan/Prada op je neus van a naar b? We zien

graag de meest spannende en sexy zomeroutfits in de mail verschijnen.

Vertel wie we op de foto zien, welke (merk)kleding je aanhebt en waar

je je bevindt. Stuur je foto voor 11 juni naar hlink@hhs.nl.

09 • H/LINK 7

[7]

[8]

[5] [6]

8 H/LINK • 09

Onderwijsinspectie

Leren van

‘Het is mooi dat we er goed zijn uitgekomen,’ zegt collegelid Els Verhoef over

het rapport van de Onderwijsinspectie dat eind april verscheen. ‘Nu hoeven

we niet in de verdediging te schieten, maar kunnen we in de verbetermodus

gaan.’ Wat er gaat veranderen? De leden van examencommissies gaan op

cursus en wat Verhoef betreft moet De HHs naar minder versnippering in de

opleidingscurricula. tekst Dieuwke de Boer • beeld Sabrina Robles de Medina

inspectierapport

09 • H/LINK 9

D e bal kwam aan het rollen toen De Volkskrant in juli 2010 publiceerde dat enkele studenten

bij Hogeschool Inholland wel erg eenvoudig

aan hun diploma waren gekomen. Naar aanleiding

van (anonieme) signalen nam de Onderwijsinspec-

tie een aantal opleidingen van tien hogescholen,

waaronder De Haagse Hogeschool, onder de loep. Op

28 april verscheen het rapport, waarin de opleiding

Commerciële Economie (CE) van De Haagse Hoge-

school het predicaat ‘voor verbetering vatbaar’ kreeg:

‘Er zijn aanpassingen nodig om volledig aan de wet te

voldoen maar de borging van het eindniveau van de

opleiding staat niet ter discussie,’ aldus de Onder-

wijsinspectie. Vier opleidingen van andere hogescho-

len kwamen als zorgelijk uit de bus en vier opleidin-

gen van Inholland werden als zeer zwak getypeerd.

Het hbo ligt onder vuur en het niveau wordt in twijfel

getrokken in de media. Uit een poll op Link online

blijkt dat circa veertig procent van de studenten en

medewerkers zich zorgen maakt over het imago van

het hbo. Is er een tegenoffensief nodig om de imago-

schade te herstellen? ‘Op het moment dat je gescho-

ren wordt, moet je stil zitten’, antwoordt Els Verhoef.

‘Dit is niet het moment om te vertellen dat het hbo

geweldig is. Al vind ik dat wel. Ik heb zelfs het idee

dat het beter is dan vijf à tien jaar geleden. Maar de

feitelijke kritiek op de naleving van procedures is te-

recht en je moet nu bij de feiten blijven.’ Dat adviseert

ze studenten ook te doen. ‘De kwaliteit van je diploma

is niet in gevaar, getuige ook het inspectierapport. Als

we steeds benadrukken dat de kwaliteit van het hbo

in het geding is, je diploma minder waard is, dan loop

je het risico dat dat een self-fulfilling prophecy wordt.’

De HHs-uitslag van het Inspectieonderzoek verbaast

Els Verhoef niet: ‘Ik kon me niet voorstellen dat er

echt rare dingen bij ons zouden zijn.’ Nu De Haagse

uit het verdachtenbankje is, benadrukt Verhoef dat

het rapport een kans is om de borging van kwaliteit

verder te verbeteren. ‘Wat zijn onze valkuilen? In het

rapport heeft de Inspectie het een paar keer over de

complexiteit en mate van gedetailleerdheid binnen

het hbo. Sommige opleidingen hebben een behoorlijk

versnipperd curriculum met veel deeltoetsen en sub-

deeltoetsen en met veel verschillende toetsmethoden.

Dat maakt het onoverzichtelijk. Verbeteren kan dus

door naar vereenvoudiging te zoeken. Ik maak me

er niet geliefd mee, maar ik pleit allang voor vakken

van minimaal drie studiepunten, en voor een beperkt

aantal vakken tegelijkertijd.’

Dit ‘leerpunt’ staat los van de geconstateerde tekort-

komingen bij CE, die eind augustus verholpen moeten

zijn. Grootste aandachtspunt daar is het functioneren

van de examencommissie. Die benoemt de exami-

natoren niet, zoals voorgeschreven staat in de in

september 2010 vernieuwde Wet op Hoger Onderwijs

en Wetenschappelijk Onderzoek (WHW). En de com-

missie moet actiever de eindverantwoordelijkheid

nemen voor de borging van toetsing en examinering.

‘We willen binnenkort met de academies afspreken

hoe we de benoeming van examinatoren het beste

kunnen regelen. De borging van toetsing en examens

zal een belangrijk aandachtspunt vormen in alle

opleidingen.’

Voor de leden van examencommissies hogeschool-

breed is inmiddels een leergang ontwikkeld, nadat

ook uit het interne onderzoek eind 2010 bleek dat

daar grote behoefte aan is (zie H/Link nr. 5). ‘In die

cursus leren examencommissieleden de wetten en

regels,’ licht Verhoef toe. ‘Maar ze gaan vooral leren

hoe ze naar collega’s – management en examinato-

ren – kunnen handelen. De examencommissie velt

oordelen over collega’s en neemt besluiten die eerder

het management nam, en dat vindt niet iedereen een-

voudig. Vooral onder gelijken zit elkaar inhoudelijk

feedback geven niet in de cultuur.’

De essentie van de procedures en regels is volgens

Verhoef dat docenten hun inhoudelijke oordelen

voor anderen inzichtelijk moeten maken. ‘Dat kan als

gedoe of onterechte controle ervaren worden: “Doe

ik het niet goed dan?” Het vraagt in zekere zin een

cultuuromslag om te zeggen: “Onderdeel van mijn

kwaliteit is dat ik controleerbaar ben.” Die verant-

woordingsprocedure hoort bij je professionaliteit.’

Een ander kritiekpunt van de Inspectie ligt in het

verlengde hiervan: slechts twintig procent van de

CE-docenten zou de toetswijzer, een procedure voor

het ontwikkelen en toetsen van tentamens, volledig

volgen. ‘Het is een nieuwe werkwijze en dan heeft het

tijd nodig om alle docenten daarin mee te krijgen. In

hoofdlijnen worden de procedures gevolgd en binnen

CE is het beeld dat het steeds gewoner wordt om er

helemaal in mee te gaan,’ aldus Verhoef.

Met deze ingrepen verwacht Verhoef dat De HHs

haar zaakjes weer helemaal op orde krijgt. Is er naar

aanleiding van de bevindingen van de Onderwijs-

inspectie extra controle nodig op de kwaliteit van

hoger onderwijs? ‘Ik vind dat niet nodig, maar als je

op Halbe Zijlstra’s reactie afgaat, zou dat er wel eens

van kunnen komen. Ik zou zeggen: laat dat bij de ho-

gescholen. Hoe verder je ervan af staat, hoe moeilijker

je kunt sturen op de borging van de kwaliteit. Maar

het kabinet komt in deze situatie geen advies aan ons

bestuurders vragen.’ •

10 H/LINK • 09

Commentaar

09 • H/LINK 11

12 H/LINK • 09

Opinie

E dwin Schouten is gastdocent en doceert, samen

met Werner Holzmann, de minor PELD: Perso-

nal Effectiveness and Leadership Development.

Daarnaast is hij directeur van The Visioning Group,

een adviesbureau actief in visie- en strategieontwik-

keling en het verzorgen van trainingen in adviesvaar-

digheden. Hij vindt De Haagse Hogeschool veel te lief

voor haar studenten. De aarzeling in de verhoging van

de BSA-norm (hoeveel punten je als eerstejaars moet

halen om te mogen blijven) vindt hij flauwekul. ‘Je

hoeft bij de meeste opleidingen maar veertig punten

te halen in het eerste jaar en dan ben je er. Met een 5,5

heb je een voldoende. Lukt dat niet, dan heb je nog

twee herkansingen. Waarom zou je met hard werken je

minor met een hoog cijfer afsluiten, als er volop kansen

worden geboden om met nietsdoen een voldoende te

scoren?’

Die zesjescultuur en het (nog steeds) experimentele

karakter van de verhoging van die norm naar vijftig

punten zijn hem een doorn in het oog. Het houdt de

school bovendien weg bij wat volgens hem de echte

succesfactoren in onderwijs zijn: uitdagend onder-

wijs door inspirerende docenten.

Het is ferme taal, en Schouten verwoordt een stand-

punt dat veel docenten niet graag horen. Maar Schou-

ten roept niet zomaar wat. Hij verzorgt gastcolleges

bij De HHs en de Hogeschool Utrecht en traint mede-

werkers van de Avans Hogeschool in persoonlijke ef-

fectiviteit. Zijn PELD-minor onderzoekt klassikaal op

verzoek van het College van Bestuur vraagstukken als

‘Wat kan de school doen om studie-uitval te verklei-

nen?’ en ‘Hoe krijgen we studenten gemotiveerd?’

Het antwoord op deze vragen, uitgezocht door

studenten zelf: uitdagend, inspirerend en coachend

onderwijs geven, motivatie monitoren en sterk letten

op persoonlijke ontwikkeling. ‘De huidige manier van

onderwijs geven is niet meer van deze eeuw… al die

kennisoverdracht.’ Telkens als je onderwijs analy-

seert, blijkt dat nog steeds grote delen van het cur-

riculum bestaan uit een weinig inspirerende poging

studenten vol te pompen met vakkennis. ‘Terwijl het

toch gaat om persoonlijke ontwikkeling. Docenten

zouden meer een coach moeten zijn, een leidingge-

vende die studenten stuurt bij hun leerproces. Daag

ze uit zich die kennis eigen te maken. Dan kun je ook

iets van studenten verwachten.’

‘Studie-uitval?Neem studenten dan eens serieus!’

‘Een tikje verbaasd was ik wel, ja,’ zegt Edwin Schouten.

Hij las in H/Link (nr. 7, maart) over de resultaten van

het programma Haags Studiesucces en oordeelt: ‘SLB?

Bijscholing? Tutoring? Hou nou toch op! Dat zijn alleen

maar lapmiddelen.’ tekst René Rector • beeld Bas Kijzers

09 • H/LINK 13

Schouten past die formule toe in zijn eigen minor.

Die kent nauwelijks uitval, heeft prima resultaten en

krijgt uitstekende evaluaties van studenten. ‘Schijn-

baar werkt het,’ stelt Schouten uitdagend. Zijn aan-

pak sluit ‘niet helemaal’ aan bij het meer mainstream

onderwijs, waarin elk talent telt en iedereen aan elke

opleiding kan beginnen mits hij de juiste vooroplei-

ding heeft, ongeacht de motivatie. ‘Nee, bij PELD gaat

dat anders. Iedereen krijgt een intakegesprek. Weet

je niet waarom je deze minor wilt doen, dan kom je er

niet in. Dat is probleem nummer één in het hbo: stu-

denten komen hier zonder duidelijk doel voor ogen.’

Dan volgt de eerste bijeenkomst. Daarin moet ieder-

een zich presenteren rondom thema’s als ‘passie’,

‘ambitie’ en ‘welke gebeurtenis heeft een sterke

impact gehad op je ontwikkeling?’ ‘Mijn collega en

ik presenteren eerst onszelf. Dat is kwetsbaar en

shocking door de openhartigheid, maar het maakt bij

de studenten veel los. Het gevolg is dat na de intro-

ductieles iedereen het gevoel heeft elkaar beter te

kennen dan hun medestudenten waarmee ze al drie

jaar in de klas zitten.’

Die lijn van betrokkenheid, teamgeest en verantwoor-

delijkheid voor je eigen leerproces trekken Schouten en

Holzmann door in de hele lintminor. Te laat komen…

daar ontstaat een pittig groepsgesprek over. Want wie

te laat komt, houdt het groepsproces op. Opdrachten

niet op tijd af? Eentiende punt van je eindcijfer ver-

dampt. ‘Het werkt. Je behandelt elkaar als volwasse-

nen en dat daagt uit: je neemt studenten serieus.’

Het klinkt misschien als een bootcamp, maar dat vin-

den de studenten niet. Eigenlijk vinden ze het bijzon-

der prettig dat het uitmaakt wat ze doen. ‘Maar als ik

kijk naar de manier van lesgeven op hogescholen, dan

zie ik het vaak heel anders gaan,’ stelt Schouten. ‘Veel

docenten zijn niet goed geëquipeerd voor de uitdagin-

gen van het onderwijs van nu. Ze doceren vaak kennis

van de vorige eeuw, op een wijze uit de vorige eeuw.

De relevantie ervan ontbreekt voor studenten en die

voelen zich niet serieus genomen.’

Als het aan Schouten ligt, zouden studenten voor de

poort best geselecteerd mogen worden zodat ze op

z’n minst met de juiste spirit het hbo binnenkomen.

Dat is veel werk, maar de tijd die het kost steek je nu

in de vijftig procent studenten die uitvalt – je wint die

tijd dus ook weer terug.

Docenten mogen volgens Schouten ook wel een

niveau hoger presteren. ‘Je mag wel verwachten dat

ze ook geïnteresseerd zijn in studenten als mens in

plaats van alleen in hun eigen vak. En daarover ge-

sproken… over die vakkennis klaagt het bedrijfsleven

dat we studenten afleveren met verouderde kennis op

zak. Dus waarom zou je als docent niet een dag in de

week stage lopen in het bedrijfsleven om je vakken-

nis bij te houden? Je kunt wel roepen dat het allemaal

aan de studenten ligt, maar als je niet kritisch durft te

kijken naar je eigen prestaties, stagneert die prestatie

heus wel.’

Punt voor Schouten: hij staat niet alleen in zijn opvat-

ting. Ook René Diekstra, lector Jeugd en Opvoeding,

vind dat docenten het verschil kunnen maken. Hij

pleit voor een manier van lesgeven die studenten

raakt. Leren gaat het best, stelt Diekstra, als je

nieuwe input koppelt aan kennis die de student al

wel heeft en die kennis als vertrekpunt neemt. Zonder

te verifiëren wat studenten eigenlijk al weten, heb

je geen idee wat een student wel of niet kan met de

vakkennis die je hem aanreikt. Het geven van zinvolle

feedback is volgens Diekstra factor nummer twee die

bepaalt hoeveel studie-uitval een vak teweeg brengt.

Uit onderzoek destilleert Diekstra dat ongeveer de

helft van de studie-uitval te wijten is aan de studen-

ten zelf, ongeveer een derde door docenten en de rest

door overige factoren. Diekstra kwam tot de slotsom

dat behalve contacturen een persoonlijke behande-

ling van studenten nog het meest soelaas biedt om

studie-uitval tegen te gaan. Weg met ‘de abstracte

student’, en een hartelijk welkom voor studenten die

je als individu behandelt.

Schouten is inmiddels bij een van de academies gaan

praten om een soort ‘feel of urgency’ te proeven en

voorzichtig stappen te zetten om de docent-student-

relatie wat te veranderen. De ontvangst was lauw. ‘De

directeur was enthousiast, maar de teamleiders vroe-

gen zich af wie ik wel was, dat ik me met hun werk

ging bemoeien. Tekenend: alsof je daar niets van

mag zeggen. Natuurlijk, we worstelen al langer met

de vraag hoe we het onderwijs zo kunnen vormgeven

dat het resultaat het best wordt, maar wat we nu

doen aan studiesucces is toch vooral het creëren van

heel veel vangnetten. SLB? Bijscholing? Tutoring?

Hou nou toch op! Dat zijn alleen maar lapmiddelen.

Als je gezamenlijk een visie ontwikkelt, doe je echt

iets aan de oorzaak.’ •

Reageren? Mail met de redactie: link@hhs.nl

De huidige manier van onderwijs geven is niet meer van deze eeuw.

14 H/LINK • 09

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

HLink.pdf 1 4/27/11 7:28 AM

Onder de hamer

Een gemiste kanstekst Charlotte Fritschy

De feitenStudent X van de opleiding Bouwkunde stelt dat hij geen gelijke

kans heeft gekregen op een herkansing. X begon in 2008 aan zijn

opleiding. Dit jaar begon hij aan zijn afstudeertraject, maar om zijn

diploma in ontvangst te nemen, moest hij nog één tentamen her-

kansen. De eerste mogelijkheid, waarbij de opleiding aanboodt het

tentamen in onderdelen te herkansen, miste hij. De Examencommis-

sie wees zijn verzoek om een nieuwe herkansing af.

De argumentenStudent X stelt dat zijn afwijzing in strijd is met het gelijkheids-

beginsel. Andere studenten hebben wel de kans gekregen het

tentamen te herkansen, hij niet. De reden dat X het tentamen miste,

was miscommunicatie tussen de opleiding en hemzelf. Via de portal

werd het hertentamenbericht verspreid, terwijl hij Blackboard in de

gaten hield. Ook konden docenten hem niet op de hoogte stellen,

omdat hij geen lessen volgde. Door deze communicatiestoornis

is de kans om dit jaar in onderdelen te herkansen hem ontnomen.

Hierdoor kan X niet afstuderen.

De tegenargumentenDe opleiding stelt dat ze de informatie omtrent de herkansingsmo-

gelijkheid via de portal, het volgens de opleiding hiervoor aange-

wezen medium, naar buiten heeft gebracht. Ook is zij van mening

dat de student er zelf verantwoordelijk voor is hier regelmatig op

te kijken. Dat het tentamen in onderdelen werd aangeboden, was

al een tegemoetkoming van de opleiding. Het kan de opleiding niet

verweten worden dat X geen kennis nam van het bericht.

De uitspraakHoewel het College het eens is met de opleiding dat studenten er

zelf verantwoordelijk voor zijn om alle door de opleiding aange-

wezen media van informatievoorziening te volgen, vindt zij dat

school de student tegemoet moet komen. De opleiding mag best

meer haar best doen om studenten op de hoogte te stellen van een

herkansingsmogelijkheid, vindt het College. Het College van Beroep

concludeert dat X in zijn recht staat en verklaart de klacht gegrond.

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.

In Onder de hamer komen studenten aan bod die in beroep gaan tegen een beslissing van hun opleiding.

09 • H/LINK 15

De shirtjescollectie blijkt de verzamelwoede van Leo van de Kroft te

zijn, tot voor kort werkzaam in de mediatheek. ‘Het verhaal achter

de shirtjes gaat zo’n twintig jaar terug. Ik ben werkzaam geweest

bij het NOC*NSF en daar is mijn passie voor topsport ontstaan,’

vertelt Van de Kroft. ‘Door mijn hobby, het verzamelen van originele

wedstrijdshirts, heb ik het idee opgevat om de topsporters van onze

academie een ereplaats in onze eigen ‘Hall of Fame’ te geven.’ In-

middels hangt er een tiental shirts van studenten die het presteren

of gepresteerd hebben om een studie te combineren met topsport.

Een prachtig voorbeeld is Maura Visser. Deze handbalster heeft het

gepresteerd om haar studie aan de HALO nominaal af te ronden en

is direct na haar afstuderen als prof aan de slag gegaan in Denemar-

ken. Momenteel speelt ze in Duitsland en is ze ondanks haar jonge

leeftijd (25) een van de meest ervaren spelers in het Nederlands

team en werd ze eind 2010 verkozen tot Haagse Sportvrouw van

het Jaar. ‘Zulke studenten zijn een bron van inspiratie,’ licht Van de

Kroft toe, ‘zowel voor huidige als nieuwe studenten.’

De studenten die het presteren een voltijd studie te combineren met

een leven als topsporter, verdienen volgens Van de Kroft alle lof voor

een dergelijke prestatie. Naar verwachting in 2014 gaat de academie

verhuizen naar een moderne sportcampus in het Zuiderpark. Een

mooi moment om deze topsporters opnieuw in het zonnetje te zetten.

‘Een nieuwe start maken met een Hall of Fame die nog meer in het

oog springt. Ik zie het al helemaal voor me,’ aldus Leo.•

Overal binnen De Haagse Hogeschool staan vitrinekasten vol spullen, loop je tegen kunst (of kitsch) aan. Wat het is, waar het vandaan komt of van wie die verzameling is, blijft vaak gissen.

In de vitrine

De Hall of Fame van de Academie voor Sportstudies

De Academie voor Sportstudies, de HHs-vestiging aan de Laan van Poot, heeft een sportmediatheek. Er worden in deze mediatheek naast boeken ook shirtjes verzameld: de wanden hangen vol met ingelijste exemplaren. Wie of wat zit hier achter? tekst Arthur Admiraal • beeld Mieke Barendse

16 H/LINK • 09

Tips & tricks

Hoe vind ik eenpassende stage?

09 • H/LINK 17

J e begrijpt waarschijnlijk wel dat je niet in afge-

trapte baggy jeans of naveltruitje verschijnt op

je sollicitatiegesprek. Slippers en sneakers waar-

deert ook niet iedere werkgever. Maar behalve een

nette uiterlijke presentatie is een goede inhoudelijke

voorbereiding ook onmisbaar ‘De meeste studenten

zoeken een stage om het hebben van een stage, niet

om wat ze er kunnen leren,’ constateert Gaby Weij, sta-

geconsulent voor de Academie van Sociale Professies.

Ze komt meteen met haar eerste advies: ‘Denk eerst

na over wat je wilt leren en wat je leuk vindt.’ Dat lijkt

misschien een open deur, maar ‘Wat wil ik eigenlijk?’ is

de basisvraag waarop behoorlijk wat studenten blijven

steken. Studie- en beroepskeuzeadviseur Hanneke van

Riet herkent dit ook en zegt: ‘Weet je niet wat je wilt,

ga dan met je studieloopbaanbegeleider kijken wat er

matcht met jou.’

HobbyismeBelangrijke vragen om te beantwoorden om meer

richting te krijgen zijn: Welke vakken vind je

interessant? Welke onderwerpen spreken je het

meeste aan? Wat zijn je passies of hobby’s? Wat

wil je bereiken in je leven? Van Riet weet dat het

goed kan werken om al deze antwoorden op een

groot papier te schrijven en het eerst heel breed te

nemen. ‘Ik heb eens een studente Small Business and

Retail Management begeleid die een bijbaan in een

kledingzaak had. Uit de brainstorm kwam naar voren

dat zij wel iets met mode had en ze is toen gaan kijken

in die branche welke bedrijven haar aanspraken. Met

een paar trefwoorden kun je daar eenvoudig naar

googelen.’ Weij moedigt het ook aan om in je stage

‘iets positiefs te doen met je interesses’. Zij loodste

een gitaar spelende student Sociaal Pedagogische

Hulpverlening naar een welzijnsorganisatie waar hij

muziekactiviteiten met gehandicapten kon doen.

Deze succesverhalen slaan nog wel de stap over.

Want weten welke kant je op wilt, betekent nog niet

Wat neem ik mee naar de ultieme stage? Wat wil ik eigenlijk?

Waar vind ik passende vacatures? Hoe presenteer ik mezelf?

Voor veel studenten is het vinden van een stageplek of

leerarbeidsplaats een hobbelige weg. H/Link inventariseert

de valkuilen en brengt in kaart hoe je een stage vindt die als

gegoten zit. tekst Dieuwke de Boer • beeld Kim Eijkelhof

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

Knip die tipPlak de tips waarmee je aan de slag wilt op

een groot papier.

Noteer je antwoorden in een brainstormwolk.

Of in nette lijstjes.

18 H/LINK • 09

dat je een stage of leerarbeidsplaats hebt. Vaak kun

je voor vacatures terecht bij je eigen opleiding of bij

de RegioRegisseur op het Johanna Westerdijkplein.

Maar Van Riet en Weij raden aan om ook je netwerk in

te schakelen. ‘Laat familie, vrienden, buren, docenten

weten dat je een stage zoekt’, zegt Van Riet. ‘Vertel

wat je wilt doen… wat je interessant vindt. De meeste

banen worden via via gevonden.’ Heb je geen directe

ingang bij het bedrijf waarin je geïnteresseerd bent of

twijfel je nog, dan kun je altijd bellen en een afspraak

proberen te maken met iemand die er werkt in de

richting die jij interessant vindt om te kijken of het

echt wel zo leuk is als jij denkt. ‘Mensen vinden het

vaak leuk om over zichzelf en hun werk te vertellen.’

telefoonangstDe telefoon pakken is sowieso de eerste stap, nadat

je een bedrijf of vacature hebt gevonden. ‘Maak

eerst persoonlijk contact,’ adviseert Van Riet. ‘Je

kunt bellen of binnenlopen bij het bedrijf. Stel jezelf

voor, zeg dat je je oriënteert op een stageplek. Vraag

gericht wie er over stages gaat. En zorg dat je kunt

vertellen waarom je voor dat bedrijf gekozen hebt.

Schrijf bijvoorbeeld voor jezelf op wat je aanspreekt

in de sector en in deze specifieke organisatie.’ Gaby

Weij onderschrijft het belang van persoonlijk contact,

maar constateert dat veel studenten last hebben van

telefoonangst. ‘Dan kiezen ze voor mail, maar dat

is onpersoonlijk en geen communicatie.’ Zij biedt

studenten weleens aan om bij het telefoongesprek te

zitten, maar zegt ook: ‘Je moet het gewoon doen. Het

is in bijna alle banen van belang dat je die angst over-

wint.’ Weij benadrukt dat stage, ook het zoeken naar

een plek, is om te leren: ‘Studenten verwachten dat

ze al een professional moeten zijn, maar ik zeg: “Ga

nu maar op je bek en leer ervan.” Je weet nog niet hoe

dingen werken. Je gaat het uitproberen. Stage is om

fouten te maken en daarop te reflecteren. Dan hoef je

die fouten na vier jaar studie niet meer te maken.’

Om ook in het zoekproces ruimte te maken voor leren,

adviseert Hanneke van Riet om een top tien van bed-

rijven/vacatures op te stellen. ‘Begin dan bij nummer

tien met bellen,’ tipt ze. ‘Dan is de drempel lager en

kun je oefenen.’ Daarbij is het af te raden om op één

paard te wedden. ‘Als je meerdere dingen tegelijk laat

lopen, dan kun je uiteindelijk kiezen. Als student ben

je vaak blij als je een stage gevonden hebt, maar het

is belangrijk dat er een klik is. Je hoort vaak: “Ik had

bij de sollicitatie al geen goed gevoel, maar ik heb het

toch gedaan en het ging fout.” Als je twijfelt, kun je

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s?

ø Welke vakken vind ik interessant?

ø Welke onderwerpen spreken me aan?

Dit wil ik!ø Waarom deze sector/bedrijven?

ø Wat triggert mij als ik de site lees?

ø Wat wil ik er leren?

MotivatieMijn netwerk in kaart:

ø Familie, vrienden, buren, docenten,

collega’s.

ø Via LinkedIn of andere social media.

ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied

bezoeken

Wie kan mij helpen?ø Wat zijn mijn goede eigenschappen?

ø Wat zeggen anderen over mij?

ø (docenten/leidinggevenden/

medestudenten)

Mijn kwaliteitenø Wat wil ik nog weten over het bedrijf?

ø Welke vragen kan ik verwachten?

ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Het gesprekø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done:

ø Korte broeken en minirokjes

ø Slippers en sneakers

ø Petten en piercings

Wat trek ik aan?

09 • H/LINK 19

beter vragen of je eerst een dag mag meelopen.’ Tus-

sen het eerste contact en eventueel meelopen zit vaak

nog een sollicitatiebrief en een of twee gesprekken.

Persoonlijke noot‘Heb je contact met een bedrijf en wil je daarna sollici-

teren, vraag dan gericht wat ze van je willen weten,’

zegt Weij. ‘Moet je een motivatiebrief schrijven?

Willen ze je cv?’ Voor beiden heeft ze een document

opgesteld met tips als: vertel wat je wilt leren en

waarom je juist voor deze instelling kiest. Van Riet

vult aan: ‘Zet in die brief iets over jezelf. Wat breng

je mee? Waarom zouden ze voor jou moeten kiezen?

Vraag mensen om je heen, bijvoorbeeld van je bij-

baantje of docenten, wat ze vinden dat je kwaliteiten

zijn.’ Beide dames drukken studenten op het hart: bel

na als je niets hoort. Vraag of je brief goed ontvangen

is en wanneer je een reactie kunt verwachten.

Bij succes krijg je een uitnodiging voor een gesprek.

Voor veel studenten de meest zenuwslopende stap

van het proces. ‘Solliciteren wordt zo zwaar gemaakt,’

vindt Van Riet. ‘Studenten denken: “Ik moet de per-

fecte kandidaat zijn, anders faal ik.” Terwijl een sollici-

tatie een tweerichtingsgesprek is. Jij bepaalt ook.’ Weij

vult aan: ‘Studenten zijn vaak bang om afgewezen te

worden. Maar jij hebt hen iets te bieden en zij jou. Jij

mag ook eisen stellen aan wat je wilt doen. Studen-

ten denken vaak dat ze die positie niet hebben. Maar

studenten die beginnen aan een stage die niet past bij

wat ze willen leren, haken vaak halverwege af.’

Leerarbeidsplaats in plaats van stage?Voor een LAP gelden in grote lijnen dezelfde vind- en verovertips als voor een stage.

Grootste verschil: duaal-studenten moeten hun werkgever overtuigen om voor hun

werkzaamheden minstens het minimumloon te lappen. In tegenstelling tot de sta-

giair is de LAP-per niet boventallig, maar krijgt hij expliciet eigen taken en verant-

woordelijkheden. ‘Dat maakt het voor duaal studenten nog belangrijker om duidelijk

te maken wat je te bieden hebt,’ vindt Juliette Santegoeds, LAP-coördinator bij de

opleiding Bestuurskunde/ Overheidsmanagement (B/O). ‘Voordeel voor de werkge-

ver is dat ze een student langer in huis hebben en echt kunnen laten meedraaien in

het arbeidsproces. Voordeel voor de student is dat ze op lager niveau kunnen instro-

men – routinewerkzaamheden doen kan goed zijn om kennis te maken met het werk

en meelopen met iemand ook – als er maar zicht is op groei.’ Santegoeds adviseert

studenten om te kijken of ze hun afstudeeronderzoek ook bij hun LAP-werkgever

kunnen doen. ‘Maar ook zonder is het een goede plek. Soms stellen studenten dat de

opleiding twee jaar LAP en een onderzoek eist. Dat is niet waar en daarmee gooi je je

eigen glazen in.’ Wees realistisch, luidt haar devies.

Helder hebben wat jij wilt, is dus belangrijk. Maar

het is ook van belang om je in te lezen op het bedrijf.

Wat doen ze? Wat spreek je daarin aan? En wat wil je

daar nog meer over weten? En denk voorafgaand aan

het gesprek na over de vragen die jij kunt verwach-

ten. ‘Je kunt veel voorbeeldvragen vinden op internet.

Bereid die voor en het sollicitatiegesprek wordt een

soort kaartspel: je hebt de vragen al eens beant-

woord voor jezelf en het is afwachten welke gesteld

worden,’ zegt Van Riet. ‘Neem je portfolio mee, je

cijferlijst, je propedeuse. En weet goed wat de oplei-

ding verwacht. Waar moet die stageplek aan voldoen?

Vraag ook hoe de begeleiding is geregeld. Je moet

een match vinden tussen wat het bedrijf zoekt,

wat de opleiding vraagt en wat jij wilt.’

Het zoeken naar een stage kan een behoor-

lijke inspanning zijn. ‘Maar het nu intensief

doen, is een goede voorbereiding op een

baan,’ besluit Hanneke van Riet. Gaby Weij

waarschuwt nog: ‘Het lijkt vaak ver weg

voor studenten, maar de stageperiode is

dichterbij dan je denkt. Begin op tijd met

zoeken!’

Meer sollicitatietipswww.intermediair.nlwww.carrieretijger.nl Boek: Solliciteren is werken

20 H/LINK • 09

J oris Voorhoeve werd vorig jaar gevraagd als lec-

tor Internationale vrede, recht en veiligheid. Hij

hoefde er niet lang bij stil te staan: ‘Ik heb erover

nagedacht wat ik het leukst zou vinden om te doen

na mijn vijfenzestigste, en dat is duidelijk lesgeven,’

zegt hij beslist. Als lector wil hij studenten handvat-

ten geven om te begrijpen wat er in de wereld gaande

is. Zijn nieuwste boek kan daar goed bij helpen. ‘Het

is als het ware een samenvatting van mijn vakge-

bied, leesbaar gemaakt voor het grote publiek,’ legt

Voorhoeve uit.

De negen plagen die Voorhoeve bespreekt zijn de

snelle bevolkingsgroei, hongersnood, ziektes, burger-

oorlogen en terrorisme, klimaatverandering, econo-

mische instabiliteit, oprakende fossiele brandstoffen,

politieke instabiliteit en zwak internationaal bestuur.

‘Het probleem is dat deze negen plagen veelal apart

aangepakt worden in internationaal beleid. Er wordt

nog wel eens vergeten dat deze problemen elkaar ver-

oorzaken en versterken,’ zegt Voorhoeve. Zo is er door

klimaatverandering steeds minder grond geschikt

voor landbouw. Dat leidt weer tot hongersnood onder

de armste mensen in de wereld, en dit veroorzaakt

op zijn beurt weer ontevredenheid en agressie onder

de bevolking, uitmondend in burgeroorlogen. ‘Congo

is er volgens Voorhoeve een goed voorbeeld van. Er

heerst veel armoede en geweld en het is erg politiek

instabiel.

Andere problemen die elkaar versterken zijn opra-

kende fossiele brandstoffen en politieke instabiliteit.

De oorlog om brandstoffen wordt steeds zichtbaar-

der en veroorzaakt over de gehele wereld politieke

instabiliteit. ‘De verwachting is dat al deze problemen

de stroom van vluchtelingen tussen 2010 en 2050 ver-

dubbelt, maar deze schatting is zelfs nog aan de lage

kant,’ voorziet Voorhoeve. Behalve politieke vluchte-

lingen komen er ook klimaatvluchtelingen: mensen

die genoodzaakt zijn hun land te verlaten vanwege

extreme droogte of juist door overstromingen. ‘En

arme mensen hebben het geld niet om naar de andere

kant van de wereld te vluchten, dus de omliggende

landen die al met dezelfde problematiek te kampen

hebben komen extra onder druk te staan.’

KNAgEN AAN NEgEN

WERELDPROBLEMEN TEgELIjK

Brandstoffen raken op, de bevolking groeit, het klimaat verandert en honger neemt toe. In zijn

boek Negen plagen tegelijk bespreekt oud-minister joris Voorhoeve de problemen waarmee

de wereld te kampen heeft. Het boek verscheen eind april en is leesvoer voor studenten die

Voorhoeves minor gaan volgen. tekst Ilse van Beest • beeld Bas Kijzers

Mondiaal

Joris VoorhoeveLeeftijd: 65

studeerde: politicologie

1979: hoogleraar Internationale betrekkingen

en ontwikkelingen

1982: lid Tweede Kamerfractie VVD

1990: deeltijdhoogleraar Internationale

organisaties

1991: directeur Instituut Clingendael

1994: minister van Defensie

1999: lid Raad van State

2010: zegt lidmaatschap VVD op na coalitie

met PVV

2011: lector Internationale vrede, recht en

veiligheid

09 • H/LINK 21

KNAgEN AAN NEgEN

WERELDPROBLEMEN TEgELIjK

In een overvol café Millers praatte lector Joris Voorhoeve onder meer Job Cohen en Ernst Hirsch Ballin bij over wat hij noemt ‘de negen problemen van wereldformaat.’

Volgens Joris Voorhoeve is internationale politiek

cruciaal om tot oplossingen te komen. Hij is dan ook

tegen de nieuwe trend van anti-internationalisme.

‘Die hele “ik eerst”-mentaliteit die er in de huidige

politiek heerst, daar hebben we niets aan,’ vindt Voor-

hoeve. ‘Als er bijvoorbeeld iets aan de andere kant

van Europa gebeurt, dan heeft dit al invloed op Neder-

land.’ Het is daarom noodzakelijk om buiten de eigen

landsgrenzen te kijken naar problemen. De Verenigde

Naties beschouwen die problemen ook als mondiale

vraagstukken. ‘Zo zijn ze onder andere bezig met het

scheppen van landbouwgrond met nieuwe irrigatie-

technieken en zijn er diverse vredesmissies, maar

dit is niet genoeg, ’ is Voorhoeve van mening. ‘Er

zijn helaas ook veel nepmaatregelen – CO2-uitstoot

tegen proberen te gaan met emissierechten bijvoor-

beeld,’ verzucht Voorhoeve. ‘Om tot nieuwe en betere

oplossingen te komen moet de nieuwe generatie

hoogopgeleiden zich ook bezighouden met al deze

wereldproblemen.’

Je mag verwachten dat er de komende decennia

schreeuwend behoefte is aan mensen die dit soort

grote problemen ook integraal kunnen aanpakken.

Daarom wil Joris Voorhoeve graag studenten bij het

nieuwe lectoraat Internationale vrede, recht en veilig-

heid betrekken om internationale problematiek te on-

derzoeken. ‘Veel jonge mensen hebben interesse om

zich hiermee bezig te houden,’ zegt Voorhoeve. Die

studenten kunnen aan de slag bij Voorhoeves nieuwe

minor Conflict en vredesopbouw, die in september

start. Hier gaan studenten zich vooral bezighouden

met uit de hand gelopen gewapende conflicten. Je

krijgt inzicht in hoe politieke organisaties ingezet

kunnen worden om dit tegen te gaan. Voorhoeve

denkt dat deze minor voor allerlei studenten met een

heel diverse achtergrond geschikt is. ‘Ik vermoed dat

er voornamelijk studenten Bestuurskunde en Rechten

op af komen, maar dit onderwerp is eigenlijk interes-

sant voor vele vakgebieden en studies.’

Op dit moment is Joris Voorhoeve nog druk bezig

om zich de settelen in zijn nieuwe kantoor. Maar hij

kijkt ernaar uit om hier les te geven. ‘Ik ben meer een

practicus dan een theoreticus, dus ik wil mijn kennis

graag toepassen. Het hbo biedt die ruimte. Ik weet

zeker dat ik hier op de hogeschool meer mijn ei kwijt

kan dan bij de Raad van State,’ sluit hij kordaat af. •

22 H/LINK • 09

Expertisecentrum

E en paar uur voor de brainstorm zijn Monique

Berger en haar collega’s van BT druk bezig met

het leegruimen van hun oude expertisecen-

trum. ‘Zo’n verhuizing heeft in ieder geval als voordeel

dat je een hoop troep weggooit,’ grapt de onderzoeks-

coördinator terwijl ze met een vloeiende beweging

een stapel cd’s in een blauwe container gooit.

BT had dus al een expertisecentrum, maar vanwege

de samenwerking met IPO en de raakvlakken met HT,

is er door de Haagse Academie voor Technology, Inno-

vation & Society (TIS) gekozen voor een gezamenlijke

werkplek. Het expertisecentrum, door academiedirec-

teur Ton de Jager de ‘rode ruimte’ gedoopt, is gloed-

nieuw. Door de logge bureaucratische molen en het

krappe budget kostte het zo’n drie jaar om gebouwd

te worden.

Het idee van de ‘rode ruimte’ is om samenwerkings-

verbanden tussen de opleidingen en het bedrijfsleven

te stimuleren. De ruimte is er dus nu eindelijk, maar

de manier waarop de synergie in het expertisecen-

trum concreet moet ontstaan, was nog niet helemaal

overdacht. Daarom organiseerden de opleidingen

onlangs een drie uur durende brainstormsessie. Die

liep niet helemaal soepel.

Al gauw blijkt uit de discussie dat om te kunnen sa-

menwerken en als expertisecentrum goed onderzoek

te doen, eerst een belangrijk ingrediënt nodig is: een

hogeschoolbrede profilering. Met name onderzoeks-

coördinator Monique Berger is af en toe zeer uitge-

sproken. Volgens haar is het zaak om speerpunten

te formuleren. ‘We moeten voor het bedrijfsleven en

toekomstige studenten een duidelijk beeld creëren:

bijvoorbeeld voor sport en technologie móét je naar

De Haagse Hogeschool.’

Ook om beurzen te krijgen is profilering een pre. Het

zijn volgens Monique de hogescholen met een duide-

lijk profiel en sterke lectoraten die subsidies krijgen.

IPO-docent Hans Glerum valt haar bij: ‘We moeten

iemand aannemen die goede subsidieaanvragen kan

schrijven. Zo’n persoon levert miljoenen op. Maar

daaraan voorafgaand moeten er een aantal keuzes

PrOfiLereN om te kunnen

sameNwerKeNDe opleidingen Bewegingstechnologie (BT), Human Technology (HT) en Industrieel

Projectontwerpen (IPO) hebben na drie jaar polderen en sparen eindelijk een

gezamenlijk expertisecentrum. Maar nu blijkt dat om onderzoek en onderwijs goed

te kunnen verbinden, meer profilering nodig is. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers

Monique Berger druk bezig met de grote

schoonmaak van het oude BT-expertisecentrum.

09 • H/LINK 23

gemaakt worden. Andere hogescholen zijn daar vele

malen voortvarender in en wij lopen die subsidiepot-

jes mis. Doodzonde.’

Ton de Jager brengt nog eens het rapport te berde

van de commissie Veerman. Die commissie beval

vorig jaar hogescholen aan zich scherp te profileren.

De Jager erkent de noodzaak daarvan. ‘Het dwingt

ons keuzes te maken en De Haagse Hogeschool is

daar ook mee bezig. Maar dat proces zal nog wel tot

het einde van het jaar duren.’ Dat gaat Monique te

langzaam. ‘Hoe sneller we profileren, des te sneller

we subsidies krijgen.’ Ton: ‘We zijn toch een hoge-

school met veel opleidingen en dat zal niet zo snel

veranderen. Maar we hebben wel behoefte aan een

kwaliteitsslag bij alle opleidingen.’ Een geïrriteerde

Monique: ‘Dat is echt geen keuze. Iedereen, elke

opleiding, wil en moet kwaliteit leveren. Die profile-

ringsdiscussie duurt mij veel en veels te lang. Je moet

zeggen: híér gaan we op focussen.’ Op opgewonden

toon vertelt de onderzoekscoördinator dat deze

discussie vorig jaar ook is gevoerd, toen zijn ook pro-

fileringsthema’s genoemd en daar heeft de academie

niets mee gedaan. ‘Nu hebben we weer zo’n discussie

en intussen gaat de wereld verder!’

De brainstorm duurt inmiddels een dikke twee uur,

de broodjes die geregeld zouden worden zijn nooit ge-

komen en de fut is er een beetje uit. Als Monique ten

slotte zegt: ‘Mijn maag rammelt echt heel erg,’ wordt

de bijeenkomst afgerond. Het laatste woord voor de

lunch is aan lector Revalidatie Arend de Kloet. ‘Als ik

als buitenstaander zo vrij mag zijn: probeer nu door te

pakken zodat je tijdens de onderzoeksdagen 2012 kan

zeggen “onze academie heeft een plan, inclusief pro-

fiel en onderzoekslijnen”. En dan moet je vooral niet

afwachten wat het College van Bestuur vindt. Sterker

nog, de kans is groot dat ze het overnemen.’ •

Hoe sneller we profileren, des te sneller we subsidies krijgen.

De hoofrolspelers v.l.n.r. Rienk van der Slikke (BT), Monique Berger (BT) en Hans Glerum (IPO) in het nieuwe expertisecentrum.

24 H/LINK • 09

P ark De Horst in Bezuidenhout is een redelijk

rechttoe-rechtaan stadspark. Er zijn perkjes,

je kunt er wandelen met je hond en op een

bankje zitten. Rondom De Horst staan echter een paar

scholen en de leerlingen daarvan mikten het parkje

vol vuilnis. De gemeente wilde De Horst wel opknap-

pen en kunstenaar Lennaert Roos van muziekschool

PopFactory had het lumineuze idee dat het zwerfaf-

valprobleem opgelost kon worden met behulp van

‘een leuke vuilnisbak die muziek maakt.’

‘Dat was zo’n beetje de status van de muzikale vuil-

nisbak toen ze bij De Haagse Hogeschool aanklopten

met de vraag of er iemand was die het leuk vond om

daarop af te studeren,’ vat Lugtigheid een halfjaar

voorgeschiedenis samen. Lugtigheid zag er wel iets

in, al was zijn eerste associatie er een met de Efteling.

‘Is dat origineel? Nou, neuh. Maar het werkt ontzet-

tend goed. Ik ben gaan kijken in het sprookjesbos en

Holle Bolle Gijs is echt geniaal effectief.’

Het is bovendien ook weer niet zó banaal. IPO’ers

leren tijdens hun studie voortdurend dat alles in een

ontwerp overdacht is, ook al ziet het er voor een leek

uit of het met het grootste gemak uit de losse pols

is geschetst. Neem nu de meest gebruikte vuilnis-

bak van Nederland, die je overal in het straatbeeld

tegenkomt. ‘Die is zó goed ontworpen,’ vindt Stefan.

‘Zwervers kunnen er niet in poepen, vogels kun-

nen er niets uit eten, hij is bestand tegen flink wat

vandalisme en toch makkelijk te legen. Je gooit er

makkelijk iets in weg. Fabrikant Bammens heeft al

die vereisten kunnen verwerken met een minimum

aan materiaal, wat weer heel veel productiekosten

scheelt. En ga zo maar door. Dus ook een vuilnisbak is

een spannend ding. Voor ontwerpers dan. Ik vind een

afvalbak best sexy, ja.’

Stefan deed bronnenonderzoek naar ervaringen

uit het veld en kwam op een indrukwekkende lijst

randvoorwaarden waaraan een openbare prullenbak

moest voldoen. Een ‘beter-goed-gejat-dan-slecht-be-

dacht-kopie’ van Holle Bolle Gijs sneuvelde bijvoor-

ScriptieprijsWat is de beste afstudeerscriptie? H/Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

Naam: Stefan Lugtigheid

Leeftijd: 24

Opleiding: Industrieel

Product Ontwerpen

Cijfer: 10

titel: SunBin. Een interac-

tieve, muzikale afvalbevatter

op zonne-energie

sexy

Stefan Lugtigheid kan iets dat veel IPO-afstudeerders

niet kunnen: met zijn project op de foto.

Een vuilnisbak die geluid maakt, waar kennen we dat van?

Precies, van de Efteling. Holle Bolle gijs heeft in een andere

omgeving wat omgangsproblemen. Stefan Lugtigheid

ontwierp een vuilnisbak met minder nadelen om een lastig

probleem het hoofd te bieden: zwerfvuil.

tekst René Rector • beeld Bas Kijzers en Loek Weijts

‘Ik vind een afvalbakbest , ja’

09 • H/LINK 25

ZonnepanelenDe SunBin draait op zonne-energie.

Lastig te beklimmen door stand van de takken.

Het breinStudenten Elektrotechniek slankten een gewone MP3-speler af, zodat die op zonne-energie kan draaien.

Opening- Vuil gaat er

gemakkelijk in.- Regent niet in.- Je hoort een geluid als

je er iets in werpt.

PrullenbakEenvoudig te legen, maar het deurtje mag niet uit zichzelf open kunnen.

Betonnen voetZit onder de grond. De boom is onmogelijk om te duwen.

OnderhoudsvrijGemaakt van Cortenstaal, roest van nature. Graffiti houdt dus niet.

De SunBin

beeld op twee lastige zaken: hij doet het leuk in de Ef-

teling, maar misstaat in een gewoon park. Bovendien

is voor een zuiginstallatie stroom nodig en die was er

niet in De Horst. Vuilnisbakkenfabrikant Bammens

vond de muzikale vuilnisbak een interessant concept,

en dus boden zij Lugtigheid een afstudeerplek aan.

Nodig, want zonder technische ondersteuning en

iemand die het product daadwerkelijk kan maken

eindigt je afstudeerproject anders op de tekentafel.

Samen met Lennaert Roos ging Stefan de omliggende

scholen langs om met de kinderen tot een product te

komen waar zij het liefst hun afval in zouden willen

gooien. Stefan liet de kinderen hun ideale vuilnisbak

kleien en hield brainstormsessies met post-it-briefjes

en organiseerde een rollenspel. ‘Dat was nog het

grootste leermoment: denk nooit dat je je doelgroep

wel kent,’ waarschuwt Stefan. ‘Kinderen willen in een

park recreëren, net als volwassenen. Alleen is hun

idee van recreëren anders. Zij willen spelen, en omdat

het een park is, verwachten ze natuurbeleving. En ze

willen een beloning voor goed gedrag.’

Het leverde in concept een ‘afvalboom’ op: een

vuilnisbak in de vorm van een boom. Daar werden de

kinderen wel enthousiast van, maar leverde Stefan

ook problemen op. In bomen kun je immers klimmen.

‘Je leert bij IPO altijd dat je een product uitnodigend

moet maken. Dingen die de gebruiker moet vasthou-

den, moeten lekker in de hand liggen. Schermpjes die

je moet aflezen, moeten makkelijk leesbaar zijn. Dat

soort dingen. Ik heb met de SunBin hetzelfde gedaan,

maar dan omgekeerd.’ De boom is opgetrokken uit

cortenstaal, een legering die net als verzinkt staal of

aluminium wel roest, maar waarbij de roestlaag de

kern prima conserveert. Onderhoudsvrij, ongevoelig

voor graffiti, en klimmen doe je niet meer, want het

voelt heel onaangenaam. ‘Takjes’ van cortenstaal ont-

moedigen het beklimmen, maar geeft de vuilnisbak

wel echt een boom-uiterlijk.

Terwijl Roos met de scholieren allerlei samples produ-

ceerde die de vuilnisbak kon laten horen als er iets in

gegooid zou worden, verbouwde een groep studenten

Technische Informatica van TIS Delft een mp3-speler

zodanig dat het apparaatje alleen nog dat kon doen

wat voor de vuilnisbak essentieel was: muziek spelen.

Stefan wilde dat met een klein zonnepaneel in de vorm

van een boomblad de vuilnisbak zijn werk zou doen:

zodra je iets weggooit, registreert een sensor dat en

speelt de mp3-speler een sample af. ‘Je kunt zelfs over

een paar jaar een hele nieuwe serie geluiden opne-

men, zodat ook een nieuwe lichting schoolkinderen

gemotiveerd blijft het afval weg te werpen.’

Voordat het productieteam van Bammens daadwer-

kelijk kon gaan lassen, sneuvelde het project bijna

alsnog. De gemeente was bang dat de boom mak-

kelijk zou omvallen. Stefan paste hem op bepaalde

punten aan. ‘Ik ben ervan overtuigd dat mijn originele

ontwerp goed was, maar ik wilde graag dat het uitge-

voerd zou worden. Soms moet je een concessie doen

omwille van regelgeving.’

Een halfjaar na de start van het project kon Stefan

samen met Lennaert, de kinderen en wethouder Ingrid

van Engelshoven de SunBin onthullen. Of het zwerf-

vuilprobleem is opgelost? ‘Gedrag van mensen laat zich

moeilijk voorspellen, maar tot op de dag van vandaag is

het in de omgeving van de SunBin schoon gebleven.’ •

De scriptie van Stefan is binnenkort terug te lezen op www.hbo-kennisbank.nl

H/Link scriptieprijsBen je (bijna) afgestudeerd en wil je ook kans maken op de hoofdprijs van € 1.500,-? Kijk op www.dehaagsehogeschool.nl/linkscriptieprijs hoe je mee kunt doen.

26 H/LINK • 09

Met liefde voor de professionele journalistiek gemaakt

Episch sprookje

’Een film die ik ook tijdens colleges laat zien – een

klassieker over hoe de journalistiek werkt – is All the President’s Men.

De film gaat over de onthulling van het Watergate-

schandaal in Amerika, dat in1974 leidde tot het

aftreden van president Richard Nixon. Het is de

enige keer in de recente geschiedenis van Ame-

rika dat een president door het echt ouderwetse

handwerk van journalisten, ten val is gebracht.

Iedereen wist toentertijd dat hij niet echt deugde

maar die twee journalisten hebben het naar bui-

ten gebracht.

Het blijft een film waar ik kippenvel van krijg. Ze-

ker als ik zie hoe twee journalisten, die in het be-

gin het helemaal niet zo goed met elkaar konden

vinden, gedreven door hun gemeenschappelijke

professionaliteit, toch de waarheid blootleggen.

Die filmmaker toont, met liefde voor de profes-

sionele journalistiek, hoe twee journalisten hun

werk hebben gedaan en de weerstand die zij

van de krant hebben gehad. Ik denk niet dat het

een film is waar je een gezellige avondje uit aan

beleeft, ook omdat het zo’n oude film is en er

sindsdien nog meer goede films over journalistiek

zijn gemaakt. Maar het verhaal dat verteld wordt,

met de ontrafeling van het complot, is erg mooi

gemaakt.’ •

‘Naar concerten ga ik nooit. Ik vind het altijd te hard en je kan met

niemand kletsen door het geluid,’ stelt Len Middelbeek. Een film en

een boek dus, in zijn rijtje juweeltjes. tekst Lara Lindeman • beeld Mieke Barendse

Wat is nieuw en de moeite waard? En welke juweeltjes heb je tot nu toe gemist? Voor ‘nieuwe juweeltjes’ kijk je rechts. De verborgen schatten van iets langer geleden zijn deze maand van Len Middelbeek, opleidingscoördinator van International Communication Management en docent op de academie European Studies & Communication Management.

Juweeltjes

All the President’s Men (1976)Met Dustin Hoffman en

Robert Redford als de

journalisten Carl Bernstein

en Bob Woodward

De Ontdekking van de Hemel (1992)Harry Mulisch

‘Ik ben nogal een fan van Harry Mulisch. De

Ontdekking van de Hemel vond ik prachtig. Ik heb

begrepen dat er in oktober nog een novelle van

hem uitkomt. Daar kijk ik wel naar uit. Zijn manier

van kijken vind ik mooi. Hoe hij het woord ‘nu’

beschrijft. Dat het eigenlijk niet bestaat, als je de

‘n’ heb uitgesproken is het al verleden tijd en de

‘u’ is nog toekomst.

De Ontdekking van de Hemel is een mooi boek

omdat hij een niet bestaande werkelijkheid op

een bepaalde manier beschrijft waarvan je kan

voorstellen dat het er toch is. Mulisch is een goede

verteller. Hij weet een paar lagen in zijn boek te

beschrijven. Het gaat niet alleen over ‘who did it?’

Als je een roman leest, wil je meegenomen

worden. De Aanslag – ook van Mulisch – gaat

veel meer over schuld en over elkaar dingen in

de schoenen schuiven of juist niet. Het neemt je

op een andere manier mee door het verhaal, je

kunt je voorstellen dat het aan de werkelijkheid

ontleend is. De Ontdekking van de Hemel juist

niet. Het is episch, bijna een sprookje. Hoewel ik

daar op zich niet zo van houd, vind ik het in dit

geval prachtig.

Toen ik voor het eerst het boek zag, moest ik wel

even slikken. Het is erg dik. Maar ik heb het toch

in één adem uitgelezen. Ik werd zo meegenomen

door het verhaal.’ •

09 • H/LINK 27

También la LluviaGenre: Drama

Duurt 104 minuten

Vanaf 21 mei in de bios

Geschiedenisles in een modern hesje tekst Paul van Leeuwen

De ontgoochelende eenzame wereld tekst Martine Seijffert

In de film También la Lluvia (Zelfs de regen) laat

regisseur Icíar Bollaín zien hoe moeilijk het is om

tijdens het draaien van een film in Bolivia de grote

problemen van het volk te negeren. De indruk-

wekkende filmlocaties en de acteerprestaties

maken het tot een aardige film.

Een mooie raamvertelling, dat is También la Lluvia. In de buitenste schil leren we regisseur Se-

bastián kennen. Die wil met zijn producent Costa

in Bolivia een film maken over de ontdekkings-

tocht van Columbus. Dit doen ze niet op de Ba-

hama’s waar Columbus daadwerkelijk aankwam,

maar in de Boliviaanse gemeente Cochabamba

waar figuranten, in de woorden van de commerci-

ele Costa, al snel tevreden zijn met een salaris van

twee euro per dag. Waar Sebastian echter geen

rekening mee heeft gehouden, is het watertekort

dat in Bolivia is ontstaan doordat een machtige

Amerikaanse multinational de geprivatiseerde

watervoorraden heeft afgesloten voor de locals.

Tijdens de hele film voel je dat regisseur Sebastián

constant in dubio zit tussen het belang van het

draaien van zijn film en het belang van de strijd

van de bevolking, die bezig is met een moderne

variant op de Columbusstrijd, de strijd om het wa-

ter. Vergezocht? Regisseur Bollaín refereert ermee

aan de ‘echte’ Boliviaanse wateroorlog in 2000.

Vijfhonderd jaar eerder ging de strijd nog om goud

in plaats van water.

Costa is een goed tegengewicht voor Sebastian

door hem keer op keer ervan weet te overtuigen

dat het niet hun strijd is. Naarmate de tijd verstri-

jkt zie je echter dat ook Costa in tweestrijd komt.

Wanneer een vrouwelijke local Costa om hulp

vraagt, draait hij 360 graden om en besluit haar te

helpen.

Het weergeven van het verhaal van Columbus

neemt een flink deel van de film in beslag maar is

van ondergeschikt belang. De ontwikkeling van

Costa´s personage en de strijd om water zijn lei-

dend. Met de vakantieachtige beelden uit Bolivia

blinkt de film uit op cameragebied. Het verhaal

had wat pittiger in elkaar mogen zitten, dat zou

net die ene bite extra aan de film kunnen geven. •

Zeg ‘Lonely Planet’ en het vakantiegevoel is

aangewakkerd. Zeker van het nieuwe boek van de

oprichters van Lonely Planet verwacht je daarom

een inspirerend reisverhaal. Helaas omschrijft Lo-nely Planet, het verhaal van een grensverleggend bedrijf met name de zakelijke reiswereld in feiten.

Wie zijn die enorme geluksvogels die de wereld

over reisden en hier vervolgens hun geld aan

wisten te verdienen? (Naar verluidt werd er in 2007

door BBC Worldwide zo’n honderd miljoen euro

voor het bedrijf neergelegd). Ze heten Maureen en

Tony Wheeler en het stel heeft over het begin, het

vallen en het opstaan van hun onderneming een

boek geschreven.

Wie als reiziger en fan van Lonely Planet een

romantisch en spannend geschreven verhaal denkt

voorgeschoteld te krijgen - met de fijne humor die

ook in de reisteksten vaak wordt gebruikt - komt

wat bedrogen uit. Tony en Maureen doen waar

ze goed in zijn: het opsommen van feiten. Het is

Tony die het grootste deel van het verhaal voor zijn

rekening neemt en met enge precisie weet op te

schrijven hoe het bedrijf ooit begon (een wereld-

reis - tot zover nog het romantische begin), en al

snel overgaat in personeelsaantallen, gedoe met

distributeurs en de uitbreiding van het bedrijf naar

Amerika en Frankrijk.

Om de zoveel pagina’s komt Maureen aan het

woord, die haar eigen licht over de bedrijfsperike-

len laat schijnen. Dat geeft de lezer inderdaad iets

meer het idee bij de persoonlijkheden van de twee

betrokken te worden, maar doordat de spannings-

opbouw in de verhalen compleet ontbreekt, blijft

het een stukje uit een dagboek.

Vaak genoeg zijn de feiten echter interessant ge-

noeg om toch geboeid door te lezen. Hoe gaat een

reisredacteur nu eigenlijk te werk bij Lonely Planet?

Wat doe je als er op de rug van 40.000 boeken

‘Westen Europe’ staat in plaats van ‘Western Eu-

rope’? En hoe zorg je ervoor dat in een wereld waar

papier steeds meer verdwijnt, je toch een winst-

gevend bedrijf houdt? Voor (reis)ondernemers in

de dop is dit boek een goede leerschool, maar wie

door reizen geïnspireerd wil worden, doet er beter

aan een boek van Paul Theroux te lezen of gewoon

weer een ‘echte’ Lonely Planet mee te pakken. •

Lonely PlanetOmvang: 288 pagina’s

ISBN: 9789049105792

Prijs: € 22,99

Meer weten?

Meer weten?

28 H/LINK • 09

Inspectorate of Education

It all started in July 2010, when

De Volkskrant published a piece

saying that some students at the

Inholland University of Applied

Sciences had had a particularly

easy ride in obtaining their de-

grees. Various parties contacted

the Inspectorate of Education,

some anonymously, and this

prompted the Inspectorate

to place a number of degree

programmes at ten of these

universities of applied sciences,

including The Hague University,

under scrutiny. The report was

published on 28 April, and it sin-

gled out the degree programme

in Marketing at The Hague

University as having ‘room for

improvement’. ‘Some modifica-

tions are needed for it to fully

comply with legal requirements,

but there’s no question of need-

ing to intervene to safeguard

the final level achieved by the

programme,’ said the Inspector-

ate of Education. Four degree

programmes at other universi-

ties of applied sciences were

identified as being of ‘concern’,

and four programmes at Inhol-

land were said to be very weak.

Higher professional education

is in the firing line, and its stand-

ards are being questioned by

the media. A poll on Link online

revealed that around forty per

cent of students and staff were

concerned about the image of

higher professional education. Is

a counter offensive required to

restore its damaged reputation?

‘When you’re under fire, it’s best

to keep your head down,’ says

Els Verhoef. ‘This isn’t the time

to talk about how great higher

professional education is, even

though I believe it is. I actually

feel it’s better now than it was

five to ten years ago. But the

criticism of how procedures are

followed is factual and justified,

and you have to accept those

facts.’ She advises students to

do just that. ‘The quality of your

degree isn’t at risk, as we’ve

seen in the inspectorate’s re-

port. If we keep drawing atten-

tion to how the quality of higher

professional education is open

to debate, and that your degree

is less valuable, you run the risk

of that becoming a self-fulfilling

prophecy.’

Els Verhoef is not surprised at

how The Hague University fared

in the report: ‘I couldn’t imagine

there would be anything truly

untoward with us.’ With The

Hague University cleared of any

suspicion, Verhoef emphasises

that the report is an opportunity

to further improve on how it

ensures high quality. ‘What are

our weaknesses? The Inspector-

ate mentions the complexity

and degree of detail within

higher professional education.

Some degree programmes have

a fairly fragmented curriculum

with many module tests and

sub-module tests and many

different testing methods. That

makes the programmes unclear

as a whole. We could improve

things by simplifying them. I’ve

long argued for subjects to have

at least three credits each, and

to limit the number of parallel

programs, even if that hasn’t

won me any new friends.’

This issue is distinct from the

shortcomings identified within

the Marketing programme,

which need to be resolved by

the end of August. The biggest

issue there is the workings of

Learning from the

‘It’s nice that we came out of it well,’ says board member Els Verhoef of the Inspectorate of Education’s report, which was published in late April. ‘Now we don’t have to go into defensive mode; instead, we can go into improvement mode.’ What changes are on the horizon? The members of the board of examiners are going on a training course, and as far as Verhoef is concerned The Hague University of Applied Sciences needs to make its degree programme curricula less fragmented. story Dieuwke de Boer • image Sabrina Robles de Medina

inspectorate’s report

09 • H/LINK 29

Ever been surprised by the Dutch way of doing things? Send us your observations and H/Link will try to enlighten you in a forthcoming issue. Please feel free to send an e-mail to link@hhs.nl

Ever wondered how weird, funny or just how unusual things work in the Netherlands? Why the Dutch: eat bread for lunch, almost never use their curtains or simply why Holland and the Netherlands are not synonymous? H/Link discusses these so called ‘strange’ Dutch customs in this column.

Unusual Dutch

the examining board. The board

doesn’t appoint its examiners,

despite this being required ac-

cording to the Higher Education

and Research Act, which was

revised in September 2010. The

committee also needs to take

more active final responsibil-

ity for the integrity of tests and

examinations. ‘We’d like to

come to an agreement with the

academies soon about how we

can best organise the appoint-

ment of examiners. The integ-

rity of tests and exams will be

an important focus for all degree

programmes.’

A training programme has now

been developed for members of

all the examining boards, after

internal research at the end of

2010 also identified a strong

need for this (see H/Link no. 5).

‘That training course will teach

examining board members the

rules and regulations,’ explains

Verhoef. ‘But they’re particu-

larly being taught how to deal

with colleagues, including

management and examiners.

The examining board passes

judgement on colleagues and

makes decisions that used to be

made by management, and not

everyone finds that easy. Par-

ticularly amongst equals, there’s

no culture of giving each other

feedback on their work.’

The essence of the procedures

and rules, says Verhoef, is that

lecturers need to make their as-

sessments clear to others. ‘They

might perceive that as a hassle

or unjustified intervention, as if

they’re thought not to be doing

their job properly. It requires a

certain culture change to say:

“Part of my value comes from

being held accountable.” That

system of responsibility is part

of being professional.’

Another area of criticism made

by the Inspectorate is an exten-

sion of this: just twenty per cent

of Marketing lecturers were

said to be properly following the

‘toetswijzer’, a procedure used

for developing and assessing

exams. ‘It’s a new way of work-

ing and it takes time to get all

lecturers on board. The proce-

dures are being followed in core

aspects and within Marketing it

seems to be bedding in overall,’

says Verhoef.

Verhoef anticipates that these

interventions will enable The

Hague University to get right

back on track. Do the findings

of the Inspectorate of Education

suggest the need for extra moni-

toring of the quality of higher

education? ‘I don’t think that’s

necessary, but if you go by Sec-

retary of State Halbe Zijlstra’s

reaction, that could be what’s

to come. My feeling is that that

should be left to the universities

of applied sciences. The further

you’re removed from them, the

less influence you have on qual-

ity assurance. But the cabinet

doesn’t seek the advice of our

governors in this situation.’ •

‘When you’re under fire, you keep your head down’

The popularity of Geert Wildersstory Ilse van Beest • photo Merlin Daleman

Whether you think of him as a savior of the Dutch or just as a

bleached clown, Geert Wilders is one of the most remarkable

figures in Dutch politics. In the 2010 elections, Wilders received

sixteen per cent of the votes and it became clear that he and his

Party For Freedom (PVV) had to be taken seriously.

Wilders has been proudly offending Muslims and immigrants since

2005, when he funded the PVV. He never ceases to amaze crowds

and always seems to grab attention with provocative statements;

like comparing the Koran to Hitler’s Mein Kampf or calling Islam a

retarded culture. ‘These anti-Islam speeches are just easy atten-

tion grabbers,’ thinks Navid Armbruster, an International Public

Management student from France. ‘He is an amazing spokesper-

son, just like the dictators Hitler, Mussolini and Stalin.’ Armbruster

thinks Wilders gives the middle class someone to blame: ‘Just like

dictators, he uses the lower classes of society and makes them

afraid of the unknown. This has proven to be effective.’

This approach does not really appeal to most THU students. Ac-

cording to a survey conducted last year, the PVV could have won

only nine seats out of the 150 in the House of Commons if our

students had total control. Whereas the whole country awarded

Wilders 24 seats. ‘Higher educated people do not vote for Wilders

that easily,’ thinks Armbruster. However, the fact that many

people say they would not vote for PVV is not necessarily a sign of

high tolerance for immigrants and Muslims at THU. It could also

mean that there is (supposed) low tolerance for people who actu-

ally vote for Wilders. It might just be too scary to admit that you

support PVV in such an internationally oriented environment.

Although many people are against Wilders, they are also thankful

that he is pointing out the issues that other politicians refuse to

talk about. ‘Of course it is insulting, but I don’t think he would get

his message across if he would be subtle,’ says Esther Bliek, a

Dutch Industrial Product Design student. According to Bliek, there

is always a small group of immigrants who screw things up

for other immigrants. ‘But he should not only focus on

immigrants, there is a lot of Dutch scum too.’ Bliek

thinks he should come up with more practical

solutions instead of only being provocative. ‘But I

don’t think he has enough influence to actually do

something, and dictatorship? That’s nonsense, he

couldn’t even handle that to begin with.’

30 H/LINK • 09

The Moot Court competition

was a simulation of court pro-

ceedings and the participants

were university students from

more than thirty countries. The

case was about two fictitious

states that shared a river and

came into conflict because one

state built a dam and deprived

the other of water.

No dramatic wordsMaximilian Garré, a third-year

International Law student

from Germany, is part of the

team that represented THU. He

recalls the preparations, saying,

‘From October onwards we

spent at least five hours a day

in the Peace Palace library, five

days a week.’ Maximilian finds

it hard to say if anything went

wrong. He remembers, howe-

ver, the very beginning, when

the team first submitted their

work to their supervisors and he

recalls how confident they were

with the paper. ‘To put it bluntly,

it was crap,’ he says, ‘It turned

out we had to work totally diffe-

rently, far more to the point with

no dramatic words.’

This challenge taught them a

lot. Maximilian says ‘We had to

establish a working routine be-

cause you still have your normal

curriculum. If we had to choose,

we always chose for the Moot

Court.’ He adds that, ‘Our tutors

were acting as judges to pre-

pare us for answering properly

but also preparing us mentally.’

Excitement is written on his

face but he keeps composed -

ideal for a lawyer standing in

front of the judges.

Closer to realityAt the Peace Palace, the team

faced off against teams from

Norway and Serbia. The big-

gest tasks were, however, the

questions from the judges,

who challenged them to make

connections between different

kinds of law, how far they could

go into details and how convin-

cing they were in extracting the

really important information. Af-

terwards, Maximilian was very

diplomatic by saying that this

was a humbling experience but

he couldn’t hide his conviction

that THU was better.

Even though the team was a bit

disappointed with the 13th place

out of 22, they are still proud of

how far they have come. ‘This

experience helped lift us up from

the purely academic approach

and brought us closer to the

reality of advocacy and legal pro-

cedures,’ Maximillian says. •

Four International Law students represented the Netherlands in the 34th edition of the prestigious Telders International Law Moot Court Competition at the Peace Palace at the end of April. It was the first time in history that The Hague University participated in the most important competition of this kind in the whole of Europe. They loved it because, in their words, ‘It means we can finally show what we can do!’ story Enitsa Gabrovska • photos Bas Kijzers

Law students make their debut at tHe PeaCe PaLaCe

Competition

The team that represented THU at the Moot Court Competition at the Peace Palace. From left to right: Maximilian Garré, Mr. M. Vagias (coach), Vessela Miladinova, Ms. N. Banteka (coach), Sükriye Özcan and Miroslav Ivanov.

09 • H/LINK 31

Vraagt de verslaggever aan de hbo-student…Onlangs werd het kennistekort

op hogeschool Inholland op

schrijnende wijze blootgelegd.

Toen de lokale campusmedia in

het kader van Bevrijdingsdag

een vragenrondje deed, wist nie-

mand van de ondervraagde jon-

geren door wie Nederland werd

bezet, wanneer dat dan was, hoe

lang dat duurde, hoe lang dat is

geleden, en door wie Nederland

uiteindelijk werd bevrijd. Nog

erger: de hbo-studenten heb-

ben geen idee wat er eigenlijk

wordt herdacht op 4 en gevierd

op 5 mei. De ontluisterende ant-

woorden zijn extra pijnlijk omdat

drie dagen eerder nog een roze

ballonnen actie in Amsterdam

plaatsvond. Volgens de initia-

tiefnemers van Inholland: ‘Om te

laten zien dat niet alle Inholland

studenten slecht zijn en niets

kunnen.‘

NS beboet tientallen studenten op BevrijdingsdagDe NS heeft op Bevrijdingsdag

tientallen studenten beboet

voor het reizen met een ov-

weekkaart. Volgens de NS is 5

mei altijd lastig en bestaat er

al jaren verwarring of het nu

wel of niet een feestdag is. De

NS maakt het er echter ook niet

makkelijker op. Op de chipkaart

staan tegenwoordig de uitzon-

deringsdagen niet meer ver-

meld, dus moeten studenten de

data op het internet controleren.

De NS had echter tot woensdag-

avond Bevrijdingsdag niet in

de lijst met feestdagen staan.

PvdA-kamerlid Jacques Mo-

nasch heeft inmiddels laten

weten dat er een einde moet

komen aan alle onduidelijkheid

en heeft vragen gesteld aan mi-

nister Schultz van Haegen van

Infrastructuur.

Kunststudente mag Vuitton-tas afbeeldenDe Deense Rietveldstudente

Nadia Plesner hoeft toch geen

schadevergoeding te betalen

aan het Franse modehuis Louis

Vuitton. De rechter bepaalde 4

mei in een kort geding dat de ar-

tistieke vrijheid van meningsui-

ting zwaarder weegt dan het ei-

gendomsrecht van Vuitton. Het

modemerk had van de 29-jarige

kunstenares in januari een scha-

devergoeding geëist, omdat zij

met een van haar kunstwerken

inbreuk zou hebben gemaakt

op het intellectuele eigendoms-

recht van Vuitton. Voor elke dag

dat het werk te zien was op haar

site, wilde Vuitton Plesner vijf-

duizend euro laten betalen.

COLOFONH/Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool. Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06/1.08 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag •  e: hlink@hhs.nl  •  f: 070 445 7554 •  i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Stagiair (vacant) Studentredacteuren Arthur Admiraal, Ilse van Beest, Sabrina Danker, Ani Dineva, Marc Floris, Enitsa Gabrovska, Paul van Leeuwen, Lara Lindeman, Renée Meulman, Rindert Reitsma, Anke Viersma, Christin Zitter Medewerker Dave van Ginhoven Strips Sam Peeters, Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Merlin Daleman, Kim Eijkelhof,  Bas Kijzers, Sabrina Robles de Medina, Loek Weijts Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn•  Postbus 4130, 1620 HC Hoorn •  e: info@bureaunassau.nl  •  t: 020 – 623 0905 •  f: 020 – 639 0846  •  i: www.bureaunassau.nlISSN 2210-7983  H/Link is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Copyright HOP: Hoger Onderwijs Persbureau, Leiden. H/Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 21 juni.

Gras van de burenHoger onderwijs saai? Aan opmerkelijke gebeurtenissen geen gebrek. H/Link verzamelt ze voor je.

Het virusStudentenland heeft het zwaar. Na jarenlang gebukt te zijn ge-

gaan onder de epidemie van de zesjescultuur, woedt er nu sinds

enige jaren nog een ander agressief virus in Studentenland. Het

virus grijpt meer en meer om zich heen en elke student heeft er

in meer of mindere mate wel last van. Er zijn sterke geruchten

dat het virus zelfs is overgeslagen naar het wat jongere en steeds

onbeschofter wordende Scholierenland. Het grijpt om zich heen en

niemand weet precies waar het vandaan komt. Besmetting gaat

erg simpel: een schijnende zon, lekker sporten, en zelfs bank-

hangen en tv kijken zijn gehoorde veroorzakers. Wie het eenmaal

heeft, komt er erg moeilijk weer vanaf. Internationaal staat het

virus ook wel bekend als ‘procrastination’, in Nederland beter

bekend als: uitstelgedrag.

Ook ik heb het virus ergens een aantal jaar geleden opgepikt. Zo

weet ik al een maand lang wanneer de deadline voor deze column

is. Maar je raadt het al; het is inmiddels twee uur ’s nachts, en

de deadline staat om negen uur morgenochtend. Ook tentamens

begin ik vaak pas de dag ervoor te leren. Niet bepaald een ideale

planning. Bij de afgelopen hertentamens was het ook weer zover.

‘The perfect storm’. Twee hertentamens van twee jaar terug, op de-

zelfde dag. Een gegarandeerd recept voor een dagje gestrest leren.

Ik ben niet de enige. Vaak zat hoor ik van mijn medestudenten de

vraag: ‘Heb je nou nog steeds geen stageplek?’ beantwoorden

met een ongemakkelijk gegrinnik en een ‘nee’. In dat ongemakke-

lijke gegrinnik zit het schuldgevoel. Je weet beter, maar toch doe

je het niet. Voor mij is het inmiddels zelfs bijna een automatisme

geworden. Een week voor het tentamen denk ik nog niet aan le-

ren. Ik wacht langer en langer, en de druk, het schuldgevoel en de

stress worden groter. Elke keer weer. Waarom blijf ik het dan toch

doen? Waarom stel ik zelfs het lezen van een artikel tegen uitstel-

gedrag uit? Het antwoord is simpeler dan je misschien denkt; het

werkt namelijk prima voor mij.

Twee weken na de hertentamens bleek dit ook maar weer eens.

Geen zesjescultuur hoor, ik sluit ze beiden gewoon royaal af met

een zeven en een dikke acht. Niet bepaald een goede prikkel om

te stoppen met mijn uitstelgedrag, integendeel. Ik heb besloten

dat ik vanaf nu ga uitstellen, maar dan zonder schuldgevoel. Ik zou

zeggen: doe met mij mee. Op deze manier halen we betere cijfers,

zijn we vrolijker en kunnen we samen een einde maken aan de

epidemie van de zesjescultuur. •

tekst Rindert Reitsma

beeld Mieke Barendse

In de liftRindert Reitsema is vijfdejaars student Communicatie. In de lift pikt hij op wat er leeft op De Haagse Hogeschool.

32 H/LINK • 09

Het saaie college

SudokuAgenda highlights

Aspergeweken6 t/m 17 juni, 11.30 – 18.30 uur • Dok75, hoofdlocatie HHsGrand café en leerbedrijf Dok75 serveert twee weken lang een aspergemenu voor € 14,95: huisgemaakte romige aspergesoep, verse asperges met ham, ei en peterselie-aardappels en als dessert roomijs met verse aardbeien. Ook apart te krijgen.Meer informatie en reserveren: catering@hhs.nl of tel. 070 - 445 7758

Concert The New World27 mei, 20.15 – 22.15 uur • Institute of Social Studies, Kortenaerkade 12, Den HaagHet Haags Studenten Symfonie Orkest neemt je mee op een muzikale reis naar The New World. Verschillende muziekstukken, die allen op hun eigen manier iets bijdragen aan de titel. Het orkest speelt Dvorzáks negende symfonie From the New World, een geliefd werk uit het orkestrepertoire en een symfonische ode aan de VS. De tocht voert met Star Wars en E.T. van John Williams naar de oneindige ruimte ver voorbij onze wereld. Toegang: € 11,50 (volwassenen) / € 9 (CJP, student, kinderen >12). Kaarten verkrijgbaar aan de deur of via info@studentnorkest.nl.

4 9 1 6

7 2 3

3 9 7

1 4 3 2

6 3 4 5

1 5

5

2 4 6 9 3

9 8 5 6