LIKE พรมแดน#globaLIKEzationCURATOR : ART CENTRE SLIPAKORN UNIVERSITY

7-27 FEBRUARY 2014AT ART CENTRE SLIPAKORN UNIVERSITY(Wangthaphra)

โครงการสร้างสรรค์ศิลปกรรม “ ศิลปะร่วมสมัยในบริบทของวัฒนธรรมไร้พรมแดน ”

สารผู้อำ นวยการ

ในโลกปัจจุบันที่สื่อออนไลน์มีความสำ คัญต่อชีวิตคนในสังคม การเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร การทำ ความรู้จักกัน การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น กลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นง่ายดายและสามารถทลายพรมแดนระหว่างชาติพันธุ์และภาษาที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง ภายใต้สภาวะที่เหมือนจะไร้พรมแดนนี้ กลับมีการสร้างพรมแดนสมมุติผ่านพื้นที่ส่วนตัวในสื่อออนไลน์เหล่านั้นที่ทำ ให้เกิดปรากฏการณ์ของการทับซ้อนกันระหว่างการสร้างพรมแดนและทลายพรมแดนขึ้นอย่างน่าสนใจ

หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากรเล็งเห็นความน่าสนใจของสภาวะที่เกิดขึ้นนี้ จึงนำ เสนอผ่านนิทรรศการที่นำ ผู้ชมเข้ามีส่วนร่วมตลอดกระบวนการนิทรรศการโดยใช้สื่อออนไลน์เป็นพื้นที่ และเชิญศิลปินให้ร่วมถ่ายทอดมุมมองที่มีต่อความไร้พรมแดนนี้ผ่านผลงานสร้างสรรค์ของตน หอศิลป์หวังเป็นอย่างยิ่งว่านิทรรศการในครั้งนี้จะกระตุ้นผู้ชมต่อคำ ถามในปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นว่าสื่อเเละสารต่างๆที่ไหลเวียนผ่านพื้นเสมือนจริงนี้ จะส่งผลอย่างไรต่อวิถีการดำ เนินชีวิต เเละจะทำ อย่างไรให้สารที่อยู่ในสื่อต่างๆนี้มีประโยชน์ต่อสังคมให้มากที่สุด เเละมีประโยชน์ต่อการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่นับวันยิ่งไร้พรมเเดน

อาจารย์ ดร.ปรมพร ศิริกุลชยานนท์รักษาราชการผู้อำ นวยการหอศิลป์

ในสภาวการณ์ที่เป็นอยู่ขณะนี้โลกได้เเคบลงขึ้นทุกวันผ่านการสื่อสารด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่จนทำ ให้พรมเเดนที่

กั้นขวางดูเหมือนจะไม่มีอยู่จริง พรมเเดนทมีเส้นเเบ่งได้จางลงด้วยการสื่อสารในโลกออนไลน์ เมื่อปี1969

ได้มีการเกิดขึ้นของโครงข่ายเน็ตเวิร์กอินเตอร์เน็ต ซึ่งได้สร้างการสื่อสารอย่างไร้พรมเเดนเลื่อยมาเเละทวี

มากขึ้นในปัจจุบัน การสื่อสารที่รวดเร็วเเละไร้พรมเเดนนี้ได้ส่งผลกระทบต่อสังคม การเมือง วัฒนธรรม เเละรวมถึงศิลปะ ศิลปะที่เราสามารถรับรู้ได้อย่างรวดเร็ว

ผลงานศิลปะที่ได้เกิดขึ้นอีกซีกโลกหนึ่ง ผู้คนอีกซีกโลกหนึ่งสามารถรับรู้ได้อย่างง่ายดายผ่านโครงข่ายโซเชียลเน็ตเวิร์ก ซึ่งทำ ให้การไหลผ่านของอิทธิพลศิลปะมีการ ส่งต่อกันไปมาอย่างต่อเนื่อง ศูนย์กลางของโลกศิลปะมิได้มีอยู่ที่ยุโรปหรืออเมริกาอีกต่อไป ศูนย์กลางได้ไหล

เวียนเเละเปลี่ยนผ่านกันไปมาอย่างต่อเนื่องเเละไม่หยุดนิ่ง

ในครั้งนี้นิทรรศการ LIKE พรมเเดน #globoLIKEztion จึงมองไปที่สาระความสำ คัญ

ของสิ่งที่เกิดขึ้นในโซเชียลเน็ตเวิร์ก์ที่ส่งผลกระทบต่อการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะอย่างไร้พรมเเดน

ทุกคนสามารถสร้างสรรค์ผลงานศิลปะหรือเผยเเพร่ ผลงานศิลปะผ่านพื้นที่เสมือนจริงอย่าง facebook

instagram หรือ blog ภาพต่างๆที่อยู่ต่างที่ ต่างเวลาไหลเวียนผ่านสื่อดังกล่าวนี้อย่างมากมายจึง

ทำ ให้เกิดปรากฏการณ์ที่น่าสนใจต่อพื้นที่สร้างสรรค์เเละต่อการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ

นิทรรศการนี้จะเป็นการเปิดประเด็นเเละฉายภาพปรากฏการณ์ชุมชนในโลกโซเชียลเน็ตเวริกต์เเละโลก

ศิลปะที่ซ้อนทับ ไหลเวียนกันไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เเละหวังว่าเครือข่ายดังกล่าวที่เกิดขึ้นจากนิทรรศการนี้จะสร้างประโยชนเเละส่งผลต่อความเคลือนไหวของโลก

ศิลปะร่วมสมัยได้อย่างไร้พรมเเดน

ภัณฑารักษ์หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร

Today, the world is smaller because of new technology that almost collapses the existing borders/boundaries. Social

network, found in 1969, has created and expanded communications between people from different parts of the world and made this border become less and less distinct. This fast and borderless com-

munication definitely has impact on social, political, and cultural aspects, as well as art as they can reach people easier. People living in one part of the world

can view the work created from artist in different part of the world via social

network. This enables continuing flow of art influences all around the world. Art no longer centers in the west but moving

and transferring all the time.

LIKEพรมแดน : globaLIKEzation exhibition looks at the essence of what hap-

pened in the social network that affects this borderless creativity of artists and other people. Everyone can create work and publicize it in this virtual world,

like facebook, instagram, or blog. Photos existed in different locations and dif-

ferent time, flow through this space and eventually cause such interesting phe-nomenon to art creativity and art space.

This exhibition illustrates this phenom-enon of community existing in both art

world and virtual world that lies upon each other and circulates endlessly. It

is with hope that the result of this exhibition will benefit and has positive

impact to the movement of the art world freely and without any boundaries .

curator art centre,silpakorn university

Virtual space is used to support art works - photos, that are taken through the eyes of artists, professional and amateur. This kind of space connects, emerge, and dwell in the social network world, which might ap-pear in form of Facebook, Instagram, or Blogs. Private space and art space merge and spread into the virtual world in borderless state. Sometimes they are presented in form of personal journal and sometimes they are presented in order to strengthen the creator’s artistic image. Art is rooted and shone abundantly in the virtual world, and at the same time, it also creates another self in this virtual world.

LIKE พรมแดน : GlobaLIKEzation intends to unfold the state of non-border and prefer-border by using Instagram - a virtual space to invite people to create, search, share and collect photos - seen as art works, and move them into the real space of this exhibition. Together in this space, we invited artist to express their views on this “borderless” state found in both virtual world and real world.

When original photos or artworks have been copied again and again through social network, as part of non-border and prefer border state, it is ques-tioning whether the originality has been reduced into a kind of media for one self only.

พื้นที่เสมือนจริงถูกนำ มาใช้เป็นที่รองรับผลงานศิลปะ(ภาพ)จากเหล่าบรรดาศิลปิน ทั้งมืออาชีพ เเละมือสมัครเล่น ซึ่งได้เชื่อมต่อกันผ่านการไหลผ่านเเละอาศัยอยู่บนโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กอย่างมากมาย บางคนมีตัวตนใน เฟสบุ๊ค ( Facebook) อินสตาเเกรม (Instagram) หรือบล็อก ( Blog ) ต่างๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงพื้นที่ส่วนตัวเเละพื้นที่ทางศิลปะที่ได้กระจายตัวออกมาอยู่ในโลกเสมือนจริงได้อย่าง ไร้พรมเเดน บางคนอาจนำ เสนอเป็นเสมือนบทบันทึก บางคนนำ เสนอเพื่อสร้างตัวตนของความเป็นศิลปิน อย่างไรก็ตามความเป็นศิลปะได้ฝังรากเเละฉายภาพอย่างมากมายในโลกเสมือนจริง และขณะเดียวกันภาพดังกล่าวได้สร้างตัวตน และพรมเเดนสมมุติขึ้นมาได้อย่างน่าสนใจ

LIKE พรมเเดน : GlobaLIKEzation จึงนำ ประเด็นของสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กมาร้อยเรียงเรื่องราวเสียใหม่ พร้อมท้ังนำ เสนอภาพของปรากฏการณ์หวงเเหนพรมเเดนเเละไร้พรมเเดนท่ีซ้อนทับกันอยู่ให้ออกมาเป็นรูปธรรม โดยเชื้อเชิญบุคคลทั่วไปที่เป็นเจ้าของพื้นที่เสมือนจริงของตนเองใน Instagram มาร่วมกันกระจาย สืบเสาะ และสร้างสรรค์ภาพที่เป็นเสมือนผลงานศิลปะให้เข้ามาอยู่ในพื้นที่จริงในนิทรรศการนี้ พร้อมทั้งเชื้อเชิญศิลปินในโลกจริงให้ถ่ายทอดมุมมองจากสภาวการณ์ไร้พรมแดนที่เป็นอยู่ทั้งในโลกจริงและโลกเสมือนจริงผ่านสื่อสร้างสรรค์ทางศิลปะ

การซ้อนทับที่เกิดขึ้นนี้อาจส่งผลให้ผลงานศิลปะหรือภาพต่างๆที่มีความเป็นต้นฉบับได้ถูก copy ครั้งเเล้วครั้งเล่าผ่านสื่อออนไลน์ สุดท้าย ความเป็นต้นฉบับจะถูกลดทอนให้กลายเป็นเพียงสื่อเฉพาะตัวตนหรือไม่

Like พรมแดน#globaLIKEzation

Apichat Yimyongอภิชาติ ยิ้มย่อง

แดนดินของเธอ แดนดินของฉัน

เป็นดินแดนเดียวกับพระเป็นเจ้า ที่อ้างตัวว่าสร้างโลก?

ขีดเส้นที่มองไม่เห็นระหว่างเธอและฉันให้แบ่งแยกและแตกต่างกันมากขึ้นทุกที

“จนไม่มีใครอยากจะอยู่ร่วมกับใคร”นอกจากการเดินทางเท่านั้น

“ ไม่มีอะไรขีดกั้นแบ่งเขตเรามาตั้งแต่เริ่มเดิมทีอยู่แล้ว “

Guest Artists

Endless journey

When I stepped out of home,I was wandering in a desolate land dream-ing

that it would last forever. Step over the edge of the door, suddenly lost so far from this world.

I find the magic in every place I travel to.

Anonymous borders“ Time “ there was no answer. The moon and the sun, They never discuss together Dark and light to greet me. and a new land I can travel to.

All these are good companions. But it is regrettable that it could only be a dream.

An illusion that I create in the land that I have never travel

People like to dream and yearn for a journey So do I But do they know that there are dreams that they could never travel to.

A Dream of eternal journey and perpetuity.

Boundaries, where are they?Even now, will you realise that there is something hidden inside your freedom. You might not know.

Have you ever imagined that?Although only a step forward, one step wrong the whole world would collapse on you.

One Second Process

ในการบันทึกภาพด้วยกล้องฟิล์มแบบเก่า การจะได้ภาพๆหนึ่งมานั้นจำ เป็นต้องใช้ระยะเวลาในการผ่านกระบวนการต่างๆหลังการถ่ายมาแล้ว ตั้งแต่การล้างฟิล์ม การอัดขยายรูปด้วยเครื่องฉายแสง จึงจะได้เห็นสิ่งที่เราบันทึกมาว่ามีหน้าตาออกมาเป็นอย่างไร แต่พอเทคโนโลยีต่างๆเริ่มพัฒนามากขึ้น ช่วงเวลาเหล่านั้นก็เริ่มค่อยๆถูกลดทอนให้สั้นลงไป ในยุคดิจิตอลที่ใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่วินาทีก็สามารถเห็นรูปภาพที่เพิ่งกดบันทึกไปได้ เราเลยเชื่อว่าสิ่งที่สูญหายไประหว่างนั้นมันไม่ใช่แค่กระบวนการเพียงอย่างเดียว แต่รวมไปถึงสเน่ห์หรือความรู้สึกและคุณค่าของผลลัพธ์ของมันเอง งานชิ้นนี้จึงเป็นเหมือนการย้อนกลับไปจำ ลองความรู้สึกของช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของเทคโนโลยีการถ่ายภาพในความทรงจำ วัยเด็กของเราซึ่งเติบโตมาในยุคปลายของอนาล็อคไปสู่ระบบดิจิตอล ผ่านการบันทึกและย่นย่อกระบวนการอัดขยายรูปแบบดั้งเดิมด้วยสื่อวิดีโอ

Siwakorn Tesabumศิวกร เทศะบำ รุง

Guest Artists

vedio installation

Alongkorn Sriprasertอลงกรณ์ ศรีประเสริฐ

ผลงานชุดนี้นำ เสนอช่วงเวลาหลายๆช่วงในชีวิตที่ข้าพเจ้ารู้สึกผูกพัน ต่างกรรมต่างวาระกันไป เมื่อเราหวนนึกถึงและกลับไปสมผัสกับภาพเหล่านั้นอีกครั้ง มันอาจช่วยย้ำ ให้ภาพอดีตในความทรงจำ ชัดเจนขึ้นก็จริง หาก ณ วันนี้ หน้าตาของมันกลับต่างออกไป เป็นความเปลี่ยนแปลงอันเป็นผลจากกาลเวลาบางพื้นที่ถูกยกเลิกทำ การ บางพื้นที่กำ ลังจะถูกรื้อถอนทำ ลาย ความผูกพันที่เคยมีกับพื้นที่นั้นๆกำ ลังจะหมดไปอย่างน่าเสียดาย แต่ถ้าคิดในแง่ของหลักความจริง ก่อนที่เราจะได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับที่เหล่านั้น ตัวมันก็ไม่เคยมีอยู่ก่อนเช่นกันการโหยหาอดีต เกิดต่อเมื่อคนเรารู้สึกเหนื่อยล้าหรือกดดันจากสังคมรอบข้าง การได้หวนกลับไปสัมผัสสิ่งที่ตนเองเคย

Nothing project

ผูกพันอีกครั้ง เหมือนเป็นการหลีกหนีจากความจริงของปัจจุบัน หากเราโหยหาอย่างพอเหมาะพอดี ก็จะเป็นการเยียวยาความรู้สึกนั้น แต่ถ้าความต้องการมากจนเป็นการยึดติด ทางการแพทย์จัดว่าเป็นโรคชนิดหนึ่ง

จากที่กล่าวไปนั้น ข้าพเจ้าเลือกกระบวนการทางการถ่ายภาพมาเป็นเครื่องมือในการถ่ายทอดแนวความคิด เพราะภาษาของภาพถ่าย คือการบันทึกช่วงเวลาหนึ่ง การถ่ายรูปที่แสงพอดีกับความไวชัตเตอร์ ก็จะได้ภาพที่สมบูรณ์ หากแต่การถ่ายรูปที่ตั้งระยะเวลามากเกินไป ก็จะทำ ให้บางส่วนของภาพหายไปเปรียบได้กับความทรงจำ ที่กำ ลังค่อยๆเลือนไป

Guest Artists

Photo

เรื่องราวมากมายหลายทิศทางในยุคของการสื่อสารผ่านข้อความ ภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหว ต่างๆนานา

ในโลกออนไลน์ปัจจุบัน การแสดงออกของผู้คนภายใต้วัฒนธรรมการจ้องมอง(Gaze) ที่เป็นทั้ง

ผู้สังเกตการณ์และผู้ถูกสังเกตการณ์ในเวลาเดียวกัน ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าการสื่อสารในทุกวันนี้มนุษย์สามารถ

สร้างมุมมองทั้งยังกำ หนดทิศทางในการส่งสารและรับสารได้ด้วยตนเองอย่างหลากหลาย สาระดังกล่าวนี้เป็นต้นความคิดในการสร้างผลงานศิลปะแบบมีส่วนร่วมด้วยการกำ หนดภาพลักษณ์ของรูปร่างแผนที่บนเปลือกโลกโดยมีนยัยะถึงการติดต่อสือ่สารของมนษุย์

ผ่านสื่อทางศิลปะวาดเส้นไปสู่การสร้างพรมแดนทางความคิดให้ผู้ชมสามารถตีความผลงานจากการ

ปฏิสัมพันธ์ด้วยการปักปันเขตแดนได้ด้วยตนเอง

Phansa Buddharaksaพรรษา พุทธรักษา

Guest Artists

“Choose Shoot”

Interactive drawing

สถานะ, 2556 [STATUS, 2013] (18 min.)ฉันทนา ทิพย์ประชาติ Chantana Tiprachartตั๊กเป็นนิสิตที่ไม่เชื่อในความรู้ที่อาจารย์สอนในห้องเรียน แต่ก็ไม่ยอมถกเถียงและเปลี่ยนกับอาจารย์และเพื่อนๆ ตั๊กชอบเล่นเฟซบุคจึงเอาความเห็นของตัวเองที่แตกต่างจากอาจารย์ และเพื่อนๆ มาพิมพ์เป็นสเตตัส และโพสต์ลงใน เฟซบุคอยู่เสมอ สุดท้ายตั๊กโดนอาจารย์อันเฟรนด์

Take / Know / Low / ยี้, 2555 [Take / Know / Low / Yee, 2012] (15 min.)ทิพย์วรรณ นรินทร Tippawan NarintornTake / Know / Low / ยี้ เล่าเรื่องผ่านสองพี่น้องอาอีซะห์และอามีนะกลับบ้านเร็วกว่าปกติเพราะครูประชุม ทั้งสองใช้เวลาต่างกันไปพี่สาว (อาอีซะห์) ใช้อินเตอร์เนตท่องไปในโลกไร้พรมแดน ส่วนน้อง (อามีนะ) ช่วยแม่ทำ งานบ้าน ทั้งสองอยู่บ้านเดียวกัน แต่กลับมีพื้นที่ชีวิตที่ต่างคนไม่ได้มีส่วนร่วมซึ่งกันและกัน

ป่าตั๊กแตน, 2556 [Prt_Fild07, 2013] (25 min.)พีรดล อมรินทร์ Peeradon Amarinชาติ เด็กมัธยมต้น ที่ถูกกลั่นแกล้งซ้ำ ซาก ได้สร้างความสัมพันธ์กับตาล เพื่อนหญิงร่วมโรงเรียน ซึ่งพบเจอกันในโลกเสมือนแห่งหนึ่งความสัมพันธ์ที่พัฒนาในโลกเสมือน และความไม่มีตัวตนในโรงเรียนยิ่งผลักให้ชาติเข้าไปรู้จักและพบเจอความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่าง เขา ตาล และป้าของตาล ซึ่งเป็นหญิงวัยกลางคนที่หลบหนีจากโลกความจริงเช่นเดียวกับเขา

Deleted, 2556 [Deleted, 2013] (17.06 min. ) นิทรรศ สินวัฒนกุล Nitaz Sinwattanakul“นิค” กำ ลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่หลังจากที่ “พัฒน์” สามีเก่าของเธอเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน แต่ยิ่งนิคพยายามลบความทรงจำ เกี่ยวกับพัฒน์มากเท่าไหร่ ความทรงจำ เหล่านั้นกลับตามมาหลอกหลอนเธอมากขึ้นเท่านั้น

อาณาจักรใจ, 2556 [Endless Realm, 2013 ] (16.22 min.) เอกลักษณ์ มาลีทิพย์วรรณ Eakalak Maleetipawanนายทหารและชาวบ้านพบกันในป่า ทั้งสองต้องเหยียบกับระเบิดตายอย่างน่าสงสาร

Controller ตอนที่ 2/3, 2556 [2013] (22.31 mins)Yingsiwat Yamolyong ยิ่งศิวัช ยมลยงหนึ่งพยายามเก็บเลเวลทั้งในเกมส์และโลกความจริง

อวสานโลกสวย, 2556 [2013] (37 min. ) ปัญญ์ หอมชื่น, อรอุษา ดอนไสว Pun Homcheun, Onusa Donsawaiโลกไม่สวย แต่กูสวย

มั่นใจว่าคนไทยเกิน 1 ล้านคนเกลียดเมธาวี, 2553 [2010] (34 min.)นวพล ธำ รงรัตนฤทธิ์ Nawapol Thamrongrattanaritเคยไหมที่คุณเกลียดขี้หน้าใครซักคน โดยที่คุณไม่เคยสัมผัสตัวตนของเขาเลย

Short Film

Film36, 2555 [2012] (68 mis)นวพล ธำ รงรัตนฤทธิ์ Nawapol Thamrongrattanaritทรายเป็นคนหาสถานที่ถ่ายทำ ภาพยนตร์อุ้มเป็นฝ่ายกำ กับศิลป์ ดูแลฉากในกองถ่ายทั้งสองคนทำ งานที่บริษัทเดียวกันในช่วงระยะเวลาหนึ่งสองปีต่อมาทรายยังเป็นคนหาสถานที่ถ่ายทำ ภาพยนตร์เช่นเดิมสิ่งที่ต่างไปคืออุ้ม และไฟล์ต่างๆ ในฮาร์ดดิสก์ของทรายคนบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเราแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆถ้าเราไม่มีสิ่งเตือนความจำ เราจะยังจำ เขาคนนั้นได้หรือเปล่าถ้าเราไม่เห็น เราจะจำ ได้ไหม

Guest Artists

Apichat YimyongSiwakorn TesabumrongAlongkorn SriprasertPhansa Buddharaksa

CuratorArts Centre Slipakorn University

Coordinator Soifa Saenkhamkon

Graphic DesignSaruda Suansa-ard

*Special Thanks

All instagram usersOur Facebook fan page

Non-Touch Brahmse and every kindly friends.

ORGANIZED BY

GLASS HOUSE ART PROJECT

SUPPORTED BY