6 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ทว่งท�ำนองเพลง We’ve Only Just Begun ของ เดอะคาร์เพนเทอร์

ศิลปินเพลงในต�ำนำนถูกบรรเลงโดยวงเคร่ืองสำยออร์เครสตรำที่มี

ช่ือเสียงอยู่ในห้องจัดเลี้ยงขนำดใหญ่ของคฤหำสน์หลังงำมแห่งตระกูล

เวย์ริงตัน ซ่ึงเป็นวันวิวำห์ของ โรมัน เวย์ริงตัน กับเจ้ำสำวผู้เลอโฉม

ดำนิกำ รัทเทอร์ฟอร์ด ทำยำทคนเดียวของ สเตฟำน รัทเทอร์ฟอร์ด

ที่ถึงแม้จะรักษำตัวอยู่โรงพยำบำล แต่เจ้ำตัวก็มอบหมำยให้เพื่อนรักเป็น

ผู้จัดงำนแต่งครั้งนี้ขึ้นมำทั้งหมด

“ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่ำ ผมไม่ค่อยเชื่อเร่ืองรักแรกพบสักเท่ำไร

แต่พอคุณพ่อบอกว่ำเจ้ำสำวของผมคือ ดำนิกำ รัทเทอร์ฟอร์ด ซ่ึงท่ำน

จับจองไว้ ให้ผมนำนแล้ว ผมเลยต้องไปแอบดูตัว กะว่ำถ้ำไม่สวยหรือ

ไม่ถูกใจก็จะปฏิเสธกำรแต่งงำนแบบคลุมถุงชนในครั้งนี้”

ค�ำพูดของเจ้ำบ่ำวที่อยู ่ในชุดทักซิโดสีด�ำเรียกเสียงหัวเรำะจำก

ทั่วทั้งห้อง

บทน�ำ

ว่าที่เจ้าบ่าวคนใหม่

อรอร 7

ในขณะที่เจ้ำบ่ำวยืนอยู่หน้ำไมโครโฟนบนโพเดียมประดับด้วย

ดอกลิลล่ีสีขำวบริสุทธิ์ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปท่ัวบริเวณ ดวงตำสีฟ้ำคมก็

ทอดมองอย่ำงหลงใหลไปยังเจ้ำสำวแสนสวยในชุดแต่งงำนสีงำช้ำง

บำนฟูฟ่ องซ่ึงนั่งอยู่ตรงโต๊ะกระจกตัวยำวเคียงข้ำงด้วยพ่อเจ้ำบ่ำวและ

แนนซี่พี่เลี้ยงคนสนิท

“อย่ำเพ่ิงหัวเรำะครับ ผมจะบอกว่ำพอผมเจอหน้ำเธอ อำกำร

รักแรกพบก็ก�ำเริบทันที แล้วก็กลับมำบอกคุณพ่อว่ำผมจะแต่งงำนกับ

ดำนิกำ รัทเทอร์ฟอร์ด ทั้งที่เจ้ำสำวของผมไม่ยอมตกลงด้วยสักเท่ำไร แต่

ผมขอให้เธอเริ่มต้นเรียนรู้ควำมรักไปกับผม เรำจะออกไปเผชิญโลกกว้ำง

ด้วยกันท่ำมกลำงแสงอำทิตย์สำดส่องที่มีหัวใจรักน�ำทำง ดำนิกำ ผมดีใจ

ท่ีเรำสองคนมีวันนี้ และผมเชื่อว่ำเรำจะมีกันและกันไปตรำบลมหำยใจ

สุดท้ำยของเรำสองคน รักคุณ”

เจ้ำบ่ำวกล่ำวด้วยน�้ำเสียงทุ้มนุ่มน่ำฟัง ก่อนจะมีเสียงปรบมือดังขึ้น

พร้อมกับที่เพลง We’ve Only Just Begun ถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้ง

ร่ำงสูงใหญ่ของ แซคคิโอ มิเกลลี่ ในชุดสูทสีน�้ำเงินเข้ม สวมทับ

เสื้อเชิ้ตสีฟ้ำ และผูกเนกไทสีน�้ำตำลไหม้ ยืนถือแก้วบรั่นดีอยู่ตรงระเบียง

ด้ำนนอกของห้องจัดเลี้ยงท่ีใหญ่โตหรูหรำของคฤหำสน์หลังงำมภำยใน

อำณำเขตของเวย์ริงตัน ดวงตำสีน�้ำเงินเข้มมองเหม่อไปยังเจ้ำสำว

แสนสวยในชุดแต่งงำนที่หรูหรำสมฐำนะ ดำนิกำ รัทเทอร์ฟอร์ด ทำยำท

ร้อยล้ำนท่ีเขำเคยดูแลอำรักขำควำมปลอดภัยให้มำต้ังแต่สมัยเรียน

มหำวิทยำลัย

แต่ปัจจุบันเขำหมดหน้ำท่ี เพรำะคุณหนูของเขำก�ำลังเป็นเจ้ำสำว

ของ โรมัน เวย์ริงตัน เจ้ำบ่ำวผู้คู่ควรและเหมำะสมทั้งรูปร่ำงหน้ำตำและ

ฐำนะทำงสังคม ซ่ึงเจ้ำนำยอำวุโสของเขำเป็นผู้เลือกเจ้ำบ่ำวด้วยตัวเอง

จำกนั้นเจ้ำบ่ำวก็แต่งตั้งเขำให้เป็นน้องชำยบุญธรรมคนใหม่ของตระกูล

เวย์ริงตัน เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เขำช่วยชีวิตคนทั้งสองไว้จำกกำรตกเป็น

8 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เหยื่อเรียกค่ำไถ่ของสองคนร้ำยอย่ำง ร็อคโค กอนซำโล่ กับลูกน้อง

ร่ำงยักษ์อย่ำงจิมมี่

เขำดื่มบร่ันดีจนหมดแก้วแล้วเรียกบริกรมำเปลี่ยนแก้วใหม่

จำกนั้นก็เดินตำมบันไดหินอ่อนที่ทอดยำวลงไปในสวนท่ีร่มร่ืนด้วย

ไม้ยืนต้นขนำดใหญ่ ลมพัดโชยเอำควำมหนำวเย็นมำปะทะผิวหน้ำและ

ผิวกำย แต่อดีตบอดี้กำร์ดก็ยังคงเดินส�ำรวจสวนไปอย่ำงเรื่อยเปื่อย

ใบหน้ำคมเข้มแหงนขึ้นมองท้องฟ้ำที่ดำวดวงเล็กส่องแสงเป็น

ประกำยอยู่ทั่วรำวกับเพชรเม็ดเล็กแข่งกันอวดควำมงำม แล้วก็ถำมตัวเอง

ว่ำเขำไม่ได้อกหักใช่ไหม เพรำะก่อนหน้ำนี้เขำท�ำใจได้มำกแล้ว หลังต้อง

เป็นฝ่ ำยแอบหลงรักลูกสำวเจ้ำนำยอยูเ่งียบๆ โดยมีเพียงแนนซ่ีเป็นท่ี

ปรึกษำและบอกให้เขำตัดอกตัดใจ เพรำะไม่มีทำงที่เขำจะสมหวังในรัก

ครั้งนี้ไปได้

ร่ำงสูงใหญ่ทอดถอนใจ แล้วก็ได้ค�ำตอบให้ตัวเองว่ำ เขำก็แค่รู้สึก

เหงำเพรำะจะไม่ได้เดินตำมหลังดูแลควำมปลอดภัยให้คุณหนูดำนิกำ

อีกแล้ว ต้องเปลี่ยนหน้ำที่บอดี้กำร์ดส่วนตัวของคุณหนูให้ลูกน้องอีกคน

ท�ำแทน ส่วนเขำก็ไปนั่งแท่นเรียนรู้งำนบริหำรกับเธียร่ีเพื่อช่วยให้บริษัท

รัทเทอร์ฟอร์ดกับเวย์ริงตันกรุ๊ปเจริญรุดหน้ำยิ่งๆ ขึ้นไป

“อ้ำวแซคกี้ มำยืนท�ำไมแถวนี้” เธียร่ีทักลูกบุญธรรมของตระกูล

เวย์ริงตันอย่ำงเป็นกันเอง เพรำะก่อนหน้ำนี้เขำเคยเรียกแซคคิโอว่ำ

คุณแซคกี้หลังจำกได้มำเป็นลูกบุญธรรมของเวย์ริงตัน แต่เจ้ำตัวก็สั่งห้ำม

แล้วให้เรียกเหมือนเดิม และถ้ำเขำไม่ท�ำตำมก็จะถูกปลดออกจำกงำน

โดยที่โรมันก็ห้ำมไม่ได้ ตั้งแต่นั้นเขำกับแซคคิโอก็เลยเหมือนเพ่ือนสนิท

มำกกว่ำจะเป็นเจ้ำนำยกับลูกน้อง

“ว่ำจะกลับเพนต์เฮำส์” ชำยหนุ่มหมำยถึงเพนต์เฮำส์หลังงำมซ่ึง

ตั้งอยู่บนตัวอำคำรของโครงกำรหรูแห่งหนึ่งใจกลำงเมือง ซ่ึง สเตฟำน

รัทเทอร์ฟอร์ด เซ็นสั่งซ้ือให้เป็นรำงวัลท่ีเขำท�ำงำนด้วยควำมภักดี

อรอร 9

มำตลอด นอกเหนือจำกกำรที่เขำได้เป็นลูกบุญธรรมของเวย์ริงตัน

“นำยคงยังไม่ชินกับบ้ำนหลังใหม่”

“ฉันเคยอยู่ในห้องพักธรรมดำๆ พอมำอยู่ห้องใหญ่ๆ ของที่นี่มันดู

โล่งเกินไป รู้สึกว่ำไม่ปลอดภัย” อดีตบอดี้กำร์ดบอกยิ้มๆ

“นำยต้องหัดให้ชิน เดี๋ยวคุณโรมันจะไปฮันนีมูนสำมเดือน นำย

ต้องดูแลแทนร่วมกับคุณไวแอท แต่คุณไวแอทน่ะไม่ค่อยเข้ำไปที่ออฟฟิศ

หรอก มักปล่อยให้คุณโรมันบริหำรจัดกำรอยู่คนเดียว เพรำะฉะนั้น

นำยต้องเตรียมตัวให้พร้อม ขยันมำเรียนรู้งำนกับฉันด้วย”

“ควำมจริงฉันอยำกเป็นแค่บอดี้กำร์ดเท่ำนั้น บอกตรงๆ เลยว่ำ

ไม่ได้อยำกจะขึ้นมำเป็นผู้บริหำรเลยสักนิด”

“บำงคร้ังคนเรำก็ไม่อำจฝืนโชคชะตำได้หรอกนะแซคกี้ บำงทีนี ่

อำจเป็นลิขิตจำกพระเจ้ำก็เป็นได้”

“ก็อำจเป็นได้ เพรำะก่อนหน้ำนั้นฉันไม่เคยคิดเลยว่ำจะได้มำเป็น

น้องชำยบุญธรรมของคุณโรมัน คิดแค่ว่ำท�ำงำนให้คุ ้มกับบุญคุณท่ี

คุณสเตฟำนมีให้ก็พอ บอกตรงๆ เลยว่ำบำงคร้ังฉันก็คิดว่ำฝันไปหรือ

เปล่ำ” ร่ำงสูงใหญ่พูดเสียงกลั้วหัวเรำะ

“นำยไม่ได้ฝันหรอก ยินดีด้วยอีกคร้ัง” เธียร่ีส่งมือให้เจ้ำนำย

คนใหม่จับอย่ำงยินดี

“ฝำกเนื้อฝำกตัวด้วยแล้วกัน มีอะไรก็ช่วยสอนฉันด้วย” แซคคิโอ

เขย่ำมือเธียรี่ตอบแทน

“เต็มที่อยู่แล้วละ เพื่อเจ้ำนำยทั้งสองของเรำ”

“ใช่ เพื่อเจ้ำนำยทั้งสองของเรำ นี่ฉันว่ำจะแวะไปเยีย่มคุณสเตฟำน

สักหน่อย จะไปเล่ำเรื่องงำนแต่งวันนี้ให้ฟัง”

“แต่ฉันดูคุณสเตฟำนมีควำมสุขนะถึงจะอ่อนแรงลงทุกวัน แต่ก็

ไม่มีสีหน้ำทรมำนกับอำกำรเจ็บป่ วยของตัวเอง เห็นคุณโรมันบอกว่ำ

ไปปำรีสคร้ังนี้จะต้องกลับมำพร้อมเด็กในท้องของคุณดำนิกำให้ได้

10 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เรียกว่ำเป็นของฝำกให้พ่อตำนั่นแหละ”

ร่ำงสูงใหญ่ได้แต่ยิ้มรับ

“ว่ำแต่นำยจะไม่บอกจริงๆ เหรอว่ำไอ้เจ้ำสองคนนั้นอยู่ที่ไหน”

“อย่ำรู้เลย รู้มำกคนก็มำกควำม เท่ำที่ฉันประกำศบอกลูกน้องนำย

ไปว่ำไอ้เจ้ำสองคนนั้นยังไม่ตำย แค่นี้ก็อำจท�ำให้ญำติหรือลูกน้องของ

คนร้ำยพุ่งเป้ำมำที่ฉันอีกโขยง เพรำะฉะนั้นฉันรู้คนเดียว ตำยคนเดียว”

“นำยพูดเหมือนก�ำลังประชดชีวิต”

“เปล่ำ แต่มันเป็นกำรปกป้องคนที่เรำรักมำกกว่ำ เพรำะฉะนั้นฉันรู้

คนเดียวพอ” แซคคิโอตัดบทเสียงเรียบ เขำเชื่อมั่นว่ำตัวเองคิดอย่ำง

รอบคอบแล้ว เพรำะถ้ำทุกคนท่ีมีส่วนเกี่ยวข้องรู ้ควำมลับในเร่ืองนี ้

กันหมดก็จะตกอยู่ในอันตรำย แล้วเขำเองก็ไม่สำมำรถตำมไปช่วยเหลือ

ได้หมด สิ่งเดียวท่ีเห็นว่ำดีที่สุดก็คือเซฟทุกอย่ำงเพื่อควำมปลอดภัยของ

ทุกคน

“แสดงว่ำนำยมั่นใจว่ำต้องมีคนตำมหำสองคนร้ำยนั่น” ค�ำพูดของ

เธียรี่ท�ำให้แซคคิโอตื่นจำกควำมคิดแล้วจึงตอบออกไปด้วยควำมมั่นใจ

“ควำมจริงนำยไม่น่ำถำมเลย อย่ำลืมว่ำญำติของไอ้สองคนนั้นต้อง

มีนะ จะลูกเมียหรือพ่อแม่มันก็ต้องออกตำมหำ ยิ่งคนหำยไปเกินยี่สิบสี่

ช่ัวโมงก็ต้องร้อนใจเป็นธรรมดำอยูแ่ล้ว แล้วนี่หำยไปสองสัปดำห์ นำยวำ่

พวกเขำจะตำมหำไหมล่ะ”

“แล้วนำยไม่กลัว?”

“ไม่ ถ้ำกลัว ฉันจะไม่ท�ำตั้งแต่แรก” อดีตบอดี้กำร์ดบอกอย่ำงมั่นใจ

ในควำมเป็นตัวเอง เพรำะวันนั้นเขำตัดสินใจแล้วว่ำจะท�ำแบบนี้ แต่ฟิลิปโป

ลูกน้องมือขวำของเขำกลับไม่เห็นด้วยแนะให้ ใช้กระสุนจริงยิงไปเลย

เพรำะเกรงว่ำปัญหำมันจะตำมมำให้แก้ทีหลัง แต่เขำห่วงควำมรู้สึกของ

ดำนิกำ หำกจะนึกถึงควำมรักควำมหลังขึ้นมำ แล้วดันมีคนตำยถึงสองคน

เข้ำมำเกี่ยวข้อง ประวัติศำสตร์รักคงไม่น่ำพิสมัยสักเท่ำไร

อรอร 11

“ระวังนะ บำงทีไอ้จิมมี่ร่ำงยักษ์มันอำจมีลูกสำวสวยรำวนำงฟ้ำ

ก�ำลังออกตำมหำอยู่ก็ได้ นำยอย่ำไปหลงรักเข้ำก็แล้วกัน”

“ถ้ำเป็นแบบนั้น ฉันจะจับเชือดเซ่นควำมเลวของพ่อหล่อนซะเลย

ว่ำแต่นำยอ่ำนหนังสือนิยำยมำกไปหรือเปล่ำเธียร่ี พูดออกมำแต่ละอย่ำง

ให้มันมีควำมเป็นไปได้หน่อยเถอะ”

“แซคกี้ โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก อย่ำลืมว่ำโลกมันกลม บำงที

มันอำจจะหมุนๆ แล้วเหวี่ยงหล่อนมำหำนำยก็ได้”

“ฉันว่ำช่วงนี้นำยท�ำตัวแปลกๆ ว่ะเธียร่ี ฉันรู้สึกว่ำตั้งแต่นำย

เร่ิมคุยกับแนนซ่ีแบบจริงๆ จังๆ ค�ำพูดค�ำจำดูมันฟุ้งเฟ้อเหมือนพวก

มีควำมรัก”

เธียรี่ถึงกับหัวเรำะร่วน ใบหน้ำคมคำยแดงก�่ำอย่ำงเห็นได้ชัด

“นำยนี่ก็ช่ำงสังเกตนะ” คนพูดท�ำเสียงขัดเขินยำมนึกถึงแม่บ้ำน

สำวใหญ่ที่เขำคุยด้วยอย่ำงถูกคอ นับแต่รู ้จักกันตั้งแต่ตอนเจ้ำนำย

ตกล่องปล่องชิ้นกับเจ้ำสำวคนสวย

“นำยชอบแนนซี่จริงหรือเปล่ำเธียรี่”

“ก็คิดว่ำชอบนะ จำกที่คุยกันฉันว่ำแนนซี่น่ำรักดี ว่ำแต่นำยมีอะไร

หรือว่ำหวง”

“หวงในฐำนะพี่สำวน้องชำย นำยห้ำมท�ำให้พี่สำวฉันร้องไห้เด็ดขำด

นะ”

บอกพลำงหมุนตัวเพื่อจะเดินกลับเข้ำไปในงำนเลี้ยงอีกครั้ง

“รู้สึกว่ำงำนก�ำลังคึกคักเลย ไปแย่งสำยรัดถุงน่องจำกเจ้ำบ่ำวกัน

ดีกว่ำเธียรี่”

“นำยจะแย่งมำท�ำไมแซคกี้ ในเมื่อนำยไม่มีแฟน ให้ฉันแย่งมำให้

แนนซี่ดีกว่ำ”

“ไม่ได้ ถ้ำนำยอยำกได้ก็ต้องแย่งชิงกันหน่อย ใครจะไปรู้ว่ำ

ต่อจำกนี้ฉันอำจจะได้เมียก็เป็นได้” แซคคิโอร้องบอกพลำงเดินแกมวิ่ง

12 ยอดสวาทจอมเถื่อน

กลับเข้ำไปภำยในห้องจัดเลี้ยงขนำดใหญ่ ท่ีบรรดำแขกผู้มำร่วมงำนต่ำง

ก�ำลังส่งเสียงเชียร์เจ้ำบ่ำวรูปงำมในชุดสูทแต่งงำนสีด�ำท่ีใบหน้ำคมเข้ม

ระบำยไปด้วยรอยยิ้ม ยำมทรุดเข่ำลงตรงเก้ำอี้ท่ีเจ้ำสำวคนสวยอยู่ใน

ชุดแต่งงำนสีงำช้ำงบำนฟูฟ่ องนั่งอยู่ เพื่อให้เจ้ำบ่ำวได้ค้นหำสำยรัดถุงน่อง

ที่ซ่อนอยู่ใต้กระโปรงแต่งงำน

“มุดเลย มุดเลย” แซคคิโอร้องเชียร์อย่ำงนึกสนุกพร้อมกับเธียร่ี

ที่มำยืนเชียร์อยู่ข้ำงๆ

“ทูนหัวจะบอกผมดีๆ ไหมว่ำซ่อนอยู่ข้ำงซ้ำยหรือข้ำงขวำ” เจ้ำบ่ำวขู่

เสียงทุ้ม ใบหน้ำเปื้อนยิ้มกับวันชื่นคืนสุข

“เรื่องอะไรจะบอก”

“ถ้ำไม่บอกผมมุดเลยนะ”

“ก็มุดเข้ำมำสิคะ” เจ้ำสำวท้ำเสียงใส แก้มสองข้ำงร้อนผ่ำวด้วย

ควำมขัดเขินกับเสียงเชียร์ของแขกผู้มำร่วมงำน แต่คืนส�ำคัญเช่นนี้ เขำ

บอกว่ำมันมีครั้งเดียวที่เจ้ำบ่ำวจะยอมศิโรรำบให้กับเจ้ำสำว

“จะบอกให้ว่ำฉันตัดชุดแต่งงำนก็เพื่อกำรนี้โดยเฉพำะเลย”

“ได้สิ ท้ำกันแบบนี้ ผมไม่ยอมเสียหน้ำแน่นอน จะบอกให้ว่ำผม

ไม่มุดหำสำยรัดถุงน่องอย่ำงเดียวหรอกนะ แต่จะมุดเข้ำไปในโพรง

ดอกไม้ของคุณด้วย” ขู่เสร็จก็เปิดกระโปรงสุ่มขึ้นแล้วมุดเข้ำไปทั้งตัว

ในทันที ท่ำมกลำงเสียงเชียร์ของแขก แต่ยังไม่เท่ำกับเสียงกรีดร้องของ

เจ้ำสำว

“กรี๊ด กรี๊ด โรมัน คุณอย่ำท�ำอะไรบ้ำๆ นะ” ดำนิกำร้องเสียงหลง

แทบจะลุกขึ้นยืนถ้ำมือหนำจะไม่จับต้นขำของเธอกดเอำไว้แน่น จำกนั้นก็

จับขำของเธอให้ฉีกกว้ำงขึ้น แล้วใช้ปำกกัดสำยรัดถุงน่องที่ถูกรัดไว้ตรง

ต้นขำช่วงบนจนส�ำเร็จ ก่อนจะแวะไปจูบเนินดอกไม้ที่ซ่อนอยู่ในบิกินี ่

สีขำวด้วยควำมมันเขี้ยวแล้วจึงถอยหลังมุดออกจำกกระโปรงของเจ้ำสำว

พร้อมกับสำยรัดถุงน่องในปำก โดยมีเสียงปรบมือแสดงควำมยินดีอย่ำง

อรอร 13

ล้นหลำม

“ขอบคุณ ขอบคุณครับ” เจ้ำบ่ำวโค้งค�ำนับไปรอบๆ อย่ำงมีควำมสุข

พลำงโบกสำยรัดถุงน่องโชว์ไปมำ

“โรมัน คุณบ้ำมำกๆ เลย” เจ้ำสำวต่อว่ำเสียงเขียวด้วยควำมขัดเขิน

ก่อนจะถูกจับให้ลุกยืนแล้วใบหน้ำคมเข้มก็โน้มลงมำประกบปำกจูบอย่ำง

อ่อนหวำน

“ก็คุณท้ำผมท�ำไมล่ะที่รัก”

“บ้ำ เขำมีแต่จะล้วงมือเข้ำไปไม่ใช่เหรอ”

“ถ้ำให้ล้วงแต่มือ เกิดไปล้วงโดนเนินดอกไม้ของคุณมันจะยุ่งนะ

โมเน่” เจ้ำบ่ำวกระซิบบอกตรงเรือนผมหอมกรุ่น อ้อมแขนก็ยังกอด

กระชับเจ้ำสำวเอำไว้แน่น

“คนบ้ำ ห่ืนได้ตลอดเวลำ” ดำนิกำทุบแผงอกล�่ำของเจ้ำบ่ำวด้วย

ควำมหมั่นไส้

“คุณโรมันโยนถุงน่องเลย โยนเลยครับ” แซคคิโอตะโกนบอกอย่ำง

นึกสนุกยำมเห็นรอยยิ้มของบ่ำวสำวที่สวยสมกันดังกิ่งทองใบหยก

“นำยอย่ำแย่งฉันนะแซคกี้” เธียรี่ร้องบอกแข่งกับเสียงวงดนตรี

“บ้ำเหรอเธียรี่ ของแบบนี้มันก็ต้องแย่งชิงกันหน่อยสิ”

อดีตบอดี้กำร ์ดบอกเสียงกลั้วหัวเรำะโดยไม่หันไปมองคนที่

ยืนเคียง สำยตำของเขำมุ่งมั่นกับสำยรัดถุงน่องในมือเจ้ำบ่ำวอย่ำงมำก

“โรมัน โยนให้เธียร่ีเลยสิคะ พี่แนนซ่ีจะได้เป็นเจ้ำสำวคนต่อไป”

ดำนิกำกระซิบบอกหลังเหลือบไปเห็นคนสนิทของเจ้ำบ่ำวยืนชะเง้อมอง

มำยังเจ้ำบ่ำวของเธอ ท�ำรำวกับว่ำอยำกได้สำยรัดถุงน่องชิ้นนี้มำกที่สุด

“แนนซ่ีผมไม่ห่วง เพรำะยังไงเธียร่ีก็ไม่หนีไปไหนอยู่แล้ว แต่ผม

อยำกเห็นเจ้ำสำวของแซคกี้มำกกว่ำ” เจ้ำบ่ำวยิ้มมุมปำก ดวงตำสีฟ้ำฉำบ

ไปด้วยควำมเจ้ำเล่ห์อย่ำงชัดเจน เมื่อคิดได้ว่ำหำกน้องบุญธรรมคนใหม่

แต่งงำนรู้แล้วรู้รอดไป ก็จะไม่ตำมมำตอแยเจ้ำสำวของเขำอีก ถึงแม้

14 ยอดสวาทจอมเถื่อน

แซคคิโอจะไม่เคยแสดงท่ำทีให้เห็น แต่เขำก็สัมผัสได้ถึงเยื่อใยบำงอย่ำงที่

อดีตบอดี้กำร์ดมีต่อเจ้ำสำวของเขำ

มือหนำยกสำยรัดถุงน่องขึ้นจูบพลำงอธิษฐำนขอให้ผู้ที่ได้สำยรัด

ถุงน่องชิ้นนี้ไปได้แต่งงำนโดยเร็วที่สุด จำกนั้นก็หันมำยื่นสำยรัดช้ินนั้น

ให้เจ้ำสำว

“โมเน่ อธิษฐำนสิว่ำขอให้ผู้ที่ได้สำยรัดชิ้นนี้เป็นเจ้ำบ่ำวคนต่อไป

จูบด้วยนะ”

เจ้ำสำวจึงท�ำตำมด้วยควำมศรัทธำ เพรำะเธอเองก็อยำกเห็นเจ้ำสำว

ของแซคคิโอเช่นกัน

“โอมเพี้ยง” ดำนิกำจุมพิตลงบนสำยรัดถุงน่องด้วยควำมเชื่อมั่น

ก่อนจะส่งคืนเจ้ำบ่ำวท่ีเอื้อมไปหยิบดอกลิลลี่สีขำวบนโต๊ะขึ้นมำหนึ่งดอก

เขำผูกสำยรัดถุงน่องกับก้ำนดอกลิลลี่จนแน่น

“คุณท�ำอะไรคะโรมัน”

“มันจะได้มีน�้ำหนักไง เวลำโยนจะได้ถึงเจ้ำแซคกี้เลย” บอกแล้ว

ก็หันไปจุมพิตแก้มเจ้ำสำวอย่ำงมีควำมสุข

“ผมจะไม่ยอมให้แซคกี้มันเป็นคนโสดอยู่คนเดียว เขำจะต้อง

มีเมียแต่งงำนตำมผมมำติดๆ”

“คุณดูมุ่งมั่นมำกเลยนะคะ”

คนเป็นเจ้ำบ่ำวหัวเรำะชอบใจ ก่อนจะชูดอกลิลลี่ที่ใช้สำยรัดถุงน่อง

ผูกเป็นโบที่ถึงแม้จะไม่สวยงำมสักเท่ำไร แต่มันก็เรียบร้อยตำมประสำ

ผู้ชำยที่ไม่ถนัดงำนฝีมือ

“ผมจะโยนแล้วนะ บอกเลยว่ำถ้ำใครได้สำยรัดชิ้นนี้ไป คนนั้นจะ

ต้องเป็นเจ้ำบ่ำวคนต่อไปในเร็ววันนี้แน่นอน เพรำะผมกับเจ้ำสำวช่วยกัน

อธิษฐำนด้วยควำมศรัทธำ เพรำะฉะนั้นช่วยกันนับหนึ่งถึงสำมเลยครับ”

“หนึ่ง...สอง...สำม”

สิ้นเสียงตะโกนนับ เจ้ำบ่ำวก็เหว่ียงดอกลิลลี่พร้อมสำยรัดถุงน่อง

อรอร 15

จนสุดแรงไปยังทิศทำงที่น้องชำยบุญธรรมยืน ชำยหนุ่มหลำยคนต่ำง

ยืดแขนกันจนสุด บ้ำงก็กระโดดเพื่อจะแย่งชิงมำไว้กับตัว แต่ดอกลิลลี่

พร้อมสำยรัดถุงน่องก็ดูเหมือนว่ำจะลอยละลิ่วมุ่งตรงไปยังร่ำงสูงใหญ่

ของแซคคิโอท่ีวิ่งแทรกทุกคนออกมำแล้วกระโดดชูแขนเอื้อมคว้ำเอำไว้

ได้อย่ำงง่ำยดำย สมใจคนเป็นเจ้ำบ่ำวในที่สุด

“แซคกี้ นำยได้” เธียรี่หันมำบอกด้วยควำมตื่นเต้น

“เออสิ แต่ฉันยังหำเจ้ำสำวไม่เจอเลย” ว่ำที่เจ้ำบ่ำวคนต่อไปบอก

เสียงกลั้วหัวเรำะ เขำข�ำตัวเองท่ีดันนึกสนุกอยำกจะแย่งชิงสำยรัดถุงน่อง

เจ้ำสำว เจตนำที่แท้จริงไม่ได้อยำกได้เพรำะอยำกจะแต่งงำน แต่ท่ีอยำก

ได้ก็เพ่ือจะเอำมำเก็บไว้เป็นที่ระลึกว่ำมันเป็นของชิ้นส�ำคัญของผู้หญิง

ท่ีเขำเคยหลงรักมำก่อนมำกกว่ำ แต่ตอนนี้เขำคงต้องค้นหำตัวเจ้ำสำว

ให้เร็วที่สุด เพรำะดูเหมือนว่ำพี่ใหญ่อย่ำง โรมัน เวย์ริงตัน เจตนำจะโยน

มำให้เขำโดยเฉพำะ นั่นหมำยควำมว่ำถ้ำเขำแต่งงำนเร็วเมื่อไร ก็จะพ้น

ข้อหำแอบรักคุณหนูดำนิกำเร็วขึ้นเท่ำนั้น

แซคคิโอ มิเกลลี่ บอกตัวเองแบบนั้น ก่อนจะยกดอกลิลลี่ขึ้น

สูดดมอย่ำงมีควำมสุข ก่อนจะซุกมันไว้ ในกระเป๋ำเส้ือสูทรำคำแพง แล้ว

ส่งยิ้มให้กับบ่ำวสำวท่ียืนกอดกันกลำงเวที เสียงเพลงประจ�ำงำนแต่ง

ดังขึ้นท�ำให้คนท้ังสองต้องท�ำหน้ำท่ีเปิดฟลอร์เต้นร�ำในวันช่ืนคืนสุขที่จะ

ตรำตรึงเขำกับเธอไว้ชั่วนิรันดร์

หญิงสำวรูปร่ำงเพรียวระหงในชุดพนักงำนของโรงแรมชื่อดังแห่ง

เมืองเซโล่ ประเทศเอสเตน่ำก้ำวเข้ำไปในห้องรับแขกของบ้ำนกอนซำโล่

ใบหน้ำสวยหวำนดูวิตกกังวลอย่ำงเห็นได้ชัด ยำมดวงตำสวยคมทอดมอง

ไปยังมำรดำที่อยูใ่นชุดเคร่ืองแบบของคนรับใช้นั่นก็คือกระโปรงด�ำที่

เก่ำคร�่ำคร่ำกับผ้ำกันเปื้อนสีขำวขุ่น

แม่ของเธอมีสีหน้ำเศร้ำ ยืนประสำนมืออยู่ตรงประตูห้อง โดยมี

16 ยอดสวาทจอมเถื่อน

นำยใหญ่รูปร่ำงอ้วนท้วมสมบูรณ์นั่งอยู่บนโซฟำรับแขกด้วยสีหน้ำบูดบ้ึง

ที่เธอเห็นแล้วก็แอบหนักใจ เพรำะเชื่อว่ำแม่คงโดนดุเหมือนกับทุกวันที่

ไม่เคยท�ำอะไรถูกใจสักอย่ำงจนเธอเองก็ชินชำ เพรำะเจอมำต้ังแต่เล็ก

จนโต

“มำแล้วเหรอ” แดเนียล กอนซำโล่ ชำยวัยหกสิบผู้มีรูปร่ำงอ้วน

ท้วมสมบูรณ์ด้วยไขมันเอ่ยถำม เขำคือนำยใหญ่ของบ้ำนกอนซำโล่ที่

แม่ของเธอท�ำงำนเป็นหญิงรับใช้มำหลำยปีท้ังท่ีเงินเดือนก็ถูกแสนถูก

และไม่เคยได้ตรงเดือนเลยสักคร้ัง แต่แม่ของเธอก็ทนท�ำทนอยู่เพรำะ

ต้องส่งเธอเรียนด้วยเงินเดือนอันน้อยนิด

จนกระทั่งเธออำยุครบที่จะสำมำรถท�ำงำนพิเศษได้ เธอจึงท�ำงำน

ไปด้วยเรียนไปด้วยจนจบและได้งำนท�ำเป็นเจ้ำหน้ำท่ีฝ่ ำ ยประชำสัมพันธ์

ของโรงแรมแห่งหนึ่งพร้อมกับท�ำงำนนอกเวลำท่ีร้ำนกำแฟอีกหนึ่งแห่ง

ด้วย เธอขอให้แม่ลำออกจำกที่นี่เพื่อไปอยู่ด้วยกันที่คอนโดฯ แต่แม่

ก็ยังปฏิเสธ บอกว่ำเป็นห่วงเจ้ำนำยที่ไม่มีใครดูแล เพรำะนำยผู้หญิง

ก็หอบข้ำวของทิ้งไปตั้งแต่ที่นี่ตกอยู่ในภำวะถังแตก

ลูกชำยคนเดียวของบ้ำนไม่ยอมท�ำงำนแล้วยังท�ำตัวเป็นลูกคุณหนู

ด้วยกำรเที่ยวเตร่กินเหล้ำเล่นกำรพนัน โดยมีพ่อของเธอติดสอยห้อยตำม

เป็นองครักษ์ประจ�ำตัว

“กว่ำจะมำได้ ต้องตำมแล้วตำมอีก เล่นตัวฉิบหำยทั้งที่มีข่ำว

พ่อของแกด้วย” แดเนียลก่นด่ำด้วยควำมเหนื่อยหอบและไม่พอใจท่ีเขำ

ให้หญิงรับใช้เรียกลูกสำวมำเพื่อจะสั่งงำน แต่กลับล่ำช้ำไปเกือบสองวัน

“หนูต้องเข้ำเวร หำใครแทนไม่ได้”

“แกไม่ต้องแก้ตัว” คนเป็นนำยตวำดจนหญิงสำวสะดุ้ง ในขณะที่

คนเป็นแม่เอื้อมมำจับมือของเธอกุมเอำไว้ ดวงตำสีด�ำสนิทเอ่อคลอ

ไปด้วยหยำดน�้ำใสที่พร้อมจะไหลรินหำกมีเร่ืองกระทบกระเทือนใจมำก

กว่ำนี้

อรอร 17

“แล้วสรุปมีเรื่องอะไรกันหรือคะ”

“ฉันได้ข่ำวพ่อของแกแล้ว”

“อยู่ที่ไหนเหรอคะ”

“ที่อยู่ท่ีแน่นอนยังไม่มีใครรู้ แต่คนที่รู้มีคนเดียว” แดเนียลเอ่ย

เสียงเย็น มองสองแม่ลูกอย่ำงเหยียดหยำม เพรำะเชื่อมั่นว่ำ จิมมี่ เซอจิโอ

เป็นผู ้ชักน�ำให้ร็อคโค ลูกชำยคนเดียวของเขำไปท�ำอะไรสักอย่ำงที่

ไม่ชอบมำพำกล ตอนนี้คนทั้งสองจึงหำยตัวไปอย่ำงลึกลับกว่ำสี่เดือนโดย

ไม่สำมำรถตำมหำตัวได้ จนเขำต้องยอมเสียเงินจ้ำงนักสืบตำมหำ สุดท้ำย

ได้มำแค่ว่ำคนที่รู้เบำะแสเรื่องนี้มีเพียงคนเดียวคือ “แซคคิโอ เวย์ริงตัน”

“ลูกบุญธรรมของตระกูลเวย์ริงตันอย่ำงนั้นเหรอคะ”

“แกรู้จักด้วยเหรอ” ถำมแล้วสบตำรอด้วยแววตำเหยียดหยำม

“เห็นจำกนิตยสำรเล่มหนึ่งค่ะ ในนั้นมีบทสัมภำษณ์เขำนิดหน่อย

ตอนร่วมงำนศพคุณสเตฟำน รัทเทอร์ฟอร์ด ที่สุสำนแกรนเด้”

“ดูแกรู้จักนำยแซคคิโอดีนี่นะ”

“หนูรู้จักเขำจำกนิตยสำรที่อ่ำนเจอเท่ำนั้นค่ะ” ลลิลลิตำตอบอย่ำง

สุภำพพลำงบีบมือมำรดำให้ก�ำลังใจเพรำะเธอรู้ว่ำแม่วิตกกังวลกับกำร

หำยตัวไปของพ่อมำก แต่เธอกับแม่ไม่มีเงินมำกพอจะไปจ้ำงนักสืบออก

ตำมหำ ได้แต่รอฟังข่ำวจำกนำยใหญ่ผู้แสนเอำเปรียบ

“นักสืบได้เบำะแสมำว่ำไอ้แซคคิโอนี่แหละเป็นคนเอำตัวลูกของฉัน

กับพ่อของแกไปซ่อน แต่ไม่มีใครรู้ว่ำซ่อนที่ไหน เพรำะมันปิดปำกเงียบ

มำตลอด”

“หนูไม่เข้ำใจว่ำเขำจะเอำตัวพ่อกับคุณร็อคโคไปซ่อนท�ำไม”

“ถ้ำแกเจอมันก็ถำมให้หำยข้องใจหน่อยสิ!” แดเนียลตวำดเสียงดัง

จนคนทั้งสองสะดุ้งตกใจ

“จะบอกให้ว่ำตอนนี้ฉันก็อยำกได้ค�ำตอบมำก ไอ้จอร์จคนขับรถ

มันก็ไม่มำท�ำงำนอีกเลย หำตัวมันไม่ได้ แม่ของแกก็บอกอะไรไม่ได้ว่ำ

18 ยอดสวาทจอมเถื่อน

นำยของมันหำยไปไหน ไม่รู้ว่ำมัวแต่งมหำอะไรอยู่ในครัว บอกได้อย่ำง

เดียวว่ำร็อคโคออกไปกับจิมมี่ แล้วก็มีไอ้จอร์จเป็นคนขับรถ”

“คุณแดเนียลจะให้หนูท�ำอะไรเหรอคะ” ลลิลลิตำถำมเสียงสั่น

นึกสงสำรมำรดำท่ีถูกก่นด่ำอยู่ตลอดเวลำหลังจำกลูกชำยคนเดียวของ

ตระกูลกอนซำโล่หำยตัวไปพร้อมกับพ่อของเธอ โดยที่ไม่มีใครรู้ว่ำไปไหน

ถึงแม้จะแจ้งต�ำรวจแล้วก็ตำม

“ฉันวำงแผนไว้แล้ว ฉันจะใช้แกเป็นเหยื่อล่อให้ ไอ้แซคคิโอมันมำ

ติดกับ เพรำะแกมันหน้ำตำสวยเหมือนนำงงำม”

“ยังไงคะ หนูไม่เข้ำใจ” คนถำมเร่ิมใจไม่ดี เธอถูกมำรดำบีบมือ

จนแน่น

“รู้จักนำงนกต่อไหม แกต้องไปจัดกำรหลอกล่อไอ้แซคคิโอให้มัน

ตำยใจแล้วล่อมันมำที่นี่ ฉันจะถำมมันเองว่ำลูกชำยฉันอยู่ที่ไหน”

“แล้วหลังจำกนั้นล่ะคะ ถ้ำเขำแจ้งต�ำรวจล่ะ”

“มันไม่มีทำงไปแจ้งต�ำรวจได้หรอก พอฉันรู้ควำมจริงแล้วฉันจะ

ฆ่ำมัน” แดเนียลบอกด้วยน�้ำเสียงโหดเหี้ยม

“แต่หนูไม่เห็นด้วย” ลลิลลิตำเถียงออกไปอย่ำงเหลืออด ถึงแม้จะ

นึกห่วงผู้เป็นพ่อ แต่จะแน่ใจได้อย่ำงไรว่ำ แซคคิโอ เวย์ริงตัน มีส่วน

เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย

“แกไม่ห่วงพ่อเลยหรือไง รู้บ้ำงไหมว่ำแม่ของแกน่ะไม่เป็นอัน

ท�ำงำนท�ำกำรอะไรเลย เดี๋ยวๆ ก็เป็นลม จนฉันจะไล่ออกอยู่แล้ว ท�ำงำน

ไม่คุ้มกับเงินเลยสักนิด”

“แล้วท�ำไมไม่ไล่ล่ะคะ”

“ลิลลี่ลูก” คนเป็นแม่รีบกระตุกมือบุตรสำวเพรำะไม่อยำกเห็น

คนเป็นนำยโมโหโกธรำมำกกว่ำเดิม

“อีลิลล่ี แกอยำ่มำท�ำอวดเก่งใส่ฉันนะ แกลืมไปแล้วหรือไงวำ่ที่แก

เติบโตมำได้นี่เพรำะใคร ไม่ใช่เพรำะข้ำวแดงแกงร้อนในบ้ำนนี้หรอกเหรอ

อรอร 19

ที่แกอำศัยกินจนเรียนจบแล้วมีงำนมีกำรท�ำน่ะ”

“คุณแดเนียลคะ อย่ำโกรธลูกดิฉันเลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะคุยกับ

ลูกเอง” เพียงเพ็ญเอ่ยเสียงสั่นด้วยควำมนอบน้อม

“แม่”

“ลิลลี่ แม่ขอร้องเถอะนะ ท�ำเพื่อคุณแดเนียลสักนิด ถึงยังไงลูก

ก็เรียนจบเพรำะเงินเดือนที่แม่ได้จำกที่นี่นะลูก”

“บอกมันด้วยสิว่ำ เป็นคนต้องรู้จักกตัญญูรู้คุณ ไม่อย่ำงนั้นแม่ของ

มันจะเดือดร้อน”

“นะลิลลี่ ท�ำเพื่อแม่สักครั้ง”

“แล้วถ้ำเขำเกิดตำยขึ้นมำล่ะคะแม่”

“แล้วถ้ำไอ้คนนั้นมันฆ่ำพ่อแกตำยแล้วล่ะ แกไม่คิดจะแก้แค้นบ้ำง

หรือไง หรือว่ำไอ้จิมมี่มันไม่ใช่พ่อของแก” แดเนียลตวำดเสียงห้วน

“ลิลลี่ ได้โปรดเถอะลูก” คนเป็นแม่วอนเสียงเครือ น�้ำตำไหลอำบ

สองแก้มที่ซูบซีด

“แม่ต้องรับปำกก่อนว่ำถ้ำหนูท�ำเร่ืองนี้เสร็จแล้ว เรำจะออกไปจำก

ที่นี่กัน”

“เออ ฉันจะคืนพำสปอร์ตของแม่แกให้ด้วย” คนเป็นนำยบอก

เสียงห้วนอย่ำงหงุดหงิด

“ถ้ำอย่ำงนั้นหนูต้องท�ำยังไงบ้ำง”

“ก็แค่นั้นแหละ ต้องให้พูดมำก เพ็ญไปหำน�้ำชำมำกินแก้เจ็บคอ

หน่อยสิ ฉันจะเล่ำแผนกำรให้ลูกแกฟังคร่ำวๆ ก่อนด้วย”

ลลิลลิตำจึงต้องนิ่งฟังแผนกำรอย่ำงต้ังใจ ทั้งที่เธออยำกจะตำมหำ

ด้วยวิธีอื่นตำมประสำคนไม่มีเงิน ทุกวันนี้เธอใช้วิธีติดประกำศตำมบอร์ด

และใช้ โซเซียลเน็ตเวิร์กให้มีประโยชน์ แต่มันก็ยังไม่ ประสบผลส�ำเร็จ

แล้วนี่มำให้เธอท�ำตัวเป็นนำงนกต่อท้ังท่ีไม่อยำกท�ำสักเท่ำไร แต่ก็ต้อง

จ�ำใจ เพรำะถึงอย่ำงไรพ่อของเธอก็อำจจะกลับมำตำมควำมต้องกำร

20 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ของแม่ ทั้งท่ีพ่อไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูอย่ำงท่ีควรจะเป็น เงินเล็กๆ น้อยๆ

ที่ได้จำกกำรเดินตำมก้น ร็อคโค กอนซำโล่ ก็หมดไปกับกำรพนันทุกชนิด

จนแม่กับเธอเอือมระอำในพฤติกรรม แต่แม่ก็ไม่เคยคิดจะไปจำกพ่อ

ยังคงก้มหน้ำก้มตำท�ำงำนอยู่ที่นี่รำวกับจะรอให้พ่อกลับเนื้อกลับตัว

เป็นคนดีในวันข้ำงหน้ำที่เธอไม่รู้ว่ำจะมีวันนั้นไหม แต่แม่ก็ยังบอกกับเธอ

อย่ำงมีควำมหวังว่ำ สักวันพ่อคนเดิมของเธอจะกลับมำ

อรอร 21

บทที่ 1

พรหมไม่ได้ลิขิต

ภำยในบริเวณสุสำนแกรนเด้ สุสำนประจ�ำเมืองเซโล่ที่เงียบสงบ

ไร้ผู้คนพลุกพล่ำน จะมีก็แต่คนดูแลสวนสองสำมคนท่ีก�ำลังเก็บกวำด

เศษใบไม้ ใบหญ้ำ บ้ำงก็ตัดเล็มกิ่งต้นไม้ ให้สวยงำมอยู่ตรงริมรั้ว สองข้ำง

ถนนร่มร่ืนด้วยต้นเมเปิ ้ลขนำดใหญ่ที่ใบของมันก�ำลังกลำยเป็นสีแดง

อมส้ม บำงส่วนก็ร่วงอยู่บนพื้นถนน บนเนินลำดที่ลดหลั่นมีต้นหญ้ำ

สีเขียวปกคลุมไปทั่วบริเวณรอบๆ หลุมฝังศพ ป้ำยหินอ่อนสลักช่ือ

ผู้เสียชีวิตปักเรียงรำยอยู่บนเนินดิน ไม่เว้นแม้แต่ป้ำยเหนือหลุมฝังศพ

ของ สเตฟำน รัทเทอร์ฟอร์ด มหำเศรษฐีผู้มั่งคั่งที่จำกไปด้วยโรคมะเร็ง

แต่วันนี้ป้ำยหินอ่อนบนเนินดินถูกฉีดพ่นด้วยสีสเปรย์สีแดงเป็นถ้อยค�ำ

ที่แสดงออกถึงควำมชิงชังอย่ำงชัดเจน ซึ่งเป็นครั้งที่สี่ในสองเดือน

แกต้องรับผิดชอบ!แซคคิโอ มิเกลลี่ หรือ แซคคิโอ เวย์ริงตัน ทำยำทบุญธรรมของ

ตระกูลเวย์ริงตันยืนมองข้อควำมนั้นด้วยควำมหนักใจ หลังได้รับแจ้ง

22 ยอดสวาทจอมเถื่อน

จำกทำงเจ้ำหน้ำท่ีสุสำน ท�ำให้เขำต้องรีบบ่ึงรถมำดู ในฐำนะท่ีเขำเคยเป็น

บอดี้กำร์ดส่วนตัวให้มำก่อน ถึงแม้เขำจะเป็นคนของตระกูลเวย์ริงตัน

แล้วก็ตำม แต่ควำมผูกพันที่มีมำนำนยังคงท�ำให้เขำภักดีและร�ำลึกถึง

เจ้ำนำยเก่ำอยู่เสมอ ยิ่งเป็นเร่ืองก่อกวนไม่เลิกแบบนี้ เขำยิ่งปล่อยหรือ

ท�ำนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้

“รับผิดชอบเร่ืองอะไร” อดีตบอดี้กำร์ดพึมพ�ำด้วยควำมสงสัย

เพรำะเท่ำท่ีเคยติดตำมอดีตผู้มีพระคุณมำหลำยปี ก็ไม่เห็นว่ำเจ้ำนำย

ของเขำจะคิดร้ำยกับใคร นอกจำกวำงแผนจับคู่ให้ลูกสำวแค่นั้น

ร่ำงสูงใหญ่เดินส�ำรวจไปรอบๆ บริเวณหลุมฝังศพท่ีกวำ้งประมำณ

สองคูณสี่เมตร ด้ำนหลังของป้ำยหินอ่อนยังมีข้อควำมท่ีเขียนด้วยสเปรย์

สีแดงอีกด้วยว่ำ

ทวงคืนชีวิต!“ทวงคืนชีวิต” แซคคิโอทวนค�ำอย่ำงใช้ควำมคิดเพรำะนับต้ังแต่

อดีตผู้มีพระคุณของเขำเสียชีวิตลง และน�ำศพมำฝังไว้ท่ีนี่ก็เร่ิมมีกำร

ก่อกวนเกิดขึ้น ป้ำยหินอ่อนถูกพ่นเลอะทั้งด้ำนหน้ำด้ำนหลังเป็นครั้งที่

สี่ในรอบสองเดือน นั่นหมำยควำมว่ำคนท�ำจงใจท่ีจะเรียกร้องอะไร

บำงอย่ำงซึ่งเขำยังหำค�ำตอบไม่เจอ

‘ใครเป็นคนท�าแบบนี้ เพื่ออะไร ต้องการอะไร’ อดีตบอดี้กำร์ด

เดินวนรอบหลุมฝังศพพลำงคิดหำเหตุผลของผู้ก่อกวน เพรำะถ้ำเป็น

พวกเด็กวัยรุ่นมำพ่นสีเล่นก็จะไม่มีข้อควำมแบบนี้

แล้วควำมคิดของเขำก็แล่นไปถึงสองคนร้ำยที่เขำยังไม่ ให้อิสรภำพ

หลังจ�ำได้ว่ำเคยเห็นข้อควำมประกำศตำมหำตัวจิมมี่ทำงโซเชียล แล้วเขำ

ก็เพิ่งรู ้ว่ำจิมมี่นำมสกุลเซอจิโอ ส่วนร็อคโคมีประกำศตำมหำตัวทำง

หน้ำหนังสือพิมพ์ โดยให้แจ้งเบำะแสเข้ำไปที่ส�ำนักงำนนักสืบมำร์ตี้

‘หรือว่าญาติของสองคนนั้นจะมีเบาะแสชี้มาที่เรา’ ร่ำงสูงใหญ่

คำดเดำควำมน่ำจะเป็น แล้วถำมตัวเองว่ำกลัวไหมหำกจะมีคนมำทวงถำม

อรอร 23

ควำมถูกต้องในสิ่งที่เขำตัดสินใจลงโทษสองคนนั้นไปก่อนหน้ำนี้

‘มาเถอะ มาเลย เปิดเผยตัวออกมา ไม่ใช่มาแบบหลบๆ ซ่อนๆ

ท�าตัวเป็นโจรกระจอกแบบนี้’

อดีตบอดี้กำร์ดคิดจนเหลี่ยมคำงเป็นสันนูน ก่อนจะหันไปโค้ง

ค�ำนับให้กับหลุมฝังศพของอดีตคนเป็นนำยด้วยควำมเสียใจ

“ผมขอโทษนะครับนำยท่ำน ผมจะหำตัวคนที่เกี่ยวข้องมำโค้ง

ค�ำนับขอโทษต่อหน้ำหลุมฝังศพของนำยท่ำนให้ได้”

กริ๊ง กริ๊ง

โทรศัพท์ของแซคคิโอดังขึ้น เขำหยิบมันขึ้นมำกดรับทันทีที่เห็นว่ำ

เป็นเบอร์ของ โรมัน เวย์ริงตัน

“ได้เรื่องยังไงบ้ำง”

“เป็นข้อควำมเดิมๆ ครับ”

“อีกแล้วเหรอ ฉันจ�ำได้ว่ำต้ังแต่พ่อตำฉันตำยไปสองเดือน โดน

แบบนี้สี่คร้ังแล้วไม่ใช่เหรอ” โรมันถำมกลับไปอย่ำงหงุดหงิด หลังเขำให้

แซคคิโอเรียนรู้งำนกับเธียรี่เพื่อช่วยกันบริหำรงำนในมือที่มีมำกขึ้น เพรำะ

มีสองบริษัทใหญ่ต้องดูแล นั่นก็คือเวย์ริงตันกรุ๊ปกับบริษัทรัทเทอร์ฟอร์ด

ส่วนเขำนอกจำกงำนที่ต้องดูแลมำกขึ้นแล้ว ก็ยังต้องดูแลดำนิกำเพิ่มขึ้น

อีกด้วย เพรำะอยูใ่นช่วงตั้งครรภ์ห้ำเดือน โดยมีแนนซ่ีคอยช่วยดูแล

อีกแรงระหว่ำงที่เขำท�ำงำน

“ครับ สี่ครั้งแล้วกับข้อควำมแกต้องรับผิดชอบกับทวงคืนชีวิต”

“ข้อควำมท�ำนองเดียวกันหมด ฉันละปวดหัวจริงๆ งำนในบริษัท

ก็มีเรื่องให้ต้องคิดเยอะพอแล้ว มำเจอเรื่องแบบนี้เข้ำอีก”

แซคคิโอเองก็หนักใจไม่ใช ่น ้อย เพรำะนี่ เป็นคร้ังท่ีสี่ในรอบ

สองเดือนที่หลุมฝังศพของผู้มีพระคุณถูกมือดีก่อกวน แต่เขำก็ยังหำตัว

คนมือบอนไม่ได้ แล้วเขำก็ต้องเป็นฝ่ำยขับรถมำดูทุกครั้ง

“มันต้องกำรอะไรกันแน่ ก่อกวนแบบนี้โดยไม่เรียกร้องอย่ำงอื่น

24 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เพิ่มเติม แล้วนี่โมเน่เขำก็เป็นห่วงศพพ่อเขำมำก เขำกลัวพวกโรคจิตจะ

ขุดศพเอำไปเรียกค่ำไถ่”

“ผมคิดว่ำไม่ถึงขนำดนั้นหรอกครับ”

“ใช่ โมเน่อำจคิดมำกไปนิด แต่คนก�ำลังท้อง นำยก็ต้องเข้ำใจ

ด้วยนะแซคกี้ ฉันไม่อยำกให้ โมเน่กังวล เดี๋ยวจะส่งผลถึงลูกในท้อง”

“ครับ ผมจะจัดกำรแก้ ไขให้เอง แต่ขอเวลำหน่อย” ร่ำงสูงใหญ ่

ก้ำวเดินมำบนถนนที่ใบเมเปิ้ลร่วงเกลื่อนอยู่บนพื้นเพื่อจะเดินกลับไป

ยังรถตรงลำนจอดหน้ำสุสำน

“เท่ำที่ฉันคิดนะ พ่อตำฉันน่ำจะเป็นแค่ปลำยเหตุ ฉันว่ำคนท�ำน่ำจะ

หวังผลอย่ำงอื่นมำกกว่ำ หรือนำยคิดว่ำยังไง”

“ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เพรำะเท่ำท่ีผมติดตำมนำยท่ำนมำ

หลำยปี ผมไม่เคยเห็นนำยท่ำนจะมีศัตรูที่ไหน ไปไหนก็มีแต่คนรัก”

“ถ้ำไม่ใช่พ่อตำฉัน ก็ต้องเกี่ยวกับคนรอบข้ำง แต่ตัดโมเน่ออกไป

ได้เลย รำยนั้นอยู่ในกรอบแบบนั้นไม่มีทำงเป็นไปได้แน่ท่ีจะมีใครเกลียด

หรือโกรธ ทีนี้ก็เหลือแต่ฉันท่ีเป็นลูกเขยกับนำยที่เป็นลูกน้อง” โรมัน

วิเครำะห์อย่ำงเป็นเหตุเป็นผล หลังปล่อยให้มือดีก่อกวนหลุมฝังศพของ

พ่อตำมำถึงสองเดือน

คร้ังแรกนั้นเขำคิดว่ำเป็นพวกวัยรุ่นมือซน พอคร้ังที่สองเขำนึกว่ำ

พวกวัยรุ่นชอบแกล้ง พอคร้ังที่สำมเขำเร่ิมคิดว่ำต้องเป็นศัตรูที่ไม่ยอม

เปิดเผยตัว มำคร้ังนี้เขำไม่อำจปล่อยให้มันคำรำคำซังได้อีก เพรำะมีงำน

อย่ำงอื่นต้องท�ำมำกมำย

“ถ้ำเรำสองคนจะเกี่ยวกับเร่ืองนี้ ตอนนี้ เท่ำที่ผมคิดออกก็ม ี

เรื่องเดียวคือร็อคโคแล้วก็จิมมี่”

“ก็เป็นไปได้นะ เพรำะฉันเห็นเขำแชร์ข้อควำมประกำศหำ ร็อคโค

กอนซำโล่ มำหลำยเดือนแล้ว แต่แปลกใจอยู่อย่ำงหนึ่งก็คือ ฉันไม่เห็น

คนตำมหำจิมมี่ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

อรอร 25

แซคคิโอนึกถึงข้อควำมที่เขำเคยอ่ำนผ่ำนไปอย่ำงไม่ใส่ใจอีกคร้ัง

มันเป็นประกำศตำมหำ ร็อคโค กอนซำโล่ ทำยำทวัยยี่สิบแปดของ

ตระกูลกอนซำโล่ ที่ส�ำนักงำนนักสืบเอกชนเป็นตัวแทนของตระกูล

ป่ ำ วประกำศโดยมีรำงวัลให้ถึงห้ำหมื่นยูโร

ตอนนั้นเขำได้แต่ยิ้มหยัน เพรำะเชื่อว่ำไม่มีใครหำสองคนร้ำยนั้น

เจอ แล้วเร่ืองมันจะเงียบหำยไปเอง โดยเขำตั้งใจว่ำจะให้อยู่เป็นคนไข้

โรคจิตไปอย่ำงนั้นตลอดชีวิต เพรำะถือว่ำคนท้ังสองท�ำผิดคิดร้ำยและ

ตั้งใจจะฆ่ำคนที่เขำรักให้ตำยด้วยซ�้ำ

งำนนี้ถ้ำไม่ได้แผนกำรท่ีดีจำกโรมัน กับดำนิกำ เขำก็คงจะตำมไป

ช่วยชีวิตไม่ทัน เพรำะฉะนั้นเขำจึงถือว่ำตัวเองไม่ผิด ถึงแม้จะรู ้ว ่ำ

กำรกระท�ำของเขำมันเข้ำข่ำยศำลเตี้ย แต่ถ้ำคนทั้งสองไม่คิดร้ำยต่อคนอื่น

ก็คงไม่ต้องหมดอิสรภำพอยูใ่นโรงพยำบำลโรคจิตแห่งนั้น ดีเท่ำไรแล้ว

ที่เขำไม่ส่งไปอยู่ในเรือนจ�ำท่ีมีเพื่อนร่วมห้องขังแสนโหด ไม่อย่ำงนั้น

จะล�ำบำกมำกกว่ำนี้ นี่เขำถือว่ำปรำนีที่สุดแล้ว

“แซคกี้ นำยยังอยู่ไหม” โรมันถำมขึ้นเมื่อเห็นน้องบุญธรรม

เงียบเสียงไป

“ผมก�ำลังคิดอยู่ว่ำ ท�ำไมถึงไม่มีเงินรำงวัลตำมหำจิมมี่ แต่มีของ

ร็อคโคคนเดียว ผมจ�ำได้ว่ำมีแต่ข้อควำมแชร์กันในโซเชียลแค่นั้น”

“มันน่ำสงสัยตรงนี้แหละ เอำเป็นว่ำนำยลองพุ่งเป้ำไปท่ีญำติของ

จิมมี่สิ”

“ถ้ำอย่ำงนั้น ผมต้องถำมคุณหนูว่ำเคยเห็นหน้ำจิมมี่บ้ำงไหม

หรือเคยรู้จักบ้ำงหรือเปล่ำ แต่เท่ำที่ผมเคยรับส่งคุณหนูไปมหำวิทยำลัย

ผมไม่เคยเห็นหน้ำจิมมี่ เห็นแต่คนขับรถของร็อคโคมำกกว่ำ” ร่ำงสูงใหญ่

หยุดยืนคุยอยู่ตรงม้ำนั่งยำวใต้ต้นเมเปิ้ลด้วยท่ำทำงเคร่งเครียด จึงไม่ได้

สนใจรถจักรยำนยนต์คันใหญ่ท่ีมีคนขับและคนนั่งซ้อนท้ำยแต่งตัวด้วย

เสื้อหนังชุดด�ำ

26 ยอดสวาทจอมเถื่อน

แต่แววตำคมกริบกลับมองไกลไปยังหญิงสำวรูปร่ำงเพรียวระหง

ในชุดสูทท�ำงำนที่เปิดประตูลงจำกรถมำพร้อมกับดอกลิลลี่สีขำวช่อเล็ก

ดอกไม้ช่อนั้นถูกวำงลงตรงหน้ำหลุมฝังศพบนเนินดิน แล้วหญิงสำว

คนนั้นก็ยืนสงบนิ่งรำวกับไว้อำลัยให้กับผู้จำกไป

“ฉันว่ำโมเน่ไม่น่ำจะรู้จัก ขนำดนำยเองยังไม่เคยเห็น แต่ฉันจะ

ถำมให้ อ้อสิ่งส�ำคัญท่ีสุดในตอนนี้ก็คือนำยควรจะมีบอดี้กำร์ดส่วนตัวไว้

สักคนสองคน เผื่อมีอะไรขึ้นมำจะได้ช่วยเหลือทัน” เสียงของพี่ใหญ่

แห่งเวย์ริงตันเอ่ยขึ้นท�ำให้คนที่ก�ำลังเหม่อมองหญิงสำวรู้สึกตัว ก่อนจะ

ลงควำมเห็นจำกกำรกะระยะด้วยสำยตำว่ำสวยคม เอวคอดสะโพกผำย

แต่อกตูมๆ คู่นั้น แม่ท่ำจะให้มำเยอะ เห็นแล้วเขำนึกอยำกดื่มนมจำกเต้ำ

ขึ้นมำทันที คิดแล้วก็หลุดหัวเรำะออกมำเพรำะข�ำควำมคิดของตัวเอง

“นำยข�ำอะไรแซคกี้”

“ปะ...เปล่ำ ไม่มีอะไร” อดีตบอดี้กำร์ดจ�ำต้องแก้ตัวแบบขอไปที

เพรำะมัวแต่สนใจหญิงสำวที่เหลียวมองมำยังเขำ ใบหน้ำสวยคมนั้น

ยิ้มอ่อนก่อนจะหมุนตัวเดินไปเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง

“ยิ้มสวยชะมัดเลย”

“นำยพึมพ�ำอะไรของนำยวะแซคกี้ ใครยิ้มสวย ในสุสำนแบบนั้น

จะมีอะไรสวยอีกนอกจำกนำยจะเห็นวิญญำณ”

“ไม่ใช่วิญญำณ แต่ผมว่ำเธอสวยเหมือนนำงฟ้ำ ขนำดมองไกลๆ

นะ” แซคคิโอลงควำมเห็นแบบนั้น

“ถ้ำมองใกล้ๆ อำจไม่สวยก็ได้ แต่สรุปที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้ นำย

รู้เรื่องใช่ไหม”

“เอ่อ ขอโทษครับ คุณโรมันพูดเรื่องอะไร”

“นี่แสดงว่ำนำยใจลอยมำกๆ เลยนะแซคกี้ เอำเป็นว่ำฉันให้นำยหำ

บอดี้กำร์ดประจ�ำตัวเพิ่มอีกสองคน”

“ควำมจริงผมดูแลตัวเองได้ แต่ก็ขอบคุณ”

อรอร 27

“เสียงนำยเหมือนจะซำบซึ้งนะ” พี่ชำยร่วมโลกเอ่ยเสียงกลั้วหัวเรำะ

“ก็ซำบซ้ึงอยู่ ถ้ำจะให้ผมได้พูดคุยกับคุณหนูบ้ำง นี่พอจะโทร.

ไปคุยด้วยหน่อยก็โดนสั่งห้ำม อย่ำขี้หึงขี้ระแวงนักเลยครับ มั่นใจควำม

สำมำรถตัวเองหน่อยสิ”

“นำยพูดมำกไปแล้วแซคกี้ แค่นี้แหละ” แต่โรมันยังไม่ทันได ้

ตัดสำย ก็ได้ยินเสียงรถจักรยำนยนต์เร่งเคร่ืองมำแต่ไกล มันแผดเสียง

เสียจนนึกเป็นห่วงน้องชำยบุญธรรมขึ้นมำทันใด

“แซคกี้ ระวังตัวด้วยนะ” แต่ค�ำเตือนของโรมันช้ำเกินไปส�ำหรับ

อดีตบอดี้กำร์ดหนุ่มท่ีเหลียวไปมองทำงด้ำนหลังเพรำะเสียงเร่งเคร่ืองยนต์

ดังใกล้เข้ำมำในระยะประชิด ทว่ำด้วยสัญชำตญำณของกำรป้องกันตัว

เขำรีบล้มตัวลงพลำงหยิบปืนในอกเสื้อขึ้นมำยิง กระสุนแล่นออกจำก

รังเพลิงอยำ่งรู้หน้ำที่และแม่นย�ำ ท�ำให้ผู้ท�ำหนำ้ที่เร่งเคร่ืองยนต์ผงะหงำย

แต่ผู้ซ้อนท้ำยก็ยิงสวนกลับมำเช่นกัน

เปรี้ยง เปรี้ยง!

แซคคิโอผงะหงำยหลังลงไปกับพื้นกระสุนเจำะเข้ำท่ีหัวไหล่กับรู้สึก

เจ็บที่สีข้ำง แต่เขำก็ไม่อำจไว้ ใจคนร้ำยเมื่อมันยังเดินถือปืนเล็งมำยังเขำ

ปริ๊น ปริ๊น!

เสียงแตรดังมำจำกเจ้ำของรถยนต์กลำงเก่ำกลำงใหม่ท่ีแล่นด้วย

ควำมเร็วสูง พุ่งตรงมำยังคนรำ้ยที่ยืนอยู่กลำงถนนเพื่อต้องกำรช่วยเหลือ

เหยื่อบนพื้น แซคคิโอใจหำยวำบ นึกเป็นห่วงพลเมืองดีกลัวจะโดนคนร้ำย

ยิง แต่ก็ผิดคำดเมื่อมือปืนรีบวิ่งกลับไปนั่งซ้อนท้ำยรถจักรยำนยนต์แล้ว

เร่งเครื่องออกจำกบริเวณนั้นในทันที

เสียงเปิดประตูและปิดดังปังท�ำให้แซคคิโอต้องเหลียวมองไปยัง

พลเมืองดีท่ีเดินแกมว่ิงตรงมำหำเขำด้วยสีหน้ำท่ำทำงร้อนใจอย่ำงเห็น

ได้ชัด

“เป็นอะไรมำกหรือเปล่ำคะ” น�้ำเสียงท่ีถำมร้อนรน แต่แซคคิโอก ็

28 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ลงควำมเห็นว่ำเป็นเสียงของนำงฟ้ำผู้มำช่วยชีวิตเขำได้ทันเวลำ ดวงตำ

สีน�้ำเงินเข้มจับจ้องใบหน้ำรูปไข่ขำวนวลที่ล้อมกรอบด้วยผมยำวตรง

สีน�้ำตำลสวยรำวแพรไหม จนเขำนึกอยำกจะจับเล่นเพรำะเชื่อว่ำมันคง

นุ่มมือ คิ้วโก่งสวยได้รูป แผงขนตำงอนยำวรำวขนตำปลอม ดวงตำ

สีน�้ำตำลแลดูหวำนซ้ึงยำมส�ำรวจไปตำมตัวของเขำด้วยควำมเป็นห่วง

ก่อนจะแตะมือลงบนแก้มที่สำกไปด้วยไรเครำเขียวครึ้มของเขำ

“คุณ ไม่เป็นไรใช่ไหม ท�ำไมเงียบไป”

คนโดนยิงถึงกับอึ้งพูดไม่ออก เพรำะพลเมืองดีที่ก�ำลังช่วยเขำอยู่นี้

คือหญิงสำวท่ีเขำเพิ่งจะชมโฉมไปเมื่อครู่นี้ หรือนี่คือบุพเพสันนิวำสที่

ชักน�ำให้เขำมำเจอกับนำงฟ้ำผู้ ใจดี

“คุณ เป็นอะไรมำกหรือเปล่ำ”

“ไม่ครับ ไม่มำก แต่ช่วยเรียกรถพยำบำลให้ผมที” แซคคิโอรีบบอก

หลังพยำยำมพยุงตัวขึ้นก็ท�ำได้ ไม่ถนัด ท�ำให้พลเมืองดีต้องแตะลงบน

หน้ำอกของเขำแทน

“อย่ำเพิ่งค่ะ นอนเฉยๆ ฉันจะห้ำมเลือดให้คุณก่อนแล้วจะโทร.

เรียกรถฉุกเฉินให้มำรับ” พลเมืองดีดึงผ้ำไหมพรมเนื้อบำงจำกคอของ

ตัวเองมำกดลงบนสีข้ำงท่ีเลือดไหลซึมเปื ้อนเป็นวงกว้ำง ก่อนจะจับ

มือหนำของคนโดนยิงให้มำกดแผลที่สีข้ำงเอำไว้

“กดไว้ก่อน ฉันจะหำผ้ำมำห้ำมเลือดตรงหัวไหล่ให้” บอกแล้วล้วง

หยิบผ้ำเช็ดหน้ำผืนใหญ่สีขำวสะอำดออกมำจำกกระเป๋ำเส้ือสูทสีน�้ำตำล

แล้วกดลงบนแผลตรงหัวไหล่ให้อย่ำงมีน�้ำใจ

“มืออีกข้ำงผมยังกดได้อยู่นะถ้ำคุณจะโทร.แจ้งเก้ำหนึ่งหนึ่ง”

คนโดนยิงยังมีอำรมณ์ขัน ท�ำให้ ใบหน้ำสวยหวำนเจือรอยยิ้ม

มือเรียวสวยที่ไม่ได้ทำเล็บเหมือนสำวๆ ทั่วไปกดโทรศัพท์แจ้งไปยังเบอร์

เก้ำหนึ่งหนึ่ง ในขณะที่มือซ้ำยก็กดห้ำมเลือดให้เขำตรงหัวไหล่

“ใจเย็นๆ นะ ไม่ต้องกลัว ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณจนกว่ำรถฉุกเฉิน

อรอร 29

จะมำ” หญิงสำวบอกอย่ำงมีน�้ำใจ ก่อนจะหันไปแจ้งเหตุกำรณ์ท่ีเกิดขึ้น

กับทำงปลำยสำยอย่ำงละเอียด

“ขอบคุณ” แซคคิโอต้องข่มควำมเจ็บปวดตรงหัวไหล่กับสีข้ำงเพื่อ

รอให้รถพยำบำลฉุกเฉินมำรับ ท�ำให้เขำมีโอกำสได้ส�ำรวจหน้ำตำของ

พลเมืองดีที่ก�ำลังคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้ำท่ำทำงเคร่งเครียด

“สวย สวยเหมือนนำงฟ้ำ” คนเจ็บพึมพ�ำค�ำจ�ำกัดควำมให้กับ

พลเมืองดีที่เพิ่งจะเก็บโทรศัพท์แล้วหันมำยิ้มให้เขำอย่ำงอ่อนหวำน

“อดทนหน่อยนะคะ เขำบอกว่ำรอไม่เกินห้ำนำที”

“ขอบคุณ ผมชื่อ แซคคิโอ เวย์ริงตัน” แซคคิโอยื่นมือข้ำงที่ว่ำงให้

พลเมืองดีจับอย่ำงยินดี

“ฉันชื่อ ลลิลลิตำ ภำนุศรี” หญิงสำวจับมือหนำเขย่ำพร้อมรอยยิ้ม

ที่ท�ำให้เกิดรอยบุ๋มตรงสองข้ำงแก้ม แซคคิโอเผลอยิ้มตำมด้วยควำม

ชื่นชม เกิดมำก็เพิ่งเคยเห็นลักยิ้มผู้หญิงแบบใกล้ชิดขนำดนี้ น่ำจะเป็น

สำวลูกผสม สวยแปลกตำเหลือเกิน คนโดนยิงนึกสงสัยจนต้องถำม

ออกไป

“ชื่อกับนำมสกุลคุณแปลกมำก คุณคงเป็นลูกครึ่ง”

“ฉันเป็นลูกครึ่ง แม่ไทย พ่ออิตำลี”

‘นั่นไง มิน่าล่ะ ถึงได้สวยคมเข้มขนาดนี้’ คนเจ็บบนพื้นนึกชม

ก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มออกไป

“ชื่อคุณแปลกและยำว แต่ผมว่ำเพรำะและเหมำะกับตัวคุณมำกๆ”

“ขอบคุณค่ะ เรียกฉันว่ำลิลลี่ก็ได้”

“ครับลิลลี่” คนถูกยิงรับปำกเสียงเบำ แต่กลับคิดในใจว่ำชื่อนำงฟ้ำ

เหมำะที่สุดส�ำหรับพลเมืองดีแสนสวยคนนี้

“ผมต้องขอบคุณอีกคร้ังท่ีช่วยชีวิตผม แต่คุณใจเด็ดมำกๆ ที่จะ

ขับรถชนคนร้ำย ทีหลังอย่ำท�ำนะ เพรำะมันจะยิงสวนใส่คุณจนตำยได้”

“ตอนนั้นฉันไม่ทันคิดอะไรหรอก กลัวคุณตำยมำกกว่ำ”

30 ยอดสวาทจอมเถื่อน

“รู้สึกเป็นเกียรติอย่ำงมำกเลยที่คุณจะสละชีวิตเพื่อผม”

“ฉันเชื่อว่ำถ้ำกลับกัน คุณก็คงท�ำเหมือนฉัน” คนพูดยิ้มหวำนจน

ดวงตำคู่สวยหวำนเปล่งประกำยสดใส อีกทั้งเรียวปำกสีชมพูยังแย้มยิ้ม

จนเห็นรอยบุ๋มบนแก้มที่แดงระเร่ือรำวสีของกุหลำบจนแซคคิโอไม่คิด

จะละสำยตำจำกรอยยิ้มนั้น เขำนึกถึงเพลง Can’t Take My Eyes Off

You ของ Andy William ขึ้นมำทันที

Can’t Take My Eyes Off You

ผมไม่อำจละสำยตำจำกคุณ

You’re just too good to be true

คุณช่ำงแสนงดงำมดั่งภำพฝัน

Can’t take my eyes off you

ผมไม่อำจละสำยตำจำกคุณ

You’d be like heaven to touch

คุณเป็นเหมือนสวรรค์ที่ผมสัมผัสได้

I wanna hold you so much

ผมอยำกกอดคุณไว้ ให้แน่น

At long last love has arrived

รำวกับได้พบรักแท้

And I thank God I’m alive

และผมต้องขอบคุณพระเจ้ำที่ท�ำให้ผมมีวันนี้

You’re just too good to be true

คุณช่ำงงดงำมดั่งภำพฝัน โอ้นำงฟ้ำ

Can’t take my eyes off you

ผมไม่อำจละสำยตำไปจำกคุณ

มันเป็นแบบนั้นจริงๆ คนถูกยิงบอกตัวเองซ�้ำแล้วซ�้ำเล่ำ จนแทบจะ

ลืมควำมเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจำกกำรโดนยิงเลยด้วยซ�้ำ

อรอร 31

“หน้ำฉันมีอะไรผิดปกติหรือเปล่ำคะ” คนถำมยิ้มขัดเขินกับแววตำ

สีน�้ำเงินเข้มที่เปี่ยมด้วยควำมจริงใจอย่ำงล้นเหลือยำมทอดมองใบหน้ำ

ของเธออย่ำงไม่ยอมละสำยตำไปไหน จนหัวใจของลลิลลิตำเต้นระรัว

หวั่นไหว เพรำะยังไม่เคยมีชำยหนุ่มคนใดมองเธอด้วยสำยตำแบบนี้

มำก่อน

“ผมก�ำลังนึกถึงเพลง Can’t Take My Eyes Off You ผมว่ำ

เนื้อหำของมันในตอนนี้ตรงใจของผมมำกๆ ผมไม่อยำกละสำยตำจำก

ใบหน้ำคุณเลย”

“นี่ขนำดคุณโดนยิง ยังปำกหวำนได้ขนำดนี้ ถ้ำปกติ คุณคงหว่ำน

เสน่ห์ ใส่ผู้หญิงไปทั่ว”

“จะเชื่อไหมว่ำผมยังโสด”

“พูดแบบนี้จะจีบฉันใช่ไหม” หญิงสำวถำมเสียงหวำนพลำงลุกยืน

เมื่อรถฉุกเฉินของโรงพยำบำลแล่นมำถึง

“ถ้ำคุณจะอนุญำตให้ผมรู้จักคุณมำกกว่ำนี้”

“ฉันมีคนรักแล้วค่ะ”

“ผมไม่เชื่อ” แซคคิโอพูดสวนออกไปทั้งที่ไม่แน่ใจว่ำหญิงสำว

พูดจริงหรือไม่ แต่ในใจเขำมันเร่ิมทุรนทุรำยเกรงจะไม่ได้เจอนำงฟ้ำ

ของเขำอีก

“ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร ฉันมีงำนต้องท�ำ โชคดีนะคะ”

“เดี๋ยวสิ คุณไม่ไปส่งผมที่โรงพยำบำลเหรอนำงฟ้ำ”

“ฉันสำยแล้วค่ะ”

“แล้วผมจะติดต่อคุณได้ยังไง อย่ำเพิ่งไปได้ ไหมอยู่ก่อน” คนเจ็บ

ร้องขอแม้กระทั่งถูกบุรุษพยำบำลจัดกำรปฐมพยำบำลเบื้องต้นให้

“คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม ถ้ำเชื่อ ก็หำฉันให้เจอ”

“ลลิลลิตำ ช่วยทิ้งเบอร์ โทร.ไว้ ให้ผมด้วย” ค�ำขอของแซคคิโอ

ไม่ได้ผล เมื่อเขำถูกพำขึ้นรถฉุกเฉิน ก่อนจะชะเง้อมองผำ่นออกไป

32 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ทำงประตูด้ำนหลังท่ีก�ำลังจะปิด ใบหน้ำรูปไข่สวยหวำนส่งยิ้มมำให้อย่ำง

หวำนหยด และดวงตำสีน�้ำตำลคู่สวยมองมำอ่อนโยน จำกนั้นประตูก ็

ปิดสนิท ท�ำให้เขำนึกหงุดหงิดที่ท�ำอะไรไม่ได้มำกไปกว่ำนี้ ได้แต่ตั้งใจ

ไว้ว่ำถ้ำหำยจำกอำกำรบำดเจ็บเมื่อไร เขำจะตำมหำนำงฟ้ำใจดีของเขำ

ให้เจอให้ ได้

รอยยิ้มบนใบหน้ำสวยหวำนจำงหำยไปแทบจะพร้อมๆ กับรถ

ฉุกเฉินของโรงพยำบำลท่ีแล่นออกจำกสุสำน ร่ำงเพรียวเหลียวไปมองยัง

ถนนท่ีทอดยำวซ่ึงคนร้ำยเพิ่งจะขี่รถจักรยำนยนต์หนีไป จำกนั้นจึง

เดินกลับไปขึ้นรถยนต์คันเดิมแล้วขับออกจำกบริเวณนั้นไปด้วยท่ำทำง

หนักใจกับเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้น

หญิงสำวขับออกทำงประตูด้ำนหลังที่ติดกับสันเขำมำยังจุดนัดพบ

ซ่ึงเป็นที่เปลี่ยวและห่ำงไกลจำกผู้คน เนื่องจำกตรงนั้นเป็นป่ ำ ต้นเมเปิ้ล

ที่ยืนต้นสูงหนำแน่นจนใบเบียดชิด รถจักรยำนยนต์จอดอยู่ใต้ต้นเมเปิ้ล

ริมถนนลำดยำง ชำยฉกรรจ์ที่ถูกแซคคิโอยิงก�ำลังถอดเสื้อตัวนอกออก

จนเห็นเสื้อเกรำะตัวใน ก่อนจะถอดเสื้อกันกระสุนออกส�ำรวจตำมร่ำงกำย

หลังถูกทำยำทคนใหม่ของเวย์ริงตันยิงใส่

“เป็นอะไรมำกหรือเปล่ำพี่นำโช่ พี่ชิโลห์”

“ไม่เท่ำไร ดีที่มันยิงระยะไกล ถ้ำใกล้อีกนิดทะลุเสื้อกันกระสุน

แน่ๆ” นำโช่หนึ่งในลูกน้องของแดเนียลเงยหน้ำขึ้นบอกเสียงห้วน หลัง

ต้องรับหน้ำที่เป็นมือปืนยิงแซคคิโอ ซ่ึงจะต้องกะระยะไม่ให้ โดนในจุด

ส�ำคัญ จำกนั้นเขำก็ต้องระวังตัวเองด้วยกำรสวมเสื้อกันกระสุนถึงสองชั้น

“หนูไม่เข ้ำใจ ท�ำไมคุณแดเนียลไม่จับตัวเขำไปคำดคั้นถำม

ควำมจริงกันไปเลย จะต้องมำวำงแผนท�ำงำนให้มันซับซ้อนท�ำไม” คนพูด

มีสีหน้ำหนักใจ เพรำะแผนกำรท่ีได้รับฟังมำจำกนำยใหญ่ของตระกูล

กอนซำโล่ท่ีเธอต้องท�ำตัวเป็นนำงนกต่อหลอกล่อให้ชำยหนุ่มมำติดกับ

อรอร 33

เพื่อให้เขำไว้วำงใจแล้วยอมบอกที่ซ่อนของพ่อกับร็อคโค จำกนั้นจึงจะ

ช่วยเหลือออกมำอีกที ซึ่งเธอเกรงว่ำมันจะช้ำไม่ทันกำร

“เท่ำที่สืบมำ แม้แต่คนใกล้ชิดของมันเอง ไอ้แซคกี้มันยังไม่บอก

ใครเลยสักคน แล้วเธอคิดว่ำมันจะยอมคำยควำมลับง่ำยๆ ไหม อีกอย่ำง

จ�ำไว้ว่ำมันเป็นอดีตทหำรหน่วยซีล ไอ้พวกนี้มันทนต่อกำรทรมำนมำกๆ

ด้วย”

“แล้วคิดว่ำไอ้แซคกี้มันจะหลงกลไหม” ชิโลห์ถำมแทรกขึ้น เขำ

รับหน้ำที่เป็นคนขับรถจักรยำนยนต์ ให้นำโช่ซ้อนท้ำย เขำเองก็ต้องมี

เสื้อกันกระสุนสวมกันไว้เช่นกัน

“ก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“เธอพูดตำมที่เจ้ำนำยสั่งหรือเปล่ำล่ะ” เป็นค�ำถำมของนำโช่ที่

จัดแจงสวมเสื้อยืดทับเสื้อกันกระสุนตำมเดิม

“ก็ตำมท่ีคุณแดเนียลสั่งนั่นแหละ ยิ้มหวำนๆ พูดเพรำะๆ ทิ้งท้ำย

ให้เขำอยำกตำมหำ แต่จะได้ผลหรือไม่ก็ต้องรอเขำหำยจำกกำรรักษำตัว

ก่อน ที่ส�ำคัญเขำต้องหำหนูให้เจอด้วย”

“ไม่ต้องห่วงหรอก เขำหำเจอแน่”

“เพรำะเขำเป็นอดีตทหำรหน่วยซีลง้ันเหรอ” ลลิลลิตำถำมดักคอ

พลำงนึกถึงชำยหนุ่มว่ำจะเก่งสักแค่ไหนกัน อึกอักอะไรก็อดีตทหำร

หน่วยซีล เจอลูกปืนสักสำมสี่นัดก็ล้มทั้งยืนได้แล้ว อย่ำงวันนี้ถ้ำนำโช่

ไม่ออมมือให้ มีหรือที่เขำจะรอดชีวิตไปได้

“ใช่ จะบอกให้ว่ำอย่ำประมำทเป็นดีที่สุด แล้วก็เล่นไปตำมแผน

ห้ำมออกนอกบท แล้วก็อย่ำลืมโทร.ไปรำยงำนเจ้ำนำยด้วยล่ะ”

ลลิลลิตำจ�ำต้องรับค�ำ ยืนรอจนคนทั้งสองขี่รถจักรยำนยนต์

ออกไป เธอจึงกลับขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับออกจำกบริเวณนั้น หญิงสำว

ถอนหำยใจออกมำเฮือกใหญ่ ดวงตำสีน�้ำตำลมองตรงไปข้ำงหน้ำอย่ำง

ไร้จุดหมำย นึกถึงเร่ืองในวันนี้ซ่ึงเป็นกำรจัดฉำกขึ้นโดยคนวำงแผนก็คือ

34 ยอดสวาทจอมเถื่อน

นำยใหญ่ของบ้ำนกอนซำโล่ มีนำโช่กับชิโลห์เป็นผู้ช่วยและซักซ้อมกับเธอ

อยู่หลำยรอบเพ่ือไม่ให้ผิดคิว เพรำะไม่อยำกถูกอดีตบอดี้กำร์ดมำกฝีมือ

ปลิดชีพจริง

จำกนั้นก็ให้เธอท�ำตัวเป็นพลเมืองดีเข้ำไปช่วยเพื่อสร้ำงควำมไว้

วำงใจ แล้วหลอกล่อต่อด้วยกำรหว่ำนเสน่ห์เพื่อให้เขำติดกับแล้วจะได้

ตำมหำ ซึ่งเธอมองว่ำมันเป็นกำรจัดฉำกที่สิ้นเปลืองและเสียเวลำอย่ำงมำก

ท�ำรำวกับว่ำรักแรกพบจะเกิดขึ้นง่ำยๆ และชำยหนุ่มจะตกหลุมรักเธอ

ทันที

แต่เรียวคิ้วสวยก็ขมวดมุ่นยำมนึกถึงค�ำพูดของคนโดนยิงเมื่อครู่

เขำบอกว่ำนึกถึงเพลง Can’t Take My Eyes Off You ไม่อำจละสำยตำได้

ไม่จริง ไม่เชื่อ หน้ำตำหล่อเหมือนเทพบุตรกรีกขนำดนั้นจะไม่มีคนรักหรือ

แฟนได้อย่ำงไร นี่คงจะปำกหวำนหว่ำนเสน่ห์ใส่สำวๆ ไปท่ัว ถึงได้พูดจำ

คล่องปำกขนำดนี้ หญิงสำวทอดถอนใจอีกคร้ัง เพรำะไม่แน่ใจว่ำแผน

ครั้งนี้จะคืบหน้ำหรือไม่ งำนนี้ก็ได้แต่หวังว่ำทำยำทคนใหม่ของเวย์ริงตัน

จะยอมเปิดปำกง่ำยๆ เพื่อป้องกันกำรเสียเลือดเสียเนื้อ หรืออำจจะ

เสียชีวิตที่เธอไม่ต้องกำรให้เกิดขึ้นเลยสักนิด

โรมัน เวย์ริงตัน สำวเท้ำก้ำวเร็วๆ ไปยังโถงทำงเดินของโรงพยำบำล

เอกชนแห่งหนึ่ง หลังได้ยินเสียงปืนทำงโทรศัพท์ที่พูดคุยกับน้องบุญธรรม

ก่อนจะเงียบเสียงไป ท�ำให้เขำต้องรีบออกตำมหำแล้วก็พบว่ำถูกน�ำส่ง

โรงพยำบำลเรียบร้อยแล้ว

“เจ้ำนำย” เธียรี่เอ่ยทักคนเป็นนำยอยู่ตรงหน้ำห้องพักพิเศษ เขำ

ได้รับกำรติดต่อจำกทำงเจ้ำหน้ำท่ีโรงพยำบำลว่ำแซคคิโอถูกลอบยิง

แต่อำกำรโดยรวมไม่มำกอย่ำงที่นึกกลัวแต่แรก

“แซคกี้เป็นไงบ้ำง”

“ปลอดภัยแล้วครับ เพิ่งจะออกจำกห้องผ่ำตัดได้พักใหญ่” บอก

อรอร 35

แล้วก็เปิดประตูห้องพักจนกว้ำงเพื่อให้คนเป็นนำยได้เดินเข้ำไป

ห้องพักสีนวลมีม่ำนสีฟ้ำรูดเปิดจนชิดขอบ คนบนเตียงนอน

มองเหม่อออกไปนอกหน้ำต่ำงบำนกระจกสูงจดเพดำน บนมือข้ำงขวำ

มีเข็มเจำะน�้ำเกลือที่ห้อยสำยมำจำกเสำข้ำงเตียง พร้อมกับขวดยำฆ่ำเชื้อ

มีเคร่ืองวัดควำมดันอยู่บนแขนข้ำงซ้ำยและเคร่ืองวัดค่ำออกซิเจนหนีบ

อยู่บนนิ้วชี้

“ไง นำยโดนกระสุนเจำะเข้ำที่สมองหรือไงแซคกี้ ท่ำทำงเหมือน

ไม่มีสติอยู่กับตัว” โรมันเอ่ยทักเมื่อยังเห็นคนไข้นอนเหม่อรำวกับ

ไม่ต้องกำรรับรู้สิ่งรอบตัว

“คุณโรมัน”

“นำยเพิ่งเห็นว่ำฉันมำเหรอ”

“ผมยังมึนๆ งงๆ อยู่ น่ำจะเป็นเพรำะเพิ่งฟื้นจำกยำสลบ” แซคคิโอ

แก้ตัวไปแบบน�้ำขุ่นๆ เพรำะเขำก�ำลังนึกถึงนำงฟ้ำแสนสวยที่โปรยเสน่ห์

ใส่จนเขำแทบท�ำอะไรอย่ำงอื่นไม่เป็น นอกจำกจะหำยใจเข้ำหำยใจออก

เป็นควำมคิดถึงที่มีต่อนำงฟ้ำผู้มำกด้วยน�้ำใจ

“ฉันเป็นห่วงนำยแทบแย่ บอกหน่อยสิว่ำเกิดอะไรขึ้น”

คนเป็นพี่ร่วมโลกยืนถำมอยู่ข้ำงเตียง

“ถ้ำตำมท่ีผมเคยเป็นทหำรหน่วยพิเศษมำก่อน เขำเรียกแผนนี้ว่ำ

ล่อเสือออกจำกถ�้ำ สีสเปรย์นั่นล่อให้ผมไปติดกับเพื่อจะยิงผมทิ้ง แต ่

โชคดีที่มีคนมำช่วยผมไว้”

“เห็นหมอบอกว่ำ มีพลเมืองดีช่วยโทร.แจ้ง รู้สึกว่ำจะเป็นผู้หญิง”

เธียรี่เอ่ยแทรกขึ้น ท�ำให้คนบนเตียงถึงกับทอดถอนใจ

“ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นนำงฟ้ำที่มำพร้อมกับศรรักของคิวปิด มำถึงก็

ปักอกนำยจนมิดด้ำม นำยถึงได้ท�ำท่ำเหมือนสติไม่อยูก่ับเนื้อกับตัว”

โรมันดักคอ ถึงแม้เขำเพิ่งจะมำสนิทชิดเชื้อกับแซคคิโอได้ ไม่นำน

แต่เขำก็พอจะมองออกว่ำน้องบุญธรรมของเขำไม่ได้คิดชอบผู ้หญิง

36 ยอดสวาทจอมเถื่อน

คนไหนง่ำยๆ และถ้ำเขำดูไม่ผิด น่ำจะเคยแอบรักภรรยำของเขำมำก่อน

เพียงแต่แซคคิโอรู้จักจัดกำรกับใจของตัวเอง ควำมสัมพันธ์ระหว่ำง

คุณหนูกับบอดี้กำร์ดจึงรำบรื่น

เธียรี่หัวเรำะเบำๆ ท�ำให้คนเป็นนำยต้องหันไปถำม

“นำยข�ำอะไรเธียรี่”

“ข�ำผู้มีประสบกำรณ์ เพรำะเคยตกหลุมรักแต่แรกเห็นมำก่อน”

“ฉันตกหลุมรัก ฉันก็ยอมรับ พอยอมรับแล้วสบำยใจ แต่น้อง

บุญธรรมของฉันสิท่ำทำงจะมีปัญหำต้ังแต่แรก” คนเป็นนำยพยักหน้ำ

ไปทำงคนเจ็บบนเตียง

“ผมก็บอกไม่ถูกนะว่ำเป็นอะไร แต่ตอนนี้ผมแค่กระวนกระวำย

ที่ท�ำอะไรไม่ได้มำก เธอท�ำเหมือนต้องกำรทดสอบเร่ืองของโชคชะตำ

พรหมลิขิต บอกเพียงแค่ชื่อว่ำ ลลิลลิตำ ภำนุศรี เป็นลูกครึ่งไทย-อิตำลี

แล้วก็บอกว่ำถ้ำผมเชื่อในพรหมลิขิตก็ตำมหำเธอให้เจอ”

“แสดงว่ำเธอมั่นใจว่ำต้องมัดใจนำยได้อยู่หมัด” พี่ใหญ่โรมัน

ออกควำมเห็น ก่อนจะนึกขึ้นได้พลำงดีดนิ้วดังเปำะด้วยท่ำทำงมั่นใจ

สุดชีวิต

“ฉันนึกออกแล้วแซคกี้ นำยเป็นแบบนี้ก็แสดงว่ำค�ำอธิษฐำน

ของฉันกับโมเน่ก�ำลังจะเป็นจริง”

“ค�ำอธิษฐำนอะไรครับเจ้ำนำย”

“ค�ำอธิษฐำนที่มำกับสำยรัดถุงน่องในคืนวันแต่งงำนน่ะสิ จ�ำได้ ไหม

ฉันมัดมันกับดอกลิลลี่สีขำว”

คนไข้บนเตียงใจหำยวำบ นึกไปถึงดอกลิลลี่กับสำยรัดถุงน่องของ

เจ้ำสำวท่ีเขำเก็บไว้อย่ำงดี เพรำะเห็นว่ำเป็นของส�ำคัญของคุณหนูที่เขำ

เคยหลงรัก เขำไม่อยำกเชื่อว่ำจะเป็นไปได้จนต้องเอ่ยออกไป

“เธอให้ผมเรียกชื่อสั้นๆ ว่ำลิลลี่ เพรำะชื่อของเธอยำวและเรียก

ล�ำบำก”

อรอร 37

“ฮ้ำ! จริงเหรอ” เธียรี่เป็นฝ่ำยอุทำนด้วยควำมตกใจ

“เฮ้ย นี่แสดงว่ำค�ำอธิษฐำนของฉันกับโมเน่ก�ำลังสัมฤทธิผล

อย่ำงนั้นเหรอ!” โรมันเองก็แทบไม่เชื่อถึงแม้คืนนั้นจะตั้งใจอธิษฐำน

มำกจริงๆ แต่มันไม่น่ำจะเป็นไปได้ ในโลกของวิทยำศำสตร์ หรือว่ำมัน

เป็นแค่เรื่องบังเอิญ

“โห เสียดำยจังครับเจ้ำนำย ผมน่ำจะได้สำยรัดนั้นเอง เผื่อ

ค�ำอธิษฐำนของเจ้ำนำยจะสัมฤทธิผลเร็วขึ้น เพรำะผมมีว่ำที่เจ้ำสำว

ไว้คอยท่ำแล้ว” เธียรี่เอ่ยแทรกขึ้นพร้อมเสียงกลั้วหัวเรำะ

“เอำไว้รอให้แซคกี้แต่งงำนก่อนสิเธียร่ี นำยค่อยขอสำยรัดถุงน่อง

จำกเจ้ำบ่ำวเองเลย”

“เจ้ำนำยก็พูดเป็นเล่น ผมคิดว่ำไม่ต้องใช้หรอกครับ เรำสองคน

กะว่ำจะแต่งงำนกันเร็วๆ นี้”

“เอำจริงเหรอ” โรมันถำมยิ้มๆ ไม่นึกว่ำเธียรี่จะลงเอยกับแนนซี่ได้

ภำยในเวลำไม่นำน

“จริงครับ เห็นไหมว่ำผมไม่ต้องอำศัยสำยรัดถุงน่องของเจ้ำสำว

ผมก็แต่งงำนได้เหมือนกัน” คนเป็นลูกน้องพูดติดตลก เพรำะตั้งใจจะให้

น้องบุญธรรมของเจ้ำนำยหำยจำกอำกำรเหม่อลอยที่เป็นอยู่พักใหญ่

หลังฟื้นจำกกำรผ่ำตัดได้ ไม่นำน

“แต่ไหนๆ ค�ำอธิษฐำนก็เป็นจริงคร่ึงหนึ่งแล้ว ฉันจะต้องท�ำให ้

มันสัมฤทธิผลให้ ได้” โรมันกล่ำวอย่ำงมั่นใจพลำงเดินไปเดินมำอยู่กลำง

ห้องอย่ำงใช้ควำมคิดก่อนหันไปสั่งลูกน้องคู่ใจ

“เธียร่ีลองหำประวัติผู้หญิงคนนี้ดูหน่อยสิว่ำเป็นใครมำจำกไหน

ส่วนนำยแซคกี้ ฉันขอสั่งให้หำบอดี้กำร์ดมำเดินตำมนำยสองคน แล้วก็

หำเลขำฯ มำช่วยงำนอีกสักสองคน จะได้เรียนรู้งำนให้มำกขึ้นด้วย”

“ผมคิดว่ำบอดี้กำร์ดไม่จ�ำเป็นส�ำหรับผม”

“นำยบ้ำหรือเปล่ำ แล้ววันนี้ล่ะ ถ้ำผู้หญิงคนนั้นไม่มำช่วย นำยอำจ

38 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ไม่รอดแล้วก็ได้ อย่ำคิดว่ำตัวเองก็เป็นบอดี้กำร์ดมำก่อนแล้วจะเก่งกำจ

สู้กับทุกคนบนโลกนี้ได้ เพรำะฉะนั้นท�ำตำมฉันสั่ง”

“ถ้ำอย่ำงนั้น ผมจะจัดกำรเรื่องประกำศรับสมัครเลขำฯ เลย แซคกี้

หำยก็จะได้สัมภำษณ์เองด้วย ส่วนบอดี้กำร์ดให้แซคกี้จัดกำรเอำเอง

แล้วกัน”

“ถ้ำอย่ำงนั้นผมขอใช้ฟิลิปโปกับลูกน้องในทีมก็แล้วกัน ส่วนเลขำฯ

ผมขอตำมตัวนำงฟ้ำให้เจอก่อน ผมจะให้เธอมำท�ำงำนเป็นเลขำฯ ของผม

ในเมื่อเธอบอกให้เชื่อในพรหมลิขิต ผมก็จะตำมหำให้เจอ ไหนๆ

พรหมลิขิตมันก็ท�ำหน้ำท่ีแล้วนี่นะ” คนบนเตียงบอกเสียงเรียบ ดวงตำ

สีน�้ำเงินเหม่อมองไปนอกหน้ำต่ำงท่ีเป็นกระจกใส ตอนนี้ในใจเขำนึกถึง

แต่สำวลูกคร่ึงผู้มีลักยิ้มหวำนจับใจมำกที่สุด นึกอยำกจะหำยออกจำก

โรงพยำบำลเร็วๆ เพื่อออกตำมหำนำงฟ้ำแสนสวยของเขำด้วยตัวเอง

จะได้พิสูจน์ว่ำโชคชะตำก�ำลังน�ำพำเธอคนนั้นมำให้เขำจริงหรือไม่

“คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาพรหมลิขิตไหม ถ้าเชื่อ ก็หาฉันให้เจอ”

ค�ำพูดของหญิงสำวผู้มีดวงตำหวำนซ้ึงลอยมำในมโนส�ำนึก รำวกับ

จะตอกย�้ำให้เขำรักษำสัญญำว่ำจะต้องตำมหำจนเจอ ไม่ว่ำจะอยู่ไกล

สุดหล้ำฟ้ำเขียวเพียงใด

อรอร 39

บทที่ 2

ผู้ก�าหนดโชคชะตา

“เจ้ำนำย มีคนส่งมำให้ครับ” ฟิลิปโปยื่นซองเอกสำรสีน�้ำตำล

ให้กับลูกบุญธรรมของเวย์ริงตัน แซคคิโอนั่งไขว่ห้ำงอยู่บนเก้ำอี้บุนวม

ตัวใหญ่ภำยในห้องท�ำงำนส่วนตัวซ่ึงต้ังอยู่บนตัวอำคำรสูงหลำยสิบชั้น

ของเวย์ริงตันกรุ๊ป เขำออกจำกโรงพยำบำลมำได้สองสัปดำห์แล้ว แต ่

ก่อนหน้ำนั้นเขำให้ลูกน้องช่วยตำมหำนำงฟ้ำแสนสวยที่มีเพียงช่ือกับ

นำมสกุลด้วยกำรโทร.เข้ำไปที่ศูนย์บริกำรข้อมูลทำงโทรศัพท์ แต่ไม่มี

ช่ือและนำมสกุลของหญิงสำวตำมที่ให้ ไว้ นั่นแสดงว่ำหญิงสำวอำจให้ชื่อ

หรือนำมสกุลปลอม

คร้ันจะใช้ดำวเทียมตำมหำก็ไม่ได้ เพรำะไม่มีเบอร์ โทร. หรือจะใช้

ภำพถ่ำยมำเทียบเคียงกับคอมพิวเตอร์ เขำก็จนปัญญำเพรำะไม่มีสักใบ

แล้วถ้ำจะให้เขำบอกลักษณะหน้ำตำจำกนั้นก็วำดออกมำ เขำก็อธิบำยได้

อย่ำงเดียวว่ำเธอสวยเหมือนนำงฟ้ำ

“ส่งอะไรมำ” ถำมแล้วก็รับซองมำเปิด ก่อนจะหยิบของในนั้นขึ้นมำ

40 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ดูมันเป็นภำพถ่ำยของนำงฟ้ำคนท่ีแซคคิโอฝันถึง มีเบอร์ โทรศัพท์เขียน

อยู่ด้ำนหลังของภำพ

“นี่ใครสักคนต้องกำรจะเล่นเกมกับฉันแน่ๆ” มือหนำโยนซอง

เอกสำรนั่นลงบนโต๊ะ ฟิลิปโปจึงหยิบไปดู

“เขำอำจจะรู้ว่ำข้อมูลท่ีนำงฟ้ำให้ฉันไว้ยังไม่มำกพอ ถึงได้ส่ง

ภำพถ่ำยกับเบอร์ โทร.มำเพิ่ม นำยคิดแบบฉันไหมฟิล”

“แล้วท�ำไมไม่คิดว่ำนำงฟ้ำของเจ้ำนำยอำจใช้คทำเสกคำถำส่งมำให้

ก็ได้”

“สรุปนำยคิดว่ำนำงฟ้ำของฉันส่งมำ”

คนเป็นลูกน้องพยักหน้ำหงึกๆ

“หรือว่ำงำนนี้มีลับลมคมในมำกกว่ำนั้นใช่ไหม”

“ควำมรักท�ำให้คนตำบอด”

“ฟิลิปโป นำยอย่ำให้ฉันหงุดหงิดแต่เช้ำ จะพูดอะไรก็ให้มันเคลียร์

กว่ำนี้!” คนเป็นนำยสั่งเสียงเข้มพลำงยกนิ้วขึ้นชี้หน้ำคำดโทษ ท�ำให้ร่ำงสูง

ของลูกน้องตัวดีต้องแบมือไหวไหล่อย่ำงช่วยไม่ได้

“เจ้ำนำยคงไม่รู้ตัวว่ำตอนนี้ตัวเองก�ำลังตำบอด เพรำะถูกควำมรัก

บังตำจนมองไม่ออกว่ำนี่คือแผนกำรที่ต้องกำรเข้ำถึงตัวเจ้ำนำย”

“นี่นำยก�ำลังจะบอกว่ำเหตุกำรณ์ในสุสำนทั้งหมดนั่นถูกสร้ำงขึ้น

เพื่อให้นำงฟ้ำผ่ำนมำช่วยฉันจำกกำรโดนยิงอย่ำงนั้นเหรอ”

“ผมว่ำเจ้ำนำยก�ำลังถูกกรรมตำมสนอง เคยเล่นละครหลอกคุณ

ดำนิกำมำก่อน วันนี้เลยโดนคนอื่นเล่นละครหลอกกลับ เพรำะถ้ำไม่ใช่

กำรจัดฉำก ผู้หญิงคนนั้นจะต้องแนะน�ำชื่อตัวเองโดยไม่บอกให้เจ้ำนำย

เชื่อในพรหมลิขิตหรอก ทีนี้ตำสว่ำงได้หรือยัง”

“ขอบใจ!” แซคคิโอกระแทกเสียงใส่อย่ำงหงุดหงิด แต่เขำก็ไม่ได้

โกรธลูกน้องที่ไม่ค่อยชอบพูดหรือออกควำมเห็น แต่ถ้ำพูดออกมำแล้ว

ทุกอย่ำงจะเป็นเหตุเป็นผลท้ังหมด และคร้ังนี้ก็เช่นกัน ฟิลิปโปวิเครำะห์

อรอร 41

ออกมำได้อย่ำงมีเหตุผลมำกที่สุด เพรำะควำมรักมันบังตำเขำสินะ

“จะให้ฆ่ำทิ้งเลยไหม”

“เฮ้ย! นำยจะบ้ำหรือไง เรำยังไม่รู้เหตุผลแน่ชัดเลยว่ำเขำต้องกำร

อะไร”

“ฆ่ำไม่ลง เพรำะรักไปแล้วใช่ไหม” คนเป็นลูกน้องพูดยั่วต่อ

“เออ ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องเจ็บคนเดียวหรอก นำยเอำ

เบอร์โทร.ของนำงฟ้ำไปหำเธียรี่ เฮ้ยไม่ต้องแล้ว ฉันไปเองดีกว่ำ ไม่อยำก

ถูกประณำมลับหลัง” แซคคิโอบอกเสียงห้วนพลำงลุกยืนไม่ลืมที่จะ

หยิบภำพถ่ำยหญิงสำวติดมือไปด้วยแล้วก้ำวเดินออกจำกห้อง ท�ำเป็น

ไม่ได้ยินเสียงหัวเรำะเบำๆ ที่ดังไล่หลังมำติดๆ

ภำยในร้ำนกำแฟชื่อดังย่ำนใจกลำงเมืองเซโล่หนำแน่นไปด้วย

ลูกค้ำท่ีต่อแถวซ้ือกำแฟถ้วยโปรด พนักงำนท�ำหน้ำที่กันอย่ำงแข็งขัน

พร้อมกับรอยยิ้มและค�ำพูดแสนสุภำพที่มีให้กับลูกค้ำทุกคน

“ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ”

“ขอเอสเปรสโซ่ร้อนหนึ่งถ้วยครับ” ลูกค้ำบอกเสียงทุ้มอยู่ตรงหน้ำ

เคำน์เตอร์ ในอ้อมแขนมีช่อลิลลี่สีขำวนวลที่ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ฟุ้งอยู่ใน

บรรยำกำศยำมบ่ำย เขำส่งยิ้มให้อย่ำงอ่อนโยนก่อนเอ่ยทักด้วยควำมยินดี

“ไฮ นำงฟ้ำ พรหมลิขิตพำผมมำพบกับคุณแล้ว”

“คุณ!” ลลิลลิตำอุทำนด้วยควำมตกใจ เร่ิมใจไม่ดีกับค�ำพูดของ

ทำยำทคนใหม่ของเวย์ริงตัน เมื่อเธอไม่ได้เตรียมตัวรับสถำนกำรณ์

ฉุกเฉินแบบนี้ ทั้งที่มีค�ำสั่งให้เตรียมตัวอยู่ตลอดเวลำ เพรำะนำยใหญ่

กอนซำโล่บอกว่ำเขำหำเธอเจอแน่นอน แต่เป็นเพรำะเธอต้องท�ำงำน

สองแห่งเพ่ือหำเงินมำให้พอกับค่ำรักษำพยำบำลแม่ พอตกกลำงคืน

ก็เกือบจะหลับสนิทถ้ำจะไม่มีเสียงร้องไห้ของแม่คอยเตือนให้รู้ว่ำพ่อ

ยังคงหำยตัวอย่ำงลึกลับ ท�ำให้เธอต้องนับคืนนับวันรอเหยื่อตัวโตที่จะ

42 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เดินมำตกหลุมพรำง แต่พอเขำมำจริงๆ ก็อดตกใจไม่ได้ เพรำะรู้สึก

เหมือนโดนจู่โจมจำกเสือร้ำยมำกกว่ำ

“ไม่คิดว่ำผมจะหำคุณเจอใช่ไหม” แซคคิโอเอ่ยทักเสียงเรียบ

ดวงตำสีน�้ำเงินมองอำกัปกิริยำตกใจของหญิงสำวอย่ำงเคลือบแคลง

เพรำะถ้ำลลิลลิตำส่งภำพถ่ำยกับเบอร์ โทร.ไปให้เขำด้วยตัวเอง หญิงสำว

ก็ไม่น่ำจะแสดงได้สมจริงขนำดนี้ หรือว่ำมีคนอื่นคอยบงกำรอยู่เบื้องหลัง

อีก

“ค่ะ ไม่อยำกเชื่อเลยจริงๆ แต่ขอฉันท�ำงำนก่อนนะคะ ไม่อย่ำงนั้น

จะโดนเพ่งเล็งเอำได้” หญิงสำวต้องรีบปรับสีหน้ำด้วยกำรโปรยยิ้มหวำน

จนเห็นรอยบุ๋มบนแก้มที่แดงระเรื่อรำวสีชมพูของกลีบกุหลำบ

“โอเค ถ้ำอย่ำงนั้นก็ขอเอสเปรสโซ่หนึ่งถ้วย ผมจะรอจนกว่ำ

คุณจะเสร็จจำกงำนก็แล้วกัน” อดีตบอดี้กำร์ดหนุ่มเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะ

หยิบเงินจ่ำยค่ำกำแฟ จำกนั้นก็ส่งช่อลิลลี่ให้หญิงสำวท่ำมกลำงสำยตำ

ของลูกค้ำและพนักงำน

“ดอกไม้ส�ำหรับกำรเริ่มต้นครับ”

“คุณท�ำให้ฉันเขินมำกเลย แต่ก็ขอบคุณส�ำหรับดอกไม้ มันสวย

แล้วก็หอมมำก” มือเรียวสวยรับลิลลี่สีขำวนวลช่อใหญ่มำสูดดมอย่ำง

สดช่ืน ก่อนจะรีบน�ำไปวำงไว้ตรงเคำน์เตอร์ด้ำนหลัง จำกนั้นก็ตั้งใจ

ท�ำงำน ปล่อยให้ร่ำงสูงใหญ่ตรงโต๊ะเล็กด้ำนในสุดหยิบหนังสือขึ้นมำอ่ำน

ฆ่ำเวลำ

“ลิลลี่ ผู้ชำยคนนั้นใช่แซคคิโอ ลูกบุญธรรมของตระกูลเวย์ริงตัน

หรือเปล่ำ” เพื่อนร่วมงำนแวะมำถำมเสียงเบำ หลังลูกค้ำเริ่มบำงตำลง

“ใช่ค่ะ”

“ต๊ำย เธอไปเจอเขำได้ยังไง แล้วนี่มำพร้อมดอกไม้ มันยังไงกัน”

“เร่ืองมันยำวค่ะ” ลลิลลิตำตัดบทเพรำะไม่อยำกเท้ำควำมยืดยำว

ถึงอย่ำงไรเร่ืองท่ีเธอพบกับเขำได้อย่ำงไรนั้นก็ไม่ควรจะเปิดเผยให้ ใครรู้

อรอร 43

เพรำะเธอไม่รู้ว่ำวันข้ำงหน้ำจะเกิดอะไรขึ้นบ้ำง

ยิ่งนำยใหญ่ของบ้ำนกอนซำโล่ด้วยแล้ว เธอเดำใจไม่ได้เลยว่ำ

จะจัดกำรกับชำยหนุ่มอย่ำงไรถ้ำยังไม่ยอมบอกว่ำร็อคโคกับพ่อของเธอ

ถูกจับตัวเอำไว้ท่ีไหน หรือร้ำยแรงกว่ำนั้นคือเสียชีวิตไปแล้ว ถ้ำเป็น

แบบนั้นเธอเองก็ไม่ปล่อยให้เขำลอยนวลเช่นกัน

“ลิลล่ี ยืนใจลอยซะแล้ว” เพื่อนรุ่นพี่พูดขึ้นท�ำให้หญิงสำวต่ืนจำก

ควำมคิดพลำงยิ้มแก้เก้อ

“ตอนนี้คนว่ำงแล้วนี่ ไปคุยกับเขำหน่อยสิ ยังไงก็จับให้ติดนะ

ทั้งหล่อทั้งรวยแบบนี้ เป็นพี่นะจับแน่นไม่ปล่อยเลยละ”

“ขอบคุณท่ีแนะน�ำค่ะพี่ ขอหนูไปคุยกับเขำก่อนนะ” ลลิลลิตำแอบ

สูดหำยใจให้ก�ำลังใจตัวเองเพื่อแสร้งท�ำดีกับเขำ ทั้งท่ีเธออยำกจะถำม

ควำมจริงจำกปำกเขำใจแทบขำดว่ำ เขำเกี่ยวข้องกับกำรหำยตัวไปของพ่อ

กับร็อคโคจริงหรือไม่ แต่ถ้ำเธอท�ำแบบนั้นเกรงว่ำเสือร้ำยจะตื่นแล้ววิ่งหนี

ออกจำกกับดักก็เป็นได้

“คุณหำฉันเจอได้ยังไงคะ” ค�ำถำมนั้นท�ำให้แซคคิโอต้องเงยหน้ำขึ้น

จำกหนังสือในมือ พลำงดูนำฬิ กำบนข้อมือ เวลำกว่ำสองชั่วโมงที่เขำ

นั่งอ่ำนหนังสือจิบกำแฟฆ่ำเวลำเพื่อรอให้นำงฟ้ำของเขำว่ำงพอจะมำ

พูดคุยด้วยได้

“พรหมลิขิตไง คุณบอกผมเองนี่ว ่ำถ้ำเชื่อในพรหมลิขิตก็ต้อง

หำคุณเจอ” ทำยำทเวย์ริงตันคนใหม่ยิ้มให้หญิงสำวทั้งปำกทั้งตำ แต่

ภำยในใจของเขำนั้นก�ำลังคิดหำวิธีเค้นควำมจรงิจำกหญิงสำวและคำดโทษ

ว่ำงำนนี้ถ ้ำเล่นไม่ซ่ือกับเขำก็จะเจอกับบทลงโทษท่ีแสนหนักหน่วง

อย่ำงแน่นอน

“ฉันไม่คิดว่ำคุณจะท�ำจริง”

“ผมเป็นคนพูดจริงท�ำจริง แล้วก็เป็นคนรู้คุณคน ยิ่งเป็นคนที ่

ช่วยชีวิตผมไว้ ผมยิ่งต้องตอบแทนให้ถึงที่สุด!” น�้ำเสียงจริงจังบวกกับ

44 ยอดสวาทจอมเถื่อน

แววตำที่ดูจริงใจ อีกทั้งใบหน้ำคมเข้มยังระบำยไปด้วยรอยยิ้มท�ำให ้

หญิงสำวอดคิดเข้ำข้ำงแซคคิโอไม่ได้ว่ำบำงทีเขำอำจไม่เกี่ยวข้องกับพ่อ

กับร็อคโคเลย บำงทีเขำอำจเป็นแค่ตัวเลือกของแหล่งข่ำว เพรำะเขำเป็น

คนดังที่ถูกกล่ำวถึงเมื่อหลำยเดือนก่อน อันเนื่องมำจำกเวย์ริงตันประกำศ

รับชำยหนุ่มเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลด้วยเหตุผลสั้นๆ ว่ำ เขำเป็นคนดี

ที่สมควรได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทน

“นำงฟ้ำ คุณก�ำลังคิดอะไรอยู่เหรอ” ค�ำถำมของแซคคิโอท�ำให้คนที่

ตกอยู่ในภวังค์รู้ตัว ก่อนจะยิ้มจนเห็นลักยิ้มบนผิวแก้มแดงระเรื่อ

“ฉันก�ำลังคิดว่ำคุณเก่งที่ตำมหำฉันจนเจอ” ท้ังท่ีเธอบอกนำมสกุล

ของแม่ไปเพรำะอยำกลองพิสูจน์แบบในภำพยนตร์ที่เคยดูด้วยว่ำจะเป็น

จริงไหม จึงไม่ได้ท�ำตำมค�ำสั่งของ แดเนียล กอนซำโล่ เสียทีเดียว

“ขอบคุณ ผมว่ำพรหมลิขิตก�ำลังท�ำหน้ำที่ของมันอย่ำงแข็งขัน

เลยละ ว่ำแต่คุณจะเลิกงำนเมื่อไร”

“เลิกห้ำโมงเย็น แต่ฉันว่ำคุณจะรอไม่ไหว” แซคคิโอพลิกข้อมือดู

นำฬิกำก่อนจะพูดขึ้น “อีกแค่ชั่วโมงคร่ึงเองนี่ ผมรอได้ ไหนๆ ก็ใช้เวลำ

ตำมหำมำร่วมเดือน รอแค่นี้สบำยมำก”

“แต่ฉันต้องไปท�ำงำนท่ีเดอะคำริโนโฮเต็ล อยู่เวรถึง...” ลลิลลิตำ

ยังไม่ทันได้ชี้แจง ลูกบุญธรรมของตระกูลเวย์ริงตันก็พูดแทรกขึ้น

“นำงฟ้ำ ผมมีเร่ืองจะคุยกับคุณเยอะแยะไปหมด เอำเป็นว่ำ

ไม่ต้องห่วงเรื่องงำน ผมจะจัดกำรทุกอย่ำงเอง” ดวงตำสีน�้ำเงินเปี่ยมด้วย

ควำมจริงใจทุกครั้งยำมหญิงสำวสบตำด้วย ท�ำให้เธอชั่งใจว่ำจะท�ำอย่ำงไร

ต่อดี เพรำะหำกเขำไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเร่ืองนี้ เธอก็ไม่อยำกสร้ำง

ตรำบำปขึ้น แต่จำกที่ฟังจำกแดเนียล ดูเขำจะมั่นอกมั่นใจมำกว่ำชำยหนุ่ม

เป็นผู้กุมควำมลับทั้งหมดเอำไว้คนเดียว ยิ่งคิดยิ่งสับสนจนกระทั่ง

มือหนำเอื้อมมำเกำะกุมมือของเธอแล้วบีบกระชับแน่น

“ผมไม่ได้ท�ำให้คุณอึดอัดใช่ไหม”

อรอร 45

“ไม่ค่ะ เพียงแต่ฉันเกรงใจ เรำเพิ่งรู้จักกัน” ตอบไปแล้วก็อึดอัด

กับตัวเอง ทั้งที่เธอนึกอยำกจะถำมเขำไปตรงๆ แต่ก็ท�ำไม่ได้ เมื่อเงยหน้ำ

ขึ้นมองไปยังด้ำนนอกของร้ำน ตรงหน้ำต่ำงท่ีเป็นกระจกใสสีชำมีชำย

สองคนท�ำทียืนคุยกัน แต่ลลิลลิตำจ�ำได้ว่ำเป็นนำโช่กับชิโลห์คนของ

นำยใหญ่แห่งกอนซำโล่ ท�ำให้เธอรู้ว่ำก�ำลังถูกจับตำมองอยู่ทุกฝีก้ำว

“นำงฟ้ำ ผมต้องกำรท�ำควำมรู้จักกับคุณให้มำกกว่ำเดิมนะ”

“ก็ได้ค่ะ ถ้ำคุณจะรอ ฉันก็ไม่รังเกียจ”

“ต้องอย่ำงนี้สิครับนำงฟ้ำของผม” แซคคิโอกระตุกยิ้มมุมปำก

ยำมมองตำมร่ำงเพรียวระหงในชุดพนักงำนของร้ำนกำแฟเดินกลับไป

ท�ำงำนอย่ำงเดิม เขำยิ้มพอใจกับกำรพูดคุยในคร้ังนี้เชื่อว่ำเหยื่อก�ำลัง

เดินลงหลุมพรำงท่ีเขำหลุดล่อ เขำยังเชื่ออีกว่ำหญิงสำวก็ก�ำลังล่อให้เขำ

เดินลงไปในหลุมเช่นกัน

ทำยำทบุญธรรมของเวย์ริงตันจึงก้มหน้ำสนใจตัวอักษรในหนังสือ

เล่มเล็ก ก่อนจะท�ำทียกนิ้วขึ้นแตะตรงหูเมื่อมีเสียงฟิลิปโปดังแว่วมำ

ให้ได้ยิน

“มีผู้ชำยสองคนคอยตำมดูเจ้ำนำย ตอนนี้มันอยู่ฝั่งตรงข้ำมกับร้ำน

จะให้จัดกำรเลยไหม”

“นำยอย่ำเพิ่งใจร้อนได้ ไหมฟิล เหยื่อยังเปิดเผยตัวไม่หมด รอ

อีกหน่อยก็ได้”

“ถ้ำอย่ำงนั้นผมจะตำมดูมันห่ำงๆ ถ้ำมันจะท�ำอะไรเจ้ำนำย ผมจะ

ได้ปำดมันทิ้ง”

“จ�ำไว้ว่ำอย่ำใจร้อน ฉันต้องกำรคนบงกำรด้วย แค่นี้แหละ”

แซคคิโอท�ำทีเป็นสนใจหนังสือในมือต่อและอ่ำนฆ่ำเวลำจนจบ

พอดีกับที่หญิงสำวเลิกงำนและเดินมำหำเขำที่โต๊ะอีกครั้ง

“ดอกไม้ล่ะ”

“ขอเอำปักไว้ที่ร้ำนดีกว่ำนะคะ”

46 ยอดสวาทจอมเถื่อน

“ไม่ ผมให้คุณ ไม่ได้ ให้ทำงร้ำน” พูดเสร็จก็สำวเท้ำก้ำวยำวๆ ไปยัง

เคำน์เตอร์ ลิลลี่ช่องำมถูกปักไว้ในขวดโหลใบใหญ่ เขำหยิบมันขึ้นมำถือ

และเดินกลับมำหำหญิงสำวด้วยใบหน้ำบึ้งตึง

“ดอกไม้นี้ส�ำหรับคุณ เพรำะฉะนั้นโปรดอย่ำทิ้งขว้ำงนะลิลลี่”

“ควำมจริงฉันไม่ได้ท้ิง” ลลิลลิตำพยำยำมจะแก้ตัว แต่นิ้วแข็งแรง

ก็ยกขึ้นแตะกลีบปำกสีชมพูของเธอเอำไว้

“ไม่ทิ้ง แต่ไม่เอำมำด้วย นี่ถ้ำรู้จักกันนำนกว่ำนี้นะ ผมจะลงโทษ

คุณ”

ลลิลลิตำร้อนผ่ำวไปทั้งใบหน้ำ ผิวแก้มแดงเรื่อด้วยเลือดฝำด เธอ

รีบเมินหน้ำหนีรอยยิ้มกรุ้มกร่ิมบนใบหน้ำคมเข้ม ยิ่งดวงตำสีน�้ำเงิน

ทอแสงท่ีออกมำจำกใจอย่ำงชัดเจนมำกเท่ำไร เธอก็ยิ่งใจสั่นรัวกลัวใจ

ตัวเองจะหลงระเริงไปกับถ้อยค�ำแสนหวำน ท่ีเธอต้องเตือนตัวเองว่ำ

อย่ำตกหลุมรักผู้ถูกกล่ำวหำเด็ดขำด เพรำะมันจะไม่เป็นผลดีกับเขำและ

เธอเลยสักนิด

“รู้ ใช่ไหมว่ำผมจะลงโทษคุณยังไง”

หญิงสำวก�ำลังจะอ้ำปำกถำมว่ำลงโทษแบบไหน แต่ก็ช ้ำกว่ำ

ปำกหยักได้รูปที่ฉกลงมำแตะกลีบปำกสีชมพูของเธออย่ำงรวดเร็วจน

เธอยืนตัวแข็ง เพรำะไม่คิดว่ำจะโดนจู่โจมเร็วขนำดนี้

“นี่แค่ขั้นพื้นฐำนนะ ถ้ำดื้อมำกกว่ำนี้จะโดนขั้นสูงขึ้นไปอีก”

คนโดนลงโทษได้แต่ยืนนิ่งท�ำอะไรไม่ถูกจนกระทั่งมีมือหนำ

มำแตะแผ่นหลังให้ก้ำวเดิน ท่ำทีนั้นคล้ำยเป็นกำรบังคับหญิงสำวกลำยๆ

“ไปครับ”

ลลิลลิตำจ�ำต้องก้ำวตำมไปยังด้ำนนอกของร้ำน รถสปอร์ตคันหรู

สีด�ำจอดอยู่ฝั่งตรงข้ำมถนน

“ไป ผมพำข้ำมถนน” บอกแล้วก็จูงมือเรียวบำงพำเดินข้ำมถนน

ตรงทำงม้ำลำยไปจนถึงรถ

อรอร 47

“พอดีเมื่อเช้ำตรงหน้ำร้ำนไม่มีที่จอด ก็เลยต้องจอดตรงนี้ แต ่

ไม่ต้องกลัว คร้ังต่อไปผมจะข้ำมมำเอำรถคนเดียว แล้วให้คุณยืนรอที่

หน้ำร้ำนดีกว่ำ” มือหนำจัดแจงกดรีโมต เปิดประตูด้ำนข้ำงคนขับจนกว้ำง

“ไปครับ ขึ้นรถ”

“เดี๋ยวค่ะ ขอฉันตั้งสติก่อน” ร่ำงเพรียวยกมือขึ้นเพื่อห้ำมชำยหนุ่ม

ให้หยุดกำรกระท�ำชั่วครู่ หลังรู้สึกว่ำตั้งแต่เจอหน้ำแซคคิโอ เธอเหมือน

หุ่นยนต์ที่ถูกป้อนค�ำสั่งเพียงอย่ำงเดียว

“เป็นอะไรเหรอนำงฟ้ำ”

“ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหุ่นยนต์คอยท�ำตำมค�ำส่ังคุณ” รวมถึง

นำยใหญ่ของบ้ำนกอนซำโล่ที่เธอไม่ได้พูดออกไปให้แซคคิโอฟัง

“โอเค ผมขอโทษ ผมแค่ดีใจที่ได้เจอคุณเลยดีใจจนออกนอกหน้ำ

ไปนิด”

“ทีนี้ก็ช่วยบอกฉันทีว่ำเรำจะไปไหนกัน”

“ไปท�ำควำมรู้จักกันให้มำกกว่ำเดิม”

“หมำยควำมว่ำยังไงคะ” ลลิลลิตำต้องบังคับเสียงไม่ให้สั่นกับ

อำกำรตื่นเต้นเกินเหตุ ไม่แน่ใจว่ำเขำจะมำไม้ ไหนกับเธอ เพรำะรู้สึกว่ำ

เขำจู่โจมเธอเร็วรำวสำยฟ้ำที่มันสว่ำงวำบขึ้น เรียกว่ำถ้ำเธอก�ำลังวำงแผน

บัญชำกำรรบอยู่ แล้วโดนแบบนี้ สถำนกำรณ์ของเธอคงเพลี่ยงพล�้ำตั้งแต่

ยกแรกเลยทีเดียว

“โธ่ นำงฟ้ำของผม อย่ำคิดมำกได้ ไหม ผมแค่อยำกให้เรำสองคน

รู้จักกันมำกข้ึน บอกตรงๆ เลยว่ำกว่ำจะตำมหำคุณเจอมันไม่ง่ำยเลย

สักนิด” บอกแล้วก็เผยรอยยิ้มจริงใจให้หญิงสำวพลำงผำยมือเชิญ ท�ำให้

ร่ำงเพรียวต้องก้ำวขึ้นไปนั่งอย่ำงไม่มั่นใจนักว่ำจะท�ำหน้ำที่นำงนกต่อได้ดี

แค่ไหน

กริ๊ง กริ๊ง

โทรศัพท์ของลลิลลิตำดังขึ้นเธอรีบหยิบออกจำกกระเป๋ำสะพำย

48 ยอดสวาทจอมเถื่อน

ขึ้นมำดูชื่อ ก่อนจะเป่ำลมออกจำกปำกด้วยควำมหนักใจ จำกนั้นจึงกดรับ

ในขณะท่ีอดีตบอดี้กำร์ดท�ำไม่รู้ ไม่ชี้ด้วยกำรสตำร์ตรถแล้วขับพำออกจำก

บริเวณหน้ำร้ำน ปล่อยให้หญิงสำวคุยกับปลำยสำยตำมสะดวก

“ลิลลี่ค่ะ”

“ท�ำตำมแผนเดิมนะ ถ้ำไม่อยำกให้แม่ของแกช�้ำใจตำยเสียก่อน”

“รับทรำบค่ะ” ลลิลลิตำตอบเสียงเบำพลำงกดตัดสำย และปรำยตำ

ดูกระจกด้ำนข้ำง แม้จะมองไม่เห็นว่ำมีรถตำมมำหรือไม่ แต่เธอก็รู้ว่ำ

นำโช่กับชิโลห์เป็นคนรำยงำนให้กับผู ้มีอ�ำนำจเหนือชีวิตของแม่เธอ

ไม่อย่ำงนั้นคงไม่โทร.มำขู่ให้เธอท�ำตำมค�ำสั่งหรอก

“มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่ำนำงฟ้ำของผม” คนถำมเพ่ิงจะใส ่

แผ่นซีดีเข้ำไปในเครื่องเล่น เสียงเพลงคุ้นหูดังขึ้นทันที

“Can’t Take My Eyes Off You ผมรักเพลงนี้” บอกแล้วก็หันมำ

ยิ้มจนเห็นฟันซี่ขำวรำวไข่มุก แล้วโยกตัวตำมจังหวะดนตรีที่ครึกครื้น

“I love you baby

And if it’s quite all right

I need you baby

To warm a lonely night

I love you baby

Trust in me when I say

Oh pretty baby

Don’t bring me down, I pray

Oh pretty baby

Now that I’ve found this day

So let me love you baby

Let me love you”

นักร้องจ�ำเป็นตะโกนร้องเพลงดังลั่นอยู่ในรถด้วยท่ำทำงมีควำมสุข

อรอร 49

ไปกับบทเพลงจนลลิลลิตำเองก็อดที่จะหัวเรำะออกมำไม่ได้

“มีใครเคยบอกไหมว่ำเสียงของคุณเวลำร้องเพลงเป็นแบบไหน”

“คุณจะเป็นคนแรก” นักร้องเสียงทองยังคงฮัมเพลงอย่ำงมีควำมสุข

“ฉันว่ำคุณน่ำจะไปเป็นนักมวยดีกว่ำ” ค�ำชมนั้นท�ำให้นักร้องสมัคร

เล่นหยุดร้องเพลงในทันใด ก่อนจะมีเสียงหัวเรำะดังข้ึนพร้อมค�ำบอกเล่ำ

จำกหญิงสำวที่ดูจะอำรมณ์ดีขึ้นอย่ำงเห็นได้ชัด

“พ่อฉันบอกว่ำถ้ำอยำกให้ใครสักคนหยุดร้องเพลง ให้ชมเขำไปว่ำ

เสียงดีแบบนี้น่ำจะไปชกมวยดีกว่ำ”

“พ่อคุณน่ำจะเป็นผู้น�ำครอบครัวท่ีดีนะ” ค�ำชมนั้นท�ำให้รอยยิ้มบน

ใบหน้ำสวยหวำนจำงหำยไปแทบจะทันที แต่ชำยหนุ่มก็ท�ำเป็นมองไม่เห็น

ก่อนจะถำมออกไปอีกครั้ง “ว่ำแต่คุณมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่ำ”

“ท�ำไมคุณถึงคิดว่ำฉันต้องกำรควำมช่วยเหลือคะ”

“สีหน้ำกับดวงตำของคุณมันวิตกกังวลกับบำงเรื่อง” แซคคิโอหันไป

บอกพร้อมรอยยิ้มพลำงเลี้ยวรถไปตำมถนนหลวงที่คลำคล�่ำด้วยรถยนต์

หลำกยี่ห้อหลำกชนิด

“แต่ผมขอเสียมำรยำทหน่อยเถอะ ไอ้สำยท่ีคุณคุยด้วยน่ะ มันส่ัง

ให้คุณท�ำอะไรเหรอ คุณพูดแต่รับทรำบค�ำเดียว เหมือนกับว่ำคุณกลัวมัน

มำกอย่ำงนั้นแหละ”

“เขำเป็นเจ้ำนำยของฉันค่ะ” หญิงสำวจ�ำต้องพูดปด เพรำะแท้ที่จริง

แล้วปลำยสำยเป็นเจ้ำนำยของแม่เธอ

“เหรอ ผมฟังแล้วหงุดหงิดมำกเลยที่นำงฟ้ำของผมโดนข่มขู่

ไม่ชอบเลยบอกตรงๆ เอำเป็นว่ำคุณมำท�ำงำนกับผมดีกว่ำนะ”

“คุณ!” ลลิลลิตำเองก็ตกใจไม่น้อยที่ชำยหนุ่มตัดสินใจฉับพลัน

โดยไม่ถำมควำมสมัครใจเลยสักนิด แต่เธอก็ไม่มีสิทธ์ิท�ำตำมอ�ำเภอใจ

เมื่อทุกส่ิงทุกอย่ำงที่เธอจะต้องท�ำเกี่ยวกับทำยำทคนใหม่ของเวย์ริงตัน

มีคนคอยออกค�ำสั่งอยู่ก่อนแล้ว

50 ยอดสวาทจอมเถื่อน

“เรียกผมว่ำแซคกี้ก็ได้”

“ค่ะ แซคกี้”

“ตกลงมำท�ำงำนกับผมนะ ผมก�ำลังต้องกำรเลขำฯ ที่รู้ ใจ”

ชวนอย่ำงเดียวไม่พอ มือหนำยังเลื่อนมำกุมมือเรียวบำงท่ีหญิงสำว

วำงไว้บนตักอีกด้วย

“ฉันว่ำเป็นเลขำฯ ที่รู้งำนอย่ำงเดียวก็พอมั้ง”

“ไม่ๆ ผมว่ำแค่รู้งำนใครๆ ก็ท�ำได้ แต่รู้ ใจมีคนเดยีวเท่ำนั้น”

แซคคิโอถือวิสำสะยกมือเรียวบำงขึ้นจุมพิตอย่ำงอ่อนโยน ท�ำเอำ

ว่ำที่เลขำฯ ตกใจรีบดึงมือออก แต่ก็ไม่ส�ำเร็จเมื่อเขำยังกุมไว้แน่น

“นำงฟ้ำ รู้ ไหมว่ำผมดีใจที่สุดที่หำคุณเจอ” น�้ำเสียงนั้นทุ้มนุ่มน่ำฟัง

ลลิลลิตำหำยใจไม่ท่ัวท้องกับสัมผัสแสนอ่อนโยนและค�ำพูดที่แสดงถึง

ควำมจริงใจอย่ำงเห็นได้ชัด

“ปล่อยมือเถอะค่ะ คุณจะขับรถไม่สะดวก”

“ลิลลี่ คุณคือนำงฟ้ำของผม รู้ ไหมว่ำผมเฝ้ำรอวันนี้มำนำนแค่ไหน

ถึงมันจะแค่หนึ่งเดือนที่ผมใช้เวลำตำมหำคุณ แต่ผมก็รู้สึกว่ำมันยำวนำน

รำวกับชั่วชีวิตของผมเลย”

ยิ่งฟังลลิลลิตำยิ่งหำยใจไม่ทั่วท้อง โอ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ท�ำไม

เขำท�ำเหมือนกับว่ำก�ำลังตกหลุมรักเธออย่ำงหัวปักหัวป�ำ ทั้งที่เธอยังไม่ได้

ท�ำอะไรเลย แล้วนี่ถ้ำเขำรู้ว่ำเธอไม่ได้คิดจริงจังกับเขำ นอกจำกจะหลอก

ให้เขำคำยควำมลับเร่ืองของคนท้ังสองที่หำยตัวไป เขำจะเจ็บช�้ำเสียใจ

มำกน้อยแค่ไหน หรืออำจเจ็บแค้นเคืองขุ่นจนไม่อำจให้อภัยกันได้

“นำงฟ้ำของผม”

ลลิลลิตำถึงกับสะดุ้งต่ืนจำกควำมคิด เมื่อมือหนำยกขึ้นสัมผัส

แก้มอย่ำงอ่อนโยน เธอเหลียวมองไปรอบๆ บริเวณท่ีรถแล่นมำจอด

ซ่ึงมีทิวของต้นเมเปิ้ลปลูกเรียงรำยไปตำมสองข้ำงทำงของถนนลำดยำง

บนเนินสูงมีป้ำยสลักชื่อเหนือหลุมฝังศพ แสงสีส้มอ่อนก�ำลังจะลำลับ

อรอร 51

ขอบฟ้ำแล้วมีสีน�้ำเงินเข้มจนเกือบด�ำเข้ำมำแทนที่ ก้อนเมฆสีเทำลอย

เกลื่อนรำวกับจะมีพำยุฝนตำมมำ

“สุสำนแกรนเด้ คุณมำที่นี่ท�ำไมคะ”

“ผมอยำกมำร�ำลึกควำมหลัง ผมจ�ำมำตลอดเลยว่ำวันนั้นคุณ

เหมือนนำงฟ้ำที่มำช่วยชีวิตผมไว้ ได้ทัน ท�ำให้ผมคิดว่ำจะตอบแทน

บุญคุณคุณยังไง แต่พอถำมที่อยู่เพื่อจะติดต่อกลับ คุณกลับบอกให้ผม

เชื่อในโชคชะตำและพรหมลิขิต แล้วผมจะหำคุณเจอ” ค�ำพูดท่ีดูแสนซ่ือ

กับน�้ำเสียงสุภำพแสนอ่อนโยนของอดีตบอดี้กำร์ดหนุ่มท�ำให้ลลิลลิตำ

นิ่งอึ้งท�ำอะไรแทบไม่ถูก แม้เมื่อปำกหยักได้รูปโน้มลงมำประกบกลีบปำก

สีชมพูอย่ำงนุ่มนวลอ่อนโยน เธอก็ยังหลับตำพริ้มยอมให้ร่ำงสูงใหญ่ได้รั้ง

เธอให้เข้ำไปอยู่ในอ้อมกอด

“ลิลลี่ จูบของคุณหวำน หอมเหมือนดอกลิลลี่ไม่มีผิด” ร่ำงสูงใหญ่

กระซิบบอกอยู่ตรงกลีบปำกสีหวำนด้วยควำมพึงพอใจในจูบแรกที่ได้

จำกหญิงสำว รอยยิ้มเจ้ำเล่ห์ฉำบอยู่ในดวงตำเพียงช่ัวครู่ก่อนเลือนหำย

เมื่อบอกตัวเองว่ำเขำจะต้องได้มำกกว่ำจูบนั่นก็คือควำมสำว!

“ปล่อยเถอะค่ะ” คนถูกกอดพยำยำมผลักไสตัวเองออกจำกอ้อมแขน

ที่ดูจะทรงพลังอ�ำนำจอย่ำงมำก เพรำะท�ำเธอแทบหมดแรงอ่อนระทวย

รำวกับขี้ผึ้งโดนลนไฟจนหลอมละลำย

“นำงฟ้ำของผม”

“เรียกฉันว่ำลิลลี่เถอะค่ะ”

“ไม่ คุณเป็นนำงฟ้ำของผม จะให้ผมเรียกอย่ำงอื่นท�ำไม” คนพูด

หน้ำบึ้งแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยร่ำงเพรียวออกจำกอ้อมแขน พลำงกดจมูก

ลงบนกลุ่มผมสีน�้ำตำลไหม้ท่ีนุ่มรำวแพรไหมด้วยอำรมณ์พิศวำสท่ีเร่ิม

คุกรุ่นขึ้น

“แต่” พูดได้แค่นั้นปำกก็ถูกประกบปิดแล้วลิ้นร้อนชื้นก็แทรก

เข้ำมำอย่ำงเร่ำร้อน

52 ยอดสวาทจอมเถื่อน

“ลิลลี่ คุณคือนำงฟ้ำของผม” เสียงทุ้มกระซิบบอกอยู่ตรงกลีบปำก

ที่เขำขบเม้มและเล็มอย่ำงอ่อนหวำน ก่อนท่ีปลำยจมูกโด่งจะเลื่อนมำ

ซุกไซ้อยู่ตรงซอกคอขำวผ่องก�ำลังจะเลื่อนลงไปยังเนินอกสล้ำงที่มือหนำ

เพิ่งจะปลดกระดุมเม็ดบนออกก็ถูกมือเรียวสวยผลักออก

“อย่ำ!” ลลิลลิตำห้ำมเสียงสั่น เธอแทบหำยใจหำยคอไม่ทันเมื่อเขำ

ประกบปำกลงมำจูบแบบไม่ให้เธอได้ตั้งตัวทัน อยำกจะบ้ำตำยจริงๆ นี่แค่

เจอกันวันแรกเขำก็จู่โจมเธอถึงขนำดนี้ แล้วถ้ำวันต่อๆ ไปล่ะ เธอจะหนี

เขำพ้นไหม เขำจะจับเธอขึ้นเตียงเลยหรือเปล่ำ หญิงสำวได้แต่นึกระแวง

จนอยำกจะร้องไห้เพรำะท�ำอะไรไม่ได้มำกไปกว่ำนี้ ไม่อย่ำงนั้นแผนที่

วำงไว้คงล้มเหลวไม่เป็นท่ำ แล้วแม่ก็คงจะผิดหวังท่ีเธอยังตำมหำพ่อ

ไม่เจอ นำงนกต่อแสนสวยจึงฝืนใจโอนอ่อนผ่อนตำมแบบคนไม่เคย

ถูกจูบเลยสักครั้ง

แซคคิโอนึกฉงนกับจูบของหญิงสำวท่ีดูเหมือนว่ำจะเงอะๆ งะๆ

ไม่ประสีประสำเลยสักนิด รำวกับว่ำไม่เคยจูบกับใครมำก่อน อีกท้ัง

อำกำรปัดป้องรำวกับไม่ต้องกำรให้เขำถูกเนื้อต้องตัวมำกไปกว่ำนี้ ท�ำให้

เขำเร่ิมมองว่ำนี่คือมำรยำของผู้หญิงท่ีไม่จริงใจและต้องกำรมำหลอกล่อ

ให้เขำตำยใจ เขำอยำกจะเตือนออกไปนักว่ำถ้ำคิดผิดก็ให้คิดใหม่

คนอย่ำงเขำถ้ำใครกล้ำมำลูบคม เขำก็จะท�ำให้คนคนนั้นกลำยเป็น

คนตำยซำกกลับไปเลย

“นำงฟ้ำ คิดอะไรอยู่เหรอ” คนเจ้ำแผนกำรถำมอย่ำงอ่อนโยน

พลำงไล้นิ้วเกลี่ยเส้นผมท่ีตกลงมำเกะกะแถวผิวหน้ำ แล้วหยิบเส้นผม

ให้พ้นจำกแก้มและปลำยจมูกอย่ำงแผ่วเบำ ท�ำเอำลลิลลิตำนั่งตัวแข็ง

แทบไม่อยำกจะหำยใจ

“ผมขอโทษนะท่ีท�ำอะไรรุ่มร่ำม แต่ก็อย่ำงท่ีบอกนั่นแหละ เป็น

เพรำะผมดีใจ ดีใจที่หำคุณเจอ บอกตรงๆ เลยว่ำแต่ก่อนไม่เคยเชื่อ

เร่ืองโชคชะตำพรหมลิขิต แต่หลังจำกวันนั้นผมมุ่งมั่นกับค�ำค�ำนี้มำก

อรอร 53

คิดว่ำจะต้องท�ำให้ส�ำเร็จ แล้วในท่ีสุดผมก็เจอคุณ แล้วอย่ำงนี้จะไม่ให ้

ผมดีใจได้ยังไง ถ้ำเป็นเด็กๆ ผมคงลงไปกระโดดโลดเต้นแล้ว”

“ฉันก็ไม่คิดว่ำคุณจะดีใจขนำดนี้ แต่คุณหำฉันเจอได้ยังไงคะ”

“ผมบอกรูปร่ำงหน้ำตำให้นักวำดรูปสเก็ตช์ภำพคุณออกมำคร่ำวๆ

แล้วแจกจ่ำยให้นักสืบตำมหำทั่วประเทศ ใครหำเจอก่อนมีรำงวัลหนึ่งแสน

ยูโร” ลูกบุญธรรมของเวย์ริงตันโกหกได้อย่ำงไหลลื่น เพรำะแท้จริงแล้ว

หลังจำกที่เขำได้รูปถ่ำยกับเบอร์ โทร. เขำก็ใช้ดำวเทียมตำมจำกเบอร์

โทรศัพท์ของหญิงสำวท�ำให้เขำรู้ว่ำลลิลลิตำเป็นลูกของ จิมมี่ เซอจิโอ

ตำมที่เคยสงสัยไว้ ไม่มีผิด

“คุณจ�ำหน้ำตำฉันได้ด้วยเหรอ”

“ได้สิ ผมแค่บอกว่ำคุณสวยเหมือนนำงฟ้ำ เขำก็วำดออกมำได ้

เหมือนเป๊ะเลย”

ลลิลลิตำร้อนผ่ำวที่แก้มสองข้ำง เพรำะขัดเขินกับค�ำพูดและ

ดวงตำคมบำดใจที่ดูจะไม่ปิดบังควำมรู้สึกท่ีแท้จริงกับเธอเลยสักนิด จน

ลืมไปว่ำค�ำพูดของชำยหนุ่มดูจะขำดควำมน่ำเช่ือถือและควำมเป็นไปได้

หญิงสำวจึงได้แต่ร้องอ๋ออยู่ในใจ แบบนี้นี่เอง แดเนียล กอนซำโล ่

ถึงมั่นใจนักหนำว่ำแซคคิโอจะต้องตำมหำเธอเจอ

“คุณเก่งนะคะ”

“ต้องเก่งสิ ผมอยำกเจอคุณก็ต้องท�ำให้ ได้ ว่ำแต่คุณบอกให้ผม

เชื่อเร่ืองโชคชะตำพรหมลิขิต แล้วคุณคิดบ้ำงหรือเปล่ำว่ำผมจะหำตัวคุณ

เจอด้วยวิธีไหน” คนถำมรอค�ำตอบด้วยกำรสบดวงตำคู่สวย แต่ค�ำตอบ

ที่ได้ก็คือ

“ไม่ได้คิดหรอกค่ะ ฉันแค่จ�ำมำจำกหนังเร่ืองหนึ่ง” ลลิลลิตำ

หลุบสำยตำลงพื้นเพรำะกลัวจะโดนจับผิด จริงๆ แล้วเร่ืองนี้นำยใหญ่

กอนซำโล่เป็นคนสั่งให้เธอตอบแบบนั้น ซ่ึงเธอยังคิดว่ำมันไม่เข้ำท่ำเลย

สักนิด เพรำะมันผิดวิสัยคนเอำแต่ใจ ไม่น่ำจะใจเย็นรอ ทั้งที่สำมำรถ

54 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เข้ำถึงตัวชำยหนุ่มได้ก็น่ำจะลักพำตัวไปเค้นหำควำมจริงได้ แต่นำโช่กับ

ชิโลห์ก็บอกว่ำอดีตบอดี้กำร์ดเป็นทหำรหน่วยรบพิเศษมำก่อน เร่ืองจะ

คำยควำมลับง่ำยๆ คงเป็นไปไม่ได้ เลยต้องวำงแผนให้รัดกุม

“เข้ำใจคิดนะ ถำมจริงๆ เถอะ คุณบอกกับคนอื่นแบบนี้ไปกี่คน

แล้ว”

“คุณเป็นคนแรกค่ะ”

“ผมหวังว่ำตัวเองจะเป็นคนแรกและเป็นคนเดียวของคุณนะ

นำงฟ้ำ”

“ค่ะ ขอโทษท่ีท�ำให้คุณต้องล�ำบำก แต่ฉันต้องเข้ำเวรตอนหกโมง

นะแซคกี้” ลลิลลิตำต้องเปลี่ยนเร่ืองคุยเพรำะไม่อยำกโดนจับผิด

ให้มำกกว่ำนี้ เธอยกข้อมือเรียวบำงขยับนำฬิกำดูเพ่ือให้ชำยหนุ่มรู้ว่ำ

เขำสมควรพำเธอไปส่งที่ท�ำงำนได้แล้ว

“เมื่อกี้ตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่ำจะมำเป็นเลขำฯ ให้ผม” แซคคิโอ

ถำมเสียงเรียบกลับไป เพรำะถึงอย่ำงไรเขำก็ได้ลูกไก่ขนงำมมำไว้ ในมือ

แล้ว ไม่มีวันที่จะปล่อยกลับคืนสู่เล้ำโดยไม่ได้ถอนขนกินอย่ำงเด็ดขำด

“แต่ฉันต้องยื่นใบลำออกล่วงหน้ำสำมเดือน ไม่อย่ำงนั้นฉันจะโดน

ยึดเงินประกัน”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมสั่งเลขำฯ จัดกำรให้”

ลลิลลิตำเลยได้แต่นั่งอ้ึง เพรำะไม่ว่ำจะแย้งอะไรไปก็ดูเหมือนว่ำ

เขำเตรียมแก้ ไขปัญหำให้เธอเรียบร้อยแล้ว

“ลงมำนี่เถอะ” ร่ำงสูงใหญ่เดินอ้อมมำเปิดประตูด้ำนที่หญิงสำวนั่ง

จำกนั้นก็จับข้อมือเรียวบำงให้ลงมำยืน แล้วพำเดินไปตำมทำงที่ร่มร่ืน

ด้วยร่มเงำของต้นเมเปิ้ลที่ขึ้นอยู่สองข้ำงทำง

“ผมยังจ�ำได้นะ ก่อนท่ีจะถูกยิง ผมเห็นคุณเอำดอกไม้มำวำง

หน้ำหลุมฝังศพ ยังคิดอยู่ว่ำต้องเป็นญำติสนิทของคุณแน่ๆ”

“ค่ะญำติ” หญิงสำวตอบเสียงเบำพลำงลอบถอนหำยใจ เพรำะ

อรอร 55

ไม่สำมำรถบอกได้ว่ำหลุมฝังศพท่ีเธอเอำดอกไม้ ไปวำงนั้น เธอไม่ได้รู้จัก

เลยสักนิด แต่มันอยู ่ในแผนกำรเพื่อหลอกล่อเขำ แต่อีตำบ้ำคนนี้ก ็

ช่ำงซักช่ำงถำมช่ำงสังเกต ช่ำงสมกับที่เคยเป็นทหำรหน่วยรบพิเศษจริงๆ

ลลิลลิตำพึมพ�ำด่ำเขำในใจ

“แล้วคุณไม่อยำกแนะน�ำผมให้รู้จักญำติของคุณหน่อยเหรอ”

“อย่ำเลยค่ะ ฉันว่ำเรำกลับกันดีกว่ำนะคะ ฝนท�ำท่ำจะตกด้วย”

คนกลัวฝนเงยหน้ำขึ้นมองท้องฟ้ำที่กลุ ่มเมฆสีเทำลอยต�่ำจนมืดคร้ึม

ด้วยควำมหนักใจ แต่สิ่งที่ท�ำให้เธอหนักใจในตอนนี้ก็คือแซคคิโอ ทำยำท

คนใหม่ของเวย์ริงตัน เขำท�ำตัวเหมือนก�ำลังสอบสวนคดีส�ำคัญเลยทีเดียว

“ยังไม่ตกหรอก ผมอยำกให้คุณรู้จักใครบำงคนก่อน”

“ใครคะ เอำไว้วันหลังไม่ได้เหรอ”

“วันนี้แหละดีท่ีสุด มันเป็นวันเร่ิมต้นของเรำ ผมเลยอยำกแนะน�ำ

ให้คุณรู้จักกับผู้มีพระคุณคนแรกของผม” แซคคิโอยิ้มให้เหยื่ออันโอชะ

ของเขำที่ดูจะงุนงงกับค�ำพูดของเขำไม่ใช่น้อย

“คุณสเตฟำนเป็นผู้ชุบเลี้ยงผมมำตั้งแต่เล็กจนโต แต่งตั้งให้ผม

เป็นบอดี้กำร์ดส่วนตัวของท่ำน ตอนนี้ท่ำนอยู่บนสวรรค์เพรำะไม่มีอะไร

ต้องห่วง ลูกสำวสุดท่ีรักมีผู้ชำยท่ีแสนดีคอยดูแลยิ่งกว่ำไข่ในหินจนผม

หมดหน้ำท่ีจำกตรงนั้นไปเลย” ใบหน้ำคมเข้มระบำยไปด้วยรอยยิ้ม

ยำมนึกถึงว่ำที่คุณแม่ซ่ึงจะคลอดในอีกสำมเดือนข้ำงหน้ำ ท่ีเขำไม่ค่อยได้

ไปเยี่ยมนัก เพรำะไม่อยำกตกเป็นต้นเหตุให้ โรมัน เวย์ริงตัน กลำยเป็น

คนขี้หึงเกินเหตุ

“ส่วนผม ท่ำนก็ยังเมตตำแบ่งมรดกให้ผมหลำยร้อยล้ำน ด้วย

เหตุผลท่ีว่ำผมเหมือนลูกของท่ำนคนหนึ่ง ทั้งที่ผมคิดว่ำยังตอบแทน

บุญคุณท่ำนได้ ไม่หมดด้วยซ�้ำ”

“คุณคงรักท่ำนมำก”

“แน่นอน ท่ำนเหมือนพ่อบังเกิดเกล้ำของผม ผมเคยบอกท่ำนไว้ว่ำ

56 ยอดสวาทจอมเถื่อน

สำมำรถตำยแทนท่ำนได้ หรือพร้อมจะล้ำงแค้นให้ท่ำนถ้ำรู้ว่ำใครคนนั้น

ท�ำให้ท่ำนต้องเจ็บปวด” ร่ำงสูงใหญ่มำหยุดยืนอยู่หน้ำหลุมฝังศพท่ี

ป้ำยหินอ่อนสีขำวถูกน�ำมำติดใหม่อีกครั้ง

“ฉันก็เหมือนกันค่ะ ถ้ำพ่อของฉันมีอันต้องเป็นไปโดยไม่มีควำมผิด

ฉันก็จะตำมจัดกำรคนคนนั้นให้ถึงท่ีสุด” ลลิลลิตำบอกควำมนัย เผ่ือ

ชำยหนุ่มจะคิดได้ว่ำเธอเป็นใคร เพื่อที่เขำจะได้คำยควำมลับออกจำกปำก

โดยที่ไม่ต้องมีกำรเสียเลือดเสียเนื้อเกิดขึ้น

“คุณจะเอำอะไรไปจัดกำร ตัวแค่เนี้ย” ใบหน้ำคมเข้มท่ีรกเร้ือ

ไปด้วยหนวดเครำก้มลงถำมคนตัวเล็ก

“คุณคงไม่รู้ว่ำฉันเคยเป็นนักกีฬำยิงปืนสมัครเล่นมำก่อน แถมยัง

เคยหัดมวยไทยด้วย”

“ว้ำว ผมก็เป็นนะมวยไทย แต่คุณไม่ต้องกลัวหรอกนะลิลลี่

ต่อจำกนี้ไปผมจะคุ้มครองคุณเอง” ร่ำงสูงใหญ่ยกมือขึ้นโอบไหล่บอบบำง

พลำงลูบเบำๆ รำวกับจะบอกว่ำต่อนี้ไป เขำจะปกป้องคุ้มครองควำม

ปลอดภัยให้อย่ำงดีที่สุด

“เพรำะฉะนั้นถ้ำใครข่มขู่หรือท�ำร้ำยคุณ ขอให้บอก ผมจะจัดกำร

ให้เอง”

เป็นอีกคร้ังท่ีค�ำพูดแสนซ่ือท�ำให้ลลิลลิตำต้องสะอึก อยำกจะบอก

ออกไปนักว่ำให้เขำเอำไว้คุ้มครองตัวเองดีกว่ำ เพรำะถ้ำเขำยังไม่ยอมบอก

ที่ซ่อนของพ่อกับร็อคโค มีหวังได้เจ็บตัวอย่ำงแน่นอน

“คุณรู้ ไหมว่ำป้ำยบนหลุมฝังศพเป็นป้ำยที่ห้ำแล้ว เพรำะโดนคน

มือบอนมำพ่นสีใส่เพื่อเรียกหำควำมยุติธรรม ผมก็ไม่รู้นะว่ำเขำต้องกำร

อะไรกับคนตำย แทนที่จะไปบอกกับคนที่เกี่ยวข้อง”

“เหรอคะ แล้วคุณรู้ ไหมว่ำเร่ืองนี้มีใครเกี่ยวข้องบ้ำง” ลลิลลิตำ

ถำมหยั่งเชิง ในขณะที่สีหน้ำกับแววตำมีแต่ควำมใสซื่อบริสุทธ์ิเพ่ือไม่ให้

ชำยหนุ่มสงสัย

อรอร 57

“ผมก็ยังงงอยู่นะว่ำ เขำต้องกำรควำมยุติธรรมจำกใคร เอำไปให้

ใคร” พูดแล้วก็ขมวดคิ้วมุ่นใบหน้ำคมเข้มส่ำยไปมำท�ำรำวกับว่ำเป็นเร่ือง

ที่ลึกลับซับซ้อนที่ยำกเกินจะคำดเดำ

“แต่ช่ำงเถอะ อย่ำไปสนใจเลย ผมอยำกให้คุณรู้จักนำยท่ำน

มำกกว่ำ” ร่ำงสูงใหญ่ยืนอยู่หน้ำหลุมฝังศพ มือก็ยังกุมมือเรียวบำงไว้แน่น

“นำยท่ำนครับ ผมพำคนรู้ใจมำแนะน�ำให้นำยท่ำนรู้จัก เธอช่ือ

ลลิลลิตำ ภำนุศรี หรือลิลลี่ เธอช่วยชีวิตผมจำกคนร้ำยได้อย่ำงหวุดหวิด

ไม่อย่ำงนั้นผมคงตำมไปเจอนำยท่ำนบนสวรรค์แล้ว” อดีตบอดี้กำร์ด

ผำยมือมำทำงร่ำงเพรียวที่ยืนนิ่ง หญิงสำวแทบท�ำอะไรไม่ถูกกับค�ำแนะน�ำ

ตัวเธอต่อหน้ำหลุมฝังศพ

“ท�ำควำมเคำรพนำยท่ำนซะสิ” ร่ำงสูงใหญ่หันมำสั่งเสียงเรียบ แต่

หญิงสำวรู้สึกเหมือนถูกบังคับกลำยๆ ทว่ำเมื่อเขำค้อมศีรษะลงค�ำนับ

หลุมฝังศพอย่ำงนอบน้อม ลลิลลิตำก็ต้องท�ำตำมอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ยินดีที่รู้จักค่ะท่ำน” ลลิลลิตำค้อมศีรษะลงอย่ำงจริงใจ ถือโอกำส

ขอโทษท่ีก่อนหน้ำนี้เธอต้องรับหน้ำที่พ่นสีสเปรย์ใส่ป้ำยหินอ่อน โดยมี

นำโช่คอยดูต้นทำง

แซคคิโอมองภำพหญิงสำวท�ำควำมเคำรพหลุมฝังศพด้วยควำม

พอใจ เพรำะเขำเคยสัญญำไว้ว่ำจะหำคนท่ีเกี่ยวข้องกับเร่ืองนี้มำค�ำนับ

ขอโทษให้ ได้ ถึงแม้เขำจะไม่รู้ว่ำใครเป็นมือพ่นสีสเปรย์ที่แท้จริง แต ่

อย่ำงน้อยลลิลลิตำก็มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้อยู่ดี

“ถ้ำนำยท่ำนยังมีชีวิตอยู่ ท่ำนจะต้องยิ้มแล้วบอกว่ำเพื่อนของแก

น่ำรักมำกแซคกี้” อดีตบอดี้กำร์ดบอกด้วยน�้ำเสียงร่ืนรมย์ท�ำรำวกับว่ำ

เขำก�ำลังมีควำมสุขกับช่วงเวลำนี้ที่สุด

“ขอบคุณนะคะท่ำน” หญิงสำวหันไปพูดกับป้ำยหลุมฝังศพท�ำให้

มีเสียงหัวเรำะดังขึ้นด้วยควำมขบขัน

“ข�ำอะไรคะ”

58 ยอดสวาทจอมเถื่อน

“ข�ำที่คุณพูดกับป้ำยหลุมฝังศพ”

“หมำยควำมว่ำยังไง ก็คุณบอกให้ฉันท�ำควำมเคำรพท่ำน แล้วคุณเอง

ก็ยังพูดแนะน�ำเป็นตุเป็นตะ ทีนี้จะมำหัวเรำะเยำะฉันท�ำไม”

ลลิลลิตำถำมเสียงแหว ยกมือขึ้นเท้ำเอวด้วยควำมหงุดหงิด ก่อนจะ

ปรำยตำค้อนด้วยควำมหมั่นไส้

“เปล่ำๆ ผมไม่ได้หัวเรำะเยำะคุณ แต่ผมข�ำดีใจที่คุณยอมท�ำตำม

ผม”

“ฮึ! ช่ำงเป็นข้อแก้ตัวที่แย่มำกๆ” หญิงสำวต่อว่ำเสียงสะบัดก่อนจะ

ถำมออกไป

“ถ้ำอย่ำงนั้นเรำจะกลับกันได้หรือยัง”

“ยัง ผมมีอะไรจะบอกคุณต่อหน้ำนำยท่ำนของผม”

“คุณไม่มีคนอื่นให้บอกเหรอแซคกี้” ลลิลลิตำถำมอย่ำงเหลืออด

เพรำะเมฆฝนเร่ิมมืดคร้ึมมำกขึ้น แล้วเธอเองก็ไม่ชอบอยู่ในสุสำน

ตอนมืดๆ ค�่ำๆ เพรำะมันแลดูน่ำกลัวกว่ำปกติ

“เคยมี แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว เอำน่ำ เดี๋ยวเดียวเอง”

น�้ำเสียงออดอ้อนกับแววตำสดใสท�ำให้หญิงสำวต้องสูดลมหำยใจ

จนลึก แล้วบอกตัวเองว่ำอย่ำได้คิดหลงใหลกับหน้ำตำท่ำทำงที่หล่อเหลำ

รำวเทพบุตรของอดีตบอดี้กำร์ดนั่นเด็ดขำด เพรำะมันจะท�ำให้เธอเจ็บปวด

และท�ำงำนได้ ไม่เต็มที่

“ถ้ำอย่ำงนั้นก็บอกสิ จะได้กลับ ฝนก็จะตกแล้วด้วย”

“โอเค ผมต้ังใจว่ำจะตอบแทนควำมดีของคุณให้ถึงที่สุดนะนำงฟ้ำ

เหมือนที่คุณโรมันตอบแทนให้ผม”

“หมำยควำมว่ำยังไงคะ แล้วคุณโรมันตอบแทนอะไรคุณ”

ลลิลลิตำถำมด้วยควำมสงสัย หลังเร่ิมรู้สึกว่ำถูกชำยหนุ่มรุกหนัก

และเธอเป็นฝ่ ำ ยล่ำถอยเข้ำมุมแทน

“ผมจะแต่งงำนกับคุณ นำงฟ้ำ”

อรอร 59

“อะไรนะ ไม่นะ!” ลลิลลิตำอุทำนเสียงสั่น เธอถอยหลังหนี

ด้วยควำมตกใจแต่มือหนำก็รั้งข้อมือไว้แน่น

“ท�ำไมต้องปฏิเสธด้วย ในเมื่อโชคชะตำพำเรำสองคนให้มำเจอกัน

แล้ว คุณพูดเองไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่ เอ๊ย ใช่ฉันพูดเอง แต่ก็ไม่ได้หมำยควำมว่ำเรำจะต้อง

แต่งงำนกัน”

“แต่ผมอยำกตอบแทนบุญคุณที่คุณช่วยชีวิตผมเอำไว้” แซคคิโอ

พูดหน้ำตำเฉย แววตำสีน�้ำเงินเข้มมองสบดวงตำสีน�้ำตำลอย่ำงจริงใจ

แต่มุมปำกปรำกฏรอยยิ้มเจ้ำเล่ห์เพียงครู่ ก่อนเลือนหำยไปในชั่วพริบตำ

บอกตัวเองว่ำตอนนี้เขำอยำกรู้ท่ีสุดว่ำนำงฟ้ำแสนสวยจะหำทำงหนีทีไล่

อย่ำงไร

‘ฮึ! เล่นกับใครไม่เล่น มาคิดล่อลวงเรา ดูกันไปว่าใครกันแน่ที่จะ

ต้องคายความจริงออกมาก่อน’

“กำรตอบแทนไม่จ�ำเป็นต้องแต่งงำนนี่คะ”

“ผมว่ำถ้ำตอบแทนด้วยเร่ืองอื่นมันธรรมดำไป ดูอย่ำงคุณโรมัน

เวย์ริงตัน สิ ผมช่วยชีวิตเขำเอำไว้ เขำยังตอบแทนผมด้วยกำรชุบเล้ียง

ให้ผมเป็นน้องบุญธรรมเขำ มีสิทธ์ิมีเสียงในกำรบริหำรงำนอย่ำงเต็มท่ี

รวมไปถึงเรื่องเงินทองด้วย”

“แต่ฉันไม่ได้เรียกร้อง” ลลิลลิตำเร่ิมใจไม่ดี รู้สึกว่ำผิดแผนที่

แดเนียล กอนซำโล่ วำงไว้ นี่ถ้ำเขำจับเธอแต่งงำนด้วย เธอคงเป็นบ้ำ

สติแตกเพรำะทนไม่ได้ที่จะได้ผู้ชำยที่ท�ำร้ำยพ่อของเธอมำเป็นสำมี

“ไม่ได้เรียกร้องก็ไม่เป็นไร ผมจัดให้เอง” คนใจดีจูงข้อมือเรียวบำง

ให้เดินออกจำกบริเวณหลุมฝังศพ ใบเมเปิ้ลสีส้มถูกลมพัดปลิวจนร่วง

ลงพื้น บำงส่วนที่พื้นก็เริ่มลอยปลิวเมื่อกระแสลมเริ่มแรงขึ้น

“สงสัยฝนจะตก”

“ก็ใช่น่ะสิ เพิ่งจะรู้หรือไง” ลลิลลิตำหันไปต่อว่ำด้วยควำมโมโห

60 ยอดสวาทจอมเถื่อน

เธอเดินแกมวิ่งไปยังรถสปอร์ตคันหรูโดยมีร่ำงสูงใหญ่ว่ิงตำม ลมแรง

จนฝุ ่ นผงฝุ ่ นละอองลอยปลิวพร้อมกับใบไม้ท่ีร่วงหล่น ตำมด้วยสำยฝน

ที่พร่ังพรูเป็นสำยสีขำว ท�ำให้หนุ่มสำวทั้งสองท่ีเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ

ถึงกับตัวเปียกโชกและหนำวสั่น