WIEDZA OLIMPIJSKAW NASZEJ SZKOLE

LETNIEIGRZYSKA OLIMPIJSKIE 2008

W PEKINIEIgrzyska XXIX Olimpiady

Miejsce Pekin, Chiny

Liczba ekip 203

Liczba konkurencji 302 w 28 dyscyplinach

Otwarcie 8 sierpnia 2008

Zamknięcie 24 sierpnia 2008

Letnie Igrzyska Olimpijskie w 2008 rozgrywane będą w Pekinie, stolicy Chin, w dniach 8-24 sierpnia.

W tym czasie rozegrane zostaną 302 konkurencje w 28 dyscyplinach sportowych. Już następnego dnia po otwarciu zostaną rozdane pierwsze

medale.Będą to pierwsze Igrzyska Letnie w Azji od 20 lat - od Igrzysk w Seulu.Decyzja o wyborze Pekinu jako miasta organizatora zapadła 13 lipca 2001. O organizację tych Igrzysk zabiegały także: Toronto (Kanada), Paryż (Francja), Stambuł (Turcja) i Osaka (Japonia).

W Pekinie rozgrywane będą nowe konkurencje: bieg kobiet na 3 000 m z przeszkodami oraz pływanie na otwartym akwenie na dystansie 10 000 m kobiet i mężczyzn. W tenisie stołowym gra deblowa mężczyzn i kobiet zastąpiona będzie turniejem drużynowym. W strzelectwie kobiety nie będą już rywalizowały w podwójnym trapie i trafianiu do ruchomej tarczy.

Pekiński Komitet Olimpijski ustalił, iż głównym hasłem pekińskich igrzysk olimpijskich będzie zawołanie: "jeden świat, jedno marzenie", stwierdził on, iż na tym samym świecie ludzie posiadają jedno wspólne marzenie o dążeniu do rozkwitu i pokoju.Igrzyska rozpoczną się ósmego dnia, ósmego miesiąca, dwa tysiące ósmego roku, o ósmej osiem wieczorem, gdyż w symbolice chińskiej liczba osiem jest symbolem szczęścia, obfitości, pieniędzy oraz spokoju.

Uczestnicy letnich igrzysk w Pekinie w 2008 roku rywalizować będą w 28 dyscyplinach sportowych

i 302 konkurencjach:

● boks • badminton • baseball • gimnastyka • hokej na trawie • jeździectwo • judo • kajakarstwo • kolarstwo • koszykówka • lekkoatletyka • łucznictwo • pięciobój nowoczesny • piłka nożna

• piłka ręczna • pływanie • podnoszenie ciężarów • siatkówka • softball • strzelectwo • szermierka • taekwondo • tenis ziemny • tenis stołowy • triatlon • wioślarstwo • zapasy • żeglarstwo

KalendarzIgrzysk Olimpijskich 2008 r.

Kratka w kolorze czerwonym oznacza, że w tym dniu odbywać się będą zawody w tej dyscyplinie.

Liczba w kratce oznacza finał jednej z konkurencji danej dyscypliny.

Kalendarz Igrzysk Olimpijskich 2008Sierpień 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 R

Otwarcie Boks 5 6 11Badminton 1 2 2 5Baseball 1 1Gimnastyka 1 1 1 1 4 4 4 1 1 18Hokej na trawie 1 1 2Jeździectwo 2 1 1 1 1 6Judo 2 2 2 2 2 2 2 14Kajakarstwo 2 2 6 6 16Kolarstwo 1 1 2 2 1 1 3 3 1 1 1 1 18Koszykówka 1 1 2Lekkoatletyka 3 4 5 6 5 3 7 6 7 1 47Łucznictwo 1 1 1 1 4Pięciobój nowoczesny 1 1 2Piłka nożna 1 1 2Piłka ręczna 1 1 2Pływanie 4 4 4 4 4 4 4 4 1 1 2 3 2 2 2 1 46Podnoszenie ciężarów 1 2 2 2 2 2 1 1 1 1 15Siatkówka 1 1 1 1 4Softball 1 1Strzelectwo 2 2 2 2 2 1 1 2 1 15Szermierka 1 1 1 1 1 2 1 1 1 10Taekwondo 2 2 2 2 8Tenis stołowy 1 1 1 1 4Tenis ziemny 2 2 4Triatlon 1 1 2Wioślarstwo 7 7 14Zapasy 2 2 3 2 2 2 2 3 18Żeglarstwo 2 1 2 2 2 2 11Zamknięcie

Sierpień 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 R

Symbolika i ceremoniał olimpijskiFlaga olimpijska

Zaprezentowano ją po raz pierwszy, oficjalnie w Paryżu w 1914 roku, w czasie wielkich uroczystości, obchodzonych z okazji XX rocznicy wskrzeszenia igrzysk olimpijskich, zbiegających się z I Kongresem Krajowych Komitetów Olimpijskich.

Poszczególne kolory symbolizują:

niebieski Europężółty Azjęczarny Afrykęzielony Australięczerwony Amerykę

Jej pomysłodawcą był Pierre de Coubertin. Zachodzące na siebie kolorowe koła symbolizują pokój i braterstwo. Po raz pierwszy flaga zawisła na stadionie podczas Igrzysk VII Olimpiady w Antwerpii w 1920 roku. Jej wymiary wynoszą 3 m x 2 m.

Hymn olimpijski

Zgodnie z protokołem i na życzenie Pierre de Coubertin'a, podczas otwarcia I Igrzysk w Atenach w 1896 r. zabrzmiał "Hymn olimpijski", wykonany przez stuosobowy chór i orkiestrę złożoną z trzystu instrumentalistów.

To hymn, który pojawił się na olimpiadzie w 1896 roku. Autorem słów jest Kostis Palamas, natomiast muzykę skomponował Spiridon Samara.

Nieśmiertelny Duchu Antyku, czysty ojczepiękności wielkiej i prawdziwej,

zejdź, zjaw się i zabłyśnij tuw chwale twej ziemi i nieba.

Wznieć zapal godnych walk,biegu, zapasów, rzutów,

uwieńcz świeżą gałązką ciało,uczyń je żelaznym i szlachetnym.

Pola, góry i morza lśnią tobąjak białoczerwona, ogromna świątynia,do której, Nieśmiertelny Duchu Antyku,

biegnie twój czciciel, każdy naród.

Znicz olimpijski

Początki historii znicza można odnieść do biegu z pochodniami, który był znany w Atenach starożytnych. Jest symbolem idei olimpijskiej, kontynuacji i trwałości więzi olimpijczyków ery nowożytnej z antycznymi olimpionikami. Tradycja znicza olimpijskiego sięga od Igrzysk XI Olimpiady w Berlinie w 1936 roku.Święty ogień przebywa różne szlaki, różne też są sposoby jego przenoszenia. Wędruje drogą lądową, morską, powietrzną, ba, nawet przesyłany jest laserem. Z Aten do Ottawy w 1976 roku został przekazany w rekordowym tempie - w ciągu pół sekundy. Satelita "Intelsat" odebrał sygnał aparatury nadawczej zainstalowanej na Stadionie Panatenajskim, a potem pobudził promień lasera. W

podobny sposób ogień dotarł do Nowego Jorku osiem lat później, by rozpocząć wędrówkę do Los Angeles.Zapalenie znicza jest podniosłym, ekscytującym momentem.

Przysięga olimpijska

W dawnej Olimpii składanie przysięgi należało do uroczystości inaugurujących agony sportowe. Zawodnicy uroczyście ślubowali przed pomnikiem Zeusa-Horkiosa (Zeusa Strzegącego Przysięgi), że będą przestrzegali zasad olimpijskich.

Po raz pierwszy zaszczyt złożenia przysięgi powierzono belgijskiemu szermierzowi, Victorowi Boin. 14 sierpnia 1920 roku podczas uroczystego ślubowania w trakcie otwarcia Igrzysk VII Olimpiady w Antwerpii, w obecności króla Alberta I, członków MKOl i kilkudziesięciotysięcznej widowni Boin powiedział: "- W imieniu wszystkich zawodników przysięgam, że pragniemy stanąć do igrzysk olimpijskich we współzawodnictwie opartym na lojalności i poszanowaniu rządzących nimi przepisów oraz uczestniczyć w nich w duchu rycerskim dla honoru naszych krajów i dla chwały sportu". Autorem przysięgi jest Pierre de Coubertin.

Heidi Schuller była pierwszą sportsmenką, która składała przysięgę podczas Igrzysk w Monachium w 1972 roku. Od 1984 roku sportowcy składając przysięgę trzymają w lewej ręce róg flagi olimpijskiej i flagi narodowej, prawą mają uniesioną do góry.

Od 1968 roku przysięgają również sędziowie: "- W imieniu wszystkich sędziów i działaczy przyrzekam, że na obecnych igrzyskach olimpijskich będziemy wypełniać nasze funkcje z całą bezstronnością, w poszanowaniu przepisów oraz z wiernością dla zasad prawdziwego ducha sportowego" .

Defilada

Parada piękna, harmonii, siły, radości. Maszerują przedstawiciele wszystkich krajów biorących udział w igrzyskach. Pierwszą defiladę obejrzał Londyn podczas otwarcia Igrzysk IV Olimpiady w 1908 roku. Od Igrzysk IX Olimpiady w Amsterdamie w 1928 roku defiladę zawsze otwiera Grecja, a zamykają gospodarze igrzysk. Na czele ekip idących w porządku alfabetycznym obowiązującym w kraju, gdzie rozgrywane są igrzyska - chorążowie niosą flagi narodowe.

Idee i maksymy

Nowożytne igrzyska olimpijskie zostały wznowione w oparciu zarówno o ideały przejęte ze świata starożytnej Grecji, jak i nurty filozoficzno-pedagogiczne Europy z przełomu XIX i XX wieku.

Motto olimpizmu - citius, altius, fortius,

Czyli: szybciej, wyżej, mocniej.

• fair play (czysta gra, mieszanka tradycji rycerskiej i dżentelmeńskiej); • amatorstwo (rozumiane jako bezinteresowność - chyba najmocniej dziś

zweryfikowane); • pokój (hasło: rywalizujmy na sportowych stadionach, nie na wojnach); • apolityczność (rozumiana bardziej jako niezależność od polityki); • uniwersalizm, czyli wszystkie gry, wszystkie narody (zasada nieco

ograniczana z konieczności, nie z pobudek ideowych); • równość (rozumiana, że każdy może startować w igrzyskach bez względu

na płeć, pochodzenie społeczne, zawód, zamożność, wyznanie religijne, poglądy polityczne).

Maskotki igrzysk

11 listopada 2005 roku oficjalnie opublikowano maskotki igrzysk. Jest ich pięć (po raz pierwszy w historii igrzysk wybrano ich aż tyle), cztery z nich to zwierzęta symbolizujące chińską kulturę: ryba, panda, ogień olimpijski, antylopa tybetańska i jaskółka. Ich imiona to Beibei, Jingjing, Huanhuan, Yingying i Nini, pojedyncze sylaby imion maskotek układają się w zdanie "Beijing Huanying Ni", co razem znaczy "Witamy w Pekinie". Ich barwy odpowiadają kolorom pięciu kół olimpijskich. Maskotki, które wyrażają charakterystyczne chińskie cechy, reprezentują nie tylko wielokulturowość Chin, lecz również tradycyjną chińską filozofię harmonijnego współżycia ludzi z naturą. O miano oficjalnej maskotki igrzysk starało się 662 projektów, z czego 611 pochodziło z Chin, 12 z Hongkongu, Macao i Tajwanu, a pozostałych 39 z zagranicy. Wiele regionów starało się, aby na maskotkach umieszczone zostały ich symbole. Razem te pięć maskotek nazywa się Fuwa, co w języku chińskim znaczy "Szczęśliwe maskotki".

MINI SŁOWNIK OLIMPIJSKICOUBERTIN PIERRE de (1863–1937), franc. historyk, pedagog; 1888 wysunął ideę wznowienia igrzysk olimpijskich i dla jej realizacji zorganizował 1894 w Paryżu międzynar. kongres; z inicjatywy C. pierwsze nowoż. igrzyska odbyły się 1896 w Atenach; 1912 zdobył złoty medal olimpijski w dziale literatury za Odę do sportu; 1896–1925 prezes Międzynar. Kom. Igrzysk Olimpijskich; autor książek i artykułów o problematyce wychowawczej i kulturotwórczej sportu.

MARATON, bieg maratoński, sport bieg na dystansie 42,195 km; rozgrywany od pierwszych nowoż. igrzysk olimpijskich (1896, trasa Maraton–Ateny, zwycięzca — Grek S. Luis); wprowadzony do programu igrzysk olimpijskich (pomysłodawca — franc. filolog M. Bréal) dla uczczenia pamięci gr. żołnierza Filippidesa, który wg legendy przybiegł do Aten, w pełnej zbroi, z wieścią o zwycięstwie Greków nad Persami pod Maratonem (490 p.n.e.) i padł martwy z wycieńczenia; od 1934 maraton jest w programie mistrzostw Europy; 1984 włączony do kobiecego programu igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata; od 1924 rozgrywany na mistrzostwach Polski. Odbywają się też tzw. biegi maratońskie uliczne — imprezy o charakterze masowym; do największych należą m.in.: bostoński (od 1897), nowojorski (od 1970), londyński, rotterdamski, berliński; startuje w nich po ok. 20 tys. osób; od 1978 jest organizowany w Warszawie Maraton Pokoju, którego inicjatorem był T. Hopfer. Do najwybitniejszych maratończyków należą: H. Kolehmainen (Finlandia), E. Zatopek (Czechy), Abbebe Bikila (Etiopia), W. Cierpinski (Niemcy); 1991 Polka W. Panfil zdobyła mistrzostwo świata.

MIĘDZYNARODOWY KOMITET OLIMPIJSKI (MKOl), franc. Comité International Olympique (CIO), ang. International Olympic Committee (IOC), organizacja powstała 1894 w Paryżu (z inicjatywy P. de Coubertina) w celu wskrzeszenia igrzysk olimpijskich; w skład MKOl wchodzą członkowie (osoby fiz., których funkcja jest dożywotnia) wybierani przez kooptację; czł. MKOl byli Polacy: K. Lubomirski (1922–30), I. Matuszewski (1928–39), S. Rouppert (1931–46), J. Loth (1948–61), W. Reczek (od 1961); spośród członków są wybierani prezydenci, m.in.: Coubertin (1896–1916 i 1919–25), A. Brundage (1952–72), od 1980 J.A. Samaranch; prawo do uczestnictwa w igrzyskach mają wyłącznie reprezentacje państw-czł. MKOl; każde z państw członkowskich musi powołać nar. komitet olimpijski (Pol. Kom. Olimpijski powstał 1919 i od tego roku Polska należy do MKOl); III 1994 MKOl zrzeszał 195 nar. komitetów olimpijskich. MKOl ustala miejsce igrzysk, program w zakresie dyscyplin i konkurencji, kontroluje zgodność przebiegu igrzysk z regulaminem i statutem, czuwa, by igrzyska odbywały się bez dyskryminacji rasowej, rel. i polit.; od 1967 działa Komisja Med. MKOl, która zatwierdza listę środków dopingowych i ustala przepisy kontroli dopingowej. We władzach MKOl Polskę reprezentowali: E. Lubomirski (od 1921), K. Lubomirski (od 1923), I. Matuszewski (od 1928), S. Rouppert (od 1931), J. Loth (od 1948), W. Reczek (od 1961) oraz I. Szewińska (od 1998).

OLIMPIADA [gr.], 4-letni okres między 2 kolejnymi igrzyskami → olimpijskimi; wg o. Grecy liczyli czas, poczynając od pierwszej zapisanej o., tj. od 776 p.n.e.; w średniowieczu niektórzy erudyci duchowni używali datacji wg o. na oznaczenie cyklu 4-letniego w panowaniu władców.

OLIMPIJSKIE IGRZYSKA, największe na świecie międzynar. zawody sport., organizowane cyklicznie co 4 lata pod hasłem szlachetnego współzawodnictwa młodzieży oraz braterstwa i przyjaźni wszystkich narodów; miejsce (miasto) rozgrywania igrzysk olimpijskich ustala → Międzynarodowy Komitet Olimpijski; odrębnie odbywają się letnie igrzyska olimpijskie (od 1896) i zimowe igrzyska olimpijskie (od 1924); 1908 i 1920 w programie letnich igrzysk były zimowe dyscypliny sport. (łyżwiarstwo figurowe i hokej na lodzie).

POLSKI KOMITET OLIMPIJSKI (PKOl), organizacja zał. 1919 w Krakowie, początkowo jako Pol. Kom. Igrzysk Olimpijskich (PKIO), od 1924, po połączeniu ze → Związkiem Polskich Związków Sportowych (ZPZS), p.n. ZPZS-PKOl, od 1948 — po rozwiązaniu ZPZS — obecna nazwa; pierwszym prezesem był ks. S. Lubomirski; od 1919 PKOl należy do → Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego; od 1981 stowarzyszenie wyższej użyteczności. PKOl pomaga w przygotowaniu reprezentacji na igrzyska olimpijskie, zbiera na ten cel fundusze, propaguje idee olimpijskie w Polsce; współdziała z pol. związkami sport. i innymi stowarzyszeniami kultury fiz. w szkoleniu i doborze zawodników do reprezentacji olimpijskiej; prowadzi współpracę z Polonią; wspomaga działania pol. organizacji olimpijskich w wielu krajach świata; od 1969 odbywają się sejmiki działaczy polonijnych PKOl.

Historia Igrzysk OlimpijskichOlimpiada to najważniejsze wydarzenie sportowe na świecie, do igrzysk przygotowują się sportowcy na całym świecie, a udział w niej to zaszczyt i honor.Reprezentowanie własnego kraju na tej imprezie jest dla sportowca najwyższym wyróżnieniem, co bierze się zapewne z długiej historii tych zawodów.Pierwsze igrzyska odbyły się jeszcze przed naszą erą, a dokładnie w 776 r.p.n.e. w Grecji. Już wtedy było to tak ważne wydarzenie, że na ten okres przerywano wojny, ogłaszając tzw. "święty rozejm".Nagroda w zawodach była tylko za pierwsze miejsce, a był nią wieniec laurowy, no i ogromna sława. Dopiero z czasem, oprócz wieńca zwycięzcom zaczęto dawać nagrody materialne w postaci pieniędzy i wartościowych przedmiotów. Miasto było dumne ze swojego zwycięzcy, stawiano mu pomniki i hołubiono na każdym kroku. Karą za niesportowe zachowanie, czy oszustwa były surowe. Złapany na gorącym uczynku musiał wybudować pomnik ku chwale Zeusa i wyryć na nim swoje imię, nazwisko oraz opisać swój występek.Najważniejszą dyscypliną był bieg na dystansie liczonym w okrążeniach stadionów. Jedno okrążenie liczyło około 192 metry. Bardzo popularnymi dyscyplinami sportowymi były również rzut oszczepem, rzut dyskiem, skoki w dal, boks, zapasy, pięciobój oraz najpopularniejsze wyścigi zaprzęgów konnych.W igrzyskach brali udział wyłącznie bogaci ludzie, których stać było na poświęcenie swojej pracy i wolnego czasu, na ćwiczenia i przygotowania do zawodów.Nie do pozazdroszczenia była wówczas sytuacja mężatek, bo nie mogły one brać udziału w igrzyskach, a nawet wchodzić na stadion. Za złamanie tych reguł były one karane śmiercią. A to wszystko w trosce o ich dobre imię, ponieważ zawodnicy występowali w tych czasach na arenie nago.Olimpiada to właściwie nie zawody, a czteroletni okres między igrzyskami odbywanymi ku czci boga Zeusa.Historia nowożytnych igrzysk olimpijskich rozpoczęła się w Atenach w roku 1896 i trwa do tej pory z krótkimi przerwami w latach 1916, 1940, 1944, ze względu na wojny i panującą wtedy sytuację polityczną.

Oto tabelka przedstawiająca lata i miejsca igrzysk

od 1896 rokuRok Data Miasto Państwo

Liczbaekip

Liczbasportowców

w tymPolaków

1896 5 IV-15 IV Ateny Grecja 13 245 01900 14 V-28 X Paryż Francja 22 1078 41904 1 VII - 29 X Saint Louis USA 12 689 01908 27 IV - 29 X Londyn Anglia 23 2035 21912 5 V - 22 VII Sztokholm Szwecja 28 2437 31916 nie odbyły się Berlin Niemcy - - -1920 20 IV - 12 IX Antwerpia Belgia 29 2607 01924 4 V - 27 VII Paryż Francja 44 3089 751928 17 V - 12 VIII Amsterdam Holandia 46 2883 791932 30 VII - 14 VIII Los Angeles USA 37 1332 201936 1 VIII - 2 VIII Berlin Niemcy 49 3963 1111940 nie odbyły się Helsinki Finlandia - - -1944 nie odbyły się Londyn Wielka Brytania - - -1948 29 VII - 14 VIII Londyn Wielka Brytania 59 4104 241952 19 VII - 3 VIII Helsinki Finlandia 69 4955 1231956 22 XI - 8 XII Melbourne Australia 72 3314 641960 25 VIII - 11 IX Rzym Włochy 83 5338 1851964 10 X - 24 X Tokio Japonia 93 5151 1381968 12 X - 24 X Meksyk Meksyk 112 5516 1761972 26 VIII - 11 IX Monachium Niemcy 121 7134 2881976 17 VII - 1 VIII Montreal Kanada 92 6084 2071980 19 VII - 3 VIII Moskwa ZSRR 80 5179 3061984 28 VII - 12 VIII Los Angeles USA 140 6797 01988 17 IX - 2 X Seul Korea Południowa 159 8391 1531992 25 VII - 9 VIII Barcelona Hiszpania 169 9356 2051996 19 VII - 4 VIII Atlanta USA 197 10318 1642000 15 IX - 1 X Sydney Australia 199 10651 1912004 13 VIII - 29 VIII Ateny Grecja 202 10500 2022008 8 VIII - 24 VIII Pekin Chiny - - -2012 27 VII - 12 VIII Londyn Wielka Brytania - - -

Sylwetki polskich olimpijczykówzłoci medaliści

BASZANOWSKI WALDEMAR ROMUALDpodnoszenie ciężarównauczyciel akademicki, trener, najlepszy polski sztangista XX wieku (trzeci na świecie w historii podnoszenia ciężarów za Turkiem Suleymanoglu i Węgrem Foeldim), wielokrotny mistrz świata i Europy, złoty medalista olimpijski z Tokio (1964) i Meksyku (1968), chorąży polskiej ekipy (1964, 1968, 1972).BEBEL BRONISŁAWsiatkówkatrener, siatkarz rodem z Francji, medalista mistrzostw Europy (1977), złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976).BOSEK RYSZARDsiatkówkaps. "Bubu", technik szkła, przedsiębiorca, trener, jeden z najlepszych polskich siatkarzy wszystkich czasów, mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski (1976).CHYCHŁA ZYGMUNTbokstrener, pierwszy polski złoty medalista olimpijski w boksie (1952), uczestnik igrzysk w Londynie (1948) i Helsinkach (1952).CIEPŁY (WIECZOREK) TERESA BARBARA (1937 – 2006)lekkoatletykatrenerka, wszechstronna lekkoatletka ŁKS i bydgoskiego Zawiszy, złota, srebrna i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich (1960, 1964), rekordzistka Świata i Europy, mistrzyni Europy (1962).CZYŻOWICZ MACIEJ TOMASZpięciobój nowoczesnyps. "Młody", "Czyżyk", pięcioboista rodem ze Szczecina, wieloletni reprezentant Polski, trzykrotny olimpijczyk (1988, 1992, 1996), złoty medalista (drużyna) z Barcelony (1992).DĄBROWSKI MAREK ROMANszermierkanauczyciel wf, trener, jeden z czołowych florecistów świata lat siedemdziesiątych, zloty medalista olimpijski w turnieju drużynowym IO w Monachium (1972).DEYNA KAZIMIERZ (1947-1989)piłka nożnaps. "Kaka", por. sł. st. WP, trener, piłkarz, lider drużyny narodowej lat siedemdziesiątych, srebrny (1976) i złoty (1972) medalista olimpijski, brązowy medalista MŚ (1974) - najlepszy pomocnik tych mistrzostw, trzeci piłkarz Europy (za Cruyffem i Beckenbauerem) w 1974 roku.FORTUNA WOJCIECHnarciarstwo

ps. "Mały", przedsiębiorca, narciarz, skoczek, który jako 19-latek zrealizował marzenia wielu pokoleń entuzjastów narciarstwa. Pierwszy polski złoty medalista olimpijski zimowych igrzysk Sapporo 1972.FRANKE EGON JOHANN szermierkatrener, gentleman planszy, pierwszy polski złoty medalista olimpijski w szermierce (floret ind.) z Tokio (1964).GADOCHA ROBERTpiłka nożnaps. "Piłat", najlepszy lewoskrzydłowy w historii polskiego futbolu, filar "złotej jedenastki" Kazimierza Górskiego, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972), jeden z najlepszych napastników mistrzostw świata w RFN (1974), zdobywca brązowego medalu.GAWŁOWSKI WIESŁAW STANISŁAW (1950-2000)siatkówkaps. "Mały", nauczyciel wf, trener, przedsiębiorca, siatkarz z Tomaszowa Mazowieckiego, mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976), w reprezentacji narodowej rozegrał 366 spotkań, zginął w wypadku samochodowym (2000).GORGOŃ JERZY PAWEŁpiłka nożnaps. "Biała Góra", podpora drużyny Kazimierza Górskiego, złoty (1972) i srebrny (1976) medalista olimpijski z Monachium i Montrealu, medalista mistrzostw świata (1974), jeden z najlepszych obrońców w historii naszej piłki.GOŹDZIAK DARIUSZpięciobój nowoczesnyps. "Gudi", pięcioboista, syn nauczyciela wf z Lubniewic, wychowanek ośrodka w Drzonkowie, złoty medalista olimpijski (drużyna) z Barcelony (1992).GÓRECKA (RICHTER) HERRMANN HALINA SYLWIAlekkoatletykasprinterka z Chorzowa, członkini sztafety 4 x 100 m, która zdobyła brązowy (1960) i złoty (1964) medal olimpijski.GRUDZIEŃ JÓZEFbokstechnolog, jeden z grona najwybitniejszych pięściarzy polskich lat sześćdziesiątych, złoty medalista olimpijski z Tokio (1964) i srebrny z Meksyku (1968).GUT ZBIGNIEWpiłka nożnamechanik, trener, reprezentacyjny obrońca "złotej" drużyny piłkarskiej z Monachium (1972).JĘDRZEJCZAK OTYLIApływanieps. "Oti", pływaczka z Rudy Śląskiej, pierwsza Polka, która zdobyła tytuł mistrzyni świata i pobiła rekord świata i Europy (200 m mot.), uczestniczka IO w Sydney (2000). Gwiazda reprezentacji Polski na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004), gdzie została mistrzynią olimpijską na 200 m st. mot. oraz zdobyła dwa srebrne medale: na 100 m st. mot. i 400 m st. dow.KACZMAREK JERZY MIECZYSŁAWszermierka

nauczyciel szermierki, trener, florecista rodem z Ziemi Zielonogórskiej, mistrz olimpijski z Monachium (1972) w drużynie biało - czerwonych.KARBARZ MAREKsiatkówkainżynier budowlany, trener, wybitny siatkarz "złotej drużyny" Huberta Wagnera, mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976).KASPRZYK MARIAN KRZYSZTOFboksprzydomek "Polski Papp", pięściarz z Bielska, który nigdy nie był mistrzem Polski, ale wywalczył złoty medal olimpijski w Tokio (1964).KŁOBUKOWSKA EWAlekkoatletykamagister ekonomii, jedna z najszybszych kobiet świata lat sześćdziesiątych, mistrzyni Europy (100 m), główna aktorka złotej sztafety pań 4 x 100 m podczas IO w Tokio (1964).KMIECIK KAZIMIERZpiłka nożnaps. "Suchy", "Badyl", piłkarska legenda krakowskiej Wisły, złoty (1972) i srebrny (1976) medalista olimpijski z Monachium i Montrealu, brązowy medalista mistrzostw świata (1974).KOMAR WŁADYSŁAW (1940-1998)lekkoatletykaps. "Bumerang", magister wf, aktor estradowy, enfant terrible powojennej lekkoatletyki, czołowy kulomiot świata, mistrz olimpijski z Monachium (1972).KONOPACKA - MATUSZEWSKA - SZCZERBIŃSKA HALINA właśc. Leonarda Kazimiera (1900-1989)lekkoatletykadama z wyższych sfer, poetka i malarka, lekkoatletka "all round", rekordzistka świata i mistrzyni olimpijska (pierwsza w historii polskiego olimpizmu) w rzucie dyskiem z Amsterdamu (1928).KORZENIOWSKI ROBERT MAREKlekkoatletykaps. "Korzeń", magister wf, trener, przedsiębiorca, chodziarz doskonały, trzykrotny mistrz świata (1997, 2001, 2003) i czterokrotny mistrz olimpijski (1996, 2000 - [20 km, 50 km], 2004), rekordzista wśród polskich olimpijczyków.KOWALCZYK JANjeździectwost. chor. sztab. sł. st. WP, trener, największy talent w historii polskiego jeździectwa, najskuteczniejszy (i "złoty") kontynuator polskiej szkoły jazdy, mistrz olimpijski w skokach i zdobywca srebrnego medalu w Pucharze Narodów IO w Moskwie (1980).KOZAKIEWICZ WŁADYSŁAWlekkoatletykamenedżer, trener, wielokrotny mistrz i rekordzista Polski w skoku o tyczce, rekordzista świata (5.78) i mistrz olimpijski z Moskwy (1980)KOZIEJOWSKI LECHszermierkanauczyciel wf, trener, wychowanek trenera Władysława Kurpiewskiego, florecista, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972) i brązowy z Moskwy (1980).KRASKA JERZY ADAM

piłka nożnatrener, piłkarz do "specjalnych zleceń", złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).KRZESIŃSKA (DUŃSKA) ELŻBIETA MARIAlekkoatletykalekarz stomatolog, trener, wszechstronna lekkoatletka, rekordzistka świata w skoku w dal (6.35), złota (1956) i srebrna (1960) medalistka olimpijska w tej konkurencji.KRZYSZKOWIAK ZDZISŁAW LUDWIK (1929-2003)lekkoatletykaps. "Krzyś", ppłk sł. st. WP, trener, następca Kusocińskiego, lider polskiego Wunderteamu, dwukrotny mistrz Europy (5 i 10 km) ze Sztokholmu (1958), mistrz olimpijski z Rzymu (1960) w biegu z przeszkodami.KUCHARSKI TOMASZ BOGUSŁAWwioślarstwops. "Kucharz", student, wioślarz AZS - AWF z Gorzowa Wlkp., dwukrotny mistrz świata (1997, 1998) i mistrz olimpijski z Sydney (2000) i z Aten (2004) - pierwszy w historii polskiego sportu w dwójce podwójnej wagi lekkiej z Robertem Syczem.KULEJ JERZY ZDZISŁAWboksmenedżer, poseł na Sejm RP, jedyny polski bokser, który nie leżał na deskach i jedyny, który zdobył dwa złote medale olimpijskie (1964, 1968), trzeci na liście najwybitniejszych polskich sportowców XX wieku.KUSOCIŃSKI JANUSZ TADEUSZ (1907-1940)lekkoatletykaps. "Kusy", "Prawdzic", nauczyciel wf, najwybitniejszy lekkoatleta Polski międzywojennej, rekordzista świata i mistrz olimpijski (pierwszy w historii) na 10 000 m z Los Angeles (1932).KUSZNIEREWICZ MATEUSZżeglarstwops. "Cebula", zawodnik, który zrealizował marzenia pokoleń, mistrz olimpijski z Atlanty (1996) i mistrz świata z Aten (1998), wyróżniony jako jedyny Polak tytułem "Żeglarza Roku" ISAF (1999). Brązowy medalista olimpijski z Aten (2004).LATO GRZEGORZ BOLESŁAWpiłka nożnaps. "Bolek", trener, piłkarski rekordzista, trzykrotny uczestnik mistrzostw świata (dwa brązowe medale), król strzelców MŚ 1974, złoty (1972) i srebrny (1976) medalista olimpijski, senator RP.LEGIEŃ WALDEMAR judotrener, jeden z trzech judoków świata, który zdobył dwa złote medale olimpijskie (w Seulu 1988 i Barcelonie 1992), medalista mistrzostw świata i Europy, 8-krotny mistrz Polski.LIPIEŃ KAZIMIERZ (1949-2005)zapasytrener, największy talent w historii polskich zapasów, 13-krotny mistrz Polski, 2-krotny mistrz świata, 3-krotny mistrz Europy, 3-krotny olimpijczyk (1972, 1976, 1980), zdobywca pierwszych medali olimpijskich w zapasach (styl klasyczny): złotego (Montreal) i brązowego (Monachium).LUBAŃSKI WŁODZIMIERZ LEONARD

piłka nożnamenedżer, najlepszy (obok Deyny i Bońka) polski piłkarz wszechczasów, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).LUBIEJEWSKI ZBIGNIEWsiatkówkaps. "Chomik", inżynier rolnik, kupiec, siatkarz, wychowanek Leszka Dorosza z olsztyńskiego AZS, złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976).ŁASKO LECHsiatkówkaps. "Kreska", mechanik, trener, jeden z czołowych siatkarzy polskich (1975-1984), czterokrotny wicemistrz Europy, złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976), uczestnik IO w Moskwie (1980)MALINOWSKI BRONISŁAW (1951-1981)lekkoatletykanauczyciel wf, trener, następca Krzyszkowiaka, mistrz olimpijski na 3 km z przeszkodami (1980), 20 lat po rzymskim triumfie "Krzysia".MARX JOACHIM JERZYpiłka nożnaps. "Asiu", piłkarz warszawskiej Gwardii i chorzowskiego Ruchu, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).MAUER - RÓŻAŃSKA RENATA MAŁGORZATAstrzelectwomenedżer, strzelecka arcymistrzyni rodem z Nasielska, specjalistka w strzelaniu z karabinku pneumatycznego i karabinu kulowego z trzech postaw, dwukrotna mistrzyni olimpijska z Atlanty (1996) i Sydney (2000).NASTULA PAWEŁ MARIANjudops. "Nastek", trener, najlepszy judoka Europy (1996), trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich, mistrz olimpijskich, mistrz olimpijski z Atlanty (1996).OSTAFIŃSKI MARIAN WIESŁAWpiłka nożnatrener, piłkarz z Przemyśla, reprezentacyjny obrońca z lat siedemdziesiątych, złoty medalista z Monachium (1972).PALIŃSKI IRENEUSZ (1932-2006)podnoszenie ciężarówrzemieślnik (stolarstwo artystyczne), trener, samotnik z Ciechanowa, wielokrotny rekordzista Polski i świata w podnoszeniu ciężarów, pierwszy polski złoty medalista olimpijski w tej dyscyplinie sportu z Rzymu (1960) i brązowy z Tokio (1964).PAWŁOWSKI JERZY WŁADYSŁAW (1932 – 2005)szermierkaprawnik, niepowtarzalny mistrz szermierczy, szablista wszechczasów, sześciokrotny olimpijczyk (1952, 1956, 1960, 1964, 1968, 1972), złoty medalista olimpijski z Meksyku (1968) w indywidualnym turnieju szabli.PAŹDZIOR KAZIMIERZ SYLWESTERboksprzydomek "filozof ringu", ekonomista, drugi po Zygmuncie Chychle - polski złoty medalista olimpijski w boksie (Rzym, 1960).PYCIAK - PECIAK JANUSZ GERARDpięciobój nowoczesny

trener i działacz sportowy, pięcioboista, mistrz świata (1977, 1981) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976), uczestnik IO w Monachium (1972) i Moskwie (1980).RYBACZEWSKI MIROSŁAWsiatkówkaps. "Ryba", inżynier, rolnik, siatkarz z podwarszawskiej Falenicy, podpora olsztyńskiego AZS, na boisku niesamowity żywioł, mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976).RYBICKI JERZYboksmjr BOR, nauczyciel wf, trener, pięściarz warszawskiej Gwardii, medalista mistrzostw świata i Europy, brązowy (1980) i złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976), ostatni z wielkich polskich bokserów w XX stuleciu.SADALSKI WŁODZIMIERZsiatkówkaps. "Lala", "Sandał", technik łączności, trener (reprezentacji Finlandii), siatkarz Płomienia Milowice, mistrz świata z Meksyku (1974) i złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976).SCHMIDT JÓZEFlekkoatletykaślusarz samochodowy, trójskoczek, rekordzista świata (17.03), trzykrotny olimpijczyk (1960, 1964, 1968), zdobywca dwóch złotych medali: w Rzymie i Tokio.SKOLIMOWSKA KAMILAlekkoatletykamistrzyni i rekordzistka świata juniorek w rzucie młotem, najmłodsza polska złota medalistka olimpijska z Sydney (2000), olimpijka z Aten (2004).SKOREK EDWARDsiatkówkaps. "Szabla", zawodnik z Tomaszowa Mazowieckiego wylęgarni wielkich siatkarskich talentów, kapitan drużyny mistrzów świata (1974) i mistrzów olimpijskich (1976).SKRZYPASZEK ARKADIUSZpięciobój nowoczesnyps. "Skrzypek", nauczyciel wf, pięcioboista, zdobywca dwóch złotych medali olimpijskich na jednych igrzyskach (Barcelona 1992) w konkurencji indywidualnej i drużynowej.SMALCERZ ZYGMUNT ANTONIpodnoszenie ciężarówps. "Guliwer", ppłk sł. st. WP, trener, mistrz świata i Europy w podnoszeniu ciężarów wagi muszej, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972), gdzie zdobył setny medal w historii polskiego olimpizmu.STEFAŃSKI WŁODZIMIERZ ANDRZEJsiatkówkatrener, wychowanek wrocławskiej Gwardii, jeden z najlepszych siatkarzy "złotej szóstki" Huberta Wagnera, mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski (1976).SYCZ ROBERTwioślarstwomechanik pojazdów samochodowych, wioślarz z Warszawy, zawodnik klubów bydgoskich, kandydat na najwybitniejszego zawodnika w historii tej dyscypliny sportu w Polsce, dwukrotny mistrz świata i pierwszy (wraz z Tomaszem Kucharskim), mistrz olimpijski (Sydney 2000 i Ateny 2004) w barwach biało-czerwonych.

SZCZEPAŃSKI JAN ANTONIboksst. chor. sł. st. WP, bokser o "filmowym życiorysie", ostatni ze wspaniałej "lekkiej kawalerii", mistrz Europy z Madrytu (1971), najlepszy pięściarz biało-czerwonych z Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972).SZEJA MARIAN HENRYKpiłka nożnarezerwowy bramkarz piłkarskiej ekipy olimpijskiej z Monachium (1972)SZEWIŃSKA (KIRSZENSTEIN) IRENAlekkoatletykamagister ekonomii, najlepsza lekkoatletka w dziejach polskiego sportu, 7-krotna medalistka olimpijska (1964, 1968, 1972, 1976), rekordzistka Polski, Europy i świata (100, 200, 400, w skoku w dal, sztafetach), najlepsza sportsmenka świata (1974), działaczka polskiego i międzynarodowego ruchu sportowego, członek MKOl.SZOŁTYSIK ZYGFRYD LUDWIKpiłka nożnaps. "Zyga", "Mały", piłkarz - rekordzista rozegrał w barwach Górnika Zabrze 500 spotkań, zdobywca złotego medalu na IO w Monachium (1972), strzelec decydującej bramki w meczu z ZSRR (2:1).SZYMANOWSKI ANTONI JANpiłka nożnaps. "Czoper", jeden z najlepszych polskich obrońców, wychowanek krakowskiej Wisły, medalista olimpijski: złoty (1972) i srebrny (1976) oraz brązowy medalista MŚ (1974).SZYMCZAK RYSZARD WŁADYSŁAW (1944-1996)piłka nożnaoficer policji, król strzelców I ligi piłkarskiej (1972), złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).ŚLUSARSKI TADEUSZ (1950-1998)lekkoatletykanauczyciel wf , trener, mistrz (1976) i wicemistrz (1980) olimpijski w skoku o tyczce, zginął w wypadku samochodowym wraz z W. Komarem (1998).WALASIEWICZ - OLSON STANISŁAWA właść. STEFANIA (1911-1980) lekkoatletykaurzędniczka, trenerka, znana w USA jako Stella Walsh, rekordzistka Polski, Europy i świata w biegach krótkich, złota (1932) i srebrna (1936) medalistka olimpijska w biegu na 100 m, działaczka polonijna i PKOl.WOLNY RYSZARDzapasytrener, zapaśnik Unii Racibórz (waga kogucia, piórkowa, lekka), wielokrotny mistrz Polski, mistrz Europy juniorów i seniorów, medalista mistrzostw świata, czterokrotny olimpijczyk (1988, 1992, 1996, 2000), złoty medalista olimpijski z Atlanty (1996).WOYDA WITOLDszermierkaprawnik, przedstawiciel handlowy, jeden z najwybitniejszych polskich florecistów, multimedalista mistrzostw świata, podwójny złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).WÓJTOWICZ TOMASZsiatkówka

restaurator, siatkarz rodem z Lublina, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli "złotej ery" polskiej siatkówki, złoty medalista mistrzostw świata (1974) i igrzysk olimpijskich (1976), nominowany do grona najlepszych "8" siatkarzy świata i amerykańskiej Galerii Sławy.WROŃSKI ANDRZEJzapasymł. chor. sztab. sł. st. WP, jeden z najwybitniejszych zawodników w historii polskiego zapaśnictwa, wielokrotny mistrz kraju, mistrz świata i trzykrotny mistrz Europy, czterokrotny olimpijczyk (1988, 1992, 1996, 2000) i dwukrotny złoty medalista olimpijski z Seulu (1988) i Atlanty (1996), prawdziwy król "klasycznej setki", chorąży polskiej ekipy z Sydney (2000).ZAPĘDZKI JÓZEFstrzelectwoppłk sł. st. WP, strzelec, pierwszy (i dwukrotny) polski złoty medalista olimpijski w tej dyscyplinie sportu (1968, 1972), medalista MŚ i ME, wielokrotny mistrz i rekordzista kraju, pięciokrotny uczestnik IO: w Tokio (1964), Meksyku (1968), Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwie (1980).ZARZYCKI ZBIGNIEWsiatkówkaps. "Zuzu", nauczyciel wf, trener, jedyny z siatkarzy - uczestnik trzech igrzysk olimpijskich (1968, 1972, 1976), mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976).ZAWADZKI WŁODZIMIERZ JANzapasyps. "Diabeł", sierż. sztab. sł. st. WP, zapaśnik z m. Polany (wieś pod Radomiem), medalista mistrzostw świata, trzykrotny mistrz Europy, trzykrotny olimpijczyk (1992, 1996, 2000), złoty medalista wagi piórkowej z Atlanty (1996).ZIÓŁKOWSKI SZYMONlekkoatletykamłociarz z poznańskiego AZS, mistrz olimpijski z Sydney (2000) i mistrz świata z Edmonton (2001) z rekordem życiowym 83.38. Trzykrotny olimpijczyk (Atlanta, Sydney, Ateny).

Bibliografia:1. http://www.olimpijski.pl

2. http://www.beijing2008.pl

3. http://www.wikipedia.pl

4. http://www.olimpiady.edu.pl

5. http://www.olympic.org

6. Encyklopedia PWN