Kursy oferowane w języku angielskimpwr.edu.pl/.../1/public/ects/w09/pl_kpr_w09_mbm_ii_st.pdf · 1 Kursy oferowane w języku angielskim nazwa kursu tyg. wymiar godz. ECTS sem. W C

1

Kursy oferowane w języku angielskim

nazwa kursu tyg. wymiar godz.

ECTS sem. W C L P S

Basics of Thermodynamics 2 1 2 + 1 letni

Fundamentals of Fluid Mechanics 2 1 2 + 1 letni

Technical Fluid Mechanics 2 E* 1 3 +1 letni

Fundamentals of Control Systems 2 E* 1 3 + 1 zimowy

Electrical Engineering Fundamentals 2 1 2 + 1 zimowy

Fundamentals of Electronics 1 1 1 + 1 zimowy

Combustion and Fuels 2 E* 3 zimowy

1 1 letni

Basics of Machine Design I 2 2 2 + 2 letni

Basics of Machine Design II 2 E* 2 3 + 2 zimowy

Refrigeration and Cryogenics 2 E* 1 3 + 1 zimowy

W – wykład

C – ćwiczenia

L – laboratorium

P – projekt

S – seminarium

E* - egzamin

2

Kursy prowadzone w języku polskim

WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim:

Nazwa w języku angielskim:

Kierunek studiów:

Specjalność:

Stopień studiów i forma:

Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Aerodynamika

Aerodynamics

Mechanika i budowa maszyn

Inżynieria lotnicza

I stopień, stacjonarna

wybieralny/specjalnościowy

MSN0020

NIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium

Liczba godzin zajęć

zorganizowanych w Uczelni

(ZZU)

30 15 15

Liczba godzin całkowitego

nakładu pracy studenta

(CNPS)

90 30 30

Forma zaliczenia Egzamin

Zaliczenie

na ocenę

Zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursów zaznaczyć

kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 1 1 w tym liczba punktów

odpowiadająca zajęciom

o charakterze praktycznym (P) 0 0 1

w tym liczba punktów ECTS


wymagającym bezpośredniego

kontaktu (BK)

1,5 0,75 0,75

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH

KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki i mechaniki płynów.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z prawami i zjawiskami towarzyszącymi opływowi ciał.

C2 – Zapoznanie z mechanizmami powstawania siły nośnej i siły oporu czołowego.

C3 – Zapoznanie z charakterystykami aerodynamicznymi płata w przepływach poddźwiękowych i

naddźwiękowych.

C4 – Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami związanymi ze statecznością statku powietrznego.

C5 – Zapoznanie ze związkami parametrów gazu przed i za falą uderzeniową.

C6 – Wyrobienie umiejętności określania siły nośnej i siły oporu czołowego.

C7 – Wyrobienie umiejętności obliczania podstawowych parametrów gazu przed i za falą

uderzeniową.

C8 – Wyrobienie umiejętności pomiaru podstawowych parametrów gazu w przepływie przez

przewężenie.

3

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:

PEK_W01 – wymienić rodzaje opływu ciała,

PEK_W02 – wytłumaczyć mechanizm powstawania siły nośnej i oporu czołowego,

PEK_W03 – objaśnić charakterystyki aerodynamiczne płata w przypływie poddźwiękowym i

naddźwiękowym,

PEK_W04 – objaśnić zjawiska zachodzące w przepływie gazu przez przewężenie.

PEK_W05 – wymienić rodzaje stateczności statku powietrznego.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia siły nośnej i oporu czołowego,

PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania parametrów gazu przed i za falą uderzeniową,

PEK_U03 – wykonać pomiary podstawowych parametrów gazu w przepływie przez przewężenie i

opływie ciała.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykład Liczba godzin

Wy1 Przedmiot aerodynamiki. Własności fizyczne gazów. Podstawowe pojęcia

kinematyki płynów. Przepływy potencjalne. 2

Wy2

Płaski przepływ ustalony: potencjał zespolony, zasada superpozycji przepływów,

przykłady przepływów płaskich, ruch wirowy płynu, pojęcia dotyczące pól

wirowych, II twierdzenie Hemholtza, Cyrkulacja wektora prędkości, twierdzenie

Stokesa, prawo Biota-Savarta.

2

Wy3

Bezcyrkulacyjny i cyrkulacyjny opływ profilu kołowego. Paradoks d’Alemberta,

siła nośna profilu kołowego. Siła i moment działające na ciało w opływie

płaskim.

2

Wy4 Siła nośna: twierdzenie Kutty-Żukowskiego. Postulat Czapłygina-Żukowskiego. 2

Wy5

Znaczenie rozkładu prędkości wzdłuż obwodu profilu, zagadnienia podstawowe,

zagadnienie odwrotne, palisada profilów. Wpływ bliskości ziemi na siłę nośną

profilu.

2

Wy6 Opływ ciał osiowosymetrycznych, potencjał prądu, przepływy elementarne,

superpozycja, ciało osiowosymetryczne o osi zgodnej i normalnej do kierunku

prądu jednorodnego

2

Wy7 Równanie Bernoulliego, parametry krytyczne gazu. Zjawiska falowe w

przepływie jednowymiarowym płynu ściśliwego. Propagacja małych zaburzeń w

gazie. Fala rozrzedzeniowa i zgęszczeniowa, prędkość maksymalna. Formowanie

się mocnej nieciągłości – fala uderzeniowa.

2

Wy8 Związki pomiędzy parametrami gazu po obu stronach prostopadłej fali

uderzeniowej, niektóre właściwości fali uderzeniowej, adiabata Hugoniota 2

Wy9 Naddźwiękowy opływ wypukłego i wklęsłego naroża. Prostopadła i skośna fala

uderzeniowa 2

Wy10 Profil nośny. Charakterystyki geometryczne i aerodynamiczne profilu. Opływ

poddźwiękowy profilu: związek z opływem nieściśliwym, wpływ ściśliwości na

charakterystyki profilu. Cechy opływów transonicznych i naddźwiękowych

profilu.

2

Wy11 Płat nośny o skończonej rozpiętości. Charakterystyki geometryczne płata. Model

aerodynamiczny opływu płata. Podstawowe założenia i równanie teorii linii

nośnej.

2

Wy12 Dwa zagadnienia teorii linii wirowej. Metoda Glauerta. Zakres stosowalności

teorii linii nośnej. 2

Wy13 Doświadczalne charakterystyki aerodynamiczne płata, prędkość i opór

indukowany. Maksymalny współczynnik siły nośnej, krytyczny kąt natarcia. 2

4

Sposoby zwiększenia siły nośnej – mechanizacja skrzydła.

Wy14 Płaty skośne. Płat nośny w opływie poddźwiękowym i naddźwiękowym. 2

Wy15 Stateczność statyczna i dynamiczna. 2

Suma godzin 30

Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin

Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących obliczania potencjału prędkości i funkcji

prądu w opływie profilu. 2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących obliczania siły nośnej i oporu czołowego. 2

Ćw3

Rozwiązywanie zadań dotyczących obliczania parametrów stanu gazu,

obliczania prędkości na podstawie ciśnienia dynamicznego w przepływie

poddźwiękowym i naddźwiękowym.

2

Ćw4 Rozwiązywanie zadań dotyczących zmian parametrów gazu po przejściu

prostopadłej fali uderzeniowej. 2

Ćw5 Rozwiązywanie zadań dotyczących zmian parametrów gazu po przejściu

prostopadłej fali uderzeniowej. 2

Ćw6 Rozwiązywanie zadań dotyczących zmian parametrów gazu po przejściu skośnej

fali uderzeniowej. 2

Ćw7 Rozwiązywanie zadań dotyczących zmian parametrów gazu po przejściu skośnej

fali uderzeniowej. 2

Ćw8 Kolokwium zaliczające ćwiczenia. 1

Suma godzin 15

Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin

Ćw1 Szkolenie BHP, wprowadzenie do zajęć 2

Ćw2 Wyznaczanie profilu prędkości w rurze prostoosiowej. 2

Ćw3 Wyznaczanie współczynnika oporu tarcia na przykładzie przepływu przez

przewód. 2

Ćw4 Wyznaczanie wykresu Ancony dla układu szeregowego. 2

Ćw5 Wyznaczanie rozkładu ciśnienia wzdłuż zwężki Venturiego. 2

Ćw6 Wyznaczanie charakterystyki obiektu rzeczywistego na podstawie pomiarów

wykonanych na modelu przelewu mierniczego. 2

Ćw7 Wyznaczanie rozkładu ciśnienia na powierzchni walca. 2

Ćw8 Rozliczenie sprawozdań zaliczając laboratorium. 1

Suma godzin 15

STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu

N2. Ćwiczenia:

– ćwiczenia rachunkowe;

– dyskusja rozwiązań zadań;

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.

N3. Laboratorium:

– pomiary doświadczalne;

– analiza układów pomiarowych;

– odpowiedzi ustne;

– krótkie sprawdziany pisemne;

– praca własna – przygotowanie teoretyczne do laboratorium.

N4. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład

Oceny F – formująca (w trakcie

semestru), P – podsumowująca

Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

5

(na koniec semestru)

P PEK_W01÷PEK_W04 Egzamin pisemny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczające ćwiczenia

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U03 Sprawozdanie z ćwiczeń

laboratoryjnych

F2 PEK_U01, PEK_U03 odpowiedzi pisemne i ustne

P=((6*F1)/6)*0,6 + ((6*F2)/6*0,4

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Hull D. G. Fundamentals of airplane flight mechanics, Springer 2007

[2] Houghton E. L., Carpenter P. W., Aerodynamics for engineering students, Butterworth

Heinemann 2003.

[3] Аржаников, Садекова - Аэродинамика Летательных Аппаратов 1983.

[4] Ojha S. K. Flight performance fo aircraft, AIAA, Ohio 1995.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Etkin B., Dynamics of atmospheric flight, John Wiley & Sons, New York, 1972.

[2] Карман - Аэродинамика. Избранные темы в их Историческом.

[3] Аржаников, Мальцев - Аеродинамика 1956.

OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

Wiesław Wędrychowicz, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Aerodynamika

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn

I SPECJALNOŚCI Inżynieria lotnicza

Przedmiotowy

efekt kształcenia

Odniesienie przedmiotowego efektu do

efektów kształcenia zdefiniowanych dla

kierunku studiów i specjalności

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

PEK_W03

PEK_W04

S1ILO_W03 C1÷C3, C5 Wy1÷Wy14

N1, N4

PEK_W05 C4 Wy15

PEK_U01 S1ILO_U03

C6 Ćw1÷Ćw2 N2, N4

PEK_U02 C7 Ćw3÷Ćw7

PEK_U03 S1ILO_U04 C8 La1÷La6 N3, N4

6


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ A

Nazwa w języku angielskim Algebra and Analytic Geometry

Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn

Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy/ogólnouczelniany

Kod przedmiotu MAP1140

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60

60

Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów


o charakterze praktycznym (P)

0 2




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie

podstawowym

CELE PRZEDMIOTU

C1. Poznanie podstawowych pojęć rachunku macierzowego z zastosowaniem do rozwiązywania

układów równań liniowych.

C2. Opanowanie podstawowej wiedzy z geometrii analitycznej w przestrzeni

C3. Opanowanie pojęć algebry liniowej oraz podstawowej wiedzy w zakresie liczb zespolonych,

wielomianów i funkcji wymiernych

C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu

rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.

7


Z zakresu wiedzy student:

PEK_W01 ma podstawową wiedzę z algebry liniowej, zna metody macierzowe

rozwiązywania układów równań liniowych

PEK_W02 ma podstawową wiedzę z geometrii analitycznej na płaszczyźnie i w przestrzeni,

zna równania płaszczyzny i prostej oraz krzywych stożkowych

PEK_W03 zna własności liczb zespolonych, wielomianów i funkcji wymiernych, zna

podstawowe twierdzenie algebry

Z zakresu umiejętności student:

PEK_U01 potrafi stosować rachunek macierzowy, obliczać wyznaczniki i rozwiązywać

układy równań liniowych metodami algebry liniowej

PEK_U02 potrafi wyznaczać równania płaszczyzn i prostych w przestrzeni i stosować

rachunek wektorowy w konstrukcjach geometrycznych

PEK_U03 potrafi wykonywać obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb

zespolonych, potrafi rozkładać wielomian na czynniki a funkcję wymierną na ułamki

proste

Z zakresu kompetencji społecznych student:

PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie

zdobywać wiedzę

PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem

materiału kursu

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykłady Liczba

godzin

Wy1

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE. Wzory skróconego mnożenia. Przekształcanie

wyrażeń algebraicznych.

INDUKCJA MATEMATYCZNA. Wzór dwumianowy Newtona. Uzasadnianie

tożsamości, nierówności itp. za pomocą indukcji matematycznej. (W2, W4 i W7 do

samodzielnego opracowania)

4

Wy2

GEOMETRIA ANALITYCZNA NA PŁASZCZYŹNIE. Wektory na płaszczyźnie.

Działania na wektorach. Iloczyn skalarny. Warunek prostopadłości wektorów.

Równania prostej na płaszczyźnie (w postaci normalnej, kierunkowej,

parametrycznej). Warunki równoległości i prostopadłości prostych. Odległość

punktu od prostej. Parabola, elipsa, hiperbola. (W2, W4 i W7 do samodzielnego

opracowania)

4

Wy3

MACIERZE. Określenie macierzy. Mnożenie macierzy przez liczbę. Dodawanie i

mnożenie macierzy. Własności działań na macierzach. Transponowanie macierzy.

Rodzaje macierzy (jednostkowa, diagonalna, symetryczna itp.). 2

Wy4 WYZNACZNIKI. Definicja wyznacznika – rozwinięcie Laplaceà. Dopełnienie

algebraiczne elementu macierzy. Wyznacznik macierzy transponowanej. 2

Wy5 Elementarne przekształcenia wyznacznika. Twierdzenie Cauchyègo. Macierz

nieosobliwa. Macierz odwrotna. Wzór na macierz odwrotną. 2

Wy6 UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.

Układy jednorodne i niejednorodne. 2

Wy7

Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych. Eliminacja Gaussa –

przekształcenie do układu z macierzą górną trójkątną. Rozwiązywanie układu z

macierzą trójkątną nieosobliwą. 2

Wy8 GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI. Kartezjański układ

współrzędnych. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez liczbę. Długość

wektora. Iloczyn skalarny. Kąt między wektorami. Orientacja trójki wektorów w

2

8

przestrzeni. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Zastosowanie do obliczania pól i

objętości.

Wy9

Płaszczyzna. Równanie ogólne i parametryczne. Wektor normalny płaszczyzny. Kąt

między płaszczyznami. Wzajemne położenia płaszczyzn. Prosta w przestrzeni.

Prosta, jako przecięcie dwóch płaszczyzn. Równanie parametryczne prostej. Wektor

kierunkowy. Punkt przecięcia płaszczyzny i prostej. Proste skośne. Odległość punktu

od płaszczyzny i prostej.

3

Wy10 LICZBY ZESPOLONE. Postać algebraiczna. Dodawanie i mnożenie liczb

zespolonych w postaci algebraicznej. Liczba sprzężona. Moduł liczby zespolonej. 2

Wy11 Argument główny. Postać trygonometryczna liczby zespolonej. Wzór de Moivreà.

Pierwiastek n-tego stopnia liczby zespolonej. 2

Wy12

WIELOMIANY. Działania na wielomianach. Pierwiastek wielomianu. Twierdzenie

Bezouta. Zasadnicze twierdzenie algebry. Rozkład wielomianu na czynniki liniowe i

kwadratowe. Funkcja wymierna. Rzeczywisty ułamek prosty. Rozkład funkcji

wymiernej na rzeczywiste ułamki proste.

3

Wy13

Przestrzeń liniowa R^n. Liniowa kombinacja wektorów. Podprzestrzeń liniowa.

Liniowa niezależność układu wektorów. Rząd macierzy, Twierdzenie Kroneckera-

Capellego. Baza i wymiar podprzestrzeni liniowej przestrzeni R^n.(dla W2, W4 i

W7)

4

Wy14

Przekształcenia liniowe w przestrzeni R^n. Obraz i jądro przekształcenia liniowego.

Rząd przekształcenia liniowego. Wartości własne i wektory własne macierzy.

Wielomian charakterystyczny. (dla W2, W4 i W7) 4

Suma godzin 30

Forma zajęć - ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw1 Obliczenia geometryczne na płaszczyźnie z wykorzystaniem rachunku

wektorowego. Wyznaczanie prostych, okręgów, elips, parabol i hiperbol o zadanych

własnościach.

2

Ćw2 Obliczenia macierzowe z wykorzystaniem własności wyznaczników. Wyznaczanie

macierzy odwrotnej.

2

Ćw3 Rozwiązywanie układów równań liniowych metodami macierzowymi. 2

Ćw4 Obliczenia geometryczne z wykorzystaniem iloczynu skalarnego i iloczynu

wektorowego. Wyznaczanie równań płaszczyzn i prostych w przestrzeni.

Obliczenia i konstrukcje geometrii analitycznej.

2

Ćw5 Obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych z interpretacją na

płaszczyźnie zespolonej

2

Ćw6 Rozkładanie wielomianu na czynniki. Wyznaczanie rozkładu funkcji wymiernej na

ułamki proste

2

Ćw7 Na W2, W4 i W7: wyznaczanie rzędu macierzy, bazy przestrzeni liniowej, obrazu i

jądra przekształcenia liniowego, wartości i wektorów własnych macierzy

2

Ćw8 Kolokwium 1

Suma godzin 15


N1. Wykład – metoda tradycyjna

N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna

N3. Konsultacje

N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.

9

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Oceny (F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P - Ćw PEK_U01-PEK_U03

PEK_K01-PEK_K02

Odpowiedzi ustne, kartkówki,

kolokwia i/lub e-sprawdziany

P - Wy PEK_W01-PEK_W3

PEK_K02

Egzamin lub e-egzamin



[1] T. Huskowski, H. Korczowski, H. Matuszczyk, Algebra liniowa, Wydawnictwo Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław 1980.

[2] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra i geometria analityczna. Przykłady i zadania, Oficyna

Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.

[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS,

Wrocław 2005.

[4] J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra dla studentów, WNT, Warszawa 2005.

[5] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. A, PWN,

Warszawa 2003.

[6] T. Trajdos, Matematyka, Cz. III, WNT, Warszawa 2005.


[1] G. Banaszak, W. Gajda, Elementy algebry liniowej, część I, WNT, Warszawa 2002

[2] B. Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004.

[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra i geometria analityczna.. Definicje, twierdzenia i wzory.

Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.

[4] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa. Definicje, twierdzenia i wzory. Oficyna


[5] E. Kącki, D.Sadowska, L. Siewierski, Geometria analityczna w zadaniach, PWN, Warszawa

1993.

[6] F. Leja, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1972.

[7] A. Mostowski, M. Stark, Elementy algebry wyższej, PWN, Warszawa 1963.


Doc. dr inż. Zbigniew Skoczylas [email protected]

Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ A MAP1140 Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU

ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści programowe Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1ENG_W01 (energetyka)

K1MBM_W01(mechanika i budowa maszyn)

C1, C4 Wy1, Wy3-Wy7 N1,N3,N4 PEK_W02 C2, C4 Wy2, Wy8-Wy9 PEK_W03 C3, C4 Wy10-Wy14 PEK_U01 K1ENG_U07 (energetyka)

K1MBM_U01 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C4 Ćw2, Ćw3 N2,N3,N4

PEK_U02 C2, C4 Ćw1,Ćw4 PEK_U03 C3, C4 Ćw5-Ćw7 PEK_K01-

PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)

K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn)

C1-C4 Wy1_Wy14

Ćw1-Ćw8

N1-N4

10


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim ANALIZA MATEMATYCZNA 1.1 A

Nazwa w języku angielskim Mathematical Analysis 1A





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

150 90


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 3




kontaktu (BK)

2,5 2,25


KOMPETENCJI

2. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie

rozszerzonym

CELE PRZEDMIOTU

C1. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej ogólnych własności funkcji, w szczególności

funkcji elementarnych oraz rozwiązywania równań i nierówności z tymi funkcjami.

C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennych z

wykorzystaniem do badania funkcji i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych.

C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej całki nieoznaczonej.



11



PEK_W01 ma podstawową wiedze z logiki i teorii mnogości, zna własności funkcji potęgowych,

wykładniczych, trygonometrycznych i odwrotnych do nich.

PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej z zastosowaniem do

rozwiązywania zagadnień optymalizacyjnych

PEK_W03 ma podstawową wiedzę z zakresu całki nieoznaczonej


PEK_U01 potrafi rozwiązywać równania i nierówności potęgowe, wielomianowe, wykładnicze,

logarytmiczne i trygonometryczne

PEK_U02 potrafi obliczać granice ciągów i funkcji, wyznaczać asymptoty funkcji, stosować

twierdzenie de L’Hospitala do symboli nieoznaczonych

PEK_U03 potrafi obliczać pochodne funkcji i interpretować otrzymane wielkości, potrafi

wykorzystać różniczkę do oszacowań, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla

funkcji jednej zmiennej, potrafi zbadać własności i przebieg funkcji jednej zmiennej

PEK_U04 potrafi wyznaczyć całkę nieoznaczoną funkcji elementarnych i funkcji wymiernych

stosując własności i metody całkowania poznane na wykładzie

Z zakresu kompetencji społecznych student:


zdobywać wiedzę

PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału

kursu

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Elementy logiki matematycznej i teorii zbiorów. Kwantyfikatory. Zbiory na prostej. 2

Wy2 Składanie funkcji. Funkcja różnowartościowa. Funkcja odwrotna i jej wykres.

Funkcje potęgowe i wykładnicze oraz odwrotne do nich. 2

Wy3 Funkcje trygonometryczne. Wzory redukcyjne i tożsamości trygonometryczne.

Funkcje cyklometryczne i ich wykresy. 2

Wy4

Granica właściwa ciągu. Twierdzenia o ciągach z granicami właściwymi. Liczba e.

Granica niewłaściwa ciągu. Wyznaczanie granic niewłaściwych. Wyrażenia

nieoznaczone.

3

Wy5

Granica funkcji w punkcie (właściwa i niewłaściwa). Granice jednostronne funkcji.

Technika obliczania granic. Granice podstawowych wyrażeń nieoznaczonych.

Asymptoty funkcji.

4

Wy6

Ciągłość funkcji w punkcie i na przedziale. Ciągłość jednostronna funkcji. Punkty

nieciągłości i ich rodzaje. Twierdzenia o funkcjach ciągłych na przedziale

domkniętym i ich zastosowania. Przybliżone rozwiązywanie równań.

3

Wy7

Pochodna funkcji w punkcie. Pochodne jednostronne i niewłaściwe. Pochodne

podstawowych funkcji elementarnych. Reguły różniczkowania. Pochodne

wyższych rzędów.

2

Wy8

Interpretacja geometryczna i fizyczna pochodnej. Styczna. Różniczka funkcji i jej

zastosowania do obliczeń przybliżonych. Wartość najmniejsza i największa funkcji

w przedziale domkniętym. Zadania z geometrii, fizyki i techniki prowadzące do

wyznaczania ekstremów globalnych.

3

Wy9

Twierdzenia o wartości średniej (Rolleà, Lagrangeà). Przykłady zastosowania

twierdzenia Lagrangeà. Wzory Taylora i Maclaurina i ich zastosowania. Reguła de

L`Hospitala.

2

Wy10

Przedziały monotoniczności funkcji. Ekstrema lokalne funkcji. Warunki konieczne

i wystarczające istnienia ekstremów lokalnych. Funkcje wypukłe oraz punkty

przegięcia wykresu funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji.

3

Wy11 Całki nieoznaczone i ich ważniejsze własności. Całkowanie przez części. 4

12

Całkowanie przez podstawienie. Całkowanie funkcji wymiernych. Całkowanie

funkcji trygonometrycznych.

Suma godzin 30


godzin

Ćw1 Stosowanie praw logiki i teorii mnogości. 2

Ćw2 Badanie ogólnych własności funkcji (monotoniczność, różnowartościowość,

dziedzina, składanie funkcji, funkcja odwrotna). Badanie funkcji i rysownie

wykresów funkcji potęgowej, wykładniczej, trygonometrycznych i odwrotnych do

nich oraz ich złożeń. Rozwiązywanie równań i nierówności z tymi funkcjami.

4

Ćw3 Obliczanie granic właściwych i niewłaściwych ciągów liczbowych i funkcji (w

punkcie) oraz wyrażeń nieoznaczonych. Wyznaczanie asymptot funkcji.

5

Ćw4 Badanie ciągłości funkcji w punkcie i na przedziale. Stosowanie twierdzeń o

funkcji ciągłej na przedziale domkniętym do zagadnień ekstremalnych i

przybliżonego rozwiązywania równań.

2

Ćw5 Obliczanie pochodnych funkcji z wykorzystaniem reguł różniczkowania z

interpretacją pochodnej. Wyznaczanie stycznych do wykresu funkcji. Stosowanie

różniczki do obliczeń przybliżonych (szacowania błędu).

4

Ćw6 Wyznaczanie wzorów Taylora/Maclaurina z oszacowaniem dokładności.

Stosowanie reguły de L’Hospitala do obliczeń granic.

3

Ćw7 Badanie przebiegu funkcji – przedziały monotoniczności, wypukłość, ekstrema

lokalne. Wyznaczanie ekstremów globalnych.

4

Ćw8 Obliczanie całek nieoznaczonych – całkowanie przez części i przez podstawienie.

Całkowanie funkcji wymiernych. Całkowanie funkcji trygonometrycznych.

4

Ćw9 Kolokwium 2

Suma godzin 30




N3. Konsultacje






Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P - Ćw PEK_U01-PEK_U04

PEK_K01-PEK_K02


kolokwia


PEK_K02

Egzamin



[7] G. Decewicz, W. Żakowski, Matematyka, Cz. 1, WNT, Warszawa 2007.

[8] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza

GiS, Wrocław 2011.

[9] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz. I, PWN, Warszawa 2006.


[8] G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, T. I-II, PWN, Warszawa 2007.

[9] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory, Oficyna


13

[10] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz. 1-2 WNT,

Warszawa 2006.

[11] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych,

PWN, Warszawa 2008.

[12] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T. I, cz. 1 i 2, Wydawnictwo Naukowe

UAM, Poznań 1993.

[13] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. B,

PWN, Warszawa 2003.


Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]



ANALIZA MATEMATYCZNA 1.1 A MAP1142

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1ENG_W02 (energetyka)

K1MBM_W02(mechanika i budowa maszyn) C1, C4 Wy1-Wy3 N1,N3,N4

PEK_W02 C2, C4 Wy4-Wy10 PEK_W03 C3, C4 Wy11 PEK_U01 K1ENG_U08 (energetyka)

K1MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn) C1, C4 Ćw1, Ćw2 N2,N3,N4

PEK_U02 C2, C4 Ćw3, Ćw4 PEK_U03 C2, C4 Ćw5-Ćw7 PEK_U04 C3, C4 Ćw8 PEK_K01-


K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C4 Wy1-Wy14

Ćw1-Ćw9

N1-N4

14


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim ANALIZA MATEMATYCZNA 2.2 A

Nazwa w języku angielskim Mathematical Analysis 2.2 A





Grupa kursów NIE




(ZZU)

45 30



(CNPS)

150 90


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 3




kontaktu (BK)

2,5 2,25


KOMPETENCJI

3. Potrafi badać zbieżność ciągów oraz obliczać granice funkcji jednej zmiennej.

4. Zna rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej i jego zastosowania.

5. Zna i umie stosować całkę nieoznaczoną funkcji jednej zmiennej.

6. Zna podstawowe pojęcia z algebry liniowej.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Poznanie konstrukcji i własności całki oznaczonej. Nabycie umiejętności stosowania całki

oznaczonej (w tym niewłaściwej) do obliczeń inżynierskich.

C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych.

C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej szeregów liczbowych i potęgowych.





PEK_W01 zna konstrukcję całki oznaczonej i jej własności, zna pojęcie całki niewłaściwej

PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych

PEK_W03 ma podstawową wiedzę z teorii szeregów liczbowych i potęgowych, zna kryteria

zbieżności


PEK_U01 potrafi obliczać i interpretować całkę oznaczoną, potrafi rozwiązywać zagadnienia

inżynierskie z wykorzystaniem całki

15

PEK_U02 potrafi obliczać pochodne cząstkowe, kierunkowe i gradient funkcji wielu zmiennych i

interpretować otrzymane wielkości, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla funkcji

wielu zmiennych

PEK_U03 potrafi rozwijać funkcje w szereg potęgowy, umie wykorzystać otrzymane rozwinięcia do

obliczeń przybliżonych

PEK_U04 potrafi obliczać i interpretować całkę podwójną, potrafi rozwiązywać zagadnienia

inżynierskie z wykorzystaniem całki podwójnej

Z zakresu kompetencji społecznych student :


zdobywać wiedzę

PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału

kursu

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Całka oznaczona. Definicja. Interpretacja geometryczna i fizyczna. Twierdzenie

Newtona - Leibniza. Całkowanie przez części i przez podstawienie. 2

Wy2

Własności całki oznaczonej. Średnia wartość funkcji na przedziale. Zastosowania

całek oznaczonych w geometrii (pole, długość łuku, objętość bryły obrotowej, pole

powierzchni bocznej bryły obrotowej) i technice.

3

Wy3

Całka niewłaściwa I rodzaju. Definicja. Kryterium porównawcze i ilorazowe

zbieżności. Przykłady wykorzystania całek niewłaściwych I rodzaju w geometrii i

technice.

2

Wy4 Funkcje dwóch i trzech zmiennych. Zbiory na płaszczyźnie i w przestrzeni.

Przykłady wykresów funkcji dwóch zmiennych. Powierzchnie drugiego stopnia. 2

Wy5 Pochodne cząstkowe pierwszego rzędu. Definicja. Interpretacja geometryczna.

Pochodne cząstkowe wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza. 2

Wy6

Płaszczyzna styczna do wykresu funkcji dwóch zmiennych. Różniczka funkcji i jej

zastosowania. Pochodne cząstkowe funkcji złożonych. Pochodna kierunkowa.

Gradient funkcji.

3

Wy7

Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Warunki konieczne i wystarczające

istnienia ekstremum. Ekstrema warunkowe funkcji dwóch zmiennych. Najmniejsza i

największa wartość funkcji na zbiorze. Przykłady zagadnień ekstremalnych w

geometrii i technice.

3

Wy8 Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Interpretacja geometryczna i fizyczna.

Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. 2

Wy9 Własności całek podwójnych. Całka podwójna we współrzędnych biegunowych. 2

Wy10 Zastosowania całek podwójnych w geometrii (pole obszaru, objętość bryły, pole

płata) i technice. 2

Wy11

Szeregi liczbowe. Definicja szeregu liczbowego. Suma częściowa, reszta szeregu.

Szereg geometryczny. Warunek konieczny zbieżności szeregu. Kryteria zbieżności

szeregów o wyrazach nieujemnych ( całkowe, porównawcze, ilorazowe). Kryteria

Cauchyègo i dÀlemberta. Kryterium Leibniza. Przybliżone sumy szeregów.

4

Wy12

Szeregi potęgowe. Definicja szeregu potęgowego. Promień i przedział zbieżności.

Twierdzenie Cauchyègo – Hadamarda. Szereg Taylora i Maclaurina. Rozwijanie

funkcji w szereg potęgowy. Różniczkowanie i całkowanie szeregu potęgowego.

Przybliżone obliczanie całek.

4

Wy13 Tematy do wyboru spośród 14 – 21. 15

Wy14 Wybrane struktury algebraiczne – grupy, pierścienie, ciała. 6

Wy15 Funkcje uwikłane. 3

Wy16

Całka potrójna. Definicja. Interpretacja fizyczna. Zamiana całek potrójnych na

iterowane. Zamiana zmiennych na współrzędne walcowe i sferyczne. (dla W2, W7,

W12)

5

16

Wy17

Elementy analizy wektorowej. Całka krzywoliniowa zorientowana. Całka

powierzchniowa zorientowana. Operatory nabla i laplasjan. Rotacja i dywergencja.

Twierdzenie Stokesa i Gaussa-Ostrogradskiego (5-6 godz.).(dla W12)

6

Wy18 Ciągi i szeregi funkcyjne. Zbieżność punktowa i jednostajna. (dla W9) 2

Wy19 Szeregi Fouriera (dla W3, W9, W12). 2

Wy20

Równania różniczkowe zwyczajne. Równanie różniczkowe o zmiennych

rozdzielonych. Równanie różniczkowe liniowe I rzędu. Równanie różniczkowe

liniowe II rzędu o stałych współczynnikach. (dla W2, W3, W7, W9 i W12)

6

Wy21

Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa: przestrzeń probabilistyczna,

prawdopodobieństwo, zmienna losowa, dystrybuanta i gęstość rozkładu, podstawowe

rozkłady zmiennych losowych typu ciągłego. (dla W9)

5

Suma godzin 45


godzin

Ćw1 Obliczanie całek oznaczonych z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie.

Badanie zbieżności całek niewłaściwych Stosowanie całki oznaczonej do obliczeń

inżynierskich..

4

Ćw2 Wyznaczanie dziedzin naturalnych funkcji wielu zmiennych oraz badanie ich

wykresów. Obliczanie granic i badanie ciągłości funkcji wielu zmiennych

2

Ćw3 Obliczanie pochodnych cząstkowych. Wyznaczanie płaszczyzny stycznej.

Szacowanie z wykorzystaniem różniczki. Obliczanie pochodnych kierunkowych i

gradientu.

2

Ćw4 Wyznaczanie ekstremów funkcji dwóch i trzech zmiennych. Wyznaczanie

ekstremów warunkowych.

3

Ćw5 Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. Zamiana kolejności całek

iterowanych. Obliczenia całek z zamianą zmiennych na współrzędne biegunowe.

Stosowanie całki podwójnej do obliczeń inżynierskich.

3

Ćw6 Obliczanie sumy szeregów liczbowych. Badanie zbieżności warunkowej i

bezwarunkowej z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie. Badanie

zbieżności szeregów potęgowych. Wyznaczanie szeregów Maclaurina. Przybliżone

obliczanie szeregów i całek..

6

Ćw7 Dot. Wy16: Obliczanie całek potrójnych – zamiana na całki iterowane. Obliczenia

całek z zamiana zmiennych na współrzędne sferyczne. Stosowanie całki potrójnej

do obliczeń w geometrii i technice.

2

Ćw8 Dot Wy17Obliczanie całek krzywoliniowych i powierzchniowych . Wyznaczanie

operatorów – nabla, laplasjan. Obliczanie rotacji i dywergencji.

4

Ćw9 Dot Wy18 i Wy 19: Wyznaczanie obszarów zbieżności szeregów funkcyjnych.

Rozwijanie funkcji w szereg Fouriera i badanie zbieżności otrzymanych rozwinięć.

2

Ćw10 Dot W20: Wyznaczanie całek ogólnych i rozwiązywanie zagadnień początkowych

równań różniczkowych zwyczajnych o zmiennych rozdzielonych, liniowych I rzędu

i liniowych II rzędu o stałych współczynnikach.

4

Ćw11 Dot W14: Sprawdzanie własności struktur algebraicznych. Badanie czy struktura

jest grupą, pierścieniem, ciałem.

4

Ćw12 Dot Wy21 Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń, wyznaczanie dystrybuant i

gęstości rozkładów zmiennych losowych

3

Ćw13 Kolokwium zaliczeniowe 2

Suma godzin 30




N3. Konsultacje


17



semestru), P – podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P – Ćw PEK_U01-PEK_U04

PEK_K01-PEK_K02


kolokwia


PEK_K02

Egzamin



[10] W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, Cz. II, WNT, Warszawa 2003.

[11] W. Żakowski, W. Leksiński, Matematyka, Cz. IV, WNT, Warszawa 2002.

[12] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza

GiS, Wrocław 2012.

[13] M. Gewert, Z. Skoczylas, Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria, przykłady, zadania,

Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.

[14] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz. I-II, PWN, Warszawa

2006.


[14] G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, T. I-II, PWN, Warszawa 2007.

[15] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Definicje, twierdzenia, wzory. Oficyna


[16] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN,

Warszawa 2008.

[17] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz. 1-2, WNT, Warszawa

2006.

[18] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T. I, Cz. 1-2 oraz T. II, Cz. 1, Wydawnictwo

Naukowe UAM, Poznań 1993 oraz 2000.

[19] J. Pietraszko, Matematyka. Teoria, przykłady, zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki


[20] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. B, PWN,

Warszawa 2003.


Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]



ANALIZA MATEMATYCZNA 2.2 A MAP1144



Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego efektu do efektów

kształcenia zdefiniowanych dla kierunku

studiów

Cele

przedmio

tu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W02 (energetyka)

K1MBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C4 Wy1-Wy3

N1,N3,N4

PEK_W02

C2, C4

Wy4-Wy10,

Wy15,Wy16,

Wy18 PEK_W03

C3, C4 Wy11, Wy12,

Wy17 PEK_U01

K1ENG_U08 (energetyka)

K1MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C4 Ćw1

N2,N3,N4 PEK_U02 C2, C4 Ćw2-Ćw4 PEK_U03 C3, C4 Ćw6, Ćw8 PEK_U04 C2, C4 Ćw5, Ćw7 PEK_K01-


K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C4

Wy1_Wy14

Ćw1-Ćw8 N1-N4

18


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Awionika i sterowanie statkami latającymi

Avionics and Aircraft Control Systems

Mechanika i Budowa Maszyn

Inżynieria Lotnicza



MSN0051

NIE




(ZZU)

15 15 30



(CNPS)

30 30 60

Forma zaliczenia Zaliczenie

na ocenę

Zaliczenie na

ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 1 1 2 W tym liczba punktów



W tym liczba punktów ECTS



kontaktu (BK)

0,5 0,75 1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu elektrotechniki, elektroniki i maszynoznawstwa

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką urządzeń i systemów wchodzących w skład

wyposażenia awionicznego statku powietrznego.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, budową i zasadą działania przyrządów

pilotażowo – nawigacyjnych i kontroli pracy zespołu napędowego statku powietrznego.

C3 – Przedstawienie metod określania pozycji statku powietrznego wykorzystywanych

w nawigacji lotniczej i ogólna charakterystyka lotniczych systemów nawigacyjnych.

C4 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i działaniem wybranych pokładowych systemów transmisji

danych i zobrazowania informacji na pokładzie statku powietrznego.

C5 – Przedstawienie metod stabilizacji położeń kątowych statku powietrznego i ogólna charakterystyka

systemów automatycznego sterowania.

C6 – Zapoznanie z metodami rejestracji, budową i działaniem pokładowych systemów rejestracji

parametrów lotu statku powietrznego.

C7 – Doskonalenie umiejętności wykonywania złożonych obliczeń projektowych wybranych

przyrządów pilotażowo – nawigacyjnych i kontroli pracy zespołu napędowego.

C8 – Doskonalenie umiejętności posługiwania się współczesnymi programami wspomagającymi

projektowanie inżynierskie.

19

C9 – Kształtowanie umiejętności wykorzystania w praktyce nabytej wiedzy teoretycznej

w czasie wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych.

C10 – Ugruntowanie zasad bezpieczeństwa podczas prowadzenia czynności

|kontrolno – pomiarowych na pokładzie statku powietrznego.


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację wyposażenia awionicznego statku powietrznego,

PEK_W02 – wymienić podstawowe przyrządy pilotażowo – nawigacyjne oraz przyrządy kontroli

pracy zespołu napędowego,

PEK_W03 – scharakteryzować budowę i zasadę działania pokładowych systemów nawigacyjnych,

transmisji danych i zobrazowania informacji,

PEK_W04 – scharakteryzować zasadę funkcjonowania oraz wymienić główne elementy składowe

systemów automatycznego sterowania i pokładowych systemów rejestracji parametrów lotu

statku powietrznego,

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – przeprowadzić podstawowe obliczenia oraz wykonać projekt wstępny wybranego

przyrządu pilotażowo – nawigacyjnego / kontroli pracy zespołu napędowego,

PEK_U02 – doskonalić umiejętności posługiwania się współczesnymi programami wspomagającymi

projektowanie inżynierskie,

PEK_U03 – przeprowadzić sprawdzenie poprawności pracy wybranego przyrządu

pilotażowo – nawigacyjnego / kontroli pracy zespołu napędowego na stanowisku

laboratoryjnym i na statku powietrznym,

PEK_U04 – przeprowadzić czynności kontrolno – pomiarowe wybranych przyrządów oraz

przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas pracy na pokładzie statku powietrznego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Zasady doboru wyposażenia awionicznego statku powietrznego. 2

Wy2 Pomiary podstawowych parametrów pilotażowo – nawigacyjnych. Centrale

danych areometrycznych. 2

Wy3 Pokładowe, naziemne i satelitarne systemy nawigacyjne. 2

Wy4 Pokładowe systemy łączności i transmisji danych. 2

Wy5 Pokładowe systemy zobrazowania informacji. 2

Wy6 Statek powietrzny jako obiekt sterowania automatycznego. Pokładowe

systemy automatycznego sterowania lotem statku powietrznego. 2

Wy7 Pokładowe rejestratory parametrów lotu. 2

Wy8 Zaliczenie przedmiotu. 1

Suma godzin 15


Lab1 Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Instruktaż BHP. 2

Lab2 Badanie termometrów rezystancyjnych. 2

Lab3 Badanie termometrów termoelektrycznych. 2

Lab4 Pomiar szczelności i dokładności wskazań prędkościomierzy

barometrycznych. 2

Lab5 Pomiar szczelności i dokładności wskazań wysokościomierzy

barometrycznych. 2

Lab6 Pomiar szczelności i dokładności wskazań wariometrów barometrycznych. 2

20

Lab7 Badanie manometrów lotniczych. 2

Lab8 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych. 1

Suma godzin 15

Forma zajęć - projekt Liczba godzin

Pr1 Projekt wstępny odbiornika ciśnień powietrza – rurki Prandtla. 4

Pr2 Projekt wstępny wysokościomierza barometrycznego. 4

Pr3 Projekt wstępny barometrycznego prędkościomierza prędkości przyrządowej

i rzeczywistej. 4

Pr4 Projekt wstępny barometrycznego wskaźnika liczby Macha. 4

Pr5 Projekt wstępny wariometru barometrycznego. 4

Pr6 Projekt wstępny termometru rezystancyjnego. 4

Pr7 Projekt wstępny termometru termoelektrycznego. 4

Pr8 Zaliczenie kursu. 2

Suma godzin 30


N1. Wykład:


– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia

N2. Laboratorium:

– krótkie sprawdziany pisemne przez ćwiczeniem laboratoryjnym;

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych.

N3. Projekt:

– wskazówki do wykonania projektów;

– prezentacja wykonanych projektów;

– dyskusja nad wykonanymi projektami.

N4. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład Oceny F – formująca (w trakcie

semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W04 Kolokwium zaliczające

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – laboratorium Oceny F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1, F2, …F6 PEK_U03

PEK_U04

Ocena za ćwiczenie laboratoryjne

P=(F1+F2+F3+F4+ F5+F6)/6

Warunkiem zaliczenia jest, aby wszystkie

oceny formujące były ocenami

pozytywnymi.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt Oceny F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1, F2, …F6 PEK_U01

PEK_U02 Ocena za projekt

P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7)/7

Warunkiem zaliczenia jest, aby wszystkie

oceny formujące były ocenami

pozytywnymi.

21


LITERATURA PODSTAWOWA

[5] Bociek S., Gruszecki J.: Układy sterowania automatycznego samolotem. OWPRz, Rzeszów

1999.

[6] Kazana J., Lipski J.: Budowa i eksploatacja pokładowych przyrządów lotniczych. WKił,

Warszawa 1983.

[7] Narkiewicz J.: Podstawy układów nawigacyjnych. WKiŁ, Warszawa 1999.

[8] Polak Z., Rypulak A.: Awionika, przyrządy i systemy pokładowe. WSOSP, Dęblin 2002.

[9] Stefanowicz A.: Pokładowe układy pomiarowe, Wydawnictwa PW, Warszawa 1984.

[10] Żugaj M.: Układy automatycznego sterowania lotem. OWPW, Warszawa 2011.


[4] Brasławski D.A., Łogunow S. Pelpor D. S. Lotnicze przyrządy pokładowe. Wydawnictwo

Komunikacyjne Warszawa 1957.

[5] Grzegorczyk T., Witkowski R.: Lotnicze systemy pomiarowe – czujniki. WAT, Warszawa 2000.

[6] Tooley M., Wyatt D. : Aircraft Electrical and Electronic Systems. Elsevier 2009.

[7] Tooley M., Wyatt D.: Aircraft Communication and Navigation Systems. Elsevier 2007.


Adam Jaroszewicz, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU

Awionika i sterowanie statkami latającymi


Mechanika i Budowa Maszyn I SPECJALNOŚCI Inżynieria Lotnicza

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W07

C1 Wy1

N1, N4 PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 ÷ C4 Wy3 ÷ Wy5

PEK_W04 C5 ÷ C4 Wy6 ÷ Wy7

PEK_U01 S1ILO_U07 C7 ÷ C8 Pr1 ÷ Pr7 N3, N4

PEK_U02

PEK_U03 S1ILO_U08 C9 ÷ C10 Lab 2 – Lab 7 N2, N4

PEK_U04

22

WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Badanie maszyn

Nazwa w języku angielskim: Research and testing of machines

Kierunek studiów : Mechanika i budowa maszyn

Specjalność: Inżynieria cieplna

Stopień studiów i forma: I stopień , stacjonarna

Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy

Kod przedmiotu MSN0060

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

90 60

Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,50 1,50


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie metrologi i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki

płynów potwierdzone ocenami z zaliczen i egzaminów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznnie studentów z zasadami bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych

C2 - Przedstawienie sposobów i możliwości modernizowania systemów cieplnych w

aspekcie wykorzystania ciepła odpadowego i ograniczenia strat nadmiernych

C3 - Przedstawienie sposobów wyznaczania strat cieplnych urządzenia, graficznego sposobu

sporządzania bilansu energetycznego i rodzajów charkterystyk maszyny

C4 - Przypomnienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym

opracowaniem wyników eksperymentu ze szczególnym uwzględnieniem wyznaczania

błędów pomiaru dla metody pośredniej

C5 - Wyrobienie umiejętności przeprowadzania pomiarów bilansowych maszyn i urządzeń

cieplnych oraz opracowania ich wyników wraz z oceną niepewności pomiaru

23


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą ogólnych zasad bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych w

energetyce zawodowej i przemysłowej,

PEK_W02 posiada wiedzę dotyczącą analizy strat i zasady eliminacji strat nadmiernych oraz oceny

możliwości modernizowania systemów cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła odpadowego

PEK_W03 posiada wiedzę dotyczącą sposobów wyznaczenia sprawności maszyn energetycznych i

wyznaczenia podstawowych strat cieplnych

PEK_W04 zna i rozumie graficzny sposób prezentacji bilansu energetycznego i przedstawiania

charakterystyk maszyn energetycznych

PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczania niepewności sprawności urządzeń energetycznych

PEK_W06 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego

opracowania wyniku eksperymentu

Z zakresu umiejętności:

PEK_U01- potrafi przeprowadzić pomiar bilansowy wybranych maszyn i urządzeń

energetycznych.

PEK_U02- potafi poprawnie ustalić krok pomiarowy w badaniach bilansowych

PEK_U03 – potrafi poprawanie wyznaczyć podstawowe straty cieplne wybranych urządzeń

energetycznych

PEK_U04- potrafi sporządzić graficzny wykres bilansu energetycznego wybranych maszyn i

urządzeń

PEK_U05 - na podstawie bilansu energetycznego umie poprawnie sporzadzić główne charakterystyki

urądzeń cieplnych

PEK_U06- umie przeprowadzić szacunkową ocene niepewności pomiaru

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1, Wy2 Rodzaje pomiarów, zasady bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych 4

Wy 3 Ocena możliwości modernizowania urządzeń cieplnych 2

Wy 4÷Wy6 Pomiary i badania kotłów parowych 6

Wy7÷Wy9 Pomiary i badania turbin parowych i chłoodni kominowych 6

Wy 10 Pomiary pomp wirowych 2

Wy11 Pomiary wentylatorów 2

Wy 12, Wy13 Pomiary sprężarek tłokowych 4

Wy 14 Pomiary silników spalinowych 2

Wy 15 Egzamin (w sesji egzaminacyjnej) 2

Suma godzin 30


La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 2

La2, La3 Pomiary kotłów parowych 4

La4, La5 Badania turbin parowych 4

La6 Pomiar pompy wirowej 2

La7 Pomiar wentylatora 2

La8 Pomiar agregatu grzewczego 2

La9, La10 Pomiar układu grzewczego z kotłem 50 kW (Vissmanna) 4

La11 Pomiar tłokowej sprężarki powietrza 2

La12 Bilans bloku energetycznego 2

La13 Pomiar silnika spalinowego 2

La14 Pomiar młyna węglowego 2

La15 Laboratorium dodatkowe ( odrabianie laboratorium), zaliczenie 2

Suma godzin 30

24


N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów

N2. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć

N3. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu

N4 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów

N5. Praca własna- przygotowanie do laboratoriów

N6. Konsultacje

N7. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład



koniec semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

P PEK_W01 ÷PEK_W06 egzamin

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium



koniec semestru)


kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U06 krótkie sprawdziany pisemne,

F2 PEK_U01÷ PEK_U06 odpowiedzi ustne

F3 PEK_U01÷ PEK_U06 ocena sprawozdań (obrona

sprawozdań, dyskusja)

P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3



[1] Skrypt. Praca zbiorowa: Miernictwo energetyczne. Cz. II. Pomiary maszyn i urządzeń cieplnych.

Wydawnictwo. Politechniki Wrocławskiej, 1974

[2] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,

Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004

[3] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.


[1] Podręcznik. Praca zbiorowa: Pomiary cieplne. Cz. II. Badania cieplne maszyn i urządzeń. WNT,

1995

[2] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2003


Artur Andruszkiewicz, 3203821; [email protected]

25


Badanie maszyn


I SPECJALNOŚCI Inżynieria cieplna

Przedmiotowy

efekt

kształcenia



kierunku studiów i specjalności (o ile

dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01,

S1INC_W12

C1 Wy1, Wy2

N1,N6,N7 PEK_W02 C2 Wy3

PEK_W03÷

PEK_W06 C1, C3÷C5 Wy4÷Wy14

PEK_U01÷

PEK_U06 S1INC_U13 C1, C3÷C5 La2÷La14 N2÷N6

26

WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim CAD I

Nazwa w języku angielskim CAD I

Kierunek studiów: Mechanika i Budowa Maszyn


Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60

Forma zaliczenia zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2

w tym liczba punktów



2




kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych

2. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zasadami pracy w programach komputerowego wspomagania

prac projektowych z zastosowaniem programu AutoCAD

C2. Wyrobienie umiejętności tworzenia dokumentacji technicznej w zakresie rysunków 2D

27



PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli 2D

PEK_U02 – umiejętność przygotowania wydruku modelu z koniecznymi opisami i

wymiarowaniem

PEK_U03 – Umiejętność efektywnego przenoszenia danych pomiędzy dokumentami i

współpracy z innymi użytkownikami

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Podstawowe pojęcia i zasady tworzenia modelu 2 La2 Rysowanie precyzyjne 2 La3 Projektowanie elementów, kreskowanie 2 La4 Projektowanie elementów cz. 2 2 La5 Modyfikacja elementów 2 La6 Modyfikacja elementów cz. 2 2 La7 Podstawy wymiarowania 2 La8 Elementy uzupełniające: oznaczenia przekrojów, tolerancji, spawów 2 La9 Praca na arkuszu, tworzenie rzutni 2 La10 Przygotowanie wydruku 2 La11 Projektowanie parametryczne 2 La12 Bloki 2 La13 Szablony i praca zespołowa 2 La14 Zaawansowane możliwości programu 2 La15 Praca kontrolna 2

Suma godzin 30


N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach

z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej

N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności

N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu

N4. Konsultacje


Oceny (F – formująca

(w trakcie semestru), P

– podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

F1 PEK_U01- PEK_U03 Kontrola w trakcie zajęć, krótkie

sprawdziany umiejętności dotyczące

zrealizowanych zagadnień

F2 PEK_U01- PEK_U03 Praca kontrolna

P = (F1+F2)/2

28



[1] W.Ferens, J.Wach – CAD AutoCAD 2D, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej 2012

[2] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)

[3] Podręczniki i skrypty do programu AutoCad (minimum do wersji 2010)


Wiesław Ferens, [email protected]


CAD I

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego

efektu do efektów kształcenia

zdefiniowanych dla kierunku

studiów i specjalności

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1MBM_U07

C1,C2 La1-La6, La11

N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C1,C2 La7-La10 PEK_U03 C1,C2 La12-La14

29


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim CAD II

Nazwa w języku angielskim CAD II





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)





2




kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI



4. Umiejętność obsługi programu AutoCAD w zakresie modeli 2D

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami tworzenia modeli trójwymiarowych i wykonywania

dokumentacji rysunkowej w programach komputerowego wspomagania prac projektowych

na bazie programów AutoCAD i Inventor

C2. Wyrobienie umiejętności tworzenia modeli 3D i wykonywania na ich podstawie

dokumentacji technicznej

30



PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli 3D

PEK_U02 – umiejętność przygotowania wydruku modelu części z koniecznymi opisami i

wymiarowaniem

PEK_U03 – umiejętność tworzenia zespołów części

PEK_U04 – podstawowa umiejętność przeprowadzenie obliczeń wytrzymałościowych

elementów

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wprowadzenie do tworzenia modeli 3D w programie AutoCad 2 La2 Modele 3D – siatki, powierzchnie 2 La3 Modelowanie bryłowe 2 La4 Edycja elementów bryłowych 2 La5 Przygotowanie dokumentacji technicznej dla brył 2 La6 Przygotowanie dokumentacji technicznej dla brył – cd 2 La7 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji technicznej 2 La8 Wprowadzenie do programu Inventor 2 La9 Tworzenie części 2 La10 Edycja części 2 La11 Tworzenie złożonych elementów 2 La12 Analiza wytrzymałościowa modeli bryłowych techniką MES 2 La13 Tworzenie zespołów części 2 La14 Tworzenie dokumentacji technicznej 2 La15 Praca kontrolna 2

Suma godzin 30






N4. Konsultacje


Oceny (F – formująca (w

trakcie semestru), P –

podsumowująca (na

koniec semestru)


kształcenia

F1 PEK_U01- PEK_U04 Kontrola w trakcie zajęć, krótkie

sprawdziany umiejętności dotyczące

zrealizowanych zagadnień

F2 PEK_U01- PEK_U04 Praca kontrolna

P = (F1+F2)/2

31




[5] Podręczniki i skrypty do programu AutoCad i Inventor (minimum do wersji 2010)


Wiesław Ferens, [email protected]


CAD II


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1MBM_U07

C1, C2 La1-La4

La8-La11

N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C1, C2 La5-La7

La14 PEK_U03 C1, C2 La13 PEK_U04 C1, C2 La12

32

WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENEREGTYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: CATIA

Nazwa w języku angielskim: CATIA



Rodzaj przedmiotu: wybieralny


Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90

Forma zaliczenia Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów



3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu geometrii wykreślnej, rysunku

technicznego, mechaniki i wytrzymałości materiałów oraz projektowania podstawowych

elementów maszyn.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania

projektowania - CATIA w zakresie tworzenia modeli brył 3D.


projektowania - CATIA w zakresie tworzenia złożeń 3D.


projektowania - CATIA w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej na bazie modeli

3D.

33



PEK_U01 - Potrafi zbudować modele 3D podstawowych elementów maszyn przy

wykorzystaniu systemu CATIA.

PEK_U02 - Bazując na gotowych modelach, umie zbudować złożenie komponentu maszyny,

w systemie CATIA.

PEK_U03 - Bazując na modelu 3D, potrafi wygenerować dokumentację techniczną elementu

bądź komponentu maszyny (rysunek wykonawczy i złożeniowy).

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin

La 1 Wprowadzenie do zaawansowanych metod wspomagania projektowania

konstrukcji. Charakterystyka systemu CATIA Drzewo struktury modelu.

Poruszanie się w obszarze roboczym.

2

La 2,3 Definiowanie profili – szkicownik. 4

La 4 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profili. 2

La 5 Tworzenie brył poprzez obrót profilu. 2

La 6,7 Transformacje brył. 4

La 8 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profilu wzdłuż dowolnej ścieżki. 2

La 9 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie przez wiele profili i wiele ścieżek. 2

La 10 Parametryzacja modeli 2

La 11 Wykorzystanie zewnętrznego źródła danych do parametryzacji modeli w

systemie CATIA.

2

La 12 Generowanie złożeń komponentów maszyn. 2

La 13 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek wykonawczy. 2

La 14 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek złożeniowy. 2

La 15 Zaliczenie 2

Suma godzin 30


N1. Multimedialny wykład informacyjny.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć.

N3. Praca własna.

N4. Konsultacje



trakcie semestru), P –

podsumowująca (na koniec

semestru)


kształcenia

P PEK_U01 ÷ PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe

34



[6] Skarka Wojciech, Mazurek Andrzej: „CATIA. Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji”,

Helion 2004. [7] Wełyczko A.:" CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w

projektowaniu mechanicznym", Helion 2004.

[8] Skarka W.: "CATIA V5. Podstawy budowy modeli autogenerujących", Helion 2009.


[11] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.


Janusz Skrzypacz, [email protected], 71 320 48 25


CATIA Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1MBM_U07

C1 La 1 ÷ 11

N1 N2 N3 N4 PEK_U02 C2 La 12

PEK_U03 C3 La 13,14

35


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Chemia

Nazwa w języku angielskim Chemistry

Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Mechanika i Budowa Maszyn oraz Energetyka



Kod przedmiotu CHC 1101

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursów

zaznaczyć kurs końcowy

(X)



o charakterze praktycznym (P) 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

5. Znajomość chemii na poziomie szkoły średniej

6. Znajomość elementarnej matematyki

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zapoznanie studentów z terminologią i symboliką chemiczną, z teorią i praktyką

chemiczną.

C2 Uzyskanie podstawowej wiedzy o budowie atomu i cząsteczki.

C3 Zapoznanie studentów z układem okresowym pierwiastków i własnościami metali i

niemetali.

C4 Uzyskanie podstawowej wiedzy o własnościach wody, o kwasach, zasadach i

solach, dysocjacji i hydrolizie.

C5 Zapoznanie studentów z równowagą i kinetyką chemiczną.

C6 Zapoznanie studentów z wykonywaniem podstawowych obliczeń chemicznych.

C7 Uzyskanie podstawowej wiedzy o elektrochemii i korozji.

C8 Zapoznanie studentów z podstawami chemii organicznej, grupami związków organicznych,

w tym z polimerami.

C9 Nauczenie praktyczne studentów podstaw analizy ilościowej substancji nieorganicznych i

organicznych, wody.

36

C10 Nauczenie praktyczne studentów badań właściwości metali, pomiarów elektrochemicznych

korozji, zabezpieczania przed korozją.


Z zakresu wiedzy:

Osoba, która zaliczyła przedmiot:

PEK_W01 – zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne,

PEK_W02 – zna podstawy budowy atomu i cząsteczki, wiązań chemicznych, ma wiedzę o

układzie okresowym pierwiastków,

PEK_W03 – ma podstawowe wiadomości o roztworach, ich właściwościach, składzie, stężeniach

składników,

PEK_W04 – zna podstawowe typy reakcji chemicznych, zna podstawowe pojęcia kinetyki i

równowagi chemicznej,

PEK_W05 – zna właściwości tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli, wie na czym polega

dysocjacja, hydroliza,

PEK_W06 – umie wykonać podstawowe obliczenia chemiczne,

PEK_W07 – zna podstawy elektrochemii i korozji,

PEK_W08 – potrafi określić główne grupy związków organicznych, ich własności, zna rodzaje

paliw, ma podstawową wiedzę o polimerach.


Osoba, która zaliczyła przedmiot:

PEK_U01 – zna podstawowy sprzęt, szkło, aparaturę i odczynniki w laboratorium chemicznym,

potrafi ich używać,

PEK_U02 – zna podstawowe sposoby analizy ilościowej (metody objętościowe i wagowe), potrafi

wykonać prostą analizę składu roztworu,

PEK_U03 – potrafi wykonać analizę chemiczną wody, potrafi określić jej skład, pH, twardość, umie

uzdatniać wodę do celów energetycznych,

PEK_U04 – potrafi wykonać analizę chemiczną substancji organicznych, w tym wybranych paliw,

potrafi posługiwać się technikami laboratoryjnymi w zakresie destylacji, ekstrakcji,

potrafi zmierzyć podstawowe parametry identyfikujące substancje organiczne,

PEK_U05 – potrafi zmierzyć potencjał elektryczny wybranych metali i określić właściwości

elektrochemiczne metali,

PEK_U06 – potrafi wykonać pomiary określające korozję chemiczną, elektrochemiczną,

atmosferyczną, w glebie, umie wyznaczyć wpływ inhibitorów na korozję w

układach wodnych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład Liczba

godzin

Wy1

Zjawiska chemiczne i fizyczne, substancje proste i złożone, pierwiastki i związki

chemiczne, mieszaniny fizyczne. Atom jako najmniejsza chemicznie część

pierwiastka. Nuklid, liczba atomowa i masowa, symbol nuklidu. Izotopy. Cząsteczka

jako najmniejsza część związku chemicznego. Mol jako jednostka liczności, liczba

Avogadra. Masa molowa. Symbole i wzory chemiczne. Modele cząsteczek.

2

Wy2 Budowa atomu. Model atomu Rutherforda, model Bohra. Dwoistość natury światła i

materii. Chemia jądrowa. 2

Wy3

Orbitale i liczby kwantowe. Orbital jako funkcja falowa opisująca stan elektronu w

atomie. Liczby kwantowe n, l, m, s. Orbitale typu s, p i d. Struktury elektronowe

atomów i jonów. 2

Wy4

Układ okresowy pierwiastków. Periodyczność objętości atomowych, promieni

atomowych, energii jonizacji i powinowactwa elektronowego. Podział na metale,

półmetale i niemetale. Właściwości kwasowe, amfoteryczne i zasadowe pierwiastków

oraz ich tlenków. Przewidywanie niektórych właściwości pierwiastków na podstawie

ich położenia w układzie okresowym.

2

37

Wy5 Wiązania chemiczne. Rodzaje wiązań: jonowe, kowalencyjne, metaliczne i

międzycząsteczkowe. 2

Wy6

Roztwory i stężenia. Roztwór a mieszanina. Rozpuszczalnik, substancja

rozpuszczona, masa i gęstość roztworu. Stężenie molowe, ułamek wagowy, ułamek

molowy. Przeliczanie stężeń.

2

Wy7

Reakcje chemiczne. Równanie reakcji chemicznej. Klasyfikacja reakcji chemicznych

według: schematu reakcji, rodzaju reagentów, efektu energetycznego, składu

fazowego reagentów, odwracalności reakcji, wymiany elektronów. Efekt

energetyczny reakcji. Zasady obliczeń stechiometrycznych – prawo zachowania

masy, prawo stosunków stałych.

2

Wy8 Kinetyka chemiczna. Równanie kinetyczne i rząd reakcji. 2

Wy9

Równowaga chemiczna. Reakcje odwracalne, pojęcie równowagi dynamicznej. Prawo

działania mas, stała równowagi i jej zależność od temperatury. Zależność położenia

stanu równowagi od stężenia, temperatury i ciśnienia.

2

Wy10

Tlenki, wodorotlenki, kwasy i sole. Woda. Uzdatnianie wody. Elektrolit, stopień

dysocjacji, podział na elektrolity mocne i słabe. Reakcje jonów w roztworach.

Iloczyn jonowy wody, pH.

2

Wy11 Hydroliza, sole trudnorozpuszczalne. Reakcja hydrolizy. Równowaga w nasyconych

roztworach soli. Iloczyn rozpuszczalności. 2

Wy12

Obliczenia chemiczne. Obliczenia i przeliczanie stężeń, rozcieńczanie roztworów.

Równowagi w układach fazowych. Reakcje redoks. Stechiometria. Dysocjacja.

Obliczanie pH.

2

Wy13 Elektrochemia. Reakcje utleniania – redukcji. Szereg elektrochemiczny metali.

Ogniwa i akumulatory. Ogniwa paliwowe. 2

Wy14 Korozja i ochrona przed korozją. Korozja chemiczna i

elektrochemiczna. Ogniwa korozyjne. Rodzaje ochrony przed korozją. 2

Wy15 Wybrane zagadnienia z chemii organicznej. Grupy związków organicznych. Paliwa.

Polimery. 2

Suma godzin 30

Forma zajęć – laboratorium Liczba

godzin

La1

Zajęcia organizacyjne i informacyjne. Zasady BHP w laboratorium chemicznym.

Podstawowy sprzęt, aparatura, szkło, odczynniki w laboratorium chemicznym.

Podstawowe pojęcia i obliczenia niezbędne do przeprowadzania prac laboratoryjnych.

2

La2 Analiza ilościowa – metody objętościowe: analiza miareczkowa, alkacymetria,

redoksymetria, kompleksometria, miareczkowa analiza wytrąceniowa. 2

La3 Analiza ilościowa – metody wagowe i wytrącanie osadów, rodzaje osadów, technika

analizy wagowej, metody termiczne. 2

La4

Analiza wody i metody jej uzdatniania do celów energetycznych. Fizyczne i

chemiczne właściwości wody. Odczyn, pH, wskaźniki. Twardość wody. Metody

uzdatniania wody: mechaniczne, fizykochemiczne.

2

La5 Analiza chemiczna substancji organicznych, w tym paliw. Analiza elementarna,

destylacja, ekstrakcja. Wyznaczanie temperatury topnienia, krzepnięcia i wrzenia. 2

La6 Elektrochemia. Szereg napięciowy metali (normalny, praktyczny). Pomiary potencjału

elektrochemicznego wybranych metali. 2

La7 Korozja metali. Korozja chemiczna, elektrochemiczna, atmosferyczna, w glebie.

Sposoby zabezpieczania przed korozją. Inhibitory korozji w układach wodnych. 2

La8 Zaliczenie laboratorium. 1

Suma godzin 15

38


N1 Wykład z prezentacją multimedialną.

N2 Wykonywanie doświadczeń i analiz chemicznych.

N3 Konsultacje





Numer przedmiotowego

efektu kształcenia


kształcenia

P (wykład) PEK_W01 – PEK_W08 Zaliczenie na ocenę

F1 (laboratorium) PEK_U01 – PEK_U06 Kolokwium na ocenę oraz ocena

pracy laboratoryjnej

P (laboratorium) – średnia ocen z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych



[9] I. Barycka, K. Skudlarski, Podstawy Chemii, Wyd. PWr, Wrocław, 2001.

[10] M.J. Sienko, R.A. Plane, Chemia – podstawy i zastosowania, WNT, Warszawa, 2002.

[11] A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 2003.

[12] L. Jones, P. Atkins, Chemia ogólna, PWN, Warszawa, 2004.

[13] H. Bala, Wstęp do chemii materiałów, WNT, Warszawa, 2003.


[12] J.E. Brady, J.R. Holum, Fundamentals of chemistry, Wiley & Sons, New York, 2002.

[13] G.C. Pimentel, J.A. Coonrod, Chemia dziś i jutro, PWr, Wrocław, 1993.

[14] P. Mastalerz, Elementarna chemia nieorganiczna, Wyd. Chem., Wrocław, 1997.

OPIEKUN PRZEDMIOTU (Tytuł, Imię, Nazwisko, adres e-mail)

Prof. dr hab. inż. Andrzej Matynia, [email protected]


Chemia

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKACH:

Mechanika i Budowa Maszyn oraz Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego efektu

do efektów kształcenia

zdefiniowanych dla kierunku studiów

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

PEK_W01

K1MBM_W04

(mechanika i budowa maszyn)

K1ENG_W04

(energetyka)

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C2, C3 Wy2 – Wy5

PEK_W03 C4 Wy6

PEK_W04 C5 Wy7 – Wy9

PEK_W05 C4, C5 Wy10, Wy11

PEK_W06 C6 Wy12

PEK_W07 C7 Wy13, Wy14

PEK_W08 C8 Wy15

PEK_U01

K1MBM_U04

(mechanika i budowa maszyn)

, K1ENG_U10

(energetyka)

C1 La1

N2, N3

PEK_U02 C9 La2, La3

PEK_U03 C9 La4

PEK_U04 C9 La5

PEK_U05 C10 La6

PEK_U06 C10 La7

39


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Cieplne maszyny przepływowe

Nazwa w języku angielskim: Thermal turbomachinery

Kierunek studiów: MECHANIKA I BUDOWA MASZYN





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 1



o charakterze praktycznym

(P)

0 1



wymagającym

bezpośredniego kontaktu

(BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

student ma podstawową wiedzę i umiejętności z zakresu mechaniki płynów, termodynamiki,

mechaniki i wytrzymałości materiałów oraz podstaw materiałoznawstwa

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 wskazanie roli maszyn przepływowych w podstawowych technologiach energetycznych,

przegląd konstrukcji maszyn, ich podzespołów

C2 przyswojenie umiejętności analizowania jednowymiarowego przepływu płynów ściśliwych

C3 zaznajomienie z zasadą działania (oraz z konwersją energii) stopnia maszyny

przepływowej (ekspansyjnej i sprężającej)

C4 przedstawienie kinematyki i teorii stopnia maszyn: osiowej, promieniowej i diagonalnej

C5 wskazanie związku pomiędzy kinematyką a wskaźnikami charakterystycznymi stopnia

C6 zaprezentowanie procesu projektowania stopnia i jego ograniczeń

40


WIEDZA:

Student powinien być w stanie:

PEK_W01 zidentyfikować podstawowe rodzaje maszyn, ich elementy i znaczenie

PEK_W02 objaśniać podstawowe zjawiska i liczby kryterialne stosowane

w opisie przepływów płynów ściśliwych

PEK_W03 tłumaczyć procesy konwersji energii w kanałach przepływowych

nieruchomych i ruchomych oraz zasadę działania stopnia maszyny

PEK_W04 opisać kinematykę stopnia maszyny przepływowej (sprężającej i rozprężającej)

PEK_W05 wyjaśnić związek kinematyki z konwersją energii

PEK_W06 scharakteryzować podstawowe układy konstrukcyjne stopni oraz ograniczenia projektowe

UMIEJĘTNOŚCI:

Student powinien umieć:

PEK_U01 zidentyfikować podstawowe elementy maszyny, interpretować przekroje

kontrolne i obliczać stratę wylotową

PEK_U02 obliczać parametry spoczynkowe i parametry krytyczne w przepływie

konfuzorowym

PEK_U03 zaprezentować pracę pojedynczego stopnia na wykresie i-s i zinterpretować jego

sprawność

PEK_U04 analizować kinematykę stopnia i interpretować siły działające na łopatki

PEK_U05 określić straty i podstawowe wskaźniki charakterystyczne

PEK_U06 obliczać podstawowe parametry geometryczne stopnia maszyny przepływowej

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Klasyfikacja maszyn przepływowych oraz ich ewolucja 2

Wy2 Zasada działania maszyny przepływowej, elementy maszyny 2

Wy3 Prawa opisujące zjawiska przepływowe – równania zachowania 2

Wy4 Charakterystyczne liczby w opisie przepływów płynów ściśliwych 2

Wy5 Opływ profilu, palisada profili i wieńce łopatkowe 2

Wy6 Równanie stanu mediów roboczych, wpływ ściśliwości 2

Wy7 Równanie de Saint Venanta-Wantzela i parametry krytyczne 2

Wy8 Kinematyka stopnia maszyny przepływowej, trójkąty prędkości 2

Wy9 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny ekspansyjnej 2

Wy10 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny sprężającej 2

Wy11 Procesy zachodzące w wieńcach łopatkowych maszyny przepływowej 2

Wy12 Bezwymiarowe wskaźniki stopnia maszyny przepływowej 2

Wy13 Układy konstrukcyjne i typowe rozwiązania maszyn i ich elementów 2

Wy14 Problemy projektowe i konstrukcyjne ostatnich stopni turbinowych 2

Wy15 Ograniczenia materiałowe i aerodynamiczne stopnia i całej maszyny 2

Suma godzin 30


Ćw1 Określenie rozkładu ciśnień w instalacji przepływowej z wentylato-rem,

wykazanie roli dyfuzora (strata wylotowa) 2

Ćw2 Wyznaczanie parametrów spoczynkowych, krytycznych i liczby Macha

w przepływającym gazie 2

Ćw3 Zastosowanie zbieżno-rozbieżnego układu przepływowego dla uzyskania 2

41

prędkości naddźwiękowej

Ćw4 Wyznaczanie spadków (przyrostów) entalpii w stopniu maszyny

przepływowej przy wykorzystaniu wykresu entropowego is 2

Ćw5 Obliczanie strat i sprawności stopnia maszyny przepływowej 2

Ćw6 Określanie kinematyki stopnia maszyny przepływowej 2

Ćw7 Obliczanie głównych wymiarów stopnia 2


Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej, tablicy i kredy. Dyskusja

problemu.

N2. Ćwiczenia rachunkowe oraz dyskusja rozwiązań i wyników.

N3. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia.

N4. Sprawdziany pisemne – kartkówki.

N5. Konsultacje indywidualne.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD


(w trakcie semestru),

P – podsumowująca


Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

F1 PEK_W01÷PEK_W09 Krótkie sprawdziany pisemne

F2 PEK_W01÷PEK_W09 Zaliczenie pisemne

P=(2F2+F1)/3

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA





Numer efektu

kształcenia


F1

PEK_U01÷PEK_U0

Odpowiedzi ustne, czynna aktywność na zajęciach

F2 Krótkie sprawdziany pisemne

F3 Kolokwium zaliczające

P = (F1+F2+F3)/3



[1] Chmielniak T., Maszyny przepływowe, Politechnika Śląska, Gliwice 1997

[2] Dżygadło Z. i inni, Zespoły wirnikowe silników turbinowych, WKŁ, Warszawa 1982

[3] Gundlach R. W., Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych, WNT,

Warszawa 2008

[4] Gundlach W., Maszyny przepływowe. Część I, PWN, Warszawa 1970

[5] Górniak H., Szymczyk J., Zbiór zadań z termodynamiki przepływu płynów, Politechnika Śląska,

Gliwice 1988

[6] Miller A., Teoria maszyn wirnikowych zagadnienia wybrane, Politechnika Warszawska,

Warszawa 1989

[7] Postrzednik S., Termodynamika zjawisk przepływowych jednowymiarowe przepływy

odwracalne, Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[8] Szargut J., Guzik H., Zadania z termodynamiki technicznej, Politechnika Śląska, Gliwice 2001


42

[1] Golec K., Silniki przepływowe, Politechnika Krakowska, Kraków 1999

[2] Puzyrewski R., Podstawy teorii maszyn wirnikowych w ujęciu jednowymiarowym, Ossolineum,

Wrocław 1992

[3] Tuliszka E., Sprężarki, dmuchawy i wentylatory, WNT, Warszawa 1976

[4] Tuliszka E., Turbiny cieplne, zagadnienia termodynamiczne i przepływowe, WNT, Warszawa

1973


Krzysztof Jesionek [email protected]


Cieplne maszyny przepływowe

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN


Przedmioto

wy efekt

kształcenia





Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W06

C1 Wy1, Wy2 N1, N3

PEK_W02 C2 Wy3, Wy4 N1, N3, N4

PEK_W03 C3 Wy5-Wy8 N1-N5

PEK_W04 C4 Wy8-Wy10 N1, N3-N5

PEK_W05 C5 Wy11, Wy12 N1,N3-N5

PEK_W06 C6 Wy13-Wy15 N1, N3-N5

PEK_U01

S1INC_U07

C1 Ćw1 N2, N3, N5

PEK_U02 C2 Ćw2, Cw3 N2, N3, N5

PEK_U03 C3 Cw4, Cw5 N2, N3, N4

PEK_U04 C4 Ćw5,Cw6 N2, N3, N5



43


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Czynnik ludzki w obsłudze statków powietrznych Human factors in aircraft maintenance





MSN0188

NIE




(ZZU)

15

30



(CNPS)

30

60


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0

2




kontaktu (BK)

0,5

1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu: konstruowania samolotów, technologii produkcji i remontu oraz diagnostyki

sprzętu lotniczego.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z podstawowymi pojęciami.

C2 – Przedstawienie modelu SHEL oraz zapoznanie z prawem Murphy’ego w odniesieniu do

„czynnika ludzkiego”.

C3 – Przedstawienie 12 głównych przyczyn błędów w obsłudze.

C4 – Rozpatrzenie możliwości wydolnościowych człowieka i jej ograniczeń.

C5 – Przedstawienie wymagań odnośnie „czynnika ludzkiego” w organizacji obsługowej.

C6 – Wyrobienie umiejętności samodzielnego opracowania i przedstawiania referatów na zadany

temat.

44


WIEDZA


PEK_W01 – wyjaśnić konieczność uwzględniania „czynnika ludzkiego” w eksploatacji statków

powietrznych.

PEK_W02 – omówić model SHEL.

PEK_W03 – objaśnić działalność człowieka w kontekście praw Murphy’ego.

PEK_W04 – wyjaśnić główne błędy człowieka w obsłudze statków powietrznych.

PEK_W05 – scharakteryzować naturę błędu ludzkiego.

PEK_W06 – wskazać czynniki organizacyjne mające wpływ na bezpieczeństwo.

PEK_W07 – wytłumaczyć wpływ wydolności ludzkiej i ograniczeń organizmu na jego działania.

PEK_W08 – objaśnić rolę „czynnika ludzkiego” w organizacji PART145.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – analizować działalność człowieka z uwzględnieniem „czynnika ludzkiego”.

PEK_U02 – wykorzystywać wiedzę o możliwościach ludzkiego organizmu przy tworzeniu programu

obsługi statków powietrznych.

PEK_U03 - organizować pracę zespołową personelu technicznego zgodnie z procedurami.

PEK_U04 – wdrażać zasady wynikające z „czynnika ludzkiego” do praktycznej realizacji obsług

statków powietrznych z uwzględnieniem wymagań pracy zespołowej.

PEK_U05 – sporządzać dokumentację obsługową zgodnie z wymaganiami „czynnika ludzkiego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie, konieczność uwzględnienia czynnika ludzkiego. 2

Wy2 Model SHEL. 2

Wy3 Czynnik ludzki a prawa Murphy’ego. 2

Wy4 Parszywa dwunastka. 2

Wy5 Błąd ludzki. 2

Wy6 Kultura bezpieczeństwa, czynniki organizacyjne. 2

Wy7 Wydolność ludzka. 2

Wy8 Wymagania w zakresie czynnika ludzkiego w organizacji obsługowej. 1

Suma godzin 15

Forma zajęć - seminarium Liczba godzin

Se1 „Czynnik ludzki” w historii lotnictwa. 4

Se2 Czynniki wpływające na ludzką wydolność. 4

Se3 Procedury, informacje, narzędzia i zwyczaje w obsłudze sprzętu lotniczego. 4

Se4 Ograniczenia organizmu człowieka. 4

Se5 Komunikacja. 2

Se6 Praca zespołowa. 4

Se7 Wymagania w zakresie „czynnika ludzkiego”. 4

Se8 „Czynnik ludzki” w wymaganiach Part 145. 4

Suma godzin 30

45


1. Wykład:


– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia przedmiotu.

2. Seminarium:

– praca własna – przygotowanie prezentacji oraz konspektu na określony temat.

– wygłoszenie referatu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

– wysłuchanie referatów wygłoszonych na zajęciach.

3. Konsultacje.


Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W08 Zaliczenie pisemno - ustne

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - seminarium

Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01,

PEK_U02, PEK_U03

Przygotowanie referatu i jego wygłoszenie,

opracowanie prezentacji.

F2 PEK_U01; PEK04;

PEK_U05



P=(2F1+2F2)/4 Warunkiem otrzymania zaliczenia jest otrzymanie

pozytywnych wszystkich ocen formujących.



[1] Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Tomy 1 – 6. ITWL, Warszawa

2003, 2006.

[2] Zagdański Z.: Stany awaryjne statków powietrznych. ITWL, Warszawa 2003.

[3] Przepisy Part 145.


[1] Dokumenty ICAO:

[2] Doc 9683 – Human Faktors Training Manual.

[3] Doc 9859 – Safety Management Manual.

[4] Circular 253 – Human factor Digest No. 12 – Human Factors In Aircraft Maintenance and

Inspection.


Wiesław Wróblewski, [email protected]

46


Czynnik ludzki w obsłudze statków powietrznych Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn

I SPECJALNOŚCI Inżynieria Lotnicza

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W16

C1 Wy1

N1; N3

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C2 Wy3

PEK_W04 C3 Wy4

PEK_W05 C3 Wy5

PEK_W06 C3 Wy6

PEK_W07 C4 Wy7

PEK_W08 C5 Wy8

PEK_U01

S1ILO_U19

C6 Se1; Se4; Se7

N2; N3

PEK_U02 C6 Se2

PEK_U03 C6 Se3; Se5; Se6

PEK_U04 C6 Se3; Se4; Se5,

Se6

PEK_U05 C6 Se7; Se8

47


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Diagnostyka sprzętu lotniczego

Diagnostics of aerial equipments





MSN0190

NIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć


(ZZU) 30 30


nakładu pracy studenta (CNPS) 60 60


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 2 W tym liczba punktów


o charakterze praktycznym (P) 0 2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu mechaniki, materiałoznawstwa i automatyki

CELE PRZEDMIOTU:

C1 – Zapoznanie z podstawowymi pojęciami diagnostyki technicznej.

C2 – Zaznajomienie z parametrami diagnostycznymi charakteryzującymi stan pracy urządzeń i

systemów pokładowych statku powietrznego.

C3 – Scharakteryzowanie wybranych modeli diagnozowania, genezowania i prognozowania stanów

statków powietrznych.

C4 – Doskonalenie umiejętności weryfikowania wybranych modeli diagnostycznych statków

powietrznych i diagnozowania stanu systemów pokładowych i zespołów napędowych statków

powietrznych.

C5 – Zaznajomienie z metodami badań nieniszczących statków powietrznych.

C6 – Doskonalenie umiejętności posługiwania się urządzeniami diagnostycznymi statków

powietrznych oraz wykorzystania w praktyce nabytej wiedzy teoretycznej w czasie wykonywania

ćwiczeń laboratoryjnych..

C7 – Wdrażanie zasad poprawnego łączenia układów pomiarowych, przeprowadzenia ćwiczeń

laboratoryjnych oraz interpretacji otrzymanych wyników.

C8 – Ugruntowanie zasad bezpieczeństwa podczas prowadzenia czynności

kontrolno – pomiarowych na pokładzie statku powietrznego.

48


WIEDZA


PEK_W01 – wymienić podstawowe pojęcia i główne zagadnienia diagnostyki technicznej,

PEK_W02 – scharakteryzować statek powietrzny jako przedmiot diagnozowania stanu pracy urządzeń i

systemów pokładowych,

PEK_W03 – scharakteryzować modele diagnozowania, genezowania i prognozowania stanów statków

powietrznych,

PEK_W04 – wymienić metody weryfikacji modeli diagnostycznych stanów statków powietrznych,

PEK_W05 – objaśnić metody diagnozowania stanu systemów pokładowych i zespołów napędowych

statków powietrznych,

PEK_W06 – scharakteryzować metody badań nieniszczących statków powietrznych,

PEK_W07 – wymienić i scharakteryzować urządzenia diagnostyczne statków powietrznych.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – przeprowadzić badania diagnostyczne wybranych urządzeń i systemów pokładowych na

stanowisku laboratoryjnym i na statku powietrznym,

PEK_U02 – przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas pracy na pokładzie statku powietrznego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawowe pojęcia i główne zagadnienia diagnostyki technicznej. 2

Wy2 Statek powietrzny jako przedmiot diagnozowania. 4

Wy3 Modele diagnostyczne statków powietrznych. 2

Wy4 Modele genezowania stanów statków powietrznych. 2

Wy5 Modele prognozowania stanów statków powietrznych. 2

Wy6 Weryfikacja modeli diagnostycznych statków powietrznych. 2

Wy7 Diagnostyka systemów pokładowych statku powietrznego. 4

Wy8 Diagnostyka lotniczych zespołów napędowych. 4

Wy9 Badania nieniszczące statków powietrznych. 4

Wy10 Metody i urządzenia diagnostyczne statków powietrznych. 2


Suma godzin 30


Lab1 Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Instruktaż BHP. 2

Lab2 Analiza informacji uzyskanych z systemów diagnostycznych statku powietrznego. 2

Lab3 Badania wizualne – ocena stanu technicznego statku powietrznego. 2

Lab4 Badania wizualne – zastosowanie endoskopów. 2

Lab5 Badania wizualne – zastosowanie wideoskopów. 2

Lab6 Badania nieniszczące metodą penetracyjną. 2

Lab7 Badania nieniszczące metodą prądów wirowych. 2

Lab8 Badania nieniszczące metodą magnetyczną. 2

Lab9 Badania nieniszczące metodą ultradźwiękową. 2

Lab10 Ocena stanu technicznego statku powietrznego metodami: radiologiczną i

radarową. 2

Lab11 Ocena stanu technicznego statku powietrznego metodami: termowizyjną i

wibroakustyczną. 2

Lab12 Obiektywna kontrola lotów statków powietrznych. 2

Lab13 Diagnostyka silnika lotniczego – analiza parametrów kontrolnych. 2

Lab14 Próba silnika – analiza parametrów pracy. 2

Lab15 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych. 2

Suma godzin 30

49


N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej;

– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia.

N2. Laboratorium:

– krótkie sprawdziany pisemne przez ćwiczeniem laboratoryjnym;


N3. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia


OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – laboratorium Oceny

F – formująca




Numer efektu


F1÷F13 PEK_U01

PEK_U02

Ocena za ćwiczenie laboratoryjne nr 2÷nr14

P=

13

1

13

n

n

n

F

Warunkiem zaliczenia jest, aby wszystkie oceny

formujące były ocenami pozytywnymi.



[15] Boliński B., Stelmaszczyk.: Eksploatacja silników turbinowych. WKiŁ, Warszawa 1981.

[16] Lewińska – Romicka A.: Badania nieniszczące. Podstawy defektoskopii. PWN, Warszawa 2001.

[17] Lindstedt P.: Praktyczna diagnostyk maszyn i jej teoretyczne podstawy. Wydawnictwo Naukowe

ASKON, Warszawa 2002.

[18] Niziński S., Michalski R.: Diagnostyka obiektów technicznych. Wydawnictwo i Zakład

Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 2002.


[8] Balicki W., Szczeciński S.: Diagnozowanie lotniczych silników turbinowych. BNIL. Ilot,

Warszawa 2001.

[9] Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych – Tom 4. Wyd. ITWL, Warszawa,

2006 r.

[10] Olejnik A.: Konstrukcja samolotów cz. II. WAT, Warszawa 1984.



50


Diagnostyka sprzętu lotniczego


Mechanika i Budowa Maszyn I SPECJALNOŚCI Inżynieria Lotnicza

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W12

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 Wy3 ÷ Wy5

PEK_W04 C4

Wy6

PEK_W05 Wy7 ÷ Wy8

PEK_W06 C5 Wy9

PEK_W07 C6 Wy10

PEK_U01 S1ILO_U15 C11 ÷ C13 Lab 2 ÷ Lab 14 N2, N3

PEK_U02

51


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Ekologia

Nazwa w języku angielskim Ecology

Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn

Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarne



Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

1.Znajomość zagadnień związanych z teoria spalania i morfologią paliw, powstawania

zanieczyszczeń w procesach spalania paliw naturalnych.

2. Znajomość chemii na poziomie podstawowym.

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z obiegami biogeochemicznymi pierwiastków w ekosystemie na

przykładzie węgla azotu i siarki, migracją metali w łańcuchu troficznym.

C2 - Zapoznanie studentów z przepływem energii przez ekosystem, przykłady w makro i

mikroskali.

C3 - Zaznajomienie z wpływem stosowanych technologii procesów spalania na ekosystem

(oddziaływanie zanieczyszczeń).

C4 - Przedstawienie problemów związanych z rodzajem zanieczyszczeń antropogennych,

skalą i mechanizmem ich oddziaływań na środowisko naturalne (np. bioakumulacja,

migracja metali w łańcuchu pokarmowym).

C5 - Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju badań nad efektem cieplarnianym,

kontrowersyjna rola dwutlenku węgla.

52


zakre Z zakresu wiedzy:

PEK W01 – ma wiedzę na temat podstawowych procesów zachodzących w ekosystemie,

PEK_W02 – ma wiedzę na temat mechanizmów i oddziaływań zanieczyszczeń na ekosystem,

PEK_W03 – ma podstawową wiedzę na temat zjawisk wywołanych działalnością człowieka

np. zakwaszenie wód i gleb, smogi oraz uwarunkowań prawnych w ochronie środowiska .

Z zakresu kompetencji społecznych:

PEK_K01 – przygotowany jest do prowadzenia działalności popularyzatorskiej na rzecz

ochrony środowiska, oszczędzania energii .

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Pojęcie ekosystemu, obieg energii i materii w ekosystemie 2

Wy2 Obieg węgla azotu i siarki 2

Wy3 Rodzaje zanieczyszczeń, zanieczyszczenie powietrza, gleby i wód, 2

Wy4 Skażenie środowiska metalami 2

Wy5 Działanie biologiczne zanieczyszczeń 2

Wy6 Wpływ procesów spalania na zanieczyszczeniu środowiska, część 1

(NOx, SO2, CO, ) 2

Wy7 Wpływ procesów spalania na zanieczyszczenie środowiska., część 2

(WWA, pył ) 2

Wy8 Przenoszenie zanieczyszczeń powietrza 2

Wy9 Depozycja sucha i mokra 2

Wy10 Czarny smog 2

Wy11 Fotochemiczny (biały) smog 2

W12 Efekt cieplarniany 2

Wy13 Skutki zmian klimatu, przeciwdziałanie zmianom 2

Wy14 Warstwa ozonowa 2

Wy15 Dyskusja o wpływie przemysłu energetycznego na środowisko, 2

Suma godzin 30


N1. Wykład informacyjno - problemowy, prezentacja multimedialna.

N2. Praca własna przegląd literatury – czasopisma

N3. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – Wykład

Oceny F – formująca





kształcenia

P PEK_W01 - PEK_W03

PEK_K01

kolokwium

53



[1] Ekologia, Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Viedee PWN 2009,

[2] Umiński T., Ekologia.Środowisko. Przyroda. Klimat, WSiP, Warszawa 1996,

[3] Juda-Rezler K., Oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza na środowisko,

wyd. Politechnika Warszawska, Warszawa 2000,

[4] Ekologia, Charles J. Krebs, WN 2011,

[5] Ochrona Środowiska Przyrodniczego, Bożena Dobrzańska, Grzegorz Dobrzański,

Dariusz Kiełczowski, PWN 2010.

[6] J. Kucowski, D. Laudyn, M. Przekwas, Energetyka a ochrona środowiska,

WNT Warszawa 1998.


[1] Śliwińska E., Środowisko Fizyczne człowieka, wyd. Politechnika Wrocławska,

Wrocław 2003

[2] Pawlaczyk-Szpilowa M., Biologia i Ekologia, wyd. Politechnika Wrocławska,

Wrocław 2003

[3] Czasopisma naukowe


Prof. dr hab. inż. Ryszard Miller [email protected]


Ekologia


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W17

C1,

C2,

C4

Wy1,2,4,

Wy8-10 N1-3

PEK_W02 C3,

C4

Wy 3,

Wy5-7,

Wy12-14

N1-3

PEK_W03 C3,

C4

Wy 9-12,

Wy15 N1-3

PEK_K01 K1MBM_K02 C1-C5 Wy 1-15 N1-3

54


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Fizyka 1.6

Nazwa w języku angielskim Physics 1.6

Kierunek studiów energetyka/mechanika i budowa maszyn

Stopień studiów i forma: I , stacjonarna

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / ogólnouczelniany

Kod przedmiotu FZP1065

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

90 60


Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

Podstawowe kompetencje w zakresie matematyki i fizyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na

świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej . \

CELE PRZEDMIOTU

C1. Nabycie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, z następujących działów

fizyki klasycznej:

C1.1. Mechaniki klasycznej.

C1.2. Ruchu drgającego i falowego.

C1.3. Termodynamiki.

C2. Zdobycie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy –

w oparciu o prawa fizyki – wybranych zjawisk i procesów fizycznych z zakresu:

C2.1. Mechaniki klasycznej.

C2.2. Ruchu drgającego i falowego.

C2.3. Termodynamiki.

C3. Nabywanie i utrwalanie kompetencji społecznych obejmujących inteligencję emocjonalną

polegającą na umiejętności współpracy w grupie studenckiej mającej na celu efektywne

rozwiązywanie problemów. Odpowiedzialność, uczciwość i rzetelność w postępowaniu;

przestrzeganie obyczajów obowiązujących w środowisku akademickim i społeczeństwie.

55


I. Z zakresu wiedzy: Ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki klasycznej, ruchu

falowego i termodynamiki fenomenologicznej: PEK_W01 – zna znaczenie odkryć i osiągnięć fizyki dla nauk technicznych i postępu cywilizacyjnego

PEK_W02 – zna podstawy analizy wymiarowej i zasady szacowania wartości wielkości fizycznych PEK_W03 – zna podstawy rachunku wektorowego w prostokątnym układzie współrzędnych

PEK_W04 – posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki ruchu prostoliniowego i krzywoliniowego

(rzuty: pionowy, poziomy, ukośny; ruch po okręgu; związki kinematyczne wielkości kątowych z

liniowymi wielkościami kinematycznymi)

PEK_W05 – posiada wiedzę z podstaw i zastosowań dynamiki ruchu; ma szczegółową wiedzę

dotyczącą: a) układów odniesienia (inercjalnych i nieinercjalnych), b) rozumienia znaczenia w

dynamice wielkości fizycznych masy i siły, c) typów oddziaływań podstawowych i rodzajów sił

obserwowanych w przyrodzie (zachowawcze, niezachowawcze, centralne, tarcie, bezwładności), d)

zasad dynamiki Newtona i zakresu ich stosowalności, e) poprawnego formułowania równania

ruchu, f) znajomości i rozumienia sensu fizycznego transformacji Galileusza, g) dynamiki

cząstki/ciała w ruchu krzywoliniowym w inercjalnym układzie odniesienia, h) dynamiki

cząstki/ciała w nieinercjalnych układach odniesienia, i) sensu fizycznego sił bezwładności wraz ze

wskazaniem ich przejawów i skutków

PEK_W06 – ma wiedzę o siłach zachowawczych i niezachowawczych obserwowanych w przyrodzie i

życiu codziennym; zna pojęcia: a) siły zachowawczej, b) pola siły w tym pola siły zachowawczej,

c) pracy i mocy siły mechanicznej, d) energii kinetycznej i potencjalnej; zna treść twierdzenie o

pracy i energii kinetycznej; ma wiedzę pozwalającą wyjaśnić związek siły zachowawczej z energią

potencjalną; zna, wraz z matematycznym uzasadnieniem, zasadę zachowania energii mechanicznej

cząstki/ciała w polu siły zachowawczej

PEK_W07 – zna i rozumie pojęcia: a) popędu siły, b) pędu mechanicznego cząstki i układu punktów

materialnych; zna sformułowanie II zasady dynamiki z wykorzystaniem pojęcia pędu; ma wiedzę

dotyczącą: a) zasady zachowania pędu cząstki i układu punktów materialnych oraz warunków jej

stosowalności, b) zderzeń sprężystych i niesprężystych; zna i rozumie pojęcie układu punktów

materialnych i jego środka masy; ma wiedzę na temat dynamiki środka masy układu punktów

materialnych

PEK_W08 – zna pojęcia: a) momentu siły względem punktu/osi obrotu, b) momentu pędu cząstki,

układu punktów materialnych i bryły sztywnej względem punktu/osi obrotu, c) momentu

bezwładności: cząstki, układu punktów materialnych i bryły sztywnej względem osi obrotu; zna

treść II zasady dynamiki dla ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół ustalonej osi obrotu; ma

wiedzę nt. energii kinetycznej ruchu obrotowego, pracy i mocy w ruchu obrotowym; zna poprawny

jakościowy i ilościowy opis zjawiska precesji oraz ruchu postępowo-obrotowy bryły sztywnej; ma

wiedzę dotyczącą: a) zasady zachowania momentu pędu cząstki, układu punktów materialnych i

bryły sztywnej względem ustalonej osi obrotu, b) warunków stosowalności zasady zachowania

momentu pędu

PEK_W09 – zna wektorową postać prawa powszechnego ciążenia; zna pojęcia: a) natężenia i

potencjału pola grawitacyjnego, b) grawitacyjnej energii potencjalnej ciała i układu ciał; ma wiedzę

dotyczącą: a) zasady zachowania energii mechanicznej ciała/układu ciał w polu grawitacyjnym, b)

związku potencjału z natężeniem pola oraz siły grawitacyjnej z grawitacyjną energia potencjalną,

b) praw Keplera wraz z ich uzasadnieniem w oparciu o prawo powszechnego ciążenia i zasadę

zachowania momentu pędu planety; zna pojęcia I, II i III prędkości kosmicznej

PEK_W10 – zna podstawy statyki ciał stałych i właściwości sprężystych płynów i ciał stałych

PEK_W11 – zna podstawy hydrostatyki i hydrodynamiki płynów; ma szczegółową wiedzę dotyczącą:

ciśnienia hydrostatycznego, praw Pascala i Archimedesa, napięcia powierzchniowego i efektów

nim wywołanych, rodzajów przepływów płynu idealny i nieidealnego, równań ciągłości

i Bernoulliego, lepkości cieczy i efektów nią wywołanych, dynamiki ruch ciał w ośrodku lepkim,

prawa Stokesa

PEK_W12 – posiada wiedzę dotycząca podstaw kinematyki i dynamiki oraz zastosowań ruchu

drgającego; ma szczegółową wiedzę dotyczącą: a) ruchu harmonicznego prostego drgających

wahadeł: matematycznego, fizycznego, torsyjnego oraz cząstki poddanej działaniu siły potencjalnej

56

i wykonującej małe drgania wokół punktu, w którym energia potencjalna przyjmuje wartość

minimalną, b) ruchu drgającego tłumionego, c) drgań wymuszonych zewnętrzną siła sinusoidalną;

ma wiedzę dotyczącą fizyki zjawiska rezonansu mechanicznego

PEK_W13 – posiada wiedzę dotycząca podstaw ruchu falowego i jego zastosowań; ma szczegółową

wiedzę dotyczącą: a) generowania i podstawowych właściwości fal mechanicznych, b) rodzajów

fal, c) równania fali płaskiej monochromatycznej, d) podstawowych wielkości fizycznych ruchu

falowego (długości i częstotliwości fali, wektora falowego, częstości kołowej) oraz ich jednostek

miar, e) prędkości związanych z ruchem falowym (fazowa, cząsteczek ośrodka, grupowa), f)

zależności prędkości fali podłużnych i poprzecznych od właściwości sprężystych ośrodka (moduły:

Younga, ścinania i sprężystości objętościowej), g) transportu energii mechanicznej przez fale

(energia i moc średnia, natężenie, średnia gęstość energii fali w ośrodku) h) zależności natężenia

fali od odległości od źródła

PEK_W14 – posiada wiedzę szczegółową dotyczącą: a) generowania, rodzajów i właściwości fal

akustycznych (prędkość dźwięku w powietrzu, poziom głośności/natężenie fali, transport energii),

b) prawa załamania i odbicia, c) wartości ciśnienia i siły wywieranej przez falę padająca na

powierzchnię, d) efektu Dopplera, e) zastosowań ultradźwięków, f) interferencji fal (zasada

superpozycji), g) fal stojących i źródeł dźwięków, h) dudnień, i) wybranych zastosowań dźwięków

i ultradźwięków

PEK_W15 – posiada wiedzę z zakresu zerowej i pierwszej zasady termodynamiki; zna podstawowe

pojęcia (układ makroskopowy, stan równowagi, parametry termodynamiczne, funkcje stanu,

procesy termodynamiczne, gaz idealny, równanie stanu gazu idealnego i rzeczywistego); ma

szczegółową wiedzę dotyczącą: a) temperatury, termodynamicznej skali temperatur oraz jednostek

miary w różnych stosowanych skalach, b) definicji jednostki miary kelwin, c) pojęcia energii

wewnętrznej układu, d) wartości elementarnej pracy wykonanej nad gazem idealnym, e)

wykonanej pracy nad/przez oraz wymienionego z otoczeniem ciepła w procesach

termodynamicznych gazu idealnego

PEK_W16 – posiada podstawową wiedzę z zakresu drugiej i trzeciej zasady termodynamiki; ma

szczegółową wiedzę dotyczącą: a) procesów odwracalnych i nieodwracalnych, b) entropii układu

makroskopowego, treści II zasady oraz elementarnej wartości zmiany entropii układu, c) metod

ilościowego wyznaczania zmian entropii gazu idealnego, d) termodynamiki maszyn/silników

cieplnych oraz ich sprawności w cyklach prostych i odwrotnych, e) III zasady termodynamiki PEK_W17 – posiada wiedzę dotycząca podstaw termodynamiki statystycznej; ma szczegółową wiedzę

dotyczącą: a) celów i formalizmu matematycznego (rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

matematyczna) termodynamiki statystycznej, b) makroskopowego parametru termodynamicznego

jako zmiennej losowej; c) mikrostanu, makrostanu i wagi statystycznej, d) statystycznej

interpretacji Boltzmanna-Plancka entropii, e) funkcji rozkładu Boltzmanna (wzór barometryczny),

f) funkcji rozkładu Maxwella prędkości cząsteczek gazu idealnego, g) prędkości najbardziej

prawdopodobnej i średniej prędkości kwadratowej cząsteczek gazu idealnego, h) związku średniej

energii cząstek z liczbą stopni swobody, i) mikroskopowej interpretacji temperatury i ciśnienia

gazu idealnego, j) zasady ekwipartycji energii cieplnej. II. Z zakresu umiejętności: Potrafi poprawnie i efektywnie zastosować poznane zasady i

prawa fizyki do jakościowej i ilościowej analizy wybranych zagadnień fizycznych

o charakterze inżynierskim: PEK_U01 – potrafi: a) wskazać oraz uzasadnić odkrycia i osiągnięcia fizyki, które przyczyniły się do

postępu cywilizacyjnego, b) wyjaśnić podstawy fizyczne działania urządzeń powszechnego użytku

PEK_U02 – potrafi: a) stosować podstawowe zasady analizy wymiarowej oraz analizy jakościowej; b)

szacować wartości wielkości fizycznych prostych i złożonych

PEK_U03 – potrafi: a) odróżnić wielkości skalarne od wektorowych, b) przedstawić wielkości

wektorowe w kartezjańskim układzie współrzędnych, c) posługiwać się poznanymi elementami

rachunku wektorowego a w szczególności umie wyznaczać: wartości wektorów, kątów pomiędzy

wektorami, iloczyny: skalarny, wektorowy, mieszany oraz potrójny

PEK_U04 – potrafi wyznaczać – z wykorzystaniem transformacji Galileusza – wartości wielkości

kinematycznych w poruszających się względem siebie inercjalnych układach odniesienia

PEK_U05 – potrafi określić i wyznaczać wielkości kinematyczne (wektory: położenia, prędkości,

57

przyspieszenia całkowitego, przyspieszenia stycznego, przyspieszenia normalnego) w ruchach

postępowym i obrotowym oraz zależności ilościowe między liniowymi i kątowymi wielkościami

kinematycznymi

PEK_U06 – potrafi poprawnie wskazywać siły działające na daną cząstkę/ciało w układzie

inercjalnym i nieinercjalnym oraz wyznaczać siłę wypadkową

PEK_U07 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu ruchu ciała w inercjalnych układzie

odniesienia, a w szczególności potrafi: a) prawidłowo formułować wektorową postać równania

ruchu i jego, skalarną postać w wybranym układzie współrzędnych, b) rozwiązywać sformułowane

skalarne równania ruchu z uwzględnieniem warunków początkowych

PEK_U08 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu ruchu ciała w nieinercjalnym układzie

odniesienia, a w szczególności umie: a) wskazywać siły działające na daną cząstkę/ciało i

poprawnie formułować równanie ruchu w układzie nieinercjalnym, b) wyjaśniać obserwowane

efekty związane z ruchem obrotowym Ziemi

PEK_U09 – potrafi poprawnie posługiwać się pojęciem pracy i energii do opisu zjawisk fizycznych, a

w szczególności stosować zasadę zachowania energii do rozwiązywania zadań dotyczących

kinematyki i dynamiki ruchu danej cząstki/danego ciał/a; umie wyznaczać wartość: a) pracy

mechanicznej oraz mocy stałej i zmiennej siły, energii kinetycznej i potencjalnej, b) zmiany energii

kinetycznej cząstki/ciała z wykorzystaniem twierdzenia o pracy i energii kinetycznej, c) siły

zachowawczej w oparciu o daną postać analityczną energii potencjalnej

PEK_U010 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu układu punktów materialnych, a w

szczególności wyznaczać wartości: popędu siły działającej na ciało, pędu cząstki/układu punktów

materialnych i położenia środka masy układu punktów materialnych oraz analizować ilościowo

ruch środka masy układu punktów materialnych pod wpływem wypadkowej sił zewnętrznych

PEK_U011 – potrafi poprawnie stosować zasadę zachowania pędu do ilościowej i jakościowej analizy

właściwości dynamicznych układu punktów materialnych, a w szczególności do ilościowej analizy

zderzeń sprężystych i niesprężystych

PEK_U012 – potrafi zastosować pojęcia momentu siły i momentu pędu do analizy prostych

problemów związanych z kinematyką i dynamiką ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół

ustalonej osi, a w szczególności umie wyznaczać wartość: a) momentu danej siły względem

punktu/osi obrotu, b) momentu pędu cząstki, układu punktów materialnych i bryły sztywnej

względem punktu/osi obrotu, c) sformułować i rozwiązać równanie ruchu obrotowego bryły

sztywnej wokół ustalonej osi obrotu, d) jakościowo scharakteryzować zjawisko precesji, e)

sformułować i rozwiązać równanie ruchu postępowo-obrotowego bryły sztywnej

PEK_U013 – potrafi stosować zasadę zachowania momentu pędu do rozwiązywania wybranych

zagadnień fizycznych i technicznych

PEK_U014 – potrafi zastosować pojęcie pracy i energii kinetycznej bryły sztywnej do rozwiązywania

problemów związanych z ruchem obrotowym bryły sztywnej, a w szczególności potrafi wyznaczyć

wartość a) energii kinetycznej ruchu obrotowego, pracy i mocy w ruchu obrotowym, b) zmiany

energii kinetycznej ruchu obrotowego cząstki/ciała z wykorzystaniem twierdzenia o pracy i energii

kinetycznej dla ruchu obrotowego

PEK_U015 – potrafi: a) uzasadnić zachowawczy charakter pola grawitacyjnego, b) wyjaśnić sens

fizyczny praw Keplera, c) poprawnie stosować zasadę zachowania energii mechanicznej

ciała/układu ciał w polu grawitacyjnym, umie wyznaczać wartości: a) natężenia i potencjału pola

grawitacyjnego, b) grawitacyjnej energii potencjalnej ciała i układu ciał, c) I, II i III prędkości

kosmicznej

PEK_U16 – potrafi analizować i rozwiązywać proste zadania dotyczące hydrostatyki i hydrodynamiki

płynów a w szczególności potrafi wyznaczać wartości napięcia powierzchniowego, prędkości i

wydajności przepływów cieczy; potrafi rozwiązywać proste zadania związane z dynamiką ciał w

płynach z uwzględnieniem sił oporu

PEK_U17 – potrafi prawidłowo opisać własności ruchu okresowego, a w szczególności formułować i

rozwiązywać różniczkowe równania ruchu drgającego dla prostych przypadków (wahadła:

matematyczne, fizyczne, torsyjne oraz cząstki wykonującej małe drgania wokół położenia

równowagi trwałej); umie analizować własności kinematyczne i dynamiczne ruchu harmonicznego

w przypadku działania sił hamujących oraz okresowej siły wymuszającej; potrafi wyznaczać

okresy drgań oraz jakościowo i ilościowo charakteryzować zjawisko rezonansu mechanicznego

58

PEK_U18 – potrafi: a) wyjaśnić związek ruchu falowego z właściwościami sprężystymi ośrodka, b)

ilościowo scharakteryzować transport energii mechanicznej przez fale biegnące, c) poprawnie

opisać ilościowo zjawiska dyfrakcji, interferencji, polaryzacji oraz ciśnienia wywieranego przez

falę padającą na powierzchnię

PEK_U19 – potrafi wyjaśnić, w oparciu o wiedzę z zakresu fal stojących, zasady fizyczne

generowanie fal akustycznych przez źródła dźwięków; potrafi wyjaśnić i wyznaczyć: a)

częstotliwości odbieranych fal w zależności od ruchu źródła i odbiornika (efekt Dopplera), b)

częstotliwości dudnień

PEK_U20 – potrafi zastosować pierwszą zasadę termodynamiki do ilościowego i jakościowego opisu

przemian gazu doskonałego oraz wyznaczać wartości: ciepła wymienionego z otoczeniem, pracy

wykonanej nad gazem i przez gaz idealny, zmian energii wewnętrznej w tych przemianach; umie

reprezentować graficznie przemiany gazu idealnego, potrafi uzasadnić/wyprowadzić wzór Mayera

oraz wyprowadzić równanie adiabaty

PEK_U21 – potrafi wyznaczać, korzystając z I i II zasady termodynamiki, wartości: a) zmian entropii

danego układu termodynamicznego, w szczególności gazu idealnego poddanego określonej

przemianie termodynamicznej, b) sprawności maszyn/silników cieplnych pracujących w cyklu

prostym lub odwrotnym, c) opisać ilościowo przewodnictwo cieplne

PEK_U22 – potrafi: a) obliczać zależność ciśnienia od wysokości wykorzystując funkcję rozkładu

Boltzmanna, b) podać statystyczna interpretację entropii, c) wyprowadzić, korzystając z funkcji

rozkładu Maxwella, zależności wartości prędkości najbardziej prawdopodobnej i średniej prędkości

kwadratowej cząsteczek gazu idealnego od temperatury, d) stosować zasadę ekwipartycji energii

cieplnej, e) określić mikroskopową interpretację temperatury i ciśnienia gazu idealnego.

III. Z zakresu kompetencji społecznych: Nabywanie i utrwalanie kompetencji w

zakresie: PEK_K01 – wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy

PEK_K02 – zespołowej współpracy dotyczącej doskonalenia metod wyboru strategii mającej na celu

optymalne rozwiązywanie powierzonych grupie problemów,

PEK_K03 – rozumienia konieczności samokształcenia, w tym poprawiania umiejętności koncentracji

uwagi i skupienia się na rzeczach istotnych oraz rozwijania zdolności do samodzielnego

stosowania posiadanej wiedzy i umiejętności

PEK_K04 – rozwijania zdolności samooceny i samokontroli oraz odpowiedzialności za rezultaty

podejmowanych działań

PEK_K05 – przestrzegania obyczajów i zasad obowiązujących w środowisku akademickim

PEK_K06 – myślenia niezależnego i twórczego

PEK_K07 – wpływu odkryć i osiągnięć fizyki na postęp techniczny, społeczny i ochronę środowiska

poprzez otwartość na wiedzę i ciekawość odnoszącą się do osiągnięć naukowych i

zaawansowanych technologii

PEK_K08 – obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia i uzasadniania

własnego punktu widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu fizyki.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykład Liczba

godzin

Wy1 Sprawy organizacyjne. Metodologia fizyki. 2

Wy2 Kinematyka punktu materialnego. 2

Wy3 Dynamika punktu materialnego. 2

Wy4 Nieinercjalne układy odniesienia. 2

Wy5 Praca, energia, moc. 2

Wy6 Zasada zachowania pędu. Inne ujęcie II zasady dynamiki. 2

Wy7 Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej. 2

Wy8 Grawitacja. Prawo powszechnego ciążenia. Prawa Keplera. 2

Wy9 Ruch drgający – definicje, rodzaje. 2

Wy10 Ruch drgający – tłumiony, wymuszony. 2

Wy11 Fale mechaniczne. Akustyka. 2

59

Wy12 Mechanika płynów. Prawa Pascala, Archimedesa, Bernoulliego. 2

Wy13 Termodynamika fenomenologiczna – podstawowe pojęcia, definicje. 2

Wy14 Termodynamika fenomenologiczna – równanie stanu gazu doskonałego. 2

Wy15 Termodynamika statystyczna. 2

Suma godzin 30


godzin

Ćw1 Sprawy organizacyjne. Metodologia rozwiązywania zadań z fizyki. Warunki

zaliczenia. Rozwiązywanie zadań z zakresu: analizy wymiarowej; szacowania

wartości wielkości fizycznych.

2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań z zakresu: transformacji układów współrzędnych, rachunku

wektorowego i różniczkowo-całkowego. 2

Ćw3 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu kinematyki: ruchy prostoliniowe i

krzywoliniowe; związki między parametrami kinematycznymi (droga, prędkość,

przyspieszenie).

2

Ćw4 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki ruchu z wykorzystaniem

zasad dynamiki Newtona. 2

Ćw5 Rozwiązywanie wybranych zagadnień dotyczących ruchu w nieinercjalnych

układach odniesienia: siła bezwładności unoszenia, siła odśrodkowa, siła Coriolisa. 2

Ćw6 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki ruchu z wykorzystaniem

pojęć: pracy mechanicznej, energii kinetycznej i potencjalnej, twierdzenia o pracy i

energii oraz zasady zachowania energii.

2

Ćw7 Kolokwium sprawdzające poziom wiedzy z zakresu zadań, realizowanych na

zajęciach 1-6. 2

Ćw8 Analiza ilościowa i jakościowa zadań z wykorzystaniem pojęcia środka masy, zasady

zachowania pędu w zastosowaniu do układu punktów materialnych, zderzeń

sprężystych i niesprężystych

2

Ćw9 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki bryły sztywnej z

wykorzystaniem pojęcia tensora momentu bezwładności. 2

Ćw10 Analiza ilościowa i jakościowa wybranych zagadnień fizyki pola grawitacyjnego

dotyczących: a) wyznaczania wartości siły grawitacyjnej, natężenia, potencjału,

energii potencjalnej; b) ruchu ciał w polu grawitacyjnym z wykorzystaniem zasad

zachowania (energii, orbitalnego momentu pędu) i praw Keplera.

2

Ćw11 Analiza i rozwiązywania zadań z zakresu dynamiki ruchu drgającego:

harmonicznego prostego, tłumionego, wymuszonego i rezonansu mechanicznego.

Rozwiązywanie zadań z zakresu fizyki fal mechanicznych i akustycznych i obliczanie

wartości podstawowych wielkości ruchu falowego.

2

Ćw12 Rozwiązywanie zadań z zakresu hydrostatyki i hydrodynamiki (gazów i płynów). 2

Ćw13 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem zasad termodynamiki dotyczących

wyznaczania wartości: ciepła wymienionego z otoczeniem, pracy wykonanej nad

gazem i przez gaz idealny, zmiany energii wewnętrznej w przemianach gazu

idealnego, sprawności maszyn cieplnych.

2

Ćw14 Kolokwium sprawdzające poziom wiedzy z zakresu zadań, realizowanych na

zajęciach 8-13. 2

Ćw15 Kolokwium poprawkowe. 2

Suma godzin 30


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji w PowerPoincie

N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min. sprawdziany pisemne

N4. Ćwiczenia rachunkowe – udział w e-testach przeprowadzanych w laboratoriach komputerowych

Działu Kształcenia na Odległość PWr (http://www.dko.pwr.wroc.pl/) N5. Konsultacje

http://www.dko.pwr.wroc.pl/

60

N6. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń

N7. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu



semestru), P – podsumowująca (na koniec

semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia

efektu kształcenia

F1 PEK_U01 PEK_U22;

PEK_K01 PEK_K08

Odpowiedzi ustne,

dyskusje,

pisemne sprawdziany,

e-testy

P PEK_W01 PEK_W17;

PEK_U01 PEK_U22

PEK_K03 PEK_K07

Egzamin pisemno-ustny



[1] D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1. i 2., Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2003; J. Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005.

[2] I. W. Sawieliew, Wykłady z fizyki, tom 1 i 2, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa, 2003.

[3] K. Jezierski, B. Kołodka, K. Sierański, Zadania z rozwiązaniami, cz. 1., i 2., Oficyna Wydawnicza

SCRIPTA, Wrocław 1999-2003.

[4] W. Salejda, Fizyka a postęp cywilizacyjny, opracowanie dostępne w pliku do pobrania pod

adresem http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/fizyka_a_postep_cywilizacyjny.pdf

[5] W. Salejda, Metodologia fizyki, opracowanie dostępne w pliku do pobrania pod adresem

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/metodologia_fizyki.pdf

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA W JĘZYKU POLSKIM

[1] J. Massalski, M. Massalska, Fizyka dla inżynierów, cz. 1., WNT, Warszawa 2008.

[2] J. Orear, Fizyka, tom 1., WNT, Warszawa 2008.

[3] K. Sierański, K. Jezierski, B. Kołodka, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 1. i 2., Oficyna

Wydawnicza SCRIPTA, Wrocław 2005; K. Sierański, J. Szatkowski, Wzory i prawa z

objaśnieniami, cz. 3., Oficyna Wydawnicza SCRIPTA, Wrocław 2008.

[4] W. Salejda, M.H. Tyc, Zbiór zadań z fizyki, Wrocław 2001 podręcznik internetowy dostępny pod

adresem http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/listamechanika.pdf. [5] W. Salejda, R. Poprawski, J. Misiewicz, L. Jacak, Fizyka dla wyższych szkół technicznych,

Wrocław 2001; dostępny jest obecnie rozdział Termodynamika pod adresem:

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/podreczniki_elektroniczne/termodynamika.pdf. [6] Witryna dydaktyczna Instytutu Fizyki PWr;

http://www.if.pwr.wroc.pl/index.php?menu=studia

zawiera duży zbiór materiałów dydaktycznych.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA W JĘZYKU ANGIELSKIM

[1] H. D. Young, R. A. Freedman, SEAR’S AND ZEMANSKY’S UNIVERSITY PHYSICS WITH

MODERN PHYSICS, Addison-Wesley Publishing Company, wyd. 10, 2000; wyd. 12. z roku

2007; podgląd do wydania 12. z roku 2008.

[2] D. C. Giancoli, Physics Principles with Applications, 6th Ed., Addison-Wesley, 2005; Physics:

Principles with Applications with Mastering Physics, 6th Ed., Addison-Wesley 2009.

[3] R. A. Serway, Physics for Scientists and Engineers, 8th Ed., Brooks/Cole, Belmont 2009; Physics

for Scientists and Engineers with Modern Physics, 8th Ed., Brooks/Cole, Belmont 2009.

[4] Paul A. Tipler, Gene Mosca, Physics for Scientists and Engineers, Extended Version, W. H.

Freeman 2007.

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/fizyka_a_postep_cywilizacyjny.pdf

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/metodologia_fizyki.pdf

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/listamechanika.pdf

http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/podreczniki_elektroniczne/termodynamika.pdf

http://www.if.pwr.wroc.pl/index.php?menu=studia

61


Dr hab. inż. Władysław A. Woźniak [email protected]


Fizyka 1.2

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKACH

Energetyka/Mechanika i budowa maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

PEK_W03

K1ENG_W03 (energetyka)

K1MBM_W03(mechanika i budowa maszyn)

C1.1 Wy1

N1,N5,N7

PEK_W04 C1.1 Wy2

PEK_W05 C1.1 Wy3, Wy4

PEK_W06 C1.1 Wy5

PEK_W07 C1.1 Wy6

PEK_W08 C1.1 Wy7

PEK_W09 C1.1 Wy8

PEK_W10 C1.1 Samodzielnie N7

PEK_W11 C1.1 Wy12

N1,N5,N7

PEK_W12 C1.2 Wy9, Wy10

PEK_W13

PEK_W14 C1.2 Wy11

PEK_W15

PEK_W16 C1.3 Wy13, Wy14

PEK_W17 C1.3 Wy15

PEK_U01

PEK_U02

K1ENG_U09 (energetyka)

K1MBM_U03(mechanika i budowa maszyn)

C2.1 Ćw1

N2,N3,N4,N5,

N6,N7

PEK_U03 C2.1 Ćw2

PEK_U04

PEK_U05 C2.1 Ćw3

PEK_U06

PEK_U07 C2.1 Ćw4

PEK_U08 C2.1 Ćw5

PEK_U09 C2.1 Ćw6

PEK_U10

PEK_U11 C2.1 Ćw8

PEK_U12

PEK_U13

PEK_U14

C2.1 Ćw9

PEK_U15 C2.1 Ćw10

PEK_U16 C2.1 Ćw12

PEK_U17 C2.2 Ćw11

PEK_U18

PEK_U19 C2.2 Ćw11

PEK_U20

PEK_U21

PEK_U22

C2.3 Ćw13

PEK_K01

PEK_K08

K1ENG_K01K1ENG_K04 (energetyka)

K1MBM_K01K1MBM_K04 (mechanika i

budowa maszyn)

C3 Wy1Wy15

Ćw1Ćw15 N1N7

62


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Geometria wykreślna

Nazwa w języku angielskim Descriptive Geometry



Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy/kierunkowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym.

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zapoznanie studentów z metodą rzutowania prostokątnego wg Monge’a jako podstawą

geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych.

C2 Zapoznanie studentów z zapisem podstawowych elementów geometrycznych: punktu,

prostej i płaszczyzny w prostokątnym układzie odniesienia

C3 Zapoznanie studentów z zapisem wzajemnych relacji podstawowych elementów

geometrycznych oraz metodami transformacji ich wzajemnego położenia.

C4 Zapoznanie studentów z zapisem geometrycznym wielościanów i figur obrotowych oraz

metodami konstrukcji ich przenikania.

C5 Wyrobienie u studentów umiejętności geometrycznego zapisu figur płaskich i

przestrzennych

63


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna pojęcia: rysunek aksonometryczny, rozróżnia typy aksonometrii

PEK_W02 – zna zasady rzutowania prostokątnego, rozróżnia rzutnię poziomą, pionową, boczną

PEK_W03 – rozumie pojęcia: punkt w przestrzeni, prosta w przestrzeni, zna pojęcia: rzut poziomy

pionowy i boczny punktu (prostej), linia odniesienia,

PEK_W04 – zna pojęcia: ślad poziomy, pionowy, boczny płaszczyzny,

PEK_W05 – posiada wiedzę o zapisie wzajemnego położenia punktu względem prostej, dwóch

prostych, dwóch płaszczyzn,

PEK_W06 – zna zasady wyznaczania punktu przebicia prostej z płaszczyzną oraz określania jej

widoczności,

PEK_W07 – posiada wiedzę o sposobach wykonywania obrotów zapisanych w rzutach brył

PEK_W08 – zna pojęcie rzutni pomocniczych, rozróżnia pojęcie zmiany rzutni jednokrotnej i

dwukrotnej,

PEK_W09 – zna zapis wielościanu na rzutnie, posiada wiedzę o sposobach wykonywania przekrojów

wielościanów, zna zasady wyznaczania punktów przebicia prostej z płaszczyznami

wielościanu oraz określania jej widoczności,

PEK_W10 – zna zasady zapisu krawędzi przenikania wielościanów, ma wiedzę do konstruowania

siatek widoczności,

PEK_W11 – zna zapis brył obrotowych na prostopadłe rzutnie, zna zasady zapisu przenikania się brył

obrotowych, ma wiedzę do wykonania rozwinięcia brył obrotowych,

PEK_W12 – posiada wiedzę do wykreślenia krzywych występujących w projektach inżynierskich:

elipsy, ewolwenty, spirali, linii śrubowej


PEK_U01 – potrafi zapisać w rzutach prostokątnych prezentowany rysunek wykonany w aksonometrii

i właściwie nazwać rzuty punktów na rzutniach,

PEK_U02 – potrafi zapisać i nazwać rzuty prostej dowolnej i opisać w układzie prostokątnym ślady

płaszczyzny,

PEK_U03 – potrafi wyznaczyć rzuty krawędzi przecięcia się dwóch płaszczyzn

PEK_U04 – potrafi określić rzuty punktu przebicia płaszczyzny przez prostą, potrafi określić

widoczność rzutów prostej przebijającej płaszczyznę

PEK_U05 – potrafi stosując metodę obrotu przetransformować położenie figury tak, aby można było

określić jej wielkość rzeczywistą,

PEK_U06 – potrafi stosując metodę kładu przetransformować położenie figury tak, aby można było

określić jej wielkość rzeczywistą

PEK_U07 – potrafi zapisać rzuty wielościanów i brył obrotowych, potrafi wyznaczyć punkty przebicia

prostej z wielościanem lub bryłą obrotową (stożek, walec, kula), potrafi na rzutach określić

widoczność rzutów prostej względem przebijanej bryły,

PEK_U08 – potrafi wykonać rozwinięcie powierzchni bocznej bryły (wielościanu, bryły obrotowej –

stożek, walec),

PEK_U09 – potrafi wykonać zapis bryły (wielościanu, bryły obrotowej) przecinanej płaszczyzną,

potrafi wykonać rozwinięcie powierzchni bocznej bryły przeciętej płaszczyzną,

PEK_U10 – potrafi wykonać zapis przenikania się dwóch wielościanów, potrafi wykonać siatkę

widoczności krawędzi wielościanów, potrafi zaznaczyć rzuty krawędzi widocznych i

niewidocznych,

PEK_U11 – potrafi wyznaczyć linie przenikania się dwóch brył obrotowych,

PEK_U12 – potrafi wykreślić krzywe występujące w projektach inżynierskich – elipsa, ewolwenta,

spirala, linia śrubowa

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawy zapisu graficznego. Rysunek aksonometryczny 2

Wy2 Rzuty środkowe i równoległe. Rzutowanie prostokątne - wprowadzenie 2

64

Wy3 Dowolne położenie punktu w przestrzeni. Prosta w przestrzeni, ślady linii

prostej 2

Wy4 Położenie punktu względem linii prostej. Wzajemne położenie linii prostych 2

Wy5 Płaszczyzna, ślady płaszczyzny. Prosta i płaszczyzna przynależne do siebie.

Prosta prostopadła, prosta równoległa do płaszczyzny 2

Wy6 Wzajemne położenie dwóch płaszczyzn - przecinające się, prostopadłe,

równoległe 2

Wy7 Punkt przebicia prostej z płaszczyzną, wyznaczenie widoczności 2

Wy8 Obroty, kłady i podnoszenie z kładu 2

Wy9 Zmiana rzutni: jednokrotna, dwukrotna 2

Wy10 Wielościany, przekroje, przebicie wielościanu prostą 2

Wy11 Przenikanie wielościanów - siatka widoczności, siatka (rozwinięcie) 2

Wy12 Bryły obrotowe, przekroje, punkty przebicia prostą, widoczność 2

Wy13 Przenikanie brył, rozwinięcie powierzchni 2

Wy14 Wykreślanie krzywych występujących w projektach inżynierskich elipsa,

ewolwenta, spirala, linia śrubowa i inne 2

Wy15 Kolokwium 2

Suma godzin 30


Ćw.1 Rzuty punktów, rzuty i podział odcinka, określenie rzeczywistej

wielkości odcinka, wykreślanie figur płaskich.

2

Ćw.2 Płaszczyzna, punkt i prosta na płaszczyźnie, wyznaczanie śladów

płaszczyzny.

2

Ćw.3 Przecinanie się płaszczyzn, punkt przebicia prostej z płaszczyzną,

wyznaczanie widoczności.

2

Ćw.4 Prosta prostopadła do płaszczyzny , prosta równoległa do

płaszczyzny, płaszczyzny: równoległe, prostopadłe; wykreślanie brył

2

Ćw.5 Metody obrotów, zmiana rzutni, kład i podnoszenie z kładu. 2

Ćw.6 Wielościany, przenikanie, rozwinięcie, siatka widoczności. 2

Ćw.7 Bryły obrotowe, przenikanie, rozwinięcie, siatka widoczności. 2

Ćw.8 Zaliczenie prac wykonanych samodzielnie 1

Suma godzin 15

STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE (MOŻE BYĆ WIĘCEJ NIŻ JEDNO)

N1.wykład tradycyjny i/lub z wykorzystaniem slajdów bądź animacji, wspomagany e-learningiem:

strona http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria-info.html

N2. ćwiczenia: rozwiązywanie zadań z przygotowanych zestawów.

N3. ćwiczenia: krótkie 10 min sprawdziany pisemne.

N4. praca własna: przygotowanie na osobnych kartkach samodzielnie rozwiązanych zadań z

przygotowanych zestawów.

N5. Konsultacje


Oceny: F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01W12 Kolokwium

http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria-info.html

65





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01U12

kartkówka, odpowiedzi ustne przy tablicy

F2 Sprawdzenie poprawności wykonanych

rysunków z zestawów

P=0.5F1+0,5F2



[14] Bartel K.: Geometria wykreślna

[15] Lewandowski Zb.: Geometria wykreślna. PWN, Warszawa 1984

[16] Romaszkiewicz-Białas T.: Trzynaście wykładów z geometrii wykreślnej. Wyd. PWr

[17] Ciekot J., Suseł M.: Grafika inżynierska. Wyd. PWr


[19] http: //fluid.itcmp.pwr.wroc.pl /~eichler/ geometria,html

OPIEKUN PRZEDMIOTU:

JANUSZ ROGULA, [email protected]


Geometria wykreślna


Przedmiotowy efekt

kształcenia Odniesienie

przedmiotowego efektu do

efektów kształcenia

zdefiniowanych dla

kierunku studiów i

specjalności (o ile dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01-W03

K1MBM_W07

C1 Wy1,Wy2, Wy3 N1, N3, N4, N5

PEK_W04-W06 C1,C2 Wy4,Wy5 N1, N3, N5

PEK_W07 C1,C2 Wy6 N1, N4, N5

PEK_W08-W10 C3 Wy7, Wy8, Wy9 N1, N3, N5

PEK_W11 C4 Wy10 N1, N3, N4, N5

PEK_W12 C4,C5 Wy11 N1, N4, N5

PEK_U01-U03

K1MBM_U07 C1-C5

Ćw1,Ćw2 N1, N2, N5

PEK_U04-U08 Ćw3, Ćw4 N1, N2, N3, N5

PEK_U09-U12 Ćw5, Ćw6,Ćw7, N1, N2, N3, N4, N5

66

WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Grafika 3D

Nazwa w języku angielskim 3D graphic





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90

Forma zaliczenia zaliczenie na

ocenę




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

1. Znajomość podstaw geometrii wykreślnej i rysunku technicznego

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Wyrobienie przez studentów umiejętności komputerowej wizualizacji projektowanych urządzeń

C2 - Wyrobienie umiejętności komunikatywnego przedstawiania wybranych przekrojów i animacji

przestrzennych



PEK_U01- umie zapisać figury płaskie oraz bryły; potrafi zapisać w formie rysunku 3D

dowolny komponent maszyny wykorzystując oprogramowanie 3D


PEK_K01 - ma świadomość roli społecznej wykorzystania przekazu multimedialnego;

podejmuje starania, aby przekazać swoje koncepcje inżynierskie w sposób

powszechnie zrozumiały

67

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Podstawowy pracy w programie 2

La2 Oddziaływanie brył 4

La3 Tworzenie brył o kształtach złożonych 4

La4 Definiowanie efektów optycznych 6

La5 Generowanie sekwencyjne 4

La6 Generowanie losowe 2

La7 Funkcje przestrzeni 4

La8 Przekroje, animacje 4

Suma godzin 30




N2. Sprawdzanie plików źródłowych i rysunków wytworzonych przez studentów

N3. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1

PEK_U01

PEK_K01

Sprawdzanie plików źródłowych

i wytworzonych rysunków

F2 Sprawdzanie plików źródłowych

i wytworzonych rysunków

P=(F1+F2)/2



[18] materiały ze strony internetowej http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~kasper/grafika3d

[19] materiały ze strony internetowejwww.povray.org


[20] materiały ze strony internetowej www.povray.pl


Jacek Kasperski, [email protected]


Grafika 3D Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia



kierunku studiów

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01 K1MBM_U07 C1, C2 La1÷ La8 N2, N3, N4

PEK_K01 K1MBM_K06

68


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Inżynieria i aparatura procesowa

Nazwa w języku angielskim: Process Engineering and Apparatus





Kod przedmiotu: MSN0262

Grupa kursów NIE



(ZZU)

30

30


nakładu pracy studenta (CNPS)

90

60


na ocenę


kurs końcowy (X)




0

2




kontaktu (BK)

1.5

1.5


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie: podstaw termodynamiki, podstaw mechaniki płynów, wymiany

ciepła oraz podstaw konstrukcji maszyn. \

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z dynamicznymi i dyfuzyjno cieplnymi operacjami jednostkowymi

inżynierii procesowej.

C2 - Zaznajomienie z konstrukcją i działaniem aparatury służącej do realizacji operacji

jednostkowych inżynierii procesowej.

C3 - Nabycie przez studentów umiejętności w wykonywaniu podstawowych obliczeń dotyczących

operacji jednostkowych inżynierii procesowej oraz aparatury procesowej.


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01- posiada wiedzę z zakresu opisu i pomiaru własności materiałów ziarnistych,

PEK_W02 – posiada wiedzę dotyczącą opadania cząstek ciała stałego w płynie, przepływu płynu przez złoże

nieruchome oraz warstwę fluidalną,

PEK_W03 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą zagadnień występujących w opisie dynamicznych operacji

jednostkowych inżynierii procesowej oraz rozwiązań konstrukcyjnych aparatów służących do ich

realizacji,

PEK_W04 – ma podstawową wiedzę dotyczącą dyfuzyjnego ruchu masy, wnikania i przenikania masy,

PEK_W05 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą zagadnień występujących w opisie dyfuzyjno-cieplnych

operacji jednostkowych inżynierii procesowej oraz rozwiązań konstrukcyjnych aparatów służących do

ich realizacji.

69


PEK_U01 – potrafi określić wielkości charakteryzujące materiały ziarniste,

PEK_U02 – umie wykonać podstawowe obliczenia dotyczące dynamicznych i dyfuzyjno-cieplnych operacji

jednostkowych inżynierii procesowej,

PEK_U03– potrafi wykonać podstawowe obliczenia dotyczące aparatury procesowej,

PEK_U04 – potrafi wykonać obliczenia numeryczne mające na celu symulację wybranych operacji

jednostkowych oraz wpływu ich parametrów na wymiary stosowanej aparatury.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Sprawy organizacyjne. Ogólne informacje dotyczące inżynierii i aparatury procesowej.

Charakterystyka materiałów ziarnistych: metody określania średnicy i kształtu cząstek oraz

parametrów zbioru cząstek.

2

Wy2 Opadanie cząstek ciała stałego w płynie. Sedymentacja. Typy odstojników. Przepływ płynu

przez złoże nieruchome oraz warstwę fluidalną. 2

Wy3

Filtracja: równania stosowane w opisie procesu filtracji, filtracja pod stałym ciśnieniem,

filtracja przy stałym objętościowym natężeniu przepływu filtratu, wyznaczanie oporu

właściwego filtracji.

2

Wy4

Typy filtrów: taśmowy, bębnowy, tarczowy obrotowy, świecowy, prasa filtracyjna.

Wirowanie: wirówki filtracyjne i sedymentacyjne, objętościowe natężenie przepływu

filtratu pod działaniem siły odśrodkowej w wirówce filtracyjnej, wydajność wirówki

sedymentacyjnej, rozwiązania konstrukcyjne wirówek.

2

Wy5

Rozdział zawiesin w hydrocyklonach: zasada działania hydrocyklonu,

graniczna średnica cząstek, natężenie przepływu przez hydrocyklon, typy hydrocyklonów.

Separacja cząstek ciała stałego w cyklonach: parametry wpływające na frakcyjną

sprawność rozdzielania, rozwiązania konstrukcyjne cyklonów.

2

Wy6

Mieszanie: konstrukcja mieszadeł i zbiorników mieszalnika, cyrkulacja cieczy w

mieszalniku, wydajność pompowania mieszadeł, warunki wytwarzania zawiesiny, moc

mieszania.

2

Wy7

Równowaga między fazą ciekłą i gazową. Równowaga w roztworach (mieszaninach)

idealnych i rzeczywistych. Dyfuzja: mechanizm dyfuzji, współczynnik dyfuzji, szczególne

przypadki dyfuzji.

2

Wy8

Transport masy przez wnikanie: współczynnik wnikania masy, modele wnikania masy,

wyznaczanie współczynników wnikania masy. Przenikanie masy: procesy składowe

przenikania masy, moduł napędowy i współczynnik przenikania masy.

2

Wy9

Destylacja: destylacja prosta różniczkowa i równowagowa, schematy instalacji, wykres

składu. Rektyfikacja: zasada działania kolumny rektyfikacyjnej, bilans masowy i cieplny,

linie operacyjne i linia surowca, wyznaczanie wysokości kolumn rektyfikacyjnych.

2

Wy10

Absorpcja i desorpcja: schemat instalacji absorpcyjno-desorpcyjnej, bilans procesu

absorpcji i desorpcji, obliczanie liczby półek teoretycznych, przykłady zastosowań

procesów absorpcyjno-desorpcyjnych.

2

Wy11

Aparatura kolumnowa: konstrukcja półek i rodzaje wypełnień stosowanych w aparatach

kolumnowych, hydrodynamika kolumn półkowych i kolumn z wypełnieniem, sprawność

kolumn półkowych, transport masy w kolumnach z wypełnieniem.

2

Wy12

Krystalizacja: istota procesu krystalizacji masowej, sposoby wytwarzania przesycenia,

rodzaje zarodkowania, bilans masy, energii i populacji, parametry kinetyczne procesu,

metody matematycznego modelowania, typy krystalizatorów.

2

Wy13

Ekstrakcja: ekstrakcja jednostopniowa w układzie ciecz-ciecz, ekstrakcja wielostopniowa z

przepływem krzyżowym i ciągła przeciwprądowa, rozwiązania konstrukcyjne kolumn

ekstrakcyjnych, ekstrakcja w układzie ciecz-ciało stałe, aparatura do ekstrakcji ciał stałych.

2

Wy14

Adsorpcja: istota procesu adsorpcji, właściwości adsorbentów, wysokość złoża w

adsorberze, aparatura stosowana w procesie adsorpcji, regeneracja adsorbentów,

zastosowanie adsorpcji w przemyśle.

2

Wy15

Suszenie: wilgotność względna i bezwzględna materiału wilgotnego i powietrza suszącego,

izotermy równowagi suszarniczej, bilans masowy i cieplny suszarki, typy stosowanych

suszarek.

2

Suma godzin 30

70


Ćw1 Rozwiązywanie zadań z zakresu charakterystyki materiałów ziarnistych: rozkład rozmiarów

cząstek, parametry charakteryzujące zbiór cząstek.

2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań z zakresu opadania cząstek ciała stałego w płynie oraz przepływu

płynu przez warstwę fluidalną: opadanie cząstek ruchem laminarnym, burzliwym i

przejściowym, krytyczna prędkość fluidyzacji, spadek ciśnienia w punkcie krytycznym.

2

Ćw3 Rozwiązywanie zadań dotyczących filtracji: opór właściwy osadu, opór przegrody

filtracyjnej, czas filtracji, powierzchnia filtra.

Rozwiązywanie zadań dotyczących wirowania: ciśnienie wytworzone wskutek działania siły

odśrodkowej, objętościowe natężenie przepływu filtratu w wirówce filtracyjnej, czas

sedymentacji w wirówce sedymentacyjnej, przepustowość wirówki sedymentacyjnej.

2

Ćw4 Rozwiązywanie zadań dotyczących hydrocyklonów i cyklonów: wydajność hydrocyklonu,

spadek ciśnienia w hydrocyklonie, graniczna średnica cząstek , wymiary hydrocyklonu,

opory przepływu gazu przez cyklon, graniczna średnica cząstek wydzielonych w cyklonie,

frakcyjna sprawność odpylania, wymiary cyklonu.

2

Cw5 Rozwiązywanie zadań z zakresu operacji mieszania: minimalna częstość obrotów

mieszadła, moc mieszania, jednostkowa moc mieszania, wydajność pompowania mieszadeł,

wymiary mieszalnika.

2

Cw6 Rozwiązywanie zadań z zakresu równowagi między fazą ciekłą i parową: skład fazy

parowej pozostającej w równowadze z mieszaniną ciekłą, wykresy równowagi.

2

Cw7 Rozwiązywanie zadań dotyczących destylacji: masa oraz skład destylatu i cieczy

wyczerpanej otrzymane w wyniku destylacji prostej różniczkowej, zużycie energii, skład

destylatu i cieczy wyczerpanej uzyskane w wyniku destylacji równowagowej.

2

Cw8 Rozwiązywanie zadań dotyczących rektyfikacji: bilans masowy i cieplny kolumny

rektyfikacyjnej, minimalny i rzeczywisty stosunek orosienia, teoretyczna liczba półek.

2

Cw9 Rozwiązywanie zadań dotyczących absorpcji: minimalny i rzeczywisty stosunek orosienia i

strumień cieczy chłonnej, skład oczyszczanego gazu i cieczy chłonnej, teoretyczna

sprawność absorpcji, liczba półek teoretycznych.

2

Cw10 Rozwiązywanie zadań dotyczących aparatury kolumnowej: wysokość cieczy i piany na

półce oraz spadek ciśnienia gazu na półce w kolumnie półkowej, wysokość warstwy

wypełnienia.

2

Cw11 Rozwiązywanie zadań dotyczących krystalizacji: bilans masowy i cieplny krystalizatora,

gęstość populacji w krystalizatorze MSMPR oraz jej zastosowanie do wyznaczania

szybkości zarodkowania i wzrostu kryształów, równania projektowe krystalizatora o

działaniu ciągłym.

2

Cw12 Rozwiązywanie zadań dotyczących ekstrakcji: bilans masowy ekstrakcji jednostopniowej i

wielostopniowej z przepływem krzyżowym oraz ekstrakcji ciągłej przeciwprądowej,

przebieg ekstrakcji na wykresie Gibbsa, liczba stopni teoretycznych ekstrakcji.

2

Cw13 Rozwiązywanie zadań dotyczących adsorpcji: aktywność adsorpcyjna statyczna i

dynamiczna, czas adsorpcji, wysokość złoża adsorbentu.

2

Cw14 Rozwiązywanie zadań dotyczących suszenia: bilans masowy i cieplny suszarki,

zapotrzebowanie powietrza do suszenia, ilość zużywanej energii cieplnej.

2

Cw15 Rozwiązywanie zadań dotyczących wybranych procesów jednostkowych -kolokwium 2

Suma godzin 30


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji w PowerPoint.

N2. Ćwiczenia rachunkowe: dyskusja rozwiązań zadań.

N3. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład Oceny (F – formująca (w trakcie semestru),

P – podsumowująca (na koniec semestru)


kształcenia

P1 PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin pisemny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia Oceny (F – formująca (w trakcie semestru),



kształcenia

F1 PEK_U01÷PEK_U04 Odpowiedzi ustne

71

F2 PEK_U01÷PEK_U04 Kolokwium

P = 0,25F1+0,75F2


LITERATURA PODSTAWOWA: [20] R. Koch, A. Noworyta, Procesy mechaniczne w inżynierii chemicznej, WNT, Warszawa, 1995.

[21] R. Koch, A. Kozioł, Dyfuzyjno-cieplny rozdział substancji, WNT, Warszawa, 1994.

[22] Zadania rachunkowe z inżynierii chemicznej, Praca zbiorowa pod redakcją R. Zarzyckiego, PWN, Warszawa, 1980.

[23] K. F. Pawłow, P. G. Romankow, A. A. Noskow, Przykłady i zadania z zakresu aparatury i inżynierii chemicznej,

WNT, Warszawa, 1988.

[24] Z. Kawala, A. Kołek, M. Pająk, Zbiór zadań z podstawowych procesów inżynierii chemicznej, cz. I, Przenoszenie

pędu, Redakcja Wydawnictw Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1973.

[25] Z. Kawala, M. Pająk, J. Szust, Zbiór zadań z podstawowych procesów inżynierii chemicznej, cz. III, Przenoszenie

masy, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1988.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: [21] J.M. Coulson, J.F. Richardson, Coulson &Richardson’s chemical engineering. Volume 1, Fluid flow, heat transfer

and mass transfer, [Dokument elektroniczny]/ J. M. Coulson and J. F. Richardson, with J.R. Backhurst and J. H.

Harker, Knowel, 2009.

[22] J. F. Richardson, J. H. Harker, J. R. Backhurst, Chemical engineering. Volume 2,

Particle technology and separation processes, [Dokument elektroniczny]/ J. F. Richardson with J.H. Harker and J.R.

Backhurst, Knowel, 2007.

[23] R. K. Sinnott, Coulson &Richardson’s chemical engineering. Volume 6, Chemical engineering design, [Dokument

elektroniczny ]/ R. K. Sinnott, Knowel, 2005.

[24] M. Serwiński, Zasady inżynierii chemicznej i procesowej, WNT, Warszawa, 1982.

[25] Procesy dyfuzyjne i termodynamiczne. Część 1, praca zbiorowa pod redakcją Z. Ziołkowskiego, Wydawnictwo

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1977.

[26] Procesy dyfuzyjne i termodynamiczne. Część II, praca zbiorowa pod redakcją Z. Ziołkowskiego, Wydawnictwo

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław,1978.

[27] J. Warych, Aparatura chemiczna i procesowa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1996.

[28] J. Pikoń, Aparatura chemiczna, PWN, Warszawa, 1978.

[29] T. Hobler, Dyfuzyjny ruch masy i absorbery, WNT, Warszawa, 1962.

[30] F. Stręk, Mieszanie i mieszalniki, WNT, Warszawa, 1981.

[31] S. Leszczyński, Filtracja w przemyśle, WNT, Warszawa, 1972.

[32] Z. Rojkowski, J. Synowiec, Krystalizacja i krystalizatory, WNT, Warszawa, 1991.

[33] Przykłady i zadania z procesów mechanicznych w inżynierii chemicznej, praca zbiorowa pod redakcją Cz.

Bryszewskiego i H. Firewicza, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1980.


Sławomir Misztal, [email protected]


Inżynieria i aparatura procesowa

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowy maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




i specjalności

Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W08

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C1, C2 Wy2

PEK_W03 C1, C2 Wy2÷Wy6

PEK_W04 C1 Wy7, Wy8

PEK_W05 C1, C2 Wy9÷W15

PEK_U01

S1INC_U09

C3 Cw1

N2, N3

PEK_U02 C3 Cw2÷Cw14

PEK_U03 C3 Cw2÷Cw5, Cw7÷Cw14

PEK_U04 C3 Cw3, Cw5, Cw9, Cw11

72


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Konstruowanie samolotów

Constructing of airplanes





MSN0321

NIE




(ZZU)

15 15 30



(CNPS)

60 30 60


Zaliczenie

na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1 0,75 1


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu: podstaw wytrzymałości konstrukcji, aerodynamiki i

mechaniki lotu statku powietrznego oraz z zakresu projektowania bryły aerodynamicznej

samolotu.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zaprezentować wymagania stawiane samolotom

C2 – Przedstawić obciążenia głównych zespołów płatowca

C3 – Zapoznać z budową elementów konstrukcyjnych oraz głównych zespołów płatowca

C4 – Wyjaśnić procedurę obliczeń wytrzymałościowych płatowca

C5 – Przedstawić rodzaje połączeń podzespołów płatowca

C7 – Zapoznać z metodyką wyznaczania obciążeń płatowca

C8 – Przedstawić procedury obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych i

podzespołów płatowca

C9 – Przedstawić metodykę konstruowania podzespołów płatowca

73


WIEDZA


PEK_W01 – wymienić wymagania stawiane samolotom

PEK_W02 – objaśnić obciążenia rzeczywiste działające na samolot

PEK_W03 – opisać konstrukcję podzespołów płatowca

PEK_W04 – scharakteryzować procedury obliczeń wytrzymałościowych

PEK_W05 – dobierać rodzaj połączeń między elementami konstrukcyjnymi płatowca

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – obliczać obciążenia rzeczywiste działające na samolot i jego podzespoły

PEK_U02 – sprowadzać obciążenia rzeczywiste do obciążeń zastępczych

PEK_U03 – obliczać naprężenia w elementach konstrukcyjnych oraz głównych zespołach

płatowca

PEK_U04 – zaprojektować dźwigar skrzydła

PEK_U05 – wyznaczyć obciążenia skrzydła samolotu

PEK_U06 – zaprojektować skrzydło samolotu

PEK_U07 – wyznaczyć obciążenia i zaprojektować goleń podwozia samolotu

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wymagania stawiane samolotom 2

Wy2 Obliczenia wytrzymałościowe płatowca 2

Wy3 Elementy konstrukcyjne płatowca 1

Wy4 Obciążenia skrzydła 2

Wy5 Konstrukcja skrzydła i usterzenia 2

Wy6 Obciążenia i konstrukcja kadłuba 2

Wy7 Obciążenia i konstrukcja podwozia 2

Wy8 Połączenia elementów konstrukcyjnych płatowca 2

Suma godzin 15


Ćw 1 Obliczanie elementów konstrukcyjnych płatowca 2

Ćw 2 Wyznaczanie obciążeń rzeczywistych samolotu 2

Ćw 3 Sprowadzanie obciążeń rzeczywistych do obciążeń zastępczych 2

Ćw 4 Obliczanie obciążeń skrzydła i usterzenia samolotu 2

Ćw 5 Obliczanie konstrukcji cienkościennych 2

Ćw 6 Obliczanie konstrukcji wykonanych z różnych materiałów 2

Ćw 7 Obliczanie obciążeń podwozia samolotu 2

Ćw 8 Zaliczenie ćwiczeń 1

Suma godzin 15


Pr 1 Wprowadzenie do procedury projektowania 2

Pr 2 Projekt dźwigara 4

Pr 3 Obciążenia skrzydła samolotu 8

Pr 4 Konstrukcja skrzydła samolotu 10

Pr 5 Obciążenia i konstrukcja podwozia samolotu 4

Pr 6 Zaliczenie kursu 2

Suma godzin 30

74


N1. Wykład:

– tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2. Ćwiczenia:

– instruktaż w zakresie realizowanych zadań obliczeniowych;

– dyskusja nad wynikami rozwiązanych zadań

N3. Projekt:

– instruktaż wykładowcy odnośnie algorytmów projektowania;

– prezentacja przez studentów aktualnych osiągnięć w projekcie;

– dyskusja nad rozwiązaniami zastosowanymi w projekcie;

N4. Konsultacje

N5. Praca własna studentów:

– opracowanie poszczególnych etapów projektu;

– przygotowanie do prezentacji wyników projektu;

– przygotowanie do ćwiczeń;

– samodzielne studia – rozszerzanie i uzupełnianie wiedzy;

– przygotowanie do egzaminu

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD





Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA





Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01 ÷ U03 Ocena za zadania rozwiązane w trakcie ćwiczeń

F2 PEK_U01 ÷ U03 Kolokwium

P = (F1 + 2 F2)/3 Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie oceny

pozytywnej F1 i F2

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - PROJEKT





Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U04 Ocena za projekt nr 1 „Dźwigar samolotu”

F2 PEK_U05 Ocena za projekt nr 2 „Obciążenia skrzydła

samolotu”

F3 PEK_U06 Ocena za projekt nr 3 „Projekt konstrukcyjny

skrzydła samolotu”

F4 PEK_U07,

PEK_U07,

Ocena za projekt nr 4 „Obciążenia podwozia”

P = (F1+2 F2+2 F3+F4)/6 Warunkiem zaliczenia jest aby wszystkie oceny

formujące były ocenami pozytywnymi

75



[1] Cichosz E. Konstrukcja i praca płatowca. Wojskowa Akademia Techniczna,

Warszawa 1968

[2] Cichosz E.: Obciążenia zewnętrzne samolotu. Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa 1968

[3] Danilecki S.: Konstruowanie samolotów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław 2004 r [2] Raymer D.P.: Aircraft Design. A conceptual approach. Virginia

Polytechnic Institute and State University, Blacksburg, Virginia 2006

[4] Roskam J.: Aeroplan design. Part I ÷ VII. Lawrence, Kansas, USA 2005

[5] Szulżenko M.N., Mostowoj A.S.: Konstrukcja samolotów. Wydawnictwo Komunikacji

i Łączności


[1] Cymerkiwicz R.: Budowa samolotów. Wydawnictwa komunikacji i Łączności.

Warszawa 1982

[2] Blockley R.: Encyclopedia aerospace engineering. Volume 7 Vehicle design. Chichester : Wiley,

2010

[3] Dobrzański L. i inni: Leksykon materiałoznawstwa. Verlag Dashofer, Warszawa 2007


Andrzej Gronczewski, [email protected]


Konstruowanie samolotów Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W10

C 1 Wy 1

N1, N4, N5

PEK_W02 C 2 Wy 4, 6, 7

PEK_W03 C 3 Wy 3, 5, 6

PEK_W04 C4 Wy 2

PEK_W05 C5 Wy 8

PEK_U01

S1ILO_U12

C7 Ćw 2, 3, 7

N2, N4, N5 PEK_U02 C7 Ćw 3, 4

PEK_U03 C8 Ćw 1, 5, 6

PEK_U04

S1ILO_U13

C8, C9 Pr 1, 2

N3, N4, N5 PEK_U05 C7 Pr 3

PEK_U06 C8, C9 Pr 4

PEK_U07 C8, C9 Pr 5

76


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Lotnicze maszyny i urządzenia elektryczne

Aviation electrical machines and equipments





MSN0360

NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 W tym liczba punktów






kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu elektrotechniki i automatyki

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką systemów i urządzeń elektrycznych statków

powietrznych.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i zasadą działania zasadniczych

i awaryjnych źródeł energii elektrycznej statku powietrznego i urządzeń współpracujących.

C3 – Przedstawienie wpływu systemów oświetlenia i sygnalizacji świetlnej na bezpieczeństwo lotu

statku powietrznego.

C4 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i zasadę działania wybranych elektrycznych systemów

płatowca i systemów rozruchu i sterowania zakresami pracy zespołu napędowego.

77


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację urządzeń i systemów elektrycznych statku powietrznego,

PEK_W02 – wymienić główne elementy składowe systemu energetycznego prądu stałego

i przemiennego, scharakteryzować wzajemne interakcje zachodzące pomiędzy elementami

składowymi systemów,

PEK_W03 – objaśnić zasady pracy równoległej pokładowych źródeł prądu stałego

i przemiennego oraz zdefiniować podstawowe parametry charakteryzujące ich współpracę,

PEK_W04 – wskazać i scharakteryzować awaryjne systemy zasilania energią elektryczną,

PEK_W05 – objaśnić przeznaczenie, budowę i zasadę działania wewnętrznych i zewnętrznych

systemów oświetlenia i sygnalizacji świetlnej statku powietrznego,

PEK_W06 – scharakteryzować budowę i zasadę działania wybranych elektrycznych systemów płatowca

i wskazać ich wpływ na bezpieczeństwo lotu statku powietrznego,

PEK_W07 – objaśnić warianty pracy elektrycznej instalacji rozruchu i sterowania zakresami pracy

zespołu napędowego statku powietrznego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Warunki pracy i wymagania stawiane lotniczym urządzeniom elektrycznym. 2

Wy2 System przesyłowo – rozdzielczy energii elektrycznej. 2

Wy3 System energetyczny prądu stałego. 2

Wy4 Pokładowe źródła energii elektrycznej prądu stałego. 2

Wy5 Urządzenia współpracujące ze źródłami energii elektrycznej prądu stałego. 2

Wy6 System energetyczny prądu przemiennego. 2

Wy7 Pokładowe źródła energii elektrycznej prądu przemiennego. 2

Wy8 Urządzenia współpracujące ze źródłami energii elektrycznej prądu

przemiennego. 2

Wy9 Praca równoległa pokładowych źródeł energii elektrycznej prądu stałego i

przemiennego. 2

Wy10 Awaryjne systemy zasilania energią elektryczną. 2

Wy11 Systemy i urządzenia oświetleniowe statków powietrznych. 2

Wy12 Systemy i urządzenia sygnalizacyjne statków powietrznych. 2

Wy13 Elektryczne systemy płatowca. 2

Wy14 Elektryczna instalacja rozruchu i sterowania zakresami pracy silnika

lotniczego 2


Suma godzin 30


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej;

N2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia.

N3. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny

F – formująca




Numer efektu



78



[34] Adamowicz M., Juszczyński Z.: Elektryczne instalacje pokładowe. Wydawnictwo Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 1986.

[35] Będkowski L.: Lotnicze urządzenia elektryczne I-III. WAT, Warszawa 1984.

[36] Kulebakin W.: Lotnicze elektroenergetyczne urządzenia pokładowe. Wydawnictwo MON,

Warszawa 1958.

[37] Kulebakin W.: Lotnicze elektryczne urządzenia zapłonowe, ogrzewcze i oświetleniowe.

Wydawnictwo MON, Warszawa 1962.

[38] Ilustrowany Leksykon Lotniczy. Osprzęt i radioelektronika. WKŁ, Warszawa 1990.


[11] Moir I., Seabridge A.: Aircraft Systems: Mechanical, electrical, and avionics subsystems

integration. Wiley 2008.

[12] Polak Z., Rypulak A.: Awionika, przyrządy i systemy pokładowe. WSOSP, Dęblin 2002.

[13] Tooley M., Wyatt D.: Aircraft Electrical and Electronic Systems. Elsevier 2009.




Lotnicze maszyny i urządzenia elektryczne Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiot

u

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W04

C1 Wy1 ÷ Wy2

N1, N2, N3

PEK_W02

C2, C3

Wy3 ÷ Wy8

PEK_W03 Wy9

PEK_W04 Wy10

PEK_W05 C3 Wy11 ÷ Wy12

PEK_W06 C4

Wy13

PEK_W07 Wy14

79


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Maszynoznawstwo

Nazwa w języku angielskim: Theory of machines





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)




0




kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

7. Znajomość fizyki i matematyki na poziomie szkoły średniej

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie studentów z systematyką i budową maszyn i urządzeń energetycznych

C2 – Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju współczesnych maszyn i urządzeń energetycznych

C3 – Zapoznanie studentów z pojęciami związanymi z maszynami i urządzeniami energetycznymi

80


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – rozróżnia typy maszyn i urządzeń stosowanych w energetyce

PEK_W02 – zna pojęcia związane z maszynami i urządzeniami energetycznymi

PEK_W03 - ma wiedzę na temat historii rozwoju energetyki

PEK_W04 – ma wiedzę na temat zasobów energii, jej zużycia i możliwości magazynowania

PEK_W05 – ma wiedzę na temat podstaw gospodarki energetycznej

PEK_W06 – zna podstawowe zależności dotyczące obliczania efektywności maszyn i urządzeń

energetycznych

PEK_W07 – zna powiązania pomiędzy maszynami i urządzeniami tworzącymi określone łańcuchy

konwersji energii

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład Liczba godzin

Wy1 Sprawy organizacyjne. Zarys historyczny rozwoju energetyki. 2

Wy2 Wybrane zagadnienia energetyki cieplnej. Energia i jej jednostki. Podstawy

gospodarki energetycznej. 2

Wy3 Zasoby energii i jej zużycie. Konwersja i magazynowanie energii 2

Wy4 Paliwa i elementy instalacji paliwowych 2

Wy5 Siłownie 2

Wy6 Kotły parowe 2

Wy7 Maszyny parowe 2

Wy8 Turbiny parowe i wodne. Turbiny gazowe i układy gazowo-parowe 2

Wy9 Sprężarki i wentylatory 2

Wy10 Maszyny i urządzenia hydrauliczne 2

Wy11 Silniki spalinowe 2

Wy12 Urządzenia chłodnicze i pompy ciepła 2

Wy13 Maszyny i urządzenia energetyki jądrowej 2

Wy14 Maszyny i urządzenia energetyki niekonwencjonalnej 2

Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2

Suma godzin 30


N1. Wykład w postaci prezentacji multimedialnej

N2. Praca własna studentów-przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego

N3. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia

efektu kształcenia

P PEK_W01 – PEK_W07 kolokwium zaliczeniowe

81



[26] Z. Gnutek, W. Kordylewski: Maszynoznawstwo energetyczne, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2003


[39] D. Laudyn, F. Strzelczyk, M. Pawlik: Elektrownie, WNT, Warszawa, 2006

[40] S. Kruczek: Kotły – konstrukcje i obliczenia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław, 2001

[41] E. Tuliszka: Turbiny cieplne, WNT, Warszawa, 1973

[42] J. A. Wajand, J. T. Wajand: Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe, WNT,

Warszawa, 2005

[43] W. Zalewski: Pompy ciepła sprężarkowe, sorpcyjne i termoelektryczne, IPPU Masta, Gdańsk,

2001

[44] Z. Celiński: Energetyka jądrowa, PWN, Warszawa, 1991

[45] M. Lech: Elektrownie jądrowe, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław,

1992

[46] E. Tuliszka: Sprężarki, dmuchawy, wentylatory, WNT, Warszawa, 1969

[47] W. Warczak: Sprężarki ziębnicze, WNT, Warszawa, 1987

[48] S. Łazarkiewicz, A. Troskolański: Pompy wirowe, WNT, Warszawa, 1968

[49] B. Soresen, Renewable energy, Academic Press, San Diego, 2000


Piotr Kolasiński, [email protected]


Maszynoznawstwo


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W13

C1, C2 Wy1, Wy2

N1, N2, N3

PEK_W02 C3 Wy3, Wy4

PEK_W03 C1 Wy5, Wy6

PEK_W04 C1 Wy7, Wy8




82


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Maszyny wyporowe

Nazwa w języku angielskim: Volumetric machines






Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15 15



(CNPS)

60 30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1 1




kontaktu (BK)

1 0,75 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu maszynoznawstwa, fizyki, termodynamiki, wymiany ciepła,

mechaniki płynów oraz mechaniki i wytrzymałości materiałów \

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie studentów z systematyką i budową maszyn wyporowych

C2 – Zapoznanie studentów z procesami energetycznymi i procesami obróbki substancji

zachodzącymi w maszynach wyporowych

C3 – Wykształcenie umiejętności prowadzenia analiz obliczeniowych w zakresie procesów

termodynamicznych, przepływowych i wymiany ciepła zachodzących w maszynach wyporowych

C4 – Wykształcenie umiejętności projektowania maszyn wyporowych

83


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – rozróżnia typy maszyn wyporowych

PEK_W02 – zna systematykę i przeznaczenie podzespołów maszyn wyporowych

PEK_W03 – zna procesy termodynamicznej obróbki substancji zachodzące w maszynach

wyporowych

PEK_W04 – ma wiedzę na temat procesów przepływowych zachodzących w maszynach wyporowych

PEK_W05 - ma wiedzę na temat procesów przepływu ciepła w maszynach wyporowych

PEK_W06 – ma wiedzę na temat zasad projektowania różnych typów maszyn wyporowych


PEK_U01 – potrafi prowadzić obliczenia dotyczące procesów termodynamicznej obróbki substancji w

maszynach wyporowych

PEK_U02 – potrafi prowadzić obliczenia dotyczące procesów przepływowych w maszynach

wyporowych

PEK_U03 – potrafi prowadzić obliczenia dotyczące procesów przepływu ciepła w maszynach

wyporowych

PEK_U04 – potrafi prowadzić obliczenia projektowe maszyn wyporowych i ich podzespołów

PEK_U05 – potrafi dobierać z katalogów producentów podzespoły maszyny dla zadanych warunków

projektowych

PEK_U06 – potrafi określać parametry termodynamiczne czynników roboczych przy zastosowaniu

dostępnego oprogramowania

PEK_U07 – potrafi wykonać dokumentację techniczną maszyny wyporowej i jej podzespołów

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Sprawy organizacyjne. Zarys historyczny rozwoju maszyn wyporowych.

Podstawowe pojęcia dotyczące opisu maszyn wyporowych. 2

Wy2 Podział, własności i przeznaczenie maszyn wyporowych. 2

Wy3 Określenia i definicje w teorii maszyn objętościowych, charakterystyka

komór roboczych. 2

Wy4 Podstawy analizy mechanicznej maszyn wyporowych 2

Wy5 Czynniki robocze i substancje obrabiane energetycznie w maszynach

wyporowych 2

Wy6 Procesy termodynamiczne w komorach roboczych maszyn wyporowych. 2

Wy7 Sprężanie i rozprężanie z uwzględnieniem nieodwracalności procesów 2

Wy8 Wybrane problemy wymiany ciepła w maszynach wyporowych 2

Wy9 Projektowanie maszyn tłokowych i membranowych 2

Wy10 Projektowanie maszyn rotacyjnych jedno- i wielołopatkowych 2

Wy11 Projektowanie maszyn spiralnych 2

Wy12 Projektowanie maszyn śrubowych 2

Wy13 Projektowanie maszyn typu Rootsa i Wankla 2

Wy14 Projektowanie maszyn zębatych 2


Suma godzin 30


Ćw1 Sprawy organizacyjne. Termodynamiczna analiza pracy sprężarek i

silników wyporowych – repetytorium

2

Ćw2 Wyznaczanie reakcji i sił występujących w maszynach wyporowych 2

Ćw3 Obliczanie współczynników wymiany ciepła w maszynach wyporowych 2

84

Ćw4 Modelowanie parametrów termodynamicznych czynnika w komorach

roboczych

2

Ćw5 Teoretyczne wyznaczanie mocy i wydajności maszyn wyporowych 2

Ćw6 Obliczenia cieplne maszyn wyporowych 2

Ćw7 Obliczenia efektywności energetycznej maszyn wyporowych. Analiza

egzergetyczna maszyn wyporowych

2


Suma godzin 15


Pr1 Sprawy organizacyjne. Ustalenie założeń wyjściowych i ustalenie schematu

konstrukcyjnego maszyny

2

Pr2 Wyznaczenie wstępne parametrów geometrycznych dla wybranego typu

maszyny

2

Pr3 Obliczenia termodynamiczne 2

Pr4 Obliczenia mechaniczne. Wyznaczenie sił i momentów 2

Pr5 Analiza wytrzymałościowa układu, łożyskowanie i posadowienie 2

Pr6 Konstrukcja komory roboczej, uszczelnienie, regulacja wydajności,

wymiana ciepła. Dobór układów zewnętrznych maszyny – zbiorniki, filtry,

pomiary i sterowanie

2

Pr7 Wyznaczenie charakterystyki teoretycznej. Opracowanie dokumentacji

obliczeniowo-konstrukcyjnej

2

Pr8 Konsultacje końcowe i oddanie projektu 1

Suma godzin 15


N1. Wykład w postaci prezentacji multimedialnej

N2. Ćwiczenia rachunkowe

N3. Konsultacje

N4. Prezentacja projektu

N5. Praca własna studentów





koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01 – PEK_W06 kolokwium zaliczeniowe





koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_U01 – PEK_U03 kolokwium zaliczeniowe





koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_U04 – PEK_U07 ocena przygotowanego projektu

85



[27] Z. Gnutek: Gazowe objętościowe maszyny energetyczne - podstawy, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2004

[28] J. A. Wajand, J. T. Wajand: Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe, WNT,

Warszawa, 2005

[29] W. Warczak: Sprężarki ziębnicze, WNT, Warszawa, 1987

[30] W. Warczak: Tłokowe sprężarki ziębnicze, WNT, Warszawa, 1972

[31] E. Judin: Pompy zębate: główne parametry i ich obliczanie, PWT, 1958

[32] Gerc E. W.: Napędy pneumatyczne. Teoria i obliczenia, WNT, Warszawa, 1973

[33] Cantek L, Białas M.: Sprężarki chłodnicze, Wyd. Politechniki Gadńskiej, 2003

[34] Sakun I.: Sprężarki śrubowe, WNT, Warszawa, 1964

[35] Szargut J.: Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Śląskiej, 2011

[36] Szargut J.: Zadania z termodynamiki technicznej. Wyd. Politechniki Śląskiej, 2011

[37] Kostowski E.: Zbiór zadań z przepływu ciepła. Wyd. Politechniki Śląskiej, 2011

[38] Kurmaz L.: Podstawy konstrukcji maszyn: projektowanie, PWN, 1999


[50] Praca zbiorowa. Poradnik inżyniera. Mechanika t. 1, 2, 3, WNT, Warszawa 1969


Piotr Kolasiński, [email protected]


Maszyny wyporowe



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W07

C1 Wy1, Wy2

N1, N3, N5

PEK_W02 C1 Wy3, Wy4

PEK_W03 C2 Wy5, Wy6

PEK_W04 C2 Wy7

PEK_W05 C2 Wy8

PEK_W06 C4

Wy9, Wy10, Wy11,

Wy12, Wy13, Wy14

PEK_U01

S1INC_U08

C3 Ćw1, Ćw2

N2, N3, N5 PEK_U02 C3 Ćw3, Ćw4, Ćw5

PEK_U03 C3 Ćw6, Ćw7

PEK_U04 C4 Pr1, Pr2

N3, N4, N5 PEK_U05 C4 Pr3, Pr4

PEK_U06 C4 Pr5, Pr6

PEK_U07 C4 Pr7

86

Wydział Mechaniczno-Energetyczny PWr

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Materiałoznawstwo

Nazwa w języku angielskim: Materials Science





Grupa kursów: NIE




(ZZU)

15 15



(CNPS)

30 30


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

0,5 0,75

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Posiada uporządkowaną wiedzę o rodzajach materiałów inżynierskich - ich budowie,

właściwościach, zastosowaniach - uzyskaną na kursie Podstaw Materiałoznawstwa.

2. Posiada wiedzę o parametrach własności mechanicznych materiałów i ich metodach

pomiaru.

3. Posiada szczegółową wiedzę w zakresie struktur i własności stali i żeliw.

4. Potrafi korzystać z informacji technicznej

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy dotyczącej zabiegów obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej i ich wpływu na

własności stopów żelaza.

C2. Omówienie struktury, własności i zastosowania poszczególnych rodzajów stali stopowych,

stopów miedzi, stopów lekkich oraz innych materiałów inżynierskich.

C3. Wykształcenie u studentów umiejętności analizy mikroskopowej oraz makroskopowej

materiałów.

C4. Wykształcenie i utrwalenie u studentów umiejętności współpracy w zespole w celu efektywnego

rozwiązywania problemów oraz utrwalenie rzetelnego postępowania i przestrzegania obyczajów

obowiązujących w środowisku akademickim i społeczeństwie.

87

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoby która zaliczyła kurs

I. Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – posiada wiedzę z podstaw obróbki cieplnej stopów żelaza – i jej wpływu na strukturę i

właściwości tych stopów.

PEK_W02 – posiada szczegółowa wiedzę o gatunkach stali oraz podstawową wiedzę o stopach

nieżelaznych – dotyczącą ich własności i zastosowań. PEK_W03 – posiada wiedzę o polimerach, kompozytach i materiałach ceramicznych z zakresu ich

podstawowej budowy, podstawowych własności i zastosowania. II. Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – potrafi powiązać odpowiedni wariant obróbki cieplnej z otrzymaną strukturą i

własnościami materiału. PEK_U02 – potrafi powiązać skład chemiczny głównych stali stopowych oraz stopów miedzi i

aluminium z ich strukturą i właściwościami. PEK_U03 – potrafi krytycznie porównywać różne grupy materiałów pod kątem technologii

wytwarzania i kształtowania oraz otrzymywanych właściwości.

PEK_U04 – potrafi przeprowadzać badania makroskopowe i mikroskopowe materiałów.

III. Z zakresu kompetencji społecznych: PEK_K01 – umiejętność zespołowej współpracy mającej na celu optymalne rozwiązywanie

powierzonych grupie problemów

PEK_K02 –rzetelna ocena argumentów, racjonalne tłumaczenie i uzasadnianie własnego punktu

widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu materiałoznawstwa.


TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawy obróbki cieplnej stopów żelaza – cel, klasyfikacja. Przemiany

fazowe podczas nagrzewania. 2

Wy2 Przemiany fazowe podczas chłodzenia – przemiana dyfuzyjna,

bezdyfuzyjna oraz bezdyfuzyjno-dyfuzyjna. 2

Wy3 Technologia obróbki cieplnej. Obróbka powierzchniowa stali. 2

Wy4 Stale stopowe – rodzaje, wpływ dodatków stopowych na przemiany

fazowe zachodzące podczas grzania i chłodzenia stali. 2

Wy5 Klasyfikacja, oznaczanie, właściwości i zastosowanie stali stopowych. 2

Wy6 Stopy miedzi oraz stopy metali lekkich. 2

Wy7 Polimery oraz materiały kompozytowe 2

Wy8 Materiały ceramiczne 1

Suma godzin 15

Forma zajęć – laboratorium Liczba godzin

La1 Wprowadzenie. Cel i metody badań materiałów. Budowa i obsługa mikroskopu

metalograficznego. 2

La2 Badania makroskopowe materiałów - analiza przełomów i wad pochodzenia

technologicznego. 2

La3 Badania makroskopowe i mikroskopowe kompozytów o osnowie

polimerowej. 2

La4 Badania mikroskopowe metali w stanie nietrawionym oraz trawionym. 2

La5 Analiza wykresów równowagi fazowej układów dwuskładnikowych. 2

La6 Analiza wykresu i mikrostruktur układu żelazo-cementyt. 2

La7 Badania mikrostruktury stali stopowych. 2

La8 Podsumowanie i zaliczenie laboratorium. 1

Suma godzin 15

88


N1. wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów

N2. praca własna – przygotowanie do laboratorium

N3. eksperyment laboratoryjny

N4. przygotowanie sprawozdania

N5. praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia

N6. konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład





efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W03

PEK_K02PEK_K03 Zaliczenie pisemno-ustne






efektu kształcenia

F1

PEK_U01 PEK_U07

PEK_K01 PEK_K03

kartkówka przed każdym

ćwiczeniem laboratoryjnym

F2 odpowiedzi ustne

F3 sprawozdanie pisemne z

ćwiczenia

P = 0,3F1+0,4F2+0,3F3



1. Blicharski M., Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa,

2. Haimann R., Metaloznawstwo cz. I, OW PWr. Wrocław 2000,

3. Haimann R., Metaloznawstwo, Wydawnictwo PWr. Wrocław 1980,

4. Praca zbiorowa pod red. W. Dudzińskiego i K. Widanki, Ćwiczenia laboratoryjne z

materiałoznawstwa, OW PWr., Wrocław 2005,

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1. Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa,

2. Ashby M.F., Jones D.R.H., Materiały inżynierskie t. 1 i 2, WNT, Warszawa 1996


Stanisław Frydman, 71 320 27 64; [email protected]

mailto:[email protected]

89


Materiałoznawstwo



Przedmiotowy efekt

kształcenia





Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydakty-

cznego

PEK_W01 – PEK_W03 K1MBM_W06 C1 – C2 Wy1 – Wy8 N1, N5, N6

PEK_U01 – PEK_U04 K1MBM_U06 C3

La1 – La4 N2, N3, N4,

N6 PEK_K01 K1MBM_K03

C4 PEK_K02, PEK_K03 K1MBM_K06

90


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Mechanika 1

Nazwa w języku angielskim Mechanics 1





Grupa kursów NIE



zorganizowanych w

Uczelni (ZZU)

15 15



(CNPS)

30 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę

Dla grupy kursów


(X)




1




kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – statyka.

C2. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w

zakresie mechaniki technicznej – statyka.


Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – zna podstawowe definicje i prawa mechaniki technicznej – statyka.

PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu równowagi punktu materialnego i ciała

doskonale sztywnego.

Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – potrafi zastosować prawa statyki do rozwiązywania zadań z mechaniki technicznej –

statyka.

PEK_U02 – potrafi wykorzystać poznane metody do rozwiązywania zadań dotyczących płaskich

dowolnych układów sił.

91

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie, zasady i pojęcia podstawowe, podstawy rachunku

wektorowego 2

Wy2 Płaski zbieżny układ sił – definicje, zasady redukcji, warunki równowagi 1

Wy3 Płaski dowolny układ sił – definicje, moment siły, zasady redukcji, warunki

równowagi, wielobok sznurowy 2

Wy4 Belki i ramy statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne wyznaczanie

reakcji podpór 2

Wy5 Kratownice płaskie statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne

wyznaczanie reakcji podpór i sił w prętach 3

Wy6 Tarcie i prawa tarcia 2

Wy7 Płaski równoległy układ sił, moment statyczny, środki ciężkości 2


Suma godzin 15


Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących rachunku wektorowego 2

Ćw2 Graficzne i analityczne rozwiązywanie płaskiego zbieżnego układu sił 2

Ćw3 Graficzne i analityczne rozwiązywanie dowolnego układu sił 2

Ćw4 Rozwiązywanie belek i ram statycznie wyznaczalnych 2

Ćw5 Rozwiązywanie kratownic statycznie wyznaczalnych 3

Ćw6 Tarcie i środki ciężkości brył i figur płaskich 2


Suma godzin 15


N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności

N4. Konsultacje.

N5. Praca własna studenta_ przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń i wykładu

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład





kształcenia

P PEK_W01, PEK_W02 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia





kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U02 Kartkówki na każdych zajęciach

F2 PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe

P = max{F1,F2}

92



[51] Siuta Władysław, Mechanika techniczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,

Warszawa 1985.

[52] Zawadzki Jerzy, Siuta Władysław, Mechanika ogólna, PWN 1970, Warszawa 1985 .

[53] Misiak Jan, Mechanika ogólna, WNT, Warszawa 1998 .

[54] Nizgodziński M, Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa 1998.


[1] Huber M. T. Mechanika ogólna i techniczna. PAN Warszawa 1956.


Piotr Szulc, [email protected]


MECHANIKA 1 Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1MBM_W05

C1 Wy.1-Wy.8 N1, N4, N5

PEK_W02 C1 Wy.1-Wy.8

PEK_U01 K1MBM_U05

C2 Ćw.1-Ćw.7 N2, N3, N4, N5

PEK_U02 C2 Ćw.1-Ćw.7

93


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Mechanika 2

Nazwa w języku angielskim Mechanics 2





Grupa kursów NIE



zorganizowanych w

Uczelni (ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


ocenę

Dla grupy kursów


(X)




1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

8. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

2. Znajomość podstawowych praw i definicji z mechaniki technicznej – statyka.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – kinematyka i

dynamika.

C2. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod potrafi obliczeniowych

w zakresie mechaniki technicznej – kinematyka i dynamika.

94


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe definicje i prawa kinematyki i dynamiki.

PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą opisu ruchu punktu materialnego i ciała doskonale

sztywnego – kinematyka.

PEK_W03 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu nierównowagi sił działających na punkt

materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika


PEK_U01 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących opisu ruchu

punktu materialnego i ciała doskonale sztywnego – kinematyka.

PEK_U02 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących stanu

nierównowagi sił działających na punkt materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Momenty gnące, siły tnące, siły normalne w belkach i ramach 3

Wy2 Kinematyka punktu 2

Wy3 Ruch ciała sztywnego 2

Wy4 Ruch złożony punktu materialnego 2

Wy5 Ruch płaski ciała sztywnego 2

Wy6 Ruch kulisty 1

Wy7 Dynamika ruchu swobodnego i nieswobodnego punktu materialnego 4

Wy8 Zasady zachowania 3

Wy9 Praca, moc i energia kinetyczna 3

Wy10 Drgania punktu materialnego 2

Wy11 Geometria mas 4

Wy12 Teoria uderzenia 2

Suma godzin 30


Ćw1 Wyznaczanie momentów gnących, sił tnących i normalnych w belkach i

ramach

2

Ćw2 Kinematyka punktu 2

Ćw3 Kinematyka ciała sztywnego 2

Ćw4 Dynamika punktu materialnego 2

Ćw5 Zasady zachowania, praca, moc i energia kinetyczna 4

Ćw6 Geometria mas 2


Suma godzin 15


N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności

N4. Konsultacje.

N5. Praca własna studenta- przygotowanie do ćwiczeń i egzaminu

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład





kształcenia

P PEK_W01 PEK_W03 Egzamin pisemny

95

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia





kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U02 Kartkówki na każdych zajęciach

F2 PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe

P = max{F1,F2}



[39] MISIAK J., Mechanika techniczna t.I i II, WNT Warszawa (2003)

[40] MISIAK J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.I, II i III, WNT Warszawa (2003)

[41] MISIAK J., Mechanika ogólna t. I statyka i kinematyka, WNT, Warszawa (1998)

[42] MISIAK J., Mechanika ogólna t, II dynamika, WNT, Warszawa (1998)


[55] NIEZGODZIŃSKI M., NIEZGODZIŃSKI T., Mechanika ogólna, PWN (1998)

[56] NIEZGODZIŃSKI M., NIEZGODZIŃSKI T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN,

Warszawa (1998)


Piotr Szulc, [email protected]


Mechanika 2


Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele przedmiotu Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W05

C1 Wy1-Wy12

N1, N4, N5 PEK_W02 C1 Wy1-Wy12

PEK_W03 C1 Wy1-Wy12

PEK_U01 K1MBM_U05

C2 Cw1-Cw7 N2, N3, N4, N5

PEK_U02 C2 Cw1-Cw7

96


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Mechanika lotu

Flight mechanics





MSN0481

NIE




(ZZU)

15 15

15



(CNPS)

60 30

30


Zaliczenie

na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0,75

0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu aerodynamiki i mechaniki.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z cechami fizycznymi atmosfery, układami współrzędnych, opisem sił i

momentów aerodynamicznych oraz kryteriami oceny aerodynamicznej samolotu.

C2 – Zaznajomienie ze sposobem tworzenia równań ruchu oraz opisem podstawowych

ruchów przestrzennych samolotu.

C3 – Przedstawienie koniecznych warunków równowagi, stateczności i sterowności samolotu

oraz opisu podstawowych lotów nieustalonych.

C4 – Wyrobienie umiejętności formułowania równań ruchu, wykorzystywania wzorów do do

obliczania kryteriów oceny aerodynamicznej oraz wykonywania obliczeń przy planowaniu

lotu.

C5 – Wyrobienie umiejętności sporządzania i interpretacji podstawowych charakterystyk

aerodynamicznych i wyznaczania parametrów osiągowych samolotu.

97


WIEDZA


PEK_W01 – opisać cechy atmosfery, stosowane układy współrzędnych oraz scharakteryzować

siły i momenty działające na statek powietrzny, zdefiniować kryteria oceny

aerodynamicznej samolotu.

PEK_W02 – formułować równania ruchu samolotu jako punktu materialnego oraz opisać

proste ruchy przestrzenne samolotu.

PEK_W03 – rozpoznawać konieczne warunki podłużnej i bocznej równowagi oraz

stateczności statycznej i sterowności samolotu.

PEK_W04 – opisać podstawowe loty nieustalone.

PEK_W05 – scharakteryzować właściwości samolotu w locie silnikowym.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – formułować równania ruchu samolotu w atmosferze, wykorzystywać zależności

do określania kryteriów szeroko rozumianej oceny aerodynamicznej samolotów oraz

wykonywać obliczenia składników planowania lotu.

PEK_U02 – sporządzić i interpretować podstawowe charakterystyki aerodynamiczne, obliczać

parametry osiagowe samolotu. Dobierać wartości współczynników niezbędnych do

obliczeń. Zaprezentować wyniki wykonanych obliczeń.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Atmosfera wzorcowa. Układy współrzędnych. Siły i momenty

aerodynamiczne. 2

Wy2 Opór samolotu. Doskonałość aerodynamiczna. Biegunowa samolotu. 2

Wy3 Równania ruchu samolotu. Ustalony lot poziomy. 2

Wy4 Lot wznoszący, zniżanie, zakręt i pułap samolotu. 2

Wy5 Równowaga samolotu. Stateczność i sterowność podłużna i boczna. 2

Wy6 Loty nieustalone. Przeciągnięcie i korkociąg samolotu. 2

Wy7 Zasięg i długotrwałość lotu. 2

Wy8 Start i lądowanie samolotu. 1

Suma godzin 15

Forma zajęć – ćwiczenia Liczba godzin

Ćw1 Określanie charakterystyk aerodynamicznych elementów samolotu 2

Ćw2 Wyznaczanie równania biegunowej analitycznej samolotu. 2

Ćw3 Obliczanie parametrów lotu ślizgowego w różnych warunkach. 2

Ćw4 Ustalenie krzywej ciągu niezbędnego do lotu poziomego. 2

Ćw5 Obliczanie prędkości maksymalnej, pułapu i czasu wznoszenia 2

Ćw6 Wyznaczanie zapasu stateczności samolotu. 2

Ćw7 Obliczenia elementów planowania lotu - zasięgu i długotrwałości. 2


Suma godzin 15

98

Forma zajęć – projekt Liczba godzin

Pr1 Dobór samolotu do obliczeń. 3

Pr2 Charakterystyki aerodynamiczne płata. 3

Pr3 Charakterystyki aerodynamiczne samolotu. 3

Pr4 Biegunowa prędkości lotu szybowego. 3

Pr5 Osiągi samolotu. 3

Suma godzin 15


N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i prezentacji.


N2. Ćwiczenia:





N3. Projekt:

– wskazówki do wykonania projektów;

– prezentacja wykonanych projektów;

– dyskusja nad wykonanymi projektami.

N4. Konsultacje.






Numer efektu

kształcenia








Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01 Rozwiązywanie zadań

F2 PEK_U01 Kolokwium zaliczające ćwiczenia

P=(F1+3*F2)/4

99






Numer efektu

kształcenia


F1, F2, … F5 PEK_U02 Ocena za projekty nr 15

P=(F1+F2+F3+F4+F5)/5 Warunkiem zaliczenia jest aby wszystkie oceny

formujące były ocenami pozytywnymi.



[57] Krzyżanowski A.: Mechanika lotu. Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa 2009.

[58] Milkiewicz A.: Praktyczna aerodynamika i mechanika lotu samolotu odrzutowego w

tym wysokomanewrowego. Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych, Warszawa 2009.

[59] Fiszdon W.: Mechanika lotu tom 1,2. PWN, Warszawa 1961.

[60] Paturski Z. : Przewodnik po projektach z osiągów samolotu. Politechnika Warszawska,

Warszawa 2004.


[14] Brisdal. D.L., Mair W.A.: Aircraft performance. Cambridge University Press, 1992.

[15] Anderson J.D.: Introduction to flight. McGrow-Hill, 1999.


Bogusław Mrozek, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Mechanika lotu



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W08

C1 Wy1, Wy2

N1, N4

PEK_W02 C2 Wy3, Wy4

PEK_W03 C3 Wy5

PEK_W04 C3 Wy6

PEK_W05 C3 Wy7, Wy8

PEK_U01 S1ILO_U09 C4 Ćw1÷Ćw7 N2, N4

PEK_U02 S1ILO_U10 C5 Pr1÷Pr5 N3, N4

100


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Mechanika płynów - laboratorium

Fluid Mechanics - Laboratory


Inżynieria cieplna



MSN0500

NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60

Forma zaliczenia

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki płynów

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia charakteru przepływu (laminarnego,

turbulentnego), przepływu przez przewężenie i opływu.

C2 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia profilu prędkości w rurze, strumienia

przepływu, współczynników strat hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i

szeregowym systemie hydraulicznym, charakterystyki przelewu mierniczego i kanału

Venturiego.

101


UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie profilu prędkości w rurze,

PEK_U02 – wykonywać pomiary strumienia przepływu, współczynników strat

hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i w szeregowym systemie

hydraulicznym,

PEK_U03 – sporządzać charakterystyki przelewu mierniczego i kanału Venturiego.

PEK_U04 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie charakteru przepływu, przepływu

przez przewężenie i opływu.


La1 Szkolenie BHP, wprowadzenie do laboratorium 2

La2 Równowaga względna 2

La3 Profil prędkości w rurze 2

La4 Współczynnik przepływu zwężki pomiarowej 2

La5 Współczynnik oporu liniowego w przepływie turbulentnym 2

La6 Współczynnik oporu liniowego w przepływie laminarnym 2

La7 Rozkład ciśnienia w szeregowym układzie hydraulicznym (Ancona) 2

La8 Rozkład ciśnienia w zwężce Venuriego 2

La9 Kawitacja w zwężeniu rury 2

La10 Charakterystyka przelewu mierniczego 2

La11 Charakterystyka koryta Venturiego 2

La12 Opływ ciała 2

La13 Krytyczna liczba Reynoldsa 2

La14 Sprawdzian pisemny z wykresu Ancony 2

La15 Rozliczenie i omówienie sprawozdań, odpowiedzi ustne, zaliczenie 2

Suma godzin 30


N1. Laboratorium:

– ćwiczenia laboratoryjne;

– dyskusja wyników pomiarów;

– odpowiedzi ustne;



N2. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷PEK_U03

Odpowiedzi ustne, krótkie

sprawdziany pisemne

F2 PEK_U01÷PEK_U03

Sprawozdanie z ćwiczeń

laboratoryjnych

P=((7*F1)/7)*0,4 + ((6*F2)/6*0,6

102



[61] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika Płynów, Wydawnictwo Politechniki


[62] Szewczyk H. (red.), Mechanika Płynów. Ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1989.


[16] Bechtold (red.) Mechanika Płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki



Wiesław Wędrychowicz, [email protected]


Mechanika płynów - laboratorium Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn


Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

PEK_U02

PEK_U03

PEK_U04

S1INC_U03 C1, C2 La2÷La14 N1, N2

103


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Metrologia warsztatowa

Nazwa w języku angielskim: Workshop metrology




Kod przedmiotu MSN 0570

Grupa kursów NIE




(ZZU)

15 15



(CNPS)

30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

1. Ma podstawową wiedzę w zakresie matematyki i fizyki na poziomie szkoły

ponadgimnazjalnej.

2. Posiada umiejętność odczytywania rysunków i schematów zawartych w dokumentacji

technicznej.

3. Posiada podstawową wiedzę w zakresie konstrukcji elementów maszyn. Posiada podstawową

wiedzę w zakresie technik wytwarzania elementów maszyn

CELE PRZEDMIOTU

C1. Nabycie wiedzy o wielkościach i jednostkach miar związanych z opisem geometrii wyrobu.

C2. Nabycie wiedzy na temat rodzajów i właściwości sprzętu do pomiaru wielkości

geometrycznych.

C3. Zdobycie umiejętności posługiwania się sprzętem do pomiaru wielkości geometrycznych.

C4. Zdobycie umiejętności w zakresie doboru sprzętu pomiarowego, analizy wyników pomiarów,

oceny błędów pomiarów i sposobu wyrażania niepewności pomiarowej.

C5. Wyszukiwanie istotnych informacji oraz ich krytyczna analiza

C6. Nabywanie i utrwalanie kompetencji społecznych obejmujących inteligencję emocjonalną,

polegającą na współpracy w grupie studenckiej mającej na celu efektywne rozwiązywanie

problemów. Odpowiedzialność, uczciwość i rzetelność w postępowaniu, przestrzeganie,

obyczajów obowiązujących w środowisku akademickim

104

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - Potrafi zidentyfikować wielkości związane z opisem geometrii wyrobu, umie

nazwać jednostki miar służących do ich opisu, rozróżnia uniwersalny i dedykowany sprzęt do

pomiaru wielkości geometrycznych, wie jak scharakteryzować jego cechy i właściwości

metrologiczne. Zna i potrafi objaśnić pojęcia stosowane w metrologii wielkości geometrycznej.

PEK_W02 - Potrafi zdefiniować elementy procesu pomiarowego i ich wpływ na efekt pomiaru.

PEK_W03 - Zna charakterystyczne, znormalizowane wielkości podlegające pomiarom dla

różnych technik wytwarzania typowych elementów maszyn.


PEK_U01 - Rozumie wymagania wymiarowe stawiane wyrobom zawartych w dokumentacji

technicznej. Potrafi korzystać z norm dotyczących tolerancji wymiarów liniowych i pasowań a

także tolerancji geometrycznych. Potrafi obliczać wartości błędów pomiaru, szacować

niepewność pomiarową dla różnego rodzaju pomiarów.

PEK_U02 - Umie dokonać doboru odpowiedniego sprzętu pomiarowego oraz dokonać jego

konfiguracji w zależności od postawionego zadania pomiarowego. Potrafi korzystać z sprzętu

pomiarowego stosowanego w przemyśle maszynowym do pomiaru wielkości geometrycznych.

PEK_U03 - Potrafi rozwiązywać w podstawowym zakresie problemy związane z praktycznym

użytkowaniem narzędzi i stanowisk pomiarowych. Potrafi rozpoznać źródła błędów, ich wartości

oraz oszacować niepewność pomiarową.


PEK_K01 - Wyszukiwanie informacji oraz jej krytycznej analizy

PEK_K02 - Zespołowa współpraca dotycząca doskonalenia metod wyboru strategii mająca na

celu optymalne rozwiązanie powierzonej grupie problemów.

PEK_K03 - Obiektywne ocenianie argumentów, racjonalne tłumaczenie i uzasadnianie własnego

punktu widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu metrologii

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Sprawy organizacyjne. Podstawowe pojęcia metrologii. Wielkości i jednostki

miar. Układy jednostek miar. Układ SI, wzorce jednostek miar, układ

hierarchiczny wzorców jednostek miar.

2

Wy2 Błędy i ich źródła. Rodzaje błędów. Rozkłady zmienności błędów. Metody

szacowania i wyrażania niepewności pomiarowej 2

Wy3 GPS – tolerancje geometryczne wg ISO 1101. Pomiary odchyłek

geometrycznych. Wymiary, tolerowanie wymiarów liniowych i pasowania 2

Wy4 Tolerowanie i pomiary elementów maszyn. 3

Wy5 Opis struktury geometrycznej powierzchni – chropowatości i falistości

powierzchni oraz ich pomiar. 2

Wy6 Klasyfikacja sprzętu pomiarowego, jego cechy metrologiczne i metody ich

oceny. 2

Wy7 Podstawy współrzędnościowej techniki pomiarowej. 2

Suma godzin 15


La1 Sprawy organizacyjne. Ogólne zasady posługiwania się sprzętem

pomiarowym. 2

La2 Pomiary wymiarów liniowych. 2

La3 Pomiary wymiarów kątowych, bezpośrednie i pośrednie pomiary stożków. 2

La4 Identyfikacja i pomiary gwintów. 2

105

La5 Ocena parametrów struktury geometrycznej powierzchni. 2

La6 Identyfikacja i pomiary kół zębatych walcowych. 2

La7 Pomiary wybranych odchyłek kształtu i położenia. 3

Suma godzin 15



N2. eksperyment laboratoryjny

N3. przygotowanie sprawozdania

N4. praca własna – przygotowanie do laboratorium

N5. konsultacje



trakcie semestru),

P – podsumowująca (na

koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_W01; PEK_W02; PEK_W03;

PEK_K01; PEK_K02; PEK_K03; kolokwium



trakcie semestru),

P – podsumowująca (na

koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 PEK_U01; PEK_U02; PEK_U03;

PEK_K01; PEK_K02; PEK_K03; obecność na zajęciach,


PEK_K01; PEK_K02; PEK_K03; wykonanie sprawozdania,


PEK_K01; PEK_K02; PEK_K03; zaliczenie ustne lub kartkówka

P = 0,2 F1 + 0,3 F2 + 0,5 F3



[1] Jakubiec W., Malinowski J.: "Metrologia wielkości geometrycznych". WNT, Warszawa

2007.

[2] Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych. (www.metrologia.pwr.wroc.pl)


[1] Adamczak S., Makieła W.: " Metrologia w budowie maszyn. Zadania z rozwiązaniami.

Wydanie II, zmienione". WNT, Warszawa 2007.

[2] Adamczak S., Makieła W.: "Pomiary geometryczne powierzchni". WNT, Warszawa 2009.

[3] Humenny Z. i inni: " Specyfikacje geometrii wyrobów (GPS)". WNT, Warszawa 2004

[4] Jezierski J., Kowalik H., Siemiątkowski Z., Warowny R.:" Analiza tolerancji w konstrukcji i

technologii maszyn". WNT, Warszawa 2009.

[5] Jakubiec W., Malinowski J., Płowucha W.: "Pomiary gwintów w budowie maszyn". WNT,

Warszawa 2008.

[6] Ochęduszko K., "Koła zębate. Tom 3. Sprawdzanie". WNT Warszawa 2007 (dodruk 2012)

[7] Ratajczyk E.: "Współrzędnościowa technika pomiarowa". Oficyna Wydawnicza PW,

Warszawa 2005

106


Marek Kuran, [email protected], tel +48 71 320 27 28


Metrologia warsztatowa



Przedmiotowy

efekt kształcenia

Odniesienie



zdefiniowanych dla

kierunku studiów i

specjalności


programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01;

PEK_W02;

PEK_W03;

K1MBM_W11 C1; C2; C3; C4; C5; C6 Wy1-Wy7 N1; N5

PEK_U01;

PEK_U02;

PEK_U03;

K1MBM_U11 C1; C2; C3; C4; C5; C6 La1 - La7 N2; N3;

N4; N5

PEK_K01;

PEK_K02;

PEK_K03;

K1MBM_K01

K1MBM_K03

C1; C2; C3; C4; C5; C6 Wy1-Wy7;

La1 - La7

N1; N2; N3;

N4; N5

107

WYDZIAŁ Mechaniczno- Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej

Nazwa w języku angielskim Intellectual and Industrial Property Protection

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn, Energetyka


Rodzaj przedmiotu: obligatoryjny

Kod przedmiotu PRZ1152W

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

9. Brak wymagań wstępnych

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zdobycie podstawowej wiedzy dotyczącej rodzajów, sposobów ochrony i wykorzystania

zasobów intelektualnych podlegających prawom własności intelektualnej.

C2: Rozumienie znaczenia, systemów, zasad i procesu ochrony własności intelektualnej, podlegającej

zarówno prawom własności przemysłowej (wynalazki, wzory, oznaczenia itp.), jak i prawom

autorskim i pokrewnym (utwory literackie, opracowania naukowe, dzieła artystyczne, programy

komputerowe, bazy danych itp).

C3: Rozumienie aspektów prawnych i ekonomicznych ochrony i wykorzystania własności

intelektualnej w organizacjach w różnych sektorach przemysłu.

C4: Poznanie źródeł informacji o chronionej własności intelektualnej oraz celów i sposobów ich

wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i procesach innowacyjnych

108


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia, zasady i przepisy prawa dotyczące

ochrony i korzystania z własności intelektualnej (przemysłowej i prawnoautorskiej).

PEK_W02 Student ma podstawową wiedzę na temat wszystkich przedmiotów własności

intelektualnej oraz odpowiednich dla nich form i procedur ochrony prawnej.

PEK_W03 Student rozumie znaczenie i korzyści płynące z ochrony własności intelektualnej

dla współczesnych przedsiębiorstw oraz koszty jej uzyskania i utrzymywania. Jest

również świadomy zagrożeń związanych z naruszeniem praw ochrony własności

intelektualnej.

PEK_W04 Student zna podstawowe źródła (bazy) informacji o chronionej własności

intelektualnej i zna cele oraz sposoby ich wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i

procesach innowacyjnych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Znaczenie własności intelektualnej w działalności przedsiębiorstw i

życiu codziennym. Pojęcie własności intelektualnej i przemysłowej,

rodzaje i sposoby ochrony wiedzy.

2

Wy2

Prawo Własności Przemysłowej – rodzaje wiedzy podlegającej

ochronie PWP, pojęcie wynalazku, patentu i zdolności patentowej,

procedury ochrony patentowej (PL, EU,międzynarodowe)

6

Wy3 Ochrona oznaczeń - znaki towarowe i usługowe oraz oznaczenia

geograficzne 2

Wy4 Ochrona wzorów użytkowych i przemysłowych oraz know-how 2

Wy5 Dostęp i sposoby korzystania z baz informacji o chronionej własności

intelektualnej – cele i przykłady wykorzystania informacji patentowej 2

Wy6 Prawa autorskie i prawa pokrewne: ochrona utworów, przedmiot i

podmiot praw, czas trwania ochrony 6

WY7

Naruszenia praw własności intelektualnej, ograniczenia praw, wady i

zalety różnych systemów ochrony wiedzy, korzystanie z wiedzy

chronionej – przykłady i studia przypadków.

4

WY8 Wykorzystanie i komercjalizacja własności intelektualnej, umowy 4

WY9 Kolokwium 2

Suma godzin 30


N1. Prezentacje multimedialne

N2. Internetowe bazy informacji patentowej

N3. Konsultacje

109




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_W01 –W04 Kolokwium

F2 PEK_W01 –W04 Aktywność

P1 (dla wykładu) = 0,8*F1 + 0,2*F2



1. Red. Kotarba W., Ochrona wiedzy a kapitał intelektualny organizacji. PWE

Warszawa 2006.

2. Red. Kostański P., Prawo własności przemysłowej, Komentarz, C.H.Beck,

Warszawa 2010

3. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z.Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E.Traple,

Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz. Zakamycze 2008.


1. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej. Dz. U. Nr 49 z 2001r.,

poz. 508.

2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dz. U. Nr 80

z 2000r., poz. 904.

3. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Dz. U. Nr 47,

poz. 211, z 1996r. Nr 106, poz. 496, z 1997r. Nr 88, poz. 554, z 1998r. Nr 106, poz. 668.

4. Serwisy internetowe: www.uprp.pl, www.epo.org, www.wipo.org


Lidia Żurawowicz, [email protected]


Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU

Mechanika i budowa maszyn (MBM), Energetyka (ENG)

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1MBM_W16

lub

K1ENG_W13

C1-C4 W1-W8 N1, N2, N3 PEK_W02

PEK_W03

PEK_W04

http://www.uprp.pl/

http://www.epo.org/

110


1. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Pakiety użytkowe

Nazwa w języku angielskim: Application Packages /Utility Packages




Kod przedmiotu INN1003

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60

Forma zaliczenia Zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursówzaznaczyć

kurs końcowy (X)




o charakterze praktycznym

(P)

2



wymagającym

bezpośredniego kontaktu

(BK)

1,5


KOMPETENCJI

2. Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi

ocenami na świadectwie ukończenia szkoły średniej.

3. Znajomość zagadnień związanych z technologiami informacyjnymi

\

CELE PRZEDMIOTU

C1.Zapoznanie studentów z zaawansowanymi możliwościami zintegrowanego pakietu

aplikacji biurowych Microsoft Office.

C2. Wyrobienie umiejętności automatyzowania pracy przy użyciu tych aplikacji oraz

tworzenia własnych narzędzi za pomocą makr i algorytmów w Visual Basicu for

Application.

C3. Wyrobienie umiejętności doboru odpowiednich narzędzi w aplikacjach Microsoft Office

do rozwiązywania zadań, pojawiających się w trakcie studiów na różnych zajęciach.

C4. Zaznajomienie studentów z podstawami programowania w języku programowania

Visual Basic for Application.

111

4. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA osoby, która zaliczyła kurs


PEK_U01 – Potrafi posługiwać się sprawnie edytorem tekstu, stosować narzędzia do automatyzacji

wszelkiego formatowania, łącznie z numeracją, spisami, itp. oraz rejestrować i używać makra.

PEK_U02 – Umie zastosować edytor równań do rozbudowanych postaci wzorów.

PEK_U03 – Obsługuje korespondencję seryjną w edytorze tekstu.

PEK_U04 – Zna i stosuje podstawowe narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel.

PEK_U05 –Przeprowadza obliczenia, stosując formuły zawierające adresy względne, bezwzględne i

mieszane.

PEK_U06 – Posługuje się sprawnie kreatorem wykresów, opracowuje wykresy z dużą ilością

szczególnych wymagań.

PEK_U07 – Rozwiązuje różne zadania algebraiczne (układy równań), statystyczne (regresja) z

wykorzystaniem funkcji Excela.

PEK_U08 – Przeprowadza obliczenia przy użyciu narzędzia Solver.

PEK_U09 – Korzysta z prostych metod numerycznych rozwiązywania równań w Excelu.

PEK_U10 – Umie sformułować prosty algorytm informatyczny rozwiązania zadania i stworzyć jego

kod w języku Visual Basic for Application.

PEK_U11 – Posługuje się funkcjami standardowymi Excela, Visual Basica i potrafi zaprojektować

własną funkcję.

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wprowadzenie do edytora tekstu Word. Wybrane pozycje z menu.

Zastosowania mniej znanych, praktycznych narzędzi w zadaniach.

2

La2 Rejestrowanie i wykonywanie makr w Wordzie.

Formatowanie dużego tekstu z użyciem makr i zaawansowanych narzędzi.

2

La3 Pisanie rozbudowanych wzorów przy pomocy edytora równań.

Objaśnienie i praktyczne użycie korespondencji seryjnej.

2

La4 Wprowadzenie do arkusza kalkulacyjnego Excel.

Wybrane pozycje z menu: definiowanie list niestandardowych, wypełnianie

serii danych, formatowanie warunkowe i inne narzędzia.

Adresy względne, bezwzględne i mieszane.

2

La5 Przegląd i użycie funkcji logicznych Excela. Rozwiązywanie równania

kwadratowego i wykres paraboli z automatycznym doborem serii danych.

Rozwiązywanie układu równań metodą Cramera z użyciem zagnieżdżonych

funkcji logicznych.

2

La6 Obliczanie współczynników regresji liniowej z zastosowaniem dwóch

metod: samodzielnego wpisywania formuł oraz użycia wbudowanych

funkcji Excela. Ilustracja otrzymanych wyników na wykresie. Porównanie.

Definiowanie komórek i bloków w Excelu.

2

La7 Opisanie i zastosowanie narzędzi Szukaj wyniku… i Solver, na przykładzie

wielomianu trzeciego stopnia, z wykresem. Praktyczne użycie tych narzędzi

w różnych zadaniach.

2

La8 Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych przy pomocy

funkcji macierzowych Excela, z jednoczesnym zastosowaniem funkcji

logicznych. Funkcje inżynierskie w Excelu na przykładzie funkcji

konwersji liczb w różnych systemach liczbowych. Praca z większymi

seriami danych, przy wykresach funkcji trygonometrycznych.

2

La9 Ćwiczenie wykresów w detalach: przerzucanie serii danych na oś

pomocniczą, linie trendu itp. aspekty wykresów, na przykładzie wykresów

pompy wirowej i przepływów. Metoda Newtona znajdowania miejsc

zerowych funkcji, na przykładzie wielomianu trzeciego stopnia z

wykresem. Porównanie z wynikami otrzymanymi w Solverze.

2

La10 Wykresy dla krzywych z parametrami i cykloid. 2

112

Opracowanie arkusza do obliczeń dla rezystancji zastępczej połączenia

szeregowego i równoległego, przy zadanych wartościach prądu bądź

napięcia. Realizacja możliwości takich wyborów w Excelu przy pomocy

paska formantów.

La11 Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic for Application.

Pojęcie zmiennej, podstawowe rodzaje zmiennych. Instrukcja przypisania,

jej własności i użycie. Podstawowe funkcje wejścia i wyjścia oraz

zastosowanie ich w przykładach do wczytywania danych i wyprowadzania

wyników, w powiązaniu z Excelem.

2

La12 Instrukcja warunkowa VBA w trzech postaciach i jej praktyczne

zastosowanie w zadaniach. Rozwiązywanie równania kwadratowego i

porównanie z wynikami otrzymanymi w Excelu.

Wstawianie przycisków w Excelu i przypisywanie ich do makr własnych,

stworzonych w VBA.

2

La13 Instrukcje powtórzeń w VBA: pętle For … Next, Do While … Loop i Do

Until … Loop i ich zastosowanie do tworzenia tablic wartości funkcji oraz

obliczania wartości funkcji z rozwinięcia w szereg.

Wybrane funkcje standardowe VBA.

2

La14 Opis procedury i funkcji własnej w VBA. Sposoby wywoływania procedur i

funkcji własnych.

Algorytmy iteracyjne i rekurencyjne: objaśnienia i zastosowanie, na

przykładzie funkcji silnia i algorytmu Euklidesa.

2

La15 Zaliczenie 2

Suma godzin 30

5. STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

N1. Objaśnienia i prezentacje komputerowe.

N2. Ćwiczenia praktyczne na komputerach.

N3.Śledzenie samodzielnej pracy studentów w sieci komputerowej.

N4. Konsultacje i korespondencja mailowa ze studentami.


Oceny(F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U11 Odpowiedzi ustne.

F2 PEK_U01÷ PEK_U11 Sprawdzanie zadań rozwiązanych przez

studentów w sieci komputerowej.

F3 PEK_U01÷ PEK_U11 Trzy sprawdziany komputerowe.

P=0,1F1+0,2F2+0,7F3



[1] Dec Zdzisław, „ABC ... Worda”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001

[2] Kuciński Krzysztof, „ABC ... Excela”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001

[3] Strona internetowa Microsoft z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/

[4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/


[1] Podlin Sharon, Programowanie w Excelu 2000 w 24 godziny, wyd. „Infoland”, Warszawa 2001

[2] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008

http://www.vb4all.pl/teoria/

http://dzono4.w.interia.pl/

113


Teresa Lewkowicz, [email protected]


Pakiety użytkowe


Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1MBM_U08

C1, C2, C3

La1+ La2

N1, N2, N3, N4

PEK_U02 La3 PEK_U03 La3 PEK_U04 La4 PEK_U05 La5 PEK_U06 La6+La8+

La9+La10 PEK_U07 La5÷La8 PEK_U08 La7 PEK_U09 La9 PEK_U10

C4 La11÷La14

PEK_U11 La5÷La14

114


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I)

Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design I




Kod przedmiotu MSN0680.

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

60 60


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu rysunku technicznego, mechaniki i

wytrzymałości materiałów oraz materiałoznawstwa.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zaznajomienie studenta z metodologią konstruowania elementów maszyn oraz urządzeń.

C2 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania

takich elementów maszyn jak: połączenia, sprzęgła i hamulce, osie i wały oraz łożyska.

C3 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach

obciążenia części maszyn.

C4 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.

C5 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.

115


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - Zna zasady konstruowania maszyn i urządzeń.

PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu metod łączenia części maszyn oraz projektowania takich połączeń.

PEK_W03 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak: sprzęgła i

hamulce, osie i wały oraz łożyska.


PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn, przy

zadanym obciążeniu.

PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne

obliczenia oraz rysunki.

PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu elementu

oraz jego funkcji i obciążenia.

PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w różnych

źródłach wiedzy.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1,2 Metodologia konstruowania – zasady konstruowania, kryteria w procesie

konstruowania 4

Wy 3 Połączenia nierozłączne – spawane, wytrzymałość tych połączeń przy

obciążeniu statycznym i zmiennym. 2

Wy 4,5 Połączenia rozłączne – połączenia śrubowe, sworzniowe i wciskowe. 4

Wy 6,7 Sprzęgła. Podstawowe typy, charakterystyki sprzęgieł, – sprzężenie kształtowe

i cierne, dobór materiałów na elementy cierne. 4

Wy 8 Rodzaje hamulców – obliczenie ciepła tarcia, materiały cierne. 2

Wy 9 Osie i wały - podstawowe pojęcia. Podział oraz typy materiałów

konstrukcyjnych stosowanych na osie i wały. 2

Wy 10 Osie i wały - obliczenia wytrzymałościowe oraz zmęczeniowe, prędkość

krytyczna wału. 2

Wy 11 Zasady konstruowania osi i wałów. 2

Wy 12 Łożyskowanie wału - łożyska toczne 2

Wy 13 Ocena obciążenia i trwałości łożysk, dobór łożysk, ochrona łożysk. 2

Wy 14 Zasady konstruowania węzłów łożyskowych, z wykorzystaniem różnych

typów łożysk tocznych 2

Wy 15 Zaliczenie 2

Suma godzin 30


Pr 1 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. 2

Pr 2÷3 Opracowanie zbioru koncepcji rozwiązania problemu technicznego oraz

wybór optymalnej dla zadanych okoliczności (projekt metodologiczny). 4

Pr 4÷6 Skonstruowanie wybranego urządzenia z narzuconą metodą łączenia części. 6

Pr 7÷10 Skonstruowanie wybranego typu sprzęgła lub hamulca. 8

Pr 10÷14 Skonstruowanie wału maszyny wraz z węzłami łożyskowymi. 8

Pr 15 Zaliczenie, ostateczna obrona zaległych projektów. 2

Suma godzin 30


N1. Multimedialny wykład problemowy.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.

N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.

N4 Konsultacje

116




koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt



koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U04 Kartkówka

F2 PEK_U01, PEK_U04 Odpowiedź ustna

F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu

P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3



[43] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2006.


[45] Skoć A., Spałek J. "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2008.

[46] Szewczyk K.: „Połączenia gwintowe”, PWN, Warszawa 1991.

[47] Osiński Z.: „Sprzęgła i hamulce”, PWN Warszawa 1996.

[48] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.

[49] Freda-Krzemiński H.: "Łożyska toczne", PWN, Warszawa 1989.


[63] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 1965

[64] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.

[65] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.




Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn.

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W14

C1 C2 C3 Wy 1, Wy2

N1 N4 PEK_W02 C1 C2 C3 Wy 3÷5

PEK_W03 C1 C2 C3 Wy 6÷14

PEK_U01

K1MBM_U13

C3 C4 Pr 2÷14

N2 N3 N4

PEK_U02 C3 C4 Pr 2÷14

PEK_U03 C3 C4 Pr 2÷14

PEK_U04 C3 C4 Pr 2÷14

PEK_U05 C3 C4 Pr 2÷14

117


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II)

Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design II

Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Mechanika i Budowa Maszyn



Kod przedmiotu MSN0690.

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

90 60


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1,5 1,5

*niepotrzebne skreślić


KOMPETENCJI

Kompetencje potwierdzone zaliczeniem przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn I.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania łożysk

ślizgowych.

C2. Zaznajomienie z podstawami techniki uszczelniania maszyn.

C3 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania przekładni

mechanicznych.

C4 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach obciążenia

części maszyn.

C5 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn i urządzeń.

C6 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.

118


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - Ma podstawową wiedzę z zakresu tribologii.

PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak łożyska ślizgowe.

PEK_W03 - Ma podstawową wiedzę z zakresu techniki uszczelniania.

PEK_W04 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich podzespołów maszyn jak szeroko

rozumiane przekładnie mechaniczne.


PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn, przy

zadanym obciążeniu.

PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy oraz zespoły maszyn, wykonując wszystkie

niezbędne obliczenia oraz rysunki.

PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu elementu

oraz jego funkcji i obciążenia.

PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w różnych

źródłach wiedzy.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1,2 Elementy tribologii – tarcie graniczne, mieszane, smarowanie hydrostatyczne i

hydrodynamiczne, sztywność warstwy smarnej, liczby Hersey’a i

Sommerfelda.

4

Wy 3 Łożyska ślizgowe – konstruowanie wzdłużnych i poprzecznych łożysk

ślizgowych, materiały ślizgowe. 2

Wy 4 Uszczelnienia – potrzeba uszczelniania, uszczelnienia spoczynkowe i

ruchowe, mechanizm uszczelniania, uszczelnienia do siłowników

hydraulicznych

2

Wy 5 Transformacje momentu i prędkości obrotowej – podział przekładni

mechanicznych, wskaźniki przekładni mechanicznych, rodzaje i

charakterystyka przekładni cięgnowych.

2

Wy 6 Przekładnie cięgnowe cierne - - rodzaje, podstawowe parametry, budowa i

zasada działania, kinematyka przekładni siły, zasady projektowania. 2

Wy 7 Przekładnie cierne o zmiennym przełożeniu - - rodzaje, podstawowe

parametry, budowa i zasada działania, kinematyka przekładni, siły, zasady

projektowania.

2

Wy 8 Przekładnie zębate walcowe - rodzaje, podstawowe parametry geometryczne,

parametry przyporu. budowa i zasada działania, siły w zazębieniu. 2

Wy 9 Przekładnie zębate walcowe - metody wykonywania kół zębatych, korekcja

zazębienia, siły w zazębieniu. 2

Wy 10 Przekładnie zębate walcowe - zasady obliczeń wytrzymałościowych

przekładni, zasady konstruowania reduktorów zębatych. 2

Wy 11 Przekładnie zębate o zębach skośnych - rodzaje, budowa i zasada działania,

siły w zazębieniu. 2

Wy 12 Przekładnie zębate o zębach skośnych - zasady projektowania i konstrukcji. 2

Wy 13 Przekładnie ślimakowe - rodzaje, budowa i zasada działania, siły w

zazębieniu, kinematyka przekładni, przykłady konstrukcji. 2

Wy 14 Przekładnie planetarne - budowa i zasada działania, przykłady konstrukcji. 2

Wy 15 Synteza wykładów – poszukiwanie uogólnień. 2

Suma godzin 30


Pr 1 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. 2

Pr 2÷4 Skonstruowanie siłownika hydraulicznego o zadanych parametrach i funkcji. 6

Pr 5÷14 Skonstruowanie wybranego układu napędowego maszyny. 20

119

Pr 15 Zaliczenie, ostateczna obrona zaległych projektów. 2

Suma godzin 30


N1. Multimedialny wykład problemowy.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.

N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.

N4 Konsultacje


Oceny (F – formująca (w trakcie semestru),


Numer efektu

kształcenia


efektu kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W04 Egzamin dwusemestralny


Oceny (F – formująca (w trakcie semestru),


Numer efektu

kształcenia


efektu kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U04 Kartkówka

F2 PEK_U01, PEK_U04 Odpowiedź ustna

F3 PEK_U01 ÷EK_U04 Obrona projektu

P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3



[50] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT, Warszawa 2006.


[52] Bartoszewicz J.: „Przekładnie cierne” PWN Warszawa 1984.

[53] Dudziak M., „Przekładnie cięgnowe” PWN Warszawa 1997.

[54] Dziama A.: „ Przekładnie zębate”, PWN Warszawa 1996.

[55] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.


[66] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT, Warszawa 1965.

[67] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.

[68] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.




Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn.

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W14

C1 Wy 1, Wy2

N1 N4 PEK_W02 C2 Wy 3

PEK_W03 C3 C4 Wy 4

PEK_W04 C2 C3 Wy 5÷15

PEK_U01

K1MBM_U13

C4 C5 Pr 2÷14

N2 N3 N4

PEK_U02 C4 C5 Pr 2÷14

PEK_U03 C4 C5 Pr 2÷14

PEK_U04 C4 C5 Pr 2÷14

PEK_U05 C4 C5 Pr 2÷14

120


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy automatyki

Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Control Systems





Grupa kursów NIE



(ZZU)

30 15 30



90 30 60

Forma zaliczenia Egzamin zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 1 2




1 2




kontaktu (BK)

1,5 0,75 1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami – kursów

realizowanych w ramach I i II roku studiów.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przedstawienie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, dotyczącej

następujących elementów układów automatycznej regulacji

C1.1. Modele matematyczne obiektów

C1.2. Sterowanie w układach otwartych i zamkniętych

C1.3 Stabilność układów sterowania

C2. Wykształcenie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy

układów automatycznej regulacji z zakresu

C2.1. modelowania

C2.2. sterowania

C2.3. i syntezy układu regulacji

121


Z zakresu wiedzy: student

PEK_W01 – potrafi zdefiniować i zastosować transformatę Laplace’a, Fouriera, Z, przestrzeń stanu

PEK_W02 – dobiera nastawniki

PEK_W03 – zna podstawy identyfikacji obiektów

PEK_W04 – potrafi zdefiniować podstawowe elementy układu automatycznej regulacji

PEK_W05 – ma wiedzę z zakresu stabilności układu automatycznej regulacji

PEK_W06 – rozróżnia obiekty i dostosowuje do nich strukturę układu regulacji

PEK_W07 – zna podstawowe elementy logiczne i rozróżnia układy kombinacyjne i sekwencyjne

Z zakresu umiejętności: student

PEK_U01 – potrafi wskazać, określić i wyznaczać parametry obiektów i układów regulacji

PEK_U02 – potrafi dobrać typ regulatora i jego parametry

PEK_U03 – potrafi zidentyfikować obiekt

PEK_U04 – potrafi określić stabilność układu regulacji

PEK_U05 – potrafi zanalizować i zsyntezować układ logiczny

PEK_U06 – potrafi modelować podstawowe elementy i struktury układów regulacji

PEK_U07 – potrafi zaprogramować sterownik stosowany na zajęciach

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Pojęcia podstawowe, algebra bloków, przekształcenie Laplace’a, 2

Wy2 Opis obiektów sterowania – równanie różniczkowe, transmitancja, przestrzeń

stanu 2

Wy3 Człony elementarne, transmitancje, charakterystyki skokowe 2

Wy4 Wielomian charakterystyczny a własności dynamiczne obiektu 2

Wy5 Rzeczywiste obiekty regulacji, charakterystyki zastępcze 2

Wy6 Regulatory PID, dobór nastaw, jakość regulacji 2

Wy7 Synteza układów regulacji, stabilność 2

Wy8 Charakterystyki częstotliwościowe 2

Wy9 Synteza układów regulacji w dziedzinie częstotliwości, kryterium stabilności

Nyquista 2

Wy10 Układy sterowania logicznego, algebra Boole’a 2

Wy11 Synteza układów sterowania logicznego 2

Wy12 Rzeczywiste układy regulacji 2

Wy13 Układy regulacji nieciągłej 2

Wy14 Złożone układy regulacji 2

Wy15 Układy impulsowe – transformata Z 2

Suma godzin 30


Ćw1 Sprawy organizacyjne, wprowadzenie 2 Ćw2 Algebra bloków, sygnały 2 Ćw3 Opis obiektów sterowania, linearyzacja 2 Ćw4 Charakterystyki skokowe 2 Ćw5 Układy regulacji 2 Ćw6 Charakterystyki częstotliwościowe, stabilność 2 Ćw7 Układy sterowania logicznego 2 Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 1 Suma godzin 15


La1 Sprawy organizacyjne, wprowadzenie 2 La2 Siłowniki 2 La3 Charakterystyki zaworów regulacyjnych jako nastawników 2 La4 Własności dynamiczne członów elementarnych 2

122

La5 Charakterystyki dynamiczne obiektów regulacji 2 La6 Zasady regulacji 2 La7 Dobór nastaw regulatorów 2 La8 Regulatory wielofunkcyjne 2 La9 Regulacja dwustawna 2 La10 Charakterystyki częstotliwościowe 2 La11 Pneumatyczne układy sterowania 2 La12 Elektropneumatyczne układy sterowania 2 La13 Programowalne sterowniki logiczne – podstawy 2 La14 Programowalne sterowniki logiczne – układy sekwencyjne 2 La15 Zajęcia dodatkowe, zaliczenia 2 Suma godzin 30


N1. Wykład: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy

N2. Ćwiczenia: rachunkowe, sprawdziany, odpowiedzi przy tablicy, dyskusja nad rozwiązaniem

N3. Laboratorium: przygotowanie w formie sprawozdania, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń

laboratoryjnych, dyskusja nad doświadczeniem, pisemna lub ustna kontrola przygotowania

N4 Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład




kształcenia

P PEK_W01PEK_W07, Egzamin pisemno/ustny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01PEK_U07, Odpowiedzi ustne

F2 PEK_U01PEK_U07, Kolokwium pisemne/zaliczenie

ustne

P=(F1+F2)/2

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01PEK_U07, Odpowiedzi ustne/kartkówki

F2 PEK_U01PEK_U07, Sprawozdania

P=(F1+F2)/2

123



[56] B. Chorowski, M. Werszko: Automatyzacja procesów przemysłowych – podstawy, skrypt PWr,

1981

[57] M. Bogacki, M. Chorowski, E. Ślifirska: Zbiór zadań z podstaw automatyki, skrypt PWr, 1988

[58] W. Bolek, E. Ślifirska: Ćwiczenia laboratoryjne z podstaw automatyki, skrypt PWr, 2001

[59] E. Ślifirska: Laboratorium sterowania procesami dyskretnymi, skrypt PWr, 1998


[69] Kaczorek T., Teoria sterowania i systemów, PWN 1993

[70] Kaczorek T., Macierze w automatyce i elektrotechnice, WNT, 1984

[71] Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Metody obliczeniowe optymalizacji,

Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1974

[72] Kaczorek T., Teoria układów regulacji automatycznej, WNT, Warszawa 1974

[73] Dorf. R.C, Modern control systems, Addison – Wesley, wydania 1-12


Krzysztof Tomczuk, [email protected]


Podstawy automatyki


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W12

C1.1 Wy1,15

N1, N4

PEK_W02 C1.2 Wy5, 7

PEK_W03 C1.1 Wy2,3,4

PEK_W04 C1.2 Wy3,6

PEK_W05 C1.2, C1.3 Wy7,8,9

PEK_W06 C1.2 Wy2,12,13,14

PEK_W07 C1.2 Wy10,11

PEK_U01

K1MBM_U12

C2.1,

C.2.2,

C2.3

Ćw3,5

La5,7,9

N2, N3, N4

PEK_U02 C2.2, C2.3 Ćw5

La6,7,8,9

PEK_U03 C2.1, C2.3 Ćw3,4,6

La4,5

PEK_U04 C2.3 Ćw5,6

La7,10

PEK_U05 C2.3 Ćw7

La11,12,13,14

PEK_U06 C2.1 Ćw2,3,4,5,6,7

La2,3,4,5,6,7,9,10

PEK_U07 C2.3 La13,14

124


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Podstawy eksploatacji statków powietrznych

Bases of aircraft operation Mechanika i Budowa Maszyn




MSN0732

NIE




(ZZU)

30

15

15



(CNPS)

60

30

30


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0

1

1




kontaktu (BK)

1

0,75

0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu tłokowe silniki lotnicze, wyposażenie statków powietrznych, turbinowe

silniki lotnicze oraz diagnostyka sprzętu lotniczego.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z podstawowymi pojęciami i przepisami związanymi z eksploatacją statków

powietrznych.

C2 – Zaznajomienie z systemami lotniczymi, ich hierarchią oraz powiązaniami między elementami

systemów.

C3 – Wyjaśnienie zagadnień związanych z ruchem lotniczym.

C4 – Przedstawienie dokumentacji statku powietrznego.

C5 – Zaznajomienie z systemami eksploatacji statków powietrznych.

C6 – Zaznajomienie z problemami podatności eksploatacyjnej.

C7 – Zapoznanie z zagadnieniami zarządzania ciągłą zdatnością do lotu.

C8 – Przedstawienie systemu bezpieczeństwa lotów.

C9 – Wyrobienie umiejętności realizacji zadań eksploatacyjnych samodzielnie i zespołowo.

C10 - Wyrobienie umiejętności opracowania i przedstawiania referatów na zadany temat.

125


WIEDZA


PEK_W01 – dobierać prawidłowe pojęcia do opisu eksploatacji statków powietrznych.

PEK_W02 – scharakteryzować systemy lotnicze.

PEK_W03 – omówić ruch lotniczy i jego elementy.

PEK_W04 – opisać lotnisko, jego infrastrukturę i wyposażenie.

PEK_W05 – scharakteryzować dokumentację techniczną statku powietrznego.

PEK_W06 – scharakteryzować systemy eksploatacji statków powietrznych.

PEK_W07 – zdefiniować elementy podatności eksploatacyjnej.

PEK_W08 – zinterpretować przepisy odnośnie eksploatacji statków powietrznych.

PEK_W09 – scharakteryzować system ciągłej zdatności do lotu.

PEK_W10 – objaśnić program obsługi technicznej.

PEK_W11 – wytłumaczyć rolę organizacji zarządzania ciągłą zdatnością do lotu.

PEK_W12 – opisać realizację przeglądu zdatności do lotu.

PEK_W13 – scharakteryzować sposób poświadczenia obsługi technicznej.

PEK_W14 – wymienić standardy obsługi technicznej.

PEK_W15 – omówić system bezpieczeństwa lotów.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – bezpiecznie eksploatować wybrane agregaty i urządzenia lotnicze.

PEK_U02 – wykonywać wybrane czynności obsługowe na statkach powietrznych.

PEK_U03 – oceniać stan techniczny wybranych elementów statku powietrznego.

PEK_U04 – opracowywać program obsługi statku powietrznego.

PEK_U05 – sporządzać opracowania techniczne w formie raportu.

PEK_U06 – przygotować stanowisko pracy do realizacji zadania obsługowego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Pojęcia podstawowe. 2

Wy2 Systemy lotnicze. 2

Wy3 Ruch lotniczy. 2

Wy4 Lotnisko i jego wyposażenie. 2

Wy5 Dokumentacja statku powietrznego. 2

Wy6 Systemy eksploatacji statków powietrznych. 2

Wy7 Podatność eksploatacyjna. 2

Wy8 Przepisy odnośnie eksploatacji statków powietrznych. 2

Wy9 Ciągła zdatność do lotu. 2

Wy10 Program obsługi technicznej. 2

Wy11 Organizacja zarządzania ciągłą zdatnością do lotu. 2

Wy12 Przegląd zdatności do lotu. 2

Wy13 Poświadczenie obsługi technicznej. 2

Wy14 Standardy obsługi technicznej. 2

Wy15 System bezpieczeństwa lotów. 2

Suma godzin 30


La1 Zasady bezpieczeństwa pracy w laboratorium. 1

La2 Regulacja układu sterowania silnikiem statku powietrznego. 2

La3 Badanie zespołu napędowego statku powietrznego. 2

La4 Niwelacja statku powietrznego. 2

La5 Badanie stopnia uszkodzeń łopat wirnika nośnego śmigłowca. 2

La6 Ocena stopnia zużycia podwozia oraz badanie uszkodzeń struktury płatowca. 4

126

La7 Ocena napełnienia instalacji statku powietrznego. 2

Suma godzin 15

Forma zajęć - seminarium Liczba godzin

Se1 Bezpieczeństwo podczas obsługi statków powietrznych. 2

Se2 Obsługa elementów konstrukcyjnych statku powietrznego. 2

Se3 Obsługa zespołu napędowego statku powietrznego. 2

Se4 Obsługa instalacji wykonawczych statku powietrznego. 3

Se5 Obsługa środków ratowniczych statku powietrznego. 2

Se6 Obsługa podwozia statku powietrznego. 2

Se7 Obsługa instalacji elektrycznej statku powietrznego. 2

Suma godzin 15


1. Wykład:



2. Laboratorium:

– praca własna – analiza dokumentacji technicznej do wykonania czynności obsługowych.

– wykonanie ćwiczenia laboratoryjnego.

– sporządzenie sprawozdania z wykonanego ćwiczenia.

3. Seminarium:

– praca własna – przygotowanie prezentacji oraz konspektu na określony temat.

– wygłoszenie referatu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

– wysłuchanie referatów wygłoszonych na zajęciach.

4. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład Oceny F – formująca






OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium Oceny F – formująca





F2 PEK_U01; PEK_U02;

PEK_U03; PEK_U06

Krótkie sprawdziany pisemne, wykonanie

ćwiczenia laboratoryjnego oraz sprawozdania.


PEK_U03; PEK_U06




PEK_U03; PEK_U06



F5 PEK_U01;PEK_U02;

PEK_U03; PEK_U06




PEK_U03; PEK_U06



F7 PEK_U01 ;PEK_U02;

PEK_U03; PEK_U06



P=(F2+F3+F4+F5+F6+F7)/6 Warunkiem zaliczenia jest aby wszystkie

oceny formujące były ocenami pozytywnymi

127

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - seminarium Oceny F – formująca






PEK_U05




PEK_U05



P=(F1+F2)/2 Warunek zaliczenia - wszystkie oceny są ocenami pozytywnymi



[1] Danilecki S.: Eksploatowanie samolotu. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004.

[2] Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Tom 1. Wydawnictwo Instytutu Technicznego

Wojsk Lotniczych, Warszawa 2001.

[3] Lewitowicz J. i Kustroń K.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Tom 2. Wydawnictwo Instytutu

Technicznego Wojsk Lotniczych, Warszawa 2003.

[4] Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Tom 3. Wydawnictwo Instytutu Technicznego

Wojsk Lotniczych, Warszawa 2006. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Karty technologiczne i instrukcje obsługi statków powietrznych.

[2] Instrukcje budowy statków powietrznych.




Podstawy eksploatacji statków powietrznych Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W15

C1 Wy1

N1; N4

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 Wy3

PEK_W04 C3 Wy4

PEK_W05 C4 Wy5

PEK_W06 C5 Wy6

PEK_W07 C6 Wy7

PEK_W08 C7 Wy8

PEK_W09 C7 Wy9

PEK_W10 C7 Wy10

PEK_W11 C7 Wy11

PEK_W12 C7 Wy12

PEK_W13 C7 Wy13

PEK_W14 C7 Wy14

PEK_W15 C8 Wy15

PEK_U01 S1ILO_U17 C9 La1 N2; N3; N4

PEK_U02 S1ILO_U18 C9 Se1÷ Se7 N2; N4

PEK_U03 S1ILO_U17 C9 La6; La7 N2; N4

PEK_U04 S1ILO_U18 C10 Se1÷Se7 N3; N4

PEK_U05 S1ILO_U17 C10 La1÷ La7 N2; N4

PEK_U06 S1ILO_U17 C9 La1÷ La7 N2; N4

128


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy Elektroniki

Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Electronics





Grupa kursów NIE



(ZZU)

15 15



30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 1 1




0 1




kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami – kursów realizowanych w

ramach studiów I stopnia.

\

CELE PRZEDMIOTU C1. Przekazanie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, dotyczącej następujących

elementów oraz bloków funkcjonalnych układów elektronicznych

C1.1. Elementy bierne RLC

C1.2. Elementy aktywne – diody, tranzystory, triaki, tyrystory, transoptory, układy scalone

C1.3 Podstawowe zastosowania elementów elektronicznych – układy zasilające, prostownicze,

filtrujące.

C1.4 Wzmacniacze małosygnałowe – parametry, układy robocze, własności

C1.5 Układy energoelektroniczne, układy regulacji fazowej i grupowej.

C2. Wykształcenie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy układów

elektronicznych z zakresu

C2.1. projektowania struktury układu elektronicznego

C2.2. doboru parametrów elementów elektronicznych wchodzących w skład takiego układu

C2.3. tworzenia algorytmu sterowania i programu sterującego dla systemu elektronicznego

.

129


Z zakresu wiedzy: student

PEK_W01 – potrafi zdefiniować parametry układu elektronicznego

PEK_W02 –zna fizyczne podstawy działania biernych i aktywnych elementów elektronicznych

PEK_W03 – zna podstawy techniki pomiarowej i zasady posługiwania się instrumentami pomiarowymi.

PEK_W04 – zna podstawy programowania sterowników PLC

PEK_W05 – ma wiedzę o budowie i zasadzie działania podstawowych aktywnych układów elektronicznych.

PEK_W06 – ma podstawową wiedzę o rozwiązaniach technicznych stosowanych w urządzeniach

energoelektronicznych.

PEK_W07 – posiada podstawową wiedzę o niezawodności urządzeń elektronicznych i ich zastosowaniach..

Z zakresu umiejętności: student

PEK_U01 – potrafi wskazać, określić i wyznaczać parametry prostych układów elektronicznych.

PEK_U02 – potrafi zbudować najprostszy układ elektroniczny zasilany prądem stałym..

PEK_U03 – potrafi wyznaczyć parametry zasilacza napięcia stałego

PEK_U04 – potrafi wyznaczyć parametry wzmacniacza małosygnałowego

PEK_U05 – potrafi zaprojektować i zbudować prosty zasilacza napięcia stałego.

PEK_U06 – potrafi przeanalizować działanie prostego układu energoelektronicznego zawierającego tyrystory i

triaki.

PEK_U07 – potrafi zanalizować strukturę i działanie prostego układu cyfrowego złożonego z funktorów

logicznych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie, pojęcia podstawowe, prawa Ohma i Kirchhoffa. Elementy bierne

RLC – parametry. 2

Wy2 Dioda półprzewodnikowa – struktura, własności, parametry. 2

Wy3 Tranzystor bipolarny – struktura, własności parametry, podstawowe układy pracy. 2

Wy4 Tranzystor polowy – struktura, własności parametry 2

Wy5 Podstawowe układy prostownicze, filtry sieciowe, zasilacze sieciowe 2

Wy6 Wzmacniacze małosygnałowe – parametry, zastosowania. 2

Wy7 Triaki, tyrystory, optoizolatory. Układy energoelektroniczne – wprowadzenie. 2

Wy8 Zaliczenie końcowe. 1

Suma godzin 15


La1 Wprowadzenie, informacje podstawowe, zasady bezpiecznego posługiwania się

elektronicznymi przyrządami pomiarowymi.

2

La2 Zasilacze i stabilizatory napięcia stałego – wyznaczanie parametrów roboczych. 2

La3 Diody i tranzystory bipolarne – pomiary własności. 2

La4 Wzmacniacze małosygnałowe – własności, pomiary charakterystyk 2

La5 Układy energoelektroniczne – zastosowania triaków i tyrystorów 2

La6 Układy energoelektroniczne – zastosowania tranzystorów mocy 2

La7 Układy cyfrowe – bramki logiczne. 2

La8 Zajęcia dodatkowe, zaliczenia 1

Suma godzin 15


N1. Wykład: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy

N2. Laboratorium: przygotowanie w formie sprawozdania, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń

laboratoryjnych, dyskusja nad realizowanym zadaniem, pisemna lub ustna kontrola przygotowania

N3. Konsultacje

130




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01PEK_W07 Kolokwium pisemne




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01PEK_U07

odpowiedzi ustne

F2 sprawozdania

P = 0,5(F1+F2)



[1] Horowitz P., Hill W. : Sztuka elektroniki: Wyd. WKiŁ, 2008

[2] Schenk Ch., Tietze U. : Układy półprzewodnikowe, Wyd. WNT 2009.

[3] Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. Wyd. WNT, 2006

[4] Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i Układy Elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach,

wyd. WNT,1997.


[74] Seely S.: Układy elektroniczne, Wyd. WNT, 1972


Artur Jędrusyna , [email protected]


Podstawy elektroniki


Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W12

C1.1, C1.2, C1.3 Wy1,2,6-11

N1, N3

PEK_W02 C1.1, C1.2 Wy7-9

PEK_W03 C1.3 Wy2-6

PEK_W04 C1.3 Wy12-15

PEK_W05 C1.3 Wy3,6-8

PEK_W06 C1.1, C1.2, C1.3 Wy6-9

PEK_W07 C1.1, C1.2, C1.3 Wy15

PEK_U01

K1MBM_U12

C2.1, C.2.2, C2.3 La13

N2, N3

PEK_U02 C2.1, C.2.2 La4-8

PEK_U03 C2.1, C.2.2 La4-9

PEK_U04 C2.3 La9-13

PEK_U05 C2.1, C.2.2 La9,12-14

PEK_U06 C2.1, C.2.2 La9,13,14

PEK_U07 C2.1, C.2.2, C2.3 La13,14

131


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Podstawy elektrotechniki

Fundamentals of Electrical Engineering



Obowiązkowy

MSN0750

NIE Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium



(ZZU)

30 15 15


nakładu pracy studenta (CNPS) 60 30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 1 1




0 1 1




kontaktu (BK)

1 0,75 0,75


Kompetencje z zakresu fizyki (elektryczność i magnetyzm) i matematyki (analiza matematyczna).

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z pojęciami podstawowymi związanymi z elektrotechniką i jej działami oraz układem SI.

C2 – Poznanie teorii: pola elektrycznego, magnetycznego i obwodów elektrycznych prądu stałego

przemiennego sinusoidalnego.

C3 – Zapoznanie z podstawowymi i prostymi metodami i urządzeniami pomiarowymi stosowanymi w

obwodach napięcia stałego oraz przemiennego sinusoidalnego jednofazowego i trójfazowego.

C4 – Rozwijanie i stosowanie w praktyce umiejętności prawidłowego łączenia elementów układów

elektrycznych jedno- i trójfazowych do pomiaru wielkości elektrycznych.

C5 – Zapoznanie z elektrycznymi metodami pomiaru wielkości nieelektrycznych.

C6 – Poznanie sygnałów elektrycznych i ich różnych form oraz łączników elektrycznych i ich podstawowego

zastosowania w praktyce.


WIEDZA


PEK_W01 – definiować pojęcia z zakresu elektrotechniki oraz prawidłowo stosować wielkości, ich jednostki

wraz z wielokrotnościami i podwielokrotnościami;

PEK_W02 – rozpoznawać i opisywać zjawiska i mechanizmy nimi rządzące w polach elektrycznych,

magnetycznych oraz w obwodach elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;

PEK_W03 – próbować lub umieć wskazać, gdzie i jak zastosowano lub samemu zastosować poznane zjawiska w

praktyce;

PEK_W04 – wiedzieć, jakie metody pomiarowe służą do pomiaru wielkości elektrycznej(-ych) i jak i kiedy je

właściwie metrologicznie stosować.

UMIEJĘTNOŚCI

132


PEK_U01 – analizować i interpretować poznane zjawiska i mechanizmy nimi rządzące i przeprowadzać

matematyczne obliczenia w formie analitycznej prostych pól elektrycznych i magnetycznych oraz

obwodów elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;

PEK_U02 – stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań i obliczania wartości poszukiwanych wielkości

elektrycznych;

PEK_U03 – umieć formułować problemy i je rozwiązywać;

PEK_U04 – wybrać i zastosować odpowiednią w danej sytuacji metodę pomiaru wielkości elektrycznych;

PEK_U05 – zestawić odpowiedni, zgodny z wybraną metodą, układ pomiarowy, obsługiwać zastosowane

urządzenia pomiarowe i właściwie zinterpretować otrzymane wyniki pomiarów.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Pojęcia podstawowe i jednostki miar. 1

Wy2

Pole elektryczne i elektrostatyczne — ładunek, potencjał, natężenie pola, prawa

Coulomba i Gaussa, indukcja elektrostatyczna, elektryzacja, pojemność elektryczna

(kondensator) i energia pola.

4

Wy3

Prąd stały — prąd elektryczny jego natężenie, gęstość prądu, liniowe obwody

elektryczne i metody ich rozwiązywania, prawa Ohma i Kirchhoffa, energia, moc,

ciepło, pole przepływowe prądu stałego, rezystancja, połączenia rezystorów

(oporników).

3

Wy4

Magnetyzm i elektromagnetyzm — pole magnetyczne, indukcja magnetyczna, prawo

Ampére’a, pole magnetyczne prądu stałego, prawo Biota-Savarta, prawo przepływu,

obwody magnetyczne i ich obliczanie, siła i wzór Lorentza, prawo Faradaya – indukcja

elektromagnetyczna, zjawiska samoindukcji i indukcji wzajemnej, indukcja własna

(cewka indukcyjna)

4

Wy5

Klasyfikacja elementów obwodów elektrycznych — stałe fizyczne; obwód, element

obwodu; parametry elementów; elementy: o parametrach skupionych, stacjonarne,

wielozaciskowe, symetryczne, liniowe i nieliniowe, aktywne i pasywne, warunek

pasywności elementu; elementy aktywne — źródła i ich właściwości; generator — prawo

Faradaya; źródła niesterowane napięcia i prądu; źródła sterowane; elementy pasywne

idealne: rezystor, kondensator, cewka; silnik — prawo Ampére’a.

2

Wy6 Sygnały elektryczne — klasyfikacja sygnałów; wielkości charakteryzujące sygnały

okresowe; niektóre specjalne sygnały nieokresowe. 1

Wy7 Napięcie przemienne sinusoidalne — wytwarzanie napięcia przemiennego

sinusoidalnego; napięcie i prąd sinusoidalnie zmienny jako wektory wirujące;

wartości średnie i skuteczne napięcia albo prądu przemiennego; moc prądu

przemiennego; elementy L i C w obwodach prądu przemiennego: indukcyjność L i

pojemność C; szeregowe połączenie R, L i C — rezonans napięć; analiza obwodów

elektrycznych metodą liczb zespolonych — metoda symboliczna; moc prądu

przemiennego metodą symboliczną; współczynnik mocy

4

Wy8 Koncepcja częstotliwości zespolonej — częstotliwość zespolona i własności funkcji

wykładniczej; elementy obwodu w dziedzinie częstotliwości uogólnionej; metoda

operatorowa — transformacja (przekształcenie) Laplace’a; prawo Ohma w postaci

operatorowej; transmitancja operatorowa.

3

Wy9 Filtry elektryczne — pojęcia ogólne; filtry dolnoprzepustowe, górnoprzepustowe;

filtry RC oraz filtry pasmowe i zaporowe. Transformator jednofazowy. 1

Wy10 Pomiary elektryczne — przyrządy pomiarowe: mierniki wskazówkowe; mierniki

magnetoelektryczne, elektromagnetyczne, elektrodynamiczne, indukcyjne; pomiar

oporu czynnego (rezystancji): metody techniczna i mostkowa; przyrządy rejestrujące;

oscyloskop; pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi.

3

Wy11 Obwody trójfazowe — wytwarzanie napięcia trójfazowego; układy trójfazowe

skojarzone w gwiazdę i trójkąt; moc czynna, bierna i pozorna; pomiary mocy i

energii prądu trójfazowego.

3

Wy12 Łączniki elektryczne — łączniki zestykowe i bezpieczniki; połączniki i przełączniki;

odłączniki, rozłączniki, wyłączniki. 1

Suma godzin 30

133


Ćw1 Matematyczne metody obliczania prostych pól elektrostatycznych i układów z

pojemnościami – rozwiązywanie zadań. 4

Ćw2 Rozwiązywanie obwodów prądu stałego — prawa Ohma i Kirchhoffa. 4

Ćw3 Obliczanie pól i obwodów magnetycznych. 3

Ćw4 Rozwiązywanie obwodów elektrycznych jednofazowych i trójfazowych prądu

przemiennego sinusoidalnego. 4

Suma godzin 15


La1 Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Sprawdzanie praw Ohma i Kirchhoffa. 5

La2 Pomiary rezystancji, rezystancji izolacji i rezystywności. 2

La3 Badania sprzężenia elektromagnetycznego – transformator. 2

La4 Pomiary mocy. 2

La5 Rezonans napięć i prądów. 2

La6 Zamiana energii elektrycznej w ciepło. 2

Suma godzin 15


1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem bogato ilustrowanej prezentacji multimedialnej (PowerPoint).

2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.

3. Ćwiczenia rachunkowe – jedno lub dwa pisemne sprawdziany w semestrze.

4. Laboratorium – przygotowanie teoretyczne do ćwiczeń, wykonane sprawozdania z wykonanego ćwiczenia.

5. Konsultacje.

6. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.

7. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do końcowych sprawdzianów.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – WYKŁAD

Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F PEK_W01–W06 Sprawdzian pisemny (kolokwium)

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ĆWICZENIA

Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F PEK_U01–U03 Sprawdzian pisemny (kolokwium)

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – LABORATORIUM

Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F PEK_W04 i

PEK_U03–U05

Sprawdzian ustny wiadomości przed wykonaniem

każdego ćwiczenia i pisemne sprawozdania z

wykonania każdego ćwiczenia



[1] Podstawy elektrotechniki, R. Kurdziel, WNT, Warszawa 1965.

134

[2] Elektrotechnika teoretyczna, T. Cholewicki, WNT, Warszawa 1967.

[3] Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, praca zb., WNT, Warszawa 1971.

[4] Elektrotechnika i elektronika, E. Koziej, B. Sochoń, PWN, Warszawa 1975.

[5] Elektrotechnika teoretyczna – teoria pola elektromagnetycznego, t. 1 i 2, R. Matusiak, WNT, Warszawa

1982.

[6] Fizyka dla politechnik. II Pola, A. Januszajtis, PWN, Warszawa 1982.

[7] Teoria pola elektromagnetycznego, R. Sikora, WNT, Warszawa 1985.

[8] Zbiór zadań z elektryczności i magnetyzmu, praca zb. pod red. H. Percaka, Wyd. PWr, Wrocław 1989.

[9] Pole elektromagnetyczne, M. Zahn, PWN Warszawa 1989.

[10] Teoria obwodów elektrycznych, S. Bolkowski, WNT, Warszawa 1995.

[11] Elektrotechnika teoretyczna. Obwody liniowe i nieliniowe, M. Krakowski, WN PWN, Warszawa 1995.

[12] Teoria obwodów elektrycznych. Zadania, S. Bolkowski, W. Brociek, H. Rawa, WNT, Warszawa 1995.

[13] Podstawy teorii pola elektromagnetycznego, Z. Piątek, P. Jabłoński, WNT, Warszawa 2010.


[1] Elektryczność i magnetyzm, A.H. Piekara, PWN, Warszawa 1970.

[2] Elektryczność i magnetyzm, Kurs fizyki, Tom II, B. Jaworski, A. Dietłaf, L. Miłkowska, PWN, Warszawa

1971.

[3] Podstawy elektromagnetyzmu, J. Dudziewicz, WNT, Warszawa 1972.

[4] Poradnik inżyniera elektryka, WNT, Warszawa 1974.

[5] Feynmana wykłady z fizyki, Tom II, Część 1, R.P. Feynman, R.B. Leighton, M. Sands, PWN, Warszawa

1974.

[6] Elektryczność i magnetyzm, E.M. Purcell, PWN, Warszawa 1975.

[7] Teoretyczne podstawy elektrotechniki, A. Łuczycki, Wyd. PWr, Wrocław 1980.

[8] Elektrotechnika i elektronika, F. Przezdziecki, PWN, Warszawa 1982.

[9] Pomiary elektroniczne w technice, B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski, WNT, Warszawa 1982.

[10] Elektrotechnika, praca zb. pod red. P. Zielińskiego, Wyd. PWr, Wrocław 1990.

[11] Podstawy fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, M. Herman, A. Kalestyński, L. Widomski, PWN,

Warszawa 1991.

[12] Wstęp do fizyki, Tom II, Część 2, A.K Wróblewski, J.A. Zakrzewski, PWN, Warszawa 1991.


Juliusz B. Gajewski, [email protected]


Podstawy elektrotechniki Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W12

C1 Wy1 N1, N7

PEK_W02 C2 Wy2–4; Wy7 N1, N5, N7

PEK_W03 C3 Wy2; Wy5;

Wy10–11 N1, N5, N7

PEK_W04 C3–5 Wy3;

Wy10–11 N1, N5–7

PEK_U01–U03 K1MBM_U12

C2 Ćw1–4 N2–7

PEK_U04–U05 C4–5 La1–6 N3–5

135

Wydział Mechaniczno-Energetyczny PWr

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy materiałoznawstwa

Nazwa w języku angielskim: Fundamentals of Materials Science





Grupa kursów: NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90



kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5


Wiadomości z fizyki i chemii na poziomie szkoły średniej.

\

CELE PRZEDMIOTU C1. Omówienie podziału i właściwości podstawowych grup materiałów inżynierskich.

C2. Przekazanie wiedzy dotyczącej podstaw krystalografii oraz budowy i własności materiałów

krystalicznych.

C3. Omówienie przemian krystalizacyjnych występujących przy wytwarzaniu materiałów.

C4. Przekazanie wiedzy dotyczącej budowy stopów metali oraz ich właściwości.

C5. Omówienie struktur i właściwości stopów żelaza z węglem.

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoby która zaliczyła kurs

I. Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – zna podstawowe rodzaje materiałów, ich budowę i własności.

PEK_W02 – posiada wiedzę dotyczącą przemian występujących w materiałach krystalicznych,

kształtujących ich budowę i własności. PEK_W03 – posiada szczegółową wiedzę dotyczącą stopów żelaza z węglem – ich rodzajów, budowy,

własności.

136

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Wstęp. Rodzaje i klasyfikacja materiałów. Przykłady poszczególnych grup

materiałów, ich własności i zastosowanie. Atomowa budowa materiałów.

Wiązania międzyatomowe.

2

Wy2 Idealna budowa atomowa ciał krystalicznych. Komórka sieciowa.

Charakterystyka układów i sieci krystalograficznych. 2

Wy3 Określanie kierunków i płaszczyzn krystalograficznych. Anizotropia

materiałów krystalicznych. 2

Wy4 Rzeczywista budowa ciał krystalicznych - defekty struktury krystalicznej i

ich wpływ na właściwości materiału.

2

Wy5 Przemiany fazowe – krystalizacja. Krzepnięcie. Przemiana alotropowa.

Przemiana magnetyczna 2

Wy6 Deformacja plastyczna metali. Znaczenie dyslokacji w odkształcaniu

plastycznym materiałów. Rekrystalizacja i jej praktyczne zastosowanie

2

Wy7 Budowa stopów i ich rodzaje - roztwory, fazy pośrednie, mieszaniny. 2

Wy8 Podstawy wykresów równowagi. Podstawowe przemiany na wykresach

równowagi. 2

Wy9 Analiza podwójnych wykresów równowagi. Krzepnięcie stopów w

warunkach nierównowagowych. 2

Wy10

Stopy żelaza z węglem - stale i żeliwa. Fazy i składniki struktury

występujące w stopach żelaza z węglem. Wykres żelazo-węgiel oraz

żelazo-cementyt.

2

Wy11 Analiza wykresu żelazo-cementyt. 2

Wy12 Badania własności mechanicznych materiałów: próba rozciągania, badanie

twardości, próba udarności, próba zmęczeniowa, próba pełzania.

2

Wy13 Stale niestopowe i staliwa. Wpływ zawartości węgla i domieszek na

własności stali. Oznaczanie stali. 2

Wy14 Układ żelazo-grafit. Rodzaje żeliw. Grafityzacja. 2

Wy15 Modyfikacja żeliw. Rodzaje wydzieleni grafitu oraz osnowy żeliw i ich

wpływ na własności. Klasyfikacja i zasady oznaczania żeliw.

2

Suma godzin 30



N2. praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu

N3. konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (W)





efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W03 egzamin pisemno-ustny

137



1. Blicharski M., Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa,

2. Haimann R., Metaloznawstwo cz. I, OW PWr. Wrocław 2000,

3. Haimann R., Metaloznawstwo, Wydawnictwo PWr. Wrocław 1980,

4. Ziółkowski B., Materiały do wykładów, www.immt.pwr.wroc.pl/~ziolek,


1. Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa,

2. Ashby M.F., Jones D.R.H., Materiały inżynierskie t. 1 i 2, WNT, Warszawa 1996

OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) ? nie było tej informacji,

więc nie wiem czy jest poprawna

Stanisław Frydman, 71 320 27 64; stanisł[email protected]

Bogumił Ziółkowski, 71 320 27 67; bogumil.ziolkowski @pwr.wroc.pl


Podstawy materiałoznawstwa



Przedmiotowy efekt

kształcenia





Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydakty-

cznego

PEK_W01 – PEK_W03 K1MBM_W06 C1 – C5 Wy1 – Wy15 N1 – N3

http://www.immt.pwr.wroc.pl/~ziol

mailto:stanisł[email protected]

138


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy Mechaniki Płynów

Nazwa w języku angielskim Basis of Fluid Mechanics


Stopień studiów i forma: I, stacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki płynu nielepkiego, obejmującej

następujące zagadnienia.

C1.1. Makroskopowe właściwości płynów.

C1.2. Statyka płynu.

C1.3. Dynamiki płynu nielepkiego.

C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu

nielepkiego, obejmującej następujące zagadnienia.

C2.1. Makroskopowe właściwości płynów.

C2.2. Zastosowania podstawowych równań opisujących ruch płynu nielepkiego.

C2.3. Rozwiązywanie układów pomiarowych płynu nielepkiego.

139


Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu nielepkiego

PEK_W01 – zna podstawowe definicje właściwości płynów.

PEK_W02 – zna prawa dotyczą statyki płynu.

PEK_W03 – potrafi opisać ruch płynu nielepkiego.

Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania zagadnień

do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu lepkiego

PEK_U01 – potrafi obliczać makroskopowe właściwości płynów

PEK_U02 – potrafi zastosować prawo dotyczące statyki płynu do rozwiązywania zadań

PEK_U03 – potrafi obliczyć podstawowe wielkości hydrauliczne związane z ruchem płynu

nielepkiego

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Przedmiot i metody mechaniki płynów, rys historyczny. 2

Wy2 Siły działające na element płynu. Stan naprężenia. 2

Wy3 Równania równowagi płynów, prawo naczyń połączonych, manometry

cieczowe. 2

Wy4 Klasyfikacja i metody opisu ruchu płynów. Podstawowe pojęcia i równania

kinematyki. 2

Wy5 Ruch lokalny płynu. Przepływ potencjalny i wirowy. 2

Wy6 Podstawowe równania mechaniki płynów: zasada zachowania masy, pędu i

energii. 2

Wy7 Równania ruchu płynu nielepkiego i ich całkowanie. Całka Couchy’ego i

Bernoulliego dla płynu ściśliwego i nieściśliwego 2

Wy8 Zastosowania równania Bernoulliego i ciągłości. Pomiar prędkości

miejscowej, średniej. 2

Wy9 Zastosowania równania Bernoulliego i ciągłości. Pomiar strumienia

przepływu. Wypływ przez otwory. Kawitacja. 2

Wy10 Równanie Naviera - Stokesa podstawowym równaniem mechaniki płynów. 2

Wy11 Podobieństwo dynamiczne przepływów. 2

Wy12 Przepływ laminarny. Całkowanie równania Naviera - Stokesa dla przepływu

płaskiego i osiowosymetrycznego. 2

Wy13 Podstawy teorii warstwy przyściennej, równania Prandtla. 2

Wy14 Przepływ turbulentny - istota przepływu, równania Reynoldsa, naprężenia

turbulentne 2


Suma godzin 30


Ćw1 Rozwiązywanie zadań związanych z makroskopowymi właściwościami

płynów.

2

Ćw2 Zastosowanie prawa naczyń połączonych oraz bilansu objętości do

rozwiązywania manometrów cieczowych.

2

Ćw3 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany płaskie. 2

Ćw4 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany zakrzywione oraz połączenia

ścian płaskich i zakrzywionych.

2

Ćw5 Zastosowanie równania Bernoulliego do rozwiązywania zadań z przepływem

płynu nielepkiego.

2

140

Ćw6 Rozwiązywanie zadań z rurkami piętrzącymi: Pitota i Prandtla. 2


Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową

wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.

N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.

N5. Konsultacje.

N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.

N7. Wykład - kolokwium zaliczeniowe.




koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 PEK_W01÷ PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe

P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki




koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 PEK_U01- PEK_U03

Kartkówki na każdych

zajęciach

F2 Kolokwium zaliczeniowe




[60] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,


[61] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki


[62] Burka E.S., Nałecz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,

1994


[1] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII

SRODOWISKA, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997

[2] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981


Kazimierz Wójs, [email protected]

141


Podstawy mechaniki płynów

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie



zdefiniowanych dla

kierunku studiów i

specjalności

Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W09

C1.1. Wy1, Wy10-Wy14

N1, N5, N7 PEK_W02 C1.2, C1.4 Wy2, Wy3

PEK_W03 C1.3 Wy4-Wy9

PEK_U01

K1MBM_U09

C2.1 Ćw1, Ćw2

N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.3 Ćw4

PEK_U03 C2.2 Ćw3, Ćw5, Ćw6

142

WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy metrologii i techniki eksperymentu

Nazwa w języku angielskim: Basics of metrology and experiment techniques

Kierunek studiów : MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Stopień studiów i forma: I stopień , stacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15 15



(CNPS)

60 30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1 1




kontaktu (BK)

1 0,75 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytwnymi ocenami na

świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami pomiarowymi i własnościami

przyrządów pomiarowych

C2- Przedstawienie sposobów ujawniania omyłek pomiarowych i usuwania błedów

systematycznych

C3 - Zaznajomienie studentów i przedstawienie problemów dotyczących metod

wyznaczania niepewności pomiarowych , sposobów poprawy dokładności pomiarów i

zapisu wyniku pomiaru

C4 - Przedstawienie zasad sprawdzania i wzorcowania aparatury i przyrządów pomiarowych

C5 - Przedstawienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym

opracowaniem wyników eksperymentu

C6 - Przygotowanie studentów do prawidłowego przeprowadzenia prostego eksperymentu

C7 - Wyrobienie umiejętności prawidłowej prezentacji charakterystyk pomiarowych

143


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą podstawowych metod pomiarowych , zna równanie pomiaru ,

zna pojęcie wilkośc fizyczna i jednostaka miary oraz pojęcia: wzorzec pomiaru i

wzorcowanie

PEK_W02 zna i rozumie pojęcia dotyczące właściwości przyrządów: klasa niedokładności

przyrządu pomiarowego, zakres wskazań i zakres pomiarowy przyrządu, czułość przyrzadu,

błąd dodatkowy przyrządu

PEK_W03 zna sposoby ujawniania omyłek pomiarowych i wyznaczania poprawek

PEK_W04 zna i rozumie sposób zapisu wyniku pomiaru i jednostek miary

PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczenia niepewności pomiarowych

PEK_W06 zna sposoby poprawy dokładności pomiaru

PEK_W07 rozumie potrzebę interpretacji i analizy wyniku pomiarowego

PEK_W08 zna i rozumie potrzebę wykorzystania funkcji korelacji i regresji do sporzadzania chark-

terystyk pomiarowych

PEK_W09 zna i rozumie zasady wzorcowania i sprawdzenia aparatury pomiarowej

PEK_W10 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego

opracowania wyniku eksperymentu


PEK_U01- potrafi wskazać i odróżnić metody pomiarowe

PEK_U02- potafi ustalić krok pomiarowy w eksperymencie

PEK_U03- potrafi przeprowadzić poprawnie prosty eksperyment

PEK_U04- potrafi zapisać i zinterpretować poprawnie wynik pomiaru

PEK_U05- umie wyznaczyć wartość niepewności pomiarowej dla metody pośredniej i bezpośredniej

PEK_U06 - umie poprawnie sporzadzić charakterystykę otrzymaną podczas eksperymentu

PEK_U07- potrafi ocenić możliwości poprawy dokładności eksperymentu

PEK_U08 - umie ujawnić omyłkę pomiarową i wyznaczyć poprawki

PEK_U09 – umie zastosować analizę korelacyjną i regresyjną do przedstawienia charakterystyk

pomiarowych

PEK_U10 – potrafi wywzorcować i sprawdzić przyrząd pomiarowy i narysować krzywą poprawkową

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1,2

Zajęcia wstępne, literatura do przedmiotu, podstawowe pojęcia metrologii.

Pomiar. Definicja pomiaru, podstawowe równanie pomiaru. Wielkości

pomiarowe, podział, wielkości, przykłady. Jednostki miar i wzory , podział ,

przykłady, zastosowanie

4

Wy 3 Wzorce pomiarowe, podział i przykłady realizacji 2

Wy 4,5 Metody, przyrządy i narzędzia pomiarowe- podział, przykłady. Parametry

charakteryzujące właściwości przyrządów pomiarowych 4

Wy 6 Błędy pomiarowe( przypadkowe, systematyczne, nadmierne),- definicje,

usuwanie błędów systematycznych, ujawnianie omyłek 2

Wy 7 Zasady podawania wyników pomiarów, dokładność i zasady zaokrąglania

liczb przybliżonych. Przykłady 2

Wy 8-12

Niepewności pomiarowe – standardowa, standardowa łączna, rozszerzona,

sposoby obliczeń (pomiary bezpośrednie i pośrednie), przykłady. Rozkłady

normalny i Studenta. Poprawa dokładności pomiaru 10

Wy 13 Metody korelacji i regresji – podstawy 2

Wy 14 Planowanie i opracowanie wyników pomiarów 2

Wy 15 Kolokwium zaliczeniowe 2

Suma godzin 30

144


Ćw1 Sprawy organizacyjne. Rozwiązywanie zadań z zakresu przystosowania

wzorów wielkościowych do jednostek

2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących bledów systematycznych na przykładzie

elementarnych pomiarów temperatur, ciśnień i strumieni przepływów.

2

Ćw3 Rozwiazywanie zadań dotyczących czułości przyrządu pomiarowego oraz z

zakresu obliczania niepewności metodą typu B i poprawnego zapisu wyniku

pomiaru

2

Ćw4 Rozwiązywanie zadań z zakrsu ujawniania omyłek oraz liczenia niepewności

metodą typu A ( rozkład Gaussa, Studenta )

2

Ćw5 Rozwiazywanie zadań z zakresu obliczania niepewności rozszerzonej oraz

poprawy dokładności pomiarów dla pomiarów posrednich i bezpośrednich

2

Ćw6 Rozwiązywanie zadań z zakrsu metod korelacji i regresji 2

Ćw7 Rozwiązywanie zadań z techniki i podstaw planowania eksperymentu 2


Suma godzin 15


La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 1

La2 Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A 2

La3 Błędy w pomiarach bezpośrednich 2

La4 Metoda podstawowa pomiaru na przykładzie wyznaczania gęstości.Błędy w

metodzie pośredniej.

2

La5 Sprawdzanie i wzorcowanie aparatury i przyrządów pomiarowych 2

La6 Analiza korelacyjna i regresyjna 2

La7 System do pomiaru strumienia objetości wody za pomocą zwęzki 2

La8 Ćwiczenie dodatkowe, zaliczenie 2

Suma godzin 15


N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów

N2. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min sprawdziany pisemne


N4. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć

N5. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu

N6 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów

N7. Praca własna- przygotowanie do ćwiczeń i laboratoriów

N8. Konsultacje

N9. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia




koniec semestru)


kształcenia

P PEK_W01 ÷PEK_W10 Zaliczenie pisemne

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia



koniec semestru)


kształcenia

P PEK_U01÷ PEK_U10 Zaliczenie pisemne




koniec semestru)


kształcenia

145

F1 PEK_U01÷ PEK_U10 krótkie sprawdziany pisemne,

F2 PEK_U01÷ PEK_U10 odpowiedzi ustne

F3 PEK_U01÷ PEK_U10 ocena sprawozdań (obrona

sprawozdań, dyskusja)

P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3



[1] D. Turzeniecka : Ocena niepewności wyniku pomiarów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,

Poznań 1997.

[2] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.

[3] John R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN 1999.

[4] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2003.

[5] J. Piotrowski, K. Kostyrko: Wzorcowanie aparatury pomiarowej, PWN, Warszawa 2000.


[1] J. Piotrowski: Podstawy miernictwa, WNT, Warszawa 2002

[2] L. Augustyniak : Teoria pomiarów w przykładach, Gdynia 1999

[3] Mała encyklopedia metrologii, WNT, Warszawa 1989

[4] A.Chwaleba, M. Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa 2000


Artur Andruszkiewicz, 3202370; [email protected]


Podstawy metrologii i techniki eksperymentu


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




studiów i specjalności (o ile dotyczy)

Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W10

C1,C4 Wy1÷Wy3

N1,N8,N9

PEK_W02 C1 Wy4,Wy5 PEK_W03 C2 Wy6 PEK_W04 C3 Wy7 PEK_W05 C3 Wy8÷W12 PEK_W06 C3 Wy8÷W12 PEK_W07 C5,C7 Wy8÷W12 PEK_W08 C7 W13 PEK_W09 C4 W14 PEK_W10 C5 W14 PEK_U01

K1MBM_U10

C1 La3,La4 N4÷N8 PEK_U02 C6 La7, Ćw7 N2÷N7 PEK_U03 C5,C6 La2÷La7 N4÷N7 PEK_U04 C3 La2÷La4,La7,Ćw1 N2÷N7 PEK_U05 C3 La2÷La4,La7,Ćw3÷Ćw5 N2÷N7 PEK_U06 C7 La5÷La7 N4÷N7 PEK_U07 C3 La7, Ćw5 N2÷N7 PEK_U08 C2 Ćw2,Ćw4 N2,N3, N7

PEK_U09 C7 La6, Ćw6 N2÷N7 PEK_U10 C4 La5 N4÷N7

146


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy termodynamiki

Nazwa w języku angielskim: Basics of thermodynamics





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej zjawisk i procesów w termodynamice klasycznej

C2 – przekazanie wiedzy na temat podstawowych praw i zasad termodynamiki

C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń własności substancji doskonałych i

rzeczywistych oraz bilansowania energetycznego układów

C4 – zobrazowanie przemian charakterystycznych występujących w termodynamice i wykształcenie

umiejętności obliczania dla nich pracy i ciepła

C5 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń efektywności obiegów

cieplnych

C6 – przekazanie wiedzy na temat stechiometrii spalania paliw

C7 – przekazanie wiedzy dotyczącej przepływów gazów w kanałach

147


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące termodynamiki klasycznej

PEK_W02 – zna równania opisujące stan gazów doskonałych i rzeczywistych

PEK_W03 – zna zasady termodynamiki

PEK_W04 – jest zapoznany z rodzajami przemian charakterystycznych

PEK_W05 – ma wiedzę na temat obliczania efektywności obiegów cieplnych

PEK_W06 – ma wiedzę na temat podstawowych procesów z wykorzystaniem gazów wilgotnych

PEK_W07 – zna zasady bilansowania w procesie spalania

PEK_W08 – potrafi objaśnić proces przepływu gazu przez dysze i dyfuzory


PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse energii

PEK_U02 – potrafi określać własności gazów doskonałych i ich mieszanin

PEK_U03 – posiada umiejętność wyznaczania pracy i ciepła dla przemian charakterystycznych

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania efektywności obiegów

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie w problematykę nauki o własnościach, zjawiskach i

procesach cieplnych 2

Wy2 Układy termodynamiczne. Parametry stanu. Funkcje stanu. Równania stanu

gazów doskonałych. Mieszaniny gazów doskonałych. 2

Wy3 Energia, praca, ciepło. 2

Wy4 I zasada termodynamiki 2

Wy5 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2

Wy6 Druga zasada termodynamiki. Entropia. 2

Wy7 Wykres T-S. Obiegi. Procesy nieodwracalne 2

Wy8 Praca maksymalna i egzergia. Analiza egzergetyczna 2

Wy9 Własności substancji rzeczywistych. 2

Wy10 Para wodna 2

Wy11 Gazy wilgotne. Wykres i1+x-x. Procesy z użyciem gazów wilgotnych 2

Wy12 Spalanie paliw 2

Wy13 Podstawowe prawa przepływu płynów ściśliwych 2

Wy14 Przepływ gazów przez kanały 2


Suma godzin 30


godzin

Ćw1 Sprawy organizacyjne. Parametry stanu 1

Ćw2 Bilanse energii 2

Ćw3 Równanie stanu gazu doskonałego. Mieszaniny gazów doskonałych 2

Ćw4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2

Ćw5 I zasada termodynamiki 2

Ćw6 Entropia. II zasada termodynamiki. Obiegi 2

Ćw7 Obiegi 2


Suma godzin 15

148


N1. Wykład tradycyjny


N3. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01-PEK_W08 Kolokwium zaliczeniowe




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01-PEK_U04 Kolokwium zaliczeniowe



[63] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994

[64] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005

[65] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej


[75] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999


Zbigniew Gnutek, [email protected]


Podstawy termodynamiki


Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W09

C1, C2 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C3 Wy2, Wy9, Wy10

PEK_W03 C2 Wy3, Wy4, Wy6-

Wy8

PEK_W04 C4 Wy5

PEK_W05 C5 Wy7, Wy8

PEK_W06 C3 Wy11

PEK_W07 C6 Wy12


PEK_U01

K1MBM_U09

C3 Ćw1, Ćw2, Ćw5

N2, N3 PEK_U02 C3 Ćw3

PEK_U03 C4 Ćw4


149

Wydział Mechaniczno-Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy wytrzymałości materiałów

Nazwa w języku angielskim: Basics of strength of materials



Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy

Kod przedmiotu: MSN 0820

Grupa kursów: NIE


Liczba godzin zajęć zorganizowanych w

Uczelni (ZZU) 30 15

Liczba godzin całkowitego nakładu pracy

studenta (CNPS) 60 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę

Dal grupy kursów zaznaczyć kurs

końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 1 Liczba punktów odpowiadająca zajęciom o

charakterze praktycznym (P) 0 1

Liczba punktów ECTS odpowiadająca

zajęciom wymagającym bezpośredniego

kontaktu (BK) 1 0,75


Podstawowa wiedza, umiejętności i kompetencje dotyczące analizy matematycznej, algebry z

geometrią analityczną, mechaniki – statyka.

CELE PRZEDMIOTU C1. Rozwiązywanie problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki. C2. Wykonywanie analiz wytrzymałościowych elementów konstrukcji dla prostych przypadków

obciążenia. C3. Nabywanie i utrwalanie kompetencji społecznych obejmujących inteligencję emocjonalną




PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoba która zaliczyła kurs

I. Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – potrafi zdefiniować zachowanie się ciała odkształcalnego pod działaniem obciążeń oraz

wykorzystać prawa wyprowadzone dla mechaniki ciała odkształcalnego

PEK_W02 – ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie wytrzymałości

materiałów, w tym wiedzę niezbędną do wymiarowania wytrzymałościowego w prostych

stanach obciążeń II. Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – potrafi dokonać analizy stanu naprężenia i odkształcenia oraz wymiarowania

wytrzymałościowego elementów prętowych w zakresie sprężystym PEK_U02 – potrafi ocenić bezpieczeństwo pracy konstrukcji w przypadku prostych stanów obciążenia

III. Z zakresu kompetencji społecznych: PEK_K01 – otwartość na wyszukiwanie informacji oraz poddawanie ich krytycznej analizie

PEK_K02 – aktywna postawa wobec obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia

i uzasadniania własnego punktu widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu

wytrzymałości materiałów

150


TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Wiadomości wstępne. Podstawowe definicje i założenia. Analiza elementu

konstrukcji pod obciążeniem. Definicja naprężeń. Definicja odkształceń. 2

Wy2

Rozciąganie i ściskanie pręta pryzmatycznego. Prawo Hooke’a. Doświadczalne

podstawy określania własności mechanicznych materiałów. Typowe wykresy

rozciągania i ściskania. Wpływ czasu i temperatury. 2

Wy3 Podstawy teorii stanu naprężenia. Warunki równowagi wewnętrznej. Wykreślne

wyznaczanie naprężeń. Typowe przypadki stanu naprężenia. 2

Wy4 Podstawy teorii stanu odkształcenia. Warunki geometryczne. Odkształcenia

objętościowe i postaciowe. 2

Wy5 Uogólnione prawo Hooke’a. Energia sprężysta. 2

Wy6 Ścinanie techniczne. Obliczenia połączeń spawanych i nitowanych. 2

Wy7 Skręcanie prętów prostych. Pręty o przekroju kołowym. Pręty o dowolnym

przekroju. 2

Wy8 Skręcanie prętów cienkościennych o profilu otwartym i o profilu zamkniętym.

Przykłady obliczeń wytrzymałościowych na skręcanie. 2

Wy9

Zginanie prętów prostych. Szczególne przypadki zginania. Zginanie proste.

Naprężenia przy czystym zginaniu i przy zginaniu poprzecznym. Obliczenia

wytrzymałościowe belek zginanych.

2

Wy10 Równanie różniczkowe linii ugięcia belki. Metoda analityczna określania linii

ugięcia belek zginanych, metoda Clebscha. 2

Wy11 Metoda analityczno-wykreślna wyznaczania ugięć belek zginanych. 2

Wy12 Zginanie ukośne. Określenie naprężeń i odkształceń. Środek ścinania. 2

Wy13 Zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem. Mimośrodowe rozciąganie, ściskanie

prętów krępych. 2

Wy14 Wytrzymałość zbiorników cienkościennych. 2

Wy15 Pisemny sprawdzian (kolokwium). 2

Suma godzin 30

Forma zajęć – ćwiczenia Liczba

Godzin

Ćw1 Równania statyki. Rozciąganie, ściskanie – układy statycznie wyznaczalne. 2

Ćw2 Rozciąganie, ściskanie – układy statycznie niewyznaczalne. 2

Ćw3 Analiza płaskiego stanu naprężenia. Zastosowanie uogólnionego prawa Hooke’a. 2

Ćw4 Obliczenia na ścinanie. 2

Ćw5 Obliczenia na skręcanie. 2

Ćw6 Obliczenia naprężeń i ugięć belek zginanych. 3

Ćw7 Pisemny sprawdzian (kolokwium). 2

Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych


N3. Konsultacje

N4. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń

N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium

151






efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W02;

PEK_K01 PEK_K03 Kolokwium

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (Ćw)





efektu kształcenia

F1 jako średnia arytmetyczna

ocen uzyskanych w czasie zajęć

PEK_U01 PEK_U02;

PEK_K01 PEK_K03

Odpowiedzi ustne,

pisemne sprawdziany

F2 PEK_U01 PEK_U02;

PEK_K01 PEK_K03 Kolokwium

P = 0,2 F1 + 0,8 F2



[1] Żuchowski R.: Wytrzymałość materiałów, Oficyna Wydawnicza Pol. Wr., Wrocław, 1996

[2] Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 1984

[3] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów, WN PWN, Warszawa, 2009

[4] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa,

2012

[5] Rajfert T., Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1976


[1] Malinin N.N., Rżysko J.: Mechanika materiałów, PWN, Warszawa, 1981

[2] Brzoska Z.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1979

[3] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT,

Warszawa, 2009


Leszek Korusiewicz, 71 320 27 23, [email protected]


Podstawy wytrzymałości materiałów


Przedmiotowy efekt

kształcenia





Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydakty-

cznego

PEK_W01

PEK_W02 K1MBM_W05 C1 Wy1Wy15 N1, N3, N5

PEK_U01

PEK_U02 K1MBM_U05 C1, C2 Ćw1Ćw7 N2, N3, N4

PEK_K01

PEK_K02

PEK_K03

K1MBM_K02

K1MBM_K04 C3

Wy1Wy15

Ćw1Ćw7 N3, N5

152


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Pompy

Nazwa w języku angielskim: Pumps


Specjalność (jeśli dotyczy): Inżynieria cieplna


Rodzaj przedmiotu: wybieralne/specjalnościowe


Grupa kursów: NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych z mechaniką ciała stałego i mechaniką płynów

2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym i programami CAD

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studenta z klasyfikacją, budową i działaniem pomp do transportu cieczy czystych

i mieszanin wielofazowych

C2. Zapoznanie z rolą i znaczeniem głównych elementów pomp.

C3. Zapoznanie z własnościami eksploatacyjnymi i energetycznymi.

C4. Przygotowanie studenta do samodzielnej identyfikacji zjawisk towarzyszących pracy pomp

C5. Wykształcenie umiejętności projektowania prostych pomp wirowych ze szczególnym

uwzględnieniem pomp odśrodkowych

C6. Wykształcenie umiejętności doboru i analizy współpracy pomp z układem.

153


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna znaczenie pomp w gospodarce i podział klasyfikacyjny pomp,

PEK_W02 – zna budowę i teorię jednowymiarową działania pomp wirowych

PEK_W03 – zna zasady opisu właściwości pomp za pomocą charakterystyk

PEK_W04 – posiada wiedzę o sposobach projektowania elementów przepływowych pomp wirowych

PEK_W05 – posiada wiedzę o zjawiskach powodujących występowanie sił w pompach wirowych

PEK_W06 – zna zjawisko kawitacji i sposób jej opisu w pompie oraz metody projektowania pomp o

podwyższonych właściwościach antykawitacyjnch,

PEK_W07 – zna sposoby wyznaczania punktu pracy pompy w układzie a także zasady współpracy

wielu pomp

PEK_W08 – zna metody regulacji parametrów pomp i skutki energetyczne jakie one wywołują

Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – potrafi zaprojektować prostą pompę wirową - odśrodkową na zadane parametry

PEK_U02 – potrafi rozpoznać typ pompy i ocenić jej właściwości eksploatacyjne

PEK_U03 – potrafi dobrać pompę do układu

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wymagania, sposób zaliczenia, wprowadzenie do techniki pompowej 2

Wy2 Podział klasyfikacyjny pomp, zakres stosowania, parametry. 2

Wy3 Budowa pomp wirowych, rola i znaczenie podstawowych elementów pomp. 2

Wy4 Podstawy działania pomp wirowych. 2

Wy5 Charakterystyki, straty i sprawności pomp wirowych. 2

Wy6 Podstawy obliczenia pomp wirowych. 2

Wy7 Siły hydrodynamiczne, i sposoby ich kompensowania. 2

Wy8 Kawitacja i sposoby zapobiegania. 2

Wy9 Pompy śmigłowe, budowa i zasada działania. 2

Wy10 Pompy krążeniowe i samozasysające. 2

Wy11 Układ pompowy, współpraca pomp ze sobą i układem. Dobór pomp do układu. 2

Wy12 Regulacja parametrów pomp. 2

Wy13 Pompy wyporowe – podział klasyfikacyjny. 2

Wy14 Pompy wyporowe o ruchu obrotowym elementu roboczego. 2

Wy15 Zaliczenie 2

Suma godzin 30


Ćw.1 Obliczenie i naszkicowanie wirnika pompy wolnobieżnej. 8

Ćw.2 Obliczenie i naszkicowanie elementu odprowadzenia cieczy z pompy

wolnobieżnej. 3

Ćw.3 Obliczenie charakterystyki wybranego układu pompowego. 1

Ćw.4 Dobór pompy do wybranego układu pompowego. 3

Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów i animacji.

N2. Ćwiczenia: omawianie algorytmów obliczeń.

N3. Praca własna:

- samodzielny dobór pomp na podstawie katalogów, internetu i dostępnego oprogramowania, -

obliczenia parametrów wirnika z wykorzystaniem MathCad/Excel

N4. Konsultacje

154






efektu kształcenia

P PEK_W01…W15 Kolokwium

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia





efektu kształcenia

F1 PEK_U1 Sprawozdanie z obliczeń

podstawowych wymiarów i

kształtów pompy odśrodkowej

F2 PEK_U2, PEK_U3 Sprawozdanie z doboru 3 pomp

P=0,75F1+0,25F2



[66] W. Jędral - Pompy wirowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001

[67] A. Korczak, J. Rokita - Pompy i układy pompowe,

[68] Sz. Łazarkiewicz, A.T. Troskolański - Pompy wirowe,

[69] M. Skowroński - Układu pompowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009

[70] M. Stępniewski - Pompy, WNT, Warszawa 1985


[76] Pompy Pompownie - czasopismo użytkowników pomp

[77] World Pumps - czasopismo użytkowników pomp

[78] Polska Norma PN-EN ISO 9906, „Pompy wirowe. Badania odbiorcze parametrów

hydraulicznych. Klasy dokładności 1 i 2”.

[79] Polska Norma PN-EN 14343, „Obrotowe pompy wyporowe. Badania Parametrów

odbiorczych”.


Marek Skowroński, [email protected]


Pompy



Przedmiotowy

efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego efektu



i specjalności (o ile dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01-W06

S1INC_W07 C1, C2,

W01…W10,

W013,W15 N1, N4 PEK_W07-W08 C3,4 W011,W12

PEK_U01

S1INC_U08

C5 Ćw1,Cw2

N2, N3, N4 PEK_ U02-U03 C6 Ćw3,Cw4

155


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Projektowanie samolotów

Designing of airplanes





MSN0900

NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

60 60


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu aerodynamiki

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Utrwalić i rozszerzyć wiedzę z zakresu aerodynamiki

C2 – Przedstawić klasyfikację statków latających

C3 – Zapoznać z procedurą wstępnych obliczeń projektowanego samolotu

C4 – Przedstawić metodykę obliczania ciągu niezbędnego i rozporządzalnego

C5 – Zapoznać studentów z obliczaniem mas składowych, wyważenia samolotu oraz

obliczaniem geometrii samolotu

C6 – Zaprezentować algorytmy wstępnych obliczeń projektowanego samolotu

C7 – Przedstawić przeznaczenie głównych zespołów samolotu, funkcje układów, instalacji i

systemów oraz wyposażenia samolotu

C8 – Zapoznać studentów w właściwościami samolotu z zakresie stateczności i sterowności

C9 – Wyjaśnić metody kształtowania niezawodności statków powietrznych

C10 – Przedstawić wpływ układu aerodynamicznego samolotu na jego charakterystyki lotne

156


WIEDZA


PEK_W01 – objaśnić procedurę projektowania samolotu

PEK_W02 – zdefiniować podstawowe pojęcia z aerodynamiki samolotu

PEK_W03 – rozróżnić statki latające ze względu na ich zasadę lotu oraz dokonać ich

klasyfikacji

PEK_W04 – scharakteryzować wymagania techniczne stawiane samolotom

PEK_W05 – wyjaśnić procedury obliczeń aerodynamicznych samolotu

PEK_W06 – zdefiniować stateczność i sterowność samolotu

PEK_W07 – wymienić funkcje układów i systemów samolotu

PEK_W08 – objaśnić sposoby kształtowania niezawodności samolotu

PEK_W09 – wymienić przeznaczenie zespołów i podzespołów płatowca

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – sformułować wymagania techniczne dla projektowanego samolotu

PEK_U02 – przeprowadzić analizę konstrukcyjną samolotów o przeznaczeniu podobnym do

projektowanego samolotu

PEK_U03 – wykonać wstępne obliczenia aerodynamiczne

PEK_U04 – dobrać układ aerodynamiczny oraz geometrię podzespołów płatowca

PEK_U05 – przeprowadzić estymację masy samolotu i jego podzespołów

PEK_U06 – oszacować wyważenie samolotu

PEK_U07 – ocenić wpływ układu aerodynamicznego samolotu na jego właściwości lotne

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wstęp do procedury projektowania samolotów 2

Wy2 Charakterystyki aerodynamiczne samolotu 2

Wy3 Klasyfikacja statków latających 2

Wy4 Tworzenie wymagań technicznych dla samolotu 2

Wy5 Układy aerodynamiczne samolotów 2

Wy6 Wstępne obliczenia aerodynamiczne 2

Wy7 Krzywe ciągu niezbędnego i rozporządzalnego 2

Wy8 Określanie mas składowych samolotu 2

Wy9 Wyznaczanie wielkości geometrycznych samolotu 2

Wy10 Wyważenie samolotu 2

Wy11 Elementy stateczności i sterowności samolotu 2

Wy12 Układy, instalacje i systemy samolotów 2

Wy13 Kształtowanie niezawodności w procesie projektowania 2

Wy14 Błędy w projektowaniu samolotów 2

Wy15 Kolokwium zaliczające 2

Suma godzin 30

Forma zajęć - projektowanie Liczba godzin

Pr 1 Wprowadzenie do procedury projektowania 2

Pr 2 Formułowanie wymagań technicznych dla samolotu 2

Pr 3 Analiza konstrukcyjna samolotów porównawczych 2

Pr 4 Wnioski z analizy konstrukcyjnej samolotów porównawczych 2

Pr 5 Dobór układu aerodynamicznego samolotu 2

Pr 6 Szkic wstępny projektowanego samolotu 2

157

Pr 7 Wstępne obliczenia aerodynamiczne samolotu 2

Pr 8 Obliczanie ciągu niezbędnego i rozporządzalnego 2

Pr 9 Szacowanie masy całkowitej samolotu 2

Pr 10 Określanie gabarytów podzespołów płatowca 2

Pr 11 Szacowanie mas składowych samolotu 2

Pr 12 Wyważenie samolotu 2

Pr 13 Dobór wyposażenia samolotu 2

Pr 14 Szkic wstępny samolotu 2

Pr 15 Zaliczenie kursu 2

Suma godzin 30


N1. Wykład:

– tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2. Projektowanie:

– instruktaż wykładowcy odnośnie algorytmów projektowania;

– prezentacja przez studentów aktualnych osiągnięć w projekcie;

– dyskusja nad rozwiązaniami zastosowanymi w projekcie;

N3. Konsultacje

N4. Praca własna studentów:

– opracowanie poszczególnych etapów projektu;

– przygotowanie do prezentacji wyników projektu;

– samodzielne studia – rozszerzanie i uzupełnianie wiedzy;

– przygotowanie do zaliczenia przedmiotu






Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W09 Kolokwium






Numer efektu

kształcenia


P PEK_U01, PEK_U07 Poprawnie merytorycznie wykonanie projektu

oraz oddanie sprawozdania w nieprzekraczalnym

terminie przypadającym na ostanie zajęcia

projektowe. Obrona projektu.

158



[1] Danilecki S.: Projektowanie samolotów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2000

[2] Raymer D.P.: Aircraft Design. A conceptual approach. Virginia Polytechnic Institute and State

University, Blacksburg, Virginia 2006

[3] Brusow W.: Optymalne projektowanie wielozadaniowych statków latających. Biblioteka Instytutu

Lotnictwa, Warszawa 1996

[4] Roskam J.: Aeroplan design. Part I ÷ VII. Lawrence, Kansas, USA 2005


[1] Cichosz E., Trościenko S.: Poradnik do projektowania samolotów. Część I. Wojskowa Akademia

Techniczna, Warszawa 1970

[2] Cichosz E., i inni.: Poradnik do projektowania samolotów. Część II. Wojskowa Akademia

Techniczna, Warszawa 1971

[3] Sołtyk T.: Amatorskie projektowanie samolotów. Biblioteka Instytutu Lotnictwa, Warszawa 1995


Andrzej Gronczewski, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Projektowanie samolotów



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W05

C3 Wy1

N1, N3, N4

PEK_W02 C1 Wy2

PEK_W03 C2 Wy3

PEK_W04 C3 Wy4

PEK_W05 C3, C6 Wy6 ÷10

PEK_W06 C8 Wy11

PEK_W07 C7 Wy12

PEK_W08 C9 Wy13 ÷14

PEK_W09 C7 Wy1,3,5,13

PEK_U01

S1ILO_U05

C6 Pr 1 ÷ 2

N2, N3, N4

PEK_U02 C10 Pr 3 ÷ 4

PEK_U03 C1, C3, C6 Pr 7 ÷ 12

PEK_U04 C7, C10 Pr 5 ÷ 6

PEK_U05 C5 Pr 9

PEK_U06 C5 Pr 11 ÷ 12

PEK_U07 C10 Pr 13 ÷ 14

159


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu

Grupa kursów

Reaktory jądrowe

Nuclear Reactors


Inżynieria Cieplna



MSN0931

NIE




(ZZU)

15

15



(CNPS)

30

30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

0,5 0,75

*niepotrzebne skreślić


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: fizyka, termodynamika.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Nabycie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, z zakresu:

C1.1. Podstaw fizyki i teorii reaktorów.

C1.2. Historii rozwoju reaktorów jądrowych oraz ich klasyfikacji.

C1.3. Budowy, zasady działania, eksploatacji i bezpieczeństwa reaktorów II generacji

C1.4. Budowy oraz cech charakterystycznych reaktorów III/III+ generacji.

C2. Zdobycie umiejętności z zakresu:

C2.1. Obsługi programu do komputerowej symulacji pracy elektrowni jądrowej z reaktorem

wodnym ciśnieniowym PWR.

C2.2. Analizowania i interpretowania zmian parametrów pracy reaktora podczas normalnej

eksploatacji i awarii elektrowni.

160


WIEDZA

PEK_W01 Posiada wiedzę dotyczącą wybranych zagadnień z zakresu fizyki i teorii

reaktorów jądrowych.

PEK_W02 Zna historię rozwoju reaktorów jądrowych oraz ich klasyfikacje.

PEK_W03 Posiada podstawową wiedzę z zakresu budowy, eksploatacji i bezpieczeństwa

reaktorów II generacji. Zna ich koncepcję, schematy cieplne, parametry pracy,

konstrukcję rdzenia i elementów paliwowych.

PEK_W04 Zna budowę, parametry pracy oraz cechy charakterystyczne reaktorów III/III+

generacji.

UMIEJĘTNOŚCI

PEK_U01 Posiada umiejętność obsługi programu do komputerowej symulacji pracy

elektrowni jądrowej z reaktorem PWR.

PEK_U02 Potrafi poprawnie analizować i interpretować przebieg zmian podstawowych

parametrów eksploatacyjnych reaktora.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1, 2 Wybrane zagadnienia z podstaw fizyki i teorii reaktorów. 4

Wy3 Historia, rozwój i klasyfikacja reaktorów jądrowych. 2

Wy46

Reaktory jądrowe II generacji – charakterystyka cieplno-

przepływowa. Budowa, koncepcja i schematy cieplne. Parametry

pracy. Konstrukcje rdzenia i elementów paliwowych.

6

Wy7 Reaktory jądrowe III/III+ generacji – charakterystyka ogólna.

Przegląd rozwiązań konstrukcyjnych. Cechy charakterystyczne. 2

Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 1

Suma godzin 15


La1 Wprowadzenie teoretyczne z zakresu budowy i obsługi programu

do komputerowej symulacji pracy elektrowni z reaktorem PWR. 2

La2 Proste ćwiczenia z zakresu znajomości obsługi programu. 2

La3,4 Badanie i analiza zmian parametrów eksploatacyjnych podczas

normalnej pracy reaktora w stanach ustalonych i nieustalonych. 4

La57 Badanie i analiza zmian parametrów eksploatacyjnych podczas

zaburzeń w pracy wybranych awarii projektowych reaktora. 6

La8 Kolokwium zaliczeniowe. 1

Suma godzin 15


N1 Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2 Ćwiczenia z wykorzystaniem programów komputerowych, dyskusja problemowa.

N3 Konsultacje.

N4 Praca własna studenta-przygotowanie do zaliczenia

161






efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W04 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - LABORATORIUM





efektu kształcenia

P PEK_U01 PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe



[1] Kubowski J., Nowoczesne elektrownie jądrowe, WNT 2010

[2] Praca zbiorowa, Wszystko o energetyce jądrowej, AREVA, 2008

[3] Celiński Z., Energetyka jądrowa, PWN 1991

[3] Jezierski G., Energia jądrowa wczoraj i dziś, WNT 2005


[1] Lech M., Elektrownie jądrowe, WPWr 1992

[2] Kierunki rozwoju elektrowni jądrowych, WPWr 1997

[3] Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2005


Wojciech ZACHARCZUK, [email protected]


Reaktory jądrowe Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn I

SPECJALNOŚCI Inżynieria Cieplna

Przedmiotowy efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W09

C1.1 Wy1, Wy2

N1, N3, N4 PEK_W02 C1.2 Wy3

PEK_W03 C1.3 Wy4Wy6

PEK_W04 C1.4 Wy7 PEK_U01

S1INC_U10 C2.1 La1, La2

N2, N3, N4 PEK_U02 C2.2 La3La7

162


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Rysunek techniczny

Nazwa w języku angielskim Technical drawing

Kierunek studiów : Mechanika i budowa maszyn


Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / kierunkowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90


ocenę


kurs końcowy (X)




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu geometrii wykreślnej

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Wykształcenie umiejętności wykonywania rysunku technicznego wykonawczego i

złożeniowego zgodnie z Polskimi Normami Rysunku Technicznego Maszynowego

C2 – Zapoznanie studentów ze schematami rysunkowymi,



PEK_U01 – potrafi zastosować znormalizowane elementy rysunku technicznego: wymiary arkuszy

rysunkowych, rodzaje linii wymiarowych, potrafi narysować rysunek przy założonej podziałce

rysunkowej,

PEK_U02 – potrafi, w oparciu o element z rysunku aksonometrycznego narysować jego rzuty

prostokątne zgodnie z zasadą pierwszego i trzeciego kąta

PEK_U03 – potrafi zaznaczyć na rzucie głównym elementu płaszczyzny przekroju i narysować

przekroje danego elementu,

PEK_U04 – potrafi narysować dany element obrotowy i zapisać go w pół-przekroju i w pół-widoku,

PEK_U05 – potrafi zaznaczyć na rzutach i zapisać kłady i przekroje przesunięte, narysować przedmiot

i przekroje cząstkowe, potrafi narysować przekroje żeber,

PEK_U06 – potrafi zwymiarować przedmiot przedstawiony w rzutach stosując symbole wymiarowe,

potrafi rozmieścić wymiary,

163

PEK_U07 – potrafi wymiarować przedmiot równolegle, szeregowo lub w sposób mieszany,

PEK_U08 – potrafi zwymiarować przedmiot od jego baz konstrukcyjnych, obróbkowych i

pomiarowych,

PEK_U09 – potrafi zaznaczyć tolerowane powierzchnie wymiarowanego przedmiotu, narzucić

wartości tolerancji kształtu i położenia, zapisać je sposobem graficznym i literowym,

PEK_U10 – potrafi zapisać graficznie i narzucić zalecaną obróbkę powierzchni, sposób jej uzyskania i

wartość danego parametru chropowatości,

PEK_U11 – potrafi na rysunku przedmiotu narzucić potrzebną obróbkę cieplną i powierzchniową

PEK_U12 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować nagwintowane elementy (śruby i nakrętki), potrafi

narysować połączenie gwintowe w przekroju,

PEK_U13 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować połączenie spawane stosując linie odniesienia i

odpowiednie symbole,

PEK_U14 – potrafi narysować, zwymiarować i opisać model na rysunku wykonawczym,

PEK_U15 – potrafi narysować, opisać, podać wymiary główne i montażowe na rysunku złożeniowym

zaworu,

PEK_U16 – potrafi złożyć rysunki do formatu A-4, potrafi ułożyć rysunki wykonawcze i złożeniowe

w dokumentację techniczną maszyny lub urządzenia,

PEK_U17 – potrafi zapisać schematycznie mechanizmy, maszyny i urządzenia stosując rysunki i

symbole schematyczne

TREŚCI PROGRAMOWE


Pr1

Znormalizowane elementy rysunku technicznego - wymiary arkuszy

rysunkowych, rodzaje linii rysunkowych i ich zastosowanie, pismo, podziałki,

tabliczki. Wykonanie rysunku w rzutach prostokątnych.

2

Pr2

Widoki, przekroje, kłady - położenie przedmiotu na rysunku, oznaczenie i

kreskowanie przekroju, rodzaje przekrojów; - przekroje i widoki

częściowe, kłady, przekroje ścian, żeber, ramion kół itd.; - widok i

przekroje przedmiotów symetrycznych, przekroje przedmiotów o kształcie

obrotowym, przerywanie i mywanie przedmiotów, widoki i przekroje przesunięte

6

Pr3

Wymiarowanie - wymiary, linie wymiarowe, wymiarowanie za pomocą linii

odniesienia, rozmieszczenie wymiarów na rysunkach (wytyczne ogólne),

wymiarowanie elementów, ogólne zasady wymiarowania; wymiarowanie

równoległe, szeregowe, mieszane, wymiarowanie od baz konstrukcyjnych,

obróbkowych i pomiarowych, zagadnienia szczególne występujące przy

wymiarowaniu.

4

Pr4 Tolerancja wymiarów, kształtu i położenia powierzchni – tolerancja wymiarów i

zapis, oznaczenia granicznych odchyłek kształtu i położenia powierzchni 2

Pr5

Oznaczenie chropowatości powierzchni i sposobu obróbki - oznaczenie

dopuszczalnej chropowatości powierzchni, oznaczenie kierunkowości struktury,

oznaczenie sposobu obróbki powierzchni, oznaczenie obróbki cieplnej i

powierzchniowej.

2

Pr6

Rysowanie połączeń części maszyn - połączenia rozłączne, gwintowe,

wpustowe, klinowe, wielowypustowe; połączenie nierozłączne: spawane (rodzaje

spoin, oznaczenie), zgrzewane, klejone, nitowane

4

Pr7 Rysunek wykonawczy (wskazówki ogólne), rysunek odręczny (szkic) z modelu. 4

Pr8

Rysunek złożeniowy - rysunek złożeniowy (wskazówki ogólne),

wymiarowanie i szczegółowe wskazówki, rysunek złożeniowe odręczny i rysunki

wykonawcze elementów

4

Pr9

Czytanie rysunku złożeniowego, schematy rysunkowe, wprowadzanie zmian

do rysunku, archiwizacja rysunków, inne techniki wykonywania dokumentacji

technicznej

2

Suma godzin 30

164


N1. projekt – krótkie - 15 min wprowadzenia, wspomagane e-learningiem: strona

http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/

N2. projekt – indywidualna rozmowa ze studentem na temat związany z wykonanym przez niego

rysunkiem,

N3. projekt: krótkie 10 min sprawdziany pisemne

N4. praca własna – przygotowanie na każde zajęcia samodzielnie wykonanego rysunku

N5. konsultacje


Oceny: F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01-U17 Wejściówki (10 min sprawdziany pisemne)

F2 PEK_U01-U17 Obrona wykonanego rysunku P=0,5F1+0,5F2


LITERATURA PODSTAWOWA:.

[71] Polskie Normy, Rysunek Techniczny, Rysunek Techniczny Maszynowy [72] Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, WNT, 2009 [73] Rydzanicz L: Zapis konstrukcji. PWN. Warszawa 2000 [74] Chycińska B., „Poradnik Mechanika”, Rea, 2008


[80] http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/

OPIEKUN PRZEDMIOTU

JANUSZ ROGULA, [email protected]


Rysunek techniczny


Przedmiotowy

efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01-U02

K1MBM_U07 C1

Pr1

N1÷N5

PEK_U03-U05 Pr2 PEK_U06-U08 Pr3 PEK_U09-U11 Pr4, Pr5 PEK_U12-U13 Pr6

PEK_U14 Pr7 PEK_U15 Pr8 PEK_U16 Pr9 PEK_U17 C2 Pr9 N1, N4



165


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Siłownie cieplne

Thermal power stations


Inżynieria cieplna


Wybieralny/specjalnościowy

MSN1000

NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, spalania paliw, urządzeń kotłowych, cieplnych

maszyn przepływowych.

CELE PRZEDMIOTU C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką elektrowni i elektrociepłowni.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i działaniem urządzeń

głównych i pomocniczych elektrowni.

C3 – Zapoznanie z kryteriami lokalizacyjnymi i planem generalnym elektrowni.

C4 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce.

C5 – Wyrobienie umiejętności analizowania pracy bloku energetycznego wraz z podstawowymi jego

urządzeniami.

166

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację elektrowni cieplnych,

PEK_W02 – scharakteryzować sposoby poprawy sprawności elektrowni,

PEK_W03 – wymienić główne elementy układu cieplnego elektrowni i elektrociepłowni oraz objaśnić

zasadę ich pracy,

PEK_W04 – scharakteryzować plan generalny i zasady lokalizacji elektrowni,

PEK_W05 – opisać gospodarkę paliwową i wodną elektrowni,

PEK_W06 – wskazać i scharakteryzować tendencje rozwoju energetyki cieplnej w Polsce.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – opisać i nazwać poszczególne elementy bloku energetycznego,

PEK_U02 – analizować pracę bloku energetycznego wraz z podstawowymi jego urządzeniami.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podziały i klasyfikacje elektrowni; Moc elektrowni – pojęcia podstawowe. 2

Wy2 Podstawowe przemiany energetyczne, jednostkowe zużycie ciepła i energii

chemicznej paliwa w elektrowni parowej. 2

Wy3 Sposoby podwyższania sprawności elektrowni. 2

Wy4 Koszty wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. 2

Wy5 Projektowanie układów regeneracyjnego podgrzewania wody zasilającej. 2

Wy6 Projektowanie układów pompowania i odgazowania wody zasilającej. 2

Wy7 Układy skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. 2

Wy8 Układy cieplne elektrowni kondensacyjnych. 2

Wy9 Układy cieplne elektrowni ogrzewczych i przemysłowych. 2

Wy10 Lokalizacja elektrowni parowych. 2

Wy11 Plan generalny elektrowni. 2

Wy12 Kompozycja budynku głównego elektrowni. 2

Wy13 Gospodarka paliwowa i gospodarka wodna elektrowni. 2

Wy14 Kierunki rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce – wybrane

zagadnienia. 2

Wy15 Kolokwium zaliczające wykład 2

Suma godzin 30


La1 Szkolenie BHP w Zespole Elektrociepłowni Wrocławskich KOGENERACJA S.A. 1

La2 Gospodarka paliwowa elektrowni 2

La3 Systemy usuwania żużla i popiołu 2

La4 Bloki ciepłownicze 2

La5 Urządzenia pomocnicze bloków ciepłowniczych 2

La6 Kotłownia wodna elektrociepłowni 2

La7 Gospodarka wodna elektrowni 2

La8 Kolokwium zaliczające laboratorium 2

Suma godzin 15

167


N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej,

– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu.

N2. Laboratorium:

– laboratorium z przedmiotu prowadzone jest w Zespole Elektrociepłowni Wrocławskich

KOGENERACJA S.A.

– praca własna – przygotowanie do laboratorium na podstawie instrukcji opracowanych przez

prowadzącego zajęcia.

N3. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W06 Kolokwium zaliczające wykład





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczające laboratorium



[81] Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2009

[82] Marecki J., Podstawy przemian energetycznych, WNT 2007

[83] Szymocha K., Zabokrzycki J., Elektrownie parowe, WPWr 1980

[84] Tatarek A., Siłownie cieplne, Raport ITCiMP PWr, Ser. PRE nr 1/2012


[17] Andrzejewski S., Podstawy projektowania siłowni cieplnych, WNT 1974

[18] Kalinowski E., Termodynamika, WPWr 1994

[19] Kordylewski W. (pod red.), Spalanie i paliwa, OWPWr 2008

[20] Kruczek S., Kotły – konstrukcje i obliczenia, OWPWr 2001

[21] Nehrebecki L., Elektrownie cieplne, WNT 1974

[22] Sikorski W., Szymocha K., Urządzenia pomocnicze elektrowni parowych, WPWr 1981

[23] Szargut J., Ziębik A., Skojarzone wytwarzanie ciepła i elektryczności – elektrociepłownie,

WPK JS 2007


Andrzej Tatarek, [email protected]

168


Siłownie cieplne Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W13

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C2 Wy4÷Wy9

PEK_W04

PEK_W05 C3 Wy10÷Wy13

PEK_W06 C4 Wy14

PEK_U01

PEK_U02 S1INC_U14 C5 La2÷La7 N2, N3

169


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Solid Edge

Nazwa w języku angielskim Solid Edge





Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

90


ocenę


kurs końcowy (X)




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI



12. Znajomość geometrii euklidesowej oraz wykreślnej

13. Znajomość podstaw konstrukcji maszyn

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Wyrobienie umiejętności korzystania z metod bryłowego modelowania części

mechanicznych, składania z nich urządzeń oraz wykonywania dokumentacji rysunkowej w

programie Solid Edge.

C2 Wyrobienie umiejętności projektowania części mechanicznych, składania zespołów i

urządzeń oraz wykonywania na ich podstawie dokumentacji technicznej.

170



PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli bryłowych

PEK_U02 – umiejętność tworzenia zespołów części

PEK_U03 – umiejętność przygotowania wydruku modelu części z koniecznymi opisami i

wymiarowaniem

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wprowadzenie do programu Solid Edge 2

La2 Szkicowanie z uwzględnieniem więzów geometrycznych, wymiarowych i

algebraicznych

2

La3 Wprowadzenie do modułu modelowania części 2

La4 Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć 2

La5 Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć obrotowych i śrubowych 2

La6 Modelowanie metodą synchroniczną – wyciągnięcia podstawowe 2

La7 Modyfikacja modeli wykonanych metodą synchroniczną 2

La8 Obróbka brył - otwory, gwinty, cienkościenność 2

La9 Powielanie elementów 2

La10 Wprowadzenie do składania zespołów 2

La11 Tworzenie operacji w zespole i ich powielanie 2

La12 Projektowanie części w kontekście złożenia 2

La13 Tworzenie dokumentacji technicznej – widoki części i zespołów 2

La14 Tworzenie dokumentacji technicznej – opisywanie i wymiarowanie 2

La15 Praca kontrolna 2

Suma godzin 30






N4. Praca kontrolna

N5. Konsultacje


Oceny (F – formująca (w trakcie semestru), P

– podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


efektu kształcenia

F1 PEK_U01÷

PEK_U03

Kontrola w trakcie zajęć,

krótkie odpowiedzi ustne

F2 PEK_U01÷

PEK_U03

Praca kontrolna

P = (F1+3F2)/4




[76] Podręczniki i skrypty do programu Solid Edge


Janusz Wach, [email protected]

171


Solid Edge


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1MBM_U07 C1,C2

La1 ÷ La9 N1, N2, N3,

N4, N5

PEK_U02 La10 ÷ La12 PEK_U03 La13 ÷ La14

172


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Spalanie i paliwa

Nazwa w języku angielskim: Combustion and fuels





Grupa kursów: NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw mechaniki płynów oraz podstaw

termodynamiki, chemii i fizyki.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie z typowymi paliwami stosowanymi w transporcie i przemyśle, mechanizmami ich

spalania oraz określaniem zapotrzebowania powietrza i efektów cieplnych spalania. C2. Zapoznanie z organizacją spalania w podstawowych typach silników i komór spalania z

uwzględnieniem emisji wybranych zanieczyszczeń i zagrożeń wybuchowych.

C3 Wyrobienie u studentów umiejętności posługiwania się paliwami gazowymi, ciekłymi i stałymi

oraz diagnozowania jakości spalania.

173

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (PEK)

WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:

PEK_W01 – rozumieć fizykochemiczne podstawy procesów spalania.

PEK_W02 – znać właściwości i zastosowania paliw kopalnych, alternatywnych i biopaliw.

PEK_W03 – rozumieć mechanizmy spalania paliw gazowych, ciekłych i stałych.

PEK_W04 – znać organizację procesów spalania w silnikach tłokowych i turbinach gazowych.

PEK_W05 – rozumieć mechanizmy powstawania ważniejszych zanieczyszczeń powstających podczas

spalania paliw.

PEK_W06 – znać działanie i zastosowania katalizatorów w procesach spalania oraz w ograniczaniu

emisji zanieczyszczeń z tych procesów.

PEK_W07 – znać charakterystyki wybuchowe pyłów oraz stwarzane przez nie zagrożenia.

PEK_W08 – znać podstawowe metody diagnozowania procesów spalania.

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:

PEK_U01 – potrafić ocenić typ i charakter płomienia.

PEK_U02 – umieć ocenić stabilność płomienia.

PEK_U03 – określić jakość rozdrobnienia paliw ciekłych i stałych.

PEK_U04 – określić współczynnik nadmiaru powietrza procesu spalania ze składu spalin.

PEK_U05 – wyznaczyć parametry wybuchowe paliw.

PEK_U06 – zastosować katalizatory do zmniejszania emisji zanieczyszczeń z procesów spalania.

PEK_U07 – sporządzać protokół z badań.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć-wykład Liczba godzin

Wy1 Wprowadzenie do procesów spalania i właściwości paliw gazowych. 2

Wy2 Ciekłe paliwa opałowe i napędowe. 2

Wy3 Węgle, biopaliwa i paliwa alternatywne. 2

Wy4 Stechiometria i kinetyka chemiczna procesów spalania. 2

Wy5 Termochemia procesów spalania. 2

Wy6 Aerodynamika płomieni i spalanie paliw gazowych. 2

Wy7 Spalanie paliw ciekłych i ich rozpylanie. 2

Wy8 Spalanie i zgazowanie paliw stałych. 2

Wy9 Spalanie w tłokowych silnikach spalinowych z zapłonem iskrowym. 2

Wy10 Spalanie w tłokowych silnikach spalinowych z zapłonem samoczynnym. 2

Wy11 Spalanie w turbinach gazowych. 2

Wy12 Mechanizmy powstawania zanieczyszczeń w procesach spalania . 2

Wy13 Zastosowanie katalizatorów w spalaniu i do oczyszczania spalin. 2

Wy14 Wybuchowość gazów i pyłów. 2

Wy15 Diagnostyka procesów spalania. 2

Suma godzin 30

174


La1 Sprawy organizacyjne. Struktura płomienia. 2

La2 Aerodynamika spalania. 2

La3 Spalanie paliw ciekłych. 2

La4 Rozpylanie paliw ciekłych. 2

La5 Właściwości wybuchowe pyłów. 2

La6 Katalityczne dopalanie CO i CH. 2

La7 Piroliza paliw stałych. 2

La8 Zaliczenie przedmiotu. 1

Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2. Konsultacje.

N3. Opracowanie sprawozdań z laboratoriów.



semestru) P – podsumowująca


Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin



semestr) P – podsumowująca


Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01 ÷ PEK_U07 Sprawozdania z ćwiczeń

laboratoryjnych.

F2 PEK_U01 ÷ PEK_U06 Sprawdzenie wiadomości przed

zajęciami.

F3 PEK_U01 ÷ PEK_U06 Aktywność na zajęciach.

P=(2F1+F2+F3)/4

.LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA


[1] „Spalanie i Paliwa” - skrypt, red. W. Kordylewski, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2008

[2] „Techniki Czystego Spalania” J. Jarosiński, WNT, Warszawa, 1996

[3] „Podstawy Procesów Spalania” Kowalewicz, WNT, Warszawa, 2000 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] „Spalanie Węgla” J. Tomeczek, Politechnika Śląska, Gliwice, 1992

[2] „Niskoemisyjne Techniki Spalania w Energetyce”, red. W. Kordylewski, Politechnika Wrocławska,

Wrocław, 2000

[3] „Gaz ziemny, Paliwo i surowiec”, J. Molenda, WNT, Warszawa, 1996.

[4] „Flame and Combustion” J.F. Griffiths, J.A. Barnard, Blackie Academic@Professional, London

1995

[5] „Combustion Engineering Issues for solid Fuel Systems” B.G. Miller, D. A. Tillman, Elsevier, New

York 2008.

[6] „Ocena zagrożenia wybuchem” Woliński M., Ogrodnik G., Tomczuk J., SzGSP, Warszawa 2007

[7] „Spalanie i współspalanie biopaliw stałych”, W. Rybak, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2005.

175


Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kordylewski, [email protected]


SPALANIE I PALIWA Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Przedmiotow

y efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W15 C1, C2

Wy1 - Wy5

N1, N2

PEK_W02 Wy2, Wy3

PEK_W03 Wy6 - Wy8

PEK_W04 Wy9 - Wy11

PEK_W05 Wy12, Wy13

PEK_W06 Wy13

PEK_W07 Wy14

PEK_W08 Wy15

PEK_U01

K1MBM_U14 C3

La1

N2, N3

PEK_U02 La2

PEK_U03 La3, La4

PEK_U04 La3, La6

PEK_U05 La5

PEK_U06 La6

PEK_U07 La1 - La7

176


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Sprężarki i wentylatory

Nazwa w języku angielskim: Fans and compressors






Grupa kursów NIE




(ZZU)

15 15



(CNPS)

30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

Podstawowa wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów, mechaniki płynów,

termodynamiki, maszyn przepływowych

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 zaznajomienie studentów z analizą pracy stopnia sprężarki i wentylatora

C2 zdobycie umiejętności rozumienia i interpretacji pojęcia konwersji energii w stopniach

sprężarek i wentylatorów

C3 zapoznanie studentów z kinematyką stopnia osiowego, promieniowego i diagonalnego

C4 zdobycie umiejętności wyznaczania charakterystyki przepływowej wentylatora na

podstawie badań eksploatacyjnych

177


WIEDZA: PEK_W01 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie sprężarek i wentylatorów

PEK_W02 zna i charakteryzuje podstawowe kanały w stopniach sprężarek i wentylatorów

PEK_W03 ma wiedzę do wyjaśnienia jednowymiarowej teorii stopnia osiowego i promieniowego

PEK_W04 posiada wiedzę do określenia pracy i sprawności sprężarki

PEK_W05 ma wiedzę do sporządzania charakterystyk przepływowych wentylatorów

PEK_W06 ma wiedzę w zakresie sposobów regulacji wentylatorów i sprężarek

UMIEJĘTNIOŚCI:

Student potrafi:

PEK_U01 obliczyć pracę i sprawność sprężarki i wentylatora

PEK_U02 obliczyć parametry przepływu w przekrojach kontrolnych w stopniu sprężarki

PEK_U03 obliczyć spręż i spiętrzenie statyczne i całkowite

PEK_U04 obliczyć i skonstruować trójkąty prędkości dla stopnia wentylatora

PEK_U05 obliczyć i narysować rozkład ciśnień w instalacji z wentylatorem

PEK_U06 obliczyć parametry przepływu do wyznaczenia charakterystyki przepływowej wentylatora

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wentylatory w środowisku naturalnym człowieka, podstawowe równania

termodynamiczne sprężania, sprężanie bez chłodzenia i z chłodzeniem 2

Wy2 Konwersja energii w sprężającym stopniu osiowym i promieniowym w

ujęciu jednowymiarowym 2

Wy3 Elementy konstrukcyjnoprzepływowe stopnia osiowego i promieniowego,

określenie wskaźników bezwymiarowych: wydajności, spiętrzenia,

szybkobieżności

2

Wy4

Udział wirnika w procesie sprężania, wybór kąta wylotowego łopatek,

trójkąty prędkości na wlocie i wylocie kanału międzyłopatkowego stopnia

osiowego i promieniowego

2

Wy5 Układy kinematyczne o stałym kręcie strumienia bez zawirowania wstępnego 1

Wy6 Charakterystyki wymiarowe, indywidualne i uniwersalne określenie punktu

pracy, przeliczanie charakterystyk na umowne warunki pracy 2

Wy7 Układy regulacji wentylatorów i sprężarek, współpraca szeregowa

i równoległa z urządzeniami odbiorczymi 2

Wy8 Hałas emitowany przez wentylator, możliwości jego obniżenia, wentylatory

specjalne przeciwwybuchowe, do gazów gorących, gazoszczelne 2

Suma godzin 15


Ćw1 Wyznaczanie parametrów termodynamicznych sprężanego czynnika bez

chłodzenia 2

Ćw2 Wyznaczanie parametrów termodynamicznych sprężanego czynnika z

chłodzeniem zewnętrznym 2

Ćw3 Współpraca wentylatorów z urządzeniami odbiorczymi 2

Ćw4 Wyznaczanie względnego i bezwzględnego przyrostu temperatury

i ciśnienia podczas jego pełnego wyhamowania 2

Ćw5 Obliczanie sprawności izentropowej stopnia i jego elementów 2

Ćw6 Wyznaczanie wlotowych i wylotowych trójkątów prędkości 2

Ćw7 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem podstawowego równania maszyn

przepływowych (równanie Eulera) 2

Ćw8 Przeliczanie charakterystyk na umowne warunki pracy i dobór silnika 1

Suma godzin 15

178


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji, prezentacji multimedialnej, tablicy

i kredy. Dyskusja problemu.

N2. Ćwiczenia rachunkowe oraz dyskusja rozwiązań i wyników.

N3. Konsultacje indywidualne.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W06 Kolokwium pisemne

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01÷PEK_U06 Odpowiedzi ustne, czynna aktywność na

zajęciach

F2 PEK_U01÷PEK_U06 Kolokwium zaliczające ćwiczenia rachunkowe

P = F2, F1 ma wpływ na podwyższenie oceny



[1] Fortuna S., Wentylatory, Tachwent, Kraków 1999

[2] Kuczewski S., Wentylatory, WNT, Warszawa 1978

[3] Tuliszka E., Sprężarki, dmuchawy, wentylatory, WNT, Warszawa 1976

[4] Walczak J., Termodynamicznoprzepływowe podstawy procesów sprężania,

Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2005

[5] Waniek E., Wyszyński R., Sprężarki i wentylatory, Politechnika Wrocławska, Wrocław

1982

[6] Witkowski A., Sprężarki wirnikowe: teoria, konstrukcja, eksploatacja, Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004


[1] Perepeczko A., Okrętowe pompy, sprężarki i wentylatory, Wydawnictwo Morskie,

Gdańsk 1976

[2] Cerkasskij V. M., Pumps fans compressors, MIR, Moscow 1985


Małgorzata Wiewiórowska [email protected]

179


Sprężarki i wentylatory

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02 S1INC_W07 C1 Wy1, Wy2 N1, N3

PEK_W03

PEK_W04

PEK_W05

S1INC_W07 C2, C3 Wy3, Wy4, Wy5 N1, N3

PEK_W06 S1INC_W07 C4 Wy6, Wy7, Wy8 N1, N3

PEK_U01

PEK_U02 S1INC_U08 C1 Ćw1, Ćw2 N2, N3

PEK_U03

PEK_U04

PEK_U05

S1INC_U08 C2, C3 Ćw3, Ćw4, Ćw5 N2, N3

PEK_U06 S1INC_U08 C4 Ćw6, Ćw7, Ćw8 N2, N3

180


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Śmigłowce

Helicopters





MSN1061

NIE




(ZZU)

15



(CNPS)

30


na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 1 W tym liczba punktów






kontaktu (BK)

0.5


KOMPETENCJI

Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki i materiałoznawstwa.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką śmigłowców.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i obciążeniami płatowca,

wirnika nośnego i śmigła ogonowego śmigłowca.

C3 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i działaniem zespołów napędowych i układów transmisji

mocy śmigłowca.

C4 – Przedstawienie wpływu położenia organów sterowania na położenie przestrzenne śmigłowca w

czasie lotu.

C5 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i działaniem wybranych instalacji pokładowych

śmigłowca.

C6 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju śmigłowców.

181


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację śmigłowców oraz scharakteryzować ich podstawowe

parametry lotne,

PEK_W02 – wymienić główne elementy składowe śmigłowca, scharakteryzować wzajemne interakcje

zachodzące pomiędzy nimi oraz objaśnić zasady ich pracy,

PEK_W03 – objaśnić zasady generowania sił aerodynamicznych przez wirnik nośny i śmigło ogonowe

śmigłowca oraz zdefiniować podstawowe parametry charakteryzujące ich pracę,

PEK_W04 – scharakteryzować budowę i zasadę działania wybranych zespołów napędowych

i układów transmisji mocy śmigłowców,

PEK_W05 – objaśnić zasady sterowania położeniem przestrzennym śmigłowca w czasie lotu oraz

wymienić główne elementy składowe układów sterowania śmigłowcem,

PEK_W06 – objaśnić przeznaczenie, budowę i zasadę działania wybranych instalacji pokładowych

śmigłowca,

PEK_W07 – wskazać i scharakteryzować główne kierunki rozwoju śmigłowców.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Rys historyczny rozwoju śmigłowców i ich klasyfikacja. 2

Wy2 Budowa i obciążenia płatowca śmigłowca. 2

Wy3 Budowa i obciążenia łopat wirnika nośnego i śmigła ogonowego. 2

Wy4 Zespół napędowy śmigłowca i układy transmisji mocy. 2

Wy5 Układy sterowania śmigłowcem. 2

Wy6 Instalacje i wyposażenie pokładowe śmigłowca. 2

Wy7 Współczesne kierunki rozwoju w budowie śmigłowców. 2


Suma godzin 15


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2. Praca własna studenta – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia

N3. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny

F – formująca




Numer efektu



182



[85] Sibilski K., Sobieraj W.: Ilustrowany leksykon lotniczy. Pionowzloty. WKŁ, Warszawa 1992.

[86] Szabelski K. i in.: Wstęp do konstrukcji śmigłowców. WKŁ, Warszawa, 2002.

[87] Witkowski R.: Budowa i pilotaż śmigłowców. WKŁ, Warszawa 1986.

[88] Witkowski R.: Wprowadzenie do wiedzy o śmigłowcach. Wydawnictwa Naukowe Instytutu

Lotnictwa, Warszawa 1998.


[24] Bratuchin J. P.: Projektowanie i konstrukcja śmigłowców. WNT, Warszawa 1958.

[25] Korzeniowski A.: Mechanika lotu śmigłowców. WAT, Warszawa 2010.

[26] Seddon J.: Basic Helicopter Aerodynamics. BSP Professional Books, Oxford 1990.

[27] Stępniewski W. Z.: Ciche wiropłaty. Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, Warszawa

1999.

[28] Witkowski R., Wojciechowski J., Elsztein P.: Śmigłowce. Wydawnictwa Komunikacyjne,

Warszawa 1958.




Śmigłowce Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W14

C1 Wy1

N1, N2, N3

PEK_W02 C2

Wy2

PEK_W03 Wy3

PEK_W04 C3 Wy4

PEK_W05 C4 Wy5

PEK_W06 C5 Wy6

PEK_W07 C6 Wy7

183


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Techniczna Mechanika Płynów

Nazwa w języku angielskim Technical Fluid Mechanics

Kierunek studiów Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalność Inżynieria Cieplna

Stopień studiów i forma: I stacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki

2. Znajomość zagadnień dotyczących modelowania płynu idealnego

CELE PRZEDMIOTU

C1 Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej modelowania przepływu płynu lepkiego

C1.1. Zapoznanie studentów ze zjawiskami i procesami fizycznymi występującymi przy

przepływie płynu lepkiego.

C1.2. Zapoznanie studentów z podstawowymi równaniami służącymi do modelowania

przepływu płynu lepkiego.

C1.3. Szczegółowe przygotowanie studentów do projektowania i obliczania wybranych

układów hydraulicznych oraz sporządzania rozkładów energii.

C1.4. Zapoznanie studentów z najczęściej spotykanymi elementami układów hydraulicznych

oraz przyrządami i metodami pomiarowymi stosowanymi w technice.

C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu lepkiego,

C2.1. Obliczania prostych i złożonych układów hydraulicznych.

C2.2. Sporządzania rozkładów energii w układzie hydraulicznym.

C2.3. Wyznaczania podstawowych wielkości układów hydraulicznych.

184


Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu lepkiego

PEK_W01 – zna podstawowe zjawiska zachodzące w przepływie płynu lepkiego oraz

równania i definicje służące do jego modelowania.

PEK_W02 – zna podstawowe metody rozwiązywania wybranych układów hydraulicznych.

PEK_W03 – zna zasady sporządzania rozkładu energii dla układu hydraulicznego.

PEK_W04 – potrafi opisać najczęściej spotykane metody pomiarowe oraz elementy układów

hydraulicznych.

Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania

zagadnień do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu

lepkiego

PEK_U01 – potrafi obliczać straty hydrauliczne w układach.

PEK_U02 – potrafi sporządzić rozkład energii dla układu hydraulicznego.

PEK_U03 – potrafi rozwiązać różnymi metodami proste i złożone układy hydrauliczne.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawowe pojęcia Mechaniki Płynów. 2

Wy2 Uogólnione równanie Bernoulliego. 2

Wy3 Zagadnienie przepływu pomiędzy dwoma zbiornikami. 2

Wy4 Wykres Ancony. 2

Wy5 Zagadnienie przepływu pomiędzy trzema zbiornika. Regulacja układu trzech

zbiorników. 2

Wy6 Zagadnienia obliczeń hydraulicznych układów szeregowo-równoległych. 2

Wy7 Przepływ przez warstwy porowate. Filtracja. 2

Wy8 Analiza wymiarowa i podobieństwa zjawisk. 2

Wy9 Przepływ w kanałach otwartych. 2

Wy10 Metody pomiaru prędkości, strumienia objętości i strumienia masy w płynach. 2

Wy11 Pompy i układy pompowe. 2

Wy12 Zjawisko kawitacji. 2

Wy13 Przepływu dwufazowe. 2

Wy14 Podsumowanie materiału, zagadnienia egzaminacyjne 2

Wy15 Egzamin pisemny – termin zerowy 2

Suma godzin 30


Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących układów hydraulicznych płynu

nielepkiego

2

Ćw2 Ogólne zasady rozwiązywania układów hydraulicznych płynu lepkiego.

Obliczanie strat hydraulicznych. Zasady pisania i rozwiązywania równania

Bernoulliego.

2

Ćw3 Metody analityczne i graficzne rozwiązywania zagadnienia przepływu

pomiędzy dwoma zbiornikami.

2

Ćw4 Sporządzanie wykresu Ancony dla szeregowego układu hydraulicznego.

Interpretacja wykresu Ancony.

2

Ćw5 Metoda rozwiązywania zagadnienia przepływu pomiędzy trzema

zbiornikami. Regulacja układu trzech zbiorników.

2

Ćw6 Analityczna i graficzna metoda rozwiązywania hydraulicznych układów

szeregowo-równoległych.

2


Suma godzin 15

185


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji zawierającej podstawową wiedzę oraz

przykłady jej zastosowania.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.

N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.

N5. Konsultacje.

N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.

N7. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do egzaminu.




koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_W01÷ PEK_W04 Egzamin pisemny




koniec semestru)


efektu kształcenia

F1

PEK_U01- PEK_U03

Kartkówki na każdych

zajęciach

F2 Kolokwium zaliczeniowe




[77] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,


[78] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki


[79] Burka E.S., Nałecz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,

1994


[89] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII

SRODOWISKA, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997

[90] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981


Tomasz Tietze, [email protected]

186


Techniczna Mechanika Płynów


I SPECJALNOŚCI Inżynieria Cieplna

Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W03

C1.1, C1.2 Wy1, Wy2

N1, N5, N7 PEK_W02 C1.3 Wy3, Wy5, Wy6

PEK_W03 C1.3 Wy4

PEK_W04 C1.4 Wy7÷Wy14

PEK_U01

S1INC_U03

C2.3 Ćw1, Ćw2

N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.2 Ćw4

PEK_U03 C2.1 Ćw3, Ćw5, Ćw6

187


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Techniki wytwarzania

Nazwa w języku angielskim Production Technics

Kierunek studiów Mechanika i Budowa Maszyn



Kod przedmiotu MSN 1100W, MSN1080 L

Grupa kursów NIE




(ZZU)

45 30



(CNPS)

90 60


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: rysunek techniczny, materiałoznawstwo.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie się z zasadami projektowania i budową oprzyrządowania odlewniczego i

spawalniczego.

C2 – Przedstawienie sposobu kształtowania plastycznego metali i technologii termoformowania

tworzyw sztucznych

C3 – Objaśnienie metodyki zdejmowania naddatku obróbkowego w różnych sposobach obróbki

ubytkowej

C4 – Doskonalenie umiejętności związanych z produktywnością odlewania, obróbki plastycznej,

techniki spawania i obróbki ubytkowej

C5 – Wyrabianie umiejętności analizowania uzyskanych wyników pod kątem optymalizacji

prowadzonych procesów

C6 – Doskonalenie umiejętności posługiwania się specjalistycznymi programami stosowanymi w

technikach wytwarzania

188



Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – objaśniać metodyki wykonywania form, rdzeni i sposobów odlewania oraz oczyszczania

produktów,

PEK_W02 – wytłumaczyć zastosowanie odpowiednich technik spawania w łączeniu materiałów,

PEK_W03 – omówić warunki umożliwiające uzyskiwanie plastyczności metali w celu ich

kształtowania,

PEK_W04 – przedstawić wpływ temperatury w technologii termoformowania tworzyw sztucznych,

PEK_W05 – wskazać na właściwe narzędzia i parametry stosowane w obróbce ubytkowej materiałów.


PEK_U01 – stosować poznane sposoby wykonania form, rdzeni i oczyszczania wyrobów,

PEK_U02 – ocenić rodzaj złącz, spoin i technik spawania,

PEK_U03 – zidentyfikować sposoby obróbki i parametry technologiczne w celu uzyskania

uplastycznienia metalu,

PEK_U04 – przedstawić możliwości termoformowania tworzyw sztucznych,

PEK_U05 – przeprowadzić obliczenia prędkości skrawania dla obróbek ubytkowych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Zasady konstrukcji i wytwarzania odlewów. 3

Wy2 Rodzaje materiałów stosowanych na odlewy. 3

Wy3 Wykonywanie form, rdzeni, piece odlewnicze, oczyszczanie odlewów. 3

Wy4 Podstawowe pojęcia dotyczące spajania metali. 3

Wy5 Określenie rodzajów złącz i spoin. 3

Wy6 Spawanie gazowe, spawanie elektryczne i spawanie plazmowe.

Wy7 Fizyka i mechanizm odkształceń plastycznych. 3

Wy8 Maszyny i narzędzia stosowane w przeróbce plastycznej metali. 3

Wy9 Technologie walcowania, wyciskania, ciągnienia i kucia. 3

Wy10 Technologia wtryskiwania i technologia termoformowania tworzyw

sztucznych. 3

Wy11 Metody obróbki ubytkowej materiałów metalowych i niemetalowych. 3

Wy12 Charakterystyka toczenia, zjawiska, narzędzia i obrabiarki. 3

Wy13 Kształtowanie materiałów metoda frezowania, rodzaje frezów i frezarek. 3

Wy14 Obróbka ścierna narzędziami spojonymi, szlifowanie ściernicowe i taśmowe. 3

Wy15 Obróbka wykańczająca materiałów, docieranie, gładzenie, polerowanie i

obróbka elektroerozyjna metali. 3

Suma godzin 45


La1 Budowa modeli i rdzennic. Masy formierskie. 2

La2 Wytwarzanie odlewów w formach jednorazowego użycia. 2

La3 Wytwarzanie odlewów w formach trwałych. 2

La4 Kształtowanie objętościowe materiałów. 2

La5 Procesy kształtowania blach. 2

La6 Zjawiska ograniczające procesy kształtowania materiałów. 2

La7 Spawanie gazowe stali. Lutowanie miękkie i twarde. 2

La8 Spawanie łukowe EO, TIG, MAG, ŁK. 2

La9 Zgrzewanie elektryczne i tarciowe. 2

La10 Wtryskiwanie tworzyw polimerowych. 2

La11 Możliwości kształtowania powierzchni metodami obróbek wiórowych. 2

189

La12 Metody wykonywania gwintów i uzębień walcowych. 2

La13 Możliwości kształtowania powierzchni metodami obróbek ściernych. 2

La14 Możliwości kształtowania powierzchni drążeniem elektroerozyjnym. 2

La15 Materiały narzędziowe. Zaliczenie 2

Suma godzin 30


N1.Wykład

wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej,

praca własna, samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia.

N2. Laboratorium

praca własna – przygotowanie do laboratorium

krótkie sprawdziany pisemne

obserwacja rzeczywistych procesów z technik wytwarzania

N3. Konsultacje






kształcenia

F1 PEK_W01, PEK_W02,

PEK_W03

kolokwium

F2 PEK_W04,

PEK_W05

kolokwium

P=(F1+F2)/2






kształcenia

F1,F2 … F15 PEK_U01 PEK_U05 wejściówka, odpowiedzi ustne,

sprawozdanie z ćwiczeń

laboratoryjnych

P = (F1 + F2 + F3 +….+F15)/15



[80] Lewandowski J.L., Maszyny formierskie i rdzeniowe. PWN, Warszawa 1991.

[81] Jaworski R. i inni., Ćwiczenia laboratoryjne z budowy maszyn, skrypt PWr., Wrocław

1981.

[82] Pradnik inżyniera. Odlewnictwo. WNT, Warszawa 1986.

[83] Gourd L.M., Podstawy technologii spawalniczych. WNT, Warszawa 1997.

[84] Mazur M., Podstawy spawalnictwa. Wyd. Poli. Śląskiej, Gliwice 1999.

[85] Kajzer S., Kozik R., Wusatowski, Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej

metali. Wyd. P.Śl., Gliwice 1997.

[86] Erbel S. Kuczyński K. Marciniak Z., Obróbka plastyczna. WNT, Warszawa 1981.

[87] Cichosz P. (red.), Techniki wytwarzania - obróbka ubytkowa. Laboratorium, Oficyna

Wyd. PWr. Wrocław 2002.

[88] Żebrowski H. (red.), Techniki wytwarzania – obróbka wiórowa, ścierna, erozyjna.

190

Oficyna Wyd. PWr., Wrocław 2004.


[91] Tabor A., Rączka J.S., Odlewnictwo. Wyd. Fotobit, Kraków 1996.

[92] Piwowarczyk J. (red.), Poradnik inżyniera. Spawalnictwo. T1 i T2, WNT, Warszawa

2005

[93] Gronostajski J. i inni., Laboratorium z obróbki plastycznej metali. Wyd. Polit.


[94] Koch J., Systemy wytwarzania. Skrypt PWr., Wrocław 1997.


Stanisław Zaborski, [email protected],


Techniki wytwarzania


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W11

C1 Wyk1-wyk3 N1, N3 PEK_W02 C1 Wyk4-Wyk6 N1, N3 PEK_W03 C2 Wyk7-Wyk9 N1, N3 PEK_W04 C2 Wyk10 N1, N3 PEK_W05 C3 Wyk11-Wyk15 N1, N2 PEK_U01

K1MBM_U11

C4 La1-La3 N2, N3 PEK_U02 C4 La7-La9 N2, N3 PEK_U03 C4 La4-La6 N2, N3 PEK_U04 C5 La10 N2, N3 PEK_U05 C4, C6 La11-La15 N2, N3


191


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Technologia produkcji i remontu

Technology of development and repair Mechanika i Budowa Maszyn



Wybieralny

MSN1131

NIE




(ZZU)

15

15



(CNPS)

30

30


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0

0




kontaktu (BK)

0,5

0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu projektowanie samolotów, awionika i sterowanie statkami latającymi oraz

wyposażenie statków powietrznych.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z metodami odwzorowania geometrii płatowców.

C2- Zaznajomienie z obróbkami blach obciąganiem i wyoblaniem.

C3- Przedstawienie możliwości kształtowania elementów konstrukcji lotniczych przy wykorzystaniu

energii wysokich ciśnień.

C4- Zapoznanie z metodami wytwarzania konstrukcji integralnych oraz ze sposobami wytwarzania

elementów płatowca z materiałów kompozytowych.

C5- Zapoznanie z procesami technologicznymi montażu płatowców.

C6- Wyrobienie umiejętności oceny stanu technicznego elementów konstrukcyjnych statku

powietrznego.

C7- Wyrobienie umiejętności realizacji zadań diagnostycznych samodzielnie i zespołowo.

192


WIEDZA


PEK_W01 – omówić metody odwzorowania geometrii płatowca dla celów produkcyjnych.

PEK_W02 – scharakteryzować metody obróbki blach obciąganiem i wyoblaniem.

PEK_W03 – objaśnić metody kształtowania elementów konstrukcyjnych energią wysokich ciśnień.

PEK_W04 – opisać sposoby wytwarzania lotniczych konstrukcji integralnych.

PEK_W05 – omówić wytwarzanie elementów płatowca z materiałów kompozytowych.

PEK_W06 – opisać procesy technologiczne montażu płatowca.

PEK_W07 – scharakteryzować sposoby łączenia elementów konstrukcyjnych metodą nitowania.

PEK_W08 – wytłumaczyć przebieg charakterystycznych procesów technologicznych związanych z

produkcją płatowców.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – przeprowadzić przegląd elementów konstrukcji płatowca.

PEK_U02 – ocenić stan techniczny wybranych elementów.

PEK_U03 – zweryfikować połączenia nitowe elementów konstrukcyjnych.

PEK_U04 – skontrolować stan techniczny elementów konstrukcyjnych wykonanych ze stopów

magnezu.

PEK_U05 - ocenić stan techniczny elementów wykonanych z kompozytów.

TREŚCI PROGRAMOWE


go

dz

in

Wy1 Metody odwzorowania geometrii płatowca. 2

Wy2 Obciąganie i wyoblanie. 2

Wy3 Kształtowanie części energią wysokich ciśnień. 2

Wy4 Wytwarzanie konstrukcji integralnych. 2

Wy5 Wytwarzanie elementów płatowca z materiałów kompozytowych. 2

Wy6 Procesy technologiczne montażu płatowca. 2

Wy7 Nitowanie. 2

Wy8 Kolokwium. 1

Suma godzin 15

Forma zajęć - laboratorium Liczba

godzin La1 Kontrola stanu technicznego pokrycia płatowca. 2

La2 Ocena stanu technicznego wlotu i pierwszych stopni sprężarki silnika. 2

La3 Ocena stanu technicznego wirnika nośnego śmigłowca. 2

La4 Weryfikacja elementów konstrukcyjnych podwozia statku powietrznego. 3

La5 Weryfikacja połączeń nitowych pokrycia płatowca. 2

La6 Kontrola stanu technicznego elementów wykonanych ze stopów magnezu. 2

La7 Kontrola stanu technicznego elementów wykonanych z kompozytów. 2

Suma godzin 15


1. Wykład:



2. Laboratorium:




3. Konsultacje.

193

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia



OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01; PEK_U02 Krótkie sprawdziany pisemne, wykonanie

ćwiczenia laboratoryjnego oraz sprawozdania







F5 PEK_U01;

PEK_U02; PEK_U03



F6 PEK_U01;

PEK_U02; PEK_U04



F7 PEK_U01;

PEK_U02; PEK_U05



P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7)/7 Warunkiem zaliczenia jest aby wszystkie oceny




[1] Feld M.: Technologia budowy maszyn. PWN, Warszawa 1995.

[2] Godzimirski J.: Technologia produkcji płatowców. Wydział Wydawniczy WAT, Warszawa 2000.


[1] Bieżący i średni remont sprzętu lotniczego. DWL, Poznań 1990.

[2] Szaniawski K., Tkaczyk Z.: Technologia samolotu. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Rzeszowskiej, Rzeszów 1977.



194


Technologia produkcji i remontu Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W13

C1 Wy1

N1; N3

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 Wy3

PEK_W04 C4 Wy4

PEK_W05 C4 Wy5

PEK_W06 C5 Wy6

PEK_W07 C5 Wy7

PEK_W08 C5 Wy8

PEK_U01

S1ILO_U16

C6

La1; La2; La3;

La4; La5; La6;

La7

N2; N3 PEK_U02 C7 La2; La3; La4;

La5; La6; La7

PEK_U03 C7 La5

PEK_U04 C7 La6

PEK_U05 C7 La7

195


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Technologie informacyjne

Nazwa w języku angielskim: Information Technologies




Kod przedmiotu INN1004

Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na

świadectwie ukończenia szkoły średniej.

\

CELE PRZEDMIOTU C1. Przekazanie podstawowej wiedzy w następującym zakresie: rodzaje i kodowanie danych,

budowa i zasada działania komputera, systemy operacyjne oraz sieci komputerowe.

C2. Zapoznanie studentów z pakietami zintegrowanymi, w szczególności edytorem tekstu

Word i arkuszem kalkulacyjnym Excel, w zakresie zaawansowanych możliwości i narzędzi.

C3. Formułowanie zadań możliwych do rozwiązania przy pomocy pakietów zintegrowanych

oraz nabycie umiejętności wyboru i zastosowania odpowiedniego narzędzia do rozwiązania

tych zadań.

C4. Zapoznanie studentów z przykładami informatycznych algorytmów rozwiązywania

niektórych zadań, w języku programowania Visual Basic for Application.

C5. Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju informatyki.

196

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA osoby, która zaliczyła kurs

Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – Rozpoznaje rodzaje danych, rozróżnia sposoby kodowania danych.

PEK_W02 - Umie dobrać efektywnie typ pliku, w jakim chce zapisać swoje dane.

PEK_W03 – Jest w stanie objaśnić zasady działania głównych komponentów komputera.

PEK_W04 - Potrafi rozpoznać i ocenić podstawowe parametry komputera pod kątem przydatności do

swoich celów.

PEK_W05 – Zna różne zadania i możliwości systemów operacyjnych; rozróżnia poziomy, na jakich

pracuje (SO i aplikacje).

PEK_W06 – Posiada podstawową wiedzę o sieciach komputerowych.

PEK_W07 - Zna i potrafi wykorzystać w sposób świadomy i bezpieczny różne możliwości Internetu.

PEK_W08 – Zna główne zagrożenia pracy w sieci i wie, jak im przeciwdziałać.

PEK_W09 – Posiada wiedzę o niektórych zaawansowanych narzędziach edytora tekstu WORD i

arkusza kalkulacyjnego EXCEL.

PEK_W10 – Potrafi dobierać odpowiednie narzędzia edytora tekstu WORD i arkusza kalkulacyjnego

EXCEL do rozwiązania własnych zadań, pojawiających się w trakcie studiów.

PEK_W11 - Jest w stanie sformułować informatyczny algorytm rozwiązania zadania.

PEK_W12 - Posiada wiedzę o kodowaniu algorytmów w języku programowania Visual Basic for

Application.

PEK_W13 – Zna główne kierunki rozwoju sprzętu komputerowego i oprogramowania.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie: krótko o historii informatyki. System informacyjny a system

informatyczny. Dane, ich rodzaje. 2

Wy2 Systemy pozycyjne oraz kodowanie danych. Szacowanie błędów. 2

Wy3 Architektura komputera. Zasady działania komputerów. Urządzenia Wejścia-

Wyjścia. 2

Wy4 Procesor. Rodzaje pamięci. 2

Wy5 Systemy operacyjne. Zadania i przykłady systemów operacyjnych. 2

Wy6 Pakiety zintegrowane: edytor tekstu Word. Automatyzacja pracy w edytorze.

Makra. Wybrane narzędzia. Korespondencja seryjna. 2

Wy7

Arkusz kalkulacyjny Excel: Wybrane zagadnienia, narzędzia. Solver. Różne

rodzaje wykresów. Przegląd dostępnych funkcji. Obliczenia w Excelu przy

użyciu metod algebraicznych i numerycznych.

2

Wy8 Formułowanie algorytmów do zadań. Schematy blokowe. Przykłady

algorytmów iteracyjnych i rekurencyjnych. 2

Wy9 Języki programowania. Translatory i kompilatory. 2

Wy10 Elementy programowania w języku Visual Basic. Zmienne i ich typy,

deklaracje. Operatory. Wyrażenia arytmetyczne i logiczne. 2

Wy11 Visual Basic: instrukcja warunkowa i instrukcja pętli na licznych przykładach. 2

Wy12 Visual Basic: procedury i funkcje standardowe oraz własne. 2

Wy13 Sieci komputerowe. Klasyfikacja. Protokoły. Protokół TCP/IP.

Adres IP, serwery DNS. 2

Wy14 Bezpieczeństwo systemów komputerowych. Hasła, podpisy elektroniczne,

zabezpieczanie danych. Wirusy i programy antywirusowe. 2


Suma godzin 30


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem komputera.

N2. Konsultacje.

197





Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

P PEK_W1÷PEK_W13 Kolokwium pisemne, zaliczające wykład



[1] W. Sikorski, Wykłady z podstaw informatyki, Mikom 20002

[2] K. Wojtuszkiewicz, Jak działa komputer, Mikom 1999

[3] Strona internetowa Microsoftu z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/

[4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/

[5] Pod red. M. Sysły, Elementy informatyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997

[6] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Peter B. Galwin, Abraham Silberschatz, Podstawy systemów operacyjnych, Wydawnictwo

Naukowo- Techniczne, Warszawa 2006

[2] Ch. S. Parker, D. Morley, „Understanding computers today and tomorrow” .

[3] Niklaus Wirth, Algorytmy+struktury danych=programy. Klasyka informatyki. Wydawnictwo

Naukowo-Techniczne, 2004

[4] David Harel, Rzecz o istocie informatyki: algorytmika. Klasyka informatyki. Wydawnictwo

Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2002


Teresa Lewkowicz, [email protected]


Technologie informacyjne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

(wiedza)

K1MBM_W08

C1

Wy1

N1, N2

PEK_W02 Wy2 PEK_W03 Wy3 PEK_W04 Wy4 PEK_W05 Wy5 PEK_W06 Wy13 PEK_W07 Wy13, Wy14 PEK_W08 Wy14 PEK_W09

C2, C3 Wy6, Wy7

PEK_W10 Wy6, Wy7 PEK_W11

C4 Wy8, Wy9

PEK_W12 Wy10, Wy11, Wy12 PEK_W13 C5 Wy1÷Wy14

http://dzono4.w.interia.pl/


198


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Teoria maszyn cieplnych

Nazwa w języku angielskim: Theory of thermal machines






Grupa kursów NIE




(ZZU)

15 30



(CNPS)

60 60


ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI


3. Wiedza i umiejętności z zakresu podstaw termodynamiki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących termodynamiki

sprężania gazów

C2 – przekazanie wiedzy na temat obiegów porównawczych siłowni parowych oraz wyrobienie

umiejętności obliczania ich sprawności

C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń silników spalinowych tłokowych i

turbinowych

C4 – przekazanie podstawowej wiedzy na temat lewobieżnych urządzeń chłodniczych i grzewczych

C5 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej skraplania gazów

C6 – wykształcenie umiejętności obliczania procesów z wykorzystaniem powietrza wilgotnego

C7 – wykształcenie umiejętności obliczeń stechiometrycznych w procesie spalania paliw

C8 - wykształcenie umiejętności obliczeń dla przepływu gazów przez dysze

199


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – ma wiedzę na temat teorii wybranych maszyn cieplnych

PEK_W02 – posiada wiedzę dotyczącą termodynamiki procesu sprężania

PEK_W03 – jest zaznajomiony z obiegami porównawczymi siłowni parowych i sposobach poprawy

sprawności obiegów siłowni

PEK_W04 – zna i potrafi objaśnić obiegi porównawcze dla silników spalinowych tłokowych i

turbinowych

PEK_W05 – ma wiedzę na temat sposobów obniżania temperatury i grzania przy pomocy obiegów

lewobieżnych

PEK_W06 – ma podstawową wiedzę na temat skraplania gazów


PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse dla procesów w wykorzystaniem powietrza wilgotnego

PEK_U02 – umie wykonać obliczenia stechiometryczne spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych

PEK_U03 – potrafi obliczać przepływ gazów przez dysze poddźwiękowe i naddźwiękowe

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania parametrów w sprężarkach tłokowych

PEK_U05 – posiada umiejętność obliczania sprawności obiegów porównawczych siłowni parowych

oraz silników spalinowych tłokowych i turbinowych

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Wprowadzenie w problematykę teorii maszyn cieplnych 1

Wy2 Termodynamika procesów sprężania gazów 2

Wy3 Siłownie parowe 2

Wy4 Sposoby zwiększania sprawności obiegu siłowni parowych 2

Wy5 Silniki spalinowe tłokowe 2

Wy6 Silniki spalinowe turbinowe 2

Wy7 Ziębiarki i pompy grzejne 2

Wy8 Skraplanie gazów 2

Suma godzin 15


godzin

Ćw1 Sprawy organizacyjne. Gazy wilgotne 2

Ćw2 Gazy wilgotne 2

Ćw3 Gazy wilgotne 2

Ćw4 Spalanie 2

Ćw5 Spalanie 2

Ćw6 Przepływ gazów 2

Ćw7 Przepływ gazów 2

Ćw8 Kolokwium sprawdzające 2

Ćw9 Termodynamika sprężania gazów 2 Ćw10 Obiegi siłowni parowych 2 Ćw11 Obiegi siłowni parowych 2 Ćw12 Obiegi siłowni parowych 2 Ćw13 Obiegi silników spalinowych tłokowych 2 Ćw14 Obiegi silników spalinowych turbinowych 2 Ćw15 Kolokwium sprawdzające 2 Suma godzin 30

200




N3. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01-PEK_W06 Egzamin




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01-PEK_U03 Kolokwium sprawdzające

F2 PEK_U04-PEK_U05 Kolokwium sprawdzające

P=(F1+F2)/2



[89] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994

[90] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005

[91] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej


[95] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999


Zbigniew Gnutek, [email protected]


Teoria maszyn cieplnych



Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W02

C1-C4 Wy1-Wy8

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy2

PEK_W03 C2 Wy3, Wy4

PEK_W04 C3 Wy5, Wy6

PEK_W05 C4 Wy7

PEK_W06 C5 Wy8

PEK_U01

S1INC_U02

C6 Ćw1-Ćw3, Ćw8

N2, N3 PEK_U02 C7 Ćw4, Ćw5, Ćw8

PEK_U03 C8 Ćw6-Ćw8

PEK_U04 C1 Ćw9

PEK_U05 C2, C3 Ćw10-Ćw15

201


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Teoria napędów lotniczych

Theory of aircraft propulsion





MSN1190

NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: termodynamika techniczna, mechanika płynów.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie studentów z konstrukcją i zasadą działania napędów lotniczych.

C2 – Omówienie podstawowych procesów biorących udział w konwersji energii i zależności

matematycznych je opisujących.

C3 – Wyrobienie umiejętności obliczania i modelowania silników turbinowych i tłokowych.

202


WIEDZA


PEK_W01 – omówić zasadę działania lotniczych silników turbinowych i tłokowych,

PEK_W02 – opisać procesy energetyczne zachodzące w silnikach lotniczych,

PEK_W03 – przedstawić zależności matematyczne wykorzystywane w obliczaniu i modelowaniu

silników lotniczych.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wykorzystać odpowiednie zależności matematycznie do obliczania własności czynnika

roboczego,

PEK_U02 – przeanalizować matematycznie przemiany energetyczne zachodzące w poszczególnych

elementach silnika turbinowego,

PEK_U03 – przeprowadzić analizę energetyczną silnika cieplnego dowolnej konstrukcji.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Ogólna charakterystyka napędów lotniczych 2

Wy2 Ciąg zespołu napędowego 2

Wy3 Równania bilansu energetycznego, ciągłości i ilości ruchu 2

Wy4 Własności termodynamiczne czynników roboczych 2

Wy5 Wyznaczanie parametrów termodynamicznych 2

Wy6 Termodynamika sprężania 2

Wy7 Termodynamika rozprężania 2

Wy8 Spalanie paliw lotniczych 2

Wy9 Teoria stopnia osiowego sprężarki i turbiny 2

Wy10 Obiegi porównawcze i rzeczywiste silników turbinowych 2

Wy11 Procesy termodynamiczne w JTSO i DTSO 2

Wy12 Procesy termodynamiczne w TSŚ 2

Wy13 Procesy termodynamiczne w silnikach strumieniowych i rakietowych 2

Wy14 Obiegi porównawcze i rzeczywiste lotniczych silników tłokowych 2

Wy15 Procesy termodynamiczne w lotniczych silnikach tłokowych 2

Suma godzin 30


Ćw1 Wyznaczanie parametrów termodynamicznych czynników roboczych 2

Ćw2 Obliczenia energetyczne procesu sprężania w sprężarkach 2

Ćw3 Obliczenia energetyczne procesu rozprężania w turbinach 2

Ćw4 Wyznaczanie składu i własności termodynamicznych spalin w zależności od

strumienia wtryskiwanego paliwa 2

Ćw5 Wyznaczanie obiegów porównawczych i rzeczywistych silników

turbinowych, obliczenia energetyczne silnika 2

Ćw6 Obliczenia energetyczne poszczególnych suwów silników tłokowych 2

Ćw7 Wyznaczanie obiegów porównawczych i rzeczywistych silników tłokowych,

obliczenia energetyczne silnika 2


Suma godzin 15

203


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej,

N2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu,

N3. Wspólnie rozwiązywane ćwiczenia rachunkowe,

N4. Konsultacje.


Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W03 Egzamin pisemno - ustny


Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01÷PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne

F2 PEK_U01÷PEK_U02 Kolokwium zaliczające ćwiczenia

P=(2F2+F1)/3



[96] Dzierżanowski P. i inni: Konstrukcja silników lotniczych. Projektowanie przejściowe i

dyplomowe. WAT, Warszawa 1972.

[97] Dzierżanowski P. i inni: Turbinowe silniki odrzutowe. WKŁ, Warszawa 1983.

[98] Dzierżanowski P. i inni: Turbinowe silniki śmigłowe i śmigłowcowe. WKŁ, Warszawa 1985.

[99] Dżygadło Z. i inni: Zespoły wirnikowe silników turbinowych. WKŁ, Warszawa 1982.

[100] El-Sayed A.: Aircraft propulsion and gas turbine engines. CRC Press/Taylor & Francis

Group, cop. 2008.

[101] Kalinowski E.: Termodynamika. Wydawnictwo PWr, Wrocław 1994.

[102] Szargut J.: Termodynamika techniczna. Wydawnictwo Pol. Śląskiej, Gliwice 2011.

[103] Wajand J.: Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe. WNT, Warszawa 2005.


[29] Blockley R.: Encyclopedia of Aerospace Engineering. Vol. 2, Propulsion and Power. Wiley,

Chichester 2010.

[30] Balicki W. i inni: Lotnicze silniki turbinowe. Konstrukcja – eksploatacja – diagnostyka. Cęść 1.

Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, Warszawa 2010.

[31] Dobrzański L. i inni: Leksykon materiałoznawstwa. Verlag Dshoffer Sp. z o.o., Warszawa 2007.

[32] Farokhi, S.: Aircraft propulsion. John Wiley & Sons, Hoboken 2008.

[33] Gieras M.: Komory spalania silników turbinowych. Organizacja procesu spalania. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2010

[34] Jeż M.: Silniki spalinowe: zasady działania i zastosowania. Wydawnictwa Naukowe Instytutu


[35] Mattingly, Jack D. & others: Aircraft Engine Design [Dokument elektroniczny,

http://www.knovel.com/web/portal/main].

[36] Muszyński M., Orkisz M.: Modelowanie turbinowych silników odrzutowych. Wydawnictwa

Naukowe Instytutu Lotnictwa, Warszawa 1997.

[37] Niewiarowski K.: Tłokowe silniki spalinowe. T. 1. WKŁ. Warszawa 1983.

204

[38] Nowotarski I.: Obliczenia statyczne i dynamiczne turbinowych silników lotniczych metodą

elementów skończonych. Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, Warszawa 2001.


Andrzej Chrzczonowski, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Teoria napędów lotniczych



Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W02

C1 Wy1÷Wy15

N1, N2, N4 PEK_W02 C2 Wy6÷Wy15


PEK_U01

S1ILO_U02

C3 Ćw1

N3, N4 PEK_U02 C3 Ćw2÷Ćw4


205

Zał. nr 4 do ZW33/2012


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Termodynamika

Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics






Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

Znajomość zagadnień procesów termodynamicznych

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Wyrobienie umiejętności praktycznego wykorzystania aparatury pomiarowej wielkości

termodynamicznych w badaniach procesów cieplnych.

C2 Wykształcenie umiejętności rozpoznawania zjawisk towarzyszących procesom

energetycznym.

206



PEK_U01 – potrafi obliczyć i wyznaczyć wykreślnie zależność wilgotności względnej powietrza od

temperatury

PEK_U02 – potrafi opisać zależność ciśnienia od temperatury dla linii nasycenia wody

PEK_U03 – potrafi wyznaczyć objętości właściwe roztworów oraz cząstkowe objętości właściwe

składników

PEK_U04 – potrafi wyjaśnić zależność zmiany ciśnienia od natężenia przepływu czynnika przez dyszę

PEK_U05 – potrafi wyznaczyć ciepło topnienia lodu i ciepło właściwe lodu oraz wyznaczyć objętość

właściwą lodu

PEK_U06 – potrafi wyznaczyć wartość opałową i ciepło spalania gazu

PEK_U07 – potrafi wyjaśnić wpływ powierzchni ożebrowanej na proces przekazywania ciepła

PEK_U08 – potrafi oszacować wpływ współczynnika wnikania ciepła na proces przewodzenia ciepła

przez przegrodę płaską

PEK_U09 – potrafi wyjaśnić wpływ warunków brzegowych na proces przejmowania ciepła przez pręt

oraz wyznaczyć w nim rozkład temperatury

PEK_U10 – potrafi wyznaczyć współczynnik wnikania ciepła dla konwekcji wymuszonej podczas

procesu grzania i chłodzenia

PEK_U11 – potrafi wyznaczyć moc cieplną kolektora słonecznego oraz potrafi świadomie dobierać

najlepszą lokalizację do montażu kolektora

PEK_U12 – potrafi wyjaśnić różnice w przepływie współprądowym i przeciwprądowym

w wymienniku ciepła, podać różnice w powierzchniach wymiany ciepła i uzyskiwanych

temperaturach


PEK_K01 – zna zasady bezpieczeństwa i higieny na stanowisku pracy

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wstęp – przepisy BHP, podział na grupy, zasady zaliczeń 2

La2 Ćwiczenie nr 5. Elementarne doświadczenie z powietrzem wilgotnym 2

La3 Ćwiczenie nr 6. Wyznaczenie linii nasycenia wody 2

La4 Ćwiczenie nr 10: Wyznaczanie objętości właściwej roztworu i

cząstkowych objętości właściwych składników

2

La5 Ćwiczenie nr 12: Badanie procesu adiabatycznego wypływu z dyszy

w zakresie 10

2

La6 Ćwiczenie nr 20/21: Wyznaczenie ciepła właściwego cPL i objętości

właściwej VL lodu H2O

2

La7 Ćwiczenie 30a: Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej

gazu ziemnego GZ-50 metodą kalorymetryczną oraz obliczeniową

dla danego składu gazu

2

La8 Ćwiczenie nr 14: Doświadczalne badanie powierzchni ożebrowanych 2

La9 Ćwiczenie nr 16: Badanie przekazywania ciepła przez przegrodę

płaską

2

La10 Ćwiczenie nr 17: Wyznaczenie rozkładu temperatury w pręcie 2

La11 Ćwiczenie nr 18: Wyznaczanie współczynnika przejmowania ciepła

dla konwekcji wymuszonej

2

La12 Ćwiczenie nr 32: Badanie zjawisk wymiany ciepła na płaskim,

cieczowym kolektorze słonecznym

2

La13 Ćwiczenie nr 33: Badanie współprądowego i przeciwprądowego

wymiennika ciepła

2

La14 Zajęcia odróbkowe 2

207

La15 Zajęcia odróbkowe 2

Suma godzin 30


N1. Ćwiczenia laboratoryjne - krótkie 10 min. sprawdziany pisemne (wejściówki)

N2. Ćwiczenia laboratoryjne – omówienie zasady działania stanowisk badawczych

N3. Ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie odczytów z urządzeń pomiarowych

N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć

N5. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych pomiarów

N6. Konsultacje


Oceny

(F – formująca (w trakcie

semestru),

P – podsumowująca (na koniec

semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1, F2, …. F12 PEK_U01PEK_U12 Sprawozdanie z ćwiczeń

laboratoryjnych

P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7+F8+F9+F10+F11+F12)/12



[92] Instrukcje laboratoryjne

[93] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[94] Wiśniewski St.: Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa, 1993

[95] Szargut J.: – Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1991

[96] Kalinowski E.: Termodynamika techniczna, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994


[104] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999

[105] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998


Artur Nemś, [email protected]

208


Termodynamika



Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

S1INC_U05

C1, C2 La2

N1÷N6

PEK_U02 C1, C2 La3

PEK_U03 C1, C2 La4

PEK_U04 C1, C2 La5

PEK_U05 C1, C2 La6

PEK_U06 C1, C2 La7

PEK_U07 C1, C2 La8

PEK_U08 C1, C2 La9

PEK_U09 C1, C2 La10

PEK_U10 C1, C2 La11

PEK_U11 C1, C2 La12

PEK_U12 C1, C2 La13

PEK_K01 K1MBM_K03 C1 La1 N2

209


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Tłokowe silniki lotnicze

Aero-piston engines





MSN1250

NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, teorii napędów lotniczych, spalania paliw.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją, ogólną charakterystyką i osiągami lotniczych silników tłokowych.

C2 – Zaznajomienie z problematyką wytwarzania mieszanek palnych w silnikach tłokowych oraz

różnicami w pracy między silnikami z doładowaniem i silnikami wolnossącymi.

C3 – Zapoznanie z uproszczoną metodą wyznaczania wartości parametrów czynnika roboczego w

węzłowych punktach obiegu silnika tłokowego.

C4 – Zaznajomienie z zagadnieniami dotyczącymi kinematyki i dynamiki układu korbowo-tłokowego

oraz wyrównoważania silników tłokowych.

C5 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i działaniem układów zabezpieczających pracę silników

tłokowych.

C6 – Wyrobienie umiejętności wyznaczania wartości podstawowych parametrów pracy i osiągów

silników tłokowych.

210

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA


PEK_W01 – przedstawić ogólną klasyfikację silników tłokowych oraz ich podstawowe osiągi,

PEK_W02 – objaśnić podstawowe pojęcia związane z wytwarzaniem mieszanki palnej oraz cel

stosowania i sposoby realizacji doładowania silników tłokowych,

PEK_W03 – wytłumaczyć działanie czterosuwowego silnika tłokowego z zapłonem iskrowym oraz

scharakteryzować przebiegi poszczególnych suwów pracy,

PEK_W04 – rozróżniać parametry indykowane i efektywne oraz wskazać zależności między nimi,

PEK_W05 – opisać przebiegi podstawowych charakterystyk pracy lotniczych silników tłokowych:

zewnętrznej, śmigłowej, obciążeniowej, ogólnej i wysokościowej,

PEK_W06 – przedstawić wpływ parametrów geometrycznych układu korbowo-tłokowego na

kinematykę i dynamikę mas posuwistych i obrotowych,

PEK_W07 – wytłumaczyć cel i sposoby wyrównoważania silników tłokowych oraz opisać zjawisko

drgań skrętnych wałów korbowych i możliwości ich ograniczania,

PEK_W08 – objaśnić budowę i działanie układów zabezpieczających pracę silników.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia parametrów czynnika roboczego w węzłowych punktach

tłokowych obiegu porównawczego silnika wolnossącego i silnika z doładowaniem oraz

interpretować uzyskane wyniki,

PEK_U02 – szacować wielkości obciążeń w układzie korbowo-tłokowym, dobierać parametry

wyrównoważania oraz analizować jego konstrukcję ze względu na drgania,

PEK_U03 – dobierać wartości współczynników niezbędnych do wykonania obliczeń.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Ogólna charakterystyka lotniczych silników tłokowych. 2

Wy2 Mieszanka palna i doładowanie. 2

Wy3 Obieg porównawczy i rzeczywisty silnika tłokowego. 2

Wy4 Napełnianie cylindra i sprężanie mieszanki. 2

Wy5 Spalanie mieszanki, rozprężanie i wylot spalin. 2

Wy6 Parametry indykowanie i efektywne. 2

Wy7 Charakterystyki pracy lotniczych silników tłokowych. 2

Wy8 Kinematyka ruchu tłoka. 2

Wy9 Obciążenia w układzie korbowym. 2

Wy10 Wyrównoważanie silników rzędowych i gwiazdowych. 2

Wy11 Drgania skrętne wałów korbowych. 2

Wy12 Rezonans i tłumiki drgań wałów korbowych. 2

Wy13 Zasilanie silników i zapłon mieszanki. 2

Wy14 Układ olejenia i jego podstawowe elementy. 2

Wy15 Chłodzenie silników i zabezpieczenie p.pożarowe. 2

Suma godzin 30


Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących obiegu teoretycznego silnika tłokowego z

zapłonem iskrowym oraz spalania mieszanek. 2

Ćw2 Wyznaczanie pracy obiegu na podstawie wykresu idykatorowego oraz

obliczanie parametrów czynnika roboczego podczas napełniania cylindra i

suwu sprężania.

2

Ćw3 Obliczanie parametrów czynnika roboczego podczas suwu pracy i suwu 2

211

wydechu.

Ćw4 Rozwiązywanie zadań dotyczących zależności pomiędzy parametrami

indykowanymi i efektywnymi. 2

Ćw5 Wyznaczanie parametrów kinematycznych tłoka w zbieżnoosiowym układzie

korbowo-tłokowym. 2

Ćw6 Wyznaczanie obciążeń w układzie korbowo-tłokowym i mas

wyrównoważających silników rzędowych i gwiazdowych. 2

Ćw7 Określanie częstotliwości drgań własnych i częstotliwości wymuszających

drgania wałów korbowych. 2


Suma godzin 15


N1. Wykład:



N2. Ćwiczenia:





N3. Konsultacje


Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia




Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01, PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne


P=(2F2+F1)/3

212



[106] Borodzik F.: Budowa silnika. WKŁ, Warszawa 1973.

[107] Cichosz E. i inni: Charakterystyka i zastosowanie napędów. WKŁ, Warszawa 1980.

[108] Dzierżanowski P. i inni: Silniki tłokowe. WKŁ, Warszawa 1981.



[110] Luft S.: Podstawy budowy silników, WKŁ, Warszawa 2006.


[39] Balicki W. i inni: Historia i perspektywy rozwoju napędów lotniczych. Wydawnictwa Naukowe

Instytutu Lotnictwa, Warszawa 2005.

[40] Jędrzejowski J.: Obliczanie tłokowego silnika spalinowego. WNT, Warszawa 1988.

[41] Jeż M.: Dynamika silnika tłokowego: zagadnienia wybrane. Wydawnictwa Naukowe Instytutu


[42] Niewiarowski K.: Tłokowe silniki spalinowe, T.1, T.2. WKŁ, Warszawa 1983.

[43] Wajand J.A., Wajand J.T.: Tłokowe silniki spalinowe. WNT, Warszawa 2000.

[44] Wajand J.A., Wajand J.T.: Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe. WNT,

Warszawa 2005.


Roman Róziecki, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Tłokowe silniki lotnicze



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W05

PEK_W04

S1ILO_W06

C1 Wy1, Wy6,

Wy7

N1, N3 PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 Wy3÷Wy5

PEK_W06



PEK_U01

S1ILO_U06

C6 Ćw1÷Ćw4

N2, N3 PEK_U02


213


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Turbinowe silniki lotnicze

Gas turbine engines





MSN1300

NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

90 30


Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, teorii napędów lotniczych, spalania paliw.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką lotniczych silników turbinowych.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i działaniem głównych

zespołów silników turbinowych.

C3 – Zapoznanie z przeznaczeniem, budową i działaniem układów zabezpieczających pracę silników

turbinowych.

C4 – Przedstawienie wpływu warunków lotu oraz prędkości obrotowej na osiągi silników

turbinowych.

C5 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju turbinowych silników lotniczych

C6 – Wyrobienie umiejętności wyznaczania wartości podstawowych parametrów pracy i osiągów

silników turbinowych i ich zespołów.

214


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację silników turbinowych oraz scharakteryzować ich podstawowe

osiągi,

PEK_W02 – wymienić główne zespoły turbinowego silnika odrzutowego, wskazać położenie

charakterystycznych przekrojów strumienia oraz objaśnić zasadę jego pracy,

PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych zespołów silników oraz zdefiniować zasadnicze

parametry charakteryzujące ich pracę,

PEK_W04 – scharakteryzować budowę i działanie układów olejenia, regulacji i zasilania oraz

chłodzenia w turbinowych silnikach lotniczych,

PEK_W05 – rozróżniać charakterystyki turbinowych silników odrzutowych jedno – i

dwuprzepływowych oraz turbinowych silników śmigłowych i śmigłowcowych,

PEK_W06 – wskazać i scharakteryzować główne kierunki doskonalenia turbinowych napędów

lotniczych.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia parametrów obiegów termodynamicznych oraz osiągów

silników turbinowych,

PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania wartości parametrów strumienia powietrza i spalin

w charakterystycznych przekrojach głównych zespołów silników oraz interpretować uzyskane

wyniki,

PEK_U03 – dobierać wartości współczynników niezbędnych do wykonania obliczeń.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Charakterystyka turbinowych silników lotniczych. 2

Wy2 Wloty powietrza. 2

Wy3 Sprężarki osiowe. 2

Wy4 Sprężarki promieniowe i osiowo-promieniowe. 2

Wy5 Niestateczna praca sprężarki. 2

Wy6 Komory spalania. 2

Wy7 Proces wewnątrzkomorowy i charakterystyki komór spalania. 2

Wy8 Turbiny osiowe. 2

Wy9 Układy wylotowe. 2

Wy10 Urządzenia specjalne w układach wylotowych. 2

Wy11 Układy olejenia. 2

Wy12 Układy regulacji i zasilania. 2

Wy13 Chłodzenie silników turbinowych. 2

Wy14 Charakterystyki silników turbinowych. 2

Wy15 Kierunki doskonalenia silników turbinowych. 2

Suma godzin 30


Ćw1

Rozwiązywanie zadań dotyczących obiegów termodynamicznych oraz

podstawowych osiągów silników turbinowych: pracy obiegu, ciągu, mocy,

ciągu jednostkowego, strumienia masy powietrza.

2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących przepływu strumienia powietrza przez

kanały wlotowe silników turbinowych. 2

Ćw3 Wyznaczanie podstawowych parametrów pracy sprężarek osiowych. 2

Ćw4 Wyznaczanie podstawowych parametrów pracy sprężarek promieniowych. 2

Ćw5 Podstawowe obliczenia termodynamiczne komór spalania, wyznaczanie

wartości współczynnika nadmiaru powietrza, zużycia paliwa i obciążenia 2

215

cieplnego komór spalania.

Ćw6 Wyznaczanie podstawowych parametrów pracy osiowych turbin reakcyjnych 2

Ćw7 Rozwiązywanie zadań dotyczących przepływu strumienia spalin przez dysze

poddźwiękowe i naddźwiękowe. 2


Suma godzin 15


N1. Wykład:



N2. Ćwiczenia:





N3. Konsultacje


Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia




Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01, PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne


P=(2F2+F1)/3



[111] Balicki W. i inni: Historia i perspektywy rozwoju napędów lotniczych. Wydawnictwa Naukowe

Instytutu Lotnictwa, Warszawa 2005.

[112] Balicki W. i inni: Lotnicze silniki turbinowe. Konstrukcja – eksploatacja – diagnostyka. Cęść 1.

Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, Warszawa 2010.

[113] Cichosz E. i inni: Charakterystyka i zastosowanie napędów. WKŁ, Warszawa 1980.

[114] Dzierżanowski P. i inni: Turbinowe silniki odrzutowe. WKŁ, Warszawa 1983.

[115] Dzierżanowski P. i inni: Turbinowe silniki śmigłowe i śmigłowcowe. WKŁ, Warszawa 1985.

[116] Dżygadło Z. i inni: Zespoły wirnikowe silników turbinowych. WKŁ, Warszawa 1982.


[45] Dzierżanowski P. i inni: Konstrukcja silników lotniczych. Projektowanie przejściowe i

dyplomowe. WAT, Warszawa 1972.

[46] Farokhi, S.: Aircraft propulsion. John Wiley & Sons, Hoboken 2008.

[47] Gajewski T. i inni: Przepływowe silniki odrzutowe. WNT, Warszawa 1973.

216

[48] Gieras M.: Komory spalania silników turbinowych. Organizacja procesu spalania. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2010.



[50] Kerrebrock, Jack L.: Aircraft Engines and Gas Turbines [Dokument elektroniczny,


[51] Oates, Gordon C.: Aircraft propulsion systems technology and design [Dokument elektroniczny,


[52] The jet engines. The Technical Publications Department of Rolls-Royce, Derby 1986.


Roman Róziecki, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Turbinowe silniki lotnicze



Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

S1ILO_W11

C1 Wy1

N1, N3 PEK_W03 C2 Wy2÷Wy10


PEK_W05 C4 Wy14

PEK_W06 C5 Wy15

PEK_U01

S1ILO_U14

C6 Ćw1

N2, N3 PEK_U02


217


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Urządzenia kotłowe

Nazwa w języku angielskim Boiler Devices






Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

90 60


ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych z termodynamiką, przekazywaniem ciepła,

mechaniką płynów, spalaniem i maszynoznawstwem.

2. Umiejętność korzystania z arkuszy kalkulacyjnych przy prowadzeniu obliczeń

inżynierskich.

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Przedstawienie zagadnień związanych z konstrukcją kotłów wodnych i parowych małej,

średniej i dużej mocy, z paleniskami: gazowymi, olejowymi, rusztowymi, pyłowymi i

fluidalnymi.

C2 – Zaprezentowanie paliw stosowanych w energetyce przemysłowej i zawodowej.

C3 – Przedstawienie urządzeń pomocniczych kotła związanych z przygotowaniem paliwa i

odprowadzaniem odpadów paleniskowych.

C4 - Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju techniki kotłowej.

C5 – Zapoznanie studentów z bilansem cieplnym kotła, stratami cieplnymi oraz metodami

określania sprawności.

C6 - Przygotowanie studentów do realizacji obliczeń projektowych wybranych powierzchni

ogrzewalnych w kotle przy wykorzystaniu programu MATHCAD.

218


Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – opisuje rodzaje i konstrukcje kotłów małej, średniej i dużej mocy oraz przedpalenisk i

kotłów bezpaleniskowych

PEK_W02 – tłumaczy sposób przepływu czynnika roboczego (wody, mieszaniny paro-wodnej, pary

przegrzanej) w kotłach

PEK_W03 – wymienia rodzaje paliw stosowanych w energetyce przemysłowej i zawodowej oraz

sposoby ich przygotowania

PEK_W04 – wymienia i opisuje rodzaje palników i palenisk do energetycznego spalania paliw

PEK_W05 – formułuje bilans cieplny kotła

PEK_W06 – zna i opisuje straty cieplne kotła oraz sposoby ich minimalizacji

PEK_W07 – zna kierunki rozwoju techniki kotłowej

Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – wykonuje podstawowe obliczenia stechiometrii spalania przy użyciu programu

MATHCAD

PEK_U02 – oblicza ilość, skład i entalpię spalin dla różnych rodzajów paliw przy użyciu programu

MATHCAD

PEK_U03 – formułuje i oblicza bilans cieplny kotła, oblicza zapotrzebowanie paliwa

PEK_U04 – wykonuje obliczenia cieplne komory paleniskowej kotła pyłowego

PEK_U05 – wykonuje obliczenia cieplno-konstrukcyjne wybranej powierzchni ogrzewalnej

PEK_U06 – wykonuje obliczenia oporów hydraulicznych wybranej powierzchni ogrzewalnej

PEK_U07 – dobiera z norm materiał do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1/2

Rola i miejsce kotła w energetyce przemysłowej i zawodowej. Podstawy

termodynamiczne-obieg Clausiusa-Rankine'a, stosowane parametry

czynnika roboczego. Przepływ czynnika roboczego (woda, mieszanina

paro-wodna, para przegrzana) w kotłach. Podział kotłów.

3

Wy2/3 Paliwa stosowane w energetyce – właściwości fizyko-chemiczne węgla

kamiennego, brunatnego, oleju opałowego, gazu, biomasy. 2

Wy3/4

Przygotowanie paliwa: kruszenie, przemiał, separacja pyłu. Kruszarki i

młyny do przemiału węgla kamiennego i brunatnego. Instalacje do

usuwania żużla i popiołu.

3

Wy5 Budowa kotła wodnego i parowego płomienicowo-płomieniówkowego.

Urządzenia pomocnicze. Odmulanie i odsalanie. 2

Wy6

Budowa kotła wodnego i parowego wodnorurowego. Sylwetki kotłów,

układy powierzchni ogrzewalnych. Kotły na parametry pod- i

nadkrytyczne pary.

2

Wy7/8 Budowa i zasada działania paleniska rusztowego. Ruszty stałe, taśmowe,

schodkowe. Paleniska narzutnikowe. 3

Wy8/9 Budowa i zasada działania paleniska pyłowego. Rodzaje komór

paleniskowych i palników. 3

Wy10/11 Budowa i zasada działania paleniska fluidalnego ze złożem stacjonarnym i

cyrkulacyjnym. 3

Wy11/12 Konstrukcje specjalne - przedpaleniska i kotły bezpaleniskowe. 2

Wy12/13 Konstrukcja kotłów na parametry podkrytyczne i nadkrytyczne pary.

Parowniki – konstrukcja, zasada działania. 2

Wy13/14 Bilans cieplny kotła. Wyznaczanie sprawności, straty cieplne. Możliwości

poprawy sprawności kotła. 3

Wy15 Kierunki rozwoju techniki kotłowej. Nowoczesne materiały konstrukcyjne. 2

Suma godzin 30

219


Pr1 Wprowadzenie do programu MATHCAD i obsługi bibliotek

numerycznych. Rozdanie danych do projektu. 2

Pr2 Obliczenia: składu paliwa dla różnych jego stanów, wartości opałowej i

zapotrzebowanie powietrza do spalania. Ilość, skład i entalpia spalin. 2

Pr3/4 Bilans cieplny kotła, zapotrzebowanie paliwa. Parametry

termodynamiczne czynnika roboczego. 4

Pr5/6 Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych komory paleniskowej kotła

pyłowego. 4

Pr7/8

Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych wybranej konwekcyjnej

powierzchni ogrzewalnej kotła (podgrzewacz wody lub przegrzewacz

pary).

4

Pr9/10 Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych podgrzewacza powietrza. 4

Pr11/12 Algorytm obliczeń oporów hydraulicznych zaprojektowanej powierzchni

ogrzewalnej. 4

Pr13/14

Algorytm obliczeń wytrzymałościowych zgodnych z UDT. Dobór z norm

materiałów do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej oraz

kolektora.

4

Pr15 Sprawdzenie projektów – zaliczenie zajęć 2

Suma godzin 30


N1. dla wykładu: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, samodzielne studia i przygotowanie

do egzaminu.

N2. dla projektu: algorytm obliczeń projektu, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń projektowych.

N3. konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W07 Egzamin pisemny





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01 ÷ PEK_U07 Frekwencja i ocena części

obliczeniowej projektu

220



14. Kruczek S., Kotły: konstrukcje i obliczenia, Oficyna PWr 2001

15. Orłowski P., Kotły parowe - konstrukcja i obliczenia, WNT 1972, 1979

16. Bis H., Kotły fluidalne: teoria i praktyka, Wyd. Politechniki Częstochowskiej 2010

17. Pawlik M. i in., Elektrownie, WNT 2010

18. Tarnowska-Tierling A., Kotły parowe. Przykłady obliczeń cieplnych, Politechnika Szczecińska,

1987

19. Rokicki H., Urządzenia kotłowe: przykłady obliczeniowe, Politechnika Gdańska, 1996

20. PN-EN 10216-2+A2:2007 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki

techniczne dostawy. Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi własnościami

w temperaturze podwyższonej


1. Warunki urzędu dozoru technicznego dla urządzeń ciśnieniowych (nieobowiązkowe specyfikacje

techniczne), UDT 2005

2. Pronobis M., Modernizacja kotłów energetycznych, WNT 2002 i 2009

3. Hobler T., Ruch ciepła i wymiennik, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 1986

4. Kuznecov, N. V. i in., Teplovoj rasčet kotel’nyh agregatov: normativnyj metod, 1973, 1998

5. Motyka R., Rasała D., Mathcad: od obliczeń do programowania, Helion 2012


Paweł Rączka [email protected]


URZĄDZENIA KOTŁOWE Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn

I SPECJALNOŚCI Inżynieria Cieplna

Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W10

C1 Wy6, Wy11/12

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy1/2, Wy12/13

PEK_W03 C2, C3 Wy2/3, Wy3/4

PEK_W04 C1 Wy5, Wy7/8, Wy8/9,

Wy10/11

PEK_W05 C5 Wy13/14

PEK_W06 C5 Wy13/14

PEK_W07 C4 Wy15

PEK_U01

S1INC_U11

C6 Pr1-2

N2, N3

PEK_U02 C6 Pr1-2 PEK_U03 C6 Pr3/4

PEK_U04 C6 Pr5/6

PEK_U05 C6 Pr7-10

PEK_U06 C6 Pr11/12

PEK_U07 C6 Pr13/13

221


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Urządzenia Ochrony Atmosfery

Nazwa w języku angielskim: Air Protection Installation






Grupa kursów: NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie mechaniki płynów, termodynamiki, maszynoznawstwa, podstaw

konstrukcji maszyn potwierdzone uzyskanymi zaliczeniami z tych kursów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Nabycie podstawowej wiedzy w zakresie aktualnie obowiązujących wymagań odnośnie

poziomu redukcji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych.

C2 – Zdobycie wiedzy i umiejętności analizy jakościowej i ilościowej oceny procesów

technologicznych, w których powstają zanieczyszczenia pyłowe i gazowe.

C3 – Nabycie wiedzy o możliwościach ograniczenia emisji zanieczyszczeń z procesów

energetycznego spalania paliw. C4 – Wyrobienie umiejętności analizy zasad działania i efektywności działania urządzeń do

oczyszczania gazów w określonych warunkach.

C5 – Nabycie kompetencji społecznych obejmujących współpracę w grupie studentów w

celu efektywnego rozwiązania zadań

222


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – potrafi nazwać i scharakteryzować podstawowe zanieczyszczenia w procesach

energetycznego spalania paliw,

PEK_W02 – zna podstawowe akty normatywne i dyrektywy UE

PEK_W03 – posiada uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą

kluczowe zagadnienia z zakresu działania urządzeń ochrony atmosfery,

PEK_W04 – zna podstawowe metody i technologie stosowane w budowie urządzeń do

redukcji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych (SO2, NOx, CO2),

PEK_W05 – rozpoznaje systematykę urządzeń odpylających oraz technologii redukcji

zanieczyszczeń gazowych (SO2, NOx, CO2),

PEK_W06 – wskazuje przykłady zastosowań poszczególnych rozwiązań i technik w obszarze

redukcji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych


PEK_U01 – analizuje dane technologiczne urządzeń kotłowych w celu doboru urządzeń do

oczyszczania spalin,

PEK_U02 – szacuje wielkość emisji zanieczyszczeń w celu zaprojektowania poszczególnych

urządzeń ochrony atmosfery,

PEK_U03 – potrafi wskazać najlepsze techniki do realizacji poszczególnych rodzajów

zanieczyszczeń dla różnych technik spalania paliw stałych,

PEK_U04 – potrafi zaprojektować, w oparciu o dane z procesów technologicznych,

podstawowe urządzenia w ochronie powietrza tj. mechaniczne urządzenia odpylające,

elektrofiltry, absorbery IOS oraz katalizatory do redukcji NOx,

PEK_U05 – potrafi ocenić parametry decydujące o efektywności procesów oczyszczania

spalin z podstawowych zanieczyszczeń pyłowych i gazowych

PEK_U06 – potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań

inżynierskich,

PEK_U07 – ma przygotowanie niezbędne w środowisku przemysłowym oraz zna

podstawowe zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą oraz działaniem urządzeń

ochrony atmosfery,


PEK_K01 – rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia,

PEK_K02 – ma świadomość ważności i zrozumienia pozatechnicznych aspektów i skutków

działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym

odpowiedzialności za podejmowane decyzje,

PEK_K03 – potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Stan prawny - dopuszczalne stężenia emisyjne. Wymagany poziom

redukcji zanieczyszczeń. 2

Wy3 Proces odpylania gazu - charakterystyka ogólna, pojęcia podstawowe,

systematyka urządzeń 2

Wy4 Odpylacze mechaniczne 2

Wy5 Odpylacze filtracyjne 2

Wy6 Podstawy elektrostatycznego odpylania gazów 2

Wy7 Elektrofiltry. 2

223

Wy8 Odpylacze mokre 2

Wy9 Proces odsiarczania spalin –ogólna charakterystyka metod 2

Wy10 Metoda sucha odsiarczania spalin 2

Wy11 Półsucha metoda odsiarczania spalin 2

Wy12 Mokra metoda odsiarczania spalin 2

Wy13 Ograniczenie emisji tlenków azotu - metody pierwotne 2

Wy14 Metody wtórne - SCR, SNCR 2

Wy15 Kolokwium zaliczające 2

Suma godzin 30


Pr1 Wstęp (metoda prowadzenia zajęć, zasady zaliczania projektów itp.).

Określenie ilości spalin, pyłu i SO2 z bilansu kotła

4

Pr2 Projekt grawitacyjnego lub inercyjnego separatora pyłu 2

Pr3 Projekt elektrofiltru poziomego-komora 2

Pr4 Projekt elektrofiltru-przedziałowa skuteczność działania 2

Pr5 Projekt instalacji mokrego odsiarczania spalin-dobór parametrów 2

Pr6 Projekt katalizatora do oczyszczania spalin. Zaliczenie 3

Suma godzin 15


N1 – wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy

N2 –dla projektu: praca własna, prezentacja projektu, analiza końcowa

N3 – konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W06

kolokwium zaliczające

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-PROJEKT




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01÷PEK_U07

PEK_K01÷PEK_K05

odpowiedź ustna

F2 PEK_U01÷PEK_U07

PEK_K01÷PEK_K05

ocena projektu

P=(F1+F2)/2

224



1. Warych J.: Oczyszczanie gazów. Procesy i aparatura. WNT, Warszawa 1998

2. pod red. Kordylewski W.: Spalanie i paliwa, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław 2001,

3. Konieczyński J.: Ochrona powietrza przed szkodliwymi gazami, wyd. Polit. Śląskiej,

Gliwice 2004


1. Kabsch P.: Odpylanie i odpylacze t.1, WNT, Warszawa 1992

2. Lutyński J.: Elektrostatyczne odpylanie gazów, WNT, Warszawa 1965

3. Jędrusik M: Elektrofiltry. Rozwinięcie wybranych technik podwyższania skuteczności

odpylania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2008, ISBN 978-

83-7493-387-2


Maria Jędrusik, [email protected]


Urządzenia ochrony atmosfery

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU MBM


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 ÷

PEK_W06

S1INC_W11 C1÷C4 Wy1÷Wy15 N1, N3

PEK_U01÷

PEK_U07

S1INC_U12 C2÷C4 Pr1÷Pr6 N2, N3

PEK_K01÷

PEK_K03

K1MBM_K01, K1MBM_K02,

K1MBM_K03

C4, C5 Pr1÷Pr6 N2, N3

225


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Wymiana ciepła i wymienniki

Nazwa w języku angielskim: Heat transfer and heat exchangers






Grupa kursów NIE




(ZZU)

30 15



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI


5. Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej procesu transportu ciepła na drodze przewodzenia

(kondukcji), unoszenia (konwekcji) i promieniowania (radiacji)

C3 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła i rozkładu temperatury w

ciałach o różnej geometrii

C4 – wyrobienie umiejętności wykonywania obliczeń współczynników przejmowania ciepła dla

różnych rodzajów konwekcji (bez i ze zmianą fazy)

C2 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń cieplnych

wymienników ciepła

C5 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła przekazywanych podczas

promieniowania termicznego

226


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące przekazywania ciepła

PEK_W02 – posiada wiedzę na temat wyznaczania rozkładu temperatury i strumieni ciepła w

przegrodach (płaskich, cylindrycznych i kulistych), prętach prostych oraz przegrodach

ożebrowanych

PEK_W03 – jest zapoznany z rodzajami i zakresem stosowalności oraz posiada wiedzę z zakresu

obliczeń cieplnych wymienników ciepła

PEK_W04 – posiada widzę na temat rodzajów konwekcji oraz potrafi dobrać odpowiednie równania

kryterialne w celu wyznaczenia współczynników wnikania ciepła

PEK_W05 – potrafi objaśnić mechanizm przekazywania ciepła na drodze radiacji dla powierzchni

rozdzielonych powierzchniami przeźroczystymi, gazów oraz płomienia świecącego


PEK_U01 – potrafi wyznaczyć rozkład temperatury i obliczyć strumienie ciepła przewodzonego i

przenikającego przez przegrody (płaskie, cylindryczne i kuliste), pręty proste i przegrody

ożebrowane

PEK_U02 – potrafi wykonać obliczenia cieplne wymienników ciepła współprądowych,

przeciwprądowych i krzyżowych

PEK_U03 – potrafi zastosować odpowiednie równania kryterialne do wyznaczenia współczynników

wnikania ciepła dla konwekcji naturalnej i wymuszonej bez zmiany fazy oraz podczas zmiany

fazy (wrzenie i skraplanie)

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania strumienia ciepła wymienianego na drodze radiacji

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia i prawa przenoszenia ciepła 2

Wy2 Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2

Wy3 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2

Wy4 Pręty – równanie różniczkowe przewodzenie ciepła w prętach, warunki

brzegowe 2

Wy5 Przenoszenie ciepła w prętach prostych 2

Wy6 Żebra, powierzchnie ożebrowane, efektywność żeber i powierzchni

ożebrowanych 2

Wy7 Klasyfikacja i podział wymienników ciepła 2

Wy8 Teoria rekuperatorów – obliczenia średniej różnicy temperatur 2

Wy9 Konwekcja – podział, podstawowe równania, analiza wymiarowa, konwekcja

naturalna bez zmiany fazy

2

Wy10 Konwekcja wymuszona bez zmiany fazy 2

Wy11 Konwekcja ze zmianą fazy (wrzenie, skraplanie) 2

Wy12 Podstawowe pojęcia i prawa promieniowania termicznego, przenoszenie ciepła

między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami przeźroczystymi

2

Wy13 Promieniowanie ośrodka częściowo przeźroczystego, promieniowanie gazów,

promieniowanie płomienia świecącego

2

Wy14 Złożona wymiana ciepła 2


Suma godzin 30


Ćw1 Wprowadzenie. Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2

Ćw2 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2

Ćw3 Przenoszenie ciepła w prętach prostych, ustalone jednowymiarowe przenikanie 2

227

ciepła przez przegrody ożebrowane

Ćw4 Obliczenia cieplne wymienników ciepła 2

Ćw5 Konwekcja naturalna, konwekcja wymuszona, konwekcja przy zmianie fazy

(wrzenie, skraplanie)

2

Ćw6 Przenoszenie ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami

przeźroczystymi

2

Ćw7 Złożona wymiana ciepła 2


Suma godzin 15




N3. Konsultacje






kształcenia

P PEK_W01- PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe






kształcenia

P PEK_U01- PEK_U04 Kolokwium sprawdzające



[97] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[98] Kostowski E.: Zbiór zadań z przepływu ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[99] Kalinowski E.: Przekazywanie ciepła i wymienniki. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994


[117] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999

[118] Gdula St.: Przewodzenie ciepła, PWN, Warszawa 1984

[119] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998

[120] Kostowski E.: Promieniowanie cieplne, PWN, Warszawa 1993

[121] Furmański P., Domański R., Wymiana ciepła. Przykłady obliczeń i zadania, Politechnika

Warszawska, Warszawa 2004

[122] Çengel Y. A., Heat and mass transfer: a practical approach, McGraw Hill 2006

[123] Pitts D. R., Sissom L. E., Schaum’s outline of theory and problems of heat transfer, McGraw-

Hill 1999

[124] Lienhard IV J. H., Lienhard V J. H., A heat transfer textbook, Phlogiston Press, Cambridge

Massachusetts 2004


Michał Pomorski, [email protected]

228


Wymiana ciepła i wymienniki


Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu


narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1INC_W04

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy2-Wy6

PEK_W03 C4 Wy7, W8

PEK_W04 C1 Wy9-Wy11, Wy14

PEK_W05 C1 Wy12-Wy14

PEK_U01

S1INC_U04

C2 Ćw1-Ćw4

N2, N3 PEK_U02 C4 Ćw4



229


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Wyposażenie statków powietrznych

Equipment of aircrafts





MSN1420

NIE




(ZZU)

30

30



(CNPS)

60

60


na ocenę

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0

2




kontaktu (BK)

1

1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu lotnicze maszyny i urządzenia elektryczne, awionika i sterowanie statkami

latającymi, tłokowe silniki lotnicze.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z systemem sterowania statkiem powietrznym.

C2 – Zaznajomienie z systemem zasilania kabiny.

C3 – Zapoznanie z urządzeniami wysokościowo-ratowniczymi.

C4 – Zaznajomienie z płatowcowym systemem paliwowym.

C5 – Zapoznanie z systemem hydraulicznym statku powietrznego.

C6 – Zapoznanie z systemem pneumatycznym statku powietrznego.

C7 – Zaznajomienie z systemami specjalnymi statków powietrznych.

C8 – Zapoznanie z urządzeniami startu i lądowania.

C9 – Wyrobienie umiejętności charakteryzowania wyposażenia statków powietrznych.

C10 – Wyrobienie umiejętności przygotowania do obsługi wyposażenia statku powietrznego.

230


WIEDZA


PEK_W01 – scharakteryzować system sterowania statkiem powietrznym.

PEK_W02 – omówić konstrukcję elementów systemu sterowania.

PEK_W03 – wyjaśnić działanie systemu automatycznego sterowania.

PEK_W04 – scharakteryzować system zasilania kabiny.

PEK_W05 – opisać działanie systemu zasilania kabiny.

PEK_W06 – objaśnić budowę i działanie urządzeń wysokościowo-ratowniczych.

PEK_W07 – scharakteryzować system paliwowy statku powietrznego.

PEK_W08 – omówić działanie systemu paliwowego.

PEK_W09 – scharakteryzować system hydrauliczny statku powietrznego.

PEK_W10 – wyjaśnić działanie układów wykonawczych systemu hydraulicznego.

PEK_W11 – scharakteryzować system pneumatyczny statku powietrznego.

PEK_W12 – opisać układy wykonawcze systemu pneumatycznego.

PEK_W13 – scharakteryzować systemy specjalne.

PEK_W14 – omówić działanie urządzeń startu i lądowania.

PEK_W15 – objaśnić funkcjonowanie wyposażenia statku powietrznego.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – kontrolować agregaty wyposażenia statków powietrznych.

PEK_U02 - ocenić stan techniczny wybranego wyposażenia statku powietrznego.

PEK_U03 – sporządzić raport z wykonanych badań wyposażenia lotniczego.

PEK_U04 – posługiwać się dokumentacją techniczną agregatów i urządzeń.

PEK_U05 – użytkować zgodnie z zasadami bhp i przepisami narzędzia oraz sprzęt lotniczy.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Charakterystyka systemów sterowania statkiem powietrznym. 2

Wy2 Konstrukcja elementów systemów sterowania. 2

Wy3 Systemy automatycznego sterowania. 2

Wy4 Charakterystyka systemu zasilania kabiny. 2

Wy5 Działanie systemu zasilania kabiny. 2

Wy6 Urządzenia wysokościowo-ratownicze. 2

Wy7 Charakterystyka płatowcowego systemu paliwowego. 2

Wy8 Działanie sytemu paliwowego. 2

Wy9 Charakterystyka systemu hydraulicznego. 2

Wy10 Układy wykonawcze systemu hydraulicznego. 2

Wy11 Charakterystyka systemu pneumatycznego. 2

Wy12 Układy wykonawcze systemu pneumatycznego. 2

Wy13 Systemy specjalne. 2

Wy14 Urządzenia startu i lądowania. 2


Suma godzin 30


La1 Badanie elektrycznych termometrów lotniczych 4

La2 Badanie manometrów lotniczych. 4

La3 Badanie ciśnieniowych sygnalizatorów prędkości i wysokości lotu. 4

La4 Badanie różnicowego złącza selsynowego. 4

La5 Badanie turbinowych przepływomierzy lotniczych. 4

La6 Badanie elektromechanizmów lotniczych. 6

La7 Badanie obrotomierzy lotniczych. 4

Suma godzin 30

231


1. Wykład:



2. Laboratorium:




3. Konsultacje.






Numer efektu

kształcenia








Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01÷ PEK_U05 Krótkie sprawdziany pisemne, wykonanie














P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7)/7 Warunkiem zaliczenia jest aby wszystkie oceny




[1] Bachtin M., Lipski J.: Wyposażenie wysokościowe samolotów i statków kosmicznych. WKŁ,

Warszawa1988.

[2] Cheda W., Malski M.: Techniczny poradnik lotniczy – Płatowce. WKŁ, Warszawa 1981.

[3] Cymerkiewicz R.: Budowa samolotów. WKŁ, Warszawa 1982.

[4] Pizoń Andrzej.: Elektrohydrauliczne analogowe i cyfrowe układy automatyki. Wydawnictwa

Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995.

[5] Praca Zbiorowa.: Wstęp do konstrukcji śmigłowców. WKŁ, Warszawa 1995.


[1] Cichosz E.: Rozwój samolotów naddźwiękowych. WKŁ, Warszawa 1980.

[2] Cichosz E.: Konstrukcja i praca płatowca. WAT, Warszawa 1968.

[3] Godzimirski J.: Technologia produkcji płatowców. WAT, Warszawa 2000.

232




Wyposażenie statków powietrznych Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W09

C1 Wy1

N1; N3

PEK_W02 C1 Wy2

PEK_W03 C1 Wy3

PEK_W04 C2 Wy4

PEK_W05 C2 Wy5

PEK_W06 C3 Wy6

PEK_W07 C4 Wy7

PEK_W08 C4 Wy8

PEK_W09 C5 Wy9

PEK_W10 C5 Wy10

PEK_W11 C6 Wy11

PEK_W12 C6 Wy12

PEK_W13 C7 Wy13

PEK_W14 C8 Wy14

PEK_W15 C9 Wy15

PEK_U01

S1ILO_U11

C10 La1÷La7

N2; N3

PEK_U02 C10 La1÷La7




233


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Wytrzymałość konstrukcji lotniczych

Strength of aircraft structures





MSN1430

NIE




(ZZU)

30 30



(CNPS)

90 60


Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu podstaw wytrzymałości materiałów oraz rachunku całkowego.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie ze stosowanym nazewnictwem i klasyfikacją struktur cienkościennych.

C2 – Zaznajomienie ze specyfiką stosowaną w obliczeniach i opisem podstawowych

kryteriów analizy.

C3 – Zaznajomienie z obliczeniami wytrzymałościowymi dźwigarów lotniczych.

C4 – Zaznajomienie z opisem pracy wytrzymałościowej elementów przenoszących skręcanie.

C5 – Zaznajomienie z analizą wytrzymałościową konstrukcji skorupowych i półskorupowych.

C6 – Zapoznanie z cechami szczególnymi warstwowych elementów konstrukcyjnych oraz

obciążeń krytycznych płyt i powłok.

C7 – Wyrobienie umiejętności wyznaczania wielkości odkształceń i naprężeń w elementach

konstrukcji cienkościennych.

234


WIEDZA


PEK_W01 – opisać klasyfikację struktur cienkościennych korzystając ze stosownego

nazewnictwa

PEK_W02 – definiować podstawowe kryteria analizy wytrzymałościowej struktur

cienkościennych

PEK_W03 – scharakteryzować pracę wytrzymałościową dźwigarów lotniczych

PEK_W04 – opisać pracę wytrzymałościową rur cienkościennych o różnych przekrojach

PEK_W05 – opisać pracę wytrzymałościową konstrukcji skorupowych i półskorupowych

PEK_W06 – wskazać i opisać cechy szczególne warstwowych elementów konstrukcyjnych

oraz płyt i powłok

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – dobierać kryteria analizy wytrzymałościowej dla różnych przypadków obciążenia

PEK_U02 – rozwiązywać podstawowe zagadnienia analizy wytrzymałościowej elementów

struktur lotniczych tj. wyznaczania odkształceń i naprężeń dla różnych przypadków

obciążenia oraz interpretować uzyskane wyniki

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Opis i klasyfikacja konstrukcji cienkościennych. 2

Wy2 Metodyka obliczeń konstrukcji cienkościennych. 2

Wy3 Lekkość i sztywność konstrukcji. Współczynnik bezpieczeństwa. 2

Wy4 Dźwigary o pasach równoległych. 2

Wy5 Dźwigary o pasach zbieżnych. 2

Wy6 Teoria błonowa powłok walcowych. 2

Wy7 Skręcanie swobodne prętów cienkościennych o profilu zamkniętym. 2

Wy8 Skręcanie rur wieloobwodowych. 2

Wy9 Skręcanie profili otwartych i z rozgałęzieniami. 2

Wy10 Zginanie prętów skorupowych o przekroju otwartym. 2

Wy11 Zginanie prętów półskorupowych o przekroju otwartym. 2

Wy12 Zginanie prętów skorupowych o przekroju zamkniętym. 2

Wy13 Zginanie prętów półskorupowych o przekroju zamkniętym. 2

Wy14 Przekładkowe (warstwowe) elementy konstrukcyjne. 2

Wy15 Obciążenia krytyczne płyt i powłok. 2

Suma godzin 30


Ćw1 Wyznaczanie współczynnika lekkości konstrukcji dla różnych

przypadków jej obciążenia i ustalenie wniosków. 2

Ćw2 Obliczanie sił normalnych w pasach i wydatku naprężeń stycznych w

ściance dźwigara o pasach równoległych. 2

Ćw3 Obliczanie sił normalnych w pasach i wydatku naprężeń stycznych w

ściance dźwigara o pasach zbieżnych. 2

Ćw4 Wyznaczanie metodą przybliżoną i dokładną wartości momentów 2

235

bezwładności Iy i Symax dla rzeczywistego dźwigara oraz ich

porównanie.

Ćw5 Obliczanie sztywności zginania ścianki i pasów dźwigara wykonanych

z różnych materiałów i ich porównanie. 2

Ćw6 Wyznaczanie sztywności skręcania rur cienkościennych o różnych

kształtach przekroju poprzecznego i jednakowej masie. 2

Ćw7

Obliczenia porównawcze naprężeń i odkształceń dla rur

cienkościennych o różnych kształtach zamkniętego przekroju

poprzecznego.

2

Ćw8 Ustalenie wpływu przecięcia przekroju na naprężenia i odkształcenia

dla rur cienkościennych o różnych kształtach przekroju poprzecznego. 2

Ćw9 Wyznaczanie rozkładu wydatku naprężeń stycznych wzdłuż obwodu

przekroju konstrukcji skorupowej otwartej. 2

Ćw10 Obliczanie położenia środka sił poprzecznych względem różnych

biegunów dla konstrukcji skorupowej otwartej. 2

Ćw11 Wyznaczanie rozkładu wydatku naprężeń stycznych dla zadanej

konstrukcji półskorupowej otwartej. 2

Ćw12 Wyznaczanie rozkładu wydatku naprężeń stycznych wzdłuż obwodu

przekroju konstrukcji skorupowej zamkniętej. Obliczenie wydatku

równoważącego w różnych punktach przecięcia.

2

Ćw13 Ustalanie położenia środka sił poprzecznych dla konstrukcji

skorupowej zamkniętej. 2

Ćw14 Obliczanie wielkości obciążenia krytycznego dla różnych kształtów

płyt i powłok wykonanych z materiału o tej samej masie. 2


Suma godzin 30


N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji lub prezentacji.


N2. Ćwiczenia:





N3. Konsultacje.





Numer efektu

kształcenia


kształcenia


236





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U02 Rozwiązywanie zadań

F2 PEK_U01,PEK_U02 Kolokwium zaliczające ćwiczenia

P=(F1+3*F2)/4



[125] Nowotarski I.: Wytrzymałość konstrukcji lotniczych. Wojskowa Akademia Techniczna,

Warszawa 1986.

[126] Brzoska Z.: Statyka i stateczność konstrukcji prętowych i cienkościennych. PWN, Warszawa

1965.

[127] Bijak-Żochowski i inni: Mechanika materiałów i konstrukcji tom 1,2. Politechnika Warszawska,

Warszawa 2006.

[128] Hoop T.: Konstrukcje warstwowe. Arkady, Warszawa 1980.


[53] Naleszkiewicz J.: Zagadnienia stateczności sprężystej. PWN, Warszawa 1958.

[54] Romanów F.: Wytrzymałość konstrukcji warstwowych. Zielona Góra 1995.

[55] Megson T.H.G.: Aircraft structures, John Wiley & Sons Inc., New York, Toronto, 1999.


Bogusław Mrozek, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU Wytrzymałość konstrukcji

lotniczych Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ILO_W01

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C2 Wy2, Wy3

PEK_W03 C3 Wy4, Wy5

PEK_W04 C4 Wy6÷Wy9



PEK_U01 S1ILO_U01

C7 Ćw1 N2, N3


237

Wydział Mechaniczno-Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Wytrzymałość materiałów

Nazwa w języku angielskim: Strength of materials


Specjalność Inżynieria cieplna




Grupa kursów: NIE


Liczba godzin zajęć zorganizowanych w

Uczelni (ZZU) 30 15 15

Liczba godzin całkowitego nakładu pracy

studenta (CNPS) 90 30 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę

Dal grupy kursów zaznaczyć kurs

końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 1 1 Liczba punktów odpowiadająca zajęciom


Liczba punktów ECTS odpowiadająca

zajęciom wymagającym bezpośredniego

kontaktu (BK) 1,5 0,75 0,75


Podstawowa wiedza, umiejętności i kompetencje dotyczące matematyki – rachunek

różniczkowy i całkowy; mechaniki – statyka, dynamika; podstaw wytrzymałości materiałów.

CELE PRZEDMIOTU C1. Rozwiązywanie problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki. C2. Wykonywanie analiz wytrzymałościowych elementów konstrukcji dla złożonych przypadków

obciążenia.

C3. Przekazanie podstawowych wiadomości na temat zjawiska reologii i zmęczenia materiałów.

C4. Poznanie doświadczalnych metod wyznaczania własności wytrzymałościowych materiałów oraz

wybranych wielkości mechanicznych. C5. Nabywanie i utrwalanie kompetencji społecznych obejmujących inteligencję emocjonalną




PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoba która zaliczyła kurs

I. Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – potrafi zdefiniować zachowanie się ciała odkształcalnego w złożonych stanach

obciążenia, zna pojęcie wytężenia i podstawowe hipotezy wytężeniowe

PEK_W02 – zna podstawowe twierdzenia energetyczne i oparte na nich metody analizy konstrukcji PEK_W03 – ma uporządkowaną wiedzę w zakresie analizy wytrzymałościowej tarcz, płyt i rur

grubościennych

https://edukacja.pwr.wroc.pl/EdukacjaWeb/prowGrupyZajeciowe.do?clEduWebSESSIONTOKEN=SMTM0MDEyMTYzOTc2NA==&event=wyborGrupyRow&rowId=391235&positionIterator=StuGrzPrROViewIterator&href=#hrefGrupyZajecioweTabela

238

PEK_W04 – posiada podstawową wiedzę na temat zjawiska reologii i zmęczenia materiałów

konstrukcyjnych II. Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – umie dokonać analizy stanu naprężenia i odkształcenia oraz wymiarowania

wytrzymałościowego w złożonych stanach obciążenia PEK_U02 – potrafi wykorzystać podstawowe twierdzenia energetyczne do rozwiązywania

zadań wytrzymałości materiałów

PEK_U03 – potrafi ocenić bezpieczeństwo pracy konstrukcji poddanej obciążeniom

zmęczeniowym PEK_U04 – umie przeprowadzić badania podstawowych własności wytrzymałościowych materiałów

konstrukcyjnych, dokonać pomiarów przemieszczeń i odkształceń oraz interpretować

uzyskane wyniki

III. Z zakresu kompetencji społecznych: PEK_K01 – otwartość na wyszukiwanie informacji oraz poddawanie ich krytycznej analizie

PEK_K02 – aktywna postawa wobec obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia

i uzasadniania własnego punktu widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu

wytrzymałości materiałów


TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1

Wyboczenie prętów ściskanych. Wyboczenie sprężyste - wzór Eulera. Wpływ sposobu

zamocowania końców pręta na siłę krytyczną. Smukłość, długość wyboczeniowa.

Smukłość graniczna. Wyboczenie niesprężyste.

2

Wy2 Wytrzymałość złożona pręta – hipotezy wytężeniowe. 2

Wy3

Ogólne twierdzenia energetyczne. Układy liniowo sprężyste. Twierdzenie Clapeyrona.

Twierdzenie Maxwella. Zasada Bettiego. Twierdzenie Castigliana. Twierdzenie

Menabrei – Castigliana.

2

Wy4

Statycznie wyznaczalne konstrukcje prętowe. Uogólnione przemieszczenia i uogólnione

siły. Przykłady obliczeń przemieszczeń. Statycznie niewyznaczalne ustroje prętowe.

Przykłady obliczeń reakcji.

2

Wy5 Metoda Maxwella – Mohra. Równania kanoniczne metody sił. 2

Wy6 Wytrzymałość tarcz wirujących. 2

Wy7 Wytrzymałość rur grubościennych. 2

Wy8 Płyty. Określenie rozkładu odkształceń i naprężeń w płycie. Podstawowe równanie teorii

płyt. 2

Wy9 Zmęczenie materiałów – pojęcia podstawowe. 2

Wy10 Podstawy obliczeń zmęczeniowych w zakresie nieograniczonej wytrzymałości

zmęczeniowej. 2

Wy11 Podstawy obliczeń zmęczeniowych w zakresie ograniczonej wytrzymałości

zmęczeniowej. 2

Wy12 Zmęczenie niskocyklowe – przykłady obliczeń. 2

Wy13 Zjawisko pełzania i relaksacji – pojęcia podstawowe. 2

Wy14 Obliczenia wytrzymałościowe przy pełzaniu. 2

Wy15 Zmęczenie cieplne. 2

Suma godzin 30

Forma zajęć – ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw1 Wytrzymałość złożona pręta, zastosowanie hipotez wytężeniowych. 2

Ćw2 Układy prętowe statycznie wyznaczalne – przykłady wykorzystania twierdzenia

Castigliana. 2

Ćw3 Układy prętowe statycznie niewyznaczalne – przykłady wykorzystania twierdzenia

Menabrei-Castigliana. 2

239

Ćw4 Wykorzystanie metody Maxwella- Mohra. 2

Ćw5 Wytrzymałość rur grubościennych i tarcz wirujących. 2

Ćw6 Obliczenia zmęczeniowe. 3

Ćw7 Pisemny sprawdzian (kolokwium). 2

Suma godzin 15

Forma zajęć – laboratorium Liczba

godzin

La1 Wprowadzenie. 2

La2 Próba rozciągania metali i tworzyw sztucznych. 2

La3 Pomiary odkształceń metodą elektrycznej tensometrii oporowej. 2

La4 Badanie wytrzymałości zmęczeniowej. 2

La5 Próby wytrzymałości w złożonych stanach naprężenia skręcanie ze zginaniem. 2

La6 Wyboczenie doświadczalne określanie siły krytycznej pręta smukłego. Próba

ściskania. 2

La7 Zginanie proste i ukośne. Podsumowanie i zaliczenie zajęć laboratoryjnych. 3

Suma godzin 15


N6. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych


N8. Eksperyment laboratoryjny

N9. Przygotowanie sprawozdania

N10. Konsultacje

N11. Praca własna – przygotowanie do laboratorium

N12. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu




koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W04;

PEK_K01 PEK_K03 Egzamin pisemno-ustny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (Ćw)



koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 jako średnia arytmetyczna

ocen uzyskanych w czasie zajęć PEK_U01 PEK_U03;

PEK_K01 PEK_K03

Odpowiedzi ustne,

pisemne sprawdziany

F2 Kolokwium

P = 0,2 F1 + 0,8 F2

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (L)



koniec semestru)


efektu kształcenia

F1 PEK_U04, Kartkówka – wejściówka

240

F2 PEK_K01 PEK_K03 Sprawozdanie z laboratorium

P = 0,5 F1 + 0,5 F2



[1] Żuchowski R.: Wytrzymałość materiałów, Oficyna Wydawnicza PWr., Wrocław, 1996

[2] Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 1984

[3] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów, WN PWN, Warszawa, 2009

[4] Materiały umieszczone na stronie: http://www.wzwm.pwr.wroc.pl/

[4] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, W-wa, 2012

[5] Rajfert T., Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1976

[6] Laboratorium wytrzymałości materiałów, Pr. pod red. Z.Rechula i J.Ziaji, O. W. PWr., W-w, 2001


[1] Kocańda S., Szala J.: Podstawy obliczeń zmęczeniowych, PWN, Warszawa, 1985

[2] Żuchowski R.: Zmęczenie cieplne metali i elementów konstrukcji, Prace Naukowe IMiMT Politechniki

Wrocławskiej, Wydawnictwo PWr, Wrocław, 1981

[3] Wolny S., Siemieniec A.: Wytrzymałość materiałów, Część II – Wybrane zagadnienia wytrzymałości materiałów, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Kraków, 2004

[4] Brzoska Z.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1979

[5] Niezgodziński M.E. Niezgodziński T.: Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa,

2009


Leszek Korusiewicz, 71 320 27 23, [email protected]


Podstawy wytrzymałości materiałów


I SPECJALNOSCI Inżynieria cieplna

Przedmiotowy

efekt kształcenia


efektów kształcenia zdefiniowanych

dla kierunku studiów i specjalności

Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydakty-

cznego

PEK_W01

S1INC_W01

C1,C2 Wy1Wy2 N1, N5, N7

PEK_W02 C1 Wy3Wy5 N1, N5, N7

PEK_W03 C1,C2 Wy6Wy8 N1, N5, N7

PEK_W04 C1,C2,C3 Wy9Wy15 N1, N5, N7

PEK_U01

S1INC_U01

C2 Ćw1,Ćw5 N2, N5

PEK_U02 C1 Ćw2Ćw4 N2, N5

PEK_U03 C1,C3 Ćw6 N2, N5

PEK_U04 C4 La1La7 N3N6

PEK_K01

PEK_K02

PEK_K03

K1MBM_K02

K1MBM_K04 C5

Wy1Wy15

Ćw1Ćw7

La1La7

N5N7

241


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Zarządzanie środowiskiem

Nazwa w języku angielskim Environmental Management


Stopień studiów i forma: I stopień stacjonarne



Grupa kursów NIE




(ZZU)

30



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

Znajomość zagadnień związanych z ekologią oraz podstawami chemii

CELE PRZEDMIOTU

C1 –Przekazanie wiedzy z zakresu prawnych, organizacyjnych i społecznych uwarunkowań

ochrony środowiska.

C2 – Zapoznanie studentów z podstawowymi koncepcjami ekonomicznymi zarządzania

finansami przy podejmowaniu działań oddziaływujących na środowisko.

C3 – Zaznajomienie studentów z modelami techniczno-ekonomicznymi w dziedzinie

inwestowania w ochronę Środowiska.

C4 - Przedstawienie problemów związanych z wykorzystania i przekształcania zasobów

środowiskowych.

C5- Zaznajomienie z rozdziałem i pozyskiwaniem funduszy europejskich i krajowych na

ochronę środowiska oraz z międzynarodowymi systemami zarządzania środowiskiem.

242


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – ma wiedze o racjonalnej gospodarce zasobami naturalnymi i odpadami,

PEK_W02 – posiada wiedzę o źródłach, sposobach i aspektach prawnych finansowania

przedsięwzięć proekologicznych,

PEK_W03 – o modelach i metodach (narzędziach) zarządzania środowiskiem,

PEK_W04 – posiada wiedzę o uwarunkowaniach prawnych i gospodarczych Polski w

odniesieniu do krajów UE,

PEK_W05 – ma wiedzę o głównych problemach zarządzania środowiskiem.


PEK_K01 – reprezentowanie organizacji i społecznych ruchów proekologicznych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Ekonomika wykorzystania zasobów naturalnych. 2

Wy2 Wycena środowiska 2

Wy3 Modele wyceny środowiska 2

Wy4 Rachunek ekonomiczny przedsięwzięć proekologicznych 2

Wy5 Modelowanie ekonomicznych konsekwencji polityki ekologicznej. 2

Wy6 Instrumenty polityki ochrony środowiska w UE 2

Wy7 Międzynarodowa koordynacja polityki ochrony środowiska 2

Wy8 Źródła finansowania przedsięwzięć proekologicznych w Polsce 2

Wy9 Ochrona powierzchni i gospodarka odpadami – stan prawny 2

Wy10 Ochrona wód – stan prawny 2

Wy11 Ochrona atmosfery- stan prawny 2

Wy12 Pozwolenia zintegrowane 2

Wy13 Europejski system zarządzania środowiskowego – EMAS 2

Wy14 Międzynarodowy system zarządzania środowiskowego - ISO 14000 2

Wy15 Podsumowanie wykład, wnioski końcowe 2

Suma godzin 30


N1. Wykład informacyjno - problemowy, prezentacja multimedialna.

N2. Praca własna przegląd literatury – czasopisma.

N3. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – Wykład

Oceny

F – formująca




Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01-W05 kolokwium

243



[1] Folmer H., Gabel L., Opschoor H.: Ekonomika środowiska i zasobów naturalnych”, Wyd.

Krupski i S-ka, Warszawa 1996

[2] Poskrobko B., Zarządzanie Środowiskiem, PWE, Warszawa 2006,

[3] Nierzwiński W., Zarządzanie Środowiskowe, PWE Warszawa 2005,

[4] Zarządzanie Środowiskiem, Praca zbiorowa, PWE 2007, ISBN 978-83-208-1713-3, 2,

[5] Nowak Z., Zarządzanie Środowiskiem, Praca zbiorowa, wyd. Politechnika Śląska, Polski

Ruch CP, 2011.


[1] Wos A.: Ekonomika odnawialnych zasobów naturalnych, PWE, Warszawa 1995

[2] Wippenny J.T.: Wartość środowiska. Metody wyceny ekonomicznej, PWE,

Warszawa 1995

[3] Prawo ochrony środowiska Wspólnoty Europejskiej, Wyd. Ministerstwo Ochrony

Środowiska i Zasobów Naturalnych, Warszawa 1995, suplementy 1997

[4] Czasopisma „Problemy Ekologii”

[5] Obowiązujące akty prawne: Ustawa „Prawo ochrony środowiska”, Dz. U. Nr 63, poz.627,

Ustawa o odpadach, Prawo wodne, Ustawa o prawie geologicznym i górniczym,

Prawo energetyczne


Prof. dr hab. inż. Ryszard Miller [email protected]


ZARZĄDZANIE ŚRODOWISKIEM

EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1MBM_W17

C1, C4 Wy 1,2,4,

Wy6-8

N1, N2, N3

PEK_W02 C2, C5 Wy2,3,6,7

PEK_W03 C2, C3 Wy11-15

PEK_W04 C5 Wy5,6

PEK_W05 C1-C5 Wy1-15

PEK_K01 K1MBM_K02 C1-C5 Wy1-15

Documents

Kursy oferowane w języku angielskimpwr.edu.pl/.../1/public/ects/w09/pl_kpr_w09_mbm_ii_st.pdf · 1 Kursy oferowane w języku angielskim nazwa kursu tyg. wymiar godz. ECTS sem. W C