Upload
doankhanh
View
215
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
Czas start dla prezydencji o ambitnym programies. 3
s. 4
s. 6
s. 8
s. 10
s. 13
s. 18
s. 20
s. 21
s. 38
s. 39
s. 41
01Silne regiony to konkurencyjna Europa02Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość
polityki spójności03Polityka spójności europejską polityką rozwoju04Dlaczego Komitet Regionów?05Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy06Polska delegacja w Komitecie Regionów07Podział administracyjny Polski08Polityka spójności przynosi efekty09
Kalendarz wydarzeń11
Open Days - w Polsce odbędzie się 17 imprez
lokalnych10
Kontakt12
3
Po raz pierwszy w swojej historii i w dziejach Unii Europejskiej Polska obejmie na sześć
miesięcy rotacyjne przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej. Będzie ona jednocześnie
sprawować tę funkcję po raz pierwszy w ramach nowej europejskiej struktury
instytucjonalnej, wdrożonej w następstwie przyjęcia traktatu lizbońskiego. 184 dni – tyle
czasu dano Polsce na prowadzenie negocjacji i znalezienie rozwiązań problemów, na
których skupiają się obecnie debaty polityczne Unii Europejskiej. Polska ma 4416 godzin
– albo 264 960 minut – by utrwalić swój wizerunek kraju nowoczesnego, kreatywnego
i dynamicznego. Wyzwanie zostało rzucone! Do najważniejszych elementów agendy
wspólnotowej należą strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego
rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, przyszły budżet europejski oraz wielkie
reformy, takie jak reforma polityki spójności i wspólnej polityki rolnej.
Polska wiąże ambitne plany ze swoim przewodnictwem: do programu prezydencji wpisała
umocnienie rynku wewnętrznego, politykę sąsiedztwa (w tym zwłaszcza Partnerstwo
Wschodnie), zewnętrzną politykę energetyczną UE oraz ochronę środowiska. Władze
lokalne i regionalne będą oczywiście z uwagą śledziły postępy negocjacji w sprawie
strategicznych kwestii związanych z przyszłością polityki spójności oraz w sprawie
projektów rozporządzeń dotyczących polityki spójności po roku 2013. Polska ma bowiem
utwierdzoną reputację kraju wzorowo wykorzystującego fundusze strukturalne. Zdołała
pokazać, jak największy benefi cjent funduszy UE może dzięki zasobom polityki spójności
oraz inteligentnemu kierowaniu polityką krajową niemal całkowicie uniknąć kryzysu. Faktem
jest, że to obywatele w największym stopniu korzystają z tej wartości dodanej wnoszonej
przez politykę spójności. Nie wątpię, że przykład Polski może być użyteczny dla innych
podmiotów sceny europejskiej poszukujących nowych źródeł wzrostu gospodarczego
w Europie.
Polska prezydencja przypadnie również w okresie przeglądu strategii na rzecz Morza
Bałtyckiego. Będzie to dla Komitetu Regionów doskonała okazja do podkreślenia ważnej
roli regionów w kontekście strategii makroregionalnych, a tym samym istotnego znaczenia
instrumentów współpracy terytorialnej, takich jak EUWT.
Podczas gdy Polsce nie brakuje ambicji, swoje ambicje ma także Komitet Regionów, który
będzie się starał przekazywać opinie samorządów lokalnych i regionalnych we wszystkich
debatach, jakie są przewidywane w drugiej połowie 2011 r.
Czas start dla prezydencji o ambitnym programie
01
Mercedes BressoPrzewodnicząca Komitetu
Regionów
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
4
Będąc największym benefi cjentem
polityki spójności, Polska jest świadoma
odpowiedzialności za kształt debaty
na temat przyszłości tej polityki.
Rozpoczynające się w lipcu polskie
przewodnictwo w Radzie UE będzie więc
idealnym czasem na faktyczne rozpoczęcie
negocjacji nt. kształtu przyszłego budżetu
UE. Jesteśmy w pełni gotowi do podjęcia
tego wyzwania.
Wdrażanie polityki spójności w Polsce to
historia sukcesu. M.in. dzięki tej polityce
w ciągu zaledwie kilku lat, które minęły od
wejścia Polski do UE, dochód na jednego
mieszkańca zwiększył się z 45% średniej
poziomu zamożności do 60%. Polska
była jedynym krajem UE, który w 2009 r.
uniknął recesji, na co istotny wpływ miało
efektywne wdrażanie polityki spójności.
Polityka spójności pozwala na to, by
uczestnictwo we wspólnym rynku było
korzystne dla każdego regionu UE. W tak trudnych i niepewnych czasach Europa
potrzebuje solidarności, nie egoizmu. Z oczywistych powodów słowo „solidarność”
zajmuje w sercach Polaków szczególne miejsce. Wraz z przystąpieniem Polski do UE
solidarność nabrała dodatkowego, europejskiego wymiaru. Jestem przekonany, że
w kontekście nowych wyzwań gospodarczych i społecznych, przed którymi stoi UE,
zasada solidarności powinna być rozumiana również jako solidarność międzypokoleniowa.
Decyzje dotyczące przyszłości polityk fi nansowanych z budżetu UE, w tym polityki
spójności, będą miały istotny wpływ na jakość życia przyszłych pokoleń i konkurencyjność
gospodarki UE w perspektywie czasowej znacznie wykraczającej poza tę wyznaczoną
przez strategię „Europa 2020”.
Warto tutaj podkreślić, że w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia
bardzo dobrze wpisujące się w cele wspomnianej strategii, czyli w budowę innowacyjnej
i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej.
Biorąc pod uwagę różne poziomy rozwoju gospodarek europejskich i różne ścieżki
osiągania celów strategicznych UE, powodzenie realizacji celów strategii „Europa 2020”
w dużej mierze zależeć będzie od elastyczności podejmowanych działań i aktywności władz
regionalnych i lokalnych. Polityka spójności doskonale wpisuje się także i w te wymogi. Jej
działania nie są ustandaryzowane, lecz ukierunkowane na potrzeby rozwojowe i potencjał
danego regionu.
W krajach Południa, które przez ostatnie 20 lat miały szansę osiągnąć nasycenie
infrastrukturą podstawową na poziomie jednym z najwyższych na świecie, polityka
spójności powinna pomóc ludziom w zdobywaniu nowych kwalifi kacji i w przejściu na
gospodarkę opartą na wiedzy. W krajach UE-12 polityka ta powinna – tak jak do tej
pory – być głównym źródłem fi nansowania zwiększających popyt inwestycji publicznych
oraz innowacji. W przyszłości zadaniem Unii będzie też zbudowanie infrastrukturalnych
połączeń z regionem Bałkanów Zachodnich, aby przygotować integrację tych państw ze
wspólnym rynkiem. Potrzebne jest także wzmożenie działań mających na celu integrację
społeczną Romów, migrantów i innych mniejszości.
Donald TuskPrezes Rady Ministrów,
premier Rzeczypospolitej
Polskiej
Silne regiony to konkurencyjna Europa
02
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
5
W czasach niepewności ekonomicznej potrzeba mądrej polityki spójności jest więc
bardziej aktualna niż wcześniej. Spowolnienie gospodarcze w ostatnich latach miało
bardzo nierówne skutki w sensie terytorialnym. W największym stopniu zostały nim
dotknięte kraje najbardziej oddalone od najlepiej rozwiniętych regionów UE, w tym kraje
bałtyckie i bałkańskie. Stąd też nie do przecenienia są dodatkowe korzyści wynikające
z wdrażania polityki spójności. Okazuje się bowiem, że w momencie silnych turbulencji
makroekonomicznych polityka ta stanowiła swoisty mechanizm stabilizujący koniunkturę
i zwiększający poziom konsumpcji, a tym samym łagodzący zawirowania zarówno
na rynkach lokalnych, jak i w skali całej UE. Polityka spójności powinna być zatem
podstawowym instrumentem UE służącym wychodzeniu z kryzysu.
Polityka spójności w zamyśle swoich twórców nigdy nie była widziana jako opodatkowanie
bogatych i transfer socjalny dla biednych. Zawsze miała służyć przede wszystkim
wyrównywaniu szans i tak też powinno pozostać w przyszłości. Należy więc utrzymać silną
politykę spójności jako istotny element europejskiego modelu społeczno-gospodarczego.
Jestem bowiem zdania, że polityka spójności oferuje mechanizmy wdrażania, które
funkcjonują i sprawdziły się we wszystkich 271 regionach UE. Są one oparte na podziale
zadań i współpracy między różnymi poziomami władz rządowych i samorządowych
oraz lokalnymi podmiotami. Ten unikalny system charakteryzuje się dużą elastycznością,
mobilizacją potencjału inicjatyw lokalnych i regionalnych i służy rozwojowi społeczeństwa
obywatelskiego. Polityka spójności ucieleśnia także zasadę pomocniczości, ponieważ
potrzeby rozwojowe są oceniane i realizowane na możliwie najniższym poziomie.
Dlatego też Polska jest przeciwna wydzielaniu z polityki spójności funduszy sektorowych
lub tworzeniu nowych. Zarządzane z Brukseli, nigdy nie dadzą takich samych efektów
jak wdrażane oddolnie fundusze strukturalne. Tylko polityka spójności gwarantuje spójne,
całościowe i terytorialne podejście do problemów rozwoju gospodarczego. Instrumenty
tej polityki pozwalają skutecznie zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, przed którymi
stoi UE, takimi jak poprawa efektywności energetycznej, przystosowanie do zmian
demografi cznych, walka ze zmianami klimatu czy przeciwdziałanie negatywnym aspektom
globalizacji.
Jestem głęboko przekonany, że architektura polityki spójności powinna być oparta
na trzech dotychczasowych instrumentach fi nansowych, tj. Funduszu Spójności,
Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Europejskim Funduszu Społecznym.
Dlatego też z inicjatywy Polski premierzy Grupy Wyszehradzkiej podpisali wspólny list
do przewodniczącego Komisji Europejskiej i tym samym zaprezentowali jednolity front
w sprawie zachowania obecnej architektury polityki spójności, która powinna obejmować
wszystkie regiony UE. Zbliżająca się polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej będzie
niewątpliwie doskonałą okazją do wyraźnego i dobitnego podkreślenia wspomnianego
stanowiska na europejskim forum.
Realizacja priorytetów strategii „Europa 2020” wymaga zintegrowanego podejścia do
wszystkich polityk rozwojowych. Dlatego też reformując politykę spójności, nie powinniśmy
zapominać o polityce rozwoju obszarów wiejskich. Obszary te są najbardziej narażone na
starzenie się społeczeństwa i depopulację. Polityka spójności UE i wspólna polityka rolna
powinny więc wzajemnie się uzupełniać, a nie konkurować ze sobą.
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
6
Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość
polityki spójności
03
Polityka regionalna Unii Europejskiej na okres po 2013 r. będzie kształtowana podczas
polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r.
Najbardziej dotkliwy kryzys gospodarczy od czasu II wojny światowej nadwerężył fi nanse
publiczne w państwach członkowskich UE. Nie udało nam się jeszcze przezwyciężyć
wszystkich problemów, lecz wydaje się, że najgorsze już za nami. Europa tworzy obecnie
podstawy większego, sprawiedliwszego i bardziej zrównoważonego wzrostu. W debatach
po kryzysie słychać jednak głosy kwestionujące jeden z głównych fi larów UE – politykę
spójności. Pojawia się pokusa, by ograniczyć i znacjonalizować politykę regionalną. Nie
możemy ulec tej pokusie.
Parlament Europejski, a także z pewnością Komitet Regionów, będzie walczył o budżet
odpowiadający celom i ambicjom UE. Jest jasne, że europejska polityka regionalna jest
nie tylko wyrazem solidarności, lecz także przynosi korzyści gospodarcze. To narzędzie
inwestycji, a nie tylko datek dla potrzebujących regionów, by ulżyć im w ich codziennych
problemach. Celem tej polityki jest zapewnienie stałego i zrównoważonego wzrostu
w biedniejszych regionach, na czym korzystają także regiony bardziej zamożne.
Nowa polityka regionalna powinna czerpać z wcześniejszych doświadczeń, musimy
jednak zająć się także niedostatkami, które ujawniły się w ostatnich latach. Uważam, że
aby zapewnić równowagę między ciągłością działań a zmianami w polityce spójności
po 2013 r., powinniśmy kierować się w naszych wysiłkach trzema zasadami.
Są to: ustanawianie priorytetów, upraszczanie i wymiar europejski.
Poprzez ustanawianie priorytetów mam na myśli ograniczenie liczby celów na rzecz
większej determinacji w ich realizowaniu. Polityka regionalna musi wspierać realizację
celów strategii „Europa 2020”. Powinniśmy zadbać o wydatkowanie środków na tworzenie
trwałych miejsc pracy dzięki zrównoważonemu wzrostowi. Musimy zachować spójność
między różnymi obszarami polityki. W tym kontekście konieczne będzie dostosowanie
wspólnej polityki rolnej i polityki regionalnej, aby uniknąć ich pokrywania się oraz trwonienia
zasobów fi nansowych i ludzkich. Usprawnienia horyzontalne powinny dotyczyć wszystkich
obszarów polityki.
Jerzy BuzekPrzewodniczący Parlamentu
Europejskiego
7
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Uproszczenie ma wiele plusów, lecz nie jest uniwersalnym lekarstwem na wszystko.
Niewykorzystane środki to nie oszczędności UE. Skomplikowana procedura przydziału
środków utrudnia otrzymanie funduszy regionalnych. Potrzebujemy systemu fi nansowania
bardziej przyjaznego dla użytkownika i lepszej komunikacji, co poprawi skuteczność
i przejrzystość przydziału środków. Uproszczenie powinno jednak wzmacniać, a nie
ograniczać dyscyplinę. Widzieliśmy przykłady wadliwej administracji i sprzeniewierzania
środków, często z powodu luk w przepisach. Uproszczenie nie powinno odbywać się
kosztem konsekwencji w działaniu.
Jednocześnie polityka regionalna musi pozostać przykładem wielopoziomowego
sprawowania rządów, partnerstwa między organami władz lokalnych, regionalnych,
krajowych i europejskich w zakresie wspólnych działań na rzecz planowania, fi nansowania,
realizacji i monitorowania naszych wspólnych celów. Wymiar europejski polityki regionalnej
jest bezdyskusyjny. Parlament Europejski stwierdził w swojej rezolucji z października,
że państwa członkowskie powinny powstrzymać się od prób renacjonalizacji polityki
regionalnej.
Na zakończenie pragnę życzyć rządowi polskiemu sukcesów w sprawowaniu prezydencji,
która rozpoczyna okres trzech nowych prezydencji. Parlament Europejski z radością
oczekuje owocnej i intensywnej współpracy.
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
8
Jakie znaczenie ma polityka
spójności na tle wyzwań
rozwojowych UE?
Przed UE niełatwe czasy, stoi ona bowiem
przed koniecznością skutecznego
powrotu na trwałą ścieżkę wzrostu
gospodarczego, stałego podnoszenia
konkurencyjności unijnej gospodarki na
arenie międzynarodowej, zwiększania
bezpieczeństwa energetycznego
czy przeciwdziałania skutkom zmian
klimatycznych i demografi cznych.
Sprostanie tak wielu wyzwaniom wymaga
ogromnego potencjału instytucjonalnego
i fi nansowego. Dlatego tak istotne jest
maksymalne wykorzystanie możliwości
drzemiących w istniejących unijnych
politykach i instrumentach. W tym celu
należy skoordynować ich działania,
usprawnić mechanizm wdrażania
i zorientować go na osiąganie konkretnych
rezultatów.
W tę oszczędnościową koncepcję realizacji wyzwań rozwojowych Unii Europejskiej bardzo
dobrze wpisuje się polityka spójności. Po pierwsze, pomaga ona utrzymać równowagę
makroekonomiczną, dynamizując wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej
koniunktury. Dzięki realizacji wieloletnich projektów rozwojowych polityka spójności
przeciwdziała skokowemu spadkowi inwestycji i wzrostowi bezrobocia.
Po drugie, działania podejmowane w ramach polityki spójności przyczyniają się do wzrostu
konkurencyjności gospodarki europejskiej i budowy jednolitego rynku, a co za tym idzie – do
wzmocnienia unii gospodarczej i walutowej. Z funduszy tej polityki realizowany jest bowiem
szereg projektów wspierających rozwój innowacji i przedsiębiorczości, podnoszących
jakość i mobilność kapitału ludzkiego, czy też projektów z zakresu rozwoju infrastruktury.
Po trzecie, w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia bardzo dobrze
wpisujące się w cele strategii „Europa 2020”, czyli w budowę zielonej, innowacyjnej
i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej. Widać więc
wyraźnie, że tworzenie nowych instrumentów rozwojowych w dobie trudności
budżetowych wymagałoby czasu, zwiększenia zasobów kadrowych i dodatkowych
nakładów fi nansowych.
Mając świadomość, że polityka spójności stanowi bardzo ważne narzędzie realizacji celów
strategicznych UE, uważam, że debata nad przyszłością tej polityki w nowej perspektywie
fi nansowej powinna być prowadzona na szczeblu politycznym, podczas formalnych
spotkań ministrów odpowiedzialnych za politykę spójności w ramach Rady ds. Ogólnych.
Debata ta powinna określić rolę polityki spójności jako kluczową w procesie wychodzenia
z kryzysu, przywracania miejsc pracy, podnoszenia konkurencyjności gospodarki
europejskiej oraz budowy zielonej ścieżki wzrostu.
Polityka spójności europejską polityką rozwoju
04
Elżbieta BieńkowskaMinister rozwoju regionalnego
Rzeczypospolitej Polskiej
9
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Jakie korzyści czerpią z funduszy polityki spójności gospodarki
europejskie?
Polityka spójności jest integralną częścią systemu polityk rozwojowych Unii Europejskiej
i powinna wspierać wszystkie jej regiony. Każdy region, niezależnie od poziomu
rozwoju, posiada potencjał, który powinien zostać wykorzystany do realizacji unijnych
celów rozwojowych. Zadaniem tej polityki nie jest zatem wspieranie rozwoju wyłącznie
najbiedniejszych obszarów Wspólnoty. Dzięki jednolitemu rynkowi wszystkie kraje i regiony
UE korzystają z jej efektów, także te najbogatsze.
Polskie badania ewaluacyjne pokazują, że w latach 2004–2015 prawie 38 mld euro,
a więc ponad połowa pomocy strukturalnej przyznanej Polsce, wróci do krajów UE-15
(w formie bezpośredniej i pośredniej). Polityka spójności odgrywa szczególnie ważną
rolę w dokonaniu szybszego skoku cywilizacyjnego. Polska jest przykładem kraju, który
– dzięki tej polityce – rozwija się szybciej i stabilniej. Jesteśmy żywym dowodem na to,
że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej
koniunktury. Ponad połowa wzrostu gospodarczego w Polsce w 2009 r. została osiągnięta
dzięki funduszom unijnym, a liczba osób pracujących zwiększyła się o ok. 150 tys.
Polska jest także dowodem na to, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne,
rozwojowe i trwałe zmiany strukturalne, wymusza podejmowanie kompleksowych działań
rozwojowych i mobilizuje różne środowiska oraz szczeble zarządzania do realizacji
wspólnych przedsięwzięć. Szczególnie pozytywne efekty przynosi realizacja projektów
wielofunduszowych, tj. wspieranych wspólnie ze środków Europejskiego Funduszu
Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego.
Jakie cele stawia sobie Polska podczas prezydencji?
W sferze polityki spójności największym wyzwaniem dla polskiego przewodnictwa
w Radzie UE będzie organizacja dyskusji nad projektami rozporządzeń tej polityki w kolejnej
perspektywie fi nansowej. Pragniemy ukierunkować debatę na zagadnienia, które pozwolą
zwiększyć skuteczność polityki spójności, tak aby jeszcze bardziej wzmocnić jej wartość
dodaną w skali europejskiej. Mamy nadzieję, że uda nam się wspólnie wypracować
rozwiązania w zakresie programowania strategicznego, koncentracji tematycznej,
mechanizmów warunkowości oraz ewaluacji. Liczymy, że Komisja Europejska przedstawi
projekty rozporządzeń na początku polskiej prezydencji, tak aby na jej zakończenie mogły
być już widoczne pierwsze rezultaty negocjacji.
Obok debaty nad rozporządzeniami, polska prezydencja zamierza kontynuować prace nad
agendą terytorialną oraz zintegrowanym podejściem do rozwoju. W listopadzie chcielibyśmy
zorganizować wspólne nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki regionalnej, spójności,
spójności terytorialnej i rozwoju miast w celu przyjęcia zintegrowanych konkluzji.
Cieszę się, że właśnie podczas polskiej prezydencji zainicjowana zostanie dyskusja
nad realnym kształtem polityki spójności po 2013 roku. Dotychczasowe efektywne jej
wdrażanie w Polsce jest bowiem dobitnym przykładem jej wszechstronnej skuteczności
w realizacji unijnych celów rozwojowych i z pewnością stanowić będzie doskonały punkt
wyjścia do intensywnej i owocnej europejskiej debaty.
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
10
W UE istnieją trzy główne instytucje decyzyjne: Parlament Europejski, który reprezentuje
obywateli UE i jest bezpośrednio przez nich wybierany; Rada Unii Europejskiej, która
reprezentuje poszczególne państwa członkowskie; i Komisja Europejska, która stoi na
straży interesów Unii jako całości. Niemniej jednak za wdrażanie znakomitej większości
decyzji podejmowanych na poziomie europejskim odpowiedzialne są władze lokalne
i regionalne: około dwóch trzecich prawodawstwa unijnego wdraża się na poziomie
regionalnym i lokalnym. Dlatego też w 1994 roku powołano Komitet Regionów (KR),
aby umożliwić władzom lokalnym i regionalnym opiniowanie treści unijnych wniosków
ustawodawczych na etapie projektu po to, by lepiej je dostosować do potrzeb obywateli.
Traktaty europejskie stanowią, że należy zasięgać opinii Komitetu Regionów w sprawie
wszystkich projektów aktów prawnych w dziedzinach wpływających na sytuację regionów
i społeczności lokalnych. W praktyce oznacza to, że konsultacje z Komitetem Regionów
odbywają się na mocy prawa w przypadku większości projektów prawodawstwa
europejskiego.
W traktacie z Maastricht z 1992 roku określono pięć dziedzin obowiązkowej konsultacji:
spójność społeczno-gospodarcza, sieci transeuropejskie, zdrowie, edukacja i kultura.
Traktat z Amsterdamu z 1997 roku dodał kolejnych pięć dziedzin: politykę zatrudnienia,
politykę społeczną, środowisko, kształcenie zawodowe i transport.
Od wejścia w życie traktatu z Lizbony KR zyskał nowe uprawnienia, zarówno w dziedzinie
spójności terytorialnej, jak i w odniesieniu do monitorowania przestrzegania zasady
pomocniczości. KR odgrywa dziś większą rolę doradczą i uzyskał wpływ na wdrażanie
wielopoziomowego sprawowania rządów. Parlament Europejski, Komisja i Rada muszą
obecnie konsultować się z Komitetem Regionów, kiedy tworzą przepisy we wszelkich
dziedzinach wywierających wpływ na regiony. A opinie Komitetu obejmują teraz kilka
nowych dziedzin polityki, między innymi energię i zmianę klimatu. Niemniej jednak wszystkie
trzy instytucje mogą konsultować się z KR-em w innych dziedzinach, jeżeli stwierdzą, że
ich działania mogą nieść skutki na poziomie lokalnym lub regionalnym. Komitet Regionów
może też zgłaszać własne priorytety do programu Unii Europejskiej, sporządzając opinie
z inicjatywy własnej oraz raporty na interesujące go tematy. Jednakże zaangażowanie
KR-u nie kończy się z chwilą wydania przez niego opinii dotyczącej wniosku Komisji. KR
ma również prawo zadawać pytania Komisji, Parlamentowi i Radzie, jeżeli instytucje te
nie uwzględnią w swoich pracach jego stanowiska. W skrajnych przypadkach Komitet
Regionów ma prawo wystąpić z pozwem do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości,
jeśli uzna, że nie skonsultowano się z nim w odpowiedni sposób.
Jak działa Komitet Regionów?
Komitet Regionów liczy 344 członków i tyluż zastępców członków. Członkowie
wyznaczani są przez państwa członkowskie na pięcioletnią, odnawialną kadencję. Muszą
piastować stanowisko pochodzące z wyboru lub ponosić polityczną odpowiedzialność
przed wybieralnym zgromadzeniem. Z tego powodu członkowie, którzy przestają
piastować takie stanowisko, automatycznie tracą mandat w Komitecie Regionów.
Każdy kraj wybiera swoich członków na własny sposób, jednak dobór członków musi
odzwierciedlać równowagę polityczną i geografi czną, a członkowie muszą wywodzić się
zarówno ze szczebla regionalnego, jak i lokalnego. Członkowie KR-u wybierają swojego
przewodniczącego – obecnie funkcję tę sprawuje Mercedes Bresso z regionu Piemont we
Włoszech.
Dlaczego Komitet Regionów?
05
11
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Prace KR-u przydzielane są sześciu wyspecjalizowanym komisjom:
– Komisji Polityki Spójności Terytorialnej (COTER);
– Komisji Polityki Gospodarczej i Społecznej (ECOS);
– Komisji Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii (ENVE);
– Komisji Kultury, Edukacji i Badań Naukowych (EDUC);
– Komisji Obywatelstwa, Sprawowania Rządów, Spraw Instytucjonalnych i Zewnętrznych
(CIVEX);
– Komisji Zasobów Naturalnych (NAT).
Komisje, w których skład wchodzą członkowie KR-u, sporządzają projekty opinii w sprawie
wniosków ustawodawczych zgłaszanych przez Komisję Europejską, Radę lub Parlament
Europejski. Projekty opinii są następnie poddawane pod głosowanie na jednej z pięciu sesji
plenarnych, jakie odbywają się każdego roku. Przyjmowane są jedynie wtedy, gdy uzyskają
większość oddanych głosów.
Komisję CAFA Komitetu Regionów powołano w celu ułatwienia i wspierania bliższych
kontaktów z władzą budżetową oraz zadbania o uwzględnienie i realizację priorytetów KR-u
w dorocznej procedurze budżetowej. W latach 2008–2010 funkcję przewodniczącego
CAFA sprawował Polak Leszek Świętalski, wójt gminy Stare Bogaczowice.
W Komitecie Regionów reprezentowane są cztery grupy polityczne: Europejska Partia
Ludowa (PPE), Partia Europejskich Socjalistów (PSE), Grupa Porozumienia Liberałów
i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) oraz Przymierze Europejskie (EA). Obecnym
przewodniczącym EA jest Polak Jerzy Zająkała, wójt gminy Łubianka.
Prace Komitetu Regionów, zgromadzenia o charakterze prawdziwie politycznym, opierają
się na trzech podstawowych zasadach:
– zasadzie pomocniczości: stanowi ona, że decyzje muszą być podejmowane na takim
poziomie sprawowania rządów, który najlepiej służy interesom publicznym; Unia
Europejska nie może podejmować działań, które zostałyby wykonane lepiej przez
władze krajowe, regionalne lub lokalne;
– zasadzie bliskości: wszystkie poziomy sprawowania rządów muszą funkcjonować
w jak najbardziej przejrzysty sposób i jak najbliżej obywateli, tak by było wiadomo, kto
za co odpowiada i gdzie należy się zwrócić, by zostać wysłuchanym;
– zasadzie partnerstwa: władze unijne, krajowe, regionalne i lokalne muszą działać
wspólnie w całym procesie podejmowania decyzji.
Zbliżanie Unii Europejskiej do obywateli
Mimo że znaczna część działalności KR-u polega na angażowaniu się w proces
ustawodawczy, jego rola nie ogranicza się tylko do tego. Członkowie KR-u na co dzień
żyją i działają w swoich regionach i miastach jako przewodniczący władz regionalnych,
prezydenci miast lub radni gmin. Dzięki temu bezpośrednio stykają się z problemami
społeczności, które reprezentują, a tym samym mogą skutecznie przekazywać opinie
i odczucia obywateli w samym sercu systemu europejskiego – na posiedzeniach KR-u
w Brukseli. Ponadto KR systematycznie zwiększa zauważalność władz lokalnych
i regionalnych na arenie europejskiej, organizując we współpracy z partnerami regionalnymi
i lokalnymi konferencje, seminaria i wystawy, między innymi Europejski Tydzień Regionów
i Miast „Open Days” – wydarzenie, które odbywa się w październiku i w którym bierze
udział przeszło 7 tys. podmiotów.
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
12
Traktat z Lizbony: więcej demokracji dla Europy
Traktat z Lizbony został podpisany 13 grudnia 2007 r., a wszedł w życie z dniem 1 grudnia
2009 r. Umacnia on pozycję miast i regionów w systemie politycznym UE i zwiększa
w procesie ustawodawczym rolę instytucjonalną ich organu przedstawicielskiego
w Brukseli – Komitetu Regionów. Oprócz rozszerzenia wymogów dotyczących konsultacji
w procesie przyjmowania prawodawstwa UE, KR uzyskał też prawo wnoszenia skarg do
Trybunału Sprawiedliwości w dwóch przypadkach: w obronie swoich prerogatyw jako
instytucji oraz w celu unieważnienia nowych przepisów unijnych, które jego zdaniem
naruszają zasadę pomocniczości w dziedzinach określonych w traktacie jako wymagające
konsultacji z Komitetem. Traktat lizboński po raz pierwszy uwzględnia „spójność
terytorialną” jako podstawowy cel Unii Europejskiej. Uznaje również rolę samorządności
lokalnej i regionalnej i wzmacnia kontrolę stosowania zasady pomocniczości przez
parlamenty narodowe i parlamenty regionalne posiadające uprawnienia ustawodawcze.
Europejskie prawodawstwo będzie także w przyszłości musiało w większym stopniu
uwzględniać potrzeby europejskich obywateli oraz wybieranych przez nich przedstawicieli
lokalnych i regionalnych.
„Od kilku lat Komisja Europejska realizuje program »lepszego stanowienia prawa«. Jako że
70% prawodawstwa europejskiego wdrażane jest przez samorządy lokalne i regionalne,
KR aktywnie uczestniczy w tych wysiłkach na rzecz przejrzystości i uproszczenia prawa”.
121212
José Manuel BarrosoPrzewodniczący Komisji
Europejskiej
13
Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy
06
Na skrzyżowaniu Europy
W drugiej połowie 2011 roku Polska przejmie przewodnictwo w Unii Europejskiej, po raz
pierwszy od chwili wstąpienia do Wspólnoty w 2004 r. Stawka jest wysoka. Europa wciąż
stara się przywrócić wcześniejszy poziom wzrostu po stagnacji spowodowanej globalnym
kryzysem ekonomicznym; wiele zależy od powodzenia nowej europejskiej strategii
„Europa 2020” i od tego, czy uda się zrealizować cele związane z ożywieniem w obszarze
zatrudnienia i edukacji oraz ograniczyć ubóstwo.
„Kluczową kwestią jest zaangażowanie władz samorządowych w realizację strategii”
– twierdzi Marek Woźniak. Delegacja będzie wspierała inicjatywy podejmowane przez
polski rząd w ciągu sześciomiesięcznej prezydencji Polski w UE oraz będzie starała się
nadać im wymiar regionalny i lokalny. „Nasze działania koncentrować się będą zatem
wokół takich kwestii, jak strategia »Europa 2020« i włączanie władz samorządowych
w proces jej wdrażania, silna pozycja polityki spójności oraz kształt budżetu UE po
2013 r. Zależy nam, by polityka spójności obejmowała swoim zasięgiem wszystkie regiony
UE. Powinna być wyposażona w wystarczająco duże środki fi nansowe, które umożliwią
jej efektywną realizację i przyczynią się do dalszego wzrostu gospodarczego regionów”.
„Z realizacją strategii »Europa 2020« ściśle wiąże się także rozwój transportu, a w sferze
infrastruktury transportowej mamy jeszcze wiele do zrobienia – ocenia Marek Woźniak.
– Żaden region nie otrzymał wystarczającego wsparcia na inwestycje w tym zakresie.
Wielkopolska, dzięki polityce spójności, ma dziś historyczną szansę dokonania znaczących
postępów w tym obszarze. Z punktu widzenia naszego regionu ważne jest jak najlepsze
wykorzystanie położenia na przecięciu szlaków transportowych, zarówno tych krajowych,
jak i europejskich. Wielkopolska posiada jeden z największych potencjałów logistycznych
i handlowych w kraju, a dobrze rozwinięty transport jest jednym z podstawowych
czynników konkurencyjności. Bez niego uczestnictwo w światowym handlu i wdrażanie
innowacji nie są możliwe. Niestety, nie wszystkie połączenia Wielkopolski z otoczeniem są
satysfakcjonujące”.
Wiele jest także do zrobienia w kwestiach społecznych. Choć bezrobocie w Wielkopolsce
jest niższe niż w innych regionach, wciąż stanowi poważny problem. „Środki wspólnotowe,
jakie otrzymujemy na realizację polityki spójności, są doskonałym instrumentem do
rozwiązania tego problemu – uważa marszałek Woźniak. – Rozwój przedsiębiorczości
i innowacyjności w regionie, podnoszenie poziomu wiedzy i kwalifi kacji mieszkańców,
partnerstwo na rzecz rozwoju obszarów wiejskich to główne cele programu operacyjnego
»Kapitał ludzki«. Od 2007 roku w Wielkopolsce spożytkowano już przeszło miliard PLN
[0,24 miliarda EUR], czego efekty są wyraźnie widoczne”.
Marek Woźniak odgrywa aktywną rolę w promowaniu przedsiębiorczości społecznej
jako koordynator polityczny inicjatywy przewodniej strategii „Europa 2020” – „Europejska
platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym”
w ramach Grupy Europejskiej Partii Ludowej w Komitecie Regionów, której jest
wiceprzewodniczącym. „Zamierzam promować tę formę walki z ubóstwem w Europie, jako
najlepszy sposób aktywizacji osób wykluczonych – wyjaśnia. – Analizując treść strategii
»Europa 2020«, utwierdzamy się w przekonaniu, że jej cele realizujemy od dawna, a efekty
już widać. Mamy wyjątkowy kapitał ludzki, stawiamy na rozwój inteligentny, szczególnie
w zakresie edukacji i innowacji. Tworzymy odpowiednie otoczenie dla efektywnej działalności
gospodarczej i inwestujemy w środowisko (…). Wiemy, że dystans do najlepszych jest
jeszcze duży, ale tempo jego pokonywania także jest spore”.
Marek WoźniakPrzewodniczący polskiej
delegacji do KR-u,
marszałek województwa
wielkopolskiego
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
14
Dobrzy sąsiedzi
„Nie tylko dla Polski, ale też dla całej Unii Europejskiej ważne są dobre stosunki z naszymi
sąsiadami ze Wschodu: Ukrainą, Białorusią, Mołdawią, Armenią, Azerbejdżanem i Gruzją.
Stabilizacja w tych krajach oznacza większe bezpieczeństwo krajów członkowskich UE”
– twierdzi Jacek Protas, marszałek regionu położonego w północno-wschodniej Polsce.
„Oto powód, dla którego UE powinna skupić swoje wysiłki i środki na stymulowaniu
procesów demokratycznych oraz rozwoju gospodarek w tych krajach. Dlatego też jednym
z priorytetów polskiej prezydencji jest zwiększenie wagi Partnerstwa Wschodniego” –
dodaje.
Na Warmii i Mazurach mieszka wiele mniejszości narodowych przybyłych na te tereny
po wojnie. Są to głównie Ukraińcy, ale również Litwini i Białorusini. „Prowadzimy różne
programy dotyczące współpracy z naszymi partnerami ze Wschodu, zwłaszcza na
Ukrainie. Staramy się pełnić rolę łącznika pomiędzy UE a Wschodem. Mój region jako
jedyny w Polsce graniczy na odcinku 200 km z Rosją, więc chcemy służyć za przykład
dobrych stosunków z Rosją i innymi krajami byłego Związku Radzieckiego” – podkreśla
marszałek.
Protas zwraca uwagę, że chociaż zmiany następują, to ich tempo jest różne
w poszczególnych krajach. Białoruś na przykład to kraj, gdzie demokracja rozwija się
powoli, ale już Gruzja radzi sobie znacznie lepiej. „Jestem pod wrażeniem postępów Gruzji
w kwestiach dotyczących demokracji, zarządzania i gospodarki” – mówi. W przygotowanej
przez siebie opinii KR na temat współpracy europejskich i gruzińskich samorządów zaleca
m.in. zwiększenie wymiany doświadczeń i kontaktów międzyludzkich. „Takie inicjatywy
mają wielkie znaczenie dla Europy” – dodaje.
Jacek Protas do niedawna był również prezydentem Euroregionu Bałtyk, który w ciągu
ostatnich pięciu lat nawiązał owocną współpracę z rosyjskim Obwodem Kaliningradzkim.
„Uważam, że każda inicjatywa sprzyjająca współpracy międzyregionalnej w różnych
krajach UE jest inicjatywą dobrą” – stwierdza na zakończenie.
Jacek Protas jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat samorządu lokalnego i regionalnego w Gruzji oraz jej współpracy z UE.
Zaangażowanie w procesy europejskie
Gospodarka odpadami to kolejny kluczowy aspekt ochrony środowiska. „Odpady stanowią
wyzwanie dla wszystkich krajów członkowskich, a w Polsce pozostaje w tej sprawie
jeszcze wiele do zrobienia” – twierdzi Jerzy Zająkała, który był autorem opinii KR-u na
temat zagospodarowania odpadów. „Daje mi to możliwość przedstawienia polskiego
punktu widzenia – zauważa. – Ta opinia została przyjęta jednogłośnie. Skupiliśmy się
na środowisku jako na sprawie priorytetowej. W końcu to właśnie lokalne i regionalne
władze ponoszą odpowiedzialność za wdrażanie polityki zarządzania odpadami w UE
i w konsekwencji powinny one odgrywać kluczową rolę w tworzeniu przepisów prawnych
oraz nowych rozwiązań dla sektora odpadów”.
Mając na uwadze jeden z priorytetów strategii „Europa 2020”, jakim jest walka z ubóstwem,
Jerzy Zająkała niepokoi się, że w jego regionie bezrobocie sięga 17% w porównaniu
ze średnią kraju wynoszącą 13,1%. „Tworzenie nowych i trwałych miejsc pracy jest dla
nas wielkim wyzwaniem” – zauważa. W wielu rodzinach sytuacja jest trudna z uwagi na
brak pracy. W moim otoczeniu spotykam się z tym coraz częściej. Na poziomie powiatu,
w którym liczba mieszkańców wynosi 90 tys. w roku ubiegłym wydaliśmy 14 milionów
złotych [3,5 miliona EUR] na projekty szkoleniowe związane z poszukiwaniem pracy
i podnoszeniem kwalifi kacji osób bezrobotnych”. Na poziomie regionalnym fundusze UE
wspierają rozwój kapitału ludzkiego poprzez edukację dorosłych i programy uczenia się
przez całe życie. „W mojej społeczności inicjatywy szkoleniowe i zwiększenie aktywności
mieszkańców zmniejszyły bezrobocie do ok. 6%” – zauważa.
Jacek ProtasMarszałek województwa
warmińsko-mazurskiego
Jerzy ZająkałaWójt gminy Łubianka, wojewódz-
two kujawsko-pomorskie,
przewodniczący Grupy Przy mierza
Europejskiego w KR-ze
15
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Sytuację komplikują powroty pracowników z zagranicy na lokalny rynek pracy. „Jest to
problem – mówi Jerzy Zająkała. – Ludzie wyjechali z mojego regionu do pracy za granicą
i teraz wracają z powodu kryzysu. Niektórzy z nich nie mają rezerw fi nansowych, ale
widzimy, że dokonała się w nich zmiana – już nie są pasywni, lecz aktywnie poszukują
pracy. Te doświadczenia to wartość dodana w tej sytuacji, chociaż oczywiście najlepiej
byłoby, gdyby w ogóle nie musieli wyjeżdżać”.
„Bardzo ważny jest aktywny udział władz lokalnych i regionalnych oraz ich przedstawicieli
w polityce europejskiej – stwierdza na zakończenie. – Potrafi my wyrażać nasze potrzeby
i przełożyć je na język prawa UE. Właśnie poprzez aktywność członków Komitetu Regionów
realizowany jest udział społeczeństwa w tworzeniu europejskiego prawa. Czasami ludzie
w moim otoczeniu pytają, dlaczego nie zapewniam bezpośrednio środków fi nansowych na
konkretne projekty rozwojowe, ale rozumieją, co robię w Brukseli, i szanują to”.
Jerzy Zająkała jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat używania substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektronicznym i elektrycznym oraz zagospodarowania odpadów tego sprzętu.
Zwiększenie solidarności na rzecz obszarów wiejskich
„W czasach kryzysowych bardzo trudno prowadzi się dialog o budżecie dla Europy
innej solidarności, niż tej, w której była obfi tość dotacji dla Portugalii, Hiszpanii i Grecji
we wcześniejszym okresie i później dla Polski, Węgier i krajów nadbałtyckich – zauważa
Leszek Świętalski. – W nowym budżecie powinny znaleźć się fundusze na realizację
zadań wynikających z traktatu lizbońskiego, strategii »Europa 2020«, a przede wszystkim
na wdrażanie polityki spójności. Nakazem czasów »solidarności kryzysowej« jest bycie
orędownikiem solidarnej Europy i solidarnego budżetu”.
„Pracując w specjalnej komisji ds. budżetu UE, wielokrotnie podkreślałem, iż Europa nie
składa się tylko z regionów i metropolii, ale także z obszarów wiejskich zamieszkiwanych
przez ok. 40% społeczeństwa. Dlatego też należy przeciwstawiać się tendencjom
lansującym tzw. miejski i metropolitalny wymiar polityki spójności. Prowadzić one
mogą do utrwalenia przyzwolenia na to, że rozwój miast odbywać się będzie kosztem
zachowania skansenów na terenach wiejskich – ostrzega Leszek Świętalski. – Za pomocą
środków wsparcia w ramach II fi laru WPR nie zmienimy oblicza wielu gmin wiejskich
i nie przeciwstawimy się wyludnianiu i degeneracji obszarów wiejskich. Potrzebne są inne
instrumenty wsparcia. Takie uwagi zgłaszałem podczas prac komisji. Aby ocalić spójność
w wymiarze europejskim, regionalnym i lokalnym jako podstawę nowego europejskiego
budżetu, trzeba ją postrzegać jako zrównoważoną politykę rozwojową i główne narzędzie
wspomagania Europy konkurencyjnej, innowacyjnej i uwrażliwionej na ochronę środowiska
we wszystkich jej wymiarach: regionalnym, miejskim i wiejskim”.
Leszek Świętalski jest członkiem Komisji Spraw Administracyjnych i Finansowych w Komitecie Regionów.
1Leszek ŚwiętalskiWójt gminy Stare Bogaczowice,
województwo dolnośląskie
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
16
Zwiększenie znaczenia regionów
„Regiony z natury rzeczy lepiej znają potrzeby swoich mieszkańców oraz dysponują
unikalną paletą własnych pomysłów na ich zaspokojenie – twierdzi Marek Olszewski.
– Pojawienie się i wdrożenie tych pomysłów będzie możliwe w sytuacji odważniejszego
delegowania władzy oraz narzędzi budżetowych do regionów. Fundusze strukturalne,
stanowiące znaczącą część budżetu państwa i budżetów samorządów, to obecnie
silny bodziec sprzyjający np. poprawie sytuacji na rynku pracy oraz polepszeniu sytuacji
przedsiębiorstw. Nie bez znaczenia jest rola funduszy strukturalnych w modernizacji
polskich przedsiębiorstw, a przez to – w podnoszeniu ich konkurencyjności na wspólnym
rynku i poza nim”.
Marek Olszewski uważa jednocześnie, iż dziedziny, w których regiony powinny mieć
więcej do powiedzenia, to wspieranie infrastruktury społecznej i rozwoju społeczeństwa
obywatelskiego, edukacja na poziomie I i II, edukacja przedszkolna oraz rozwój obszarów
wiejskich, z wyłączeniem rolnictwa.
Rozwój infrastruktury społecznej jest priorytetem polityki spójności. „Celem jest podniesienie
jakości życia dzięki zastosowaniu m.in. efektu współdziałania – wyjaśnia Marek Olszewski.
– Inwestycje w edukację, sport oraz infrastrukturę związaną z wypoczynkiem z pewnością
będą skutkowały nie tylko polepszeniem warunków życia, ale też zredukują zagrożenia
społeczne, na przykład społeczne dysfunkcje, a ponadto zwiększą poziom społecznego
zaangażowania oraz wspomogą rozwój społeczeństwa obywatelskiego”.
Jako sprawozdawca opinii KR-u z 2007 roku, Marek Olszewski podkreśla rolę edukacji
w promowaniu zrównoważonego rozwoju: „Szczególnie istotne jest zwiększenie
możliwości włączenia zagadnień środowiska i zrównoważonego rozwoju do krajowych
systemów edukacji w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz do zintegrowanego
programu kształcenia przez całe życie (life-long learning)”.
Marek Olszewski jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli edukacji w promowaniu zrównoważonego rozwoju.
Marek OlszewskiWójt gminy Lubicz, województwo
kujawsko-pomorskie
17
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Zdrowe perspektywy
Doświadczenia Adama Banaszaka jako aktywnego sportowca pozwalają mu na
spojrzenie ze szczególnej perspektywy na sprawy związane z oceną poziomu dobrobytu
mieszkańców UE. „Równie ważne jak stan naszego konta bankowego jest zdrowie,
wysokiej jakości żywność oraz czyste powietrze – twierdzi Banaszak. – Chcielibyśmy, żeby
fundusze UE były lepiej wykorzystywane na promowanie zdrowego trybu życia naszych
obywateli. W porównaniu z innymi krajami mamy w tej dziedzinie bardzo wiele do zrobienia”.
„Opieka zdrowotna leży w kompetencjach każdego z krajów członkowskich, ale do
problematyki zdrowia należy podchodzić bardziej kompleksowo – wyjaśnia. – Zdrowie to
pojęcie obszerne, dlatego równie często jak o inwestycjach w szpitale i kliniki, powinniśmy
w jego kontekście mówić o czystym środowisku, żywności niemodyfi kowanej genetycznie,
sporcie dzieci i młodzieży oraz o zdrowym stylu życia”.
Jego zdaniem dostęp do dobrej opieki zdrowotnej jest kwestią kluczową. Poprawa
warunków funkcjonowania służby zdrowia w Polsce i zbliżenie do standardów panujących
w krajach starej Unii pozwolą Polakom czuć się bardziej obywatelami Europy. Powinno to
obejmować nie tylko fi nansowanie infrastruktury, ale również kampanie uświadamiające
oraz wykorzystywanie wiedzy i dobrych praktyk: „Obecnie jedynie mała część funduszy
spójności jest przeznaczana na opiekę zdrowotną. Z pewnością trzeba to zmienić. Przed
nami wiele pracy”.
Adam Banaszak podkreśla, że na zdrowie obywateli ma wpływ stan środowiska, w jakim
żyją, stąd tak ważna jest jego ochrona, i przyznaje: „Polska oczywiście korzysta z funduszy
UE, ale mamy także swoje własne budżety na ten cel. Z dumą stwierdzam, że w moim
regionie osiągnęliśmy już bardzo wiele i możemy porównać się z innymi krajami UE”. Na
przykład ponad 15,5% zużywanej energii pochodzi już ze źródeł odnawialnych, z czego
cztery piąte z instalacji hydroelektrycznych. „Wydajemy ponad 100 milionów złotych
[25 milionów EUR] rocznie na ochronę środowiska, z czego 20 milionów złotych
[5 milionów EUR] na zapewnienie odpowiedniej jakości powietrza” – mówi Adam
Banaszak, który był również sprawozdawcą opinii KR dotyczącej polityki leśnej UE. „Żyjące
lasy pochłaniają dwutlenek węgla za darmo, bez konieczności ponoszenia ogromnych
nakładów. Musimy zmaksymalizować korzyści z tego, co już mamy – wyjaśnia. – Zapewnić
to może między innymi lepsza koordynacja pracy Dyrekcji Generalnych Komisji Europejskiej
zajmujących się europejskim lasami”.
Adam Banaszak jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli władz lokalnych i regionalnych we wdrażaniu strategii zdrowia w UE.
Adam BanaszakRadny sejmiku województwa
kujawsko-pomorskiego
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
18
Polska delegacja w Komitecie Regionów
07
Jan Bronś Burmistrz Oleśnicy
EA
Adam Sebastian Jarubas Marszałek województwa
świętokrzyskiego
PPE
Lech Jaworski Radny Warszawy
PPE
Maciej Kobyliński Prezydent Słupska
PSE
Jacek Protas Marszałek województwa warmińsko-
mazurskiego
PPE
Józef Sebesta Marszałek województwa opolskiego
PPE
Mieczysław StrukMarszałek województwa pomorskiego
PPE
Adam Struzik Marszałek województwa
mazowieckiego
PPE
Leszek Świętalski Wójt gminy Stare Bogaczowice
PSE
Polskie władze samorządowe reprezentowane są w Komitecie
Regionów od 1 maja 2004 r. Polska delegacja liczy 21 członków
oraz tyle samo zastępców. Podstawą prawną jej nominowania
jest Ustawa o Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu
Terytorialnego oraz o przedstawicielach Rzeczypospolitej
Polskiej w Komitecie Regionów Unii Europejskiej.
Przy doborze zarówno delegatów, jak i ich zastępców
władze regionalne dysponują dziesięcioma miejscami,
a lokalne – jedenastoma. Proces powoływania delegacji
wygląda następująco: sześć stowarzyszeń samorządowych
reprezentujących regiony, powiaty, metropolie, miasta,
miasteczka oraz gminy wiejskie przedstawia swoich
kandydatów na członków oraz ich zastępców. Następnie
Komisja Wspólna Rządu i Samorządu zatwierdza ich
listę, zwracając szczególną uwagę na to, czy wszystkie
województwa będę posiadały co najmniej jednego
reprezentanta w Komitecie Regionów. Kolejnym etapem jest
wydanie pozytywnej opinii o kandydatach na członków oraz
zastępców przez polski rząd oraz Komisję Sejmową ds. Unii
Europejskiej. Na koniec Rada Unii Europejskiej ostatecznie
zatwierdza nowych członków oraz ich zastępców.
Obecnie członkowie polskiej delegacji działają we wszystkich
sześciu komisjach Komitetu Regionów oraz trzech grupach
politycznych: Europejskiej Partii Ludowej, Partii Europejskich
Socjalistów i Przymierzu Europejskim.
Członkowie polskiej delegacji
19
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Stanisław Szwabski Przewodniczący Rady Miasta Gdynia
EA
Marek Tramś Starosta polkowicki
EA
Tadeusz Truskolaski Prezydent Białegostoku
PPE
Ludwik Kajetan Węgrzyn Radny powiatu bocheńskiego
PPE
Marek Woźniak Marszałek województwa
wielkopolskiego
PPE
Jerzy Zająkała Wójt gminy Łubianka
EA
Zastępcy członków polskiej delegacji
Paweł Adamowicz Prezydent Gdańska PPE
Adam Banaszak Radny Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego EA
Lech Dymarski Przewodniczący Sejmiku Województwa Wielkopolskiego PPE
Robert Godek Starosta powiatu strzyżowskiego EA
Michał Karalus Starosta pleszewski PPE
Marzena Kempińska Starosta świecki PSE
Józef Kotyś Radny Sejmiku Województwa Opolskiego EA
Andrzej Kunt Burmistrz Kostrzyna nad Odrą PSE
Lucjan Kuźniar Radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego PSE
Mirosław Lech Wójt gminy Korycin EA
Marek Olszewski Wójt gminy Lubicz EA
Ewa Panasiuk Radna Sejmiku Województwa Lubelskiego EA
Zbigniew Podraza Prezydent Dąbrowy Górniczej PSE
Elżbieta Rusielewicz Radna Bydgoszczy PPE
Czesław Sobierajski Radny Sejmiku Województwa Śląskiego EA
Dariusz Wróbel Burmistrz Opola Lubelskiego EA
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
20
Podział administracyjny Polski
08
W ramach rozpoczętego w 1989 r. procesu transformacji polityczno-gospodarczej
Polska przystąpiła do tworzenia racjonalnego, możliwie skutecznego systemu podziału
administracyjnego państwa, zapewniającego decentralizację władzy i wprowadzenie
przepisów pomocniczych. Pomimo różnic zdań na temat kształtu przyszłego podziału
administracyjnego, w latach 1990–1998 rząd polski przyjął pakiet ustaw, który stał się
podstawą utworzenia nowych ram prawnych i instytucjonalnych. W związku z tym reformę
administracyjną należy postrzegać jako wynik kompromisu politycznego.
Zgodnie z nową strukturą administracyjną określoną w ustawie kraj został podzielony na
16 województw, 380 powiatów1 oraz 2489 gmin2 (miejskich lub wiejskich). W wielu
przypadkach duże miasta posiadają status zarówno gminy, jak i powiatu.
Reformę administracyjną w Polsce przeprowadzono z myślą o ścisłym rozdzieleniu władzy
i kompetencji między trzema stopniami podziału terytorialnego oraz o wzmocnieniu
szczebla samorządowego. Samorządy lokalne i regionalne nie podlegają władzy
centralnej. Głównym celem wprowadzenia zasady decentralizacji było przekazanie
większości kompetencji najniższemu szczeblowi, pozostającemu w najbliższym kontakcie
z obywatelami. Dlatego też nieoceniona jest rola gmin, najmniejszych jednostek podziału
terytorialnego Polski. Do głównych kompetencji gmin i powiatów należy świadczenie
społecznościom lokalnym usług publicznych.
W obrębie województwa władza dzielona jest między dwa odrębne organy. Pierwszym
jest wojewoda – mianowany przez rząd centralny w Warszawie – który sprawuje funkcję
naczelnika województwa. Tak więc wojewoda reprezentuje rząd w danym regionie
i odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz poszanowanie norm
i prawa. Ponadto każde województwo ma swoje wybieralne zgromadzenie zwane
sejmikiem. Członkowie sejmiku wybierają zarząd, na czele którego stoi marszałek. Do
kompetencji urzędu marszałka należy określanie programu działań (opracowywanie
strategii rozwoju województwa), realizacja polityki rozwoju oraz sprawowanie kontroli nad
samorządowymi organami wykonawczymi.
1 Obecnie istnieje 378 powiatów.
2 Obecnie istnieje 2478 gmin.
21
Jedną z najważniejszych polityk wspólnotowych, która przyczynia się do rozwoju wszystkich regionów Unii Europejskiej, jest polityka spójności. Warto o tym pamiętać zastanawiając się nad jej przyszłością. Sukcesy Polski w wykorzystaniu środków unijnych i ich niebagatelny wpływ na gospodarkę nie tylko polską, ale i innych państw UE stanowią doskonały argument za uznaniem jej za ogólnoeuropejską politykę rozwojową. Warto utrzymać to bardzo efektywne narzędzie również po 2013 roku, zwłaszcza że doskonale wpisuje się ono w cele, jakie zostały przedstawione w strategii „Europa 2020”.
Na Polsce, jako największym benefi cjencie polityki spójności, spoczywa odpowiedzialność
za pokazywanie jej efektów oraz aktywne uczestnictwo w debacie nad jej przyszłością.
Co piąte euro przeznaczone w obecnym budżecie unijnym na politykę spójności trafi a
do naszego kraju, w związku z tym oczy całej Unii Europejskiej będą skierowane na nas.
Przyszłość polityki spójności zależy w dużej mierze od tego, jak wykorzystamy fundusze
przyznane nam na lata 2007–2013. Jesteśmy więc dla państw UE swego rodzaju
miernikiem skuteczności tej polityki.
Bilans efektów realizacji polityki spójności w Polsce wypada pozytywnie. Jesteśmy
przykładem kraju, który dzięki niej rozwija się szybciej i stabilniej. Nasze osiągnięcia
potwierdzają, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne, rozwojowe i trwałe
zmiany strukturalne. Wymusza podejmowanie kompleksowych działań rozwojowych
i mobilizuje różne środowiska i szczeble zarządzania do realizacji wspólnych przedsięwzięć.
Inwestycje w politykę spójności to inwestycje w rozwój gospodarczy, społeczny
i terytorialny, a także wspomaganie „zielonego” i inteligentnego rozwoju. Polska jest
żywym dowodem na to, że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie
w okresach słabnącej koniunktury.
Dlatego podczas naszego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej rzeczowo i aktywnie
przedstawimy europejskiej opinii publicznej wymierne efekty i korzyści, jakie polityka
spójności przynosi całej Wspólnocie.
Piotr Popa Rzecznik ds. prezydencji w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego
Polityka spójności przynosi efekty
09
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
22
Województwo dolnośląskie:
Innowacje dla przyszłości Ziemi
Budowa kompleksu edukacyjno-badawczego Geocentrum Politechniki Wrocławskiej
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
dolnośląskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa:
Edukacja
Działanie 7.1:
Rozwój infrastruktury szkolnictwa wyższego
Okres realizacji:
25.11.2008–31.12.2012
Koszt całkowity projektu:
69 613 005,13 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
Wydatki/koszty kwalifi kowalne:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
45 557 268,27 PLN ( 65,70 %)
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego:
20 830 142,13 PLN (30,04 %)
środki własne Politechniki Wrocławskiej:
2 953 941,60 PLN (4,26 %)
Wydatki/koszty niekwalifi kowalne:
271 653,13 PLN
Rafał Jurkowlaniec, marszałek województwa dolnośląskiego, mówi o projekcie: „Jednym
z priorytetów działań Zarządu Województwa Dolnośląskiego jest wspieranie projektów
edukacyjnych, które umożliwiają dynamiczny rozwój technologiczny regionu. Elementem
tej strategii jest między innymi budowa kompleksu edukacyjno-badawczego Geocentrum
przy Politechnice Wrocławskiej. Projekt ten będzie fi nansowany z Regionalnego programu
operacyjnego województwa dolnośląskiego na lata 2007–2013. Realizacja przedsięwzięcia
wychodzi naprzeciw rosnącemu zapotrzebowaniu przedsiębiorców na wszechstronnie
wykształconych absolwentów w dziedzinach przemysłu surowcowego, budownictwa,
inżynierii lądowej i środowiskowej. Jestem przekonany, że ośrodek badawczy przyczyni
się do wzrostu atrakcyjności inwestycyjnej regionu oraz podkreśli prestiż dolnośląskiego
szkolnictwa wyższego”.
W skład Geocentrum wejdą cztery wydziały Politechniki: Wydział Geoinżynierii, Górnictwa
i Geologii, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Wydział Inżynierii Środowiska
oraz Wydział Mechaniczno-Energetyczny. Projekt, będący odpowiedzią na coraz większe
zapotrzebowanie rynku pracy na interdyscyplinarnie wykształconych specjalistów,
doprowadzi do większej integracji środowiska naukowego i badawczego Wrocławia.
Zintensyfi kowane również zostaną działania na rzecz innowacyjności oraz wspomagania
technologii i technik ważnych dla gospodarki regionalnej Dolnego Śląska w przemysłach
związanych z szeroko rozumianymi naukami o Ziemi (przemysł surowcowy, budownictwo,
inżynieria lądowa, inżynieria środowiskowa).
Sam budynek, w którym Geocentrum będzie miało siedzibę, będzie stanowić zintegrowane,
odpowiadające współczesnym standardom i wymogom centrum dydaktyczne na miarę
XXI wieku.
Marek Tramś, starosta polkowicki, członek Komitetu Regionów, podkreśla, iż Dolny Śląsk
to jeden z najbardziej zasobnych surowcowo regionów Polski: „To również województwo
ludzi młodych i wykształconych. Nasz region charakteryzuje się nowoczesną i dynamicznie
rozwijającą się gospodarką. Budowa kompleksu Geocentrum pozwoli na rozpoczęcie
zupełnie nowych działań edukacyjnych i badawczych, umożliwi wykształcenie wysokiej klasy
specjalistów, którzy dadzą nam gwarancję mądrej eksploatacji złóż i naszego bogactwa.
Uważam, że to przedsięwzięcie doskonale odpowiada na aktualne zapotrzebowanie
naszego rynku pracy”.
23
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Projekt rewitalizacji Wyspy Młyńskiej w Bydgoszczy jest przedsięwzięciem wieloletnim
i wieloetapowym. Nadrzędny cel projektu to holistyczna rewitalizacja Wyspy Młyńskiej
– unikatowego układu przestrzennego Bydgoszczy, objętego w całości ścisłą ochroną
konserwatorską. Rewitalizacja uwzględnia aspekt społeczny, gospodarczy i środowiskowy.
Projekt został podzielony na 4 etapy stanowiące odrębne przedsięwzięcia dofi nansowane
ze środków europejskich: rozwój przedsiębiorczości, renowacja obiektów dziedzictwa
kulturowego, budowa infrastruktury rekreacyjnej oraz rewitalizacja terenów sportowych,
w tym budowa przystani jachtowej.
Piotr Całbecki, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego: „Kiedyś bezludna wyspa,
dziś tętniący życiem urokliwy zakątek w centrum Bydgoszczy – Wyspa Młyńska. Dzięki
środkom Regionalnego programu operacyjnego województwa kujawsko-pomorskiego
odzyskuje dawny blask. Ocalała unikatowa wartość historyczna i kulturowa tego miejsca
– symbolu Bydgoszczy, gdzie osiemnastowieczne spichrze malowniczo wkomponowują
się w krajobraz miasta. Dziś Wyspa Młyńska to nie tylko początek wędrówki przez
»kładkę zakochanych« na urokliwą Wenecję Bydgoską i do opery Nova. To miejsce, gdzie
w Centrum Pracy i Przedsiębiorczości rodzą się pomysły na biznes, w gotyckim Białym
Spichrzu, gdzie mieści się Muzeum Okręgowe, spotykają się miłośnicy tradycji i historii,
w amfi teatrze szukają artystycznych wrażeń mieszkańcy i goście Bydgoszczy. Trzeba tu
przyjść też po zmroku, by zobaczyć, jak iluminowane kamieniczki przeglądają się w lustrze
Kanału Zbożowego i Międzywodzia. Wyspa Młyńska to miejsce z duszą w sercu miasta.
Warto przekonać się o tym na własne oczy”.
Należy podkreślić, że projekt polegał nie tylko na kompleksowej rewitalizacji Wyspy
Młyńskiej oraz rewaloryzacji części jej historycznej infrastruktury. W jego ramach
stworzone zostały podstawy dla nowych funkcji społeczno-gospodarczych wyspy poprzez
uruchomienie w odnowionym zabytkowym budynku Centrum Pracy i Przedsiębiorczości.
Centrum jest organizacją służącą inwestorom oraz mieszkańcom poszukującym nowych
form zatrudnienia. Jego działalność polega na profesjonalnym doradztwie oraz organizacji
warsztatów, seminariów i wykładów, w których corocznie uczestniczy ok. 2 tys. osób.
Marzena Kempińska, starosta
świecki, członkini Komitetu Regionów,
podsumowuje: „Rewitalizacja Wyspy
Młyńskiej pokazała, jak w krótkim
okresie zrewitalizowano duży obszar
miasta. Nastąpiła całkowita odnowa
Wyspy Młyńskiej. Zachowano
przy tym jej wyjątkowy historyczny
charakter, dostosowując zarazem do
wymogów i potrzeb współczesności,
i nadano nowe funkcje urbanistyczne.
Zdegradowany poprzemysłowy obszar
przekształcono w przestrzeń kultury,
rekreacji, turystyki i sportu. Czy byłoby
możliwe zrealizowanie tego typu
przedsięwzięcia w tak krótkim czasie
bez wsparcia UE? Sądzę że nie”.
Województwo kujawsko-
pomorskie: Nowy duch Wyspy
Młyńskiej
Rewitalizacja Wyspy Młyńskiej – laureata konkursu „Polska Pięknieje – 7 Cudów Funduszy Europejskich”
Benefi cjent:
Miasto Bydgoszcz
Program:
Zintegrowany program operacyjny rozwoju
regionalnego
Oś priorytetowa 3:
Rozwój lokalny
Działanie 3.3:
Zdegradowane obszary miejskie poprzemysłowe
i powojskowe
Okres realizacji:
2006-2007
Koszt całkowity projektu:
12 107 332,96 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
2 307 000,00 PLN (19%)
środki z budżetu państwa:
461 400,00 PLN (3,8%)
budżet miasta:
9 338 932,96 PLN (77,2%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
24
Celem projektu jest ożywienie gospodarcze i społeczne zdegradowanego obszaru
miasta poprzez wykorzystanie potencjału turystycznego Piotrkowa Trybunalskiego. Cel
ten zostanie osiągnięty poprzez remonty elewacji budynków i przebudowę ulic, poprawę
bezpieczeństwa oraz zwiększenie atrakcyjności obszarów miejskich dla inwestorów
lokalnych i zewnętrznych.
O projekcie opowiada Witold Stępień, marszałek województwa łódzkiego: „Piotrków
Trybunalski – drugie co do wielkości miasto województwa łódzkiego, położone
w centrum Polski, kolebka polskiego parlamentaryzmu – jak żaden inny historyczny gród
zasługuje na przywrócenie mu dawnej świetności. Przez dziesięciolecia pomijany pod tym
względem, doczekał wreszcie czasów, gdy – dzięki wykorzystaniu dotacji unijnej w ramach
Regionalnego programu operacyjnego województwa łódzkiego – możliwy jest rozwój
potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację jego zabytkowych obszarów.
Trakt Wielu Kultur, prowadzący od dawnego dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
poprzez cerkiew prawosławną, klasztory ojców Bernardynów i sióstr Dominikanek, stare
miasto i kościół ewangelicko-augsburski aż po Zamek Królewski i Wielką Synagogę,
w pełni odzwierciedla wszystkie barwy historyczne i kulturowe Piotrkowa Trybunalskiego.
Dzięki funduszom unijnym ta zapomniana perła odzyskała swój blask. Teraz czekamy, aż
turyści docenią wartość tej perły i kierując się sentymentem lub chcąc odwiedzić miejsca
religijnego kultu, tłumnie wypełnią piotrkowski gród”.
Dzięki realizacji projektu zostaną
utworzone nowe miejsca pracy
w branży turystycznej i powstaną
nowe fi rmy. Projekt sprzyjać
będzie wyeksponowaniu, zarówno
w kontekście inwestycyjnym, jak
i promocyjnym, kluczowych walorów
Piotrkowa Trybunalskiego. Poprzez
uzupełnienie braków w istniejącym
zagospodarowaniu turystycznym
oraz uzyskanie pełnej dostępności
do atrakcji turystycznych zwiększy
się liczba turystów odwiedzających
miasto i region.
Województwo łódzkie: Trakt
Wielu Kultur
Rozwój potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację
zabytkowych obszarów Piotrkowa Trybunalskiego
Benefi cjent:
Miasto Piotrków Trybunalski
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
łódzkiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa VI:
Odnowa obszarów miejskich
Działanie VI.1:
Rewitalizacja obszarów problemowych
Okres realizacji:
2008–2011
Koszt całkowity projektu:
22 527 134,91 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
16 361 040,03 PLN (75%)
budżet miasta:
5 453 680,01 PLN (25%)
25
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Krzysztof Hetman, marszałek województwa lubelskiego, tak opisuje projekt: „Jego
celem jest renowacja historycznego zespołu architektoniczno-urbanistycznego starego
miasta w Lublinie: Bramy Krakowskiej z XVI w., neogotyckiego zamku z XIX w.,
zamkowej kaplicy Trójcy Świętej z XIV w. z unikatowymi freskami rusko-bizantyńskimi
z 1418 r. i basztą z XIII w. Realizacja projektu pozwoli na kompleksową konserwację
i remont zabytków oraz nadanie im nowych funkcji turystycznych i kulturalnych. Unikalna
w skali europejskiej kaplica Trójcy Świętej jest wielką atrakcją dla znawców i miłośników
zabytków przeszłości zwiedzających zamek lubelski. Dzięki inwestycji najcenniejsze
i najstarsze zabytki Lublina uzyskają należyty dla ich rangi stan techniczny, zarówno pod
względem jakości użytkowania, jak i estetyki. Jednym z pozytywnych efektów realizacji
projektu będzie również przystosowanie obiektów i ich otoczenia do obsługi ruchu
turystycznego, w tym do potrzeb osób niepełnosprawnych”.
Ewa Panasiuk, radna Sejmiku
Województwa Lubelskiego oraz
członkini Komitetu Regionów: „Dzięki
tej inwestycji Lublin rozbłyśnie i pokaże
swoją bogatą w atrakcje ofertę, która
jest historyczną esencją koegzystencji
trzech kultur: żydowskiej, prawosławnej
i katolickiej. Stanowią one o pięknie
Lubelszczyzny, do którego poznawania
wszystkich serdecznie zapraszam”.
Województwo lubelskie: Historia
dla rozwoju
Konserwacja najcenniejszych zabytków Lublina
Benefi cjent:
Muzeum Lubelskie w Lublinie
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
lubelskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa VII:
Kultura, turystyka i współpraca międzyregionalna
Działanie 7.1:
Infrastruktura kultury i turystyki
Okres realizacji:
01.04.2010–10.12.2012
Koszt całkowity projektu:
13 197 559,83 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
8 284 985,05 PLN (70%)
wkład własny:
3 550 707,90 PLN (30%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
26
Efekty tego projektu nie ograniczają się tylko do przebudowy instytucji, zakupu
nowego sprzętu medycznego, modernizacji infrastruktury związanej z ochroną zdrowia,
zwiększenia liczby specjalnych badań medycznych i osób z nich korzystających. Dzięki
utworzeniu ośrodka zwiększy się także dostępność do świadczeń neurochirurgicznych,
neurotraumatologicznych i neuroonkologicznych, pacjenci będą krócej oczekiwali na
leczenie, a jakość wykonywanych świadczeń ulegnie znacznej poprawie. Projekt ma
również zapobiec zahamowaniu odpływu wysoko wykwalifi kowanej kadry lekarsko-
pielęgniarskiej.
Elżbieta Polak, marszałek województwa lubuskiego: „Województwo lubuskie może
pochwalić się wieloma udanymi inwestycjami, które powstały dzięki wsparciu Unii
Europejskiej. Wśród projektów o dużym znaczeniu dla regionu jest projekt utworzenia
Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii, zrealizowany przez Szpital
Wojewódzki w Zielonej Górze. Ośrodek zajmuje dwa piętra w głównym budynku
zielonogórskiego szpitala. Jest tu duża sala przeznaczona dla pacjentów, którzy wymagają
intensywnej opieki medycznej. Pacjenci leżą na specjalnych łóżkach, które można
bezdotykowo regulować. Sercem ośrodka jest sala operacyjna. Szczególnym urządzeniem
jest tomograf z ramieniem w kształcie litery »o«. Dzięki temu urządzeniu podczas operacji
lekarz może zrobić pacjentowi tomografi ę komputerową. Bardzo precyzyjny obraz
powstaje zaledwie w 12 sekund. Dzięki takiej aparaturze w ośrodku można operować
wszystkie urazy czaszkowo-mózgowe, urazy kręgosłupa oraz schorzenia onkologiczne.
Zielonogórska neurochirurgia to jeden z wielu przykładów zadań, których realizacja
pozwoliła na polepszenie jakości życia mieszkańców naszego regionu. W przypadku
ośrodka neurochirurgii możemy mówić o większym komforcie leczenia, precyzyjnej
diagnostyce, szybkiej rekonwalescencji.
Na utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii szpital czekał 10
lat. Remonty odbywały się metodą małych kroków. Dopiero dofi nansowanie z Lubuskiego
regionalnego programu operacyjnego pozwoliło szybko dokończyć inwestycję. Dziś
specjaliści z całej Polski nie mają wątpliwości, że jest to najnowocześniejszy ośrodek
w kraju”.
Dr Andrzej Kunt, burmistrz Kostrzyna
nad Odrą, członek Komitetu Regionów,
ocenia: „Utworzenie tego ośrodka
w szpitalu w Zielonej Górze uważam
za jeden z największych sukcesów
Lubuskiego regionalnego programu
operacyjnego i gratuluję trafności
wyboru projektu. Jest faktem, iż bez
dofi nansowania unijnego ta niezwykle
oczekiwana i potrzebna inwestycja
nigdy nie zostałaby zrealizowana”.
Województwo lubuskie:
Uzdrawiające innowacje
Utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii
i Neurotraumatologii w Zielonej Górze
Benefi cjent:
Szpital Wojewódzki Samodzielny Publiczny Zakład
Opieki Zdrowotnej w Zielonej Górze
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
lubuskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa:
Rozwój i modernizacja infrastruktury społecznej
Działanie:
Rozwój i modernizacja infrastruktury ochrony
zdrowia
Okres realizacji:
2006–2009
Koszt całkowity projektu:
11 967 940,10 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
8 272 240,19 PLN (69.12%)
budżet Szpitala Wojewódzkiego SP ZOZ
w Zielonej Górze:
1 668 653,53 PLN (13.94%)
budżet województwa:
2 027 123,11 PLN (16.94%)
27
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Marek Sowa, marszałek województwa małopolskiego, mówi o projekcie: „Kraków od
lat szukał pomysłu na zagospodarowanie terenu po jednym z najstarszych w Europie
lotnisk – założonym w 1912 r. i obecnie zlokalizowanym blisko centrum miasta byłym
porcie lotniczym Rakowice-Czyżyny. Unijna dotacja w ramach Małopolskiego regionalnego
programu operacyjnego pozwoliła na wybudowanie w tym miejscu nowoczesnego
budynku Muzeum Lotnictwa Polskiego.
Gmach Główny Muzeum Lotnictwa Polskiego o powierzchni 3,3 tys. m², który został
zaprojektowany przez pracownię Pysall.Ruge Architekten, jest innowacyjnym obiektem,
nawiązującym do najnowocześniejszych na świecie muzeów tego typu i parków kulturowych.
Z lotu ptaka budynek przypomina śmigło. W przestronnych wnętrzach znajduje się sala
kinowa, gdzie wyświetlane są fi lmy o tematyce lotniczej, sala wielofunkcyjna na 150 osób,
liczne stanowiska komputerowe, biblioteka, czytelnia oraz kawiarnia. Podstawowymi
założeniami ekspozycji Muzeum są: ogólna dostępność dla zwiedzających, w tym dla
niepełnosprawnych, różnorodność tematyki i nowoczesność formy.
Liczący ponad 6 ha teren wokół Muzeum został zagospodarowany nowoczesnymi
aranżacjami zieleni, małą architekturą i alejkami. Dzięki nowemu budynkowi Muzeum może
się rozwinąć i stać się atrakcyjnym punktem dziedzictwa kulturowego Małopolski.
Dzięki utworzeniu Lotniczego Parku Kulturowego nie tylko krakowski obszar metropolitalny,
jak i cały region wzmocnią swój potencjał kulturowy, ale także wzrośnie znaczenie kultury
jako czynnika stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy. Polskie dziedzictwo kulturowe
w wymiarze uniwersalnym będzie
zarówno upowszechniane, jak
i promowane, a jednocześnie będzie
przyczyniało się do ułatwiania
porozumiewania się kultur i społeczności
oraz wspomagania integracji kulturowej
narodów Europy”.
Zdaniem Ludwika Węgrzyna,
radnego powiatu bocheńskiego
i członka Komitetu Regionów, projekt
ten jest niezwykle interesującym
przedsięwzięciem łączącym
w swoim programie pracę naukowo-
badawczą z szeroko pojętą
promocją przemysłu czasu wolnego:
„W pracach tej placówki będzie możliwe
konfrontowanie historycznych osiągnięć
technicznych z rzeczywistością
niezwykle dynamicznego rozwoju
współczesnej techniki lotniczej. Będzie
ona zaprzeczeniem obiegowej oceny
o nudnym zwiedzaniu muzeów”.
Małopolska: Lotnicze
dziedzictwo
Budowa Lotniczego Parku Kulturowego w Krakowie i Gmachu Głównego Muzeum Lotnictwa Polskiego
Benefi cjent:
Muzeum Lotnictwa Polskiego
Program:
Małopolski regionalny program operacyjny na lata
2007–2013
Oś priorytetowa 5.2:
Krakowski obszar metropolitalny
Działanie 5.2:
Rozwój funkcji metropolitalnych krakowskiego
obszaru metropolitalnego
Okres realizacji:
2007–2010
Koszt całkowity projektu:
55 947 487,70 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
35 243 765,00 PLN (76,84%)
budżet wojewodztwa:
20 703 722,70 zł (23,16%) [10 622 476,77 zł -
koszty kwalifi kowalne; 10 081 245,93 zł – koszty
niekwalifi kowalne]
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
28
Istniejący od ponad 60 lat najsłynniejszy polski zespół ludowy Mazowsze nareszcie może
się poszczycić wspaniałą siedzibą – miejscem o niezwykłej atmosferze. Na 12-hektarowym
terenie zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego w Karolinie powstał wielofunkcyjny
obiekt widowiskowo-ekspozycyjny, w którym utworzono Europejskie Centrum Promocji
Kultury Regionalnej i Narodowej „Matecznik Mazowsze”. Budynek o powierzchni 6 690 m²
ze sceną teatralną liczącą 225 m² i widownią na 580 miejsc przystosowany jest do potrzeb
osób niepełnosprawnych. To nowoczesny obiekt, który łączy w sobie najwyższe standardy
wykonania, funkcjonalność i wygodę, a jego architektura nawiązuje skalą i detalami do
istniejącego pałacu w Karolinie. Projekt światowego centrum kultury, jako przedsięwzięcie
zrealizowane na obszarze wiejskim, jest unikatowy w skali całego kraju.
Adam Struzik, marszałek województwa mazowieckiego i członek Komitetu Regionów,
uważa, iż środki unijne stanowią niezwykle istotne wsparcie dla rozwoju regionu: „Fundusze
z Unii Europejskiej, które wykorzystujemy również w sektorze kultury, pozwalają nam na
liczne inwestycje związane m.in. z rozbudową i modernizacją infrastruktury turystycznej,
popularyzacją produktów turystycznych czy też organizacją imprez promujących nasze
regionalne dziedzictwo.
Finanse pozyskiwane przez instytucje samorządowe, domy kultury, muzea, organizacje
pozarządowe przyczyniają się do podnoszenia atrakcyjności turystycznej i stanowią
ważny element realizacji strategii rozwoju regionu. »Matecznik Mazowsze« uważany jest
za najnowocześniejszy ośrodek kultury w kraju. Inwestycja ta z pewnością przyniesie
wymierne korzyści. Już dziś wiemy, że zakątek stał się niekwestionowaną atrakcją, która
pośrednio dynamizuje również gospodarczy rozwój województwa mazowieckiego. Jest to
wielofunkcyjne centrum, miejsce dialogu kultur, a także ważnych wydarzeń o znaczeniu
regionalnym, państwowym oraz międzynarodowym.
Centrum pozwoli na rozszerzenie oferty kulturalnej zespołu Mazowsze i istotnie wpłynie
na poprawę dostępności infrastruktury kulturalnej w regionie oraz rozwój turystyki.
W »Mateczniku« będą odbywały się: kursy i seminaria związane tematycznie z folklorem
polskim i tradycją regionu mazowieckiego oraz kulturą innych narodów; szkolenia
animatorów kultury, choreografów, instruktorów tańca; warsztaty rękodzieła ludowego,
śpiewu i gastronomii regionalnej, a także koncerty innych zespołów i artystów; festiwale
artystyczne o zasięgu krajowym
i międzynarodowym. Ponadto
Centrum będzie prowadziło działalność
dokumentacyjną i popularyzatorską,
poprzez przygotowywanie programów
telewizyjnych oraz wydawanie publikacji
związanych z zespołami regionalnymi,
ośrodkami folkloru oraz placówkami
etnografi cznymi. Wymiernym rezultatem
inwestycji będzie utworzenie wielu
nowych miejsc pracy”.
Województwo mazowieckie:
Matecznik Mazowsze
Budowa centrum folklorystycznego
Benefi cjent:
Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca
„Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
mazowieckiego 2007–2013
Oś priorytetowa VI:
Wykorzystanie walorów naturalnych i kulturowych
dla rozwoju turystyki i rekreacji
Działanie 6.1:
Kultura
Okres realizacji:
01.01.2007–30.03.2011
Koszt całkowity projektu:
58 790 534 PLN
Wydatki kwalifi kowalne projektu:
45 770 239 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
38 904 703 PLN (85%)
wkład własny:
6 865 536 PLN (15%)
29
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu od wielu lat zapewnia mieszkańcom miasta i regionu
dostęp do szerokiego zbioru literatury z różnych dziedzin. Jest największą biblioteką
publiczną, biorąc pod uwagę wielkość księgozbioru, liczbę czytelników i liczbę wypożyczeń
w województwie opolskim. Poza wypożyczaniem księgozbiorów, biblioteka realizuje wiele
przedsięwzięć popularyzujących czytelnictwo: organizuje spotkania autorskie, warsztaty,
festiwale literackie, wykłady, konkursy.
Dotychczas opolska biblioteka nie dysponowała odpowiednim zapleczem lokalowym,
aby w pełni realizować swoją misję. Przy budowie jej nowej siedziby wykorzystano fasadę
zrujnowanej kamienicy, którą odrestaurowano i połączono z nowoczesnym przeszklonym
gmachem. Dzięki przywróceniu pierwotnej elewacji zabytkowej kamienicy obiekt świetnie
wpisuje się w krajobraz opolskiej starówki.
Józef Sebesta, marszałek województwa opolskiego, członek Komitetu Regionów:
„Największą wartością każdego regionu są jego mieszkańcy. Naszym celem jest
podejmowanie i wspieranie działań, które zapewnią opolanom dogodne warunki do życia
w regionie oraz stworzą im możliwości wszechstronnego rozwoju. Realizacja potrzeb
kulturalnych społeczeństwa wymaga zagwarantowania odpowiedniego standardu usług
oferowanych przez instytucje publiczne.
Utworzenie nowej siedziby Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu to inwestycja
w wysoką jakość przestrzeni publicznej. Dzięki realizacji projektu udaje nam się eliminować
ograniczenia w dostępie do edukacji kulturalnej, popularyzować czytelnictwo i przyczyniać
się do wzrostu aktywności mieszkańców w tym zakresie.
Nowa przestronna siedziba biblioteki, dzięki swojej unikatowej formie, łączy tradycję ze
współczesnością. To obecnie jeden z najnowocześniejszych obiektów tego typu w kraju.
Fuzja nowoczesności i tradycji nie dotyczy wyłącznie wyglądu biblioteki – w środku każdy
opolanin może nie tylko wypożyczyć książki czy skorzystać z czytelni, ale ma również
dostęp do szerokich zasobów multimedialnych, może posłuchać muzyki, wypożyczyć
fi lm oraz posurfować w internecie. W nowej siedzibie biblioteki pomyślano również
o najmłodszych czytelnikach – stworzony został »pokój bajek«, w którym dzieci mogą
poczytać lub posłuchać swoich ulubionych opowieści. Cały obiekt został przystosowany
do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Dzięki realizacji tego projektu Opole
uzyskało nowe centrum kulturalne.
Wszechstronność oferty i duża
funkcjonalność budynku sprawiają, że
działalność biblioteki znacznie wykracza
poza standardowe ramy. Myślę, że tego
typu inwestycje w tworzenie nowej
jakości życia w regionach to ważny
element ich rozwoju”.
Województwo opolskie:
Biblioteka XXI wieku
Przebudowa i rozbudowa Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu
Benefi cjent:
Miasto Opole
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
opolskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa 5:
Infrastruktura społeczna i szkolnictwo wyższe
Działanie 5.3:
Rozwój kultury oraz ochrona dziedzictwa
kulturowego
Okres realizacji:
lipiec 2008 r. – luty 2011 r.
Koszt całkowity projektu:
14 343 996,04 PLN
Montaż fi nansowy:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
6 479 060,99 PLN (49,99%)
wkład własny:
6 479 061,00 PLN (50,01%)
„Duch literatury wciąż żywy” autorstwa Grzegorza Gębali
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
30
Ułatwienie wymiany gospodarczej, podniesienie komfortu życia i pracy mieszkańców,
zwiększenie atrakcyjności turystycznej, a przede wszystkim wzrost konkurencyjności
regionu – to korzyści z funkcjonowania nowoczesnego i odpowiednio wyposażonego
lotniska. Szacuje się, że w wyniku realizacji projektu budowy terminala pasażerskiego
liczba obsługiwanych pasażerów na lotnisku w Rzeszowie wzrośnie do 700 tys. w 2013 r.
W ciągu godziny będzie można odprawić 700 pasażerów, tj. dwa razy więcej niż obecnie.
Marszałek województwa podkarpackiego Mirosław Karapyta mówi o projekcie: „Jeszcze
kilka lat temu trudno było sobie wyobrazić, że na terenie Portu Lotniczego Rzeszów-
Jasionka może być realizowanych jednocześnie tak wiele inwestycji. Dzięki odważnemu
sięganiu po fundusze europejskie rozwój podrzeszowskiego lotniska nabrał dużego tempa.
Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka położony jest w centrum województwa podkarpackiego,
w odległości 7,8 km w linii prostej od centrum Rzeszowa. W sąsiedztwie lotniska znajduje
się jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc inwestycyjnych w południowo-wschodniej
Polsce: Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny »Aeropolis«. Powstają tu m.in.
laboratoria badawcze Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Rzeszowskiego. Niezwykle
istotne jest, że w sąsiedztwie lotniska powstaje autostrada A4.
Regionalny program operacyjny województwa podkarpackiego dał możliwość
dofi nansowania środkami z Unii Europejskiej 9 projektów, których całkowita wartość
wynosi ponad 146 mln zł, z czego ponad 80,5 mln zł to dofi nansowanie unijne. Największe
z tych projektów to budowa hangarów dla statków powietrznych wraz z płytą postojową,
rozbudowa zaplecza technicznego portu oraz wyposażenie nowo powstającego terminalu
pasażerskiego. Z uwagi na stale rosnącą liczbę pasażerów i konieczność zapewnienia
im odpowiednich standardów, najważniejszą i największą inwestycją jest właśnie budowa
terminalu pasażerskiego, współfi nansowana z Programu operacyjnego »Infrastruktura
i środowisko«.
Dzięki funduszom europejskim nowoczesny port lotniczy ma szanse stać się naszą swoistą
»kartą przetargową« w staraniach o kolejne międzynarodowe inwestycje”.
Członek KR-u Lucjan Kuźniar podkreśla zalety projektu: „Jedną z kluczowych kwestii
dla rozwoju województwa podkarpackiego jest stworzenie nowoczesnego systemu
infrastruktury komunikacyjnej regionu,
dzięki któremu Podkarpackie stanie się
bardziej dostępne, a tym samym jeszcze
bardziej atrakcyjne dla inwestorów,
turystów i samych mieszkańców.
Rozbudowa lotniska to szansa na
realne budowanie jego pozycji oraz
rozwój sieci połączeń lotniczych,
a co za tym idzie – otwarcie regionu
zarówno na zachód, jak i wschód
Europy i świata. Podkarpackie, które
od niedawna reklamuje się hasłem
»przestrzeń otwarta«, udowadnia, że
szeroko otwiera się na świat”.
Województwo podkarpackie:
Okno na świat
Port Lotniczy Rzeszów – budowa nowego terminalu pasażerskiego
Benefi cjent:
Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka Sp. z o.o.
Program:
Program operacyjny „Infrastruktura i środowisko”
na lata 2007–2013
Oś priorytetowa 6:
Drogowa i lotnicza sieć TEN-T
Działanie 6.3:
Rozwój sieci lotniczej TEN-T
Okres realizacji:
wrzesień 2011 r. – styczeń 2012 r.
Koszt całkowity projektu:
102 486 710,36 PLN
Fundusz Spójności:
50% kosztów kwalifi kowalnych
31
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Projekt polegał na przygotowaniu infrastrukturalnym terenów Podstrefy Białystok Suwalskiej
Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dzięki inwestycji stolica regionu oferuje potencjalnym
inwestorom dogodne warunki dla rozwoju przedsiębiorczości wraz z dostępem do
infrastruktury i mediów.
Przygotowanie terenów inwestycyjnych jest jednym z warunków rozwoju gospodarczego
miasta i całego regionu. Inwestycja sprzyjać będzie realizacji w województwie
podlaskim przedsięwzięć innowacyjnych – to jeden z wymogów stawianych podmiotom
zainteresowanym działalnością w specjalnych strefach ekonomicznych. Lokalizacja
inwestycji pozwoli na utworzenie nowych miejsc pracy i zwiększenie tempa wzrostu
gospodarczego. Na powiększeniu strefy zyskają też przedsiębiorstwa działające w jej
sąsiedztwie.
W ramach projektu wybudowano infrastrukturę dla terenów inwestycyjnych, w tym m.in.
sieć wodociągową, wybudowano również nowe oraz przebudowano istniejące drogi
gminne i powiatowe.
Marszałek województwa podlaskiego Jarosław Dworzański podkreśla zalety projektu:
„Przygotowanie białostockiej podstrefy Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej
w obrębie ulic Mickiewicza, Kuronia, Myśliwskiej, Solnickiej i Żurawiej w Białymstoku to
niezwykle ważne działanie na rzecz rozwoju regionu, szczególnie w przypadku takich
województw, jak Podlaskie. Dofi nansowanie z regionalnego programu operacyjnego
pozwoliło władzom Białegostoku uzbroić prawie 30 ha terenu położonego w pobliżu drogi
krajowej S19. Sąsiedztwo działek inwestycyjnych pozytywnie wpływa na rozwój miasta
i całego województwa. Przynoszą one korzyści nie tylko inwestorom, którzy zdecydują
się ulokować tu swoje fabryki, ale także lokalnym fi rmom, które mogą się rozwijać dzięki
współpracy z dużym, silnym partnerem. Zyskują także mieszkańcy naszego regionu, którzy
mają większe szanse na znalezienie zatrudnienia, przede wszystkim w branży usługowej
i budowlanej.”
Członek KR-u, prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski, mówi o projekcie:
„Odpowiednie przygotowanie terenów inwestycyjnych to działanie wpisujące się w szerszą
strategię rozwoju Białegostoku. Jestem przekonany, że uda nam się w pełni wykorzystać
gospodarczy potencjał miasta,
co wywrze z pewnością wpływ na
cały region. Działania te trzeba jednak
realizować, mając na uwadze kontekst.
Białystok to stolica województwa
o niezwykłych walorach przyrodniczych.
Lokalizacja w tym miejscu wszelkich
możliwych zakładów produkcyjnych
mijałaby się z celem i mogłaby przynieść
znacznie więcej szkód niż pożytku.
Dlatego też liczymy na zainteresowanie
inwestorów chcących lokalizować u nas
przemysł nieuciążliwy, szczególnie taki,
który wykorzystywałby innowacyjne
technologie. Takich zaś możemy
zachęcić, proponując im preferencyjne
warunki, właśnie w SSSE”.
Województwo podlaskie:
W stronę inwestora
Przygotowanie terenów inwestycyjnych dla podstrefy Suwalskiej Strefy Ekonomicznej w Białymstoku poprzez budowę infrastruktury i nawierzchni ulic
Benefi cjent:
Miasto Białystok
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
podlaskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa 1:
Wzrost innowacyjności i wspieranie
przedsiębiorczości w regionie
Działanie 1.2:
Region atrakcyjny dla inwestycji
Poddziałanie 1.2.1:
Tereny inwestycyjne
Okres realizacji:
08.06.2007–28.05.2010
Koszt całkowity projektu:
50 202 080,06 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
45 886 752,15 PLN
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
41 240 673,15 PLN (89,87%)
budżet miasta:
4 646 079,00 PLN (10,13%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
32
Dzięki realizacji projektu „Fizyka dla przyszłości” po raz pierwszy w historii Uniwersytetu
Gdańskiego (a także wszystkich innych uczelni w kraju) absolwenci fi zyki zapoznają
się z nowoczesną aparaturą pomiarową i nowoczesnymi metodami analizy danych
pomiarowych w murach własnej uczelni, co jeszcze przez lata zapewni im nadwyżkę wiedzy
i umiejętności w odniesieniu do sprzętu, który zastaną u potencjalnych pracodawców (fi rm,
innych uczelni, laboratoriów badawczych itd.). Absolwenci fi zyki Uniwersytetu Gdańskiego
będą poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk ścisłych, obeznanymi
z najnowszymi technologiami, będą pracownikami kreatywnymi i otwartymi na innowacje.
Na potrzeby laboratorium zakupiono setki nowych przyrządów, wszystkie o standardzie
światowym, najnowszych rozwiązaniach technologicznych w swoich klasach. Kilka
urządzeń na wyposażeniu laboratorium to unikaty przewyższające poziomem technicznym
to, czym dysponują pracownie naukowe polskich uczelni. Należą do nich: spektrometr
ramanowski (pierwsze takie urządzenie w Polsce, trzecie na świecie); spektrofl uorymetr
oraz skaningowy mikroskop elektronowy o nowatorskiej, pierwszej na świecie kompaktowej
konstrukcji.
Marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk komentuje projekt: „Nowe
technologie to dla młodych wykształconych ludzi nie tylko szansa na rozwój ich potencjału,
ale także możliwość równej rywalizacji na rynku pracy. Podnoszenie jakości kształcenia jest
kluczem do wzrostu znaczenia Pomorza oraz całego kraju na arenie międzynarodowej.
Mogę śmiało powiedzieć, że projekt »Fizyka dla przyszłości«, realizowany przez
Uniwersytet Gdański, jest dumą województwa pomorskiego i sytuuje nas w ścisłej krajowej
czołówce. Nowe laboratorium z wysokiej klasy sprzętem badawczym to szansa dla
młodych ludzi, by stać się poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk
ścisłych, obeznanymi z najnowszymi technologiami, kreatywnymi, otwartymi na innowacje
pracownikami.
Wsparcie przez województwo pomorskie projektu »Fizyka dla przyszłości« to inwestycja
w młode pokolenie i perspektywa wzmocnienia potencjału regionu. Mając świadomość,
że najlepszym ulokowaniem środków pieniężnych jest nauka, władze regionu ufają, że
projekt ten zapoczątkuje tworzenie silnej, wyspecjalizowanej kadry wspierającej różne
gałęzie gospodarki”.
Województwo pomorskie:
Fizyka dla przyszłości
Zakup nowoczesnego wyposażenia dydaktycznego
laboratorium fi zycznego dla studentów i doktorantów
kierunku fi zyka Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku
Benefi cjent:
Uniwersytet Gdański
Program:
Regionalny program operacyjny dla województwa
pomorskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa programu operacyjnego:
2. Społeczeństwo wiedzy
Działanie: 2.1:
Infrastruktura edukacyjna i naukowo-dydaktyczna
Okres realizacji projektu:
kwiecień 2009 r. – czerwiec 2010 r.
Całkowity koszt realizacji projektu:
3 487 483,82 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
2 615 612,85 PLN (75%)
wkład własny:
871 870,97 PLN (25%)
33
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Poprzez rewitalizację obszarów poprzemysłowych projekt ten przyczyni się do
powstania jednego z najnowocześniejszych muzeów w Polsce, będącego jednocześnie
specjalistycznym centrum edukacji archeologicznej, etnografi cznej, teatralnej i artystycznej.
Przedsięwzięcie obejmujące utworzenie imponującej przestrzeni wystawienniczej,
prezentującej m.in. historię Górnego Śląska, poszerzy dotychczasową ofertę kulturalną
regionu i zwiększy jego atrakcyjność turystyczną.
Marszałek województwa śląskiego Adam Matusiewicz opisuje projekt: „Muzeum
Śląskie zostało formalnie powołane ustawą Sejmu Śląskiego w 1929 roku. Od tego
czasu do dzisiaj zgromadziło ponad 83 tys. eksponatów. Są to zarówno dzieła sztuki, jak
i archeologii, etnografi i, historii, fotografi i i plastyki nieprofesjonalnej. W 1991 r. jako oddział
muzeum utworzono Centrum Scenografi i Polskiej, niemające odpowiednika w polskim
muzealnictwie.
Już raz przymierzano się do utworzenia nowoczesnej siedziby Muzeum Śląskiego.
Prace rozpoczęły się w 1936 roku. Projekt budynku był jednym z najnowocześniejszych
w tamtym czasie w Europie. Zakończenie prac budowlanych przypadło na początki II
wojny światowej. Jeszcze przed ofi cjalnym otwarciem nowej siedziby Muzeum Śląskiego
hitlerowcy nakazali jego rozbiórkę, niszcząc wszystko, co stanowiło symbol polskości.
W 1984 roku Muzeum Śląskie wznowiło swoją działalność w tymczasowej siedzibie,
w centrum Katowic, gdzie mieści się do dzisiaj. Wciąż jednak pojawiały się różne koncepcje
jego nowej siedziby. W 1987 roku narodził się pomysł zaadaptowania na potrzeby
Muzeum terenu dawnej Kopalni Węgla Kamiennego »Katowice« z wykorzystaniem jego
postindustrialnej zabudowy.
Nowe Muzeum Śląskie będzie pierwszym obiektem wyznaczającym w Katowicach
tzw. oś kultury, w ramach której oprócz nowego gmachu muzeum powstanie również
Międzynarodowe Centrum Kongresowe (projekty wpisane do listy projektów kluczowych
RPO WSL) oraz siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach
(projekt dofi nansowany z POIŚ).
Poruszanie się po nowej siedzibie umożliwią podziemne lub naziemne przejścia. Nad
powierzchnią zobaczymy jedynie szklane wieże doświetlające podziemne ekspozycje
– według projektu wystawy
zaprezentowane na wszystkich
kondygnacjach w głównym budynku
w całości znajdą się pod ziemią. Ponad
6 tys. m2 powierzchni wystawienniczej
w pełni umożliwi zaprezentowanie
zbiorów, które czekają na tę chwilę
w magazynach muzealnych. Na gości
nowego Muzeum Śląskiego będzie
czekać sześć wystaw stałych, w tym
ekspozycja dotycząca historii Górnego
Śląska, oraz szeroko prezentowana
kolekcja zbiorów Centrum Scenografi i
Polskiej”.
Województwo śląskie: Nowe
oblicze starej kopalni
Budowa nowej siedziby Muzeum Śląskiego w Katowicach
Benefi cjent:
Muzeum Śląskie
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
śląskiego na lata 2007–2013
Priorytet VI:
Zrównoważony rozwój miast
Działanie VI.1:
Wzmacnianie regionalnych ośrodków wzrostu
Okres realizacji:
lata 2008–2012
Koszt całkowity projektu:
324 271 174,73 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
225 448 089,84 PLN (85%)
wkład własny:
98 823 084,90 PLN (15%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
34
Marszałek województwa świętokrzyskiego Adam Jarubas mówi o projekcie:
„Z województwem świętokrzyskim należy wiązać dynamicznie rozwijającą się ofertę turystyki
biznesowej, skupioną wokół Targów Kielce – wicelidera polskiego rynku wystawienniczego
z kilkudziesięcioprocentowym udziałami w rynku. Targi Kielce (www.targikielce.pl)
rozpoczęły swą działalność w 1992 roku, a pierwszymi targami zorganizowanymi
w kieleckim ośrodku wystawienniczym był Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego.
W latach 90. w Kielcach odbywało się zaledwie kilka wystaw rocznie. Teraz w kalendarzu
targów na 2011 rok jest ich kilkadziesiąt!
Województwo świętokrzyskie, dzięki swojemu położeniu geografi cznemu, potencjałowi
społeczno-gospodarczemu, pięknej przyrodzie i wielkich możliwościach inwestycyjnych,
ma warunki, by stać się jednym z najatrakcyjniejszych w kraju. Ten ogromny potencjał
pomagają wykorzystać właśnie Targi Kielce.
Ponad dwustumilionowy projekt rozbudowy Targów Kielce okazał się najpopularniejszym
projektem Programu operacyjnego »Rozwój Polski Wschodniej«. Zdecydowali
o tym internauci w konkursie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego »Przymierz się«.
W ramach unijnego projektu powstał m.in. terminal wejściowy z elektronicznym systemem
rejestracji wystawców i zwiedzających,
wyremontowano zniszczoną
pożarem halę F oraz wybudowano
najnowocześniejszą w Polsce halę
wystawienniczą wartą 35 mln PLN.
Na przełomie 2010 i 2011 roku
rozpoczęła się budowa Centrum
Kongresowego za 61 mln PLN. To
największa inwestycja w historii Targów
Kielce. Centrum będzie spełniało
wiele funkcji, dzięki niestandardowym
rozwiązaniom”.
Realizacja projektu przyczyni się do
rozwoju gospodarczego Kielc i regionu
świętokrzyskiego poprzez tworzenie
nowych miejsc pracy, rozwój edukacji
i innowacji oraz działania promocyjne.
Województwo świętokrzyskie:
Rozwojowe Targi
Modernizacja i rozbudowa infrastruktury Targów Kielce jako
Międzynarodowego Ośrodka Wystawienniczo-Kongresowego
Benefi cjent:
Targi Kielce Sp. z o.o.
Program:
Program operacyjny „Rozwój Polski Wschodniej
2007–2013”
Oś priorytetowa III:
Wojewódzkie ośrodki wzrostu
Działanie III.2:
Infrastruktura turystyki kongresowej i targowej
Okres realizacji:
2009–2014
Koszt całkowity projektu:
203 235 494,48 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
60 368 071,00 PLN (29.7%)
budżet miasta:
142 867 423,48 PLN (70.3%)
35
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury” na lata 2007–2013 zakłada wzrost
udziału turystyki w gospodarce regionu, głównie dzięki zwiększeniu atrakcyjności
oferty turystycznej. Jakość tej oferty w dużym stopniu zależeć będzie od fachowości
kadry zatrudnionej w tym sektorze. Omawiany projekt zrealizowano w celu stworzenia
nowoczesnej bazy kształcenia w zawodach gastronomicznych i hotelarskich. W jego
ramach rozbudowano i zmodernizowano cztery placówki oświatowe w regionie. Powstały
w nich nowe, nowocześnie wyposażone pracownie, m.in. hotelarskie, gastronomiczne
(kawiarniane, cukiernicze, garmażeryjne, czekolady), techniki biurowej i komputerowej,
obsługi konsumenta, oceny organoleptycznej. Szkoły rozszerzyły ofertę kształcenia
o nowe kierunki. Nowa baza dydaktyczna, która powstała w wyniku realizacji projektu,
oraz rodzaj i liczba pracowni będą spełniać europejskie standardy szkolenia zawodowego,
a wyposażenie w wysoce specjalistyczny sprzęt zapewni odpowiedni, wysoki poziom
nauczania.
Marszałek województwa warmińsko-mazurskiego Jacek Protas wypowiada się na
temat projektu: „Turystyka jest jedną z głównych gałęzi gospodarki na Warmii i Mazurach.
Odwiedzającym oferujemy między innymi aktywny wypoczynek nad jeziorami, zwiedzanie
oraz bogatą kuchnię regionalną. Stąd pomysł na projekt, który poprawi konkurencyjność
regionalnej oferty turystycznej na rynku krajowym i europejskim.
Samorząd województwa zdecydował o wsparciu szkół zawodowych z branży hotelarskiej
oraz gastronomicznej. Dofi nansowanie dostały placówki w Ełku, Szczytnie, Elblągu
i Olsztynie. Dzięki funduszom unijnym możliwa jest poprawa infrastruktury technicznej
w tych placówkach, wyposażenie sal do
praktycznej nauki zawodu. Tworzone są
nowe, autorskie programy nauczania,
a kadra pedagogiczna przechodzi
odpowiednie szkolenia.
Szkoły otrzymują akredytacje jako
centra państwowych egzaminów
zawodowych. Dla uczniów
organizowane są również praktyki
w Polsce i Europie. Absolwenci tych
szkół będą świetnie przygotowani do
świadczenia usług na najwyższym
poziomie, a to wpłynie na jakość oferty
kierowanej do turystów i mieszkańców
regionu”.
Województwo warmińsko-
mazurskie: Gastronomia
z europejskimi gwiazdkami
Budowa, rozbudowa i unowocześnienie bazy szkolnictwa zawodowego, gastronomiczno-hotelarskiego z uwzględnieniem dostosowania do standardów unijnych
Nazwa benefi cjenta:
Powiat ełcki//powiat szczycieński/gmina Miasto
Olsztyn/gmina Miasto Elbląg
Program:
Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury”
na lata 2007–2013
Oś priorytetowa 3:
Infrastruktura społeczna
Działanie 3.1:
Inwestycje w infrastrukturę edukacyjną
Okres realizacji:
8 stycznia 2008 r. – 29 października 2010 r.
Koszt całkowity projektu:
42 852 319,88 PLN (w tym kwalifi kowalnych
30 446 265,34 PLN)
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
30 446 265,34 PLN (71%)
wkład własny:
12 406 054,54 PLN (29%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
36
Przedmiotem projektu, realizowanego w latach 2010–2013, jest zakup 22 elektrycznych
zespołów trakcyjnych (EZT) dla regionalnych pasażerskich przewozów kolejowych.
Nowoczesne pociągi przeznaczone do obsługi regionalnych kolejowych przewozów
pasażerskich na liniach zelektryfi kowanych będą użytkowane na następujących liniach
kolejowych: Poznań – Kutno, Poznań – Zbąszynek oraz Poznań – Inowrocław.
Kolorowe 75-metrowe pojazdy zabiorą po 204 pasażerów na miejscach siedzących i
będą wyposażone w klimatyzację, monitoring, udogodnienia dla osób niepełnosprawnych
oraz niską podłogę. Pociągi mogą poruszać się z maksymalną prędkością eksploatacyjną
160 km/h.
Zakup nowych pociągów w powiązaniu z utworzeniem przez samorząd województwa
własnej spółki przewozowej Koleje Wielkopolskie i rosnącymi nakładami budżetowymi na
transport kolejowy zapewni wkrótce nową jakość usług transportowych w Wielkopolsce.
Bezpieczniejsza, szybsza i lepiej dostosowana do oczekiwań pasażerów oferta sprawi,
że pasażerowie z mniejszych miast wygodniej i w krótszym czasie dotrą do Poznania.
Nowe pociągi będą tańsze w eksploatacji niż obecnie używane lokomotywy, co pozwoli na
obniżenie kosztów nowych połączeń regionalnych.
Marszałek województwa wielkopolskiego Marek Woźniak podsumowuje projekt: „To
największy zakup inwestycyjny w historii wielkopolskiego samorządu. Decyzję w sprawie
kupna nowoczesnego taboru kolejowego podjęliśmy w 2006 roku, z myślą o tym, by
Wielkopolanie mogli szybko i bezpiecznie przemieszczać się na wyznaczonych liniach
kolejowych.
Zamówione przez nas pojazdy spełniają wymogi bezpieczeństwa, które zaczną
obowiązywać dopiero za kilka lat. Pierwsze z nich mają trafi ć do Wielkopolski już przed
Euro 2012, a wszystkie – do połowy 2014 roku. Dostarczenie tych pociągów będzie
niewątpliwie prawdziwym przełomem cywilizacyjnym dla kolei w naszym regionie.
Nową jakość w obsłudze regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich ma nam
zagwarantować powołana niedawno spółka Koleje Wielkopolskie.
Nie wykluczam, iż za kilka lat zdecydujemy się na zakup kolejnych pociągów dla Wielkopolski,
ale będzie to zależało między innymi
od możliwego dofi nansowania z Unii
Europejskiej”.
Województwo wielkopolskie:
Pociąg do nowoczesności
Zakup taboru dla regionalnych pasażerskich przewozów
kolejowych
Benefi cjent:
Samorząd województwa wielkopolskiego
Program:
Wielkopolski regionalny program operacyjny na lata
2007–2013
Oś priorytetowa II:
Infrastruktura komunikacyjna
Działanie 2.4:
Tabor kolejowy dla regionalnych przewozów
pasażerskich
Okres realizacji:
2010–2014
Koszt całkowity projektu:
483,3 mln PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
168,4 mln PLN (85% dofi nansowania)
środki z budżetu państwa:
29,7 mln PLN (15% kwoty dofi nansowania)
wkład własny:
198,1 mln PLN oraz pokrycie wydatków
niekwalifi kowanych (podatek VAT)
fot. Archiwum Pesa
37
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
Marszałek województwa zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz opowiada
o projekcie: „Przedmiotem projektu był zakup 10 spalinowych zespołów trakcyjnych
napędzanych silnikami Diesla, wyprodukowanych przez bydgoską spółkę PESA. Kolejne
dwa pojazdy tego samego typu województwo zachodniopomorskie zakupiło ze środków
własnych. Wszystkie pociągi są w pełni nowoczesne, ekologiczne i dostosowane do
potrzeb osób niepełnosprawnych.
Model autobusu szynowego SA136 przez podróżnych i kolejarzy nazywany jest »smerfem«
ze względu na swoją biało-niebieską kolorystykę. Szynobusy są wielkim udogodnieniem
dla wszystkich podróżujących pomiędzy największymi miastami województwa. Ich trasy
sięgają także poza jego granice – do Piły i Chojnic.
Szybkie i bezpieczne połączenia oferują duży komfort podróżowania. Gwarantuje go 157
wygodnych i miękkich, przystosowanych do długich podróży foteli oraz klimatyzowane
wnętrza, które zapewniającą przyjemny chłód nawet podczas największych upałów.
Nad bezpieczeństwem podróżnych czuwa system monitoringu obejmujący zarówno
wnętrze, jak i sytuację na zewnątrz pojazdu. Ponadto każdy pociąg wyposażony jest
w złożony system diagnostyki pokładowej, współpracujący z komputerami pokładowymi
i na bieżąco informujący maszynistę o pracy pojazdu. Dane te są także transmitowane za
pomocą sieci GSM do lokomotywowni, w której pojazd jest serwisowany.
Nie zapomniano także o ochronie środowiska naturalnego. Dzięki zastosowaniu
nowoczesnych zespołów napędowych, spełniających wyśrubowane europejskie normy
ekologiczne, przekładniom hydrodynamicznym, cichemu zawieszeniu oraz hamulcom
tarczowym pojazdy emitują znacznie mniej substancji szkodliwych i hałasu niż inne
eksploatowane pojazdy kolejowe.
Długich podróży nie będą musieli się obawiać niepełnosprawni, rodzice z małymi dziećmi
ani turyści podróżujący ze swoimi jednośladami, gdyż obniżona podłoga pojazdów ułatwi
wsiadanie. Dodatkowo przewidziano szereg udogodnień dedykowanych tym osobom.
Inne usprawnienia to gniazdka umożliwiające ładowanie baterii telefonów komórkowych
i zasilanie notebooków oraz
system informacji audiowizualnej
wykorzystujący m.in. panele LCD
i system GPS. Dzięki nim podróżni śledzą
rozkład jazdy pociągu, jego położenie,
najbliższe stacje i prędkość, z jaką się
porusza. Monitory LCD umożliwiają
wyświetlanie fi lmów, m.in. promujących
województwo i wydarzenia kulturalne
odbywające się w regionie.
Organizowanie i dotowanie regio-
nalnych kolejowych przewozów
pasażerskich oraz nabywanie taboru
kolejowego jest jednym z zadań
samorządu województwa. Zakup
nowych szynobusów nie tylko zwiększy
spójność komunikacyjną województwa,
ale przede wszystkim poprawi warunki
podróżowania i umożliwi skrócenie
czasu podróży. Jest to możliwe dzięki
zastosowaniu taboru o lepszych parametrach trakcyjnych w stosunku do klasycznych
pociągów spalinowych. W ten sposób komunikacja kolejowa może stać się alternatywą
dla transportu samochodowego w regionie”.
Województwo
zachodniopomorskie:
Przyjazne „smerfy”
Wykonanie i dostawa 10 autobusów szynowych o napędzie spalinowym
Benefi cjent:
Województwo zachodniopomorskie
Program:
Regionalny program operacyjny województwa
zachodniopomorskiego na lata 2007–2013
Oś priorytetowa:
Rozwój infrastruktury transportowej i energetycznej
Działanie:
Zintegrowany system transportowy województwa
Okres realizacji:
2010–2011
Koszt całkowity projektu:
149 364 600 PLN
Montaż fi nansowy projektu:
środki Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego:
122 430 000 PLN (81,97%)
budżet województwa:
8 184 600 PLN (5,48%)
fundusz kolejowy:
18 750 000 PLN (12,55%)
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
38
Open Days – w Polsce odbędzie się 17 imprez lokalnych
10
Już po raz dziewiąty od 2003 r. Komitet Regionów i Dyrekcja Generalna ds. Polityki
Regionalnej w Komisji Europejskiej wspólnie zorganizują Europejski Tydzień Regionów
i Miast „Open Days”, podczas którego co roku spotykają się przedstawiciele lokalnych
i regionalnych władz z całej Europy. W edycji 2011 udział weźmie 206 regionów i miast
z 35 krajów oraz szereg organizacji europejskich. W tegorocznym programie przewidziano
112 seminariów i warsztatów, w których ma wziąć udział 6 tys. osób.
Ponadto od września do listopada odbędzie się ponad 200 lokalnych imprez dla 20 tys.
osób w 35 krajach pod hasłem „Europa w moim regionie, Europa w moim mieście”.
Ich celem jest informowanie oraz tworzenie okazji do dyskusji. W regionach i miastach
Polski odbędzie się 17 różnych imprez lokalnych z udziałem masowej publiczności
i ekspertów. Tematem przewodnim będzie strategia „Europa 2020”. Oprócz tego głównymi
wątkami tegorocznej edycji Open Days będą „Lepsza realizacja” oraz „Znaczenie aspektu
geografi cznego”.
Udział w tych imprezach to dla polskich regionów i miast możliwość okazania
zainteresowania unijną polityką i podkreślenia konstruktywnego i trwałego dialogu między
obywatelami a instytucjami europejskimi. To także sposobność do zwrócenia uwagi
obywateli na wyzwania, które ich bezpośrednio dotyczą, jak również do zacieśnienia
współpracy poprzez wymianę najlepszych wzorców postępowania.
Więcej szczegółów znajduje się na stronie www.opendays.europa.eu
Łódź Miasto Łódź Debata „Europa 2020” – branże twórcze
Szczecin Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego Seminarium Znaczenie aspektu geografi cznego
OlsztynRadio Olsztyn / Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-
MazurskiegoImpreza radiowa Zdrowie
Białystok Radio Białystok Audycja radiowa Partnerstwo Wschodnie
Lublin Radio Lublin Audycja radiowa
Aktywność osób starszych: możliwości
oferowane w ramach programu
„Uczenie się przez całe życie”
Kraków Zarząd Województwa Małopolskiego DO USTALENIA DO USTALENIA
Opole Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego Seminarium „Europa 2020”
Rzeszów Urząd Marszałkowski Konferencja „Europa 2020”
Warszawa Województwo Mazowieckie / Mazowiecka Agencja Energetyczna Seminarium Efektywność energetyczna
Łódź
Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego, Departament Polityki
Regionalnej, Departament ds. PO „Kapitał ludzki”, Departament
Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich, Centrum Obsługi
Przedsiębiorcy
III doroczne Forum
Funduszy Europejskich „Europa 2020”
Gdańsk /
GdyniaStowarzyszenie „Pomorskie w Unii Europejskiej” Seminarium „Europa 2020”
Poznań Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego Konferencja „Europa 2020”
Gdańsk Miasto Starogard Gdański
Stoisko na wolnym
powietrzu, prezentacje
multimedialne,
wystawa fotografi czna,
warsztaty
Kielce Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego Warsztaty „Europa 2020”
Toruń Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego Seminarium Lepsza realizacja
Zielona GóraDepartament Współpracy Zagranicznej i Informacji Europejskiej (Urząd
Marszałkowski Województwa Lubuskiego)Warsztaty Lepsza realizacja
Warszawa Urząd Miasta Stołecznego Warszawy Konferencja „Europa 2020”
9. Europejski Tydzień Regionów i Miast
Bruksela
10–13 października 2011 r.
39
Kalendarz wydarzeń
11
CZERWIEC
30 czerwca
Prezentacja priorytetów prezydencji polskiej
podczas sesji plenarnej Komitetu Regionów
w dniach 29 czerwca – 1 lipca
» Bruksela
LIPIEC
4 lipca
Komitet Regionów: Komisja COTER
» Bruksela
5 lipca
Komitet Regionów: Komisja ECOS
» Bruksela
7–8 lipca
„Polityka spójności oparta na wynikach”
» Gdańsk, Polska
12 lipca
Wspólne spotkanie krajowych punktów
kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP)
i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG)
» Warszawa, Polska
18–19 lipca
Seminarium nt. wymiaru terytorialnego
w politykach rozwojowych
» Ostróda, Polska
WRZESIEŃ
8–9 września
Stała Konferencja Władz Lokalnych i Regionalnych
na rzecz Partnerstwa Wschodniego (CORLeap)
» Poznań, Polska
8–9 września
Wyjazdowe posiedzenie Prezydium Komitetu
Regionów
» Poznań, Polska
15–16 września
Konferencja nt. programów transnarodowych
(z udziałem przewodniczącej Komitetu
Regionów Mercedes Bresso)
» Katowice, Polska
21 września
Grupa robocza Komitetu Koordynującego
Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.
Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast
» Bruksela
19 września
Komitet Regionów: Konferencja polskich
regionów nt. przyszłości TEN-T
» Bruksela
26 września
Komitet Regionów: Komisja CAFA
» Bruksela
26–27 września
Wspólne spotkanie krajowych punktów
kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP)
i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG)
» Warszawa, Polska
28–29 września
Komitet Regionów: Komisja EDUC
» Sofi a, Bułgaria
28–29 września
Konferencja pt. „Dziedzictwo kulturowe – produkty
lokalne, znaczenie globalne”
» Sofi a, Bułgaria
29–30 września
Szczyt Partnerstwa Wschodniego
» Warszawa, Polska
29–30 września
Terytorialny wymiar Europejskiego Funduszu
Społecznego (z udziałem przewodniczącej
Komitetu Regionów Mercedes Bresso)
» Warszawa, Polska
30 września
Komitet Regionów: Komisja NAT
» Bruksela
PAŹDZIERNIK
3–4 października
Komitet Regionów: Komisja ENVE
» Malmö, Szwecja
3–4 października
Konferencje pt. „Rio+20: Eko-gospodarka”
» Malmö, Szwecja
5 października
Komitet Regionów: Komisja ECOS
» Bruksela
10 października
Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów
» Bruksela
10–13 października
Komitet Regionów: Open Days – Europejski
Tydzień Regionów i Miast
» Bruksela
9–12 października
Miasteczko polskie
» Bruksela
11–12 października
Komitet Regionów: Sesja plenarna
» Bruksela
11 października
Komitet Regionów: Konferencja polskich
regionów nt. miejskiego wymiaru polityki
spójności
» Bruksela
11 października
Konferencja w sprawie przygotowania do
światowego szczytu Rio+20
» Warszawa, Polska
18 października
Komitet Regionów: Komisja CIVEX
» Bruksela
19–20 października
Komitet Regionów: EuroPCom europejska
konferencja nt. komunikacji w sektorze
publicznym
» Bruksela
19–20 października
Europejski Kongres Gmin Wiejskich
(z udziałem przewodniczącej Komitetu
Regionow Mercedes Bresso)
» Warszawa, Polska
19–20 października
Komitet Regionów: Komisja COTER, konferencja
pt. „Jaka polityka spójności dla obszarów
wiejskich po 2013 r.”?
» Warszawa, Polska
19–20 października
Przyspieszenie reform – wsparcie EFS dla
dobrego rządzenia
» Warszawa, Polska
24 października
Bałtyckie Forum Rozwoju
» Gdańsk, Polska
24–25 października
Efektywne instrumenty rozwoju
terytorialnego (z udziałem przewodniczącej
Komitetu Regionów Mercedes Bresso)
» Warszawa, Polska
25 - 26 października
II Roczne Forum Interesariuszy Strategii Unii
Europejskiej Regionu Morza Bałtyckiego
» Gdańsk, Polska
25–26 października
Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie
Europejskiego Funduszu Społecznego
» Bruksela
27–28 października
Posiedzenie Komitetu Koordynującego Fundusze
(COCOF)
» Warszawa, Polska
LISTOPAD
3–4 listopada
Spotkanie dyrektorów generalnych ds. polityki
regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast
» Warszawa, Polska
9 listopada
Komitet Regionów: Konferencja polskich
regionów nt. Partnerstwa Wschodniego
» Bruksela
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
40
14 listopada
Posiedzenie Komitetu Monitorującego Program
Sieci Rozwoju Obszarów Miejskich URBACT II
» Warszawa, Polska
17–18 listopada
Instrumenty polityki spójności jako narzędzie
wsparcia dla regionów borykających się
z problemami rozwojowymi
» Lublin, Polska
21 listopada
Komitet Regionów: Komisja CAFA
» Bruksela
23 listopada
Komitet Regionów: Komisja EDUC
» Bruksela
24 listopada
Zintegrowane podejście do rozwoju – klucz
do inteligentnej, inkluzywnej i zrównoważonej
Europy (z udziałem przewodniczącej
Komitetu Regionów Mercedes Bresso)
» Poznań, Polska
25 listopada
Nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki
regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast
» Poznań, Polska
28 listopada
Komitet Regionów: Komisja NAT
» Bruksela
28 listopada
ESPON WEEK: Spotkanie punktów kontaktowych
ESPON
» Kraków, Polska
29 listopada
Komitet Regionów: Kwestie zmiany klimatu
– miasta i regiony europejskie działają (do
potwierdzenia)
» Bruksela
29 listopada
Komitet Regionów: Komisja ENVE
» Bruksela
29–30 listopada
ESPON WEEK: Seminarium ESPON 2013 –
Spójność terytorialna w praktyce
» Kraków, Polska
29–30 listopada
Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie
Europejskiego Funduszu Społecznego
» Kraków, Polska
30 listopada
Komitet Regionów: Konferencja polskich
regionów nt. unijnej strategii dla regionu
Morza Bałtyckiego
» Bruksela
GRUDZIEŃ
1 grudnia
Komitet Regionów: Komisja CIVEX
» Bruksela
1 grudnia
Komitet Europejskiego Funduszu Społecznego
» Kraków, Polska
1–2 grudnia
ESPON WEEK: Komitet Monitorujący Programu
ESPON 2013
» Kraków, Polska
2 grudnia
Komitet Regionów: Komisja ECOS
» Bruksela
7–9 grudnia
Spotkanie attaché ds. polityki regionalnej na temat
nowych rozporządzeń dla polityki spójności po
2013 r.
» Kraków, Polska
12 grudnia
Ewaluacja oddziaływania interwencji publicznej.
Seminarium metodologiczne DG Regio.
» Warszawa, Polska
13 grudnia
Komitet Regionów: Forum pt. „Jaką rolę
mają odgrywać europejskie miasta i regiony
w odniesieniu do przyszłości polityki UE w zakresie
badań i innowacji?”
» Bruksela
13 grudnia
Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów
» Bruksela
14–15 grudnia
Komitet Regionów: Sesja plenarna
» Bruksela
15 grudnia
Grupa robocza Komitetu Koordynującego
Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.
Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast
» Bruksela
grudzień
Rada ds. Ogólnych (GAC)
» Bruksela
41
Kontakt
12
Jan Tombiński
Adres: Rue Stevin 139, 1000 Bruksela
Telefon: +32 (0)2 78 04 220
Faks: +32 (0)2 77 77 297 (298)
E-mail: [email protected]
Karolina Kierońska
Telefon: +32 (2) 78 04 366
E-mail: [email protected]
http://brukselaeu.polemb.net/index.php?document=1
Stałe Przedstawicielstwo Rzeczpospolitej Polskiej przy Unii
Europejskiej w Brukseli
Przedstawicielstwa polskich regionów w Brukseli
Kontakt: Przedstawiciel: Ewa Foltynowicz
Adres: Avenue d`Auderghem 22-28, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 740 27 29
Faks: +32 (0)2 740 27 20
E-mail: [email protected]
www.umwd.dolnyslask.pl/urzad/wspolpraca-z-zagranica/regionalne-biuro-wojewodztwa-dolnoslaskiego-w-brukseli/
Kontakt: Przestawiciel: Beata Skowrońska
Adres: Avenue de Tervueren 84, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 734 12 17
Faks: + 32 (0)2 734 29 96
E-mail: [email protected]
www.mojregion.eu
Kontakt: Przedstawiciel: Marta Smulkowska
Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 738 02 24
Faks: + 32 (0)2 735 33 20
E-mail: [email protected]
www.eastpoland.eu
Kontakt: Przedstawiciel: Jarosława Suchecka
Adres: Avenue Palmerston 3, 1000 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 234 68 56
Faks: + 32 (0)2 234 68 59
E-mail: [email protected]
www.bruksela.lubuskie.pl
1. Biuro Regionalne Województwa
Dolnośląskiego w Brukseli
2. Biuro Informacyjne
Województwa Kujawsko-
Pomorskiego w Brukseli
3. Biuro Regionalne Województwa
Lubelskiego w Brukseli
4. Biuro Regionalne Województwa
Lubuskiego w Brukseli
Ambasador, Stały Przedstawiciel:
Kontakt w kwestiach związanych
z Komitetem Regionów:
Alicja MAJEWSKA-GAŁĘZIAK
E-mail: [email protected]
Monika KAPTURSKA
E-mail: [email protected]
DyrektorBiuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego
Avenue de l’Yser 19
B-1040 Bruksela
Telefon: + 32 2 732 96 88
+ 48 61 278 53 96
+32 474 316 583
Faks: + 32 2 734 09 44
Koordynatorzy polskiej delegacji w Komitecie Regionów
UNIA EUROPEJSKA
Komitet Regionów
42
Kontakt: Przedstawiciel: Ewelina Izydorczyk-Lewy
Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela
Telefon: (02) 230 96 18
Faks: (02) 231 15 88
E-mail: [email protected]
www.brussels.lodz.pl
Kontakt: Dyrektor: Marcin Podgórski
Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela
Telefon: +32 (0)2 230 90 77
Faks: +32 (0)2 231 15 87
E-mail: [email protected]
www.bruksela.lodzkie.pl
Kontakt: Przedstawiciel: Filip Zoń
Adres: Rond Point Schuman 14, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 286 85 21
Faks: + 32 (0)2 286 85 28
E-mail: fi [email protected]
www.malopolskaregion.eu
Kontakt: Dyrektor: Nina Małachowska
Adres: Rue Victor Hugo 199, 1030 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 230 96 62
Faks: + 32 (0)2 230 70 83
E-mail: [email protected]
www.mazovia.pl/wojewodztwo/wspolpraca-zagraniczna/biuro-w-brukseli/
Kontakt: Dyrektor: Dariusz Kozak
Adres: Avenue de Tervueren 13B, 1040 Brussels
Telefon: + 32 (0)2 732 73 21
Faks: + 32 (0)2 732 73 24
E-mail: [email protected]
www.bruksela.opolskie.pl
Kontakt: Przedstawiciel: Katarzyna Stachowicz
Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela
Telefon: +32 (0)2 738 02 23
Faks: +32 (0)2 735 33 20
E-mail: [email protected]
www.eastpoland.eu
Kontakt: Przedstawiciel: Michał Szczepura
Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela
Telefon: +32 (0)2 738 02 22
Faks: +32 (0)2 735 33 20
E-mail: [email protected]
www.podlaskie.eu
Kontakt: Dyrektor: Anna Drążek
Adres: Rond Point Schuman 6, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 282 84 10
Faks: + 32 (0)2 282 84 12
E-mail: [email protected]
www.pomorskie-eu.pl
Kontakt: Dyrektor: Magdalena Chawuła
Adres: Rue Saint Laurent 36/38, 1000 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 514 77 67
Faks: + 32 (0)2 218 77 77
E-mail: [email protected]
www.silesia-europa.pl
Kontakt: Dyrektor: Piotr Gołacki
Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (2) 738 02 27
Faks: +32 (2) 735 33 20
E-mail: [email protected]
www.eastpoland.eu
8. Biuro Regionalne Województwa
Mazowieckiego przy UE
9. Biuro Informacyjne
Województwa Opolskiego
w Brukseli
10. Biuro Informacyjne
Województwa Podkarpackiego
w Brukseli
11. Biuro Regionalne
Województwa Podlaskiego
w Brukseli
12. Regionalne Biuro
Województwa Pomorskiego
w Brukseli
13. Biuro Regionalne
Województwa Śląskiego
w Brukseli
14. Biuro Regionalne
Województwa Świętokrzyskiego
w Brukseli
5. Przedstawicielstwo Miasta
Łodzi w Brukseli
6. Przedstawicielstwo
Województwa Łódzkiego
w Brukseli
7. Przedstawicielstwo
Województwa Małopolskiego
w Brukseli
43
Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
15. Biuro Regionalne
Województwa Warmińsko-
Mazurskiego w Brukseli
16. Biuro Informacyjne
Województwa Wielkopolskiego
w Brukseli
17. Biuro Regionalne
Województwa
Zachodniopomorskiego
w Brukseli
Kontakt: Dyrektor: Małgorzata Wasilenko
Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 738 02 26
Faks: + 32 (0)2 735 33 20
E-mail: [email protected]
www.eastpoland.eu
Kontakt: Dyrektor: Monika Kapturska
Adres: Avenue de l’Yser 19, 1040 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 734 09 41
Faks: + 32 (0)2 734 09 44
E-mail: brussels.offi [email protected]
www.wielkopolska.eu
Kontakt: Dyrektor: Sebastian Gojdź
Adres: Rue Montoyer 31, 1000 Bruksela
Telefon: + 32 (0)2 414 96 04, +32 (0)2 514 01 07
Faks: + 32 (0)2 411 32 15
E-mail: [email protected]
www.wzp.pl/westpomerania/