ZOOM NA PRZEDSZKOLE

Smacznezajęcia

ZOOM NA PRZEDSZKOLE

Kodeks grupowy Olek i Ada – nowa seria

WYCHOWANIE PRZEDSZKOLNE

MAGAZYN DLA NAUCZYCIELIISSN 2449-576X

KWARTALNIK NR 01 (09)/2018

www.mac.pl

Bestsellerowy cykl dla przedszkoli Kompleksowo – od 3-latka do 6-latka

Wspólne kręgi tematyczne i bohaterowie przewodni

Znany i ceniony autor – Wiesława Żaba-Żabińska

Dodatkowe zeszyty dla starszych przedszkolaków

Język angielski skorelowany z pakietem dla dziecka

Oparty na programie Nasze przedszkole

Dostosowany do nowej podstawy programowej

Bogata oferta okołopakietowa

Kolorowy start

NOWOŚĆ

Kolorowy startBestsellerowy cykl dla przedszkoli

○ Kompleksowo – od 3-latka do 6-latka

○ Wspólne kręgi tematyczne i bohaterowie przewodni

○ Znany i ceniony autor – Wiesława Żaba-Żabińska

○ Dodatkowe zeszyty dla starszych przedszkolaków

○ Język angielski skorelowany z pakietem dla dziecka

○ Oparty na programie Nasze przedszkole

○ Dostosowany do nowej podstawy programowej

○ Bogata oferta okołopakietowa

www.mac.pl

www.mac.pl

Bestsellerowy cykl dla przedszkoli Kompleksowo – od 3-latka do 6-latka

Wspólne kręgi tematyczne i bohaterowie przewodni

Znany i ceniony autor – Wiesława Żaba-Żabińska

Dodatkowe zeszyty dla starszych przedszkolaków

Język angielski skorelowany z pakietem dla dziecka

Oparty na programie Nasze przedszkole

Dostosowany do nowej podstawy programowej

Bogata oferta okołopakietowa

Kolorowy start

NOWOŚĆ

Kolorowy startBestsellerowy cykl dla przedszkoli

○ Kompleksowo – od 3-latka do 6-latka

○ Wspólne kręgi tematyczne i bohaterowie przewodni

○ Znany i ceniony autor – Wiesława Żaba-Żabińska

○ Dodatkowe zeszyty dla starszych przedszkolaków

○ Język angielski skorelowany z pakietem dla dziecka

○ Oparty na programie Nasze przedszkole

○ Dostosowany do nowej podstawy programowej

○ Bogata oferta okołopakietowa

www.mac.pl

Szanowni Czytelnicy,

Redaktor naczelny

Spis treści

skierowane do Państwa zaproszenie do współ-tworzenia kwartalnika i nadsyłania własnych tematów spotkało się z dużym zainteresowa-niem. Otrzymaliśmy wie-le wiadomości, zgłoszeń i propozycji tematów oraz artykułów, pisanych przez praktyków. Bardzo dziękujemy! Nie sposób oczywiście wykorzy-stać w jednym wydaniu wszystkich Państwa inspiracji. Będziemy do nich wracać. Zapra-szamy do współpracy.

W niniejszym wydaniu publikujemy artykuły o kodeksie grupowym jako sposobie na orga-nizację pracy z dziećmi w przedszkolu, podpo-wiadamy, jak przepro-wadzić zajęcia z języka

angielskiego, zaglądamy do szwedzkiego przed-szkola oraz zapowiadamy nowość sezonu – serię do edukacji przedszkol-nej pt. „Olek i Ada”.

Zbliżający się wiosenno--letni czas zachęca do czerpania z bogactwa natury – zarówno pod kątem przyrządzania zdrowych i smacznych potraw dla i przez dzieci, jak i spędzania aktyw-nie czasu na powietrzu. Z kolei wakacje to czas remontu placówek – podpowiadamy, na co zwrócić uwagę i jak najlepiej wykorzy-stać ten okres.

REDAKTOR NACZELNYJarosław Rybus

Z-CA REDAKTORA NACZELNEGOMaciej Barański

SEKRETARZ REDAKCJI Mateusz Zapała

WYDAWCAGrupa MAC S.A., ul. Wincentego Witosa 76, 25-561 Kielce

LISTY, BEZPŁATNA PRENUMERATA, REKLAMARedakcja „Z klasą. Magazyn dla nauczycieli”ul. Wincentego Witosa 76, 25-561 Kielce, tel. 41 366 51 90www.mac.pl, e-mail: zklasa@mac.pl

Archiwalne wydania on-line: www.mac.pl/zklasa

ZDROWIE – DZIECI NIE JEDZĄ ŚMIECI

PORADY – E-NIEZBĘDNIK

OŚWIATA – KOMPETENCJE NAUCZYCIELI

ZOOM NA PRZEDSZKOLE – RELACJA Z KONGRESU

ZOOM NA PRZEDSZKOLE – KODEKS GRUPOWY 

ZOOM NA PRZEDSZKOLE – JAK ZAPLANOWAĆ LEKCJĘ JĘZYKA ANGIELSKIEGO?

ZOOM NA PRZEDSZKOLE – OLEK I ADA – NOWA SERIA DLA PRZEDSZKOLAKÓW

ZOOM NA PRZEDSZKOLE – FÖRSKOLA – CZYLI PRZEDSZKOLE PO SZWEDZKU

AKTUALNOŚCI EDUKACYJNE

CYFROWA EDUKACJA – LATARNICY NASZYCH CZASÓW

DYDAKTYKA – ZDROWE OPARCIE W EDUKACJI

REKREACJA – A TERAZ MAJ, ZIELONY MAJ, UŚWIĘCA OGRODY

NOWOŚCI WYDAWNICZE

ROZMOWA Z... – DR KINGĄ WNUK

4

6

8

11

1312

15

18

20

23

24

26

28

2430

32

ZESPÓŁ REDAKCYJNYMaciej Barański, Magdalena Bartoszyńska, Katarzyna Domańska, Iwona Keane, Małgorzata Makowska, Daria Malicka, Kinga Mzyk, Katarzyna Nuszkiewicz-Stopczyńska, Wioletta Rafałowicz, Jarosław Rybus, Szymon Waliczek, Mateusz Zapała.

REDAKCJA, SKŁAD, KOREKTAGrupa MAC S.A.

Zastrzegamy sobie prawo skracania i adiustacji tekstów oraz zmiany tytułów. Materiałów niezamówionych nie zwracamy. Przedruki z magazynu dozwolone są wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą wydawcy. Redakcja nie odpowiada za treść reklam i ogłoszeń.

W publikacji wykorzystano zdjęcia z biblioteki Shutterstock.com oraz Fotolia.plna stronach 11, 14, 18, 19, 26, 27, 30, 31 – zdjęcia z archiwum Grupy MAC S.A. na stronach 5, 7, 14, 19, 21, 23, 32-34 – zdjęcia z archiwum prywatnego.

ZDJĘCIE NA OKŁADCE: Shutterstock.com

4 Zdrowie

Jednak rola osób dorosłych nie sprowadza się w tym wypadku tylko do przygotowywania zdro-wych posiłków, lecz w ogromnej mierze polega ona na wyrabia-niu w dziecku odpowiednich na-wyków żywieniowych i przeko-nywaniu go – również poprzez dawanie przykładu – że zdrowe żywienie to mądry i naturalny wybór. Wiosna i lato – z uwagi na możliwość zakupu świeżych owoców i warzyw – to pory roku sprzyjające lekcjom poru-szającym tematykę zdrowego odżywiania.

Z badań przeprowadzonych w 2016 roku przez Instytut Matki i Dziecka płynie wniosek, że die-ta dziecka po 12. miesiącu życia niestety nie jest idealnie zbilan-sowana i może w przyszłości prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Z danych wynika, że aż 88% dzieci po 1. roku życia otrzymuje zbyt małą ilość wa-rzyw w swoim menu, 83% dzieci po 1. roku życia, dla poprawy smaku potrawy, dostaje posiłki z dodatkiem soli. Zatrważający jest wynik dla spożycia cukru! Aż 75% dzieci po 1. roku życia spożywa go w nadmiernych ilościach. A prawie wszystkie polskie dzieci (94%) w swojej

diecie mają niewystarczającą ilość witaminy D.I chociaż świadomość roli zdrowego odżywiania

w ostatnich latach zdecydo-wanie wzrasta wśród dzieci,

młodzieży i dorosłych, to przeprowadzone ana-

lizy wskazują, że wciąż jest wiele do zrobienia

w tym obszarze. Wy-niki badań HBSC

za 2015 rok,

monitorujących styl życia pol-skich nastolatków zostały ogło-szone podczas II Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Instytu-tu Matki i Dziecka poświęconej problematyce otyłości. Wynika z nich, że odsetek młodzieży z nadmiarem masy ciała zmniej-szył się w porównaniu z wyni-kami sprzed 4 lat. Opublikowa-ny raport Zdrowie i zachowania zdrowotne młodzieży szkolnej w Polsce na tle wybranych uwa-runkowań socjodemograficznych pokazuje także wiele innych danych dotyczących zacho-wań zdrowotnych nastolatków w Polsce. Jak pokazują wyniki badań, aktualnie obserwuje się zahamowanie, a nawet odwra-canie trendu narastania często-ści otyłości wśród młodzieży w Polsce. Według badań HBSC nadwaga i otyłość występo-wały u 14,8% ankietowanych uczniów. W porównaniu z po-przednimi badaniami z 2010 roku, biorąc pod uwagę te same kryteria, częstość występowa-nia nadwagi i otyłości uległa obniżeniu z poziomu 17% – komentuje wyniki

Tekst: Daria Malicka

Właściwe odżywianie leży u podstaw zdrowia, dobrego samopoczucia i prawidłowego rozwoju dzieci. Jeżeli dostarczamy rosnącemu organizmowi w zbilansowanej diecie odpowiednich składników odżywczych, zapewniamy mu to, co niezbędne, i inwestujemy w całą jego przyszłość.

Dzieci nie jedzą śmieci

5Z KLASĄ

Joanna Zajęcka, psychodietetyk

z Kreatorni Dobrych Nawyków

Przygotowanie wspólnie z dziećmi sałatki owocowej lub warzywnej. W starszych grupach przeprowadzenie konkursu kulinarnego „Przed-szkolny mistrz zdrowego gotowania” – wzorowanego na programie „Master Chef Junior” na najsmaczniejszą, najbardziej zwariowaną czy najbardziej kolorową sałatkę lub kanapkę.

Spotkania z osobami wykonującymi zawody związane ze zdrowym żywieniem: sadownikiem, mleczarzem, pszczelarzem, przedszkolnym kucharzem lub intendentem.

Olimpiada wiedzy o zdrowym żywieniu. Praca z piramidą zdrowego żywienia, poprzedzona prośbą o zbieranie przez dzieci przez tydzień etykiet jedzonych produktów.

Wiosna na przedszkolnym parapecie, czyli hodowla rzeżuchy lub ziół. Uprawianie przedszkolnego ogródka. Zorganizowanie tematycznych dni, np. Dnia Marchewki, Dnia Tru-skawki itd. (dzieci włożą ubrania w odpowiednim kolorze, będą uczyć się o właściwościach odżywczych danego warzywa lub owocu, który wystąpi w roli głównej w przedszkolnym posiłku itp.).

INSPIRACJE

Kolorowy zawrót głowy

W czasach łatwego dostępu do słodyczy, przekąsek, dań typu fast food czy kolorowych, słodkich napojów gazowanych wyrobienie w dziecku zdrowych nawyków żywieniowych to niełatwe zadanie, które po-winno być podzielone między rodziców, środowisko rodzin-ne a placówkę wychowawczą czy edukacyjną. Bez dobrego przykładu płynącego z każdej strony i odpowiednich wzorców do naśladowania będzie bardzo trudno przekonać malucha, żeby sięgnął po jabłko zamiast po słodkiego batonika czy też aby gasił pragnienie wodą z cytryną, a nie sztucznie barwionym, ko-lorowym i przez to dużo „atrak-cyjniejszym” dla niego napojem.

Rola przedszkola

Nauczyciele i wychowawcy przedszkolni mogą i powinni pracować nad wyrobieniem w podopiecznych zdrowych nawyków żywieniowych, ko-rzystając z dostępnych narzę-dzi i możliwości. Przemycanie informacji o tym, jak ważne jest zdrowe jedzenie przy każdej możliwej okazji i w każdej możliwej sytuacji edukacyjnej, to tylko jeden z nich.

Posiłek to bardzo istotny element wychowawczy, który przekazuje treści wpływające pozytywnie lub negatywnie na nastawienie dzieci do jedzenia i własnego ciała. Nawyki żywieniowe dzieci kształtują się na różnych etapach rozwoju – umiejętna ekspozycja nowych smaków, nawet u kilkumiesięcznego dziecka procentuje w przyszłości otwartością na wiele nowych pokarmów. Wczesne formowanie właściwych nawyków żywieniowych oraz kształtowanie pozytywnego stosunku do jedzenia pomaga dzieciom przyjąć odpowiedni model odżywiania i co ważne – czerpać z niego przyjemność, np. nawyk picia wody, nawyk jedzenia warzyw. Największą rolę do odegrania mają tu rodzi-ce, wychowawcy czy opiekunowie, którzy powinni wprowadzać jednomyślną edukację żywieniową, opartą na zdrowym modelu odżywiania.

badań prof. Anna Oblacińska, Zakład Zdrowia Dzieci i Mło-dzieży IMiD. Również odsetek młodzieży (w wieku od 11 do 15 r.ż.), która nie spełniała międzynarodowych zaleceń poziomu aktywności fizycznej zmniejszył się w porównaniu z wynikami sprzed 4 lat. Co piąty nastolatek spożywa owoce czę-ściej niż raz dziennie, co szósty zaś warzywa. Jednak produkty szkodliwe dla zdrowia są wciąż zbyt popularne – prawie 1/3 na-stolatków jada słodycze codzien-nie, natomiast prawie 1/4 pije gazowane słodkie napoje. Jak widać zatem, wpojenie od-powiednich wzorców i nawyków

ciągle jest ważnym zadaniem każdej placówki edukacyj-nej. Wdrożenie odpowiednich nawyków żywieniowych już od najmłodszych lat przyniesie długofalowe, pozytywne efekty i pozwoli dzieciom odżywiać się w prawidłowy, zbilansowany sposób od przedszkola aż do dorosłości. Musimy pamiętać, że nieprawidłowe żywienie to nie tylko otyłość czy nadwaga, lecz także szereg innych proble-mów zdrowotnych, a niejedno-krotnie także psychicznych. Do częstych kłopotów należą: niedożywienie, próchnica zę-bów, słabsze kości, awitaminoza czy problemy z samoakceptacją.

Multimedialność – słowo, które już na dobre zadomowiło się w rzeczywistości polskiej szkoły. Coraz większe znaczenie, poza obsługą komputera, zyskuje umiejętność tworzenia własnych materiałów. Najlepiej szybko, łatwo i… darmowo.

Od wielu lat mojej pracy na-uczyciela towarzyszą bezpłatne narzędzia Google. Mam świa-domość, że nie wykorzystuję w pełni ich całego potencjału i możliwości, ale mimo to uła-twiły mi one codzienną pracę.

Edytor tekstu

Najbardziej popularnym edyto-rem tekstu jest Word z pakietu biurowego Office. Mamy do dyspozycji również darmo-wą alternatywę – OpenOffice. Coraz bardziej docenianym rozwiązaniem jest propozycja Google Docs. Edytor dostępny poprzez stro-nę www lub aplikację mobilną umożliwia tworzenie i edycję tekstu. Dostępność kilku ro-dzajów czcionek, nawet stylów, pomagających porządkować dłuższe wypowiedzi pisemne sprawia, że zamiana popularnych dotychczas edytorów jest niemal niezauważalna. Osobiście dość długo czekałem na wprowadze-nie kolumn, ale i to w końcu uzu-pełniono. Po latach usprawniono także dodawanie tabel.

Arkusz kalkulacyjny

Arkusze są w mojej opinii naj-bardziej niedocenionym narzę-dziem. Wynika to z trudności

działania w tabelkach. Jednak przy odrobinie samozaparcia można odkryć ich praktyczne możliwości. W swojej szkole prowadzimy zbiórkę surowców wtórnych. Każdy uczeń z klasy przynosi na kartce potwierdzenie od rodziców, ile kilogramów i cze-go przyniósł. Wszystko to na koniec semestru należy podsu-mować i przeliczyć na punkty. Najprościej – kartka, długopis i na piechotę wszystko doda-jemy, mnożymy oraz dzielimy. Całą operację usprawniłem dzięki formularzom Google’a, które zbierają dane i prezen-tują w arkuszu kalkulacyjnym. Następnie tworzę tabelę przestawną – większość rzeczy dosłownie dzieje się samo – i ilości, w tym przeliczone już na odpowiednie punkty, mam gotowe. Wystarczy tylko wpisać do e-dziennika.Podobnie sprawa ma się z zestawieniami. Z pewnością każdy nauczyciel chociaż raz musiał przeprowadzić ewa-luację wewnętrzną w swojej szkole. Ankieta? Tu ponownie przychodzi z pomocą formularz i arkusz, w dodatku automa-tycznie prezentujący wyniki. A raporty wewnętrzne po ze-wnętrznych sprawdzianach lub egzaminach? Sytuacja identyczna,

chociaż w grę wchodzi już tylko użycie samego arkusza.I na koniec jeszcze jedno zastosowanie – tworzenie punktacji do sprawdzianów. Ja stosuję stałe ramy procen-towe na poszczególne stopnie. Ilość punktów do zdobycia w danym sprawdzianie jest jednak różna. Dlatego stworzy-łem w arkuszach tabelkę, która szybko i sprawnie poka-zuje mi „widełki”.

Prezentacje

Jeśli potrzebujesz prostej prezentacji, to narzędzia Google’a mają coś do zaofero-wania. Obecnie nawet więcej niż jeszcze kilka lat temu, a to z pewnością nie koniec ich możliwości. Wszystkie narzę-dzia są na bieżąco rozwijane.Prezentacje Google’a oferują praktycznie to samo, co do-skonale nam znany program PowerPoint z pakietu Office firmy Microsoft. Moim zdaniem są nawet bardziej intuicyjne w obsłudze. Dostępne są go-towe motywy, animacje, różne układy slajdów. Jeśli materiały do opracowywanej prezentacji były gromadzone na wirtual-nym dysku Google’a, to w pro-sty i łatwy sposób możemy je umieścić na slajdzie.

Tekst: Szymon Waliczek

E-niezbędnik6 Porady

Skoro się nie różnią…

Można dojść do stwierdzenia, że skoro narzędzia nie różnią się zasadniczo od siebie, to niepo-trzebnie zawracać sobie głowę nauką nowych programów, apli-kacji. Owszem można i tak! Ale…Po pierwsze – jeśli tylko je-stem podłączony do internetu, zawsze mam dostęp do wszyst-kich moich dokumentów po-przez wirtualny dysk. Co więcej, po zainstalowaniu odpowied-niej wtyczki do przeglądarki Chrome, mogę pracować rów-nież w trybie offline. I kolejny, dla mnie zasadniczy plus – mam dostęp do dysku również za pomocą smartfo-na. Już nie raz zdarzyło mi się prowadzić lekcję, stojąc między ławkami, w ręku trzymając telefon i pisząc na nim kolejne przykłady, które jednocześnie pojawiały się na ścianie. „Magia!” – krzyknął wtedy piątoklasista.Po drugie – narzędzia Go-ogle’a umożliwiają współpracę. Jeden dokument w czasie rze-czywistym może być edytowany przez wiele osób. Jak dla mnie, w dużo prostszy sposób niż inne, podobne rozwiązania. Obecnie moi szóstoklasiści realizują mały projekt. Za pomocą narzędzi robią prezentacje powtórkowe. Na bieżąco jestem w stanie śledzić postępy, czasami zwrócić uwagę (opcja komentowania).W tym punkcie należy jeszcze wymienić brak problemu z za-pisywaniem pliku - nie muszę się martwić, czy dokument zo-stanie podmieniony, czy mam przy sobie pendrive. Niewspomnę już o zgodności roz-szerzeń – jeśli szkoła dyspo-nuje np. pakietem OpenOffice, a ja w domu pracuję na Wordzie,

nie zawsze dokument zostanie odczytany. A jeśli już, istnieje uzasadniona obawa, że może się… „rozsypać”.I po trzecie – i tutaj krótko – wszystko jest za darmo.

Jeszcze kilka pomysłów

BlogStaram się prowadzić bloga przedmiotowego dla swoich uczniów. Nic wielkiego (i nie piszę tego przez fałszywą skromność). Wiem, że mógłby wyglądać lepiej… Ale to tro-chę inny temat. Całość bloga oparłem także o propozycję Google’a, a mianowicie o plat-formę blogger. Oferuje ona darmowe miejsce na serwerze, łatwy w obsłudze panel.Skąd wziął się w ogóle taki pomysł? Z prostej przyczyny! Z męskiego lenistwa! A na po-ważnie – żal mi było materia-łów, które na kredowej tablicy wypracowałem na lekcji z jedną klasą. Przecież to można jesz-cze wykorzystać. Początkowo robiłem zdjęcia tego, co zapisa-liśmy. Teraz prowadzę zajęcia od razu w dokumencie teksto-wym, który (o ile nie zapomnę!) ląduje po lekcji na blogu. Korzyści? Uczniowie mogą sprawdzić sobie w domu, czy mają wszystko uzupełnione (ćwiczenia, zeszyty, notatki, informacje), mogą uzupełnić, powtórzyć materiał. Jest to także dobre rozwiązanie

Szymon WaliczekNauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 3 im. J. Słowackiego w Czechowicach-Dziedzicach; tata Stasia; prowadzi bloga e-polonista.pl; wielki smakosz kawy i fan literatury fantasy, baśni oraz mitów, czyli tego, co magiczne, nieprawdopodobne i tajemnicze.

dla nieobecnych, gdyż są na bieżąco. Przynajmniej mogą być. Tu także oszczędzam czas, gdyż nie muszę treści przepisywać z jednego miejsca do drugiego.KalendarzO kochane daty oraz terminy! Któż Was wszystkie zapamięta? Lecz nie robię już tęgiej miny,gdyż sprawa jest ogarnięta.Największy problem mam z zapamiętaniem dyżurów – po której lekcji, na jakim piętrze itd.? Z pomocą przy-szedł kalendarz w telefonie. Za jednym razem wprowadzi-łem godziny dyżurów oraz miejsca, gdzie je mam. Opcja „powtarzaj wydarzenie” jest nie do zastąpienia!

Aby było łatwiej…

Organizacja własnego warsz-tatu pracy jest, moim zdaniem, jedną z tych umiejętności mięk-kich, jakich uczniowie powinni się nauczyć w szkole. Od niej zależy, albo będzie zależeć, bardzo dużo w przyszłym życiu. Narzędzia Google’a są właśnie tymi, które w sposób prosty, szybki oraz skuteczny pozwoliły mi na zapanowanie (przynaj-mniej w jakimś stopniu) nad własnym chaosem polonistycz-nym. Być może w przyszłości ktoś wymyśli coś lepszego. Na teraz, dla mnie to najlepsze roz-wiązanie, które pokazuję także uczniom. Korzystam z niego również w życiu prywatnym.

7Z KLASĄ

Ciągłe zmiany w systemie edukacji, reformy, coraz szerszy dostęp do technologii informacyjnych wymagają stałego dokształcania i poszerzania kompetencji zawodowych nauczyciela. Nabycie odpowiednich kompetencji pozwala we właściwy sposób poprowadzić proces kształcenia, dlatego wciąż aktualne jest pytanie, jakie kompetencje powinien posiadać współczesny nauczyciel.

Kompetencje współczesnego nauczyciela

Tekst: Kinga Mzyk

1 W. Furmanek, Kompetencje – próba określenia pojęcia, „Edukacja Ogólnotechniczna” 7/1997, s. 14.

Rozważania o kompetencjach nauczycielskich warto rozpo-cząć od zdefiniowania słowa kompetencja. Słowo to pocho-dzi od łacińskiego „competen-tia”, co oznacza posiadanie wiedzy i doświadczenia

umożliwiających wydawanie sądów, wypowiadanie rzetel-nego zdania na jakiś temat. W literaturze przedmiotu dotyczącej określenia definicji kompetencji badacze najczę-ściej zwracają uwagę na to,

że kompetencje to: efekt cią-głego samorozwoju, połącze-nie wiedzy z danego zakresu, umiejętności, postaw oraz cech osobowości.1 Kompetencje nauczycielskie należy rozpa-trywać jako zakres uprawnień

Oświata8

2 W. Strykowski, J. Strykowska, J. Pieluchowski, Kompetencje nauczyciela szkoły współczesnej, Poznań 2003, s. 22–31.

potrzebnych do wykonywania zawodu, kwalifikacje, określone umiejętności, a także postawy. Z pedagogicznego i psycho-logicznego punktu widzenia wiążą się one z cechami oso-bowości, stylami poznawczymi, samoświadomością i samooce-ną, jak również z procesami psychicznymi i postawami.Za najbardziej trafnie skla-syfikowane kompetencje nauczycielskie przyjmuje się klasyfikację W. Strykowskiego, który wyodrębnił następujące kompetencje nauczycielskie: kompetencje merytoryczne, psychologiczno-pedagogiczne, diagnostyczne, planistycznei projektowe, dydaktyczno-me-todyczne, komunikacyjne, me-dialne i techniczne, kontrolnei ewaluacyjne, oceny progra-mów i podręczników szkolnych, kompetencje autoedukacyjne (autokreacyjne).2Podstawowymi kompetencjami, jakie powinien posiadać nauczy-ciel, są kompetencje meryto-ryczne, związane z treściami nauczania danego przedmiotu. Są one nabywane w trakcie stu-

diów, jak również poprzez dalsze samokształcenie nauczyciela. Odnoszą się do bloków przed-miotowych oraz określonych ścieżek edukacyjnych. Kompe-tencje merytoryczne wymagają wiedzy znacznie wykraczającej poza podręczniki szkolne.Równie ważne są kompetencje psychologiczno-pedagogicz-ne. Nauczyciel musi posiadać ogólną wiedzę psychologiczną i pedagogiczną, która pozwoli mu na odpowiednie działania: diagnostyczne, terapeutyczne, dydaktyczne i wychowawcze. Istotne jest posiadanie wiedzy z zakresu psychologii rozwojo-wej i wychowawczej.Nieodłącznym elementem edukacji jest diagnoza psy-chologiczno-pedagogiczna. W jej kontekście wyróżnia się kompetencje diagnostyczne nauczyciela. Diagnozę psycho-logiczno-pedagogiczną stosuje się praktycznie wobec wszyst-kich dzieci – zarówno wobec uczniów, którzy przejawiają szczególne potrzeby edukacyj-ne, jak również wobec dzieci najzdolniejszych. Obszar prowa-

dzenia diagnozy psychologicz-no-pedagogicznej jest bardzo szeroki – uwzględnia zarówno diagnozę i terapię ucznia dys-lektycznego, ucznia z proble-mami emocjonalnymi, ucznia z ADHD, ucznia będącego ofiarą przemocy domowej czy rówie-śniczej, jak również diagnozę mającą na celu rozwijanie inte-ligencji emocjonalnej uczniów, asertywności czy empatii. Kolejną grupą kompetencji są kompetencje planistyczno-pro-jektowe. Działalność dydaktycz-na i wychowawcza nauczyciela powinna być celowa, dobrze zorganizowana, zaplanowana i zaprojektowana. Kompeten-cje planistyczne i projektowe odnoszą się zatem do opraco-wywania planów, programów i projektów podejmowanych działań dydaktycznychi wychowawczych. Z tymi kompetencjami ściśle wiążą się także kompetencje dotyczące oceniania podręczników i pro-gramów szkolnych. Równie ważne są kompetencje dydaktyczno-metodyczne. Są niezbędne do prowadzenia

9Z KLASĄ

Kinga MzykMagister filologii polskiej, specjalności nauczycielskiej z edukacją kulturową (Uniwersytet Opolski), absolwentka studiów podyplomowych terapii pedagogicznej z oligofrenopedagogiką, pedagog i nauczyciel wspierający. Edukatorka wizualna, specjalizuje się w informacyjnej grafice edukacyjnej. Interesuje się dydaktyką medialną, wykorzystaniem nowoczesnych technologii w nauczaniu oraz e-learningiem w edukacji. Autorka bloga Uczę medialnie, https://kingamzyk.pl/ucze-medialnie/

zajęć lekcyjnych. Znajomość zasad, technik, metod, różnych środków i materiałów dydak-tycznych jest niezbędna do realizacji procesu kształ-cenia. Materiały dydaktyczne wspomagające nauczaniei dobór odpowiednich metod pozwalają na realizację celów zajęć, materiału naucza-nia, dostosowując je do właści-wości i możliwości edukacyj-nych uczniów. Nauczyciel powinien również posiadać kompetencje ko-munikacyjne. Są one istotne w porozumiewaniu się z ucznia-mi, a także rodzicami, innymi nauczycielami i pracownikami szkoły. W komunikacji z ucznia-mi oprócz komunikatu słownego istotne są również mimika, pozy-cja ciała, gestykulacja, ton głosu, wzrok i dystans przestrzenny.Żyjemy w społeczeństwie in-formatycznym, dlatego współ-czesny nauczyciel powinien posiadać również kompeten-cje informatyczno-medialne. Odnoszą się one do organizacji pracy dydaktyczno-wychowaw-czej w aspekcie sprawnego wykorzystywania przez nauczy-ciela najnowszych technologii. Współczesny nauczyciel ma

niezwykle trudne zadanie, bowiem nie tylko sam musi się odnaleźć w społeczeństwie in-formacyjnym i w zmieniającym się technologicznie świecie, ale przede wszystkim powinien wpływać na rozwój informacyj-ny młodego pokolenia. Istotne w zawodzie nauczyciela staje się więc to, aby wypracować pewne kreatywne wzorce funk-cjonowania w rzeczywistości, która dopiero powstaje. Dobrze zorganizowany proces nauczania zakłada również ewaluację, a więc badanie i ocenę przyswojonych treści i umiejętności uczniów. Ewa-luacja pozwala nauczycielowi określić dalsze kroki i zre-dukować ewentualne niepo-wodzenia i braki edukacyjne. Kompetencje w zakresie oceny i ewaluacji wykraczają znacznie poza sam proces kształcenia, odnoszą się również do mie-

rzenia jakości pracy szkoły, organizacji przebiegu i efektów kształcenia i wychowania, jak również zarządzania szkołą. Dla rozwoju nauczyciela nie-mniej istotne od podstawowe-go przygotowania zawodowego jest samokształcenie i posze-rzanie swoich kompetencji zawodowych we własnym zakresie. Toteż ostatnią grupę stanowią kompetencje auto-kreacyjne, a więc doskonalenie swojego warsztatu pracy. Szczególną uwagę warto zwró-cić na kompetencje informa-tyczne i medialne oraz autokre-acyjne, bowiem są one ważne ze względu na reformy edukacji i rozwój nowych technologii. Z mojego punktu widzenia są one niezbędne do pełnienia roli nauczyciela we współczesnej szkole, dlatego szczególnie tym kompetencjom powinniśmy poświęcić więcej uwagi.

Z KLASĄ 11

Ponad 300 nauczycielek przedszkola z całego kraju oraz kilka tysięcy on-line wzięło udział w ogólnopolskim kongresie edukacji przedszkolnej Nowa podstawa programowa – nowy rozdział w życiu przedszkola zorganizowanym przez wydawnictwo MAC Edukacja, lidera w edukacji przedszkolnej.

Tekst: Jarosław Rybus

Uczestnicy kongresu poznali aktualne i rzetelne informa-cje na temat nowej podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Była to jedyna w kraju zakrojona na taką skalę inicjatywa adresowana do pracowników placówek przedszkolnych. Uczestnicy mieli możliwość wysłuchania wykładów wybitnych praktyków i teoretyków wychowania przed-szkolnego, m.in. dr Aleksandry Piotrowskiej, dr Małgorzaty Kwaśniewskiej, Doroty Krzywic-kiej i Wiesławy Żaby-Żabińskiej.Eksperci przybliżyli szczegóły nowej podstawy programowej oraz zagadnienia związane

Nowy rozdział w życiu przedszkola

z rozwojem fizycznym, poznaw-czym, społecznym i emocjonal-nym dzieci. Ważnym elementem spotkania była również

Zapis wideo kongresu dostępny jest w serwisie internetowym wydawnictwa na www.mac.pl

Zachęcamy do obejrzenia i pobrania imiennego certyfikatu udziału.

prezentacja Wokół przedszkola – nowego programu edukacji przedszkolnej MAC Edukacja. To niezwykłe wydarzenie zorga-nizowane zostało przez wydaw-nictwo MAC Edukacja, wydawcę nowej serii Olek i Ada zgodnej z najnowszą podstawą programową.Kongres o edukacji przedszkol-nej spotkał się z wielkim zainte-resowaniem. Lista miejsc została błyskawicznie zarezerwowana. A ci, którzy nie mogli przybyć do Kielc, mogli oglądać transmi-sję na żywo w internecie.

Rozwój fizyczny i poznawczy dzieci w świetle nowej podstawy progra-mowej – Dorota Krzywicka

Nowa podstawa programowa a rozwój społeczny i emocjonalny dziec-ka – dr Aleksandra Piotrowska

Wokół przedszkola – nowy program edukacji przedszkolnej wydawnic-twa MAC Edukacja – dr Małgorzata Kwaśniewska

Oferta produktowa wydawnictwa MAC Edukacja w świetle nowej podstawy programowej – Wiesława Żaba-Żabińska.

12 Zoom na przedszkole

Rozwój społeczny i emocjonalny dziecka jest jednym z najważniejszych zadań wychowania przedszkolnego, sfery te decydują bowiem o funkcjonowaniu dziecka w społeczeństwie, relacjach z innymi i wpływają na kształtowanie jego osobowości.

Tekst: Jolanta Tekieli

Są to procesy bardzo złożo-ne i wieloetapowe, zależne nie tylko od indywidualnych predyspozycji dziecka, ale także – od czynników zewnętrznych: środowiska rodzinnego, kultu-rowego, narodowościowego. Najważniejszym bodźcem jest rodzina. To ona kształtuje funkcje poznawcze, równowa-gę emocjonalną, wpływa na sposób radzenia sobie z trudno-ściami, uczy relacji społecznych.

Blaski i cienie grupy

Pierwsze zetknięcie się dziec-ka z nową grupą społeczną następuje zazwyczaj w przed-szkolu. Rozstanie z rodzicami oraz konieczność dostosowania się do panujących w nowym miejscu reguł i zasad jest dla dzieci trudnym doświadcze-niem. Dziecko musi niejedno-krotnie rezygnować ze swoich nawyków i zachowań, które w grupie są nieakceptowane, a także nauczyć się kompromi-sów i działania w zespole. Rolą nauczyciela jest takie pokiero-wanie tym procesem, aby dzieci dostosowały się do panujących zasad, ale jednocześnie – mogły nadal rozwijać się jako jednost-ki, aby znały nie tylko swoje obowiązki, ale też – swoje

Kodeks grupowy

prawa i potrafiły ich bronić. Jest to bardzo trudne do zrealizo-wania, gdyż cele te niejedno-krotnie kolidują ze sobą, jednak zadaniem przedszkola jest stwarzanie takich warunków, aby nie dochodziło do unifikacji potrzeb dzieci, ale jednocześnie – aby każde dziecko wiedziało, że stanowi część grupy. Narzędziami, które bardzo pomagają w połączeniu tych dwóch – na pozór sprzecznych – wartości (a więc zachowania indywidualności oraz bycia czę-ścią grupy) są Kodeks Grupowy oraz Prawa Dziecka.

Kodeks grupowy

Kodeks grupowy to zbiór norm, praw, reguł, zakazów i nakazów, jakie obowiązują w grupie. I to ona powinna go opracować pod kierunkiem nauczyciela, najlepiej na początku pracy z dziećmi, choć przez cały rok może być modyfikowany. Każde dziecko powinno mieć możliwość wypowiedzenia się i wskazania, jakie zachowania kolegów i koleżanek uważa za niedopuszczalne, a o tym, czy jego uwaga lub postulat zostaną włączone do kodeksu, powinna zadecydować cała grupa. Musimy liczyć się z tym,

że nie zawsze wystarczy umie-ścić w kodeksie hasło (np. „Nie bijemy kolegów i koleżanek”), ponieważ – zwłaszcza dzieci młodsze – będą traktować je dosłownie, nie rozumiejąc, że zawiera ono w sobie wszelkie formy agresywnych zachowań. Prawdopodobnie konieczne bę-dzie rozpisanie go na konkretne zachowania (np.: „Nie szczy-piemy”, „Nie popychamy”, „Nie kopiemy”). Dobrze jest również podczas opracowywania kodek-su naprowadzić dzieci w taki sposób, aby w obowiązujących w grupie zasadach uwzględniły także zachowania wymagane podczas gier czy zawodów sportowych (np.: „Nie obrażamy się z powodu przegranej”, „Nie oszukujemy”). Kodeks musi być przez dzieci dobrze zrozumiany, a przestrzeganie jego reguł – konsekwentnie egzekwowane. Współuczestnictwo w tworze-niu kodeksu, a więc – ustalaniu norm i zasad – sprawia, że dzieci stają się za nie odpo-wiedzialne i uznają ich za-sadność w znacznie większym stopniu niż miałoby to miejsce w przypadku zasad i ograniczeń narzuconych z góry. Tworzenie kodeksu to wspa-niała lekcja demokracji i negocjacji, a także dla wielu

Z KLASĄ 13

Dzielę sięz innymi

Dbam o swoje rzeczy

Staram się być samodzielny

Przestrzegam zasad bezpieczeństwa

Słucham uważnie podczas zajęć

Bawię sięw zgodzie z innymi

Sprzątam po skończonej

zabawie

Kulturalnie zachowuję się podczas posiłków

Umiem zachować się

w łazience

Jolanta TekieliNauczycielka wychowania przedszkolnego i dyrektor do spraw pedagogicznych w Publicznym Przedszkolu „Bajlandia” w Krakowie. Oligofrenopedagog i terapeuta pedagogiczny.

14 Zoom na przedszkole

dzieci – pierwsze zetknięcie się z punktem widzenia innych i koniecznością wypracowania kompromisów. Wiele dzieci dołączających do grupy przed-szkolnej nie potrafi pogodzić się z koniecznością dzielenia się zabawkami, czekania na swoją kolej, jeżeli jakaś za-bawka jest używana przez inne dziecko. Kodeks reguluje także zasady postępowania w takich przypadkach i uczy dziecko pra-widłowych zachowań, pokazu-jąc mu jasne reguły i stawiając granice, na których przekra-czanie nie ma zgody. Podczas opracowywania kodeksu dzieci dowiadują się również, jak ich zachowanie odbierane jest przez rówieśników, zaczynają rozumieć, że muszą liczyć się z innymi – jest to więc także dla wielu pierwszy kurs empatii i współdziałania. Uczą się tego, że ich postępowanie wpływa na emocje i uczucia innych, że mogą kogoś zranić, zdenerwować, zasmucić – i poznają regu-ły prawidłowe-go i zgodnego życia w grupie.Zasady zawarte w kodeksie mu-szą być co jakiś czas przypo-minane i analizowane, a jeżeli ktoś je łamie – należy ustalić, jakie czekają go konsekwencje – i oczywiście je stosować. Je-żeli pojawia się nowa sytuacja konfliktowa, jakiej kodeks nie przewidział, należy rozważyć ją na forum grupy – i dodać do ogólnych zasad. W ten sposób dzieci nauczą się rozwiązywać konflikty, szukać kompromisów,

negocjować, liczyć się ze zda-niem innych i dostrzegać ich potrzeby.

Prawa dziecka

Kodeks grupowy musi – oprócz obowiązków i zakazów – za-wierać także prawa, a więc zasady dotyczące tego, czego dzieci mogą oczekiwać, na co liczyć i czego nie wolno ich pozbawiać. Forma, w jakiej zawarty zosta-nie kodeks grupowy jest dowol-na i zależy od wieku dzieci. Dla najmłodszych niezbędne będą rysunki ukazujące konkretne zachowania, dzieciom starszym wystarczą symbole obrazko-we, a nawet napisy – zarówno rysunki, jak i symbole graficzne również powinny być wybra-ne przez dzieci spośród kilku przygotowanych przez nauczy-ciela propozycji. Można również zaproponować dzieciom, aby

same narysowały kodeks – a na-

stępnie wybrały najbardziej trafne ilustra-cje; można opracować kodeks w for-mie książecz-ki, w której znajdą się rysunki wy-

konane przez wszystkie dzie-ci, lub stworzyć go poprzez dorysowywanie elementów i symboli na dużym arkuszu. Kodeks powinien znajdować się w widocznym miejscu, tak aby w każdej chwili można było po niego sięgnąć. Spis praw i obo-wiązków powinien także zostać podpisany przez wszystkie dzieci – będzie to jednoznaczne

z zaakceptowaniem go i przy-jęciem zobowiązania do prze-strzegania ustalonych zasad. Najmłodsze dzieci mogą odbić na kartce zamoczone w farbie palce lub dłonie, starsze – pod-pisać się swoim imieniem.Dzieci w wieku przedszkolnym są zazwyczaj mocno skon-centrowane na sobie i swoich potrzebach, toteż przystosowy-wanie się do obowiązujących w grupie reguł jest dla nich trudne i wymaga dużego nakła-du pracy. Niechętnie rezygnują ze swoich przyzwyczajeń i nie chcą ustępować innym ani dostosowywać się do ustaleń grupy. Stworzenie kodeksu, któ-ry będzie zawierał jasno sfor-mułowane prawa i obowiązki dzieci pomoże im zyskać po-czucie bezpieczeństwa i będzie wskazówką, jak postępować, aby poprawnie funkcjonować w społeczności przedszkolnej. Nauczy je samokontroli, sztuki negocjowania, budowania więzi społecznych, nawiązywania prawidłowych relacji interper-sonalnych, ułatwi rozwiązy-wanie sytuacji konfliktowych, rozwinie empatię, tolerancję i będzie lekcją demokracji. Umiejętności społeczne, które dzieci nabędą dzięki tworzeniu kodeksu grupowego, będą so-lidną podstawą do życia w spo-łeczności szkolnej, studenckiej i zawodowej.

15Zoom na przedszkole

Dla wielu nauczycieli pierwsza praca to wielkie wyzwanie. Dlaczego? Studia nie dają nam praktyki tylko „suchą” teorię. Jak zatem przygotować lekcje języka angielskiego aby zainteresować najmłodszych? Jak zorganizować siebie i swoją pracę? Jak powinien wyglądać plan pracy?

Tekst: Magdalena Wróblewska

Uczę angielskiego dzieci w wie-ku od 2–6 lat, więc moja praca musi być dobrze przemyślana. Każdego dnia przychodzi na moje zajęcia pięć grup wie-kowych, a zajęcia prowadzę pięć razy w tygodniu. Jak sami widzicie, wszystko musi być zaplanowane. Jak powinny wyglądać zajęcia? Jakich błędów powinniśmy unikać? Wszystkie-go dowiesz się z tego artykułu.

Zajęcia czas zacząć, ale jak?

Każde zajęcia rozpoczynam pio-senką na powitanie. W sieci znaj-dziecie ich całe mnóstwo. Ważne jest, aby była to taka rutyna zajęć. Po pewnym czasie zauwa-życie, że piosenka jest sygnałem do rozpoczęcia zajęć. Osobiście co jakiś czas zmieniam piosenkę na inną, aby dzieciom nie nudzi-ło się podczas śpiewania. Ważne jest też to, aby piosenkę pokazy-wać ruchem – wówczas łatwiej będzie dzieciom przyswoić jej tekst i znaczenie.

Jak zaplanować lekcję języka angielskiego? – poradnik dla początkujących

Make a circle

Równie ważnym elementem jest zrobienie koła – w młod-szych grupach są to proste piosenki, w starszych jest to krótki wierszyk. Jest to ważna rzecz, gdyż najmłodsi dopie-ro uczą się „siadania w kole”, starsi doskonalą tę umiejętność, a u najstarszych dzieci jest to przypomnienie. Oczywiście nie zawsze ten układ nam musi odpowiadać, ale zapewne

w większości sytuacji jest to najlepsze wyjście, aby dzieci mogły widzieć to, co prezen-tuje nauczyciel. Podczas moich zajęć w grupach 4-, 5- i 6-latków dzieci siadają w półkolu – zaraz dowiecie się dlaczego.

Kalendarz

Każde zajęcia w 4-, 5- i 6-lat-kach poprzedza kalendarz – i tu właśnie dzieci siadają w półko-lu, tak aby widziały kalendarz.

Zoom na przedszkole

Przekazuję wówczas dzieciom ogromną ilość wiedzy w krótkim czasie. Jedna ze ścian w mojej sali jest zapełniona różnymi kartami i matami. Jedną z takich mat jest kalendarz – samo-dzielnie przygotowany – który zawiera: dni tygodnia, aktualny miesiąc, porę roku oraz kartę określającą pogodę. Pytam dzie-ci o to, jaki dzień jest dziś, jaki był wczoraj i jaki będzie jutro. Jest to świetny trening dla mózgu – często okazuje się, że dzieci nie znają dni tygodnia w języku polskim, a świetnie radzą sobie z określaniem ich w języku angielskim. Początki z kalendarzem są trudne – dzieci nie znają dni tygodnia – śpie-wamy jedną z dostępnych w internecie piosenek, aby to zmienić. Jeśli chodzi o porę roku i nazwę miesiąca problem znika sam, gdyż wiszą one na tyle długo, aby dzieci zapamiętały ich nazwy. Z biegiem czasu do-daję nowe elementy do punktu „kalendarz”. Ponadto na ścianie znajdziemy również figury geo-metryczne, kolory oraz cyfry.

Punkt główny zajęć

Tu znajduje się materiał, który wprowadzam, czy też powta-rzam. Zazwyczaj rozpoczynam pracę z kartami obrazkowy-

mi. Zabaw z nimi jest całe mnóstwo, zawsze kilka z nich stosuję. Zajęcia główne „przeła-muję” elementem ruchu, ruchu połączonego z muzyką oraz piosenką, którą dobieram do tematyki. Dzieci nie mogą sie-dzieć przez długi czas – musimy im dać trochę ruchu. Podczas zajęć używam różnych rzeczy przyciągających uwagę dzieci, ale o tym opowiem za chwilę.

Zakończenie zajęć

Zawsze dziękuję dzieciom za udział w zajęciach, śpiewamy wówczas piosenkę z serii Bye--bye song – to jest jasny znak, że zajęcia dobiegły końca.

Nagroda za udział w zajęciach

Jestem bardzo ostrożna w przyznawaniu nagród za udział. Są one nieregularnie przyznawane i są to zazwyczaj naklejki bądź pieczątki na rękę. Dlaczego nie rozdaję ich za każdym razem? Dziecko ma polubić zajęcia nie dlatego, że pani rozdaje nagrody, tylko dlatego, że są one interesujące. Gdy nagroda będzie rutyną, nic nie będzie interesujące. Poza tym – jak ocenić kto powi-nien dostać nagrodę? Ten kto najładniej odpowiadał? A może

ten kto ładnie siedział i nie przeszkadzał? Jeśli chcemy rozdawać nagrody, zastanów-my się, czy skutek nie będzie odwrotny do zamierzonego. Za-stanówcie się i pomyślcie, kto w waszej grupie najczęściej dostaje nagrody? Jeśli macie w grupie dzieci „niegrzeczne”, bądź takie które mają proble-my ze skupieniem się i często przeszkadzają, zapewne nie są nagradzane, a wręcz dosta-ją czarne kropki, chmury czy smutne buźki i jaki jest efekt? Taki, że dziecko otrzymuje komunikat, że nie jest w stanie podołać temu zadaniu, a więc po co ma się starać… i tu koło się zamyka. Moja rada? Jeśli nie chcesz odejść od przy-znawania nagród, nagradzaj wszystkich. Jak to zrobić? Usiądźcie w kole, i, wymienia-jąc kolejno dzieci, mów za co przyznajesz mu naklejkę, np.: Dziś naklejkę dostaje Zosia, ponieważ znała odpowiedź…; Dziś naklejkę dostaje Stasiu, ponieważ zna dni tygodnia… itd. Chodzi o to, aby wcześniej stworzyć warunki do otrzyma-nia nagrody dla dzieci sprawia-jących problemy. Gwarantuję, że da to lepszy efekt od ska-zywania dzieci, które słabiej sobie radzą, na porażkę.

Praca plastyczna

Wielu nauczycieli uważa, że prace plastyczne nic nie wnoszą do zajęć. Ja jestem odmiennego zdania, uważam, że może to być istotny element zajęć. Oczywiście nie może być tak, że główne zadanie podczas zajęć to praca plastyczna. Podam przykładowe zastoso-wanie takiej pracy, które kiedyś

17Z KLASĄ

wykorzystałam w grupie 3-lat-ków. Potrzebne były woreczki z zamknięciem strunowym, dwie farby: czerwona i żółta (tempe-ry) oraz wydrukowane szablony dyni. Podczas zajęć głównych jednym z elementów była wspomniana praca plastycz-na, dzieci otrzymały rekwizyty (kartka włożona do woreczka, wlane dwie farby). Śpiewając piosenkę, uderzaliśmy rytmicz-nie w woreczki. Kolejna zaba-wa polegała na wykonywaniu poleceń: uderzamy palcem, ręką, dwoma rączkami, szybko/powo-li, uderzamy obok woreczka itp. Jak już zapewne się domyślacie, farby zmieszały się, rozlały na szablonach dyni, dając różne odcienie pomarańczowego. Wiele radości sprawiło dzie-ciom wyjmowanie „dzieł” z woreczków i przypinanie ich klamerkami do sznurka, który biegł przez środek sali. Dzieci stanęły pod swoimi pracami, dumnie je prezentując. Jaki był cel zajęć? Wprowadzenie słownictwa (m.in.: dynia, po-marańczowy), nauka piosenki oraz wykonywanie poleceń wydawanych przez nauczyciela. Dzieci bawiły się świetnie, a ja osiągnęłam to, co chciałam.

Must have nauczyciela, czyli gadżety na każdą okazję

Wyżej opisałam wam zarys tego, jak zajęcia powinny wy-glądać. Każde zajęcia potrzebu-ją niezbędnych gadżetów, które je urozmaicą. Mystery Box, czyli magiczne pudełko, największą furorę robi w najmłodszych grupach. Wkładam do niego karty czy inne przedmioty, śpiewamy wówczas piosenkę potrząsamy pudełkiem, pukamy

w nie. Na koniec pytam dzieci, czy wiedzą, co jest w środku. Podczas wyjmowania przed-miotów buduję atmosferę niepewności. Dzieci wów-czas wczuwają się w sytuację i świetnie się bawią. Pudełko można wykonać samodzielnie. Wystarczy kartonik po butach i papier prezentowy. Pacynka to fajny dodatek do zajęć, szczególnie w naj-młodszych grupach. Początki nauki są trudne. Dzieci muszą się przekonać, że to zabawa, a nie ciężki obowiązek, że na za-jęciach może być fajnie – wtedy przychodzi na pomoc pacynka. Wita się z dziećmi, czasami wy-skakuje właśnie z mystery box. Moje pacynki często szepcą mi do ucha, rozbawiając tym dzieci. Jest to „gadżet”, który musi przy-paść do gustu dzieciom, moje „zerówkowe” dzieci nie przepa-dają za tą formą pracy, a więc u nich tego nie stosuję. Książeczki dla dzieci. Dobrze zorganizowana biblioteczka to wspaniała pomoc podczas zajęć. Często czytam dzieciom. Nie powinniśmy się zrażać tym, że dzieci nie rozumieją. Wszyst-ko przyjdzie z czasem. Podczas czytania możemy zadawać pyta-nia do ilustracji, typu: Co to jest? Jaki ma kolor? Ile rzeczy widzisz?

Dzieci wielu rzeczy domyślą się z twojej mowy ciała, tonu i dźwięków, które wydajesz. Książeczki, w które się zaopa-truję, są kolorowe, mają małą ilość tekstu. Fajnym elementem książek są pacynki, okienka, które można uchylać, wypukłe elementy czy elementy do wczepiania. Mam kilka ulu-bionych – jak, znana zapewne wszystkim, „The very hungry Ca-terpillar” E. Carle czy „What the ladybird Heard” J. Donaldson. Kostka edukacyjna. Do zajęć włączam różne elementy, które je uatrakcyjnią. Jednym z nich jest kostka edukacyjna, np. ta z zestawu I love Boo. Do kostki wkładamy karty z przerabianym akurat słownictwem i rzucamy. Propozycji zabaw z kostką jest mnóstwo w internecie – sama również z nich korzystam. Gry – nie musimy wydawać na nie majątku, choć jest kilka, w które dobrze byłoby zain-westować. Ale są też gry, które można znaleźć za darmo w sieci. Popularne gry, i uwielbiane przez moje dzieci: Who stole the cookies from the cookies jar, BINGO z różnego rodzaju tema-tyką, karty do gry Pamięć, puzzle, pudełka do zabaw typu Feed the (Monkey), karty do gry I have who has? i wiele innych.

Nie spodziewaj się zbyt wiele. To, co robisz z dziećmi w wieku przed-szkolnym ma być wstępem do nauki, i ma zaowocować w przyszłości.

Pamiętaj, że dzieci cechuje świetna pamięć, ale krótkotrwała.

Skupienie dziecka, w zależności od wieku, balansuje na granicy piętnastu minut dla najmłodszych i czterdziestu minut dla najstarszych dzieci.

Nie oczekuj od dzieci natychmiastowych efektów – daj sobie i im czas.

Dzieci to wulkany energii – oznacza to, że masz masę pracy i musisz podołać temu wyzwaniu.

EFEKTY PRAC

Olek i Ada – nowa seria dla przedszkolaków

Tekst: Wiesława Żaba-Żabińska

Olek i Ada mieszkają z ro-dzicami (pediatra i architekt) w Warszawie, na przedmieściu, w szeregowym domku z małym ogródkiem. W wychowaniu dzieci pomagają dziadkowie – rodzice taty, którzy będąc na emeryturze, wyprowadzili się pod Warszawę. Babcia zaj-muje się kuchnią i ogródkiem, a dziadek lubi obserwować ptaki, z zamiłowania jest orni-tologiem. Swoją pasją zaraził też wnuka.Olek i Ada razem z dziećmi rosną, rozwijają się, zdobywają doświadczenia i przygotowują się do podjęcia nauki w szkole.Wszystkie poziomy cyklu łączy zbieżność tematyczna, a bu-dowa pakietu w każdej grupie wiekowej jest podobna.Pakiety zostały oparte o opo-wiadania o losach rodzeństwa – Olka i Ady. Treści opowia-dań zostały dobrane tak, żeby dzieci poznały wartości i normy społeczne, których źródłem jest rodzina, grupa przedszkolna

i inne osoby. Zachęcają też do obserwowania przyrody po-przez dostrzeganie zmian, jakie w niej zachodzą, dbania o nią i zauważania jej piękna.Autorami pisanych na zamówie-nie opowiadań są znani pisarze z kręgu literatury dziecięcej: M. Strękowska-Zaremba, S. Karaszewski (dzieci starsze), E. Stadtmuller, A. Widzowska (dzieci młodsze).Opowiadania te znajdują się w przewodnikach metodycznych dla nauczycieli. Jedno opowiadanie prze-znaczone jest na jeden tydzień i jest zbieżne z tematem tego tygodnia.W skład pakietów wchodzi książka ilustrująca opowiadania wraz z ćwiczeniami.W książce dla starszych dzieci dodatkowo umieszczone są wy-razy do czytania całościowego

Olek i jego o rok młodsza siostra Ada mieszkają z rodzicami i dziadkami na przedmieściach Warszawy. Rodzeństwo wspólnie przygotowuje się do podjęcia nauki w szkole. Przedszkolaki w całym kraju już wkrótce będą mogły śledzić przygody Olka i Ady dzięki nowej serii publikacji przedszkolnych wydawnictwa MAC Edukacja.

i samodzielnego, zdania i proste teksty z poznanymi literami. Na pewno będzie to zachęta dla dzieci, żeby uczyć się czytać.Oprócz książek w skład pa-kietów wchodzą karty pracy i wyprawka. Są one zbieżne tematycznie z książką i wystę-pują tu także Olek i Ada.

Karty pracy, poprzez zawarte w nich ćwicze-nia, wspomagają wszechstronny rozwój dzieci, rozwijając ich umiejętności, kształtując poję-cia, uwrażliwia-jąc zmysły.Rozwijają samo-dzielność, pobu-

dzają u dzieci naturalną cieka-wość świata, przyczyniają się do zdobywania doświadczeń, wyzwalają postawę twórczą.Stwarzają warunki do oceniania zachowań własnych i cudzych, nazywania emocji.

18 Zoom na przedszkole

Wprowadzają dzieci w świat wartości, a także rozwijają myślenie poprzez ćwiczenia umożliwiające analizowanie, syntezowanie, porównywanie i klasyfikowanie.W wyprawce mamy nie tylko propozycje prac plastycznych związanych tematycznie z ty-godniowymi tematami, ale historyjki obrazkowe, ob-razki, np. do analizy i syntezy słuchowej, rysunki do koloro-wania. Dla starszych przed-szkolaków dodatkowo mamy litery, liczby, figury geome-tryczne, wyrazy, zdania z ilu-strującymi je obrazkami, karty logiczne, dobieranki sylabowe, rozsypanki wyrazowe…Należy też wspomnieć o szacie graficznej pakietów. Począwszy od teczki, a skończywszy na ilustracjach – wszystko jest kolorowe, współczesne, reali-styczne, atrakcyjne graficznie dla małego odbiorcy. Czuwało nad tym wielu ilustratorów – znanych i cenionych w Polsce.Atrakcyjnym dodatkiem do pakietów, cieszącym nauczycie-

li, są płyty muzyczne. Mamy na nich nagrania ponad 70 nowych piosenek napisanych przez zna-ne osoby: Bożenę Formę (młod-sze przedszkolaki), Krystynę Gowik, Jolantę Kucharczyk (starsze przedszkolaki). Na każdy tydzień mamy nowe piosenki, a dodatkowe przeznaczone są np. na święta rodzinne, czy zakończenie roku szkolnego.Każdą płytę rozpoczyna pio-senka o Olku i Adzie, którą na pewno polubią dzieci.Dla nauczycieli wydawnictwo przygotowało przewodniki metodyczne z wpisami do dziennika, z całodziennymi sce-nariuszami zajęć zawierającymi wymienione opowiadania o Olku i Adzie, wiersze, teksty i nuty piosenek, opisy zabaw – w tym wielu badawczych, sensorycz-

nych, logopedycznych, rucho-wych oraz projekty edukacyjne.Realizacja pakietów opiera się o nowy program wychowania przedszkolnego Wokół przed-szkola Małgorzaty Kwaśniew-skiej, Joanny Lendzion, Wiesławy Żaby-Żabińskiej.Uwzględnia on humanistyczne podejście do dzieci. Główną ideą programu jest warstwi-cowa koncepcja wychowania Stefana Kunowskiego, która obejmuje wszystkie obszary rozwoju aktywności dzieci.Program zawiera wszystkie tre-ści z nowej podstawy progra-mowej oraz treści dodatkowe.Zarówno program jak i pakiety spełniają założenia nowej podstawy programowej z 2017 roku oraz wspomaga-ją realizację znajdujących się w niej zadań przedszkola.

Wiesława Żaba-ŻabińskaAutorka i współautorka książek, kart pracy dla dzieci w wieku przedszkolnym, programów edukacji przedszkolnej, przewodników metodycznych i różnych publikacji pomocniczych dla nauczycieli. Prowadzi konferencje metodyczne dla nauczycieli.

Förskola – czyli przedszkole po szwedzku

Tekst: Wioletta Janicka

Pierwsze spotkanie ze szwedz-kim przedszkolem może być zaskakujące dla kogoś, kto nie zna kultury i zwyczajów Szwe-cji: surowy wystrój wnętrz, mało zabawek, małe dzieci biegające na boso i posiłki w formie bufetu.Od ośmiu lat mieszkam i pra-cuję w Szwecji. Od trzech lat pracuję w prywatnym i ka-meralnym przedszkolu, gdzie większość czasu spędzamy z dziećmi na dworze bez wzglę-du na to, jaka jest pogoda.W Szwecji większość dzieci uczęszcza do przedszkola, pla-cówki są dostępne dla dzieci od pierwszego do szóstego roku życia. Najczęściej dzieci dzielone są na dwie grupy. Pierwszą grupą jest grupa dla dzieci młodszych, czyli od pierwszego do trzeciego roku życia, drugą zaś ta, której nale-żą dzieci starsze (od czwartego do szóstego roku życia). Podział na grupy nie jest obowiązkowy.

Szwecja kojarzy się nam głównie z krajem, w którym jest zimno i w którym mieszka Pippi Pończoszanka. Warto je poznać również pod kątem sposobów wychowywania najmłodszych, tym bardziej, że w Polsce powstają przedszkola tworzone na wzór skandynawski i cieszą się one dużym zainteresowaniem.

Szwedzi wychodzą z założe-nia, że dzieci młodsze uczą się wiele od starszych, przez co ich rozwój jest o wiele szybszy i efektywniejszy. Za to dzie-ci starsze przebywając z młodszy-mi, uczą się współpracy, opiekuńczości oraz – tak bardzo ważnej w szwedzkiej mentalności – tolerancji. Z własnego do-świadczenia wiem, że to na-prawdę działa, pomimo począt-kowego sceptycyzmu.

Zdrowo i ekonomicznie

Przedszkoli w Szwecji jest dużo i są one ogólnodostępne. Nie ma znaczenia, czy rodzice pracują, uczą się, są bezrobotni, czy opiekują się młodszym ro-dzeństwem. W takich przypad-

kach, kiedy rodzice z jakichś po-wodów są w domu, dzieci mają prawo do 15 h tygodniowo przebywać w przedszkolu i jest to zupełnie bezpłatne. Opłata

za przedszko-le – zarówno publiczne, jak i prywatne – jest w Szwe-cji taka sama, zależna od zarobków rodziców i ilości dzieci, które

uczęszczają do przedszkola. Opłata za przedszkole jest tak obliczona, aby nie przekraczała zasiłku na dziecko, jaki każdy rodzic otrzymuje, co miesiąc od państwa. Opłaty są uisz-czone do danej gminy, w której znajduje się przedszkole. Oprócz opłaty za przedszkole nie ma żadnych innych dodat-kowych opłat, wszystko jest już wliczone w cenę, czyli trzy po-siłki dziennie, (śniadanie obiad

20 Zoom na przedszkole

i podwieczorek), dwa razy owoce w ciągu dnia oraz – co ciekawe – do picia dzieciom podawana jest tylko woda albo mleko, nie ma słodkich soczków, herbat, cukierków urodzinowych, czy w ogóle słodyczy. Dzieci jedzą słodycze tylko w soboty. Zawsze z niecierpliwością na nie cze-kają. Pieluchy i środki czystości potrzebne do pielęgnacji szcze-gólnie małych dzieci, przybory plastyczne i inne materiały, które są używane w przedszko-lach, też są za darmo i rodzice nie muszą martwić się, że zapomnieli cokolwiek kupić, albo zwyczajnie ich na to nie stać. W Szwecji ważne jest to, aby wszyscy mieli równe prawa, żeby nikt nie czuł się w jakikol-wiek sposób dyskryminowany.Przedszkola w Szwecji są najczęściej otwarte od 6 rano do 18, te w małych miejsco-wościach lub na obrzeżach dużych miast – jeszcze dłużej. A to wszystko również w trosce o rodziców, aby zdążyli odebrać swoje dziecko z przedszkola po pracy. Można spotkać w Szwecji również tzw. przedszkola noc-ne, tzw. „nattis”, oraz przed-szkola weekendowe.

Rola wychowawcza przedszkoli w Szwecji ma też drugi wymiar. Dziadkowie zazwyczaj nie opie-kują się wnukami, a więc ina-czej niż to jest w Polsce. Proces socjalizacji wtórnej jest wpro-wadzony w życie maluchów bardzo wcześnie. Często spo-tykam się w mojej pracy z tym, że rodzice starają się pracować na część etatu w miejscu pracy, a część etatu w domu lub mają też możliwość, aby skorzystać z urlopu macierzyńskiego, czy tacierzyńskiego w jednej czwartej etatu.

W Szwecji nie ma złej pogody

Typowy dzień szwedzkiego przedszkolaka to przebywanie głównie na powietrzu, na spa-cerze. Mówi się, że w Szwecji nie ma złej pogody, są tylko nieodpowiednio dobrane ubra-nia. Czy słońce, czy deszcz, czy nawet siarczysty mróz – dzieci są na powietrzu, bo uznaje się,

że to ich hartuje i przez to nie chorują tak często. Z własnego doświadczenia mogę powie-dzieć, że to naprawdę działa, nieraz widziałam i bawiłam się z dziećmi w deszczu w błocie, czy w śniegu po kolana. Według Szwedów, im dziecko jest brudniejsze, tym bardziej szczęśliwe. Szwedzi kochają naturę i swój kraj, obcowanie z naturą ukochanego kraju jest dla nich nie tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim wielką przyjemnością. Nigdy nie spo-tkałam rodziców, którzy byliby niezadowoleni z tego, że ich dzieci są brudne, przemoczone. Wprost przeciwnie: chwalą to i okazują zadowolenie, że ich dzieci były na dworze pomimo niepogody. Szwedzkie przedszkolaki nie mają organizowanych dodat-kowych zajęć z rytmiki, języka angielskiego, czy plastyki.Współpraca z rodzicami prze-biega bardzo sprawnie i bez-problemowo. Warto dodać, że w Szwecji wszyscy zwracają się do siebie po imieniu i nie ma znaczenia wiek, płeć, status społeczny, materialny, czy naukowy.W przedszkolach prywatnych realizowana jest tzw. współ-praca rodzicielska „föräldra-kooperativ”, w ramach której rodzice uczestniczą w utrzymy-waniu placówki (np. sprzątając, gotując, lub zastępując chore nauczycielki). Dzięki temu koszt utrzymania przedszkola jak i wysokość opłat są mniejsze.

Wioletta JanickaOd ośmiu lat mieszka w Szwecji, gdzie pracuje od trzech lat w prywatnym przedszkolu. Kocha podróżować, zwiedzać świat i poznawać nowych ludzi. Prywatnie szczęśliwa żona i matka dwójki dzieci – syna i córki.

Z KLASĄ 21

Aktualności edukacyjneELEKTRONICZNE LEGITYMACJE DO KONSULTACJI

Możliwość wydawania uczniom elektronicznych legitymacji szkolnych to za-łożenie projektu rozporządzenia w sprawie świadectw, dyplomów pań-stwowych i innych druków szkolnych.Ministerstwo Edukacji Narodowej przekazało do konsultacji społecznych i uzgodnień międzyresortowych projekt rozporządzenia w tej sprawie. Nowe rozwiązania wychodzą naprzeciw ocze-kiwaniom zarówno uczniów, jak i ich ro-dziców, którzy wielokrotnie wnioskowali o wprowadzenie legitymacji w postaci elektronicznej. Elektroniczne legity-macje będą mogły być używane przez uczniów już od 1 września 2018 roku.

POLSCY CZWARTOKLASIŚCI W ŚWIATOWEJ CZOŁÓWCE

W badaniu biegłości w czytaniu PIRLS 2016 polscy czwartokla-siści zajęli 6. miejsce wśród uczniów z 50 krajów całego świata. Wyniki badania opublikowano pod koniec grudnia 2017 r.Polscy uczniowie radzą sobie równie dobrze z tekstami literac-kimi, jak i użytkowymi. Lepiej radzą sobie z interpretowaniem i ocenianiem tekstu niż z wyszukiwaniem informacji i bezpo-średnim wnioskowaniem. Średni wynik polskich dzieci wynosi 565 punktów i jest istotnie wyższy od średniej międzynarodo-wej (500). Można więc powiedzieć, że Polska wraz z sześcioma innymi krajami ustąpiła tylko Rosji i Singapurowi. PIRLS (Mię-dzynarodowe badanie postępów w czy-taniu, Progress in International Reading Literacy Study) to badanie osiągnięć uczniów dziesięcioletnich w czytaniu tekstów literackich i użytkowych. Badanie jest organizowane przez Międzynarodowe Towarzy-stwo Oceniania Osiągnięć Szkolnych (IEA) i odbywa się co pięć lat od 2001 r.

POLKA NOMINOWANA DO „NAUCZYCIELSKIEGO NOBLA”

W tym roku w gronie dziesięciu fina-listów Global Teacher Prize znalazła się Barbara Anna Zielonka – Polka, która wyemigrowała do Norwegii w wieku 25 lat i w tej chwili uczy języka angielskiego w szkole średniej w Nannestad.

Nagroda zwana „Nauczycielskim Noblem” to milion do-larów. Nominowana w tym roku Barbara Anna Zielonka jest nauczycielką znaną z wykorzystywania technik cyfrowych w procesie nauki. Jej projekt Genius Hour skłania dzieci do pracy nad własnymi tematami poprzez zbieranie danych w internecie, kontakt z eks-pertami poprzez Facebook i Twitter, dzielenie się rezul-tatami z międzynarodową społecznością. Jej uczniowie biegle tworzą i edytują materiały video oraz podcasty, znakomicie opracowują pozyskane treści, potrafią także współpracować ze sobą w czasie pracy nad projektami.

KSZTAŁCENIA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI – NIK PUBLIKUJE RAPORT

W ostatnich latach wzrosła w Polsce dostępność kształcenia uczniów z niepełnosprawno-ściami razem z ich rówieśnikami w szkołach i przedszkolach naj-bliższych ich miejscu zamiesz-kania, wynika z opublikowanego w lutym 2018 r. raportu Najwyż-szej Izby Kontroli. Wyniki kontroli NIK wskazują również jednak, że aż w połowie ogólnodostępnych placówek oświatowych, kształcących uczniów z niepełnosprawnościa-mi, nie zapewniono odpowied-nich warunków, by udzielane wsparcie zaspokajało potrzeby tych uczniów i realizowało przy-sługujące uprawnienia.

23Z KLASĄ

Cyfrowa edukacja24

– Tato! Pani dała mi pasek, mam na nim pocztę i mogę czytać listy od Leny! – z wypiekami na twarzy oznajmiła mi pewnego dnia moja 9-letnia córka po powrocie ze szkoły. Na pasku papieru wydrukowany był adres e-mail i hasło. Zalogowałem się z córką w domu na konto i odczytaliśmy wspólnie jej pierwszy e-mail. Napisała tego wieczora również do mnie. I do mamy.

Tekst: Jarosław Rybus

W ten sposób rozpoczęła się jej przygoda z komunikacją w sieci – w obrębie klasy, włączając w to również na-uczycielkę z zajęć kompute-rowych. Kolejną wiadomością była kartka z napisem: scratch.mit.edu, połączona z radosnym okrzykiem, że „musimy to w domu zain-stalować!”. Poznałem wtedy pierwsze skrypty programo-wania napisane przez córkę, dzięki którym… lisek mógł się poruszać po labiryncie.Te przykłady aktywności na-uczycielki pokazały, jak można angażować uczniów do współ-pracy i mądrze wykorzystywać nabyte już przez nich kompe-tencje w obsłudze komputerów i smartfonów. Właśnie z myślą o takich aktywnych nauczy-cielach, ich zapale i odwadze, Grupa MAC przygotowała program „Aktywni”. Zapisy wystartowały!

Technika na wyciągnięcie ręki

Kluczową rolę w rozwoju edu-kacji odgrywają nauczyciele. To dzięki nim nowoczesne technologie na dobre wkro-czyły do polskich przedszkoli i szkół. Pomocny okazał się także rozpoczęty w ubiegłym roku program rządowy skiero-wany do szkół „Aktywna tablica”. W 2017 roku do ponad 5 tysięcy szkół trafiło przeszło 75 mln zł. Placówki spełniające kryteria mogą otrzymać nawet 14 tysięcy dofinansowania na zakup tablicy interaktywnej, monitora

czy rzutnika. Kolejne szkoły mogą się zgłaszać po finanso-wanie w ramach trwającego drugiego etapu programu – więcej na stronie mac.pl/aktywnatablica.Ważnym fundamentem rozwoju nowoczesnej oświaty w Pol-sce jest również powstająca Ogólnopolska Sieć Edukacyj-na (OSE), w wyniku działania której do szkół doprowadzany jest szerokopasmowy Internet. Dzięki temu nauczyciel otrzy-ma niezbędną infrastrukturę do prowadzenia atrakcyjnych interaktywnych zajęć. Teraz czas na działanie…

Projekt daje: możliwość testowania nowości technologicznych dostęp do materiałów szkoleniowych i certyfikaty platformę wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.

Latarnicynaszych czasów

DLACZEGO WARTO PRZYSTĄPIĆ DO PROGRAMU „AKTYWNI”?

Z KLASĄ 25

Bądźmy aktywni!

Specjalnie dla nauczycieli przedszkolnych i szkolnych czołowy polski wydawca edu-kacyjny, Grupa MAC, rozpoczął ogólnopolski program „Aktyw-ni”, adresowany do nauczy-cieli odważnie wkraczających w świat nowoczesnej edukacji i wykorzystujących na co dzień narzędzia TIK.– Zapraszamy do naszego programu wszystkich, którzy aktywnie korzystają z nowych technologii w edukacji, na każ-dym jej etapie. Wierzymy, że uda nam się stworzyć wartościowe i przyjazne forum do wymiany doświadczeń. Zapraszamy! – mówi Magdalena Nowak z Grupy MAC, która pod mar-ką MAC Technologie wdraża nowoczesne projekty eduka-cyjne wykorzystujące nowinki techniczne.Wydawnictwo MAC było pierw-szym wyłącznym dystrybuto-rem robota Photon w polskiej edukacji i oferuje wyposażenie pracowni komputerowych.

Sprzęt to nie wszystko

Co sprawić, aby tablica interak-tywna była naprawdę aktywna, a uczniowie angażowali się w zajęcia? Różnorodność treści edukacyjnych w sieci może przyprawić o zawrót głowy. Kluczem jest dotarcie do tych odpowiednich i pozwalających na realizację podstawy pro-gramowej. Warto zaufać też materiałom tworzonym przez nauczycieli praktyków, którzy chętnie dzielą się swoimi sce-nariuszami i doświadczeniem. – W programie „Aktywni” za-chęcamy do dzielenia się swoimi

materiałami – mówi Maria Zdziech z wydawnictwa MAC, pracująca na co dzień z nauczy-cielami. – Doceniając to zaan-gażowanie, będziemy zapraszać członków społeczności „Aktywni” do testowania wyjątkowych urządzeń, zanim trafią one do powszechnego użycia. Dzięki temu „Aktywni” będą na czasie z nowinkami technologicznymi w edukacji. Udział w programie wiąże się także z otrzymywaniem

specjalnych certyfikatów dotyczących nauczania z wyko-rzystaniem narzędzi TIK. Aby ten plan dzielenia się materiałami udało się zre-alizować, autorzy programu „Aktywni” udostępnią nauczy-cielom platformę do wymiany doświadczeń i scenariuszy zajęć – zarówno z zakresu przedszkola, jak i szkoły pod-stawowej. Udział w programie jest bezpłatny.

Dołącz do@KTYWNYCHnauczycieli i dyrektorów!

AKTYWNI to społeczność dyrektorów szkół i przedszkoli, nauczycieli i pedagogów, którzy odważnie podążają za nowoczesną edukacją.

Dołącz do nas, aby:

• mieć dostęp do najnowszych technologii dla swojej placówki,

• brać udział w testach pomocy technologicznych (zanim inni je zobaczą),

• otrzymywać zaproszenia na spotkania i wydarzenia ważne dla nowoczesnej edukacji.

++ +

+

+

www.mac.pl/aktywni

Zgłoś się:

Program AKTYWNI adresowany jest do dyrektorów, nauczycieli i pedagogów. Udział w programie jest bezpłatny.

26 Dydaktyka

Zdrowe oparcie w edukacji

Zbliżające się wakacje to okazja do wykonania koniecznych prac remontowych i wymiany wyposażenia w placówkach. Prace warto zaplanować nie tylko z uwagi na wymogi formalne, ale przede wszystkim w trosce o zdrowie dzieci spędzających większość czasu w przedszkolu lub szkole.

Opracowanie: Jarosław Rybus

Wymogi nie tylko formalne

Rozporządzenie MEN z 2002 roku nakłada na dyrektorów placó-wek oświatowych obowiązek zapewnienia dzieciom i mło-dzieży bezpiecznych, higie-nicznych warunków pobytu

w szkołach oraz innych pla-cówkach edukacyjnych, a także obowiązek zakupu przez szkoły (czy inne placówki nauczania i wychowania) sprzętu oraz me-bli mających aktualne certyfika-ty zgodności z Polską Normą.Wymogiem tym objęte są meble przedszkolne i szkolne, sprzęt i urządzenia sportowe, a także urządzenia stanowiące wyposażenie placów zabaw. Warto mieć na uwadze, że działalność szkoły kontroluje głównie kuratorium oraz organ prowadzący, ale nie tylko. Róż-ne organy analizują działalność szkoły pod innym kątem, jed-nakże są pewne podstawowe

sprawy, które zawsze zwracają uwagę kontrolerów. Ocenie podlegają między innymi: dostosowanie mebli do wzro-stu uczniów, posiadanie przez placówkę procedur, instrukcji i regulaminów wewnętrznych określających zasady dostoso-wywania mebli edukacyjnych (krzeseł i stołów) do wzrostu wychowanków, sposób doku-mentowania w szkole doboru mebli edukacyjnych. Za błę-dy wykryte podczas kontroli dyrekcji placówki grożą kary pieniężne. A to tylko część negatywnych skutków.Wymogi prawne, kontrole i kary z pewnością skłaniają do dbania

PODSTAWY PRAWNE: § 2. Dyrektor zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pobytu w szkole lub placówce, a także bezpieczne

i higieniczne warunki uczestnictwa w zajęciach organizowanych przez szkołę lub placówkę poza obiek-tami należącymi do tych jednostek.

§ 9.2. Sprzęty, z których korzystają osoby pozostające pod opieką szkoły lub placówki, dostosowuje się do wy-magań ergonomii.

3. Szkoły i placówki nabywają wyposażenie posiadające odpowiednie atesty lub certyfikaty. § 24.1. Stanowiska pracy dostosowuje się do warunków antropometrycznych uczniów. 2. Jeżeli ze stanowisk pracy korzystają osoby niepełnosprawne, dostosowuje się je do potrzeb wynikających

z ich niepełnosprawności.Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r.

o dobrej jakości wyposażenie, ale na pierwszym miejscu po-winna być troska o prawidłowy rozwój dzieci, które większość dnia spędzają poza domem – w przedszkolu i szkole. To, na jakich krzesłach i przy ja-kich ławkach siedzą ma kolosal-ne znaczenie dla ich postawy. W zakresie odpowiedzialności kierownictwa placówki znajduje się zapewnienie między innymi bezpiecznych mebli.

Najczęstsze błędy w doborze mebli

Błędy najczęściej popełniane przez dyrektorów szkół i przed-szkoli dotyczą braku specjalne-go oznakowania na meblach, a także używania w placówkach mebli nieodpowiednich pod względem wielkości – zbyt wy-sokich lub zbyt niskich. Rażą-cym błędem jest także sytuacja, w której uczniowie siedzą na niewygodnych, niezdrowych, często nieestetycznych krze-słach i przy źle zaprojektowa-nych ławkach. Tymczasem skut-ki nieprawidłowego siedzenia

dzieci są bardzo poważne: napięcie szyi, karku i łopatek, ból i wady kręgosłupa, choro-by narządu wzroku, migrena, zaburzenia koncentracji.– Dzięki szerokiej ofercie aran-żacja przestrzeni w szkołach i przedszkolach ograniczona jest tylko wyobraźnią kierownictwa placówki i budżetem – mówi Monika Flaczyńska, dostar-czająca wyposażenie i pomo-ce dydaktyczne pod marką MAC Dydaktyka. – Pomagamy placówkom nie tylko w dobrze odpowiedniego, zgodnego z nor-mami wyposażenia, ale także do-radzamy, w jaki sposób pozyskać dofinansowanie na ich zakup.

Jak sfinansować wyposażenie placówki?

Dyrektorzy szkół i przedszkoli mogą starać się o dodatkowe

Certyfikaty producentów powinny być zgodne z Polskimi Normami: PN-EN 1729-1:2016 Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 1: Wymiary funkcjonalne.

PN-EN 1729- 2:2016 Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 2: Wymagania bezpieczeństwa i metody badań.

dofinansowanie w samorzą-dach, które co roku otrzymują ze skarbu państwa fundusze dla szkół i placówek oświato-wych. W ub.r. MEN przeznaczyło na ten cel 0,4 procent rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej na 2017 rok. Wśród źró-deł finansowania warto wska-zać także RPO, projekty MEN i budżety obywatelskie. – Zapraszamy do współpracy, pomagamy przy wypełnianiu dokumentacji niezbędnej do pozy-skania środków i przy procedurze zakupu – mówi Monika Flaczyń-ska z Grupy MAC S.A. – Odpo-wiednio zaaranżowana przestrzeń w placówce to taka, która pozwa-la poruszać się bez napotykania barier i przeszkód, ułatwia skupie-nie i jest odpowiednio podzielona na strefy, ułatwia funkcjonowanie, jest ergonomiczna, schludna, przejrzysta i uporządkowana.

Przedszkole Niepubliczne AQQ w Kielcach zostało kompleksowo wyposażone przez Grupę MAC m.in. w pomoce dydaktyczne i meble.

A teraz maj, zielony maj, uświęca ogrody…

Tekst: Daria Malicka

...i cały ja zanurzony w Jordanie pogody – śpiewa zespół Stare Dobre Małżeństwo. Nie da się ukryć, że na ten najbardziej zielony i radosny miesiąc w roku czekaliśmy wszyscy z utęsknieniem.

Kiedy wpiszemy w wyszukiwar-kę internetową hasło „przed-szkolny festyn wiosenny” – otrzymamy liczne podpo-wiedzi spędzania ciepłych wiosennych dni z najmłodszy-mi, również z całymi rodzina-mi. A okazji ku temu w maju i czerwcu bez liku: Dzień Mamy, Dzień Ojca, Dzień Dziecka i Dzień Rodziny (15 maja) – są coraz chętniej świętowane w polskich przedszkolach.Pomysłów na zorganizowa-nie wiosennych plenerowych spotkań integracyjnych jest bardzo wiele. Wśród nich dominują festyny i pikniki. Coraz częściej mają one cha-rakter imprezy tematycznej, z przewodnim motywem. I tak odbywają się festyny na spor-towo, pikniki w stylu rycer-skim, podczas których dzieci i rodzice przychodzą przebrani w tematyczne stroje, a także popularne ekopikiniki, podczas których dzieci zdobywają wie-dzę na temat zdrowego stylu życia, mają okazję do wzięcia udziału w warsztatach two-rzenia zabawek z materiałów ekologicznych czy gier i zabaw w stylu eko.

– Festyny wiosenne w naszym przedszkolu to wielkie święto, organizowane z dużą dbało-ścią o każdy szczegół. Mamy to szczęście, że rodzice dzieci angażują się w przygotowania bardzo chętnie i nie trzeba ich prosić i namawiać. Temat prze-wodni festynu – bo zawsze są to imprezy z wiodącym motywem tematycznym – ogłaszamy około 2 miesiące wcześniej. Osoba koordynująca przygotowania zbiera zgłoszenia od chętnych rodziców, powstaje lista potrzeb i lista deklaracji. Zaczynamy działać – mówi Siostra Renata Bereda, dyrektor Niepubliczne-go Przedszkola Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincen-tego à Paulo w Kielcach.W poprzednim roku, w kiero-wanym przez s. Beredę przed-szkolu, zorganizowano festyn rodzinny pod hasłem „XVII--wieczna Polska i Francja” na cześć Patrona św. Wincentego à Paulo. Rodzice prześcigali się w kreatywności: przynosili tkaniny, prześcieradła, koce – z których dzieci tworzyły stroje rycerskie, ozdoby i biżu-terię z tej epoki. – Ciekawym i niezwykle emocjonującym oraz

widowiskowym punktem programu był turniej rycerski, w którym wzięli udział chłopcy oraz ich tatusiowie. Walka była naprawdę zacięta! Przygotowaliśmy catering stylizowany na tamte czasy. W chacie z jedzeniem królowały herbaty ziołowe, żurek i pajda chleba ze smalcem – wspomina s. Renata. Rodzice przedszkolaków udo-stępnili i poprowadzili stoiska warsztatowe – kuźnię, warsz-taty i turniej strzelania z łuku oraz warsztaty garncarskie. Z kolei wcześniejszy festyn zor-ganizowany pod hasłem „Lata 70.” obfitował w przedmioty symboliczne dla minionej epoki: między innymi saturator i małego fiata, którym można było się przejechać. – Od jednego z rodziców otrzymujemy do dyspozycji każdorazowo scenę wraz z nagłośnieniem – mówi dyrektor przedszkola.Ważnym filarem wiosennych imprez przedszkolnych jest zaan-gażowanie rodziców we współ-tworzeniu wydarzenia oraz ich czynny udział. Głównym celem festynów przedszkolnych,

Rekreacja28

oprócz dobrej zabawy i promo-cji przedszkola, jest integracja rodzin, środowiska przedszkol-nego i niejednokrotnie społecz-ności lokalnej. Takie spotkania mogą być też dobrą okazją do wsparcia finansowego placówki

– popularne są wówczas loterie fantowe oraz giełda domowych ciast i łakoci. Coraz częściej na przedszkolnych piknikach można także wziąć udział w au-kcji prac plastycznych dzieci. Korzyści płynące ze wspólnego

spędzenia czasu na świeżym powietrzu wymieniać można bardzo długo – od integracji, poprzez poczucie wspólnoty, dobrą zabawę, kreatywność, aż po nawiązanie nowych znajomości.

Katarzyna Kowalska, mama Antka (6 lat) z podkieleckiej gminy Piekoszów opowiada: – Festyny integracyjne, w które czynnie zaangażowane są zarówno kadra przedszkoli i szkół, rodzice i dzieci, jak i władze i mieszkań-cy gminy, wiosną odbywają się w naszej miejscowości kilka razy. Świętujemy w ten sposób nie tylko Dzień Dziecka czy majówkę,

ale także Dzień Ojca, Dzień Matki, Dzień Rodzin… Podczas spotkań stawiamy głównie na dobrą zabawę i zadowolenie dzieci. Na najmłodszych zawsze czekają pompowane zamki i zjeżdżalnie, stanowiska z zabawami i grami. Podczas trwania pikników przez cały czas gra muzyka i prowa-dzone są dla dzieci wszelkiego typu konkursy – od sportowych i zręcz-nościowych, po konkursy wiedzy,

w których do wygrania są zabawne gadżety i nagrody. Wśród konku-rencji nie brakuje i tych, w których rywalizować mogą całe rodziny. W przygotowanie pikniku angażowa-ne są tzw. trójki rodzicielskie, jednak doświadczenie pokazuje, że wszyscy rodzice, którzy dysponują wolnym czasem, chętnie pomagają zarówno w organizacji jak i w trakcie wyda-rzenia – dodaje pani Katarzyna.

29Z KLASĄ

Książki dla chłopcówi dziewczynek

Stephane Barroux, Gdzie jest słoń? DWUKROPEK 2018

Stephane Barroux, Rozgwiazdo, gdzie jesteś? DWUKROPEK 2018

Książka Gdzie jest słoń? łączy piękne ilustracje z ważnym przekazem. To, co się zaczyna jak zwyczajna zabawa w chowanego, szybko okazuje się czymś znacznie istotniejszym. Książka pokazuje konsekwencje niszczenia naturalnego środowi-ska zwierząt, a także przyczyny tego zjawiska, wycinanie lasów, ogromną ilość śmieci i inne działania niekorzystnie wpływające na przyrodę.

Książka Rozgwiazdo, gdzie jesteś? to opowieść, która zwraca małemu czytelniko-wi uwagę na zanieczyszczenie mórz i oceanów. Ta wzruszająca, pełna prostoty, urocza opowieść zwraca naszą uwagę na problemy współczesnego świata.Czytelnik zapyta: Gdzie jest rozgwiazda? Gdzie są meduzy? Gdzie jesteś, błazen-ku? Czy znajdzie? Na koniec tej historii wieloryb zdenerwowany tym zaśmie-conym oceanem/morzem, wyrzuci zwierzęta na ląd i z szerokim uśmiechem powróci w głębiny. Tylko czy w naturze jest możliwe takie rozwiązanie?

Anna Mikita, Bajki w zielonych spodenkach MAC EDUKACJA 2018

Katherine Woodfine, Pozytywka. Tajemnice domu handlowego Sinclair, DWUKROPEK 2018

Czy wiewiórki sadzą las? Dlaczego żaby moczarowe na wiosnę są niebieskie? Czy czerwonolicy żółw może zaprzyjaźnić się z żółwiem błotnym?Odpowiedzi na te i inne pytania czytelnicy znajdą w pełnych humoru i ciepła Bajkach w zielonych spodenkach. Opowiadania zachęcają nas do spojrzenia z zachwytem i szacunkiem na całą naturę: zwie-rzęta, rośliny, wodę i słońce, do odkrycia, jak ciekawy i fascynujący jest świat, w którym żyjemy.

Opowieść o zbrodni, niebezpieczeństwie i prawdziwej przyjaźni. „Pozytywka” jest pierwszą częścią z nowej kryminalnej serii retro „Tajemnice domu handlowego Sinclairs”. W Wielkiej Brytanii publikacja od razu stała się bestsellerem. Była najlepiej sprzedającą się książką debiutanta! W przygotowaniu kolejne części.

Nowości wydawnicze30

Susan Maupin Schmid, 100 sukienek. Jeśli duch istnieje DWUKROPEK 2018

Dwukropek i WOŚP wspólnie dla dzieci

„Podróżowniki” nagrodzone

Kontynuacja przygód Buźki z pierwszej części 100 sukienek. Jeśli magia działa. Wewnątrz zaczarowanego zamku znajduje się tajemnicza szafa z setką ma-gicznych sukien, których nikt nie nosi. Okazuje się, że każda sukienka ma moc, która dowolną osobę może zmienić w kogoś innego. Niestety, od jakiegoś czasu w zamku mają miejsce niepokojące wydarzenia: ktoś niszczy ubrania, giną przedmioty służących, a nawet cenna biżuteria księżniczki Mariposy. Czy sprawcą całego zamieszania może być tajemnicza zjawa? Słodka Buźka oraz jej przyjaciel Roger postanawiają działać. Czy mimo grożącego im niebez-pieczeństwa dadzą radę rozwiązać zagadkę?

Wydawnictwo Dwukropek przekazało na 26. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy unikatowe wydanie książki Wielcy Odkrywcy. Dochód z tegorocznego finału WOŚP zostanie przekazany na wyrównywanie szans w leczeniu noworodków. Na tegorocznej aukcji moż-na było wylicytować niepowtarzalny egzemplarz tej przepięknie ilustrowanej książki, który opatrzony został autografami znanych osób: profesora Aleksandra Wolszczana, polskiego radioastronoma, współodkrywcy pierwszych planet pozasłonecznych, Piotra Chmielińskie-go – współodkrywcy źródeł Amazonki, a także autora publikacji – Marcina Jamkowskiego.

Seria „Podróżowniki”, wydawnictwa MAC Edukacja, zajęła I miejsce w kategorii „Wydawnictwa dla dzieci” na 26. Ogólnopolskim Prze-glądzie Książki Krajoznawczej i Turystycznej. To już druga tak waż-na nagroda dla „Podróżowników”. Jurorzy, uzasadniając przyznanie nagrody, podkreślali, że to „bardzo potrzebne publikacje o dużej wartości edukacyjnej i wychowawczej, uwzględniające specyfikę wieku i zainteresowań odbiorcy. Doskonale pomogą rodzicom w ukształtowaniu zainteresowań turystycznych dzieci. Z pewnością spodobają się młodym odbiorcom”. Przypominamy, że w 2015 roku „Podróżowniki” otrzymały prestiżową Nagrodę Magellana przyzna-waną przez „Magazyn Literacki KSIĄŻKI” – to najważniejsza nagro-da w kategorii przewodników turystycznych.

Jo Simmons, Zamieniłem brata przez internet DWUKROPEK 2018

Katherine Woodfine, Pozytywka. Tajemnice domu handlowego Sinclair, DWUKROPEK 2018

Któż z nas nie miał czasem dość brata lub siostry? Jonny marzy o tym, by swojego brata Teda zamienić na jakiegoś innego chłopca. Okazuje się, że znalezienie idealnego brata nie jest takie proste, ponieważ każdy ko-lejny „zamiennik” podsyłany przez www.zamianarodzenstwa.pl, jest dziw-niejszy od poprzedniego. Z czasem wady Teda bledną, co więcej, Jonny zaczyna za nim tęsknić. Tylko czy uda się go odzyskać? Próba odzyskania Teda przypomina prawdziwe kino akcji dla dzieci 7+.

31Z KLASĄ

32

Jak to jest być prekursorem i wizjonerem w branży edukacji opowiada dr Kinga Wnuk - założyciel i dyrektor Niepublicznego Przedszkola Smyk, Niepublicznej Szkoły Podstawowej, Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Konarskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Wielka edukacja w małym mieście

Rozmawiała: Emilia Bartosiewicz

Jakie były początki Pani działalności?

Kiedy zaczęłam budować swoją firmę miałam 25 lat i dwuletnią córeczkę, która była inspiracją do działania. Nie myślałam więc zupełnie o celach biznesowych, miałam za to przesłanie i misję do zrealizowania. Od początku

wiedziałam, że przedszkole to pierwszy odcinek długiej drogi, a jednocześnie odważnej idei, że zrobię kolejny krok. Postawiony cel i przekonanie o ogromnej wartości ciągłości i spójności edukacyjnej, mo-tywowało mnie do dalszego działania. I tak powstał pierwszy w województwie świętokrzyskim kompleks

Rozmowa z… dr Kingą Wnuk

edukacyjny, który kształci od przedszkola do liceum.

Budowanie zespołu to łatwe czy trudne zadanie?

Niewątpliwie wymagające, bo to ciągły proces. Dobry i mądry lider ma świadomość, że to zespół tworzy organiza-cję. Sam nie jest w stanie osią-gnąć wielkich rzeczy. Jestem szefem, wytyczam kierunek, koordynuję, wymagam, kreuję, ale bez zgranego, zaangażowa-nego zespołu nie osiągnęłabym wiele. Sukces to gra zespo-łowa. Dlatego przy rekrutacji każdego nowego pracownika zwracam uwagę nie tylko na jego kompetencje, ale również osobowość, to czy wpisze się w kulturę organizacji, którą wspólnie tworzymy. Tutaj każdy element musi do siebie pasować. Na szczęście mam przywilej pracować ze świet-nymi fachowcami i mądrymi, wartościowymi ludźmi. Bez nich nie byłoby przedszkola Smyk i szkół Konarskiego.

Patronem szkół jest Stanisław Konarski, czuje się Pani reformatorką?

Konarski, który był innowato-rem i reformatorem szkolnic-twa w XVIII wieku, stworzył podwaliny nowoczesnej eduka-cji. Moja pasja, entuzjazm i wiara w możliwość tworzenia nowatorskiego wymiaru na-uczania jest nie mniejsza niż u naszego patrona przed laty. Jako że miałam możliwość tworzyć swoje placówki od podstaw, nie czuję się reforma-torem, nie miałam potrzeby nim być, ale rolę prekursora odczu-łam aż nadto. Z jednej strony to powód do dumy i satysfakcji, z drugiej ogrom trudności i wyzwań, przecierania szla-ków, długiej samotnej drogi i zmęczenia koniecznością nieustannego zabiegania o przestrzeń dla oświaty niepu-blicznej w Ostrowcu. Do tego dochodzą inne obciążenia. Nasi uczniowie osiągają histo-ryczne wyniki, jakich nikt inny w naszym powiecie nie osiągnął.

Bycie od lat w wojewódzkiej czołówce to ogromny powód do dumy, ale i presja, która cza-sem ciąży. Często spotykam się z określe-niem, że jestem innowatorem i wizjonerem. Moje przedszkole i szkoły były zawsze o krok przed systemem. Na tej drodze nie można się zatrzymać, ani popaść w samozachwyt, bo ten kto stoi w miejscu final-nie się cofa. Dlatego tworzę placówki otwarte na każde działanie służące społeczności, takie, które z radością zmie-niają się i rozwijają, wdrażają innowacje i autorskie projekty, kreują nowe rozwiązania, inspirują innych.

Co wyróżnia Pani placówki?

Prawdziwą wartością jest dla mnie atmosfera i miejsce jakie udało nam się stworzyć. Jedno i drugie istotnie wpływa na jakość pracy, nauki i wychowa-nia. Tworzymy społeczność, w której wszyscy się znają i nikt nie pozostaje anonimowy.

Dbamy o pozytywne emocje, serdeczne relacje, wzajem-ny szacunek i współpracę uczniów, rodziców, nauczycieli. Miejsce, w którym uczeń ma prawo do wyrażania własnych opinii, definiowania marzeń i zainteresowań, a nauczyciel jest autorytetem, ale również partnerem i przyjacielem.Dużą uwagę przykładamy również do optymalnej organi-zacji przestrzeni, w której nasi uczniowie i przedszkolaki spę-dzają tak dużo czasu, tworze-nia stref nie tylko do nauki czy zabawy, ale również wszech-stronnego rozwoju, twórczego spędzania czasu i odpoczynku między zajęciami. Projektując wnętrza myślimy o wszystkich funkcjach, które mają speł-nić. Najważniejszy jest jednak udział i zaangażowanie samych uczniów. Dlatego pytamy, konsultujemy, jesteśmy otwarci na ich pomysły i inicjatywy. Wspólnie tworzymy miejsce bezpieczne, przyjazne i nowo-czesne, takie o które wszyscy dbamy i w którym chce się być.

34 Rozmowa z… dr Kingą Wnuk

dr Kinga WnukDoktor nauk humanistycznych, prekursorka oświaty niepublicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim, innowatorka, entuzjastka edukacji i optymalnie zaprojektowanych, nietuzinkowych przestrzeni szkolnych, prywatnie mama trójki dzieci oraz pasjonatka musicali.

Patrząc na Pani dotychczasowe dokonania, z czego jest Pani najbardziej dumna?

Jestem dumna, że zrealizowałam swoje marzenie i w mieście, które 15 lat temu nie było przychylne niepublicznej edukacji, udało się stworzyć dwujęzyczne przedszkole i szkoły, które pod względem edukacyjnym plasują się w naj-wyższej staninie, wśród kilku procent szkół z najlepszymi wynikami w Polsce. Cieszę się, że wiele z naszych działań jest przykładem dobrych praktyk, rozwiązań i pomysłów, które powielają inne placówki, że to co robimy, zyskało uzna-nie nie tylko w Ostrowcu i na-szym województwie, że nasza społeczność ciągle się rozrasta, a my cały czas się doskonalimy i niezmiennie od lat jesteśmy entuzjastami edukacji.Bardzo ważne jest również to, że jestem spełniona nie tylko

zawodowo, ale także rodzin-nie – będąc szczęśliwą żoną i mamą trójki dzieci, które są moją największą dumą i ra-dością. Nie osiągnęłabym tak wiele bez wsparcia najbliż-szych. Rodzina jest dla mnie najważniejsza, a dom to miej-sce magiczne i wyjątkowe.

Dzisiaj w pogoni za chęcią życia w wielkich miastach, Pani kreuje nowy nurt – rozwijania miasta, w którym się Pani urodziła, spędziła dzieciństwo i nadal chce tworzyć?

Kocham Ostrowiec Święto-krzyski, to moje miasto, moje miejsce na ziemi. Uważam, że to wspaniała przestrzeń

do życia i założenia rodziny. Duże miasta męczą, pochła-niają czas, którego nie da się odzyskać. Cenię sobie to, że do pracy idę pieszo, że moje dzieci mogą rano pospać dłu-żej, że znamy się z sąsiadami, że nie jesteśmy anonimową masą, w której każdy biegnie w inną stronę, że mamy wokół tak dużo zieleni…Patrząc z zawodowego punktu widzenia, Ostrowiec w obszarze edukacji był niemal niewidoczny. Nasze sukcesy edukacyjne, innowacyjność, wypracowana marka, róż-norodność podejmowanych inicjatyw oraz nietuzinkowy obiekt szkolny, sprawiły że zaistniał, że odwiedzają nas liczni goście z kraju i zagranicy, którzy są pod wrażeniem tego co udało się zbudować, a każde duże osiągnięcie Konarskiego, każda taka wizyta to również promocja miasta. Wizytówką jest także nasza młodzież, która na różnorodnych wyda-rzeniach jest rozpoznawalna i kojarzona z dobrą marką i Ostrowcem. Chciałabym, żeby było słychać o naszym mieście jak najwięcej, bo za-sługuje na to, co najlepsze, a przede wszystkim na wizjone-rów i pasjonatów, którzy zdecy-dują się tu zostać lub wrócić po latach i będą go rozwijać.

Niniejszy wywiad ukazał się na łamachportalu ladybusiness.pl

Materiał publikujemy za zgodą wydawcy w ramach podpisanego porozumienia.

I love BooCzteropoziomowy kurs języka angielskiego od 3-latka do 6-latka

○ W pełni zgodny z nową podstawą programową

○ Oparty na autorskim programie nauczania Multi sensoryczna nauka języka angielskiego w przedszkolu

○ Wykorzystuje metodę reagowania całym ciałem (TPR)

○ Wzbogacony nagraniami pomagającymi wprowadzać i utrwalać materiał leksykalny

○ Stwarza możliwość dostosowania tempa pracy do indywidualnych potrzeb dziecka

AAAAAA+++++++++A+AAA+A+A+AAA+A

K A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C Y

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

K A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C Y K A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C YK A R T Y P R A C Y

B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+B+

Nowa podstawa programowawychowania przedszkolnego

Autorzy i zespół MAC Edukacja

Nowy program Wokół przedszkola

Obudowa metodyczna dla nauczyciela

MEN

Nowy program Obudowa metodyczna

Nowy cykl do edukacji p� ed� kolnej

www.mac.pl/olekiada

Pakiety dla � iecka