Upload
milanko-kostic
View
235
Download
1
Embed Size (px)
DESCRIPTION
lep clanak
Citation preview
(?)
.1
.
,
. : De civitate
dei (5, 21-25), ep. (43, 53, 105, 147), serm. (105), Contra litteras
Petiliani, De unico baptismo contra Petilianum ad Constantinum,
Contra Gaudentium Donatistarum episcopum.
: 1)
(,
1 : JOACHIM SZIDAT, Constantin bei
Augustin, in Revue de Etudes Augustinienses, 36 (1910) 243-256; id., Augustinus-
Lexikon, 1. Bd. fasc. 5/6 (1991), s.v. Constantinus Imperator; CSAR GARCA
LVAREZ, San Agustn ante el imperio de oriente, historia y creencia, in Byzantion
Nea Hells, 31 (2012) 169-188. : H. CANCIK, Augustin als constantinlscher Theologe, in J. Taubes (hrsg.), Der Frst dieser Welt. Carl
Schmitt und die Folgen, Paderborn 1983, 136-152; K. BAUS/E. EWIG, Die
Reichskirche nach Konstantin dem Groen. Die Kirche von Nikaia bis Chalkedon,
Freiburg/Basel/Wien 1973.
.); 2)
.
, ,
, -
.
,
.
(),
.
: .
1.
breviculus conlationis cum donatistis 7, 8
.2 ,
2 : K. M.
GIRARDET, Die Petition der Donatisten an Kaiser Konstantin (Frhjahr 313).
,
. ,
.3
: ,
,
, ,
, .4
, .5
,
,
Historische Voraussetzungen und Folgen, in Chiron 19 (1989) 185-206; E.
LAMIRANDE, Supplique des Donatistes et capitulation de Constantin, in BA 32
(1965) 734ss.; F. MARTROYE, La rpression du Donatisme et la politique
religieuse de Constantin et ses successeurs en Afrique, in MSNAF 63 (1913) 23-
140. 3 ep.105, 2, 8; ep. 43, 2, 4-5; 7, 20; ep. 53, 2, 5. Cf.
et Contra litteras Petiliani (2, 92, 205. 208; 92, 224; 3, 25, 29). 4 brevic. 8, 13.
5 PAUL VEYNE, Quando l'Europa diventata cristiana (312-394),
Costantino, la conversione, l'impero, Milano 2008, pp. 17-23. , . , , 39, 2 (De decretis Nicaenae synodi, in HANS GEORG OPITZ, Athanasius Werke. II.
Band. Erster Teil: Die Apologien (Lfg. 1-7), Berlin/Leipzig: Walter de Gruyter &
Co., 1935, p. 38).
.6
(episkopos ton ektos),
.
,
,7
.8 , ,
6 ep.105, 2, 8.
: W. SELB, Episcopalis audientia von der Zeit Konstantins bis zur Nov. XXXV Valentinians III., in ZSRGR 84 (1967) 162-217; W. ECK, Der
Einflu der konstantinischen Wende auf die Auswahl der Bischfe im 4. u. 5.
Jahrhundert, in Chiron 8 (1978) 561-585; C. DUPONT, Les privilges des clercs
sous Constantin, in RHE 62 (1967) 729-752. 7 SZIDAT, Constantin bei Augustin, p. 245. ,
, . .
8 cf.
VEYNE, Quando l'Europa diventata cristiana, p. 14. , (pp. 57-58); (), Wende, , (p. 59). 314 , (H. VON SODEN, Urkunden zur Entstehungs-geschichte des Donatismus, Bonn 1913, 8, 9 14).
, . , , , , . ,
,
.
: pontifex maximus,
,
.9
, 325
: , , ,
(cursus publicus),
.
. , , - (ENRICO DAL COVOLO, Eziologia storico-religiosa della svolta costantiniana, 2012, www.zenit.org/it/articles/eziologia-storico-religiosa-della-svolta-costantiniana).
: E. DAL COVOLO, Il capovolgimento dei rapporti tra la Chiesa e limpero, in E. DAL COVOLO - R. UGLIONE (curr.), Chiesa e impero. Da Augusto a Giustiniano (= Biblioteca di Scienze Religiose, 170), Roma 2001,
pp. 199-208; cfr. : G. BONAMENTE, La svolta costantiniana, pp. 145-170; A. BALDINI, Il dibattito contemporaneo sulla conversione di Costantino, in Salesianum, 67 (2005) 701-
735. 9 : ALAN CAMERON, Gratian's Repudiation of the Pontifical
Robe, in The Journal of Roman Studies, Vol. 58, Parts 1 and 2 (1968), pp. 96-102.
, : Valentinianus I de se dixit: Laicus sum, non mihi licet ad res sacras miscere (JOANNE ADMY, Sensa cleri Gallicani occasione Revolutionis Gallicae manifestata: compendio exhibita, ed.
Georgii Aloysii Belnay, 1804, p. 26).
.
pontifex- maximus-.
. ,
, (314),
, ,
,
.10
(christianos imperatores) (Iulianus desertor
Christi et inimicus).11
,
(severissimam legem) ,
( ,
, .), ,
,
.
, ,
,
,
.12
,
10
ep.105, 2, 8. 11
ep.105, 2, 9. 12
ep.105, 2, 10: non quidem iam Constantinum christianum, quia veritati favit, contra nos interpellaretis, sed apostatam Iulianum ab inferis
excitaretis.
, ,
.13
( ,
), .
.
, ,
.
.
.
: (antiquum Constantinum)14
(maioris Constantini)15,
: .
2.
De civitate dei (5,
21-25).
13
ep.105, 3, 11: Imperatores, quia christiani catholici sunt, non idolorum servi, sicut vester Iulianus; non haeretici, sicut quidam fuerunt et
Ecclesiam catholicam persecuti sunt. 14
ep. 88, 1. 15
ep. 88, 5.
. , ,
, (Constantino
christiano) (apostatae Iuliano).
,
(occultis causis) .16
, ,
,
,
(qui non pertinent ad
regnum Dei, quo pertinent isti).17
,
, : ;
,
(homines esse meminerunt);
, , ,
(Deum timent diligunt colunt);
, ;
,
;
16
civ. 5, 21 17
civ. 5, 24. .
;
, ,
; ,
. ,
,
(esse felices interim spe, postea re ipsa futuros),
.18
(bonus Deus),
, :19
,
, .
,
;
,
,
.
,
, ,
,
18
civ. 5, 24. 19
civ. 5, 25.
(Magnum Pompeium),20
.21
,
- ,
.
( ),
.
:
,
, ,
, .
. ,
.22
.
.
,
.
-
.23
20
.
21 civ. 5, 25.
22 serm. 105, 9, 12.
23 : B. F.G. MAIER, Augustin
und das antike Rom, Tbingen 1955; A. SCHINDLER, Augustin und die rmischen
.
.
,
. , ,
,
. , , ,
, , .
-
. civ.
5, 25 ,
:24
, 330.
. ,
,
Historiker, in Augustiniana Traiectina. Communications prsentes au Colloque
international d'Utrecht, 13-14 novembre 1986 (edites par J. den Boeft et J. van
Oort), Paris 1987, 153-168; B. K. THRAEDE, Das antike Rom in Augustins De
civitate Dei. Recht und Grenzen eines verjhrten Themas, in JhAC 20 (1977) 90-
148; JACINTO HIDALGO: El concepto de imperio en San Agustn, in Arbor, I, (1944)
430-439. 24
, , ( . ), I, 1982, : . , . , . , . , p. 395. , .
( )
. ,
.
- .25 ,
,
. . ,
,
,
, (
), , ,
. , .
,
.
,
, .
, 26, 1
, ,
25
, , , Vita Constantini, 3, 48, 2.
(
, )
.26
:
,
,
, ,
, .
:
( 7.000 , ).
,
.
:
()
( )?
, ,
.
:
( . . ?).
26
(7, 25), (5, 17-18) 51. .
,
.
, :
,
()
. ;
,
, .
.
, ,
, .27
,
: Cabe
una ltima pregunta, por qu San Agustn ignora las partes oscuras
de Constantino?: El culto a Mitra, su tarda conversin, la
intervencin en los Concilios etc. Szidat responde: porque las fuentes
usadas por San Agustn fueron: las obras de Optatus, tal vez
Lactancio, con seguridad la Vita Constantini de Eusebio, donde se
habla de Constantino, los donatistas y Juliano desde el punto de vista
27
SZIDAT, Constantin bei Augustin, p. 245.
de la doctrina, no de la poltica.28 ,
.
,
.29
,
,
(ep. 18, 34-35)
civ. 5, 25.30
,
, ,
.31
.
,
.
.
.
?
28
LVAREZ, San Agustn ante el imperio de oriente, pp. 174-175. , Constantin bei Augustin, pp. 248-249.
29 SZIDAT, Constantin bei Augustin, p. 249.
30 SZIDAT, Constantin bei Augustin, p. 251.
31 SZIDAT, Constantin bei Augustin, p. 251.
.32
,
( ),
? , ,
, .
.
: ?
,
, :
. .
,
.
.
,
.
, , ,
. ,
,
,
,
32
VEYNE, Quando l'Europa diventata cristiana, p. 61, n. 9.
,33
, . , ,
, ,
.
33
(Marco Rizzi) : -, - . : modello eusebiano e poi bizantino del dualismo rappresentativo concorrente, in cui le due istituzioni, quella politica e
quella ecclesiale, debbono concorrere nella realizzazione del disegno divino, di cui
sono emanazione diretta (M. RIZZI, Le teologie politiche, in G. ALBERIGO - G. RUGGIERI - R. RUSCONI (curr.), Il Cristianesimo. Grande Atlante, 3. Le dottrine,
Torino 2006, 1059).