Instrukcja montażu Plannja Emka

Instrukcjamontażu Plannja Emka

Instrukcja montażu Plannja Emka w technologii rąbka stojącego - stal i aluminium.

3

Niniejsza informacja techniczna omawia krycie dachu blachami płaskimi Plan-

nja Emka w wersji stalowej lub aluminiowej. Zawarte w tej publikacji wskazówki

mają charakter ogólny. Zamieszczone tutaj rysunki konstrukcyjne służyć mają

jako ilustracja typowych rozwiązań, i należy je w poszczególnych przypadkach

zmodyfikować celem dostosowania do aktualnych warunków.

4 Blachałączonanarąbekstojącyjakomateriałnadachyielewacje 5 Rodzajepokryćdachowychwtechnologiirąbkastojącego 6 Materiałydokryciadachublachąpłaską 9 Blachawkontakciezinnymimateriałami 10 Ruchytermiczne 11 KryciedachunapodłożuzdeseklubpłytyOSB 12 Podłoże Mocowanie haftrami 13 Obciążenie wiatrem 14 Obliczanie odstępu między haftrami 15 Kryciewtechnologiirąbkastojącegonapodłożuztermoizolacji 16 Wymogi dotyczące właściwości używanych materiałów 18 Obliczanie odstępu między haftrami 19 Mocowanie blachy w kierunku spadku dachu na wełnie mineralnej 21 TypoweelementynapodłożuzdeseklubpłytyOSB 22 Okap 25 Kalenica Ścina boczna z wiatrownicą 26 Kalenica wentylująca 27 Szczyt muru 28 Rynna koszowa 29 Obróbka przyścienna 30 Koryto zlewowe 31 Obróbka elementów wystających ponad połać dachową 33 Typoweelementynapodłożuztermoizolacji 34 Okap 37 Ściana boczna 39 Kalenica 41 Opierzenie elementów wystających ponad połać dachową 42 Punkt szczytowy elewacji 43 Obróbka przyścienna 45 Koryto zlewowe 46 Klapa dymowa 47 Procedurarobocza

SPISTREŚCI

4 Blacha łączona na rąbek stojący jako materiał na dachy i elewacje

Blacha łączona na rąbek stojący jako materiał na dachy i elewacjeBlacha jako materiał do krycia dachów ma długą tra-dycję. Z upływem lat zmianom uległ jednak materiał, z jakiego wykonywana jest używana do tego celu blacha. Pod koniec dziewiętnastego wieku zaczęto używać blachy ocynkowanej, która była następnie malowana już na miejscu. Dzisiaj używa się niemal wyłączanie blach powlekanych fabrycznie.

W dziewiętnastym wieku do krycia dachów blachą używano arkuszy. Krycie arkuszami oznacza, że materiałem wyjściowym są arkusze o określonych wymiarach, które łączy się ze sobą połączeniami rąbkowymi stojącymi i poprzecznymi. Krycie arku-szami stosuje się dzisiaj głównie dla podkreślenia wyglądu i jakości obiektów, ale także dla zacho-wania starej tradycji krycia dachów. Metodą, która dominuje obecnie jako metoda krycia blachą płaską, jest krycie blachą płaską z taśmy. Krycie taśmami z dostarczanej w rolkach blachy pozwala ograniczyć występowanie połączeń rąbkowych poprzecznych.

Istnieje wiele czynników przemawiających za sto-sowaniem blachy jako materiału do krycia dachów. Bez względu na to, czy chodzi o obiekty przemysło-we, komercyjne czy mieszkalne, za jej stosowaniem przemawia estetyka, ognioodporność, odporność na oddziaływania mechaniczne oraz trwałość. Powle-kana blacha stalowa daje się poza tym w 100% odzyskiwać, co czyni ją produktem w najwyższym stopniu dostosowanym do wymogów ochrony środo-wiska.

Mały spadek dachu przemawia w wielu wypad-kach za użyciem blachy, jako materiału na jego pokrycie.

Metoda polegająca na kryciu z taśmy nadaje się też do renowacji dachów, przy której daje się połą-czyć z ich dodatkową termoizolacją.

BlaChałąCzOnanaRąBKInaŚCIanaChKrycie ścian z taśmy lub arkuszami stwarza wiele możliwości uzyskania rozwiązań zarówno stylowych, jak i śmiałych.

Pokrycie ścian wykonuje się na ogół z taśm blachy o pełnej długości, które przy użyciu uprzednio wy-profilowanych w maszynie rąbków stojących łączone są na tak zwane rąbki stojące kątowe.

Taśmy blachy mogą być kładzione poziomo, ukośnie, lub pionowo. Dzięki stojącemu rąbkowi ką-towemu uzyskuje się wyraźniejsze zaakcentowanie

połączeń blachy. Metoda ta ułatwia też uzyskanie równej płaszczyzny i uniknięcie śladów uderzeń na powierzchni blachy przy jej montażu. Przy kładzeniu blaszanych taśm poziomo lub ukośnie, należy połą-czenie rąbkowe ze względu na wymogi szczelności zawsze kierować jak na ilustracji.

W miejscach, w których występują silne wiatry, może być rozsądne zmniejszenie odstępu między połączeniami rąbkowymi do 300–500 mm, mają-ce na celu uniknięcie uszkodzeń wynikających ze zmęczenia materiału, oraz mogącego powstawać w wyniku ruchów blachy względem podłoża hałasu.

Przy kryciu ścian używa się na ogół blachy z taśmy.

Jeśli jednak chcemy zwrócić większą uwagę na elewację, użyć można także blachy w arkuszach, które łączy się następnie stosując różnego rodza-ju połączenia rąbkowe. Chcąc uniknąć mogących powstać przy montażu śladów uderzeń itp., jako metodę łączenia wybiera się często łączenie na wpust lub na zakładkę. Blachę można też kształto-wać na pokrycie łuskowe. Przy tej metodzie łączenie wykonywane jest na ogół przy użyciu pojedynczego rąbka leżącego. Przy planowaniu pokrycia elewacji arkuszami powinno się skonsultować ze specjalistą.

5Rodzaje pokryć dachowych w technologii rąbka stojącego

Rodzaje pokryć dachowych w technologii rąbka stojącegoPraktycznie rzecz biorąc każdy obiekt daje się pokryć blachą płaską. Jednym z występujących ograniczeń jest spadek dachu, który musi wynosić co najmniej 1:10, czyli 5,7°. W przypadku użycia taśm o pełnej długości na dachu odwadnianym przy użyciu zewnętrznych rynien wiszących, na którym nie ma żadnych przeszkód w postaci klap dacho-wych ani tym podobnych, zaakceptować można spadek tak mały jak 3,6° (czyli ok. 1:16). Dodatkowo w przypadku dachu o kącie nachylenia ≤ 10°, należy bezwzględnie użyć uszczelki do połączeń arkuszy.

Normalna odległość między połączeniami rąbko-wymi blachy wynosi 600 mm przy szerokości blachy 670 mm. Czasami blacha może ulec pewnemu wy-pukleniu, będącemu naturalną właściwością mate-

riału. Jeżeli uważa się, że to przeszkadza, to można odległość między rąbkami stojącymi zmniejszyć do 400 lub 500 mm. Używanie węższych taśm wska-zane jest także na krawędziach dachów wysokich budynków stojących w miejscach, gdzie wystawione są na silne oddziaływanie warunków atmosferycz-nych, ponieważ pozwala to zmniejszyć obciążenia i ryzyko wystąpienia zmęczenia materiału.

Chcąc uzyskać blaszany dach jeszcze bardziej zwracający na siebie uwagę i nawiązujący do starej tradycji dekarskiej, wybiera się pokrycie go arku-szami. Pozwala ono nie tylko nadać dachowi pewien wzór, ale ma także właściwości usztywniające, które można wykorzystywać w obiektach położonych w miejscach narażonych na silne wiatry.

6 Materiały do krycia dachu blachą płaską

Powłoka kolorowa

Warstwa podkładowa

Aluminium

Warstwa podkładowa

Lakier epoksydowy

Powłoka kolorowaWarstwa podkładowaWarstwa pasywacyjna

Powłoka metalowaStal

Powłoka metalowaWarstwa pasywacyjnaWarstwa podkładowa

Lakier epoksydowy

Stal

Aluminium

Powłoka kolorowa

Warstwa podkładowa

Aluminium

Warstwa podkładowa

Lakier epoksydowy

Powłoka kolorowaWarstwa podkładowaWarstwa pasywacyjna

Powłoka metalowaStal

Powłoka metalowaWarstwa pasywacyjnaWarstwa podkładowa

Lakier epoksydowy

Stal

Aluminium

Materiały do krycia dachu blachą płaskąMaTERIałyBlacha płaska Plannja jakości EMK ma dający się łatwo obrabiać rdzeń, a co za tym idzie dostosowa-na jest do rzemieślniczej obróbki i maszynowego zamykania rąbków.Miękkość materiału eliminuje niemal całkiem jego sprężystość, co ma duże znaczenie dla możliwości uzyskania szczelnych połączeń. W asortymencie blach płaskich Plannja znajdują się następujące trzy warianty:

• Blacha stalowa z powłoką kolorową Hard Coat 50• Blacha aluminiowa z powłoką kolorową Hard Coat 25• Blacha aluminiowa gołowalcowana

W przypadku blachy stalowej normalna odległość między połączeniami rąbkowymi taśm wynosi 600 mm przy szerokości blachy 670 mm. W przypadku blachy aluminiowej normalna odległość między połączeniami rąbkowymi taśm wynosi 525 mm przy szerokości blachy 600 mm.

POwłOKaCynKOwaStal EMK ma cynkowaną na gorąco powierzchnię Z 350, czyli mającą po obu stronach powłokę cynko-wą 350 g/m², na którą nakładana jest powłoka Hard Coat.

FaRBaKRyJąCaFarba kryjąca blachy stalowej ma grubość 50 µm, a blachy aluminiowej grubość 25 µm. Spód blachy chroniony jest cienką warstwą farby epoksydowej. Blacha posiada z tyłu znak Plannja oraz rok i dzień produkcji.

TEMPERaTURaOBRÓBKINajniższa zalecana temperatura przy wykonywaniu połączeń to -10°C. Temperatura ta odnosi się do samej blachy. Ponieważ zwoje blachy mogą być przechowywane w nocy na dworze, temperatura blachy może być niższa od temperatury powietrza. Zalecamy w takim wypadku nie rozpoczynać skom-plikowanych prac dekarskich wcześnie rano, tylko odczekać z nimi na wzrost temperatury. Można też oczywiście podgrzać materiał który będzie obrabiany.

7Materiały do krycia dachu blachą płaską

1) Spełnia wymogi klasy korozyjności RC4, co pozwala na stosowanie materiału w praktycznie rzecz biorąc we wszystkich występujących środowiskach zewnętrznych.

2) Spełnia wymogi odporności na promieniowanie UV klasy Ruv3, co pozwala na stosowanie materia-łu na północ od 45° N, oraz między 37° N a 45° N przy wysokości n.p.m. nie przekraczającej 900 m.

Materiałpodstawowy–Stal norma Dane

Blacha EMK z warstwą koloru Jakość miękka, Wzgl. ok. 180 N/mm2

NDX56D, AluzinkGrubość nominalna EN 10143 0,6 mmPowł. cynk., blacha z warstwą koloru EN 10143 Z350Powł. aluminiowo-cynkowa, Aluzink AZ 185 + EasyfilmMateriałpodstawowy–aluminiumAA8111 H12 R p0,2 ok. 105 N/mm2

Grubość nominalna EN 485-4 0,8 mmwarstwakoloru Metodatestowania Dane

Grubość farby, stal ISO 2808 50 µmGrubość farby, aluminium ISO 2808 25 µmPołysk EN 13523-2 9Min. wewn. promień zgięcia EN 13523-7 1T–2T nadaje się do łącz. na rąbkiPrzyczepność EN 13523-6 Bez zarzutuOdporność na rysy 2–4HMaks. temperatura użytkowa 80-100°COgnioodporność EN 13501-1 Klasa A1Odporność na działanie ognia zewnętrznego EN 14783:2006 BROOF(t1),BROOF(t2),BROOF(t3),BROOF(t1),RozszerzalnośćcieplnaRozszerzalność stali 0,012 mm/m °CRozszerzalność aluminium 0,024 mm/m °COdpornośćnaczynnikiatmosferyczne norma Dane

Odporność na korozję EN 10169-2 RC4 1)Ekspozycja na zewn. promieniow. UV EN 10169-2 Ruv3 2)

OCzyMnalEżyPaMIęTaćPRzyTRanSPOR-CIEIPRzEChOwywanIUPrzy transporcie i przechowywaniu należy materiał chronić przed wilgocią. Jeżeli materiał ma być prze-chowywany przez dłużej niż jeden miesiąc, to powin-no się to odbywać w pomieszczeniu zamkniętym, o niskiej wilgotności powietrza i stałej temperaturze. Korozja szczelinowa może powodować powstawanie białej lub czarnej rdzy. Nie ma to jednak wpływu na żywotność. wyBÓRPRzyJaznyDlaŚRODOwISKaStal i aluminium mają wiele zalet. Są one chyba najlepiej spełniającymi potrzeby ochrony środowiska produktami, jakich możesz używać. Szczególnie, jeżeli chcesz gospodarować oszczędnie dobrami swojego przedsiębiorstwa, a jednocześnie mieć pewność, że produkt będzie miał długą żywotność.

Używając produktów Plannja możesz mieć pewność, że przestrzegane są wymogi ochrony środowiska. Jesteśmy firmą posiadającą certyfikat SS-EN ISO 14001:1996. Poniżej wymieniliśmy kilka spośród unikalnych zalet stosowania stali i aluminium:

• Stal zawiera zawsze materiał pochodzący z odzysku. W przypadku aluminium część jaka pochodzi z odzysku waha się między 0 a 100%, w zależności od produktu.

• Stal i aluminium mogą bez utraty jakości stać się ponownie tym samym produktem.

• Zarówno stal jak i aluminium dają się zawsze w 100% odzyskiwać.

8 Materiały do krycia dachu blachą płaską

KOnSERwaCJaBlaChyPOwlEKanEJW odniesieniu do produktów blaszanych firmy Plannja do określania żywotności używa się na ogół dwóch różnych pojęć, żywotności estetycznej orazżywotności technicznej.żywotnośćestetyczna jest miarą czasu, po jakiego upływie warstwa koloru zmienia się na tyle, że jej wy-gląd nie spełnia już stawianych jej wymogów. Jak duże zmiany koloru i połysku pokrycia z blachy uważane są za akceptowalne zależy od osoby przeprowadza-jącej ocenę, oraz od rodzaju budynku, który blacha ta pokrywa.żywotnośćtechniczna jest miarą czasu, po jakiego upływie blacha nie jest już w stanie zapewnić ochrony konstrukcji nośnej budynku i leżącym pod nią materia-łom i konstrukcjom. Żywotność techniczna jest normal-nie znacznie dłuższa od żywotności estetycznej.

JaKMOżESzwPłynąćnażywOTnOŚćBlaChywyBIERaJąCODPOwIEDnIPRODUKTJuż sam wybór produktu wpływa na żywotność. Blacha aluminiowa daje, w większości środowisk, dłuższą żywotność, ale kosztem wyższej ceny niż w przypadku blachy stalowej. Istnieją też różnice między różnymi systemami powłok, oraz między różnymi kolorami w ramach tego samego systemu. Kolory jasne nagrzewa-ją się mniej od słońca. Są one dlatego na ogół bardziej trwałe od kolorów ciemnych, które sprzyjają silnemu nagrzewaniu.Żywotność zależy także od tego, czy materiał używany jest do pokrycia elewacji czy dachu. Dachy zwrócone na południe i mające mały spadek narażone są na silniejsze oddziaływanie słońca od powierzchni zwróco-nych na północ.

wPływCzynnIKÓwzEwnęTRznyChnażywOT-nOŚćŚrodowisko otaczające budynek ma duże znaczenie dla sposobu starzenia się farby. Drogi o dużym natężeniu ruchu, zanieczyszczające atmosferę zakłady prze-mysłowe itp. wpływają na dłuższą metę na chroniące blachę warstwy farby i cynku. Promieniowanie słonecz-ne wpływa na starzenie się kolorowej powłoki na dwa sposoby, przez promieniowanie ultrafioletowe oraz przez nagrzewanie. Oba te zjawiska przyczyniają się na dłuższą metę do rozkładu farby. Także niektóre wa-runki atmosferyczne i bliskość zasolonego środowiska morskiego wpływają na starzenie się farby. Żywotność blachy uzależniona jest także od tego, jak duża część ciętych krawędzi blachy narażona jest na działanie czynników zewnętrznych. Blacha łączona na rąbki, w której cięte krawędzie są zagięte do wewnątrz, wy-trzymuje trudniejsze warunki środowiskowe niż blacha profilowana z odkrytymi krawędziami.

USzKODzEnIaPRzyMOnTażUIEKSPlOaTaCJIUszkodzenia warstwy koloru, które mogą powstać zarówno przy montażu jak i później, mogą osłabić odporność blachy na czynniki środowiskowe. Blacha aluminiowa jest bardziej odporna od blachy stalowej na uszkodzenia warstwy koloru. Branie tego pod uwagę jest szczególnie ważne w wypadu, jeśli produkt ma być używany w środowiskach morskich i w środowiskach o dużej ilości agresywnych zanieczyszczeń. Blacha aluminiowa oraz kolory metaliczne, zarówno na blasze stalowej jak i na blasze aluminiowej, są wrażliwe na zanieczyszczenia wapniste, co należy brać pod uwagę np. przy czyszczeniu elewacji.

KOnKRETnEwSKazÓwKI:Żywotność estetyczna zależy w dużej mierze od właściwego doboru produktu i konstrukcji. Poniżej kilka czynników, jakie należy brać pod uwagę:

• Wybieraj blachę aluminiową lub krycie z taśmy blachą stalową w terenach nadmorskich i okrę gach o wysokim poziomie zanieczyszczeń prze- mysłowych.

• Dobieraj system powłok odpowiedni do aktualne- go środowiska.

• Dobieraj materiał elementów mocujących i insta- lacji tak, aby nie mogło dochodzić do korozji galwanicznej.

• Projektuj w sposób pozwalający unikać stojącej wody.

• Montuj dokładnie i unikaj powstawania rys na blasze.

• Poddawaj blachę regularnie oględzinom i od razu poprawiaj uszkodzenia warstwy zewnętrznej.

• Spłukuj blachę która nie jest płukana przez wodę deszczową.

9Blacha w kontakcie z innymi materiałami

Klasakorozyj-ności

Korozyj-nośćśro-dowiska

Przykładyśrodowisk Odpowiednisystemkolorów

Blachastalowa

Blachaaluminiowa

C1 Bardzo niska

Pomieszczenia ogrzewane z suchym powietrzem o nieznacznej ilości zanieczysz-czeń, np. biura, sklepy, szkoły i hotele.

Wszystkie Wszystkie

C2 Niska Miejsca z powietrzem o niskim poziomie zanieczyszczeń. Pomieszczenia bez ogrzewania o zmiennej temperaturze i wilgotności powietrza. Niska częstotliwość kondensacji wilgoci i niska zawartość zanieczyszczeń powietrza, np. hale sportowe, magazyny.

Wszystkie Wszystkie

C3 Średnia Miejsca z pewną ilością soli lub średnim poziomem zanieczyszczeń w powietrzu. Obszary miejskie i obszary z przemysłem lekkim. Obszary znajdujące się pod pewnym wpływem powietrza nadmorskiego. Pomieszczenia o średnim poziomie wilgotności i pewnej ilości zanieczyszczeń powietrza pochodzących z procesów produkcyjnych, np. browary, mleczarnie, pralnie.

Wszystkie Wszystkie

C4 Wysoka Miejsca z pewną ilością soli lub wysokim poziomem zanieczyszczeń w powietrzu. Obszary przemysłowe i nadmorskie. Pomieszczenia o wysokiej wilgotności powie-trza i wysokim poziomie jego zanieczyszczeń pochodzących z procesów produkcyj-nych, np. zakłady chemiczne, hale basenowe, stocznie.

PlannjaHard Coat 50

Wszystkie

C5-I Bardzo wysoka (Przemy-słowa)

Okręgi przemysłowe o wysokiej wilgotności powietrza i agresywnej atmosferze. Pomieszczenia z niemalże stałą kondensacją wilgoci i dużą ilością zanieczyszczeń powietrza.

Nie nadaje się

Wszystkie(Al nie jest odpowiednie w środowisku zasadowym)

C5-M Bardzo wysoka (Morska)

Obszary nadmorskie i przybrzeżne o dużym zasoleniu. Pomieszczenia z niemalże stałą kondensacją wilgoci i dużą ilością zanieczyszczeń powietrza.

Nie nadaje się

Nie jest standardem Nie jest objęte gwarancją

Metal–MetalStal nierdzewnaMiedźOłówAluminiumAluzinkStal ocynkowanaCynk

Metal–innymateriałBitumin (jest składnikiem m.in. papy i asfaltu)

Siarczan żelazawy (jest składnikiem m.in. czerwonej farby Falu)

Wapno (cement)

Siarczan miedzi (jest składnikiem m.in. czerwonej farby Falu)

Drewno impregnowane ciśnieniowo(zawiera m.in. sole miedzi)

Także materiały budowlane nie-blaszane mogą zawierać substancje oddziaływujące na metal. Aby uniknąć kom-binacji materiałów dających niepożądane efekty, skorzystać można z pomocy poniższej tabeli.

Blacha w kontakcie z innymi materiałamiS

tal nierdzewna

Miedź

Ołów

Alum

inium

Aluzink

Stal ocynkow

ana

Cynk

Powyższa tabela odnosi się do metali bez chroniącej powło-ki kolorowej. Blacha aluminiowa, Aluzink i blacha ocynkowa-na są powlekane fabrycznie. To chroni oczywiście znajdu-jący się pod spodem metal dopóki powłoka farby jest cała. Pamiętaj, że rysa w powłoce farby może odsłonić znajdujący się pod spodem metal.

+ oznacza, że nie są znane żadne niepożądane efekty uboczne.

– oznacza, że aktualna kombinacja może się nie nadawać do stosowania w pewnych konstrukcjach i środowiskach.

+ +– – – –+ + – – – –

–– + + + +

+ + – – + +– – + + + +

–– + + + +–– + + + +

+ –+––––

– – + – – – –

++ + – – – –+ + + – – + +

++ + – – ––

10 Ruchy termiczne

Temperatura kładzenia Zmiana długości w mm/m Lato Zima °C (+75°C) (–35°C) Stal Alu Stal Alu –10° +1,0 · L 1,9 · L –0,3 · L –0,6 · L 0° +0,9 · L 1,7 · L –0,4 · L –0,8 · L +10° +0,8 · L 1,5 · L –0,5 · L –1,0 · L +20° +0,7 · L 1,3 · L –0,7 · L –1,3 · L +30° +0,5 · L 1,0 · L –0,8 · L –1,5 · L

Ruchy termiczne

Przykład,stal:Temperatura przy kładzeniu: +10°C.Odległość L od punktu stałego do uskoku: 15 metrów

Daje zmianę długości przy uskoku:Wydłużenie w lecie: +0,8 · 15 = ok. +12 mmSkurczenie w zimie: –0,5 · 15 = ok. –7 mm

Przy kryciu blachą i obróbce blacharskiej ważne jest, aby uwzględnić ruchy termiczne taśmy wystę-pujące przy zmianach temperatury. Blacha może ulec uszkodzeniu w wypadku, jeżeli nie zapewni się jej swobody ruchu przy uskokach, oraz w miejscach, w których dochodzi do elementów wystających ponad połać dachu lub do ściany.

Wszystkie materiały rozszerzają się i kurczą wraz ze zmianami temperatury. Rozszerzalność cieplna blachy aluminiowej jest mniej więcej dwukrotnie większa niż blachy stalowej. W lecie długość bla-chy wzrasta, a w zimie maleje. Temperatura dachu może w lecie dochodzić do +75°C, podczas kiedy

Tabela1.zmianydługościprzyróżnychtemperaturachkładzenia,dlastaliialuminium.

w zimie należy się liczyć ze spadkiem temperatury do –35°C. Także wymiary podłoża ulegają zmianie, w związku z czym niniejsze obliczenia zawierają margines bezpieczeństwa.

Temperatura panująca podczas kładzenia blachy decyduje o tym, jak będą wyglądały jej zmiany z położenia wyjściowego w lecie, a jak w zimie. W po-niższej tabeli podane zostało, jakich zmian długości na metr blachy można się spodziewać przy różnych temperaturach kładzenia.

L to odległość w metrach od punktu stałego do końca blachy.

Uwzględnienie ruchów termicznych jest ważne dla zapobieżenia uszkodzeniu blachy i jej zamocowań. Dłuższe odcinki blachy należy mocować haftrami stałymi i haftrami przesuwnymi. W miejscach połączeń blachy, podobnie jak w miejscach jej docho-dzenia do innych elementów konstrukcji, blacha musi mieć możliwość rozszerzania się i kurczenia.

11Krycie z taśmy na podłożu z desek lub płyty OSB

Krycie z taśmy na podłożu z desek lub płyty OSBJak długie odcinki taśmy blaszanej mogą być uży-wane zależy od ruchów termicznych i możliwości ich przejmowania. Według szwedzkiej normy AMA Hus 08 pojedyncza taśma z blachy stalowej może mieć długość 15 metrów od środka strefy stałej, a taśma z blachy aluminiowej 10 m.

Jako strefę stałą uważa się miejsce zamocowania haftrami stałymi, w którym nie mogą lub nie po-

winny być przejmowane żadne ruchy. Haftry stałe nie pozwalają na żadne ruchy wzdłużne blaszanej taśmy, natomiast haftry przesuwne mogą przejmo-wać pewne ruchy wzdłużne taśmy. Patrz też rozdział Mocowanie haftrami. Decydujące znaczenie dla do-puszczalnej długości taśm blaszanych ma możliwość przejęcia ruchów termicznych w miejscu dochodze-nia taśmy do innych elementów.

Rys.2.PołożeniestrefystałejPołożenie strefy stałej ma być podane w dokumentacji, a długość taśmy podaje się względem centrum tej strefy. Pokrycie musi mieć strefę stałą o długości około dwóch metrów, w obrębie której użyte zostały haftry stałe, podczas kiedy pozostałe mocowania wykonane są przy użyciu haftr przesuwnych.

<10°10–18°18–30°≥30°

Strefa stała ok. 2 m

LLLL/3LL/4L

Centrum strefy stałej

Strefa stała

Rys.1.StrefystałeiruchomeStrefę stałą, którą należy umieścić na tej samej wysokości spadku na całej szeroko-ści dachu, umieszcza się w zależności od pochylenia dachu według rysunku 2.

12 Krycie z taśmy na podłożu z desek lub płyty OSB

PodłożeKrycie blachą płaską może być wykonywane na różnego rodzaju podłożach stałych. Odpowiednia grubość deski / płyty OSB to 23 mm przy odstępie między krokwiami wynoszącym 1,2 m. Między wyło-żonym deskami lub płytą OSB a pokryciem Plannja Emka ma się zawsze znajdować papa podkładowa bez posypki krzemowej. W rozdziale JSB.1 AMA Hus 08 opisane jest, jak należy dobierać papę podkłado-wą. Papa powinna być jakości YAP 2200. Przy zmia-nie pokrycia dachu, na którym podłożem jest stary nierówny panel, może się okazać konieczne użycie papy o większej grubości, jak np. YAP 2500.

Mocowanie haftramiZadaniem haftr jest mocowanie taśm blachy do pod-łoża. Zahacza się je o tą krawędź, która następnie w gotowym rąbku stanowić będzie blachę wewnętrzną.

Haftry mocujące muszą być wykonane ze metali-zowanej blachy stalowej lub z blachy nierdzewnej, a ich wytrzymałość na rozciąganie wynosić musi co najmniej 1 kN. Haftry do mocowania blachy aluminio-wej muszą być zawsze ze stali nierdzewnej. Wyso-kość haftr musi być zawsze dobrana odpowiednio do kształtu rąbka. W obrębie strefy stałej (patrz Ruchy termiczne i długości taśm) należy zakładać haftry sta-łe, a na pozostałym obszarze haftry przesuwne. Przy montażu należy dopilnować, aby część przesuwna

była wycentrowana pośrodku, co pozwoli jej przejmo-wać ruchy blachy w obie strony. Haftry mocuje się do podłoża z drewna za pomocą wkrętów 4,2 x 25.

Szereg przedsiębiorstw dostarcza haftry do podłoża drewnianego, przeznaczone dla rąbków kształtowa-nych w nowoczesnych maszynach. Haftry dostępne są też z już zamocowaną śrubą, która daje szybszy i łatwiejszy montaż.

Na rynku dostępne jest specjalne narzędzie, przy użyciu którego zakładanie i przykręcanie może być wykonywane w jednym momencie roboczym w po-zycji stojącej. Nadaje się ono specjalnie do prac na dachach o małym spadku.

Rys.4Przykład haftry stałej.

Rys.5Przykład haftry przesuwnej z zamocowaną fabrycznie śrubą.

Rys.3

13Krycie z taśmy na podłożu z desek lub płyty OSB

Obciążenie wiatremDach budynku pozostaje pod wpływem sił ssania, które powstają na skutek oddziaływania wiatru. Wartość generowanej przez wiatr siły ssania jest w leżących wzdłuż zewnętrznych krawędzi dachu stre-fach brzegowych 2–3 razy wyższa niż na wewnętrz-nej połaci dachu.

Obliczeniowe obciążenie wiatrem dla danego bu-dynku otrzymuje się na podstawie jego wysokości,

Na podstawie obliczeniowego obciążenia wynikającego z sił ssących oblicza się siłę wyciągającą Ft działającą na zamocowanie haftry jako

gdzie Cłapekto odstęp między haftrami wzdłuż rąbka (patrz rys. 3).Crąbkówto odstęp między rąbkami (patrz rys. 3).

Ft = qd · cłapek · crąbków (kN)

Wynikające z siły ssania obciążenie obliczeniowe dla poszczególnych stref dachu oblicza się jako:

gdzie qd to wartość obliczeniowa dla obciążenia wiatremµ to współczynnik kształtu dachu według rys. 6 γ to współczynnik składowej obciążenia zmiennegoqkto charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru.

qd = µ · γ · qk (kN/m2)

Dachdwuspadowy,pochylenie>50

x=min.z(li2h)y=min.z(bi2h)

µ=–1,6

µ=–0,6 µ=–1,7

µ=–1,0

h

b0,1y

0,1x

0,1x

l

0,1y

Rys.6.

Dachjednospadowy,pochylenie>50

y=min.z(li2h)

µ=–1,8

µ=–0,9

µ=–1,6 b

l

h

0,1y

0,1x

0,1x

0,1y

µ=–1,7

kształtu oraz położenia w terenie. W podręczniku „Obciążenie śniegiem i wiatrem” szwedzkiego urzędu budownictwa i gospodarki mieszkaniowej (Boverket), podane są zasady obliczania obciążenia wiatrem.

Na poniższym rysunku podany jest najgorszy moż-liwy przypadek dla dachu dwuspadowego i dla dachu jednospadowego. Dla dachu walcowego obowiązują wyższe wartości.

14 Krycie z taśmy na podłożu z desek lub płyty OSB

0,4 600 600 600 0,5 600 600 600 0,6 600 600 600 0,7 600 600 600 0,8 600 600 530 0,9 600 600 470 1,0 600 600 430 1,1 600 560 390 1,2 600 510 360

Obliczanie odstępu między haftrami

Tabela2.Obliczeniowewartościsiływyciągającejdlawkrętu.• Odeskowanie lub płyta OSB• Jeden wkręt min. Ø 4,0 mm• Strefa klimatyczna 2 w/g BKR rozdział 5:21• Typ obciążenia C w/g rozdziału 5:22• Wartość obliczeniowa Rd w/g BKR rozdział 5:3121

Grubość desek, mm Rd kN

16 0,55 19 0,69 23 0,87 25 0,96

Haftry muszą być mocowane wkrętami 4,2 x 25. Każda haftra wymaga normalnie tylko jednego wkrętu. W przepisach szwedzkiego urzędu budownictwa i gospodarki mieszkaniowej (Boverket), BKR 99 rozdz. 5:245 i 5:31, podane są założenia do obliczania siły wyciągającej przy podłożu drewnianym. W tabeli 2 podane są obliczeniowe wartości siły wy-ciągającej dla wkrętu 4,0 mm w podłożu drewnianym.

załOżEnIaOBlICzEnIOwESiła wyciągająca Ft musi być mniejsza lub równa wartości obliczeniowej siły wyciągającej Rd dla zamo-cowania haftry (Ft < Rd).

ODSTęPMIęDzyhaFTRaMIWedług normy AMA Hus 98 haftry mają być montowa-ne wzdłuż rąbka w odstępach nie przekraczających 450 mm. Według naszych zaleceń odstęp między haftrami może wynosić 600 mm, ale w strefach brze-gowych dachów obiektów położonych w miejscach narażonych na silne wiatry konieczne jest przeprowa-dzenie obliczeń kontrolnych. Dokumentacja rysunko-wa musi zawierać dane o odstępach między haftrami na różnych połaciach dachu.

Tabela3.Odstępmiędzyhaftramidladachudwu-ijednospadowego.• Podłoże z desek 22 mm.• 1 wkręt na haftrę.• Współczynnik kształtu dachu dla wiatru w/g „Obciążenie śniegiem i wiatrem” Boverket.• Odstęp między rąbkami 600 mm.• Pozostałe założenia jak w tabeli 2.

1) Dotyczy narożników dachu tylko przy pochyleniu dachu < 5° na odcinku 0,25x razy 0,25y (0,25x) na rogu w/g rys. 6.

Zarówno aspekty ekonomiczne jak i aspekty tech-niczne przemawiają zawsze za dopasowaniem odstę-pu między haftrami zarówno do aktualnych obciążeń wiatrem i zamocowań, jak i do podłoża.W tabeli 3 podane są odpowiednie odstępy między haftrami przy mocowaniu jednym wkrętem na haftrę, uwzględniające powyższe założenia.

Obciążenie wiatremqkkN/m2

Dach dwu- i jednospadkowy. Odstęp między haftrami w mm

Połać wewnętrzna

Strefa brzegowa

Narożnik 1) µ = –2,5

15Krycie w technologii rąbka stojącego na podłożu z termoizolacji

Krycie w technologii rąbka stojące-go na podłożu z termoizolacjiTen rozdział pokazuje, jak można wykonywać izolo-wane konstrukcje dachów kryjąc je blachą z taśmy na podłożu z wełny mineralnej. Doświadczenia z tego typu konstrukcją, które sięgają początku lat 1970-tych, wykazały jej dobre funkcjonowanie. Alter-natywnie, jako termoizolacji użyć można tworzywa EPS (polistyren ekstrudowany).

Pochylenia dachówPochylenie dachu nie powinno w normalnym wypadku być mniejsze jak 1:10 (5,7°). W korzystnych warunkach można zaakceptować 1:16 (3,6°). W takich wypadkach dach wymaga pokrycia nieprzerwanymi taśmami, czyli

Ten typ dachu nadaje się m.in. dla budynków han-dlowych i przemysłowych, oraz dla obiektów sporto-wych.

Dachy wykonane według poniższych opisów są estetyczne, energooszczędne, EPS i zapewniają niskie koszty konserwacji.

na spadku dachu nie może być żadnych przeszkód.Dopuszczalne są elementy wystające ponad połać dachu w punkcie najwyższym.

Sztywna wełna mineralna typu płytowegoWełna mineralna min. 80 kg/m3

Izolacja paroszczelna i przeciwwilgociowa z folii plastikowejDolna wełna mineralna 80 kg/m3Nośna blacha trapezowaHaftra mocowana wkrętem

Styropian EPSIzolacja paroszczelna i przeciwwilgociowa z folii plastikowejDolna wełna mineralna 80 kg/m3

Nośna blacha trapezowaHaftra mocowana wkrętem

Krycieblachąztaśmyłączonąnarąbki

Rys.7.

16 Krycie w technologii rąbka stojącego na podłożu z termoizolacji

TERMOIzOlaCJazwEłnyMInERalnEJlUBSTyROPIanUEPSWykonane z taśmy pokrycie ma w przypadku takiej konstrukcji spoczywać na warstwie izolacyjnej ze sztywnej wełny mineralnej. Alternatywą do izolacji z wełny mineralnej jest użycie kombinacji, której dolna warstwa jest z wełny mineralnej, a warstwa górna ze styropianu EPS. Konsekwencją użycia styropianu EPS mogą być wyższe koszty ubezpieczeniowe dla budynku.

Izolacja przenosi obciążenie śniegiem oraz inne obciążenia odgórne w dół, na nośne podłoże z bla-chy trapezowej. Wykonane z taśmy pokrycie moco-wane jest na nośnym podłożu z blachy profilowanej. Używać można też innych podłoży nośnych dających dobre zamocowanie, ale nie zajmujemy się tym w tej publikacji.

Używana jako podłoże pod pokrycie taśmą izo-lacja musi mieć wystarczającą gęstość i sztywność, aby wytrzymała maszynowe łączenie na rąbki. Paro-szczelność dachu uzyskiwana jest poprzez umiesz-czenie chroniącej przed wilgocią folii polietylenowej na dolnej płycie izolacyjnej, która musi mieć 50–70 mm grubości.

wełnamineralnaTermoizolację z wełny mineralnej kładzie się w trzech warstwach o różnej twardości. Dwie dolne płyty mu-szą mieć gęstość co najmniej 80 kg/m³, a płyta górna musi mieć co najmniej 20 mm grubości i odpowia-dać jakością płycie pilśniowej. Wełna mineralna ma prawo ulec ściśnieniu maks. 10 mm przy obciążeniu 15 kPa.

StyropianEPSTermoizolacja ze styropianu EPS kładziona jest wyłącznie na górze, w co najmniej 2 warstwach. Sty-ropian EPS jest materiałem palnym. Co za tym idzie w przypadku dachów o dużej powierzchni powinno się użyć sekcji z materiału niepalnego, wełny mine-ralnej. Przy klapach przeciwpożarowych styropian

Wymogi dotyczące właściwości używanych materiałów

EPS nie może być umieszczany bliżej, jak 600 mm od obrzeża komina klapy.

IzOlaCJaPaROSzCzElnaIPRzEDwIlgOCIązFOlIIPlaSTIKOwEJDach musi być zawsze wyposażony w trwałą i posia-dającą odpowiedni atest plastikową folię, zapobiega-jącą przedostawaniu się wilgotnego powietrza na bla-chę zewnętrzną. W ten sposób zapobiega się szkodli-wej kondensacji na dolnej powierzchni wykonanego z taśmy blaszanego pokrycia. Plastikową folię łączy się dokładnie, umieszczając taśmę z niewulkanizo-wanej gumy butylowej w miejscu zachodzenia na siebie łączonych na nakładkę folii. Jeżeli połączenie folii krzyżuje się z profilami blachy, to aby umożliwić połączenie należy umieścić pod spodem jakąś płytę lub kawałek blachy. W podobny sposób łączy się folię z chroniącą przed wilgocią izolacją ścienną.

nOŚnaBlaChaTRaPEzOwaNośną blachę trapezową oblicza się na ciężar własny i obciążenie śniegiem. Ugięcie blachy przy obciąże-niu użytkowym nie może przekraczać L/150, gdzie L = rozpiętość. Blacha nośna montowana jest wzdłuż budynku, w związku z czym jest prostopadła do taśm pokrywających dach.

ODwaDnIanIEDach może być odwadniany za pośrednictwem zewnętrznych rynien wiszących, lub wbudowanych w dach rynien lub koryt zlewowych. Do wykonania rynny wewnętrznej / koryta zlewowego użyć można jednego z dwóch materiałów, albo 2 mm blachy za-bezpieczonej przed korozją, albo blachy nierdzewnej o grubości 1,0–1,5 mm. Rynnę/koryto wykonuje się w sekcjach. Każda sekcja musi zostać wyposażona w odpływ przelewowy. Odpływ przelewowy można też wykonać przy najbliższym odpływie. Rynna/koryto podgrzewane jest od spodu dzięki lokalnie cienkiej izolacji, która zapobiega zamarzaniu.

Grubość izolacji Up W/m2 °C Ciężar własny *) Ciężar własny *) H mm Wełna mineralna Styropian EPS kN/m2kN/m2

150 0,26 0,19 0,08180 0,22 0,22 0,09220 0,19 0,24 0,10250 0,17 0,26 0,11

*) Blacha nośna nie jest wliczona w podany ciężar własny Rys.8.

Tabela4.wponiższejtabelipodanezostaływartościUp.


MOCOwanIEhaFTRZadaniem haftr jest mocowanie blachy, celem zabez-pieczenia jej przed siłą ssącą powstającą w wyniku oddziaływania wiatru. Do mocowania używa się haftr przesuwnych i haftr stałych, przy czym te pierwsze pozwalają na wzdłużne przesuwanie się w nich blaszanej taśmy. Haftry stałe mają zadanie odwrotne, a mianowicie unieruchomienie blaszanej taśmy w wybranym punkcie zamocowania.

Haftrę zahacza się o tą krawędź, która następnie stanowić będzie blachę wewnętrzną w gotowym rąbku. Haftry muszą być wykonane ze metalizowa-nej blachy stalowej lub z blachy nierdzewnej, i mieć wytrzymałość na rozciąganie co najmniej 1 kN. Haftra musi mieć zawsze wysokość odpowiednią do kształtu rąbka.

Kryjąca dach blacha z taśmy mocowana jest haftrą do znajdującej się pod izolacją blachy za pośredni-ctwem plastikowej tulei, której długość dopasowuje

się do grubości izolacji. Tuleję tą przykręca się do blachy spodniej wkrętem samonawiercającym. Tuleja musi być o ok. 20 mm krótsza od grubości izolacji, aby dając efekt teleskopowy pozwalała na ściśnięcie materiału izolacyjnego.

Przeprowadzone próby na wyciąganie wykazały, że zamocowanie takie z powodzeniem wytrzymuje obliczeniowe obciążenia wiatrem i że elementem obliczeniowym jest zamocowanie wkrętu w dolnej blasze. W strefie stałej używa się haftr stałych, a w strefie ruchomej haftr przesuwnych, patrz rozdział Mocowanie blachy w kierunku spadku dachu.

Skonstruowany według tej zasady system za-mocowań został opracowany przez firmę Bjarnes system AB w Södertälje. System ten składa się z haftra, plastikowej tulei i wkrętu samonawiercajace-go, które są do siebie dopasowane. System ten jest w użyciu od ponad 10 lat i okazał się dobrze spełniać swoje zadanie.

haftrastała

haftraprzesuwna

18 Krycie w technologii rąbka stojącego na podłożu z termoizolacji

Wartość obliczeniowa dlaobciążenia wyciągającego Rd kN

Obliczanie odstępu między haftramiW przypadku podłoża nośnego wykonanego z blachy profilowanej, blacha nośna ułożona jest normalnie w kierunku prostopadłym do kierunku wzdłużnego taśm blachy kryjącej. Odstęp między haftrami, który dostosowuje się do odległości między górnymi falami blachy nośnej, będzie tej odległości wielokrotnością. Normalny odstęp między haftrami to 600 mm, ale w pasach stref brzegowych dachów budynków stojących w miejscach narażonych na silne działanie wiatru odstęp ten trzeba czasem zmniejszyć. Przy

Tabela5.ObliczenioweobciążeniewyciągająceRddlawkrętuØ4,8mmwblaszetrapezowej.

0,65 0,49 0,72 0,58 0,85 0,75 1,00 0,98 1,25 1,25

Dla blachy profilowanej przyjęta została dolna granica plastyczności. ReL=350N/mm2.

W poniższej tabeli podane są obliczeniowe wartości siły wyciągającej Rd dla wkrętu Ø 4,8 mm w profilo-wanej blasze stalowej. Wartości te zostały obliczone zgodnie ze szwedzką normą dla blach cienkich, StBK–N5, i obowiązują dla klasy bezpieczeństwa 1. Wartości wyższe uzyskać można poprzez testowa-nie.

Na podstawie obliczeniowego obciążenia wynikającego z sił ssących oblicza się siłę wyciągającą Ft działającą na zamocowanie haftry jako:

Ft = qd cłapek crąbków (kN) gdzie Cłapek to odstęp między haftrami wzdłuż rąbka (patrz rys. 9)

Crąbków to odstęp między rąbkami (patrz rys. 9) qd to obliczeniowe obciążenie wiatrem dla aktualnej połaci dachu (patrz str. 13)

bardzo wysokich obciążeniach wiatrem, rozsądnym może być użycie węższych taśm blachy w strefach brzegowych dachu przy ścianach bocznych budyn-ku, celem zagęszczenia punktów mocowania. Dokumentacja projektu musi zawierać dane o odstę-pach między haftrami na różnych połaciach dachu.Zarówno aspekty ekonomiczne jak i aspekty tech-niczne przemawiają zawsze za dopasowaniem odstę-pu między haftrami zarówno do aktualnych obciążeń wiatrem i zamocowań, jak i do podłoża.

Grubość blachy, mm

cfals

C łapek

Rys.9.


W poszczególnych strefach dachu obliczeniowe obciążenie ssące uzyskuje się ze wzoru:

qd = µ γ qk (kN/m2)

gdzie µ to współczynnik kształtu dachu w/g rys.1

γ to współczynnik składowej obciążenia zmiennego qk to charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru.

Mocowanie blachy w kierunku spadku dachu na wełnie mineralnejW przypadku dachu spadzistego, obciążenie śnie-giem i ciężar własny blachy dają składową obciąże-nia skierowaną w kierunku spadku dachu, która musi zostać uwzględniona aby blacha i izolacja nie uległy przemieszczeniu.Ześlizgiwaniu się taśm blachy zapobiega po części tarcie między materiałami, a po części montowanie blachy specjalnymi stałymi haftrami, które tworzą strefę stałą. Patrz strona 11.

DłUgOŚćSPaDKUDaChU<15METRÓw,aSPaDEKDaChU<7°Strefę stałą umieszcza się pośrodku spadku dachu. Zakłada się tam na każdym rąbku 5 haftr stałych na odcinku 3 metrów, patrz rys. 2 na str. 11.

DłUgOŚćSPaDKUDaChU>15METRÓw,lUBSPaDEKDaChU>7°Przy spadkach dachu przekraczających 10° stre-fę stałą umieszcza sie zgodnie z rys. 2 na str. 11. Wymaganą liczbę haftr stałych ustala się na podsta-wie obliczenia. Ewentualnie może być ich potrzebne więcej niż ilość najmniejsza, którą jest 5.

DłUgOŚCIBlaSzanyChTaŚMJak długie odcinki blaszanej taśmy mogą być uży-wane zależy od ruchów termicznych i możliwości ich przejmowania.

W przypadku dachu krytego taśmami blachy kładzio-nymi na izolacji i blasze profilowanej, nie powinno się używać taśm o długości przekraczającej 30 metrów przy maks. pochyleniu wynoszącym ok. 7°. Przy kącie nachylenia dachu mniejszym niż 10° wymaga-ne jest uszczelnienie połączeń rąbka taśmą uszczel-niającą.

Siła tnąca S dla której zamocowanie musi zostać obliczone uzyskuje się z poniższego wzoru:

S = 0,6 L q sin α cos α (kN)

gdzie L = długość spadku dachu w metrach q = obciążenie śniegiem i ciężar własny blachy (kN/m²) α = kąt pochylenia dachu. Na podstawie testów ustalone zostało, że haftra stała daje zamocowanie o sile 0,6 kN. Liczba haftr stałych koniecznych na rąbek wynosi więc:

n = S/0,6 (szt.)

20 Typowe elementy na podłożu z desek

21Typowe elementy na podłożu z desek lub płyty OSB

12

4 5

10

12,5–14

5

10

25

3

3 6

Maks. 600

Rąbki przy kącie nachylenia dachu ≤ 10°

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.13. Haftry, c maks. 600 mm, mocowane wkrętami. W strefach brzegowych w/g aktualnych wymogów4. Rąbek5. Uszczelka do rąbków6. Blacha płaska Plannja

Przy tym kącie nachylenia dachu, należy bezwzględ-nie użyć uszczelki do połączeń arkuszy.

Typowe elementy na podłożuz desek lub płyty OSB

22 Typowe elementy na podłozu z desek lub płyty OSB

Okap z zewnętrzną rynną wiszącąPrzy pokrywaniu z taśmy blachy łączymy do połą-czenia ruchomego i części wystającej za pomocą pojedynczego rąbka uskokowego. Wielkość zakładki blachy musi być wystarczająco duża, aby zachodziła ona na wystającą część dachu nawet przy najwięk-szym przyroście długości blachy, a margines ruchu zakładki wystarczająco duży, aby przy kurczeniu się blachy nie powstawały pęknięcia, patrz rozdział Ru-

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Hak rynnowy c/c 600 mm3. Wkręt ze stożkowym łbem4. Rynna wisząca5. Opierzenie ochronne 0,6 mm6. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB. 17. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm8. Wkręt c 150 zygzakowato9. Blacha płaska Plannja

Rys.10.Rysunek przedstawiający zaginania rąbka

25+1010+12+25

253320

20

chy termiczne i długości taśm. Wystająca część nie może ulec załamaniu w dół w sposób, który uniemoż-liwiłby swobodne przesuwanie.

Przy częściach wystających należy pokrycie dachu zakańczać albo zagiętym rąbkiem stojącym, albo przez zawinięcie. Zawinięcie wykonać można z za-kładką rąbka do dołu lub do góry.

38

Punkt wysoki

Punkt niski

10

Min. 150Margines ruchu

961

2 745


10

6

9

7

5

3

4

1

8

11

Punktwysoki

Punktniski

Spadekmin.1:75

Margin

esruchu

Min. 100

Min. 450

Okap dachu z rynną wewnętrzną

1. Deska lub płyta OSB 22 mm 2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1 3. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm 4. Wkręt c 150 zygzakowato 5. Obróbka okapowa, 0,6 mm (podciąga się na 450

mm pod blachę rynnową) 6. Guma EPDM 2 mm jako uszczelnienie między

wspornikiem hakowym a obróbką okapową. 7. Wspornik hakowy c maks. 400 mm 8. Wymiary zamocowania wspornika hakowego w/g potrzeb 9. Blacha rynnowa z odstępem między rąbkami maks. 950 mm 10. Pokrycie zewnętrzne 11. Pojedynczy powiększony rąbek hakowy dający

margines ruchu

Przy kryciu blachą z taśmy, połączenie między pokryciem a konstrukcją rynny wewnętrznej musi zostać wykonane w taki sposób, aby nie przeszkadzało ruchom taśmy pokrycia. Można to uzyskać wykonując połączenie ruchome w postaci pojedynczego powiększonego rąbka hakowego.

2

9

10

7

Dlakątapochyleniadachuconajmniej30°


Patrz rysunek niżej

Min.450

Min.150

Min.100

Min.1000

PunktniskiPunktwysoki

Min.spadek1:16

W wypadku użycia rynny wewnętrznej z dachem o kącie pochylenia 30° należy połączenie wykonać przy użyciu połączenia ruchomego zapobiegającego dostaniu się do środka wody. Taki wariant może być stosowany do dachów o spadku nawet tak małym jak 14°. Przy spadkach mniejszych nie należy używać

Dlakątapochyleniadachu14°–30°

rynny wewnętrznej. Przy spadkach dachu między 14° a 30° należy zwrócić szczególną uwagę na wymóg dotyczący różnicy poziomów między krawędzią rynny, a rąbkiem rynny/jej połączeniem z pokryciem dachu. Zamiast podbudowy dla połączenia ruchome-go można w równym stopniu opuścić rynnę.

7

9

12

68

4

5

150Min.100

Marginesruchu

3 11

4

Min.1000

Min.200

3

10

2

2

1. Deska lub płyta OSB 22 mm 2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1 3. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm 4. Wkręt c 150 zygzakowato 5. Obróbka okapowa, 0,6 mm (podciąga się na 450 mm pod blachę rynnową) 6. 2 mm guma EPDM jako uszczelnienie między wsporni kiem hakowym a obróbką okapową. 7. Wspornik hakowy c max 400 mm 8. Wymiary zamocowania wspornika hakowego w/g po trzeb 9. Pokrycie zewnętrzne 10. Blacha rynnowa 11. Blacha płaska Plannja


1 2

3

∆ Min. 5

Kalenica

Kalenicazrąbkiem

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.13. Blacha płaska Plannja

Wysokość rąbka kalenicowego należy dopasować do wymogów marginesu ruchu dla różnych długości taśm blachy.

Ściana boczna z wiatrownicąObróbkę czołową należy wykonać z arkuszy o dłu-gości nie przekraczającej 1 950 mm, łączonych przy użyciu pojedynczych rąbków hakowych lub na wpust, przy elewacjach tynkowanych jednak wyłącznie przy użyciu pojedynczych rąbków hakowych.

123

6

4

1. Deska lub płyta OSB 22 mm 2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1 3. Blacha płaska Plannja 4. Obróbka mocująca ciągła 5. Wkręt c 300 zygzakowato 6. Obróbka blacharska 0,6 mm

5


Kalenica wentylująca

1. Konstrukcja drewniana c maks. 1 200 2. Deska lub płyta OSB 22 mm 3. Deska lub płyta OSB 22 mm 4. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1 5. Blacha płaska Plannja EMK 6. Blacha perforowana φ 3 ∆ 6 7. Wkręt c 300 8. Obróbka kalenicy 0,6 mm 9. Nit jednostronny φ 4,0 c 300 10. Wkręt samonawiercający nierdzewny c maks. 1 200

Konstrukcja taka daje teoretyczną powierzchnię wen-tylacyjną ok. 600 cm2/metr kalenicy.

4

102

8

7

69

3

1

4 5

12

300

100

150

150

Zagięcie odprowadzające


1. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB. 12. Maks. długość obróbki blacharskiej z jednego kawałka to 6 m.

Jeżeli leży równolegle do pokrycia dachu to może mieć taką samą długość jak taśmy.

3. Haftra c 6004. Obróbka boczna 0,6 mm5. Obróbka szczytowa muru, podwójne rąbki hakowe

Szczyt muru

5

4 Spadek min. 1:10

2

3

1

Min

. 250

4


Rynna koszowa wpuszczona

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1. Pod rynną w/g JSC.1 całkiem klejone.3. Rynna. Maks. długość z jednego kawałka to 6 m.4. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm5 Wkręt c 150 zygzakowato6. Blacha płaska Plannja

Rynna koszowa wykonana jak niżej spełnia dobrze wymagania swobody ruchów termicznych taśm blachy. Ten wariant nie wymaga skośnych kawałków bocznych.

Rynna koszowaNorma AMA Hus podaje, że rynna koszowa ma być wykonana z arkuszy o największej odległości między rąbkami 1 200 mm i połączona z arkuszowym pokry-ciem dachu stojącymi rąbkami do rynien koszowych i skośnymi kawałkami bocznymi. Ma to zapewnić spełnienie wymogu swobody ruchów termicznych materiału.

Okap

Kalenica

Kalenica

A

A

Margines ruchuPrzekrója–a

Margines ruchu

3

5

1 2 4

6

Min

. 100

Min. 200

Min. 375

Okap

900

Kalenica

Kal

enic

a

Rynna koszowa

Skośny kawałek boczny


4

1 2

Margines ruchu

Min

. 250

6

5

3

2

3

3

1

765

4

Min

. 250

Obróbka przyścienna

Boczna1.Deska lub płyta OSB 22 mm2.Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.13.Blacha płaska Plannja4.Opierzenie mocujące 0,6 mm5.Obróbka blacharska ciągła 0,6 mm. Mocuje się w

spoinie poziomej.6.Obróbka blacharska 0,6 mm7.Masa fugowa w/g normy Hus AMA 08 rozdz. ZS

wnajwyższympunkcie1.Deska lub płyta OSB 22 mm2.Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.13.Blacha płaska Plannja4.Blacha płaska Plannja5.Obróbka blacharska 0,6 mm6.Masa fugowa w/g normy AMA Hus 08 rozdz. ZS

100

100


Koryto zlewowe

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.1. Na dnie koryta i po bokach zgrzewana ciągle mata gumowa lub jej odpowiednik.3. Spawane szczelnie koryto z blachy 2 mm, lub 1,0–1,25 mm blachy nierdzewnej, sekcje maks. 12 m4. Obróbka blacharska uskoku 1,25 mm Przyspawuje się ściegowo do koryta ze stali nierdzewnej5. Wkręt c 150 zygzakowato6. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.17. Blacha płaska Plannja

W przypadku krycia dachu blachą z taśmy koryto zlewowe wykonać można na jeden z dwóch spo-sobów. Albo używając zagiętej dwustronnie blachy arkuszowej w/g AMA Hus 08, albo z grubej blachy ze spawanymi bokami. W wariancie późniejszym koryto wykonuje się z dobrze zabezpieczonej przed korozją

blachy 2 mm, lub z blachy nierdzewnej. Studzienkę spawa się do koryta. Koryto wykonuje się w sekcjach. Każda sekcja musi zostać wyposażona w odpływ przelewowy. Odpływ przelewowy można też wykonać zgodnie ze szkicem przy najbliższej studzience.

1

23

45

76

50

Punktwysoki

Punkt niski

Marginesruchu

Min. 375

Spadek min. 1:75

Margines ruchu


Obróbka elementów wystających ponad połać dachową

1. Deska lub płyta OSB 22 mm2. Obróbka rynny kominowej przy użyciu stożkowej listwy trójstronnej z drewna3. Pokrycie podłoża w/g normy AMA Hus 08 JSB.14. Obróbka blacharska 0,6 mm5. Haftra c 6006. Obróbka blacharska 0,6 mm7. Blacha płaska Plannja

Pokrycie boczne należy wykonać z takiego samego materiału, z jakiego wykonane jest pokrycie dachu. Obróbkę blacharską zachodzącą na element wysta-jący ponad połać dachu należy podciągnąć na ten element do wysokości co najmniej 250 mm i połączyć

Min

. 25

0

PrzekrójB–B

6

4 7

2 1

3

Min

. 250

5

Przekrója–a

Margines ruchu

0-10

0

Margines ruchu

na rąbek z obróbką boczną. Na rogach należy wyko-nać rąbki łukowate. Należy uwzględnić konieczność zapewnienia wystarczającego marginesu przesuwu. Rąbka łączącego z obróbką boczną nie wolno moco-wać do podłoża.


Szerokośćotworupowyżejok.1000mm

Przy elementach wystają-cych ponad połać dachu o większej szerokości należy rynnę kominową wykonać ze spadkiem dwustronnym.

Szerokośćotworuponiżejok.1000mmPrzy elemencie wystającym ponad połać dachu mieszczącym się w obrębie szerokości dwóch taśm blachy rynnę kominową wykonuje się ze spadkiem jedno-stronnym.

33Typowe elementy na podłożu z termoizolacji

Przed końcowym zamknięciem rąbka7

3 21 5

8

6

8

6

Maks. 600

Uszczelka Zadaniem uszczelki jest zapewnienie rąbkowi wodo-szczelności i trwałości, przy czym musi ona mieć taki skład, aby nie atakował warstwy kolorowej.

1. Blacha profilowana, grubość co najmniej 0,65 mm2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3

3. Folia PE 0,2 mm4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS5. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS)6. Plastikowa tuleja z wkrętem i haftrą7. Uszczelka do rąbków8. Blacha płaska Plannja

Typowe elementy na podłożuz termoizolacji

4

34 Typowe elementy na podłożu z termoizolacji

9 7

3

810

1 2

4

5

Okap z zewnętrzną rynną wiszącą

1. Profil 1,25 mm 2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 3. Folia PE 0,2 mm 4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 5. Hak rynnowy c 600 6. Rynna wisząca 7. Wełna mineralna luzem lub pianka PU 8. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 9. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm 10. Blacha płaska Plannja

10+12+2525+10

33 2025

20

Przy kryciu dachu z taśmy, blachy łączymy do spojenia ruchomego i części wystającej za pomocą pojedynczego rąbka uskokowego. Wielkość zakładki blachy musi być wystarczająco duża, aby zachodziła ona na wystającą część dachu nawet przy najwięk-szym przyroście długości blachy, a margines ruchu

Zamykanie rąbków może się odbywać w różny sposób. Tutaj pokazany jest wariant najbardziej powszechny, bez zagiętej na końcu do dołu za-kładki uskoku.

zakładki wystarczająco duży, aby przy kurczeniu się blachy nie powstawały pęknięcia, patrz rozdział Ru-chy termiczne i długości taśm. Wystająca część nie może ulec załamaniu w dół w sposób, który uniemoż-liwiłby swobodne przesuwanie.

Margines ruchu

10

6


1. Profil 1,25 mm z blachy cynkowanej na gorąco, od podpory do podpory 2. Blacha profilowana 3. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 4. Folia PE 0,2 mm 5. Deska 45 x h, c 600 6. Kątowniki mocujące 1+1 szt. 7. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 8. Płyta OSB 22 mm. Wycięcia przy hakach rynnowych 9. Wełna mineralna 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 10. Hak rynnowy c 600 11. Rynna wisząca 12. Obróbka blacharska uskoku 0,6 mm 13. Papa podkładowa bez posypki krzemowej / folia FWK 14. Blacha płaska Plannja 15. Wełna mineralna luzem 16. Obróbka blacharska

Przy kryciu dachu z taśmy, blachy łączymy do spojenia ruchomego i części wystającej za pomocą pojedynczego rąbka uskokowego. Wielkość zakładki blachy musi być wystarczająco duża, aby zachodziła ona na wystającą część dachu nawet przy najwięk-szym przyroście długości blachy, a margines ruchu

Okap z nadwieszeniemzakładki wystarczająco duży, aby przy kurczeniu się blachy nie powstawały pęknięcia, patrz rozdział Ruchy termiczne i długości taśm. Wystająca część nie może ulec załamaniu w dół w sposób, który unie-możliwiłby swobodne przesuwanie.

8

10

9 7

3

5

1

2

4

12

11

15

1413

16

6

Margines ruchu

Min.25

10


9

12

10

1

75

2 3

4

12 811

Okap z rynną wewnętrzną

1. Blacha profilowana 2. Blacha 1,00 mm cynkowana na gorąco 3. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 4. Folia PE 0,2 mm 5. Rynna z blachy nierdzewnej, min. 1,0–1,5 mm 6. Blacha kryjąca połączenie rynny 7. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 8. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 9. Obróbka blacharska uskoku, ocynkowana 1,0 mm 10. Blacha płaska Plannja 11. Profil 1,25 mm 12. Obróbka blacharska 0,6 mm

Przekrója–a

6

Margines ruchu co najmniej 20 mm

Bok rynny Bok rynny


3 2

10

4

9

61 7 5

Ściana boczna

1. Profil z blachy 2,0 mm cynkowanej na gorąco 2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 3. Folia PE 0,2 mm 4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 5. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 6. Haftra z tuleją 7. Blacha płaska Plannja 8. Wełna mineralna luzem lub pianka PU 9. Obróbka z blachy 1,0 mm cynkowanej na gorąco 10. Obróbka blacharska 0,6 mm

8


10

5 42

7

12

13

6

3

89

3

10

11

2

1

Maks. 600 mm

1. Profil z blachy 1,5 mm cynkowanej na gorąco 2. Deska 45 x h 3. Kątownik mocujący, c maks. 500 4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 5. Folia PE 0,2 mm 6. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 7. Płyta OSB 22 mm 8. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 9. Papa podkładowa 10. Blacha płaska Plannja 11. Wełna mineralna luzem lub pianka PU 12. Obróbka mocująca ciągła 13. Obróbka blacharska 0,6 mm

Ściana boczna z nadwieszeniem


Kalenica – alt. 1

1. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 2. Folia PE 0,2 mm 3. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 4. Płyta OSB 22 mm 5. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 6. Zamocowanie haftrą, przesuwną 7. Blacha płaska Plannja

Margines ruchu ∆ Wysokość H mm

5 89 8 113 11 132 14 150

Tabelazależnościmarginesuruchuodwysokości

Kalenica – alt. 2

1. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 2. Folia PE 0,2 mm 3. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 4. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 5. Blacha 2,0 mm cynkowana na gorąco 6. Zamocowanie haftrą 7. Blacha płaska Plannja 8. Blacha 1,0 mm cynkowana na gorąco 9. Blacha 1,0 mm cynkowana na gorąco 10. Obróbka kalenicy

5

2

7 6

1 3

4

2 1 3

5 7 6 4

10 8 9

40 Typowe elementy na podłożu z desek


Opierzenie elementów wystających ponad połać dachową

1. Blacha 1,0 mm cynkowana na gorąco 2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 3. Folia PE 0,2 mm 4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 5. Płyta OSB 22 mm 6. Klin ze sztywnej wełny mineralnej lub drewna 7. Papa podkładowa 8. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 9. Obróbka blacharska 10. Blacha płaska Plannja

3

85

1

6

4 2

5

79

7 10

Min

. 300

Min

. 300

Przekrója–a

PrzekrójB–B

100

100


Punkt szczytowy elewacji

1. Profil z blachy 2,0 mm cynkowanej na gorąco2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS3. Folia PE 0,2 mm4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS5. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS)6. Blacha płaska Plannja7. Wełna mineralna luzem lub pianka PU8. Obróbka mocująca cynkowana na gorąco9. Obróbka blacharska (wiatrownica) 0,6 mm

3

1

4 2 5 7

9

6

8

Margines ruchu


8

31

4

2

5 7 6

Margines ruchu

zakończenieprzyścienneszczytowe

Obróbka przyścienna

1. Blacha 1,5 mm cynkowana na gorąco2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS3. Folia PE 0,2 mm4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS5. Płyta OSB 22 mm 6. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS)7. Papa podkładowa 8. Blacha płaska Plannja9. Obróbka blacharska

Min.300

100

9


zakończenieprzyściennepoziome

8

3 1

6

4 2

5 7

1. Blacha 1,5 mm cynkowana na gorąco2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS3. Folia PE 0,2 mm4. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS5. Płyta OSB 22 mm6. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS)7. Papa podkładowa 8. Blacha płaska Plannja

100

Min.300


Koryto zlewowe

8 3 1

6

4

11

2

10

5

9

7

Przekrója-a

Bok rynny

Połączenia

Margines ruchu Margines ruchuMin. 250 mm

Margines ruchu co najmniej 20 mm

Bok rynny

1. Blacha 1,0 mm cynkowana na gorąco 2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 3. Folia PE 0,2 mm 4. Wełna mineralna min. 200 kg/m3

5. Rynna z blachy nierdzewnej, min. 1,0–1,5 mm 6. Blacha kryjąca połączenie rynny 7. Wełna mineralna 8. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS 9. Wełna mineralna min. 200 kg/m3 (nie jest potrzebna przy styropianie EPS) 10. Obróbka z blachy 0,6 mm cynkowanej na gorąco 11. Blacha płaska Plannja


1 2 3

Przekrója–a

PrzekrójB–B

Krokiew

Margines ruchu

Margines ruchu

Klapa dymowa

1. Obróbka z blachy 0,6 mm cynkowanej na gorąco2. Wełna mineralna min. 80 kg/m3 lub styropian EPS (nie bliżej jak 600 mm od obrzeża)3. Folia PE 0,2 mm

Krokiew

100

100

47Procedura robocza

Procedura robocza

zaMyKanIERąBKÓwPrzy kładzeniu taśm blachy należy je względem siebie unieruchamiać, tak, aby nie mogły wyskaki-wać przy pracy z falownicą. Przy kładzeniu blachy taśmami na podłożu twardym, np. Płyta OSB 22 mm, można taśmy przyczepiać do siebie co 600 mm. Na podłożach bardziej miękkich, np. izolacji, należy je do siebie przyczepiać gęściej. Do przyczepiania do siebie taśm blachy używa się często falcęg, ale do-stępne są także proste narzędzia do wykonywania tej czynności, pozwalające na pracę w pozycji stojącej.

Przed założeniem falcownicy na rąbek należy go najpierw zamknąć na odcinku ok. 300 mm, np. falcę-gami. Następnie, zanim założysz na miejsce falcow-nicę, przekształć rąbek pojedynczy na rąbek podwój-ny na odcinku ok. 200 mm. Obserwuj wygląd rąbka za maszyną, aby mieć pewność, że jest zamykany prawidłowo. Jest to szczególnie ważne przy pokrywa-niu taśmami blachy na podłożu z izolacji.

Wiele osób woli posuwać się falownicą od góry w dół. Nie zapominaj jednak o odwróceniu rąbka w

PROFIlOwanIERąBKÓwPrzy kryciu blachą z taśmy obróbka blachy odbywa się w dwóch etapach, z których pierwszym jest pro-filowanie rąbków w stacjonarnej profilarce, a drugim ich zamykanie falcownicą na dachu.

Jest ważne, aby używane maszyny były prawi-dłowo ustawiane i obsługiwane, oraz poddawane odpowiedniej konserwacji. Dla uniknięcia uszkodzeń warstwy koloru gotowego rąbka ważne jest, aby roz-wijarki/stoły podające i ustawienie profilarki były kon-trolowane, a rolki formujące profilarki utrzymywane w czystości. Przed późniejszym zamykaniem rąbków na dachu należy skontrolować wymiary wyprofilowanych taśm blachy.

Dla uzyskania trwałego połączenia rąbkowego ważne jest, aby po zamknięciu rąbka sprawdzić, czy jego wymiary leżą w podanych granicach tolerancji, patrz niżej.

odpowiednią stronę, w zależności od kierunku prze-pływu wody deszczowej.

Może się zdarzyć, że położy się znaczną liczbę taśm tylko je do siebie przyczepiając, aby je na-stępnie połączyć na rąbki falcownicą w późniejszym terminie. W takim wypadku nie należy rąbków zamy-kać po kolei, od jednej strony do drugiej. Ponieważ falcownica zamyka rąbek na całej długości, może spowodować ściągające taśmy naprężenia poprzecz-ne, w wyniku których powstać mogą ukośne pochylo-ne rąbki. Problemu tego można uniknąć przeskakując po kilka rąbków przy ich zamykaniu, a następnie się do nich cofając.

Nieprawidłowość któregoś z tych wymiarów mo-głaby w najgorszym wypadku oznaczać, za za-miast rąbka podwójnego otrzymało się tylko rąbek pojedynczy. Blacha płaska Plannja w zwojach ma tolerancję szerokości taśmy –0/+2 mm.

Blachapowyprofilowaniurąbków

MOnTażIzOlaCJIPaROSzCzElnEJIIzOlaCJICIEPlnEJJakość zalecana dla krytych blachą z taśmy dachów izolowanych pozwala na chodzenie w stopniu bardzo ograniczonym. Oznacza to, że częste chodzenie zmiękcza wełnę mineralną i pogarsza jej zdolność wytrzymywania zewnętrznego obciążenia śniegiem. Można tego uniknąć montując płyty izolacyjne tak, aby pokrywały się z taśmami blachy. Taśm blachy kryjącej ani izolacji nie wolno montować kiedy materiał izolacyjny jest wilgotny, ani kiedy w dolnych falach blachy trapezowej jest woda.

Kluczowe znaczenie ma prawidłowe położenie folii i jej szczelne połączenie, zgodnie z instrukcjami na stronie 16. Nie wolno dopuścić, aby folia uległa uszkodzeniu, np. w postaci niepotrzebnych dziur powstałych w wyniku nieostrożności przy montowaniu haftr lub w inny sposób.

MOnTOwanIEhaFTRRozmieszczenie haftr ustala się na podstawie rozmieszczenia górnych fal blachy spodniej, które określa się na podstawie pomiaru lub używając sznu-ra traserskiego. Haftry zakłada się wbijając młotkiem plastikową tuleję. Wkręt samonawiercający dokręca się wkrętarką z przedłużonych wrzecionem.

Documents

Instrukcja montażu Plannja Emka