Embed Size (px)
Citation preview
INFORMATOR PRZEDSZKOLNY Numer 1 (XV) Rok szkolny 2013/2014 Zapraszam do lektury Informatora, który w zamierzeniu ma służyć lepszemu kontaktowi z Państwem oraz sprawniejszemu przekazywaniu informacji. Adresujemy go również do dzieci. Rodzice znajdą w nim wskazówki, przydatne w rozwiązywaniu problemów wychowawczych oraz służące pomocą w organizowaniu czasu wolnego swoim dzieciom. Przedszkolaki mogą doskonale spędzić czas, rozwiązując wiele ciekawych zagadek i łamigłówek. Informator redaguje nauczycielka grupy Zielonej, Pani Aldona Kurkul.
Benigna Pietrusewicz dyrektor Przedszkola
W wydaniu bieżącym:
Dlaczego warto czytać dzieciom?
Poczytajcie mi, Mamo i Tato! Czas na bajkę
Ciekawostki o ptakach - jak mądrze dokarmiać ptaki?
Kuchcikujemy - przepisy ze zdrowych i wartościowych produktów
Gimnastyka buzi i języka - zabawy logopedyczne z Mamą i z Tatą
Zagadki dla całej rodziny
Pomysły na ciekawe zabawy w domu
Ogłoszenia
DLACZEGO WARTO CZYTAĆ DZIECIOM?1 Na pewno, jak każdy rodzic, chcesz przekazać swojemu dziecku to, co najlepsze. Pragniesz, by dobrze się rozwijało, nie miało problemów w przedszkolu czy szkole, a na swojej drodze spotykało samych życzliwych ludzi. Jedną z pierwszych inwestycji w rozwój dziecka jest niewątpliwie czytanie mu książek. To właśnie w książkach Twój maluch znajdzie wskazówkę, w jaki sposób zbudować własny system wartości. Dziecko, któremu rodzice czytają książki tworzy własny świat, samodzielnie kreuje i identyfikuje głównego bohatera. Razem z nim przeżywa jego przygody. Rozwój, tak cenionych we współczesnym świecie cech, jak kreatywność, twórczość czy empatia, to tylko niektóre zalety, wynikające z czytania książek. Bardzo praktyczne znaczenie ma szybsze doskonalenie umiejętności lingwistycznych wśród dzieci, które już od najmłodszych lat zetknęły się z literaturą. Czytanie bajek pozwala dziecku poznać zasady prawidłowej konstrukcji zdań. Zaznajamia je z regułami ortografii. Przyspiesza proces rozpoznawania liter oraz sprawia, że maluch lepiej będzie radził sobie w szkole. Wieczorna lektura pozwala dziecku wyciszyć się i uspokoić. Przedstawione w książkach symbole i archetypy, ukryte za postaciami i zdarzeniami znanymi z dnia codziennego, pozwalają lepiej zrozumieć świat.
„WARTO DZIECIOM CZYTAĆ KSIĄŻKI” - siedem najważniejszych powodów: 1. Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu. Zanim małe dziecko
nauczy się mówić – najpierw uczy się rozumieć mowę, czyli tworzy tzw. słownik bierny. Ta prawidłowość jest związana z kolejnością dojrzewania poszczególnych ośrodków w mózgu, odpowiedzialnych za rozumienie oraz artykułowanie mowy.
2. Czytanie kilkulatkowi rozbudza w nim ciekawość świata i pomaga mu zrozumieć siebie i innych. Wzory zachowań bohaterów bajkowych są przyjmowane przez najmłodszych bezkrytyczne. Dzieci szybko uczą się poprzez przykład – naśladując. Ważne, aby mogły uczyć się na dobrych wzorcach.
3. Czytanie stymuluje rozwój mowy i usprawnia pamięć. Książki ubogacają tak bierny (rozumienie) jak i czynny (mowa) słownik dziecka, poszerzając wiedzę o świecie. Czytanie pomaga w przezwyciężaniu dysleksji.
4. Czytanie kształtuje wrażliwość moralną dziecka. To inwestycja w moralny i intelektualny rozwój dziecka. Dzieci, którym rodzice regularnie czytają, łatwiej przyswajają wiedzę o świecie i ludziach, a także czują się bezpieczne i kochane.
5. Książki kształtują pozytywny obraz siebie. Dziecko, czytając wraz z rodzicem, może wykorzystać swoją wiedzę, przekonać się, jak wiele już potrafi i tym chętniej będzie uczyło się i poznawało nowe pojęcia.
6. Czytanie odpowiada również za budowanie więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami a dziećmi. Przynosi to „korzyści natychmiastowe” i procentuje w przyszłości.
7. Wspólne głośne czytanie z dzieckiem pomoże mu pokonać wiele problemów wieku dorastania. W głośnym czytaniu chodzi tak naprawdę o to, aby poświęcić dziecku swój czas, uwagę, naszą miłość.
1 http://www.pro-pasja.pl
CZAS NA BAJKĘ - POCZYTAJCIE MI, MAMO I TATO!
„OŚLA SKÓRKA”2
Byli sobie raz król i królowa, którzy bardzo się kochali. Mieli córkę, jedynaczkę, piękną jak poranek. W pałacu panowało
szczęście: ministrowie dobrze pracowali, a służba była posłuszna i ofiarna. W pałacowych stajniach stały wspaniałe konie, ale najbardziej dbano o długouchego osła: każdego ranka, bowiem jego podściółka była usłana złotymi monetami, które zbierano, jak tylko wstał. Pewnego dnia królowa ciężko zachorowała. Czując, że zbliża się jej ostatnia godzina, powiedziała do swego małżonka: - Obiecaj mi, zanim umrę, że jeśli zechcesz ożenić się po raz drugi... Na te słowa król ujął jej ręce i zapłakał. - Raczej umrę razem z tobą! - zawołał. - Trzeba myśleć rozsądnie - powiedziała łagodnie królowa. - Obiecaj mi, że ożenisz się z księżniczką piękniejszą ode mnie. Po jej śmierci król rozpaczał całymi tygodniami. W końcu zachęcany przez swoich ministrów i dworzan, postanowi ponownie się ożenić. Długo poszukiwano wśród księżniczek takiej, która by mu odpowiadała. Po nieudanych próbach król stwierdził: „Jedynie moja córka góruje urodą nad drogą nieboszczką". Udał się do niej i poprosił, aby została jego żoną. Księżniczka omal nie zemdlała. Rzuciła mu się do nóg, błagając, żeby porzucił ten dziwaczny pomysł. Ale król nie chciał jej słuchać. Księżniczka poszła do Wróżki Bzów, swej chrzestnej, i opowiedziała o kłopocie. - Drogie dziecko - rzekła wróżka - trzeba znaleźć jakiś sposób, aby uniknąć tego małżeństwa, nie raniąc twego ojca. Poproś go, żeby zanim cię poślubi, podarował ci suknię koloru pogody. Księżniczka wróciła do pałacu i zażądała od ojca sukni w kolorze pogody. Król zwołał z całego królestwa najlepszych krawców, którzy wkrótce uszyli błękitną suknię, ozdobioną jakby złotymi obłokami - wyglądała naprawdę jak suknia koloru pogody. Zdenerwowana księżniczka udała się znów do chrzestnej. - Poproś o suknię koloru księżyca - powiedziała Wróżka Bzów. Królewscy krawcy wzięli się do roboty i uszyli suknię jasną i delikatną, jak srebrzysty księżyc. Księżniczka była w rozpaczy. - Jeśli poprosisz o suknię koloru słońca - powiedziała wróżka - ojciec nie znajdzie krawca, który by ją uszył. Księżniczka poprosiła o suknię koloru słońca, a król bez żalu sprzedał diamenty i rubiny ze swej korony, byleby spełnić jej życzenie. Uszyto suknię koloru złota tak olśniewającą, że każdy, kto na nią spojrzał musiał zamknąć oczy, porażony blaskiem. Księżniczka umknęła do swej komnaty, tłumacząc się bólem oczu. Wróżka Bzów poczerwieniała z gniewu. - Poddamy teraz króla ciężkiej próbie. Zażądaj skóry tego osła, który dostarcza mu złotych monet. A król nie wahał się ani chwili i ku rozpaczy księżniczki biedne zwierzę straciło życie. - Przestań płakać, moja droga - powiedziała Wróżka Bzów - Nałóż na siebie oślą skórkę i uciekaj z pałacu. Dopilnuję, aby kufry z twoimi strojami nie przepadły. Daję ci moją czarodziejską różdżkę - wystarczy, że stukniesz nią o ziemię, a pojawią się natychmiast przed tobą.
2 http://bajdy.bloog.pl/
Księżniczka ucałowała chrzestną, okryła się oślą skórką, pomazała sadzą i uciekła. Król nakazał szukać jej w całym królestwie, ale nikomu nie udało się dowiedzieć, gdzie przebywa. Tymczasem księżniczka szła i szła coraz dalej. Czasem ktoś litościwy podzielił się z nią jedzeniem, ale nigdzie jej nie chciano, bo tak była brudna. W końcu znalazła się w sąsiednim królestwie. Zaszła do pewnego gospodarstwa, gdzie potrzebowano pomywaczki do prania ścierek i czyszczenia owczarni. Dostała miejsce w ciemnym kącie kuchni. Wszyscy wyśmiewali się z tego, że jest brudna, i z jej oślej skórki. Ale księżniczka była tak miła i dzielna w pracy, że gospodyni wzięła ją pod swoją opiekę i wysyłała na pole do pilnowania baranów i indyków. Pewnego razu księżniczka nachyliła się nad stawem, aby się przejrzeć w wodzie i zawstydziła się swego wyglądu. Wykąpała się, a jej skóra stała się na powrót biała, jak kość słoniowa. Następnego dnia wypadło święto. Ukryta w swojej komórce księżniczka stuknęła różdżką w ziemię i zjawił się przed nią kufer ze strojami. Otworzyła go i nałożyła swoją najpiękniejszą suknię. Odtąd, od czasu do czasu, stroiła się dla zabawy, ozdabiała włosy kwiatami i klejnotami, wzdychając z żalu, że mogą ją podziwiać jedynie barany i indyki. Kiedyś ubrała się w suknię koloru słońca. Akurat tego dnia syn władcy tych ziem zatrzymał się po polowaniu na odpoczynek. Był młody, piękny i czarujący. Przechadzając się po śniadaniu, zauważył na podwórzu małą, zamkniętą komórkę. Z ciekawości przyłożył oko do dziurki od klucza i ujrzał przepiękną księżniczkę w sukni koloru złota. Pobiegł zaraz do gospodyni zapytać, kim jest osoba mieszkająca w komórce. Powiedziano mu, że to młoda pomywaczka zwana Oślą Skórką z powodu odzienia. Książę wrócił do pałacu tak zaciekawiony i poruszony urodą dziewczyny, że nie mógł spać i ciężko się rozchorował. Użyto wszelkich środków, aby go wyleczyć, ale na próżno. Król i królowa byli zrozpaczeni. - Synu, powiedz, co mogłoby sprawić, abyś wyzdrowiał - błagała go królowa. - Chciałbym, aby Ośla Skórka upiekła mi placek - powiedział słabym głosem książę. - Ale kim jest owa Ośla Skórka? - zapytała królowa. - Jest pomywaczką i pasie indyki - powiedział jeden z oficerów, którzy towarzyszyli księciu na polowaniu. - Nieważne, kim jest - powiedziała królowa. - To kaprys chorego. Niech ta Ośla Skórka upiecze mu placek. Sprowadzono pośpiesznie Oślą Skórkę do pałacowej kuchni. Wyrabiając ciasto księżniczka pozostawiła w nim jeden ze swoich pierścionków. Zaniesiono placek księciu, a on zjadł go z dużym apetytem. Omal nie łyknął pierścionka, który w ostatniej chwili udało mu się wyjąć z ust. Obejrzał szmaragd, umieszczony na tak małej złotej obrączce, że mogła pasować tylko do wyjątkowo delikatnego paluszka. Nie odważył się prosić, aby Ośla Skórka do niego przyszła, w obawie, że to nie spodoba się rodzicom. Nie chciał też wyjawić, co dojrzał przez dziurkę od klucza. W końcu oświadczył: - Wyzdrowieję, jeśli poślubię pannę, której ten pierścionek wejdzie na palec. Król kazał bić w bębny i dąć w trąby, aby zwołać wszystkie panny z całego królestwa do przymierzania pierścionka. Przybyły księżniczki, potem baronówny i hrabianki, następnie pokojówki i włościanki. Żadna jednak nie miała odpowiednio cienkiego palca. - Czy sprowadzono Oślą Skórkę? - zapytał książę. Posłano po nią i wszyscy zaniemówili na widok wysuwającej się spod oślej skóry drobnej, delikatnej ręki. Pierścionek z łatwością dał się wsunąć na wąski paluszek. Księżniczka zrzuciła swe okrycie i ukazała się w całej swej krasie. W tej samej chwili pojawiała się w komnacie Wróżka Bzów w powozie przybranym bzami. Opowiedziała wszystkim historię księżniczki. Nazajutrz świętowano zaślubiny księcia i Oślej Skórki. Jej ojciec, który ożenił się tymczasem z pewną piękną owdowiałą królową, przybył na wesele bardzo szczęśliwy, że odnalazł w końcu ukochaną córkę.
JAK MĄDRZE DOKARMIAĆ PTAKI ZIMĄ?3
Dokarmiając ptaki zimą, możemy uratować im życie. Bez naszej pomocy, te mniej doświadczone, osłabione lub stare, będą mieć mniejsze szanse na przetrwanie w czasie mrozów lub obfitych opadów śniegu. Kiedy dni są krótkie, dostęp do pokarmu jest utrudniony. Warto pomóc ptakom w mroźne dni, należy jednak pamiętać, aby robić to rozważnie. Karmnik schronieniem dla ptaków Najpopularniejszą metodą dokarmiania ptaków jest karmnik. W dokarmianie ptaków tym sposobem warto zaangażować dzieci. Nawet najprostszy model karmika, może być świetną zabawą i źródłem edukacji. Raz na jakiś czas powinniśmy wyczyścić go z odchodów oraz resztek jedzenia, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się bakterii. W pobliżu karmnika możemy także umieścić poidełko.
Najważniejsza zasada dokarmiania ptaków Należy pamiętać o jednej bardzo ważnej zasadzie – jeśli ktoś nie może na stałe zajmować się ich dokarmianiem, to znaczy, że nie powinien decydować się na podrzucanie karmy. Kilkukrotne dostarczenie jedzenia wystarczy, aby ptaki zaczęły kojarzyć konkretne miejsce ze źródłem pokarmu. Zaprzestanie dokarmiania w takim przypadku byłoby nieodpowiedzialne. Głodne zwierzęta, przyzwyczajone do dokarmiani, zamiast szukać pożywienia, będą na nie oczekiwać. W taki sposób zmarnują czas i energię, czekając na pożywienie, która nie nadejdzie. Może to doprowadzić także do śmierci głodowej ptaków. Czym najlepiej dokarmiać ptaki? Gołębie sierpówki, kawki lub gawrony zjedzą grube kasze, pszenicę, czerstwe białe pieczywo pokrojone w 1-centymetrowe kostki. Sikory – lubią surową słoninę oraz orzechy, nasiona słonecznika, konopie (tymi nasionami zadowolą się też dzwońce i zięby). Kosy i kwiczoły – pożywią się przekrojonymi jabłkami, morelami, mrożonymi owocami czarnego bzu, jarzębiny, ligustru, aronii. Wróble i mazurki – zjedzą proso, drobne kasze, łuskany słonecznik a trznadle – proso, łuskany owies, płatki owsiane.. Ptaki możemy karmić także okruchami pieczywa, lecz nie powinny być one głównym składnikiem pokarmowym, a jedynie uzupełnieniem. Dostęp do wody podczas zimy jest utrudniony, a wystawienie miseczki z czystą wodą może uratować wielu ptakom życie.
3 http://stop.eko.org.pl/portal/upload/files/ulotki/dokarmianie.pdf http://www.stop.eko.org.pl/portal/index.php?module=article&id=52
KUCHCIKUJEMY...
Przepisy ze zdrowych i wartościowych produktów
Inna kanapka4
Składniki
1 bułka pszenna ½ małej pomarańczy kilka liści sałaty ¼ całej piersi z indyka 2 łyżki jogurtu 1 ząbek czosnku
Wartość odżywcza 1 porcji:
285 kcal, 17,2 g białka, 2,3 g tłuszczu,
52,5 g węglowodany.
Sposób wykonania:
Z górnej części odetnij górę i wydrąż miąższ. Pierś z indyka ugotuj na parze i pokrój w kosteczkę. Sałatę porwij i włóż do bułki razem z piersią z indyka i kawałkami pomarańczy. Polej jogurtem naturalnym z odrobiną czosnku.
4 http://www.mamazone.pl/
GIMNASTYKA BUZI I JĘZYKA - zabawy logopedyczne z mamą i z tatą 5 Prowadząc ćwiczenia języka należy pamiętać, aby rozpoczynać je od obszernych ruchów języka na zewnątrz jamy ustnej, a następnie przechodzić do ruchów wewnątrz jamy ustnej. Kotki – kotek pije mleko – szybkie ruch języka w przód, do góry i do tyłu, kotek oblizuje się (czubek języka okrąża szeroko otwarte wargi). Zmęczony piesek – dziecko naśladuje pieska, który głośno oddycha i język ma mocno wysunięty na brodę. Spróbuj jak najdalej – kierowanie języka do nosa, do brody, w prawą i w lewą stronę.
Szczoteczka – język to szczoteczka do zębów i będziemy po kolei czyścić zęby górne od strony zewnętrznej i wewnętrznej, a następnie zęby dolne z dwóch stron. W trakcie zabawy naśladujemy płukanie buzi wodą – powietrze z jednego policzka przechodzi do drugiego itp. Łyżeczka – unoszenie przodów i boków języka. Łopatka – wysuwanie płaskiego i szerokiego języka, itp. Języczek maszeruje – język będzie maszerował jak żołnierz: na raz – czubek języka na dolną wargę, na dwa – czubek języka do prawego kącika ust, na trzy – czubek języka na górną wargę, na cztery – czubek języka do lewego kącika ust. Cyrkowiec – język będzie próbował wykonać różne sztuczki np.: górkę – czubek języka oparty o dolne zęby, środek się wybrzusza, rurkę – przez którą można wdychać lub wydychać powietrze lub udawać, że pijemy sok, szpilkę – układanie wąskiego języka, wahadełko – przesuwaniem językiem do kącików ust w stronę prawą i lewą – język nie dotyka warg. Koniki – czubek języka uderza o podniebienie i opada na dół. Raz konik idzie wolno, to biegnie, parska, śmieje się „iha –ha”. Śniadanko misia – miś starannie oblizuje wargi przy otwartych ustach – wargi smarujemy miodem, czekoladą, bitą śmietaną. Żabka – dziecko ma z talerzyka zebrać płatki kukurydziane, posługując się tylko czubkiem języka. Dziecko stara się wyciągnąć długi język - taki jak ma żaba, wąż. Masażysta – czubek języka będzie masował delikatnie podniebienie (wcześniej trzeba dziecku wytłumaczyć i pokazać gdzie jest podniebienie). Dotyka dziąseł na górze i dole. Masuje wargi, język. Masuje od środka policzki (raz prawe, lewe). Próbuje rysować kreseczki i kółeczka.
5 http://chomikuj.pl/
ZAGADKI DLA CAŁEJ RODZINY6 (zaznacz prawidłową odpowiedź)
Iglasta panienka w święta szatę zmienia. Zieloną sukienkę w barwy tęczy ubiera.
brzoza, choinka, róża
Gdy zimowa przyjdzie pora, z nieba spada zimny puch. Wielką radość daje dzieciom ten bielutki puch.
deszcz, grad, śnieg
Stoi zimą na podwórku, biały nasz kolega. W ręku trzyma starą miotłę. Lecz za nikim z nią nie biega.
dzielnicowy, bałwan , sprzątaczka
Ten zimowy, śnieżny miesiąc niesie z sobą wielkie święto. Jeśli znasz już tę odpowiedź, to nie zwlekaj, mów ją prędko
grudzień, styczeń, luty
Ten zimowy pojazd lubią wszystkie dzieci. Kiedy zjeżdża z górki, jak rakieta leci.
rakieta, statek, sanki
Zimowa kraina, gdzie Mikołaj mieszka. Z niej do nas przybywa czerwony koleżka.
Arktyka, Laponia, Syberia
Na szybie maluje zimowe obrazy. Choć farb nie używa tworzy piękne wzory.
Mikołaj, mróz, bałwan
Dźwięk kopyt i dzwonków po lesie się niesie. Zimowy zaprzęg gna prędko po lesie.
kulig, pociąg, karetka
Dwie deski na nogach służą do zjeżdżania. Gdy na nich pędzisz z górki, wiatr się z tobą gania.
narty, wrotki, łyżwy
POMYSŁY NA CIEKAWWE ZABAWY W DOMU7
Istnieje wiele zabaw, którymi rodzice mogą zająć dzieci. Przykładem jest gra w rzucanie do celu. W zabawie tej wykorzystuje się miskę lub wiaderko oraz kilka maskotek, bądź innych niedużych przedmiotów. Zadanie polega na wrzucaniu tych rzeczy do środka wybranego pojemnika z wyznaczonej linii.
Inną zabawą jest układanie niedokończonej opowieści. Rodzic wymyśla pierwszy wyraz, zaś dziecko dokłada do niego kolejny. W ten sposób na zmianę tworzy się całe zdania, z których w konsekwencji ma powstać historia. Jest to świetna propozycja dla rodziców, którzy w danym momencie muszą przygotować posiłek dla reszty rodziny lub też wykonać inną czynność. Realizowane są tu od razu dwa zadania. Ciekawym pomysłem jest również zabawa w odgadywanie, co zginęło. Polega ona na układaniu kilku przedmiotów, które dziecko ma zapamiętać. Następnie malec zamyka oczy, a rodzic zabiera jeden z przedmiotów, zaś resztę przestawia tak, aby powstała inna kolejność. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, którego przedmiotu brakuje. Zabawy w domu wymagają, więc tylko odrobiny kreatywności. Spędzając czas w domu można, także spróbować nakłonić dziecko do nieco bardziej kreatywnych zajęć. Warto namówić malucha na rozwinięcie jego zdolności plastycznych. Rodzic może wraz z dzieckiem zbudować dom z kartonu lub papieru, oraz ulepić różne postacie z plasteliny. Można także sięgnąć po gry planszowe, które od dawna zalegały na półce.
6 http://chomikuj.pl/ 7 http://www.dobra-rada.pl/
OGŁOSZENIE
Wszystkie dzieci wraz z rodzinami zapraszamy do udziału w konkursie kulinarnym "KULINARNE POTYCZKI"
Celem konkursu jest pokazanie, czym i jak zastępować niezdrowe produkty żywnościowe w codziennej diecie. Uczestnikami konkursu mogą być rodzice, dziadkowie lub inni członkowie rodziny, którzy wraz z dzieckiem wykonają ze zdrowych produktów żywnościowych potrawę według własnego przepisu.
Na konkurs należy przesłać:
przepis wraz ze składnikami i sposób wykonania, jedno zdjęcie, ukazujące wspólne przygotowywanie potrawy jedno zdjęcie wykonanej potrawy.
Z NADESŁANYCH PRAC KOMISJA WYŁONI TRZY NAJCIEKWASZE
PRZEPISY, KTÓRE ZOSTANĄ NAGRODZONE. Ze wszystkich nadesłanych przepisów powstanie Przedszkolna Książka Kucharska, którą potem będzie można kupić.
Adres e-mail, na który należy przesyłać przepisy:
Uwaga! Wszystkie zdjęcia oraz przepis należy przesłać w załączonych plikach. W treści e-maila prosimy wpisać imię i nazwisko dziecka, grupę oraz wyrażenie zgody na publikację zdjęć.
