Humanitas dummy

Levensboek van

Maria Theodore van der Grinten - Kaale

Levensboek van Maria Theodore van der Grinten - Kaale

Een project van H

umanitas Apeldoorn

Levensboek van


- 4 -

Voorwoord:

De diagonaal getrokken zijscheiding is maar één van de speciale effecten die deze korte look zoveel finesse geven. De krullen zijn overvloedig en groot, bewust warrig voor een extravagant en sexy effect.

Dit is een faketekst. Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst. Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.



- 6 -

- 7 -

Inhoudsopgave:

Voorwoord 5

Inhoudsopgave 7

1. Begin van het leven 8

2. Kindertijd 14

3. Pubertijd 19

4. Wie zijn wij?

Over Humanitas 26

Boeken in kleine oplage 27

- 8 -

- 9 -

1. Begin van het leven

Mijn leven begon in het voorjaar van het jaar met de mooiste zomer ooit, 1938. Ik ben nu 76 en ik moet dan toch maar eens vertellen hoe mijn leven eruit zag. In mijn tijd, toen ik jong was, zei je niets als je verliefd was, of als je het moeilijk had omdat ze op school niet aardig waren of omdat de meester je op je jatten sloeg, omdat je weer eens zat te slapen. Maar ja het was zo’n drukte bij ons thuis met al die kinderen die moesten eten en slapen. Machtig veel aardappelen schillen en dan nog maar niet te praten van de was, die op zondag uitgekookt werd en op maandag werd gewassen. Ieder moest helpen, dat wil zeggen, de meisjes, de jongens hoefden niks te doen, die hadden het te druk met leren voor later om een goede baan te krijgen.

Het bovenhuis waar het gezin compleet gemaakt werd met mijn komst, was voor die tijd super modern. Aan het einde van de trap naar de slaapetage, rechts daarvan bevond zich de douche. Iedereen ging in die tijd met een handdoek en een schone onderbroek en hemd en een kwartje naar het Badhuis, een instelling waar iedereen onder de douche kon. Wel snel doen, want voor een kwartje mocht je niet zo lang!

Mijn ouders hadden ook al een koelkast. Een tank van een ding die in een tot nutteloos verklaarde kledingkast de stalling was van de luxe die mijn ouders koesterden. Verkoeling in de zomer. Mijn vader maakte zijn eigen ijskoffie. Bederf was er niet in ons huis, gekoeld en goed bewaard in de grote Westinghouse.

- 10 -

Er was al heel wat gebeurd, crisis, oorlog en zo, maar daar wil ik het niet over hebben, dat heeft Anne Frank al gedaan. Mijn ouders zijn goed uit de strijd gekomen, er werd weinig oorlog gevoerd in onze afgelegen streek, ze ontsprongen menig dans.

Voordat mijn ouders kinderen hadden reisden zij graag door Europa en trokken met de auto door Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland. Ik hoefde me dus niet af te vragen waar mijn reislust vandaan kwam. Al op jonge leeftijd klom ik uit de box om mijn kleine wereld te verkennen. Dat ik dat soms beter niet kon doen bleek wel uit het feit, dat ik, toen het winter was, me nogal flink aan de kachel brandde.

Vader en Moeder in 1943

- 11 -

Mijn moeder leerde mij daarom al vroeg dat ik door schade en schande wijs zou worden. Waarschuwen was een overbodige aangelegenheid, ondervind het maar! was het motto.

Al op jonge leeftijd werden wij als kinderen topografisch onderricht als wij in de kleine Kever van Volkswagen werden gestopt en wij de omgeving gingen verkennen. Ook la zo’n luxe, het kon niet op! Moeder legde uit waar we ons bevonden, ver van huis of dicht bij en hoe groot de afstand was tussen huis en daar. Vader moest op de weg letten en Moeder wees ons tussendoor ook nog op de schoonheid van de natuur en al wat wij konden denken was: Wat een ge-O H. Zonsondergang, hoezo, als we terugkwamen dan konden we niet meer buiten spelen, dat betekende de zonsondergang voor ons. Niks fraaie kleuren en vergezichten. Wij zaten dicht op elkaar op de achterbank. Onder de voorklep van de Kever lagen een paar stoeptegels om tegenwicht te bieden tegen de massa achterin, omdat de motor én de kinderen achterin zaten, tot in de kattebak aan toe. Het uitzicht vanuit die positie was een beetje gespleten door het tweedelig achterruitje.

Het gevolg van al die uitstapjes was een hoog cijfer voor aardrijkskunde vanwege de grote kwaliteiten van Moeder, die wij om die kennis mateloos bewonderden. Jammer dat wij onze Oma, haar moeder, niet lang gekend hebben, ze is helaas bij een bezoek aan een circus dat bij ons in het dorp kwam, door een slang gebeten en ter plekke overleden. Het was vreselijk om haar op die manier te moeten missen, zeker voor mijn Moeder.

Onze Opa zag het toen niet meer zitten om verder te leven zonder zijn grote liefde en hij stortte op een zonnige zondag van het viaduct boven het spoorwegemplacement te pletter na halsbrekende toeren om over de reling te kunnen springen. Hij heeft toch nog een gaatje kunnen vinden om zijn daad te volbrengen.

Zo kregen wij al jong een portie verdriet te verwerken. Maar er kwam nog meer ellende over ons heen. We waren met 7 kinderen en ik ben

- 12 -

dus de jongste. Boven mij zijn 4 jongens en 2 meisjes. Zoals gezegd, de jongens deden geen moer en mijn Vader gaf ook al niet het goede voorbeeld. Hij was een leuke man als we opgepakt in dat kleine autootje onderweg waren. Hij zong dan en Moeder zong altijd mee, de tweede stem. Zij kon heel mooi zingen, ook als wij moesten slapen en dat lukte niet, dan zong ze altijd een lief liedje met zachte en zuivere stem. Wij, de kinderen, haalden zowat geen adem om dat geluid, het ijle van Moeders stem niet te verstoren. Als de morgen kwam en wij allemaal uit bed getimmerd werden door Vader, die toch vroeg naar zijn werk bij de plaatselijke bank moest, stond de radio al aan. De VARA, met goede socialistische liederen, de Stem des Volks. Dan veranderde Moeder in een Walkure, een Vikingbruid gelijk en galmde mee met de radio. “ op naar het licht, op naar het licht” en “dat is het doel waarnaar wij streheeheeven”

Zij was om die tijd al stevig in het korset gesnoerd, de rok, de nylonkousen, het keurige bloesje aan en ze rook naar teerzeep. Niks deodorant, schrobben met dat spul in de niet geschoren oksels.

En dan te bedenken, dat ik nu bij Witteveen lekkere soepele broeken koop met een luchtig T-shirt en daarover een leuk vest. Lekker op een terras zit op Ameland als ik daar zin in heb. Kop in de zon en wie doet me wat.

Mijn manicure die elke 2 weken komt en de pedicure elke 5 weken haar werk doet.

Ook mijn haar wordt niet vergeten, want Elsje komt elke vrijdag om mijn haar te doen. Het is zo’n lieverd en ze is gek op verhalen van vroeger. Ook bij haar thuis heeft ze veel van vroeger, “fintids” noemt ze dat. Ik zeg maar niet dat ik wel weet dat dat “vintage” moet zijn. Dat lees ik altijd in Homes and Gardens.

Maar goed al schrijvende stel ik steeds meer het moment uit om te vertellen welk een ongeluk ons nog meer overkwam.

- 13 -

Op een dag werd er dringend en nadrukkelijk, maar vooral lang gebeld, al ver voor zevenen. Vader stond al in het pak, hij moest om half acht al op de bank de lichten aan doen, alle geldladen vullen, de kluis opendoen en het kantoor en het bureau van de directeur voorbereiden op zijn komst. Een hele klus. 10 man en vrouw werkte er bij de bank, een degelijke. Het hele dorp leende en spaarde er. Vader kende bijna het hele dorp bij naam.

En dan brak het grote moment aan dat de deur van de bank openging, ieder op zijn plek zat en aan het werk ging. Zo ook mijn Vader. Hij hield in de gaten hoeveel geld er in en uit ging, boekhouder zeg maar dat hij was. Hij had er lang voor gestudeerd.

Wij spaarden elke week een kwartje en dat brachten wij dan naar de bank en dan schreef de kassier in het boekje met prachtig handschrift, dat ik die dag, net als de andere kinderen, een kwartje had ingelegd.

Moeder was nog druk doende met het aansporen van haar kroost om ze op tijd met ontbijt achter de kiezen naar school te krijgen. Ondertussen rook het alweer naar teerzeep in huis, ook wij moesten de nacht van het hoofd wassen met hetzelfde blokje zeep aan dezelfde wasbak.

“Vader doe even open, ik ben nog niet gekleed” zei Moeder. Er kwam geen antwoord. “Wie kan dat nu zijn om deze tijd” zei ze meer tegen zichzelf dan tegen één van ons.

Ja dat vroegen wij ons ook af, we keken elkaar aan, we verzamelden op de overloop en wisten niet wat te doen. Moeder hees zich snel in wat kleren, toen het bellen weer begon en wij de klep van de brievenbus hoorden gaan en iemand riep “OPEN DOEN EN NU DIRECT!!”

Als aan de vloer genageld bleven we staan, Moeder liep de trap langzaam af en keek achterom of een van ons de moed had haar te volgen. Nee dus. Zelfs de jongens verroerden zich niet. Maar waar was

- 14 -

Vader?

Toen Moeder beneden was en een snelle blik in het rond wierp was haar man nergens te bekennen. Toen ze langs de keuken liep om de deur open te doen met het touwtje dat naast de leuning zat, zag ze nog net een hand van Vader op de rand van het balkon. Wat deed hij daar nou voor een halsbrekende toer? Net als haar Vader en waarom in de vredesnaam? Wat gebeurde er allemaal?

Ademloos luisterden wij naar de klik van het slot en de deur werd ruw opengegooid. Mannen stormden de trap op, Moeder deinsde achteruit en viel, ze lieten haar ijskoud liggen, ze gooiden de deuren van de kamers open. Alle kasten ondergingen hetzelfde lot, niks. Ze stormden de trap op waar ze ons aantroffen, verstijfd van schrik, een kluwen kinderen. De voorste brulde, “WAAR IS JULLIE VADER?”

Wij keken mekaar vertwijfeld aan. Vader? Die was er net toch nog? Die moest ergens in huis zijn! Hoe konden ze die nu over het hoofd zien. Ik probeerde het maar even “Vader??” Geen antwoord.

Enz enz.

- 15 -

2. Kindertijd





Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is.

De diagonaal getrokken zijscheiding is maar één van de speciale effecten die deze korte look zoveel finesse geven.

- 16 -

De krullen zijn overvloedig en groot, bewust warrig voor een extravagant en sexy effect.




Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is.

De diagonaal getrokken zijscheiding is maar één van de speciale effecten die deze korte look zoveel finesse geven.

Foto’s pagina hiernaast: Onsercim quassustrum et et etur aboritati officabora dem hil eribustiae venist enimporum soloribus dolorecesti dolorrovit. Harum ipsam aut lab int quasit ernate volor aut acepudiste! Asperiossit autatis andi am quo Oorro et aria nia doluptatur atum ea ea inimil et quamustios doloreh entur, quatias eatem ni conempo ressunt oditior itist, offic tem niasperia venecus!

- 17 -

- 18 -

De krullen zijn overvloedig en groot, bewust warrig voor een extravagant en sexy effect.


Dit is een faketekst. Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier

leest is een voorbeeldtekst. Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.

Foto: Fero commoluptio vera vellacimus eossin parupta volupta 1951.

- 19 -

- 20 -

3. Pubertijd




- 21 -




Foto: Fero commoluptio vera vellacimus eossin parupta volupta 1951.

- 22 -

- 23 -

- 24 -

4. Wie zijn wij?






- 25 -


Dit is een faketekst. Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.

- 26 -

De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.


- 27 -

Over Humanitas:

Humanitas wil bijdragen aan een samenleving waarin mensen elkaar helpen om onze samenleving leefbaar te maken en te houden. Deze uitgangspunten vertaalt Humanitas in diensten van-mens-tot-mens op de gebieden van welzijn, wonen en zorg. De dienstverlening is veelal kleinschalig (maatjescontacten, huisbezoek), persoonlijk (van-mens-tot-mens) en wordt lokaal georganiseerd.

Wij doen dat op basis van gelijkwaardigheid en respect. Wij geloven in een samenleving waarin mensen verantwoording nemen voor elkaar en er geen onderscheid is naar ras, geloof, sexuele geaardheid of politieke gezindheid.

Voor meer informatie kijk op www.humanitas.nl

- 28 -

Drukken van je boek in kleine oplage nu mogelijk!

Drukken van je bedrijfs- of productenpresentatie in onderscheidende boekvorm in kleine oplages voor een aantrekkelijke prijs is nu mo-gelijk. Een boek over je levensverhaal of met je heerlijke recepten nog niet laten drukken, omdat de kosten te hoog waren of omdat je te maken had met een te grote minimumafname? Dan hebben wij nu de oplossing voor jou: een boek met een harde of zachte kaft, waarbij je tussen 1 en 250 exemplaren kunt bestellen.

Bezoek de website www.ddend.nl en meld je aan via het contactformulier of neem contact op met:

Jos van der Wolde06 549 44 [email protected]

Ontwerp & Communicatie

- 29 -

- 30 -

Maecenas faucibus mollis interdum. Donec id elit non mi porta gravida

at eget metus. Vivamus sagittis lacus vel augue laoreet rutrum faucibus dolor auctor. Nullam id dolor id nibh ultricies vehicula ut id elit. Maecenas sed diam eget risus varius blandit sit amet non magna. Integer posuere erat a ante venenatis.

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturieent commodo cursus magna, vel scelerisque nisl consectetur et.

Donec id elit non mi porta gravida at eget metus. Aenean eu leo quam. Pellentesque ornare sem lacinia quam venenatis vestibulum. Integer posuere erat a ante venenatis dapibus posuere velit aliquet. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Donec sed odio dui.

ColofonUitgave: Levensboek van Maria Theodore van der Grinten - Kaale | maart 2014

Redactie: Humanitas afdeling ApeldoornOntwerp en realisatie: DD&D

Documents

Humanitas dummy