PSALMY:

- uproszczona wielogłosowość, wyraźny metryczny przebieg, energiczne tempo.

- angielskie psalmy nie były kompozycjami tylko wytycznymi do korzystania ze znanych melodii.

- używane były ojczyste języki a nie łacina.

- w Ameryce północnej rozwinęły się w pełny gatunek jako muzyka popularna.

- Amerykanie śpiewali w formule call – and – response

- w XVII śpiewano w oparciu o kilka dawnych melodii ale za to improwizowano.

- charakterystyczne było wolne tempo i ornamentacja.

- wysokości i wartości było dowolnie zmieniane.

- na początku XVIII w. duchowni – reformatorzy sprzeciwili się temu „niepoukładanemu” typowi śpiewu i propagowali „regular singings” – oparte o poszanowanie wartości rytmicznych, melodii i wysokości dźwięków.

HYMNY:

- śpiewane na chwałę Boga .

- wielebny Isaac Watts napisał kilkadziesiąt hymnicznych wierszy. Nie komponował muzyki, ale dawał jasne wskazówki do podłożenia pod tekst znanych melodii ludowych. Słynny hymn Watts’a to „O God, Our Help in Ages Past”

- drugim ważnym twórcom hymnów był John Wesley, którego zdaniem najbardziej zatwardziałe serca można skruszyć przez przeżycia emocjonalne. Stąd też oprócz hymnów porywające kazanie pełne ekspresji i dynamiki.

- materiał muzyczny to brytyjskie melodie ludowe.

- Sekta „Shakers” wykonywała hymny wraz z gwałtownymi ruchami ciała co miało wyprowadzać szatana w pole, ośmieszać go i przepędzać.

TAŃCE I BALLADY:

- na świecką muzykę ludową składały się pieśni, ballady i tańce.

- tańce wiejskie to głównie jigs, hornpipes, i reels.

- ballady miały zwięzłą budowę (8, 16 taktów).

- dominował w treści motyw osamotnienia i skargi.

- najbardziej popularną balladą jest „Greensleeves”.

- Yankee Tunesmiths czyli kowale melodii byli prostymi ludźmi pracującymi w najróżniejszych zawodach. Zajmowali się promowaniem swojej charakterystycznej muzyki w zasadzie można uznać ich muzykę za początek amerykańskiej muzyki w ogóle. Publikowali zbiory utworów na użytek szkół śpiewania. W późniejszych latach stali się niemodni i ośmieszani przez snobistycznych melomanów w związku z tym odeszli na dalszy plan znajdując odbiorców w wiejskich regionach.

REVIVAL CAMP MEETINGS

- członkowie uważali, że Kościoły oddzielają wiernych od Stwórcy i twierdzili, że rolę świątyni powinny pełnić lasy, polany i ogólnie przyroda.

- Spotkania w Obozach Odrodzenia – były to modły wcześniej planowany odbywające się na łonie natury, którym dowodził kaznodzieja potrafiący śpiewać, porwać mową i pokierować śpiewem wielotysięcznej rzeszy.

- praktyka objazdowego kaznodziei polegała na odwiedzaniu przez duchownego okręgów pozbawionych stałego pastora (Circuit rider).

- w spotkaniach uczestniczyli ludzie wszystkich wyznań. Głównie wykonywano tam wielogłosowe hymny.

WHITE SPIRITUALS

- dzielą się na 1) religious ballads (wielozwrotkowa z char.wstępem opowiadający charakter), 2) folk – hymns ( treści hymnalne połączone z melodiami brytyjskiego pochodzenia, toporny rytm pantatoniczność), 3) revival spirituals (śpiewane podczas Revival Camp Meetings).

- Shakersi byli sektą, która wykonywała intrygujące obrządy (np. strzelania z wyimaginowanej strzelby do szatana z głośnym krzykiem „pah!” lub potrząsanie ciałem w celu pozbycia się zmysłowości ciała, brudu cielesnego i pychy. Wykonywali action songs, w których śpiewając np. o skokach lub ukłonach wykonywali określone ruchy.

NEGRO SPITIRUALS

- wzięły się z czynnego uczestnictwa Czarnych w camp meetings.

- czarni kaznodzieje biorący udział w camp meetings głosili dramatyczne, śpiewne kazania.

- podział na obecność największej do najmniejszej liczby zawołań i odpowiedzi:

I. 1) ring-shout 2) song-sermon. II. 1) jubilee 2) gospel song III. 1) spiritual.

- Ring shout to rodzaj spotkania, w którym po niezmocąconym żadnym złym doświadczeniem dniu spotykali się ludzie i wspólnie tańczyli w kole w przeciwnym do ruchu wskazówek zegara kierunku wpadając w hipnotyczny trans.

- Song-sermon to kazanie, w którym kaznodzieja nie raz zaciera granice między mową a śpiewem. Często kapłani stosowali zmniejszoną kwintę i blue-tercje. W fazie środkowej kazania niezbędny był zmysł improwizatorsko – poetycki.

- Jubilee to radosna pieśń lub podnosząca na duchu opowieść biblijna związane przeważnie ze starym testamentem. Popularnym jubilee jest „Little David”.

- Gospels – ich treścią jest życie, nauka i śmierć Jezusa, a dalej życie chrześcijanina, zbawienie wieczne i tęsknota za dobrem i Niebem. Gospels z perspektywy czasu okazały się najżywotniejsze ponieważ ich treści nadawały się do poetyckiego rozwoju. Podobnie jak blues weszły w interakcje z jazzem. Zawdzięcza im cały kierunek stylistyczny – soul – nawiązujący świadomie do źródeł muzyki negro-amerykańskiej. Wraz z pojawieniem się pociągów ich temat stał się popularnym tematem gospelów, które opowiadały o pociągach jadących do nieba. Przykładem jest „Gospel train”.

- Spitiruals – były to modlitewne pieśni często solowe, których tempo i nastrój nie ulegają większym zmianom. Popularny spiritual to „Who’s goin’ to close my dyin eyes”.