Να ξεκλειδώσουμε το μυαλό μας!

Να προχωρήσουμε...

w w w . s o t i r o p o u l o s f s . g r

Πατησίων 110, Αθήνα 112 57, τηλ.: 210 82 34 009,

210 82 35 762, fax: 210 82 38 480

e-mail: kostasot@otenet.gr

fb: F Sotiropoulos & Son Op

Φ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΥΙΟΣ Ο.Ε.

• Κλειδιά • Συστήματα Ασφαλείας • Κλειδαριές • Λουκέτα • Χρηματοκιβώτια • Μηχανές Κοπής Κλειδιών

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.grTροίας 41Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

patisionesi@gmail.com(για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

patisionadv@gmail.com(για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)

http://patisionzei.weebly.com/

facebook: Η Πατησίων ζει

Πραγματι-κότηταΑυτό το τεύχος είναι διαφορετικό! Από το εξώφυλλο, τα θέματα, τις

διαφημίσεις. Η ψυχή του όχι και τόσο. Θέλουμε να σας μιλήσουμε

γρήγορα, κοφτά κια καθαρά. Αν δεν έχετε διαβάσει τους στίχους

στο εξώφυλλο κάντε το πριν συνεχίσετε εδώ το διάβασμα. Το Τρε-

λοβάπορο η χώρα μας... Βαπόρι στα βουνά, μαύρη πέτρα και

όνειρο τόσο αντιθετικά αυτά μεταξύ τους. Το ένα έχει βάρος, είναι

υλικό, είναι βάσανο. Το άλλο είναι ιδέα, άπιαστη, απαραίτητη. Αλή-

θεια τί ήταν πιο σημαντικό στο μυαλό των ανθρώπων αυτές τις

μέρες; Το βάσανο ή η ιδέα; Στις ήρεμες συζητήσεις στις ουρές των

ΑΤΜ και στο σπρώξιμο στα ράφια των σούπερ μάρκετ; Την απάν-

τηση εμείς δεν την έχουμε. Σκεφτόμαστε... Αθώοι λοστρόμοι, πο-

νηροί ναύτες, καπεταναίοι όλοι μαζί πάνω σε ένα βαπόρι... Χίλιους

καπεταναίους τους αλλάξαμε... Και πάνω από όλα οδηγός είναι ένας

ήλιος... Αλλά θα πούμε τη γνώμη μας! Η τρικυμία όχι μόνο δεν

έχει τελειώσει, αλλά το κούνημα θα μας τραντάξει. Όμως υπάρ-

χει κάτι θετικό μέσα σε όλα αυτά. Ζούσαμε πάνω σε μια τεράστια

φούσκα! Μία τεράστια πλάνη αλλού ηθελημένη, αλλού αθέλητη. Και

θα αλλάξουν όλα. Φούσκα στην πολιτική, φούσκα στα κόμματα, στις

καταναλωτικές συνήθειες, στην οικονομία, στη διασκέδαση, στη

κουλτούρα. Συνθήματα, δόγματα, κόλπα και μισόλογα. Φούσκα στη

δουλειά και στους εργαζόμενους και στα αφεντικά. Ένα σύστημα

καταρρέει. Σύστημα προτύπων, συνηθειών, ιδεών. Ερχόμαστε πιο

κοντά στην πραγματικότητα. Λέμε ζήτω στην καταστροφή; Όχι κάθε

άλλο. Λέμε το πολύ απλό πως καλύτερα είναι να ζεις στην πραγ-

ματικότητα όσο δύσκολη και αν είναι αυτή παρά να έχουμε μαζικές

ψευδαισθήσεις που συντηρούσαν έναν ρωμεϊκό ωχαδελφισμό και

καπατσοσύνη. Στο έδαφος αυτής της σκληρής, τραχιάς πραγματι-

κότητας μπορούν να αναπτυχθούν πραγματικές και όχι συνθημα-

τολογικές αλήθειες. Και η αλληλεγγύη ανάμεσά μας είναι βασική

για να μην πνίξει κόσμο η τρικυμία. Αλληλεγγύη οικονομική, ψυ-

χολογική, ηθική. Η χώρα έχει πτωχεύση και ας κάνει ο καθένας

όποιο λογοπαίγνιο θέλει. Ας το παρουσιάσει όπως θέλει. Εδώ και

πέντε χρόνια εκεί πήγαμε και όλοι έχουν τις ευθύνες τους. Μαγ-

κιές και τσαμπουκάδες εδώ δεν χωράνε... Υστερίες, πανικός, εξα-

λοσύνη δεν βοηθούν. Όπως δεν χωράνε και ψέματα και παρλαπίπες

ότι χρώμα και αν έχουν. Και είναι φοβερό που δεν βγαίνει και ένας

από τους καπεταναίους (και είχαμε πολλούς) να πει ένα “συγνώμη

τα κάναμε μαντάρα”. Ειλικρίνεια χρειάζεται αλλά το πολιτικό μας

σύστημα κρατιέται καλά! Λοιπόν! Εδώ και λίγες ημέρες είμαστε πιο

εξαρτημένοι και δανειζόμενοι! Είμαστε πιο φτωχοί και πιο στρι-

μωγμένοι! Πιο στενοχωρημένοι και πιο ανασφαλείς! Πιο οργισμένοι

και πιο πληγωμένοι! Αλλά είμαστε πιο πολλοί και πιο πραγματικοί!

Και ας μην έχουμε έκφραση. Αυτό είναι το όνειρο! Τη μαύρη πέτρα

θα την σύρουμε και αυτήν, θα μοιραστούμε το βάρος της. Α! και θα

αγωνιστούμε ξανά και ξανά...

ΙΟΥΛΙΟΣ|15

Αφιέρωση πρώτη. Σε όλους αυτούς

που δούλεψαν, στήριξαν και ενίσχυσαν

την προσπάθειά μας να κυκλοφορήσει

αυτό το τόσο ιδιαίτερο τεύχος

Αφιέρωση δεύτερη. Σε όλες τις συζητή-

σεις που έγιναν όλο το τελευταίο διά-

στημα, με διαφωνιοσυμφωνίες, με

φωνές κλάματα , πανικούς και γέλια

Αφιέρωση τρίτη. Σε όλους αυτούς που

μας ξέγραψαν από φίλους στο φμπ γιατί

δεν ανέχτηκαν την προσέγγισή μας!

θέλω

να

είμ

αι κ

άπου

ψηλ

ά, ν

α κο

ιτώ

μακ

ριά

και

να

μπ

αινο

βγα

ίνω

σε

άλλε

ς δι

αστά

σεις

...

χωρ

ίς έ

μπ

νευ

ση κ

αλά

πρ

άγμ

ατα

δεν

φτι

άχνο

νται

.

Εικονογράφιση για το εξώφυλλο

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 14.00 μ.μ.

Οδός Κάπου στα ανοιχτά

ρόνιακρίσΕΙΣ3

Τρία χρόνια γράφαμε και γράφαμε. Εμείς, φίλοι, γνω-

στοί και άγνωστοι. Τα διαβάσαμε τώρα ξανά όλα. Και

βλέπουμε πως κάτι ενώνει τα πράγματα. Σαν να μιλά-

γαμε για τον Ιούλιο της Κρίσης. Δεν υπάρχει μία

άποψη! Υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις,

φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους που κυκλώνουν όμως

ένα πρόβλημα, μία κατάσταση. Και τελικά δημιουργούν

μία άποψη δημιούργημα πολλών συνισταμένων. Κανένας

δεν μπορεί να πει είναι δικιά μου, όλοι όμως ανα-

γνωρίζουν τον εαυτό τους σε αυτήν.

Τεύχος 01 /

Editorial

Και τελικά το θέμα είναι να σεβαστούμε τον τόπο μας.

Συνέντευξη Λεωνίδας Παπαγεωργίου

“Να ξεπερνάς με ένα μαγικό τρόπο τα φοβερά προβλή-ματα”

Τεύχος 02 /

EditorialΟι πιο πολλοί καταλαβαίνουμε πως όντως το Τραμβάι(έτσι λέγανε παλιά το Τραμ οι Αθηναίοι) δεν τραβάει!Είναι αδύνατο να συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά,να ψάχνουμε φαεινές για να βγούμε από τη δύσκοληθέση, να ξεγελάμε τον εαυτό μας με χίλιες δυο δικαιολο-γίες... Χρειάζεται να γειωθούμε στην πραγματικότητα,να δούμε χωρίς παρωπίδες τα προβλήματά μας, να αντι-ληφθούμε τις χρόνιές μας παθήσεις. Η Πατησίων Ζειη Αθήνα Ζει, η Ελλάδα Ζει... Αλλά αν δεν αλλάξουμε

πολλά γύρω μας, τότε πολλά μπορούν να χαθούν...

Τεύχος 03 /

Συζητώντας Λάμπρος Τσάγκας

“Το όνειρο των ανθρώπων για μια καλύτερη κοινωνία.Εκείνοι που προσπαθούν να αλλάξουν τη δύναμη μιαςεξουσίας, έχουν την ευθύνη της αλλαγής παρόλα αυτάμένουν στην ελπίδα και αφήνουν να την διαχειριστούνάλλοι, να αναλάβουν άλλοι την εξουσία, ίσως καλύτεροι,ίσως όμως και χειρότεροι.”

Τεύχος 04 /

Editorial∆εν γίνεται προκοπή χωρίς δουλειά. ∆εν γίνεται να στα-θεί μια χώρα αν δεν εργάζεται και αν δεν παράγει...Εκτός αν δεχτούμε πως δεν μπορούμε, πως είμαστεανίκανοι και πλέον ηττημένοι... Αν θέλουμε μια χώρατουριστών / απλών διερχομένων, μια χώρα που αγωγοί(φυσικού αέριου, πετρελαίου) διεμβολίζουν τα εδάφητης και εταιρείες μαμούθ θα αναλαμβάνουν την υγείακαι την παιδεία. Μια χώρα που θα εισάγει λεμόνια τηνώρα που στα στενάκια της Κυψέλης και στους ακάλυ-πτους υπάρχουν λεμονιές!

Τεύχος 06 /

Εκφραστείτε ελεύθερα

“Πίσω Γορίλες” Καταρχήν σε βάζει απέναντι από κάτι! Πρώτο, οριοθετείέναν αντίπαλο. Μπορεί να είναι το χαράτσι της ∆ΕΗ αλλάκαι η πεθερά σου, η Μέρκελ αλλά και ένας απειλητικόςμποντιμπιλντεράς. ∆εύτερο, αναγνωρίζει ότι ο απέναντιείναι θηρίο (και μάλιστα δύο), δεν είναι κανένα μυρμηγ-κάκι, κάτι ακίνδυνο. Τρίτο, και αυτό είναι η ψυχή τουσυνθήματος, το ΠΙΣΩ! ∆ηλαδή ότι δεν μασάω, δεν τα πα-ρατάω. Βέβαια υπάρχει περίπτωση να τις φας αλλά του-

λάχιστον θα το θυμάσαι! Αλλά όπως λέγαμε και παλιά,ρίξε τουλάχιστον μία!

Τεύχος 07 /

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΠάντως τα ωραιότερα πάρτι, τα κάναμε στην Κατοχή.

Αφιέρωμα “Ξεκινήματα του Σεπτέμβρη”Πόσες φορές έχουμε μπει σε αυτήν την διαδικασία; Ναξεκινήσουμε κάτι: από το πιο απλό μέχρι και το πιο σύν-θετο. Τις πιο πολλές φορές σημαίνει ότι κάτι τελειώνει,κάτι αφήνουμε πίσω.Μια νέα αρχή που δεν μπορεί όμως να είναι κάτι τελείωςδιαφορετικό, αφού το υποκείμενο, δηλαδή εμείς, με όλεςτου τις ιδιότητες υπάρχει!Πόσες υποσχέσεις για νέα ξεκινήματα αποδείχτηκαν όχιαπλά άκυρα αλλά και από την αρχή ψεύτικα και ανούσια;Πόσα νέα ξεκινήματα έχουν τάξει πολιτικοί παλιάς καινέας κοπής; Ξεκινάμε να χτίζουμε μια νέα Ελλάδα! Πόσεςρήσεις από σοφούς αλλά και παροιμίες από τη σοφία τωνλαών δεν έχουν ασχοληθεί με τα ξεκινήματα;Από το: Κάθε μεγάλη πορεία ξεκινά με ένα μόνο βήμα.Μέχρι το: ξεκόλλα και πάρ’ το αλλιώς.Σαν άνθρωποι είμαστε, ευτυχώς ή δυστυχώς αναγκα-σμένοι να σταματάμε και να ξεκινάμε. Να φοβόμαστε καινα ελπίζουμε. Να σχεδιάζουμε και να ανατρέπουμε. Ναπροχωράμε και να πισωπατάμε. Να ανακαλύπτουμε καινα εκπλησσόμαστε.Ξανά και ξανά. Καλή τύχη λοιπόν σεόλους όσοι και όσες από όλους μας ετοιμάζονται να ξεκι-νήσουν. Είτε το θέλουμε, είτε όχι!

Τεύχος 08 /

Editorial«ησυχίαν απράγμονα»ΘουκυδίδηςΗ ησυχία της αδράνειας, η αποφυγή της επίπονηςδράσης, η επιλογή της ακινησίας.Σήμερα ασφυκτιούμε από συνθήματα, τραγούδια καιπροσταγές. ∆ιατυπωμένα πολύ πιο συγκεκριμένα από τοΖαβαρακατρανέμια, πιο ορθά, πιο λογικά. Και όμως κα-θόλου παρακινητικά, δεν ενώνουν, δε φέρνουν ελπίδα.Απεναντίας εκνευρίζουν και απομακρύνουν.

Συνέντευξη Δημήτρης Πουλικάκος

“Τι οφείλει να κάνει ο λαός από εδώ και πέρα;Είναι θέμα στρατηγικής φιλοσοφίας. Καταρχήν να βγειαπό αυτό το λούκι που τον έχουνε βάλει, δηλαδή να σκέ-φτεται μόνο νούμερα. Γιατί είτε ο μισθός είναι 400, είτε500 δεν έχει σημασία. Χρειάζεται ριζική αλλαγή!”

Αφιέρωμα 28η Οκτωβρίου

Υπάρχουν ορισμένα Ναι πίσω από κάθε Όχι. Και όσο με-γαλύτερο είναι το Όχι άλλο τόσο μεγαλύτερα είναι τα Ναι.Στην περίπτωση του 1940 λέχθηκαν και ορισμένα ισχυράΝαι. Ναι, σε έναν πόλεμο που φαινόταν χαμένος εξαρ-χής, αφού ο συσχετισμός ήταν αρνητικός. Ναι, στην απο-δοχή ότι θα υπάρχουν θυσίες και ότι εκ του ασφαλούς

τίποτα δε γίνεται. Ναι, στην αξιοπρέπεια ενός Έθνους,ενός λαού και τελικά μεμονομένων ατόμων που αρνήθη-καν τελεσίγραφα και διατάγματα.

Τεύχος 11 /

Εκφραστείτε ελεύθεραΟλόκληρη η κοινωνία είναι φορές που δεν μπορεί να πειτίποτα, όχι ότι δεν έχει, μα δεν μπορεί. Για να ξεκινήσειπάλι να γράφει θέλει θάρρος και επιμονή να αγαπήσει ότιπέταξε στο καλάθι των αχρήστων, να τα κάνει κομφετίκαι να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, με όνειρα και ελπίδα.

Τεύχος 13 /

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΈνας ικανός που δεν είναι σοβαρός είναι επικίνδυνος

Συνέντευξη Παντελής Αμπαζής

“ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! Η ανηφόρα στο τέλος έχειπάντα κατηφόρα...”

SPAM 13Οι δύο αντιθέσεις που θα καθορίσουν το προσωρινό μέλ-λον μας θα είναι οι “παλιό-νέο” και “δρω-αντιδρώ”. Καιόχι μόνο έτσι αλλά και αλληλοδιαπλεκόμενες. Σαν δρωέλεγε ότι είναι ένας λόγος “ενθαρρυντικός που κάνει κάτιγια να ξεκολλήσουμε” και σαν αντιδρώ ένας λόγος “πα-ρηγορητικός, γκρινιάρικος, ασκώντας κριτική για ταπάντα, γιατί αδικούμαι”.

Τεύχος 14 /

EditorialΚαι έτσι καταντάμε φοβισμένοι...Για να σκεφτείς καινούργιες σκέψεις πρέπει να σπάσειςτα κόκκαλα στο κεφάλι σου. Και εδώ αρχίζουν τα δύ-σκολα. Γιατί τα κόκκαλα στο κεφάλι μας είναι ένα σύνολοαπό δόγματα,και αντιλήψεις εξαιρετικά δύσκολο να σπά-σουν. Ενα εγκεφαλικό μπετονάρισμα δηλαδή, που απα-γορεύει στο νέο να αναπτυχθεί και να δοκιμαστεί.

Τεύχος 15 /

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΟι αρχηγοί μας είναι μπροστά! Τόσο μπροστά που ήδηβρίσκονται στις τάξεις του εχθρού...

SPAM 13Ο στόχος μας έπρεπε να είναι η διέξοδος της χώρας,η διάσωση του λαού μας, η επιστροφή της ελπίδας, τοόραμα. “Πολιτικός είναι αυτός που δίνει τα πάντα και δενζητάει τίποτα. Η ικανοποίησή του είναι η περηφάνια ότιέδωσε τα πάντα”.

Τεύχος 16 /

EditorialΟι δεκαετίες του ’80 και του ’90 εναπόθεσαν πάνω στοσώμα και στο μυαλό στρώματα ψευδοκουλτούρας, κρα-τικοπελατειακού ατομισμού, ραγιάδικης διανόησης, κα-

[ αποσπάσματα 3 ετών από την Πατησίων Ζει ]

ταναλωτικής ψυχοβλακείας, κομματοκρατικής υπνηλίας,χαζοχαρούμενου λάιφ στάιλ, αποχαυνωτικής εγωπά-θειας, ανέραστου σεξισμού και κλισέ, πολλά κλισέ.Όποιος θέλει και άλλο ’80 στη ζωή του και άλλο ’90, δι-καιώνει την κατάσταση στην οποία είμαστε όλοι μαζί σή-μερα.

Spam 13Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν, για να μην πω διαλύονται.Μας έχει δοθεί μια καταπληκτική ευκαιρία παρόλα αυτά.Να αναγνωρίσουμε τι είναι σημαντικό για τη ζωή μας. Νατα ξαναχτίσουμε όλα σωστά, διαφορετικά, όπως τα θέ-λουμε, όπως τα χρειαζόμαστε, όπως τα έχουμε ανάγκη.Μέσα από τα συντρίμμια ένας καινούργιος κόσμος ξε-προβάλλει. Τον βλέπεις; Θα κάνεις κάτι και εσύ; Άλλαξε!Θα σου κάνει καλό. Θα είσαι καλύτερα. Μη χαλιέσαι γιαανούσια πράγματα και μη με χαλάς και εμένα.

Τεύχος 17 /

EditorialΜπαίνουμε σε έναν μακρύ χειμώνα. Και όπως λένεοι ειδικοί, εκτός από μακρύς θα είναι και βαρύς.Το παράταιρο που είναι πραγματικό είναι σύμμαχος,φίλος και αδελφός.

Μοναδικες ΙστορίεςΣαν να μην έχεις κριτήρια, πας και έρχεσαι και όπου σεβγάλει. Περνάμε δύσκολα.Και στο πανικό μας, άλλοι γι-νόμαστε επιθετικοί και άλλοι άπραγοι. Ενίοτε και τα δύομαζί (η πιο δύσκολη περίπτωση). Μοιάζει να παίζουμεηλίθια, βαρετά, κοινότυπα μονόπρακτα. Λίγο συγκρό-τηση παρακαλώ, λίγο! Και κοινή λογική όπως άκουσακάποιον ταβερνιάρη να λέει!

Τεύχος 18 /

EditorialΕάν ένας τρελός βγάλει ένα τραπεζάκι στον δρόμο, τααυτοκίνητα δεν μπορούν να περάσουν, η επικοινωνίαμπλοκάρει. Και έτσι η πόλη δεν επικοινωνεί, οι άνθρωποιδεν επικοινωνούν.Και όπως κόβονται οι δρόμοι, έτσι κόβονται και οι σχέ-σεις. Είμαστε μία μπλοκαρισμένη χώρα, μία διασπασμένηκοινωνία. Αλλά με μάστερ στην επικοινωνία...

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΤελικά είμαστε χώρα ή χώρος; Και ας σκεφτούμε.Ένα επίδομα μπορείς να το ξανακερδίσεις μετά από2 ή και 4 χρόνια. Ένα νησί όμως;Το σίγουρο είναι ότι όσο γεννιούνται ιδέες θα υπάρχειζωή!

Στήλη για το βιβλίο∆εν αυτοκτονείς. Ακόμη. Αντέχεις όπως κι εγώ. Και εί-μαστε μαζί στην καινούργια μέρα που μόλις αχνοχάραξεστα γύρω βουνά. Τόλμησε λίγη αισιοδοξία, κι ας είναισκοτεινά και αχαρτογράφητα τα νερά, κι ας έχει πέσειπούσι στις ματιές μας. Γιατί δεν μπορεί «ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ,ΘΑ ∆ΕΙΣ». Ελένη Ηλία

Τεύχος 19 /

EditorialΤο μαγικό προϋποθέτει την ένωση ανθρώπων και όχιτην ατομικότητα. Μόνος σου δεν είσαι μαγικός, είσαι ένα

ακόμα στοιχείο που απλώς βολοδέρνει.

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΠριν λίγες μέρες πήγα στην πορεία του Πολυτεχνείου.Ένιωθα τη νεολαία ξένο σώμα στο δικό της σήμερα.Ακούγονταν συνθήματα μιας άλλης γενιάς που πλέον δενξέρω, αν μπορούν να εκφραστούν με τον ίδιο τρόπο. ∆ενείμαι σίγουρη καν, αν μπορούν να εκφραστούν. Κάθε πε-ρίοδος έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.

Στήλη για το βιβλίο“Οι αξίες μας δεν είναι προκαθορισμένες τις αναζητάμε...”

Που πατάς “2ος χρόνος ΠατησίωνΖει”“Εμείς λέμε πως η ζωή συνεχίζεται, πιο δύσκολη και αγ-χωμένη, πιο περίεργη και πιεσμένη, αλλά συνεχίζεται".Και σε ένα από τα επόμενα φύλλα "Η Πατησίων συνεχίζειτη ροή της, μαγαζιά ανοίγουν και κλείνουν, άνθρωποιχαμογελούν και απελπίζονται, προχωράνε και σταμα-τάνε. Το Τρόλεϋ με τον αριθμό 3 συνεχίζει, εδώ και δε-καετίες να κάνει το ίδιο δρομολόγιο, με τον ίδιο αριθμό...Το τρόλεϋ αντέχει, εμείς δεν θα αντέξουμε;”

Τεύχος 20 /

EditorialΗ ΖΩΗ ΚΟΒΕΙ ∆ΡΟΜΟΤίποτα το κακό με τους σχεδιασμούς και τις εκτιμήσεις.Που άν- θρωποι, ζευγάρια, κόμματα και επιχειρήσεις κά-νουν. Και όσα πιο πολλά σχεδιάζουν και εκτιμούν τόσοπιο σοβαροί θεωρούνται και υπεύθυνοι. Βέβαια υπάρχεικαι η φιγούρα του τύπου που σχεδιάζει, σχεδιάζει καισχεδιάζει. Και ενώ γύρω του πέφτουν βεγγαλικά, αλλά-ζει το σύμπαν, το υποκείμενο του σχεδιασμού του πάεικαι έρχεται, εκείνος με παγωμένο μυαλό και βλέμμακοιτά την οθόνη ενός υπολογιστή, τα δεδομένα και τιςαναλύσεις. Και οι ώρες, οι μέρες και τα χρόνια περνούν.Και ξαφνικά παθαίνει συγκοπή, όπως λέει και το τρα-γούδι του φίλου μας Λουκιανού. Είναι εκκωφαντική ηστιγμή που η ζωή αποφασίζει και κόβει δρόμο. Η στιγμήδηλαδή που όλοι οι κατά φαντασία σχεδιασμοί και νόρ-μες ανατρέπονται από ένα κύμα ζωής και αλλαγής. Ένασάρωμα από σιγουριές, βολέματα, ρόλους και τυποποι-ημένες- επαναλαμβανόμενες σταθερές. Στην πραγματι-κότητα τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει. Απλώς τις πιοπολλές φορές οι σχεδιασμοί δεν παίρνουν υπόψιν τους,τις πραγματικές ανάγκες της ίδιας της ζωής και των αν-θρώπων. Σαν ένας μηχανικός που αποφασίζει να χτίσειένα πολυόροφο κτίριο πάνω σε ένα υπόγειο ρέμα. Τονερό θα βρει τρόπο να αναποδογυρίσει το μπετόν. Ας κά-νουμε σχεδιασμούς λοιπόν. Όσο γίνεται όμως πιο πραγ-ματικούς. Και όταν η ζωή κόψει δρόμο ο πανικός, ηγκρίνια και η τσαντίλα δεν βοηθούν.Προχωράμε. Το 2015 έχει σχεδιαστεί από όλους. Από τηνΤρόικα, τα κόμματα, τα επιτελεία, τα υπουργεία, από τουςκαλούς και τους κακούς. Ένα υπόγειο ρεύμα νερού κε-λαρίζει και κανείς δεν το ακούει. Σχεδιάζουν. Μετρούν.Υπολογίζουν. Μα δεν ακούν. Η Ζωή κόβει δρόμο.Καλή Χρονιά και να είμαστε γεροί.

Μοναδικες Ιστορίες“∆εν είναι τόσο δραματικά τα πράγματα! Ακόμα θυμάμαιτον φίλο μου, που ανεβασμένος στο άγαλμα του Κολο-κοτρώνη στη Σταδίου, εν μέσω δακρυγόνων, βομβώνκαι μολότωφ φώναζε σκορπώντας χαμόγελο και γέλιο.

“Που πάτε ωρέ Έλληνες! Μια χούφτα αλλόθρησκοι σαςπήρανε φαλάγγι; Γυρνάτε ωρέ να πολεμήσετε!Ραγιάδες θα πεθάνετε;”Τάκης

Τεύχος 21 /

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΑλλά το πρόβλημα δεν είναι τόσο στον κόσμο που ανα-θέτει σε κάποιους να λύσουν το πρόβλημά του. Είναι καιεκεί, αλλά όχι μόνο εκεί. Το πρόβλημα είναι σε όλους αυ-τούς που θέλουν να παίξουν τον ρόλο του Ζορό.

Τεύχος 22 /

Που πατάςΣτην αρχή δεν είχαμε Εθνικό Ύμνο. Αλλά μάλλον ούτε καιτώρα έχουμε. Έχουμε δύο στιχάκια που οι μαθητές βα-ριεστημένα ακούνε και τραγουδούν, έχουμε μία μελωδίαπου είναι συνυφασμένη με στρατιωτικές παρελάσεις, μεγήπεδα όταν αγωνίζεται η ποδοσφαιρική ομάδα μας. Ηιστορία και το μέλλον φαίνεται να έχουν ξεκόψει από τοπαρόν, από εμάς τους ίδιους. Είναι σαν να μην υπάρχειούτε παρελθόν, (ιστορία, μνήμη, συλλογική συνείδηση),ούτε μέλλον (αισιοδοξία, προοπτική, στόχευση). Μένειμόνο ένα παρόν μετέωρο.

Τεύχος 23 /

EditorialΜερικοί έχουν καταπιεί ντουντούκα και επιτίθενται στατύμπανα του αυτιού μας με ανείπωτο σθένος και υπερο-ψία. Άλλοι κουνάν το δάχτυλο και μας μπερδεύουν μεσοφιστείες και ατέρμονους επαναλμβανόμενους μονολό-γους. Πολλοί ψιθυρίζουν, αλλοιώνουν νοήματα, λέξειςκαι φράσεις. Όλοι μαζί κουβεντιάζουν, καμώνονται πωςσυνομιλούν και πως λύνουν προβλήματα. Και ενίοτεφτιάχνουν επιτροπές που θυμίζουν γκρίζους ανθρώπουςσε γκρίζα γραφεία με γκρίζους φακέλους και γκρίζεςψυχές. Τίποτα πιο βαρετό από την κουβέντα ή από τοκουβεντολόι που έλεγαν πιο παλιά. Η αλήθεια είναι πωςέχει καταντήσει κουραστικό.Το πρόβλημα βρίσκεται όταν ένα θηρίο έρχεται κατα-πάνω σου και εσύ χαριεντίζεσαι. Και κουβεντιάζεις...και κουβεντιάζεις... Και όσο πιο τσαμπουκαλίδικο είναιτο θηρίο τόσο πιο γελοίες και ανούσιες είναι οι κουβέν-τες να γίνονται.

Πρόσωπα Στέλιος Μ.“Πλούσιος είναι εκείνος που έχει μειωμένες ανάγκες”

Πόλη, πολιτισμός ΠατησίωνΕίναι φορές που μεταπηδούμε σε άλλη εποχή χωρίς ναεπέρχεται καμία αλλαγή στο κλίμα, ή χωρίς να έχει καμίασχέση σε ποιό μήνα του έτους βρισκόμαστε και ποιός θαακολουθήσει. Κάποιες φορές τα πράγματα πάνε σε άλληεποχή, σε περίοδο που «επιστημονικά» δεν πρόκειται ναεπέλθει καμία αλλαγή!Προσοχή στις ψυχές, είναι το μόνο πράγμα που μπορείνα μας κρατήσει «ζωντανούς».

Δεν δίνουμε γραμμή. Όχι γιατί δεν

θέλουμε αλλά γιατί δεν έχουμε. Και

δεν μπορεί να’χει κανείς την αλή-

θεια στην κωλότσεπη. Και τσαντιζό-

μαστε με άλλα έντυπα που είτε δεν

μιλάνε, είτε παραμιλάνε.

Οι κολπίτιδες σήμερα αποτελούν ένα από τα συχνό-

τερα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι γυναί-

κες. Η ανατομία του γυναικείου γεννητικού συστήματος

είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που οι γυναί-

κες είναι τόσο ευαίσθητες στις μολύνσεις.

Παρ’ όλα αυτά οι κολπίτιδες δεν προκαλούν και δεν

είναι αιτία κακοήθειας του κόλπου και του τραχήλου.

Συνήθως αποτελούν ήπιες και ασυμπτωματικές φλεγ-

μονές με ευρήματα μόνο στο κυτταρολογικό επίχρι-

σμα (pap-test) που γίνεται στη γυναίκα για

προληπτικούς λόγους. Σε άλλες περιπτώσεις, αποτε-

λούν κλινικό εύρημα στη γυναικολογική εξέταση ή

συμπτωματική πάθηση που ενοχλεί την πάσχουσα.

Στον γυναικείο κόλπο υπάρχει η φυσιολογική χλω-

ρίδα, στην οποία επικρατούν οι γαλακτοβάκιλλοι, οι

οποίοι παίζουν προστατευτικό ρόλο. Όταν διατα-

ράσσεται η ισορροπία του Ph στον κόλπο από παρά-

γοντες όπως η εμμηνόπαυση, η εγκυμοσύνη, το stress,

τα αρωματικά σαπούνια, τα στενά ρούχα αλλά και

τα φάρμακα, όπως τα αντιβιοτικά ή όταν έχουμε μεί-

ωση της άμυνας του οργανισμού ή των οιστρογόνων

εμφανίζονται άλλα βακτήρια στον κόλπο. Επίσης

κατά τους καλοκαιρινούς μήνες - λόγω ζέστης και

υγρασίας - παρατηρείται έξαρση των φλεγμονών.

Τα συμπτώματα της κολπίτιδας περιλαμβάνουν ερε-

θισμό και κνησμό στον κόλπο και στο αιδοίο, ερυ-

θρότητα στα τοιχώματα του κόλπου και συνήθως

έκκριση από τον κόλπο. Ανάλογα με τον υπεύθυνο

οργανισμό, μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής κατη-

γορίες κολπίτιδας:

Τριχομοναδική Κολπίτιδα

Η τριχομονάδα είναι ένα αναερόβιο πρωτόζωο, το

οποίο ευρίσκεται στο 20% περίπου των γυναικών,

χωρίς να δίνει συμπτώματα κολπίτιδας.

Η κλινική εικόνα της τριχομοναδικής κολπίτιδας χα-

ρακτηρίζεται από μια δύσοσμη λευκοκίτρινη κολπική

έκκριση, συχνά αφρώδη, που συνοδεύεται από ερυ-

θρότητα και ερεθισμό του αιδοίου. Είναι συνήθης

στην αναπαραγωγική ηλικία. Θεραπεία θα πρέπει να

λαμβάνουν και οι σεξουαλικοί σύντροφοι ενώ πα-

ράλληλα θα πρέπει να συστήνεται αποχή από τις σε-

ξουαλικές επαφές μέχρι την ολοκλήρωση της

θεραπείας.

Μυκητιασική κολπίτιδα

Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των γυναικών θα

έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο αυτής της μορφής

κολπίτιδας κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Προκα-

λείται από την Candida Albicans. Χαρακτηρίζεται

από κολπικό ερεθισμό, έντονο κνησμό και παχύρευ-

στες υπόλευκες εκκρίσεις που θυμίζουν κομμένο γι-

αούρτι.

Είναι νόσος της αναπαραγωγικής ηλικίας, με έξαρση

τους θερινούς μήνες. Η μυκητιασική κολπίτιδα μπορεί

να μεταδοθεί σεξουαλικά ή μέσω της στοματογεννη-

τικής επαφής, δεν θεωρείται όμως σεξουαλικά μετα-

διδόμενο νόσημα, γιατί οι μύκητες βρίσκονται και υπό

φυσιολογικές συνθήκες στο περιβάλλον του κόλπου.

Η θεραπεία γίνεται με τη λήψη σκευασμάτων κυρίως

από την κολπική οδό ενώ απαραίτητη είναι και η θε-

ραπεία του συντρόφου.

Βακτηριακή κολπίτιδα

Ο τύπος αυτός κολπίτιδας οφείλεται σε διάφορους μι-

κροοργανισμούς με συχνότερο την Gardnerella vagi-

nalis, ένα αναερόβιο βακτήριο που ενοχοποιείται για

το 95% των περιπτώσεων. Πάντα όμως η βακτηριακή

κολπίτιδα οφείλεται σε μαζικό αποικισμό του κόλπου

από διάφορα μικρόβια. Αρκετές γυναίκες δεν έχουν

συμπτώματα.

Σε συμπτωματικές περιπτώσεις το κολπικό έκκριμα

είναι λιγοστό και γκριζόλευκο με δυσάρεστη οσμή

ψαριού. Αποτελεί κύρια αιτία κολπικής υπερέκκρισης

ή κακοσμίας και μπορεί να είναι είτε περιοδική είτε να

διαρκέσει μεγαλύτερο διάστημα.Θεωρείται σεξουα-

λικώς μεταδιδόμενο νόσημα και συχνά συνυπάρχει με

τριχομοναδική ή μυκητιασική κολπίτιδα.

Για τη θεραπεία της υπάρχουν σκευάσματα για λήψη

από το στόμα και από τον κόλπο. Για κολπικές πλύ-

σεις συνιστάται το χαμομήλι, το οποίο αντιμετωπίζει

άμεσα φλεγμονές και ερεθισμούς του κολπικού βλεν-

νογόνου.

Κολπίτιδα από χλαμύδια

Πρόκειται για μία σεξουαλικώς μεταδιδόμενη μορφή

κολπίτιδας από ομάδα βακτηρίων (Chlamydia tra-

chomatis). Οι περισσότερες γυναίκες δεν εμφανίζουν

συμπτώματα, γεγονός που δυσχεραίνει τη διάγνωση.

Συνήθως παρουσιάζουν ελαφριά ροή αίματος, ειδικά

μετά τη σεξουαλική πράξη, η οποία μπορεί να συνο-

δεύευται από πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση.

Τα χλαμύδια αποτελούν ένα σύνηθες φαινόμενο σε

νέες γυναίκες (18-35 ετών) που εναλλάσσουν ερωτι-

κούς συντρόφους. Εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπιστεί

θεραπευτικά, ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα

στα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας, μειώνο-

ντας τις πιθανότητες της να μείνει έγκυος στο μέλ-

λον.

Οι κολπίτιδες με ήπια συμπτωματολογία ανταποκρί-

νονται καλά στη θεραπεία. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία,

είναι δυνατό να οδηγήσει σε σοβαρότερες καταστά-

σεις όπως φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (Pelvic In-

flammatory Disease) και ενδομητρίτιδα, ενώ

διευκολύνεται η μετάδοση του ιού του AIDS (HIV).

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της κολπίτι-

δας είναι η προσοχή της υγιεινής. Το υγιές περιβάλλον

του κόλπου είναι δυσανάλογα συνδεδεμένο με την σε-

ξουαλική δραστηριότητα και την «ορμονική» εποχή

της ηλικίας της γυναίκας. Η ευαισθησία στο περι-

βάλλον του κόλπου έγκειται στην επάρκεια των κολ-

πικών υγρών που περιέχουν γλυκόζη και του

πληθυσμού γαλακτοβάκιλου.

Η χρήση άνετων ρούχων από φυσικές ίνες (βαμβάκι,

λινό, μετάξι), η αποφυγή στενών παντελονιών, η απο-

φυγή χρήσης ισχυρών αντισηπτικών στην ευαίσθητη

περιοχή, η πλύση των εσωρούχων με ζεστό νερό, οι

ασφαλείς σεξουαλικές επαφές συμβάλλουν στην πρό-

ληψη. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες θα πρέπει να

αποφεύγεται η επαφή με την άμμο και η πολύωρη πα-

ραμονή με βρεγμένο μαγιό καθώς το υγρό και θερμό

περιβάλλον είναι ιδανικό για την ανάπτυξη μικροβίων.

Η κατανάλωση γιαουρτιού λέγεται πως ευνοεί τη φυ-

σιολογική χλωρίδα του κόλπου, τα λαχανικά και γε-

νικά οι τροφές που είναι πλούσιες σε βιταμίνες

ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού στην περιοχή.

Παρ’ όλα αυτά η συμβολή των διατροφικών συνη-

θειών δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά.

Επιμέλεια κειμένου:

Παραπούλη Θεανώ, Ιατρός Βιοπαθολόγος

Επιστημονικά Υπεύθυνη Βιοπαθολογικού Τμήματος

Μαρία Τριανταφύλλου, Ιατρός Ακτινολόγος

Επιστημονικός Συνεργάτης-Spital Maenendorf, Ζυρίχη

Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα

τ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155

Σύγχρονες Διαγνωστικές Μέθοδοι &

Υπηρεσίες Υψηλού Επιπέδου

• Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές

Πανοραμικές - Κεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι

Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό

• Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες

• Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Λοιμώξειςτου γυναικείου κόλπου

Πριν 3 χρόνια, πιστέψαμε πως αυτός ο δρόμος και

οι γειτονιές του έχουν μια δύναμη που αντλείται

από την ιστορία της, τα μαγαζιά της, τους αν-

θρώπους της, τους συλλόγους της και το πιστέ-

ψαμε στην αρχή της κρίσης, την ίδια στιγμή που άλλα μέσα

στέκονταν σε εικόνες που αφορούσαν τα κλειστά μαγαζιά,

τους σκοτεινούς δρόμους και την εγκληματικότητα που

προκύπτει από την έντονη μετανάστευση στην περιοχή.

Το τελευταίο μήνα μπροστά στη νέα εποχή μοιραζόμαστε τα

αποτελέσματα μιας χρεωκοπίας, τον φόβο που δημιούρ-

γησε το κλείσιμο των τραπεζών, αλλά και την αγωνία για την

επόμενη μέρα και όλοι μαζί προσπαθούμε να σταθούμε όρ-

θιοι σε αυτή την κατάσταση ανασύροντας μέσα μας αξίες

βαθιά ριζωμένες. Σε αυτή την κατάσταση αντίστοιχα free

press μας βομβάρδισαν από ρεπορτάζ που δίχαζαν μεταξύ

του ναι και του όχι, από υστερίες λιποθυμίες και καταστάσεις

τρέλας στα ATM, για εργοδότες που διώχνουν ανεξέλεγκτα

εργαζόμενους κ.α. Κάναμε μια βόλτα στα ΑΤΜ των δικών

μας γειτονιών και ανακαλύψαμε μια ωριμότητα και μια αξιο-

πρέπεια στο κόσμο που περίμενε. Συζητήσαμε με αρκετούς

πριν το δημοψήφισμα, εισπράξαμε πολλή από λογική στα

επιχειρήματα των ανθρώπων, συμφωνήσαμε σε πολλά που

μπορεί στην κάλπη να κατέληγαν ναι ή όχι εκείνη την πε-

ρίοδο, αλλά να έκρυβαν πολύ πείσμα για καλύτερες μέρες,

ακόμη κι αν αυτό σήμαινε λιγότερα κέρδη, μικρότεροι μι-

σθοί. Διαβάσαμε και δημοσιεύσαμε ηλεκτρονικά τα κείμενα

σας και χαμογελάσαμε με τις πινελιές αισιοδοξίας που

έβγαιναν σε μια πραγματικά δύσκολη κατάσταση.

Και τα όχι έγιναν ίσως και τα ίσως έγιναν ναι. Το τεύχος Ιου-

λίου θα βγει όχι όπως το προγραμματίζαμε, αλλά όπως κα-

θόρισαν οι εξελίξεις.

Όλα όμως αυτά τα χρόνια δεν είμαστε μόνο εμείς που σας

στηρίζουμε, αλλά μας στηρίζετε και εσείς και αυτή η σχέση

ήταν πάντα αμφίδρομη με τους αναγνώστες, τα μαγαζιά, τις

επιχειρήσεις και τις ομάδες.

Αρχικά οι αναγνώστες και όσοι μας ακολουθούν στο fb που

περιμένανε και πάλι να πάρουν το περιοδικό στα χέρια τους

και που μας πήρανε τηλέφωνο, μας έγραψαν ηλεκτρονικά,

στήριξαν την ανακοίνωση του εξωφύλλου για ένα έκτακτο

τεύχος σε έκτατες συνθήκες.

Έπειτα οι διαφημιζόμενοι και οι εταιρείες που έχουμε συ-

νεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια . Μόνο που σε δύσκολες στιγ-

μές αυτή η στήριξη αποκτά άλλη αξία. Και θυμηθήκαμε ένα

παλιό αφιέρωμα τότε που η κρίση δεν είχε εκδηλωθεί με

πρόβλημα ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, είχε όμως

εκδηλωθεί με πρόβλημα ρευστότητας στα νοικοκυριά μας

και στις τσέπες μας. «Σιωπηλή Κοινωνική Αλληλεγγύη»…

άνθρωποι βοηθάνε, ανθρώπους, έτσι απλά... χωρίς δεύτε-

ρες σκέψεις, με αξιοπρέπεια... Ναι εμείς σε αυτό το τεύχος

έπρεπε να ρίξουμε τις τιμές και εσείς σε αυτό το τεύχος να

δείξετε τη στήριξη και οικονομικά. Και ευχαριστούμε και αυ-

τούς που τα κατάφεραν και όσους δεν μπόρεσαν, και αυ-

τούς που επικοινωνήσαμε και όσους ξεχάσαμε. Γι αυτό

όπως έλεγε και εκείνο το αφιέρωμα … “Δεν είναι ελεημο-

σύνη και το κυρίαρχο, δεν είναι ούτε η λύπη”… ίσως είναι

ένας πειραματισμός για το πώς θα συμπεριφερθούμε σε πιο

δύσκολες μέρες και από τις σημερινές, σε άγνωστες συν-

θήκες που προετοιμάζονται. Και συνέχιζε «Είναι κάτι πιο

βαθύ, πιο δικό μας, πιο σύνθετο. Αν και εμφανίζεται τόσο

απλά και τόσο μετρημένα». Αλλά αυτούς τους καιρούς επι-

λέξαμε να μην είναι σιωπηλά και είστε όλοι εσείς στη δι-

πλανή σελίδα και ακόμη περισσότεροι. Είναι που η

Πατησίων ζει δεν είναι ένας δρόμος, αλλά μια ιδέα που είναι

στα μυαλά πολλών από εμάς σε όλη τούτη τη χώρα που

προτιμάμε να μη μένουμε αδρανείς και αμέτοχοι.

Πινελιές αισιοδοξίας

μιας πραγματικά

δύσκολης κατάστασης

Όλα αυτά τα χρόνια δεν είμαστε μόνο

εμείς που σας στηρίζουμε, αλλά μας στη-

ρίζετε και εσείς και αυτή η σχέση ήταν

πάντα αμφίδρομη με τους αναγνώστες, τα

μαγαζιά, τις επιχειρήσεις και τις ομάδες.

Στουρνάρη 33, Αθήναwww.art-center.gre-mail: info@art-center.grT.: 210 38 00 994,210 52 02 900, 210 52 47 784

Φωκίωνος Νέγρη 15, Κυψέλη

T.: 210 86 17 022

Φωκίωνος Νέγρη 16, Κυψέλη / www.felioscollection.gr

fb: SotirisFeliosCollection, e-mail: info@felioscollection.gr

T.: 210 88 24 681

Χέυδεν 38Α, Πλατεία Βικτωρίας / www.eosgallery.gr

e-mail: eosgallery@yahoo.gr

T/F.: 210 82 37 111

ΗΩΣχώρος τέχνης

Λεωφ. Γαλατσίου 64, Άνω Πατήσια / www.odeioathina.gr

e-mail: odeioathena@gmail.com

T/F.: 210 22 84 700

Νάξου 115, Πατήσια / fb.: facebook.com/cinelila

Τ.: 210 20 16 849

Αγίου Μελετίου 70, Αθήνα / Τ.: 69 76 70 828

Κατερίνα Καψιάνη

Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη / www.dieleusis.gre-mail: info@dieleusis.gr / Τ./F.: 210 86 13 739

Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια / fb.: ΠεριμπανούΤ.: 215 50 50 594

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ

Σοτωβριάδου 23, Ομόνοιαe-mail: xenos@acci.gr / www.xenos-xenos-gr

Τ.: 210 52 23 166 - 210 52 41 760 / F.: 210 52 42 649

Σπάρτης 14, Πλ. Αμερικής / Τ.: 210 86 73 655

αλεξάνδρειαΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ

e-mail: pkalliga@gmail.com / T.: 6980139298sites.google.com/site/plateiakalliga

fb.: www.facebook.com/plateiakalliga

Ευελπίδων 47, Αθήναwww.brizolakia.grΤ.: 210 88 13 121

Κυψέλης 37, Αθήνα / Τ.: 210 82 15 808

T./F.: 210 82 28 845e-mail.: info@skokin.gr

Πατησίων 65, Αθήναwww.plakas.gr e-mail: info@plakas.grT.: 210 82 50 552 / F.: 210 82 50 627

ORFANOS - ALEXIαρχιτεκτονικό γραφείο

Τροίας 29, Αθήνα / e-mail: gorfan@tee.gr www.architects.com.gr

Τ.: 2108224840 / Κ.: 6932214511

Ελένη Ηλία

Ευχαριστούμε θερμά τη φίλη μας

για τη βοήθεια και την υποστήριξή της.

Τζέλλα Καρσιανού

Ευχαριστούμε θερμά τη φίλη μας

για τη βοήθεια και την υποστήριξή της.

w w w . s o t i r o p o u l o s f s . g r

Πατησίων 110, Αθήνα 112 57, τηλ.: 210 82 34 009, 210 82 35 762, fax: 210 82 38 480

e-mail: kostasot@otenet.gr, fb: F Sotiropoulos & Son Op

Φ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΥΙΟΣ Ο.Ε.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΟΠΤΑΣΙΑΣ

Είναι μια οπτασία;

Η έκθεση του Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας πραγματοποι-

ήθηκε κάπου στα μέσα Ιουνίου. Πριν ακόμα δηλαδή οι πολι-

τικοοικονομικές εξελίξεις αρχίσουν να τρέχουν με

ιλιγγειώδεις ρυθμούς. Ένα νέο νόμισμα (πόσο επίκαιρο!)

κάνει την εμφάνισή του στην Τράπεζα της Ελλάδος και αυτή

τη φορά όλα μετριούνται με ματιές. Ανάλογα με το πόσες μα-

τιές ρίχνεις και ανάλογα τη δύναμη της ματιάς, το χαρτονόμι-

σμα αποκτά και την αντίστοιχη αξία.

Το ενδιαφέρον που μου προκάλεσε αυτό το project είχε να

κάνει με τη δυσκολία του να συνοψίσει κανείς ένα ολόκληρο

σύστημα μέσα σε μόλις έξι εικόνες, σε έξι χαρτονομίσματα

που ποτέ δεν κυκλοφόρησαν και δεν θα κυκλοφορήσουν. Με

τόση απλότητα και χωρίς επιστημονικές έννοιες. Γιατί όσο και

να προσπαθούν να μας πείσουν πως τα πράγματα είναι πολύ-

πλοκα, για τους λαούς τα πράγματα ήταν πάντα απλά. Κι εδώ

για ακόμη μια φορά έρχομαι να προσθέσω πόσο μεγάλη είναι

η δύναμη του χαρτιού, όχι μόνο για τις πληροφορίες που αντ-

λούμε από το παρελθόν από όσα έχουν γραφτεί ανά τα χρόνια,

εφόσον αντέξουν στον χρόνο, αλλά και για το πόσο εύκολα

πουλάμε και αγοράζουμε το οτιδήποτε για να αποκτήσουμε

λίγα παραπάνω χαρτονομίσματα. Για να έρθει τελικά εκείνη η

στιγμή που η αυλαία θα πέσει, τα χρήματα δεν θα έχουν καμία

αξία και μια νέα κοινωνία θα χτιστεί από την αρχή με διαφο-

ρετικούς όρους.

Εμείς πάντως πολύ θα θέλαμε να ζήσουμε τη στιγμή που οι

λαοί θα ενωθούν κάτω από μια κοινή τράπεζα και αυτή θα

είναι της Οπτασίας, αυτή του τελευταίου χαρτονομίσματος...

Florence Christakis

ΕΚΑΤΟ MATIEΣ ΠΕΡΙΠΟΥ

πληρωτέεςμε την

εμφάνιση

Το project με τα χαρτονομίσματα έγινε για την έκθεση "ΕΠΙ ΤΩ

ΑΡΧΕΙΩ" που πραγματοποίησε το Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας.

"Μου έγινε η πρόταση και δέχτηκα. Η χαρακτική δεν μου φέρνει

τα προς το ζην, αλλά τα προς έκφρασην." Η Φλοράνς είναι μέλος

του Δ.Σ. της ένωσης χαρακτών, αλλά το βασικό της επάγγελμα

είναι καθηγήτρια γαλλικών, όντας και αυθεντική γαλλίδα. Στην

Ελλάδα ζει τα τελευταία 25 χρόνια. "Αποφασίσαμε με άλλους

τέσσερις καλλιτέχνες να δημιουργήσουμε μια έκθεση με βάση

αυτό που συμβαίνει στη χώρα. Εγώ αποφάσισα να ασχοληθώ με

τα χαρτονομίσματα λόγω και του ότι η έκθεση θα εκτίθονταν στον

συγκεκριμένο χώρο. Όταν μου έγινε η πρόταση για τα χαρτονο-

μίσματα, μου φάνηκε μπανάλ, γιατί σε μια τράπεζα παντού τέ-

τοια βλέπεις, άρα μερικά επιπλέον τί νόημα θα είχαν; Στην

πορεία σκεπτόμενη την κατάσταση κατέληξα τελικά πως είναι

μια ιδέα για μια τελείως διαφορετική παρουσίασή τους."

Για να τελειοποιηθεί το project ο χρόνος που χρειάστηκε ήταν

περίπου 2-3 μήνες. Η ίδια η Φλοράνς μας λέει πως αντιμετώ-

πισε τεχνικές δυσκολίες. “Είναι πολύ δύσκολο να δουλεύεις με

οξυγραφία και με μεταλλικές πλάκες”, παλιά μέθοδος χαρακτι-

κής που η ίδια ακόμα χρησιμοποιεί. "Κάθε μοτίβο πάνω στο χαρ-

τονόμισμα είναι και μια πλάκα. Ακόμα και το τύπωμα είναι μια

ολόκληρη τεχνική, αυτό που πραγματικά όμως με δυσκόλεψε

ήταν να βρω τη σειρά με την οποία θα τυπωθούν οι εικόνες πάνω

στο χαρτί."

"Όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά, ένιωθα θυμό απέναντι σε αυτό

που βιώνουμε, οπότε είχα σκεφτεί σαν τίτλο το "Τράπεζα της θο-

λούρας" και όχι της οπτασίας. Αναγκάστηκα να στήσω όλο το

κόνσεπτ έτσι ώστε να υπάρχει μια συνοχή και να μην είναι απλά

ένα συναίσθημα θυμού, γιατί στην πορεία είδα ότι αυτό δεν λει-

τουργεί. Με τον τίτλο "Τράπεζα της θολούρας" δεν είχες τίποτα

να μαντέψεις. Αναγκάστηκα έτσι να σκεφτώ κάτι πιο έξυπνο.

Τότε μου προέκυψε η "Τράπεζα της Οπτασίας" με βάση την κρι-

τική του Μποντριγιάρ, επάνω στην καταναλωτική κοινωνία.

Είμαστε σε μια κοινωνία της αυταπάτης, αν δεν μπορείς να κατα-

ναλώνεις δεν σε δέχεται, δεν είσαι κανείς αν δεν έχεις να ξοδέ-

ψεις. Στην κοινωνία μας σήμερα όλα είναι στην οθόνη, στην

εμφάνιση, στο φαίνεσθαι. Είμαι επηρεασμένη από μεγάλους φι-

λοσόφους όπως ο Πλάτωνας, γι αυτό και έχω διαμορφώσει αυτή

τη σκέψη, δεν είμαι μεγαλοφυία. Από τη στιγμή λοιπόν που βρήκα

την “Τράπεζα της Οπτασίας” κατάλαβα ότι είχα προοπτικές."

ΕΚΑΤΟ MATIEΣ

“Παλιά για να θεωρείσαι "σωστός και μορφωμένος πολίτης" έπρεπε να έχεις μια ιδέα της γλώσσας (του συντακτικού-

γραμματικής) του δικαίου και της φιλοσοφίας. Αυτά έμαθα να διαβάζω εγώ για να μπορώ να εξελίσσομαι. Ξαφνικά

έπρεπε όλος ο κόσμος να ξέρει οικονομικά για να μπορεί να παρακολουθήσει τα τεκτενόμενα μιας κοινωνίας. Χωρίς

οικονομικές γνώσεις δεν καταλαβαίνεις τί γίνεται. Τα τελευταία χρόνια μπήκα και εγώ στη λογική να μελετήσω οικο-

νομία, που κάποτε ήταν μόνο για τους ειδικούς. Επειδή είμαι παιδί του Μάη του '68 διάβαζα Μαρξ, μόνο που εκείνος

μιλάει για κοινωνίες που είχαν τελείως διαφορετικό καπιταλισμό από τον σημερινό. Ο σημερινός καπιταλισμός είναι εν-

τελώς αφηρημένη έννοια, είναι παγκόσμια και έχει να κάνει με το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Είναι κάτι άλλο από

αυτό που ξέραμε, λένε για αγορές, ποιές είναι αυτές οι αγορές; Το δεύτερο λοιπόν χαρτονόμισμα αναφέρεται στο χρη-

ματοπιστωτικό σύστημα, για το οποίο δεν έχουμε σαφή εικόνα γι αυτό και τα πρόσωπα θολώνουν. Εδώ βλέπουμε και

την αξία 100±, στο περίπου δηλαδή οι ματιές. ∆ιαδοχικά από το ένα χαρτονόμισμα στο άλλο η αξία αλλάζει. Το πρώτο

είναι καθαρό και η αξία του είναι 100 ματιές, το δεύτερο θολώνει με βάση το χρηματοπιστωτικό σύστημα που είπαμε

πριν, επομένως χάνουν ή κερδίζουν αξία τα πράγματα. Η αξία είναι πολύ ρευστή έννοια.”

ΕΚΑΤΟ MATIEΣ ΠΕΡΙΠΟΥ

“Ήθελα να είναι αναγνωρίσιμο χαρτονόμισμα, επομένως έπρεπε να μπει ένα πρόσωπο, κά-

ποιοι κωδικοί αριθμοί και υπογραφές, με βάση τις αναφορές μου στα ελληνικά χαρτονομί-

σματα. ∆εν ήθελα να βάλω κάποιο γνωστό πρόσωπο και επιπλέον επέλεξα και μια γυναίκα,

γιατί είμαι φεμινίστρια και από πάντα στα χαρτονομίσματα θυμάμαι μόνο άντρες. Έκανα την

επανάστασή μου.

Ξεκινώντας λοιπόν σκεφτόμουν πως το χαρτί δεν έχει καμιά αξία κι όμως έχει τρομερή δύ-

ναμη. Το μέτρημα αποφάσισα να είναι σε ματιές μιας και αυτές είναι που μπορείς να που-

λάς. Τα πράγματα σήμερα είναι ότι βλέπεις, πληρώνεις με το πόσες ματιές θα δώσεις.”

Η Διεθνής Τράπεζα τηςΟπτασίας - της αναμε-νόμενης εμφάνισης τουαπόλυτου καλού - εκδίδειχαρτονομίσματα έτσιώστε ο φορέας να έχειτη δυνατότητα να συμ-μετέχει στην ανεξάντ-λητη αναζήτηση της

ευτυχίας.

(Σημ. Η Διευθύντρια και οΔιοικητής αποτελούν μετα-φορά για το χρηματοπιστω-τικό σύστημα)

Κερδοσ

κοπία

σε θ

ολά

νερά

πληρωτέεςμε την

εμφάνιση

“Υποτίθεται ότι κάθε κοινωνία βαδίζει και έχει

στόχο το απόλυτο καλό. Στη δική μας κοινωνία

το απόλυτο καλό είναι το να αποκτάς όσα πε-

ρισσότερα μπορείς, ώστε να εκπληρώνεις υπο-

τίθεται τις επιθυμίες σου. Αλλά οι επιθυμίες σου

δεν εξαντλούνται έτσι έυκολα, πάντα θέλεις και

κάτι καλύτερο. Οπότε σου δίνω λεφτά για να

αποκτήσεις και εσύ το καλύτερο, αυτό που όλοι

αναζητάμε. Όλα όσα μας υπόσχονται. Η αξία του

τρίτου χαρτονομίσματος είναι σβησμένη. Αυτό

το σκέφτηκα βλέποντας κάποια χαρτονομί-

σματα της Κατοχής, στα οποία επειδή άλλαζε η

αξία γρήγορα και δεν προλάβαιναν να τυπώ-

σουν καινούρια, στα ήδη υπάρχοντα άλλαζαν

την αξία τους. Σε αυτό το χαρτονόμισμα βλέ-

πουμε την κατάρρευση της αξίας, πώς το ίδιο

το σύστημα μας κοροϊδεύει και δεν μας λογα-

ριάζει...Και πόσο εύκολα οι αριθμοί πέφτουν...”

ΟΥΔΕΜΙΑ

ΜΑΤΙΑ

“Στο προτελευταίο, το χαρτονόμισμα αποκτά και

πάλι την αρχική του αξία. Αυτό έχει ως αποτέ-

λεσμα τα δύο πρόσωπα να μπαίνουν στη φυ-

λακή, γι αυτό και εμφανίζονται πίσω από τα

κάγκελα όχι και τόσο ευδιάκριτα. Είναι αυτό

που λέμε κατάρρεση του συστήματος, υπάρχει

η τιμωρία! Η διευθύντρια και ο διοικητής λοι-

πόν στη φυλακή, πού ξέρεις ίσως και να γίνει

κάποτε και στην πραγματική ζωή”

ΕΚΑΤΟ

ΜΑΤΙΕΣ

πληρωτέες με την εμφάνιση

απληρωτέες με την εμφάνιση

Δεν δίνουν δεκάρα

Κουρείον υπαρχόντων Η Ωραία Ελλάς

Το Αστυνομικό Τμήμα διανυκτερεύει

“Το τέταρτο χαρτονόμισμα είναι σχόλιο για το

κούρεμα του χρέους που είναι μια μεγάλη

απάτη! Με το κούρεμα στην Ελλάδα, οι δομές

της παιδείας και της υγείας σταμάτησαν να χρη-

ματοδοτούνται. Βλέπουμε λοιπόν το κούρεμα

και στην αξία του χαρτονομίσματος που από

εκατό ματιές με κούρεμα 50% η αξία έφτασε

στο μισό! Το πραγματικό κούρεμα λοιπόν των

προσώπων, που είναι τα ίδια σε όλα τα χαρτο-

νομίσματα, με βοήθησε να κάνω το σχόλιό μου.

Η γυναίκα εμφανίζεται με κοντά μαλλιά και στον

κύριο έβαλα ένα φτερό γιατί δεν είχα τί να κου-

ρέψω!”

ΠΕΝΗΝΤΑ

ΜΑΤΙΕΣ

“Στο τελευταίο πια χαρτονόμισμα, πέφτει η αυ-

λαία, η "τελευταία ματιά", έρχεται η εξαφάνιση

(γι αυτό το “πληρωτέες με την εμφάνιση”, γίνε-

ται “πληρωτέες με την εξαφάνιση”). Το τελευ-

ταίο δηλαδή χαρτονόμισμα που τυπώνεται ποτέ.

Τα πρόσωπα δεν υπάρχουν πια, καθώς δεν παί-

ζουν κανέναν ρόλο και η αξία είναι τόσο μικρή

που σηματοδοτεί μια νέα οικονομία χωρίς χαρ-

τιά με χρηματικές αξίες. Αυτό είναι πραγματικά

ουτοπικό, μια κοινωνία δηλαδή χωρίς λεφτά ή

με λεφτά άλλου τύπου...”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

ΜΑΤΙΑ

“Δεν θα άλλαζα κάτι αν ξεκινούσα σήμερα το project για την έκ-

θεση. Ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός είναι παγκόσμιο πρό-

βλημα και επίκαιρο. Αυτό που με προβληματίζει σήμερα είναι το

ήθος, αυτό που λέμε: "φταις, δεν φταις". Αν έκανα λοιπόν κάτι

επιπλέον, ίσως επικεντρωνόμουν σε ψυχολογικά χαρακτηρι-

στικά της κρίσης.”

Στο τέλος της κουβέντας μας, δεν άντεξα και την ρώτησα αν συ-

νέβαιναν στη Γαλλία αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, πώς

πιστεύει ότι θα αντιδρούσε ο γαλλικός λαός. Μου απάντησε πως

αυτό, κανείς δεν το ξέρει και πως το σημαντικό είναι ότι σε κάθε

χώρα τον κυρίαρχιo ρόλο τον παίζει το κράτος και το πολιτικό

σύστημα. Πάντως πιστεύει πως ο ελληνικός λαός είναι εξευρω-

παϊσμένος, αλλά δυστυχώς έχει ελλιπή παιδεία.

πληρωτέες με την εξαφάνιση

Η Φλοράνς Χρηστάκη είναι χαράκτρια από την αρχή της

χιλιετίας. Μαθήτευσε χαρακτική με τον P. Pandolfini και

την ∆. Σιατερλή. Γεννήθηκε το 1958 στο Παρίσι, σπού-

δασε κοινωνική ψυχολογία και γαλλική φιλολογία. ∆ού-

λεψε στο marketing και σαν καθηγήτρια. Είναι μέλος της

διοργανωτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Χαρακτικής και

Εκτυπώσεων της Αθήνας. Θεωρεί την εγκατάστασή της

στην Ελλάδα το 1990 μεγάλη ευκαιρία, αφού της επέ-

τρεψε να βρει το δρόμο της.

Υ.Γ. Ο Τσακαλώτος ίσιωσε το κουστούμι του με

την ανάποδη του χεριού του. Παρά την ταλαι-

πωρία το πρόσωπό του ήταν αποφασιστικό και

χαζοχαρούμενα αισιόδοξο. Οι Φινλανδοί τον

ειρωνεύτηκαν. Τα ’χασε. Ο Σόιμπλε παρέμενε

σκυθρωπός και έδειχνε ανήσυχος. Λίγα δευ-

τερόλεπτα ακούγονταν σαν αιώνες σιωπής. Ο

Έλληνας άρχισε να ψάχνει τις τσέπες του.

Έβγαλε κλειδιά, μέντες και λεξοτανίλ. Στο τέλος

χαμογέλασε αδιάφορα και έριξε ένα τρισεκα-

τομμύριο ματιές στο τραπέζι. Αυτή είναι η λύση

τους είπε. Το κτίριο άρχισε να τρεμοπαίζει σαν

τζένγκα. Ένα μεγάλο μπαμ ακούστηκε και όλα

άλλαξαν πια. Φλοράνς να είσαι καλά!

Florence Christakis

«Η Πατησίων Ζει»

Αυλαία !

• Πλήρης υγιεινή διατροφή / Μεταφορά με σχολικό / Ιατρική

παρακολούθηση / Συνεργασία με λογοθεραπευτή και ψυχολόγο

• Ανάπτυξη προφορικού λόγου / Λογικής και μαθηματικής

σκέψης / Ασκήσεις πρώτης γραφής

• Μουσικοκινητική αγωγή / Θεατρικό παιχνίδι /

Ζωγραφική / Κουκλοθέατρο / Αγγλικά / Φιλοξενία θεατρικών

παραστάσεων στον χώρο μας

• Διαθεματική προσέγγιση της γνώσης / Μέθοδος project

Συνεργασία με ταμεία

Ας ενώσουμε τις τελίτσες...

«Ημερολόγιο γραφείου» από τις 27 Ιουνίου μέχρι...είδομεν

Σάββατο 27: Παγωμάρα να το πω, όσο πιο απλά μπορώ...όσοι ήρθαμε στο γραφείο

εκείνη τη μέρα μάλλον ακόμη δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τί ακριβώς

έγινε...και το πιο σημαντικό τί θα συμβεί την εβδομάδα που έρχεται. Ωστόσο, πρέπει

να μας αναγνωρίσω ότι ήμασταν ήρεμοι και δεν ακυρώσαμε τίποτα από τα προγραμ-

ματισμένα μας. Φυσικά και το συζητήσαμε και το αναλύσαμε και προβληματιστή-

καμε...και όλα τα κάναμε όπως οι περισσότεροι εκεί έξω. Αλλά τα κάναμε όλα ΟΛΟΙ

ΜΑΖΙ κι αυτό ειναι μεγάλη υπόθεση.

Δευτέρα 29: Σήμερα έχουμε απαρτία κι όπως είναι λογικό μεγαλώνουν οι συζητήσεις

μας πάνω στο θέμα των ημερών φυσικά. Συντονισμένοι όλοι με τα media (ραδιόφωνο,

sites, facebook, κλπ) όσο ποτέ άλλοτε αναλύουμε ξανά και ξανά. Και σήμερα πάλι όλα

τα κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Τρίτη 30: Κανονικά και σήμερα με το κέφι μας, με τα γέλια μας, με τα γλυκά μας (εί-

χαμε και τρεις εορτάζουσες αυτή την εβδομάδα...σχήμα οξύμωρο), αλλά και με τις

απορίες μας, με την ανησυχία μας και με όλα αυτά τα ανθρώπινα θα πω εγώ.

Τετάρτη 1: Καλό μήνα να έχουμε...και ναι δεν το είπαμε με δυσπιστία. Το πιστεύαμε

και το είπαμε όπως το λέμε κάθε μήνα εδώ στο γραφείο της Τροίας. Πιο αγχωμένοι

σχεδόν όλοι μας το ομολογώ, αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και σήμερα καταφέραμε να κάνουμε το

δικό μας group therapy – που λεφτά για ψυχολόγο άλλωστε.

Πέμπτη 2: Φτάσαμε στην Πέμπτη...πολύ γρήγορα ή πολύ αργά περνάει τελικά αυτή η

εβδομάδα δεν μπορώ να καταλήξω. Τελοσπάντων, στα δικά μας...Τροίας 41 εκπέμπει

κανονικά από τη βάση της όπως έκανε και πριν τις 27 Ιουνίου.

Και το ημερολόγιο συνεχίζει να γράφεται…

Αυτό που ήθελα εγώ και η υπόλοιπη οικογένεια της Τροίας ήταν να σας πω ότι εμείς

δεθήκαμε ακόμη πιο πολύ και αυτό το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ είναι πιο πράξη από ποτέ στο δικό

μας γραφείο. Ναι δεν ξέρουμε τί θα γίνει, που πάμε, τί μας περιμένει...ξέρουμε όμως

ότι είναι μεγάλο πράγμα να συνεχίζεις τη ζωή σου όπως πριν και να μην περιμένεις

καρτερικά για ένα ΘΑΥΜΑ ή μία ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ άνωθεν. Και αυτή την ψυχολογία την

περνάμε και στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε και σε πρακτικό επί-

πεδο. Πρακτικό επίπεδο είναι να καταλαβαίνεις σαφώς τί σημαίνει στάση πληρωμών

και πρόβλημα ρευστότητας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν βοηθάς έστω με ένα μικρό

ποσό να κινηθούν λίγο τα πράγματα. Κανείς δεν απαιτεί μεγάλα πράγματα, αλλά αυτά

τα λίγα για να μπορέσουν όλοι να συνεχίσουν σε όσο γίνεται πιο φυσιολογικούς ρυθ-

μούς την καθημερινότητά τους. Και να θυμάστε ότι είναι να μας βρει καλύτερα να μας

βρει ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ και συναισθηματικά και πρακτικά όμως.

Μη βιαστείς

Μίλα μου. Βοήθησε με να σε νοιαστώ. Υποχωρείς. Τί έχασες στον δρόμο, ποιές δυνατότη-

τες έμειναν κρυμμένες, ποιές λάθος επιλογές σε πέταξαν στην άκρη, που λοξοδρόμησες,

τί σου έταξαν και τί αποδέχθηκες για να μη χάσεις, ποιές συνθήκες ζωής διαμόρφωσες και

σε πόσες θυσίες υποβλήθηκες για τα κεκτημένα, που είναι τελικά ποιά; Αν θα μπορούσα

τον κόσμο να άλλαζα....Μίλα μου στον ενικό. Θα σε βοηθήσει να ξανοιχτείς… Για κοίτα με

στα μάτια. Απέναντι μ’ έχεις. Και θα τα πούμε όλα. Αστοχίες, προβληματισμοί, απώλειες,

συρρίκνωση. Θα τα βρούμε τα λάθη μας, τις διαφορές μας, τα θέλω μας, τις υποχωρήσεις

που θα υποχρεωθούμε να κάνουμε αμφότεροι, θα καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει χώρος

για άλλες πληγές, θα ανακαλύψουμε ότι ο πιο μίζερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας, ε!

Τότε θα πάμε πλάι-πλάι, σαν φίλοι, συνοδοιπόροι, και συναυτουργοί. Αναπροσαρμογή των

στόχων μας. Ευκαιρία για συνεργασία και δημιουργικότητα. Άλλωστε ο Άμλετ της βροχής

και της Σελήνης θα μας κάνουν ένα δάνειο ζωής. Και που ’σαι ...

...μη βιαστείς να πεις δεν αντέχω και μη τολμήσεις να γράψεις απουσία από την πίσω πόρτα

της ζωής, ("Ο θάνατος είν’ έξοδο κι ο Τζακ Ο Χάρα σε αδιέξοδο") γιατί θα κάνουμε απόψε

μια αρχή μαζί, δίπλα και πλάι. Μου αρέσει που θα συμπορευτούμε, που θα κυνηγήσουμε

μαζί μία υποψία ονείρου, που θα μάθουμε να διαχειριζόμαστε τη ζωή μας αλλιώς. Κι ας αλ-

λάζουν οι πρωτεύουσες στο χάρτη, κι ας είναι κλειστή η πόρτα του Παραδείσου, κι ας

έχουμε μπροστά μας τη συνωμοσία των μετρίων. Η περηφάνια της στιγμής καταθέτει το

υστερόγραφό της: η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα....κι ας μείναμε εμείς κι εμείς, κι ας μείναμε

από τσιγάρα, κι ας μείναμε μόνοι. Μόνο μη μείνουμε στα λόγια. Είπα μαζί και δίπλα! Τί δεν

κατάλαβες;

Ελένη Η.

Ο τίτλος προέκυψε από κουβέντα με τον Δημήτρη Λυμπερόπουλο

(κινηματογράφος ΛΙΛΑ)

Το σώμα μαςείναι ο ναόςτης ψυχής μας

συνέντευξηΤον κύριο Ντουντουλάκη Πλαστικό & Επανορθωτικό Χειρουργό, με το που τον συναντάς νιώθεις αμέσως πως έχεις να

κάνεις με έναν καθώς πρέπει άνθρωπο, με έναν ιατρό, στον οποίο μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη.

Όταν πια συζητήσεις μαζί του, είσαι σίγουρος πως βρίσκεσαι στα σωστά χέρια. Από τον τρόπο που σου μιλάει φαίνεται

ξεκάθαρα η εμπειρία του, οι γνώσεις του και ο σφαιρικός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται την ιατρική και την πλα-

στική χειρουργική, κάνοντας σε να νιώθεις ασφαλής.

Κύριε Ντουντουλάκη μιλήστε μας για την ειδικότητα της

πλαστικής χειρουργικής και σε ποιούς απευθύνεστε.

Η πλαστική χειρουργική είναι μία από τις πιο σύνθετες ειδικό-

τητες της ιατρικής, το εύρος της οποίας περιλαμβάνει όλο το

σώμα, κατά συνέπεια είναι από τους πιο δημιουργικούς κλά-

δους της χειρουργικής. Για εμένα προσωπικά αυτό είναι το πιο

γοητευτικό χαρακτηριστικό της, γιατί μου επιτρέπει να δημι-

ουργώ σε διαφορετικά σημεία του σώματος κάθε φορά και με

συνδυαστικό τρόπο. Σε καμία άλλη ειδικότητα δεν συμβαίνει

αυτό, σε αυτό το εύρος.

Κάποτε η πλαστική χειρουργική απευθυνόταν στους πολύ

πλούσιους και τους διάσημους. Σήμερα πλέον είναι προσεγγί-

σιμη από όλους. Καθημερινοί άνθρωποι, με καθημερινές

ανάγκες, χειρουργούνται σε όλο τον κόσμο κάθε μέρα γιατί

πλέον δεν είναι ταμπού. Επιπλέον τα κόστη αυτών των επεμ-

βάσεων δεν είναι απαγορευτικά.

Η πλαστική χειρουργική δεν αφορά μόνο την αισθητική χει-

ρουργική και την ομορφιά, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι,

αλλά και την επανορθωτική χειρουργική όπως στα τραύματα-

ακρωτηριασμούς (επανασυγκολήσεις άκρων), στα εγκαύματα,

στο μελάνωμα (σπίλους-καρκίνους του δέρματος κτλ), τη με-

ταφορά ιστών από ένα σημείο σε άλλο του σώματος, προκει-

μένου να καλυφθούν ελλείμματα που προέκυψαν μετά από

τραύματα ή καρκίνους όπως π.χ μετά από μαστεκτομές κ.α.

Τί πρέπει να προσέξει κανείς στην επιλογή του ιατρού;

Είναι σημαντικό να ενημερωθείτε για τις σπουδές και την εμ-

πειρία του ιατρού αλλά και να ακολουθήσετε το ένστικτο και

την κρίση σας για τον άνθρωπο που έχετε απέναντί σας. Στη

συγκεκριμένη ειδικότητα δεν φτάνουν μόνο οι γνώσεις, που

εννοείται ότι είναι δεδομένες, αλλά πρέπει και η αισθητική του

ιατρού να σας ταιριάζει, γιατί το αισθητικό αποτέλεσμα θα είναι

απόρροια όλων των παραπάνω. Βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να

μιλήσετε ελεύθερα για το θέμα που σας απασχολεί και ότι

έχετε δώσει στον ιατρό που επιλέξατε να καταλάβει ακριβώς

τις προσδοκίες σας. Τέλος είναι προφανές ότι με την ίδια λο-

γική που θα επιλέξετε να πάτε σε οδοντίατρο για το δόντι σας

και σε ΩΡΛ για τις αμυγδαλές σας, ο ιατρός που θα αναλάβει

να βελτιώσει ή να αποκαταστήσει την εικόνα σας θα πρέπει να

είναι πλαστικός χειρουργός!

Υπάρχουν ακόμα ταμπού σε σχέση με την πλαστική χει-

ρουργική και αν ναι ποιά είναι αυτά;

Η διαφήμιση και η προβολή που έχει γίνει για την ειδικότητα

μας, έχει απομυθοποιήσει το πόσο δύσκολα μπορείς να προ-

σεγγίσεις έναν πλαστικό χειρουργό. Από την άλλη όμως, όλοι

μας έχουμε δει παραμορφωμένα ή όμοια πρόσωπα, τα οποία

χρεώνουμε στους πλαστικούς χειρουργούς, ενώ συχνά αυτό

έχει προκληθεί, από ανθρώπους που όχι μόνο δεν είναι πλα-

στικοί χειρουργοί αλλά μπορεί να μην είναι ούτε καν ιατροί.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ειδικότητα να παρε-

ξηγηθεί, δημιουργώντας νέα ταμπού γύρω από αυτήν.

Υπάρχουν κάποιοι τύποι επεμβάσεων στους οποίους ειδι-

κεύεστε;

Σε εμένα προσωπικά αρέσουν οι επεμβάσεις που δεν αφήνουν

σημάδια ή εκείνες που τα σημάδια είναι καλά κρυμμένα. Κά-

ποιες από αυτές που αφορούν το πρόσωπο, είναι η ρινοπλα-

στική με διάφραγμα, η βλεφαροπλαστική, η ρυτιδοπλαστική

προσώπου - face-list, τα αφεστώτα - ώτα (πεταχτά αυτιά).

Και στο σώμα όπως είναι η αυξητική-ανόρθωση μαστών, η

κοιλιοπλαστική, η λιπογλυπτική κ.α.

Όμως ο πλαστικός χειρουργός οφείλει να μπορεί να κάνει τα

πάντα γύρω από την ειδικότητά του. Γιατί σε αυτή την ειδικό-

τητα η μία επέμβαση συνδέεται ή εξαρτάται από την άλλη.

Ακούγοντας κάποιος πλαστική χειρουργική του έρχεται στο

μυαλό το νυστέρι και φοβάται. Πόσο επώδυνες είναι οι

επεμβάσεις και ποιός ο μέσος χρόνος ανάρρωσης;

Οι επεμβάσεις στην πλαστική αισθητική χειρουργική υλοποι-

ούνται σε συγκεκριμένα χειρουργικά πλάνα όπου οι ιστοί δεν

έχουν καλή νεύρωση ή κινητικότητα (όπως είναι το λίπος) και

άρα δεν έχουν πόνο. Η ανάρρωση δε, εξαρτάται από το είδος

της επέμβασης.

Στις μεγάλες επεμβάσεις, που χρειάζονται νοσηλεία, συνήθως

αρκεί μία ημέρα μόνο και η πλήρης κινητοποίηση του ασθε-

νούς γίνεται μερικές ώρες μόλις μετά την επέμβαση.

Είναι συγκεκριμένο το προφίλ του ανθρώπου που θα

απευθυνθεί σε εσάς;

Νομίζω πως όχι πια, σε σχέση με παλιότερα έχει αλλάξει. Κά-

ποτε μπορούσαν να κάνουν τέτοιες επεμβάσεις μόνο οι διάση-

μοι και οι πλούσιοι. Πλέον είναι θέμα προτεραιότητας. Σήμερα

η πλαστική χειρουργική απευθύνεται σε όλους.

Τί ηλικίες απευθύνονται σε εσάς και αν αυτό έχει αλλάξει

σε σχέση με παλιότερα;

Παλαιότερα ερχόντουσαν άτομα μιας κάποιας ηλικίας, ενώ

σήμερα έρχονται όλες οι ηλικίες.

Απευθύνονται σε εσάς περισσότερο οι γυναίκες ή είναι

μύθος αυτός;

Ποσοστιαία ακόμα και σήμερα είναι περισσότερες οι γυναίκες,

όμως αυτός ο μύθος καταρρίπτεται σιγά-σιγά. Ολο και περισ-

σότεροι άντρες θέλουν να κάνουν πράγματα για τον εαυτό

τους και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.

Οι άνδρες έρχονται κυρίως για ρινοπλαστική, για τα πεταχτά

αφτιά, για εμφύτευση μαλλιών, για θέματα αποκατάστασης

μετά την παχυσαρκία κ.α. Γιατί και για τους άνδρες είναι ση-

μαντικό να είναι και να ζουν καλά με τον εαυτό τους.

Έχετε αποτρέψει ποτέ ασθενή σας από επέμβαση που θέλει

να κάνει;

Βεβαίως μία από τις υποχρεώσεις του ιατρού είναι να προστα-

τεύσει τον ασθενή του από τον εαυτό του και για αυτό οφείλει

να τον καθοδηγήσει υποδεικνύοντας του τα όρια.

Προσωπικά προτιμώ να έχω έναν δυσαρεστημένο ασθενή

επειδή δεν τον χειρούργησα, από κάποιον που είναι δυσαρε-

στημένος γιατί τον χειρούργησα ενώ δεν το χρειαζότανε.

Πόσο επηρεάζεται η ψυχολογία των ασθενών μετά την

επέμβαση; Είναι εύκολο κανείς να συνηθίσει κάτι καινού-

ριο πάνω του, προκαλεί σοκ μια αλλαγή;

Οι ασθενείς μετά από μία επέμβαση αισθητικού ή επανορθωτικού

χαρακτήρα, όταν έχει επιτυχημένο αποτέλεσμα, σύντομα ξεχνούν

την πρώτιστη κατάσταση. Αυτό συμβαίνει όταν δεν γίνουν υπερ-

βολές στις αλλαγές που ζητούν ώστε να αλλοιωθεί η εικόνα τους

και να αλλάξει ο τρόπος που βλέπουν τον εαυτό τους.

Μία επιτυχημένη επέμβαση προσδίδει πολύ συχνά τη δύναμη

να ενεργοποιήσουν τη διάθεση για αυτοβελτίωση και τους

δίνει το έναυσμα να πετύχουν ή να αλλάξουν πράγματα στη

ζωή τους.

Για να συμβούν όμως όλα αυτά πρέπει η επέμβαση να γίνει

μετά από ώριμη σκέψη για να ικανοποιήσει τους ίδιους και όχι

κάποιον άλλον.

Ο ίδιος θα κάνατε κάποια επέμβαση για να βελτιώσετε την

εμφάνισή σας;

Εννοείται!

Τί θα συμβουλεύατε τους αναγνώστες για να προλάβουν τη

φθορά του χρόνου;

Πιστεύω δεν υπάρχει ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος να κάνει

πράγματα για τον εαυτό του. Η σωστή χρονική στιγμή είναι

πριν περάσει ο χρόνος μέσα μας και σημαδέψει τον τρόπο με

τον οποίο εμείς βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.

Άρα λοιπόν πριν μας δούμε γερασμένους, οφείλουμε να βοη-

θήσουμε να διατηρηθεί η ποιότητα του χρόνου πάνω μας. Ξε-

κινώντας με την πρόληψη από νεαρή ηλικία

(προστασία-αποφυγή έκθεσης στον ήλιο, κρέμες ενυδάτωσης

κ.α) και στη συνέχεια με στοχευμένες μη επεμβατικές μεθό-

δους και θεραπείες, ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες του

καθενός, περιορίζοντας έτσι τις χειρουργικές επεμβάσεις και

το εύρος τους, στο απολύτως απαραίτητο.

Ασχολείστε με την παθογόνο παχυσαρκία και την αποκατά-

σταση της;

Με την παθογόνο παχυσαρκία ασχολούμαι εδώ και αρκετά

χρόνια. Είμαι μέλος ομάδων χειρουργών, στην Ελλάδα και στο

εξωτερικό, που ασχολούνται με τη θεραπεία της παθογόνου

παχυσαρκίας όπου εγώ αναλαμβάνω ως πλαστικός χειρουρ-

γός την αποκατάσταση μετά την αποθεραπεία της.

Η πάθηση αυτή είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ιατρικής και αφορά

σχεδόν όλους τους κλάδους της, επηρεάζοντας όλο το σώμα τις

λειτουργίες του, την ποιότητα ζωής και την ψυχολογία.

Κατά τον ίδιο τρόπο η παθογόνος παχυσαρκία από τη πλευρά

της πλαστικής χειρουργικής, μπορεί να επηρεάσει αλλοιώνον-

τας όλες τις περιοχές του σώματος. Η αποκατάσταση των

προβλημάτων που προκαλεί στην εικόνα του παχύσαρκου η

πάθηση αυτή για εμένα είναι η πρόκληση και η γοητεία της.

Το γραφείο σας είναι στην Πατησίων. Γιατί επιλέξατε αυτή

την περιοχή;

Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά, δεν συνδέομαι με

την περιοχή και άρα είναι συνειδητή η επιλογή μου μέχρι σή-

μερα να κατοικώ και να εργάζομαι εδώ. ∆εν πιστεύω ότι η

πλαστική χειρουργική συνδέεται με κάποιες περιοχές μόνο. Οι

ασθενείς μου ούτως ή άλλως είναι από διάφορες περιοχές και

μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού.

Κλείνοντας τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας.

∆ράττοντας της ευκαιρίας θα ήθελα να υπενθυμίσω στους

αναγνώστες σας, ότι στο ιατρείο μου γίνεται δωρεάν εκτίμηση

και χαρτογράφηση σπίλων, όλο τον χρόνο, δίνοντας έμφαση

ειδικά για τις περιόδους πριν και μετά την έκθεση στον ήλιο,

γιατί ως γνωστό ο ήλιος μπορεί να επηρεάσει δραματικά την

εξέλιξη μιας δερματικής βλάβης σε κακοήθεια.

Συνέντευξη: Λίνα Καμπούρογλου

ΝεκτάριοςΝΤΟΥΝΤΟΥΛΑΚΗΣ

ΔΙΔΥΜΟΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ - ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ

Ηρακλειου 56 ανω πατησιατ: 210 22 85 565

Πάντα αυθεντικά και ποιοτικά!

Το ∆ίδυμο πλέον όλοι το γνωρίζουμε, για το καθημερινό φρέ-

σκο ζυμωτό ψωμί του, τις πεντανόστιμες σφολιάτες και πίτες

όπως και για τα υπέροχα σάντουιτς με αγνά, φρέσκα υλικά.

Μην ξεχνάμε όμως και τα γλυκά!

Στο κέντρο του καταστήματος δεσπόζει μια βιτρίνα με σιρο-

πιαστά: μπακλαβαδάκια, σαραγλί, κανταΐφι και ό,τι άλλο μπο-

ρείτε να φανταστείτε. Ακριβώς δίπλα, η βιτρίνα με τις πάστες,

τούρτες, σοκολατόπιτες, τσιζκέικ, προφιτερόλ σε κάνουν να

θες να δοκιμάσεις απ’ όλα, μόνο που τα βλέπεις. Γλυκίσματα

ελαφριά και δροσιστικά, ότι πρέπει για τους καλοκαιρινούς

μήνες. Από το “μενού” δεν λείπει το χειροποίητο χύμα πα-

γωτό σε πολλές γεύσεις, για όλα τα γούστα.

Τώρα πια το ξέρω πως εδώ δεν θα έρχομαι μόνο για το

ψωμί... η ποιότητα και η γεύση των γλυκών σε σχέση με τις

χαμηλές τιμές τους με άφησαν άκρως ικανοποιημένη!

Η προσφορά που κάνει το Δίδυμο για εσάς:

καφές & τυρόπιτα 2 ευρώ

∆ίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου και στον καταπράσινο πεζόδρομο της

οδού Ιακωβίδου 56, λίγα μόλις μέτρα από τον σταθμό του ηλεκτρικού, δεν βρίσκεται

"μια ακόμη καφετέρια", βρίσκεται ένα στέκι. Ο Νίκος και η Ελένη του έδωσαν το

όνομα: Laticca!

Μια από τις ιδανικότερες προτάσεις για κάθε στιγμή της ημέρας, από τον πρωινό καφέ

και το σνακ ως το γλυκό και το ποτό το βράδυ. Κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες

που είναι δύσκολο να βρείς ένα στέκι καταπράσινο και ήσυχο όσο πρέπει όπως το

Laticca. Πολύ εύκολα θα το αγαπήσετε και θα το προτιμήσετε για την ποιότητά του,

για το καλοκαιρινό περιβάλλον και για τους ανθρώπους του.

LATICCA

Ιακωβίδου 56 & Σηφάκα

Άγιος Ελευθέριος (έναντι Jumbo)

Τ.: 210 22 80 652

Το «Πόλις» είναι ένα cafe στην καρδιά της πόλης που προσφέρει απολαυστικούς καφέ-δες, χυμούς από φρέσκα φρούτα εποχής, πεντανόστιμα γλυκά, σνακ και δροσιστικές σα-λάτες από αγνά υλικά, που θα λέγαμε πως είναι η σπεσιαλιτέ του καταστήματος. Ανπεράσετε έστω και τυχαία από μπροστά του, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε!

Και όλα αυτά στον μοντέρνο χώρο που βρίσκεται εδώ και εννέα μήνες στη Μαυρομα-ταίων, κάπου που δεν περιμένεις ότι θα βρεις κάτι τόσο ιδιαίτερο, καθώς το «Πόλις» σουθυμίζει τα μικρά καφέ της Ρώμης. Το stand με τα ψηλά καθίσματα στο πεζοδρόμιο και ηριγέ τέντα άσπρο-γκρι είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που σε κάνει να πιστεύεις ότιαυτό το μέρος από κάπου αλλού ξεπήδησε! Ένας χώρος με χαρακτήρα και πρωτοπο-ριακό στήσιμο, που σας προδιαθέτει να απολαύσετε τον καφέ σας ή το γεύμα σας!

ΠΟΛΙΣ ΚΑΦΕ

Μαυρομματαίων 10, Πεδίον Άρεως

Τηλ: 210 8259298

ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα και καλό ξημέρωμα! Τη

Μαίρη θα την βρεις στο μαγειρίο της από το πρωί μέχρι και

αργά το βράδυ. Είναι ο άνθρωπος της πλατείας Αγίου Γε-

ωργίου και όχι άδικα. Η ίδια λέει: «αν δεν βάλεις χαμόγελο,

το φαγητό δεν πετυχαίνει!»

Τη Μαίρη, όλη η γειτονιά την γνωρίζει κι εκείνη όμως ξέρει

καλά τις προτιμήσεις των πελατών και φίλων της ταυτό-

χρονα. Εδώ και χρόνια η πλατεία του Αγίου Γεωργίου έχει

το δικό της στέκι. Ο κόσμος της περιοχής, αλλά και ο καλ-

λιτεχνικός κόσμος, των θεάτρων που βρίσκονται τριγύρω,

καθημερινά την επισκέπτονται και της ζητάνε το αγαπημένο

τους σπιτικό φαγητό. Το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στη

δύναμη της οικογένειας. Η Μαίρη στο τιμόνι και το άγρυ-

πνο μάτι του συζύγου της και των τριών γιων της, που με

φροντίδα διαλέγουν τα υλικά με τα οποία θα μαγειρευτούν

τα πεντανόστιμα φαγητά της, συνθέτουν το πολυπόθητο

αποτέλεσμα.

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ

ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου

Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136

Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ.

ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΩΛΕΙΟΝ

ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ 15, ΚΥΨΕΛΗ

Τηλ.: 210 8617022

Ωράριο Delivery 13:00 μ.μ. - 01:00 π.μ.

Πριν από 62 χρόνια, ο Γρηγόρης Ρεμούνδος, αγόρασε το

οίκημα και τον λειτουργούντα φούρνο και μεταφέρθηκε

από τον Ταύρο στην Κυψέλη. Και η σύζυγός του, Θεανώ,

σκέφθηκε ότι θα ήταν καλό, να είναι το σπίτι τους κοντά στο

μαγαζί και μετακόμισαν από την Καστέλα στη Κυψέλη, που

θεωρείτο ως η πλέον αριστοκρατική περιοχή.

Από τότε, ο φούρνος λειτουργεί, χωρίς διακοπή, από την

οικογένεια Ρεμούνδου. Τον Γρηγόρη, τον διαδέχθηκε ο γιός

του Λεωνίδας και αυτόν, τα παιδιά μας, Γρηγόρης και Γιώρ-

γος, που ως νέοι επαγγελματίες, σπούδασαν στην Αγγλία

αρτοποιία-ζαχαροπλαστική και συνεχίζουν την παράδοση,

με τον ίδιο σεβασμό στον πελάτη. Και αν και η εποχή είναι

πολύ δύσκολη, αντλούμε κουράγιο και υπομονή από την

εκτίμηση της γειτονιάς μας και όχι μόνο και συνεχίζουμε...

Σας ευχαριστούμε και σας περιμένουμε,

Οικογένεια Ρεμούνδου

Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ

ΡΕΜΟΥΝΔΟΥ

Κυψέλης 37, Κυψέλη

Τηλ.: 210 82 15 808

Βραδάκι καθημερινής κατεβαίνω την Ευελπίδων με τη

Vespa. Το μάτι μου πιάνει στην άκρη του πεζοδρομίου μια

ανθισμένη βουκαμβίλια η οποία χαρίζει τη δροσιά της σκιάς

της στα μεταλλικά τραπεζάκια που βρίσκονται από κάτω της.

Σταματάω επιτόπου και κάθομαι χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι

καρέκλες με κάθισμα από πλαστικό κορδόνι με πάνε χρόνια

πίσω και έχω την αίσθηση πως βρίσκομαι σε αυλή χωριού.

Το όνομα της αποψινής έκπληξης: «ΜΙ ΛΑ ΡΕ»... κάτι από

ανακριτικό ύφος -αν σκεφτεί κανείς ότι ακριβώς απέναντι

είναι τα δικαστήρια- σε συνδυασμό με στοιχεία από νότες.

Παραγγέλνω μια μπύρα να την πιω στα γρήγορα και κατα-

λήγω να έχω μπροστά μου νόστιμους μεζέδες, φτιαγμένους

από την Ελένη και τη Γιάννα, ιδιοκτήτριες, κυψελιώτισσες και

χρόνια φίλες. Τα κορίτσια έχουν καταφέρει σε μικρό χρονικό

διάστημα να δημιουργήσουν ένα πραγματικό στέκι από αυτά

που ψάχνεις χρόνια στο κέντρο της πόλης. Κόσμος πηγαινο-

έρχεται, άνθρωποι της γειτονιάς, άλλοι φίλοι των κοριτσιών,

άλλοι τυχαίοι περαστικοί σαν κ’ εμένα που γρήγορα όμως

ένιωσα οικεία και άνετα. Τί κι αν είναι Ιούλιος κι όλοι είμαστε

κάτω από την ανθισμένη βουκαμβίλια εγώ έκανα την βόλτα

μου και στο εσωτερικό για να ανακαλύψω τη χειμερινή μου

γωνιά!

Λοιπόν εγώ το βρήκα το στέκι μου... ώρα να πάτε κι εσείς

στο «ΜΙ ΛΑ ΡΕ».

ΜΙ ΛΑ ΡΕ

Ευελπίδων 87, ΚυψέληΤ.: 210 8239379www.milare.gr / info@milare.gr

Έντεκα γυναίκες με διαφορετικές προσωπικότητες, ηλικια-

κές και ιδεολογικές αφετηρίες, δημιούργησαν στη γειτονιά

μια όαση κοινωνικής συνεύρεσης, έναν χώρο όπου προ-

ωθούνται οι αξίες και οι αρχές της συμμετοχικότητας, της

ισοτιμίας στη λήψη των αποφάσεων, της οριζοντιότητας και

της αντιιεραρχίας, της άμεσης δημοκρατίας, της αυτοδιαχεί-

ρισης και της αλληλεγγύης.

Μέσα σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον σερβίρουν καφέ,

τσάι, χυμούς, γλυκά, τσίπουρο και ρακή, μεζεδάκια, μπύρες

και βιολογικό κρασί. Ανανεώνουν συνεχώς το μενού δια-

σφαλίζοντας πάντα την ποιότητα και τις προσιτές τιμές.

Στον πολυσύχναστο δρόμο της Ευελπίδων, τα Μπριζολά-

κια είναι σημείο αναφοράς. Πια η περιοχή προσφέρει πολ-

λές επιλογές για να κάνετε τη βόλτα σας από το πρωί, μέχρι

και το βράδυ.

Στο κέντρο της πόλης, τα Μπριζολάκια εκτός από εξαιρε-

τικό φαγητό και σέρβις, σας προσφέρουν «στο πιάτο» κα-

ταπράσινη θέα και δροσιά, καθώς μπορείς να γευματίσεις

με θέα το Πεδίον του Άρεως. Η πρόσβαση στο μαγαζί είναι

πανεύκολη, καθώς βρίσκεται στην καρδιά του δικηγορικού

πλανήτη (στα δικαστήρια της Ευελπίδων). Μεσημεριανό

γεύμα, βραδυνή έξοδο ή ακόμα και παραγγελία στο σπίτι. Οι

γεύσεις και η ποιότητα θα σας αφήσουν ικανοποιημένους.

Ένας χώρος προσεγμένος και ανάλαφρος για να απολαύ-

σετε με όλη σας την ψυχή φαγητό, περιβάλλον και ατμό-

σφαιρα.

∆εν είναι όμως μόνο αυτό. Θαμώνες του μαγαζιού (γνω-

στοί ηθοποιοί) κάθε Τετάρτη βράδυ, παίζουν ρεμπέτικα και

κάθε Κυριακή μεσημέρι, άλλη παρέα, συντροφεύει όσους

βρεθούν εκεί, με έντεχνο τραγούδι.

ΜΠΡΙζΟΛΑΚΙΑ.gr

Ευελπίδων 47 & Καλλινόβου

Τ.: 210 8813121

www.brizolakia.gr

ΠΕΡΙΜΠΑΝΟΥ

Περιμπανού, Συνεργατικό καφενείο

Γ. Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια

Τηλ.: 215 50 50 594

E-mail: peribanou11@gmail.com

Fb: Περιμπανού Cafe

Ο Νίκος Αμάραντος μεγάλωσε μέσα σε κομμωτική οι-

κογένεια αφού ο πατέρας του από το 1920 είχε ένα

από τα γνωστότερα κουρεία στην Αθήνα. Το 1960 ο

Νίκος Αμάραντος ιδρύει την πρώτη του Σχολή κομ-

μωτικής στην οδό Ιπποκράτους 72 στην Αθήνα, η

οποία ήταν και η πρώτη που λειτούργησε με πρό-

γραμμα του Υπουργείου Παιδείας. Το 1977 όταν πλέον

η Σχολή του είχε καθιερωθεί στην κομμωτική παιδεία

την μεταφέρει στις σύγχρονες ιδιόκτητες εγκαταστά-

σεις της οδού Ακαδημίας 78. Έκτοτε η σχολή λειτουρ-

γεί στην διεύθυνση αυτή με την άδεια του Υπουργείου

Παιδείας ως Κέντρο ∆ια Βίου Μάθησης.

Από γενιά σε γενιάΗ κόρη του κυρία Χλόη μιλώντας για εκείνες τις επο-

χές με νοσταλγία μας λέει πως και η ίδια μεγάλωσε

μέσα στη σχολή. «Θυμάμαι που μου μιλούσε ο πατέ-

ρας μου για τη μάνα του, που έπαιρνε στο σπίτι να πλύ-

νει τις πετσέτες και τις ποδιές. Όπως επίσης θυμάμαι

τον πατέρα μου να κουρεύει τόσο γρήγορα που ακόμα

έχω στα αυτιά μου τον ήχο του ψαλιδιού και της χτέ-

νας. Μέσα σε λίγα λεπτά μόνο... Τότε για να βάψεις τα

μαλλιά σου έπρεπε να αναμειγνύεις κάποια βασικά

χρώματα για να βγάλεις διαφορετικές αποχρώσεις,

δεν υπήρχαν τόσο πολλά υλικά». Από μικρή ήθελε να

ασχοληθεί με την κομμωτική, εξάλλου μεγάλωσε με

τα παιδιά που φοιτούσαν στη σχολή. Καθόταν με τις

ώρες και παρακολουθούσε ενώ ο πατέρας της, τής

έλεγε να γυρίσει σπίτι. Εκείνη όμως έμενε όλη τη μέρα

εκεί. «Οι γονείς μου δεν με πίεσαν ποτέ, η σχολή ήταν

το σπίτι μου. Το ίδιο έκανα και με τα παιδιά μου, τους

είπα να κάνουν ότι θέλουν στη ζωή τους». Και οι δύο

υιοί της εργάζονται στη Σχολή!

Αυτό που θυμάται ενώ κουβεντιάζουμε, η διευθύν-

τρια της σχολής, είναι ότι τη δεκαετία του ’60 ήταν της

μόδας πολύ η περμανάντ, η οποία γινόταν στην αρχή

με πολύπλοκο τρόπο και αρκετά χρονοβόρο. Το ’70

ήταν της μόδας και τα ίσια μαλλιά. Συμπληρώνει όμως

πως πια έχουν γυρίσει πολλά χτενίσματα του τότε στο

τώρα. Η μόδα εξάλλου φεύγει και έρχεται, αυτό που

αλλάζει είναι ο τρόπος παρουσίασής της και τα υλικά

που χρησιμοποιούνται.

Κρατικό πτυχίοΤο 1989 το τμήμα που ανήκε στη δευτεροβάθμια τε-

χνική εκπαίδευση περνάει στην ευθύνη της κυρίας

Χλόης. «Μέχρι και το 2014 είχαμε το κρατικό τμήμα

που ανήκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μετά κα-

ταργήθηκαν αυτά τα τμήματα από το υπουργείο. Τα

τμήματα ήταν επαγγελματικά Λύκεια με όλα τα μαθή-

ματα μέσα και μπορούσαν οι απόφοιτοί τους να δώ-

σουν και πανελλήνιες. Γίναμε ΕΠΑΣ με μεγάλο δικό

μας κόπο, αλλά καταργήθηκε και αυτό. Παράλληλα

όλα αυτά τα χρόνια είχαμε και τα εργαστήρια ελευθέ-

ρων σπουδών τα οποία έχουν μετατραπεί σε δια βίου

μάθησης. Αποκτούν δηλαδή οι απόφοιτοί τους την

άδεια άσκησης του επαγγέλματος σύμφωνα με την

εκάστοτε νομοθεσία».

Κοντά στους σπουδαστέςΗ φιλοσοφία της σχολής είναι να βρίσκεται πάντα

δίπλα στους σπουδαστές της, αν είναι δυνατόν ακόμα

Από το 1960 μέχρι σήμερα…

Η Αναστασία Αμαράντου (κέντρο) σε αναμνηστικήφωτογραφία με σπουδάστριες και τη ΧλόηΝ. Αμαράντου σε παιδική ηλικία.

Ο Νίκος Αμάραντος εν ώρα παράδοσης μαθήματος.

Αθήνα 1961. Ο Νίκος Αμάραντος σε αναμνηστικήφωτογραφία μπροστά στα εκπαιδευτήριακομμωτικής.

και επαγγελματικά να τους εξασφαλίζει . «Ο πατέρας μου ήταν

υπέρ της οικογένειας και αυτό το έβγαζε στη σχολή, το οποίο

ισχύει μέχρι σήμερα. Όλους τους σπουδαστές, τους βλέπω σαν

παιδιά μου, δεν είχα ποτέ πρόβλημα μαζί τους. Μας ενδιαφέρει

τα παιδιά που έρχονται να μάθουν την ουσία, τους προσφέρουμε

όποια γνώση υπάρχει μέχρι σήμερα, γι αυτό και όλο το προσω-

πικό ενημερώνεται από σεμινάρια τακτικά. Έχω προσωπικό

στόχο ζωής, να πηγαίνω με τα παιδιά σε διάφορα ιδρύματα όπως

το 18 και άνω, στην Κλίμακα, στην Κιβωτό του Κόσμου, σε νο-

σοκομεία, γηροκομεία και να κάνουν δωρεάν κουρέματα και μα-

νικιούρ. Συγκινούμαι που βλέπω πόσο πολύ αρέσει αυτό στα

παιδιά που συμμετέχουν και πραγματικά έρχονται με μεγάλη

χαρά. Όπου μπορούμε πηγαίνουμε, είναι και θέμα παιδείας» μας

συμπληρώνει η κυρία Χλόη.

Βασικό χαρακτηριστικό της σχολής είναι ότι βοηθάει τον καθένα

να βρει το προσωπικό του στυλ και να εξελιχθεί σε αυτό, εφόσον

επιλέξει αυτό που του αρέσει. Επίσης το εκπαιδευτικό κομμω-

τήριο της σχολής (Ακαδημίας 79) στο οποίο γίνεται άριστη δου-

λειά με χαμηλές τιμές για το κοινό, βοηθάει τους τελειόφοιτους

και κάποιους σπουδαστές που έχουν τελειώσει κάποιους κύ-

κλους μαθημάτων, να εξασκούνται και να αποκτούν επαγγελμα-

τική εμπειρία. Σημαντικό κομμάτι των σπουδών τους ήταν και η

ανταλλαγή φοιτητών που από το 1990 ήταν σε λειτουργία. «∆ε-

χόμασταν ξένους σπουδαστές για πρακτική από την Ευρώπη και

τα παιδιά μας πήγαιναν σε όλη την Ευρώπη, επίσης για πρακτική.

Έκανα κι εγώ πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για σεμινάρια και διά-

φορα προγράμματα που μάθαινα και τα μετέφερα εδώ. Προσπά-

θησα πολύ για την παιδεία των σπουδαστών και τη μόρφωσή

τους, γιατί κάποτε άνοιγε όποιος ήθελε το δικό του κομμωτήριο

χωρίς καμιά άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος. Εγώ λοιπόν

ήθελα ένα πρόγραμμα με κρατικό πτυχίο και όντως ασχολήθηκα

με αυτό το κομμάτι. Έφτιαξα ένα πρόγραμμα σπουδών με βάση

τα ευρωπαϊκά πρότυπα και κάθε μέρα κατέθετα στο υπουργείο

παιδείας και την ύλη κάθε μαθήματος».

Στη σχολή «Νίκος Αμάραντος» στα θρανία θα δει κανείς να κά-

θονται όλες οι ηλικίες. Επίσης, υπάρχουν τμήματα για επαγγελ-

ματικό μακιγιάζ, αισθητική προσώπου και μανικιούρ-πεντικιούρ,

το οποίο μάλιστα δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1960.

Τελειώνοντας την κουβέντα, μου επισημαίνει μια φράση που χα-

ρακτηρίζει απόλυτα τη σχολή και το σύστημα εκπαίδευσης που

έχει:

«Πρέπει να παρακολουθείς και να προηγηθείς στην εξέλιξη

για να έχεις το άριστο αποτέλεσμα»

Σπουδαστές σε αναμνηστική φωτογραφία τηςεποχής με τον δάσκαλό τους Νίκο Αμάραντο

Στα εγκαίνια του 2ου κομμωτηρίουΑμάραντος,1953.

Απόφοιτοι της Σχολής "ΝΙΚΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ"που πήγαν για μετεκπαίδευση με υποτροφία,στο Τορίνο της Ιταλίας, στην L' OREAL -Centro di Dimostrazione di Torino.

ww

w.a

ma

ra

nt

os

.g

r

Εγγραφές: Ακαδημίας 78, Αθήνα • από σταθερό 801 111 1960 • από κ ινητό 210 38 17 433

Ηκρίση και ειδικά η τόσο απότομη, γρήγορη και βίαιη

κρίση όπως αυτή που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην

Ελλάδα προκαλεί βαθιές υποκειμενικές επιπτώσεις

στον καθένα μας. Οι τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις στην πο-

λιτική και οικονομική σκηνή έφεραν τους συμπολίτες μας σε

καταστάσεις που βιώθηκαν ως ακραίες και οι οποίες παρα-

πέμπουν σε παλιές ζοφερές εποχές τις οποίες εξάλλου οι πε-

ρισσότεροι δεν έχουμε ζήσει.

Η λέξη φόβος έγινε η λέξη κλειδί του καθημερινού λόγου

του διπλανού μας, του συγγενή, του φίλου, των μίντια και

έρχεται να εκφράσει δικαιολογημένα ή υπερβολικά την

ύπαρξη ενός άμεσου κινδύνου. Αν όμως ο κίνδυνος οικο-

νομικής κατάρρευσης της χώρας είναι πραγματικός, για

ποιον φόβο πρόκειται;

Όταν κάποιος βρίσκεται μπρος σε ένα πραγματικό και ξαφ-

νικό κίνδυνο, πχ ζει μια φυσική καταστροφή, βλέπει ένα αυ-

τοκίνητο να έρχεται κατά πάνω του στον δρόμο, κάποιος τον

απειλεί με ένα όπλο κλπ. νοιώθει έναν έντονο φόβο. Πρό-

κειται για μια ανθρώπινη αντίδραση που έχει και λειτουργία

προστασίας. Φοβάται για τη ζωή του και αυτό τον οδηγεί να

ψάξει ενστικτωδώς τρόπους επιβίωσης.

Σε άλλο επίπεδο, ο αγχώδης φόβος που νοιώθει κάποιος

μπρος σε μια σοβαρή απόφαση στη ζωή του, πριν να περά-

σει εξετάσεις ή ακόμα πχ. πριν να βγει ένα πρώτο ερωτικό

ραντεβού με κάποιον που του αρέσει, συνδέεται με την κρι-

σιμότητα της κατάστασης γιατί έχει συναίσθηση ότι διακυ-

βεύεται κάτι σημαντικό γι αυτόν και ότι η στάση του θα έχει

αποφασιστική σημασία για την έκβαση των γεγονότων. Σε

τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργηθεί μια έντονη

εσωτερική ψυχική σύγκρουση με τη μορφή άγχους ειδικό-

τερα όταν αυτό που νομίζει ότι θέλει δεν ταυτίζεται με αυτό

που επιθυμεί ασυνείδητα. Μπορεί πχ. να θέλει να περάσει τις

εξετάσεις αλλά ασυνείδητα να επιθυμεί να αποτύχει για να

μην ξεπεράσει τον αμόρφωτο πατέρα του κλπ. Ο ίδιος ο

Φρόυντ μίλησε για ένα επεισόδιο δυσφορίας που ένοιωσε

όταν τελικά κατάφερε να κάνει πραγματικότητα ένα σημαν-

τικό όνειρό του, να ταξιδέψει στην Ελλάδα και να ανέβει στην

Ακρόπολη, κάτι που είχε ιδιαίτερη συμβολική αξία γι’αυτόν,

αλλά που όμως εναντιωνόταν σε ό,τι είχαν καταφέρει οι πρό-

γονοί του.

Είναι ξεκάθαρο όμως ότι ο φόβος και το άγχος στον οποίο

αναφερόμαστε τις τελευταίες βδομάδες στην Ελλάδα παρα-

πέμπει πολύ περισσότερο σε ένα φόβο αγχωτικό που πε-

τρώνει, πανικοβάλλει, ακινητοποιεί τον άνθρωπο και τον ε-

μποδίζει να ψάξει πιθανές, δυνατές λύσεις διαφυγής. Όπως

είπε σε μια συνέντευξη του ο γνωστός ψυχαναλυτής Ζακ

Λακάν αναφερόμενος στο άγχος, πρόκειται για «κάτι που το-

ποθετείται εκτός του σώματος μας, ένας φόβος, αλλά κανε-

νός πράγματος, που συμπεριλαμβανομένου του πνεύματος,

να μπορεί να αιτιολογήσει. Εν κατακλείδι, ο φόβος του

φόβου1» .

Στη σημερινή κατάσταση πολλοί βιώνουν την κατάσταση ως

εγκλωβισμένοι, νοιώθουν να βρίσκονται σε μια παθητική

θέση αντικειμένου ενός κακόβουλου δόλιου Άλλου, της τρά-

πεζας, του Σόιμπλε κλπ που έχει σχεδόν εξουσία ζωής και

θανάτου πάνω τους χωρίς να τους απομένει δυνατότητα

εξεύρεσης διεξόδου.

Προτείνω να αναπτύξω δύο διαστάσεις αυτού

του σύγχρονου φόβου:

1) πρόκειται για έναν φόβο μπρος στο άγνωστο. Ζούμε μια

πρωτοφανή για τη σύγχρονη Ελλάδα κατάσταση όπου το

επόμενο βήμα φαντάζει αβέβαιο και κανείς ιθύνων νους δεν

το προδιαγράφει με συγκεκριμένο και αρκετά ασφαλή τρόπο.

Εξάλλου κανείς πολίτης δεν είναι πλέον αφελής σε κάποιες

ελάχιστες καθησυχαστικές αισιόδοξες φωνές.

Η αυθόρμητη αντίδραση του ανθρώπου είναι να προσπαθή-

σει να δώσει μια σημασία σε αυτό που του εμφανίζεται ως

άγνωστο, χωρίς οικείο νόημα και χωρίς γνωστές συμβολι-

κές συντεταγμένες. Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να επιλέξει

το πιο καταστροφικό σενάριο για να σηματοδοτήσει το άγνω-

στο, να δημιουργήσει φαντασιωτικά σενάρια καταστροφής

και να υιοθετήσει τα καταστροφικά σενάρια που του παρου-

σιάζουν μέσα από την πληθώρα πληροφοριών και εικόνων

που τον στοχεύουν, τον κοιτάζουν, αντί να τις κοιτάζει, και

τον καταβροχθίζουν μέσω της τηλεόρασης. Η πληθώρα ει-

κόνων και πληροφοριών στις οποίες εκτιθέμεθα στο όνομα

του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης δεν προσφέρουν

τον απαραίτητο χρόνο και απόσταση από τα πράγματα ώστε

να τα επεξεργαστεί κανείς. Και όπως αναφέρει ένα χρόνο

μετά το Μάη του ’68, ο Λακάν «…προφανώς δεν είναι στο

επίπεδο των κραυγών της αναταραχής που μπορεί να επε-

ξεργαστεί, να θεραπευθεί, να παραχθεί αυτό που μπορεί να

δημιουργήσει την αποφασιστική καμπή σε κάτι.2»

Εξάλλου, ένα φαντασιωτικό σενάριο πάντα αποκλίνει από

την πραγματικότητα όταν τη ζει κανείς.

2) αυτός ο φόβος παραπέμπει σε ένα άγχος απώλειας. Σε ένα

πρώτο επίπεδο πρόκειται για την απώλεια των χρημάτων και

των υλικών αγαθών πραγματικών ή υποσχόμενων. Πρόκει-

ται όμως και για την απώλεια μιας κατάστασης έτσι όπως την

είχαμε συνηθίσει και θεωρήσει ως δεδομένη.

Η αδυνατότητα για κάποιους ανθρώπους να χρησιμοποι-

ήσουν ευέλικτους χειρισμούς μπρος στην απότομη αλλαγή

κατάστασης, η δυσκολία διαχείρισης ενός κάποιου πένθους

του προηγούμενου τρόπου ζωής, των υλικών αγαθών, της

δουλειάς κλπ μπορεί να έχει εξαιρετικά οδυνηρές συνέπειες

για κάποιους και υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγήσει σε μια κα-

ταθλιπτική κατάσταση ή και στην αυτοκτονία. Είναι κάτι που

το γνωρίζουμε καλά οι ψυχαναλυτές τα τελευταία χρόνια της

κρίσης στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο μιας συνέντευξης του 2008 στο γαλλικό περιο-

δικό Marianne, με θέμα την οικονομική κρίση, ο γνωστός

ψυχαναλυτής Ζακ-Αλέν Μιλέρ αναφέρει: «Υπάρχει κρίση, με

την ψυχαναλυτική έννοια, όταν ο λόγος, οι λέξεις, οι αριθ-

μοί, οι τελετουργίες, η ρουτίνα, ολόκληρο το συμβολικό σύ-

στημα, φαίνονται ξαφνικά ανίκανα να περιορίσουν ένα

πραγματικό όλο και πιο ανεξέλεγκτο. Μια κρίση είναι ένα

πραγματικό αποχαλινωμένο, που δεν μπορούμε να ελέγ-

ξουμε. Είναι, στο πεδίο του πολιτισμού, κάτι ισοδύναμο με

τους τυφώνες, με τους οποίους έρχεται κατά διαστήματα η

φύση να υπενθυμίσει στο ανθρώπινο είδος την προσωρινό-

τητά του, τη βαθύτατη αδυναμία του… Το χρήμα είναι ένας

σηματοδότης χωρίς σηματοδότηση, που σκοτώνει όλες τις

σηματοδοτήσεις. Όταν αφιερώνεται κανείς στο χρήμα, η αλή-

θεια χάνει το νόημα, το μόνο που τότε έχει κανείς μπροστά

του είναι μια παγίδα.»3

Τί πιθανοί διέξοδοι μπορεί να υπάρχουν;

Ακούμε τον τελευταίο καιρό μπρος στη λέξη και το νόημα του

φόβου, κάποιες άλλες λέξεις που έρχονται να αντιπαρατεθούν

και χρησιμοποιούνται σε συλλογικό επίπεδο. Αξιοπρέπεια, αλλη-

λεγγύη, περηφάνια… Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο πως οι λέξεις

που χρησιμοποιούνται αντιπαρατίθενται στη διάσταση του έχειν

και στην πιθανότητα απώλειάς του. Πρόκειται για αρχές που πα-

ραπέμπουν σε ιδεώδη στα οποία βρίσκει καταφύγιο το ανθρώ-

πινο ον για να στηριχτεί. Η τράπεζα μπορεί να κατασχέσει ένα

σπίτι, αλλά όχι την αλληλεγγύη.

Σε προσωπικό επίπεδο, το στοίχημα είναι με ποιό τρόπο ο

καθένας στη δύσκολη κατάσταση που ζει μπορεί να προ-

Φραγκιαδάκη Μαρίνα / ψυχαναλύτρια, μέλος της Νέας Λακανικής Σχολής και της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχανάλυσης

Ο φόβος του φόβου/ Μια ψυχαναλυτική προσέγγιση /

σπαθήσει να επινοήσει με τα δικά του φαντασιακά και συμβολικά ψυχικά εργαλεία το

δικό του ιδιαίτερο τρόπο να νοηματοδοτήσει αυτό που ζει. Αυτό απαιτεί να στηρίξει

επιλογές που δεν ταυτίζονται αναγκαστικά με τα σημαντικά κατά τα άλλα συλλογικά

ιδεώδη ή με νορματιβίστικες κοινωνικές λύσεις. Σε αυτό το σημείο έγκειται και ο ανα-

τρεπτικός χαρακτήρας της ψυχανάλυσης. «Γιατί, αν το υποκείμενο υποστεί ένα κοι-

νωνικό δεσμό ο οποίος θα ήθελε να τον συρρικνώσει, να μην είναι παρά μια μεταβλητή

μονάδα προσαρμογής, ένα γρανάζι του συστήματος του οποίου οι πηγές είναι η κατα-

νάλωση και η συρρίκνωση σε έναν αριθμό τότε γιατί να μην μπορεί να επιλέξει να ανα-

λάβει την ιδιαιτερότητά του; Από το να ψάχνει να αναφέρεται στην κοινή νόρμα, να

προσαρμόζεται στη λειτουργία που περιμένουν από αυτόν, να πάρει την οδό του κομ-

φορμισμού, μπορεί να εγκαθιδρύσει ο ίδιος τους κανόνες της συμπεριφοράς του. Μπο-

ρεί να γίνει υπεύθυνος του ίδιου του εαυτού του.»4

Σ’ ένα ρεπορτάζ μιας εφημερίδας πριν δυο χρόνια σχετικά με την ελληνική ποδοσφαι-

ρική ομάδα αστέγων που θα πήγαινε στο παγκόσμιο τουρνουά, διάβασα με πολύ εν-

διαφέρον τις δηλώσεις της Ορθοδοξίας, της μοναδικής γυναίκας της ομάδας. «Αυτή η

ομάδα είναι η ευκαιρία μου», λέει. «Στα 11 μου ο δάσκαλος μού απαγόρευσε να παίζω.

Για χρόνια προσπαθούσα να γίνω σαν τα άλλα κορίτσια: να με νοιάζουν τα μαλλιά μου

και τα νύχια μου, να μη βλέπω επιστημονική φαντασία και να ντύνομαι “γυναικεία’’.

Εδώ όλοι με αποδέχονται γι’ αυτό ακριβώς που είμαι: είμαι η Ορθοδοξία, αγαπάω την

μπάλα και παίζω σέντερ φορ». Με αυτόν το ιδιαίτερο μοναδικό δικό της τρόπο κατα-

δείκνυε πως δε δέχτηκε να υποταχθεί στη θέση του άστεγου που η βίαιη οικονομική

κατάσταση την εγκλώβιζε αλλά επέλεξε να ικανοποιήσει μια απωθημένη επιθυμία της

και να κυκλοφορεί στη σκηνή του κόσμου όχι ως άστεγη αλλά ως παίκτρια ποδο-

σφαίρου. Η επινόηση της νεαρής αυτής κοπέλας αξίζει το βαθύτατο σεβασμό και την

αναγνώρισή μας.

Σε περιόδους κρίσης οικονομικής, κοινωνικής ή προσωπικής ο άνθρωπος έχει μια ευ-

θύνη ως προς τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στα πράγματα και στους γύρω του,

ακόμα και σε μικρές στιγμές της καθημερινότητας, στην ανταλλαγή με τον άλλο, στους

παρτενέρ που θα επιλέξει για να ανταλλάξει και να συζητήσει. Έχει ευθύνη για μια

στάση ανάληψης προσωπικών επιλογών χωρίς να δίνει υπόσταση ούτε σε έναν Άλλο

σωτήρα αλλά ούτε και σε έναν κακόβουλο Άλλο.

Πρόσφατα, ένας έλληνας πολιτικός ανέφερε ότι η ταυτότητα του ανθρώπου είναι η πι-

στωτική τραπεζική του κάρτα. Θα αντιπαραθέσω τον Ζακ Λακάν που υποστηρίζει στο

πιο πολιτικό από τα σεμινάρια του, το 17ο που μεταφράστηκε πρόσφατα στα ελληνικά,

ότι τα κύρια σημαίνοντα, τα σημαίνοντα, οι λέξεις, που μας σημαδεύουν και μας αντι-

προσωπεύουν στη ζωή, είναι η επισκεπτήρια κάρτα μας με την οποία κινούμαστε στη

σκηνή του κόσμου.

Η ψυχανάλυση δίνει πολύτιμη αξία σε μια τέτοια στάση ευθύνης, στο να ξεπεράσει κα-

νείς τις σηματοδοτήσεις που προέρχονται από τον Άλλο, τα τραύματα, το φόβο, τις

αναστολές που ο Άλλος ονόμασε ως τέτοιες και προτείνει να ανακαλύψει και να ονο-

μάσει κανείς τα πράγματα με τις δικές του λέξεις και σημασίες και να τις στηρίξει ο

ίδιος για να στηριχτεί.

Πρόκειται για την ηθική της ψυχανάλυσης, αλλά και για μια στάση ζωής που ακο-

λουθούν κάποιοι άνθρωποι μέσα από την προσωπική τους πορεία στη ζωή. Ίσως

αυτή η κρίση είναι για κάποιους η ευκαιρία να διανοίξουν ένα τέτοιο δρόμο…

___

1. Ζ. Λακάν, «Ψυχανάλυση, επιστήμη, πολιτική» (1974),στο περιοδικό αληthεια, νο 2, 2007, σελ. 28

2. Ζ. Λακάν, Σεμ 16, «Από έναν Άλλο στον άλλο», σελ 240, “d’ Autre a l’autre” .

3. La crise financière vue par Jacques-Alain Miller, Marianne, 10 Οκτ. 2008. http://www.departementpsychanalyse.com/documents.aspx?Page=2

4. Απόσπασμα από τη διάλεξη του ψυχαναλυτή Philippe de Georges με τίτλο«μια ψυχαναλυτική ματιά στη σύγχρονη εξουσία» στις 24 Απριλίου 2015ως καλεσμένος του Κέντρου Ψυχαναλυτικών Ερευνών της Αθήνας,

http://www.hitandrun.gr/mia-psichanalitiki-matia-sti-sigchroni-exousia/

Το ΑΤΜ, ο Σόιμπλε και το βελιγράδι...

Όταν ακούστηκε η είδηση για το δημοψήφισμα πολλοί φοβήθηκαν για τα χειρό-τερα. Πόλωση ανάμεσα σε στρατόπεδα, φασαρίες και διάχυτη βία. Και όταν ακο-λούθησε η ασφυξία των τραπεζών με επακόλουθο τις ουρές στα ΑΤΜ οι φόβοιμεγεθύνθηκαν. Πολλοί περίμεναν αντιπαραθέσεις και προπηλακισμούς. Υπήρ-

χαν ακραίες καταστάσεις, όχι τέτοιες όμως όπως ήμασταν προετοιμασμένοι να αντιμε-τωπίσουμε. Κάποιοι περνούσαν από τις ουρές και φώναζαν “Μικροαστοί τα λεφτά δενείναι το παν”... Και βέβαια δεν αναρωτιόντουσαν αν οι περισσότεροι από αυτούς είχαν νακαλύψουν βασικά έξοδα, διατροφής, μισθοδοσίας, οικογενειακά έξοδα. Μία ανετιά τόσομακριά από την πραγματικότητα που αναπαράγει με τον πιο ανούσιο και επικίνδυνο τρόποτο “οι βολεμένοι και οι επαναστάτες”...

Επίσης διέκρινα και έναν ελιτισμό από αρκετούς προοδευτικούς που δεν ήθελαν να πάνεστις ουρές γιατί έτσι παίζουν το παιχνίδι των εκβιαστών! Από την άλλη άσχημο ρόλο έπαι-ζαν ηλικιωμένοι που καθημερινά ερχόντουσαν και μουρμούριζαν, γκρίνιαζαν, φώναζαν.Έλεγαν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν φασαρία και ήτανπροκλητικοί. Και δεν μιλάω γι αυτούς που μπορεί να έλεγαν καμία κουβέντα παραπάνω.Αυτοί όταν κάποιος άλλος τους συνιστούσε ηρεμία και τους έλεγε μια δυο κουβέντες, χα-λάρωναν και σταματούσαν. Μιλάω για αυτούς που έρχονταν εσκεμένα να δημιουργήσουναναστάτωση και ένταση. Και βέβαια δεν γίνεται να μην αναφερθείς στα κανάλια που ήτανπροετοιμασμένα για τον νέο εμφύλιο. Και μάλιστα προσπάθησαν γι αυτό με τους δραματι-κούς τίτλους, τις εξωφρενικές λεζάντες και τους λαχανιασμένους δημοσιογράφους πουέψαχναν για φασαρία. Και τα ελάχιστα γεγονότα (ο ηλικιωμένος που λιποθυμά και κλαίειμπορεί να έπαιξε 1000 φορές, σαν γάζωμα από καλάζνικοφ στα μυαλά μας) κέρδισαν μπρο-στά στην ηρεμία που επιδείχτηκε από όλους τους πολίτες, είτε ψήφιζαν Ναι, είτε Όχι.

Στις ουρές υπήρχε στενοχώρια, άγχος και περίσκεψη. Γινόντουσαν συζητήσεις, ακούγο-νταν απόψεις, ρίχνονταν θανατηφόρες ατάκες, έπεφτε και γέλιο. Κάποιος πολύ ηλικιωμέ-νος περνούσε μπροστά, πολίτες που είχαν κάποιο πρόβλημα δεν περίμεναν τη σειρά τους,αλλά και αυτοί εξυπηρετούνταν πρώτοι. Ο κόσμος έδειξε μία ώριμη και ψύχραιμη στάση καιαυτό είναι πολύ σημαντικό. Εδώ έγιναν οι δύο συγκεντρώσεις την ίδια μέρα σε απόσταση με-ρικών εκατοντάδων μέτρων χωρίς να γίνει τίποτε! Αυτό αν το σκεφτόμασταν πριν να γίνει,θα ήμασταν έτοιμοι να φέρουμε την καταστροφή. Παρακολουθώντας στο διαδίκτυο κυρίωςτο φμπ, καταλαβαίνει κανείς πως ένα μεγάλο μέρος της επιθετικότητας εκτονώθηκε στονάυλο κόσμο. Βρισιές, κατηγορίες, αντιπαταθέσεις υπήρχαν, αλλά όλα αυτά είναι πταίσματασε αυτά που φοβόμασταν ότι μπορεί να γίνουν. Και έχει ενδιαφέρον ότι και ομοϊδεάτες μά-ζευαν κάποιους δικούς τους που ξέφευγαν και γίνοταν προκλητικοί στην αντιπαράθεση. Βέ-βαια πέσανε πολλά μπλοκαρίσματα σε φιλίες! Ξεκαθαρίσματα των ηλεκτρονικών φίλων! Μετάαπό λίγο άρχισαν όμως να κυκλοφορούν και εναλλακτικές προσεγγίσεις που δημιουργούσανπερισσότερο μία κωμική πλευρά και μία πιο ώριμη προσέγγιση. Στο διαδίκτυο έγιναν πολλέςσυζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Και έτσι αποκρυσταλλώνονταν μία κοινή γνώμη. Παράξενοείναι ακόμα ότι σε πολλές αντιπαραθέσεις δεν μπορούσες αμέσως να καταλάβεις σε ποιόστρατόπεδο ανήκει ο καθένας.

Και βέβαια πάντα υπήρχαν τα αγαπημένα μας τρολ που χωνόντουσαν, μπέρδευαν και απο-δραματοποιούσαν την ένταση της στιγμής! Σημαντικό επίσης η τσαντίλα όλων προς τους Γερ-μανούς και ειδικά στον Σόιμπλε. Ακόμα και οπαδοί του Ναι όσο περνούσαν οι μέρες άρχισαννα ανεβάζουν ατάκες ενάντια του, τόσο δεικτικές και εύστοχες όσο και των αντιπάλων τους.Και βέβαια υπήρχαν αρκετές σπάνιες στιγμές που θιασώτης του Ναι βρίζει τον Σόιμπλε χρη-σιμοποιώντας εκφράσεις που αναδεικνύουν την αναπηρία του και οπαδός του Όχι τον εγκα-λεί στην τάξη γιατί αυτό είναι ρατσισμός. Εικόνες φίλοι μου, εικόνες! Ένας λαός στο τηγάνι, μενεοελληνισμούς και Θούριους, με ευρωπαϊσμό αλλά και βαλκανικότητα, με τομαρισμό αλλά καιανιδιοτέλεια. Μα στο τέλος και μιλάω για τον λαό βγήκε μια καλή κατάσταση πνευμάτων μέσασε μία δύσκολη περίοδο. Εγώ ψήφισα Όχι δαγκωτό και ας μην είχα καμιά εμπιστοσύνη στον Αρ-χηγό! Μα μίλησα με τόσους ανθρώπους που ψήφισαν Ναι και καθόλου αντίθετους δεν τουςένιωσα. Και δεν μιλάω για αυτούς που φώναζαν “‘βάστα Σόιμπλε!” Γιατί υπήρχαν και αυτοί! Έτσιμπορεί να είμαι από τους ελάχιστους που με διέγραψαν από φίλο και υποστηρικτές του Ναι καιτου Όχι. Κάτι υπάρχει βαθιά μέσα στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Κάτι που ενώνει, δίνει όραμακαι προοπτική. Αλλά δεν χωράει σε ξύλινους λόγους, σε ψέματα και απολυτότητες. Εγώ πά-ντως χάρηκα τον λαό μας! Απλώς μελαγχόλησα όταν είδα τη Μέρκελ να πηγαίνει στη Σερβία καινα τάζει ανάπτυξη. Γιατί θυμήθηκα πως λίγα χρόνια πριν η Γερμανία βομβάρδιζε το Βελιγράδι,οι Σέρβοι φορούσαν μπλούζες με τον στόχο και έκαναν ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από εργο-στάσια για να αποτρέψουν τις βόμβες. Άντε να δούμε...

a ça ira

Υπάρχει ένα παλιό γαλλικό τραγούδι, η πιο γνωστή του εκτέλεση είναι από την Εντίθ Πιαφ. Ο τίτ-

λος του είναι A ca ira. Σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει όλα θα πάνε καλά. Έχει γρήγορο τέμπο,

είναι ενθουσιώδες και παρακινητικό. Μπορεί κανείς να το βρει και σε άλλες εκτελέσεις που θυμί-

ζουν στρατιωτικό εμβατήριο. Οι στίχοι του είναι άγριοι, σχεδόν αιματηροί. ∆εν πρόκειται να τους μεταφέ-

ρουμε εδώ τώρα. Με τους συγκεκριμένους στίχους το τραγούδι αυτό έμεινε στην ιστορία από τα

χρόνια της Γαλλικής Αστικής Επανάστασης. Εξού και ο βίαιος χαρακτήρας τους. Το ενδιαφέρον είναι άλλο.

Πως η μουσική και ο τίτλος έρχονται από ακόμα πιο παλιά. Οι στίχοι άλλαζαν, ο τίτλος και η μουσική ποτέ.

Όλα θα πάνε καλά λοιπόν. Το τραγούδι αυτό είναι ένα τραγούδι των λαϊκών και φτωχών τάξεων στη Γαλ-

λία. Όποτε είχαν μπροστά τους ένα εμπόδιο κρατούσαν τη μουσική και τον τίτλο και άλλαζαν τους στίχους.

Είτε είχαν μπροστά τους έναν βαρύ χειμώνα, μία δύσκολη σοδειά, μία φυσική καταστροφή ή ακόμα και

έναν πόλεμο και μία εξέγερση. Ήταν η λαϊκή πεποίθηση πως θα τα καταφέρουμε ότι και να γίνει. Πολλές

φορές προφανώς δεν τα κατάφερναν, όμως μάλλον είχαν παλέψει. Και αυτό μία νίκη είναι για τους επό-

μενους. Στη τελευταία εκδοχή η σκληρότητα των στίχων ήταν τέτοια που χαράχτηκε και έμεινε ανεξίτηλη

πάνω στη μουσική και τον τίτλο. Και μέσα στα χρόνια της Επανάστασης υπήρξαν δύο έως και τρεις εκδο-

χές. Η τελευταία ήταν και η πιο βίαιη... Και μπορεί κανείς να φανταστεί χιλιάδες στρατιώτες και πολιτοφύ-

λακες να τραγουδούν και να προχωράνε στο πεδίο της μάχης ή να βλέπουν τους βασιλιάδες στο ικρίωμα.

Όλα θα πάνε καλά! Από που αντλούν οι λαοί την αισιοδοξία τους ακόμα και όταν είναι αφάνταστα στρι-

μωγμένοι; Όταν ο αντίπαλος είναι πολλές φορές πιο δυνατός και ο συσχετισμός αρνητικός; Το στενό ατο-

μικό συμφέρον, τα χρήματα, η ιδιοτέλεια δεν μπορούν να παράξουν αυτή την λαϊκή αισιοδοξία και

ενεργητικότητα. Συνήθως αυτά παράγουν ηττοπάθεια, προδοσία και παράδοση. Ο άμαθος λαός πολλές

φορές τα στυλώνει και προχωρά. Ξεπερνούν και τα επιτελεία τους, τα σοφά επιτελεία τους που είναι έτοιμα

να πισωγυρίσουν ή και ακόμα να περάσουν στους απέναντι. Και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα! Για τους αν-

τιπάλους και τα επιτελεία... Πως το κάνει αυτό ο λαός λοιπόν; Γυρνάνε προς τα πίσω; Στις ρίζες τους και

θυμούνται αρώματα από τους προγόνους τους; Που όταν άκουγαν για αυτούς στο μάθημα της ιστορίας

ίσως και να βαριόντουσαν και να μην θυμούνταν; Ένας λαός έχει ρίζες τελικά; Έχει μια συλλογική συνεί-

δηση που περνά από γενιά σε γενιά με διάφορους μη ανιχνεύσιμους τρόπους; Και εμφανίζεται πέρα από

τυπικότητες και κλισέ... σε κρίσιμες στιγμές. Το παρελθόν όμως από μόνο του δεν μπορεί να ερμηνεύσει

το a ca ira. Υπάρχει και το ότι καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα πως καμιά λύση δεν υπάρχει πέρα από το να

προχωρήσουν μπροστά. Με ότι κενά, καθυστερήσεις και απουσίες υπάρχουν. Κάτι εγκαλεί τον κόσμο σε

κίνηση. Και ας υπάρχουν ήττες, προδοσίες και χασούρες. Η όπως αλλιώς λένε στο Μεξικό οι Ιθαγενείς: «

Ότι λείπει, λείπει! Αλλά προχωράμε!»

Είτε το ναι, είτε το όχι

Και είναι γεγονός πως είναι φοβερά δύσκολο να πει κανείς σήμερα πως είναι απόλυτα σίγουρος για το σωστό της επιλογής

του, είτε αυτή είναι το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ, «μεγάλο» το ένα, «μεγάλο» και το άλλο. Με το ΝΑΙ , μας λένε, μένουμε Ευρώπη και

εξασφαλίζουμε ένα ασφαλές μέλλον, με το ΟΧΙ βγαίνουμε εκτός και πορευόμαστε στο άγνωστο που -ακριβώς επειδή είναι

άγνωστο –φαντάζει ενίοτε τρομακτικό. Εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε σταθμίζοντας το κόστος της όποιας επιλογής μας.

Και είναι σίγουρο πως κόστος θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς. Το θέμα είναι το μέγεθος και η προοπτική διαχείρισής του.

Να απέχουμε , λοιπόν, από την όποια επιλογή είτε γιατί δεν μπορούμε να επιλέξουμε, είτε γιατί το ερώτημα που τίθεται είναι,

όπως λένε ορισμένοι, άκαιρο, χωρίς αντίκρισμα, πλέον, ασαφές, παραπλανητικό, ή να ψηφίσουμε ένα ΝΑΙ να έχουν να το ερ-

μηνεύουν όπως θέλουν εντός και εκτός της χώρας και να «ησυχάσουμε»(;) όλοι; Εμείς, πολίτες, πολιτικοί και πολιτικολο-

γούντες και οι εταίροι μας που θα εκλάβουν το τυχόν ΟΧΙ μας ως αποδοκιμασία και προσπάθεια απαγκίστρωσης από τη

μεγάλη ένωση της τελευταίας πεντηκονταετίας .

Καλή τύχη σε όλους μας κι όλοι μαζί από Δευτέρα ό,τι κι αν βγει από την κάλπη.

Μαρία Κουντούρη

Ας ενώσουμε τις τελίτσες...

Πολιτική θέση δεν έχω πάρει ποτέ

Πολιτική θέση δεν έχω πάρει ποτέ όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να αντιλαμβάνεται τις πολιτικές εξελίξεις γύρω του.

Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι νιώθω ευτυχής που έφτασε η 27η Ιουνίου για να νιώσω την ανάγκη να αποφασίσω για το πο-

λιτικό και σίγουρα ΟΧΙ μόνο μέλλον μου.

Και για να κλείσω σε κλίμα καλοκαιρινής αισιοδοξίας νιώθω και ένα αίσθημα Γνήσιου Ελληνικού Τσαμπουκά με αυτό το εν-

δεχόμενο ΟΧΙ, απλά θα ήθελα να το είχα ακούσει λίγους μήνες νωρίτερα κι όχι στο παραπέντε...Γιατί δεν είναι πέναλντι σε πο-

δοσφαιρικό αγώνα...ένας ολόκληρος λαός είναι!!

Μαντώ Βλάχου (02/07)

Προσπαθώ να ονειρεύομαι

Αυτό που συμβαίνει γύρω μου με λυπεί. Και με λυπεί, επειδή νιώθω ότι είναι προδιαγεγραμμένο, προμελετημένο, προαπο-

φασισμένο. Αυτό το ότι πρέπει να είμαι "πιόνι", στις εκάστοτε βλέψεις και απαιτήσεις των οποιονδήποτε, μου δημιουργεί μια

αίσθηση ασφυξίας. Ας μου επιτρέψει ο αγαπημένος μου Καζαντζάκης, μιά παράφραση: "Δεν ελπίζω τίποτα, φοβάμαι για πολλά,

δεν νιώθω λέφτερη". Δεν είμαι σε θέση να εκφέρω κάποια άλλη γνώμη, επειδή δεν γνωρίζω τί συμβαίνει στα παρασκήνια,

όμως προσπαθώ να ονειρεύομαι, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει ξαφνικά, και να λάμψει ένας φωτεινός ήλιος για την πατρίδα μας

και τον Πλανήτη ολόκληρο. Όπως τότε, το 1945, που κοιμήθηκαν οι Έλληνες υποδουλωμένοι και ξύπνησαν με τις καμπάνες

της λευτεριάς να κτυπούν χαρμόσυνα!

Ανδριάνα Ρεμούνδου

Διαβάστε ολόκληρα τα κείμενα στη σελίδα μας στο facebook:

Η Πατησίων Ζει

Ο τίτλος προέκυψε από κουβέντα με τον Δημήτρη Λυμπερόπουλο

(κινηματογράφος ΛΙΛΑ)

Λίγα λόγια

Κατάθεση ιδεών και οργάνωση δράσεων είναι περισσότερο από απαραίτητη. Κανένας μόνος στην κρίση είναι περισσότερο από

αναγκαίο για επιβίωση και αντίσταση. Να συμμετάσχουμε ενεργά στα κινήματα και στις ομάδες αλληλεγγύης της πόλης μας,

να προτείνουμε λύσεις, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο για αδιαφορία, παραίτηση και μοι-

ρολατρία. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λιτότητα και τη φτώχεια, ξανακερδίζουμε την αξιοπρέπεια και την αισιοδοξία μας.

«Περιμπανού», το συνεργατικό καφενείοστην οδό Χατζηδάκι 9 στα Άνω Πατήσια.

Η κρίση μας…

Δύσκολα, λοιπόν, θα απαλλαγεί η ελληνική κοινωνία από το “σαράκι” που λέγεται “διχασμός”. Γιατί η κοινωνία διχάστηκε:

σε μνημονιακούς και αντι-μνημονιακούς, σε οπαδούς του «ΟΧΙ» και οπαδούς του «ΝΑΙ», σε λόμπυ του «ευρώ» και λόμπυ

της «δραχμής»… Και διχάστηκε βαθιά και σχεδόν ή προσωρινά ανίατα, τη στιγμή που θα όφειλε να μονοιάσει για να δει

πως θα αντιμετωπίσει ενωμένη την οξύτερη κρίση.

Πολιτιστικός Σύλλογος Κυψέλης

H ψυχη της πολης

w w w . a m p a z i s . g r

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθη-ματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ.Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνέςμε τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο:ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

Όλα θαπάνε

καλά!Πάμε

στοίχημαένα

πεντο-χίλιαρο;

by Παντελής Αμπαζής

Πάντα πίστευα ότι εχθρός της αλήθειας

δεν είναι το ψέμα, αλλά οι πεποιθήσεις. Η

ακλόνητη σιγουριά του βλάκα. Που είναι

χειρότερος και πολύ πιο επικίνδυνος απ’

τον κακό. Γιατί ο κακός σου κάνει ζημιά

μόνο αν έχει συμφέρον. Ενώ ο ηλίθιος,

έτσι χωρίς λόγο. Γιατί μπορεί.

Το πρόβλημα με τον κόσμο ήταν, είναι και

θα είναι ότι οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφι-

βολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτο-

πεποίθηση. Μερικές φορές αναρωτιέμαι

αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι

που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που

μιλάνε σοβαρά. Μήνες τώρα κρατούν οι

διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με

τους δανειστές. Μια κόρη από κάθε οικο-

γένεια ζητούν οι Γερμανοί ενώ φαίνονται

διατεθειμένοι να υποχωρήσουν στο θέμα

των νεφρών. Εξαιρετική χαρακτηρίζουν

την πρόταση διεθνείς πολιτικοί αναλυτές.

Εγώ πάλι υποψιάζομαι ότι έχουν ήδη κα-

ταλήξει σε συμφωνία και δε μας το λένε.

Φαίνεται απ’ τον καιρό. Είναι Ιούλιος, και

μάλλον τους δώσαμε το καλό μας κλίμα

και μας δώσανε τον κακό τους τον καιρό.

Αλήθεια τώρα που το θυμήθηκα έχω μια

ωραία πρόταση για Μέρκελ, Σόιμπλε και

το σόι τους το μπλε: Αφού δεν μας δίνουν

τα χρωστούμενα από το δεύτερο παγκό-

σμιο πόλεμο, ας μας δώσουν έστω μια

προκαταβολή από τον τρίτο... Αυτοί όμως

όχι μόνο δε δίνουν μία, αλλά κλείσαν και

τις τράπεζες. Θέλουν και τα δικά μας.

Τρώνε ψωμί, θέλουν και τα ψίχουλα. Και

θυμήθηκα την παλιά καλή μεγάλη αλή-

θεια της ζωής: Όλα είναι πανεύκολα,

μέχρι να γίνουν δύσκολα.

Πρωτόγνωρη κατάσταση. Αχαρτογρά-

φητα ύδατα. Τα ύστερα του κόσμου. Στα

κωλόμπαρα οι Ρωσίδες ρωτάνε: να κε-

ράσω ποτάκι; Άσε το χειρότερο. Φλερτά-

ρεις σ’ ένα μπαράκι και σου λέει η άλλη,

είσαι σαν Άδωνις. Άντε να καταλάβεις

τώρα αν εννοούσε πολύ όμορφος ή πολύ

μαλάκας.

Στα καφέ, στα live και στα μπαράκια βέ-

βαια δεν υπάρχει ψυχή. Αφού λέω

να πάρω την μπάντα και να αρχί-

σουμε να παίζουμε στα ΑΤΜ. Περιοδεία

έξω απ’ τις τράπεζες. Πλάκα-πλάκα είναι

τα μόνα σημεία της πόλης που έχει πια

κόσμο. Ουρές ο κόσμος. Όπως παλιά στα

σκυλάδικα. Άσε που έχουν στην τσέπη

ζεστό το 60άρι. Και περιμένουν και βαρι-

ούνται. Απάνω τους συνάδελφοι! Είναι οι

μόνοι πελάτες που έχουν –έστω για λίγο-

χρόνο και χρήμα.

Πάντως δεν το 'χω ακόμα ξεκαθαρίσει.

Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας. Ή όλα

βαίνουν κακώς υπέρ μας; Θα δείξει...

Τουλάχιστον είμαι συγκρατημένα αισιόδο-

ξος. Έχω βλέπεις αρκετά χρήματα για το

υπόλοιπο της ζωής μου. Αρκεί να μην

αγοράσω ποτέ ξανά τίποτα.

Αυτό όμως ρε παιδιά που δεν καταλα-

βαίνω είναι οι ουρές και στα βενζινάδικα!

Οδικώς θα φύγουμε ρε μάγκες από την

Ευρώπη;

Στο τέλος της μέρας βέβαια είμαι ήσυχος

και ψύχραιμος. Το βράδυ κοιμάμαι σα

μωρό. Κάθε δυο ώρες ξυπνάω και

κλαίω... Και κάθε πρωί με απασχολεί το

ίδιο βασανιστικό ερώτημα: Να στείλω τα

λεφτά μου στην Ελβετία ή να πάρω τυρό-

πιτες;

Τελικά ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Η απάντηση είναι ΙΣΩΣ

κι αυτό είναι οριστικό.

Η άλλη μεγάλη έκπληξη ήταν στο δημο-

ψήφισμα. Πάω στο εκλογικό κέντρο και τι

να δω: Σατανικό σχέδιο για να μη μας μεί-

νει σάλιο. Για πρώτη φορά οι φάκελοι δεν

είναι αυτοκόλλητοι...

Το αποτέλεσμα όμως θεϊκό. ∆εν έχει ξα-

ναγίνει! Πρώτη φορά κυβέρνηση έριξε

αντιπολίτευση...

Αδέρφια μου αλήτες πουλιά, το αποφά-

σισα: Μπροστά δεν ξέρω τί με περιμένει,

μα πίσω να γυρίσω δεν γυρίζω. ΟΧΙ βέ-

βαια. Και ΝΑΙ το πιστεύω ακράδαντα. Στο

τέλος παίδες όλα θα πάνε καλά! Κι αν δεν

πάνε, δεν είναι το τέλος...

Όσο γι’ αυτούς που ρωτούν αν ανησυχώ

με το δίλημμα ΕΥΡΩ ή ∆ΡΑΧΜΗ, ένα έχω

να δηλώσω: Όλα ρε θα πάνε καλά! Πάμε

στοίχημα ένα πεντοχίλιαρο;