b&w Rates 1x 4x 7x 12xFull Page $4,072 $3,772 $3,259 $2,8682/3 Page 3,459 3,112 2,772 2,4381/2 Page (isl) 3,451 2,969 2,642 2,3251/2 Page 3,109 2,798 2,491 2,1921/3 Page 2,130 1,917 1,707 1,5021/4 Page (H) 1,707 1,536 1,366 1,2031/6 Page 1,245 1,184 997 878

Color ChargesStd. 4A Red, Green, Orange,Yellow: per color $472Matched color, per page, per color extra $5904-color process per page: ( 1/3 page or smaller) $8144-color process per page: (1/2 page or larger) $1,134

Covers2nd Cover: $6,3823rd Cover: $6,1144th Cover: $6,821*includes 4-color, bleed & special position

No Charge for Bleed • Special position: 15% of earned rate

Classi ed AdsRates For “For Sale”, “Products & Services” and all other classi ed advertise-ments are non-commissionable single insertion per column inch: $102 net (eachcolumn is 2.125 in/ 54 mm wide) 3 or more insertions - $92 net

Comission & Closing Dates - Agency Commission - 15%Published twelve times annually. Last advertising forms close 20 days before the rst day of the publication month for providing press-ready PDF les. Advertis-ing material to be “pubset” should be submitted 30 days before the rst day of the publication month.

CancellationsCancellations are not accepted after scheduled closing date. Any cancellation prior to the closing date must be in writing and signed by the advertiser / agency and the publisher. All cancellations are subject to short rate where applicable.

CPM - FULL PAGE AD

ADVERTISING RATES AND DATA

$132.22$122.48 $105.83

$93.12

1x 4x 7x 12x

Loremipsumdolor sit amet, con-secteturadipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturali-bus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incom-moda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici videren-tur, considerata minus probaban-tur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam pu-tarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, num-quam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consenta-neum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia in-cidemus et peccata oblivisce-murque quae virtuti ipsi principia

Lorem ipsum dolor sit amet, consec-tetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta dif-ferentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem ora-tio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tolli-tur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata oblivisce-murque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia profi-ciscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite au-tem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapien-tiae comparatur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicu-rum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et dili-genter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla pro-fecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos ad-mirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio tes-tata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus com-parandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec addi-tis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dis-sensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non

Lorem ipsum dolor sit amet, consec-tetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta dif-ferentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem ora-tio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tolli-tur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata oblivisce-murque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite au-tem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia volup-

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et com-moda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria nolu-erunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio in-terrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta me-diocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, in-quam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cogni-tione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia profi-ciscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad cor-pus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Ger-endus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique con-cedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam profi-cisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commodi-tates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita lau-datum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateti-cis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripa-teticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni refere-mus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominatisunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda au-tem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scriptasane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissimedicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo,quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur,numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praetereasublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristo-nea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicunturmulto melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibussuis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicisquidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere cen-seo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extre-mum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tam-que productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nosadmirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collo-cata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Pau-lum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtu-tum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex cal-lidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aber-rabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis con-siliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tran-quilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisc-ing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorum-que dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, consid-erata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocri-tate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, num-quam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incide-mus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus ref-eras; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos in-tellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis homini-bus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem fa-ciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quo-que suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate ab-errabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed popu-

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda au-tem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scriptasane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissimedicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo,quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur,numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praetereasublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristo-nea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicunturmulto melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibussuis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae compara-tur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicisquidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere cen-seo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extre-mum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tam-que productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nosadmirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collo-cata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi volup-tatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum volup-tatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finemsummi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda au-tem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scriptasane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissimedicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo,quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur,numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praetereasublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristo-nea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicunturmulto melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibussuis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae compara-tur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicisquidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere cen-seo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extre-mum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tam-que productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis repre-hendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos ad-mirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit volup-tas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua sub-tilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere cen-sebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quem-que natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt se-creta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut con-quiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi sig-num absolvere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria nolu-

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda au-tem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scriptasane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissimedicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo,quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur,numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praetereasublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristo-nea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicunturmulto melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibussuis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae compara-tur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicisquidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere cen-seo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extre-mum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tam-que productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nosadmirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collo-cata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi volup-tatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum volup-tatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finemsummi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suf-fragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differ-entia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum mag-nifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed ne-scio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda au-tem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scriptasane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissimedicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo,quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur,numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praetereasublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristo-nea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicunturmulto melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibussuis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae compara-tur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicisquidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere cen-seo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extre-mum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tam-que productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen ac-cipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos in-tellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi vo-luptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem facia-mus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populo-rum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Acade-

Full Page Bleed Full Page 2/3 Page 1/2 page (I)

1/2 page (H) 1/2 page (V) 1/3 page (H) 1/3 page (V)

1/4 page (H) 1/4 page (V) 1/6 page (H) 1/6 page (V)

7 x 10 in(178 x 254 mm)

4.5 x 10 in(114 x 254 mm)

4.5 x 7.5 in(114 x 191 mm)

7 x 4.875 in(178 x 126 mm)

3.375 x 10 in(87 x 254 mm)

4.5 x 4.25 in(114 x 108 mm)

2.25 x 10 in(57 x 254 mm)

7 x 2.375 in(178 x 162 mm)

3.375 x 4.875 in(87 x 126 mm)

4.56 x 2.31 in(116 x 59 mm)

2.18 x 4.88 in(56 x 123 mm)

Production RequirementsPlease provide a press-ready high-resolution (300 DPI) PDF or TIFF le (convert all RGB, PMS, or Spot Colors to CMYK). Please create outlines for any custom, proprietary, or purchased fonts. Digital Files (PC or MAC) are accepted via email, FTP site upload or CDRom. For complete, detailed production requirements, please go to: www.marinelink.com/magazines/advertise.aspxFor FTP site instruction, please email the production manager: productionmanager@marinelink.com

Bleed:8.625 x 11.125 in(219 x 283 mm)

Trim:8.375 x 10.875(213 x 276 mm)

ADVERTISING RATES AND DATA