ExEvonimon6 NEW 04/01/2007 18:30 Page 1 εξευωνύµωνcgi.di.uoa.gr/~diktyo/exevonimon/ExEvonimon6o.pdfΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ 12-13 ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ

εξευωνύµωνΠΕΡΙΟ∆ΙΚΗ ΕΚ∆ΟΣΗ ΤΟΥ “∆ΙΚΤΥΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ”

TΕΥΧΟΣ

IAΝΟΥΑΡΙΟΣ 2007

6

ΦΑ

ΣΜ

Α Φ

ΥΣΙΚ

ΟΥ

/ 2

πρ Μ

ΑΘ

ΗΜ

ΑΤΙΚ

ΟΥ

ΑΝ

.Α.∆

ΡΑ

ΣΗ

ΙΑ

ΤΡΙΚ

ΗΣ / Α

ΝΑ

ΠΝ

ΟΗ

ΒΙΟ

ΛΟ

ΓΙΚ

ΟΥ

∆ΙΚ

ΤΥ

Ο Ο

∆Ο

ΝΤΙΑ

ΤΡΙΚ

ΗΣ / ∆

ΙΚΤΥ

Ο Φ

ΑΡΜ

ΑΚ

ΕΥ

ΤΙΚ

ΗΣ

ΑΝ

.Α.∆

ΡΑ

ΣΗ

ΠΛ

ΗΡΟ

ΦΟ

ΡΙΚ

ΗΣ

ΦΑ

ΣΜ

Α Φ

ΥΣΙΚ

ΟΥ

/ 2

πρ Μ

ΑΘ

ΗΜ

ΑΤΙΚ

ΟΥ

ΑΝ

.Α.∆

ΡΑ

ΣΗ

ΙΑ

ΤΡΙΚ

ΗΣ / Α

ΝΑ

ΠΝ

ΟΗ

ΒΙΟ

ΛΟ

ΓΙΚ

ΟΥ

∆ΙΚ

ΤΥ

Ο Ο

∆Ο

ΝΤΙΑ

ΤΡΙΚ

ΗΣ / ∆

ΙΚΤΥ

Ο Φ

ΑΡΜ

ΑΚ

ΕΥ

ΤΙΚ

ΗΣ

ΑΝ

.Α.∆

ΡΑ

ΣΗ

ΠΛ

ΗΡΟ

ΦΟ

ΡΙΚ

ΗΣ

6

ExEvonimon6 NEW 04/01/2007 18:30 Page 1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ3 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑ∆Α - ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡ-

ΘΡΟ 16 4-5 ΓΙΑΤΙ ∆ΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΕΙ ΤΟ Α16 6-11 ZΕΙ ZΕΙ Ο

ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ 12-13 ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ 14 -15 BIG

BROTHER IS...WATCING YOU 16-17 SMURF 18-19 ΕΛA ΧΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΝΑ-

ΓΙΑ AND SAVE OUR SOULS 20-21 ΟΥΤΕ ΣΑΝΤΑΜ, ΟΥΤΕ ΘΕΙΟΣ ΣΑΜ 22-

23 ΖΟΟΜ ΣΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ- ΖΙΝΕDΙΝE ΖΙDΑΝE 24-25 BENEZOYEΛA 26-27

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ 28-29 ΑΦΙΕΡΩΜΑ: JANES JOPLIN 31-30 POP ART

2 εξευωνύµων

Επικοινωνία: [email protected] επίσης: [email protected]Σχεδιασµός τεύχους: ∆.Κ. Σωτηρόπουλος


εξευωνύµων 3

Το περιοδικό µας, µε πυρήνα τα σχήµα-τα του ∆ικτύου αλλά και µε ένα ευρύτατοδίκτυο συνεργατών, κλείνοντας ενάµισηχρόνο ζωής και επιτυχηµένης πολιτικήςπαρέµβασης στα τραπεζάκια των σχηµά-των µας, τους διαδρόµους και τα αµφιθέ-ατρα των σχολών µας, ενίοτε και από τουςκάδους σκουπιδών... Aποφασίζει να επε-κτείνει τις δραστηριότητές του και στο χώ-ρο της 7ης τέχνης.Ο λόγος; Προφανής!

Την ώρα που η προβολή της σαχλαµά-ρας και της υπεραπλούστευσης των πά-ντων κατακλύζει τις µικρές και τις µεγάλεςοθόνες, κάποιοι και κάποιες στο χώρο τουκινηµατογράφου συνεχίζουν να αντιστέ-κονται. ∆ύσκολα θα τους συναντήσετεστους κινηµατογραφικούς πολυχώρουςτων 15 και 20 αιθουσών.

Αυτόν τον πολιτικό κινηµατογράφο πουκαλλιεργεί τους ανθρώπους και αλλάζεισυνειδήσεις θέλουµε να φέρουµε στα αµ-φιθέατρα των σχολών µας.

Για να επικοινωνήσετε µαζί µας για ναµας δώσετε ιδέες και για να κανονίσουµετις προβολές:

ΒιολογικόΜΜπποορρµµόόλληηςς ΦΦοοίίββοοςς 6942655847ΦαρµακευτικήΖΖααχχααρριιάάδδηηςς ΘΘααννάάσσηηςς 6944522908ΦυσικόΜΜααννώώλληηςς ΓΓιιάάννννηηςς 6973610015ΜαθηµατικόΝΝεεσσττοορρίίδδηηςς ΝΝέέσσττοορρααςς 6974418723ΙατρικήΤΤσσέέκκεερρηη ΜΜααρρίίαα 6944543426ΟδοντιατρικήΣΣααµµππαατταακκάάκκηηςς ΑΑννττώώννηηςς 6979423768ΠληροφορικήΜΜππαασσκκόόζζοοςς ΓΓιιώώρργγοοςς 6973895781

««ΗΗ ττέέχχννηη κκααιι ηη εεππιισσττήήµµηη,, ηη έέρρεευυνναα κκααιι ηη δδιι--δδαασσκκααλλίίαα εείίννααιι εελλεεύύθθεερρεεςς,, ηη ααννάάππττυυξξηη κκααιι ηηππρροοααγγωωγγήή ττοουυςς ααπποοττεελλεείί υυπποοχχρρέέωωσσηη ττοουυκκρράάττοουυςς»»……,, ««ΗΗ ππααιιδδεείίαα ααπποοττεελλεείί ββαασσιικκήή ααπποοσσττοολλήή ττοουυΚΚρράάττοουυςς……»», ««ΌΌλλοοιι οοιι ΈΈλλλληηννεεςς έέχχοουυνν δδιικκααίίωωµµαα δδωωρρεεάάννππααιιδδεείίααςς σσεε όόλλεεςς ττιιςς ββααθθµµίίδδεεςς ττηηςς σστταα κκρραα--ττιικκάά εεκκππααιιδδεευυττήήρριιαα……»»,, ««ΗΗ ααννώώττααττηη εεκκππααίίδδεευυσσηη ππααρρέέχχεεττααιι ααπποοκκλλεειι--σσττιικκάά ααππόό ιιδδρρύύµµαατταα πποουυ ααπποοττεελλοούύνν ννοοµµιικκάάππρρόόσσωωππαα δδηηµµοοσσίίοουυ δδιικκααίίοουυ µµεε ππλλήήρρηη ααυυττοο--δδιιοοίίκκηησσηη.. ΤΤαα ιιδδρρύύµµαατταα ααυυττάά ττεελλοούύνν υυππόό ττηηννεεπποοππττεείίαα ττοουυ ΚΚρράάττοουυςς,, έέχχοουυνν δδιικκααίίωωµµαα ννααεεννιισσχχύύοοννττααιι οοιικκοοννοοµµιικκάά ααππόό ααυυττόό κκααιι λλεειι--ττοουυρργγοούύνν σσύύµµφφωωνναα µµεε ττοουυςς ννόόµµοουυςς πποουυααφφοορροούύνν ττοουυςς οορργγααννιισσµµοούύςς ττοουυςς»»……,,««ΗΗ σσύύσστταασσηη ααννώώττααττωωνν σσχχοολλώώνν ααππόό ιιδδιιώώττεεςςααππααγγοορρεεύύεεττααιι»».

Άρθρο 16 του Συντάγµατος

Ό σες και όσοι υπογράφουµε, πολί-τες από τον χώρο της Παιδείας,της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των

Συνδικαλιστικών και των Κοινωνικών Ορ-γανώσεων, πιστεύουµε ότι οι πιο πάνω αρ-χές, που περιλαµβάνονται στο Άρθρο 16του Συντάγµατος αποτελούν ακρογωνιαίολίθο για τη ∆ηµόσια και ∆ωρεάν παιδεία.Αυτές οι αρχές σήµερα επιχειρείται να κα-ταργηθούν µε την αναθεώρηση του Συντάγ-µατος. Η µάχη για τη µη κατάργηση τουΆρθρου 16 είναι τµήµα των αγώνων στηνΕλλάδα και την Ευρώπη για την υπεράσπι-ση της ∆ηµόσιας Παιδείας, η εµπορευµα-τοποίηση της οποίας προωθείται εδώ και 2δεκαετίες.

ΓΓιιαα ααυυττόό::

< Υπερασπιζόµαστε το Άρθρο 16 του Συ-ντάγµατος. Η κατάργηση του θα είναι η τα-

φόπλακα σε ότι θυµίζει ή είναι η ∆ηµόσια∆ωρεάν Παιδεία.

< Στηρίζουµε τις δράσεις της ΠΟΣ∆ΕΠ,της ΟΛΜΕ, της ∆ΟΕ και των ΦοιτητικώνΣυλλόγων.

< Συντονιζόµαστε µε το κοινωνικό µέτω-πο και όλες τις ανάλογες πρωτοβουλίες καικινήσεις σε όλη την Ελλάδα.

< Θεωρούµε απόλυτα αναγκαίο αυτόν τοσυντονισµό όλων των µικρών και µεγάλωνπρωτοβουλιών και κινήσεων (σωµατεία,οµοσπονδίες, σύλλογοι, τοπική αυτοδιοί-κηση, επιτροπές πολιτών, εργαζοµένων,µαθητών, φοιτητών, γονέων), ώστε να εκ-φραστεί ένα παλλαϊκό ρεύµα εναντίωσηςστην κατάργηση του Άρθρου 16 και στηνιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Συµµετέ-χουµε στην οργάνωση τοπικών επιτροπώνστις πόλεις και στους χώρους εργασίας καισπουδών.

Το παλλαϊκό µέτωπο για την Παιδεία πουαυτή τη στιγµή γεννιέται, µπορεί να σταµα-τήσει τη δροµολογηµένη κατάργηση τουΆρθρου 16.

ΌΌλλεεςς κκααιι όόλλοοιι θθαα ββρριισσκκόόµµαασσττεε σσττοουυςςδδρρόόµµοουυςς ααππόό ττιιςς 1100 ΙΙααννοουυααρρίίοουυ σστταα σσυυλλ--λλααλληηττήήρριιαα..

ΓΓιιαα νναα σσττααµµααττήήσσοουυµµεεττηηνν ααννααθθεεώώρρηησσηη,, γγιιαανναα δδιιααδδηηλλώώσσοουυµµεε όόττιι ηη ΠΠααιιδδεείίααδδεενν ππωωλλεείίττααιι..

ΑΡΘΡΟ 16

ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 16

Κινηµατογραφική Οµάδα

Εξ ευωνύµων...


ΝΑΙΣΤΗ ∆ΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ∆ΩΡΕΑΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑ

OΧΙ

2

1

H πρόταση για την αναθεώρησή τουέγινε από την κυβέρνηση της Ν∆µέσα στο γενικότερο πλαίσιο της

συνολικής αναθεώρησης του συντάγµατοςπρος µια καθαρά νεοφιλελεύθερη κατεύθυν-ση. Όµως η κατάργηση του δηµόσιου χαρα-κτήρα της εκπαίδευσης κερδίζει τη συναίνε-ση και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε χα-ρακτηρισµοί όπως «µη αποδοτική επιχείρη-ση» ή «επένδυση» είναι πολύ οικείοι στοσηµερινό του πρόεδρο όταν αυτός αναφέρε-ται σε ζητήµατα παιδείας. Η δικοµµατική συ-ναίνεση πάνω σε ένα τόσο κοµβικής σηµα-σίας ζήτηµα αποδεικνύει µε τον πιο έκδηλοτρόπο την κοινή νεοφιλελεύθερη κατεύθυν-ση των πολιτικών τους που εξυπηρετούν τασυµφέροντα του κεφαλαίου πλήττοντας όλοκαι περισσότερο τον κόσµο της εργασίας.

Η επιµονή στην πολιτική ταύτιση των δύοχώρων έχει τη σηµασία της αφού συµπυ-κνώνει σε µεγάλο βαθµό τόσο τους στόχουςόσο και της αιτίες µιας τόσο επιθετικής κί-νησης απέναντι στο δηµόσιο χαρακτήρα τουελληνικού πανεπιστήµιου. Με αυτήν την έν-νοια θεωρούµε ότι η σηµερινή αναθεώρησηαποτελεί την καθορι-

στική συνέχειαστη διαδικασίααναδιάρθρω-σης του εκ-παιδευτικούµηχανισµούπου εξε-λίσσεταισχεδόνµια δε-κ α ε τ ί α

τώρα σεα ρ κε τ έ ς

ευρωπαϊ -κές χώρες. Πρόκειται

για µια διαδικασία πουκεντρικός της στόχος είναι να µεταφέ-

ρει το κόστος ειδίκευσης του εργατικού δυ-ναµικού από την επιχείρηση στους ίδιουςτους εργαζόµενους µε τη δηµιουργία ενός

µοντέλου εργαζοµένου πειθαρχηµένου, ευέ-λικτου και διαρκώς επανακαταρτιζόµενου.Οι πολιτικοί άξονες της διαδικασίας αυτήςαποκρυσταλλώνονται σε επίπεδο Ε.Ε. από τονεοφιλελεύθερο συνασπισµό εξουσίας σεσυνόδους τύπου Μπολόνια. Στη χώρα µας ηαναδιάρθρωση δροµολογήθηκε την περίοδοτης «εκσυγχρονιστικής» διακυβέρνησης Ση-µίτη και επιταχύνθηκε κατά την τελευταίαδιετία της κυβέρνησης της Ν∆, ανακόπηκεδε µε εντυπωσιακό τρόπο από το µαζικότα-το φοιτητικό κίνηµα του περασµένου καλο-καιριού που κατάφερε να µπλοκάρει έστωκαι προσωρινά την κατάθεση του νέου νό-µου- πλαισίου για τη λειτουργία των ΑΕΙ.

Τελικά τι ιδιωτικοποιείται;

Το ερώτηµα µοιάζει προβοκατόρικο και ηαπάντησή του προφανής αφού πράγµατι µε-τά την αναθεώρηση ένα τµήµα της ανώτατηςεκπαίδευσης θα βρίσκεται στη νοµική κατο-χή ιδιωτών. Αυτό το τµήµα αποτελούν ιδρύ-µατα όπως τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδώνκαι τα παραρτήµατα ξένων πανεπιστηµίων ταοποία λειτουργούν ήδη στη χώρα µας υπόιδιωτική κατοχή και των οποίων τα πτυχία θααναγνωριστούν ως ισότιµα µε αυτά των δη-µόσιων πανεπιστηµίων. Όµως σκοπός τουπαραπάνω ερωτήµατος είναι να θέσει τοπρόβληµα της αναθεώρησης του Α16 στησωστή του διάσταση που τελικά δεν είναι ηιδιωτικοποίηση των ήδη δηµόσιων ιδρυµά-των, αλλά η λειτουργία τους µε κανόνες αγο-ράς που θα επιβληθούν από την παρουσίακαι τους κανόνες λειτουργίας των ιδιωτικώνπανεπιστηµίων-περιπτέρων και θα οδηγή-σουν στην κατάργηση του δηµόσιου χαρα-κτήρα των πρώτων. Το συµπέρασµα αυτόπροκύπτει αν τοποθετήσουµε την επικείµε-νη αναθεώρηση στο πλαίσιο της γενικότερηςεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και τη συν-δέσουµε µε τις αλλαγές που προβλέπει τοπροσχέδιο του νέου νόµου πλαισίου καθώςκαι µε τον περίφηµο νόµο για την αξιολόγη-ση των ΑΕΙ αλλά και το αιώνιο πρόβληµα τηςυποχρηµατοδότησής τους. Το πρόβληµα εί-

ναι πολύ µεγαλύτερο από την απλή αλλαγήτου χρηµατοδότη (κράτος-ιδιώτης).Το πρω-τεύον δεν είναι η σχέση ιδιοκτησίας αλλά ορόλος που θέλουν οι κυρίαρχοι να επιτελείτο Πανεπιστήµιο και έχει άµεση σύνδεση µεένα νέο, βολικό για τον εργοδότη, µοντέλοεργαζόµενου.

ΚΚααιι εεξξηηγγοούύµµαασσττεε::

1Αν και το κόστος για την ίδρυση ενόςιδρύµατος σαν το ΕΜΠ είναι απαγορευ-

τικό για οποιονδήποτε ιδιώτη, αυτό σε καµίαπερίπτωση δε διασφαλίζει το δηµόσιο χαρα-κτήρα του σε µια απελευθερωµένη αγοράυπηρεσιών εκπαίδευσης η οποία θα δηµι-ουργηθεί µε την αναθεώρηση του Α16. Ο λό-γος είναι απλός: οι ιδιοκτήτες των πάσηςφύσεως ιδιωτικών ιδρυµάτων θα απαιτήσουνσυνθήκες ελεύθερου ανταγωνισµού τωνπροϊόντων τους απέναντι σε αυτό που παρά-γουν τα δηµόσια.Τις συνθήκες αυτές θα εξα-σφαλίσουν η διακοπή της χρηµατοδότησηςαπό τον κρατικό προϋπολογισµό και η «δια-σφάλιση της ποιότητας» µε αγοραία κριτή-ρια (αξιολόγηση των ιδρυµάτων και χρηµα-τοδότηση όσων ικανοποιούν τις ανάγκες τωνεπιχειρήσεων και της καπιταλιστικής παρα-γωγής). Με αυτό τον τρόπο τα δηµόσια πα-νεπιστήµια για να συµπληρώσουν τις ανά-γκες χρηµατοδότησης θα αναγκάζονται είτενα αναζητήσουν ιδιωτικούς πόρους είτε ναπροσαρµοστούν στις επιταγές της αξιολόγη-σης για να χρηµατοδοτηθούν. Και στις δυοπεριπτώσεις θα αναγκαστούν να προσαρµό-σουν το έργο τους στις ανάγκες των επιχει-ρήσεων.

2 Η προσαρµογή του ακαδηµαϊκού έρ-γου των ιδρυµάτων στις ανάγκες του

κεφαλαίου θα γίνει και στα δύο επίπεδα λει-τουργίας τους: στην έρευνα και στη διδασκα-λία. Στο επίπεδο της έρευνας θα λειτουργούνσαν εργοστάσια παραγωγής ευρεσιτεχνιώνµε προορισµό την ενίσχυση της χρηµατοδό-τριας επιχείρησης και στο επίπεδο της διδα-σκαλίας σαν εργοστάσια παραγωγής του τύ-


Το άρθρο 16 του συντάγµατος αποτελεί την ισχυρότερη θεσµική διασφάλιση για τη δηµόσια και δω-ρεάν παιδεία στη χώρα µας. Ο χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης ως δηµόσιου αγαθού που θαπρέπει να παρέχεται δωρεάν σε κάθε Έλληνα πολίτη έχει τη θεσµική του αντανάκλαση και επικύρω-ση στις παραπάνω συνταγµατικές θέσεις. Είναι λοιπόν ο δηµόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης αυ-τός που διακυβεύεται µε την πιθανή αναθεώρηση του συγκεκριµένου άρθρου.

ΤΟ OΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑΙΣΤΗ ∆ΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ∆ΩΡΕΑΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑ


ΑΙΑΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑ

>>

5

4

3

που του εργαζοµένου που περιγράψαµε πα-ραπάνω. Καταργείται έτσι στη πράξη η ακα-δηµαϊκή αυτοτέλεια των ιδρυµάτων, η συ-νταγµατική κατοχύρωση της οποίας θα έχειήδη καταργηθεί µε την αναθεώρηση του Α16.Επίσης εισάγονται περισσότερες στρεβλώ-σεις στην επιστηµονική σκέψη και στηνέρευνα.

3 Η ευθυγράµµιση της εκπαιδευτικήςδιαδικασίας µε τις ανάγκες του επιχει-

ρηµατία- χρηµατοδότη θα διαλύσει τα γνω-στικά αντικείµενα και άρα τα εργασιακά δι-καιώµατα των αποφοίτων. Τα προγράµµατασπουδών θα αναδιαρθρωθούν σε µια κατεύ-θυνση αποµάκρυνσης από τη γενική θεωρη-τική γνώση και έµφασης στην εξειδίκευσητων εφήµερων αναγκών της αγοράς. Κάθεαπόφοιτος θα αποκτήσει όπως προβλέπει ονόµος για τις πιστωτικές µονάδες ατοµικόφάκελο δεξιοτήτων στον οποίο θα καταγρά-φονται τα µαθήµατα που έχει παρακολουθή-σει καθώς και τα credits που αντιστοιχούνστο καθένα απ’ αυτά. Η αντικατάσταση τωνενιαίων πτυχίων από ατοµικούς φακέλουςδεξιοτήτων έχει άµεση αντανάκλαση στα ερ-γασιακά δικαιώµατα των αποφοίτων αφούκαταργεί τις συλλογικές εργατικές ενώσειςκαι οδηγεί σε ατοµική διαπραγµάτευση µετην εργοδοσία.

4 Η ίδρυση και αναγνώριση των ιδιωτι-κών ιδρυµάτων χαµηλής ποιότητας

σπουδών και ο ανταγωνισµός τους µε τα δη-µόσια εντός της ελεύθερης αγοράς υπηρε-σιών εκπαίδευσης θα έχει (µε τον τρόπο πουπεριγράψαµε παραπάνω) αρνητική επίδρασηστο γνωσιολογικό περιεχόµενο των προ-γραµµάτων σπουδών των δηµόσιων πανεπι-στηµίων. Η γνώση από δηµόσιο αγαθό πουεξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας µετα-τρέπεται σε εµπόρευµα στα χέρια των επι-χειρηµατιών.

5Ο τρόπος λειτουργίας των ιδιωτικώνσχολών, δηλαδή το καθεστώς ιδιωτι-

κής επιχείρησης που επικρατεί στην «εκπαι-δευτική» και στη διοικητική τους δοµή µεδιατάξεις που περιέχονται στο προσχέδιοτου νέου νόµου πλαισίου θα µεταφερθεί καιστα δηµόσια πανεπιστήµια. Πρόκειται γιαένα πολύ σοβαρό πλήγµα στα δικαιώµατα

των φοιτητών, στις συν-θήκες της καθηµερινότη-τάς τους αλλά και στηνεσωτερική δηµοκρατία τωνσχολών και του ρόλου τουςως χώροι ελεύθερης διακίνη-σης ιδεών και ριζοσπαστικο-ποίησης της νεολαίας. Αυτό σεαπλά ελληνικά σηµαίνει τα εξής: α.∆ίδακτρακαι για τους φοιτητές του δηµόσιου πανεπι-στηµίου – περαιτέρω κατάργηση της δωρεάνσίτισης και στέγασης β. Εντατικοποίηση καιεξειδίκευση των σπουδών- πειθάρχηση τουφοιτητικού σώµατος γ. Κατάργηση των δηµο-κρατικών διαδικασιών συνδιοίκησης, τωνσυλλογικών οργάνων (γενικές συνελεύσεις)και του φοιτητικού συνδικαλισµού δ. Κατάρ-γηση του πανεπιστηµιακού ασύλου.

Από τα παραπάνω είναι εύκολο να συµπε-ράνουµε το πόσο κρίσιµη είναι για το µέλλοντου δηµοσίου πανεπιστηµίου η πιθανή ανα-θεώρηση του συγκεκριµένου συνταγµατικούάρθρου.Το γεγονός ότι αποτελεί την καθορι-στική θεσµική ρύθµιση ώστε να µπορεί ναµπει σε πραγµατική κίνηση η διαδικασία τηςεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και άρα ηδιάλυση σχολών και επαγγελµατικών δικαιω-µάτων κάνει τη µάχη για την υπεράσπισητου Α16 µητέρα όλων των µαχών στο πεδίοτης εκπαίδευσης.

Τη µάχη αυτή θα πρέπει να δώσουµε ενω-µένοι όλοι όσοι το περσινό καλοκαίρι κατα-φέραµε την πρώτη µεγάλη νίκη απέναντιστην κυβερνητική επίθεση µε τη συγκρότησητου µεγαλειώδους φοιτητικού κινήµατος.Του φοιτητικού κινήµατος που συγκροτήθη-κε στη βάση του κοινού διακυβεύµατος πουέθετε τότε η συγκυρία και δεν ήταν άλλο απότη µη κατάθεση του νέου νόµου πλαισίου.Αυτός ήταν και ο λόγος της νικηφόρας πο-ρείας του αλλά και της εµπλοκής πλήθουςανένταχτου κόσµου που είδε στους στόχουςπάλης που έµπαιναν την αντανάκλαση τωνκαθηµερινών του αναγκών. Στο δρόµο λοι-πόν των καλοκαιρινών αγώνων καλούµαστενα βαδίσουµε και πάλι ανταποκρινόµενοιστο σηµερινό διακύβευµα που δεν είναι άλ-λο από την υπεράσπιση του Α16.Το φοιτητι-κό και το µαθητικό κίνηµα µαζί µε τις οµο-σπονδίες των δασκάλων, των καθηγητών και

των µελών∆ΕΠ (∆ΟΕ,

ΟΛΜΕ, ΠΟΣ-∆ΕΠ) θα πρέπει να

κρατήσει ζωντανή τηφλόγα της αντίστασης και

να κερδίσει µε το µέρος τους ερ-γαζόµενους, τους γονείς, την κοινωνία

ολόκληρη στο δίκαιο αγώνα των πολλώναπέναντι σε µια κυβέρνηση των λίγων. Μεαυτόν τον στόχο και µε πρωτοβουλία τηςΠΟΣ∆ΕΠ που συµµετέχουν ∆ΟΕ, ΟΛΜΕ,Φοιτητικοί Σύλλογοι συγκροτείται Πανελλα-δική Πρωτοβουλία Για το Άρθρο 16 ώστε ναεκφραστεί ένα παλλαϊκό ρεύµα εναντίωσηςστην αναθεώρηση του άρθρου 16. Στην πρω-τοβουλία συµµετέχουν πλήθος κοινωνικοίκαι συνδικαλιστικοί φορείς που οργανώνουντοπικές επιτροπές σε όλες τις πόλεις, στουςχώρους δουλειάς και στις σχολές. Υπογρα-φές συλλέγονται στο site της πρωτοβουλίας:www.arthro16.gr. Και η κοινωνία είναι έτοι-µη να ανταποκριθεί στο κάλεσµα γιατί οαγώνας της υπεράσπισης του Α16 είναι οαγώνας για την υπεράσπιση της δηµόσιαςπαιδείας…

ΓΓιιάάννννηηςς ΜΜααννώώλληηςςΦΑΣΜΑ Φυσικού

ΓΓιιώώρργγοοςς ΜΜππαασσκκόόζζοοςςΑΝ.Α.∆ΡΑΣΗ Πληροφορικής


ΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΑΙ

ΑΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑ


Νίκος Τεµπονέρας

Το όνοµα του µόνιµα στα χεί-λη και τα συνθηµάτα σε κάθεφοιτητική κινητοποίηση.Ήταν 9 Γενάρη του 91 που µετον τραγικό του θάνατο ο Νί-

κος Τεµπονέρας έγινε συµβόλο µιας ταράγ-µενης περιόδου, συµβόλο αντιστάσης καιθυσίας που η µνήµη συνεχίζει οδηγεί τουςαγώνες του σήµερα . Καθηγήτης Μαθηµατι-κών στο 3ο Λύκειο Πάτρας ποτέ του δεν πα-ρέµεινε αδιάφορος απέναντι στα προβληµά-τα της εποχής και απο νωρίς ακολούθησετον δρόµο του αγώνα.

Λέµε συχνά πως δεν µπορούµε να προ-σεγγίσουµε την αλήθεια για ενα πρόσωποχώρις το περίγραµα της κοινώνιας στην

οποία έζησε. Στην περίπτωση της ζωής καιτου θανάτου του Νίκου Τεµπονέρα αυτόισχυεί στο ακέραιο. Είναι το φοιτητίκο κίνη-µα του 90-91 και η ιστορία του που µας εξή-γουν το πως και το γιατί της δολοφονίας τουΤεµπονέρα. Η αίτια τουπραγµάτικου ξεση-κώµου που συνέβη τοτε στο χώρο της παι-δείας ητάν το περιφήµο πολυνοσχεδίο τουτότε υπουργού Παιδείας (και σηµερά βου-λευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ!) Κοντογιανόπουλου.Όσον αφορά το περιεχόµενό του, από τα εκ-παιδευτικά ρεπορτάζ των ηµερών γνωρίζου-µε το επικείµενο «πολυνοµοσχέδιο» προέ-βλεπε κατάργηση της δωρεάν παροχής συγ-γραµµάτων και περικοπές στις υπόλοιπεςπαροχές προς τους φοιτητές (σίτιση-στέγα-ση), περιορισµό της φοιτητικής συµµετοχήςστην ανάδειξη των πανεπιστηµιακών οργά-νων, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ µε περίεργες

«ερµηνείες» του άρθρου 16 του συντάγµα-τος, κατάργηση της επετηρίδας διορισµούτων εκπαιδευτικών, επιβολή χρονικού ορίουστις σπουδές και πιθανότατα περιστολή τουπανεπιστηµιακού ασύλου («Ε» 29/10 &6/11/90). Παρά τους και τότε αρνητίκουςσυσχετισµούς ξεκινήσαν οι πρώτες συνε-λευσείς τα µέσατου Νοέµβρη του 90. Αρχές∆εκέµβρη και τα περισσοτέρα ΑΕΙ και ΤΕΙ εί-ναι κατειληµένα. Οι µαθητές µπαίνουν καιαυτοι στο χορό των καταλήψεων και συλλα-λητηρία πρωτοφάνη σε µέγεθος και ζωντά-νια δείχνουν τη δυναµίκη και την αποδόχητου αγώνα.

Καθώς πλησιαζάν τα Χριστουγέννα ητάνεµφάνες πως η κυβέρνηση περιµένε εκτό-νωση .Μα αρκετές καταλήψεις, τόσο στιςσχολές ΑΕΙ-ΤΕΙ , όσο και σε πάρα πολλά Λύ-κεια συνεχίζονται στις διακοπές των Χρι-

Τα συνθήµατα δεν είναι απλήυπόθεση! Πέρα απο το ρυθµό,τη στοιχουργική και τη µουσικό-τητα που πρέπει να έχουν πρέ-πει να µπορουν να συνπυκνώ-νουν και αιτήµατα, ή ιστορία(οπως στην προκειµένη περί-πτωση) και αυτό ειναι το δύσκο-λο. Το παρον ιστορικό αφιέρω-µα δειχνει οτι οι αγώνες για τηνπαιδεια και τη δηµοκρατία πουπου δινοται στο πανεπιστήµιοαλλά και εξω απ αυτό δεν ειναιαγώνες µειοψηφιών, δεν είναιαγώνες περιθωριακών συντηρι-τικών οµάδων. Ειναι αγώνεςπου εχουν µεγάλες ιστορικέςκαι αγωνιστικές παρακαταθήκεςειναι αγώνες µε τραυµατιές,εξοριστους, νεκρούς και ειναιβαθιά ριζωµενές στη συνειδησητου ελληνικου λαου.

ΖΕΙ, ΖΕΙ Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ, ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ Ο∆ΗΓΕΙ



στουγέννων.Μπρόστα στο πολιτικό αδιέξο-δο την σκυτάλη παίρνουν οι µηχανίσµοι τουπαρακράτους. Ο στόχος τους απλός.Ναανοίξουν τα σχολεία µε κάθε µέσο. Το σχέ-διο των «αγανακτισµένων πολιτών», µε γο-νείς να κάνουν επεισόδια έξω απο σχολειαµπαίνει σε εφαρµόγη.Στην Πάτρα τα επει-σόδια µε αγανακτισµένους πολίτες παίρ-νουν έκταση. Σε απάντηση συγκρουτούνταιεπιτροπές περιφρόυρησης απο µαθητές κα-θηγητές και γόνεις. Στις 8 Γενάρη από τοπρωί το σχέδιο της κυβέρνησης βρίσκεταισε πλήρη εξέλιξη. Απουσίες στα πεζοδρό-µια, αγανακτισµένη ««πποολλίίττεεςς»» κυνηγούνµαθητές και χειροδικούν, διευθυντές σχο-λείων απειλούν.Το απόγευµα η ΟΝΝΕ∆ Πά-τρας ξεκινάει οµαδική «αφισοκόλληση»από το κέντρο της πόλης µε στόχο την ανα-κατάληψη όσων σχολείων γίνεται. Η εντολήείναι να εκδιωχθούν οι καταληψίες µαθητέςκαι να παραδοθούν στους διευθυντές ώστενα ανοίξουν την επόµενη µέρα.Τα συµβάνταγινόνται γνωστά στην πόλη και κλιµακίο τηςΕΛΜΕ ξεκίνα για το 3ο Γυµνάσιο-ΛυκείοΠάτρας οπου το βρίσκουν κατειληµένο αποοµάδα ΟΝΝΕ∆ιτων. που τους επιτίθεταιστην προσπαθεία τους να φτάσουν στηνπόρτα µε αλύσιδες, λόστους και καρέκλες.Ο καθηγήτης Νικός Τεµπόνερας πέφτει κά-τω αιµόφυρτος. Μετάφερεται στο νοσόκο-µειο οπου και πεθαίνει. Ο θανάτος του προ-κάλεσε τροµέρες αντιδράσεις. 50000 στηνκηδεία του στην Πάτρα και τεράστιες καιµαχητίκες πορείες συγκλονίζουν την χώρα.Ο δολόφονος του Καλαµπόκας (µέλος τηςΟΝΝΕ∆) κατάδικαζεται σε ισόβια ποινή πουαργότρεα µειώθηκε.

Ο Νικός Τέµπονερας έµεινε συνέπηςπρος τις ιδέες του µέχρι τέλους. Πληρώσεµε την ιδία του τη ζώη το ότι ενδίαφερθηκεγια τους µαθήτες του , για την ακεραίοτητατους και το µέλλον τους.∆εν ταιρίαζε ετσι κιαλλίως στις αξίες και τις ιδέες ενος τέτοιουανθρώπου να είναι οπουδηπότε αλλού τηστιγµή εκείνη. Μπορεί ο Νικός Τεµπόνεραςνα µην είναι πια αναµεσά µας αλλά µένει σε

όλους όσους σηµέρα αγωνίζονται πανω κά-τω για τα ιδία πράγµατα το παραδείγµα τηςγεµάτης ανθρωπίας και θάρρους στάσηςτου. Η αναγκαίοτητα της ιστορίκης µνήµηςµας υποχρεώνει να θυµοµάστε τη ζωη τουόχι για να δηµιούργουµε ήρωες ή για λό-γους διαχωρίσµου αλλά γιάτι η µνήµη όσωναγώνιστηκαν και η σηµάσια της συλλόγικηςεµπείριας είναι απαραίτητο συστατίκο οσώνεπιµένουν τότε και τώρα να παλεύουν κό-ντρα στον καιρό.

Σωτήρης ΠέτρουλαςΤον Ιούλιο του 1965, δύο περίπου χρόνιαµετά τη δολοφονία του βουλευτή της Ε∆ΑΓρηγόρη Λαµπράκη στη Θεσσαλονίκη καιδύο χρόνια πριν την έναρξη της χούντας, ηδηµοκρατία στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα εύ-θραυστη. Στη κυβέρνηση βρίσκεται η ΈνωσηΚέντρου µε 53% και πρωθυπουργό το Γ. Πα-πανδρέου ενώ η Ε∆Α έχει το αξιόλογο ποσο-στό του 12%.

Οι Αµερικάνοι βλέποντας τη ραγδαία αύ-ξηση των δυνάµεων της κεντροαριστεράςκαι φοβούµενοι µη διασαλευτεί η «τάξη»αρχίζουν τις έµµεσες παρεµβάσεις µε τηβοήθεια των εδώ ανθρώπων τους και τηνανοχή του παλατιού. Ταυτόχρονα υπάρχουνύποπτες διαταραχές στο εσωτερικό τουστρατού. Έτσι ο πρωθυπουργός ζήτα την πα-ραίτηση του φιλοβασιλικού Γαρουφαλιά,υπουργού Εθνικής Αµύνας, ώστε να αναλά-βει το υπουργείο. Εκείνος τον αγνοεί και αρ-νείται να παραιτηθεί µετά από υπόδειξη τωνανακτόρων.

Στις 15\7 ο πρωθυπουργός εξαναγκάζε-ται σε παραίτηση.Το ίδιο βράδυ ο βασιλιάςδίνει εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης στοΝόβα ,στέλεχος της Ένωσης κέντρου πουαποστατεί µαζί µε άλλους βουλευτές (βλ.Μητσοτάκης, η αποστασία πληρώνονταναπό 100 ως 200 χιλιάδες δολάρια την επο-χή εκείνη). Η δηµοκρατία έχει ουσιαστικά

καταλυθεί καθώς παρακάµπτεται ευθέως ηλαϊκή εντολή και οι διαδικασίες του Συντάγ-µατος. Η αντίδραση του λαού είναι έντονηκαι οι διαδηλώσεις καθηµερινές .Σε αυτέςτις διαδηλώσεις µε συνθήµατα κάτω η χού-ντα , 114 κ.α πρωτοστατεί µαζί µε τους ερ-γαζόµενους η νεολαία. Εκεί βρίσκεται και οΣωτήρης Πέτρουλας.

Ο Πέτρουλας γεννηµένος το 1942 στοΟίτυλο της Μάνης προέρχεται από αριστερήοικογένεια και καταφεύγει στην Αθήνα το1946 για να διασωθεί από τη δολοφονικήµανία των ένοπλων συµµοριών της δεξιάς.Εργάζεται από το δηµοτικό σχολείο. Τη τε-λευταία χρονιά της µαθητικής του ζωής ορ-γανώνεται στη νεολαία της Ε∆Α όταν συνει-δητοποιεί την ανάγκη για οργανωµένη δρά-ση.Το 1960 εισάγεται στην Ανωτάτη Εµπορι-κή Σχολή µε υποτροφία .Παράλληλα εκλέ-γεται γραµµατέας των οργανώσεων της Ν.Ε∆Α στην Ανωτάτη Εµπορική. Μετά τη συγ-χώνευση της Ν. Ε∆Α προσχωρεί στη ∆ηµο-κρατική Νεολαία Λαµπράκη.

Ο Σ.Π είναι ένα από τα πιο συνειδητοποι-ηµένα και συνεπή µέλη του φοιτητικού κι-νήµατος. Όταν λοιπόν η ΕΦΕΕ καλεί συγκέ-ντρωση στα προπύλαια στις 21\7 δε µπορεί

ΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ ΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ Ο∆ΗΓΕΙ



.παρά να βρίσκεται εκεί ! Χιλιάδες φοιτητέςµαζεύονται να διαδηλώσουν την αντίθεσητους στο πραξικόπηµα. Εκείνη τη µέρα διά-λεξαν το Παλάτι και η κυβέρνηση να χτυπή-σουν το λαό για να σταµατήσουν οι διαδη-λώσεις. Στη γωνία Σταδίου και Λαδά έχειστηθεί ενέδρα .Η αστυνοµία επιτίθεται µεδακρυγόνα και όλα της τα µέσα.Αποτέλεσµαη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα και 300τραυµατίες.

Ο θάνατος του νεαρού φοιτητή δηµιουρ-γεί κύµατα συγκίνησης και οργής στο λαό. Ηκυβέρνηση Νόβα φοβάται τις αντιδράσειςΦτάνουν στο σηµείο να απαγάγουν το σώµατου Πέτρουλα από το νεκροτοµείο και επι-χειρούν να το θάψουν κρυφά στις 22\7.Ωστόσο η οικογένεια του και πλήθος κό-σµου κινούνται δραστήρια και το αποτρέ-πουν, µεταξύ τους ο Μίκυς Θεοδωράκης. Οφόβος και η βιασύνη των κυβερνώντων ναγίνει η κηδεία φανερώνονται από τα λόγιατου παπά «« ΧΧρριισσττιιααννιικκήή κκηηδδεείίαα σσττιιςς 0011::0000τταα µµεεσσάάννυυχχτταα.. ∆∆εενν έέχχεεττεε εεππιιττέέλλοουυςς οούύττεε ιιεε--ρρόό οούύττεε όόσσιιοο;; ΠΠρριινν ββγγεειι οο ήήλλιιοοςς µµοουυ ζζηηττάάττεελλεειιττοουυρργγίίαα;; ΟΟύύττεε οοιι ΓΓεερρµµααννοοίί δδεε ττοο ααπποοττόόλλ--µµηησσαανν.. ΑΑννττίίχχρριισσττοοιι ΕΕίίχχεε ααννττιιδδρράάσσεειι κκααθθοορριι--σσττιικκάά οο ππααππάάςς……»» , η µητέρα του λέει ««ΦΦοο--ββάάσσττεε ττοο ΣΣωωττήήρρηη µµοουυ αακκόόµµαα κκααιι ννεεκκρρόό;;»».

Η κηδεία του Σ.Π γίνεται τελικά στις23\7οπού συµµετέχουν χιλιάδες πολιτών,το σύνολο των βουλευτών της Ε∆Α και τηςΈνωσης Κέντρου. Η κηδεία εξελίσσεται σεδιαδήλωση και γενική απεργία. Ο κόσµοςφωνάζει εναντίον κυβέρνησης παρωδίας,του Παλατιού, της αµφισβήτησης της λαϊκήςκυριαρχίας. Η κυβέρνηση Νόβα δεν παίρνειψήφο εµπιστοσύνης από τη βουλή ενώ ταπαραπατήµατα της ασταθούς δηµοκρατίαςµας συνεχίζονται και τους επόµενους µή-νες…

Ο Σ.Π, ο αγωνιστής σύµβολο αύτου τουταραγµένου Ιούλη, ήταν ένας ακούραστοςεργάτης της προόδου και ένας φοιτητής πουθα εξελισσόταν σε ένα σοβαρό, υπεύθυνοοικονοµολόγο, χρήσιµο για τη χώρα και το

προοδευτικό κίνηµα .Ο θάνατος του φόροςαίµατος της ριζοσπαστικής σπουδάζουσαςνεολαίας στους αγώνες για τη δηµοκρατία.Ο Σ.Π εµπνέει τους αγώνες µας µένονταςζωντανός για πάντα στη µνήµη µας..

Γρηγόρης Λαµπράκης

Aπό µια άποψη, ο Bασίλης Bασιλικός καιο Kώστας Γαβράς είναι τυχεροί άνθρωποι. Hυπόθεση Λαµπράκη έχει από µόνη της τέ-τοια αστυνοµική πλοκή, ώστε το ««ZZ»», το µυ-θιστόρηµα και αργότερα η ταινία που βασί-στηκαν στη ζωή και το θάνατο του ΓρηγόρηΛαµπράκη, δε χρειαζόταν και πολλά πράγ-µατα για να γίνει το αριστούργηµα που έγι-νε.Tο θύµα είχε όλα τα χαρακτηριστικά τουήρωα: ήταν ωραίος άνδρας και πρώην βαλ-κανιονίκης, γεννηµένος πρωταθλητής. Aυ-τοδηµιούργητος γιατρός, καταφέρνει µέσασε µερικά χρόνια να γίνει υφηγητής της Iα-τρικής, µε δική του κλινική, εξετάζονταςδωρεάν τους φτωχούς. Xωρίς ενεργό συµ-µετοχή στην πολιτική µέχρι το 1961, απο-φασίζει να κατέβει ως συνεργαζόµενοςβουλευτής µε την E∆A (Eνιαία ∆ηµοκρατικήAριστερά), µέσα στην οποία κυριαρχούσε τοπαράνοµο τότε KKE (ενιαίο φυσικά).

Tο µεγάλο ενδιαφέρον του είναι το KίνηµαEιρήνηςα όµως, εκείνη την πιο σκληρή φάσητου Ψυχρού Πολέµου –όταν οι Aµερικανοίαρχίζουν να εµπλέκονται στην κόλαση τουBιετνάµ και οι Σοβιετικοί τάσσονται υπέρ τηςειρήνης– οι ειρηνιστές χαρακτηρίζονταιαµέσως συνοδοιπόροι του κοµµουνισµού.O Λαµπράκης γίνεται αντιπρόεδρος τηςEλληνικής Eπιτροπής για την ∆ιεθνή Ύφεσηκαι Eιρήνη και, χάρη στην ισχυρή, χαρισµα-τική προσωπικότητά του, αναδεικνύεται σεανερχόµενο αστέρι της ελληνικής Aριστε-ράς.

H µεγάλη του στιγµή είναι στις 21 Aπρι-λίου (µερικές φορές η ιστορία παίζει πολύπαράξενα παιχνίδια µε τις ηµεροµηνίες)του 1963. Στο πρότυπο των αντίστοιχων εκ-δηλώσεων που γίνονται στο εξωτερικό, ηπρώτη µαραθώνια πορεία ειρήνης στηνEλλάδα απαγορεύεται από την κυβέρνησηκαι η αστυνοµία κινητοποιεί τεράστιες δυ-νάµεις για να εµποδίσει τους αριστερούς ναφθάσουν στον Tύµβο και να ξεκινήσουν τηνπορεία.Aψηφώντας τα µπλόκα και τους πα-ρακρατικούς, που βρίσκονται σε όλη τη δια-

δροµή, ο Λαµπράκης καταφέρνει να φθάσειµόνος στον Mαραθώνα. Eκεί βγάζει τη ση-µαία µε το σύµβολο της ειρήνης και αρχίζεινα βαδίζει προς την Aθήνα. Θα τον µπου-ζουριάσουν, τελικά, στον δρόµο, αλλά οιαφηγήσεις των αυτόπτων µαρτύρων, σύµ-φωνα µε τις οποίες χρειάστηκαν 10 χωρο-φύλακες για να τον κάνουν καλά, θα τον µε-τατρέψουν σε έναν ήρωα της Aριστεράς.

Tο βέβαιο είναι ότι την 1η Mαΐου ο Λα-µπράκης αποθεώνεται όταν µπαίνει στο γή-πεδο του Παναθηναϊκού, στην εκδήλωσητης Aριστεράς για την Πρωτοµαγιά. Όλοι τονπροειδοποιούσαν: ““ΓΓιιααττρρέέ,, ππρρόόσσεεχχεε,, θθαα σσεεφφάάννεε””. O Γρηγόρης δεν µπορούσε να κατα-λάβει γιατί: ««““EEµµέένναα θθαα σσκκοοττώώσσοουυννεε;; TTιι κκαα--κκόό έέκκαανναα;;”” ΉΉτταανν µµααχχηηττιικκόόςς κκααιι ααθθώώοοςς σσααννππααιιδδίί»». Tις ηµέρες εκείνες ο Λαµπράκης θαµιλήσει για τελευταία φορά στη Bουλή, δη-λώνοντας αθώα: ««ΓΓννωωσσττοοπποοιιοούύµµεενν εειιςς ττηηννκκυυββέέρρννηησσιινν όόττιι ηηµµεείίςς θθαα εεξξαακκοολλοουυθθήήσσωωµµεεννττοουυςς ααγγώώννααςς δδιιάά νναα κκααττοοχχυυρρωωθθήή ηη EEιιρρήήννηηεειιςς ττοονν κκόόσσµµοονν……»» Πράγµα που σήµαινε ότικαι στην επόµενη εκδήλωση για την ειρήνηπου θα απαγόρευε η κυβέρνηση ο Λαµπρά-κης ήταν έτοιµος να κάνει τα δικά του. H µι-κρή αυτή λεπτοµέρεια έχει µεγάλη σηµασίαγια όσα θα επακολουθήσουν στη συνέχεια...

H επόµενη εκδήλωση των Eλλήνων ειρη-νιστών είναι να γίνει στη Θεσσαλονίκη, τηνKυριακή 19 Mαΐου. Όµως, ακριβώς εκείνητην ηµέρα ο πρόεδρος της ΓαλλίαςNτε Γκολ πρόκειται να επισκεφθείτην πόλη καλεσµένος του K. Kαρα-µανλή, και οι διοργανωτές µεταθέ-

τουν τη δική τους εκδήλω-ση για την Tετάρτη 22Mαΐου. Aν είχαν επιµείνειστην αρχική ηµεροµηνία, οΛαµπράκης µπορεί να µηνείχε δολοφονηθεί. Για τοναπλούστατο λόγο, ότι οιπαρακρατικοί και οι ηγέτεςτης χωροφυλακής που τονδολοφόνησαν ήταν απα-σχοληµένοι µε τη φύλαξητου στρατηγού Nτε Γκολ...



H Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης ήτανφηµισµένη για το παρακράτος της. Λίγο ηγεωγραφική της θέση –φάτσα στον εκ Bορ-ράν κοµµουνιστικό κίνδυνο– λίγο η προϊ-στορία της στον τοµέα των πολιτικών δολο-φονιών –όπως αυτή του Aµερικανού δηµο-σιογράφου Πολκ που αποδόθηκε σε κοµ-µουνιστές ενώ, κατά τα φαινόµενα, έγινεαπό παρακρατικούς και ανθρώπους τουυποκόσµου– είχαν καταστήσει την πόληεπίκεντρο κάθε είδους παρακρατικών δρα-στηριοτήτων.

Oι βασικοί κατηγορούµενοι στη δολοφο-νία του Λαµπράκη είναι χαρακτηριστικά µέ-λη των παρακρατικών οργανώσεων: ο οδη-γός του τρίκυκλου Σπύρος Kοτζαµάνης τοείχε αγοράσει µε δάνειο, αλλά, για να το ξε-πληρώσει, έπρεπε να κάνει κούρσες καιεκτός Θεσσαλονίκης, πράγµα αδιανόητοχωρίς την άδεια της χωροφυλακής. Kλεφτο-κοτάς τις ελεύθερες ώρες του, είχε βρεθείπολλές φορές στο τµήµα κατηγορούµενοςγια κάθε είδους παραβάσεις, για να αφεθείστη συνέχεια ελεύθερος από τον εκάστοτεδιοικητή του τµήµατος, που του εµφυσούσετο πιστεύω της εποχής: ««EEγγκκλληηµµααττίίααςς ααςς εείί--σσααιι,, κκλλέέφφττηηςς ααςς εείίσσααιι,, κκοοµµµµοουυννιισσττήήςς ννααµµηηνν εείίσσααιι»». O συνεπιβάτης του τρίκυκλουEµµ. Eµµανουηλίδης, ο άνθρωπος που, σύµ-φωνα µε τους αυτόπτες µάρτυρες, έδωσε τοδολοφονικό χτύπηµα στον Λαµπράκη, έχειπλούσιο ποινικό µητρώο: βιασµοί, κλοπέςκαι µια αποπλάνηση ανηλίκου το 1961.

Για τις ανάγκες της εκδήλωσης στηνοποία θα µιλούσε ο Λαµπράκης, η EπιτροπήEιρήνης της Θεσσαλονίκης έχει νοικιάσει το

κοσµικό κέ-ντρο ««ΠΠιικκαα--ννττίίλλιι»». Iδιο-κτήτης τουκέντρου εί-ναι ο ∆. Kού-µπος, άν-

θρωπος της νύχτας που είχε µπλεχθεί καιστις ανακρίσεις για τη δολοφονία του Πολκ.∆ύο ηµέρες πριν από την εκδήλωση, ο Kού-µπος εξαφανίζεται. Όταν, τελικά, οι οργανω-τές τον βρίσκουν, επιστρέφει την προκατα-βολή, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η αστυνο-µία τον πιέζει να µην παραχωρήσει την αί-θουσα. Όπως θα αποδειχθεί εκ των υστέ-ρων, η µαταίωση της εκδήλωσης στο ««ΠΠιικκαα--ννττίίλλιι»» ήταν µέρος του σχεδίου εναντίοντου.Ήταν δε βέβαιο ότι ο ζωηρός Λαµπρά-κης, αν η συγκέντρωση σε κλειστό χώρο µα-

ταιωνόταν, θα περπατούσε στους δρόµουςτης Θεσσαλονίκης, όπως ακριβώς είχε κάνειένα µήνα πριν στην Aθήνα…

O Λαµπράκης φτάνοντας στη Θεσσαλονί-κη πηγαίνει να ξεκουραστεί στο ξενοδοχείοτου. Ήξερε τις απειλές εναντίον του όµωςείχε υποσχεθεί να κάνει το καθήκον του.Tηνίδια περίπου ώρα, ο Eµµανουηλίδης καλεί-ται ξανά στο τµήµα της περιοχής του. ««ΣΣττηηννααρρχχήή ννόόµµιιζζαα όόττιι θθαα µµααςς έέδδιινναανν κκααννέένναα δδώώρροογγιιαα ττοονν NNττεε ΓΓκκοολλ»», λέει ο Eµµανουηλίδης.««ΉΉτταανν µµααζζεεµµέέννοοιι πποολλλλοοίί,, αακκόόµµηη κκααιι σσττιιςςσσκκάάλλεεςς εείίχχεε κκόόσσµµοο.. ΈΈννααςς άάννθθρρωωπποοςς έέλλυυννεεκκααιι έέδδεεννεε:: οο KKααττσσοούύλληηςς κκααιι οο οοπποοίίοοςς εείίππεεααππόόλλυυτταα:: ““ΣΣττόόχχοοςς µµααςς εείίννααιι οο ΛΛααµµππρράά--κκηηςς””»»..

Kάπως έτσι θα ξεκινήσει µια από τις πιοδιαβολικές νύχτες στην ιστορία της Θεσσα-λονίκης. H Eπιτροπή Eιρήνης βρίσκει, τελι-κά, την αίθουσα του ∆ηµοκρατικού Συνδικα-λιστικού Kινήµατος, στη γωνία Eρµού καιBενιζέλου, λίγο πιο πέρα από την αγορά τουMοδιάνο. Kαµιά τριακοσαριά παρακρατικοί,τους οποίους επιβλέπουν 150 χωροφύλα-κες αρχίζουν να αλωνίζουν ανεξέλεγκτοιδέρνοντας ακόµη και περαστικούς. Tην ώρατης συγκέντρωσης, µαζεύ-ονται έξω από το κτίριο,σπάνε, πετώντας πέτρες, τατζάµια και φωνάζουν: ««ΘΘέέ--λλοουυµµεε ππόόλλεεµµοο,, νναα ππάάττεε σσττηηBBοουυλλγγααρρίίαα.. ΛΛααµµππρράάκκηη,, θθααππεεθθάάννεειιςς»»..

O Λαµπράκης δέχεταιένα προειδοποιητικό χτύ-πηµα την ώρα που φεύγει απότο ξενοδοχείο του: κάποιος παρα-

κρατικός (ή αστυνοµικός µε πολιτικά;) βγαί-νει από το πλήθος, παραµερίζει τους ένστο-λους χωροφύλακες, του δίνει µια γροθιά στοκεφάλι και ξαναγυρίζει ανενόχλητος στο πό-στο του.

Tην ίδια ώρα, ο ζαλισµένος Λαµπράκηςαρχίζει και τελειώνει την οµιλία του ζητώ-ντας από τις παριστάµενες αστυνοµικές δυ-νάµεις να προστατεύσουν τον ίδιο και τουςάλλους συγκεντρωµένους. Mετά το τέλοςτης οµιλίας του, τρεις αξιωµατικοί ανεβαί-νουν στην αίθουσα της συγκέντρωσης, πουβρίσκεται στον πρώτο όροφο, και τον διαβε-βαιώνουν ότι µπορεί να αποχωρήσει και ότιαναλαµβάνουν οι ίδιοι την προστασία του.Όταν ο Λαµπράκης κατεβαίνει τα σκαλοπά-τια και βγαίνει έξω µαζί µε καµιά δεκαπε-νταριά ακόµη συγκεντρωµένους, η αστυνο-µία αµπαρώνει την πόρτα, κλείνοντας µέσατους υπόλοιπους.Tο σχέδιο προχωρεί καλά:αν και οι 300 της συγκέντρωσης έβγαινανέξω, η επίθεση εναντίον του Λαµπράκη θαδυσκόλευε πολύ.

O Λαµπράκης και η µικρή συνοδεία τουξεκινούν για να διασχίσουν τα λίγα µέτραπου τους χωρίζουν από το ξενοδοχείο. Mε-


«Eγκληµατίας ας είσαι,κλέφτης ας είσαι,

κοµµουνιστήςνα µην είσαι».



>>

.σολαβεί µόνο ένας µικρός δρόµος, όπου εί-ναι σταθµευµένο ένα τρίκυκλο. Aυτόπτεςµάρτυρες που βρίσκονται εκεί τυχαία θαακούσουν κάποιον, µάλλον αξιωµατικό, ναλέει στον οδηγό: ««ΞΞεεκκίίνναα,, ττιι κκάάθθεεσσααιι;;»» Tηνίδια στιγµή, ο Λαµπράκης βλέπει τρεις τέσ-σερις τραµπούκους να έρχονται οπλισµένοιαπό την απέναντι πλευρά και γυρνάει προςτον Kαµουτσή δείχνοντάς τους µε το χέριτου: ««OOρρίίσσττεε,, ήήρρθθαανν ξξααννάά,, ττιι κκάάννεειι ηη αασσττυυ--ννοοµµίίαα;;»» Έτσι δεν θα δει το τρίκυκλο που έρ-χεται.

««EEκκεείίννηη ττηη σσττιιγγµµήή εείίδδαα ττοονν EEµµµµααννοουυηηλλίί--

δδηη νναα ττοονν χχττυυππάάεειι σσττοο κκεεφφάάλλιι κκααιι νναα ππηηδδάά--εειι ππάάννωω σσττοο ττρρίίκκυυκκλλοο»», λέει ο BαγγέληςMπακάλης, ένας από τους συνοδούς τουΛαµπράκη.Tο τρίκυκλο παρασέρνει για λίγοτον ήδη πεσµένο βουλευτή κι ύστερα εξα-φανίζεται µε µεγάλη ταχύτητα. O Λαµπρά-κης έχει σωριαστεί κάτω σαν το σακί: απόεκείνη τη στιγµή είναι κλινικά νεκρός…

««MMεε ττοουυςς ΓΓεερρµµααννοούύςς κκααιι ττοουυςς EEγγγγλλέέζζοουυςςήήµµοουυνν ααλληηττοοσσααλλττααδδόόρροοςς κκααιι ήήξξεερραα κκααλλάά ννααππηηδδάάωω»», λέει ο Eµµανουήλ Xατζηαποστό-λου. O Tίγρης πηδάει πάνω στο τρίκυκλο τηνώρα που φεύγει και αρχίζει έναν αγώνα ζω-ής και θανάτου µε τον Eµµανουηλίδη, πουβρίσκεται κουρνιασµένος στην καρότσα.««““ΦΦάάγγααττεε ττοονν ΛΛααµµππρράάκκηη,, θθαα ππεεθθάάννεειιςς””»». OEµµανουηλίδης εξουδετερώνεται και ο Tί-γρης καταφέρνει να ακινητοποιήσει το τρί-κυκλο και να στριµώξει τον Γκοτζαµάνη.

Οι ενοχλητικοί µάρτυρες αρχίζουν να εµ-φανίζονται ο ένας µετά τον άλλο στην αστυ-νοµική διεύθυνση. Ένας λουστραδόρος επί-πλων, ο Γιώργος Σωτηρχόπουλος, καταθέτειτην επόµενη µέρα ότι ο Kοτζαµάνης είχε αρ-νηθεί το πρωί της δολοφονίας να του µετα-φέρει κάποια έπιπλα µε τη δικαιολογία ότι:««TTοο ββρράάδδυυ θθαα κκάάννωω κκάάπποοιιαα ττρρέέλλαα.. MMέέχχρριιπποουυ θθαα σσκκοοττώώσσωω άάννθθρρωωπποο»»..

Aπό την πλευρά της, η κυβέρνηση Kαρα-µανλή κάνει απανωτά λάθη. Eνώ ο ΓεώργιοςΠαπανδρέου κατηγορεί αµέσως τον Kαρα-µανλή ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας,η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει τηνπολιτική ζηµιά. Πιέζει τους συγγενείς τουΛαµπράκη –ο οποίος είναι για τέσσερις µέ-ρες σε κώµα– πριν ακόµη αυτός ξεψυχήσει,να τον θάψουν στο χωριό του, και αρχίζει νακαλύπτει την ηγεσία της χωροφυλακής, τα-λαντευόµενη ανάµεσα στην εκδοχή τηςεσκεµµένης επίθεσης και του τροχαίου ατυ-χήµατος. Kαι, το κυριότερο, τη στιγµή που οι

ηγέτες της χωροφυλακής εί-ναι υπό κατηγορία, τουλάχι-στον για µεγάλες παραλεί-ψεις στην άσκηση των καθη-κόντων τους, αφήνονται στιςθέσεις τους για να διεξαγά-γουν, υποτίθεται, την προα-νάκριση για το έγκληµα.

O Bούλτεψης, ένας απότους δηµοσιογράφους πουπροσπάθησαν να βρουν τηνάκρη του νήµατος, ανακαλύ-πτει ανάµεσα στα άλλα ότι τοΦολκσβάγκεν που µεταφέρειτον Λαµπράκη στο νοσοκο-

µείο το οδηγούσε ο οδηγός του Γ. Xολέβα,γενικού γραµµατέα του Yπουργείου BορείουEλλάδος και πολιτικού συντονιστή των πα-ρακρατικών. Έτσι εξηγείται γιατί ο οδηγόςτου Φολκσβάγκεν πήγαινε µε το πάσο τουτον ετοιµοθάνατο στο νοσοκοµείο, αρνού-µενος να πατήσει την κόρνα. O Γ. Pωµαίοςπρώην Υπουργός ∆ηµόσιας Τάξης και τότεδηµοσιογράφος,βρίσκει το σπίτι του φονΓιοσµά, του παίρνει την πρώτη συνέντευξηκι ύστερα δηµοσιεύει µια σειρά απόρρηταέγγραφα που αποδεικνύουν ότι η δηµιουρ-γία των παρακρατικών οργανώσεων αποτελείπρωτοβουλία της κυβέρνησης Kαραµανλήµετά το 1958, όταν ο ίδιος ο τότε πρωθυ-πουργός είναι θορυβηµένος από την εκλογι-κή άνοδο της E∆A. Σε µια σύσκεψη στην Kη-φισιά υπό τον Kαραµανλή, αµέσως µετά τιςεκλογές, αποφασίζεται η δηµιουργία µιαςεπιτροπής εναντίον του κοµµουνισµού, τηνοποία πλαισιώνουν ο Γ. Παπαδόπουλος, οΓεωργαλάς και άλλα αστέρια της δικτατο-ρίας.

H άκρη του νήµατος της δολοφονίας τουΛαµπράκη δεν θα µπορέσει ποτέ να βρεθεί,γιατί οι άµεσα µπλεγµένοι στην υπόθεση θακρατήσουν µέχρι τέλους το στόµα τους κλει-στό. Eκµεταλλεύονται γι’ αυτό την πολιτική

αστάθεια, που θα κορυφωθεί µε την απο-στασία του Iουλίου του 1965. Στο εδώλιοτου κατηγορουµένου θα καθίσουν τελικάτριάντα ένας παρακρατικοί και αξιωµατικοί,οι τελευταίοι, όµως, κατηγορούνται (πληντου ηθικού αυτουργού Kαπελώνη) για τοπληµµέληµα της παράβασης καθήκοντος. Hδίκη κράτησε 65.550 ώρες, οι µάρτυρεςήταν 165, οι συνήγοροι 20, η δικογραφίαζύγιζε 11 κιλά. Mε τη µόνη διαφορά ότι ηδίκη ξεκινάει τον Oκτώβριο του 1966, λίγοπριν από τη δικτατορία, επί κυβέρνησηςαποστατών. H µόνη ««πποοιιννήή»» που επιβάλλε-ται στους αξιωµατικούς είναι ότι επί τρειςµήνες θα καθίσουν δίπλα δίπλα µε τα κοινω-νικά κατακάθια και τους συνεργάτες των Γερ-µανών. Aυστηρά επιλεγµένοι οι ένορκοι θακαταδικάσουν τους Γκοτζαµάνη-Eµµανουη-λίδη για τροχαίο ατύχηµα! Mε το ελαφρυντι-κό, µάλιστα, του προτέρου εντίµου βίου.Παµψηφεί, ώστε ο άµοιρος εισαγγελέας ∆ε-λαπόρτας να µην µπορεί να ασκήσει έφεσηεναντίον της απόφασης. O Γιοσµάς και πέ-ντε άλλοι τραµπούκοι καταδικάζονται σεποινές από µερικούς µήνες έως ένα χρόνογια απλές σωµατικές βλάβες. Σε λίγο καιρό,ο Γκοτζαµάνης θα πάρει πίσω το τρίκυκλοπου του είχαν κατασχέσει. ««HH πποολλιιττιικκήή ηηγγεε--σσίίαα δδεενν δδιιέέββλλεεψψεε όόττιι ααυυττόό ττοο ππααρραακκρράάττοοςςκκάάπποοττεε θθαα ππααρρέέσσυυρρεε κκααιι ττοουυςς ίίδδιιοουυςς σσττοοννγγκκρρεεµµόό,, ααυυττόό εείίννααιι ττοο δδίίδδααγγµµαα ααππόό ττηηνν ιισσττοο--ρρίίαα ΛΛααµµππρράάκκηη»», λέει ο Γιώργος Pωµαίος.««TTοο νναα ππεερριιοορρίίζζεειιςς ττηη δδηηµµοοκκρρααττίίαα σσεε όόφφεε--λλόόςς σσοουυ γγίίννεεττααιι ττεελλιικκάά µµπποούύµµεερρααννγγκκ εενναα--ννττίίοονν σσοουυ»»..

Μαρία Τσέκερη Μαριτίνα Ρόππα

ΑΑΝΝ..ΑΑ..∆∆ΡΡΑΑΣΣΗΗ ΙΙΑΑΤΤΡΡΙΙΚΚΗΗΣΣΠάνος Κορφιάτης2πρ Μαθηµατικού

Γεωργούτσου Μαρία ΑΑΝΝ..ΑΑ..ΠΠΝΝΟΟΗΗ ΒΒιιοολλοογγιικκοούύ






Τι είναι η καµπάνια «όχι στορατσισµό από την κούνια»;

Ο Σύλλογος Αφρικανών Γυναικών µε τηνπροτροπή της Παγκόσµιας Πορείας Γυναι-κών (Π.Π.Γ.) άρχισε να δραστηριοποιείταιγύρω από προβλήµατα που αφορούσανΑφρικανές µητέρες. Στο πλαίσιο αυτών τωνσυζητήσεων τον χειµώνα του 2005 και σεσυνεργασία µε το Πανελλαδικό ∆ίκτυο Μετα-ναστριών, προέκυψε η ανάγκη µίας συλλογι-κής δράσης για τα δικαιώµατα παιδιών πουγεννιούνται στην Ελλάδα από µετανάστεςγονείς. Από τα πιο άµεσα ζητήµατα που θί-γουν τα δικαιώµατα αυτά, είναι η λόγω τουισχύοντος καθεστώτος στη χώρα µας µη έκ-δοση πιστοποιητικού γεννήσεως για αυτά ταπαιδιά και η αντί αυτού παροχή µονάχα µίαςληξιαρχικής πράξης γέννησης, ανεπαρκήςγια τις απαιτήσεις του ελληνικού γραφειο-κρατικού συστήµατος. Μην έχοντας αυτό τοπιστοποιητικό γέννησης δεν µπορούν να

γραφτούν στο δηµοτολόγιο. Και µην µπορώ-ντας να γραφτούν στο δηµοτολόγιο, είναι µε-τέωροι, χωρίς χαρτιά και χωρίς διαβατήριο,δηλαδή απάτριδες! Καταδικασµένοι στην κα-θηµερινή ανασφάλεια και στον κοινωνικόαποκλεισµό! Έτσι λοιπόν τα παιδιά των µε-ταναστών υφίστανται τον ρατσισµό από τηνπρώτη στιγµή της γέννησής τους…από τηνκούνια!

Ποιο το καθεστώς που ισχύειστην Ελλάδα;

Στη συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊ-κών κρατών, τα παιδιά που γεννιούνται στοέδαφός τους παίρνουν την υπηκοότητα τηςχώρας στην οποία γεννήθηκαν. Σε αντίθεσηη Ελλάδα ακολουθώντας τον «δεσµό του αί-µατος» και όχι αυτόν του εδάφους ουσιαστι-κά αδιαφορεί για ένα θεµελιώδες ανθρώπινοδικαίωµα και βάζει τις βάσεις για να παρα-µείνουν αυτά τα παιδιά στο περιθώριο σε µίασυνεχή κατάσταση ανασφάλειας και µε διαρ-κή κίνδυνο απέλασης. Σε µία χώρα που αυτο-αποκαλείται «χώρα της ∆ηµοκρατίας και τωνΑνθρωπίνων ∆ικαιωµάτων» µόνο επιεικώςπαράδοξη θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ηισχύς του δικαίου του αίµατος.

Φάσεις και επιτυχίες τηςκαµπάνιας

Η καµπάνια, µία από τις µακροβιότερες τουείδους της, συµπληρώνει πάνω από ένα χρό-νο ζωής. Η πρώτη εξωστρεφής κίνησή τηςήταν µία διαµαρτυρία στην πλατεία Κοντζιάστις 7 ∆εκεµβρίου του 2005, η οποία κατά-φερε να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον τωνΜ.Μ.Ε., αλλά κυρίως τη στήριξη µεγάλης µε-ρίδας της κοινωνίας. Λόγω της πίεσης πουδέχτηκε, ο ∆ήµος Αθηναίων µε οµόφωνηαπόφασή του το ∆εκέµβριο του 2005 αντιµε-τώπισε θετικά τα αιτήµατα των µεταναστριώνγια εγγραφή των νεογέννητων στα δηµοτο-λόγια.Την ίδια διαβεβαίωση έδωσε ο (τότε)αντιδήµαρχος κ. Μπεχράκης, όταν κάλεσεγια συζήτηση τις οργανώσεις τους. Ο ∆ήµοςβέβαια δεν προχώρησε τελικά στην υλοποίη-ση των δεσµεύσεών του, διότι κάτι τέτοιο θααπαγορευόταν από τον ισχύοντα νόµο

3284/2004 «Νέος Κώδικας Ελληνικής Ιθα-γένειας» (αθάνατη ελληνική γραφειοκρα-τία!).Παρ’ όλες τις αντιξοότητες η προσπάθειαδεν σταµάτησε, µε τις µετανάστριες να δη-λώνουν ότι είναι διατεθειµένες να φτάσουνως το τέλος. Έτσι η καµπάνια πέρασε στηδεύτερή της φάση, αυτή της συλλογής υπο-γραφών, µε σκοπό την τροποποίηση του πα-ραπάνω νόµου καθιστώντας το θέµα ευρύτε-ρα γνωστό. Μετά από δέκα µήνες επανήλθανδυναµικά µε κινητοποίηση στις 7 Οκτώβρητου 2006, ηµέρα διεκδίκησης όλων των δι-καιωµάτων των µεταναστών σε πολλές χώρεςσύµφωνα µε την απόφαση του ΕυρωπαϊκούΚοινωνικού Φόρουµ, για να αναδείξει αυτότο καίριο αίτηµα που αφορά τα παιδιά.Τονί-ζουµε ότι ένας µεγάλος αριθµός από τα200.000 παιδιά µεταναστριών-τών (0-18ετών) που υπάρχουν στην Ελλάδα έχουν γεν-νηθεί εδώ και όπως είναι φυσικό διεκδικούντην ισότητα.Παράλληλα η καµπάνια έθεσε έναν επιπλέονστόχο, αυτόν του να φέρει σε επαφή τα παι-διά των µεταναστών και να τους ωθήσει στονα αυτοοργανωθούν. Μόνο µέσα από τέτοιεςσυλλογικότητες θα µπορέσουν να αναδει-χθούν µε τον καλύτερο τρόπο τα αιτήµατατων «µεταναστών 2ης γενιάς» και µε τη δικήµας στήριξη να παλέψουν για την διεκδίκη-σή τους.Ακολουθώντας τα παραπάνω βήµατα η κα-µπάνια σηµείωσε δυναµική πορεία πουέφτασε και στην τρίτη της φάση. Στις 17 ∆ε-κεµβρίου του χρόνου που µόλις πέρασε,διοργανώθηκε µία συναυλία στη καταλυµένηδηµοτική αγορά της Κυψέλης, µε σκοπό τηστήριξη και την ενίσχυση της συστηµατικήςαυτής προσπάθειας ενηµέρωσης. Εκεί, συ-γκροτήµατα παιδιών, «µεταναστών 2ης γε-νιάς» έπαιξαν µουσική, τραγούδησαν, χόρε-ψαν και µας απέδειξαν το ήδη γνωστό: όλοιοι άνθρωποι, ανεξαρτήτου καταγωγής ξέρουνκαι σαφώς έχουν την ανάγκη να περνούν κα-λά!!! Είχε µαζευτεί αρκετός κόσµος και εκείγνωρίσαµε το Μιχάλη, «µετανάστη 2ης γε-νιάς». Αφού τελείωσε η συναυλία, κάναµεµία κουβέντα γύρω από τα αιτήµατα της κα-

Τα χρόνια περνάνε και τα παιδιάτης «δεύτερης γενιάς µεταναστών»είναι πια αναπόσπαστο τµήµα τωνανθρώπων που κατοικούν αυτό τοτόπο. Γεννήθηκαν στην Ελλάδα,σπούδασαν στην Ελλάδα, και µι-λούν τα ελληνικά ακριβώς όπως καιεµείς. Όµως, το ελληνικό κράτοςαρνείται πεισµατικά να αναγνωρίσειαυτή τη πραγµατικότητα που αφο-ρά ήδη ίσως και 200.000 νέους καινέες που συναναστρεφόµαστε κα-θηµερινά. Τους αρνείται ακόµα καιτο πιο στοιχειώδες: το απλό πιστο-ποιητικό γέννησης!Μέσα σε µια κοινωνία ανελεύθερητόσο για Έλληνες όσο και για µετα-νάστες, οι τελευταίοι αποτελούντον αδύναµο κρίκο καθώς υφίστα-νται διπλή καταπίεση: όχι µόνοστερούνται πολλά απλά, αυτονόη-τα δικαιώµατα αλλά και αγωνίζο-νται εναντίον όλων των διακρίσεωνπου πλήττουν τις ζωές τους και τιςζωές των παιδιών τους. Στα πλαί-σια αυτού του αγώνα γεννήθηκε ηπαραπάνω καµπάνια.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ!


Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚ∆ΟΣΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΣΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΤΩΝ

ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α

ΚΑΜΠΑΝΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ!


Ο


µπάνιας «όχι στο ρατσισµό από κούνια» καιτου ζητήσαµε να µας παρουσιάσει την δικήτου οπτική, αυτήν ενός ανθρώπου που πάνωαπό όλα αγωνίζεται για να του αναγνωρι-στούν τα δικαιώµατα που ούτως ή άλλως εί-ναι αυτονόηταΟ Μιχάλης είναι 26 ετών. Γεννήθηκε , µεγά-λωσε και πήγε σχολείο στην Ελλάδα, ενώ οιγονείς του ήρθαν ως µετανάστες από την Νι-γηρία. Παρόλο που ο Μιχάλης έχει µεγαλώ-σει και ζήσει στην Ελλάδα, µας είπε ότι δενέχει πιστοποιητικό ελληνικής υπηκοότητας.∆ιαθέτει ληξιαρχική πράξη γέννησης, ηοποία όµως δεν τον κατοχυρώνει…

ΕΕ:: ΜΜιιχχάάλληη σσπποουυδδάάζζεειιςς κκααιι εεάάνν ννααιι ττιι δδιιααδδιι--κκαασσίίεεςς αακκοολλοούύθθηησσεεςς γγιιαα νναα µµππεειιςς σσττοο ππαα--ννεεππιισσττήήµµιιοο;;Μ: Ο τρόπος µε τον οποίο µπορώ να µπωzστο πανεπιστήµιο είναι όχι µε πανελλήνιεςεξετάσεις αλλά µε βάση τον γενικό µέσοόρο µου.Υπάρχει ένα ποσοστό στους εισα-χθέντες στη κάθε σχολή που µπαίνει µέσωαυτής της κατηγορίας. Εγώ τώρα είµαι 26,δεν σπουδάζω και οπότε δε θέλω να επε-κταθώ.ΕΕ:: ΚΚααλλώώςς.. ΕΕσσύύ όόππωωςς ήήδδηη µµααςς εείίππεεςς δδεεννέέχχεειιςς ττηηνν εελλλληηννιικκήή υυππηηκκοοόόττηητταα.. ΥΥππάάρρχχεειιττρρόόπποοςς νναα ττηηνν ααπποοκκττήήσσεειι κκααννεείίςς;;Μ: Αφού κάποιος µετανάστης συµπληρώ-σει 10 χρόνια µόνιµης παραµονής στη χώ-ρα, γεγονός που προϋποθέτει επί 10 χρόνιανα συγκεντρώνει τα απαραίτητα χαρτιά καινα ανανεώνει την πράσινη κάρτα, µπορεί νακινηθεί για την απόκτηση υπηκοότητας κα-ταβάλλοντας τα απαραίτητα χαρτιά και τοποσό των 1500. Παρόλα αυτά δεν είναι σί-γουρο πως θα την πάρεις, γιατί µπορεί τελι-κά να θεωρήσουν πως δεν πληρείς τα στοι-χεία. Εάν είσαι παιδί πρέπει να φροντίσουνοι γονείς σου, εάν γνωρίζουν τις διαδικα-σίες… Πρέπει κανείς να ψάξει βέβαια γιανα ενηµερωθεί. Εάν ξέρει τα βήµατα µπορείνα κινηθεί ευκολότερα.ΕΕ:: ∆∆ηηλλααδδήή εεννώώ γγεεννννήήθθηηκκεεςς εεδδώώ ππρρέέππεειι ννααααννααννεεώώννεειιςς σσυυννεεχχώώςς ττηηνν κκάάρρτταα σσοουυ;;Μ: Ναι… ‘Έτσι όπως είναι η κατάσταση δεν

µπορώ να έχω ελληνική υπηκοότητα...ΕΕ:: ΤΤαα ππρράάγγµµαατταα φφααννττάάζζοοµµααιι ππωωςς θθαα ήήττααννττεελλεείίωωςς δδιιααφφοορρεεττιικκάά εεάάνν εείίχχεεςς έένναα ππιισσττοο--πποοιιηηττιικκόό;;Μ: Πράγµατι, κάτι τέτοιο µπορεί να µουπροσφέρει ασφάλεια και κατοχύρωση. ∆ενθα έχω το άγχος της απέλασης κάθε στιγµήτης ζωής µου.. Τις προάλλες πήγαινα γιακαφέ και µε σταµάτησαν δυο αστυνόµοι ναµου ζητήσουν τα χαρτιά µου. «Ποια χαρ-τιά;» ,τους λέω, «εδώ γεννήθηκα!»..Το όλοσκηνικό κατέληξε µε µένα στο τµήµα γιαδυο µέρες… Τέλος πάντων, πέρα από αυτόυπάρχουν και άλλα προβλήµατα: πρέπει,για παράδειγµα, συνεχώς να δουλεύεις γιανα µπορείς να δικαιολογείς ότι διαθέτεις ταχρήµατα για την παραµονή σου εδώ.. Εγώδουλεύω αλλά αν είναι υποχρεωτικό σουδηµιουργεί επιπλέον άγχος…ΕΕ:: ΝΝαα µµηηνν ααπποολλυυθθεείίςς,, εε;; ΝΝαα εείίσσααιι ππάάνντταα µµεετταα ννεερράά ττοουυ ααφφεεννττιικκοούύ γγιιααττίί αανν ααπποολλυυθθεείίςςάάννττεε ππάάλλιι ααππόό ττηηνν ααρρχχήή;;.... ΗΗ ααννεερργγίίαα µµαασσττίί--ζζεειι ΈΈλλλληηννεεςς κκααιι µµεεττααννάάσσττεεςς……Α:Ακριβώς… Θα µπορούσαµε να πούµε καιάλλα πολλά, αλλά ας µείνουµε στο ότι έναπιστοποιητικό εξαλείφει όλα αυτά! Μας δί-νει τη δυνατότητα να ζούµε ως ισότιµα µέ-λη της κοινωνίας.ΕΕ:: ΈΈχχεειιςς γγεεννννηηθθεείί εεδδώώ κκααιι σσεε λλέέννεε µµεεττααννάά--σσττηη.. ΠΠώώςς σσοουυ αακκοούύγγεεττααιι ααυυττήή ηη λλέέξξηη;;Μ: Οι λέξεις είναι λέξεις.......Αυτό που προέχει είναι από τη στιγµή πουµεγαλώνω µέσα στην ελληνική κοινωνία νααποτελώ και µέλος της και να µην διακρίνο-µαι από τους Έλληνες. Γι’ αυτό και στηρίζωτην καµπάνια του ρατσισµού από κούνια.ΕΕ:: ΤΤέέλλοοςς,, θθέέλλοουυµµεε νναα σσεε ρρωωττήήσσοουυµµεε εεάάννθθεεωωρρεείίςς ααννααγγκκααίίοο νναα υυππάάρρξξεειι µµίίαα σσυυλλλλοογγιι--κκήή οορργγάάννωωσσηη µµεεττααξξύύ µµεετταανναασσττώώνν 11ηηςς κκααιι22ηηςς γγεεννιιάάςς κκααιι ττωωνν ΕΕλλλλήήννωωνν;;Μ: Η αυτοοργάνωση των µεταναστών 1ηςκαι 2ης γενιάς είναι κάτι το θεµιτό ώστε νααντιδράσουµε συλλογικά στη διεκδίκησητων δικαιωµάτων µας, στηρίζοντας την αρ-χή του προβλήµατος, το ρατσισµό από κού-νια. Φυσικά και σε αυτή µας την προσπά-θεια θέλουµε τη στήριξη των Ελλήνων.

Θα ήθελα να προτρέψω τους µετανάστεςφοιτητές να ενηµερώνονται και να πάψουννα φοβούνται. Μπορούν να έρθουν σε επα-φή µε την καµπάνια µέσω τουwwwwww..kkoouunniiaa..ggrr ή να επικοινωνήσουν µε τοφόρουµ των µεταναστών. ∆εν υπάρχει λό-γος να αποφεύγει κανείς να ενηµερώνεται.Με την επικοινωνία και την πληροφόρησηµπορεί κανείς να µάθει τι πραγµατικά υπάρ-χει γύρω µας και να βρει τρόπους να το αλ-λάξει...Τα πρώτα βήµατα έγιναν και η καµπάνια συ-νεχίζει την πορεία της. Μία πορεία πουπρέπει να στηρίζεται στη λογική της συλλο-γικής δράσης και της αλληλοϋποστήριξης.Η αλλαγή της ισχύουσας κατάστασης σα-φώς θα ενισχυθεί µέσω της αυτοοργάνω-σης των µεταναστών, τωρινός σκοπός τηςκαµπάνιας. Πράγµατι, όπως αναφέρει και οΜιχάλης, µπορούν να βρεθούν οι τρόποιπου θα αλλάξουν τα πράγµατα όπως είναισήµερα. Αλλά αυτό θα γίνει µε την υυπποοσσττήή--ρριιξξηη όόλλωωνν µµααςς στον αγώνα για το δικαίωµαστην ισότητα. Πάνω από όλα στόχος µαςπρέπει να είναι το πέρας της καµπάνιας ναµας απαλλάξει από αυτήν τουλάχιστον τηνµορφή ρατσισµού και θα ανοίξει το δρόµογια µία κοινωνία όχι µόνο βιώσιµη αλλά κυ-ρίως «συµβιώσιµη»!

ΜΜιιαα άάλλλληη κκοοιιννωωννίίαα εείίννααιι εεφφιικκττήή!!

Το ψήφισµα των µεταναστριών θα τοβρείτε στα τραπεζάκια του ∆ΙΚΤΥΟΥ ανάσχολή αλλά και στο site της καµπάνιας:www.kounia.gr∆∆ιιεευυθθύύννσσεειιςς:: Ελληνικό φόρουµ ΜεταναστώνΟδός Φερρών 18-Πλατεία ΒικτωρίαςΕΕ--mmaaiillss:: aaffrriiccaannwwmmeenn@@yyaahhoooo..ccoomm,,

wwoommeennmmiiggrraannttss@@yyaahhhhoooo..ggrr

ΑΑΝΝ.. ΑΑ.. ∆∆ΡΡΑΑΣΣΗΗ ΙΙΑΑΤΤΡΡΙΙΚΚΗΗΣΣΒαλληνδρά Αριάδνη

Κεφαλογιάννη Τερέζα

Ο


Big Brother is… watching you!


Όταν ο κόσµος ρίχνει κυβερ-νήσεις...

Έτσι οδηγηθήκαµε πια σ' αυτό που λέµεπροληπτική καταστολή, δηλαδή τη χρήσηβίας και την κατάχρηση εξουσίας, µόνο καιµόνο γιατί υπάρχει η εντύπωση ότι η αστυ-νοµία επιβάλλεται και χαλιναγωγεί έτσι τολαϊκό αίσθηµα.Αυτές οι τακτικές θυµίζουνάσχηµες µέρες και το µόνο που µπορούννα προκαλέσουν είναι την αγανάκτηση καιτην αντίδραση του κόσµου. Χαρακτηριστι-κό παράδειγµα είναι η δολοφονία τουΓ.Λαµπράκη στις 22 Μαΐου 1963 από πα-ρακρατικούς µε την βοήθεια της αστυνο-µίας. Παρά το ότι ο χώρος που διεξάγο-νταν η εκδήλωση που διοργάνωνε η<<επιτροπή για τη διεθνή ύφεση και τηνειρήνη>> φυλάσσονταν από την αστυνο-µία, ένα τρίκυκλο κατάφερε να σπάσει τοναστυνοµικό κλοιό. Ο Μανόλης Εµµανουη-λίδης είχε καταφέρει το θανατηφόρο κτύ-πηµα µε µεταλλικό αντικείµενο στο κεφά-λι του Γ.Λαµπράκη.Το επίσηµο αστυνοµικόπόρισµα έκανε λόγο(µε την στήριξη τηςκυβέρνησης) για τροχαίο ατύχηµα , µεσκοπό να συγκαλύψει την υπόθεση και νακατευνάσει τα πνεύµατα. Ο κόσµος µετάτη δολοφονία και τις αποκαλύψεις για τηνεµπλοκή της αστυνοµίας στη δολοφονίααντέδρασε µε αποτέλεσµα η τότε κυβέρνη-ση της ΕΡΕ µε πρωθυπουργό τον Κ.Καρα-µανλή να παραιτηθεί! Οι πολίτες έχουν κα-ταλάβει ότι υπάρχουν δικαιώµατα αναφαί-ρετα τα οποία δεν µπορούν να τα καταλύ-ουν χωρίς να υποστούν την κοινωνική κα-τακραυγή που τους αρµόζει.

Προσοχή , προσοχή ζαρντινιέ-ρες µε στολή!

Το έτος 2006 παρακολουθήσαµε λοιπόνένα περιστατικό που έτυχε να συλλάβει ο

τηλεοπτικός φακός. Ο άγριος ξυλοδαρµόςτου Κύπριου φοιτητή από αστυνοµικούςστη Θεσσαλονίκη έδειξε ότι ο φασισµόςκαι η απολυταρχία έχουν ριζώσει βαθιάστην αστυνοµία. Στην αρχή αποδείχθηκεότι έφταιγε η "ζαρντινιέρα", σύµφωνα µεδηλώσεις συνδικαλιστή των αστυνοµικών.Ο Σ.Μπαλάσκας (αντιπρόεδρός της Ένω-σης Αστυνοµικών Υπαλλήλων Αττικής) είχεαποδώσει τα σοβαρά τραύµατα που υπέ-στη Κύπριος φοιτητής στο πρόσωπο καιστο σώµα σε µια... απλή κλωτσιά, ενώ είχεαποκαλέσει ψεύτη έναν καθηγητή του Αρι-στοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονί-κης, που ήταν αυτόπτης µάρτυρας του ξυ-λοδαρµού! Μάλιστα είχε δηλώσει ότι τοπεριστατικό δεν συνέβη όπως το µετέδι-δαν τα Μ.Μ.Ε., ενώ ειρωνευόµενος είχεπροσφερθεί να στείλει λουλούδια στοντραυµατισµένο φοιτητή... Έπειτα είδαµετον Β.Πολύδωρα να δηλώνει ότι ποτέ τουδεν φαντάστηκε "ότι θα µπορούσε να λά-βει χώρα ένα τέτοιο περιστατικό". Μετάλοιπόν την έκπληξη του υπουργού δηµό-σιας τάξης, η τιµωρία των ενόχων αστυνο-µικών ήταν η µεταφορά τους σε άλλο τµή-µα ως επίπληξη. Τελικά µερικές φορέςόπως αποδεικνύεται, ο "θύτης" απέναντιστην κοινωνική τάξη, είναι και το θήραµα.Έχουµε λοιπόν µια αδιάσειστη απόδειξηότι το παρακράτος υπάρχει και καθοδηγεί-ται από την πολιτεία για να εξυπηρετείσκοπούς της.

Έτσι τώρα πια ο υπουργός δείχνει ξεκά-θαρα τις προθέσεις του, δηµιουργώνταςένα ειδικό σώµα για την αντιµετώπιση τωνδιαδηλωτών, αποδεικνύοντας ότι δεν πι-στεύει στο δικαίωµα του κάθε πολίτη ναµπορεί να διαδηλώσει.Αυτό το σώµα απο-τελείται από καµουφλαρισµένους αστυνο-µικούς, µε λευκά κράνη και µπλε φόρµεςεργασίας. ∆εν οπλοφορούν, απ' όσο ισχυ-

Η καταστολή στην Ελλάδα αλλάκαι παγκοσµίως πάντα ήταν µέ-σο που χρησιµοποιούνταν απότην εξουσία αβίαστα. Τα τελευ-ταία χρόνια παρατηρείται ηέξαρση του φαινοµένου αυτούαπό την αστυνοµία. Φυσικά αυ-τό έχει ενταθεί καθώς οι κυβερ-νήσεις δείχνουν ανοχή απένα-ντι στις δυνάµεις καταστολής,ξεχνώντας πως η εκτελεστικήκαι η δικαστική εξουσία είναιδύο ξεχωριστοί θεσµικοί πυλώ-νες της κοινωνίας µας. Χαρα-κτηριστική είναι η τακτική τηςκακοµεταχείρισης και της χρή-σης βίας από την µεριά τωνMAT προς τους διαδηλωτές. Oιτελευταίοι όντας "απροσάρµο-στοι" και "µαλλιάδες" για τα πι-στεύω της αστυνοµίας γίνονταιαυτόµατα και ένοχοι.


ig Brother is… watching you!


ρίζεται το υπουργείο (εκτός και αν ξεχάσεικανείς καµιά σιδηρογροθιά στη τσέπητου...) και επιβάλουν την τάξη µε γνώσειςαυτοάµυνας.

∆εν είναι λίγες οι επιθέσεις σε συγκε-ντρώσεις προοδευτικών οµάδων, µετανα-στών κ.τ.λ. από οµάδες φασιστών, µε σκο-πό την πρόκληση επεισοδίων και τραυµα-τισµών, πάντα µε την ανοχή και την κάλυ-ψη της αστυνοµίας. Έτσι καταλήξαµε σεεισβολή φασιστών σε γενικές συνελεύσειςπανεπιστηµίων. Αποτέλεσµα ήταν τρα-µπουκισµοί και πρόκληση επεισοδίωνστην ΑΣΣΟΕ, στη Νοµική και στη Γεωπονι-κή. Η ριζοσπαστική αριστερά έδωσε άµε-ση απάντηση στους παρακρατικούς µεψηφίσµατα από γενικές συνελεύσεις πολ-λών σχολών και µε πορείες ενάντια στηνκρατική καταστολή και στα επεισόδια στηνΑΣΣΟΕ που προκάλεσαν τον τραυµατισµόφοιτητών.∆εν είναι τυχαίο ότι η απάντησητης αστυνοµίας στο φετινό εορτασµό τουπολυτεχνείου ήταν σκληρή (όπως και στηνπανεκπαιδευτική πορεία της 8ης Ιουνίουτου 2006). Οµαδικές σύλληψης δεκάδωνδιαδηλωτών και αναίτια χρήση βίας απότους 7000 αστυνοµικούς που συµµετεί-χαν στη "φύλαξη" της πορείας. Μάλλον ηκυβέρνηση θέλει να δείξει ότι έχει σκληρήστάση και ακλόνητες απόψεις. Η απάντη-ση µας ... είναι ότι δεν µασάµε!

Περπατώ, περπατώ εις τηνπόλη, όταν ο µπάτσος δενείναι εδώ.

Νέο χαρακτηριστικό της Αθήνας έχουνγίνει πια και οι διµοιρίες των MAT πουέχουν γεµίσει την πόλη. Είναι οπλισµένοιµε κλοµπ και δακρυγόνα λες και το κέντροτης πόλης είναι πεδίο µάχης.Το θέαµα εί-ναι τουλάχιστον αποκρουστικό, καθώς δεν

θέλουµε µια αστυνοµοκρατούµενη πόλη,αλλά µια πόλη µε ζωή, στην οποία όλοι θαέχουµε ίσα δικαιώµατα. ∆εν είναι λίγα τακαθηµερινά φαινόµενα ρατσισµού απένα-ντι σε µετανάστες και πολίτες που διαφέ-ρουν εµφανισιακά µε την πλειοψηφία τουκοινωνικού συνόλου κατά τις απόψειςτους. Πολλές φορές οι αναίτιοι έλεγχοιµπορούν να οδηγήσουν σε ταπείνωση αν-θρώπων από κάποιους που καταχράζονταιτην εξουσία που νοµίζουν ότι έχουν. Ηκοινωνία που θέλουµε, δε δοµείται µε εκ-φοβισµό και χειραγώγηση των πολιτών αλ-λά µε ελεύθερη διακίνηση των ιδεών καιτην αποδοχή του διαφορετικού.

Μέσα στα πλαίσια της προληπτικής κα-ταστολής είναι φυσικά και η παρακολού-θηση µέσω καµερών. Στην Αθήνα λειτουρ-γούν περίπου 202 κάµερες "ασφαλείας"που ουσιαστικά µόνο ανασφάλεια µπο-ρούν να φέρουν στους πολίτες. Η κυβέρ-νηση τονίζει ότι η χρήση τους είναι καθα-ρά και µόνο η τήρηση του K.Ο.K. στουςδρόµους. Ποιος όµως µπορεί να ξεχάσειστιγµές στις οποίες ο φωτογραφικός φα-κός συλλάµβανε τις κάµερες να παρακο-λουθούν πορείες; Είναι στο χέρι µας ναµην καταντήσουµε µια οργουελική κοινω-νία όπως αυτή της Αγγλίας.

Είναι συγκλονιστικό το γεγονός πως4.000.000 δηµόσιες και ιδιωτικές κάµε-ρες βρίσκονται σε λειτουργία σε όλη τηνεπικράτεια της Αγγλίας ,φωτογραφίζονταςκαθηµερινά εκατοντάδες φορές κάθε άν-θρωπο ανά µέρα. Ο µέσος Βρετανός πολί-της φωτογραφίζεται περίπου 300 φορέςηµερησίως από κάµερες κλειστού κυκλώ-µατος.

Οι κάµερες πρέπει να φύγουν από τουςδρόµους της Aθήνας. Εγκαταστάθηκαν το2004 µε πρόφαση την ασφάλεια τωνΟλυµπιακών. Μετά η κυβέρνηση θέλησε

να τις κρατήσει µε το επιχείρηµα ότι κόστι-σαν ακριβά. Η Αρχή Προστασίας Προσω-πικών ∆εδοµένων έκρινε παράνοµες αυτέςπου έβλεπαν σε πλατείες και κατοικίες.Αυ-τές αφαιρέθηκαν ενώ υποτίθεται ότι έµει-ναν αυτές που βλέπουν µόνο στους δρό-µους. Γι’ αυτές η αρχή είχε δώσει προθε-σµία να αφαιρεθούν µέχρι το Μάιο του2005, όµως η κυβέρνηση µε µεθοδεύσειςκαταφέρνει να τις κρατά σε λειτουργίαακόµα. Επίσης η Αρχή υποχρέωσε τηναποµάκρυνση των µικροφώνων από τιςενεργές κάµερες γιατί δεν χρειάζονται γιατη ρύθµιση της κυκλοφορίας. Φυσικά τουπουργείο έδειξε τις ορέξεις του και ζήτη-σε την επέκταση της λειτουργίας του συ-στήµατος εκτός από τη διαχείριση κυκλο-φορίας και για λόγους ασφαλείας!

Πως είναι δυνατό να πιστέψει κανείς ότιοι κάµερες είναι πανταχού παρούσες γιατην διατήρηση της κοινωνικής γαλήνης; Οκύριος λόγος λειτουργίας τους είναι η εξυ-πηρέτηση των συµφερόντων του καπιταλι-στικού συστήµατος και φυσικά η παρακο-λούθηση της κοινωνικής µάζας. Αντιδρα-στικές ως προς το σύστηµα συµπεριφορέςκαι απόψεις διώκονται µε πλάγιους τρό-πους, κάνοντας την κοινωνία µας ένα κα-λοστηµένο παιχνίδι που επαναλαµβάνει τοίδιο µοτίβο καθηµερινά, απασχολώνταςπιόνια για την παραγωγή και κατανάλωσηαγαθών. Το ερώτηµα είναι απλό ...Εσύ θεςαπλά να είσαι ένα πιόνι µε προβλέψιµεςαντιδράσεις;

Καλυµνιός ΚώσταςΑΝ.Α.∆ΡΑΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ


Τα ΜΜΕ έχουν τη δύναµη ναπλάθουν πολιτικές συνειδή-σεις, να διαπαιδαγωγούν νέ-ους αλλά και µεγαλύτερουςανθρώπους και να τους προ-

σαρµόζουν στα εκάστοτε πρότυπα. Σήµερα πε-ρισσότερο από ποτέ υπάρχει η δυνατότητα τηςχειραγώγησης της παγκόσµιας κοινής γνώµηςαπό µικρούς οργανωµένους θύλακες εξουσίαςπου µπορεί να έχουν τοπική εµβέλεια, π.χ. οιδιοκτήτης του ΑΑΝΝΤΤ11, του MMEEGGAA ή του AALLPPHHAAαλλά και µε παγκόσµια εµβέλεια όπως BBC,Reuters,Αλ Τζαζίρα,Telesur που υπερβαίνει καισαρώνει τα τοπικά ΜΜΕ, όχι µόνο τις εφηµερί-δες και τα ραδιόφωνα αλλά και τα κανάλια.Απόεκεί λοιπόν που όταν εµφανίστηκε η τηλεόρα-ση όλοι µιλούσαν για ένα µέσο που θα απελευ-θέρωνε τη γνώση και την πληροφορία και µέσωαυτού θα οδηγούµασταν σε µεγαλύτερη πολιτι-κοποίηση και εκδηµοκρατισµό, σήµερα µπο-ρούµε να µιλάµε για επικίνδυνη κατάστασηυδροκεφαλισµού της 4ης εξουσίας (υπερβολι-κή δύναµη και παρέµβαση της τηλεόρασης στοέργο της νοµοθετικής, της εκτελεστικής και τηςδικαστικής εξουσίας). Ένα παγκόσµιο δίκτυοπληροφόρησης µπορεί να δηµιουργεί γεγονό-τα εκεί που δεν υπάρχουν ή να διαστρευλώνειπραγµατικότητες.

Για όσους λοιπόν οραµατίζονται και παλεύ-ουν για έναν άλλο κόσµο, (και για να σταµατή-σει και η βλακώδης προπαγάνδα που ακούγεταιδήθεν εξ αριστερών ότι ένας άλλος κόσµοςµπορεί να είναι και ένας ανθρώπινος καπιταλι-σµός) έναν σοσιαλιστικό κόσµο, η πορεία προςαυτό το εγχείρηµα δεν µπορεί να σταµατά στηνυπέρβαση της εκµεταλλευτικής σχέσης ανθρώ-που απο άνθρωπο, δεν µπορεί να σταµατά στοοικονοµικό επίπεδο. Πρέπει να θέτει στον πυ-ρήνα της πολιτικής της ένα διαφορετικό σύ-στηµα αρχών και αξιών που θα κερδίζει τις συ-νειδήσεις των ανθρώπων και θα γίνεται σεβα-στή ακόµα και από τους πολέµιούς της.Αυτό τοσύστηµα αρχών και αξιών σε περιόδους καπι-ταλιστικής βαρβαρότητας απλοποιηµένο καιεκλαϊκευµένο κέρδιζε και κερδίζει τις συνειδή-σεις των µικρών τηλεθεατών τα πρωινά τουΣαββάτου και της Κυριακής κόντρα στη λογικήτου GGIIJJOOEE και των PPOOWWEERR RRAANNGGEERRSS που πο-λεµούν τον κακό (ξέρετε ποιος είναι ο κακός)σε κάθε γωνία του κόσµου.

Να λοιπόν τι κυκλοφορεί στις ιστοσελίδεςτου διαδικτύου. Είτε είναι αλήθεια είτε ψέµα ηουσία δεν αλλάζει: ηη ττηηλλεεόόρραασσηη εείίννααιι ίίσσωωςς οοιισσχχυυρρόόττεερροοςς ιιδδεεοολλοογγιικκόόςς µµηηχχααννιισσµµόόςς ττοουυ σσυυ--σσττήήµµααττοοςς κκααιι ηη ααρριισσττεερράά ππρρέέππεειι νναα ααππααννττήήσσεειιππρροοςς τταα πποούύ θθαα σσττρρααφφεείί ηη ππααιιδδααγγωωγγιικκήή ττηηςς δδύύ--ννααµµηη κκααιι ππώώςς θθαα ττιιθθαασσεευυττεείί σσεε ππεερριιππττώώσσεειιςςπποουυ γγίίννεεττααιι ααννεεξξέέλλεεγγκκττηη..

Η θεωρία ότι τα αθώα στρουµφάκια προβάλ-λουν την κοµµουνιστική θεωρία κυκλοφορείεδώ και πάρα πολύ καιρό. Ενώ οι συνοδευτικέςθεωρίες συνοµωσίας (ότι δηλαδή είναι πράγ-µατι φτιαγµένα έτσι απο τους σοβιετικούς γιανα έχουν τα παιδιά επαφή µε τα κοµµουνιστικάιδεώδη) αντικρούονται ως υπερβολικές, τα ση-µάδια ότι ηθεληµένα ή µη, το χωριό των αγα-πηµένων ηρώων των παιδικών µας χρόνων εί-ναι στην πραγµατικότητα µια µικρογραφία τηςουτοπικής κοµµουνιστικής κοινωνίας είναιαδιάψευστα.

Αρχίζει πρώτα κανείς από το γεγονός ότι τοχρήµα απουσιάζει από το στουµφοχωριό. Οιδουλειές έχουν µοιραστεί στα µισά περίπουστρουµφάκια που έχουν στερεοτυπικούς ρό-λους µέσα στην στρουµφοκοινωνία: ο ΠΠρροοκκόό--ππηηςς είναι οι εργάτες, ο ΚΚηηππεευυττήήςς (farmer) εί-ναι η αγροτική τάξη, ο ΖΖωωγγρράάφφοοςς ο Ντορεµί εί-ναι οι καλλιτέχνες, ο ΛΛιιχχοούύδδηηςς ο µάγειρας καιο ΡΡάάφφττηηςς είναι... ο ράφτης. Όλοι αυτοί κάνουνο καθένας τη δουλειά του για όλα τα στρουµ-φάκια του χωριού χωρίς να ζητά αντάλλαγµα.

Τα άλλα µισά στρουµφάκια είναι παραδείγµαταελαττωµάτων που η κοινωνία των στρουµφ βλέ-πει ως αρνητικά.

Ο ΧΧοουυζζοούύρρηηςς έχει την τεµπελιά του, ο ΛΛιι--χχοούύδδηηςς την λαιµαργία, ο ΜΜεελλέέννιιοοςς τη µαταιο-δοξία.Τα περισσότερα επεισόδια µε κεντρικούςήρωες τέτοιους χαρακτήρες έχουν ηθικό δί-δαγµα το πόσο κακό είναι το αντίστοιχο ελάτ-τωµα για τη στρουµφοκοινωνία. Και φυσικά τοδίδαγµα το εκφράζει πολύ συχνά η συµβου-λευτική φωνή του πάνσοφου ΠΠααππαασσττρροούύµµφφ. Ο""κκόόκκκκιιννοοςς ππααττέέρρααςς"" όλου του χωριού που φρο-ντίζει για τη ευηµερία αλλά και την ισότητα στοχωριό, είναι ο µοναδικός αξιωµατούχος στοχωριό και ο µοναδικός που αναγνωρίζεται ωςκοινωνικά ανώτερος από οποιοδήποτε άλλοστρουµφάκι. Συγκεκριµένα τα κόκκινα ρούχατου έχουν εµπνεύσει και το (σχεδόν σίγουραretro-acronym) SS..MM..UU..RR..FF.. == SSoocciiaalliisstt MMeennUUnnddeerr aa RReedd FFaatthheerr.. Παρά την οπτική οµοιότη-τά του όµως µε την επίσης γενειοφόρα φιγού-ρα του Μαρξ ο ρόλος του στη στρουµφοκοινω-νία είναι ο ίδιος µε του Στάλιν.

Η µεγαλύτερη βέβαια απόδειξη για τον πα-ραλληλισµό µε το σοβιετικό καθεστώς είναι οΣπιρτούλης. Ο ΣΣππιιρρττοούύλληηςς είναι ο Τρότσκι. Λέ-ει ότι είναι βοηθός (και διάδοχος σε ένα επει-σόδιο) του Παπαστρούµφ, αν και σε ένα άλλοεπεισόδιο κάνει ένα από τα πραξικοπήµαταπου έχουν γίνει στο στουµφοχωριό και γίνεταιβασιλιάς απουσία του Παπαστρούµφ (τα µισάστρουµφάκια διοργανώνουν αντίσταση). Καιφυσικά το κλασσικό πέταγµα του Σπιρτούληαπό το χωριό είναι παραλληλιµός µε την εξο-ρία του Τρότσκι.

Και ο ∆∆ρραακκοουυµµέέλλ; Απλώς ένας κακός µάγοςπου κυνηγάει τα στρουµφάκια για να τα φάει;Να τα φάει από ένα σηµείο και µετά γιατί στααρχικά επεισόδια θέλει να πιάσει έξι από αυτάγια να τελειώσει το ξόρκι που θα του επιτρέψεινα φτιάξει χρυσάφι. Έτσι κάποιος µπορεί ναδει το ∆ρακουµέλ σαν ενσάρκωση του καπιτα-λισµού που σκοπό έχει να καταστρέψει την ου-τοπική κοινωνία των στρουµφ για το κέρδος.Την ΨΨιιψψιιννέέλλ µπορούµε να τη δούµε ως το προ-λεταριάτο -τον εξαρτώµενο εργάτη τον οποίοεκµεταλλεύεται το κεφάλαιο (∆ρακουµέλ)ώστε να υλοποιήσει τα σχέδιά του. Και βέβαιαυπάρχουν συγκεκριµένα επεισόδια που µπορείνα χρησιµοποιήσει κανείς ως επιχειρήµατα.Τοεπεισόδιο µε τα σοκολατένια νοµίσµατα είναιτο πιο συχνά αναφερόµενο. Ο ∆ρακουµέλ και ηµαµά του στέλνουν το σατανικό σπόρο στην αυ-


Στην εποχή της µι-ντιοκρατείας, τηςτηλε«δηµοκρατίας»

και του πολιτικού starsystem, η τηλεόρα-

ση έχει απίστευτες δυνατότη-τες να παρεµβαίνει σε εκφάν-σεις της κοινωνικής και πολιτι-κής καθηµερινότητας σε βαθµόπου εµείς πολύ δύσκολα µπο-ρούµε να αντιληφθούµε. Η τη-λεόραση σήµερα µπορει να δια-µορφώσει πολιτικά αποτελέσµα-τα και να εκβιάσει πολιτικές κα-ταστάσεις. Η εκλογή πρωθυ-πουργών, βουλευτών, η ανάδει-ξη δηµάρχων και νοµαρχώνπερνάει περισσότερο από ταστούντιο παρά από τις γεµάτεςπλατείες του παρελθόντος.

Λα Λα Λαράλαλα λα λα λα λα λα!Λα Λα Λαράλαλαλα λα λα λα λα!


λή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο µε σο-κολατένια νοµίσµατα τα οποία δοκιµάζει ο Λι-χούδης. Μετά αντί να τα µοιραστεί µε τα αλλάστρουµφάκια (τι πιο φυσιολογικό στην κοµ-µουνιστική κοινωνία) τα θεωρεί δικά του (ιδιο-κτησία = καπιταλισµός) και τα πουλάει στα άλ-λα στρουµφάκια αντί απαραίτητων γι’ αυτά ερ-γαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα τουκηπουρού, τα εργαλεία του Ξεφτέρη). Χωρίςαυτά η στρουµφοκοινωνία καταρέει αφού δενµπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζε-ται µετά από παρέµβαση του Παπαστρούµφπου εξηγεί στο Λιχούδη ότι για την κατάστασηφταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώ-σει πλούτο.

Σε άλλο επεισόδιο η αυτόµατη µηχανή πα-ραγωγής φαγητού του ΞΞεεφφττέέρρηη οδηγεί ταστρουµφάκια σε υπερκατανάλωση µε αποτέλε-σµα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι(στρουµφόµουρα). Ακολουθεί πανικός και τηνκρίση αποτρέπει ο Παπαστρούµφ µετά από κα-ταστροφή της µηχανής µε ένα πενταετές πλά-νο...εεε.. δηλαδή µε µια αποθήκη µε φαγητό.Πραξικόπηµα στο χωριό γίνεται 2 φορές. Μίααπο τον Σπιρτούλη και µία απο τη ΣΣττρροουυµµφφίίττααπου θέλει να γίνει "Βασίλισσα για µια µέρα".Και τα δύο καταλήγουν σε µάχη που όµως στα-µατά ο Παπαστρούµφ βάζοντας τέλος σε ιδέεςπερί βασιλείας.

Η Στρουµφίτα τι ρόλο παίζει; Είναι πλήρωςεξισωµένη στο Στουµφοχωριό, αν και είναι τοαντίθετο φύλο και προφανώς τα Στρουµφάκιατην µοιράζονται και αρκούνται µε µία όπως καιµε τους φυσικούς πόρους, το φαγητό κτλ. Επί-σης η Στρουµφίτα ήταν αρχικά δηµιούργηµατου ∆ρακουµέλ και ήταν µελαχρινή και άσχηµη.Τελικά έγινε ξανθιά και αντικείµενο πόθου.

Επίσης το παρακάτω γίνεται πιο εµφανές στοαγγλικό Version:

Όλα τα στρουµφάκια αναφέρονται το ένα στοάλλο κολλάνε απο πίσω το 'Smurf' π.χ PapaSmurf, Handy Smurf, Brainy Smurf, Farmer

Smurf, Painter Smurf, κάτι σαν το'Comrade Stalin' δηλαδή. Τέλος να

σηµειώσουµε ότι δεν υπάρχειοποιαδήποτε πίστη σε θρη-σκεία ή κάτι άλλο στο Στουµ-φοχωριό, συνεπώς ούτε Ιερα-τείο και ναοί, και "παπάς"Στρούµφ.

Επίσης:Η πιο απλή δικαιολογία που

προβάλουν όσοι έχουν ενστάσεις

µε την όλη µυθοπλασία έχει να κάνει µε το γε-γονός ότι τα στρουµφάκια ο (Βέλγος) Peyo ταονόµασε αρχικά....στρουµφ! (Schtroumpf). Κα-τόπιν µεταφράστηκαν σε smurf (αν και η µετά-φραση σε smurf έγινε σχεδόν αµέσως, αφού οιΦλαµανδοί του Βελγίου τα λένε smurfs, ο Peyoαρχικά είχε το όνοµα στρουµφ στο µυαλό του).

Η Ψιψινέλ µπορεί να παραλληλιστεί (απλοϊ-κά) µε το λούµπεν-προλεταριάτο). Εξαθλιωµέ-νη χωρίς φωνή (άρα χωρίς συνείδηση) όταν µι-λάει, µιλάει µόνο στον εαυτό της και ο ∆ρακου-µέλ την κάνει ό,τι θέλει, αφήνοντάς την και νη-στική για µέρες. Η λογική εδώ λέει ότι ταστρουµφάκια θα έπρεπε να προσεγγίσουν τολούµπεν προλεταριάτο, χωρίς όµως κάτι τέτοιονα γίνεται.

Βέβαια η αντίδραση λέει ότι τα στρουµφάκιααρέσκονται στη µαγεία και στις παγανιστικέςτελετές (δες λατρεία και προσωποποίηση τηςΦύσης), κάτι που δεν υπάρχει στην κοµµουνι-στική ιδεολογία.

Τέλος, ενώ ο αγρότης στρουµφ είναι πολύαγαπητός και συνεχώς σκάβει και οργώνει τηγη, ο Ξεφτέρης δεν έχει πολύ δηµοσιότητα,αφού οι περισσότερες εφευρέσεις του καταλή-γουν σε αποτυχία. Κάτι που αντιτίθεται µε τηβιοµηχανοποίηση που προωθήθηκε στην ΕΣΣ∆.

Και µια "περίεργη" σύµπτωση. Το 1989, ταστρουµφάκια έχασαν το συµβόλαιο που είχανµε την τηλεόραση και η προβολή τους αναβλή-θηκε για µερικά χρόνια...

Θύµατα πολέµου ταΣτρουµφάκια- Η Unicefβοµβάρδισε το χωριό τους

Η διεθνής οργάνωση έφτιαξε ένα τηλεοπτικόσποτ, διάρκειας 25 δευτερολέπτων, που απει-κονίζει το ειρηνικό χωριό των Στρουµφ ναβοµβαρδίζεται από µαχητικά αεροπλάνα.Τοσποτ ξεκινά µε τη συνηθισµένη εικόνα τωνΣτρουµφ να χορεύουν τραγουδώνταςπιασµένα χέρι-χέρι. Κι εκείνη τη στιγµήξεκινά η φρίκη. Βοµβαρδιστικά αερο-σκάφη αρχίζουν να επιτίθενται µε σφο-δρότητα στο χωριουδάκι, αφήνοντας πί-σω τους συντρίµµια και χάος. ΚανέναΣτρουµφάκι δεν καταφέρνει να γλιτώσεικαι οι τηλεθεατές βλέπουν συγκλονισµέ-νοι το µωρό Στρουµφ τραυµατισµένο νακλαίει γοερά. Γύρω του κείτονται αναίσθητα ταυπόλοιπα Στρουµφάκια.Το τηλεοπτικό σποτ τε-λειώνει µε τη φράση: "Μην αφήνετε τον πόλε-

µο να επηρεάζει τις ζωές των παιδιών".Στο σηµείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η

διαφηµιστική εταιρεία που ανέλαβε να… βοµ-βαρδίσει τα Στρουµφάκια είχε συµπεριλάβειστην αρχική version πολύ σκληρές και ωµές ει-κόνες, οι οποίες απορρίφθηκαν από τη Unicef.

Η προβολή του σποτ, που µεταδόθηκε κατάτη διάρκεια των ειδήσεων, προκάλεσε ποικίλεςαντιδράσεις, ενώ τα παιδιά που κατά λάθος εί-δαν το τηλεοπτικό µήνυµα, σοκαρίστηκαν.Ωστόσο, η Unicef διαβεβαίωσε ότι το σποτ δεθα προβάλλεται πριν τις 21:00.

Υ.Γ. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουµε ότι η κρι-τική µας στο Σταλινισµό και στο µοντέλο τηςΕΣΣ∆ δεν έρχεται σε καµία περίπτωση σε σύ-γκρουση µε τη συµπάθεια µας στον Παπα-στρούµφ και στα στρουµφάκια. Άλλωστε δεθυµάµαι κανένα επεισόδιο όπου τα Στρουµ-φάκια να τοποθέτησαν πυρηνικές κεφαλές σεδιπλανό χωριό για να εξοντώσουν τον ∆ρακου-µέλ, όλο µε βότανα και µαγικά φίλτρα προσπα-θούσαν. Επίσης ρυθµίζουν και αποφασίζουντα της κοινότητάς τους όλοι µαζί και όχι µόνοςτου ο Παπαστρούµφ. Τέλος, τα Στρουµφάκιαρυθµίζουν µόνο τα του χωριού τους και δενυποδεικνύουν-επιβάλλουν σε διπλανά χωριάτι πρέπει να κάνουν .

ΚουΖου S.M.U.R.F.Για την αναδηµοσίευση από τον Στρουµφότυπο

Κώστας ΖαχαριάδηςΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού




Γιατί όµως ο χριστιανισµός είναι µια οικουµενικήθρησκεία, η οποία αγγίζει σε τόσο µεγάλο βαθµότις καρδιές όλων των ανθρώπων; Η απάντηση είναιπροφανής! Γιατί είµαστε όλοι παιδιά του ίδιου θε-ού, του ενός και µοναδικού και φυσικά, ως άνθρω-

ποι, ( και παιδιά του ίδιου µπαµπά επαναλαµβάνω), έχουµεόλοι τις ίδιες ανάγκες.Τι και αν πεινάς και δεν έχεις να φας εσύκαι τα παιδιά σου; Αρκεί να είσαι καλός χριστιανός-όπως ο κύ-ριος George Bush Junior (god bless him) που πάει και κάθε Κυ-ριακή στην εκκλησία- και όλα θα φτιάξουν. Ή αλλιώς ««ππίίσσττεευυεεκκααιι µµηη εερρεεύύνναα,, ααγγααππηηττέέ εενν χχρριισσττώώ ααδδεερρφφέέ»»..

Στην πραγµατικότητα, βέβαια, η θρησκεία, µε την οποιαδήπο-τε µορφή της,έρχεται να ικανοποιήσει από την αρχαιότητα µίααπόλυτα φυσιολογική και έµφυτη ανάγκη όλων των ανθρώπων,πλούσιων και φτωχών, καλών και κακών, µαύρων και λευκών,Ελλήνων και µεταναστών κ.ο.κ.(σύµφωνα µε τον κώδικα ρατσι-στικής αντίληψης της κοµπλεξικής µας κοινωνίας). Ποιά είναιλοιπόν αυτή η ανάγκη; Μα φυσικά η µετρίαση της ανθρώπινηςανασφάλειας και αδυναµίας. Και αυτό, γιατί αν κοιτάξει κανείςστο παρελθόν και µελετήσει πολλές και διαφορετικές κοινωνίες,θα συνειδητοποιήσει πως η κάθε θρησκεία διαµορφώνοντανσύµφωνα µε το εκάστοτε κοινωνικό γίγνεσθαι. Κλασσικό παρά-δειγµα αποτελεί το δωδεκάθεο, στο οποίο πίστευαν οι αρχαίοιηµών πρόγονοι και ειδωλολάτρες αρχαίοι Έλληνες. ∆ηλαδή,όταν κάτι δεν πήγαινε καλά, ξεφύτρωνε ξαφνικά ένας καλός θε-ούλης, πιθανότατα εξαιτίας της επιπόλαιοτητας του καρπερούµπαµπά ∆ία, ο οποίος θεούλης καλούνταν να λύσει το πρόβλη-µα µετά από λίγη αφοσίωση και προσευχή.Τι κι αν όλα τα και-ρικά φαινόµενα στη θάλασσα έχουν περιοδικό χαρακτήρα; ΟΠοσειδώνας ήταν αυτός που καθόριζε τις διαθέσεις των νε-ρών.(Τσαντισµένος Ποσειδώνας=Ασχηµος καιρός για ναύτες-Ήρεµος Ποσειδώνας=ηρεµη η θάλασσα). Εµ, αυτά σου κάνει ηαµάθεια!

Συνεχίζοντας, θα λέγαµε γενικόλογα πως κατά κάποιον τρόποη θρησκεία αποτελεί και καρπό της ανθρώπινης αµάθειας καιακριβώς πάνω σε αυτό το σηµείο προκύπτουν και ποικίλες προ-

στριβές και διενέξεις ανάµεσα σε θρησκευτική και επιστηµονι-κή κοινότητα. Σκεφτέιτε απλά τι θα πάθαινε ο ∆ίας, αν εβγαινετον 4ο π.Χ. αιώνα ένας επιστήµονας ο οποίος εξηγούσε µεόρους σύγχρονης φυσικής το φαινόµενο του κεραυνού-ξαφνι-κά από πατέρας των θεών, κύριος του Κεραυνού και Βασιλιάςτου Ολύµπου θα ήταν άνεργος και θα επαναπροσλαµβανότανστο επόµενο κενό της επιστήµης µέχρι να καλυφθεί και αυτό καιπάλι από την αρχή (εργασία-επανειδίκευση-επαναπρόσληψη ήανεργία ακόµα και για τους θεούς).Άντε να συγκεντρωθεί ο θε-ός! Εξάλλου, µην ξεχνάµε ότι ακόµα και ολόκληρος ο χριστιανι-σµός βασίζεται κυρίως σε ένα πράγµα. Στις 7 ηµέρες της δηµι-ουργίας του κόσµου. Πρέπει, λοιπόν,να αναλογιστεί κανείς τι θασυµβεί, αν η επιστηµονική κοινότητα καταφέρει να εξηγήσει τοµέχρι σήµερα ανεξήγητο της δηµιουργίας του σύµπαντος. Γιατίφυσικά ξέρουµε ότι ο άνθρωπος προήλθε από τον πίθηκο-τώρααν ο πίθηκος λεγόταν Αδάµ, Εύα ή Homo-κάτι, αυτό ποσώς µαςενδιαφέρει.

Από οπουδήποτε κι αν προέρχεται βέβαια η χριστιανική θρη-σκεία, είναι σίγουρο ότι ασκούσε, ασκεί και θα ασκεί, για πόσοακόµα βέβαια δεν ξέρουµε,σηµαντικότατη επιρροή στην κοινω-νία και µιλώντας για την Ελλάδα, θα µπορούσαµε να πούµε ότισε µεγάλο βαθµό όχι απλά επηρεάζει αλλά διαµορφώνει τηνκοινωνική κατάσταση.Επιπροσθέτως, δεν πρέπει να αγνοούµετο γεγονός ότι πάντοτε στις περισσότερο σκοτεινές και βίαιεςπεριόδους της ιστορίας, η θρησκεία-οποιαδήποτε και να ήταν-διαδραµάτιζε καθοριστικότατο ρόλο στο γίγνεσθαι,τόσο πουαποτέλεσε σε ορισµένες περιπτώσεις-στις περισσότερες - ακό-µα και αιτία πολέµου.Ας αναλογιστούµε το πόσες χιλιάδες ψυ-χές θυσιάστηκαν κατά την διάρκεια των σταυροφοριών για ένασύµβολο που αποτελείται από 4 ορθές γωνίες και λέγεται τίµιοςσταυρός. Ότι και να σηµαίνει αυτό το σύµβολο για έναν λαό ήγια κάποιους ανθρώπους ποτέ το αίµα που χύθηκε δεν διαγρά-φεται από τις θεόπνευστες αλήθειες οποιουδήποτε πατέρα τηςεκκλησίας. Μην αγνοηθεί βέβαια και το γεγονός ότι ακόµα καιοι σύγχρονοι πόλεµοι ενάντια στην τροµοκρατία και τα πυρηνι-κά του Σαντάµ (που προσφάτως απαγχονίστηκε) έχουν ντυθείµε το περίβληµα της ειρηνικής χριστιανοσύνης που µάχεταιλυσσαλέα ενάντια στο αιµοβόρο ισλάµ.Τώρα αν ένας χριστιανι-κός πύραυλος µε την υπογραφή των Η.Π.Α. σκοτώσει και καµιάδεκαρία αθώα παιδάκια, τι να γίνει ,παράπλευρες απώλειες επι-καλείται η αµερικανική κυβέρνηση και όλα καλά και µε τις ευλο-γίες τους.

Και σε αυτό το σηµείο προκύπτει και ακόµα ένα µείζονος ση-µασίας ζήτηµα. Γιατί ο θεός που µας επιβάλλει η κοινωνία µέσαστην οποία λειτουργούµε είναι ο σωστός;Αφού υπάρχουν τόσοιάλλοι είτε εντελώς διαφορετικοί,ως προς την προέλευση τουςτουλάχιστον, είτε demi διαφορετικοί, αφού προκύπτουν απόκάποια µικροαίρεση...

Εν συνεχεία, αν θεωρήσει κάποιος την θρησκεία ως ένα σύ-

Έλα Χριστέ και Παναγιά and Save Our So ulsΌπως προκύπτει τόσο από τον τίτλο του κειµέ-νου όσο και από τα εκατοντάδες χριστιανόφιλατηλεοπτικά σποτάκια, από όλες τις γωνιές τουκόσµου, που εµφανίζονται στα δελτία ειδήσεωντις µέρες που αποτελούν ορόσηµο για το χριστια-νισµό(πάσχα, χριστούγεννα κλπ.), η θρησκεία καιµάλιστα ο χριστιανισµός και κυρίως η ορθοδοξία,είναι οικουµενικά και φυσικά τα µηνύµατά τους,εκτός από υπεραιώνια και υπέρλογα, κατά τουςπατέρες της εκκλησίας, είναι και παγκόσµια.



Παναγιά So uls

στηµα αξιών,που αναµφισβήτητα είναι, το οποίο ανταποκρίνεταισε µία συγκεκριµένη κοινωνική κατάσταση, δεν θα ήταν δόκιµονα εκσυγχρονίζεται και να εξελίσεται σύµφωνα µε την κοινωνίακαι όχι να επιχειρεί να αποτελεσει τροχοπέδη για αυτήν; Είναιαδιαµφισβήτητο το γεγονός ότι όλες οι θρησκείες έχουν το εξήςκοινό χαρακτηριστικό: δδεενν δδέέχχοοννττααιι οοπποοιιοοδδήήπποοττεε σσττοοιιχχεείίοο αανναα--θθεεώώρρηησσηηςς,, κκααθθώώςς οοιι ππιισσττοοιι ττοουυςς θθεεωωρροούύνν όόττιι ηη ααλλήήθθεειιαα--ηη µµοο--ννααδδιικκήή κκααιι ππρρααγγµµααττιικκήή-- εεκκπποορρεεύύεεττααιι µµόόννοο ααππόό ττοουυςς οοπποοιιοουυσσ--δδήήπποοττεε ππρροοφφήήττεεςς κκααιι ππααττέέρρεεςς ττηηςς κκάάθθεε θθρρηησσκκεείίααςς..

Μιλώντας για την συντήρηση που διαπερνά όλες τις δοµέςτων θρησκειών και κινούµενοι και στα ελληνικά δεδοµένα, η συ-ζήτηση κατευθύνεται στην εκκλησία,η οποία δεν αποτελεί τίπο-τα παραπάνω από έναν τεράστιο και πολύ πλούσιο σύλλογοοµόθρησκων ατόµων που ονοµάζονται «ποίµνιο» και καθοδη-γούνται τυφλά από τους ιερείς, οι οποίοι καθοδηγούνται τυφλάαπό το ευαγγέλιο, που έχει γραφτεί από τους απόστολους πουκαθοδηγόυνταν τυφλά από τον δάσκαλο τους Χριστό, που τονκαθοδηγούσε τυφλά ο µπαµπάς του Θεός.Τέλος πάντων, το ποί-µνιο καθοδηγείται τυφλά από τον Θεό. Ρόλος της εκκλησίας ,λοιπόν, είναι η αναπαραγωγή του κατεστηµένου και του συντη-ρητισµού και η προσαρµογή του ανθρώπινου νου σε µία φόρ-µουλα νάρκης και αδιαφορίας για το αύριο. Ένα αύριο που το

καθορίζει ο θεός ή απλά µιλώντας µε όρους µεταφυσικούς καιαρχαιοελληνικούς, η µοίρα ή το γραφτό.

Βέβαια η εκκλησία έχει δηµιουργήσει έναν εξαιρετικά καλο-δοµηµένο µηχανισµό προπαγάνδας µε σκοπό την διατήρησητης επιρροής της στην κοινωνία. Μια προπαγάνδα που πραγµα-τοποιείται σε όλα τα επίπεδα της δράσης ενός ατόµου µέσα σεµια κοινωνία. Από τα ΜΜΕ και τα ποικίκλα ρεπορτάζ, µέχρι τιςµαθητικές τάξεις µε τους αγιασµούς και τις εκκλησιαστικές ει-κόνες πάνω από τον πίνακα κ.ο.κ.

Βέβαια αυτό το κείµενο δεν θέλει να θίξει καµία ανθρώπινηπροσωπικότητα για αυτό που έχει επιλέξει ή κάποιος άλλος έχειεπιλεξει για αυτήν να είναι,απλά θέτει έναν προβληµατισµό γιανα αναλογιστούµε τις ευθύνες µας για αυτό που πραγµατικά εί-µαστε. Η θρησκεία µπορεί να είναι και εξαιρετικά επικίνδυνηόπως και ο,τιδήποτε ακολουθείς πιστά και τυφλά.

Και δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι για να πιστέψουµε σε κάτι, πρέ-πει να αποδείξουµε ότι υπάρχει και κάποιες συµπτώσεις πουαπό µερικούς ονοµάστηκαν θαύµατα δεν αποτελούν απόδειξηγια το ότι υπάρχει Θεός.

ΚΚΑΑΛΛΗΗ ΤΤΥΥΧΧΗΗ ΚΚΑΑΙΙ ΟΟ ΘΘΕΕΟΟΣΣ ΜΜΑΑΖΖΙΙ ΣΣΑΑΣΣ.. Θανάσης Ζαχαριάδης

∆ΙΚΤΥΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ

στηµα αξιών,που αναµφισβήτητα είναι, το οποίο ανταποκρίνεταισε µία συγκεκριµένη κοινωνική κατάσταση, δεν θα ήταν δόκιµονα εκσυγχρονίζεται και να εξελίσεται σύµφωνα µε την κοινωνίακαι όχι να επιχειρεί να αποτελεσει τροχοπέδη για αυτήν; Είναιαδιαµφισβήτητο το γεγονός ότι όλες οι θρησκείες έχουν το εξήςκοινό χαρακτηριστικό: δδεενν δδέέχχοοννττααιι οοπποοιιοοδδήήπποοττεε σσττοοιιχχεείίοο αανναα--θθεεώώρρηησσηηςς,, κκααθθώώςς οοιι ππιισσττοοιι ττοουυςς θθεεωωρροούύνν όόττιι ηη ααλλήήθθεειιαα--ηη µµοο--ννααδδιικκήή κκααιι ππρρααγγµµααττιικκήή-- εεκκπποορρεεύύεεττααιι µµόόννοο ααππόό ττοουυςς οοπποοιιοουυσσ--δδήήπποοττεε ππρροοφφήήττεεςς κκααιι ππααττέέρρεεςς ττηηςς κκάάθθεε θθρρηησσκκεείίααςς..

Μιλώντας για την συντήρηση που διαπερνά όλες τις δοµέςτων θρησκειών και κινούµενοι και στα ελληνικά δεδοµένα, η συ-ζήτηση κατευθύνεται στην εκκλησία,η οποία δεν αποτελεί τίπο-τα παραπάνω από έναν τεράστιο και πολύ πλούσιο σύλλογοοµόθρησκων ατόµων που ονοµάζονται «ποίµνιο» και καθοδη-γούνται τυφλά από τους ιερείς, οι οποίοι καθοδηγούνται τυφλάαπό το ευαγγέλιο, που έχει γραφτεί από τους απόστολους πουκαθοδηγόυνταν τυφλά από τον δάσκαλο τους Χριστό, που τονκαθοδηγούσε τυφλά ο µπαµπάς του Θεός.Τέλος πάντων, το ποί-µνιο καθοδηγείται τυφλά από τον Θεό. Ρόλος της εκκλησίας ,λοιπόν, είναι η αναπαραγωγή του κατεστηµένου και του συντη-ρητισµού και η προσαρµογή του ανθρώπινου νου σε µία φόρ-µουλα νάρκης και αδιαφορίας για το αύριο. Ένα αύριο που το

καθορίζει ο θεός ή απλά µιλώντας µε όρους µεταφυσικούς καιαρχαιοελληνικούς, η µοίρα ή το γραφτό.

Βέβαια η εκκλησία έχει δηµιουργήσει έναν εξαιρετικά καλο-δοµηµένο µηχανισµό προπαγάνδας µε σκοπό την διατήρησητης επιρροής της στην κοινωνία. Μια προπαγάνδα που πραγµα-τοποιείται σε όλα τα επίπεδα της δράσης ενός ατόµου µέσα σεµια κοινωνία. Από τα ΜΜΕ και τα ποικίκλα ρεπορτάζ, µέχρι τιςµαθητικές τάξεις µε τους αγιασµούς και τις εκκλησιαστικές ει-κόνες πάνω από τον πίνακα κ.ο.κ.

Βέβαια αυτό το κείµενο δεν θέλει να θίξει καµία ανθρώπινηπροσωπικότητα για αυτό που έχει επιλέξει ή κάποιος άλλος έχειεπιλεξει για αυτήν να είναι,απλά θέτει έναν προβληµατισµό γιανα αναλογιστούµε τις ευθύνες µας για αυτό που πραγµατικά εί-µαστε. Η θρησκεία µπορεί να είναι και εξαιρετικά επικίνδυνηόπως και ο,τιδήποτε ακολουθείς πιστά και τυφλά.

Και δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι για να πιστέψουµε σε κάτι, πρέ-πει να αποδείξουµε ότι υπάρχει και κάποιες συµπτώσεις πουαπό µερικούς ονοµάστηκαν θαύµατα δεν αποτελούν απόδειξηγια το ότι υπάρχει Θεός.

ΚΚΑΑΛΛΗΗ ΤΤΥΥΧΧΗΗ ΚΚΑΑΙΙ ΟΟ ΘΘΕΕΟΟΣΣ ΜΜΑΑΖΖΙΙ ΣΣΑΑΣΣ.. Θανάσης Ζαχαριάδης

∆ΙΚΤΥΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ



Ούτε Σαντάµ…ούτε θείος Σαµ!Το δρόµο της αγχόνης πήρε ο πρών πρόεδρος του Ιράκ Σαντάµ Χουσεϊν, ο οποίος εκτελέστηκε τοξηµέρωµα του Σαββάτου 30 ∆εκεµβρίου. Υπενθυµίζεται ότι είχε συλληφθεί µετά την εισβόλη τωναµερικανικών και βρετανικών στρατευµάτων, ενώ καταδικάστηκε µετά από µια δίκη παρωδία, απόένα κατοχικής έµπνευσης δικαστήριο, για εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητας. Μια κίνηση που είναιβέβαιο πως δεν αποσκοπεί σε εξεύρεση λύσης, δεν βοηθάει στην έξοδο από την Ιρακινή κρίση, ενώθα αυξήσει τις εµφύλιες συγκρούσεις στο εσωτερικό της χώρας.

Ούτε Σαντάµ…ούτε θείος Σαµ!Το δρόµο της αγχόνης πήρε ο πρών πρόεδρος του Ιράκ Σαντάµ Χουσεϊν, ο οποίος εκτελέστηκε τοξηµέρωµα του Σαββάτου 30 ∆εκεµβρίου. Υπενθυµίζεται ότι είχε συλληφθεί µετά την εισβόλη τωναµερικανικών και βρετανικών στρατευµάτων, ενώ καταδικάστηκε µετά από µια δίκη παρωδία, απόένα κατοχικής έµπνευσης δικαστήριο, για εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητας. Μια κίνηση που είναιβέβαιο πως δεν αποσκοπεί σε εξεύρεση λύσης, δεν βοηθάει στην έξοδο από την Ιρακινή κρίση, ενώθα αυξήσει τις εµφύλιες συγκρούσεις στο εσωτερικό της χώρας.


ΟΣαντάµ Χουσεϊν γεννήθηκεστο Τικρίτ – πόλη βόρεια τηςΒαγδάτης – το 1937. Στα 20του χρόνια έγινε µέλος τουαραβικού εθνικόσοσιαλιστι-

κού κόµµατος Μπάαθ. Ένα χρόνο µετά, το1958, συµµετείχε στην απόπειρα δολοφο-νίας του ιρακινού πρωθυπουργού ΆµπτελΚαρίµ Κουαζέµ. Η αποτυχία της επιχείρη-σης τον ανάγκασεσε φυγή, αρχικάστην Συρία καιέπειτα στην Αίγυ-πτο. Εκεί σπουδά-ζει στην Νοµικήµέχρι το 1963όπου και διακόπτειτις σπουδές του για να επιστρέψει στοΙράκ, µιας και το Μπάαθ ανέρχεται στηνεξουσία. Μετά από λίγο όµως, ο ΆµπντελΚαρίµ Κασίµ, ανατρέπει το Μπάαθ και συλ-λαµβάνει την ηγεσία του. Παραµένει φυλα-κισµένος τρία χρόνια µέχρι που δραπετεύ-ει, αναλαµβάνει τα ηνία του κόµµατος – πουβρίσκεται στη παρανοµία – και συµµετέχεισε νέο πραξικόπηµα το 1968 που δίνει καιπάλι την εξουσία στο Μπάαθ.Το 1979 ανέ-λαβε πρόεδρος της χώρας, συγκεντρώνο-ντας πάνω του εκτός από την εξουσία, µιασειρά από αξιώµατα, ενώ παράλληλα γεµί-ζει κάθε γωνιά της πόλης µε αφίσες καιπορτρέτα του.

Έχοντας την πλήρη εξουσία στο Ιράκ απότο 1979, θα κυβερνήσει επιβάλλοντας τοντρόµο. Εκτελέσεις χωρίς δίκη, βασανιστή-ρια και εκτοπισµοί πληθυσµών. ∆είχνει τοαδίστακτο προσωπό του σε κάθε θρησκευ-τική, πολιτική ή εθνική µειονότητα. Σύµφω-να µε διάφορες πηγές, υπολογίζονται σε300 χιλιάδες οι νεκρόι Ιρακινοί (Κούρδοι,σιίτες, Ιρακινοί κοµµουνιστές). ∆εν περιο-ρίστηκε όµως µόνο στα µαρτύρια των Ιρακι-νών. Ένα χρόνο αφότου ανέλαβε την εξου-σία επιτέθηκε στο Ιράν, ένας πόλεµος οοποίος διήρκησε 8 χρόνια, ο πιο αιµατηρόςπόλεµος που έχει γίνει στη Μέση Ανατολή.Η αγριότητα και η καταστολή χαρακτηρίζειαυτόν τον πόλεµο. Ο Σαντάµ εµφανίζεταιαδίστακτος και φτάνει στο σηµείο να χρησι-µοποιεί χηµικά όπλα εναντίον πολιτών του.Το 1990 επιτίθεται ξανά, αυτή τη φορά στοΚουβέϊτ, ανακηρυσσοντάς το 19η επαρχίατου Ιράκ. Το 1991 ξεκινάει η επιχείρηση‘Καταιγίδα της Ερήµου’ των συµµαχικώνδυνάµεων για απελευθέρωση του Κουβέϊτ.Η ταπεινωτική ήττα σε συνδιασµό µε τοεµπάργκο σε βάρος της Βαγδάτης (µετα-φράζεται σε φοβερή οικονοµική καταστρο-φή) αποτελούν ισχυρά πλήγµατα προς τοπρόσωπο του Σαντάµ Χουσεϊν. Κατάφερνειόµως να παραµείνει στην εξουσία για 11επιπλέον χρόνια.

Μετά την τροµοκρατική επίθεση της 11Σεπτεµβρίου του 2001 τα διάφορα σενάριαθέλουν τον Σαντάµ να εµπλέκεται στην επί-

θεση. Έτσι ξεκινάει µια συζήτηση στο διε-θνές προσκήνιο για το αν έχει στην κατοχήτου ο Σαντάµ χηµικά όπλα - µαζικής κατα-στροφής. Στις 8 Νοεµβρίου εκδίδεται απότο Συµβούλιο Ασφαλείας το ψήφισµα 1441που ζητούσε από το Ιράκ να επιτρέψει τηνεκ νέου επιθεώρηση του οπλοστασίου του.Το Ιράκ το αποδέχεται κάτω από τις πιέσειςαραβικών κρατών. Στις 5 Φεβρουαρίου2002, οι ΗΠΑ καταθέτουν στο Σ.Α. τουΟΗΕ ‘αποδείξεις’ – οι οποίες έπειτα απο-δείχτηκαν αναληθείς – για ύπαρξη τωνόπλων αυτών. Στις 17 Μαρτίου, έπειτα απόµια σειρά από διαφωνίες στο Σ.Α. (ο ΖακΣιράκ απείλησε µε βέτο) τα Αµερικανό-Βρε-τανικά στρατεύµατα εισβάλλουν στο Ιράκ.Τεράστιο αντιπολεµικό κίνηµα ξεσπάει σεόλο τον κόσµο.∆ιαδηλώσεις σε όλες τις µε-γάλες πρωτεύουσες. Στις 14 ∆εκεµβρίουσυλλαµβάνεται ο Σαντάµ Χουσεϊν κυνηγη-µένος και κρυµµένος στη γεννετηρά του.

Το παρελθόν οµώς δεν ξεγράφει. Οι Αµε-ρικάνοι για άλλη µια φορά και θέλοντας ναέχουν τον ελεγχο της περιοχής της ΜέσηςΑνατολής (υπεράσπιση Ισραήλ, έλεγχοςπετρελαίου) στήριξαν το καθεστώς του Σα-ντάµ υλικά, αλλά και δείχνοντας πλήρη ανο-χή στις βιαιότητες όλων αυτών των χρόνων.Το επαναστατηµένο Ιράν ήταν πρόβληµαστα σχέδια των Αµερικανών και το Ιράκµπορούσε πολύ επιτυχηµένα να διατηρήσειτη ‘σταθερότητα’ στη περιοχή. Και γράφω‘σταθερότητα’ µιας και αυτή µεταφράζεταιµε έναν πόλεµο ο οποίος δεν θα πρέπει ναέχει νικήτές και ηττηµένους παρά µόνο νι-κητή την εξάντληση και των δύο χωρών. Το1990 η αµερικανική πολιτική απέναντι στοΙράκ άλλαξε απότοµα.Από σύµµαχος, µετα-τράπηκε αυτοµάτως, σε εχθρό. ‘Χίτλερ’ τοναποκάλεσε ο πρόεδρος Μπούς ο πρεσβύτε-ρος θέτωντας ως στόχο της αµερικανικήςπολιτικής την αποκαθηλωσή του. Στηνπραγµατικότητα µετά τη πτώση της Σοβιετι-κής Ένωσης ο Σαντάµ έπαψε να εξυπηρετείτα συµφέροντα της Αµερικής. Αυτονοµήθη-κε, ενώ η µοναδική υπερδύναµη πλέον,αποφάσισε να εκµεταλευτεί τη συγκηρία. Ηπερίφηµη ‘ώρα µηδέν’ είχε φτάσει για τους

πολιτικούς σχεδια-στές της Ουάσιγκτον.Η επιδίωξη τηςεδραίωσης της εξωτε-ρικής πολιτικής τηςσυνεπάγεται την ‘δι-εύρυνση της ελεύθε-ρης κοινότητας τωνδηµοκρατιών της αγο-

ράς’ µε κάθε τρόπο.Η κατάληψη του Κουβέϊτ από το Ιράκ

αποτέλεσε την αφορµή για άµεση επέµβα-ση των ΗΠΑ και εγκαθίδρυση στρατιωτικήςδύναµης στο Κουβέϊτ και τη Σαουδική Αρα-βία. Από εκεί και πέρα ξεκινάει ένα δεκαε-τές εµπάργκο το οποίο είχε δραµατικές συ-νέπειες για την Ιρακινή οικονοµία (αν σκε-

φτεί κανείς ότι η χώρα κάλυπτε το 70% τωναναγκών της σε τρόφιµα µε εισαγωγές καιτο σύνολο των φαρµάκων). Παράλληλα µετην παρουσία του αµερικάνικου στρατούκαι στόλου, η πολιτική ‘των ζωνών µη πτή-σης’ που είχαν επιβληθεί στο καθεστώς τουΣαντάµ για την προστασία των κουρδικώνκαι σιιτικών πληθυσµών µετατράπηκε σεανοικτούς διαδρόµους για τα αµερικάνικαβοµβαρδιστικά. Είχαµε βοµβαρδισµούς γιαπερισσότερα από δέκα χρόνια, κατά µέσοόρο, κάθε τρεις ηµέρες.Αυτά τα δύο οδήγη-σαν τη χώρα σε τραγική κατάσταση. Κατέ-στησαν το Ιράκ αδύναµη στρατιωτικά καιηθικά χώρα.

Η αµερικανική στρατιωτική µηχανή, και ηεξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αποτελούνένα από τα πιο σηµαντικά προβλήµατα τηςπεριοχής. Η σκηνή της εκτέλεσης, που µε-ταδόθηκε σε όλα τα ΜΜΕ ανά τον κόσµο,

θέλει να περάσει το σαφές µήνυµα ότι τηνίδια τύχη θα έχει όποιος τολµήσει να αντι-σταθεί στην κυριαρχία των ΗΠΑ. Η στοχο-θεσία είναι ακριβής. Οι εµφύλιες συγκρού-σεις στο εσωτερικό της χώρας µε σκοπό νααποδυναµώσουν το ιδιόµορφο κίνηµα αντί-στασης που έχει αναπτυχθεί τα τελευταίαχρόνια στο Ιράκ και τον αποπροσανατολι-σµό των ανταρτών - µαχητών ενάντιας στονστρατό κατοχής. Η Αµερική, µια χώρα ηοποία δεν έχει καταργήσει την θανατικήποινή, έχει δεχτεί δεκάδες κυρώσεις γιαβασανιστήρια, έχει δηµιουργήσει το Γκουα-ντανάµο, δεν έχει υπογράψει τη συνθήκηαπαγόρευσης των χηµικών-βιολογικώνόπλων, έχει στήσει διεθνές δίκτυο απαγω-γών, δεν δύναται να αυτοαποκαλείται πα-γκόσµια δικαστής. Ο λαός του Ιράκ είναι οµόνος που πρέπει να µπορεί να αποφασίζειγια τη τύχη του. Η άµεση αποχώρηση τωνΑµερικανικών στρατευµάτων και η εξεύρε-ση λύσης µέσω των διαδικασιών του ΟΗΕείναι µονόδροµος. Ούτε Σαντάµ… ούτεθείος Σαµ λοιπόν!

Μερκουράκης Κώστας 2πρ Μαθηµατικού


ΟΣαντάµ Χουσεϊν γεννήθηκεστο Τικρίτ – πόλη βόρεια τηςΒαγδάτης – το 1937. Στα 20του χρόνια έγινε µέλος τουαραβικού εθνικόσοσιαλιστι-

κού κόµµατος Μπάαθ. Ένα χρόνο µετά, το1958, συµµετείχε στην απόπειρα δολοφο-νίας του ιρακινού πρωθυπουργού ΆµπτελΚαρίµ Κουαζέµ. Η αποτυχία της επιχείρη-σης τον ανάγκασεσε φυγή, αρχικάστην Συρία καιέπειτα στην Αίγυ-πτο. Εκεί σπουδά-ζει στην Νοµικήµέχρι το 1963όπου και διακόπτειτις σπουδές του για να επιστρέψει στοΙράκ, µιας και το Μπάαθ ανέρχεται στηνεξουσία. Μετά από λίγο όµως, ο ΆµπντελΚαρίµ Κασίµ, ανατρέπει το Μπάαθ και συλ-λαµβάνει την ηγεσία του. Παραµένει φυλα-κισµένος τρία χρόνια µέχρι που δραπετεύ-ει, αναλαµβάνει τα ηνία του κόµµατος – πουβρίσκεται στη παρανοµία – και συµµετέχεισε νέο πραξικόπηµα το 1968 που δίνει καιπάλι την εξουσία στο Μπάαθ.Το 1979 ανέ-λαβε πρόεδρος της χώρας, συγκεντρώνο-ντας πάνω του εκτός από την εξουσία, µιασειρά από αξιώµατα, ενώ παράλληλα γεµί-ζει κάθε γωνιά της πόλης µε αφίσες καιπορτρέτα του.

Έχοντας την πλήρη εξουσία στο Ιράκ απότο 1979, θα κυβερνήσει επιβάλλοντας τοντρόµο. Εκτελέσεις χωρίς δίκη, βασανιστή-ρια και εκτοπισµοί πληθυσµών. ∆είχνει τοαδίστακτο προσωπό του σε κάθε θρησκευ-τική, πολιτική ή εθνική µειονότητα. Σύµφω-να µε διάφορες πηγές, υπολογίζονται σε300 χιλιάδες οι νεκρόι Ιρακινοί (Κούρδοι,σιίτες, Ιρακινοί κοµµουνιστές). ∆εν περιο-ρίστηκε όµως µόνο στα µαρτύρια των Ιρακι-νών. Ένα χρόνο αφότου ανέλαβε την εξου-σία επιτέθηκε στο Ιράν, ένας πόλεµος οοποίος διήρκησε 8 χρόνια, ο πιο αιµατηρόςπόλεµος που έχει γίνει στη Μέση Ανατολή.Η αγριότητα και η καταστολή χαρακτηρίζειαυτόν τον πόλεµο. Ο Σαντάµ εµφανίζεταιαδίστακτος και φτάνει στο σηµείο να χρησι-µοποιεί χηµικά όπλα εναντίον πολιτών του.Το 1990 επιτίθεται ξανά, αυτή τη φορά στοΚουβέϊτ, ανακηρυσσοντάς το 19η επαρχίατου Ιράκ. Το 1991 ξεκινάει η επιχείρηση‘Καταιγίδα της Ερήµου’ των συµµαχικώνδυνάµεων για απελευθέρωση του Κουβέϊτ.Η ταπεινωτική ήττα σε συνδιασµό µε τοεµπάργκο σε βάρος της Βαγδάτης (µετα-φράζεται σε φοβερή οικονοµική καταστρο-φή) αποτελούν ισχυρά πλήγµατα προς τοπρόσωπο του Σαντάµ Χουσεϊν. Κατάφερνειόµως να παραµείνει στην εξουσία για 11επιπλέον χρόνια.

Μετά την τροµοκρατική επίθεση της 11Σεπτεµβρίου του 2001 τα διάφορα σενάριαθέλουν τον Σαντάµ να εµπλέκεται στην επί-

θεση. Έτσι ξεκινάει µια συζήτηση στο διε-θνές προσκήνιο για το αν έχει στην κατοχήτου ο Σαντάµ χηµικά όπλα - µαζικής κατα-στροφής. Στις 8 Νοεµβρίου εκδίδεται απότο Συµβούλιο Ασφαλείας το ψήφισµα 1441που ζητούσε από το Ιράκ να επιτρέψει τηνεκ νέου επιθεώρηση του οπλοστασίου του.Το Ιράκ το αποδέχεται κάτω από τις πιέσειςαραβικών κρατών. Στις 5 Φεβρουαρίου2002, οι ΗΠΑ καταθέτουν στο Σ.Α. τουΟΗΕ ‘αποδείξεις’ – οι οποίες έπειτα απο-δείχτηκαν αναληθείς – για ύπαρξη τωνόπλων αυτών. Στις 17 Μαρτίου, έπειτα απόµια σειρά από διαφωνίες στο Σ.Α. (ο ΖακΣιράκ απείλησε µε βέτο) τα Αµερικανό-Βρε-τανικά στρατεύµατα εισβάλλουν στο Ιράκ.Τεράστιο αντιπολεµικό κίνηµα ξεσπάει σεόλο τον κόσµο.∆ιαδηλώσεις σε όλες τις µε-γάλες πρωτεύουσες. Στις 14 ∆εκεµβρίουσυλλαµβάνεται ο Σαντάµ Χουσεϊν κυνηγη-µένος και κρυµµένος στη γεννετηρά του.

Το παρελθόν οµώς δεν ξεγράφει. Οι Αµε-ρικάνοι για άλλη µια φορά και θέλοντας ναέχουν τον ελεγχο της περιοχής της ΜέσηςΑνατολής (υπεράσπιση Ισραήλ, έλεγχοςπετρελαίου) στήριξαν το καθεστώς του Σα-ντάµ υλικά, αλλά και δείχνοντας πλήρη ανο-χή στις βιαιότητες όλων αυτών των χρόνων.Το επαναστατηµένο Ιράν ήταν πρόβληµαστα σχέδια των Αµερικανών και το Ιράκµπορούσε πολύ επιτυχηµένα να διατηρήσειτη ‘σταθερότητα’ στη περιοχή. Και γράφω‘σταθερότητα’ µιας και αυτή µεταφράζεταιµε έναν πόλεµο ο οποίος δεν θα πρέπει ναέχει νικήτές και ηττηµένους παρά µόνο νι-κητή την εξάντληση και των δύο χωρών. Το1990 η αµερικανική πολιτική απέναντι στοΙράκ άλλαξε απότοµα.Από σύµµαχος, µετα-τράπηκε αυτοµάτως, σε εχθρό. ‘Χίτλερ’ τοναποκάλεσε ο πρόεδρος Μπούς ο πρεσβύτε-ρος θέτωντας ως στόχο της αµερικανικήςπολιτικής την αποκαθηλωσή του. Στηνπραγµατικότητα µετά τη πτώση της Σοβιετι-κής Ένωσης ο Σαντάµ έπαψε να εξυπηρετείτα συµφέροντα της Αµερικής. Αυτονοµήθη-κε, ενώ η µοναδική υπερδύναµη πλέον,αποφάσισε να εκµεταλευτεί τη συγκηρία. Ηπερίφηµη ‘ώρα µηδέν’ είχε φτάσει για τους

πολιτικούς σχεδια-στές της Ουάσιγκτον.Η επιδίωξη τηςεδραίωσης της εξωτε-ρικής πολιτικής τηςσυνεπάγεται την ‘δι-εύρυνση της ελεύθε-ρης κοινότητας τωνδηµοκρατιών της αγο-

ράς’ µε κάθε τρόπο.Η κατάληψη του Κουβέϊτ από το Ιράκ

αποτέλεσε την αφορµή για άµεση επέµβα-ση των ΗΠΑ και εγκαθίδρυση στρατιωτικήςδύναµης στο Κουβέϊτ και τη Σαουδική Αρα-βία. Από εκεί και πέρα ξεκινάει ένα δεκαε-τές εµπάργκο το οποίο είχε δραµατικές συ-νέπειες για την Ιρακινή οικονοµία (αν σκε-

φτεί κανείς ότι η χώρα κάλυπτε το 70% τωναναγκών της σε τρόφιµα µε εισαγωγές καιτο σύνολο των φαρµάκων). Παράλληλα µετην παρουσία του αµερικάνικου στρατούκαι στόλου, η πολιτική ‘των ζωνών µη πτή-σης’ που είχαν επιβληθεί στο καθεστώς τουΣαντάµ για την προστασία των κουρδικώνκαι σιιτικών πληθυσµών µετατράπηκε σεανοικτούς διαδρόµους για τα αµερικάνικαβοµβαρδιστικά. Είχαµε βοµβαρδισµούς γιαπερισσότερα από δέκα χρόνια, κατά µέσοόρο, κάθε τρεις ηµέρες.Αυτά τα δύο οδήγη-σαν τη χώρα σε τραγική κατάσταση. Κατέ-στησαν το Ιράκ αδύναµη στρατιωτικά καιηθικά χώρα.

Η αµερικανική στρατιωτική µηχανή, και ηεξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αποτελούνένα από τα πιο σηµαντικά προβλήµατα τηςπεριοχής. Η σκηνή της εκτέλεσης, που µε-ταδόθηκε σε όλα τα ΜΜΕ ανά τον κόσµο,

θέλει να περάσει το σαφές µήνυµα ότι τηνίδια τύχη θα έχει όποιος τολµήσει να αντι-σταθεί στην κυριαρχία των ΗΠΑ. Η στοχο-θεσία είναι ακριβής. Οι εµφύλιες συγκρού-σεις στο εσωτερικό της χώρας µε σκοπό νααποδυναµώσουν το ιδιόµορφο κίνηµα αντί-στασης που έχει αναπτυχθεί τα τελευταίαχρόνια στο Ιράκ και τον αποπροσανατολι-σµό των ανταρτών - µαχητών ενάντιας στονστρατό κατοχής. Η Αµερική, µια χώρα ηοποία δεν έχει καταργήσει την θανατικήποινή, έχει δεχτεί δεκάδες κυρώσεις γιαβασανιστήρια, έχει δηµιουργήσει το Γκουα-ντανάµο, δεν έχει υπογράψει τη συνθήκηαπαγόρευσης των χηµικών-βιολογικώνόπλων, έχει στήσει διεθνές δίκτυο απαγω-γών, δεν δύναται να αυτοαποκαλείται πα-γκόσµια δικαστής. Ο λαός του Ιράκ είναι οµόνος που πρέπει να µπορεί να αποφασίζειγια τη τύχη του. Η άµεση αποχώρηση τωνΑµερικανικών στρατευµάτων και η εξεύρε-ση λύσης µέσω των διαδικασιών του ΟΗΕείναι µονόδροµος. Ούτε Σαντάµ… ούτεθείος Σαµ λοιπόν!

Μερκουράκης Κώστας 2πρ Μαθηµατικού



Ο Επίκουρος γεννήθηκε στη Σά-µο στις 4 Φεβρουαρίου του 341και πέθανε το 270 προ χρονο-λογίας Βας. ∆ευτερότοκος γιος -σε τέσσερα αδέρφια- της Χαιρε-στράτης και του Νεοκλή, κατόρ-θωσε ν' αφήσει στις κατοπινέςγενιές ένα παντοτινό µήνυµα αι-σιοδοξίας. Τον τιµούσαν σαν Σο-φό που είχε την απάντηση σεκάθε σηµαντικό ζήτηµα της ζω-ής. Αυτό που προσέλκυσε τουςοπαδούς του ήταν η προοπτικήτης προσωπικής ευτυχίας, πουγια την επίτευξή της ο Επίκου-ρος προσέφερε ξεκάθαρες φιλο-σοφικές συµβουλές.

Το βασικό εµπόδιο στην ευ-τυχία, λέει ο Επίκουρος, εί-ναι η ανησυχία.∆εν µπορείςνα ευτυχήσεις σ' αυτή τηζωή αν ανησυχείς για την

επόµενη. Όµως η ευτυχία έγκειται στιςτέσσερις βασικές αλήθειες του επικουρι-σµού, στη λεγόµενη τετραφάρΒακο: «Μηφοβάσαι το θεό, Βη σε στενοχωρεί ο θά-νατος, το καλό εύκολα µπορείς να το κερ-δίσεις, το φοβερό εύκολα µπορείς να τοαντέξεις».

«Το καλό εύκολα µπορείς να το κερδί-σεις». Χρειαζόµαστε τροφή, νερό, προ-στασία από τα στοιχεία της φύσης καιασφάλεια από τα εχθρικά ζώα και ανθρώ-πους. Όλα τούτα είναι διαθέσιµα και µπο-ρείς να τ' αποκτήσεις Βε µικρή προσπά-θεια ή λίγα χρήµατα. Η πολυτέλεια δεν εί-ναι κακό πράγµα από µόνη της, όµως ακό-µα και η παραµικρή εξάρτηση από αυτήείναι επιβλαβής για την ευτυχία, όπωςεπιβλαβής είναι κάθε επιθυµία για Βηαναγκαία πράγµατα.

«Το φοβερό εύκολα µπορείς να το αντέ-ξεις». Χωρίς αµφιβολία ο πόνος και η αρ-ρώστια είναι δυσάρεστα, αλλά η έντονηταλαιπωρία που να διαρκεί πολύ δεν είναικάτι το συνηθισµένο. Μάθε τα όρια τωναναγκών σου, αναγνώρισε τα όρια τωνδεινών που είναι πιθανό να υποφέρει τοσώµα σου και απόλαυσε τη σιγουριά ότι ηζωή σου θα' ναι εξαιρετικά ηδονική αν δετη δηλητηριάζεις Βε άγχος και επιθυµίες.Ας σηµειωθεί εδώ ότι ο Επίκουρος πέθα-νε ύστερα από βασανιστικούς πόνους 2εβδοµάδων από πέτρα στα νεφρά που τουπροκάλεσε επίσχεση ούρων. Ισχυρίστηκεόµως ότι ο θάνατος τον εύρισκε ευδιάθε-το, επειδή τις ώρες εκείνες διατηρούσεστο νου ζωντανή τη µνήµη των φίλων του,των ευχάριστων στιγµών και συζητήσεωνπου είχαν κάνει µαζί.

«Μη σε στενοχωρεί ο θάνατος». « Ένατίποτα είναι για Βας ο θάνατος», λέει οΕπίκουρος, «γιατί όταν υπάρχουµε εµείςο θάνατος είναι απών και όταν ο θάνατοςείναι παρών, δεν υπάρχουµε εµείς». Άλ-λωστε είναι µεγάλο µπέρδεµα το να στε-νοχωριέσαι για τη θνησιµότητα σου κι εί-ναι αχαριστία ν' αγανακτείς Βε τους περιο-ρισµούς της ζωής σαν άπληστος συνδαι-τυµόνας που έχει την απαίτηση να τουσερβίρουν πιάτα επ' αόριστον και αρνείταινα σηκωθεί από το τραπέζι.

«Μη φοβάσαι το θεό». Οι θεοί είναι µα-κάριοι και αθάνατοι όπως υποδηλώνεταιαπό την ίδια την έννοια του «θεού».Όµως σύµφωνα Βε τον Επίκουρο, οι θεοίδεν ενδιαφέρονται πολύ για τις ανθρώπι-νες ενέργειες και δεν ασχολούνται Βε τονα ευνοήσουν τους πιστούς και να τιµω-ρήσουν τους εχθρούς τους.

Το 306, ο Επίκουρος αγοράζει ένα σπι-τάκι Βε κήπο για να στεγάσει τους φίλουςτου. Η σχολή έτσι έµεινε γνωστή Βε το

όνοµα Κήπος, µιας και οι συνεδρίες γινό-ταν έξω στην αυλή. Η κυριότερη δουλειάόµως γινόταν µέσα στο σπίτι του Επίκου-ρου: εκεί πραγµατοποιούνταν η παραγωγήχειρόγραφων έργων και επιστολών πουστέλνονταν στο ολοένα διευρυµένο κύκλοοπαδών σ' ολόκληρο τον ελληνιστικό κό-σµο.

Το γεγονός ότι στον Κήπο υπήρχαν δού-λοι και γυναίκες µέλη, στάθηκε αφορµή ναδιαδοθούν από εχθρικά πρόσωπα σκανδα-λώδεις φήµες, ότι ο Κήπος ήταν τόποςακατάπαυστων οργίων και γλεντιών. Οιφήµες αυτές προφανώς ενισχύθηκαν απότη θέση του Επίκουρου, ότι η σωµατικήηδονή είναι η πρωταρχική και βασική µορ-φή ηδονής. Όµως ο Επίκουρος πίστευεστο γάµο και στην οικογένεια για όποιονήταν έτοιµος για κάτι τέτοιο. Ταυτόχρονα,αποδοκίµαζε το σεξουαλικό έρωτα διότιόπως υποστήριζε, παγιδεύει τον εραστή σ'ένα κουβάρι περιττών αναγκών. Θεωρούσετο σεξ ως µη αναγκαία ηδονή που ποτέδεν προσέφερε πραγµατικό όφελος σε κα-νέναν... «και να' µαστε ευχαριστηµένοι ανδε µας βλάψει κιόλας»!

Μαρία Κοντοπίδη Μαθηµατικό

ΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΠΙΟ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΟΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΑΡΑΓΕ

ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ;

ΖΟΥΜΣΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ

«Η σοφία δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα βήµα

µετά τον Επίκουρο, και συχνά βρίσκεται χιλιάδες

βήµατα πίσω του».

Φρειδερίκος Νίτσε

ΖΟΥΜΣΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΠΙΟ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΟΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΑΡΑΓΕ

ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ;



Λόγω των µεγάλων οικονοµικών

δυσχερειών που αντιµετώπιζε η

οικογένειά του ο Ζιζού δέχεται

να µετακοµίσει στις Κάννες. Τα Πρώτα

χρήµατα που αποκτάει τα στέλνει άµεσα

στην οικογένεια του. Στις Κάννες τα πρώ-

τα τρία χρόνια(που ήταν στο εφηβικό) συ-

νεργάζεται µε τον Jean Varraud, η συµβο-

λή του οποίου στη µετέπειτα καρριέρα

του θα ήταν καθοριστική."Ήταν ένας ση-

µαντικός παράγοντας στην καρριέρα µου.

Μποαρεί να µην µιλάµε πολύ γι' αυτόν σή-

µερα, αλλά είναι άξιος µεγάλης τιµής από

εµένα, πολύ περισσότερο από αλλους αν-

θρώπους που έχω συνεργαστεί µέχρι τώ-

ρα.αν δε µε είχε επιλέξει δεν ξέρω αν θα

ήµουν σε αυτο το -ποδοσφαιρικό- επίπε-

δο τώρα.Τέτοιους ανθρώπους δεν πρέπει

να ξεχνάµε να τους ευχαριστούµε" δηλώ-

νει ο ίδιος ο Ζιζού.Το '89 ο Ζidane κανει

το ντεµπούντο του στο Championat απέ-

ναντι στη Νantes του Desailly και του

Deschamps. Στις 8 Φλεβάρη του επόµενου

έτους πετυχαίνει το παρθενικό του γκολ

σε βαρος της ίδιας οµάδας.Το '92 ο προ-

πονητής της Marseille θέλει να τον απο-

κτήσει, όµως κάποιοι στο περιβάλλον

του τον προτρέπουν να µην ασχοληθεί µα-

ζί του. Έτσι, ο Ζidane καταλήγει στη

Bordeaux, όπου έµεινε µέχρι το '96. Τον

τελευταίο χρόνο, η Bordeaux δεν πηγαίνει

καλά στο Championat, αλλά πηγαίνει φο-

βερά στο UEFA. O Ζidane ξεδιπλώνει όλο

του το ταλέντο στον τελικό µε τη

Milan(όπου οι Ιταλοί κέρδισαν 2-0). Η

Juventus δεν χάνει την ευκαιρία και τον

αποκτάει αµέσως. Εκείνη τη χρονιά η Juve

είχε κατακτησει το Ch. League. O Zizou

γεύτηκε ένα σούπερ Καπ Ευρώπης το φθι-

νόπωρο του '96 και 2 πρωταθληµατα µε

την Juventus το '97 και το '98. Όµως είχε

2 χαµένους τελικούς Ch. League τις ίδιες

χρονιές απέναντι σε Dortmund και Real.

Στο Μουντιάλ του '98, όµως χαρίζει το

κύπελλο στη Γαλλία µε 2 γκολ στον τελικό

και ανακυρρήσεται παίκτης της χρονιάς.

Το 2000 οδηγει τη Γαλλία στην κορυφή

της Ευρώπης. Ανακυρήσσεται εκ νέου κα-

λύτερος παικτης του κόσµου!!! Τον επόµε-

νο χρόνο µετακοµίζειστη Ρεάλ Μαδρίτης

εναντι 500 εκ. φράγκων!!!! Η πιο ακριβο-

πληρωµένη µεταγραφή στα χρονικά!Αµέ-

σως κατακτά το Ch. League, σκοράροντας

στον τελικό. Την επόµενη χρονια κατακτά

και το ισπανικό πρωτάθληµα, µετά και το

σούπερ Καπ Ισπανίας! Χώρια τα διηπη-

ρωτικά του '96 και του '02!!!! Όπως κατα-

λαβαίνουµε εκτος από µάγο της µπάλας

προκειται και για συλλέκτη τίτλων!

Μοναδικό του ελλατωµα είναι τα νεύρα

του. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η

κουτουλιά που έδωσε στο Materazzi (µετά

το εκπληκτικό σε εκτέλεση πεναλτυ που

έβαλε) στον τελικό του πρόσφατου Μου-

ντιάλ. Φυσικά αντίκρυσε την κόκκινη κάρ-

τα και η Γαλλία έχασε το τρόπαιο. Μόνος

του είχε οδηγήσει τη Γαλλιά -για ακόµη

µία φορά- ο Ζιζού στον τελικό, αλλά αυ-

τήν τη φορά της στέρησε το τροπαιο, αντί

να της το δώσει.

Επίσης, όλην την ώρα τον έβριζαν στο

γήπεδο οι Ιταλοί, γι'αυτό ξέσπασε πάνω

στο Materazzi(Χωρίς αυτο να αποτελεί δι-

καιολογία για την κουτουλιά). Πάντως οι

Γάλλοι τον συγχώρεσαν (λογικο είναι,ένα

Παγκόσµιο και ένα ευρωπαικό τους έχει

χαρίσει...) και του επεφύλαξαν θερµότατη

υποδοχή... Η αναγνωρισηµότητά του είναι

τεράστια παγκοσµίως.έχει ανακυρηχθεί

καλύτερος ευρωπάιος παίκτης τα τελευ-

ταία 50 χρόνια από τη FIFA!!! Αν και ήταν

αναπόφευκτο, λυπούµαστε που ένας τόσο

σπουδαίος παίκτης κρέµασε τα παπού-

τσια του. Όλοι θα έχουν να θυµούνται τις

στιγµές µεγείας που µας προσέφερε και

όχι τόσο πολύ τις στιγµές που έχανε τον

έλεγχο.

Νέστορας Νεστορίδης

2πρ Μαθηµατικού

Zinedine ZidaneZinedine ZidaneH πορεία ενός γίγαντα του σύγχρονου παγκοσµίου ποδοσφαίρουΤο 1972 γεννηθηκε ο Ζinedine Zidane στη Μασσαλία. Όντας γιος µετα-ναστατών από την αλγερία ήταν πάµπτωχος και άρχισε τα πρώτα τουποδοσφαιρικά του βήµατα στην πλατεία Tartane, της γειτονιάςCastellane της Μασσαλίας. Μόλις σε ηλικία 14 ετών τον εντοπίζει ηοµάδα των Καννών, η οποία τον ζητάει ευθύς αµέσως.

H πορεία ενός γίγαντα του σύγχρονου παγκοσµίου ποδοσφαίρου



Αυτό το φωτογραφικό αφιέρωµα έχει αφορµή την εκλογική

νίκη του συνασπισµού της αριστεράς στη Βενεζουέλα. Στη λατι-

νική αµερική, σήµερα, σε ένα ολόκληρο δίκτυο χωρών διαµορ-

φώνεται ένα ισχυρό µπλοκ αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη λαί-

λαπα των Η.Π.Α. Η αριστερά εκεί κατορθώνει και κερδίζει εκλο-

γές, ξανά και ξανά. Ατµοµηχανή του κινήµατος, η Βενεζουέλα.

Να, λοιπόν, τα αποτελέσµατα των εκλογών απο το’98 έως σήµε-

ρα. Προφανώς δεν συµπεριλαµβάνονται οι τοπικές εκλογές και

τα δηµοψηφίσµατα.

66//1122//9988Προεδρικές Εκλογές: 56,20%3300//77//0000Εκ νέου Προεδρικές Εκλογές: 59,76%1155//88//0044∆ηµοψήφισµα για το εάν οι πολίτες θέλουν ή όχι την αποποµπή

του Προέδρου, υπέρ του Τσάβεζ ψήφισε το 59,1%33//1122//0066Προεδρικές Εκλογές: 61,62%

Με ιδεολογικές καταβολές από τον Τσε Γκεβάρα µεχρι τον

Σαλβαντόρ Αλιέντε η Λατινική Αµερική εµπνέει οράµατα και αλ-

λάζει συνειδήσεις.

Η ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙ Α ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΗΚΑΙ ΕΦΙΚΤΗ!!!



Εφηµερίδα «Η ΕΠΟΧΗ» για την Κοµµουνιστική Ανανέωση για το Σοσιαλισµό

ΡΕΙ Α ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Η ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΗ


Πλανήτης Γη: Θάλαµος αερίων

Η ατµόσφαιρα της Γης διατηρεί τον πλανή-τη θερµό. Το διοξείδιο του άνθρακα (CO2)που βρίσκεται στην ατµόσφαιρα έχει τηνιδιότητα να παγιδεύει την υπέρυθρη ακτινο-βολία του ήλιου και να την επανεκπέµπειπρος την ατµόσφαιρα και τη Γη, αυξάνονταςτη συνολική θερµοκρασία του πλανήτη. Τονίδιο ρόλο παίζουν και άλλα αέρια του θερµο-κηπίου, που είτε βρίσκονται σε µικρές ποσό-τητες στη φυσιολογική σύσταση της ατµό-σφαιρας, όπως το µεθάνιο, οι υδρατµοί, ταοξείδια του αζώτου και οι χλωροφθοράν-θρακες, είτε συσσωρεύονται στην ατµόσφαι-ρα από βιοµηχανικές και άλλες ανθρώπινεςδραστηριότητες. Η αύξηση των συγκεντρώ-σεων των αερίων του θερµοκηπίου, που πα-ρατηρείται τις τελευταίες δεκαετίες προκα-λεί την αύξηση της θερµοκρασίας του πλα-νήτη µας, οδηγώντας σε αλλαγές στις κλιµα-τικές συνθήκες µε ανυπολόγιστες συνέπει-ες.

Ήδη η παγκόσµια θερµοκρασία έχει αυξη-θεί κατά µισό βαθµό Κελσίου και η πιθανό-τητα η αύξηση να αγγίξει τους τρεις βαθ-µούς στα επόµενα 50 χρόνια είναι 75%, ανδεν προβούµε σε άµεσες ενέργειες. Σύµφω-να µε την περιβόητη έκθεση Στερν, που συ-ντάχθηκε υπό τη διεύθυνση του σερ ΝίκολαςΣτερν, πρώην επικεφαλής των οικονοµολό-γων της Παγκόσµιας Τράπεζας, παρουσιάζο-νται οι επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά καιτην οικονοµία που θα προκληθούν αν δε λη-φθεί άµεση δράση (το διαπιστώνουν ακόµακαι οι νεοφιλελεύθεροι).

Στην έκθεσή του ο Stern µιλώντας στη µο-ναδική γλώσσα που καταλαβαίνουν οι πα-γκόσµιοι ηγέτες , προειδοποιούσε πως ηκλιµατική αλλαγή εκτός από τις υπόλοιπεςεπιπτώσεις της, θα οδηγήσει τον πλανήτη σεχρεοκοπία, πλήττοντας πρώτα τις οικονο-µίες των λεγόµενων αναπτυσσόµενων χω-ρών. Σύµφωνα µε την έκθεση για την άµεσηαντιµετώπιση του προβλήµατος θα πρέπεινα διατεθεί το1% του

Παγκόσµιου Ακαθάριστου Προϊόντος, δια-φορετικά το κόστος µπορεί να είναι πεντα-πλάσιο έως εικοσαπλάσιο του ποσού αυτούαργότερα. Η δηµοσίευση της έκθεσης τουStern συνέπεσε χρονικά µε εκείνη τριών άλ-λων σηµαντικών µελετών, οι οποίες τεκµη-ρίωναν το µέγεθος και τις επιπτώσεις τωνπεριβαλλοντικών προβληµάτων.Μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω:< Το λιώσιµο των πάγων θα αυξήσει τουςκινδύνους πληµµύρας< Η υπερχείλιση των θαλασσών θα εξανα-γκάσει 200 εκατ. ανθρώπους να εγκαταλεί-ψουν τα σπίτια τους< Έως και 40% των ειδών του ζωικού βασι-λείου θα απειληθούν µε εξαφάνιση< Θα σηµειώνονται όλο και περισσότεραακραία καιρικά φαινόµενα< Αν η θερµοκρασία αυξηθεί έως και 5 βαθ-µούς Κελσίου θα χαθεί έως και το 10% τηςπαγκόσµιας παραγωγής

Ρίο -Κιότο-Γιοχάνεσµπουργκ-Ναϊρόµπι

Στις 11 του περασµένου Νοέµβρη ολοκλη-ρώθηκαν οι εργασίες της 12ης ∆ιεθνούςΣυνδιάσκεψης για την αντιµετώπιση της κλι-µατικής αλλαγής υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε.Η συνδιάσκεψη έλαβε χώρα στο Ναϊρόµπιτης Κένυας και σ’ αυτήν παρευρέθηκαν κυ-βερνητικοί εκπρόσωποι από τις 165 χώρεςπου είχαν επικυρώσει το πρωτόκολλο τουΚιότο και τις 24 που απλά το είχαν υπογρά-ψει χωρίς να προχωρήσουν σε επικύρωσήτου, στις οποίες συµπεριλαµβάνονται οιΗ.Π.Α. Περιττό να αναφέρουµε ότι η Ελλάδαστο συνέδριο έλαµψε δια της απουσίας της,ενώ τα εγχώρια Μ.Μ.Ε. «πέρασαν το θέµαστα ψιλά» και δεν του έδωσαν ιδιαίτερηπροσοχή.Για την ιστορία να πούµε ότι το Πρωτόκολ-

λο του Κιότο (1997) ήταν ένα σηµαντικό νο-µικό εργαλείο το οποίο προέκυψε από τηΣύµβαση-Πλαίσιο για τις Κλιµατικές Αλλα-γές που είχε υπογραφεί στη ∆ιάσκεψη τουΡίο τον Ιούνιο του 1992, από το σύνολο σχε-δόν των κρατών που πήραν µέρος σ’ αυτήνσυµπεριλαµβανοµένης και της Ελλάδας.Στην ουσία δέσµευε νοµικά τις βιοµηχανικά

αναπτυγµένες χώρες να µειώσουν τις εκ-ποµπές έξι αερίων του θερµοκηπίου τηνπερίοδο 2008-2012 σε ποσοστό 5,2%σε σχέση µε τα επίπεδα του 1990. Έτσιθα εξασφαλιζόταν ο κύριος στόχος της

Σύµβασης, δηλαδή η σταθερο-

ποίηση των συγκεντρώσεων των αερίων τουθερµοκηπίου στην ατµόσφαιρα σε επίπεδατέτοια ώστε να προληφθούν επικίνδυνεςεπιπτώσεις στο κλίµα από τις ανθρώπινεςδραστηριότητες

Στο συνέδριο του Ναϊρόµπι αναµενόταν νασυζητηθεί το µέλλον του Πρωτοκόλλου τουΚιότο µετά το 2012, δηλαδή να οριστεί µιαξεκάθαρη διαδικασία κι ένα νέο χρονοδιά-γραµµα για τη θεσµοθέτηση νέων στόχωνγια σηµαντικότερες µειώσεις στις εκποµπέςτων αερίων του θερµοκηπίου από τις µέχριτώρα προβλεπόµενες. Σε δεύτερο στάδιο, θασυζητιόταν το πολύ σηµαντικό θέµα της δη-µιουργίας ‘Ταµείου προσαρµογής στις κλι-µατικές αλλαγές’ που στόχο του είχε την πα-ροχή βοήθειας στις λεγόµενες αναπτυσσό-µενες χώρες ώστε να αντιµετωπίσουν τιςεπιπτώσεις που θα υποστούν στο άµεσοµέλλον, αλλά και ήδη υφίστανται οι οικονο-µίες τους από τις κλιµατικές αλλαγές.

Σύµφωνα µε την Γραµµατεία για τις Κλιµα-τικές Αλλαγές του Ο.Η.Ε. η Ελλάδα αύξησετις εκποµπές των αερίων του θερµοκηπίουαπό το 1990 έως το 2004 κατά 26,6% καιβρίσκεται στην πέµπτη θέση της σχετικήςλίστας. Κι όµως η ελληνική κυβέρνηση ετοι-µάζεται να απαλλάξει τη ∆ΕΗ από τον ειδικόφόρο κατανάλωσης για το λιγνίτη (1,5€ ανάτόνο), ο οποίος επιβαρύνει την ατµόσφαιραµε 43.040.838 τόνους CO2 ετησίως. Όσογια την εγκατάσταση µονάδων παραγωγήςανανεώσιµων πηγών ενέργειας, η - επίσηςµεσογειακή - Ισπανία µας έχει προ πολλούξεπεράσει.Μπροστά σ’ αυτόν τον καταιγισµό επιστηµο-νικών στοιχείων που καθιστούν άµεση τηνανάγκη λήψης µέτρων, θα περίµενε κανείςπως η συνδιάσκεψη θα διαπνεόταν από τοχαρακτήρα του επείγοντος ώστε να προλά-βουµε τα όσα ζοφερά η προαναφερθείσα έκ-θεση Stern προέβλεψε. Ωστόσο οι απεσταλ-µένοι των Κυβερνήσεων ξεχνώντας τα επι-τεύγµατα της 11ης συνδιάσκεψης στο Μό-ντρεαλ του Καναδά, αναλώθηκαν σε γενικο-λογίες και υπεκφυγές αµελώντας την ουσία.Έτσι, µπορούµε να πούµε ότι οι αποφάσειςστο Ναϊρόµπι δεν µπορούν να θεωρηθούνπαρά µόνο ως ένα επαρκές υπόβαθρο για τησυνέχιση των συζητήσεων, καθώς οι Κυβερ-νήσεις αναγνώρισαν την ανάγκη για µείωσητων παγκόσµιων εκποµπών κατά 50% µέχριτο 2050, αλλά δεν όρισαν συγκεκριµένοχρονοδιάγραµµα για την περαιτέρω µείωσήτους µετά το 2012. Όσον αφορά δε στο Τα-µείο Προσαρµογής, αν και επιτεύχθηκε συµ-φωνία για τη δηµιουργία του, το επίπεδοχρηµατοδότησής του παραµένει πολύ χα-µηλότερο από αυτό που χρειάζεται για νααντιµετωπιστούν τα κοινωνικά και περιβαλ-λοντικά προβλήµατα στις αναπτυσσόµενεςχώρες.

Πλανήτης Γη το µέλλον είναι κάτι παραπάνω από αβέβαιο



CCOO22


Ποιοι αν όχι εµείς, πότε αν όχι τώρα;

Η υπερθέρµανση του πλανήτη αναµένεταινα προκαλέσει σοβαρούς κινδύνους οι οποί-οι θα πλήξουν ολόκληρη την ανθρωπότητα.Εποµένως αναδεικνύεται η κατεπείγουσαανάγκη για τη λήψη ριζοσπαστικών µέτρων.Για την ώρα η αντίδραση απέναντι στην οικο-λογική κρίση είναι ιδιαίτερα ελλιπής και πε-ριορισµένη. Οι περισσότερες χώρες, µεταξύτων οποίων και η Ελλάδα, δεν υπήρξαν συ-νεπείς απέναντι στις δεσµεύσεις τους όπωςαυτές ορίστηκαν στο Πρωτόκολλο του Κιότο,ενώ οι Η.Π.Α. που είναι ο κυριότερος υπαί-τιος για την εκποµπή αερίων του θερµοκηπί-ου δεν το έχει ακόµα επικυρώσει. Παράλλη-λα, η κατάσταση επιδεινώνεται από την αλό-γιστη χρήση των µη ανανεώσιµων φυσικώνπόρων -κυρίως από τις πολυεθνικές επιχει-ρήσεις – στο όνοµα την ανάπτυξης και τηςαύξησης της παραγωγικότητας. Όσον αφοράτην κεντρική πολιτική σκηνή, πέρα από γενι-κόλογες τοποθετήσεις δεν υπάρχει καµίαουσιαστική πολιτική βούληση για τη ροπήτης υπάρχουσας κατάστασης προς µια δια-φορετική κατεύθυνση.

Όµως για να αντιµετωπιστεί η παγκόσµιαοικολογική κρίση, η οποία έχει ήδη λάβειαπειλητικές διαστάσεις, χρειάζεται επανεξέ-ταση των αιτιών που προκαλούν και συντη-ρούν το φαύλο κύκλο της οικολογικής κατα-στροφής. Το φαινόµενο της συστηµατικής

κατασπατάλησης των µη ανανεώσιµων φυσι-κών πόρων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) πουοδηγεί στη συσσώρευση επικίνδυνων αε-ρίων στην ατµόσφαιρα και κατ’ επέκτασηστην υπερθέρµανση του πλανήτη, έχει τις ρί-ζες του στον τόπο παραγωγής και κατανάλω-σης που έχει επικρατήσει σχεδόν σε όλο τονκόσµο, ενώ φέρει αδιαµφισβήτητα ταξικάχαρακτηριστικά. Επιπλέον, πέρα από τηναδυναµία θέσπισης µέτρων και κανόνωνπρος έναν οικολογικό προσανατολισµό απότις εκάστοτε κυβερνήσεις, το πρόβληµα οξύ-νεται και από την υιοθέτηση του δυτικούτρόπου ζωής, ο οποίος προάγει µια µαζικήκαταναλωτική κουλτούρα σ’ ένα σύστηµαόπου δουλεύουµε για να αγοράζουµε και νακαταναλώνουµε αλόγιστα κι αδιακρίτως. Κοι-νό φαινόµενο αποτελεί επίσης η ελλιπέστα-τη ενηµέρωση και η έλλειψη ευαισθητοποί-ησης και συνειδητοποίησης του µεγέθουςτης καταστροφής από τους πολίτες.

Τι µπορεί όµως να γίνει προκειµένου τοµέλλον του πλανήτη να µην προδιαγράφεταιζοφερό; Αρχικά είναι απαραίτητος ο σχεδια-σµός ενός εναλλακτικού προγράµµατος, τοοποίο θα είναι δεσµευτικό για όλες τις χώ-ρες ανάλογα µε τη συνεισφορά τους στην εκ-ποµπή των αερίων του θερµοκηπίου.Το πρό-γραµµα αυτό θα πρέπει να θέτει τα θεµέλιαγια την οικοδόµηση κοινωνιών που θα υιο-θετούν µοντέλα βιώσιµης ανάπτυξης, ταοποία θα στηρίζονται στην αναδιανοµή, στην

εξοικονόµηση και στον περιορισµό της κα-τανάλωσης υλικών που είναι βλαβερά για τοπεριβάλλον. Στόχος θα πρέπει να είναι οπροσανατολισµός της έρευνας και της τε-χνολογίας στην εύρεση κι εφαρµογή νέωνµεθόδων φιλικών προς το περιβάλλον έτσιώστε να απαγκιστρωθεί η βιοµηχανία κι ηπαραγωγή από το πετρέλαιο.Τέλος, επιτακτι-κή ανάγκη αποτελεί η διαµόρφωση µιας οι-κολογικής ατοµικής και συλλογικής συνεί-δησης, έτσι ώστε ο σεβασµός στο περιβάλ-λον και στους φυσικούς πόρους να είναιαναπόσπαστο στοιχείο της κουλτούρας τωνσύγχρονων κοινωνιών και της καθηµερινότη-τας όλων των ανθρώπων. Για το λόγο αυτό εί-ναι απαραίτητη η δραστηριοποίηση όλωντων πολιτών σε παγκόσµιο και τοπικό επίπε-δο, έτσι ώστε να δηµιουργηθούν προϋποθέ-σεις για την οικοδόµηση οικοσυµβατών τρό-πων διαχείρισης της ενέργειας.

Η υπερθέρµανση του πλανήτη είναι έναφαινόµενο µε ασύλληπτα δυσάρεστες οικο-λογικές, κοινωνικές κι οικονοµικές προεκτά-σεις (ακραία καιρικά φαινόµενα, υγειονοµι-κοί κίνδυνοι, επιδείνωση της φτώχειας). Γι‘αυτό η λήψη µέτρων και δράσεων είναι πιοαναγκαία από ποτέ. Ας βάλουµε όλοι το χε-ράκι µας για να σωθεί ο πλανήτης!

Τσίπη ΜαρίαΚουρουζίδου Αγγελική

θεοδώρα ΒελώναΑΑΝΝ..ΑΑ..ΠΠΝΝΟΟΗΗ ΒΒιιοολλοογγιικκοούύ


AΦΙΕΡΩΜΑ JANIS JOPLIN

Γεννηµένη το 1943 στο Port Arthur, µια µικρή βιοµηχανικήπόλη στο Τέξας από σχετικά εύπορη οικογένεια, η Janis µε-γαλώνει ακούγοντας Bessie Smith, Odetta και Big Mama

Thornton (Willie Mae Thornton), όλες τους µεγάλες φωνές τηςµαύρης jazz και της country µουσικής, από τις οποίες αργότεραεπηρεάστηκε, τόσο ερµηνευτικά όσο και ενδυµατολογικά, καθώςκαι τραγουδώντας στην τοπική χορωδία. Θα φοιτήσει στο ThomasJefferson High School, το µόνο λύκειο της περιοχής, από το οποίοδε θα έχει και τις πιο ζαχαρένιες αναµνήσεις. Αποµονωµένη απότους συνοµηλίκους της λόγω του παρουσιαστικού της- η ίδια έλε-γε ότι ως έφηβη ένιωθε σαν ασχηµόπαπο- θα κάνει παρέα µε µιαοµάδα αγοριών που θεωρούνταν επίσης περιθωριακοί για τη σχο-λική κοινότητα και συνεπώς και για την κοινωνία του Port Arthur.Μαζί τους η Janis θα ανακαλύψει τα blues µέσα από δισκάκια τουLeadbelly και θα κάνει τις πρώτες βουτιές στην ψυχεδελική ποίησητων Beatniks.Αργότερα, ως φοιτήτρια, θα ταξιδέψει πολύ σε πόλειςέξω από το Port Arthur, όπως είναι το Houston και το Venice Beach,αλλά και πιο µακριά, στο Austin και στο San Francisco- στο οποίοέφτασε µε ωτοστόπ- µέρη στα οποία η Βeat σκηνή είχε βρει κατάλ-ληλο έδαφος να ανθίσει. Η Janis θα ζήσει έτσι µια αρκετά απελευ-θερωµένη για την εποχή της ζωή, µένοντας σε κοινόβια και κάνο-ντας δουλειές του ποδαριού είτε ως σερβιτόρα είτε ως τραγουδί-στρια σε µπουατ. Η αυτοκαταστροφική της ιδιοσυγκρασία θα τηνοδηγήσει σε περίεργα «ταξιδάκια» στα ενδότερα του υποσυνειδή-του της µε τη χρήση ποικίλλων ψυχότροπων ουσιών καθώς και µετην όλο και αυξανόµενη κατανάλωση αλκοόλ, συνήθεια που διατή-ρησε σε όλη τη διάρκεια της σύντοµης ζωής της.Το καλοκαίρι του1965, έπειτα από µια σοβαρή περιπέτεια µε τα ναρκωτικά, θα γυρί-σει πίσω στο σπίτι της, αποφασισµένη να αποτοξινωθεί και νααφοσιωθεί στις σπουδές της. Σύντοµα όµως, το ασφυκτικό οικογε-νειακό της περιβάλλον, αλλά και η βαθιά αγάπη της για τη µουσι-κή θα την ωθήσουν να εγκαταλείψει το σπίτι της για δεύτερη φοράκαι τώρα πια οριστικά.

Η Janis και ο Μεγάλος Αδερφός

ΒΒiigg BBrrootthheerr aanndd TThhee HHoollddiinn CCoommppaannyy ήταν το όνοµα µιαςrock/jazz/blues και folk µπάντας από το San Francisco µε αναφο-ρές από Dylan και Rolling Stones. Μέσα από τη µουσική τους φι-λοδοξούσαν- τι άλλο;- «Να µιλήσουν στα παιδιά όλης της Γης».Ευσεβής πόθος, µιας και βρισκόµαστε στα 60`s, αλλά κάτι τουςέλεγε ότι αν είχαν και µια τραγουδίστρια, ίσως τους άκουγαν λίγοπερισσότερα...παιδιά απ’ ό,τι µέχρι τότε. Έτσι, το Μάιο του `66 ηJanis δέχεται να αναλάβει το ρόλο της τραγουδίστριας (‘chicksinger’) για τους Big Brother και φτάνει στο San Francisco που αυ-τή την εποχή βρίσκεται σε αναβρασµό. Παιδιά των λουλουδιών,καλλιτέχνες, διανοούµενοι και απλοί άνθρωποι, συρρέουν σ’ αυτήτην περιοχή της California σαν σε µια άλλη Μέκκα σε αναζήτησηταυτότητας, σκοπού και προορισµού ή απλώς αποδοχής. Στην αρ-χή τα πράγµατα δε θα ‘ναι τόσο εύκολα για τη µπάντα. Με τα χίλιαζόρια θα υπογράψουν µε µια µικρή ανεξάρτητη δισκογραφική καιτο πρώτο τους album, που θα φέρει τ’ όνοµά τους, δε θα κυκλοφο-ρήσει λόγω µειωµένης ζήτησης. Η µεγάλη επιτυχία θα έρθει αργό-

Θεµιστοκλέους 53, Αθήνα * Tηλ.: 210 3300140

www.cinestore.gr * email: [email protected]

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ & ΑΦΙΣΕΣ

Ήταν η καλύτερη των εποχών και ήταν η χειρό-τερη όλων. Φαινόταν πως ήταν µόνο η αρχή κιόµως δεν ήταν παρά το τέλος. Τραγική ειρωνία;1970. Η χρονιά που όλα είχαν βρει τη θέση τους.Η Janis,’στεγνή’ εδώ και καιρό από κάθε είδουςεξάρτηση εκτός απ’ το πάθος για τη µουσική,έχει βρει την καλλιτεχνική της ταυτότητα µέσααπό τα rock ‘n’ blues και µαζί µε την καλύτερηback up µπάντα που είχε ποτέ, τους Full TiltBoogie Band, έχει µπει στο studio για την ηχο-γράφηση του νέου της δίσκου.Στις 4 Οκτωβρίουτου 1970 η Janis, ή αλλιώς Pearl για τους ‘κολ-λητούς’, βρίσκεται νεκρή στο δωµάτιο ενός µο-τέλ στο Λος Άντζελες από υπερβολική δόση ηρω-ίνης και το 27χρονο τότε ακατέργαστο µαργαρι-τάρι των desperate blues περνάει στη σφαίρατου µύθου.

Μαµά, να σου γνωρίσω το Jim, τo Jimmy και τη Janis…



Janis…η Janis…τερα, το καλοκαίρι του ’68 όταν η Janis µεµια απίστευτη ερµηνεία στο τραγούδι τηςB.M.Thornton “Ball And Chain” θα καθηλώ-σει τον κόσµο που έχει µαζευτεί στοMonterey Pop Festival και θα κάνει τους πά-ντες να παραµιλάνε, ροκάροντας άγρια,ουρλιάζοντας και παραπατώντας πάνω σεπυρετώδη, εκρηκτικά blues µονοπάτια µ’ένα τρόπο που ο κόσµος είχε ξαναδεί µέχριτότε µόνο σε µαύρες ντίβες των blues όπωςη Bessie Smith και η Aretha Franklin. Με πα-ρουσιαστικό ασυµβίβαστο µε οτιδήποτε θε-ωρούταν τότε ‘αντικειµενικά όµορφο’ καισκηνική παρουσία που θα σόκαρε κάθε κα-θωσπρέπει κολλεγιοκόριτσο, η Janis κατα-θέτει τη δική της πρόταση περί θηλυκότη-τας και σεξ-απήλ και φέρνει τα πάνω κάτωσε συµβάσεις και στερεότυπα, εκφράζονταςέτσι µια ολόκληρη γενιά.Το τι επακολουθεί,είναι πολύ εύκολο να το φανταστεί κάποιος:η µπάντα ξαφνικά θα βρεθεί στο επίκεντροτου ενδιαφέροντος, ενώ το album “CheapThrills” θα πουλήσει 1.000.000 αντίτυπααπό τον πρώτο κιόλας µήνα της κυκλοφο-ρίας του. Ο δίσκος θα περιέχει φυσικά το“Ball and Chain”, αλλά και άλλα κλασικάπια κοµµατάκια όπως το “Summertime” κα-θώς και το πολύ γνωστό από µια σύγχρονηδιασκευή του “Piece of my heart”.

Μόνη σε ‘µπλε’ τροχιά

Μετά απ’ όλ’ αυτά είναι πια προφανές ότιη Janis έχει απογειωθεί καλλιτεχνικά σε άλ-λο γαλαξία, µακριά απ’ οπουδήποτε θαµπορούσαν να την ακολουθήσουν τα µέλητης µπάντας η οποία εδώ και καιρό λειτουρ-γεί ως δική της βοηθητική µπάντα. Έτσι σύ-ντοµα η Janis θα φύγει από το συγκρότηµαγια ν’ ακολουθήσει την εσωτερική της φω-νή, η οποία-όταν δεν παρεµβάλλονται άλ-λες φωνές λόγω speed και έτερων ουσιών-θα την ωθήσει στη δηµιουργία µιας µπά-ντας µε R&B και blues αναφορές, όπως άλ-λωστε φανερώνει και τ’ όνοµά της: KozmicBlues Band.To πόνηµά της αυτό δε θα λάβειτην υποδοχή που η ίδια θα περίµενε καιέτσι σύντοµα η µπάντα θα διαλυθεί, έχο-ντας όµως στο ενεργητικό της ένα albumκαι πολλές εµφανίσεις σε Ευρώπη και Αµε-ρική συµπεριλαµβανοµένης και της εµφά-νισής τους στο φεστιβάλ του Woodstockτον Αύγουστο του `68

PearlΌµως η Janis δε θα το βάλει κάτω.1970.

Νέα χρονιά, νέο ξεκίνηµα. Μια νέα µπάνταστα σκαριά και το όνοµα αυτής: “Τhe FullTilt Boogie Band”. Aυτή τη φορά ξέρει τιειν’ αυτό που θέλει να κάνει και πώς θα τοκάνει. Ξέρει πως ό,τι άσχηµο και να τηςσερβίρει η ζωή, η µουσική πάντα θα την ξε-λασπώνει απ’ όλα, γιατί στην τελική «είναιτο µόνο που σου µένει, φίλε, µόνο το συ-ναίσθηµα µένει κι αυτό για µένα είναι κρυµ-µένο στη µουσική». ∆ιαλέγει µε προσοχήτους συνεργάτες της, θέλει να είναι σίγουρηότι δουλεύει µε ανθρώπους που είναι σε θέ-ση να καταλάβουν και να προχωρήσουν τιςιδέες της, αλλά και να της µάθουν νέαπράγµατα. Και σ’ αυτούς τους συνεργάτεςβρίσκει και καλούς φίλους. Ένας απ’ αυτούςείναι ο παραγωγός του νέου δίσκου, PaulRothchild (παράλληλα παραγωγός καιστους Doors), ο οποίος εντυπωσιασµένοςαπό την ενέργεια που βγάζει η Janis στοστούντιο θα πει αργότερα πως η περίοδοςτων ηχογραφήσεων αλλά και της περιοδεί-ας µε τη µπάντα στον Καναδά ίσως ήταν µιααπό τις πιο ευτυχισµένες εποχές γι’ αυτήν.Τόσο ευτυχισµένη, που θα µείνει ‘καθαρή’από ουσίες για πολύ καιρό. Όµως ο µπα-µπούλας πάντα καραδοκεί κι έτσι µια στιγ-µή αδυναµίας θα σπρώξει τη Janis στη µοι-ραία γνωριµία µε την ηρωίνη, που θα τηστείλει λίγο πιο ‘ψηλά’ απ’ ό,τι η ίδια περί-µενε στην τρυφερή ηλικία των 27 ετών. Τοalbum-“Pearl”- θα ολοκληρωθεί µετά τοθάνατό της από τα παιδιά της µπάντας, ενώθα περιέχει µέσα σ’ όλα κι ένα ορχηστρικόκοµµάτι πάνω στο οποίο η Janis απλά δενπρόλαβε να ηχογραφήσει τη φωνή της. Τοκοµµάτι λεγόταν “Burried alive in theBlues”.

Η Janis Joplin δεν τάφηκε πουθενά- εκτόςβέβαια από τα blues. Το σώµα της αποτε-φρώθηκε και η στάχτη της σκορπίστηκεστον Ειρηνικό. Ο θάνατός της ήρθε δυοβδοµάδες µετά το θάνατο του Jimmy(Hendrix), ενώ ο Jim (Morrison) θα περί-µενε ακόµα ένα χρόνο πριν την ακολουθή-σεi. Κι έτσι καταλάβαµε πως πάνε και τα60’s.



ΗΗPPoopp AArrtt γγεεννννιιέέττααιι ττηη δδεεκκααεεττίίαα ττοουυ 11995500 σσττηη ΒΒρρεεττααννίίαακκααιι ττηηνν ΑΑµµεερριικκήή.. ΌΌππωωςς οο ΣΣοουυρρεεααλλιισσµµόόςς υυππήήρρξξεε ηη ααννττιι--ττέέχχννηη ττοουυ ΚΚυυββιισσµµοουυ,, εεττσσιι κκααιι ηη PPoopp AArrtt εείίννααιι ηη ααννττιι--ττεε--

χχννηη ττοουυ ΑΑφφηηρρηηµµέέννοουυ ΕΕξξππρρεεσσσσιιοοννιισσµµοούύ.. ΚΚεεννττρριικκήή φφιιλλοοσσοοφφίίααττωωνν εεκκφφρραασσττωωνν ττηηςς εείίννααιι όόττιι ηη εευυχχααρρίίσσττηησσηη ππρρέέππεειι νναα ααννττλλεείί--ττααιι ααππόό ττηηνν οουυδδέέττεερρηη δδιιααππίίσσττωωσσηη κκααιι όόχχιι ααππόό δδιιφφοορροούύµµεεννεεςς εερρ--µµηηννεείίεεςς,, νναα εεννθθααρρρρύύννεειι ττηη δδιιεεύύρρυυννσσηη ττηηςς κκααθθηηµµεερριιννήήςς ππρρααγγµµαα--ττιικκόόττηηττααςς κκααιι όόχχιι ττηη φφαανντταασσιιαακκήή σσφφααίίρραα,, όόππωωςς υυπποοσσττήήρριιξξαανν οοιισσοουυρρρρεεααλλιισσττέέςς.. ΟΟδδηηγγοούύννττααιι έέττσσιι σσεε έένναα ννέέοο ρρεεααλλιισσµµόό πποουυ εεκκ--θθεειιάάζζεειι ττοο ααννττιικκεειιµµεεννιικκόό εειιςς ββάάρροοςς ττοουυ υυπποοκκεειιµµεεννιικκοούύ κκααιι µµέέσσωωααυυττοούύ ππρροοσσππααθθεείί νναα εευυααιισσθθηηττοοπποοιιήήσσεειι.. ΕΕσσττιιάάζζεειι σσττηη ««λλααϊϊκκήήςς»»κκααττααννάάλλωωσσηηςς έέττοοιιµµηη εειικκόόνναα.. ΣΣττηηνν εεπποοχχήή ττοουυ λλοογγιικκοούύ θθεεττιικκιι--σσµµοούύ κκααιι ττοουυ εεµµππεειιρριισσµµοούύ –– όόσσοονν ααφφοορράά ττοο δδυυττιικκόό κκόόσσµµοο –– µµααςςκκααλλεείί νναα ααπποολλααύύσσοουυµµεε ττηηνν εειικκόόνναα γγιιαα ττηηνν εειικκόόνναα,, όόππωωςς ττοο ππααιι--χχννίίδδιι γγιιαα ττοο ππααιιχχννίίδδιι.. ΑΑννττλλεείί ττηηνν έέµµππννεευυσσήή ττηηςς ααππόό ττηηνν ττηηλλεεόό--ρραασσηη,, ττοονν ττύύπποο κκααιι ααππεευυθθύύννεεττααιι σσεε ααυυττόό ττοο ««µµοοννααχχιικκόό ππλλήήθθοοςς»»ττωωνν ππόόλλεεωωνν πποουυ σσυυννααννττάά κκααννεείίςς σσττοο µµεεττρρόό νναα κκοοννττοοσσττέέκκεεττααιι γγιιαανναα θθααυυµµάάσσεειι ττιιςς δδιιααφφηηµµιισσττιικκέέςς γγιιγγααννττοοααφφίίσσεεςς.. ΗΗ PPoopp AArrtt ββαα--σσίίζζεεττααιι σσττηηνν υυππόόθθεεσσηη όόττιι οο άάννθθρρωωπποοςς έέππααψψεε νναα εείίννααιι ππααιιδδίί ττηηςςφφύύσσηηςς κκααιι ππλλέέοονν εείίννααιι ππααιιδδίί ττηηςς µµηηχχααννήήςς.. ΟΟιι κκααλλλλιιττέέχχννεεςς ζζωω--γγρρααφφίίζζοουυνν ααπποοφφεεύύγγοοννττααςς ττοουυςς σσυυµµββοολλιισσµµοούύςς.. ΠΠρροοσσππααθθοούύνν ννααεελλααχχιισσττοοπποοιιηηθθεείί ηη δδιιααφφοορράά ααννάάµµεεσσαα σσττοο έέττοοιιµµοο ααννττιικκεείίµµεεννοο ωωςςέέρργγοο ττέέχχννηηςς κκααιι σσεε ααυυττόό πποουυ έέρρχχεεττααιι ααππόό τταα ααννθθρρώώππιινναα χχέέρριιαα..∆∆ύύοο ααππόό ττοουυςς ππιιοο γγννωωσσττοούύςς εεκκππρροοσσώώπποουυςς ττοουυ κκιιννήήµµααττοοςς εείίννααιιοο RRooyy LLiicchhtteennsstteeiinn κκααιι οο AAnnddyy WWaarrhhooll.. ΟΟ ππρρώώττοοςς χχρρηησσιιµµοοπποοίί--ηησσεε κκοουυκκίίδδεεςς sstteenncciill γγιιαα νναα φφττιιάάξξεειι εειικκόόννεεςς ccoommiicc ήή γγιιαα νναα αανναα--ππααρράάγγεειι δδιιάάσσηηµµοουυςς χχααρραακκττήήρρεεςς,, όόππωωςς οο MMiicckkeeyy MMoouussee.. ΟΟAAnnddyy WWaarrhhooll,, εείίννααιι οο ππιιοο ααµµιιγγώώςς πποοππ κκααλλλλιιττέέχχννηηςς όότταανν δδηηλλώώ--ννεειι :: «« ΤΤαα ππρράάγγµµαατταα πποουυ θθέέλλωω νναα δδεείίξξωω εείίννααιι µµηηχχααννιικκάά.. ΟΟιι µµηη--

Η ιστορία και οι εκάστοτε κοινωνικοπολιτικέςσυνθήκες έχουν εξαιρετικό µερίδιο ευθύνης στηγέννηση νέων καλλιτεχνικών ρευµάτων, τη δια-τήρηση των παλιών και επηρεάζουν τους ίδιουςτους δηµιουργούς. Από τον τρόπο που επιλέγουννα εκφραστούν καλλιτεχνικά µέχρι πως θα κατα-φέρουν να δεσµεύσουν το θεατή, να τον υποχρε-ώσουν να κοιτάξει ξανά και ξανά το έργο. Για πα-ράδειγµα, ο Σουρεαλισµός γεννήθηκε σε ένα κλί-µα διαλεκτικών ερµηνειών τόσο για την κοινωνίαόσο και για την ανθρώπινη ψυχή. Τι συµβαίνειόµως όταν ο καλλιτέχνης επιλέγει να “αποσπα-στεί” από την Ιστορία και να “κοιτάξει τον κόσµοαπ΄ έξω”; Η τελευταία φράση ανήκει στο RoyLichtenstein, έναν από τους σηµαντικότερουςεκπροσώπους ενός κινήµατος πραγµατιστικούπου δεν ασχολείται µε ηθικά προβλήµατα και βα-σίζεται στην κυριολεξία. Της Pop Art.

POP ARTPOP ARTΗ ιστορία και οι εκάστοτε κοινωνικοπολιτικέςσυνθήκες έχουν εξαιρετικό µερίδιο ευθύνης στηγέννηση νέων καλλιτεχνικών ρευµάτων, τη δια-τήρηση των παλιών και επηρεάζουν τους ίδιουςτους δηµιουργούς. Από τον τρόπο που επιλέγουννα εκφραστούν καλλιτεχνικά µέχρι πως θα κατα-φέρουν να δεσµεύσουν το θεατή, να τον υποχρε-ώσουν να κοιτάξει ξανά και ξανά το έργο. Για πα-ράδειγµα, ο Σουρεαλισµός γεννήθηκε σε ένα κλί-µα διαλεκτικών ερµηνειών τόσο για την κοινωνίαόσο και για την ανθρώπινη ψυχή. Τι συµβαίνειόµως όταν ο καλλιτέχνης επιλέγει να “αποσπα-στεί” από την Ιστορία και να “κοιτάξει τον κόσµοαπ΄ έξω”; Η τελευταία φράση ανήκει στο RoyLichtenstein, έναν από τους σηµαντικότερουςεκπροσώπους ενός κινήµατος πραγµατιστικούπου δεν ασχολείται µε ηθικά προβλήµατα και βα-σίζεται στην κυριολεξία. Της Pop Art.



χχααννέέςς έέχχοουυνν λλιιγγόόττεερραα ππρροοββλλήήµµαατταα.. ΘΘαα ήήθθεελλαα νναα εείίµµααιι µµηηχχααννήή..ΕΕσσεείίςς δδεε θθαα θθέέλλααττεε;; »» ΖΖωωγγρρααφφίίζζεειι εεµµπποορριικκάά ππρροοϊϊόόνντταα όόππωωςςµµπποουυκκάάλλιιαα CCooccaa CCoollaa,, ήή τταα ττεεννεεκκεεδδάάκκιιαα ττηηςς σσοούύππααςς CCaammppbbeellll..ΦΦττιιάάχχννεειι πποορρττρρέέτταα δδιιάάσσηηµµωωνν ππρροοσσωωππιικκοοττήήττωωνν,, ττηηςς MMaarriillyynnMMoonnrrooee,, ττηηςς JJaacckkiiee KKeennnneeddyy κκααιι ττηηςς LLiizz TTaayylloorr..ΘΘαα µµπποορροούύσσεε κκααννεείίςς νναα δδεειι ττηηνν PPoopp AArrtt ωωςς ττοο σσυυµµππλληηρρωωµµαα--ττιικκόό ααννττίίθθεεττοο ττοουυ ΣΣοουυρρεεααλλιισσµµοούύ.. ΟΟιι σσοουυρρεεααλλιισσττέέςς ππρροοσσππάάθθηη--σσαανν νναα υυππεερρββοούύνν ττηηνν ααννττίίθθεεσσηη ααννάάµµεεσσαα σσττηηνν εεππιιθθυυµµίίαα κκααιι ττηηννππρρααγγµµααττιικκόόττηητταα σσττοο εεππίίππεεδδοο ττηηςς υυππεερρππρρααγγµµααττιικκόόττηηττααςς.. ΗΗ PPooppAArrtt αασσχχοολλεείίττααιι µµεε ττηηνν ππρρααγγµµααττιικκόόττηητταα πποουυ ττεείίννεειι νναα εείίννααιι ηη ττυυ--ππωωµµέέννηη ααννααππααρρααγγωωγγήή µµιιααςς εειικκόόννααςς.. ΟΟιι κκααλλλλιιττέέχχννεεςς ττηηςς PPoopp AArrttκκοοιιττάάζζοουυνν ττοονν κκόόσσµµοο µµέέσσαα ααππόό ττιιςς ααννααππααρρααγγωωγγέέςς.. ΖΖωωγγρρααφφίί--ζζοουυνν µµεε ττοονν ττρρόόπποο πποουυ οοιι σσοουυρρεεααλλιισσττέέςς ζζωωγγρράάφφιιζζαανν ττοο όόννεειιρροο::φφωωττοογγρρααφφιικκάά..

ΕΕλλέέννηη ΒΒοουυγγιιοουυκκλλάάκκηηΦΦάάσσµµαα ΦΦυυσσιικκοούύ

ARTARTExEvonimon6 NEW 04/01/2007 18:31 Page 31


Documents

ExEvonimon6 NEW 04/01/2007 18:30 Page 1 εξευωνύµωνcgi.di.uoa.gr/~diktyo/exevonimon/ExEvonimon6o.pdfΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ 12-13 ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ