Escolma RecitandoCelsoemiliO

BIBLIOTECA XOÁN FARIASCEIP de Pazos- FERROL


12.12.12ás 12


POEMA EN SILENZO(O meu primeiro Celso Emilio.

Edición de Xiana e Xosé Lastra. Ed. Xerais)

-Dorna feituca do bercea navigar polo ceo...

-ChsssSilenzo,

que vai espertar o neno.

12.12.12ás 12



CANTIGA PARA DURMIR A UN NENO(Antoloxía. Edición de Antonio García Teixeiro. Ed. Xerais)

Celanova ten un vento,Celanova un vento ten,un vento peleriñante,

un vento que vai e vén.

Un vento que máis que ventoé un timoso roncón

fungando polos telladoscon grave e tristeiro son.

Iste vento vagamundo,vai coa lúa, vén co sol,

vai cos mozos, vén cos vellos,vai coa neve, vén coa frol.

Vai coas nubes viaxeiraspor camiños de romaxe.

Vén co pandeiro da chuviarepenicando a paisaxe.

12.12.12ás 12


CANCIÓN(O meu primeiro Celso Emilio. Edición de Xiana e Xosé Lastra. Ed. Xerais)

O vello cantabaunha lembranza.

O mozo cantabaunha esperanza.

O neno cantabaunha louvanza.

Pobo meu: pois que cantas,érguete i anda.12.12.12

ás 12




VIAXE AO PAÍS DOS ANANOS(O meu primeiro Celso Emilio. Edición de Xiana e Xosé Lastra. Ed. Xerais)

Teño o corazón senlleiroe orfo na noite fría.

Non importa, agardareipolo albor do novo día.

Teño lobos, teño sombras,teño a sorte fuxidía.


Está mudo o reixiñolque outrora cantar solía.


Que está comigo a esperanza,fiando, fía que fía...

Ela fía e eu confíono albor do novo día

12.12.12ás 12


DEITADO FRENTE AO MARLingua proletaria do meu pobo,

eu fáloa porque si, porque me gosta,porque me peta e quero e dáme a gana;porque me sai de dentro, alá do fondodunha tristura aceda que me abrangue

ao ver tantos patufos desleigados,pequenos mequetrefes sen raíces

que ao pór a garabata xa non sabenafirmarse no amor dos devanceiros,

falar a fala nai,a fala dos avós que temos mortos,

e ser, co rostro erguido,mariñeiros, labregos da linguaxe,

remo i arado, proa e rella sempre.Eu fáloa porque si, porque me gosta

e quero estar cos meus, coa xente miña,perto dos homes bos que sofren longounha historia contada noutra lingua.


Non falo pra os soberbios,non falo pra os ruíns e poderosos,

non falo pra os finchados,non falo pra os baleiros,non falo pra os estúpidos,

que falo pra os que aguantan rexamentementiras e inxustizas decotío;

pra os que súan e choranun pranto cotidián de bolboretas,

de lume e vento sobre os ollos núos.Eu non podo arredar as miñas verbasde tódolos que sofren neste mundo.E ti vives no mundo, terra miña,

berce da miña estirpe,Galicia, doce mágoa das Españas,

deitada frente ao mar, ise camiño...

12.12.12ás 12

Documents

Escolma RecitandoCelsoemiliO