ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΕΡΕΑΣ | ΤΕΥΧΟΣ 01/ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

eνδοχωραΒΗΜΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

με αγώνες και αλληλεγγύη, απέναντι στην κρίσηhttp://perifereiastereas.blogspot.com

Αντί χαιρετισμού

Φίλοι συντοπίτες, πέρασεένα, και πλέον, έτος απότην ημέρα που δώσαμε

σάρκα και οστά σε μια ιδέα που εί-χε ωριμάσει στις καρδιές και στομυαλό της μερίδας εκείνης τωνπολιτών που έχει μάθει να αγωνί-ζεται και να διεκδικεί τα πιστεύωτης. Ποιά όμως ήταν, και εξακο-λουθεί να είναι, αυτή η ιδέα; Μα,φυσικά, να έχουμε άμεση πρόσβα-ση στα κέντρα λήψεως των απο-φάσεων. Να τα ελέγχουμε και νατα κριτικάρουμε όταν λαμβάνουναποφάσεις κάτω από «περίεργες»διαδικασίες και, τις περισσότερεςφορές, ενάντια στα συμφέροντατων πολλών.

Μόνο αυτό; Αυτή, αλήθεια, ήτανη αρχική ιδέα σύλληψης του Αυτο-διοικητικού Κινήματος ΠεριφέρειαΣτερεάς; Αυτό είναι που θέλαμεόλοι μας, απλώς να καταγγέλλουμε;

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ.2

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣΤΕΡΕΑΣΔεν είναι μόνο τα όσα διαδραμα-τίστηκαν στην Κερατέα πριν απόλίγους μήνες. Αλλά και μια σειράδιεργασίες και κινήσεις στην περι-φέρεια Στερεάς συνηγορούν στηνεκτίμηση ότι το ζήτημα της διαχεί-ρισης των απορριμμάτων τίθεταιμε ξεχωριστή οξύτητα και στηνπεριφέρεια Στερεάς.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ.6

Oπως κάθε θεσμός του κράτους, το πανεπι-στήμιο καθορίστηκε από τον εκάστοτε συ-σχετισμό δυνάμεων μεταξύ δημοσίου συμ-

φέροντος και ιδιωτικών επιδιώξεων. Σε αντίθεσηόμως με μια τυπική κρατική υπηρεσία (π.χ. την εφο-ρεία ή την πολεοδομία), η οποία έχει σχεδιαστείώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται άμεσα σε αλλα-γές στο συσχετισμό δύναμης μεταξύ δημοσίου και

ιδιωτικού (π.χ. στην αλλαγή από μια σοσιαλδημο-κρατική σε μια νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση), τοπανεπιστήμιο προέκυψε ως τέτοιο δια της δυνατό-τητάς του να διατηρεί μια σχετική αυτονομία από τιςαλλαγές στην κυβερνητική εξουσία. Γι αυτό και ησχετική αυτή αυτονομία του πανεπιστημίου κατοχυ-ρώθηκε και συνταγματικά.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ.2

Παρωδία αυτοδιοίκησης,το αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο Oσες ενστάσεις και αν εί-

χαμε με τον Καλικράτη,όσο και αν γνωρίζαμε το

ρόλο που καλούνται να παίξουνοι νέοι «οργανισμοί αυτοδιοίκη-σης» σε συνθήκες κοινωνικήςεπιδρομής, η πραγματικότητα ξε-πέρασε τις προβλέψεις. Στουςπρώτους 6 μήνες λειτουργίαςακόμη και θιασώτες του Καλ-λικράτη όπως ο περιφερειάρ-χης Στερεάς, «καταγγέλλουν»δυσλειτουργίες και ανεπαρκείςπόρους που δεν έχουν κανεξασφαλιστεί ότι θα αποδο-θούν. Οι νέες περιφέρειες μετα-τράπηκαν σχεδόν αυτόματα σεάκαμπτες όσο και παραλυτι-κές γραφειοκρατίες, ικανέςμόνο για να εξυπηρετήσουνκεντρικά σχεδιασμένες επι-λογές. Mέχρι σήμερα:

1. Το περιφερειακό συμ-βούλιο είναι πειθήνιο όργανοπροπαγάνδισης και εφαρμογήςτης κυβερνητικής πολιτικής.Την διαμόρφωση προτάσεων για

τα φλέγοντα προβλήματα της πε-ριφέρειας, η περιφερειακή αρχήτην έχει αντικαταστήσει με παρέ-λαση κυβερνητικών παραγόντων(Χρυσοχοίδης για την ανάπτυξη,Σκανδαλίδης για τα αγροτικά, Κα-

ραβασίλη για το περιβάλλον) χω-ρίς καν να μπαίνει στον κόπο ναπροετοιμάζει τη συζήτηση. Σε κρί-σιμα θέματα όπως οι συγχωνεύ-σεις και η υποβάθμιση σχολείωνκαι νοσοκομείων, η παραχώρησητων εθνικών δρόμων σε μεγαλοερ-γολάβους και τα πανάκριβα διόδια,το χωροταξικό για τις ιχθυοκαλ-λιέργειες σε ήδη επιβαρυμένεςπεριοχές κατ’ επιλογήν των επεν-

δυτών, η εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, ηυποβάθμιση των τρένων στη Στε-ρεά, η παράδοση των ορεινών όγ-κων σε ιδιώτες για αιολικά καιεξορύξεις, η (μη) διαχείριση τωναπορριμμάτων (όπου στο βάθοςτου δημιουργημένου αδιεξόδουκαραδοκούν 2,3 μεγαλοεργολάβοιπου διεκδικούν να μας μετατρέ-ψουν σε τριτοκοσμική περιοχήκαύσης σκουπιδιών) και σε άλλα,το περιφερειακό συμβούλιο είτεαγνόησε κινήματα και αιτήματατων τοπικών κοινωνιών, είτε απέ-φυγε να πάρει οποιαδήποτε ουσια-στική πρωτοβουλία.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ.3

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΘΕΛΟΥΜΕ;

ΣΕΛ. 5

ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ;

ΣΕΛ.4

ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑΤΟ 1ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

ΣΕΛ. 8

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΙΣΒΗ

ΣΕΛ. 7

ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

2 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ.1

Το σύνταγμα και το πανεπι-στήμιο προσαρμόσθηκαν ιστο-ρικά σε αλλαγές της κοινωνίας,με βάση όμως τη μακρά ιστορι-κή διάρκεια. Το σύνταγμα καιτο πανεπιστήμιο προστάτευανέτσι την κοινωνία από εφήμε-ρες πολιτικές ακρότητες, απόιδιωτικά οικονομικά ή άλλασυμφέροντα (ή συνασπισμούςιδιωτικών συμφερόντων) πουθα μπορούσαν ραγδαία νααποκτήσουν μια επικίνδυνηισχύ, η οποία θα μπορούσε μετη σειρά της να επιφέρει ανε-πανόρθωτη κοινωνική κατα-στροφή στη μακρά διάρκεια. Ηκοινωνία είχε ανάγκη από έναπανεπιστήμιο το οποίο θα είχεκάποια απόσταση από τις ηγε-μονίες-εξουσίες της κοινωνίας

του παρόντος, ώστε να υπάρ-χει κάποιος θεσμός που θαεπέτρεπε στην κοινωνία νασκεφτεί και να δράσει ώστε ναξεπεραστούν τα (μικρά ή μεγά-λα) προβλήματα που θα μπο-ρούσαν να προκύψουν από τιςηγεμονίες αυτές. Το πανεπι-στήμιο απέκτησε αίγλη και κύ-ρος ως ένας θεσμός που θαήταν προφανώς μέρος της κοι-νωνίας και των ταξικών καιάλλων ηγεμονιών που την κα-θορίζουν, αλλά, ταυτόχρονα, θαμπορούσε σε κάποιο βαθμό νατοποθετηθεί κριτικά ως προςτις ηγεμονίες αυτές.

Το μέρος του πανεπιστημίουπου υπερασπίζει το δημόσιοσυμφέρον χωρίς να απειλείταιάμεσα από ιδιωτικές επιδιώ-ξεις το χρειάστηκαν και το

χρειάζονται οι πολίτες της Στε-ρεάς καθημερινά. Το γνώρι-σαν, για παράδειγμα, σε κάποι-ες εμπνευσμένες μελέτες πα-νεπιστημιακών ομάδων για τημόλυνση του Κορινθιακού, σεκάποιες αδέσμευτες εργαστη-ριακές μετρήσεις της μόλυν-σης του Ασωπού. Για όσες καιόσες εμπνεόμαστε από τηνπροοπτική μιας οικολογικάβιώσιμης και κοινωνικά δί-καιης κοινωνίας, χρειαζόμα-σταν και θα χρειαστούμε πολύπερισσότερα από ένα δημόσιοπανεπιστήμιο. Γεωπόνους καικτηνίατρους που θα έχουν εκ-παιδευθεί για να υποστηρί-ξουν τον αναπροσανατολισμότης οικονομίας της Στερεάςστην οικολογική γεωργία καικτηνοτροφία, μηχανικούς καιοικονομολόγους που θα σχε-

διάσουν ένα ενεργειακό μέλ-λον που θα βασίζεται στιςήπιες διατάξεις για τοπική πα-ραγωγή και κατανάλωσηενέργειας (αλλά και στην εξοι-κονόμηση της ενέργειας), αρ-χαιολόγους και ιστορικούςπου θα νοιάζονται να αναδεί-ξουν και να προστατεύσουντον μοναδικό πλούτο της πε-ριοχής, γιατρούς που θα εν-διαφέρονται για τη δημόσιαυγεία και όχι για τον ιδιωτικόπλουτισμό.

Ο νόμος όμως που προετοι-μάζεται για ψήφιση μέσα στοκαλοκαίρι φαίνεται να δείχνειπρος την αντίθετη κατεύθυν-ση, αυτή της αποφασιστικήςκατάργησης της σχετικής αυ-τονομίας του πανεπιστημίουαπό την οικονομική και πολι-

τική εξουσία. Κι ενώ η περι-βαλλοντική και η κοινωνικήκρίση -στη Στερεά, στη χώρα,στον πλανήτη- χρειάζεται μιαχωρίς προηγούμενο δημοκρα-τία ώστε να ανθίσει η χωρίςόρια δημιουργικότητα στηνεπιστημονική έρευνα και διδα-σκαλία, ο νέος νόμος φαίνεταινα κλείνει το μάτι στη συγκέν-τρωση της εξουσίας σε ολιγο-μελή σώματα πρωτοβάθμιωνκαθηγητών και εξωτερικών δι-οικητών, στην επιστημολογικάκαι κοινωνικά προβληματικήμετατροπή των επιστημονικώναντικειμένων σε αμφίβοληςποιότητας και χρονικής διάρ-κειας προγράμματα σπουδών,στα δίδακτρα για τους φοιτη-τές, στους καθηγητές επώνυ-μων εδρών του ιδιωτικού το-μέα.

Κι ενώ χρειαζόμαστε περισ-σότερο δημόσιο πανεπιστήμιογια να αποφύγουμε τη μετα-τροπή του συνόλου της Στερε-άς (όπως και της χώρας αλλάκαι όλου του πλανήτη) σεΑσωπό μόλυνσης και εργα-σιακής υποβάθμισης, εξαιτίαςτης δράσης ιδιωτικών κεφα-λαίων (εθνικών και διεθνών,χρηματιστικών και βιομηχανι-κών) που διεκδικούν να δρά-σουν απολύτως πλέον ανεξέ-λεγκτα, μάλλον μας προτείνε-ται (αν δεν μας επιβάλλεται)το ακριβώς αντίθετο: ένα πα-νεπιστήμιο στο οποίο η έρευ-να για τις αιτίες των διαφό-ρων ανά τη γη Ασωπών θαμπορεί να ανατίθεται σε καθη-γητές με έδρες που θα φέρουντο όνομα όσων είναι οι ίδιοιαίτιοι της καταστροφής. Αξιο-ποιώντας την ιστορία της σχε-τικής αυτονομίας του πανεπι-στημίου για να προωθηθεί τοπιο επικίνδυνο περιβαλλοντι-κά και κοινωνικά μέλλον, το-πικά αλλά και παγκοσμίως.Μπορεί ενδεχομένως ναυπάρξει ένας τέτοιος θεσμός,δεν είμαι όμως σίγουρος ότιθα έχει κάποια σχέση με τοπανεπιστήμιο και με ότι σε αυ-τό ήταν γοητευτικό από τηνοπτική του κοινωνικά δίκαιουκαι οικολογικά βιώσιμου.

ΤΕΛΗΣ ΤΥΜΠΑΣ

Αντί χαιρετισμού

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ.1

Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Αυτό που πραγμα-τικά επιθυμούσαμε, και επιθυμούμε δια-καώς, είναι ο σχηματισμός και η κατάθεσημιας ολοκληρωμένης πρότασης για το πώςεμείς θέλουμε να αναπτύξουμε την Περιφέ-ρειά μας στο γεωργικό, κτηνοτροφικό, αλι-ευτικό, βιοτεχνικό, τουριστικό και σε όποιοάλλο επίπεδο της καθημερινής δράσης.Κοντολογίς, αυτό που επιθυμούμε είναι νακρατάμε στα χέρια μας τις αποφάσεις πουαφορούν την ύπαρξή μας. Να προτείνουμε,να διεκδικούμε, να απαιτούμε, να έχουμελόγο σε θεσμικό επίπεδο.

Για αυτό, άλλωστε, κατήλθαμε στις Περι-φερειακές εκλογές του περασμένου Νοεμ-βρίου. Και πείσαμε. Πείσαμε, σε συντομότα-το χρονικό διάστημα και με ελάχιστη προ-ετοιμασία, τους συντοπίτες μας να εμπιστευ-θούν το Κίνημα δίνοντάς του, μέσω της Δέ-σποινας Σπανούδη, βήμα στο ΠεριφερειακόΣυμβούλιο. Για τον λόγο αυτόν πολεμηθή-καμε λυσσαλέα και, για πολλούς εξ’ ημών,ανεξήγητα από το σύνολο του κομματικούκατεστημένου. Ας μην τον ξεχνάμε ποτέ αυ-τό. Το Κίνημα το φοβήθηκαν από τη δημι-ουργία του, γιατί ήταν το μόνο που στηρίχ-θηκε στον απλό πολίτη, ο οποίος δεν θέλεικανέναν Αγά στον σβέρκο του, που διψάεινα αποφασίσει αυτός για το μέλλον του, δί-χως κομματικές αγκυλώσεις και εξαρτήσεις.

Όμως, ως ζωντανός οργανισμός, το Αυτο-διοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάςοφείλει να αναπτύσσεται. Ήρθε, λοιπόν, ηώρα να μεγαλώσει ο κύκλος των ανθρώ-πων που επιθυμούν να καταθέσουν τουςπροβληματισμούς και τις προτάσεις τουςγια τον τόπο μας. Ήρθε η στιγμή να δώσου-με το στίγμα μας θετικά, κοφτά, κρυστάλλι-να. Να κωδικοποιήσουμε τις θέσεις μας, ταθέλω μας. Ήρθε η ώρα να προτείνουμε καινα απαιτήσουμε.

Αυτό ευελπιστούμε να πετύχουμε με τοεφημεριδάκι μας. Αφενός, να προβάλλουμετα θετικά, αφετέρου, να εκθέτουμε τα αρνη-τικά των πέντε Νομών της Περιφέρειας. Σεόλα τα επίπεδα. Και αυτό θα γίνεται μέσααπό την φρέσκια, ανεπιτήδευτη και άδολησκοπιά του ίδιου του πολίτη, φίλο ή μη τουΚινήματος. Τώρα που τα κάθε λογής κατε-στημένα έχουν στυλώσει τα πόδια τους, τοεφημεριδάκι έρχεται να δώσει βήμα έκφρα-σης στους ίδιους μας τους εαυτούς.

Έτσι, όποιος κάτοικος ή δημότης των πε-ριοχών που απαρτίζουν την Περιφέρεια Στε-ρεάς Ελλάδας (Βοιωτία, Εύβοια, Φθιώτιδα,Φωκίδα, Ευρυτανία) επιθυμεί να κοινοποι-ήσει ένα θέμα, να καταθέσει τις απόψεις του,να προτείνει ιδέες και πιθανές λύσεις παρα-καλείται να το αποστείλει στα εξής e-mail:protovoulia.stereas.evias@gmail.com ήστο konstantinos.poulos@gmail.com.

Δημόσιο πανεπιστήμιο,αναγκαίο όσο ποτέ

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 3

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ.1

2. Το περιφερειακό συμβούλιο εί-ναι πολύ μακριά από τους πολίτεςαλλά πολύ κοντά στους μεγαλοπε-πιχειρηματίες και μεγαλοεργολά-βους. Είναι αδύνατο ο πολίτης τηςΣκύρου ή των Δερβενοχωρίων αλ-λά ακόμη και της Χαλκίδας ή τηςΆμφισσας να ενημερώνεται και ναπαρεμβαίνει στα τεκταινόμενα στηΛαμία. Από την άλλη πλευρά είναιπολύ πιο εύκολο για τον Μπόμπο-λα, τον Στασινόπουλο ή τον Μυτι-ληναίο (και λοιπούς), να συνδιαλέ-γονται με μια και μόνη περιφερει-ακή αρχή και με παρατάξεις που εκ-προσωπούν τα κόμματα του κοινο-βουλίου. Στους τέως νομούς έχουνεγκατασταθεί αντιπεριφερειάρχεςως «τοπάρχες» που αποφασίζουνγια τα πάντα: από τα καθήκονταυπαλλήλων μέχρι την επιλογή έρ-γων και παρεμβάσεων.

3. Το περιφερειακό συμβούλιοαπογυμνώνεται συστηματικά απόκάθε ουσιαστικό περιεχόμενο καιμετατρέπεται σε τυπικό γραφει-οκρατικό όργανο. Τα θέματα τωνσυνεδριάσεων είτε αφορούν μια τε-τριμμένη αδιάφορη υπηρεσιακή

διαδικασία, είτε -ακόμη χειρότερα -παρουσιάζονται ως τέτοια. Όλες οιαρμοδιότητες για το περιβάλλον καιτη χωροταξία, (δηλαδή ένα πολύμεγάλο μέρος των αρμοδιοτήτωντου περιφερειακού συμβουλίου) με-ταφέρθηκαν σε μια μικρή επιτροπή(βλ.σχόλια) εκτός του όποιου διαλό-γου του συμβουλίου.

4. Το περιφερειακό συμβούλιο λει-τουργεί με προχειρότητα και κυνι-σμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ηεπιλογή με συνοπτικές διαδικασίεςτου «Συμπαραστάτη του πολίτη»,που τελικά ακυρώθηκε. Σχεδόν όλατα θέματα ψηφίζονται ακριβώς όπωςεισάγονται και η πιθανότητα να αλ-λάξουν γνώμη σύμβουλοι της συμ-πολίτευσης κατά τη διάρκεια της συ-ζήτησης είναι σχεδόν μηδενική. Ελά-χιστα είναι τα θέματα που έχουν δεχ-θεί να συζητηθούν εκτός ημερήσιαςδιάταξης και μόνο όταν τα θέτουν οιδύο μεγαλύτερες παρατάξεις τουσυμβουλίου. Στις γραπτές ερωτήσειςσυχνά δεν απαντούν. Σοβαρά θέματαέρχονται χωρίς εισηγήσεις ή εξετά-ζονται αποσπασματικά, για να ανα-φέρουμε μερικά μόνο ενδεικτικάδείγματα από τη λειτουργία του συμ-βουλίου….

5. Στα παραπάνω πρέπει να προ-στεθεί η αδυναμία των συμβούλωνκαι των παρατάξεων να ασκήσουνουσιαστικό ρόλο. Με αρμοδιότητανα απλώνεται σε 5 νομούς -τώραπεριφερειακές ενότητες- και χωρίςκαμία διοικητική, τεχνική ή άλληυποστήριξη, είναι δυσβάσταχτο γιαοποιονδήποτε περιφερειακό σύμ-βουλο με εργασία και υποχρεώσεις,ακόμη και να συμμετέχει στις ολοή-μερες συνεδριάσεις, συναντήσειςκλπ.. Στα περισσότερα θέματα, οι πε-ρισσότεροι δεν έχουν τη δυνατότητανα γνωρίζουν τι καλούνται να ψη-φίσουν.

Έτσι λοιπόν έχουμε ένα συμβού-λιο που δεν είναι ούτε αυτοδιοίκη-ση αλλά ούτε και «μικρή βουλή».Όπως στη χώρα έτσι και στην περι-φέρεια, κυβερνά μια μειοψηφίαεκλεγμένη από το 20 % περίπουτου εκλογικού σώματος, (που αντί-θετα με την κυβέρνηση δεν ανατρέ-πεται πριν το τέλος της θητείας της).Όπως και στη χώρα έτσι και στηνπεριφέρεια η μειοψηφία που άρχει,δεν έχει τη δυνατότητα αλλά καιδεν ενδιαφέρεται να υποστηρίξειτον προσανατολισμό σε μια άλληςμορφής παραγωγή και οικονομία,

βιώσιμη οικολογικά, κοινωνικά δί-καιη κτλ. Όπως και στη χώρα έτσικαι στην περιφέρεια, δεν μπορούνκαι δεν θέλουν ούτε καν να παίξουντο ρόλο ρυθμιστή ώστε να μην κα-ταστρέφουν τις προϋποθέσεις ανα-παραγωγής ακόμη και του συστή-ματος που υπηρετούν.

Αυτή την παρωδία δεν μπορούμενα την νομιμοποιήσουμε. Οι θεσμοίπου χρειαζόμαστε πρέπει να υπηρε-τούν την δημοκρατική συγκρότηση,την ελεύθερη έκφραση και τις κοι-νωνικές ανάγκες και όχι να αποτε-λούν όχημα επιβολής κάθε αυθαι-ρεσίας. Θα συμμετέχουμε μόνο ότανκαι όπου νομίζουμε ότι έχει κάποιασημασία. Γνωρίζουμε ότι οι πραγ-ματικές αλλαγές γίνονται μέσα στηνκοινωνία. Θα συνεχίσουμε λοιπόννα δίνουμε το «παρών» στα κοινω-νικά και πολιτιστικά δρώμενα, στιςαντιστάσεις που αναπτύσσονταιστις πλατείες, στους χώρους εργα-σίας, στις εθνικές οδούς, στις τοπι-κές κοινωνίες και θα επιχειρούμενα εκφράσουμε με όποιο τρόπομπορούμε καλύτερα τα αιτήματακαι τις διεκδικήσεις στο επίπεδο τηςπεριφέρειας.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΠΑΝΟΥΔΗ

Παρωδία αυτοδιοίκησης, το αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο

Το είδαμε σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά τοείδαμε κυρίως στις 28-29 Ιουνίου. Είδα-με το φόβο που έχει προκαλέσει στην

κυβέρνηση αυτός ο ξεσηκωμός. Είδαμε και βιώ-σαμε το τρόμο των 500 τραυματιών από το ΣΟ-σιαλιστικό Κίνημα που βρίσκεται στην κυβέρνη-ση. Στις 25 Μαϊου, με αφορμή ένα πανώ, ή μιαφράση που κυκλοφόρησε στις πλατείες τηςΙσπανίας, οι πολίτες της χώρας μας συγκεντρώ-

θηκαν στις πλατείες των πόλεών τους. Αυτοίήταν οι αγανακτισμένοι. Με μούντζες στην αρ-χή και με χτυπήματα σε τενεκέδες απαιτούσαννα «φύγουν από δω». Τόσο απλά. Ένα μαζικό κί-νημα γεννιόταν. Η έλλειψη οργάνωσης έδωσεσιγά-σιγά τη θέση της σε μικροφωνικές εγκατα-στάσεις, σε λαϊκές συνελεύσεις και σε ψηφίσμα-τα-αποφάσεις. Πολλά βήματα έχουν γίνει απότότε που πρωτοεμφανίστηκαν οι αγανακτισμέ-νοι. Καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, οργανωμέ-νες πορείες σε συνεργασία με πρωτοβάθμιασυνδικάτα. Φάνηκε προς στιγμή ότι υπάρχει μιατεράστια δυναμική σε αυτό το κίνημα. Αποδείχ-θηκε ότι δεν θα κάνουμε πίσω. Πώς να κάνει πί-

σω αφού πίσω είναι γκρεμός και μπροστά είναιόχι απλά γκρεμός αλλά ολόκληρο φαράγγι.Αποφασισμένοι 20ρηδες, 30ρηδες, 40ρηδες,50ρηδες, 60ρηδες, ακόμα και παππούδες μεμπαστούνια, άνθρωποι όλων των ηλικιών καιτων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων βρέ-θηκαν στους δρόμους και στις πλατείες για ναβρουν τη λύση όλοι μαζί, συλλογικά, μακριάαπό μικρομαγαζίστικες αντιλήψεις και προσω-

πικά κέρδη. Να συνδιαμορφώσουν το μέλλοντους. Να βρoντοφωνάξουν ότι δεν θα ανεχτούνάλλο τις κυβερνήσεις και τους κυβερνώντεςτων κυβερνήσεων, τα μεγάλα οικονομικά συμ-φέροντα. Μετά το διήμερο της βάναυσης και εγ-κληματικής συμπεριφορά της ελληνικής αστυ-νομίας, όπου την ώρα που 155 «εκπρόσωποιτου λαού» υποθήκευαν το μέλλον μας έλαβεχώρα η μεγαλειώδης συνέλευση της πλατείαςΣυντάγματος της 30ης Ιουνίου. Η πλατεία βού-λιαξε και όλοι οι ομιλητές είχαν το ίδιο να πουν:Σε πείσμα των αυθαιρεσιών της αστυνομίας καιτης κυβέρνησης, εμείς θα μείνουμε εδώ μέχρινα φύγουν αυτοί. Η πρώτη κίνηση της κυβέρ-νησης μετά το μεσοπρόθεσμο ήταν να κατα-στρέψει την παιδεία. Αυτό που προσπαθούν νακάνουν είναι να καταργήσουν το Ι από το Α.Ε.Ι.και να κάνουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση έναεργαλείο που παράγει καταναλωτές και εργαζό-μενους με μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα,υποχείρια των εργοδοτών, με την παράλληληκατάργηση (αυτοί το λένε «άνοιγμα») των ελεύ-θερων επαγγελμάτων. Ελπίζουμε ότι το φοιτη-τικό κίνημα θα σταθεί στο ύψος των περιστάσε-ων, όπως έκανε και πριν πέντε χρόνια με το άρ-θρο 16. Ραντεβού τέλη Αυγούστου με ανανεω-μένες δυνάμεις. Η Αργεντινή, Η Βενεζουέλα, ηΑίγυπτος μας άνοιξαν το δρόμο. Ας γίνει η Ελ-λάδα το νέο παράδειγμα!

ΟΡΕΣΤΗΣ ΖΟΥΜΠΟΣ, Λαμία

Οι πλατείες είναι γεμάτεςμε το νόημα που έχει κάτι από τις φωτιές

4 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Το καθεστώς ανασφάλειαςκαι των συνεπακόλουθωνδυσάρεστων εκπλήξεων κα-

τά την εναλλαγή των κομμάτων τουδικομματισμού στην κυβερνητικήεξουσία, αποτελεί «προνόμιο» τηςεργαζόμενης πλειοψηφίας και τωνκοινωνικά ασθενέστερων ομάδωνγια τους οποίους το κυρίαρχο σύ-στημα επιφυλάσσει ως «πρώτο» ρό-λο αυτόν της δεξαμενής ψήφων γιατη νομιμοποίηση του. Έτσι είναι πο-λύ συχνό το φαινόμενο άνθρωποιπου τα δεδομένα της ζωής τους αλ-λάζουν μετά από κυβερνητικές αλ-λαγές ακόμα και στα πλαίσια τουίδιου κόμματος εξουσίας, να ανα-φωνούν με απόγνωση «δεν υπάρ-χει κράτος, ο καθένας κάνει ότι θέ-λει, δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει..»

Στην άλλη πλευρά του λόφου οιοικονομικά και κοινωνικά κυρίαρ-χοι έχουν μόνιμα ανοιχτούς τους δί-αυλους επικοινωνίας και διαπλο-κής με την πολιτική εξουσία έτσιώστε όχι μόνο ξέρουν «τι θα τουςξημερώσει» αλλά το έχουν σχεδιά-σει συστηματικά, μεθοδικά και μελεπτομέρειες από κοινού. Για να θυ-μηθούμε κάποια παλιά αλλά επίκαι-ρα παραδείγματα, πριν τριάντα χρό-νια η φορολογία των επιχειρήσεωνξεκίνησε από 40%, σήμερα είναι στο25% και η πτωτική τάση συνεχίζε-ται. Όπως επίσης το ότι κάθε φοράπου τα ασφαλιστικά ταμεία ξεχειλί-ζουν από τα «φέσια» των εργοδοτι-κών εισφορών (και των παράνομαπαρακρατούμενων εισφορών τωνεργαζομένων) νάσου και μια «έκτα-κτη» νομοθετική ρύθμιση που «τα-κτοποιεί» τις οφειλές των επιχειρή-σεων, προς όφελος τους βέβαια. Τοκράτος λοιπόν και συνέχεια έχει αλ-λά και με συνέπεια υπηρετεί τασυμφέροντα της οικονομικά κυ-ρίαρχης κοινωνικής μειοψηφίας.

Δεν μας εξέπληξε λοιπόν διόλουτο περιεχόμενο του νομοσχεδίουπου κατατέθηκε προ ημερών καιψηφίζεται τις επόμενες ημέρες (μέ-χρι το τέλος Ιουλίου) με τίτλο «Λει-τουργία Ενεργειακών Αγορών, Ηλε-κτρισμού και Φυσικού Αερίου, για‘Ερευνα, Παραγωγή και δίκτυα με-ταφοράς Υδρογονανθράκων και άλ-λες ρυθμίσεις». Η αλήθεια είναι βέ-βαια πως υπήρξε μια σχετική απο-ρία όταν διαπιστώθηκε πως τοΥπουργείο που το επεξεργάστηκεδεν ήταν το Υπ.Ανάπτυξης, όπωςενδεχόμενα θα περίμενε κανείς απότον τίτλο του ν/σ, αλλά το Υπ. Περι-

βάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής.Τότε βέβαια θυμηθήκαμε ότι στοντελευταίο κυβερνητικό ανασχηματι-σμό, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, τοαγαπημένο παιδί των τραπεζιτών,αφού σημείωσε απόλυτη επιτυχίαως Υπουργός Οικονομικών στη διά-σωση των τραπεζών, ανέλαβεπλέον να «διασώσει» πιο παρα-γωγικά κομμάτια της οικονο-μίας. Και βέβαια νομίζουμεπως δεν πρέπει να υπάρ-χουν πολλοί που να πι-στεύουν ακόμη πως η μετα-κίνηση του στο ΥΠΕΚΑ συνι-στούσε υποβάθμιση λόγω απο-τυχημένης προϋπηρεσίας.

Στο παρόν σημείωμα δενείναι πρόθεση μας ναασχοληθούμε με το

βασικό περιε-χόμενο του νο-μοσχέδιου τοοποίο σε γενικέςγραμμές αφοράστρατηγικούς ενερ-γειακούς πόρους, τηνέρευνα, παραγωγή καιτα δίκτυα μεταφοράςτους, όχι βέβαια από τησκοπιά της προστασίαςτου περιβάλλοντοςόπως ενδεχόμενα θαυπέθετε κανείς, αλλάυπό το πρίσμα απελευθε-ρωμένων αγορών, ιδιωτι-κοποιήσεων και ξεπουλή-ματος δημόσιων πόρων. Θαπεριοριστούμε σε κάποια «συ-νήθη» σε τέτοιες περιπτώσεις«συμπληρώματα» του βασικού κορ-μού του ν/σ με άρθρα φαινομενικάάσχετα αλλά καίρια και σοβαρά απόπλευράς ουσίας. Όπως για παρά-δειγμα το άρθρο 181 του υπ’όψην/σ υπό τον τίτλο «Μεταλλευτικές –Λατομικές εργασίες εντός δασών –δασικών εκτάσεων»

Στο άρθρο αυτό λοιπόν, παρέχεταιη δυνατότητα σε μεταλλουργίες πουλειτουργούν μέσα σε δάση ή δασικέςεκτάσεις να αποθέτουν τα κατάλοι-

πα της μεταλλουργικής κατεργασίαςσε παλαιούς χώρους εξόρυξης ή σεάλλους χώρους αρκεί να εμπίπτουνστα όρια της οριστικής παραχώρη-σης της

εταιρίας. Είναιχαρακτηριστικό πως αφενός για τιςαποθέσεις αυτές εξετάζεται η επάρ-κεια ή καταλληλότητα των χώρωνκαι όχι η καταλληλότητα (ή ακαταλ-ληλότητα) των μεταλλουργικών κα-ταλοίπων και αφετέρου το βάροςτης αιτιολόγησης για την επιλογήτης θέσης δεν βαρύνει την επιχείρη-ση αλλά τις «αρμόδιες υπηρεσίες».Για να αντιληφθούμε το ειδικό βά-ρος αυτής της τροποποιητικής διά-ταξης θα πρέπει να πάμε λίγα χρό-

νια πίσω, το 2008, όταν ο έτερος«προστάτης» του περιβάλλον-

τος, ο βαρήκοος πλην ανοι-χτομάτης κ. Γ. Σουφλιάς«περνούσε» το ΕιδικόΧωροταξικό για τη Βιο-μηχανία που εναντίοντου, παρεμπιπτόντως,εκκρεμούν αρκετέςπροσφυγές ενώπιοντου ΣτΕ. Στο ΕιδικόΧωροταξικό για τηΒιομηχανία λοιπόν,ανάμεσα στις τόσες«φιλικές» για το περι-βάλλον διατάξεις,

συμπεριλαμβάνοντανκαι μία που έδινε τη δυνα-

τότητα χωροθέτησης βιομη-χανιών μεταλλουργίας εντός

δασών – δασικών εκτάσεων ακόμακι αν αυτές ανήκαν στο δίκτυο ΦΥ-ΣΗ 2000 (NATURA) με το αιτιολογι-κό ότι μια μεταλλουργία εγκαθίστα-ται εκεί που η φύση χωροθετεί τηνπρώτη ύλη.

Βλέποντας και τις δύο νομοθετι-κές ρυθμίσεις μαζί αντιλαμβανόμα-στε όχι μόνο τη συνέχεια του κρά-τους αλλά και μια σταδιακή και δια-χρονική εξέλιξη με βάση τις ανάγ-

κες των επιχειρηματικών συμφε-ρόντων. Μπορεί μάλιστα στην πα-ρούσα χρονική στιγμή ο συγκεκρι-μένος συνδυασμός να φωτογραφί-ζει την πολυδιαφημισμένη επένδυ-

ση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στηΧαλκιδική αλλά ανοίγει το

δρόμο για γενίκευση τηςεφαρμογής του όταν

και όπου τα σήμαν-τρα του κέρδους καιτη κερδοσκοπίαςηχήσουν δυνατά.

Στο ίδιο άρθρο στησυνέχεια προβλέπεται

σε ανενεργά ή υπό απο-κατάσταση λατομεία – με-

ταλλεία, η δυνατότητα απόθε-σης, επεξεργασίας και αξιοποίησηςαποβλήτων που προέρχονται απόεκσκαφές, κατεδαφίσεις, κατα-σκευές στα πλαίσια εγκεκριμένουσυστήματος εναλλακτικής διαχείρι-σης. Αυτό που προκαλεί τουλάχι-στον εύλογα ερωτηματικά είναι πωςτόσο οι αποθέσεις των συγκεκριμέ-νων αποβλήτων όσο και των μεταλ-λουργικών καταλοίπων που ανα-φέρθηκαν πιο πάνω είναι ενταγμέ-νες στα πλαίσια των αναδασώσεωνκαι γενικότερων αποκαταστάσεωντων μεταλλευτικών – λατομικώνχώρων. Σε ένα δεύτερο επίπεδο ση-μειώνουμε πως η ρύθμιση πουαφορά τα απόβλητα κατεδαφίσεων– κατασκευών έρχεται μέσα σε λιγό-τερο από ένα χρόνο από την έκδοσηΚοινής Υπουργικής Απόφασης(Κ.Υ.Α.) που όριζε τα της διαχείρι-σης αυτών των αποβλήτων που εί-ναι αλήθεια πως αποτελούν ένα πο-λύ μεγάλο όγκο στις αστικές και πε-ριαστικές κυρίως περιοχές.

Αν επομένως στα παραπάνω πουέχουν εκτεθεί, προσμετρήσουμε τηνκαταγεγραμμένη ασυδοσία των με-ταλλευτικών εταιριών που έχουναποδείξει και αποδεικνύουν καθη-μερινά πως μπροστά στο κέρδοςτους δεν υπολογίζουν τίποτα, τηνεκούσια ή ακούσια απουσία ελεγ-κτικών μηχανισμών, τον συνειδητάδιακοσμητικό – διεκπεραιωτικό ρό-λο της πλειοψηφίας των «εκλεγμέ-νων» οργάνων που γνωμοδοτούναλλά και την πολιτική κατεύθυνσηαυτών που εγκρίνουν τελικά τις Πε-ριβαλλοντικές Μελέτες, δημιουρ-γούνται πολλές επιφυλάξεις καιυποψίες αν όχι η βεβαιότητα πως οισυγκεκριμένες ρυθμίσεις θα αποτε-λέσουν το άλλοθι για να δημιουρ-γηθούν νέες χαβούζες μέσα στα δά-

Ποιος είπε πως το κράτος δεν έχει συνέχεια;

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 5

ση και στους ανενεργούς μεταλλευ-τικούς και λατομικούς χώρους. Κιαυτό γιατί πάνω απ’ όλα μετράει τομειωμένο κόστος, δηλαδή το κέρδοςτων εταιριών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ηκοινωνία έχει έρθει αντιμέτωπη μεπαρόμοιες καταστάσεις, έχει αγωνι-στεί, έχει επιβάλλει μικρές ή μεγαλύ-τερες νίκες προβάλλοντας το αντα-γωνιστικό σύνθημα «οι ζωές μας πά-νω από τα κέρδη τους», τοποθετών-τας ακριβώς το θέμα της προστασίαςτου περιβάλλοντος όχι σαν κάτι πέρακι έξω από την καθημερινή ζωή αλ-λά σαν αναπόσπαστο συστατικό στοι-χείο της ανθρώπινης υπόστασης.

Σήμερα μια πλήρως απονομιμο-ποιημένη πολιτικά, ηθικά και κοινω-νικά κυβέρνηση προσπαθεί απεγνω-σμένα να νομοθετήσει, στοχεύονταςαφενός στον εξανδραποδισμό κάθεκοινωνικού δικαιώματος και στο ξε-πούλημα κάθε δημόσιου πόρου ήαγαθού και αφετέρου στη διαμόρφω-ση ενός περιβάλλοντος επιχειρημα-τικής ασυλίας προκειμένου να στη-ριχτεί μια ανάπτυξη – «πράσινη» ήάλλη - που θα βαδίζει επί πτωμάτων.Παράλληλα όμως οι εκατοντάδες χι-λιάδες άνθρωποι που γεμίζουν γιαδεκάδες μέρες τις πλατείες όλης τηςχώρας, αμφισβητούν όχι μόνο αυτήτην κυβέρνηση αλλά συνολικά τοπολιτικό σύστημα και το προσωπικότου που πλέον κρύβεται πίσω από τιςασπίδες των ΜΑΤ προκειμένου νακυκλοφορήσει.

Είναι αυτό το κομβικό σημείο συ-νάντησης του φόβου των κρατούν-των που νιώθουν «βαριά την ανάσατης κοινωνίας στο σβέρκο τους» καιτης ελπίδας που αναδύεται από τηνκινητοποίηση εκατοντάδων χιλιά-δων ανθρώπων που μπαίνουν ορμη-τικά στο προσκήνιο διεκδικώντας ναέχουν λόγο για τη ζωή τους. Και όσοτο πλήθος και τα όρια των πλατειώνθα διευρύνονται πέρα κι έξω από τιςκλειστές πολυγωνικές ή κυκλικέςγραμμές των αστικών κέντρων, θααγκαλιάζουν δάση, κορυφογραμμές,θάλασσες και ποτάμια, όσο πιο δυνα-τά και αποφασιστικά θα ακούγεται το«μας στερείτε το όνειρο, θα σας στε-ρήσουμε τον ύπνο», τόσο πιο ισχυρήθα προβάλλει η ελπίδα και η δυνατό-τητα να πραγματώσουμε μια ΖΩΗπου να μας ανήκει.

ΤΑΣΟΣ ΑΦΕΝΤΗΣ, Φωκίδα

Σε περίοδο γενικευμένης κρίσης και απε-γνωσμένης αναζήτησης διεξόδου ακούγε-ται συχνά πυκνά η έννοια της ανάπτυξης

ως πανάκεια για την αντιμετώπιση όλων των προ-βλημάτων που συσσώρευσε μέχρι τώρα η αλόγι-στη διαχείριση του κοινωνικού και φυσικού μαςπλούτου.

Όμως το ιδεολόγημα της ανάπτυξης ήταν κυ-ρίαρχο και στη χώρα μας στις δεκετίες που πέρα-σαν. Στο βωμό της ανάπτυξης έγιναν όλα τα εγκλή-ματα που ερήμωσαν την επαρχία, κατέστρεψαν τοφυσικό περιβάλλον, ρύπαναν τις θάλασσες, τα πο-τάμια, τη γή και τον αέρα που ανασαίνουμε. Η ανά-πτυξη ήταν συνώνυμη της τσιμεντοποίησης, τωνμεγαλεπήβολων έργων που ωφέλησαν κυρίωςτους διαπλεκόμενους μεγαλοκατασκευαστές, πουήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και κα-θόριζαν τις κατευθύνσεις και προτεραιότητες τηςκοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.

Η ανάπτυξη υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια συνώ-νυμη με την αριθμητική, ποσοτική αύξηση τουςΑκαθόριστου Εθνικού Προϊόντος, ανεξάρτητα αποτον τρόπο με τον οποίο επιτυγχανόταν αυτή. Ετσιενώ ευημερούσαν οι αριθμοί οι πολίτες υπέφεραν.Αποτελεί γενική διαπίστωση οτι το μοντέλλο αυτότης παραγωγής άχρηστων καταναλωτικών αγα-θών και έργων βιτρίνας δεν οδηγεί σε πραγματικήευημερία των πολιτών. Κάποιοι οικονομολόγοι μι-λούν μάλιστα για την ανάγκη επιδίωξης μηδενι-κής ανάπτυξης, ενώ άλλοι μιλάνε για απο-ανάπτυ-ξη, αρνούμενοι το κυρίαρχο ενεργοβόρο κατανα-λωτικό μοντέλλο, που έχει δείξει τα όρια του και τιςκαταστροφικές συνέπειες με την κλιματική αλλα-γή, την μείωση της βιοποικιλλότητας και τηνεξάντληση των φυσικών πόρων.

Κατά τη γνώμη μας η ανάπτυξη που αξίζει ναεπιδιώκουμε πρέπει να είναι κατάλληλη, ισόρρο-πη, βιώσιμη και αξιοβίωτη.

Κατάλληλη είναι η ανάπτυξη που ταιριάζει και

εναρμονίζεται με τις γεωφυσικές και πολιτισμικέςιδιαιτερότητες μιας χώρας επιτρέποντας την ικα-νοποίηση των πραγματικών αναγκών των πολι-τών. Ισόρροπη είναι η ανάπτυξη που επιτρέπει τηναξιοποιήση όλων των φυσικών και κοινωνικώνδυνατοτήτων χωρίς υπερβολή προσπαθειών σεένα τομέα οικονομικών δραστηριοτήτων σε βάροςκάποιων άλλων. Βιώσιμη είναι η ανάπτυξη πουδεν γίνεται σε βάρος των γενεών που θα ακολου-θήσουν, αφου δεν εξαντλεί τους μη ανανεώσιμουςφυσικούς πορους. Αξιοβίωτη είναι η υγιής και δί-καιη ανάπτυξη που επιτρέπει να ανθίσουν όλες οιπολιτισμικές δυνατότητες μιας χώρας ώστε οι πο-λίτες να ζούν σε κλίμα κοινωνικής ασφάλειας,ελεύθερίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Θα άξιζε νομίζω να προβληματιστούμε για το εί-δος της ανάπτυξης που θα ταίριαζε καλύτερα σεμια περιφέρεια όπως είναι αυτή της Στερεάς Ελ-λάδας και της Εύβοιας που διαθέτει τεράστιο καιαναξιοποίητο φυσικό πλούτο, μεγάλη ποικιλία οι-κονομικών, και πολιτισμικών δυνατοτήτων, πουέχουν πέσει μέχρι τώρα θύματα της ακόρεστηςκερδοσκοπίας ιδιωτών που είχαν ένα μονάχα στό-χο, το βραχυπρόθεσμο κέρδος, περιφρονώνταςτους ανθρώπους και το φυσικό περιβάλλον.

Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει. Το νεοφι-λελεύθερο οικονομικό μοντέλλο, με τον απατηλόμανδύα της πράσινης ανάπτυξης δεν πρόκειται ναλύσει τα προβλήματα της κοινωνίας, της οικονο-μίας και του περιβάλλοντος. Το έργο και την πο-ρεία εξόδου από τον δήθεν αναπτυξιακό, νεοφιλε-λεύθερο μονόδρομο, τα επιχειρούν, με λόγια καιπράξεις, οι ενεργοί πολίτες που αγωνίζονται γιαμια διαφορετική κατεύθυνση της ανάπτυξης μεσεβασμό στη φύση και τους ανθρώπους, σε μιακοινωνία ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης καιαλληλεγγύης.

ΕΥΘΥΜΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΘΕΛΟΥΜΕ;

6 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ.1

Ας δούμε ορισμένες βασικές πτυχέςτου ζητήματος σε εθνικό επίπεδο καιστο επίπεδο της περιφέρειας:

Α. Ο εθνικός καιοι περιφερειακοίσχεδιασμοί διαχείρισηςαπορριμμάτων

Αναφορές στον εθνικό και περιφε-ρειακό σχεδιασμό διαχείρισης απορ-ριμμάτων γίνονται από το 1986 (ν.1650). Ωστόσο, η συζήτηση μπαίνει σεμια κάπως πιο συγκροτημένη βάση με-τά το 1996. Τα πρώτα βήματα του σχε-διασμού έγιναν σε νομαρχιακό επίπε-δο. Ο ενδιάμεσος εθνικός σχεδιασμόςτου 1998 προωθούσε την κατασκευή75 ΧΥΤΑ, για την εξυπηρέτηση του 75% του πληθυσμού. Το 85% αυτών τωνΧΥΤΑ είχαν δυναμικότητα μικρότερηαπό 50 τόνους την ημέρα. Το 1999 στηΣτερεά λειτουργούσαν 2 ΧΥΤΑ (Φθιώ-τιδα, Βοιωτία), ενώ είχαν εγκριθεί πε-ριβαλλοντικοί όροι για άλλους 7 ΧΥΤΑ(2 στη Φθιώτιδα, 2 στη Φωκίδα και 3στην Εύβοια). Η ποσότητα των αστικώναπορριμμάτων της Στερεάς το 1997,εκτιμούνταν σε, περίπου, 200.000 τό-νους/έτος.

Ο εθνικός σχεδιασμός του 2000,που προέκυψε από τη σύν-θεση των νομαρχιακών,προέβλεπε τη δημιουργία124 ΧΥΤΑ (70 στηνηπειρωτική Ελλάδα, 11στην Κρήτη και 43 σταυπόλοιπα νησιά. Απόαυτούς, ησυντρι-πτική πλει-οψηφία είχεδυναμικότη-τα μικρότερηαπό 50 τό-νους την ημέ-ρα. Για τη Στερεάπροβλέπονταν 11ΧΥΤΑ, 4 ΚΔΑΥ, 16 ΣΜΑ και 2 μονάδεςμηχανικής ανακύκλωσης και κομπο-στοποίησης.

H υλοποίηση των έργων που προ-έβλεπαν οι νομαρχιακοί σχεδιασμοίκρίθηκε στην πράξη ιδιαίτερα δαπανη-ρή και προωθήθηκε η διαμόρφωσησχεδίων σε περιφερειακό επίπεδο. Ηανάγκη διαμόρφωσης περιφερειακώνσχεδιασμών θεσμοθετήθηκε με τηνισχύουσα νομοθεσία (ΚΥΑ50910/2727/2003), σύμφωνα με τηνοποία, οι ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακοί Σχε-διασμοί Διαχείρισης Στερεών Αποβλή-των) θα έπρεπε να έχουν εγκριθεί μέ-

χρι τις 22/12/2005. Με την6972/22.12.2005 απόφαση του Γ.Γ. πε-ριφέρειας Στερεάς εγκρίνεται ο ΠΕΣΔΑΣτερεάς. Η ποσότητα των αστικώναπορριμμάτων της Στερεάς το 2005,ανέρχονταν σε, περίπου, 270.000 τό-νους/έτος.

Κατά τη χρονική στιγμή της έγκρι-σης του ΠΕΣΔΑ Στερεάς:l λειτουργούσαν 4 ΧΥΤΑ (Λαμίας, Δο-

μοκού, Λιβαδειάς, Χαλκίδας), υπόκατασκευή ήταν ο ΧΥΤΑ Β. Εύβοιας(Ιστιαία) και είχαν εξασφαλίσει χρη-ματοδότηση 3 ΧΥΤΑ (Άμφισσας, Θή-βας, επέκταση Λιβαδειάς)

l ένα (1) ΚΔΑΥ, στη Λαμία, έτοιμο ναλειτουργήσει

l δεν υπήρχε καμία μονάδα μηχανι-κής διαλογής, θερμικής επεξεργα-σίας ή αξιοποίησης βιοαερίου

l οι τσιμεντοβιομηχανίες υποδέχονταναπόβλητα, αλλά όχι αστικά σύμμει-κτα απορρίμματα

l υπήρχαν 307 ΧΑΔΑ (191 ενεργοίκαι 116 ανενεργοί)

Β. Οι βασικές προβλέψειςτου υφιστάμενου ΠΕΣΔΑ Στερεάς

Η σχετική μελέτη που εκπονήθηκε(περίπου, 1.000 σελίδων), αναφερόταν

«επί παντός επιστητού». Απ’ όλααυτά, στον υφιστάμενο ΠΕΣ-

ΔΑ έχουν αποτυπωθείοι εξής βασικές επιλο-γές: l ο καθορισμός των

(υποχρεωτικών γιακάθε περιφέ-

ρεια) στόχωντης εκτρο-

πής απότην ταφήτου βιοα-ποδομήσι-

μου κλά-σματος των

ΑΣΑ και τηςανακύκλωσης.l η διάθεση σε 11 ΧΥ-

ΤΑ, οι οποίοι αντιστοιχούν στις αντί-στοιχες 11 διαχειριστικές ενότητες:1η – Δ. Βοιωτία, 2η – Αν. Βοιωτία,3η – Β. Εύβοια, 4η – Κ. Εύβοια, 5η –Ν. Εύβοια, 6η – Σκύρος, 7η – Ευρυ-τανίας, 8η – Δομοκού, 9η – Λαμίας,10η – Λοκρίδας, 11η – Φωκίδας.

l η κατασκευή πέντε (5) κεντρικών(μία για κάθε νομό) εγκαταστάσεωνεπεξεργασίας και αξιοποίησης σύμ-μεικτων απορριμμάτων (όσων έχουνέχουν απομείνει μετά τα προγράμ-ματα εκτροπής επιλεγμένων κλα-σμάτων), χωρίς να προσδιορίζονται

τα σημεία της χωροθέτησής τους. Γιατους νομούς Φθιώτιδας, Βοιωτίας,Εύβοιας θεωρούνται αποδεκτές όλεςοι τεχνολογίες επεξεργασίας – αξιο-ποίησης, ενώ για τους νομούς Ευρυ-τανίας και Φωκίδας θεωρείται ότιπρέπει να εξαιρεθεί η μέθοδος της«αποτέφρωσης - καύσης», λόγω μι-κρού πληθυσμού.

l η λειτουργία 5 – 8 ΣΜΑ (2-3 για τηΦθιώτιδα, 1 – 2 για την Εύβοια, 1 –2 για τη Φωκίδα, 1 για την Ευρυτα-νία).

l η πρόβλεψη για τη δημιουργία«πράσινων σημείων» για την ανακύ-κλωση υλικών και τη συνεργασία μετα υφιστάμενα συστήματα εναλλα-κτικής διαχείρισης.

l η διαλογή στην πηγή του οργανικού(βιοαποδομήσιμου) κλάσματος και ηκατασκευή μονάδων επεξεργασίαςμε σκοπό την παραγωγή κομπόστ.

l η λειτουργία φορέων διαχείρισης(ΦοΔΣΑ) κατ’ ελάχιστο στα όρια μιαςδιαχειριστικής ενότητας.

l η σταδιακή παύση λειτουργίας τωνενεργών και η αποκατάσταση ενερ-γών και ανενεργών ΧΑΔΑ.

l ο καθορισμός στόχων για τις λοιπές(πλην των αστικών) κατηγορίες στε-ρεών αποβλήτων. Σε αυτό το πλαίσιοπροβλέπεται η κατασκευή, τουλάχι-στον, ενός (1) ΧΥΤΑ αδρανών απο-βλήτων, για τα απόβλητα από κατα-σκευές, εκσκαφές και κατεδαφίσεις.

l η δυνατότητα αναθεώρησης τουΠΕΣΔΑ ανά πενταετία ή, κατ’ εξαίρε-ση, και νωρίτερα αν συντρέχουν ει-δικοί λόγοι.

Γ. Που βρισκόμαστεσήμερα

Στο επίπεδο των γενικών ρυθμί-σεων και των σχεδιασμών:l Βρίσκεται στο στάδιο της διαβούλευ-

σης σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ(http://www.opengov.gr/minenv/?p=1710), με τίτλο «νόμος - πλαίσιογια τα απόβλητα», στο οποίο γίνεταιπροσπάθεια συγκέντρωσης της σχε-τικής νομοθεσίας, ενώ εισάγεταιστην εθνική νομοθεσία και η οδηγία2008/98/ΕΚ του ευρωπαϊκού κοινο-βουλίου και του συμβουλίου.

l Σε πολλές περιφέρειες της χώραςέχει ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώ-ρησης και επικαιροποίησης τωνυφιστάμενων περιφερειακών σχε-διασμών του 2005 και 2006 και σεκάποιες από αυτές έχει ολοκληρω-θεί. Στην περιφέρεια Στερεάς δενφαίνεται να έχει ενεργοποιηθεί τέ-τοια διαδικασία.

l Αντί γι αυτό, οι ΦοΔΣΑ της περιφέ-

ρειας Στερεάς, με πρωτοβουλία τηςΔΕΠΟΔΑΘ (φορέας διαχείρισης της2ης διαχειριστικής ενότητας, μεέδρα τη Θήβα, και συντονιστής τουπανελλαδικού δικτύου των ΦοΔΣΑ),προωθούν την πρόταση για την άμε-ση κατάρτιση μιας τεχνοοικονομικήςμελέτης σκοπιμότητας, για το σύνο-λο των απαιτούμενων δράσεων καιέργων στην περιφέρεια, στο πλαίσιομιας ολοκληρωμένης και ρεαλιστι-κής πρότασης, συμβατής με τονυπάρχοντα ΠΕΣΔΑ, για την οριστικήεπίλυση του προβλήματος της δια-χείρισης των αστικών στερεών απο-βλήτων. Το αίτημα αυτό υπήρξε η αι-τία πολλών τριβών και συγκρούσε-ων, την προεκλογική περίοδο τωντελευταίων αυτοδιοικητικών εκλο-γών, ανάμεσα στον πρόεδρο της ΔΕ-ΠΟΔΑΘ - πρώην δήμαρχο Θήβαςκαι την πρώην γραμματέα της περι-φερειακής διοίκησης.

l Σε εκκρεμότητα παραμένει το θέματης συγκρότησης των νέων ΦοΔΣΑ,όπως έχει προαναφερθεί, χωρίς ακό-μη να έχει εκδοθεί το σχετικό ΠΔ καιενώ εκπνέει η προθεσμία που είχετεθεί (μέχρι 30 Ιουνίου 2011). Οιυφιστάμενοι ΦοΔΣΑ (και της περι-φέρειας Στερεάς) απορρίπτουν τηνπρόβλεψη του άρθρου 104 του ν.3852/2010 («Καλλικράτης») για έναΦοΔΣΑ ανά περιφέρεια. Ζητούν τηλειτουργία τους σαν επιχειρήσεωνειδικού σκοπού, στα πρότυπα τωνΔΕΥΑ, και αναστολή εφαρμογής τουάρθρου 104 για την επόμενη, τουλά-χιστον, δημοτική περίοδο (Ιούνιος2014).Στο επίπεδο της υφιστάμενης

διαχείρισης στην περιφέρειαl Δεν έχει κατασκευαστεί καμία από

τις πέντε κεντρικές εγκαταστάσειςεπεξεργασίας και αξιοποίησης σύμ-μεικτων απορριμμάτων. Εντελώςπρόσφατα, στις 1/6/2011, εγκρίθη-καν οι περιβαλλοντικοί όροι για τηνκατασκευή και λειτουργία ΧΥΤΑ/Υκαι εγκατάστασης επεξεργασίας στε-ρεών αποβλήτων της 9ης διαχειρι-στικής ενότητας (Λαμίας), στη θέση«Μαγδάρα» του δήμου Μακρακώ-μης, δυναμικότητας 89.000τόνων/έτος (75.500 τόνοι ΑΣΑ και13.500 τόνοι λάσπη από τις εγκατα-στάσεις επεξεργασίας λυμάτων), γιατα επόμενα 25 χρόνια. Αξίζει να ση-μειωθεί ότι και αυτή η μονάδα επε-ξεργασίας είναι στο πρότυπο, πουεπιλεκτικά ακολουθείται πανελλαδι-κά, με έμφαση στην παραγωγή δευ-τερογενούς καυσίμου (RDF) και τηνενεργειακή αξιοποίηση, χωρίς να

Η διαχείριση των απορριμμάτων στην περιφέρεια Στερεάς

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 7

προσδιορίζεται και να τεκμηριώνεταιο χώρος και ο τρόπος της καύσης.

l Δεν λειτουργεί καμία μονάδα κομπο-στοποίησης (προδιαλεγμένων οργα-νικών ή μη).

l Το σύστημα της ανακύκλωσης είναιυποτυπώδες και λειτουργεί, απ’ όσαμας είναι γνωστά, με ένα ιδιωτικόΚΔΑΥ στο Σχηματάρι Βοιωτίας(9.030 τόνοι, το 2010) και ένα ΚΔΑΥτης ΕΕΑΑ στη Λαμία (5.244 τόνοι, το2010). Αξίζει να σημειωθεί ότι τοΚΔΑΥ Λαμίας έχει ετήσια δυναμικό-τητα 33.000 τόνων.

Παρά την απουσία αναλυτικών στοι-χείων, είναι προφανές ότι οι στόχοιπου έχουν τεθεί για την ανακύκλω-ση και για την εκτροπή βιοαποδομή-σιμων από την ταφή δεν εκπληρώ-νονται. Αντιθέτως, εξακολουθεί ναπαραμένει σαν κυρίαρχος τρόπος

διαχείρισης η ταφή στους ΧΥΤΑ ή ηεναπόθεση στους ΧΑΔΑ.

l Δεν είναι γνωστά στοιχεία, σε σχέσημε την ύπαρξη και λειτουργία ΣΜΑ

l Σε σχέση με τους ΧΥΤΑ, η κατάστα-ση που επικρατεί στις 11 διαχειριστι-κές ενότητες (ΔΕ) της περιφέρειαςείναι η εξής:4 4 ΔΕ (Δ. Βοιωτία, Αν. Βοιωτία, Β.Εύβοια και Σκύρος) διαθέτουν νέουςΧΥΤΑ4 3 ΔΕ (Λαμίας, Κ. Εύβοιας και Δο-μοκού) διαθέτουν παλαιούς ΧΥΤΑ,εκ των οποίων οι δύο πρώτοι κορε-σμένοι4 4 ΔΕ (Ευρυτανία, Φωκίδα, Λοκρί-δα και Ν. Εύβοια) δεν διαθέτουν ΧΥ-ΤΑ4 Από τις 6 ΔΕ, χωρίς ή με κορεσμέ-νους ΧΥΤΑ, έχει υπάρξει πρόβλεψηχωροθέτησης για τις 2 από αυτές:

Λαμία (προαναφέρθηκε η έγκρισηπεριβαλλοντικών όρων) και Ευρυτα-νία

Δ. Χρειάζεται να ανοίξειμια μεγάλη συζήτησηστην περιφέρεια

Με βάση τα στοιχεία που παρατέθη-καν, προκύπτουν δύο βασικά συμπερά-σματα:

Η υφιστάμενη διαχείριση των αστι-κών στερεών απορριμμάτων στην πε-ριφέρεια Στερεάς, απέχει έτη φωτόςαπό μια βιώσιμη και ορθολογική δια-χείριση, στη βάση και των τελευταίωνιεραρχήσεων και τη διεθνή πρακτική

Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η διαχεί-ριση να υιοθετήσει πρακτικές και μεθό-δους, όπως: μεγάλες κεντρικές εγκατα-στάσεις υψηλού κόστους, έμφαση στηνενεργειακή αξιοποίηση, πρακτικές

πλήρους ιδιωτικοποίησης, εκτόξευσητου κόστους διαχείρισης, υποβάθμισητης κοινωνικής συμμετοχής και ελέγ-χου κλπ.. Σε αντίθεση με τη λογική τηςαποκεντρωμένης διαχείρισης, χαμηλούκόστους, με έμφαση στην ανάκτηση καιστην κοινωνική συμμετοχή

Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα,χρειάζεται να ανοίξει μια, όσο το δυνα-τόν, πιο πλατιά συζήτηση, στο πλαίσιοτης οποίας θα αναζητηθούν και νέαστοιχεία και, βεβαίως, μια βιώσιμηεναλλακτική λύση. Το «Αυτοδιοικητικόκίνημα περιφέρειας Στερεάς» μπορείκαι πρέπει να ενθαρρύνει μια τέτοιαδιαδικασία, από την οποία θα αντλήσειεκείνα τα στοιχεία, που θα του επιτρέ-ψουν να διαμορφώσει και τη δική τουολοκληρωμένη πρόταση.

3/7/2011ΤΑΣΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο(Κ.Α.Σ.) σε συνεδρίαση που έγινε στις 3Μαϊου του 2011 γνωμοδότησε υπέρ της

νομιμοποίησης της κατασκευής του λιμανιούτης Θίσβης, με το αιτιολογικό ότι τα αρχαία χρη-σιμοποιούνται σήμερα ως ασπίδα για τη λύσηπεριβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικώνπροβλημάτων και επειδή στην πραγματικότηταδεν υπήρξε «βλάβη αρχαίων» πριν από 23 χρό-νια στον όρμο Νούσας στη Θίσβη Βοιωτίας, ότανη ΕΤΒΑ κατασκεύασε πάνω σε αρχαίους λιθο-σωρούς τον προβλήτα Β.

Δεν υπήρξε βλάβη των αρχαιοτήτων, ανάφερεη νεοεισερχόμενη στο ΚΑΣ, νέα προϊσταμένη τηςΔιεύθυνσης Προϊστορικών και κλασικών Αρχαι-οτήτων, Νικολέτα Βαλάκου. Το έργο θεμελιώθη-κε πάνω σε δύο λιθοσωρούς έρματος (σαβούρας)αρχαίων πλοίων. «Τα αρχαία αποτυπώθηκανσχεδιαστικά. Τέσσερις παρόμοιοι λιθοσωροί σώ-ζονται ακριβώς απέναντι» είπε, αποδίδοντας σε«πλάνη περί τα πράγματα» και σε παρανόησητης θέσης Β του αρχαίου λιμανιού και του σημεί-ου Β του προβλήτα λόγω ενός αρχικού πρόχει-ρου σκαριφήματος του αρχαιολογικού χώρου.

Η προηγούμενη προϊσταμένη, της ΔιεύθυνσηςΠροϊστορικών και κλασικών Αρχαιοτήτων, πουήταν και εισηγήτρια το 2008, κ. Ελένη Κόρκα, εί-χε την αντίθετη ακριβώς άποψη. Είχε υποστηρί-ξει να μην νομιμοποιηθεί το κρηπίδωμα Β΄ στιςλιμενικές εγκαταστάσεις του Όρμου διότι ήτανπαράνομο. Ποια να πιστέψουμε από τις δύο;

Η βιομηχανία των αντιφάσεων είχε ξεκινήσειτο 2010 με πρωταγωνίστρια την τότε υπεύθυνητης Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων κ. ΑγγελικήΣίμωση που είχε εισηγηθεί τη νομιμοποίηση τουέργου λέγοντας ότι οι λιθοσωροί δεν σώζονται.Έχουν πακτωθεί στον προβλήτα.

Η ίδια όμως αρχαιολόγος μόλις ένα χρόνοπριν είχε εισηγηθεί ακριβώς τα αντίθετα. Να μηννομιμοποιηθούν οι παρανομες εγκαταστάσεις.

Ποιο νέο στοιχείο είχε προκύψει μέσα σε έναχρόνο και είχε αλλάξει την άποψη της κατά 180μοίρες; Ποια νέα συγκλονιστική ανακάλυψηυπήρχε που θα ανέτρεπε όλες τις προηγούμενεςαποφάσεις της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων;Απάντηση δεν πήραμε μέχρι σήμερα.

Όμως η ίδια Εφορεία, μετά τον εντοπισμό τουαρχαίου λιμανιού το 1988, όπου επιβιβάστηκε οΠαυσανίας για να περιηγηθεί την αρχαία Θίσβη,είχε απαιτήσει από την ΕΤΒΑ να μην επιλέξει τηθέση αυτή για τον προβλήτα Β. Η κατασκευή τουέγινε κατά παράβαση της υπουργικής απόφασηςτης Μελίνας Μερκούρη. Αργότερα, όταν οριοθέ-

τησε τον αρχαιολογικό χώρο, απαγόρευσε οποι-αδήποτε επέμβαση μέσα στην κόκκινη γραμμήόπου περικλείονταν τα κατάλοιπα του αρχαίουλιμανιού.

Ο καθηγητής του ΕΜΠ, Μανώλης Κορρέςολοκλήρωσε τον κύκλο των αντιφάσεων λέγον-τας ότι. «Ο συγκεκριμένος προβλήτας απέχει 20μέτρα από την κόκκινη γραμμή. Επομένως δενυπάρχει βλάβη εντός του αρχαιολογικού χώ-ρου». Δηλαδή, έπρεπε να περάσουν 23 χρόνιαγια να έρθει ο αρχιτέκτονας κ. Μ. Κορρές να ξα-ναμετρήσει τον χώρο και να βρει ότι ο αρχαιολο-γικός χώρος τελειώνε 20 μέτρα πριν. Τα ερωτη-ματικά πολλά για την στάση του. Γιατί δεν μας ταείχε πει αυτά στην προηγούμενη συνεδρίασητου ΚΑΣ, πριν από ένα χρόνο, που ήταν παρών;

Δηλαδή κ. Μ. Κορρέ, οι αρχαιολόγοι πουέμειναν έναν ολόκληρο μήνα, στην περιοχήτου αρχαιολογικού χώρου για να κάνουν τιςανασκαφές, γιατί πρότειναν να μεταφερθεί τολιμάνι σε άλλο χώρο, στον Άγιο Ιωάννη;

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 12

BIOMHXANIA ANΤΙΦΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΙΣΒΗ

8 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Ασφαλώς το διάστημα τωνέξι μηνών είναι πολύ μι-κρό για να βγάλουμε

ασφαλή συμπεράσματα, αλλά ικα-νό για μια πρώτη αποτίμηση τηςλειτουργίας του θεσμού, στηνπραγματικά δύσκολη περίοδο πουδιανύουμε ως κοινωνία, σε συνθή-κες μιας εξελισσόμενης κρίσης μεοικονομικές, κοινωνικές, περιβαλ-λοντικές αλλά και ηθικές προεκτά-σεις. Παρ’ όλες τις επιφυλάξεις πουείχαμε διατυπώσει για το νέο θε-σμικό πλαίσιο έτσι όπως σχεδιαζό-ταν η εφαρμογή του, σε ορισμέναθέματα θεωρούσαμε ότι η αιρετήπεριφερειακή αυτοδιοίκηση κάτωαπό ορισμένες προϋποθέσεις θαμπορούσε να εκφράσει τις πραγμα-τικές ανάγκες της περιοχής μας καιτων πολιτών της. Όμως τα πεπραγ-μένα μέχρι σήμερα δεν μας κάνουνκαι ιδιαίτερα αισιόδοξους για τηνπορεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότιδεν θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμα-στε για μια πραγματική και ουσια-στική αυτοδιοίκηση των πολιτών.

Αυτό το 1ο εξάμηνο της λειτουρ-γίας της τοπικής και περιφερει-ακής αυτοδιοίκησης αποτέλεσε ου-σιαστικά ένα διάστημα μιας προ-σπάθειας τυπικής προσαρμογήςτου νέου θεσμού στο πλαίσιο πουκαθορίζει ο νέος νόμος, χωρίς αυτόνα σημαίνει ότι το θέμα αυτό έχεικλείσει, αφού παραμένουν πολλάκαι σοβαρά θέματα ανοικτά (τελικήδιαχείριση ΕΣΠΑ, αρμοδιότητες, οι-κονομικά κ.λ.π.). Γιατί στα ουσια-στικά προβλήματα που απασχο-λούν τις κοινωνίες της περιφέρειαςΣτερεάς, μάλλον δεν τα έχει αγγίξειακόμη η νέα περιφερειακή αυτοδι-οίκηση.

Κάποια θέματα τα οποία θα μπο-ρούσαμε να σχολιάσουμε για τοπρώτο αυτό εξάμηνο είναι:

Η «σιδηρά» παρουσία τηςκεντρικής εξουσίας

Και ο πιο καλόπιστος με τις αλ-λαγές που έφερνε το νέο θεσμικόπλαίσιο, θα πρέπει να προσγειώθη-κε απότομα, βλέποντας ότι λύσειςσε πολύ σημαντικά θέματα της πε-ριφέρειάς μας να φέρουν την υπο-γραφή της νέας Γενικής Γραμματέ-ως της αποκεντρωμένης (!) διοίκη-σης, της κας Γερακούδη, συνειδη-τοποιώντας ότι το αυτοδιοίκητοτης περιφέρειας ήταν για σημαντι-κά θέματα «αέρας κοπανιστός». Ηκεντρική εξουσία μάλλον δεν θεω-

ρεί το νέο αυτοδιοίκητο περιφερει-ακό Συμβούλιο ικανό να διαχειρι-στεί κάποια θέματα της περιοχήςμας και για αυτό τα κρατά για τοίδιο, δηλαδή τα αναθέτει στην Γενι-κή Γραμματέα της «αποκεντρωμέ-νης» διοίκησης, όπως βαρύγδουπααναφέρει σχετική υπουργική από-φαση. Υποτίθεται ότι μια κεντρικήιδέα του νέου θεσμικού πλαισίου,ήταν να μικρύνει την απόσταση

του πολίτη από την κεντρική εξου-σία. Όμως με την παρουσία της«αποκεντρωμένης» διοίκησης, ου-σιαστικά μεγάλωσε η απόσταση,αφού δημιουργήθηκε ένα νέο επί-πεδο διοίκησης, με τη απαραίτητηγραφειοκρατία, με διευθυντές,προϊσταμένους, επιτροπές κ.λ.π. οιοποίοι θα μεσολαβούν ανάμεσαστην περιφέρεια και την κεντρικήδιοίκηση.

Η λειτουργία τουΠεριφερειακούΣυμβουλίου και τωνΕπιτροπών

Τα πρώτα συμπεράσματα από αυ-τούς τους έξι μήνες της λειτουργίαςτων νέων θεσμών, είναι ότι περιορί-ζονται σε μια καθαρά διαχειριστικήλογική διεκπεραίωσης των υποθέσε-ων, παρά μιας ουσιαστικής συζήτη-σης και ανάδειξης των μεγάλων

Κάποια πρώτα συμπεράσματα για το 1ο εξάμηνο της αυτ

Ελπίζοντας ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο τοεπόμενο διάστημα θα σκύψει στα μεγάλα καιοξυμμένα προβλήματα της περιφέρειας κα-

ταθέτουμε κάποιες σκέψεις που αφορούν κάποια γε-νικότερα θέματα αλλά και ειδικότερα προβλήματατης Εύβοιας για τα οποία έχουμε μια καλύτερη εικό-να.

3.1. Το θέμα της ανακύκλωσης καιενός νέου περιφερειακού σχεδιασμούδιαχείρισης απορριμμάτων

Ένα μεγάλο θέμα που απασχολεί όλες τις κοινω-νίες της Στερεάς και ιδιαίτερα την κοινωνία της Εύ-βοιας και ιδιαίτερα της Νότιας και Κεντρικής, όπουτο θέμα θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις εάν δεν αν-τιμετωπισθεί έγκαιρα, ολοκληρωμένα και αποτελε-σματικά. Με βασική λογική την αποκεντρωμένη δια-χείριση των απορριμμάτων, στηριγμένη στην αρχήτης εγγύτητας και με εργαλεία την πρόληψη, τηνεπαναχρησιμοποίηση, τη διαλογή στην πηγή και τηνανάκτηση - ανακύκλωση, συμπεριλαμβανομένηςτης κομποστοποίησης, θα πρέπει να επανασχεδια-στεί εκ νέου ο περιφερειακός σχεδιασμός της διαχεί-ρισης των απορριμμάτων.

3.2. Το θέμα της ρύπανσηςτων νερών της Κεντρικής Εύβοιαςαπό Πισσώνα και ΛΑΡΚΟ

Η περιοχή της Κεντρικής Εύβοιας και ειδικότερα ουδροφόρος ορίζοντάς της, έχει ρυπανθεί ανεπανόρ-θωτα από οργανικούς ρύπους και από βαρέα μέταλ-λα. Το 1ο μέτωπο ρύπανσης είναι η περιοχή του Πισ-σώνα όπου δραστηριοποιούνται περίπου είκοσι (20)πτηνοτροφικές και κτηνοτροφικές μονάδες και σφα-γεία, οι περισσότερες με ή χωρίς καθόλου βιολογι-κούς καθαρισμούς και μελέτες περιβαλλοντικών επι-πτώσεων και κάποιες χωρίς καν άδειες λειτουργίας! το 2ο μέτωπο είναι οι βιομηχανίες με προεξάρχου-σα στην ρύπανση την ΛΑΡΚΟ, η οποία στις προ-ηγούμενες δεκαετίες λειτουργώντας τελείως ανεξέ-λεγκτα και κάνοντας ληστρική εκμετάλλευση τουορυκτού πλούτου της περιοχής, έχει δημιουργήσειστην κυριολεξία ανοικτά ορύγματα – λίμνες μέσααπό τις οποίες καθιζάνουν στον υδροφόρο ορίζονταβαρέα μέταλλα με αποτέλεσμα να ρυπανθεί ανεπα-νόρθωτα ο υδροφορέας 07-24, από τον οποίο να ση-μειώσουμε ότι υδροδοτείται ένας πληθυσμός άνωτων 120.000 κατοίκων. Η ίδια η πολιτεία αναγνώρι-σε με τον πιο επίσημο τρόπο το βαθμό και την επι-

ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΑΣΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 9

τοδιοίκησης στις νέες συνθήκες του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

κινδυνότητα της ρύπανσης αυτής μέσω τηςίδιας της υπουργού περιβάλλοντος. Τα μέτραπου εξαγγέλθηκαν άλλωστε τις προηγούμενεςμέρα για την υδροδότηση της Μεσσαπίας μέ-σω της ΕΥΔΑΠ αποδεικνύουν του λόγου τοαληθές. Όμως εκφράζουμε έντονες επιφυλά-ξεις για τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν για τηνμεταφορά εντός τριών ετών (!) νερού από τηνΥλίκη, για την αντιμετώπιση της ρύπανσηςτων νερών και της γης της κεντρικής Εύβοιας,στο βαθμό που αποτελούν μια μόνιμη αντιμε-τώπιση του προβλήματος. Γιατί το θέμα τηςρύπανσης της Κεντρικής Εύβοιας δεν είναι μό-νο το θέμα του πόσιμου νερού. Είναι και ταυπόγεια νερά, είναι και η αγροτική γη. Ήδη ηπεριοχή έχει υποστεί σοβαρή ζημιά στην αγρο-τική της παραγωγή και στην απομείωση τηςποιότητας των αγροτικών προϊόντων που πα-ράγονται στην περιοχή εξ αιτίας της ρύπαν-σης. Δηλαδή θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρ-ξουν πολιτικές μόνιμου χαρακτήρα, οι οποίεςθα διακόψουν την ρύπανση και με μακροπρό-θεσμα μέτρα θα πρέπει να συμβάλλουν στηναπορρύπανση και την εξυγίανση της γης καιτων νερών. Επίσης ένα θέμα προς διερεύνησηείναι η αξιοποίηση του υδάτινου δυναμικούτης Κεντρικής Εύβοιας (Στενή, Σέτα κ.λ.π.) γιατην υδροδότηση και την άρδευση. Τέλος θεω-ρούμε αδιαπραγμάτευτο το θέμα της διακοπήςτης ρύπανσης των νερών και της γης, από τηΛΑΡΚΟ και από τους άλλους ρυπαντές.

3.3. Το θέμα της ρύπανσης τουΕυβοϊκού Κόλπου (Σκουριάκ.λ.π.)

Ο Ευβοϊκός Κόλπος αποτελεί για τους πολί-τες και την Εύβοια αλλά και για όλη τη ΣτερεάΕλλάδα, μια πηγή ζωής. Δυστυχώς όμως εδώκαι πάνω από τριάντα πέντε χρόνια ο Ευβοϊ-κός Κόλπος έχει γίνει ο αποδέκτης τοξικών καιοργανικών λυμάτων, με αποτέλεσμα να οδη-γείται ραγδαία σε περιβαλλοντική κατάρρευση,αν δεν είναι ήδη πλέον πολύ αργά. Τα ποτάμιαπου εκβάλλουν στον Ευβοϊκό Κόλπο, ο Ασω-πός, ο Λήλαντας και ο Μεσσάπιος έχουν ρυ-πανθεί με τοξικές ουσίες, εξασθενές χρώμιοκαι σοβαρούς οργανικούς ρυπαντές.

Σε όλα αυτά τα ρυπαντικά φορτία, προστί-

θενται σταθερά εδώ καιδεκαετίες κάθε χρόνο πά-νω από 1,5 εκατ. τόνοιτοξική σκουριά από το ερ-γοστάσιο της ΛΑΡΚΟ (Λά-ρυμνα). Εδώ και δεκαετίεςκατά παράβαση κάθε περι-βαλλοντικής νομοθεσίας, ηκεντρική εξουσία δίνει τηνάδεια στη ΛΑΡΚΟ, να αποθέ-τει την τοξική σκουριά στο βυθότου Ευβοϊκού Κόλπου. Η επιφά-νεια που έχει δημιουργηθεί στονπυθμένα του Κόλπου είναι πάνω απόείκοσι (20) τετραγωνικά χιλιόμετρα (!)και 2,5 μέτρα πάχος

Το θέμα αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία γιατίστις αρχές του χρόνου ανανεώθηκε από τηνπολιτεία η αδειοδότηση στη ΛΑΡΚΟ να συνε-χίσει την απόθεση της σκουριάς στον Ευβοϊκό.Χρειάζεται η περιφερειακή αυτοδιοίκηση ναθέσει το θέμα ως άμεση προτεραιότητα. Ταυτό-χρονα χρειάζεται σε συνεργασία και με τη δι-εύθυνση αλιείας να αντιμετωπίσουμε το θέματης υπεραλίευσης του Ευβοϊκού και να δούμετα αιτήματα που έχουν δεκάδες φορείς της Εύ-βοιας (Επιτροπές κατά της ρύπανσης του Ευ-βοϊκού Λίμνης και Χαλκίδας). Να απαγορευτείη αλιεία από τα βαρέα μηχανήματα (μηχανό-τρατες) στον Ευβοϊκό Κόλπο. Να μειωθεί οχρόνος αλιείας των γρι-γρι και τα αγκυροβόλιανα ανασύρονται και όχι να κόβονται. Ο Ευβοϊ-κός Κόλπος να ανακηρυχθεί –τουλάχιστον γιαένα διάστημα- σε ένα θαλάσσιο καταφύγιοπρος όφελος της προστασίας και αναπαραγω-γής των ιχθυαλιευμάτων και της ποσοτικήςκαι ποιοτικής αύξησής τους

3.4. Το θέμα της καύσης του RDFστο Αλιβέρι και γενικότερατης καύσης των απορριμμάτων

Ένα θέμα το οποίο μόνο προσωρινά έχει στα-ματήσει να απασχολεί τη κοινή γνώμη καιτους περιβαλλοντικούς φορείς της περιοχήςΑλιβερίου, αφού ποτέ δεν έχει βγει από τουςσχεδιασμούς της ΑΓΕΤ η καύση του RDF στηνμονάδα της ατο Αλιβέρι, αλλά και στην μονάδατης Χαλκίδας όπως έχει ακουστεί.

3.5. Το θέμα τηςρύπανσης τηςπεριοχής τηςαρχαίαςΑυλίδας, τηςπροστασίας

και ανάδειξήςτης

Η περιοχή της αρ-χαίας Αυλίδας, ένας

χώρος παγκόσμιας κλη-ρονομιάς σήμερα βρίσκεται

καταχωνιασμένος, ουσιαστι-κά εγκαταλειμμένος, ανάμεσα

σε βιομηχανικές ρυπογόνες μο-νάδες, που δυσκολεύουν στον επισκέπτη ακό-μη και την προσέγγιση του αρχαιολογικούχώρου. Χρειάζεται να παρθούν μέτρα μακρο-πρόθεσμου χαρακτήρα για να μπορέσουμε ναπροστατεύσουμε και να αναδείξουμε τα αρ-χαία μνημεία και με πρώτα και βασικά νασταματήσει η ρύπανση και να μετεγκαταστα-θούν οι βιομηχανικές μονάδες σε χωροθετη-μένη ΒΙΠΕ, όπως προτείνει και η επιτροπήγια την προστασία και ανάδειξη της αρχαίαςΑυλίδας.

3.6. Το θέμα της συγκέντρωσηςτων αιολικών πάρκων στηνΚαρυστία και στη Σκύρο

Το θέμα αυτό χρειάζεται να αντιμετωπισθείσυγκεκριμένα γιατί η φέρουσα ικανότητα τηςπεριοχής της Καρυστίας, έχει ήδη εξαντληθεί,αφού η πολιτική που ακολουθήθηκε τα προ-ηγούμενα χρόνια ήταν μια άναρχη κατάληψητης περιοχής με ογκώδη αιολικά πάρκα, πουέχουν δημιουργήσει τετελεσμένα, χωρίς ναυπάρχουν περιθώρια υποδοχής νέων αιολι-κών πάρκων.

Χωρίς να εξαντλούμε τα προβλήματα, με τοσημείωμά μας αυτό απλά θέλουμε να σημει-ώσουμε κάποιες επείγουσες πλευρές τους πουαπαιτούν μια άλλη αντιμετώπιση σε επίπεδοπεριφέρειας αλλά και από την τοπική αυτοδι-οίκηση.

ΧΑΛΚΙΔΑ 12-7-2011ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΪΝΑΣ

προβλημάτων της περιοχής μας καιστην συνέχεια διεκδίκησης λύσεων.Τις περισσότερες φορές έρχονται ταθέματα με τις εισηγήσεις των υπηρε-σιακών παραγόντων και ψηφίζονταιχωρίς ιδιαίτερη συζήτηση. Στις διαδι-κασίες αυτές πολλές φορές απουσιά-ζουν έστω και επικουρικά οι απόψειςτων τοπικών κοινωνιών, των δήμωνκαι ιδιαίτερα των κοινωνικών φορέ-ων και των ίδιων των τοπικών κοι-

νωνιών, που ενδιαφέρουν άμεσα ταθέματα αυτά, αλλά. Το θέμα αυτό τοαναδείξαμε με την εκπρόσωπό μαςστο περιφερειακό συμβούλιο πολλέςφορές. Γενικά μπορούμε να πούμεότι, οι παρεμβάσεις της ΔέσποιναςΣπανούδη ήταν σημαντικές σε όσαθέματα χρειάστηκε να τοποθετηθού-με, χωρίς βέβαια να συγκινηθούν καιιδιαίτερα οι αρμόδιοι της πλειοψη-φίας. Με την τακτική τους όμως αυ-

τή οδηγούν το περιφερειακό συμ-βούλιο, αλλά και τις επιτροπές του, σεμια υποβάθμιση του ρόλου τους καιτης λειτουργίας τους. Εμείς θα επι-μείνουμε σε κάθε ευκαιρία να επιση-μαίνουμε την ανάγκη ουσιαστικοποί-ηση των διαδικασιών της λειτουρ-γίας του Περιφερειακού Συμβουλίουκαι των Επιτροπών του. Θεωρώνταςότι εάν το Περιφερειακό Συμβούλιοδεν ενισχύσει τους δεσμούς του με

τις τοπικές κοινωνίες, τους δήμους,τους συλλόγους περιβάλλοντος καιτις κινήσεις πολιτών, τις άλλες κοι-νωνικές οργανώσεις, ώστε νααφουγκραστεί τις αγωνίες και τουςπροβληματισμούς τους και δεν δια-σφαλίσει μια αμφίδρομη αλληλοδια-δραστική επικοινωνία και επαφή, θαμετεξελιχθεί σε ένα γραφειοκρατικόόργανο διεκπεραίωσης κάποιωνυποθέσεων, με την κοινωνία απούσα.

10 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Aρθρο 2 Συντάγματος «Οσεβασμός και η προστασίατης αξίας του ανθρώπου

αποτελούν την πρωταρχική υπο-χρέωση της Πολιτείας». Από τις αρ-χές του 2010 η Ελλάδα αντιμετώ-πιζε, εμφανώς πλέον, πρόβλημαδανειοδότησης από τις διεθνείςαγορές. Οι δανειακές ανάγκες τηςχώρας μας για το 2010 ήταν 53 διςευρώ. Στις 25/01/2010, ενώ οιαγορές προσέφεραν 25 δις ευρώ μεεπιτόκιο 6,2%, το οικονομικό επι-τελείο δανείστηκε μόνο 8 δις ευρώγια πέντε έτη. Η Ελλάδα θα μπο-ρούσε ήδη μέχρι 31/03/2010 να εί-χε δανειστεί άνετα από τις διεθνείςαγορές τουλάχιστον ποσό 53,4 διςευρώ με μέσο επιτόκιο περί το6,2%, χωρίς να έχει πα-ραιτηθεί από την άσκη-ση της εθνικής κυ-ριαρχίας σε σημαντι-κούς τομείς και χωρίςνα έχει μετατραπείσε οικονομικό προ-τεκτοράτο του ΔΝΤκαι της Ευρωζώνηςυπό το έλεγχο τηςΤρόικας.

Η ψήφιση τουΝ.3845/2010, Μνημόνιο, ηυπογραφή της Σύμβασης Δανει-ακής Διευκόλυνσης (η οποία,άκουσον – άκουσον, συντάχθηκεαπό την Δικηγορική εταιρία «Slau-ghterandMay» με έδρα το Λονδί-νο!!), η υπ’ αρ. 2010/320 του Συμ-βουλίου Υπουργών της Ε.Ε. (με τηνοποία ειδοποιήθηκε η Ελλάδα ναλάβει μέτρα για την μείωση του ελ-λείμματος που κρίθηκε υπερβολι-κό), αλλά και η εφαρμογή τουςπραγματοποιούνται κατά παράβα-ση βασικών διατάξεων του Συντάγ-ματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασηςγια τα Δικαιώματα του Ανθρώπουαλλά και του Κοινοτικού Δικαίου.

`Επιγραμματικά, οι παραβάσειςείναι οι εξής:

1) Η εκχώρηση, η άσκηση και οέλεγχος της πολιτικής σε όργανο(Τρόικα), το οποίο δεν προβλέπε-ται, ούτε θεσμοθετείται από καμμίαεθνική, κοινοτική ή διεθνή διάταξηνόμου.

2) Οι μειώσεις μισθών και συντά-ξεων, οι οποίες έρχονται σε ευθείααντίθεση με το Σύνταγμα (αρ. 25),το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτό-κολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβα-σης Δικαιωμάτων του Ανθρώ-που και τον Χάρτη Θεμελιωδών

Δικαιωμάτων της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, τα οποία προστατεύουνμια σειρά περιουσιακών δικαιωμά-των του ατόμου, όπως τα δικαιώ-ματα μισθών, συντάξεων, επιδομά-των και κάθε άλλες μορφές αποδο-χών των εργαζομένων κατοχυρώ-νοντας την αρχή του ΚοινωνικούΚράτους δικαίου.

3) Οι ρυθμίσεις του Μνημονίουαφορούν φορολογικά ζητήματα,κοινωνικής ασφάλισης, εισοδημα-τικής πολιτικής για τα οποία η Ε.Ε.δεν έχει καμμία, απολύτως, αρμο-διότητα (άρθρα 2,3 Συνθήκης γιατη Λειτουργία της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης).

4) Ενώ, σύμφωνα με το διεθνέςδίκαιο, απαγορεύεται η αναγκαστι-

κή εκτέλεση σε περιουσιακά στοι-χεία του Κράτους, που προορίζον-ται για δημόσιους σκοπούς, σύμ-φωνα με το άρθρο 14 της 5ης Δα-νειακής Σύμβασης που υπογράψα-με με τους δανειστές, το ΕλληνικόΚράτος παραιτείται αμετάκλητακαι άνευ όρων από κάθε ασυλίαΕθνικής Κυριαρχίας «…που έχει ήπρόκειται να αποκτήσει..», επιτρέ-ποντας, κατά αυτόν τον τρόπο, τηνκατάσχεση της μέχρι σήμερα ακα-τάσχετης δημόσιας περιουσίας,συμπεριλαμβανομένων των πολε-μικών εξοπλισμών και των πλου-τοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Με τον όρο αυτόν, όπως παρατη-ρεί εύστοχα ο καθηγητής Συνταγ-ματικού Δικαίου Κασιμάτης, παρα-

β ιάζε -ται η θεμε-

λιώδης αρχήτου σεβασμούτης κυριαρχίαςτου Κράτους,απειλείται και τί-θεται σε κίνδυνοο πυρήνας τωνκυριαρχικών μαςδικαιωμάτων, ηίδια η υπόστασητης Χώρας.

5) Επίσης, η Χώ-ρα παραιτείται απόόλες τις νομικές δια-δικασίες σχετικά μετην κατάσχεση τωνπεριουσιακών τηςστοιχείων!! Και όχι μό-νο αυτό, αλλά συμφω-νείται ως εφαρμοστέοδίκαιο το αγγλικό, είπα-με ντε, κοτζάμ αγγλικόδικηγορικό γραφείο

ασχολήθηκε με τους πληβείουςτους Έλληνες, το οποίο επιτρέπειτην παραίτηση ενός Κράτους απότην ασυλία των περιουσιακών τουστοιχείων!!! Η παραίτηση αυτή έρ-χεται σε ευθεία αντίθεση με τα αρ.1 (περί εθνικής κυριαρχίας) και 26

του Συντάγματος (διάκριση εξου-σιών σε νομοθετική, εκτελεστικήκαι δικαστική), καθώς κανένα όρ-γανο του Κράτους (ούτε καν τοΚοινοβούλιο, ακόμα και με αυξημέ-νη πλειοψηφία) δεν έχει αρμοδιό-τητα να παραιτηθεί από ασυλίαπου αφορά την περιουσία που έχειταχθεί για Δημόσιο Σκοπό και ναδεσμεύσει με αυτό τον τρόπο τιςμελλοντικές γενιές.

Μάλιστα, ενώ στην αρχή, καισύμφωνα με το άρθρο 4 του ν.3845/2010 (Μνημόνιο), προβλε-πόταν η κύρωση όλων των δανει-ακών συμβάσεων από την Βουλή,τροποποιήθηκε η ως άνω διάταξη,έτσι ώστε, αφαιρώντας την νομο-θετική αρμοδιότητα της Βουλής,αυτές (οι συμβάσεις) να ισχύουναπό την υπογραφή τους και να αρ-κεί απλώς «συζήτηση και ενημέ-ρωση», γεγονός το οποίο, επιπλέ-ον, έρχεται σε ευθεία αντίθεση, ναικαλά μαντέψατε, με το Σύνταγμα,είτε βάσει του άρθρου 28 παρ. 2που απαιτεί αυξημένη πλειοψη-φία των 180 βουλευτών για τηνκύρωση διεθνών συμβάσεων, είτε

βάσει του άρθρου 36 παρ. 2, πουαπαιτεί την απόλυτη πλειοψηφία(150 + 1) για την κύρωση με τυπι-κό νόμο από τη Βουλή των διε-θνών συνθηκών οικονομικής συ-νεργασίας που επιβαρύνουν τουςΈλληνες.

Κάπως έτσι, λοιπόν, καθιερώθη-κε στην ζωή μας η λογική του «fasttruck» ή, κατά το ελληνικότερονκαι χουντικότερον, η λογική τουαποφασίζουμε και διατάζουμε!!Μια λογική που εφαρμόζεται απότο ΔΝΤ, ήδη από τη δεκαετία το’70, στις χώρες της Λατινικής Αμε-ρικής, βλέπε φυτευτή χούντα Πινο-σέτ στην Χιλή, χούντες στην Αρ-γεντινή, στη Βραζιλία, στο Ιράκ πιοπρόσφατα, στην Πολωνία, στην Αγ-γλία επί Θάτσερ, στην Ρωσία μετάτην κατάρρευση της ΣοβιετικήςΈνωσης και αλλού σε όλες τις γω-νιές του πλανήτη.

Οι περισσότεροι από εμάς θυμό-μαστε μια ανατριχιαστική σκηνήαπό την τηλεόραση στα τέλη τηςδεκαετίας του ’90, όπου έδειχνεαπελπισμένους Αργεντινούς νακυνηγάνε μια αγελάδα να την κα-τασφάξουν, όχι μόνο με μαχαίρια,αλλά, κυριολεκτικά, με νύχια καιμε δόντια! Τέτοια ήταν η εξαθλίω-ση που είχαν οδηγήσει, επί 30 καιπλέον έτη, όπου ακόμα και σήμερα

Μνημονιακά ζητήματα σε Περιφερειακό φόντο

http://antistachef.wordpress.com/

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 11

Λίγους μήνες μετά τα συνή-θη προεκλογικά λόγια γιαανάπτυξη κ. λ. π. από τους

υποψήφιους δήμαρχους, και οπρώτος μετά το μνημόνιο χειμώ-νας, ήταν ιδιαίτερα σκληρός γιατους ανθρώπους εδώ στην Σκύρο.Καταστήματα που έκλεισαν, ανα-δουλειές και γενικευμένη γκρίνια.Ήταν ένας χειμώνας που για πολ-λούς κλονίστηκαν οι παλιές βεβαι-ότητες και οι παλιές ψευδαισθή-σεις. Ωστόσο, σε αναντιστοιχία μετην αυξημένη κοινωνική αγανά-κτηση, ο θυμός δεν πολιτικοποι-ήθηκε, δεν εξωτερικεύτηκε, δενέγινε κοινό κτήμα της κοινότητας.Παραμένει ένας θυμός βουβός,ένας θυμός που περισσότερο οδη-γεί στην αυταπάτη της αναζήτη-σης πρόσκαιρων ατομικών λύσε-ων, και ελάχιστα στην ανάπτυξητης αλληλεγγύης και της κοινήςδράσης των ανθρώπων. Ενδεικτι-κός, είναι άλλωστε, ο τρόπος υπο-δοχής των κυβερνητικών πολιτευ-τών. Η Σκύρος, εξακολουθεί να πα-ραμένει ένας από τους ελάχιστουςτόπους στην ελληνική επικράτειαπου είναι τόσο φιλικός για αυτούς.Πολλοί μιλάνε για φιλοξενία, κά-ποιοι άλλοι αναφέρονται σε κατά-λοιπα από την αλήστου μνήμηςεποχή που οι βουλευτές ερχόντου-σαν στην Χώρα εν μέσω πομπής,υπό την συνοδεία των εκστασια-σμένων οπαδών τους από το λιμά-νι της Λιναριάς.

Οι μήνες κύλησαν μονότονα,χωρίς τίποτα να διαταράσσει ου-σιαστικά την επαναλαμβανόμενηκαθημερινότητα. Για τους πολ-λούς, η προσδοκία του καλοκαιρι-ού, αυτού του συλλογικού φετίχπου φέρνει κέρδη για όλο τον υπό-λοιπο χρόνο, είναι ένας ικανός λό-γος για να υπομένουν και φέτος.Και μετά βλέπουμε, έχει ο θεός, ει-δικά αν φροντίζουμε να τον δοξά-ζουμε. Ωστόσο, οι άνθρωποι σίγου-

ρα δεν έχουν. Ακόμα και αυτοί πουμπορούν να κάνουν ολιγοήμερεςδιακοπές, δεν καταναλώνουνόπως παλιά. Και οι μέρες περνούν.Φτάσαμε ήδη στο μέσον της σεζόν.Πόσα να δώσει άλλωστε και αυτόςο Αύγουστος για να καλυφθούν οιυπόλοιποι μήνες; Και πόσο περισ-σότερο να εξαπλωθούν η μαύρηεργασία και η φοροδιαφυγή απόόλους αυτούς που σύμφωνα με ταλεγόμενά τους «εμείς δεν θέλου-με», αλλά «η κατάσταση μας αναγ-κάζει»; (κάποια στιγμή, να μιλή-σουμε επιτέλους και για το μικρο-μεσαίο κεφάλαιο, δεν φταίει γιαόλα μόνο το μεγάλο κεφάλαιοόπως αρέσκεται να λέει το ΚΚΕ).

Παρόλο που το ξεπούλημα τηςΟλυμπιακής καθιστά σχεδόν απα-γορευτικό το να έρθει κάποιος αε-ροπορικά στην Σκύρο, αφού οι τι-μές αυξήθηκαν περισσότερο από50% από τον επιδοτούμενο ιδιώτη(ωραίος ο κρατικός καπιταλισμόςκαι θαυμαστά τα έργα του), το ναύ-λο του Αχιλλέα’ εξακολουθεί να εί-ναι ιδιαίτερα χαμηλό, ενώ το συνε-

ταιριστικό μοντέλο της ΣΝΕ (Σκύ-ρος Ναυτική Εταιρεία) με τους2800 μετόχους της, που δημιουρ-γήθηκε από την αναγκαιότητα τωνΣκυριανών να αντιμετωπίσουν τααδηφάγα σχέδια των εφοπλιστών,δείχνει και στους πιο δύσπιστουςτον δρόμο. Ο κόσμος έρχε-ται στην Σκύρο, πουπραγματικά είναι πα-νέμορφη και αξίζεικάποιος να την εξε-ρευνήσει. Όμως ηκρίση, όχι μόνο δεναποτέλεσε ευκαιρίαόπως παπαγάλιζαν τααπανταχού κυβερνητικάφερέφωνα, αλλά δείχνεισκληρά το αδιέξοδο στο οποίο οδη-γεί το μονόπλευρο μοντέλο ανά-πτυξης μιας κοινωνίας. Είναι προ-φανές, ότι το μοντέλο «ένα μήναδουλεύουμε και τους υπόλοιπουςκαθόμαστε» οδηγεί μόνο σε αδιέ-ξοδα. Όχι μόνο γιατί από τη φύσητου δεν είναι υγιές, αλλά και γιατίήδη -μετά τους μισθωτούς καιτους συνταξιούχους- όσο βαθαίνει

η οικονομική κρίση τα επόμεναθύματα είναι οι μικρομεσαίοι. Η γι-γάντωση του τομέα παροχής υπη-ρεσιών, είναι βέβαιο ότι πολύ σύν-τομα αφενός μεν θα προκαλέσειανεπανόρθωτη αλλοίωση στα πα-ραδοσιακά χαρακτηριστικά τουνησιού, και αφετέρου θα οδηγήσεισε μια τρομακτική προσφορά μεπαράλληλη έλλειψη ζήτησης.

Είναι προφανές, ότι η Σκύρος -και δυστυχώς όχι μόνο αυτή- δενμπορεί να ακολουθήσει προς τοπαρόν το γοητευτικό μοντέλο κοι-νωνικής οργάνωσης της Μαρινα-λέντας (τον Δήμο της Ανδαλου-σίας με τους 3.000 κατοίκους, πουμέσα από την αυτονομία του προ-ωθεί την αλληλεγγύη, την ισότητακαι την αυτοδιαχείριση, ενώ με τιςκαθημερινές ατομικές και συλλο-γικές πρακτικές που αναπτύσσεισυμβάλλει στην διεύρυνση τηςελευθερίας, στην αμφισβήτησητων κυρίαρχων κοινωνικών δο-μών και στην αναζήτηση τηςπραγματικότητας). Ωστόσο, όπωςπολύ εύστοχα έχει επισημάνει ηεπικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης

Ελένη Πορτάλιου: το «εμείς»αλλάζει από σήμερα τον

κόσμο. Με αυτή την έν-νοια, και επειδή κανείςδεν πρέπει να μείνειμόνος μέσα στην κρί-

ση, θεωρώ ότι η τοπικήαυτοδιοίκηση μαζί με

τους φορείς και τους κα-τοίκους του νησιού, θα πρέ-

πει να αναλάβει συγκεκριμέ-νες πρωτοβουλίες μέσα από τιςοποίες θα αναδεικνύεται το κοινόόραμα για το αύριο. Πρωτοβουλίεςπου θα εμπνέουν, θα γοητεύουν,θα ανοίγουν δρόμους, θα αλλά-ζουν συνειδήσεις. Άλλωστε, όπωςλέει και ο ποιητής: «ακόμα και τομεγαλύτερο ταξίδι, ξεκινάει με ένααπλό βήμα».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΙΒΙΣΗΣ

ΕΔΩ ΣΚΥΡΟΣ

δεν έχει ορθοποδήσει, έναν λαό πε-ρήφανο, μποέμ, ανοιχτόκαρδο καιμια οικονομία που βρίσκονταν στις5 πιο ανεπτυγμένες παγκοσμίως.Ένα ανάγνωσμα του «Δόγματοςτου Σοκ «της Naomi Klein, θα βοη-θούσε να κατανοήσουμε, με τρόποευσύνοπτο, γιατί συμβαίνουν αυτάτα δεινά.

Φίλοι συντοπίτες, είναι εμφανέςπως το πρόβλημα είναι συστημικό.Η άκρατη νεοφιλευθεροποίησητων πάντων και, ίσως, ολόκληρο

το Τραπεζικό Σύστημα πνέει ταλοίσθια. Αυτό το γνωρίζουν όσοιτο στηρίζουν και έχουν μετατρέψειτην κοινωνία σε μια ζούγκλα, όπουο ένας κατασπαράζει τον άλλον.Για αυτό και έχει στυλώσει τα, ηαλήθεια είναι, μακριά πόδια του.Και προσπαθεί λυσσαλέα να συνε-χίσει να επιβάλλεται. Ποιά είναι ηλύση;

Ιστορικά, κανένας δεν ήξερε, εκτων προτέρων, ποιο θα’ ταν τοαποτέλεσμα αυτού που προσπα-

θούσε να πετύχει μέσα από συνε-χείς αγώνες και διεκδικήσεις.Όμως το προσπαθούσε, πρώταατομικά και μετά συλλογικά. ΗΠλατεία Συντάγματος μας δείχνειτον δρόμο και σε τοπικό – Περιφε-ρειακό επίπεδο. Όλοι μας να γί-νουμε μια γροθιά. Να κουβεντιά-ζουμε σε καθημερινή βάση, να μηνφοβόμαστε να προτείνουμε λύσεις,να μην απογοητευόμαστε και, τοσπουδαιότερο, να μάθουμε νααπαιτούμε αυτό που ανήκει σε

εμάς και στα παιδιά μας. Όπως, άλ-λωστε, αναφέρει και το ακροτελεύ-τιο άρθρο του Συντάγματος, «Η τή-ρηση του Συντάγματος επαφίεταιστον πατριωτισμό των Ελλήνων,που δικαιούνται και υποχρεούνταινα αντιστέκονται με κάθε μέσοεναντίον οποιουδήποτε επιχειρείνα το καταλύσει με τη βία». Καιστην περίπτωσή μας δεν έχει κα-ταλυθεί μόνο το Σύνταγμα, αλλάκαι η ίδια μας η ζωή.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΟΣ

Οι πλατείες ήταν το σημείοκαμπής του χρόνου πουδιανύουμε, που άλλαξε

την ρότα των γεγονότων. Το παρά-δειγμα των ειρηνικών συγκεντρώ-σεων στην Αίγυπτο πέρασε στηνΙσπανία και κατόπιν στην Ελλάδα.

Η χρεοκοπία αρχικά της ΝέαςΔημοκρατίας και στην συνέχειατου ΠΑΣΟΚ απεγκλώβισε από τιςγραμμές των κυρίαρχων κομμά-των εξουσίας του τόπου μας εκα-τοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Η έλλειψη όμως ενός ενιαίου κι-νήματος που θα μπορούσε νααπευθυνθεί στην κοινωνία μεπλειοψηφική απεύθυνση, δενέδωσε την δυνατότητα στις δυνά-μεις των εργαζομένων και της αν-τιπολίτευσης να αρθρώσουν μιααξιόπιστη εναλλακτική πρότασηστις πολιτικές επιλογές των δύομεγάλων κομμάτων.

Έτσι οι αποτυχίες τόσο των κομ-μάτων που κυβέρνησαν όσο καιαυτών που αντιπολιτεύονταν είχεσαν αποτέλεσμα ο αριθμός των αν-θρώπων που αποστρεφόταν τιςεκλογές και τα κόμματα να αυξά-νεται συνεχώς. Ακόμα και το μεγά-λο κόμμα της αριστεράς το ΚΚΕ εί-δε τις δυνάμεις του να συρρικνώ-νονται πάνω από 10% μέσα απότα αποτελέσματα των φοιτητικώνεκλογών των αρχών του Μαΐουτου 2011 παρόλη την δυσαρέσκειατης κοινωνίας.

Εκείνη ήταν η στιγμή που γεν-νήθηκε το κίνημα της πλατείας,που έδειξε ότι υπάρχει η δυνατό-τητα κοινής δράσης από τα κάτω,που έδειξε ότι υπάρχει η δυνατό-τητα να ξαναγεννηθεί η ελπίδα.

Οι δημοκρατικές συνελεύσειςκαι τα αιτήματα τους, μαζί με τηνανυποχώρητη στάση «ή αυτοί ήεμείς» άλλαξε το κλίμα. Ανάγκασετον Παπανδρέου να παραιτηθείκαι να ξε-παραιτηθεί και στην συ-νέχεια να κάνει ανασχηματισμό.

Ήταν το κίνημα που ανάγκασεέναν αριθμό βουλευτών του Κυ-βερνόντος κόμματος να διαχωρι-στούν από το κόμμα τους και να

ενωθούν με τα αιτήματα της Πλα-τείας.

Το που θα πάει αυτός ο κόσμοςπου μαζεύτηκε κατά χιλιάδες παράτην καταστολή, ειρηνικός και απο-φασισμένος δεν το ξέρουμε. Αυτόπου ξέρουμε όμως είναι ότι με τηνδράση του έφερε στο προσκήνιοτις δυνάμεις που θα μπορέσουν νααλλάξουν τελικά τα πράγματα.

Στα σημερινά γκάλοπ αυτό εκ-φράζεται με συνέχιση των χαμη-λών ποσοστών των δύο μεγάλωνκομμάτων που δεν μπορούν ακό-μα να φτάσουν με τίποτα τα ποσο-στά των προηγούμενων εκλογώνκαι με την αύξηση σε ποσοστά τουΚΚΕ που φτάνει πλέον το 13%,του ΣΥΡΙΖΑ 7%, των ΟικολόγωνΠράσινων με 4% της ΑΝΤΑΡΣΥΑ1% ενώ ακόμα υπάρχουν ΑΡΜΑπολιτών κλπ.

Ένα χρόνο πριν το Αυτοδιοικητι-κό κίνημα έκανε τα πρώτα του βή-ματα σε αυτό το περιβάλλον.

Ενεργοί πολίτες που είχαν βρε-θεί στις πλατείες των κοινών αγώ-νων, που διεκδικούσαν καλύτεροπεριβάλλον, καλύτερες εργασιακέςσυνθήκες και μια αξιοβίωτη ζωή,παραμερίζοντας τις κομματικέςδιαφοροποιήσεις τους, έχονταςτην διάθεση να υπάρξει κοινόςαγώνας για τα κοινά προβλήματαξεκίνησαν μια νέα προσπάθειαχωρίς άλλη πανόμοια της σε ολό-κληρη της Ελλάδα.

Μέσα από συνελεύσεις και συμ-μετοχή των τοπικών ομάδων πολι-τών δημιουργήθηκε το Αυτοδιοι-κητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερε-άς Ελλάδας.

Έτσι δίπλα και κόντρα σε όλα τοκόμματα του ΕλληνικούΚοινοβουλίου πουκατέβασαν δι-κούς τους εκ-π ρ ο σ ώ π ο υ ς

για τις Αυτοδιοικητικές εκλογέςυπήρξε και το ψηφοδέλτιο του Κι-νήματός μας.

Ήταν μια εμβρυακή προσπάθειαπου είχε ικανοποιητική επιτυχίαστις περιοχές που υπήρχαν ομάδεςπου δραστηριοποιούμασταν μεαποτέλεσμα να καταφέρουμε ναεκλέξουμε την Δέσποινα Σπανού-δη στο περιφερειακό Συμβούλιο.

Από τις μέρες αυτές έχουν πε-ράσει μερικοί μήνες. Η κοινωνίαέχει δείξει ότι θέλει και μπορείπολλά περισσότερα.

Εμείς σαν κομμάτι αυτού του κι-νήματος έχουμε πρώτη προτεραι-ότητα να μπορέσουμε να δώσουμετην μάχη μαζί με τους εργαζόμε-νους και την υπόλοιπη κοινωνίαπου πετιέται στο περιθώριο. Ναδώσουμε την μάχη να επιβάλλου-με τις απόψεις της κοινωνίας σεσύγκρουση με τις επιταγές τηςεφαρμοζόμενης πολίτικης γιαυποταγή μας στα μεγάλα oικονομι-κά συμφέροντα.

Για να τα καταφέρουμε όμωςκαλύτερα δεν πρέπει να ξεχνάμεότι η Δημοκρατία και η καθαριό-τητα δεν διδάσκονται αλλά εφαρ-μόζονται.

Η εφαρμογή της δημοκρατίαςμέσω συνελεύσεων με τους υπό-λοιπους Πολίτες θα είναι αυτή πουθα καθορίσει πόσο μακρύτεραμπορούμε να φτάσουμε.

Η οργάνωση των συζητήσεωντων πολιτών και η διευκόλυνσητης συμμετοχής τους θα είναι απόαυτά που θα καθορίσει τις εξελί-ξεις, σε αντίθετη περίπτωση θα γί-νουμε και εμείς ακόμα μια παρά-ταξη, ή ακόμα ένα κόμμα.

Η κοινωνία είναι έτοιμη να διδά-ξει και να διδαχθεί, οι πλατείες μαςέδειξαν ακόμα πιο φανερά επιπλέ-ον δρόμους που δεν γνωρίζαμε μέ-χρι τώρα, στο χέρι μας είναι τατους αξιοποιήσουμε.

Ξεκινήσαμε πριν τις πλατείεςμπορούμε να συνεχίζουμε με ακό-μα καλύτερες προϋποθέσεις μετάαπό αυτές.

Ας μην ορίσει την αντζέντα μαςτο επόμενο διάστημα μόνο η θλι-βερή και στημένη επικαιρότητατου Περιφερειακού συμβουλίουαλλά οι ζωντανές ανάγκες τηςκοινωνίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΣΙΑΜΗΣΦωκίδα

12 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

Ένα χρόνο πριν τις πλατείεςκαι μετά από αυτές

BIOMHXANIAANΤΙΦΑΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΙΣΒΗΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 7

Φαίνεται δεν είχανμετρήσει καλά. Είχανκάνει λάθος. Θα τρί-ζουν τα κόκκαλα τουμακαρίτη σήμερα, αρ-

χαιολόγου Κ. Χρανιώτη, που πλαι-σιωμένος από ένα επιστημονικό δυ-ναμικό 15 ατόμων έκανε τις ανα-σκαφές στον Όρμο της Νούσας.

Αφού είχε δώσει την χαριστικήβολή στο λιμάνι ο κ. Μ. Κορρές, συ-νεχίζοντας προσπάθησε να χρυσώ-σει το χάπι λέγοντας ότι υπάρχει αλ-λοίωση του περιβάλλοντος στη χερ-σαία ζώνη «Έγιναν αποχωματώσεις,άνοιξαν δρόμοι, έχει καταστραφεί τοπαλιό μονοπάτι που κατέβαιναν οικάτοικοι της περιοχής για να δροσι-στούν το καλοκαίρι στη θάλασσα.Έχουμε ένα σεληνιακό τοπίο» είπε οκ. Κορρές χωρίς να κανει πρότασηγια την αποκατάσταση του περιβάλ-λοντος χώρου.

Και όταν οι κάτοικοι κατήγγειλανότι τους απαγορεύεται ακόμη και ηπρόσβαση στην παραλία, η εταιρείααπάντησε πως αυτό συμβαίνει «γιαλόγους ασφαλείας», είναι κηρυγμέ-νη βιομηχανική περιοχή και αγορα-σμένη, ιδιωτική. Μα η απόφαση τουνομάρχη όταν έγινε η παραχώρησηστην ΕΤΒΑ για 50 χρόνια το 1988γράφει ρητά ότι «ο χώρος στον οποίοθα εκτελεστούν τα έργα θα παραμεί-νει κοινόχρηστος και θα χρησιμο-ποιείται ελεύθερα από όλους τουςπολίτες». Ψιλά γράμματα θα μουπείτε. Ποιος θυμάται σήμερα τι είπεένας Νομάρχης 23 χρόνια πριν.

Κανείς δεν ζήτησε από το ΚΑΣ τηνπαύση λειτουργίας της βιομηχανίας,γιατί απασχολεί περίπου 300 εργα-ζομένους. Οι κάτοικοι ζητούσανόμως να μη νομιμοποιηθεί ο «αυθαί-ρετος» προβλήτας ώστε να μην επε-κταθεί η εταιρεία, «γιατί ο Κορινθια-κός κόλπος δεν σηκώνει εμπορικόλιμάνι» και γιατί χρειάζεται σεβα-σμός στην πολιτιστική κληρονομιάκαι το περιβάλλον.

Για ποιο σεβασμό της Πολιτιστικήςκληρονομιάς μιλάμε, όταν το Κ.Α.Σ.στηρίζεται σε τέτοια επιχειρήματαγια να νομιμοποιήσει το λιμάνι τηςΝούσας, υποκύπτωντας σε οικονο-μική ή άλλου τύπου πίεση και υπερ-βαίνοντας με τόση ευκολία κάθε επι-στημονική και ηθική δεοντολογία.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ε. ΜΙΧΑΛΗΣΚίνηση Πολιτών Θίσβης

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 13

Την Παρασκευή 17 Ιουνίου2011 σύμφωνα με μαρτυρίεςκαι καταγγελίες κατοίκων

του χωριού Καστέλλια της ΔΕ Γρα-βιάς του Δ. Δελφών, από έκρηξη πουσυνέβη σε μεταλλευτική περιοχή πο-λύ κοντά στο χωριό και τις συνεπα-κόλουθες κατολισθήσεις προκλήθη-καν σημαντικές ζημιές στο αρδευτι-κό δίκτυο του Δ.Δ. ΚΑΣΤΕΛΛΙΩΝ,στο ανάγλυφο του βουνού, στη δα-σοκάλυψη της πλαγιάς και τα πλα-τάνια της κοίτης του Κηφισού ποτα-μού. Από καθαρή σύμπτωση απ΄ ότιφαίνεται δεν υπήρχαν θύματα μιαςκαι θραύσματα βράχου διαφόρωνμεγεθών εκτινάχτηκαν ανεξέλεγκταστον επαρχιακό δρόμο Καλοσκοπής– Καστελλίων και την ευρύτερη πε-ριοχή, θέτοντας σε κίνδυνο διερχό-μενα αυτοκίνητα, περιπατητές αλλάκαι ζώα από τα κοντινά ποιμνιοστά-σια.

Για τις επόμενες δυο - τρεις ημέρεςπαρατηρούνταν έντονη κινητικότη-τα στο εν λόγω σημείο, με μηχανή-ματα να εργάζονται πυρετωδώς πα-ράπλευρα του δρόμου και εντός τηςευρύτερης περιοχής της κοίτης τουποταμού, στην προσπάθεια είτε νααποκαταστήσουν τις ζημιές είτε ναμετριάσουν τα γενικότερα εμφανήαποτελέσματα από τις καταπτώσειςτων βράχων. Όλη η επιχείρηση βέ-βαια γινόταν απ΄ ότι φαίνεται «ενκρυπτώ» και με ευθύνη της μεταλ-λευτικής εταιρίας.

Τη Δευτέρα 20 Ιουνίου ο κάτοικοςΚαστελλίων και μέλος της Κίνησηςγια τη Σωτηρία της Γκιώνας, Π. Μα-κρής κατέθεσε ενυπόγραφη καταγ-γελία και απευθυνόμενος ταυτόχρο-να στο Α.Τ. Γραβιάς, την ΕπιθεώρησηΜεταλλείων, το Τμήμα Περιβάλλον-τος της Π.Ε. Φωκίδας και το ΤμήμαΠεριβαλλοντικού Σχεδιασμού τουΥΠΕΚΑ ζητούσε να μάθει το καθε-στώς νομιμότητας των συγκεκριμέ-νων μεταλλευτικών εργασιών, τηδιερεύνηση του συμβάντος, την απο-τύπωση των ζημιών και τον καταλο-γισμό ενδεχομένων ευθυνών, τη διε-ρεύνηση της πιθανότητας επανάλη-ψης επικίνδυνων καταστάσεων απόαντίστοιχες δραστηριότητες κλπ. Οίδιος παραβρέθηκε και τοποθετή-θηκε στη συνεδρίαση του Δημο-τικού Συμβουλίου Δελφών ζη-τώντας παρέμβαση και τωνυπηρεσιών του Δήμου. Δενπροκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωσηπως τόσο ο Δήμαρχος όσο καιο Αντιδήμαρχος Γραβιάς επικα-λέστηκαν έκπληκτοι άγνοια τουγεγονότος χωρίς να πείσουνόμως στην κυριολεξία κανένα.

Από τότε και ενώ οι καταγγελίες

του Π. Μακρή έχουν δημοσιευτεί καισε αρκετούς διαδικτυακούς τόπους,δεν υπάρχει η παραμικρή αντίδρασηαπό πλευράς των υπηρεσιών στιςοποίες είχε απευθυνθεί εγγράφως.Φαίνεται πως ακόμα και στον καιρότης Διαφάνειας και της Διαύγειαςτου ΓΑΠ, το φως κάπου σκαλώνειστη «χοντρή πέτσα» φοβισμένωνυπαλλήλων, εξαρτημένων ή/και δια-πλεκόμενων με ισχυρά οικονομικάσυμφέροντα.

Δεν μας παραξενεύει ιδιαίτερα βέ-βαια το γεγονός μιας και η Κίνησηγια τη Σωτηρία της Γκιώνας περιμέ-νει μέχρι σήμερα απάντηση σε έγ-γραφο που κατέθεσε στις 4 Οκτωβρί-ου 2009 (καλά διαβάστε 2009, δεν

είναι λάθος) ζητώντας να μάθει γιατη νομιμότητα διενέργειας ερευνητι-κών γεωτρήσεων σε αλπικό λιβάδιστη θέση Μέγα Ημεροτόπι της Γκιώ-νας.

Στη συνέχεια ο Π. Μακρής μηλαμβάνοντας κανενός είδους απάν-τηση, απευθύνθηκε με νέο έγγραφοτου στον Εισαγγελέα ΠρωτοδικώνΆμφισσας ζητώντας την εισαγγελικήδιερεύνηση του θέματος. Από τηναναφορά αυτή που καλοπροαίρεταευελπιστούμε ότι «έχει πάρει το δρό-μο της» , αξίζει να σταθούμε σε ένασημείο που κατά τη γνώμη μας έχειεξαιρετική σημασία και στο οποίοαναφέρεται

«…Δεδομένου ότι υπάρχει πρό-

σφατο προηγούμενο παρακρατικήςδράσης (εμπρησμός οικίας Στεφ.Κόλλια στη Καλοσκοπή, Αντισυγκέν-τρωση στην Αποστολιά) στο νομόμας από αυτούς που επιθυμούν τηληστρική εκμετάλλευση του Βωξίτη,ερευνήσετε ποιοί απειλούν, με εκ-φράσεις του τύπου «θα σου κάψουμετο σπίτι - θα χυθεί αίμα», όσουςέχουν διαφορετική άποψη…»

Απ΄ ότι φαίνεται οι παλιές «καλές»συνήθειες δεν κόβονται. Οι εταιρίεςέμμεσα ή άμεσα με τη συνδρομή«προθύμων» παρατρεχάμενων πουανήκουν σε μια ευρεία γκάμα πουπεριλαμβάνει από εγκληματίες τουκοινού ποινικού δικαίου, «αγνούς»και «συνειδητούς» μεροκαματιάρη-δες και επαγγελματίες μέχρι και «αί-ρετούς», εξακολουθούν πότε με τομαστίγιο και πότε με το καρότο ναεπιβάλλουν αφενός κοινωνική«ομερτά» και αφετέρου τη «βασι-λεία» τους μέσω του «διαίρει».

Όμως όπως και το πρόσφατο πα-ρελθόν έχει δείξει αυτή η τακτικήμπορεί να έχει προσωρινά αποτελέ-σματα αλλά «κοντά ποδάρια».

Με τον εμπρησμό του σπιτιού τουΣ. Κόλλια στην Καλοσκοπή επιχείρη-σαν να κλείσουν ένα στόμα. Κατάφε-ραν να ανοίξουν χιλιάδες.

Έτσι και τώρα, εκμεταλλευόμενοιαπόλυτα την κατάσταση της κρίσηςκαι των μνημονίων που ισοπεδώνειανθρώπους και δικαιώματα, επιδιώ-κουν άλλοτε με δωροδοκίες – πάνωή κάτω από το τραπέζι δεν έχει ση-μασία - κι άλλοτε με απειλές, εκβια-σμούς και τσαμπουκάδες να διασφα-λίσουν τη σιωπή. Και οι δυο αυτέςτακτικές φαίνεται πως έχουν ιδιαίτε-ρη πέραση τον τελευταίο καιρό στηνπεριοχή των χωριών της Ν.Α. Γκιώ-νας.

Όμως κάτι έχει αλλάξει εδώ καικαιρό.

Οι φωνές που σπάνε το φράγματης σιωπής πληθαίνουν και απλώ-νονται.

Οι εταιρίες και οι φανεροί και κρυ-φοί υπάλληλοι τους νιώθουν αυτέςτις φωνές σαν απειλή για τα συμφέ-ροντα τους.

Ίσως να μην έχουν εντελώς άδικομιας και αυτό που αμφισβητείται εί-ναι το ιδιότυπο καθεστώς «κράτουςεν κράτει» και «κατοχής» που είναιεγκατεστημένο στην Φωκίδα επί δε-καετίες.

Αυτό που διεκδικείται είναι το φυ-σικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, τοδικαίωμα να έχουμε λόγο γι αυτάπου μας αφορούν, για τη ζωή πουμας ανήκει.

ΤΑΣΟΣ ΑΦΕΝΤΗΣ, Φωκίδα

…ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΙ ΦΟΒΗΤΣΙΑΡΗΔΕΣ,ΔΟΥΛΟΙ ΠΑΧΙΟΙ,ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ…

ΒΟΛΦ ΜΠΙΡΜΑΝ

«Ν’αγαπάς την ευθύνη. Να λες, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γή. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.»

Νίκος Καζαντζάκης

14 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011

ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,ΤΑ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ

EΗ ανατομία τηςπαθογένειας του ελληνικού

πολιτικού συστήματοςαποτυπώθηκε στην ενημέρωσηγια το ΕΣΠΑ όταν, μεκαθυστέρηση 7 μηνών, μάθαμεότι …λεφτά δεν υπάρχουν. Ηιστορία -μας είπαν- έχει ως εξής:Αρχικά μοίρασαν 734 εκατ. ευρώστην Περιφέρεια Στερεάς. Μετάείπαν : τα 525 είναι σίγουρα, ταάλλα 209 τα υποσχεθήκαμε,αλλά δεν θα τα πάρετε. Μετάείπαν: η Περιφέρεια θα μοιράσειτα 254 εκατ. και τα 271 εκατ.πάνε σε φορείς ιδιωτικώνεπενδύσεων (τράπεζες καιλοιποί) και υπουργεία. Από αυτάτα 254 εκατ., ένα σεβαστό ποσό83 περίπου εκατ., αφορά έργαμεταφερόμενα από προηγούμενοπρόγραμμα, που όμως ταυπολόγισαν ολόκληρα στο παρόνπρόγραμμα για να δείξουμε ότιαπορροφάμε. Άλλα 73 εκατ.αφορούν έργα-γέφυρες δηλαδήέργα ενταγμένα από τοπροηγούμενο ΚΠΣ που και αυτάδεν υλοποιήθηκαν και πέρασανστο ΕΣΠΑ, αλλά μόνο με το ποσόπου αντιστοιχεί στο ανεκτέλεστοαντικείμενο. 40 εκατ. τασυνεισέφεραν σε ένα πρόγραμμαμε το μοιραίο όνομα JESSIKA.Αυτό το έδωσαν απευθείας στηνEurobank να το διαχειρίζεται.Αφορά ένα υποδειγματικόμηχανισμό για την εκμετάλλευσηδημόσιου πλούτου από ιδιώτες,την χρέωση των πολιτών για τιςυπηρεσίες που θα προκύπτουναπό αυτή την εκμετάλλευση καιτην απόδοση μέρους τωνκερδών στην Ευρωπαϊκήτράπεζα επενδύσεων (!). Όσααπέμειναν, πρόλαβαν και τομοίρασαν οι διορισμένοι από τηνκυβέρνηση γενικοί γραμματείς,αφού οι εντάξεις έργων μέχρισήμερα είναι στο 150 % τουπρογράμματος, ενώ για το 80%έχουν υπογραφεί και οισυμβάσεις. Παρ’όλ΄ αυτά δεναπογοητευόμαστε: Όλο και κάτιθα μείνει να μοιραστεί στουςεργολάβους.

Τι απάντησε ο περιφερειάρχης όταν ρωτήσαμεστο περιφερειακό συμβούλιο με ποιο κριτήριοεπελέγησαν τα όποια –ελάχιστα- έργα του προ-γράμματος δημοσίων επενδύσεων;

Ότι τα επέλεξαν οι υπηρεσίες που τις εμπι-στεύεται απόλυτα. Και καλά ο ίδιος, θα έχει τουςλόγους του. Οι υπόλοιποι; Η επαναλαμβανόμε-νη προτροπή: «να εμπιστευτούμε την εισήγηση

των υπηρεσιών» - ακόμη και αν ξεχάσουμε ότιακυρώνει τη διαβούλευση του περιφερειακούσυμβουλίου- περιφρονεί την κοινή λογική.Όλοι ξέρουν ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντεςπου παίζουν κεντρικό ρόλο είναι εκείνοι πουυπηρετούν ή εμπάσει περιπτώσει συμμορφώ-νονται με τις επιλογές των πολιτικών τους προ-ϊσταμένων.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ; ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

ΣΧΟΛΕΙΑ – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΠΑΙΔΕΙΑΣ:ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ 2

FΣχεδόν 100 σχολεία της πρωτο-βάθμιας και δευτεροβάθμιας εκ-

παίδευσης της Στερεάς, έκλεισαν ή συγ-χωνεύθηκαν. Εκατοντάδες μαθητές καιοι οικογένειές τους είτε θα επιβαρυνθούνγια την καθημερινή μετακίνηση των παι-διών στο σχολείο, ή θα αναγκαστούν ναμετακομίσουν σε κάποιο αστικό κέντρο.Η μαθητική διαρροή, δηλαδή τα παιδιάπου εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκ-παίδευση, θα αυξηθεί.

Το σύνθημα του υπουργείου Παιδείας,«πρώτα ο μαθητής» είναι κενό γράμμα.Γιατί ούτε οι μαθητές, ούτε οι γονείς, ούτεοι εκπαιδευτικοί, ούτε οι τοπικές κοινω-νίες εισακούσθηκαν, όσο κι αν διαδήλω-σαν την αντίθεσή τους όσο και αγωνί-στηκαν μαζικά και με διάρκεια.

Ζητήσαμε να συζητηθεί το θέμα ωςεπείγον στο Περιφερειακό Συμβούλιο καινα γίνει δυναμική παρέμβαση για ναδιεκδικήσουμε ανοιχτά σχολεία και πε-ρισσότερους πόρους ώστε ακόμη και μι-κρά σχολεία να είναι επαρκώς στελεχω-μένα και εξοπλισμένα. Το περιφερειακόσυμβούλιο με κύρια ευθύνη της περιφε-ρειακής αρχής, δεν έλαβε καμία ουσιαστι-κή πρωτοβουλία. Έτσι οι σύλλογοι γονέ-ων υποχρεώθηκαν – μάταια όπως απο-δείχθηκε- να τρέχουν σε βουλευτές, πολι-τευτές, μητροπολίτες και αιρετούς της πε-ριφέρειας, προς δόξα και αναπαραγωγήτου νοσηρού πελατειακού πολιτικού συ-στήματος. Στα μέσα Μάη ανακοινώθηκεότι η απόφαση είχε ληφθεί από διμήνου.

Αυτή η διαδικασία δεν θα τελειώσει μετην ολοκλήρωση της πρώτης πράξης. Ηηγεσία του υπουργείου Παιδείας κατέ-στησε σαφές ότι, «ο εκπαιδευτικός χάρ-της της χώρας δεν έχει ολοκληρωθεί».Έρχεται λοιπόν η σειρά και για άλλα σχο-λεία. Και οι συγχωνεύσεις αυτών θα βα-σίζονται σε ακόμη πιο προωθημένα παι-δαγωγικά κριτήρια …. κόντρα στην κοινήλογική και στις επιστήμες της εκπαίδευ-σης.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ ΗΤΑΝ ΕΝΑ Ε.Σ.Υ.

… τώρα τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι εφημερίες κόβονται, οικλίνες, οι γιατροί και τα κονδύλια μειώνονται. Σαν πολλοί ναμαζευτήκαν εδώ στην επαρχία και έχουν το θράσος και να αρ-ρωσταίνουν; Εξάλλου γιαυτό υπάρχουν και οι ιδιώτες μεγαλέμ-ποροι του χώρου της υγείας. Τι θα απογίνουν αυτοί, αν δεν τουςενισχύσουμε; Κλέφτες;

Πάντως τώρα που συγχωνεύονται σχολεία και νοσοκομεία καιοι αγρότες γίνονται είδος προς εξαφάνιση, καιρός να μαζευόμαστεοι άνεργοι στις πόλεις. Να μείνουν τα βουνά για αιολικά και εξο-ρύξεις, οι παραλίες για εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής και οι κάμ-ποι για μεγάλες εταιρείες. Άντε μπράβο.

Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣΔΕΝ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ

DΜε το πρώτο μνημόνιο, μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, έκλει-σαν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ποδοπατήθηκαν εργασιακά δι-

καιώματα, συγχωνεύθηκαν 100 σχολεία στην Περιφέρεια της Στερε-άς. Με το νέο μνημόνιο – και με αυτά που θα ‘ρθουν- εκτινάσσεται ηανεργία, εντείνονται συγχωνεύσεις σχολείων, πανεπιστημίων, νοσο-κομείων, Δ.Ο.Υ., υπηρεσιών και εκποιείται δημόσια περιουσία. Μεταξύάλλων σε ευτελή τιμή πωλούνται η ΛΑΡΚΟ, η ΕΥΔΑΠ (που διαχειρί-ζεται Μόρνο, Υλίκη και γεωτρήσεις), οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι,ο ΟΣΕ, λιμάνια, μεταλλευτικά δικαιώματα, η ΔΕΗ, το φυσικό αέριο καιτα Ελληνικά Πετρέλαια, η Αγροτική Τράπεζα (στην οποία βρίσκεταιυποθηκευμένη η αγροτική γη), το Ταχυδρομείο, το Ταμιευτήριο, δη-μόσια ακίνητα και πολλά άλλα. Το χειρότερο είναι ότι το 2015, ότανόλος ο πλούτος και οι φυσικοί πόροι του τόπου θα έχουν αρπαχθεί, θαβρισκόμαστε ακόμη πιο χρεωμένοι. Η δημόσια υγεία και παιδεία θασυρρικνωθούν, οι αγροτικές περιοχές θα ερημώσουν, το περιβάλλονκαι η φτώχεια θα επιδεινωθούν. Σε κανένα πολίτη αυτού του τόπου,νέο, άνεργο, εργαζόμενο, δεν αξίζει ένα τέτοιο παρόν. Κανένας πολίτηςαυτού του τόπου δεν θα ανεχθεί μην έχει μέλλον. Και κανένας δεν πε-ρισσεύει στον αγώνα για να ανατρέψουμε ένα σάπιο σύστημα και ναδιεκδικήσουμε έναν αισιόδοξο, δημοκρατικό κόσμο για όλους. Ναακυρώσουμε στην πράξη όσα σχεδιάζονται σε βάρος μας.

ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 15

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣΤΟΥ (ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ)ΠΕΛΑΤΗ

EΠως εξέλεξαν τον περίφημοΣυμπαραστάτη του πολίτη; Με

τριών λεπτών αυτοπαρουσίαση τωνυποψηφίων που εμφανίσθηκαν επίτόπου στο περιφερειακό συμβούλιο.Δεν δέχθηκαν ούτε για τα μάτια τουκόσμου να μας δώσουν τη δυνατότητανα δούμε ένα βιογραφικό, να κάνουμεερωτήσεις, ώστε να μάθουμε ποιοιείναι τελοσπάντων αυτοί που έφθασανμέχρι την αίθουσα να διεκδικήσουν τηθέση. Όπως είχαν προφανώςσυνεννοηθεί, οι δύο μεγαλύτερεςπαρατάξεις ψήφισαν τον κ. ΝούσιαΑθανάσιο. Έκτοτε δεν ξανακούσαμετίποτε γιαυτόν επί μήνες, μέχρι τηνημέρα που μαζί με τις άλλεςεισηγήσεις, μας έδωσαν και ένα χαρτίμε την υπογραφή του, όπου μαςεξηγούσε τι είναι ο συμπαραστάτης τουπολίτη (!).Απορήσαμε. Την επόμενημέρα διαβάσαμε στον τύπο ότιακυρώθηκε για τυπικούς λόγους ηεκλογή του και εκκρεμεί η προσφυγήτης περιφέρειας.

ΜΕΓΑΛΗ ΛΟΥΤΣΑΕΛΙΚΩΝΑ:ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΙΜΙΑΣ ΠΟΥΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΑ ΔΑΣΗΠΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ

EΩς αρνητικό παράδειγμααιολικού σταθμού που

καταστρέφει το περιβάλλον, ανέφερε ηΜαργαρίτα Καραβασίλη, τησχεδιαζόμενη παρέμβαση στη ΜεγάληΛούτσα Ελικώνα (ελατοδάσος επάνωαπό το ομώνυμο χωριό), κατά τηδιάρκεια ειδικής συνεδρίασης τηςεπιτροπής περιβάλλοντος. Η αναφοράπροκάλεσε αμηχανία στουςσυμβούλους της συμπολίτευσης πουστην προηγούμενη συνεδρίαση τοείχαν εγκρίνει, παρά τα επιχειρήματαπου αναπτύχθηκαν από εκπροσώπουςτου συλλόγου Ελικωνίων. 14 χλμδρόμος σε μια κατάφυτη πλαγιά μεσαθρά εδάφη και όλα τα υπόλοιπαέργα με την πρόφαση της«περιβαλλοντικής» επένδυσης σεόφελος της ιδιωτικής κερδοσκοπίας. Οαγώνας για τη σωτηρία του Ελικώνασυνεχίζεται.

Το περιφερειακό συμβούλιο δεν αποφασίζει γιατα εθνικά, την οικονομική πολιτική, τα εργασιακάή το ασφαλιστικό. Μεγάλο μέρος της αρμοδιότη-τάς του, αφορά το περιβάλλον που συνδέεται άρ-ρηκτα με την τοπική ανάπτυξη, αλλά και με τα οι-κονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται πολλέςπεριοχές της Στερεάς. Και σαν να μην έφθανε ητεράστια απόσταση ανάμεσα στους πολίτες καιτην περιφέρεια, μετέφεραν τη λήψη απόφασης σεμια ολιγομελή επιτροπή. Αγνόησαν τα επιχειρή-ματά μας, αλλά και την αντίδραση σχεδόν όλωντων περιβαλλοντικών συλλόγων και κινήσεων.

Για τις περιβαλλοντικές άδειες χρησιμοποίησαντην αιτιολογία του φόρτου εργασίας που δεν θαεπέτρεπε επαρκή εξέτασή τους στο περιφερειακόσυμβούλιο. Το αποτέλεσμα; 20-30 (!) μελέτες πε-ριβαλλοντικών επιπτώσεων «εξετάζονται επαρ-κώς» σε κάθε συνεδρίαση, συχνά με την παρου-σία των ενδιαφερόμενων επενδυτών. Δεν έχειπροβλεφθεί καμία επιστημονική υποστήριξη τηςεπιτροπής. Οι σύμβουλοι έχουν στη διάθεσή τουςπανομοιότυπες και ελλιπείς «υπηρεσιακές» ειση-γήσεις που δεν δίνουν σχεδόν κανένα ουσιαστικό

στοιχείο αξιολόγησης. Και όμως: καταφέρνουννα γνωμοδοτούν συνήθως χωρίς δυσκολία.

Στην βιασύνη τους να στήσουν την επιτροπή,μεταβίβασαν συλλήβδην και όλες τις άλλες αρμο-διότητες για το περιβάλλον χωρίς αιτιολογία. Αρ-μοδιότητες όπως ο περιφερειακός σχεδιασμόςγια τα σκουπίδια, η χωροταξία, οι προστατευόμε-νες περιοχές, αφορούν επιτελικές αποφάσειςπου θα ληφθούν το πολύ μια φορά στη θητείακάθε συμβουλίου. Για να διασκεδάσει τις εντυ-πώσεις η περιφερειακή αρχή δήλωσε ότι τα σο-βαρά κατά την κρίση τους θέματα θα συζητούνταιστο συμβούλιο. Έτσι το πρώτο χωροταξικό – αυτόγια τις ιχθυοκαλλιέργειες- το παρέπεμψαν στοσυμβούλιο. Αναρωτιόμαστε: γιατί τότε μετέφεραντην συγκεκριμένη αρμοδιότητα στην Επιτροπή;Τα υπόλοιπα θα είναι δευτερεύουσας σημασίας ήελπίζουν ότι θα ξεχαστεί το θέμα;

Υ.Γ. Η σύνθεση της επιτροπής περιλαμβάνει: 6της συμπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), και τρεις από τηνπαράταξη Χειμάρα (ΝΔ), τη Λαϊκή Συσπείρωση(ΚΚΕ), τη ΡΙΖ.Ο.ΣΕ (ΣΥΝ). Το Αυτοδιοικητικό κί-νημα …δεν χώρεσε.

ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ» Η ΑΛΛΙΩΣ «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»

ΟΙ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ ΒΑΦΤΙΖΟΝΤΑΙ...«ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ»

DΤην Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επι-πτώσεων του ειδικού χωροταξικού για τις υδατο-

καλλιέργειες, κλήθηκε να εξετάσει το περιφερειακό συμ-βούλιο. Ας μην μας ξεγελάει ο βαρύγδουπος τίτλος.Πρόκειται στην πραγματικότητα για «νομιμοποίηση» σευφιστάμενες αυθαιρεσίες και σε μονάδες οι οποίες όχιμόνο έχουν αδειοδοτηθεί με αμφισβητούμενες μελέτεςκαι ελλιπή τεκμηρίωση, αλλά συχνά έχουν λειτουργήσειπροβληματικά. Η μελέτη έχει ανατεθεί σε γραφεία μελε-τών του κλάδου και βασίσθηκε σε μελέτη που είχε εκπο-νηθεί για λογαριασμό του Σ.Ε.Θ. (Σύλλογος ΕλλήνωνΘαλασσοκαλλιεργητών)!. Επιλέχθηκαν λοιπόν με «επι-στημονικό τρόπο» περιοχές ήδη επιβαρυμένες αλλά μεεύκολη πρόσβαση κυρίως στον Μαλιακό και στον Ευ-βοικό, ενώ δεν επιλέγονται δυσπρόσιτες περιοχές πουθα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητα. Δεν επιλέγεταιγια παράδειγμα καμία θέση στην ανατολική πλευρά τηςΕύβοιας (προς το Αιγαίο) όπου μπορεί να απαιτείται πιοακριβή εγκατάσταση αλλά η δυνατότητα ανανέωσηςτων νερών να εξασφάλιζε ορθότερες περιβαλλοντικάκαι υγιεινολογικά συνθήκες. Αντίθετα οι περιοχές πουεπιλέχθηκαν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες οικιστικά καιτουριστικά, ενώ συχνά φιλοξενούν και βαριές ρυπογό-νες βιομηχανικές μονάδες. Η σύγκρουση των χρήσεωνκαι οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες δεν απα-σχόλησαν το νομοσχέδιο. Και η γνωμοδότηση του πε-ριφερειακού συμβουλίου; Θετική κατά πλειοψηφία.

ΖΕΣΤΑΙΝΟΥΝΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣΓΙΑ ΤΟ ΓΚΟΛΦ ΣΤΗΝ ΑΤΑΛΑΝΤΗ

FΜετά από πολύχρονη εμπλοκή, πουαφορούσε κύρια την αμφισβήτηση

της ιδιοκτησίας των 12.500 χιλιάδωνστρεμμάτων (!!) από τα υπουργεία αγροτι-κής ανάπτυξης και περιβάλλοντος που θε-ωρούσαν κατά το παρελθόν ότι ήταν δημό-σιες δασικές εκτάσεις, ξεκινάει και πάλι ησυζήτηση αφού όλοι γνωρίζουν την προ-τίμηση του νέου ΥΠΕΚΑ Παπακωνσταντί-νου στις fast truck διαδικασίες. Τέτοιαεπενδυτικά σχέδια είναι πολύ ωφέλιμα γιατον τόπο. Εμείς θα βάλουμε την έκταση, τονερό, τα λεφτά μέσω του αναπτυξιακού νό-μου, των δανείων (γιατί και τις τράπεζες μεδημόσιο χρήμα τις ενισχύουμε τα τελευταίαχρόνια) και της ιδιαίτερα χαμηλής φορολο-γίας και οι επενδυτές …. τα κέρδη.Σημείωση: Οι μεγάλες μονάδες και ιδιαί-τερα τα γκολφ, με άμεσο αποτέλεσμα τηνκαταστροφή του περιβάλλοντος είναι το θέ-μα του ντοκιμαντέρ “Golf-land?” της Νέλ-λυς Ψαρού. H ταινία προβλήθηκε πριν με-ρικές εβδομάδες στην Αταλάντη και όπωςλένε οι δημιουργοί «ο τρόπος που προσπά-θησαν οι ντόπιοι προύχοντες να μας στα-ματήσουν ήταν κάτι πρωτόγνωρο.» Γιαόποια/ον ενδιαφέρεται να τη δει ας επισκε-φθεί το ιστολόγιο μας: http://periferiaste-reas.blogspot.com/

16 ΕΝΔΟΧΩΡΑ 01 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011ΤΑ

ΥΤΟ

ΤΗΤΑ

Το Αυτοδιοικητικό κίνημα είναι μια ανοιχτή περιφερειακή συλλογικότητα πολιτών που συναντιούνται σεαγώνες που αναπτύσσονται σε διάφορες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και δημιουργούν δίκτυα συνεργασίαςκαι αλληλεγγύης. Στηρίζουμε πρωτοβουλίες για την αυτοδιοίκηση, την άμεση δημοκρατία, την αειφορία.Όποιοι/ες θέλουν να ενημερώνονται για τις απόψεις και τις παρεμβάσεις μας ή να μας ενημερώσουν για θέμα-τα που μπορούμε να βοηθήσουμε ή να συμμετέχουν στις συνελεύσεις μας, ας επικοινωνήσουν ηλεκτρονικάprotovoulia.stereas.evias@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6972850659.Υπεύθυνοι αυτής της έκδοσης: Κώστας Πούλος, Ακτίνα Βελιτζέλου, Ευθύμης Παπαδημητρίου Σελιδοποίηση, επιμέλεια εντύπου: Αλκμήνη Κοβάνη

ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

DΟι σκληρές κοινωνικές και οικονο-μικές συνθήκες διαμορφώνουν, σε

μεγάλο βαθμό το πλαίσιο μέσα στο οποίοτο πρόβλημα της χρήσης ψυχότροπωνουσιών υποθάλπεται, διογκώνεται καιλαμβάνει δραματικές διαστάσεις στη χώρακαι στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Τοπρόβλημα πλήττει κυρίως την νεολαία καιτις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (πολίτεςκάτω από το όριο της φτώχειας, ανέργους,επισφαλώς εργαζόμενους, μετανάστες), ηκαθημερινότητα των οποίων συγκεντρώ-νει τα πλέον ψυχοπιεστικά χαρακτηριστι-κά. Επιπλέον, γύρω από την εμπορία τωνναρκωτικών αναπαράγονται πολύ ισχυράοικονομικά συμφέροντα και, σύμφωνακαι με πρόσφατα δημοσιεύματα, αναπτύσ-σεται τεράστια διαπλοκή. Ενδεικτικά ανα-φερόμαστε σε πρόσφατα στοιχεία τηςίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορι-κά με το διαρκώς ογκούμενο πρόβληματων συνθετικών ουσιών. Η ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή, αναφέρει σε πρόσφατο Δελτίοτης 11 Ιουλίου 2011 ότι μόνο το 2010 κα-τέγραψε 41 νέες ψυχότροπες συνθετικέςουσίες, οι οποίες μιμούνται τα αποτελέ-σματα επικίνδυνων ουσιών, όπως η έκ-σταση ή η κοκαΐνη. Πρόκειται για αριθμόρεκόρ, αν σκεφτούμε ότι το 2009 είχανκαταγραφεί 24 νέες συνθετικές ουσίες.

Τα Κέντρα Πρόληψης της Περιφέρειαςείναι 5: στην Βοιωτία, στην Εύβοια, στηνΕυρυτανία, στην Φθιώτιδα και στην Φω-κίδα. Λειτουργούν, όπως όλα στην χώρα,με την μορφή των Αστικών Εταιρειών, σεκαθεμιά από τις οποίες ως εταίροι συμμε-τέχουν κατά πλειοψηφία ΟΤΑ Α΄ και Β΄Βαθμού. Όλα εμφανίζουν προβλήματα οι-κονομικά και υποστελέχωσης. Κατά τηνάποψή μας, τα Κέντρα Πρόληψης οφεί-λουν να αναβαθμιστούν στους δύσκολουςκαιρούς, που ζούμε και που αυξάνουν κα-τακόρυφα τις ανάγκες των πολιτών γιαυπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης καιπρόληψης των εξαρτήσεων. Διεκδικούμεεξασφάλιση της βιώσιμης λειτουργίας καιτου δημόσιου χαρακτήρα των 5 ΚέντρωνΠρόληψης των περιοχών ευθύνης της,μέσω της ίδρυσης νομικού προσώπου δη-μοσίου δικαίου της Περιφέρειας, το οποίοθα λειτουργεί με 5 Παραρτήματα, σε κάθεΠεριφερειακή Ενότητα και χωρίς να χαθείκαμία θέση εργασίας.

Η περιοχή Λαρνάκι Ιτέας, που έχει μετατραπείεδώ και δεκαετίες σε εργοτάξιο φορτοεκφόρτωσηςβωξίτη, ήρθε στο προσκήνιο με αφορμή την πρό-σφατη απόπειρα της Διοίκησηςτου Λιμενικού Ταμείου Ιτέας ναανανεώσει για 10 χρόνια τησύμβαση μίσθωσης στη μεταλ-λευτική εταιρία S&B. Ο χώροςπου εγκαταστάθηκε η S&B καιτο μπάζωμα της θάλασσας έγι-ναν τα δύσκολα χρόνια τηςχούντας χωρίς την συμμετοχήτης κοινωνίας στην λήψη τωναποφάσεων. Οι απαράδεκτεςσυνθήκες έχουν συνέπειες στοπεριβάλλον, στην υγεία, την οικονομία, την φυσιο-γνωμία της περιοχής. Το Λαρνάκι είναι μια σκλη-ρή πραγματικότητα για την τοπική κοινωνία, μιααισθητική παραφωνία για τους διερχόμενους ήεπισκέπτες της περιοχής. Η μαζική κινητοποίηση

των κατοίκων στη συνεδρίαση του Λιμενικού Τα-μείου, αλλά και μια σειρά στοιχείων που έχουν δη-μοσιευτεί στον τοπικό τύπο και το διαδίκτυο, ανα-

δεικνύει τη διάσταση πουυπάρχει ανάμεσα στις διαθέ-σεις της τοπικής κοινωνίας καιτη βούληση όσων άσκησανεξουσία ή «αντιπολίτευση»,που στήριξαν με τις επιλογέςτους ή δεν μίλησαν για όσασυμβαίνουν, υποκύπτονταςστους κρυφούς και φανερούςεκβιασμούς των εταιριών.Πρόσφατα κατατέθηκε η μελέ-τη για την ανανέωση της άδει-

ας και ταυτόχρονα οι ενστάσεις των κινήσεων πο-λιτών της περιοχής. Η εξέλιξη της υπόθεσης απαι-τεί κοινή δράση από τους τους κατοίκους, τις συλ-λογικότητες των πολιτών, τις δημοτικές και περι-φερειακές παρατάξεις.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ ΣΕΑΔΗΦΑΓΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Φωνάζουν κάτοικοι και περιβαλλοντικοί σύλλογοι σε ημε-ρίδες και κινητοποιήσεις αφού «για άλλη μια φορά κυβέρνη-ση με την κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργείων Περι-βάλλοντος και Τουρισμού για την εγκατάσταση μεταλλείωνστο Κουμαρίτσι Φθιώτιδας, έρχεται σε αντίθεση με την λαϊκήβούληση και τους αγώνες της τοπικής κοινωνίας για την προ-στασία της Οίτης». Όπως σημείωνε το ΕΘΙΑΓΕ* σε απάντησήτου προς το ΥΠ.Ε.ΚΑ**: «Κατά την άποψή μας, οι εν λόγω εκ-μεταλλεύσεις δεν συμβιβάζονται με το καθεστώς προστασίαςτης περιοχής και η συνέχιση της εκμετάλλευσης θα πρέπει νααποτραπεί. Εξάλλου, αντισταθμιστικά οφέλη από την εκμετάλ-λευση δεν υφίστανται απ΄ ότι γνωρίζουμε και πλην της εξα-σφάλισης εργασίας σε μικρό αριθμό εργαζομένων και τη συν-τήρηση του οδικού δικτύου της περιοχής των εκμεταλλεύσε-ων, δεν συνάγεται άλλη ωφέλεια του δημοσίου.»

Όπως καταλάβαμε το αυτί των αρμοδίων δεν ίδρωσε καιπαρέδωσαν τον Εθνικό Δρυμό Οίτης στα «αδηφάγα ιδιωτικάσυμφέροντα, που υπερεκμεταλλεύονται και καταστρέφουν τοφυσικό πλούτο της χώρας μας, περιουσία όλων των πολιτώνγια το παρόν και το μέλλον».

* Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας**ΥΠουργείο Εθνικής Κατεδάφισης

ΌΤΑΝ Η ΟΜΗΡΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ ΚΑΙΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΤΟΜΕΑ»

Σε συνεδρίαση του περιφερειακού συμ-βουλίου, αποφασίσθηκε η συμμετοχή τηςπεριφέρειας σε ένα πρόγραμμα, με το οποίο4 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις θα προσ-λάβουν ανέργους για διάστημα μέχρι 5 μή-νες. Η μέγιστη αμοιβή που θα λάβουν οιάνεργοι ανέρχεται στο …αστρονομικό ποσότων 625 ευρώ το μήνα μικτά. Οι θέσεις«απασχόλησης» αφορούσαν μεταξύ άλλωνεξειδικευμένες δράσεις μάλλον απίθανεςμε τις συνθήκες απασχόλησης του προ-γράμματος όπως πιλοτικά στρατηγικά σχέ-δια, σχεδιασμός πολυδύναμου κέντρουανάπτυξης στην Εύβοια κλπ.

Το πρόγραμμα εγκρίθηκε κατά πλειοψη-φία χωρίς να είναι γνωστοί οι όροι συμμετο-χής της περιφέρειας αλλά ούτε και ο τρόποςεπιλογής ΜΚΟ, κάποιες αγνώστων λοιπώνστοιχείων και με άγνωστα κριτήρια – αλλάμάλλον εύκολο να υποθέσουμε. Εύκολο ναυποθέσει κανείς και το αποτέλεσμα: οικονο-μική αδιαφάνεια, αφού ανάμεσα στους«ωφελούμενους» και στους φορείς αυτοδι-οίκησης μπαίνουν μεσάζοντες και μεσιτεία,πελατειακές εξυπηρετήσεις, εξαγορά ψή-φων κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΛΑΡΝΑΚΙ ΙΤΕΑΣ